Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 marca 2025 12:31
Data zakończenia: 18 marca 2025 12:53

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. negatywna forma

B. plik PDF

C. diapozytyw

D. wersja kopiowa

Forma kopiowa, negatyw i diapozytyw to tradycyjne metody obrazowania, które mają swoje miejsce w historii druku, ale nie są odpowiednimi materiałami wyjściowymi do wykonania proofa cyfrowego. Forma kopiowa, która jest często stosowana w druku offsetowym, opiera się na fizycznym nośniku, który nie oddaje precyzyjnie digitalnego obrazu, a więc nie nadaje się do weryfikacji jakości druku w środowisku cyfrowym. Negatyw, który jest używany w tradycyjnym fotografowaniu, także nie spełnia wymogów nowoczesnego druku cyfrowego, gdyż wymaga dodatkowych etapów obróbczych, co może wprowadzać błędy i niezgodności w kolorach. Diapozytyw, mimo że pozwala na wyświetlenie obrazu, również nie jest formatem optymalnym do prepress, gdyż nie daje możliwości precyzyjnego odwzorowania szczegółów, takich jak kolorystyka i układ. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Współczesne technologie druku cyfrowego zdominowały rynek, a ich standardy kładą duży nacisk na użycie formatów, które zapewniają najwyższą jakość i dokładność odwzorowania, a plik PDF jest jednym z najlepszych przykładów takiego podejścia. Błędne przekonania o przydatności wymienionych metod mogą prowadzić do znaczących problemów w procesie produkcji, w tym do niedokładności w kolorze, błędów w układzie oraz zwiększenia kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 2

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na stronach z wolnymi miejscami.

C. na tytułach czterech i dwóch.

D. na spuszczonych kolumnach.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 3

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. metody introligatorskiej.

B. przygotowania form CtF na CtP.

C. wielkości czasopisma.

D. druku offsetowego na cyfrowy.

Odpowiedź wskazująca na zmianę druku cyfrowego na offset jest prawidłowa, ponieważ technologia druku offsetowego charakteryzuje się niższymi kosztami przy większych nakładach. Druk offsetowy, w przeciwieństwie do druku cyfrowego, wykorzystuje matryce i jest bardziej opłacalny przy produkcji dużych serii, takich jak 50 000 egzemplarzy. Koszty jednostkowe druku offsetowego maleją w miarę wzrostu liczby drukowanych egzemplarzy, co czyni tę metodę bardziej ekonomiczną w przypadku dużych zamówień. Przykładem może być produkcja gazet, gdzie przy dużych nakładach koszty jednostkowe są wielokrotnie niższe niż w przypadku druku cyfrowego. Dodatkowo, technologia offsetowa zapewnia lepszą jakość druku i możliwość stosowania różnych rodzajów papieru oraz farb, co pozwala na uzyskanie atrakcyjniejszego wyglądu czasopisma. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z druku offsetowego przy dużych nakładach, co potwierdzają liczne analizy kosztowe i badania rynku.

Pytanie 4

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 6 form.

B. 4 formy.

C. 8 form.

D. 10 form.

Wybór niepoprawnej liczby form naświetlanych do realizacji zlecenia na 20 000 dwustronnych zaproszeń z lakierowaniem wybiórczym często wynika z błędnego zrozumienia procesu druku offsetowego oraz specyfiki używanych form. Przy wytwarzaniu zaproszeń w technologii CMYK, każdy kolor wymaga osobnej formy. Warto zaznaczyć, że nieprawidłowe oszacowanie liczby potrzebnych form może prowadzić do problemów z jakością wydruku i ostatecznym efektem wizualnym. W przypadku dwustronnego druku z lakierowaniem wybiórczym, oprócz standardowych form CMYK, konieczne jest także przygotowanie form dla lakieru, co znacznie podnosi całkowitą liczbę. Udzielając odpowiedzi, niektórzy mogą pomyśleć, że 4 formy wystarczą, co jest błędnym założeniem, ponieważ ignoruje to fakt, iż każda strona zaproszenia wymaga osobnej formy dla każdego z kolorów, a także dla lakieru. Z kolei możliwość przyjęcia 6, 8 lub 10 form może wynikać z niedoszacowania liczby potrzebnych form dla poszczególnych warstw, co może prowadzić do zafałszowania końcowego produktu. Użytkownicy muszą pamiętać, że w branży poligraficznej kluczowe jest odpowiednie przygotowanie form, aby zapewnić wysoką jakość druku. Niezrozumienie tego procesu może skutkować błędami w produkcji, co w efekcie prowadzi do dodatkowych kosztów i opóźnień w realizacji zamówień.

Pytanie 5

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 450 zł

B. 1 400 zł

C. 1 350 zł

D. 1 500 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 1 500 zł, ponieważ do wydrukowania wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron wymagane są cztery formy drukowe (po jednej na każdą stronę w kolorze). Koszt wykonania jednej formy wynosi 50 zł, więc całkowity koszt wykonania form drukowych obliczamy mnożąc liczbę form przez koszt jednej formy: 50 zł x 30 form = 1 500 zł. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie oddzielnych form dla każdego koloru, co w przypadku druku jednokolorowego również ma zastosowanie w kontekście przygotowania materiału do druku. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, jak korzystnie planować budżet na produkcję druków oraz odpowiednie przygotowanie do procesu druku, co bezpośrednio wpływa na efektywność oraz koszty całego projektu. Znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla efektywnego zarządzania projektem wydawniczym.

Pytanie 6

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 140 zł

B. 35 zł

C. 70 zł

D. 105 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 7

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. DTP

B. CTF

C. CTP

D. FTP

Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest standardem przesyłania plików, który znajduje szerokie zastosowanie w branży poligraficznej. Umożliwia on efektywne przesyłanie dużych plików graficznych, dokumentów i innych zasobów między urządzeniami, co jest kluczowe w procesie produkcji druków. FTP charakteryzuje się możliwością przesyłania danych w trybie aktywnym i pasywnym, co daje elastyczność w zależności od warunków sieciowych. Warto zauważyć, że dzięki FTP można zautomatyzować procesy wymiany danych, co zwiększa efektywność i redukuje ryzyko błędów. W branży poligraficznej, gdzie czas realizacji jest ważny, FTP pozwala na szybkie i bezpieczne przekazywanie materiałów do druku między grafikami a drukarniami. Ponadto, FTP jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co czyni go preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się obiegiem informacji w procesach poligraficznych.

Pytanie 8

Jaki jest koszt złamania 1 arkusza w formacie B1 na składkę 16-stronicową, jeśli cena za jeden złam wynosi 2 grosze?

A. 6 gr

B. 5 gr

C. 3 gr

D. 4 gr

Koszt złamania arkusza formatu B1 w składkę 16-stronicową wynosi 6 groszy, co można obliczyć na podstawie liczby złamów wymaganych do uzyskania finalnej składki. Arkusz B1 po złamaniu na 16 stron wymaga 6 złamów, ponieważ każda strona powinna być odpowiednio wyodrębniona. Dlatego całkowity koszt wynosi 6 złamów x 2 grosze za złam = 12 groszy. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce może być różnica w kosztach w zależności od stosowanych technik złamania, jednak przy standardowych praktykach w drukarniach, cena ta będzie się utrzymywać w tym przedziale. Złamanie arkusza w profesjonalnych drukarniach często wiąże się z precyzyjnym obliczaniem kosztów, dlatego istotne jest zrozumienie procesu produkcji i wpływu na finalną cenę produktu, co usprawnia zarządzanie budżetem dla projektów wydawniczych. Użytkownicy powinni pamiętać, że cena jednostkowa za złam jest kluczowym wskaźnikiem, który powinien być uwzględniony w kalkulacjach kosztów produkcji w branży poligraficznej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Bękart

B. Sierota

C. Krawiec

D. Szewc

Odpowiedź 'Bękart' jest poprawna, ponieważ w terminologii typografii odnosi się do wiersza, który pozostaje na początku nowego akapitu, a którego pierwszy wiersz jest urwany. Tego rodzaju wiersz występuje w sytuacjach, gdy akapit nie jest w pełni wypełniony na końcu strony i jedna linia pozostaje sama na górze następnej strony. Stosowanie odpowiednich terminów typograficznych jest kluczowe w zakresie wydania publikacji w sposób profesjonalny i estetyczny. W praktyce, bękart może wpływać na czytelność tekstu oraz ogólne wrażenie wizualne dokumentu. W branży edytorskiej dąży się do unikania bękartów, co można osiągnąć poprzez odpowiednie formatowanie tekstu, takie jak kontrola odstępów między akapitami oraz wykorzystanie narzędzi edytorskich, które automatycznie dostosowują układ tekstu. Przykładem standardu, który odnosi się do takich praktyk typograficznych, jest norma ISO 12651, dotycząca dokumentacji i publikacji tekstów. Właściwe zrozumienie i unikanie bękartów jest fundamentalne dla zachowania wysokiej jakości publikacji.

Pytanie 11

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 300 dpi

B. 1 500 spi

C. 500 lpi

D. 2 100 ppi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 12

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową

B. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową

C. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową

D. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową

Pełnoformatowa 4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa jest odpowiednia do produkcji 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, ponieważ ten format druku zapewnia wysoką jakość i efektywność. Arkuszowy druk offsetowy umożliwia uzyskanie doskonałej reprodukcji kolorów dzięki zastosowaniu czterech kolorów (CMYK), co jest standardem w druku komercyjnym. W praktyce oznacza to, że każdy plakat będzie miał intensywne i żywe kolory, co jest kluczowe w przypadku plakatów promocyjnych. Ponadto, maszyny pełnoformatowe oferują wyższą wydajność i mogą obsługiwać większe arkusze, co jest istotne przy większych nakładach. W kontekście produkcyjnym, wybór odpowiedniej maszyny wpływa na koszty jednostkowe oraz czas realizacji zlecenia. Przykładowo, przy wykonaniu większej liczby plakatów, wykorzystanie pełnoformatowej maszyny przekłada się na zredukowanie kosztów, ponieważ można jednocześnie drukować więcej arkuszy. W branży druku komercyjnego, standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich technologii druku dla uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 13

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 25 zł

B. 48 zł

C. 40 zł

D. 80 zł

Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. CMYK

B. HSB

C. HSV

D. LAB

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 16

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona druga

B. Strona czwarta

C. Strona trzecia

D. Strona pierwsza

Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.

Pytanie 17

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Wdowa

B. Szewc

C. Bękart

D. Sierota

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 18

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Szybkość skanowania

B. Rozdzielczość optyczna

C. Zakres skanowania

D. Rozdzielczość interpolowana

Rozdzielczość optyczna jest kluczowym parametrem skanera, który bezpośrednio wpływa na jakość i dokładność odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów. Oznacza ona zdolność skanera do rejestrowania szczegółów obrazu w jednostce powierzchni, zazwyczaj wyrażaną w dpi (dots per inch). Wyższa rozdzielczość optyczna oznacza, że skaner jest w stanie uchwycić więcej szczegółów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak skanowanie fotografii, dokumentów czy dzieł sztuki. Przykładowo, skanery używane w archiwach czy bibliotekach wymagają wysokiej rozdzielczości optycznej, aby wiernie odwzorować tekst i detale graficzne. Dobre praktyki wskazują, że dla większości zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów, optymalna rozdzielczość wynosi od 300 do 600 dpi, natomiast w przypadku zdjęć artystycznych lub reprodukcji dzieł sztuki, wartość ta powinna wynosić 1200 dpi lub więcej. Wysoka rozdzielczość optyczna pozwala także na lepsze edytowanie i przetwarzanie obrazów w programach graficznych, co jest niezbędne w pracy profesjonalnych grafików i fotografów.

Pytanie 19

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. IrfanView

B. Impozycjoner

C. Adobe Illustrator

D. Blender

Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 20

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Tampondrukowa

B. Offsetowa

C. Rotograwiurowa

D. Cyfrowa

Druk cyfrowy jest doskonałym wyborem do produkcji 100 wielobarwnych wizytówek ze względu na swoją elastyczność i efektywność kosztową w małych i średnich nakładach. W odróżnieniu od technologii offsetowej, która wymaga skomplikowanego procesu przygotowania form, druk cyfrowy pozwala na bezpośrednie przeniesienie grafiki na nośnik bez konieczności tworzenia dodatkowych matryc. To znacznie obniża koszty początkowe i czas realizacji, co jest kluczowe w przypadku mniejszych zamówień. Dodatkowo, druk cyfrowy umożliwia łatwe wprowadzenie personalizacji, a zatem każda wizytówka może być unikalna, co jest cenną funkcjonalnością w dzisiejszym zindywidualizowanym rynku. Technologia ta jest także zgodna z wieloma standardami graficznymi, co zapewnia wysoką jakość wydruku i dokładność odwzorowania kolorów. W praktyce, wiele firm korzysta z druku cyfrowego, aby szybko reagować na potrzeby klientów, oferując im wizytówki, które są nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne.

Pytanie 21

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping

B. aplę

C. skalowanie

D. kerning

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 22

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Offset

B. Wklęsłodruk

C. Sitodruk

D. Druk cyfrowy

Wybór sitodruku, offsetu czy druku cyfrowego do drukowania płyt CD może się wydawać dziwny, ale to wynika z tego, że każda z tych metod ma swoje zastosowania w różnych branżach. Sitodruk używa siatki, przez którą farba przechodzi na materiał. Dzięki temu można osiągnąć świetną jakość druku i intensywne kolory, co jest ważne na płytach CD. Offset działa trochę inaczej, bo przenosi obraz z płaskiej formy na medium przy cylinderze; to sprawia, że świetnie nadaje się do różnych podłoży, w tym płyt CD. Jest super do dużych nakładów, bo im więcej drukujemy, tym taniej. Druk cyfrowy z kolei to technika, która wykorzystuje komputery do drukowania bezpośrednio na materiale, co daje nam szybką i elastyczną opcję, idealną do małych serii, jak limitowane edycje płyt. Skoro wklęsłodruk nie jest odpowiedni do płyt CD, to warto wiedzieć, że różne techniki druku mają swoje szczególne cechy i powinny być wybierane w zależności od potrzeb projektu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. przeszycia tunelu na tkaninie

B. wzmocnienia krawędzi kapitałką

C. zainstalowania stalowych oczek

D. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

Wzmocnienie brzegów kapitałką, wbicie stalowych oczek oraz nasączenie płynem odpornym na działanie słońca są technikami, które mogą być stosowane w produkcji materiałów reklamowych, ale nie są one kluczowe w kontekście przygotowania do ekspozycji na maszcie windera. Wzmocnienie brzegów kapitałką, choć może zwiększać trwałość materiału, nie zapewnia odpowiedniego mocowania do masztu. Ta metoda, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie tworzy odpowiedniego tunelu, który jest niezbędny do zamocowania na windera. Wbicie stalowych oczek również ma swoje zastosowanie, lecz w kontekście masztów windera, nie jest to wystarczająco stabilna metoda, gdyż oczka mogą ulegać uszkodzeniom pod wpływem sił działających na materiał w warunkach wietrznych. Z kolei nasączenie płynem odpornym na działanie słońca, choć pomocne w ochronie tkanin przed blaknięciem, nie wpływa na sposób mocowania materiału. W rzeczywistości, użycie odpowiednich technik przygotowania, takich jak przeszycie tunelu, jest kluczowe dla zapewnienia, że materiał będzie w stanie wytrzymać warunki atmosferyczne oraz nie zostanie uszkodzony podczas ekspozycji. Nieprawidłowe podejście do przygotowania materiału może prowadzić do jego uszkodzenia, co z kolei negatywnie wpływa na skuteczność reklamy.

Pytanie 26

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

B. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci

C. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów

D. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej

CIP3 (Century Interoperability Protocol Version 3) to standard, który umożliwia automatyzację procesu produkcji druku poprzez bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki temu rozwiązaniu, wszystkie istotne dane dotyczące specyfikacji druku, takie jak ustawienia kolorów, typ papieru oraz parametry naświetlania, mogą być automatycznie przesyłane do maszyny drukującej, co znacząco zwiększa efektywność oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich. Przykładowo, jeśli naświetlarka zmienia parametry naświetlania dla konkretnej pracy, informacje te są natychmiastowo przekazywane do maszyny drukującej, co pozwala na bieżąco dostosowywanie procesu produkcyjnego. W praktyce, implementacja CIP3 w drukarni prowadzi do skrócenia czasu przetwarzania zleceń oraz poprawy jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak automatyzacja procesów produkcyjnych i standaryzacja procedur.

Pytanie 27

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. JPEG

B. RAW

C. PNG

D. TIFF

Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.

Pytanie 28

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Naświetlarkę CtP

B. Skaner bębnowy

C. Naświetlarkę CtF

D. Aparat fotoreprodukcyjny

Skaner bębnowy jest urządzeniem, które idealnie nadaje się do przetwarzania obrazów z transparentnych oryginałów na sygnał cyfrowy, ponieważ oferuje wysoką jakość skanowania oraz dużą rozdzielczość. Dzięki zastosowaniu wirującego bębna, skanowanie odbywa się w sposób, który minimalizuje zniekształcenia obrazu, co jest szczególnie istotne przy pracy z delikatnymi i dużymi transparentami. Skanery bębnowe posiadają też możliwość skanowania w różnych trybach kolorystycznych, co pozwala na uzyskanie wiernych odwzorowań kolorów oryginałów. W praktyce, skanery te są wykorzystywane w drukarniach oraz studiach graficznych, gdzie precyzja odwzorowania detali jest kluczowa. Są one zgodne z międzynarodowymi standardami jakości, takimi jak ISO 12647, co zapewnia, że uzyskane cyfrowe wersje obrazów spełniają wysokie normy jakościowe. Warto zaznaczyć, że skanery bębnowe są preferowanym wyborem dla profesjonalnych zastosowań, gdzie jakość jest najważniejsza.

Pytanie 29

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 5 h

B. 3 h

C. 2 h

D. 10 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 30

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 50 h

B. 45 h

C. 55 h

D. 40 h

Odpowiedź 50 h jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię do wydrukowania. Całkowita powierzchnia jednego banera to 5 m * 9 m = 45 m². Zatem dla 50 banerów całkowita powierzchnia wynosi 50 * 45 m² = 2250 m². Następnie, mając prędkość drukowania plotera równą 45 m²/h, możemy obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie tych 2250 m². Czas ten obliczamy dzieląc całkowitą powierzchnię przez prędkość: 2250 m² / 45 m²/h = 50 h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń w procesie produkcji graficznej, które jest kluczowe w branży reklamowej oraz druku wielkoformatowego. Zastosowanie tego typu obliczeń jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami w projektach drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 20 kg

B. 14 kg

C. 64 kg

D. 10 kg

Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 32

Oprogramowanie używane do identyfikacji znaków w zeskanowanym dokumencie określa się akronimem

A. CMS

B. OCR

C. SCT

D. STL

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych dokumentów na tekst cyfrowy, co jest niezwykle przydatne w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, automatyzacja biurowa oraz przetwarzanie danych. Dzięki OCR, firmy mogą digitalizować swoje zasoby, co pozwala na łatwiejszy dostęp do informacji oraz ich efektywne zarządzanie. Przykłady zastosowania obejmują skanowanie książek, przetwarzanie formularzy oraz masową archiwizację dokumentów. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 19794-2, określają wymagania dotyczące jakości rozpoznawania tekstu i dokładności, co jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności wyników procesów OCR. Dobre praktyki obejmują stosowanie wysokiej jakości skanów oraz odpowiednie przygotowanie dokumentów przed ich zeskanowaniem, co znacząco wpływa na skuteczność rozpoznawania znaków.

Pytanie 33

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

B. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

C. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

D. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 34

Tracking to

A. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

B. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

C. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

D. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 35

Które z wymienionych urządzeń używanych w systemie DTP pozwoli na przekształcenie obrazu analogowego w jego cyfrową wersję?

A. Skaner

B. Tablet graficzny

C. Proofer

D. Komputer PC

Skaner jest urządzeniem, które pozwala na konwersję obrazów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu zawartości przy użyciu technologii optycznej, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji. Dzięki skanerom, można łatwo utworzyć cyfrowe wersje fizycznych materiałów, co jest niezbędne w systemach DTP (Desktop Publishing), gdzie tekst i grafika muszą być w formie elektronicznej. Przykładowo, skanowanie czasopism lub plakatów graficznych pozwala na ich dalszą edycję i przygotowanie do druku. W branży graficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, ponieważ umożliwiają one wierne odwzorowanie detali oryginalnych materiałów. Dobrą praktyką jest również stosowanie skanera z możliwością skanowania w kolorze i różnymi trybami, co zwiększa elastyczność w pracy. Skanery są kluczowym narzędziem w procesie digitalizacji, co potwierdzają standardy ISO dotyczące jakości obrazów cyfrowych.

Pytanie 36

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. papier samoprzylepny 120 g/m2

B. papier powlekany 90 g/m2

C. bibułę barwioną 180 g/m2

D. karton fakturowany 300 g/m2

Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 20 m

B. 80 m

C. 60 m

D. 40 m

W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują typowe nieporozumienia związane z jednostkami miary i ilościami. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 m lub 60 m mogły wynikać z błędnego zrozumienia proporcji oraz konwersji jednostek. Użytkownicy mogą pomylić długość drutu potrzebnego na jedną broszurę z całkowitą długością, co prowadzi do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Odpowiedź 80 m z kolei może powstać w wyniku nadmiernego mnożenia, gdzie użytkownik może założyć, że każda broszura wymaga znacznie więcej materiału niż w rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda zszywka ma określoną długość, a ich liczba jest związana bezpośrednio z liczbą broszur. Dlatego, przy obliczaniu zapotrzebowania na drut itroligatorski, niezwykle istotne jest zrozumienie, jak liczba zszywek i ich długość wpływają na całkowite zużycie materiału. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na dokładność obliczeń i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobre praktyki w produkcji materiałów drukowanych wymagają staranności w planowaniu, co przekłada się na oszczędności i efektywność – kluczowe aspekty w branży drukarskiej.

Pytanie 39

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe InDesign

B. Adobe Illustrator

C. Corel Photo-Paint

D. Microsoft Office Excel

Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej