Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:27
Data zakończenia: 3 marca 2025 11:36

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co może powodować łamanie się igieł podczas funkcjonowania maszyny stębnowej?

A. Aktywny mechanizm transportu

B. Nieodpowiednie ustawienie igły w stosunku do chwytacza

C. Zbyt mocno naciągnięty pas napędowy

D. Zbyt duży nacisk stopki na płytkę ściegową

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nadmierny docisk stopki do płytki ściegowej może wprawdzie wpływać na jakość ściegu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną łamania się igieł. Zbyt mocne dociśnięcie stopki może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału, co z kolei może powodować inne problemy, takie jak zacięcia czy zniekształcenia ściegu, jednak nie bezpośrednio do złamania igły. Z kolei zbyt napięty pas napędowy wpływa na płynność pracy maszyny, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do uszkodzeń mechanizmów, ale nie ma bezpośredniego związku ze złamaniem igły. Mechanizm transportu, jeśli jest włączony, powinien działać zgodnie z zasadami, a jego aktywność nie powinna wpływać na bezpieczeństwo samej igły. Często błędne myślenie polega na łączeniu różnych problemów mechanicznych z jednoznacznymi skutkami, podczas gdy wiele z nich jest jedynie objawem większych problemów z regulacją i konserwacją maszyny. Zrozumienie, że różne elementy maszyny muszą współpracować w harmonijny sposób, jest kluczowe dla uniknięcia uszkodzeń, takich jak łamanie igieł.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Oblicz całkowity koszt przeróbki spodni dresowych, która obejmuje skracanie i wykończenie dołów nogawek ściągaczami, jeśli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 10,00 zł, a koszt robocizny to 35,00 zł?

A. 35,00 zł

B. 55,00 zł

C. 65,00 zł

D. 45,00 zł

Błędne odpowiedzi wynikają z pomyłek w zrozumieniu podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Często zdarza się, że osoby obliczające koszt przeróbki pomijają kluczowe elementy, takie jak cena materiałów. Na przykład, przy wyborze 45,00 zł, można zauważyć, że ta odpowiedź mogła wyniknąć z założenia, że koszt robocizny 35,00 zł jest wystarczający sam w sobie, co jest mylne. Koszt ściągaczy, którego pominięcie prowadzi do niepełnej kalkulacji, wynosi 20,00 zł. Kolejną pułapką jest przyjęcie tylko jednego ściągacza w kalkulacji, co przy 35,00 zł robocizny daje 35,00 zł, prowadząc do wniosku, że koszty są znacznie niższe niż w rzeczywistości. W branży krawieckiej ważne jest, aby każda usługa uwzględniała zarówno materiały, jak i robociznę w sposób przejrzysty. Zapominając o jednym z tych elementów, można znacznie zaniżyć kosztorys, co prowadzi do problemów finansowych w dłuższym okresie. Dlatego też, aby uniknąć błędów w kalkulacjach, warto kierować się prostym schematem sumowania wszystkich kosztów związanych z realizacją danej usługi, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami szycia. Warto również przyswoić sobie zasady dotyczące wyceny usług w branży krawieckiej, aby zminimalizować ryzyko błędów w przyszłości.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.

A. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu

B. Zbyt niska główka rękawa

C. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu

D. Zbyt wysoka główka rękawa

Wybór zbyt niskiej główki rękawa jako przyczyny fałd poprzecznych w górnej części rękawa jest nieprawidłowy. Niska główka rękawa może powodować inne problemy, takie jak ograniczenie swobody ruchów lub nieprawidłowe dopasowanie rękawa do sylwetki, ale nie jest bezpośrednią przyczyną powstawania fałd. Fałdy poprzeczne najczęściej pojawiają się, gdy materiał jest nadmiarowy lub niewłaściwie ułożony, co ma miejsce w przypadku zbyt wysokiej główki. W kontekście krawiectwa, zbyt niska główka rękawa może prowadzić do zbyt ciasnych rękawów, co z kolei może skutkować nieprzyjemnymi odczuciami podczas noszenia. Odpowiednie dopasowanie rękawa do ramienia powinno uwzględniać nie tylko wysokość, ale również kształt, który odpowiada specyficznym wymaganiom sylwetki. W przypadku problemów z rękawami, warto zwrócić uwagę na proporcje oraz umiejscowienie szwów, aby uniknąć nieestetycznych fałd. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do powtarzających się błędów w procesie projektowania i szycia odzieży, co negatywnie wpływa na jakość finalnego produktu oraz satysfakcję klienta. Ważne jest, aby krawcy i projektanci mieli świadomość tych aspektów, aby tworzyć odzież, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Narzędzia do szycia szwów nakładanych

B. Linijki odległościowej

C. Przyrządu do lamowania

D. Urządzenia do zwijania

Wybór przyrządów pomocniczych do pikowania kurtki ortalionowej jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego. Przyrząd do szycia szwów nakładanych, mimo że ma swoje zastosowanie w technikach szycia, nie jest odpowiedni dla pikowania. Szycie szwów nakładanych skupia się na łączeniu dwóch warstw materiału w sposób, który nie wymaga precyzyjnego odmierzania odstępów. W kontekście pikowania, gdzie istotna jest regularność i estetyka, nie sprawdzi się on w praktyce. Lamownik, choć użyteczny w obróbce krawędzi materiałów, nie ma zastosowania w technice pikowania, gdzie kluczowe są równomierne odległości między szwami. Zwijacz również nie jest narzędziem dedykowanym do tej techniki; jego głównym celem jest zbieranie nadmiaru materiału podczas szycia, co nie ma związku z procesem pikowania. Nieprzemyślane wybory narzędzi mogą prowadzić do nierówności w pikowaniu, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu. Kluczowe w procesie szycia jest zrozumienie, które przyrządy są odpowiednie dla danych technik oraz jakich standardów należy przestrzegać, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nierównomierne szwy czy nieestetyczne wykończenia.

Pytanie 11

W przemyśle produkcja wykrojów odzieżowych odbywa się na podstawie

A. wymagań, jakie powinny spełniać użyte materiały

B. rysunków modelowych wyrobów

C. wymagań technicznych, jakie muszą spełnić wyroby

D. rysunków układów szablonów

Rysunki modelowe wyrobów, choć istotne w procesie projektowania, nie są właściwym podstawowym dokumentem do produkcji wykrojów. Te rysunki służą głównie do przedstawienia ogólnej koncepcji produktu, ale nie zawierają szczegółów niezbędnych do dokładnego krojenia materiału. Wiele osób myli te dwa pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędów w procesie produkcyjnym. Wymagania, które powinny spełnić zastosowane materiały, są również ważne, jednak są one bardziej związane z właściwościami tkanin, a nie z techniką wykroju. Na przykład, wybór materiału wpływa na decyzje dotyczące układu wzorów, ale nie zastępuje potrzeby precyzyjnych szablonów. Z kolei wymagania techniczne, które powinny spełnić wyroby, są ważne w kontekście finalnej jakości produktu, ale także nie są bezpośrednio związane z procesem wykroju. Właściwe podejście do produkcji wykrojów opiera się na zrozumieniu, że każdy z tych elementów pełni inną rolę w cyklu produkcyjnym. Ignorowanie tego podziału może prowadzić do nieefektywności i zwiększenia kosztów produkcji, co jest powszechnym błędem w branży odzieżowej.

Pytanie 12

Jak w najprostszy sposób można dopasować klasyczne spodnie o 2 cm za szerokie w pasie do postury klientki?

A. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwu siedzeniowego

B. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwów bocznych

C. Pogłębić zaszewki z tyłu na linii talii

D. Pogłębić zaszewki z przodu na linii talii

Pogłębianie zaszewek w przodzie na linii talii nie jest odpowiednim rozwiązaniem w przypadku spodni klasycznych, które są zbyt szerokie w pasie. Ta metoda może wprowadzać niepożądane zmiany w kształcie spodni, co prowadzi do utraty ich pierwotnej linii. Zmiana zaszewek w przodzie może również wpływać na komfort noszenia, a także na estetykę, co jest sprzeczne z celem dążenia do idealnego dopasowania. W przypadku zwężania na lini szwów bocznych, problem polega na tym, że może to zaburzyć proporcje nogawek, co negatywnie wpłynie na sylwetkę noszącej osobie. Dodatkowo, zmiana na szwach bocznych może ograniczyć ruchliwość, co jest niepożądane w klasycznych modelach spodni. Również pogłębianie zaszewek w tyle na linii talii nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ koncentruje się na tyle spodni, a nie na obszarze, w którym występuje nadmiar materiału. Przykładowo, takie podejście może prowadzić do efektu opadającego kroku, co jest szczególnie niekorzystne dla klasycznych spodni. Generalnie, te odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie zasad konstrukcji odzieży i nie uwzględniają wpływu na ogólny kształt oraz komfort noszenia spodni.

Pytanie 13

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 110℃, bez użycia pary

B. 150℃, z użyciem pary

C. 200℃, z użyciem pary

D. 150℃, bez użycia pary

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Co może być przyczyną łamania igły podczas szycia?

A. błędne umiejscowienie bębenka

B. użycie nici niskiej jakości

C. wytarcie ząbków transportera

D. nieodpowiedni docisk tkaniny

Niewłaściwy docisk materiału jest jednym z powszechnie występujących problemów podczas szycia, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną łamania igły. Zbyt mocny docisk może prowadzić do deformacji materiału, co z kolei może wpłynąć na jakość szwu, ale niekoniecznie na uszkodzenie igły. Stosowanie nici złej jakości również ma swoje konsekwencje, takie jak przerywanie się nici czy ich plątanie, co może wpłynąć na komfort szycia, lecz nie jest głównym czynnikiem powodującym łamanie igieł. Zużycie ząbków transportera może wpłynąć na ruch materiału, ale nie jest bezpośrednią przyczyną problemów z igłą. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z wymienionych elementów wpływa na proces szycia, ale niewłaściwe założenie bębenka jest najważniejsze, ponieważ może prowadzić do poważniejszych uszkodzeń. Ważne jest, aby podczas szycia regularnie kontrolować stan maszyny, w tym ustawienia bębenka i napięcia nici. Prawidłowe użytkowanie oraz dbanie o maszynę do szycia zapewnia nie tylko lepszą jakość pracy, ale także dłuższą żywotność urządzenia.

Pytanie 19

Jakie pomiary powinny zostać wykonane na klientce w celu zaprojektowania form spódnicy kloszowej z półokręgu?

A. TD, ot

B. ZKo, obt

C. ZWo, obt, ot

D. ZTv, opx, ot

Aby prawidłowo zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, warto przyjrzeć się poszczególnym pomiarom, które zostały zasugerowane. W przypadku odpowiedzi zawierających ZKo (zapięcie kołnierza) oraz obt (obwód bioder), należy zauważyć, że te pomiary nie mają zastosowania w kontekście spódnicy kloszowej. Zapięcie kołnierza dotyczy odzieży górnej, a nie dolnych części garderoby. Obwód bioder również nie jest kluczowy dla tego typu spódnicy, ponieważ kloszowa forma opiera się głównie na obwodzie talii, co wpływa na kształt spódnicy w dolnej części. Kolejnym błędnym podejściem jest uwzględnienie ZTv (zapięcia tył) i opx (obwód biustu), które są również niedostosowane do konstrukcji spódnicy kloszowej. Pamiętajmy, że spódnice tego rodzaju nie wymagają skomplikowanych rozwiązań konstrukcyjnych, jak ma to miejsce w przypadku odzieży górnej. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych pomiarów oraz ich zastosowania w odniesieniu do specyficznych form odzieżowych. Aby skutecznie projektować odzież, ważne jest, aby dokładnie znać różnice między pomiarami i uwzględniać je w kontekście danego projektu.

Pytanie 20

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Prosty dwunitkowy

B. Pokrywający czteronitkowy

C. Obrzucający trzynitkowy

D. Obrzucający czteronitkowy

Prosty dwunitkowy ścieg łańcuszkowy jest idealnym rozwiązaniem do łączenia elementów sukni damskiej z dzianiny, ponieważ oferuje elastyczność i wytrzymałość, które są kluczowe w przypadku tkanin stretchowych. Dzięki swojej budowie, ten ścieg pozwala zachować naturalną rozciągliwość materiału, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży, która ma dobrze dopasować się do sylwetki. W praktyce, wykorzystanie prostego dwunitkowego ściegu w szwach bocznych sukienki lub podczas łączenia rękawów z korpusem, zapewnia komfort noszenia, a także estetyczny wygląd. Dodatkowo, taki ścieg nie wymaga dodatkowego wykończenia krawędzi, co skraca czas produkcji i obniża koszty. W branży odzieżowej, stosowanie ściegów łańcuszkowych jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami jakości, co podkreśla ich znaczenie w procesie szycia. Zastosowanie tego ściegu w projektach odzieżowych jest zgodne z najlepszymi praktykami, co czyni go odpowiednim wyborem na etapie konstrukcji odzieży.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Podszewka do podstawowej spódnicy uszytej z materiału wełnianego

A. powinna mieć identyczną długość jak spódnica

B. nie może wystawać spod (poza długość) spódnicy

C. powinna być dłuższa od spódnicy

D. może mieć dowolną długość

Podszewka w spódnicy, szczególnie wykonanej z tkaniny wełnianej, ma za zadanie nie tylko poprawić komfort noszenia, ale także chronić zewnętrzną warstwę od uszkodzeń i zwiększyć trwałość odzieży. Kluczowym aspektem jest to, że podszewka nie powinna wystawać spod spódnicy. Praktyka ta wynika z zasad estetyki i funkcjonalności odzieży. Gdy podszewka wystaje, narusza to proporcje sylwetki i psuje ogólny wygląd. Oprócz estetyki, podszewka ma również za zadanie ułatwić zakładanie i zdejmowanie spódnicy, a także wspierać płynność ruchów. Warto zwrócić uwagę na standardy szycia, które wskazują, że prawidłowo skonstruowana spódnica z podszewką powinna mieć starannie wykończone krawędzie i odpowiednio dopasowaną długość. Dobrą praktyką jest również stosowanie tkanin oddychających, aby zminimalizować ryzyko podrażnień skóry, co jest szczególnie istotne w przypadku wełny. Dlatego odpowiednia długość podszewki, która nie wystaje, jest nie tylko estetyczna, ale także funkcjonalna, co potwierdzają standardy w branży odzieżowej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?

A. Na flauszu

B. Na popelinie

C. Na aksamicie

D. Na sztruksie

Sztruks, aksamit i flausz to różne tkaniny, które mają swoje właściwości i zastosowania w odzieżownictwie. Sztruks na przykład, z tymi swoimi prążkami, jest bardziej elastyczny i dobrze sprawdzi się w odzieży casual, ale jego struktura nie jest najlepsza do układania szablonów w dwóch kierunkach. Może być kłopotliwy przy krojeniu. Z kolei aksamit jest super efektowny, ale ten jego miękki materiał łatwo się odkształca, więc trzeba przy nim uważać, żeby szablony nie straciły formy. Flausz jest cieplejszy i bardziej elastyczny, przez co przy krojeniu może być mniej stabilny. W sumie, układanie szablonów w tych tkaninach może prowadzić do nieprzyjemnych błędów w wymiarach i formach odzieży, co może zepsuć jakość. Czasami myślimy, że te tkaniny są bardziej uniwersalne, a to prowadzi do problemów w szyciu.

Pytanie 25

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Rozprasowanie

B. Odparowanie

C. Zaprasowanie

D. Dekatyzowanie

Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!

Pytanie 26

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. forma modelowa

B. szablon bazowy

C. rysunek wzorcowy

D. konstrukcja kroju

Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?

A. Żakietu

B. Sukni

C. Płaszcza

D. Bluzki

Płaszcze są odzieżą wierzchnią, która zazwyczaj wymaga większej przestrzeni w obwodzie klatki piersiowej, aby zapewnić komfort noszenia oraz swobodę ruchów, zwłaszcza przy noszeniu odzieży pod spodem. Dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej ma na celu zapewnienie odpowiedniego dopasowania, które uwzględnia zarówno stylizację, jak i funkcjonalność. Płaszcze często mają dodatkowe warstwy, co wiąże się z potrzebą większej objętości w okolicy klatki piersiowej. Przykładem mogą być płaszcze zimowe, które są projektowane z myślą o noszeniu ciepłych swetrów lub innych warstw pod nimi. W praktyce, projektanci i krawcy korzystają z norm takich jak ISO 8559, które regulują wymiary odzieży, co pozwala na tworzenie odzieży, która jest funkcjonalna i komfortowa. Właściwe dobranie dodatku konstrukcyjnego wpływa także na estetykę i sylwetkę płaszcza, co jest kluczowe w modzie.

Pytanie 30

Do produkcji płaszczy przeciwdeszczowych wykorzystuje się materiały odzieżowe z powłoką

A. przeciwwiatrową

B. wodoodporną

C. antyelektrostatyczną

D. niemnącą

Odpowiedź 'wodoodpornym' jest prawidłowa, ponieważ płaszcze przeciwdeszczowe muszą być wykonane z materiałów, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wody. Materiały wodoodporne, takie jak Gore-Tex czy PVC, są zaprojektowane tak, aby tworzyć barierę przed deszczem, a jednocześnie pozwalać na odprowadzenie wilgoci z wnętrza, co jest kluczowe w zapewnieniu komfortu użytkownika. Stosowanie takich materiałów jest zgodne z normami ochrony osobistej, które wymagają, aby odzież robocza w trudnych warunkach atmosferycznych była nie tylko odporna na wodę, ale także funkcjonalna. W praktyce, płaszcze wykonane z materiałów wodoodpornych są często używane przez osoby pracujące na zewnątrz, na przykład w budownictwie, ratownictwie czy w turystyce, gdzie nieprzewidywalność pogody może być wyzwaniem. Dzięki odpowiedniemu wykończeniu, użytkownicy mają pewność, że pozostaną suchi i komfortowi, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i wydajności w pracy.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

B. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

C. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

D. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 33

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. manekin do prasowania

B. prasę specjalistyczną

C. automat do prasowania

D. żelazko z generatorem pary

Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.

Pytanie 34

Wykończenie dolnej części spodni wełnianych powinno być zrealizowane ściegiem niewidocznym na maszynie

A. łańcuszkowej

B. podszywarce

C. zygzaku

D. fastrygówce

Wybór maszyny do wykończenia dołu spodni wełnianych nie jest sprawą prostą, a prowadzenie do błędnych wyborów może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych maszyn. Korzystanie z zygzakówki, mimo że jest atrakcyjne z perspektywy elastyczności szwów, nie jest odpowiednie do wykończania dołu spodni w sposób niewidoczny. Zygzakowy ścieg, choć dobrze sprawdza się przy tkaninach rozciągliwych, w przypadku tkanin wełnianych może powodować nieestetyczne efekty wizualne, a jego widoczność na zewnętrznej stronie materiału jest niedopuszczalna w przypadku eleganckiej odzieży. Z kolei maszyna łańcuszkowa, która tworzy charakterystyczny ścieg łańcuszkowy, również nie nadaje się do tego zadania, ponieważ szwy łańcuszkowe są bardziej widoczne i nie oferują pożądanego efektu estetycznego. Fastrygówka zaś, chociaż używana do tymczasowego łączenia tkanin, nie jest przeznaczona do ostatecznego wykończenia. W praktyce, zamiast spełniać wymagania estetyczne, te metody mogą prowadzić do stwierdzenia, że odzież wygląda na niedokończoną lub amatorką. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że dobór odpowiedniej maszyny jest kluczowy, a standardy jakości w branży odzieżowej wymagają zastosowania maszyn, które zapewnią zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 35

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. guzików z 2 dziurkami

B. haftków

C. nap

D. zamka krytego

Zastosowanie guzika z 2 dziurkami w odzieży dziecięcej nie jest najlepszym wyborem, ponieważ guziki są znacznie trudniejsze do zapinania i rozpinania w porównaniu do nap. Dzieci mogą z łatwością zsunąć się z miejsca, co może prowadzić do frustracji zarówno dla nich, jak i dla rodziców. Guziki mogą też stwarzać ryzyko zadławienia, jeśli odpadną, co jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci. Haftki, mimo że są stosunkowo łatwe w użyciu, nie zapewniają takiego poziomu wygody i praktyczności, jak napy. W przypadku bodów dziecięcych, gdzie częste przewijanie jest koniecznością, haftki mogą być niewystarczające i niepraktyczne. Ponadto, zamek kryty, choć estetyczny i wygodny w użyciu dla dorosłych, może być trudny do obsługi dla małych dzieci i rodziców, którzy muszą szybko przebrać malucha. Zamek może również powodować podrażnienia delikatnej skóry dziecka, co czyni go mniej odpowiednim do odzieży dziecięcej. Wybór odpowiednich zapięć powinien zawsze opierać się na komfortcie i bezpieczeństwie, co w przypadku bodów dziecięcych najlepiej zapewniają napy.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Atłasowy.

B. Lewoprawy.

C. Trykotowy.

D. Dwuprawy.

Dzianina wykonana splotem dwuprawym jest idealnym rozwiązaniem do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych. Splot ten charakteryzuje się dużą elastycznością i odpornością na rozciąganie, co jest kluczowe w przypadku odzieży przeznaczonej do aktywności fizycznej. Dwuprawy splot zapewnia lepsze dopasowanie do ciała, co zwiększa komfort użytkowania oraz zapobiega deformacjom materiału w trakcie użytkowania. Przykładowo, w produkcji odzieży sportowej stosuje się dzianiny dwuprawne z materiałów takich jak bawełna, poliester czy elastan, co pozwala na uzyskanie optymalnych właściwości, takich jak oddychalność, elastyczność oraz trwałość. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 20743, które dotyczą właściwości dzianin i ich zastosowania w odzieży sportowej, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego splotu dla zapewnienia funkcjonalności i estetyki produktu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

B. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

C. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

D. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

Nacięcia w oznaczonych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu i tyłu spódnicy są kluczowe dla prawidłowego połączenia obu części odzieży. Ich głównym celem jest ułatwienie łączenia elementów w procesie szycia oraz zapewnienie dokładności konstrukcji. Takie nacięcia umożliwiają lepsze dopasowanie krawędzi, co jest istotne, aby spódnica prezentowała się estetycznie i była wygodna w noszeniu. W praktyce, nacięcia te pomagają w ustaleniu linii szycia oraz ułatwiają przeprowadzenie dalszych operacji, takich jak wykańczanie krawędzi czy wszywanie zamków. Użycie nacięć jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają stosowanie takich technik w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia odzieży. Warto również dodać, że odpowiednie nacięcia zmniejszają ryzyko deformacji materiału podczas szycia oraz wpływają na ostateczny kształt spódnicy, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz funkcjonalności produktu.

Pytanie 40

Jakiego typu tkaniny nie powinno się używać do uszycia letniej sukienki dla kobiet?

A. Bawełny

B. Wełny

C. Jedwabiu

D. Lnu

Wełna jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co czyni ją idealnym wyborem na odzież zimową. Jest to naturalny włókno pozyskiwane z owiec, które ma zdolność do utrzymywania ciepła oraz izolacji. Jednakże, gdy mówimy o letnich sukienkach, wełna nie jest odpowiednia z wielu powodów. Po pierwsze, jest to materiał, który ma tendencję do zatrzymywania ciepła, co może prowadzić do przegrzewania się ciała w upalne dni. Ponadto, wełna jest cięższa i mniej przewiewna niż inne tkaniny, co ogranicza komfort noszenia w cieplejszej pogodzie. W przeciwieństwie do materiałów takich jak len, jedwab czy bawełna, które są lekkie, oddychające i idealne na letnie kreacje, wełna jest zbyt sztywna i nieelastyczna, aby zapewnić swobodę ruchów. Dobrą praktyką w projektowaniu odzieży letniej jest wybór tkanin, które skutecznie odprowadzają wilgoć i zapewniają komfort termiczny, a wełna zdecydowanie nie spełnia tych kryteriów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej