Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 13:29
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 14:19

Egzamin niezdany

Wynik: 5/40 punktów (12,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie jest maksymalne dozwolone natężenie wiatru, w którym można wykonywać prace z użyciem robotów rozbiórkowych?

A. 5,5 m/s
B. 7,5 m/s
C. 15 m/s
D. 10 m/s
Maksymalna prędkość wiatru, przy której można prowadzić roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. Ta wartość została określona na podstawie analizy ryzyka i bezpieczeństwa pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Wysoka prędkość wiatru może prowadzić do niestabilności konstrukcji budowlanych, a także zwiększać ryzyko upadku przedmiotów czy sprzętu używanego w trakcie rozbiórki. Przykładem zastosowania tej zasady jest porównanie prac rozbiórkowych w miastach oraz na terenach przemysłowych, gdzie dynamiczne warunki wiatrowe mogą wpływać na bezpieczeństwo pracowników oraz otoczenia. W praktyce, przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych, zaleca się monitorowanie prognoz meteorologicznych oraz stosowanie urządzeń pomiarowych do weryfikacji warunków wiatrowych. Warto również pamiętać o normach branżowych, takich jak PN-EN 1991-1-4, które precyzują wymagania dotyczące oddziaływania wiatru na obiekty budowlane, wskazując na konieczność uwzględnienia tych parametrów w planowaniu prac budowlanych i rozbiórkowych.

Pytanie 2

W przypadku gdy konieczne jest poszerzenie wykopu pod fundament, prace na dnie wykopu powinny być zrealizowane przy użyciu koparki

A. chwytakową
B. zbierakową
C. przedsiębierną
D. podsiębierną
Zastosowanie innych typów koparek, takich jak koparki chwytakowe, zbierakowe czy podsiębierne, w kontekście poszerzania wykopu pod fundament prowadzi do wielu nieprawidłowości. Koparka chwytakowa, mimo że świetnie sprawdza się w manipulacji dużymi elementami, nie jest przystosowana do precyzyjnego kształtowania dna wykopu, co jest kluczowe w przypadku fundamentów. Jej mechanizm chwytny nie jest w stanie efektywnie usunąć zagęszczonej ziemi czy wykonać koniecznych poprawek w dnie wykopu. Z kolei koparka zbierakowa, której głównym zadaniem jest przejmowanie materiału z powierzchni, również nie odpowiada na potrzeby długofalowego wykopu, ponieważ nie jest w stanie skutecznie poszerzyć dna wykopu bez ryzyka jego destabilizacji. Koparka podsiębierna, choć może być użyteczna w specyficznych zadaniach, nie jest odpowiednia do poszerzania wykopów, zwłaszcza w kontekście fundamentów, gdzie wymagane jest precyzyjne i szybkie usunięcie materiału. W praktyce, wybór niewłaściwego typu maszyny może prowadzić do opóźnień w realizacji projektu oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą błędów. Zrozumienie, jakie maszyny są odpowiednie do określonych zadań, jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa prac budowlanych.

Pytanie 3

W murowanej spoinowanej ścianie budynku wykonano cztery otwory okienne o projektowanej szerokości w świetle równej 900 mm. Podczas odbioru robót murarskich dokonano pomiarów szerokości tych otworów i otrzymano następujące wyniki:
otwór nr I - 894 mm, otwór nr II - 898 mm, otwór nr III - 902 mm, otwór nr IV - 906 mm.
Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, dla którego otworu nie została zachowana dopuszczalna odchyłka wymiaru.

Dopuszczalne odchyłki wymiarów dla murów (fragment)
Rodzaj odchyłekDopuszczalne odchyłki
[mm]
mury
spoinowane
mury
niespoinowane
odchylenie wymiarów otworów o wymiarach w świetle
do 100 cm:
-    szerokość+6; -3+6; -3
-    wysokość+15; -1+15; -10
ponad 100 cm:
-    szerokość+10; -5+10; -5
-    wysokość+15; -10+15; -10

A. Dla otworu nr IV
B. Dla otworu nr I
C. Dla otworu nr II
D. Dla otworu nr III
Wybierając otwór nr II, można dojść do błędnych wniosków na podstawie mylnego zrozumienia dopuszczalnych odchyłek wymiarów. Otwór nr II ma szerokość 898 mm, co mieści się w określonym zakresie dopuszczalnych tolerancji od 895 mm do 910 mm. To oznacza, że jego wymiar jest zgodny z normami budowlanymi. Typowym błędem jest błędna interpretacja kryteriów dotyczących wymiarów, co może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i opóźnień w budowie. Warto zauważyć, że w przypadku otworów o dużych wymiarach, precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia ich funkcjonalności. W praktyce, na przykład, zbyt mały otwór może skutkować problemami z montażem, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do konieczności przebudowy lub poprawy, a tym samym generować dodatkowe wydatki. Dlatego tak ważne jest, aby mieć na uwadze odpowiednie procedury pomiarowe oraz standardy budowlane, które jasno określają dopuszczalne odchyłki, aby uniknąć błędnych decyzji w procesie budowy.

Pytanie 4

Jaka jest minimalna prędkość wiatru, która wymaga wstrzymania robót rozbiórkowych?

A. 5 m/s
B. 20 m/s
C. 10 m/s
D. 15 m/s
Minimalna prędkość wiatru, przy której należy wstrzymać roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. W kontekście prac budowlanych i rozbiórkowych, wiatr o takiej prędkości może powodować znaczne niebezpieczeństwo dla pracowników oraz dla konstrukcji. Wysoka prędkość wiatru może wpływać na stabilność maszyn i sprzętu używanego podczas rozbiórki, co może prowadzić do wypadków. Przykładem może być sytuacja, w której dźwig przechyla się lub nie jest w stanie stabilnie podnieść materiałów, co może prowadzić do ich upadku. Zgodnie z przepisami BHP oraz zaleceniami Polskiego Normy PN-EN 1991-1-4 dotyczącą oddziaływań wiatru, określona prędkość wiatru stanowi punkt odniesienia dla bezpieczeństwa prac budowlanych. W praktyce, przed rozpoczęciem jakichkolwiek robót, należy zawsze monitorować prognozy pogodowe oraz wykorzystywać anemometry do pomiaru rzeczywistej prędkości wiatru, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkim pracownikom na placu budowy.

Pytanie 5

Jakie materiały stosuje się do wzmacniania uszkodzonych konstrukcji budowlanych z betonu i kamienia naturalnego?

A. zaprawę cementową
B. mieszaninę cementowo-wapienną
C. mieszaninę cementowo-wapienną
D. zaczyn cementowy
Wybór nieodpowiednich materiałów do wzmocnienia spękanych konstrukcji budowlanych może prowadzić do poważnych problemów z integralnością strukturalną. Zaprawa cementowa, będąca mieszanką cementu, piasku i wody, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście spękanych konstrukcji, gdyż jej zastosowanie nie dostarcza odpowiedniej elastyczności ani zdolności do przywracania pierwotnej wytrzymałości w przypadku poważniejszych uszkodzeń. Z kolei zaczyn cementowo-wapienny, mimo że ma swoje zalety, takich jak lepsza plastyczność i niższa skurczliwość, może nie zapewniać odpowiedniej twardości i wytrzymałości na ściskanie, co jest kluczowe w przypadku budowli betonowych. Zaprawa cementowo-wapienna, z kolei, łączy w sobie zalety wapna i cementu, jednak jej zastosowanie w przypadku spękanych konstrukcji powinno być ograniczone, gdyż nie uwzględnia specyficznych wymagań wytrzymałościowych, które są niezbędne. Niewłaściwy dobór materiałów może wynikać z braku wiedzy na temat ich właściwości i zastosowań, co prowadzi do mylnych wniosków i błędnych praktyk. Warto pamiętać, że każdy materiał budowlany ma swoje specyficzne właściwości, które powinny być uwzględniane na etapie projektowania i realizacji prac budowlanych, a także podczas dokonywania napraw. Zastosowanie odpowiednich standardów i dobrych praktyk branżowych, takich jak PN-EN 1504, jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej i bezpiecznej eksploatacji konstrukcji budowlanych.

Pytanie 6

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli określ minimalną szerokość wygrodzonej na terenie rozbiórki strefy niebezpiecznej, liczoną od płaszczyzny obiektu budowlanego, jeżeli maksymalna wysokość, z której mogą spadać materiały wynosi 5 m.

Opis sposobu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia przy prowadzeniu robót rozbiórkowych
(fragment)
Teren rozbiórki należy ogrodzić i wyznaczyć strefy niebezpieczne. Ogrodzenie terenu należy wykonać w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożeń dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,50 m.
Strefy niebezpieczne wyznacza się przez ich ogrodzenie i oznakowanie.
Strefę niebezpieczną, w której istnieje zagrożenie spadania przedmiotów z wysokości, ogradza się balustradami.
W swym najmniejszym wymiarze liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, strefa niebezpieczna nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6 m.
W zwartej zabudowie miejskiej strefa niebezpieczna może być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub organizacyjnych, zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.
Przejścia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie niebezpiecznej zabezpiecza się daszkami ochronnymi. Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości nie mniejszej niż 2,4 m nad terenem w najniższym miejscu i być nachylone pod kątem 45° w kierunku źródła zagrożenia.
Pokrycie daszków powinno być szczelne i odporne na przebicie przez spadające przedmioty. W miejscach przejść i przejazdów szerokość daszka ochronnego wynosi co najmniej o 0,5 m więcej z każdej strony niż szerokość przejścia lub przejazdu.

A. 2,40 m
B. 6,00 m
C. 5,00 m
D. 0,50 m
Wybór odpowiedzi 0,50 m, 2,40 m lub 5,00 m pokazuje, że przepisy zostały źle zrozumiane. Ważne jest, żeby brać pod uwagę nie tylko matematyczne obliczenia, ale właśnie też przepisy prawne, które mówią jasno o minimalnych wymaganiach. Na przykład, obliczenie 1/10 wysokości materiału, co daje 0,5 m, nie jest wystarczające, bo przepisy mówią, że musi być 6 m, niezależnie od wysokości. Tak samo, odpowiedzi 2,40 m i 5,00 m nie spełniają wymogów. Wiele osób mylnie zakłada, że mniejsze wartości są lepsze, ale w kwestiach bezpieczeństwa to nie działa. Przepisy są po to, żeby zmniejszać ryzyko, więc ich przestrzeganie jest kluczowe dla zdrowia i życia na budowach. Zawsze lepiej trzymać się ustalonych norm oraz najlepszych praktyk w branży, żeby maksymalnie zadbać o bezpieczeństwo wszystkich na miejscu.

Pytanie 7

Jaka jest minimalna wysokość ogrodzenia na terenie budowy?

A. 2,0 m
B. 1,1 m
C. 1,8 m
D. 1,5 m
Minimalna wysokość ogrodzenia terenu budowy wynosząca 1,5 m jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno na placu budowy, jak i w jego otoczeniu. Tego rodzaju ogrodzenie stanowi barierę, która nie tylko ogranicza dostęp osób nieuprawnionych, ale również chroni przed wypadkami związanymi z materiałami budowlanymi czy pracami prowadzonymi na terenie. Przykłady zastosowania tej regulacji można znaleźć w projektach budowlanych, gdzie zgodność z przepisami jest kluczowa dla uzyskania pozwolenia na budowę. W praktyce, wysokość ogrodzenia powinna być dostosowana do specyfiki terenu, a także do charakteru prowadzonej budowy, co w połączeniu z odpowiednimi znakami ostrzegawczymi i informacyjnymi, znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe regulacje lokalne, które mogą wprowadzać surowsze normy dotyczące ochrony terenu budowy.

Pytanie 8

Przed nałożeniem pokrycia z papy zgrzewalnej na podłoże betonowe, należy

A. opalić palnikiem gazowym
B. wzmocnić siatką z włókna szklanego
C. ponacinać dłutem
D. zagruntować roztworem asfaltowym
Zagruntowanie podłoża betonowego roztworem asfaltowym jest niezbędnym etapem przed aplikacją pokrycia z papy zgrzewalnej. Roztwór asfaltowy tworzy warstwę adhezyjną, która poprawia przyczepność między podłożem a papą, co jest kluczowe dla zapewnienia szczelności i trwałości pokrycia. Gruntowanie zmniejsza również porowatość betonu oraz jego chłonność, co z kolei zapobiega nadmiernemu wchłanianiu asfaltu z papy, co może prowadzić do osłabienia jej właściwości. W praktyce, przed zgrzewaniem papy, grunt nanosi się na suchą, oczyszczoną powierzchnię betonową, a następnie czeka się na całkowite wyschnięcie roztworu. Zastosowanie gruntów asfaltowych jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają takie procedury, aby maksymalizować efektywność pokrycia i jego odporność na czynniki atmosferyczne oraz mechaniczne. Dodatkowo, w przypadku podłoży o dużej porowatości, gruntowanie jest wręcz konieczne, aby zagwarantować długoterminową trwałość systemu pokryciowego.

Pytanie 9

Kto jest odpowiedzialny za opracowanie planu BIOZ (bezpieczeństwa i ochrony zdrowia)?

A. inspektor budowlany
B. projektant obiektu
C. kierownik budowy
D. inwestor przedsięwzięcia
Kierownik budowy jest odpowiedzialny za sporządzenie planu BIOZ, ponieważ to on koordynuje prace budowlane i zapewnia bezpieczeństwo na placu budowy. Plan BIOZ jest kluczowym dokumentem, który określa zasady ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas realizacji inwestycji budowlanej. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, to kierownik budowy musi zidentyfikować potencjalne zagrożenia i opracować odpowiednie środki zaradcze. Na przykład, w przypadku realizacji budowy wielokondygnacyjnego budynku, kierownik budowy musi uwzględnić ryzyko związane z pracą na wysokości oraz zapewnić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak barierki ochronne czy systemy asekuracyjne. Dobrą praktyką jest także regularne aktualizowanie planu BIOZ w miarę postępu prac budowlanych oraz przeprowadzanie szkoleń dla pracowników, aby zapewnić ich świadomość i przestrzeganie procedur bezpieczeństwa. Przygotowując plan BIOZ, kierownik budowy powinien również współpracować z innymi specjalistami, takimi jak inspektorzy BHP, aby uzyskać szeroki zakres wiedzy na temat najlepszych praktyk w branży budowlanej.

Pytanie 10

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m w systemowym deskowaniu drobnowymiarowym, jeśli norma zużycia wynosi 1,02 m3/m3?

A. 97,92 m3
B. 48,00 m3
C. 96,00 m3
D. 48,96 m3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć, ile mieszanki betonowej należy zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m, najpierw obliczamy objętość płyty. Objętość V można obliczyć ze wzoru V = długość × szerokość × wysokość, co w tym przypadku daje: 8,0 m × 12,0 m × 0,5 m = 48,0 m³. Z uwagi na normę zużycia mieszanki, która wynosi 1,02 m³/m³, należy pomnożyć objętość płyty przez tę normę. Ostatecznie obliczenie wygląda następująco: 48,0 m³ × 1,02 = 48,96 m³. W praktyce, uwzględniając normy zużycia materiałów budowlanych, jest to kluczowe, ponieważ wszelkie niedobory mogą prowadzić do przestojów w budowie, a nadmiar może generować dodatkowe koszty. Dlatego istotne jest precyzyjne obliczenie i planowanie zamówień, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania projektami budowlanymi oraz normy branżowe dotyczące efektywności materiałowej.

Pytanie 11

Sprawdzanie odchylenia powierzchni muru od płaszczyzny polega na

A. zmierzeniu grubości 5 spoin w dowolnym miejscu muru z dokładnością do 1 mm, uśrednieniu wyniku pomiaru oraz porównaniu z wartością nominalną
B. zmierzeniu długości oraz wysokości muru z dokładnością do 10 mm i zestawieniu wymiarów z dokumentacją projektową
C. przyłożeniu do powierzchni muru kątownika murarskiego i zmierzeniu odchylenia od kąta prostego z dokładnością do 1°
D. przyłożeniu 2-metrowej łaty kontrolnej w dowolnym punkcie powierzchni muru oraz pomiarze z dokładnością do 1 mm prześwitu między łatą a powierzchnią muru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiar odchylenia powierzchni muru za pomocą 2-metrowej łaty kontrolnej jest standardową procedurą w budownictwie. Wykorzystanie takiej łaty pozwala na dokładne określenie, czy powierzchnia muru jest równa i zgodna z wymaganiami projektowymi. Prześwit między łatą a powierzchnią muru, mierzony z dokładnością do 1 mm, dostarcza informacji na temat jakości wykonania oraz ewentualnych nierówności, które mogą wpłynąć na dalsze prace budowlane. Praktyczne zastosowanie tego pomiaru znajduje się w wielu aspektach budownictwa, takich jak przygotowanie podłoża pod tynkowanie czy układanie płytek. Aby osiągnąć wysoką jakość wykonania, zaleca się przeprowadzanie takich kontroli na różnych etapach budowy, zgodnie z normami PN-EN 1996-1-1, które wskazują na konieczność przestrzegania tolerancji wymiarowych w konstrukcjach murowanych. W przypadku stwierdzenia odchyleń, należy podjąć odpowiednie kroki zaradcze przed kontynuowaniem prac, aby uniknąć problemów strukturalnych w przyszłości.

Pytanie 12

Jaką kolejność powinny mieć poszczególne etapy robót tynkarskich?

A. wykonanie obrzutki, wykonanie narzutu, wyznaczenie powierzchni tynku
B. przygotowanie podłoża pod tynk, wyznaczenie powierzchni tynku, wykonanie obrzutki
C. przygotowanie podłoża pod tynk, wykonanie narzutu, wyznaczenie powierzchni tynku
D. wykonanie narzutu, wykonanie obrzutki, wyznaczenie powierzchni tynku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 'przygotowanie podłoża pod tynk, wyznaczenie powierzchni tynku, wykonanie obrzutki', ponieważ kolejność ta odzwierciedla standardowe praktyki w branży budowlanej. Przygotowanie podłoża pod tynk jest kluczowym etapem, który zapewnia odpowiednią przyczepność tynku do powierzchni. Przygotowanie obejmuje m.in. oczyszczenie podłoża, usunięcie luźnych fragmentów oraz nawilżenie, co jest istotne dla uzyskania trwałego efektu. Następnie, wyznaczenie powierzchni tynku polega na określeniu granic, co jest ważne dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego wykończenia. W końcowej fazie wykonuje się obrzutkę, czyli pierwszą warstwę tynku, która ma na celu zwiększenie przyczepności kolejnych warstw. Zgodnie z normami PN-EN 13914-1, właściwe przygotowanie i kolejność działań wpływają na jakość oraz trwałość tynków, co jest niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa budynków i ich estetyki. Przykładem może być zastosowanie tynku gipsowego, który wymaga szczególnej uwagi przy przygotowaniu podłoża, aby uniknąć problemów z jego pęknięciami czy odspajaniem w przyszłości.

Pytanie 13

W jakiej kolejności należy przeprowadzać roboty malarskie na ścianach i sufitach?

A. malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, następnie prostopadłymi, zaczynając od okien; malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
B. najpierw malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, następnie równoległymi, zaczynając od okien; kolejno malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
C. malowanie ścian pasami pionowymi, a później poziomymi; malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien
D. najpierw malowanie ścian pasami poziomymi, a później pionowymi; następnie malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, a potem równoległymi, zaczynając od okien

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotycząca kolejności malowania sufitu i ścian opiera się na praktycznych zasadach, które zwiększają efektywność pracy oraz jakość wykonania. Malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży malarskiej. Ta metoda pozwala na lepsze oświetlenie i widoczność ewentualnych niedoskonałości, co jest kluczowe, gdyż sufit jest często pierwszym elementem zauważanym w pomieszczeniu. Następnie malowanie ścian pasami poziomymi, a następnie pionowymi, zapewnia równomierne pokrycie farbą oraz minimalizuje ryzyko powstawania smug. Takie podejście pozwala również na lepsze zarządzanie techniką malarską, szczególnie w kontekście zbierania farby oraz unikania nadmiernego rozmazywania. Warto również pamiętać, że realizacja takiego procesu zgodnie z normami jest kluczowa dla zapewnienia trwałości oraz estetyki końcowego rezultatu.

Pytanie 14

Jakiego materiału należy użyć do nałożenia warstwy wykończeniowej podczas ocieplania zewnętrznej ściany budynku metodą lekką-mokrą?

A. panele z PVC
B. płyty styropianowe
C. blachy fałdowe
D. tynk cienkowarstwowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynk cienkowarstwowy jest właściwym rozwiązaniem do wykonania warstwy wykończeniowej w systemie dociepleń ścian zewnętrznych metodą lekką-mokrą. Jest to technika, która łączy funkcje estetyczne i ochronne. Tynk cienkowarstwowy charakteryzuje się małą grubością, co pozwala na uzyskanie gładkiej powierzchni, a jednocześnie zapewnia odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych materiałów, tynki te mają wysoką odporność na czynniki takie jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. W praktyce, tynk cienkowarstwowy może być aplikowany na wcześniej nałożoną warstwę izolacyjną, zazwyczaj wykonaną z płyt styropianowych lub wełny mineralnej, co umożliwia uzyskanie wysokiej efektywności energetycznej budynku. W branży budowlanej istnieje wiele standardów, takich jak ETICS (External Thermal Insulation Composite Systems), które obejmują zasady stosowania tynków cienkowarstwowych, co podkreśla ich znaczenie i efektywność w dociepleniu budynków.

Pytanie 15

W którym z poniżej wymienionych stropów gęstożebrowych główne żebra są realizowane jako monolityczne na placu budowy?

A. W stropie DZ
B. W stropie Fert
C. W stropie Teriva
D. W stropie Akermana

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Strop Akermana charakteryzuje się tym, że żebra główne są wykonywane jako monolityczne elementy na terenie budowy. Dzięki takiemu rozwiązaniu możliwe jest uzyskanie lepszej integralności konstrukcji, co przekłada się na jej nośność oraz trwałość. Żebra monolityczne w stropie Akermana są zintegrowane z płytami stropowymi, co minimalizuje ryzyko występowania pęknięć czy odkształceń w czasie eksploatacji. Przykładem praktycznego zastosowania stropu Akermana może być budownictwo mieszkalne, gdzie wymagana jest większa elastyczność w aranżacji przestrzeni. Dzięki monolitycznym żebrom można realizować większe rozpiętości, co pozwala na swobodniejsze projektowanie wnętrz. Warto również zauważyć, że zastosowanie tego typu stropu jest zgodne z normami budowlanymi, które promują rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo obiektów budowlanych.

Pytanie 16

Na podstawie zamieszczonego zestawienia narzutów oraz kosztów bezpośrednich oblicz wartość kosztorysową netto robót ziemnych.

Narzuty kosztorysu
wskaźnik kosztów pośrednich [Kp] od (R+S)60%
wskaźnik zysku [Z] od (R+S+Kp(R+S))10%
Koszty bezpośrednie robót ziemnych [Kb]
robocizna (R)500,00 zł
materiały z kosztami zakupu (M)0,00 zł
sprzęt (S)850,00 zł

A. 1 485,00 zł
B. 2 295,00 zł
C. 2 376,00 zł
D. 2 160,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenie wartości kosztorysowej netto robót ziemnych wymaga odpowiedniego zrozumienia struktury kosztów związanych z projektem budowlanym. W tym przypadku, po zsumowaniu kosztów bezpośrednich, które obejmują robociznę i sprzęt, należy następnie obliczyć koszty pośrednie, które w tym przypadku stanowią 60% sumy kosztów bezpośrednich. Po dodaniu tych dwóch elementów, otrzymujemy wartość kosztów całkowitych. Kolejnym krokiem jest obliczenie zysku, który wynosi 10% od sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich. Wartość końcowa, 2 376,00 zł, odzwierciedla więc pełne koszty związane z realizacją robót ziemnych, co jest kluczowe dla rzetelnego planowania budżetu w projektach budowlanych. Takie podejście jest zgodne z zasadami kosztorysowania i standardami branżowymi, co zapewnia precyzyjność i przejrzystość w planowaniu finansowym oraz w procesie podejmowania decyzji o inwestycjach budowlanych.

Pytanie 17

Strzępia w ścianach budowlanych tworzy się w celu

A. wykonania przewodów kominowych
B. połączenia nadproża z stropem
C. wykonania gzymsów
D. połączenia murów wznoszonych w różnym czasie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Strzępia w ścianach murowych pełnią istotną rolę w zapewnieniu stabilności i trwałości konstrukcji budowlanych, szczególnie w przypadku murów, które są wznoszone w różnych okresach. Dzięki zastosowaniu strzępi, możliwe jest skuteczne połączenie nowych i istniejących elementów murarskich, co zapobiega powstawaniu pęknięć i osłabieniu konstrukcji. W praktyce, strzępia wykonuje się poprzez wbudowanie w mur prostokątnych fragmentów cegły, które są zakotwione w istniejącej konstrukcji, co pozwala na uzyskanie odpowiedniego połączenia. Tego typu rozwiązanie jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają taką metodę w przypadku rozbudowy lub renowacji obiektów. Przykładem praktycznego zastosowania strzępi może być sytuacja, gdy planujemy dobudowę nowej części budynku do już istniejącej. Wówczas strzępia zapewniają, że obie części będą stabilnie ze sobą powiązane, co jest kluczowe dla zachowania integralności całej konstrukcji. Działanie to jest również zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które promują trwałe i bezpieczne rozwiązania budowlane.

Pytanie 18

Po zainstalowaniu ościeżnicy okiennej przestrzeń pomiędzy ramą ościeżnicy a ścianą powinna być wypełniona

A. wełną drzewną
B. zaprawą polimerową
C. masą silikonową
D. pianką poliuretanową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie pianki poliuretanowej do wypełnienia przestrzeni pomiędzy ramą ościeżnicy a murem jest standardem w branży budowlanej, ponieważ pianka ta ma doskonałe właściwości izolacyjne oraz doskonale przylega do różnych materiałów. Pianka poliuretanowa jest materiałem, który po aplikacji ekspanduje, co umożliwia jej wypełnienie nawet niewielkich szczelin. Dzięki temu, zapewnia ona skuteczną izolację termiczną i akustyczną, co jest kluczowe dla komfortu użytkowników pomieszczeń. Warto również zwrócić uwagę na to, że pianka poliuretanowa jest odporna na działanie wilgoci, co zabezpiecza konstrukcję przed powstawaniem pleśni oraz grzybów. W praktyce, po zamocowaniu ościeżnicy, technicy zazwyczaj stosują piankę poliuretanową w formie aerozolu, co zapewnia łatwość aplikacji. Właściwe użycie tego materiału pozwala również na uzyskanie wysokiej jakości wykończenia, co jest istotne w kontekście estetyki. W Polsce stosowanie pianki poliuretanowej w takich zastosowaniach jest zgodne z normami budowlanymi oraz zaleceniami producentów okien, co czyni ją niezawodnym wyborem.

Pytanie 19

Jak powinny być składowane prefabrykowane betonowe płyty ścienne?

A. W pozycji poziomej, na paletach, zabezpieczone brezentem lub folią
B. W pozycji pionowej, w stalowych przegrodach kozłów oporowych
C. W pozycji poziomej, na podkładkach oraz przekładkach
D. W pozycji pionowej, na specjalnie wydzielonym terenie, ustawione na murek oporowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prefabrykowane żelbetowe płyty ścienne powinny stać pionowo w specjalnych stalowych kozłach. Dzięki temu są bardziej stabilne i zmniejsza się ryzyko, że coś się z nimi stanie. Pionowe składowanie pozwala też na lepszy przepływ powietrza, co jest ważne, żeby nie gromadziła się wilgoć, bo to może osłabić materiał. Te stalowe przegrody chronią płyty przed przewróceniem, co jest mega istotne, zwłaszcza przy dużych projektach budowlanych. Fajnie jest też zwrócić uwagę na normy, takie jak PN-EN 1992-1-1, które mówią o tym, jak prawidłowo przechowywać takie elementy. Moim zdaniem, korzystanie z kozłów oporowych i stabilnego podłoża naprawdę zwiększa bezpieczeństwo na placu budowy, a także pomaga w lepszej organizacji przestrzeni, co jest super ważne, kiedy mamy mało miejsca do pracy.

Pytanie 20

Aby wydobyć 15 cm warstwę gleby urodzajnej (humusu) przy użyciu lemiesza oraz przetransportować urobek na terenie budowy na odległość 60 m, należy zastosować

A. ładowarki samojezdnej
B. zgarniarki samojezdnej
C. koparki podsiębiernej
D. spycharki gąsienicowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spycharka gąsienicowa jest odpowiednim wyborem do odspojenia warstwy ziemi urodzajnej (humusu) oraz przemieszczenia urobku na krótkie odległości, takie jak 60 m. Gąsienice zapewniają lepszą przyczepność i stabilność na nierównych i miękkich gruntach, co jest kluczowe podczas pracy w terenie, gdzie występują różne warunki glebowe. Spycharka gąsienicowa jest wyposażona w lemiesz, który pozwala na efektywne i precyzyjne odspojenie humusu, co jest istotne dla zachowania jego wartości odżywczych. W praktyce, spycharki gąsienicowe są często stosowane w budownictwie drogowym oraz w pracach ziemnych, gdzie efektywność, mobilność i moc są kluczowe. Poprawne wykorzystanie spycharki gąsienicowej przyczynia się do zminimalizowania strat materiałowych, a także do efektywnego kształtowania terenu. Warto również zauważyć, że operacje związane z przemieszczaniem humusu powinny odbywać się zgodnie z normami ochrony środowiska, aby zminimalizować negatywny wpływ na lokalny ekosystem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 21

Ustalanie podczas kolejnych cykli pracy maszyny montażowej elementów jednego rodzaju (np. w trakcie pierwszego cyklu – wszystkie słupy, a w kolejnym – belki) jest typowe dla

A. metody rozdzielczej
B. montażu wymuszonego
C. montażu swobodnego
D. metody kompleksowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda rozdzielcza, która jest poprawną odpowiedzią, odnosi się do systematycznego podejścia w procesie montażu, gdzie elementy są instalowane w grupach według ich typu. Przykładem jej zastosowania może być proces budowy konstrukcji stalowych, gdzie w pierwszej fazie montażu umieszczane są wszystkie słupy, a w kolejnych etapach belki oraz inne elementy wsporcze. Taki sposób działania pozwala na optymalizację pracy, zmniejszenie czasu przestojów oraz zwiększenie efektywności całego procesu montażowego. W praktyce, metoda rozdzielcza jest zgodna z zasadami lean manufacturing, gdzie kluczowe jest eliminowanie marnotrawstwa i zwiększanie wartości dodanej na każdym etapie produkcji. Dodatkowo, stosując tę metodę, można lepiej zarządzać logistyką materiałów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej oraz montażowej. Oprócz tego, metoda ta pozwala na lepsze planowanie i organizację przestrzeni roboczej, co jest istotne dla bezpieczeństwa pracy oraz jakości wykonywanych zadań.

Pytanie 22

Prace związane z rozbiórką dachu powinny rozpocząć się od usunięcia

A. dachówek.
B. łat.
C. kontrłat.
D. krokwi.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Demontaż dachówek jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie rozbiórki dachu, ponieważ to one stanowią zewnętrzną warstwę ochronną, chroniącą konstrukcję przed warunkami atmosferycznymi. Po usunięciu dachówek, możliwe jest lepsze zbadanie stanu pozostałych elementów dachu, takich jak krokwie, łat i kontrłaty. W praktyce, demontaż dachówek pozwala również na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia pozostałych elementów dachu. Zgodnie z normami budowlanymi, wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane w sposób bezpieczny i zgodny z zasadami BHP. Na przykład, odpowiednie zabezpieczenie terenu robót i zastosowanie środków ochrony osobistej dla pracowników jest kluczowe. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak łom czy młot, do precyzyjnego demontażu dachówek, co pozwala na ich ewentualne ponowne wykorzystanie. Koszty związane z rozbiórką można również zmniejszyć poprzez właściwe planowanie i wykonanie tego etapu w sposób efektywny.

Pytanie 23

Który z podanych komponentów systemu odwodnienia dachu łączy rynnę z rurą spustową, umożliwiając swobodny przepływ wody deszczowej?

A. Narożnik rynnowy
B. Kolano spustowe
C. Denko rynnowe
D. Lej spustowy (sztucer)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lej spustowy, znany również jako sztucer, pełni kluczową rolę w systemie odwodnienia dachu, łącząc rynnę z rurą spustową. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie swobodnego przepływu wody opadowej z rynny do rury spustowej, co zapobiega gromadzeniu się wody na dachu i eliminuje ryzyko przecieków do budynku. Dzięki odpowiedniemu zaprojektowaniu lej spustowy skutecznie kieruje wodę, minimalizując jej straty podczas transportu. W praktyce, lej spustowy powinien być umieszczony w miejscu, gdzie woda z rynny ma tendencje do zbierania się, co zapewnia jego efektywność. Warto również podkreślić, że aby system odwodnienia działał prawidłowo, lej spustowy musi być wykonany z materiałów odpornych na korozję oraz dostosowanych do lokalnych warunków klimatycznych. Dobrze zaprojektowany system odwodnienia, w tym odpowiedni dobór lejów spustowych, jest kluczowy dla ochrony przed uszkodzeniami budynku oraz wydłużenia żywotności dachu.

Pytanie 24

W ramach kontroli jakości powłok malarskich należy zweryfikować

A. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od poziomu
B. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od pionu
C. wygląd, zgodność koloru z projektem oraz odporność na ścieranie
D. konsystencję i jakość farby oraz datę ważności do użycia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na kontrolę jakości wykonania powłok malarskich poprzez sprawdzenie wyglądu, zgodności barwy z projektem oraz odporności na wycieranie jest poprawna, ponieważ te aspekty są kluczowe dla oceny jakości wykończenia malarskiego. Wygląd malowanej powierzchni ma wpływ na estetykę budynku, a zgodność barwy z projektem jest istotna dla zachowania spójności z zamysłem architektonicznym. Odporność na wycieranie jest szczególnie ważna w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie powłoka malarska jest narażona na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem zastosowania tych kryteriów może być kontrola jakości w budynkach użyteczności publicznej, gdzie estetyka oraz trwałość wykończenia odgrywają kluczową rolę. Zgodne z normą PN-EN 13300 standardy dotyczące powłok malarskich nakładają obowiązek oceny tych parametrów, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości i długoterminowej trwałości malowanych powierzchni.

Pytanie 25

Podczas sporządzania kosztorysu budowlanego, jaką metodę stosuje się do wyceny robót ziemnych?

A. Globalną
B. Obmiarową
C. Szacunkową
D. Procentową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda obmiarowa jest kluczowa przy wycenie robót ziemnych, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie kosztów na podstawie rzeczywistej ilości wykonanej pracy. W praktyce oznacza to, że najpierw dokonuje się pomiarów terenowych, a następnie na ich podstawie oblicza objętość wykopów, nasypów czy innych prac ziemnych. Taki sposób wyceny jest precyzyjny i opiera się na rzeczywistych danych, co jest niezmiernie ważne przy sporządzaniu kosztorysu. Stosowanie metody obmiarowej daje także możliwość bieżącej kontroli kosztów i dostosowywania się do ewentualnych zmian w trakcie realizacji projektu. Przykładowo, jeśli podczas budowy natrafimy na nieprzewidziane przeszkody gruntowe, możemy szybko zaktualizować kosztorys na podstawie nowych pomiarów, co minimalizuje ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych wydatków. Ta metoda jest zgodna z branżowymi standardami, które zakładają maksymalną dokładność i przejrzystość w wycenie robót budowlanych, co jest fundamentem dobrze zarządzanego projektu budowlanego.

Pytanie 26

Określ zasady pomiaru schodów wykonanych z żelbetu.

A. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników
B. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, bez brania pod uwagę powierzchni spoczników
C. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z pominięciem powierzchni spoczników
D. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z uwzględnieniem powierzchni spoczników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczanie schodów żelbetowych w m2 jako powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników, jest zgodne z obowiązującymi normami budowlanymi oraz zasadami inżynieryjnymi. Rzut biegów schodowych odzwierciedla rzeczywistą powierzchnię, którą zajmują schody w projekcie, co jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania materiałów budowlanych oraz kosztów wykonania. Uwzględnienie spoczników, które mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i funkcjonalności schodów, prowadzi do dokładniejszego obliczenia ilości betonu i zbrojenia potrzebnego do ich konstrukcji. Praktyka ta jest kluczowa w projektach budowlanych, gdzie spoczniki pełnią rolę przejść i miejsc odpoczynku, dlatego ich powierzchnia jest istotna dla zachowania ergonomii i wygody użytkowania. W kontekście wytycznych, takich jak PN-EN 1991-1-1, a także norm budowlanych dotyczących bezpieczeństwa pożarowego i użytkowego, takie podejście jest nie tylko zalecane, ale także niezbędne.

Pytanie 27

Miejsce składowania dużych prefabrykowanych elementów na placu budowy powinno być zlokalizowane

A. jak najbliżej budowanego obiektu
B. w sąsiedztwie biura budowy oraz obiektów socjalnych
C. w bliskiej odległości od węzła betoniarskiego oraz zakładu produkującego zaprawy
D. bezpośrednio w zasięgu urządzeń montażowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Stanowisko składowania wielkowymiarowych elementów prefabrykowanych powinno być usytuowane bezpośrednio w zasięgu maszyn montażowych, co znacząco wpływa na efektywność procesu budowlanego. Właściwa lokalizacja składowania minimalizuje czas transportu materiałów, co jest kluczowe w kontekście ograniczania kosztów i zwiększania wydajności. Na przykład, jeśli elementy prefabrykowane są przechowywane w bliskim sąsiedztwie z dźwigami lub innymi urządzeniami montażowymi, można zredukować konieczność transportu tych elementów na dużą odległość, co przyspiesza czas realizacji projektu. W aspekcie bezpieczeństwa, bliskość do maszyn montażowych zmniejsza ryzyko wypadków związanych z transportem materiałów. Dobre praktyki w branży budowlanej, zgodne z normami PN-EN 12811 oraz PN-EN 1991, podkreślają znaczenie optymalizacji procesów i organizacji placu budowy. Ponadto, efektywne zarządzanie przestrzenią składowania przyczynia się do lepszego planowania logistyki budowy i obniżenia kosztów wykonania, co jest istotne dla wszystkich zadań budowlanych.

Pytanie 28

Aby zagwarantować prawidłowy przepływ powietrza w przestrzeni pomiędzy ocieploną konstrukcją dachu a jego pokryciem, dachówki powinny być układane

A. na łatach zamocowanych do kontrłat
B. bezpośrednio na krokwiach
C. bezpośrednio na kontrłatach
D. na łatach zamocowanych do krokwi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to układanie dachówek na łatach zamocowanych do kontrłat, co jest zgodne z zasadami dobrego budownictwa. Taki sposób montażu zapewnia optymalną wentylację przestrzeni pod dachem, co jest niezwykle istotne dla utrzymania właściwych warunków mikroklimatycznych oraz dla długowieczności materiałów budowlanych. Kontrłaty, umieszczone prostopadle do łat, tworzą przestrzeń, która pozwala na swobodny przepływ powietrza. Dzięki temu możliwe jest odprowadzenie wilgoci gromadzącej się pod pokryciem, co znacząco redukuje ryzyko wystąpienia pleśni oraz innych problemów związanych z nadmierną wilgocią. W praktyce oznacza to, że przed przystąpieniem do montażu dachówek, wykonawca powinien upewnić się, że zarówno łaty, jak i kontrłaty są odpowiednio zamocowane i wykonane z materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych, zgodnie z normami PN-EN 1995-1-1. Dobrze zaplanowana wentylacja jest kluczowa, aby uniknąć uszkodzeń strukturalnych oraz zachować efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 29

Kto dokonuje odbioru robót ziemnych, które zostaną zakryte?

A. projektant
B. inspektor nadzoru inwestorskiego
C. wykonawca prac budowlanych
D. kierownik budowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odbiór robót ziemnych, które ulegają zakryciu, powinien odbywać się pod nadzorem inspektora nadzoru inwestorskiego, który jest odpowiedzialny za zapewnienie, że wszystkie prace wykonane przez wykonawcę budowlanych są zgodne z projektem oraz obowiązującymi normami. Inspektor ma za zadanie kontrolować jakość wykonania robót, co w kontekście robót ziemnych jest szczególnie istotne, ponieważ jakiekolwiek błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak osiadanie terenu czy zniszczenie infrastruktury. Inspektorzy muszą stosować się do standardów, takich jak PN-EN 1997 dotyczący geotechniki, które określają wymogi dotyczące wykonania i odbioru robót ziemnych. Przykładem może być sytuacja, w której inspektor nadzoru inwestorskiego sprawdza głębokość wykopów oraz właściwości gruntów, aby upewnić się, że zastosowane technologie i materiały są odpowiednie. Właściwy odbiór robót ziemnych jest kluczowy dla późniejszych etapów budowy oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości całego obiektu budowlanego.

Pytanie 30

Podniesienie nośności stropu Kleina polega na

A. obetonowaniu górnych końców belek
B. oczyszczeniu stalowych belek
C. wykonaniu rusztu z płyt gipsowo-kartonowych
D. wykonaniu wzmocnienia z cegły kratówki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obetonowanie górnych stopek belek jest kluczowym procesem zwiększania nośności stropów Kleina. W praktyce polega to na nałożeniu specjalnej warstwy betonu na górne części belek, co pozwala na efektywne rozłożenie obciążeń oraz zwiększenie ich wytrzymałości. Wzmocnienie to wpływa na sztywność całej konstrukcji, co jest szczególnie istotne w przypadku stropów narażonych na duże obciążenia dynamiczne, jak np. w obiektach przemysłowych. Dzięki zastosowaniu betonu, zmniejsza się ryzyko wystąpienia pęknięć w belkach, a także poprawia się odporność na działanie czynników atmosferycznych. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie analizy statycznej przed i po wykonaniu obetonowania, co pozwala na dokładne oszacowanie uzyskanej nośności. Warto również wspomnieć o zastosowaniu odpowiednich dodatków do betonu, które mogą zwiększyć jego właściwości mechaniczne oraz odporność na korozję. Tego typu wzmocnienia są szeroko stosowane w inżynierii budowlanej i architekturze, zgodnie z normami PN-EN 1992-1-1, które regulują zasady projektowania konstrukcji betonowych.

Pytanie 31

Metoda równoległego wykonania, stosowana w organizacji robót budowlanych, polega na

A. jednoczesnym rozpoczęciu wszystkich robót budowlanych
B. rozpoczynaniu następnych robót po zakończeniu tych wcześniejszych
C. przeprowadzeniu robót z uwzględnieniem przerw technologicznych
D. wyrównanym i rytmicznym wykonaniu wszystkich robót budowlanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda równoległego wykonania robót budowlanych jest strategią, która polega na równoczesnym rozpoczęciu wszystkich działań budowlanych na danym projekcie. Dzięki temu podejściu możliwe jest zoptymalizowanie czasu realizacji inwestycji oraz zredukowanie czasu przestoju pomiędzy poszczególnymi etapami budowy. Przykład zastosowania tej metody można znaleźć w dużych projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa lotnisk czy odcinków autostrad, gdzie równoczesne prowadzenie prac w różnych lokalizacjach przyspiesza proces oddania całego obiektu do użytku. W praktyce, metoda ta wymaga starannego zaplanowania i koordynacji działań, aby uniknąć konfliktów pomiędzy różnymi ekipami budowlanymi oraz zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów. Warto także zwrócić uwagę na normy dotyczące zarządzania projektami budowlanymi, takie jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają znaczenie planowania i monitorowania postępów w przypadku równoległego wykonywania robót.

Pytanie 32

Przy remoncie sufitu, przed zamontowaniem suchego jastrychu, niezbędne jest przygotowanie warstwy wyrównawczej z

A. mieszanki betonowej
B. siatki i trzciny
C. keramzytu
D. gliny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Keramzyt jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych oraz lekkiej strukturze, co czyni go idealnym wyborem na warstwę wyrównawczą pod suche jastrychy. Dzięki swojej porowatości, keramzyt skutecznie redukuje obciążenia na stropie oraz zapewnia odpowiednią wentylację, co jest kluczowe dla długotrwałego użytkowania. Dodatkowo, ze względu na swoje właściwości akustyczne, keramzyt przyczynia się do poprawy komfortu akustycznego w pomieszczeniach. Zastosowanie keramzytu zgodnie z normą PN-EN 13055-1, która dotyczy lekkich agregatów stosowanych w budownictwie, jest powszechną praktyką w profesjonalnych remontach. W przypadku remontu stropu, warstwa wyrównawcza z keramzytu może być również używana do wyregulowania powierzchni podłoża, co zapewnia lepsze układanie kolejnych warstw. Przykładem zastosowania keramzytu może być układanie go na stropach w budynkach mieszkalnych, gdzie wymagana jest poprawa izolacji termicznej oraz akustycznej. Warto również zaznaczyć, że keramzyt jest odporny na działanie wilgoci, co zwiększa jego trwałość w warunkach budowlanych.

Pytanie 33

Aby usunąć powietrze z warstwy wyrównawczej zbudowanej z zaprawy samopoziomującej, należy zastosować

A. wałka kolczastego
B. szczotki do tepowania
C. pacy ząbkowanej
D. szpachelki gumowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wałek kolczasty jest narzędziem specjalistycznym stosowanym do odpowietrzania warstwy wyrównawczej wykonanej z zaprawy samopoziomującej. Jego konstrukcja pozwala na zdynamizowanie procesu usuwania pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla zapewnienia jednolitej struktury podłoża. W momencie aplikacji wałka na świeżo nałożoną zaprawę, kolce w jego budowie wnikają w materiał, co umożliwia wydobycie uwięzionego powietrza. Proces ten nie tylko zwiększa przyczepność podłoża, ale również poprawia ostateczną jakość i trwałość warstwy. Na przykład, w przypadku dużych powierzchni, takich jak hale magazynowe, zastosowanie wałka kolczastego znacznie skraca czas pracy i zwiększa efektywność, zabezpieczając przed późniejszymi uszkodzeniami, które mogą wynikać z obecności pęcherzyków powietrza. Zgodnie z normami budowlanymi, odpowiednie odpowietrzenie zaprawy jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych parametrów wytrzymałościowych, co przekłada się na bezpieczeństwo i funkcjonalność całej konstrukcji.

Pytanie 34

Według KNR 2-01 norma czasu pracy dla robotników zajmujących się ścinaniem drzew piłą mechaniczną o średnicy 46-55 cm wynosi 308 r-g/100 szt. Ile robotników należy zatrudnić do ścięcia 15 drzew o średnicy 50 cm, jeśli zgodnie z harmonogramem prace te powinny być zrealizowane w jednym 8-godzinnym dniu roboczym?

A. 5 robotników
B. 46 robotników
C. 6 robotników
D. 47 robotników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 6 robotników jest poprawna, ponieważ zgodnie z KNR 2-01 norma czasu pracy robotników na ścięcie drzew o średnicy 50 cm wynosi 308 roboczogodzin (r-g) na 100 sztuk. W przypadku 15 drzew, całkowity czas pracy wynosi: (15 sztuk / 100 sztuk) * 308 r-g = 46,2 r-g. Przy założeniu, że robotnicy pracują przez 8 godzin w ciągu dnia, możemy obliczyć, ile robotników będzie potrzebnych: 46,2 r-g / 8 r-g na jednego robotnika = 5,775, co zaokrąglamy do 6 robotników. W realnych zastosowaniach, takich jak prace leśne, istotne jest precyzyjne obliczenie liczby pracowników, aby zrealizować harmonogram robót i zminimalizować ryzyko opóźnień. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi i leśnymi podkreślają znaczenie planowania zasobów ludzkich zgodnie z normami czasu pracy. Takie podejście sprzyja efektywności i bezpieczeństwu na placu budowy.

Pytanie 35

Urządzenie budowlane, które służy do wyrównywania powierzchni poprzez skrawanie gruntu i przenoszenie urobku w miejsca wymagające uzupełnienia, to

A. ładowarka
B. zrywarka
C. koparka
D. równiarka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Równiarka jest maszyną budowlaną zaprojektowaną przede wszystkim do wyrównywania terenu poprzez skrawanie gruntu i przesuwanie urobku w miejsca wymagające uzupełnienia. Jej konstrukcja umożliwia precyzyjne formowanie podłoża, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach budowlanych, takich jak przygotowanie placów budowy, drogi czy też lotnisk. Równiarki wykorzystują wyspecjalizowane narzędzia skrawające, które mogą być dostosowane do różnych rodzajów gruntów, co zwiększa ich wszechstronność. W praktyce, równiarka pozwala na uzyskanie gładkiej i równej powierzchni, co jest niezbędne do właściwego układania nawierzchni asfaltowych czy betonowych. W kontekście standardów branżowych, użycie równiarek jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania jakością w budownictwie, co zapewnia długotrwałość i bezpieczeństwo konstrukcji budowlanych.

Pytanie 36

Jaką mieszankę należy użyć do wybudowania "na cienką spoinę" ścianki działowej z betonu komórkowego?

A. Glinianą
B. Wapienną
C. Klejową
D. Gipsową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie zaprawy klejowej do budowy ścian działowych z betonu komórkowego to naprawdę dobry wybór według obecnych standardów budowlanych. Naprawdę, to lepsza opcja niż tradycyjne zaprawy gipsowe czy gliniane, bo klej trzyma dużo mocniej i potrzebuje mniej materiału. Przy cienkowarstwowej aplikacji można łatwiej połączyć elementy murowe, co oszczędza czas pracy i zmniejsza ryzyko mostków termicznych. W przypadku tych ścian z betonu komórkowego, użycie zaprawy klejowej naprawdę poprawia izolację akustyczną i termiczną. No i klej, jak to klej, jest trwały, więc nie trzeba się martwić o obciążenia później. Ciekawe jest też to, że kleje są dostępne w różnych wariantach, co ułatwia dostosowanie do konkretnych warunków budowlanych oraz wymagań projektu.

Pytanie 37

Jaką wartość ma norma dziennej wydajności robotników zajmujących się demontażem ścianki z cegieł o grubości
½ cegły na zaprawie cementowo-wapiennej, jeżeli norma czasu pracy wynosząca 0,95 r-g/m2 została przyjęta z KNR?
Prace rozbiórkowe będą realizowane przez 8 godzin dziennie.

A. 8,42 m2
B. 7,60 r-g
C. 8,42 r-g
D. 7,60 m2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 8,42 m2 jest poprawna, ponieważ wynika z przyjętej normy czasu pracy na poziomie 0,95 r-g/m² oraz czasu pracy wynoszącego 8 godzin dziennie. Aby obliczyć normę wydajności dziennej robotników, należy zastosować wzór: Wydajność dzienna = Czas pracy / Norma czasu pracy, co daje 8 godzin / 0,95 r-g/m² = 8,42 m². Takie podejście jest zgodne z normami i podejściem stosowanym w budownictwie, które kładzie nacisk na dokładne planowanie oraz efektywność pracy. W praktyce, znajomość norm wydajności jest kluczowa przy planowaniu budżetów, harmonogramów robót oraz ocenie konieczności zatrudnienia odpowiedniej liczby pracowników dla realizacji projektu. Przykładowo, w projektach rozbiórkowych, gdzie precyzyjne oszacowanie wydajności ma kluczowe znaczenie, uwzględnienie norm branżowych pozwala na lepsze zrozumienie i zarządzanie czasem oraz zasobami, co wpływa na efektywność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 38

Oblicz ilość zmian potrzebnych do wykonania stropu gęstożebrowego o powierzchni 15 m x 10 m, jeżeli dzienna wydajność przy pracy na jednej zmianie wynosi 5 m2?

A. 30 zmian
B. 75 zmian
C. 25 zmian
D. 50 zmian

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć pracochłonność wykonania stropu gęstożebrowego o wymiarach 15 m x 10 m, najpierw należy obliczyć całkowitą powierzchnię stropu, która wynosi 150 m² (15 m x 10 m). Znając wydajność dzienną wynoszącą 5 m², możemy łatwo określić, ile dni pracy będzie potrzebnych do zrealizowania tego zadania. Dzielimy całkowitą powierzchnię przez wydajność: 150 m² / 5 m² = 30 dni. Oznacza to, że wykonanie stropu zajmie 30 zmian roboczych. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w planowaniu projektów budowlanych, umożliwiając odpowiednie alokowanie zasobów oraz harmonogramowanie pracy. Dobre praktyki w branży budowlanej nakazują dokładne analizowanie wydajności pracowników oraz warunków pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie czasu potrzebnego na realizację zleceń, co w efekcie może prowadzić do optymalizacji kosztów i zwiększenia efektywności działań inwestycyjnych.

Pytanie 39

Aby poprawić izolację akustyczną podłogi, należy wypełnić przestrzeń między podkładem a ścianą

A. masą akrylową
B. listwami drewnianymi
C. paskami styropianu
D. masą asfaltową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Paski styropianu są doskonałym materiałem do wypełniania szczelin między podkładem podłogowym a ścianą, ponieważ charakteryzują się wysokimi właściwościami izolacyjnymi, zarówno akustycznymi, jak i termicznymi. Stosowanie styropianu jako wypełnienia minimalizuje drgania dźwiękowe, które mogą przenikać przez podłogę i ściany, co jest kluczowe w kontekście tworzenia komfortowych warunków w pomieszczeniach mieszkalnych i biurowych. W standardach budowlanych, takich jak PN-B-02151-3:2015 dotyczących akustyki budynków, zaleca się stosowanie materiałów o niskiej przewodności dźwiękowej, a styropian spełnia te wymagania. Dodatkowo, jego właściwości termoizolacyjne przyczyniają się do poprawy efektywności energetycznej budynku. Przykłady zastosowania obejmują nie tylko mieszkania, ale także biura i obiekty użyteczności publicznej, gdzie akustyka odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu przestrzeni. Efektywne wypełnienie szczelin przy użyciu pasków styropianu przyczynia się do zwiększenia komfortu akustycznego oraz zmniejszenia kosztów ogrzewania, co czyni ten materiał praktycznym i ekonomicznym rozwiązaniem.

Pytanie 40

Aby zapobiec deformacji belek stropu gęstożebrowego typu FERT, w trakcie montażu oraz betonowania stropu

A. zainstalować dodatkowe zbrojenie o średnicy ø12 na dolnej części belek
B. połączyć sąsiednie belki drutem stalowym o średnicy ø3
C. podeprzeć belki podpierającymi montażowymi co najwyżej co 2 m
D. przymocować końce belek w ścianie przy użyciu 2 kotew stalowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kiedy montujesz stropy gęstożebrowe typu FERT, musisz pamiętać, że podpory montażowe powinny być co 2 metry. To naprawdę ważne dla bezpieczeństwa całej konstrukcji. Jeśli belki się ugną, mogą wystąpić poważne uszkodzenia, a tego przecież nikt nie chce. Normy budowlane, takie jak Eurokod 2, mówią jasno o tym, że musisz mieć odpowiednie punkty podparcia, żeby zminimalizować obciążenia od ciężaru materiałów i innych dodatkowych obciążeń. W praktyce, regularne ustawianie podpór nie tylko zmniejsza ryzyko ugięcia, ale też stabilizuje całą konstrukcję. Ważne jest także, aby podpory były dostosowane do specyfiki budynku oraz przewidywanych obciążeń – to wpływa na trwałość stropu. Działania zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi naprawdę przyczyniają się do jakości wykonania i trwałości całej budowli.