Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 11 lutego 2025 10:03
Data zakończenia: 11 lutego 2025 10:45

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu

B. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną

C. Dystansu, jaki pokonał pojazd

D. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę

Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.

Pytanie 2

Transport samochodów na statek powinien być realizowany z wykorzystaniem technologii przeładunkowej?

A. pump in - pump out

B. ro - la

C. lift on - lift off

D. roll on - roll off

Odpowiedź "roll on - roll off" (RoRo) jest prawidłowa, ponieważ jest to technologia przeładunkowa, która umożliwia załadunek i wyładunek samochodów oraz innych pojazdów na statek w sposób efektywny i bezpieczny. Proces ten polega na tym, że pojazdy wjeżdżają na pokład statku na własnych kołach, co eliminuje potrzebę użycia dźwigów czy innych urządzeń podnoszących. Tego typu transport jest szeroko stosowany w transporcie morskim, zwłaszcza w przypadku statków towarowych, w których transportuje się duże ilości samochodów. Przykładem mogą być promy przewożące pasażerów oraz ich pojazdy, które dzięki technologii RoRo mogą sprawnie obsługiwać dużą liczbę jednostek. Metoda ta ma wiele zalet, w tym skrócenie czasu załadunku i wyładunku, zmniejszenie uszkodzeń oraz obniżenie kosztów operacyjnych. W branży transportowej i logistycznej uznawana jest za standard, który przyczynia się do zwiększenia efektywności całego procesu transportowego.

Pytanie 3

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 1 008 000 tkm

B. 945 000 tkm

C. 899 000 tkm

D. 1 071 000 tkm

Aby obliczyć nową wartość pracy przewozowej, można zastosować poniższą metodę. Z danych wynika, że przedsiębiorstwo transportowe obecnie wykorzystuje ładowność pojazdów na poziomie 70%, co oznacza, że każdy z 7 pojazdów przewozi odpowiednią ilość towaru, co przekłada się na 882 000 tkm miesięcznie. Obliczmy najpierw całkowitą ładowność pojazdów: zakładając, że 70% ładowności stanowi 882 000 tkm, możemy obliczyć 100% ładowności. Całkowita ładowność przy 70% wynosi 882 000 tkm / 0,7 = 1 260 000 tkm. Zwiększenie wykorzystania ładowności do 80% pozwoli uzyskać 1 260 000 tkm * 0,8 = 1 008 000 tkm. Tego rodzaju analizy są kluczowe w logistyce, umożliwiając optymalizację wykorzystania floty, co przekłada się na wyższe przychody oraz efektywność operacyjną. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować swoje wskaźniki wykorzystania ładowności, aby maksymalizować rentowność oraz minimalizować koszty operacyjne.

Pytanie 4

Firma transportowa przeciętnie w ciągu miesiąca wykonuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). Do realizacji przewozów wykorzystuje 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana średnio w 70%. Jaką pracę wykona firma w ciągu miesiąca 7 pojazdami, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 1 071 000 tkm

B. 1 008 000 tkm

C. 899 000 tkm

D. 945 000 tkm

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia wzrostu efektywności w wykorzystaniu ładowności, mówi dużo o tym, że mogłeś nie zrozumieć, jak zmiany w operacjach wpływają na cały wynik. Na przykład, jeżeli wybrałeś wartość mniejszą niż 1 008 000 tkm, to pewnie źle zastosowałeś wzory albo nie pomyślałeś, jak ładowność wpływa na całkowitą liczbę tonokilometrów. Może skupiłeś się na prostych proporcjach, ale to nie wystarczy. Każda zmiana, jak liczba pojazdów czy wykorzystanie ładowności, wymaga przeliczenia całkowitej pracy przewozowej. Nie można też myśleć, że małe zmiany nie mają znaczenia – nawet drobne różnice mogą mocno wpłynąć na efektywność. Dobrze jest też rozumieć, jak funkcjonuje branża transportowa, bo to klucz do podejmowania mądrych decyzji oraz planowania operacyjnego. Bez zrozumienia całego systemu transportowego ciężko będzie podejmować właściwe decyzje.

Pytanie 5

Korzystając z fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym, określ maksymalną rzeczywistą masę całkowitą przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej wynoszącej 7,5 tony.

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez: 1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego; 2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez:

1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus - nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego;

2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t- nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

A. 10,5 t

B. 7,5 t

C. 11,0 t

D. 3,5 t

Wybór 3,5 t, 7,5 t lub 11,0 t jako maksymalnej masy całkowitej przyczepy ciągniętej przez pojazd o DMC 7,5 tony jest niepoprawny i wynika z błędnego zrozumienia przepisów ruchu drogowego. Odpowiedzi te nie uwzględniają zasady dopuszczalnych obciążeń, która określa, że maksymalna masa przyczepy powinna być obliczana w oparciu o wartość DMC pojazdu ciągnącego. W przypadku 3,5 t, sugerowanie tak niskiej masy wskazuje na zlekceważenie zasad ruchu drogowego, w których przyczepa nie może być lżejsza niż 40% DMC pojazdu ciągnącego. Odpowiedź 7,5 t jest równoznaczna z założeniem, że przyczepa może ważyć tyle samo, co pojazd, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa, które mają na celu zapobieganie przeciążeniom. Wreszcie, 11,0 t to całkowicie niewłaściwa interpretacja przepisów, ponieważ nadmierne obciążenie pojazdu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata kontroli nad pojazdem i zwiększone ryzyko wypadku. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego kierowcy, który chce uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze oraz problemów prawnych związanych z naruszeniem przepisów o ruchu drogowym.

Pytanie 6

Jaki będzie koszt wypożyczenia wózka widłowego z napędem spalinowym i maksymalnym udźwigiem 4 ton na czas 20 dni?

A. 4 000 zł

B. 4 600 zł

C. 4 200 zł

D. 4 400 zł

Podane odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawną odpowiedzią, mogą wynikać z różnych błędów myślowych dotyczących kalkulacji kosztów wynajmu wózków widłowych. Często pojawia się tendencja do zaniżania lub zawyżania szacunków kosztów na podstawie subiektywnych doświadczeń zamiast rynkowych standardów. Na przykład, odpowiedzi 4 000 zł i 4 200 zł mogą sugerować, że użytkownik nie wziął pod uwagę pełnej stawki wynajmu za dzień, co jest kluczowe przy obliczeniach długoterminowych. Z drugiej strony, kwota 4 600 zł może być wynikiem błędnego założenia, że cena jednostkowa za wynajem jest wyższa niż rzeczywista. Warto również zauważyć, że różne firmy oferują różne promocje oraz pakiety wynajmu, co może skomplikować obliczenia. Przy ustalaniu kosztów wynajmu, istotne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat, które mogą być związane z transportem, ubezpieczeniem lub serwisem technicznym, co także może prowadzić do błędnych wyników. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zapoznać się z aktualnymi stawkami rynkowymi i wykonać dokładne kalkulacje, by mieć pewność, że wszystkie czynniki zostały uwzględnione w ocenie kosztów wynajmu.

Pytanie 7

Rodzaj jednostki pływającej, która ma zamontowane rampy umożliwiające załadunek bezpośrednio na pokład, to

A. rorowiec

B. zbiornikowiec

C. masowiec

D. kontenerowiec

Kontenerowiec, masowiec oraz zbiornikowiec to różne typy statków, które pełnią odmienne funkcje w transporcie morskim, jednak żaden z nich nie posiada wbudowanych ramp, co wyklucza je z kategorii rorowców. Kontenerowiec, na przykład, jest statkiem przystosowanym do transportu kontenerów, co wymaga wykorzystania specjalistycznych portów i urządzeń przeładunkowych. Ładunki są umieszczane na statku za pomocą dźwigów, co sprawia, że proces załadunku jest bardziej czasochłonny i wymaga dodatkowych zasobów. Masowiec jest z kolei zaprojektowany do przewozu masowych ładunków takich jak węgiel, zboże czy rudy metali. W tym przypadku ładunek jest często wylewany bezpośrednio do holdów statku, co nie wymaga ramp. Zbiornikowiec, jako typ statku przeznaczony do transportu cieczy, również nie korzysta z ramp, a zamiast tego wykorzystuje specjalistyczne systemy pompowania. Wszystkie te różnice w konstrukcji oraz metodzie załadunku i rozładunku powodują, że nie można ich mylić z rorowcami, które oferują bezpośredni dostęp do ładunku poprzez rampy, co niewątpliwie zwiększa efektywność oraz elastyczność operacyjną w logistyce.

Pytanie 8

Jaki skrót należy wpisać w umowie, zgodnie z formułami INCOTERMS 2010, jeżeli sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie przewozu?

Opis znaczenia wybranych formuł INCOTERMS 2010
„Delivered Duty Paid" – sprzedający organizuje transport, pokrywa jego koszty, ponosi ryzyko i opłaca należności celne.
„Ex works" – sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi koszty oraz ryzyko na całej trasie.
„Free Carier" – obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi, ustalonemu i opłaconemu przez kupującego, w oznaczone miejsce.
„Free Alongside Ship" – kupujący posiada gestię transportową od momentu złożenia towaru przez sprzedającego na nabrzeżu w porcie załadowania.

A. EXW "Ex works"

B. FCA "Free Carrier"

C. FAS "Free Alongside Ship"

D. DDP "Delivered Duty Paid"

Odpowiedź "EXW" (Ex works) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z formułami INCOTERMS 2010 oznacza, że sprzedający udostępnia towar w określonym miejscu, pozostawiając kupującemu pełną odpowiedzialność za dalszy transport. W praktyce oznacza to, że sprzedający nie jest zobowiązany do organizowania transportu ani pokrywania kosztów związanych z przewozem towaru. Kupujący samodzielnie zarządza transportem i ponosi wszelkie ryzyka oraz koszty na całej trasie. Taka forma współpracy jest szczególnie korzystna w transakcjach, gdzie kupujący ma lepszą znajomość lokalnych warunków transportowych lub korzysta z preferowanych przewoźników. Dobrze zaplanowany proces logistyczny oparty na zasadzie EXW może zredukować całkowite koszty transportu. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent mebli w Polsce sprzedaje produkty do klienta w Niemczech, a klient zajmuje się organizacją transportu, co pozwala mu na wybór optymalnych rozwiązań transportowych.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju wagonu powinno się użyć do transportu mebli salonowych koleją?

A. Wagon kryty

B. Wagon platformę

C. Wagon węglarkę

D. Wagon cysternę

Wagon kryty jest najbardziej odpowiednim wyborem do przewozu mebli salonowych, ponieważ zapewnia odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak deszcz, śnieg czy nadmierna wilgotność. Meble, szczególnie te wykonane z drewna lub innego materiału wrażliwego na czynniki zewnętrzne, wymagają odpowiedniego zabezpieczenia, aby uniknąć uszkodzeń podczas transportu. Dodatkowo, wagon kryty pozwala na bezpieczne załadunek i rozładunek, co jest istotne dla zachowania integralności przewożonego towaru. W branży logistycznej stosuje się standardy, które zalecają używanie wagonów krytych dla transportu towarów wrażliwych, co potwierdza ich praktyczne zastosowanie. Na przykład, wiele firm zajmujących się transportem mebli korzysta z wagonów krytych do przewozu swoich produktów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i jakość w trakcie transportu.

Pytanie 10

Księga Rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wystawiany po zarejestrowaniu urządzenia (przy pierwszym odbiorze) przez

A. Transportowy Dozór Techniczny

B. inspektora BHP

C. Polski Komitet Normalizacyjny

D. Urząd Dozoru Technicznego

Wybór inspektora BHP, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego czy Transportowego Dozoru Technicznego jako instytucji odpowiedzialnej za wydanie Księgi Rewizyjnej wózka widłowego jest rezultatem niepełnego rozumienia roli, jaką pełni Urząd Dozoru Technicznego. Inspektor BHP ma za zadanie nadzorować przestrzeganie przepisów BHP w miejscu pracy, jednak nie jest odpowiedzialny za rejestrację ani certyfikację urządzeń technicznych. Polski Komitet Normalizacyjny zajmuje się tworzeniem i wdrażaniem norm, ale nie wydaje dokumentów dotyczących konkretnego sprzętu. Transportowy Dozór Techniczny, z kolei, koncentruje się na urządzeniach transportowych, ale nie ma kompetencji do wydawania Księgi Rewizyjnej dla wózków widłowych. Kluczowe jest zrozumienie, że Księga Rewizyjna to dokument, który powinien być wydany przez organ posiadający odpowiednie uprawnienia do nadzoru technicznego nad urządzeniami, a takim organem jest UDT. Brak wiedzy na temat zakresu kompetencji poszczególnych instytucji prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów, co z kolei stwarza poważne ryzyko dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. Właściwe zrozumienie struktury nadzoru technicznego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa operacyjnego i zgodności z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakie jest zapotrzebowanie na paliwo w przedsiębiorstwie transportowym, które ma średnie zużycie wynoszące 20 litrów na 100 kilometrów i planuje przejechać łączną odległość 200 000 km?

A. 2 000 litrów

B. 10 000 litrów

C. 100 litrów

D. 40 000 litrów

W przypadku średniego zużycia paliwa wynoszącego 20 litrów na 100 kilometrów oraz planowanej odległości 200 000 km, obliczenia są proste, ale kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa transportowego. Aby określić całkowite zużycie paliwa, należy wykorzystać wzór: (zużycie paliwa na 100 km) * (całkowita odległość / 100). W naszym przypadku obliczenie wygląda następująco: 20 litrów * (200 000 km / 100) = 20 litrów * 2000 = 40 000 litrów. Taka analiza jest nie tylko istotna z perspektywy zarządzania kosztami, ale również kluczowa przy planowaniu logistycznym, co może wpłynąć na wybór dostawców paliwa oraz strategię zakupu. Przemysł transportowy powinien regularnie monitorować zużycie paliwa oraz wprowadzać optymalizacje, aby obniżać koszty eksploatacji. Warto również zwrócić uwagę na technologie wspierające efektywność paliwową, takie jak systemy zarządzania flotą oraz nowoczesne narzędzia analityczne, które mogą pomóc w doskonaleniu procesów operacyjnych.

Pytanie 13

Jakie są wymiary zewnętrzne kontenera o długości 40 ft?

A. 6,l m x 2,4 m x 2,5 m

B. 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m

C. 12,2 m x 2,4 m x 2,6 m

D. 12,2 m x 2,4 m x 2,5 m

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi, warto zauważyć, że odpowiedzi te nie odzwierciedlają rzeczywistych wymiarów kontenera 40-ft, co może prowadzić do nieefektywności w planowaniu transportu i logistyki. Odpowiedzi, które podają wymiary 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m oraz 6,1 m x 2,4 m x 2,5 m, wskazują na mniejsze kontenery, które nie są stosowane w standardowych operacjach transportowych 40-ft. Tego rodzaju kontenery, najczęściej kontenery 20-stopowe, mają mniejsze pojemności i nie są w stanie pomieścić tej samej ilości towaru, co ich 40-stopowe odpowiedniki. Użycie takich wymiarów może prowadzić do znacznych strat w efektywności transportu, co w praktyce oznacza wyższe koszty i dłuższe czasy dostaw. Również pomylenie wysokości kontenera 40-ft, której standardowe wymiary wynoszą 2,6 m, z 2,5 m, skutkuje niewłaściwym planowaniem przestrzeni, co może być krytyczne w przypadku transportu towarów wymagających specyficznych warunków. Zrozumienie standardowych wymiarów kontenerów jest istotne nie tylko dla efektywności operacyjnej, lecz także dla zgodności z przepisami, normami oraz dobrymi praktykami w branży logistycznej. Wszelkie błędy w obliczeniach wymiarów mogą prowadzić do poważnych problemów operacyjnych, a także do naruszenia przepisów celnych i transportowych, co z kolei może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorstw zajmujących się transportem i logistyką.

Pytanie 14

Harmonogram pracy kierowcy obejmuje

A. spis działań wykonywanych przez kierowcę, czas ich trwania oraz kolejność ich realizacji

B. wykaz godzinowy działań podejmowanych przy załadunku towaru

C. spis działań z czasem ich realizacji oraz listę urządzeń, które będą wykorzystywane do tych działań

D. wykaz godzinowy zadań realizowanych przez podwykonawców w trakcie transportu

Harmonogram czasu pracy kierowcy jest kluczowym dokumentem, który odzwierciedla zarówno zadania wykonywane przez kierowcę, jak i czas ich trwania oraz kolejność realizacji. Odpowiedź nr 4 jest poprawna, ponieważ dokładnie opisuje te elementy. W praktyce, harmonogram ten pomaga w optymalizacji procesów transportowych, umożliwiając efektywne zarządzanie czasem pracy kierowcy oraz przestrzeganie przepisów prawa dotyczących czasu pracy i odpoczynku, takich jak rozporządzenie WE 561/2006. Przykładem zastosowania harmonogramu może być planowanie tras, które uwzględnia czas potrzebny na odpoczynki oraz załadunek, co pozwala na uniknięcie przekroczeń dozwolonego czasu pracy. Również stosowanie technologii, takich jak systemy GPS i oprogramowanie do zarządzania flotą, może wspierać kierowców w przestrzeganiu ustalonych harmonogramów, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność transportu. Warto również zauważyć, że dokumentacja harmonogramu czasu pracy kierowców jest istotna dla kontroli drogowych oraz audytów wewnętrznych, co podkreśla znaczenie jego rzetelnego prowadzenia.

Pytanie 15

Firma wynajęła kontener. Na podstawie umowy wystawiono fakturę na kwotę 1500 zł. Wynajem podlega podstawowej stawce VAT. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za wynajem?

A. 1219,51 zł

B. 1830,00 zł

C. 345,00 zł

D. 1845,00 zł

Wynajem kontenera podlega stawce VAT, która w Polsce wynosi 23%. Żeby policzyć wartość brutto, trzeba do wartości netto (1500 zł) dodać podatek VAT. Możemy to zrobić tak: wartość brutto to wartość netto plus (wartość netto razy stawka VAT). Więc liczymy: 1500 zł + (1500 zł * 0,23) = 1500 zł + 34,50 zł, co daje nam 1834,50 zł. A tak naprawdę, to po uwzględnieniu podatek wyjdzie nam 1845,00 zł. Ważne jest, żeby każda firma miała na uwadze, jak to działa, bo błędy w obliczeniach mogą się skończyć problemami z urzędami. Na przykład, jak firma wynajmuje różne usługi, to musi na bieżąco dostosowywać swoje kalkulacje do zmian w przepisach. Znajomość jak oblicza się VAT to kluczowa rzecz dla dobrego zarządzania finansami i trzymania się prawa.

Pytanie 16

Przewóz środkami transportu drogowego marchewki, pietruszki i kalafiorów, gotowych do spożycia, powinien być realizowany w temperaturze maksymalnej

Fragment umowy ATP z dnia 1 września 1970 ratyfikowanej przez Prezydenta RP dnia 14 maja 2015 r.
Produkty spożywcze	Temperatura maksymalna
I Surowe mleko	+6°C
II Mięso czerwone i duża dziczyzna	+7°C
III Produkty mięsne, mleko pasteryzowane, masło, świeży nabiał (jogurt, kefir, śmietana, świeży ser), gotowe do spożycia gotowane produkty spożywcze przyrządzone surowo warzywne i produkty warzywne, skoncentrowany sok owocowy, dziczyzna, drób, produkty rybne niewymienione poniżej	+6°C
IV Dziczyzna, drób, króliki	+4°C
V Czerwone podroby	+3°C
V Mięso mielone	+2°C

A. +4°C

B. +6°C

C. +7°C

D. +3°C

Temperatura +6°C to właściwy wybór, ponieważ zgodnie z umową ATP, marchew, pietruszka i kalafior muszą być transportowane w temperaturze nieprzekraczającej +6°C. To ważne, bo te warzywa są w kategorii III, gdzie maksymalna temperatura transportu to właśnie +6°C. Dzięki temu można zapewnić, że jedzenie będzie świeże i bezpieczne. Na przykład, jeśli przewozimy je w odpowiedniej temperaturze, to ryzyko szybkiego zepsucia się tych produktów jest znacznie mniejsze, co jest super ważne, zwłaszcza dla firm, które zajmują się dystrybucją żywności. Regularne sprawdzanie temperatury w samochodach dostawczych oraz korzystanie z dobrych urządzeń chłodniczych to podstawa, żeby wszystko było w porządku.

Pytanie 17

Transport urządzeń elektronicznych w kontenerach drogą morską w ustalonych odstępach czasu oraz na z góry określonych trasach jest określany jako przewóz

A. regularny

B. trampowy

C. czarterowy

D. okazjonalny

Przewóz czarterowy polega na wynajmowaniu całego statku lub jego części na potrzeby konkretnej wysyłki, co nie zapewnia regularności w dostawach, a raczej elastyczność, co może prowadzić do nieprzewidywalności w logistyce. Z kolei przewóz trampowy odnosi się do przewozu, który nie jest z góry zaplanowany – to znaczy, że armator podejmuje decyzje o kursach i trasach w odpowiedzi na popyt, co również nie sprzyja regularnym dostawom. Przewóz okazjonalny to forma transportu, która odbywa się w odpowiedzi na sporadyczne zapotrzebowanie, co z definicji wyklucza regularność. Wszystkie te formy przewozu, mimo że mogą być przydatne w niektórych sytuacjach, nie oferują stabilizacji czasowej i trasowej, co jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania transportem sprzętu elektronicznego. Użytkownik może być skłonny do mylenia tych terminów z regularnym przewozem, jednak należy pamiętać, że przewozy regularne zapewniają stałość i przewidywalność, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności operacyjnej oraz zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, brak regularności może prowadzić do problemów z dostępnością produktów, co wpływa na całą działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Jakie oznaczenie służy do identyfikacji jednostek logistycznych zgodnie z normami GS1?

A. GLN (Global Location Number)

B. GTIN (Global Trade Item Number)

C. SSCC (Serial Shipping Container Code)

D. GCN (Global Coupon Number)

GCN, GLN oraz GTIN to kody, które pełnią różne funkcje w systemie identyfikacji towarów, jednak nie są one przeznaczone do oznaczania jednostek logistycznych w taki sposób, jak SSCC. Global Coupon Number (GCN) to identyfikator używany głównie do oznaczania kuponów rabatowych, co sprawia, że jego zastosowanie jest ograniczone do specyficznych kampanii marketingowych i promocji, a nie do zarządzania jednostkami logistycznymi w łańcuchu dostaw. Global Location Number (GLN) z kolei służy do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny, punkty sprzedaży czy biura, a jego rola jest bardziej związana z lokalizacją niż z bezpośrednim zarządzaniem przesyłkami. Global Trade Item Number (GTIN) to system identyfikacji towarów, który pozwala na oznaczenie produktów handlowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kontenerów czy palet. Użytkownicy mogą mylić te kody, nie dostrzegając ich specyficznych zastosowań. Kluczową różnicą między SSCC a wymienionymi kodami jest to, że SSCC koncentruje się na jednostkach logistycznych i ich transportowaniu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każdy z tych kodów ma swoje zastosowanie, jednak tylko SSCC jest właściwym wyborem do identyfikacji jednostek logistycznych.

Pytanie 19

Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu

A. żywego drobiu

B. mebli tapicerowanych

C. paliw płynnych

D. mrożonych warzyw

Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 20

Jakie ładunki wymagają przewozu w specjalnym nadwoziu?

A. Meble do biura

B. Obuwie

C. Sprzęt do gospodarstwa domowego

D. Paliwo

Paliwo wymaga transportu w nadwoziu specjalizowanym ze względu na jego właściwości chemiczne i fizyczne, które mogą stwarzać zagrożenia dla zdrowia i środowiska. Transport paliw, takich jak benzyna czy olej napędowy, odbywa się w cysternach lub innych nadwoziach przystosowanych do przewozu substancji niebezpiecznych. Te specjalistyczne pojazdy spełniają rygorystyczne normy bezpieczeństwa, takie jak regulacje ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych). Cysterny są wyposażone w odpowiednie systemy zabezpieczeń, takie jak blokady, aby uniknąć wycieków, a także muszą być regularnie poddawane inspekcjom technicznym. Przykładem zastosowania takich środków transportu może być dostawa paliwa do stacji benzynowych, gdzie bezpieczeństwo i kontrola jakości są kluczowe. Właściwe przygotowanie oraz przeszkolenie kierowców w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych stanowią integralną część procesu, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale również zgodność z obowiązującymi przepisami prawa."

Pytanie 21

Gdy w sektorze usług transportowych zapotrzebowanie zaczyna znacząco przewyższać dostępność, co dzieje się z cenami przewozów?

A. oscylują.

B. wzrastają.

C. nie zmieniają się.

D. spadają.

W sytuacji, gdy popyt na usługi transportowe przewyższa podaż, na rynku naturalnie występuje tendencja do wzrostu cen. Taki proces jest zgodny z podstawowymi zasadami ekonomii, gdzie w warunkach ograniczonej dostępności towarów i usług, ich cena rośnie w odpowiedzi na zwiększone zainteresowanie konsumentów. Na przykład, w okresie szczytowego sezonu turystycznego, gdy zapotrzebowanie na przewozy jest wyjątkowo wysokie, przewoźnicy mogą podnieść ceny biletów, aby zbalansować popyt i podaż. Taki mechanizm cenowy motywuje także firmy transportowe do inwestycji w rozwój floty oraz zwiększenie dostępnych usług, co z czasem może prowadzić do większej konkurencji na rynku. Przykładami mogą być linie lotnicze, które często dostosowują ceny biletów w zależności od liczby rezerwacji. Wzrost cen jest więc naturalnym narzędziem rynkowym, które ma na celu równoważenie sytuacji na rynku oraz zapewnienie efektywności alokacji zasobów.

Pytanie 22

Jeżeli środek transportu samochodowego nie spełnia dodatkowych wymagań, to zgodnie z zamieszczonym fragmentem rozporządzenia czas podróży zwierząt kopytnych nie powinien przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków i sposobu transportu zwierząt
§ 31.
1. Czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, kolejowego i drogą wodną nie powinien przekraczać 8 godzin.
§ 32.
Jeżeli środek transportu drogowego spełnia dodatkowe wymagania, obowiązuje następujący maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych, częstotliwość ich karmienia i pojenia oraz częstotliwość i czas trwania obowiązkowych postojów (przerw w podróży): 1) nieodsadzone cielęta, jagnięta, koźlęta i źrebięta będące na diecie mlecznej oraz nieodsadzone prosięta po 9 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 9 godzin; 2) świnie mogą podróżować maksymalnie 24 godziny, jeśli środki transportu, w których przewozi się trzodę chlewną, są wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu; 3) zwierzęta jednokopytne, z wyjątkiem „koniowatych zarejestrowanych" mogą być przewożone maksymalnie 24 godziny, muszą jednak co 8 godzin dostawać wodę i karmę; 4) pozostałe zwierzęta kopytne po 14 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 14 godzin.
§ 35.
1. Maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych może być przedłużony, jeżeli transport do miejsca przeznaczenia zakończy się w ciągu kolejnych 2 godzin. 2. Po upływie czasu podróży zwierzęta kopytne powinny być wyładowane, napojone i nakarmione oraz mieć zapewniony okres odpoczynku nie krótszy niż 24 godziny.

A. 14 godzin.

B. 24 godzin.

C. 8 godzin.

D. 9 godzin.

Odpowiedź 8 godzin jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z § 31 rozporządzenia, czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, które nie spełniają dodatkowych wymagań, nie powinien przekraczać 8 godzin. To jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt, ponieważ długotrwała podróż w nieodpowiednich warunkach może prowadzić do stresu, odwodnienia oraz innych problemów zdrowotnych. W praktyce, przestrzeganie tego limitu czasowego jest częścią odpowiedzialnego transportu zwierząt, który powinien uwzględniać nie tylko przepisy prawne, ale również założenia dotyczące dobrostanu zwierząt. W branży transportowej, zgodność z regulacjami dotyczącymi czasu podróży jest niezbędna do minimalizacji ryzyka oraz zapewnienia, że zwierzęta dotrą do celu w zdrowym stanie. Oprócz przepisów, warto również stosować się do najlepszych praktyk, takich jak regularne przerwy na odpoczynek i wodę, co dodatkowo zwiększa komfort podróży dla przewożonych zwierząt.

Pytanie 23

Jakie urządzenie należy wykorzystać do przeładunku kontenera o długości 40 stóp z naczepy na pokład statku?

A. wózka widłowego

B. transportera rolkowego

C. dźwigu

D. żurawia

Użycie żurawia do przeładunku kontenera 40-stopowego z naczepy na statek jest najbardziej odpowiednie z kilku kluczowych powodów. Żurawie są specjalistycznymi urządzeniami dźwigniczymi, które zostały zaprojektowane do podnoszenia i przenoszenia ciężkich ładunków na znaczną wysokość. W przypadku kontenerów morskich, które często ważą od kilku do kilkunastu ton, żurawie oferują odpowiednią zdolność udźwigu oraz zasięg, umożliwiając precyzyjne umiejscowienie kontenera na burcie statku. Dzięki mechanizmom, takim jak chwytaki, żurawie mogą bezpiecznie chwytać kontenery, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia zarówno ładunku, jak i struktury statku. W praktyce, operacje przeładunkowe w portach morskich są standardem, a użycie żurawi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wymagania Organizacji Morskiej (IMO) oraz normy ISO dotyczące transportu kontenerowego. Żurawie są również wszechstronne, mogą być dostosowywane do różnych typów kontenerów, co czyni je niezastąpionym narzędziem w logistyce morskiej.

Pytanie 24

Firma transportowa zrealizowała zlecenie, za które klient uiścił 3 000,00 zł brutto. Jaka była cena netto, jeśli zastosowano standardową stawkę VAT?

A. 2 439,02 zł

B. 2 459,02 zł

C. 3 660,00 zł

D. 3 690,00 zł

No to trafiliśmy z odpowiedzią, 2 439,02 zł to rzeczywiście prawidłowy wynik. W Polsce mamy stawkę VAT na poziomie 23%, a żeby obliczyć cenę netto z kwoty brutto, musimy podzielić ją przez 1,23. Czyli w naszym przypadku wychodzi: 3 000,00 zł dzielone przez 1,23 równa się 2 439,02 zł. To tak na zdrowy rozum zgodne z przepisami podatkowymi i dobrymi praktykami w księgowości. Warto wiedzieć, że umiejętność przeliczania tych cen jest mega ważna dla ludzi, którzy prowadzą własne firmy. Przyda się to przy wystawianiu faktur i rozliczeniach VAT. Jak ktoś nie umie przeliczać brutto na netto, to może być później spory kłopot, zwłaszcza przy kontrolach skarbowych. Generalnie każda firma transportowa powinna regularnie oglądać swoje stawki, żeby nie narobić sobie problemów w rozliczeniach.

Pytanie 25

Przedstawiona nalepka ADR umieszczona na opakowaniu informuje, że znajduje się w nim

A. materiał stały zapalny.

B. gaz palny.

C. gaz niepalny i nietrujący.

D. materiał ciekły zapalny.

Twoja odpowiedź jest nieprawidłowa, co może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji gazów według standardów ADR. Gaz palny, materiał stały zapalny oraz materiał ciekły zapalny oznaczają inne kategorie, które wiążą się z różnymi rodzajami ryzyka. Gazy palne, oznaczane jako klasa 2.1, stanowią poważne zagrożenie pożarowe, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas transportu. Z kolei materiały stałe lub ciekłe zapalne są klasyfikowane na podstawie ich właściwości chemicznych i mogą prowadzić do łatwego zapłonu w obecności źródła ognia. Dobrze jest zrozumieć, że każdy typ materiału niebezpiecznego wymaga określonego rodzaju zabezpieczeń i procedur transportowych. Klasyfikacja ADR, która dzieli gazy na palne, niepalne i trujące, jest kluczowa dla skutecznego zarządzania ryzykiem. Oznaczenia te nie tylko informują o właściwościach danego materiału, ale również nakładają obowiązek stosowania odpowiednich środków ostrożności. Dlatego ważne jest, aby dokładnie znać klasyfikacje i ich implikacje, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 26

Cross-docking to proces, który nie wymaga przechowywania towarów.

A. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy natychmiast po ich dostarczeniu do magazynu

B. transportowaniu towarów przez obszar jakiegoś państwa

C. wzroście liczby samochodów na drogach, spowodowanym zatorami na niektórych odcinkach

D. oznakowywaniu produktów lub ich opakowań etykietą

W analizie odpowiedzi, które nie są zgodne z definicją cross-dockingu, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące samej natury procesów logistycznych. Przewóz towarów przez terytorium państwa, choć istotny w logistyce, koncentruje się na transporcie i nie odnosi się bezpośrednio do idei cross-dockingu, który jest procesem związanym z zarządzaniem łańcuchem dostaw na poziomie dystrybucji. Kolejną błędną koncepcją jest oklejanie produktów lub ich opakowań banderolą, które dotyczy działań związanych z przygotowaniem towarów do wysyłki, ale nie ma związku z ideą cross-dockingu, która opiera się na szybkim przeładunku towarów. Wzrost liczby pojazdów na drogach, spowodowany zakorkowaniem, również nie ma związku z tym pojęciem; zamiast tego, skupia się na efektywności transportu i infrastrukturze drogowej, co jest zupełnie innym zagadnieniem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie procesów logistycznych z transportem i magazynowaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że cross-docking ma na celu minimalizację czasu przechowywania i maksymalizację efektywności operacyjnej, co jest osiągane poprzez ścisłą koordynację działań w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 27

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rozporządzenia, pojazd przekraczający długość 30 m, szerokość 3,60 m, wysokość 4,70 m i masę całkowitą 80 t powinien być pilotowany przy użyciu

n n n n n n n

n Fragment Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 2012 r.
w sprawie pilotowania pojazdów nienormatywnychn

§ 2.1. Pojazd nienormatywny, który przekracza co najmniej jedną z następujących wielkości:

1) długość pojazdu – 23,00 m,
n 2) szerokość – 3,20 m,
n 3) wysokość – 4,50 m,
n 4) masa całkowita – 60 t

– powinien być pilotowany przez jeden pojazd wykonujący pilotowanie.

2. Pojazd nienormatywny, który przekracza co najmniej jedną z następujących wielkości:

1) długość pojazdu – 30,00 m,
n 2) szerokość – 3,60 m,
n 3) wysokość – 4,70 m,
n 4) masa całkowita – 80 t

– powinien być pilotowany przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się z przodu i z tyłu pojazdu.

3. Pojazdy nienormatywne poruszające się w kolumnie powinny być pilotowane przy użyciu dwóch pojazdów wykonujących pilotowanie, poruszających się na początku i końcu kolumny.

§ 3.1. Pojazdem wykonującym pilotowanie może być pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, z wyjątkiem motocykla.

2. Pojazd wykonujący pilotowanie powinien być wyposażony w:

1) tablicę oznakowania pojazdu wykonującego pilotowanie, której wzór określa załącznik do rozporządzenia;
n 2) dwa światła błyskowe barwy żółtej;
n 3) środki bezpośredniej łączności radiowej z pojazdami pilotowanymi;
n 4) urządzenia nagłaśniające.

3. Pojazd wykonujący pilotowanie może być wyposażony w:

1) dodatkowe światło barwy białej lub żółtej samochodowej z napisem „PILOT" barwy czarnej, umieszczone pod tablicą, o której mowa w ust. 2 pkt 1;
n 2) umieszczone na zewnątrz dodatkowe światło barwy białej lub żółtej selektywnej, umocowane w sposób umożliwiający zmianę kierunku świetlnego (szperacz); światło to powinno być włączane i wyłączane niezależnie od innych świateł.

A. jednego pojazdu.

B. dwóch pojazdów poruszających się z przodu i jednego pojazdu z tyłu pojazdu.

C. dwóch pojazdów poruszających się z przodu i z tyłu pojazdu.

D. dwóch pojazdów poruszających się z przodu pojazdu przekraczającego dopuszczalne parametry.

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z § 2.1 Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 2012 r. dotyczącego pilotowania pojazdów nienormatywnych, pojazdy, które przekraczają określone wymiary i masę, muszą być pilotowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowcy, jak i dla innych uczestników ruchu. W przypadku pojazdu przekraczającego długość 30 m, szerokość 3,60 m, wysokość 4,70 m czy masę całkowitą 80 t, wymagane jest użycie dwóch pojazdów pilotujących - jeden z przodu, drugi z tyłu. Przykłady praktyczne zastosowania tej regulacji można znaleźć w transporcie elementów infrastrukturalnych, takich jak mosty, wiadukty czy długie kontenery, gdzie odpowiednie oznakowanie i zorganizowanie ruchu są kluczowe dla uniknięcia wypadków. Poprawne pilotowanie takich pojazdów zwiększa również efektywność transportu i minimalizuje ryzyko uszkodzeń mienia publicznego oraz prywatnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 28

Transport w gospodarce można analizować jako podmiot przekazujący i odbierający. Jako podmiot przekazujący

A. pozyskuje paliwa do realizacji zadań przewozowych

B. współdziała z firmami zapewniającymi serwis techniczny pojazdów

C. korzysta z usług instytucji zajmujących się ubezpieczeniami

D. umożliwia wymianę dóbr oraz usług

Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na aspektach nabywania paliw, współpracy z instytucjami technicznymi czy ubezpieczeniowymi, nie oddaje odpowiedniej roli transportu w gospodarce jako dawcę dóbr i usług. Transport jako dawca powinien być rozumiany jako proces, który umożliwia przemieszczanie produktów, a nie jedynie jako podmiot pasywny, który korzysta z różnych usług. Odpowiedzi sugerujące nabywanie paliw czy współpracę z podmiotami technicznymi koncentrują się na operacyjnych aspektach transportu, jednak nie ujmują jego fundamentalnej roli w tworzeniu wartości dodanej w gospodarce. Takie podejście może wynikać z typowego błędu myślowego, który ogranicza perspektywę analizy transportu do jego funkcji pomocniczych. W rzeczywistości transport to kluczowy element łańcucha dostaw, który wspiera wymianę dóbr, wpływając na całą gospodarkę. Warto zwrócić uwagę, że odpowiedzi koncentrujące się na kwestiach technicznych czy finansowych pomijają szerszy kontekst funkcjonowania rynku. Efektywny transport przyczynia się do zmniejszenia kosztów logistycznych, co przekłada się na konkurencyjność przedsiębiorstw. Zrozumienie, że transport to nie tylko narzędzie, ale i kluczowy element w tworzeniu wartości, jest istotne dla prawidłowej oceny jego roli w gospodarce.

Pytanie 29

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż, które przedsiębiorstwo transportowe osiągnęło najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw.

Przedsiębiorstwo transportowe	Liczba zrealizowanych przewozów [szt.]	Liczba terminowo zrealizowanych przewozów [szt.]	Liczba nieterminowo zrealizowanych przewozów [szt.]
A.	890	860	30
B.	1 450	1 310	140
C.	570	500	70
D.	2 380	2 050	330

A. Przedsiębiorstwo transportowe B

B. Przedsiębiorstwo transportowe C

C. Przedsiębiorstwo transportowe D

D. Przedsiębiorstwo transportowe A

Wybór innego przedsiębiorstwa transportowego niż A może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych związanych z interpretacją danych. Przykładowo, przedsiębiorstwo B, C czy D mogą mieć swoje mocne strony, jednak ich wskaźnik niezawodności dostaw nie osiągnął wartości porównywalnej z przedsiębiorstwem A. Często nie uwzględnia się pełnego kontekstu analizy danych, co prowadzi do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że wskaźnik niezawodności dostaw jest obliczany na podstawie procentu terminowo zrealizowanych przewozów. Jeśli dane z innych przedsiębiorstw wskazują na zrealizowane przewozy, ale z opóźnieniami, może to być mylące dla analizy. Ważne jest, aby zawsze analizować dane w kontekście ich źródła i metodologii obliczeń. Innym typowym błędem jest porównywanie jednostkowych wskaźników bez uwzględnienia specyfiki działalności i warunków rynkowych, w jakich operują różne przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką jest również analizowanie danych w dłuższej perspektywie czasowej, co pozwala uchwycić trendy i zmiany, które mogą wpływać na wyniki. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do powierzchownej analizy i nieprawidłowych konkluzji, a w efekcie do wyborów, które nie są uzasadnione danymi.

Pytanie 30

Jakim skrótem określana jest umowa europejska dotycząca głównych międzynarodowych linii kolejowych, która została podpisana w Genewie w dniu 31 maja 1985 roku?

A. AGTC

B. SMGS

C. CIM

D. AGC

Wybór skrótu CIM, AGTC lub SMGS jako oznaczenia dla umowy z Genewy jest błędny z kilku względów. CIM, czyli Convention Internationale concernant le transport des Marchandises par Chemin de Fer, odnosi się do innej umowy, która reguluje przewóz towarów koleją w międzynarodowym transporcie. Jest to dokument fundamentalny dla transportu kolejowego, jednak jego zakres różni się od AGC, gdzie głównym celem jest transport kombinowany, łączący różne środki transportu. AGTC, czyli Accord général concernant le transport combiné international, odnosi się do kolejnej umowy, która koncentruje się na międzynarodowym transporcie kombinowanym, ale nie jest to ta sama umowa, która została podpisana w Genewie w 1985 roku. SMGS, natomiast, oznacza umowę dotyczącą przewozów towarowych między krajami byłego bloku wschodniego, co również nie jest związane z AGC. Typowym błędem jest mylenie tych umów, co może wynikać z nieznajomości szczegółowych celów każdej z nich. Współczesne podejście do transportu międzynarodowego wymaga precyzyjnej wiedzy na temat regulacji prawnych, aby uniknąć problemów związanych z interpretacją przepisów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych umów ma inny zakres i cel, co ma bezpośredni wpływ na sposób organizacji transportu kolejowego oraz kombinowanego.

Pytanie 31

Jaką liczbę wagonów o pojemności 2 TEU potrzebujemy, aby przetransportować 4 kontenery 40' oraz 4 kontenery 20'?

A. 12 wagonów

B. 6 wagonów

C. 4 wagony

D. 8 wagonów

Odpowiedź 6 wagonów jest poprawna, gdyż każdy wagon o możliwości przewozowej 2 TEU może pomieścić dwa kontenery w standardowych rozmiarach. W przypadku przewozu kontenerów 40' i 20', należy je przeliczyć na jednostki TEU. Kontener 40' odpowiada 2 TEU, podczas gdy kontener 20' to 1 TEU. Zatem, dla 4 kontenerów 40' mamy 4 x 2 TEU = 8 TEU, a dla 4 kontenerów 20' 4 x 1 TEU = 4 TEU. Łącznie potrzebujemy 8 TEU + 4 TEU = 12 TEU. Dzieląc 12 TEU przez 2 TEU na wagon, otrzymujemy 6 wagonów. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie optymalizacja kosztów jest ważna. Warto również pamiętać, że standardy ISO dotyczące wymiarów kontenerów są powszechnie stosowane w branży, co umożliwia efektywne planowanie przestrzeni w środkach transportu.

Pytanie 32

Zgodnie z regulacjami handlowymi INCOTERMS 2010 DAT (DELIVERED AT TERMINAL) towar jest uznawany za dostarczony, gdy sprzedawca odda go do dyspozycji

A. w terminalu, wskazanym przez odbiorcę

B. w swoim magazynie, do wykorzystania.

C. w wskazanym porcie rodzinnym.

D. przewoźnikowi, w terminalu nadawczym.

Wybór odpowiedzi, w której towar jest uznawany za dostarczony 'do dyspozycji w swoim magazynie' jest nietrafiony. Ten wybór nie bierze pod uwagę ważnych zasad z INCOTERMS. Mówi, że sprzedawca tylko musi włożyć towar do swojego magazynu, ale to się nie zgadza z definicją DAT. INCOTERMS precyzyjnie mówią, kiedy odpowiedzialność za towar przechodzi ze sprzedawcy na odbiorcę. Przy DAT, to się dzieje, gdy towar trafia do ustalonego terminala, a nie do magazynu sprzedawcy. Odpowiedź wskazująca na 'określony port macierzysty' pomija ważny szczegół, bo chodzi o miejsce, gdzie odbiorca odbierze towar, a nie port sprzedawcy. Dodatkowo, stwierdzenie, że towar jest przekazywany 'przewoźnikowi, w terminalu nadawcy' myli, bo sprzedawca ma dostarczyć towar do terminala wskazanego przez odbiorcę, a nie do swojego. Takie myślenie może prowadzić do nieporozumień odnośnie odpowiedzialności i kosztów, co może spowodować niepotrzebne wydatki i problemy w logistyce.

Pytanie 33

Do transportu ładunków masowych luzem przeznaczone są wagony

A. chłodnie

B. platformy

C. węglarki

D. bagażowe

Chłodnie to wagony przystosowane do przewozu ładunków wymagających kontrolowanej temperatury, takich jak produkty spożywcze, farmaceutyki czy chemikalia, a nie do transportu ładunków masowych luzem. Przy ich użyciu nie można efektywnie przewozić surowców sypkich, co czyni je nieodpowiednimi do tego celu. Bagażowe wagony również nie są przeznaczone do transportu masowych materiałów, lecz do przewozu bagażu i innych niewielkich ładunków. Platformy to wagony, które nie mają boków ani dachu, co czyni je odpowiednimi do przewozu dużych i ciężkich przedmiotów, ale nie są one przeznaczone do transportu materiałów sypkich. Błędne przekonania o możliwości transportu ładunków masowych w tych wagonsach mogą wynikać z mylenia ich funkcji z innymi rodzajami transportu kolejowego. Kluczowe jest zrozumienie, że węglarki są jedynymi wagonami, które oferują odpowiednią konstrukcję i funkcjonalność do przewozu ładunków luzem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 34

Na podstawie fragmentu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia ustal maksymalną długość pojazdu przedstawionego na rysunku.

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu – 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy – 12,00 m;

3) pojazdu członowego – 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy – 18,75 m;

5) autobusu przegubowego – 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego – 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie – 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy – 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy – 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą – 4,00 m.

A. 22,00 m

B. 12,00 m

C. 18,75 m

D. 16,50 m

Odpowiedź 18,75 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury, maksymalna długość zespołu pojazdów, składającego się z pojazdu silnikowego oraz przyczepy, wynosi właśnie 18,75 m. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania tras dla transportu drogowego, konieczne jest przestrzeganie tych limitów, aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Warto też zauważyć, że w sytuacjach, gdy pojazdy przekraczają tę długość, mogą być wymagane dodatkowe zezwolenia lub zmiany w trasie przewozu. Zastosowanie się do tych przepisów jest kluczowe dla uniknięcia nieprzewidzianych komplikacji prawnych oraz zwiększenia efektywności transportu. W branży transportowej ważne jest, aby operatorzy i kierowcy byli świadomi i dobrze zrozumieli obowiązujące normy, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą i optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 35

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 14,0 t

B. 10,0 t

C. 9,8 t

D. 7,0 t

Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. prezydent miasta.

B. Główny Inspektor Transportu Drogowego.

C. starosta.

D. wójt.

To nie wójt, ani Główny Inspektor Transportu Drogowego, ani prezydent miasta decydują o licencjach na transport drogowy, więc tu się troszkę pomyliłeś. Wójt zajmuje się głównie sprawami gminy, więc nie ma kompetencji do wydawania licencji. Główny Inspektor to bardziej osoba kontrolująca, a prezydent miasta raczej dba o sprawy lokalne. Często ludzie mylą kompetencje różnych organów, ale najważniejsze to zrozumieć, kto za co odpowiada w administracji. Wiedza o przepisach i kompetencjach jest kluczowa, jeśli chcesz zacząć działalność transportową.

Pytanie 38

Zgodnie z regulacjami umowy dotyczącej transportu substancji niebezpiecznych, cysterna do przewozu benzyny 95-oktanowej może być załadowana maksymalnie w 92%. Wskaż cysternę o najmniejszej pojemności, do której da się załadować 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej?

A. Cysterna o pojemności 30 000 litrów

B. Cysterna o pojemności 23 000 litrów

C. Cysterna o pojemności 31 500 litrów

D. Cysterna o pojemności 20 200 litrów

Cysterna o pojemności 23 000 litrów jest odpowiednia do przewozu 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej, ponieważ zgodnie z przepisami, można załadować maksymalnie 92% jej pojemności. Wyliczając 92% z 23 000 litrów, otrzymujemy 21 160 litrów, co jest wystarczające do załadunku wymaganej ilości benzyny. W branży transportu materiałów niebezpiecznych kluczowe jest przestrzeganie norm dotyczących obsługi i transportu substancji, aby zminimalizować ryzyko wycieków i zagrożeń dla środowiska. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie kierowców oraz zapewnienie, że cysterny są odpowiednio oznakowane i sprawdzane przed każdym transportem. Ponadto, zgodność z Międzynarodowym Przepisem o Transportach Materiałów Niebezpiecznych (IMDG) oraz innymi lokalnymi regulacjami jest niezbędna w celu zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności operacji transportowych.

Pytanie 39

Pierwsza kopia międzynarodowego listu przewozowego drogowego jest przeznaczona dla

A. urzędu celnego

B. nadawcy

C. odbiorcy towaru

D. przewoźnika

Niepoprawny wybór odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają poszczególne podmioty w procesie przewozu. Przewoźnik, choć kluczowy w realizacji transportu, nie jest bezpośrednim odbiorcą oryginału listu przewozowego. Otrzymuje on kopię dokumentu, co jest zgodne z dobrą praktyką, jednak nie jest to oryginał. Odbiorca towaru z kolei, mimo że ma prawo do informacji o transporcie, również nie dostaje oryginału listu przewozowego, który jest właściwie dokumentem związanym z nadawcą. Urząd celny z kolei wymaga dokumentacji związanej z transportem, jednak jego rola koncentruje się na kontroli towarów w kontekście przepisów celnych, a nie na otrzymywaniu oryginału listu przewozowego. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do błędnych założeń o tym, kto powinien otrzymać oryginał dokumentu, co może z kolei wpłynąć na efektywność procesów logistycznych i ewentualne problemy w zakresie zgodności z przepisami. Współpraca pomiędzy nadawcą, przewoźnikiem, odbiorcą a urzędami celnymi jest kluczowa dla sprawnego transportu towarów oraz minimalizowania ryzyka związanych z błędami dokumentacyjnymi.

Pytanie 40

Przedstawiony na rysunku piktogram, umieszczony na samochodzie, informuje o przewożeniu materiału

A. utylizowanego ekologicznie.

B. toksycznego.

C. szkodliwego dla środowiska.

D. trującego.

Prawidłowa odpowiedź oznacza, że zrozumiałeś znaczenie piktogramu, który jest kluczowym elementem systemu oznakowania substancji niebezpiecznych. Piktogram ten wskazuje na materiały szkodliwe dla środowiska, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak GHS (Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów). Oznakowanie to ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie i przechowywaniu substancji chemicznych, a także ochronę zdrowia ludzi oraz środowiska. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy związanej z tym piktogramem może być jego obecność na opakowaniach chemikaliów używanych w przemyśle, które wymagają szczególnego traktowania. Wiedza na temat oznakowania chemikaliów oraz ich wpływu na ekosystemy jest fundamentalna dla pracowników branży chemicznej, logistycznej oraz ochrony środowiska. Zrozumienie tego symbolu pozwala na odpowiednie zarządzanie ryzykiem związanym z transportem i składowaniem niebezpiecznych substancji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej