Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 23:40
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 23:55

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. regeneracji sygnału

B. dostarczenia zasilania po kablu U/UTP

C. monitorowania ruchu na porcie LAN

D. rozdziału domen kolizji

Regeneracja sygnału jest procesem stosowanym w repeaterach i wzmacniaczach sygnału sieciowego, gdzie celem jest poprawa jakości sygnału przesyłanego po długich kablach. Urządzenia te nie dostarczają zasilania do urządzeń końcowych jak w przypadku PoE. Rozdział domen kolizji jest związany z funkcjonowaniem przełączników sieciowych, które izolują różne segmenty sieci, redukując kolizje pakietów i poprawiając wydajność. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z dostarczaniem zasilania. Monitorowanie ruchu na porcie LAN dotyczy analizy i zarządzania przepływem danych w sieci, co jest realizowane przez zaawansowane urządzenia takie jak urządzenia IDS/IPS (Intrusion Detection/Prevention Systems) lub oprogramowanie monitoringowe, a nie przez urządzenia PoE. Typowym błędem jest mylenie funkcjonalności urządzeń sieciowych, ponieważ każde z nich ma specyficzne zadania i zastosowania. Power over Ethernet to technologia, która umożliwia integrację zasilania i transmisji danych w jednym kablu, co jest kluczowym ułatwieniem w nowoczesnych instalacjach sieciowych, jednak nie wpływa na rozdział domen kolizji, regenerację sygnału czy też monitorowanie ruchu w sposób bezpośredni.

Pytanie 2

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

A. nslookup

B. ping

C. tracert

D. ipconfig

Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 3

Według normy PN-EN 50174 maksymalny rozplot kabla UTP powinien wynosić nie więcej niż

A. 13 mm

B. 10 mm

C. 30 mm

D. 20 mm

Wybierając inne wartości, można napotkać szereg nieporozumień związanych z interpretacją norm i praktycznych zasad instalacji kabli. Wartość 20 mm, na przykład, może wydawać się stosunkowo mała, jednak w kontekście instalacji kabli UTP, jest to wartość, która znacznie przewyższa dopuszczalny rozplot. Taki nadmiar może prowadzić do poważnych problemów z jakością sygnału, w tym do zwiększonego poziomu zakłóceń, co może wpłynąć na wydajność całej sieci. Z kolei rozplot na poziomie 10 mm, mimo że wydaje się bezpieczniejszy, może być zbyt mały w przypadku niektórych rodzajów instalacji, co może prowadzić do trudności w obsłudze kabli i ich uszkodzeń. Natomiast wartość 30 mm jest zdecydowanie nieakceptowalna, ponieważ znacznie przekracza dopuszczalne limity, co stawia pod znakiem zapytania stabilność i efektywność przesyłania danych. Kluczowym błędem jest zatem niedocenienie wpływu rozplotu na jakość sygnału oraz ignorowanie wytycznych normatywnych. Dlatego też, zaleca się zawsze odnosić do aktualnych norm i dobrych praktyk branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność instalacji kablowych.

Pytanie 4

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server istnieje możliwość dodania zastrzeżeń adresów, które określą

A. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

B. konkretne adresy IP przypisywane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

C. adresy MAC, które nie będą przydzielane w ramach zakresu DHCP

D. adresy początkowy oraz końcowy zakresu serwera DHCP

Wybrałeś naprawdę dobrą odpowiedź, mówiąc o przypisywaniu adresów IP na podstawie adresów MAC. To jest jak super ważna rzecz dla administratorów sieci! Jak masz adres MAC danego urządzenia, to serwer DHCP może przypisać mu konkretne IP, co jest mega pomocne w zarządzaniu siecią. Dzięki temu, jak urządzenie się podłącza, od razu dostaje ten ustalony adres, nawet jeśli w ogóle są dostępne inne adresy. To jest ekstra przydatne dla urządzeń, które muszą mieć stały IP, jak serwery, drukarki czy różne gadżety IoT. Poza tym, ma to wpływ na bezpieczeństwo i łatwiejsze zarządzanie, bo zmniejsza szansę na konflikty adresów IP. Ogólnie, jest to zgodne z tym, co się zaleca w branży przy zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 5

Aby procesor działał poprawnie, konieczne jest podłączenie złącza zasilania 4-stykowego lub 8-stykowego o napięciu

A. 3,3 V

B. 7 V

C. 12 V

D. 24 V

Zasilanie komponentów komputerowych jest kluczowym elementem zapewniającym stabilność i wydajność całego systemu. Stosowanie napięć niezgodnych z wymaganiami sprzętowymi może prowadzić do poważnych problemów, takich jak niestabilne działanie, uszkodzenie komponentów, a nawet całkowita awaria systemu. Napięcie 3,3 V jest typowe dla niektórych elementów elektronicznych, takich jak pamięci RAM czy układy logiczne, ale nie jest wystarczające dla procesorów. Z kolei napięcie 24 V używane jest w niektórych zastosowaniach przemysłowych, ale nie w standardowych komputerach osobistych. Tego rodzaju napięcia mogą prowadzić do uszkodzenia sprzętu, ponieważ procesory projektowane są do pracy z 12 V, co jest zgodne z obowiązującymi standardami ATX. Zastosowanie 7 V również nie jest odpowiednie, ponieważ nie dostarcza wystarczającej mocy dla zaawansowanych procesorów i może prowadzić do ich nieprawidłowego działania. Wybór niewłaściwego napięcia wynika często z braku zrozumienia specyfikacji technicznych komponentów oraz ich wymagań energetycznych. Warto zatem zawsze odwoływać się do dokumentacji technicznej i standardów branżowych, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo systemu komputerowego.

Pytanie 6

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Koncentrator

B. Router

C. Przełącznik

D. Most

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci, w tym sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchem danych między tymi sieciami, co osiąga poprzez analizę adresów IP i stosowanie odpowiednich protokołów routingu. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak komputery, smartfony czy drukarki, z Internetem. W środowisku korporacyjnym routery są często wykorzystywane do łączenia oddziałów firmy z centralnym biurem za pośrednictwem sieci WAN, co umożliwia bezpieczną komunikację i wymianę danych. Standardy, takie jak RFC 791 dotyczący protokołu IP, definiują zasady działania routerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również zwrócić uwagę na funkcje dodatkowe routerów, takie jak NAT (Network Address Translation) czy firewall, które zwiększają bezpieczeństwo sieci, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych w sieciach rozległych.

Pytanie 7

Jeżeli rozmiar jednostki alokacji wynosi 1024 bajty, to ile klastrów zajmą pliki umieszczone w tabeli na dysku?

A. 3 klastry

B. 5 klastrów

C. 6 klastrów

D. 4 klastry

W przypadku alokacji przestrzeni dyskowej w systemach plików każdy plik zajmuje co najmniej jeden klaster niezależnie od rzeczywistej wielkości pliku. Gdy przeliczamy ilość klastrów potrzebnych do przechowywania zestawu plików musimy znać wielkości plików i jednostki alokacji. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie faktu że nawet najmniejszy plik zajmuje cały klaster co prowadzi do błędnych oszacowań. Ważne jest zrozumienie że przykładowo plik o wielkości 1 bajta zajmie cały klaster dlatego myślenie że zajmie mniej niż jeden klaster jest błędne. Drugi częsty błąd to pomijanie konwersji jednostek np. mylenie bajtów z kilobajtami co wprowadza w błąd w ocenie potrzebnej przestrzeni dyskowej. Pominięcie faktu że plik o wielkości 2048 B wymaga dwóch klastrów a nie jednego jest właśnie takim błędem myślowym wynikającym z nieprawidłowej analizy jednostek alokacji. Należy także pamiętać że zrozumienie działania klastrów jest istotne dla efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową co jest krytyczne w kontekście wydajności systemów plików i długoterminowej strategii przechowywania danych. Precyzyjna wiedza o tym jak pliki są zapisywane i jak systemy plików alokują przestrzeń jest kluczowa w codziennych zadaniach związanych z administrowaniem systemami komputerowymi i planowaniem infrastruktury IT. Dlatego ważne jest by dokładnie analizować jak wielkość plików przekłada się na wykorzystanie przestrzeni w jednostkach alokacji aby uniknąć typowych błędów w praktyce zawodowej.

Pytanie 8

Administrator systemu Windows zauważył znaczne spowolnienie działania komputera spowodowane niską ilością dostępnej pamięci RAM. W celu zidentyfikowania programu, który zużywa jej najwięcej, powinien skorzystać z narzędzia

A. top

B. schtsk

C. rem

D. tasklist

Wybór odpowiedzi "top" jest niewłaściwy, ponieważ jest to komenda używana w systemach operacyjnych typu UNIX oraz Linux, a nie w Windows. "top" umożliwia monitorowanie procesów oraz ich zużycia zasobów w czasie rzeczywistym, jednak w kontekście systemu Windows nie ma zastosowania. Podobnie, odpowiedź "rem" odnosi się do komendy wykorzystywanej w plikach wsadowych do usuwania komentarzy, co nie ma związku z zarządzaniem pamięcią. Natomiast "schtk" również jest błędną odpowiedzią, gdyż odnosi się do planowania zadań w systemach Windows, a nie do monitorowania wykorzystania pamięci. Wybór niewłaściwych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące różnic między systemami operacyjnymi oraz ich funkcjami. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania, a niektóre z nich są dostępne jedynie w określonych środowiskach. Przy wyborze narzędzi do monitorowania procesów w Windows, zaleca się korzystanie z wbudowanych narzędzi systemowych, takich jak "tasklist", co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 9

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika.

A. whoami

B. users

C. id

D. who

Polecenie 'id' w systemie Linux jest najskuteczniejszym sposobem na uzyskanie informacji o użytkowniku, w tym jego unikalnego identyfikatora, czyli UID (User Identifier). To polecenie nie tylko wyświetla UID, ale także grupy, do których użytkownik należy, co jest niezwykle przydatne w kontekście zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów systemowych. Przykładowo, po wpisaniu 'id' w terminalu, użytkownik otrzymuje informacje takie jak: uid=1000(nazwa_użytkownika) gid=1000(grupa) groups=1000(grupa),27(dodatkowa_grupa). Wiedza o UID jest kluczowa, gdyż pozwala administratorom na efektywne zarządzanie uprawnieniami i kontrolę dostępu do plików oraz procesów. W praktyce, zrozumienie działania polecenia 'id' pozwala na lepsze rozwiązywanie problemów związanych z uprawnieniami, co jest istotnym elementem codziennej administracji systemami Linux. Dobrą praktyką jest regularne korzystanie z tego polecenia w kontekście audytów bezpieczeństwa czy podczas konfigurowania nowych użytkowników.

Pytanie 10

Jak nazywa się standard podstawki procesora bez nóżek?

A. CPGA

B. LGA

C. SPGA

D. PGA

Standard LGA (Land Grid Array) to nowoczesna konstrukcja podstawki procesora, która nie wykorzystuje nóżek, co odróżnia ją od innych standardów, takich jak PGA (Pin Grid Array) czy CPGA (Ceramic Pin Grid Array). W LGA procesor ma na swojej spodniej stronie siatkę metalowych styków, które łączą się z odpowiednimi punktami na podstawce. Dzięki temu, LGA oferuje lepszą stabilność mechaniczną i umożliwia większą gęstość połączeń. Przykładem zastosowania standardu LGA są procesory Intel, takie jak rodzina Core i7, które są wykorzystywane w komputerach stacjonarnych oraz laptopach. LGA umożliwia również lepsze chłodzenie, ponieważ płaska powierzchnia procesora pozwala na efektywniejsze dopasowanie chłodzenia. Przy projektowaniu nowoczesnych płyt głównych stosuje się LGA jako standard, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 11

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. /users/home/new -n -D useradd

B. useradd /users/home/new -D -f

C. /users/home/new useradd -s -D

D. useradd -D -b /users/home/new

Wszystkie błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego składni polecenia 'useradd' oraz jego opcji. Kluczową pomyłką jest umiejscowienie opcji w nieodpowiednich miejscach w poleceniu, co prowadzi do błędów w interpretacji przez system. W przypadku pierwszej niepoprawnej odpowiedzi, 'useradd /users/home/new -D -f', polecenie jest skonstruowane w sposób, który nie zgadza się z wymaganiami składniowymi, gdyż argumenty dotyczące katalogu, flag i opcji nie są w odpowiedniej kolejności. Dodatkowo, opcja '-f' nie ma zastosowania w kontekście zmiany katalogu domowego, co wskazuje na brak zrozumienia celu danego polecenia. Kolejne odpowiedzi, takie jak '/users/home/new -n -D useradd' oraz '/users/home/new useradd -s -D' również nie działają, ponieważ wprowadzają dodatkowe, niepotrzebne argumenty oraz nieprawidłową kolejność. W systemie Linux kluczowe jest przestrzeganie konkretnej składni poleceń, ponieważ błędy w kolejności lub użyciu opcji mogą prowadzić do niepoprawnych zmian w systemie. Użytkownicy powinni być świadomi, że poprawna konstrukcja poleceń jest istotna dla ich prawidłowego działania, a znajomość dokumentacji oraz podręczników pomocy, takich jak 'man useradd', może znacząco przyczynić się do uniknięcia tych powszechnych błędów.

Pytanie 12

Impulsator pozwala na diagnozowanie uszkodzonych układów logicznych komputera między innymi poprzez

A. sprawdzenie stanu wyjściowego układu

B. kalibrację mierzonych parametrów elektrycznych

C. analizę stanów logicznych obwodów cyfrowych

D. wprowadzenie na wejście układu stanu wysokiego

Odczytanie stanu wyjściowego układu nie jest funkcją impulsatora, lecz jest zadaniem narzędzi pomiarowych, takich jak multimetru lub oscyloskopu. Te urządzenia pozwalają na bezpośredni pomiar napięcia na wyjściu układów logicznych, jednak nie są skonstruowane do wprowadzania sygnałów na wejście. Podawanie na wejście układu stanu wysokiego jest kluczowe dla testów, ale samo odczytanie stanu wyjściowego nie dostarcza informacji o wydajności układu w reakcji na zmiany sygnałów. Kalibracja mierzonych wielkości elektrycznych dotyczy raczej precyzyjnych pomiarów parametrów elektrycznych, a nie testowania logiki układów. Kalibracja jest procesem dostosowywania urządzenia pomiarowego, by uzyskać dokładne wyniki, ale nie ma związku z bezpośrednim testowaniem układów logicznych. Badanie stanów logicznych obwodów cyfrowych jest ogólnym określeniem działań związanych z analizą, lecz nie odnosi się bezpośrednio do funkcji impulsatora. Typowym błędem jest mylenie funkcji testowania z pomiarem, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zastosowania impulsatorów. W rzeczywistości, impulsator koncentruje się na wprowadzaniu sygnałów, a nie na pasywnym obserwowaniu wyjść układów.

Pytanie 13

Aby użytkownicy lokalnej sieci mogli korzystać z przeglądarek do odwiedzania stron WWW za pomocą protokołów HTTP i HTTPS, brama internetowa musi umożliwiać ruch na portach

A. 80 i 443

B. 90 i 434

C. 80 i 434

D. 90 i 443

Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS. Kiedy użytkownik przegląda stronę internetową, jego przeglądarka wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada, przesyłając dane na określonym porcie. Port 80 obsługuje komunikację niezabezpieczoną, podczas gdy port 443 obsługuje komunikację szyfrowaną, co zapewnia bezpieczeństwo danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem. Zastosowanie tych portów jest zgodne z normami IANA, które zarządzają listą portów oraz przypisaniami protokołów. Przykładowo, podczas zakupu online lub logowania do konta bankowego, przeglądarka używa portu 443, aby zabezpieczyć komunikację, co zapobiega przechwytywaniu danych przez nieautoryzowane osoby. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie stron internetowych, administratorzy sieci muszą skonfigurować bramy lub zapory ogniowe, aby umożliwić ruch na tych portach, co jest kluczowe dla zaawansowanych operacji sieciowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 14

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych

B. przejście do folderu głównego

C. stworzenie katalogu /~

D. przejście do katalogu domowego użytkownika

Polecenie 'cd ~' w systemie Linux jest używane do przejścia do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy to miejsce, w którym użytkownicy przechowują swoje pliki i konfiguracje. Symbol '~' jest skrótem, który dla każdego użytkownika odnosi się do ich indywidualnego katalogu domowego, co sprawia, że jest to bardzo praktyczne. Na przykład, jeśli użytkownik o nazwie 'janek' jest zalogowany, polecenie 'cd ~' przeniesie go do '/home/janek'. To polecenie jest szczególnie przydatne w codziennym użytkowaniu systemu, gdyż umożliwia szybki powrót do głównego katalogu roboczego, gdzie użytkownik ma dostęp do swoich plików oraz konfiguracji. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tego polecenia w skryptach, co zwiększa ich elastyczność i przenośność, ponieważ niezależnie od tego, w jakim katalogu skrypt zostanie uruchomiony, zawsze będzie mógł odwołać się do katalogu domowego użytkownika. Warto również wiedzieć, że polecenia mogą być łączone z innymi komendami, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane operacje na plikach i katalogach.

Pytanie 15

W celu kontrolowania przepustowości sieci, administrator powinien zastosować aplikację typu

A. package manager

B. bandwidth manager

C. task manager

D. quality manager

Wybierając odpowiedzi inne niż 'bandwidth manager', można wpaść w pułapkę nieporozumienia dotyczącego ról różnych narzędzi w zarządzaniu systemami informatycznymi. Programy takie jak 'package manager' są używane do zarządzania oprogramowaniem, umożliwiając instalację, aktualizacje i usuwanie pakietów oprogramowania w systemach operacyjnych i nie mają związku z kontrolowaniem transferu danych w sieci. Podobnie, 'quality manager' nie jest narzędziem do zarządzania przepustowością, lecz odnosi się raczej do zarządzania jakością w szerszym kontekście, co może obejmować różne aspekty jakości produktów i usług, ale nie odnosi się bezpośrednio do technik zarządzania ruchem sieciowym. Ostatecznie 'task manager' jest narzędziem do monitorowania i zarządzania procesami działającymi w systemie operacyjnym, co również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania przepustowością sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne funkcje i zastosowania, a ich mylenie może prowadzić do niewłaściwego zarządzania zasobami sieciowymi, co z kolei może skutkować obniżeniem wydajności i jakości usług sieciowych.

Pytanie 16

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. ftp://ftp.nazwa.pl/

B. http://ftp.nazwa.pl/

C. http:\ftp.nazwa.pl/

D. ftp:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedzi, które zaczynają się od "http://" lub "http:\", są błędne, ponieważ wskazują na protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który służy głównie do przesyłania dokumentów HTML i nie jest przeznaczony do transferu plików. Protokół HTTP nie obsługuje bezpośrednich operacji na plikach, takich jak przesyłanie lub pobieranie plików w sposób, który oferuje FTP. Użycie "ftp:\" zamiast "ftp://" jest również niepoprawne, ponieważ "//" jest integralną częścią składni adresu URL, która wymaga tego separatora, aby poprawnie zidentyfikować zasoby. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych protokołów i nie zrozumienie ich zastosowania. W praktyce, korzystając z niepoprawnego adresu, użytkownik może napotkać problemy z połączeniem, co prowadzi do frustracji i utraty czasu. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi protokołami, aby móc skutecznie korzystać z narzędzi do transferu danych. Praktyczne zastosowanie FTP w zakresie importu i eksportu plików w środowisku serwerowym wymaga znajomości tych podstawowych różnić, aby zminimalizować błędy i zwiększyć wydajność pracy.

Pytanie 17

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi karty graficznej, jej możliwości pracy z systemem AGP 2X/4X pozwalają na

A. transfer danych z maksymalną prędkością 256 MB/s

B. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 55 MHz

C. transfer danych z maksymalną prędkością 1066 MB/s

D. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 44 MHz

Odpowiedzi, które mówią o częstotliwościach jak 55 MHz czy 44 MHz, mogą być trochę mylące. To dlatego, że częstotliwość to nie wszystko, co powinno się brać pod uwagę przy AGP. Te wartości dotyczą podstawowego taktowania magistrali, ale nie pokazują pełnych możliwości. AGP, w przeciwieństwie do PCI, ma inną metodę przesyłania danych, która daje mu wyższą przepustowość przez szerszą magistralę i różne tryby pracy. Odpowiedzi, które mówią o 256 MB/s, też są nietrafione, bo to mogą być wartości dla starszych standardów, jak PCI, które oferują znacznie słabsze prędkości. W rzeczywistości, AGP 4X ma o wiele lepsze transfery, co jest kluczowe, gdy pracujemy z dużymi danymi. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć te parametry, bo błędne ich ocenienie może prowadzić do złego wyboru sprzętu, a to przecież wpływa na wydajność całego komputera. Częstotliwość i przepustowość są istotne, i warto wiedzieć, jak je oceniać, żeby mądrze dobierać komponenty.

Pytanie 18

Który z protokołów umożliwia szyfrowanie połączenia?

A. DHCP

B. SSH

C. TELNET

D. DNS

SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem służącym do bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co chroni przed podsłuchiwaniem i innymi formami ataków. SSH jest szeroko stosowany do zdalnego logowania się na serwery oraz do zarządzania systemami operacyjnymi, w szczególności w kontekście administracji serwerami Linux i Unix. Dzięki zastosowaniu silnych algorytmów szyfrujących, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), SSH zapewnia poufność i integralność przesyłanych informacji. Przykładem zastosowania SSH może być zdalne zarządzanie serwerem, gdzie administrator używa komendy 'ssh username@hostname' w celu nawiązania bezpiecznego połączenia. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak RFC 4251 definiują architekturę SSH i zasady jego działania, co czyni go uznawanym standardem w branży IT.

Pytanie 19

Standard sieci bezprzewodowej WiFi 802.11 a/n operuje w zakresie

A. 250 MHz

B. 5 GHz

C. 1200 MHz

D. 2,4 GHz

Wybór odpowiedzi "2,4 GHz" jest niepoprawny, ponieważ chociaż standardy WiFi 802.11 b/g/n mogą również działać w tym paśmie, to 802.11a oraz 802.11n są zoptymalizowane głównie dla pasma 5 GHz, co pozwala na osiąganie lepszych parametrów transmisji. Pasmo 2,4 GHz jest powszechnie używane i często obciążone przez inne urządzenia, co prowadzi do większych zakłóceń. Wybór "1200 MHz" jest błędny, ponieważ nie jest to standardowe pasmo operacyjne w kontekście WiFi. Pasmo 2,4 GHz odpowiada 2400 MHz, a 1200 MHz to nieistniejące pasmo dla typowych zastosowań sieciowych. Odpowiedź "250 MHz" również nie znajduje zastosowania w kontekście WiFi, ponieważ jest to pasmo zbyt niskie dla standardów bezprzewodowych. Zrozumienie tego, że standardy WiFi są dostosowane do specyficznych pasm, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Większość użytkowników nie zdaje sobie sprawy z tego, że niskie pasma są bardziej podatne na zakłócenia i interferencje, co może prowadzić do obniżenia jakości połączeń. Dlatego, w kontekście nowoczesnego wdrażania technologii WiFi, preferowane są wyższe częstotliwości, które oferują mniej zakłóceń i większe przepustowości.

Pytanie 20

Która z poniższych informacji odnosi się do profilu tymczasowego użytkownika?

A. Po wylogowaniu użytkownika, modyfikacje dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz plikach nie będą zachowane

B. Tworzy się go w trakcie pierwszego logowania do systemu i zapisuje na lokalnym dysku twardym komputera

C. Pozwala na dostęp do ustawień i danych użytkownika z dowolnego komputera w sieci, które są przechowywane na serwerze

D. Jest zakładany przez administratora systemu i magazynowany na serwerze, zmiany mogą w nim wprowadzać jedynie administratorzy

Profil tymczasowy użytkownika pojawia się, gdy logujesz się na komputerze po raz pierwszy, a system nie może znaleźć twojego stałego profilu. To dość ważne, żeby wiedzieć, że wszystko, co robisz, jak zmiany w ustawieniach pulpitu czy instalacja aplikacji, jest przechowywane tylko na krótko. Po wylogowaniu te ustawienia znikną i przy następnym logowaniu nie będziesz miał pojęcia, co zmieniałeś, co może być trochę irytujące, zwłaszcza jak zależy ci na stałych preferencjach. Profil tymczasowy pomaga w zarządzaniu dostępem użytkowników i zasadami bezpieczeństwa, bo dzięki niemu administratorzy mogą ograniczyć to, co użytkownicy mogą zmieniać, a przy okazji nie ma ryzyka, że dysk twardy się zapełni niepotrzebnymi danymi. Warto pamiętać, że zaleca się monitorowanie sytuacji, kiedy użytkownicy korzystają z tych profili, żeby uniknąć frustracji związanej z utratą ważnych ustawień.

Pytanie 21

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. IGMP

B. UDP

C. OSPF

D. RIP

IGMP, czyli Internet Group Management Protocol, jest protokołem używanym przez hosty do raportowania swoich członkostw w grupach rozgłoszeniowych do routerów multicastowych. Jego rola jest kluczowa w efektywnym zarządzaniu ruchem multicastowym w sieciach IP. Przykładowo, w przypadku transmisji wideo na żywo do dużej liczby użytkowników, IGMP umożliwia hostom informowanie routerów, które grupy multicastowe są interesujące dla nich, co pozwala na optymalizację wykorzystania pasma. W praktyce, IGMP jest często stosowany w środowiskach IPTV oraz w aplikacjach wymagających efektywnego przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie. IGMP działa na poziomie warstwy sieciowej modelu OSI, co oznacza, że stanowi integralną część infrastruktury sieciowej. Poprawna obsługa IGMP w routerach jest zgodna z normami IETF, co zapewnia interoperacyjność między różnymi producentami sprzętu sieciowego.

Pytanie 22

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

B. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

C. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

D. określenia karty sieciowej

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ifconfig jest narzędziem do sprawdzania stanu odległego hosta, jest błędny z kilku powodów. Pierwszą istotną kwestią jest to, że ifconfig jest narzędziem do lokalnej konfiguracji interfejsów sieciowych, a nie do interakcji z zewnętrznymi urządzeniami. Narzędzia wykorzystywane do sprawdzania stanu odległych hostów to np. ping lub traceroute, które bazują na protokole ICMP i umożliwiają testowanie łączności między urządzeniami w sieci. Drugim błędem myślowym jest mylenie funkcji ifconfig z funkcjami monitorowania sieci. Choć rzeczywiście ifconfig pozwala na uzyskanie informacji o konfigurowanych interfejsach, nie ma zdolności do sprawdzania zdalnych zasobów. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że ifconfig może służyć jako nazwa karty sieciowej, są nieprecyzyjne. Karta sieciowa jest sprzętem, a ifconfig to narzędzie do jej konfiguracji i monitorowania. W kontekście nowoczesnych praktyk, ifconfig jest często zastępowane przez bardziej elastyczne i funkcjonalne narzędzia, takie jak ip, które oferują szerszy wachlarz możliwości w zakresie zarządzania interfejsami i routingiem. Przykłady tych narzędzi odzwierciedlają ewolucję potrzeb w obszarze zarządzania siecią, gdzie elastyczność i skalowalność stają się kluczowe.

Pytanie 23

Jakie ustawienia otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych komend w systemie Linux?

A. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

B. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

Odpowiedź wskazująca na adres IP 10.0.0.100, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.10 jest prawidłowa, ponieważ polecenie 'ifconfig eth0 10.0.0.100 netmask 255.255.255.0 broadcast 10.0.0.255 up' ustawia adres IP interfejsu eth0 na 10.0.0.100 oraz maskę podsieci na 255.255.255.0, co odpowiada notacji CIDR /24. Oznacza to, że adresy w tej samej podsieci mogą mieć wartości od 10.0.0.1 do 10.0.0.254. Drugie polecenie 'route add default gw 10.0.0.10' ustawia domyślną bramę na 10.0.0.10, co jest istotne dla komunikacji z innymi sieciami. Zapewnienie poprawnych ustawień IP i maski podsieci jest kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi, ponieważ umożliwia efektywną komunikację w obrębie podsieci, a także między różnymi podsieciami. Przykładem praktycznego zastosowania tych ustawień może być konfiguracja serwera, który ma komunikować się z innymi urządzeniami w sieci lokalnej oraz z sieciami zewnętrznymi za pośrednictwem bramy.

Pytanie 24

Gdy chce się, aby jedynie wybrane urządzenia mogły uzyskiwać dostęp do sieci WiFi, należy w punkcie dostępowym

A. zmienić kod dostępu

B. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

C. zmienić częstotliwość radiową

D. zmienić typ szyfrowania z WEP na WPA

Zmiana szyfrowania z WEP na WPA to na pewno krok naprzód, ale sama w sobie nie załatwia sprawy, jeśli chodzi o ograniczenie dostępu do naszej sieci WiFi. WEP to już przeszłość, a WPA (i nowocześniejsza wersja WPA2) daje znacznie lepsze zabezpieczenia. Choć WPA poprawia bezpieczeństwo danych w sieci, to nie sprawia, że możemy kontrolować, które urządzenia się z nią łączą. Zmiana hasła też nie wystarczy, bo to nie blokuje dostępu dla tych nieautoryzowanych urządzeń, które mogą zdobyć to hasło. Jeśli przypadkiem przekażemy hasło osobom, które nie powinny go mieć, to możemy narazić się na poważne problemy z bezpieczeństwem. A zmiana kanału radiowego? To tylko wpływa na jakość sygnału i zakłócenia. Ludzie często myślą, że wystarczy tylko hasło zmienić, ignorując fakt, że są inne, lepsze sposoby, jak na przykład filtrowanie adresów MAC, które dają większą kontrolę nad tym, kto ma dostęp. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, że samo szyfrowanie i zmiana hasła to za mało, by zapewnić bezpieczeństwo sieci WiFi – trzeba podejść do tematu kompleksowo i stosować różnorodne metody zabezpieczeń.

Pytanie 25

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

A. ruter

B. modem

C. koncentrator

D. przełącznik

Ruter jest urządzeniem sieciowym kluczowym dla łączenia różnych sieci komputerowych. Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, na przykład pomiędzy siecią lokalną (LAN) a rozległą siecią (WAN). Dzięki zastosowaniu protokołów routingu, takich jak OSPF czy BGP, ruter optymalnie wybiera ścieżki, którymi dane powinny podróżować, co ma ogromne znaczenie dla efektywności i szybkości działania sieci. Ruter również zarządza tablicami routingu, które zawierają informacje o możliwych trasach w sieci, co pozwala na dynamiczne reagowanie na zmiany w topologii sieci. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje zarówno sieci domowe, gdzie umożliwiają dostęp do Internetu, jak i skomplikowane sieci korporacyjne, gdzie optymalizują ruch danych pomiędzy wieloma oddziałami firmy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ruter często współpracuje z innymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak przełączniki czy firewalle, by zapewnić kompleksową ochronę i zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak NAT czy QoS, ruter umożliwia również zarządzanie przepustowością i bezpieczeństwem danych, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 26

PoE to norma

A. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WAN

B. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć LAN

C. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WLAN

D. uziemienia urządzeń w sieciach LAN

PoE, czyli Power over Ethernet, to standard, który umożliwia zasilanie urządzeń aktywnych w sieciach LAN (Local Area Network) za pośrednictwem istniejącej infrastruktury kablowej Ethernet. Dzięki PoE, urządzenia takie jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu bezprzewodowego mogą być zasilane bezpośrednio przez kabel Ethernet, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli zasilających. Takie podejście nie tylko upraszcza instalację, ale również zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniających się środowiskach biurowych. Standard PoE opiera się na normach IEEE 802.3af, 802.3at, oraz 802.3bt, które określają maksymalne napięcie i moc, jaką można przesyłać przez kabel. Praktyczne zastosowania PoE obejmują instalacje w inteligentnych budynkach, gdzie zasilanie i dane są przesyłane w jednym kablu, co znacząco redukuje koszty instalacyjne i zwiększa efektywność systemów zarządzających. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii PoE+, która pozwala na przesył większej mocy, co jest istotne w kontekście nowoczesnych urządzeń wymagających większego zasilania.

Pytanie 27

Która topologia fizyczna umożliwia nadmiarowe połączenia pomiędzy urządzeniami w sieci?

A. Magistrali

B. Pierścienia

C. Siatki

D. Gwiazdy

Topologie gwiazdy, magistrali i pierścienia mają swoje unikalne cechy, które nie zapewniają takiej nadmiarowości jak topologia siatki. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego punktu, co czyni tę strukturę podatną na awarie tego centralnego elementu. Jeśli centralny switch lub hub ulegnie uszkodzeniu, cała sieć może przestać działać, co jest dużym ryzykiem w środowiskach o wysokich wymaganiach dostępności. Z kolei topologia magistrali polega na podłączeniu urządzeń do jednego wspólnego kabla, co również stwarza ryzyko awarii, ponieważ uszkodzenie kabla prowadzi do przerwania komunikacji wszystkich urządzeń. W topologii pierścienia, w której urządzenia są połączone w zamknięty krąg, pojawienie się awarii jednego z urządzeń może znacząco zakłócić komunikację, chyba że wprowadzono dodatkowe mechanizmy, takie jak redundantne połączenia. Zrozumienie tych nieprawidłowości wymaga analizy zasad projektowania sieci, które promują architekturę odporną na błędy. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze topologii brać pod uwagę nie tylko koszty, ale także wymagania dotyczące ciągłości działania i awaryjności systemu.

Pytanie 28

Który z protokołów w systemach operacyjnych Linux jest używany w sieciach lokalnych?

A. IP

B. AppleTalk

C. IPX

D. NetBEUI

Protokół IP (Internet Protocol) jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieciach komputerowych, w tym w systemach operacyjnych Linux, który jest wykorzystywany głównie w sieciach LAN (Local Area Network). IP umożliwia przesyłanie danych między różnymi urządzeniami w sieci poprzez nadawanie im unikalnych adresów IP, co pozwala na ich identyfikację i lokalizację w sieci. Protokół IP działa na warstwie sieciowej modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów danych z jednego miejsca do innego. W praktyce, implementacja protokołu IP w systemach Linux obejmuje zarówno IPv4, jak i nowszy IPv6, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania adresacją sieciową. Użytkownicy Linuxa mogą konfigurować ustawienia IP poprzez różne narzędzia, takie jak 'ip' lub 'ifconfig', co daje im możliwość dostosowania parametrów sieciowych do swoich potrzeb. Protokół IP jest również fundamentem dla wielu innych protokołów, takich jak TCP (Transmission Control Protocol), co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej.

Pytanie 29

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. rozpoznawania komputera w sieci

B. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

C. łączenia się z innym hostem zdalnie

D. znajdowania zasobów w sieci

Twoja odpowiedź na temat funkcji Hyper-V pokazuje pewne nieporozumienie. Wybierając opcje związane z identyfikacją komputera w sieci czy lokalizacją zasobów, pomyliłeś rzeczy. Hyper-V nie działa jako narzędzie do zarządzania adresami IP ani nazwami komputerów. To nie jest jego zadanie. Takie rzeczy robią protokoły jak DHCP czy DNS, a one nie mają nic wspólnego z wirtualizacją. Jeśli chodzi o lokalizację zasobów, to wykorzystuje się do tego inne mechanizmy, jak SMB czy NFS. Co do zdalnego połączenia z innym hostem, to choć maszyny wirtualne z Hyper-V mogą się łączyć, to sam Hyper-V tym się nie zajmuje. Zdalne połączenia realizowane są przez protokoły jak RDP czy SSH. Te niejasności mogą wynikać z mylenia roli wirtualizacji z innymi aspektami sieci. Chodzi o to, że Hyper-V służy do tworzenia i zarządzania maszynami wirtualnymi, a nie do zarządzania siecią. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak to wszystko działa, żeby wykorzystać jego pełny potencjał w firmach.

Pytanie 30

Aby zwiększyć bezpieczeństwo prywatnych danych podczas przeglądania stron WWW, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. funkcji zapamiętywania haseł

B. blokowania okienek typu popup

C. monitów o uruchamianiu skryptów

D. powiadamiania o nieaktualnych certyfikatach

Wyłączenie monitów dotyczących uruchamiania skryptów w przeglądarkach internetowych może wydawać się korzystne z perspektywy uproszczenia przeglądania stron. Niemniej jednak, takie podejście może prowadzić do istotnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Skrypty, zarówno te stworzone z zamiarem poprawy funkcjonalności strony, jak i złośliwe, mogą znacząco wpływać na doświadczenie użytkownika. Wyłączając monity, użytkownik może przypadkowo uruchomić szkodliwy kod, co może prowadzić do kradzieży danych lub infekcji złośliwym oprogramowaniem. Ponadto, powiadomienia o wygasłych certyfikatach są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa podczas przeglądania stron zabezpieczonych certyfikatami SSL. Ignorowanie tych powiadomień może prowadzić do nieświadomego przeglądania niebezpiecznych lub podrabianych stron, co zwiększa ryzyko utraty danych. Blokada wyskakujących okienek również jest istotna, ponieważ wiele złośliwych stron wykorzystuje takie okna do wyłudzania informacji lub zainfekowania urządzenia. Często użytkownicy nie zdają sobie sprawy, że takie okna mogą być nośnikiem niebezpiecznych treści. Warto zatem zrozumieć, że każde z tych ustawień ma swoje znaczenie i powinno być używane zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko i chronić swoje dane osobowe.

Pytanie 31

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $all

B. $X

C. $@

D. $*

Użycie $* w kontekście przekazywania argumentów w skryptach Bash nie jest optymalne. Choć $* pozwala na dostęp do wszystkich argumentów, łączy je w jeden ciąg bez uwzględniania spacji, co może prowadzić do poważnych błędów w sytuacjach, gdy argumenty zawierają spacje. Na przykład, wywołując skrypt z argumentami 'arg1', 'arg 2', $* wyprodukuje wynik traktujący wszystkie te argumenty jako jeden, co zniekształca ich rzeczywistą wartość i może prowadzić do nieprawidłowego działania skryptu. Ponadto, używanie $X jest zupełnie niepoprawne, ponieważ nie jest to standardowy zmienny w Bash, a zastosowanie $all jest również nietypowe i niepoprawne. Te niepoprawne podejścia wynikają często z nieporozumienia na temat sposobu, w jaki Bash interpretuje argumenty. Często programiści nie zdają sobie sprawy, że brak cudzysłowów przy użyciu $* może prowadzić do utraty kontekstu argumentów, co jest typowym błędem w praktyce skryptowej. Aby uniknąć tych sytuacji, istotne jest, aby zgłębić dokumentację oraz zastosować dobre praktyki w zakresie przetwarzania argumentów, co z pewnością przyczyni się do wyższej jakości skryptów i ich niezawodności.

Pytanie 32

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. narzędzie uderzeniowe

B. spawarka światłowodowa

C. zaciskarka wtyków RJ-45

D. zaciskarka do złączy typu F

Zaciskarka wtyków RJ-45 jest narzędziem dedykowanym do zakończenia skrętek sieciowych w standardzie Ethernet, które korzystają z wtyków 8P8C, często mylonych z RJ-45. Umożliwia ona precyzyjne połączenie przewodów skrętki z wtykiem poprzez ich odpowiednie zaciskanie. Tego typu zaciskarki są dostępne w wielu wariantach, od ręcznych po automatyczne, co ułatwia pracę w różnych warunkach. W praktyce, przy użyciu zaciskarki RJ-45, można zakończyć kable sieciowe w biurach, domach oraz w większych instalacjach teleinformatycznych. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, ważne jest, aby przewody były ułożone zgodnie z ustaloną kolorystyką, co może wpłynąć na wydajność i stabilność połączenia. Dobrze wykonane zakończenie, w tym użycie odpowiedniego narzędzia, jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności sieci, co ma szczególne znaczenie w środowiskach o wysokim obciążeniu sieciowym, takich jak centra danych czy biura z wieloma stacjami roboczymi.

Pytanie 33

Jakie składniki systemu komputerowego muszą być usuwane w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania ze względu na obecność niebezpiecznych substancji lub chemicznych pierwiastków?

A. Chłodnice

B. Tonery

C. Kable

D. Obudowy komputerów

Tonery są jednym z elementów systemu komputerowego, które zawierają niebezpieczne substancje, takie jak proszki tonera, które mogą być szkodliwe dla zdrowia oraz środowiska. Włókna chemiczne, pigmenty oraz inne składniki tonera mogą emitować toksyczne opary, co czyni ich utylizację szczególnie ważnym procesem. W związku z tym, tonery powinny być oddawane do wyspecjalizowanych zakładów zajmujących się ich przetwarzaniem, które stosują odpowiednie procedury i technologie, aby zminimalizować ryzyko związane z ich szkodliwością. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie są regulacje dotyczące zarządzania odpadami, takie jak dyrektywa WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) w Unii Europejskiej, która nakłada obowiązki na producentów i użytkowników w zakresie zbierania, przetwarzania i recyklingu sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Dzięki tym regulacjom, możliwe jest zredukowanie negatywnego wpływu odpadów na środowisko oraz promowanie zrównoważonego rozwoju. Utylizacja tonerów w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania jest zatem kluczowym krokiem w kierunku odpowiedzialnego zarządzania zasobami oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 34

Na ilustracji przedstawiono diagram blokowy karty

A. sieciowej

B. dźwiękowej

C. telewizyjnej

D. graficznej

Analizując inne możliwości, karta sieciowa jest urządzeniem służącym do połączenia komputera z siecią komputerową. Typowym elementem jej schematu byłyby porty Ethernet, chipsety przetwarzające pakiety danych i interfejsy sieciowe, co nie jest widoczne na przedstawionym schemacie. Karta graficzna natomiast odpowiada za renderowanie grafiki na ekranie monitora, przetwarzanie sygnałów wideo i ich wyświetlanie. W jej przypadku schemat zawierałby procesor graficzny (GPU), pamięć VRAM i różne wyjścia wideo, co również nie znajduje się na tym schemacie. Karta dźwiękowa odpowiada za przetwarzanie sygnałów audio, ich generowanie i odtwarzanie, więc na jej schemacie można by oczekiwać przetworników cyfrowo-analogowych (DAC), wzmacniaczy audio, oraz złącz wejściowych i wyjściowych audio, co także nie pasuje do przedstawionego rysunku. W każdym przypadku brak typowych komponentów charakterystycznych dla tych kart prowadzi do błędnych wniosków, że schemat mógłby je przedstawiać. Typowym błędem jest niewłaściwa identyfikacja elementów na schemacie i przypisywanie im funkcji, które nie są zgodne z ich rzeczywistym zastosowaniem co prowadzi do niepoprawnych wniosków o charakterze karty. Zrozumienie specyfiki i funkcji każdej z kart oraz umiejętność czytania schematów blokowych jest kluczowa w prawidłowej analizie i identyfikacji sprzętu komputerowego. To wiedza, która poza kontekstem egzaminacyjnym jest przydatna w praktyce zawodowej, szczególnie w serwisie oraz projektowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 35

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11

B. 802.11b

C. 802.11g

D. 802.11a

Standard 802.11a, który został wprowadzony w 1999 roku, jest jednym z pierwszych standardów sieci bezprzewodowych, który operuje w paśmie 5 GHz. Ta częstotliwość pozwala na osiągnięcie wyższych prędkości transmisji danych oraz mniejszej interferencji w porównaniu do niższych pasm, takich jak 2.4 GHz. Standard 802.11a oferuje maksymalną przepustowość do 54 Mbps i może być wykorzystywany w różnych zastosowaniach, w tym w biurach oraz w miejscach o dużym zagęszczeniu urządzeń bezprzewodowych. Przykładem zastosowania 802.11a mogą być sieci korporacyjne, gdzie zminimalizowanie zakłóceń i zapewnienie szybkiego dostępu do danych jest kluczowe. Ponadto, technologia ta wykorzystuje modulację OFDM, co zwiększa efektywność przesyłu danych. W praktyce, wdrożenie standardu 802.11a może być korzystne w środowiskach o wysokim natężeniu sygnału, gdzie inne standardy, takie jak 802.11b lub 802.11g, mogą cierpieć z powodu zakłóceń i ograniczonej przepustowości.

Pytanie 36

W systemie Windows można przeprowadzić analizę wpływu uruchomionych aplikacji na wydajność komputera, korzystając z polecenia

A. iscsicpl.exe

B. perfmon.msc

C. dfrgui.exe

D. taskschd.msc

Perfmon.msc, znany jako Monitor wydajności, to narzędzie w systemie Windows, które umożliwia użytkownikom szczegółowe monitorowanie i analizowanie wydajności systemu oraz uruchamianych aplikacji. Dzięki temu narzędziu można śledzić różnorodne metryki, takie jak wykorzystanie CPU, pamięci RAM, dysków twardych oraz sieci, co pozwala na zidentyfikowanie potencjalnych wąskich gardeł w systemie. Perfmon.msc oferuje możliwość tworzenia złożonych zestawów danych, które mogą być wykorzystywane do analizy trendów wydajności w czasie. Na przykład, administratorzy systemów mogą skonfigurować zbieranie danych na temat wydajności w określonych interwałach czasu oraz analizować je w celu optymalizacji działania aplikacji. Dodatkowo, korzystanie z tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wydajnością systemów IT, umożliwiając szybką identyfikację problemów oraz podejmowanie decyzji na podstawie danych.

Pytanie 37

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 150 Mb/s

B. 54 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 108 Mb/s

Zrozumienie prędkości przesyłania danych w standardzie 802.11g jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wykorzystania sieci bezprzewodowych. W sytuacji, gdy ktoś wskazuje na 11 Mb/s, może to oznaczać mylenie standardów, ponieważ taka prędkość dotyczy standardu 802.11b, który działa na niższej częstotliwości i nie obsługuje wyższych przepustowości. Warto zwrócić uwagę, że standard 802.11g jest zgodny w dół z 802.11b, ale oferuje zdecydowanie lepsze parametry. Odpowiedź wskazująca na 108 Mb/s lub 150 Mb/s wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki standardy Wi-Fi zwiększają prędkości. Prędkości te mogą być mylone z technologiami agregacji kanałów lub standardem 802.11n, który rzeczywiście umożliwia osiągnięcie wyższych wartości prędkości przez zastosowanie technologii MIMO i szerszych kanałów. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących technologii sieciowych, bazować na rzetelnych informacjach i zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi standardami, co może znacząco wpłynąć na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 38

Usterka zaprezentowana na ilustracji, widoczna na monitorze, nie może być spowodowana przez

A. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej w wyniku overclockingu

B. nieprawidłowe napięcia zasilane przez zasilacz

C. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

D. przegrzanie karty graficznej

Przegrzewanie się karty graficznej jest jedną z najczęstszych przyczyn artefaktów graficznych na ekranie. Wysokie temperatury mogą powodować nieprawidłowe działanie chipów graficznych lub pamięci wideo, co prowadzi do niewłaściwego generowania obrazu. W przypadku przegrzewania, często stosuje się dodatkowe chłodzenie lub pastę termoprzewodzącą, aby poprawić odprowadzanie ciepła. Złe napięcia podawane przez zasilacz mogą wpływać na cały system, w tym na kartę graficzną i pamięć, co może prowadzić do niestabilności. Zasilacz powinien być regularnie sprawdzany pod kątem prawidłowego działania, a jego moc powinna być dostosowana do wymagań sprzętowych komputera. Spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej po overclockingu jest efektem stosowania zbyt wysokich ustawień poza specyfikację producenta. Choć overclocking może zwiększać wydajność, często prowadzi do przegrzania i trwałych uszkodzeń, dlatego zaleca się ostrożne podejście oraz monitorowanie parametrów pracy sprzętu. Dobrym rozwiązaniem jest użycie programów diagnostycznych do monitorowania parametrów pracy karty graficznej, co pozwala na szybkie reagowanie, gdy parametry przekraczają bezpieczne wartości. Obserwowanie artefaktów graficznych wymaga analizy wszystkich tych czynników, aby dokładnie zdiagnozować i rozwiązać problem z wyświetlaniem obrazu na ekranie komputera.

Pytanie 39

Do jakiego typu wtyków przeznaczona jest zaciskarka pokazana na ilustracji?

A. RJ45

B. E2000

C. BNC

D. SC/PC

Zaciskarka, którą widzisz na zdjęciu, to naprawdę fajne narzędzie do montażu złącz BNC. Te złącza, znane jako BNC (Bayonet Neill-Concelman), są używane wszędzie, gdzie mamy do czynienia z telekomunikacją i wideo, zwłaszcza w systemach CCTV czy profesjonalnym sprzęcie audio-wideo. Dzięki swojemu bagnetowemu mechanizmowi te złącza montuje się bardzo szybko i pewnie. Zaciskarka jest zaprojektowana, żeby dobrze zacisnąć metalowe elementy złącza na kablu koncentrycznym, co z kolei daje nam trwałe połączenie. Ważne, aby dobrze skalibrować narzędzie, bo inaczej możemy uszkodzić złącze. Podczas montażu złączy BNC musimy też dbać o integralność dielektryka w kablu, bo to wpływa na jakość sygnału. Praca z tym narzędziem wymaga, żeby technik znał standardy dotyczące kabli koncentrycznych i wiedział, jakich narzędzi i procedur używać, jak opisano w normach EIA/TIA. Ta wiedza jest naprawdę kluczowa, żeby instalacje działały prawidłowo i były trwałe.

Pytanie 40

Jakim poleceniem w systemie Linux można dodać nowych użytkowników?

A. useradd

B. usersadd

C. net user

D. usermod

Odpowiedź 'useradd' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Linux do tworzenia nowych użytkowników. Umożliwia on administratorom systemu dodawanie użytkowników z różnymi opcjami, takimi jak określenie grupy, do której użytkownik ma przynależeć, czy też ustawienie hasła. Na przykład, aby dodać użytkownika o nazwie 'janek', wystarczy wpisać polecenie: 'sudo useradd janek'. Ważne jest, aby pamiętać, że po utworzeniu użytkownika zazwyczaj należy ustawić dla niego hasło za pomocą polecenia 'passwd', co zapewnia bezpieczeństwo. Dobre praktyki sugerują również, aby zawsze nadawać nowym użytkownikom odpowiednie ograniczenia dostępu oraz przypisywać ich do właściwych grup, co pomaga w zarządzaniu uprawnieniami w systemie. Ponadto, polecenie 'useradd' jest zgodne z normami systemowymi i pozwala na łatwe monitorowanie i zarządzanie użytkownikami w systemie operacyjnym, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej