Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 16:05
Data zakończenia: 4 czerwca 2025 16:21

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby ochronić materiał przed skurczem, tkaninę należy poddać obróbce przed jej krojeniem

A. drapowaniu

B. dekatyzowaniu

C. zgrzewaniu

D. karbonizowaniu

Dekatyzowanie jest procesem mającym na celu stabilizację tkanin, który prowadzi do redukcji naprężeń we włóknach, co w efekcie zapobiega ich kurczeniu się po praniu. Proces ten polega na poddaniu tkanin działaniu pary wodnej w odpowiedniej temperaturze, co powoduje, że włókna chłoną wilgoć i rozluźniają się. W praktyce, dekatyzacja jest kluczowym etapem w przygotowaniu materiałów do dalszej produkcji odzieży, ponieważ umożliwia uzyskanie stabilnych wymiarów i poprawia jakość wykończenia. W branży tekstylnej, znormalizowane procedury dekatyzacji są stosowane, aby zapewnić, że końcowy produkt spełnia wymogi dotyczące nie tylko wymiarów, ale także trwałości i komfortu użytkowania. Warto dodać, że bliskie współdziałanie z dostawcami tkanin oraz znajomość ich właściwości pozwala na skuteczne planowanie procesu produkcji i minimalizowanie ryzyka niezgodności. Dlatego bliska współpraca z producentami oraz zrozumienie procesów produkcji materiałów jest niezwykle ważne w kontekście zapewniania wysokiej jakości odzieży.

Pytanie 2

Wszywka, która jest używana w odzieży, powinna być

A. trwale połączona z wyrobem

B. umiejscowiona na przedniej stronie wyrobu

C. zamocowana ściegiem zygzakowym

D. w intensywnym kolorze

Wszywka mocowana w wyrobach odzieżowych powinna być trwale związana z wyrobem, ponieważ to zapewnia jej funkcjonalność i trwałość. Trwałe przymocowanie wszywki sprawia, że jest ona odpowiednio zabezpieczona przed oderwaniem lub uszkodzeniem, co jest kluczowe w kontekście użytkowania odzieży. Przykładem może być wszywka informacyjna, która zawiera dane o składzie materiału czy instrukcje prania. Jeżeli wszywka jest dobrze przymocowana, użytkownik ma pewność, że informacje te będą dostępne przez cały okres eksploatacji odzieży. W branży tekstylnej stosuje się różne metody mocowania wszywek, jak na przykład szycie na maszynie, które zapewnia ich trwałość. Warto również wspomnieć, że standardy jakości, takie jak ISO 3758 dotyczące oznakowania odzieży, podkreślają konieczność trwałego przymocowania wszywek, co jest zgodne z dobrymi praktykami w produkcji odzieży.

Pytanie 3

Jakie narzędzie wykorzystuje się do oznaczania wierzchołka zaszewki w podstawowych wykrojach spódnicy, gdy materiałem jest elana?

A. sprzęt do nacinania brzegów wykrojów na ciepło

B. urządzenie do oznaczania nicią

C. nożyce tarczowe

D. przyrząd z igłą wiertniczą

Przyrząd z igłą wiertniczą jest specjalistycznym narzędziem używanym w procesie odzieżowym do precyzyjnego oznaczania wierzchołków zaszewków w wykrojach spódnicy podstawowej, szczególnie tych wykonanych z elany. Oznaczenia te są kluczowe dla dalszych etapów szycia, zapewniając, że zaszewki będą formowane w odpowiednich miejscach, co wpływa na kształt i dopasowanie odzieży. W przypadku tkanin elastycznych, takich jak elana, ważne jest, aby oznaczenia były jak najbardziej precyzyjne, ponieważ niewłaściwe ich umiejscowienie może prowadzić do deformacji wykroju. Przyrząd ten działa poprzez wprowadzenie igły w materiał, co pozwala na wykonanie punktów odniesienia, które są następnie używane przez krawcowe do prawidłowego zszywania zaszewków. Warto również zauważyć, że użycie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w przemyśle odzieżowym, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości wykonania. W odpowiednich warunkach, przyrząd z igłą wiertniczą pozwala na szybsze i bardziej efektywne prace, minimalizując ryzyko błędów.

Pytanie 4

Nakład dzieli się na sekcje w tych miejscach, gdzie kontury szablonów przedstawione na rysunku układu tworzą możliwie prostą linię

A. zgodnie z kierunkiem wzoru na tkaninie

B. przez całą długość nakładu

C. zgodnie z kierunkiem nitki osnowy w tkaninie

D. przez całą szerokość nakładu

Odpowiedź "przez całą szerokość nakładu" jest poprawna, ponieważ wskazuje na sposób, w jaki nakład powinien być przekształcany w gotowe elementy. Przekrawanie nakładu przez całą szerokość zapewnia, że kontury rysunków układów są wykorzystywane efektywnie, co jest kluczowe w procesie produkcji tkanin. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania, uwzględnia się pełną szerokość materiału, co pozwala na minimalizację odpadów i optymalizację wykorzystania tkaniny. W branży tekstylnej jest to szczególnie ważne, gdyż pozwala na oszczędności zarówno materiałowe, jak i finansowe. Przykładowo, przy produkcji odzieży, właściwe wykorzystanie szerokości nakładu wpływa na układ wzorów na tkaninie, co jest kluczowe dla estetyki i funkcjonalności gotowego produktu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także odpowiednie planowanie cięcia, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zapewnić spójność wzorów na odzieży.

Pytanie 5

Wyroby włókiennicze, które po przeprowadzonym badaniu organoleptycznym zostały opisane jako gruba oraz miękka włóknina przeszywana, powinny być zastosowane jako materiał

A. wzmacniający

B. usztywniający

C. ocieplający

D. podszewkowy

Wybór materiału wzmacniającego nie jest odpowiedni w przypadku włókniny grubej i miękkiej, ponieważ ten rodzaj materiału nie spełnia funkcji, które charakteryzują materiały wzmacniające. Materiały wzmacniające są zazwyczaj sztywniejsze i mają na celu zwiększenie trwałości i odporności na uszkodzenia mechaniczne, a nie ocieplenie. Włókniny wzmacniające, takie jak różnego rodzaju tkaniny techniczne, są stosowane w miejscach narażonych na intensywne użytkowanie, co nie jest zgodne z cechami opisanej włókniny. W przypadku usztywniających, materiał powinien być sztywniejszy i bardziej zwarty, co nie odpowiada specyfice grubej i miękkiej włókniny. Podobnie wybór materiału podszewkowego, który również nie jest przeznaczony do ocieplenia, jest nietrafiony. Podszewki mają za zadanie poprawić komfort noszenia odzieży, ale nie są przeznaczone do funkcji ocieplającej. Prawidłowe dobieranie materiałów do zamierzonych funkcji jest kluczowe w branży włókienniczej, dlatego znajomość cech fizycznych i właściwości tkanin oraz włóknin jest niezbędna dla projektantów i producentów odzieży. Każdy materiał powinien być dobierany z uwzględnieniem jego zastosowania, a błędne przyporządkowanie może prowadzić do nieefektywności produktów oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 6

Planowanie procesu cięcia materiałów w krojowni wymaga uwzględnienia kolejnych działań, takich jak: pobranie materiału z magazynu, przygotowanie nakładu,

A. rozkrój materiału, kontrola wykrojów, oznaczanie wykrojów, sporządzenie zlecenia produkcyjnego

B. rozkrajanie materiału, tworzenie szablonów, kontrola wykrojów, oznaczanie i numerowanie wykrojów

C. sporządzenie rysunku układu szablonów na materiale, rozkrajanie materiału, kontrola wykrojów, oznaczanie i numerowanie wykrojów

D. sporządzenie rysunku układu szablonów na materiale, tworzenie szablonów, rozkrajanie materiału, kontrola wykrojów

Odpowiedź dotycząca wykonania rysunku układu szablonów na materiale, rozkroju materiału, kontroli wykrojów, znakowania i numerowania wykrojów jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy w procesie krojenia materiałów. W początkowej fazie, wykonanie rysunku układu szablonów jest niezbędne dla efektywnego rozplanowania, aby maksymalnie wykorzystać materiał i zminimalizować odpady. Rysunek ten stanowi punkt odniesienia dla dalszych działań, ponieważ określa, w jaki sposób szablony powinny być rozmieszczone na tkaninie. Następnie, etap rozkroju materiału polega na precyzyjnym cięciu zgodnie z wcześniej przygotowanym rysunkiem, co wymaga umiejętności oraz odpowiedniego sprzętu, aby zapewnić wysoką jakość wykrojów. Kontrola wykrojów jest istotna, aby upewnić się, że wykonane elementy są zgodne z wymaganiami jakościowymi. Znakowanie i numerowanie wykrojów ułatwia późniejsze etapy produkcji, zapewniając porządek i identyfikację poszczególnych elementów. Te etapy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, które kładą nacisk na efektywność i jakość procesu krojenia.

Pytanie 7

W jaki sposób można oznaczyć uszkodzenia mechaniczne występujące na materiale, które zostały zauważone podczas inspekcji jego jakości?

A. Przez nacięcie krawędzi materiału za pomocą krajarki

B. Laserem, topniejąc brzeg materiału

C. Nitką w kolorze przypiętą do brzegu materiału

D. Igłą elektryczną z płynem fluorescencyjnym

Zaznaczanie uszkodzeń mechanicznych na materiałach, szczególnie w kontekście kontroli jakości, jest kluczowym elementem zapewnienia standardów produkcji. Użycie kolorowej nitki przyczepionej na brzegu tkaniny to jedna z najczęściej stosowanych metod, która pozwala na łatwe zidentyfikowanie i lokalizowanie problematycznych obszarów. Metoda ta jest zgodna z normami jakości, które zalecają wizualne oznaczanie defektów, co ułatwia dalszą obróbkę i ewentualne naprawy. Użycie kolorowej nitki umożliwia szybkie rozpoznanie uszkodzeń przez wszystkich członków zespołu, co jest zgodne z zasadą „widoczności” w procesach jakości. Na przykład w przemyśle tekstylnym, jeśli materiał wykazuje uszkodzenia podczas inspekcji, pracownik może łatwo zaobserwować i zareagować, zanim materiał trafi do kolejnego etapu produkcji. Takie podejście zwiększa efektywność procesów oraz zmniejsza ryzyko dalszych strat. Dodatkowo, stosowanie kolorowych oznaczeń jest praktycznym przykładem zastosowania metodyka 5S, która promuje organizację i standaryzację w miejscu pracy.

Pytanie 8

Zastąpienie połączeń nitkowych realizowanych na maszynach do fastrygowania połączeniami za pomocą kleju to technika

A. małych wklejek

B. wkładów wielkopowierzchniowych

C. wkładów sztywnikowych

D. tymczasowych złączy klejowych

Zastosowanie tymczasowych złączy klejowych jako zamiennika połączeń nitkowych w maszynach fastrygówkach jest nowoczesnym podejściem w technologii łączenia materiałów. Technika ta polega na użyciu klejów, które oferują podobną siłę i właściwości mechaniczne jak tradycyjne nitowanie, przy jednoczesnym zapewnieniu większej elastyczności i szybkości procesu produkcyjnego. Przykładowo, w przemyśle odzieżowym lub tekstylnym, takie połączenia mogą być szczególnie przydatne w produkcji odzieży technicznej, gdzie kluczowe są właściwości wodoszczelne i elastyczność. W odróżnieniu od sztywnych połączeń nitkowych, które mogą ograniczać ruch materiału, złącza klejowe pozwalają na swobodniejsze formowanie i lepszą adaptację do ruchów ciała. Ponadto, tymczasowe złącza klejowe mogą być łatwiejsze do usunięcia w procesie recyklingu lub naprawy, co czyni je zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście ochrony środowiska. W branży mody oraz technicznych zastosowaniach, przestrzeganie standardów jakości, takich jak ISO 14001, dotyczących ochrony środowiska, jest również istotne.

Pytanie 9

Jakie cechy charakteryzują sylwetkę w kształcie "gruszki"?

A. Ramiona i biodra o takiej samej szerokości, duży biust oraz zgrabne nogi

B. Wąskie ramiona, mały biust, masywne uda i zaokrąglone biodra

C. Pełne biodra i biust, wąska talia oraz szczupłe łydki

D. Duży biust, szerokie biodra i ramiona oraz brak wyraźnego wcięcia w talii

Cechy sylwetki 'gruszki' zostały błędnie zinterpretowane w niepoprawnych odpowiedziach, co prowadzi do mylnych wniosków na temat charakterystyki tej figury. Wiele z tych odpowiedzi sugeruje, że sylwetka 'gruszki' posiada obfity biust oraz szerokie biodra i ramiona. Takie stwierdzenia są nieprecyzyjne, ponieważ sylwetka 'gruszki' z definicji charakteryzuje się wąskim biustem oraz proporcjonalnie szerszymi biodrami i udami. Kolejnym częstym błędem jest opisywanie 'gruszki' jako figury z szerokimi ramionami, co jest wręcz sprzeczne z jej cechami. W rzeczywistości, osoby o sylwetce 'gruszki' mają zazwyczaj wąskie ramiona, co jest kluczowym elementem ich proporcji. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z ogólnych stereotypów dotyczących kształtów ciała i niewłaściwego pojmowania anatomii sylwetek. W kontekście stylizacji, niewłaściwe zrozumienie własnych proporcji ciała może prowadzić do nieefektywnego doboru odzieży, co w rezultacie może wpłynąć na samopoczucie oraz pewność siebie. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze unikalne cechy swojej sylwetki i stosować zasady, które podkreślają jej atuty, zamiast stosować uniwersalne podejścia, które mogą nie odpowiadać specyfice figury.

Pytanie 10

Aby zachować dużą grupę wiernych klientów i nagradzać ich za lojalność wobec marki, powinno się

A. zamieścić ogłoszenie w lokalnej prasie

B. przygotować sezonową wyprzedaż

C. wdrożyć program lojalnościowy

D. zorganizować sezonowe pokazy mody

Wprowadzenie programu lojalnościowego to naprawdę ważna sprawa w strategii marketingowej, bo chodzi o to, żeby klienci zostawali z nami na dłużej. Program taki może zachęcić ludzi do częstszych zakupów, dając im różne nagrody i zniżki za to, że są wierni marce. Zniżki, punkty, ekskluzywne oferty, a nawet dostęp do specjalnych wydarzeń – to wszystko buduje pozytywne emocje związane z marką. Wiele badań pokazuje, że klienci, którzy biorą udział w programach lojalnościowych, są bardziej skłonni polecać markę innym. Warto, żeby dobry program lojalnościowy był też poparty analizą tego, co klienci robią, a także segmentacją bazy klientów, żeby dostosować ofertę do ich oczekiwań. Można zauważyć, że takie programy działają dobrze w różnych branżach – wszystko to pokazuje, że są naprawdę efektywne.

Pytanie 11

Jaką maszynę należy wykorzystać do tymczasowego wszywania wkładów ocieplających w przody płaszczy?

A. Pikówkę

B. Ryglówkę

C. Fastrygówkę

D. Zygzakówkę

Fastrygówka to naprawdę fajna maszyna, idealna do tymczasowego przyszywania wkładów ocieplających do przodów płaszczy. Jej konstrukcja sprawia, że łatwo się nią obsługuje, a przy tym daje dużą elastyczność. Używa prostego ściegu, który można bez problemu usunąć, gdy skończysz szycie. Dzięki temu jest super praktyczna, zwłaszcza gdy musisz później coś zmieniać w ubraniach. Kiedy przyszywasz wkłady ocieplające, fastrygówka pozwala na solidne zablokowanie ich w odpowiednich miejscach, ale wciąż masz łatwy dostęp, jeśli coś trzeba poprawić. W branży odzieżowej to standard, bo jej funkcjonalność i efektywność są naprawdę na plus.

Pytanie 12

Jakie zadanie nie jest przypisane do działu krojowni?

A. Rozkrój według dokumentacji

B. Pobieranie materiałów z magazynu

C. Wystawienie zlecenia produkcyjnego

D. Kontrola jakości wykrojów

Wystawienie zlecenia produkcyjnego jest czynnością, która nie należy do obszaru działalności wydziału krojowni. Wydział krojowni skupia się głównie na procesach związanych z przygotowaniem materiałów do produkcji odzieży, w tym na ich precyzyjnym przycięciu i kontrolowaniu jakości wykrojów. Pobieranie materiału z magazynu oraz rozkrój zgodnie z dokumentacją to fundamentalne zadania krojowni, które zapewniają, że odpowiedni materiał jest używany w odpowiednich ilościach i zgodnie z określonymi specyfikacjami. Kontrola jakości wykrojów również jest kluczowym elementem, mającym na celu zapewnienie, że wszystkie elementy odzieży są wykonane zgodnie z normami jakości. Natomiast wystawienie zlecenia produkcyjnego dotyczy organizacji procesu produkcji i jest realizowane na etapie planowania, co wykracza poza odpowiedzialność krojowni. W praktyce oznacza to, że osoby pracujące w krojowni koncentrują się na precyzyjnej obróbce materiałów, podczas gdy zlecenia produkcyjne są zarządzane przez dział planowania lub produkcji, który kontroluje cały proces wytwórczy, aby zapewnić maksymalną efektywność i jakość produkcji zgodną z wymaganiami klientów.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju klientem jest osoba, która podejmuje decyzje o zakupie odzieży bez zastanowienia, pod wpływem atrakcyjnej wystawy w sklepie?

A. Impulsywny

B. Racjonalny

C. Lojalny

D. Nawykowy

Osoba, która decyduje się na zakup odzieży pod wpływem atrakcyjnej wystawy, jest klasyfikowana jako klient impulsowy. Klienci tego typu podejmują decyzje zakupowe w sposób emocjonalny i spontaniczny, często kierując się wizualnym wrażeniem, a nie przemyśleniem swoich potrzeb lub budżetu. Zjawisko to jest szczególnie widoczne w branży odzieżowej, gdzie ekspozycja towarów oraz sposób ich prezentacji mają kluczowe znaczenie. Przykładem może być witryna sklepu, która przyciąga uwagę kolorami, układem oraz stylizacją. W praktyce, sklepy powinny rozwijać strategie marketingowe, które zachęcają do zakupów impulsywnych, jak ograniczone czasowo promocje czy oferty specjalne. Analiza zachowań klientów impulsowych pomaga w dostosowywaniu oferty i technik sprzedaży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retailu. Dążenie do zrozumienia motywacji takich klientów wspiera skuteczność działań marketingowych oraz zwiększa sprzedaż.

Pytanie 14

Włókna, które powstają z przetwarzania odpadów oraz ścinków generowanych w trakcie obróbki surowców włókienniczych, to włókna

A. szklane

B. ponowne

C. sztuczne

D. metalowe

Odpowiedź "ponowne" jest poprawna, ponieważ odnosi się do włókien pozyskiwanych z recyklingu materiałów włókienniczych, które są przetwarzane w celu ponownego wykorzystania. Włókna ponowne są istotnym elementem zrównoważonego rozwoju w przemyśle włókienniczym, ponieważ ich produkcja znacząco zmniejsza ilość odpadów oraz zużycie surowców naturalnych. Przykładem zastosowania włókien ponownych mogą być różnorodne tekstylia, które wykorzystują włókna z odzieży i innych produktów, co wspiera ideę gospodarki o obiegu zamkniętym. W przemyśle odzieżowym oraz dodatków tekstylnych, stosowanie włókien recyklingowych staje się standardem, a wiele marek dąży do osiągnięcia celu, aby ich kolekcje w dużej mierze składały się z materiałów z recyklingu. Dobre praktyki branżowe obejmują też certyfikacje ekologiczne, które potwierdzają wykorzystanie włókien ponownych, co zyskuje na znaczeniu w kontekście rosnącej świadomości konsumentów i regulacji prawnych związanych z ochroną środowiska.

Pytanie 15

W trakcie finalnej kontroli brakarz ocenia na podstawie rysunku technicznego oraz tabeli wymiarów

A. złączenie części konstrukcyjnych odzieży

B. wymiary poszczególnych elementów odzieży

C. symetrię parzystych elementów odzieży

D. ustawienie poszczególnych elementów odzieży

Podczas kontroli ostatecznej brakarz koncentruje się na weryfikacji wielkości poszczególnych elementów odzieży, co jest kluczowym etapem w procesie produkcji odzieży. Weryfikacja ta polega na porównaniu rzeczywistych wymiarów produktów z tymi określonymi w rysunku technicznym oraz tabeli wymiarów. Poprawne wymiary są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale także dla jej funkcjonalności oraz komfortu noszenia. Przykładowo, w przypadku odzieży roboczej, błędne wymiary mogą prowadzić do ograniczenia ruchów użytkownika, co jest nieakceptowalne w środowisku pracy. Ponadto, przestrzeganie wymiarów jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na jakość i zadowolenie klienta. Również dobrym praktykom w branży odzieżowej jest prowadzenie dokumentacji związanej z kontrolą jakości, co pozwala na szybką identyfikację i korekcję ewentualnych problemów.

Pytanie 16

W jakim systemie organizacji produkcji efektywność zespołu zależy od najwolniej pracującego członka zespołu?

A. Potokowym

B. Taśmowo-sekcyjnym

C. Taśmowym

D. Synchro

Odpowiedź 'taśmowym' jest trafna, bo w tym systemie cała ekipa działa jak jeden mechanizm, a tempo pracy zależy od najwolniej pracującego. Jak jeden z pracowników się zaciąga, to opóźnia to całe zadanie. W systemie taśmowym każdy robi konkretne, powtarzające się zadania, a gdy jeden nie nadąża, to może się zrobić takie 'wąskie gardło'. Dlatego ważne, żeby wszyscy pracowali na podobnym poziomie. Przykładem mogą być linie montażowe w fabrykach samochodowych – każdy robi swoją część, a ich współpraca jest kluczowa, żeby wszystko poszło sprawnie. Warto też pomyśleć o szkoleniach, które mogą pomóc pracownikom lepiej radzić sobie z zadaniami, żeby uniknąć tych wąskich gardeł.

Pytanie 17

Manewrowanie ciętym materiałem jest możliwe podczas krojenia krajarką z ostrzem

A. tarcowym

B. taśmowym

C. pionowym

D. okrągłym

Manewrowanie wykrawanym materiałem podczas rozkroju krajarką z nożem tarczowym, pionowym lub okrągłym nie jest skuteczną metodą, ponieważ każdy z tych typów krajarek ma swoje ograniczenia. Krajarki tarczowe, pomimo swojej efektywności w cięciu prostych linii, nie zapewniają wystarczającej elastyczności w przypadku skomplikowanych kształtów, co może prowadzić do marnotrawstwa materiału oraz trudności w osiągnięciu pożądanej jakości wyrobu końcowego. Wykrawanie materiału o nieregularnych kształtach wymaga precyzyjnych narzędzi, które mogą dostosować się do konturów, co czyni krajarki tarczowe niewłaściwym wyborem. Krajarki pionowe, choć mogą być używane do cięcia materiałów pod kątem, również nie oferują wystarczającej manewrowości. Ich konstrukcja jest przystosowana do prostych i jednorodnych cięć, co ogranicza ich zastosowanie w bardziej złożonych projektach. Krajarki okrągłe, z drugiej strony, są często stosowane w cięciu materiałów o okrągłym przekroju, ale ich użycie w przypadku wykrawania materiałów o złożonym kształcie jest również ograniczone. W praktyce, aby skutecznie manewrować materiałem, niezbędna jest maszyna, która łączy w sobie zdolność do precyzyjnego cięcia oraz elastyczność w dostosowywaniu się do różnych kształtów, co czyni krajarkę taśmową niezastąpionym narzędziem w procesie produkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji procesów produkcyjnych, co wpływa na jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 18

Jakie kroki należy wykonać w odpowiedniej kolejności podczas pakowania męskiego garnituru?

A. Przymocowanie etykiety, złożenie spodni oraz marynarki, umieszczenie garnituru w jednostkowym opakowaniu tekturowym

B. Przymocowanie etykiety, zawieszenie spodni i marynarki na wieszaku, umieszczenie garnituru w worku foliowym

C. Skompletowanie ubrań, złożenie spodni, zawieszenie marynarki na wieszaku, ułożenie garnituru w opakowaniu zbiorczym

D. Skompletowanie ubrań, złożenie spodni, zawieszenie marynarki na wieszaku, oddzielne pakowanie spodni i marynarki w worki foliowe

Odpowiedź wskazująca na zamocowanie etykiety, zawieszenie na wieszak spodni i marynarki oraz umieszczenie garnituru w worku foliowym jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla standardy pakowania odzieży, które mają na celu ochronę materiału oraz zachowanie estetyki produktu. Zamocowanie etykiety powinno być pierwszym krokiem, ponieważ zapewnia identyfikację produktu oraz informacje dotyczące pielęgnacji, co jest kluczowe w branży odzieżowej. Następnie, zawieszenie spodni i marynarki na wieszakach pozwala na uniknięcie zagnieceń oraz uszkodzeń tkanin, co jest istotne dla zachowania jakości garnituru. Umieszczanie garnituru w worku foliowym nie tylko chroni go przed kurzem i zabrudzeniami, ale również zapewnia właściwą wentylację, co zapobiega gromadzeniu się wilgoci. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pakowania odzieży, które kładą nacisk na ochronę produktów oraz zapewnienie ich wysokiej jakości w momencie sprzedaży. Przykładem zastosowania tych praktyk jest proces pakowania w renomowanych butikach oraz podczas wysyłki e-commerce, gdzie dbałość o szczegóły ma ogromne znaczenie dla zadowolenia klienta.

Pytanie 19

Włókna wtórne uzyskuje się poprzez rozwłóknienie

A. używanej odzieży

B. odpadów z krojowni

C. starej bielizny

D. niewykorzystanych tkanin

Odpowiedzi, takie jak zużyta odzież, zużyta bielizna czy stare szmaty, choć z pozoru mogą wydawać się podobne do ścinków z krojowni, różnią się pod względem użyteczności w procesie produkcji włókien ponownych. Zużyta odzież, mimo że stanowi materiał wtórny, może być zróżnicowana pod względem jakości i rodzaju użytych włókien, co utrudnia jej przetwarzanie na włókna. Wiele z tych tkanin zawiera różnorodne domieszki, które mogą wpływać na trudności w ich recyklingu i mogą wymagać skomplikowanych procesów technologicznych. Podobnie, zużyta bielizna, jako odzież noszona blisko ciała, często jest narażona na różne typy zabrudzeń i zniszczeń, co czyni ją mniej odpowiednią do przetwarzania na włókna. Z kolei stare szmaty mogą zawierać materiały nieodpowiednie do recyklingu, takie jak syntetyki, które nie nadają się do rozwłóknienia w tradycyjny sposób. Generalizując, każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnym rozumieniu procesu recyklingu włókien, który powinien opierać się na wysokiej jakości materiałach odpadowych, takich jak ścinki z krojowni, które są jednorodne i łatwe do przetworzenia. Ostatecznie, kluczowym aspektem efektywnego recyklingu jest nie tylko selekcja odpowiednich materiałów, ale również zrozumienie, jakie właściwości fizykochemiczne decydują o ich przydatności do ponownej produkcji. W praktyce, aby osiągnąć sukces w wykorzystaniu recyklingu tekstyliów, konieczne jest przestrzeganie standardów branżowych oraz wdrażanie efektywnych procesów technologicznych.

Pytanie 20

Nie wolno używać maszyny pokazanej do warstwowania materiałów odzieżowych

A. na ilustracji 4

B. na ilustracji 3

C. na ilustracji 2

D. na ilustracji 1

Maszyny przedstawione na ilustracji 1, 3 i 4 są bardziej odpowiednie do procesów związanych z produkcją odzieży niż urządzenie z ilustracji 2. Ilustracja 1 prawdopodobnie przedstawia nowoczesną maszynę do warstwowania, która automatycznie układa kilka warstw materiału, co jest kluczowe w masowej produkcji odzieży. Tego typu urządzenia pozwalają na precyzyjne i szybkie przygotowanie tkanin do dalszego krojenia, co jest nieocenione w dużych zakładach produkcyjnych. Ilustracja 3 może przedstawiać urządzenie z funkcją cięcia lub konfekcjonowania, które również może mieć zastosowanie w procesach odzieżowych szczególnie tam gdzie wymagane jest cięcie dużych ilości materiału według określonych wzorów. Ilustracja 4 to maszyna, która może mieć funkcje związane z automatyzacją procesu układania tkanin na stole do krojenia zapewniając precyzyjne ułożenie i stabilność materiału przed cięciem. Wybór niewłaściwej maszyny, takiej jak ta z ilustracji 2, mógłby prowadzić do nieefektywności procesu produkcyjnego oraz zwiększonych kosztów związanych z marnotrawstwem materiału lub koniecznością dodatkowego przetwarzania. Dlatego istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży stosować maszyny przeznaczone do konkretnych etapów produkcji, co zapewnia zgodność z branżowymi standardami oraz optymalizuje wydajność i jakość końcowego produktu.

Pytanie 21

Zanim wykroje trafią do szwalni, powinny być

A. skompletowane i obrzucane

B. oznakowane i ponumerowane

C. wyprasowane i uporządkowane

D. podklejane i obrzucane

Odpowiedź "oznaczyć i ponumerować" jest kluczowa w procesie produkcji odzieży, ponieważ zapewnia prawidłową organizację i identyfikację wykrojów. Oznaczanie wykrojów pozwala na jednoznaczne przypisanie ich do konkretnego projektu oraz ułatwia ich późniejsze skompletowanie w odpowiednich zestawach. Ponumerowanie z kolei jest ważne, aby zachować poprawną kolejność przy szyciu, co wpływa na efektywność pracy w szwalni. Dobre praktyki w branży odzieżowej wskazują, że każda część wykroju powinna być wyraźnie oznaczona, aby uniknąć pomyłek i ułatwić komunikację pomiędzy projektantami a pracownikami szwalni. Przykładem zastosowania mogą być linie produkcyjne, w których każdy wykrojony element jest odpowiednio oznaczony kodem QR, co pozwala na szybkie skanowanie i weryfikację na każdym etapie produkcji. W ten sposób minimalizuje się ryzyko błędów oraz poprawia efektywność całego procesu produkcyjnego.

Pytanie 22

Stare, wełniane resztki tkanin mogą być poddane karbonizacji, a następnie przetworzone na włókna

A. recyklingowych

B. zmienionych

C. wtórnych

D. teksturalnych

Odpowiedź wtórnych jest poprawna, ponieważ oznacza, że resztki wełnianych szmat mogą być ponownie przetwarzane w celu uzyskania nowych włókien. Proces karbonizacji, polegający na poddaniu materiałów działaniu wysokiej temperatury w atmosferze kontrolowanej, jest kluczem do efektywnego odzyskiwania włókien z odpadów tekstylnych. W wyniku tego procesu, stare materiały zostają przekształcone w włókna, które mogą być używane ponownie w produkcji tekstyliów. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, która stawia na minimalizację odpadów i maksymalizację efektywności surowców. W branży tekstylnej istnieją już przykłady wykorzystania wtórnych włókien, jak na przykład produkcja odzieży ze zrecyklingowanych materiałów, co nie tylko zmniejsza wpływ na środowisko, ale również odpowiada na rosnące zapotrzebowanie na zrównoważoną modę.

Pytanie 23

Pozostałości materiałów, które uzyskujemy podczas cięcia męskich płaszczy wełnianych, powinny być

A. wykorzystane jako popiół do użyźniania gleby

B. przeznaczone do spalenia w zakładowym śmietniku

C. wysłane do zakładu utylizacji

D. użyte do działalności ubocznej

Odpowiedź "wykorzystać do produkcji ubocznej" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego zarządzania odpadami, resztki tkanin powinny być wykorzystywane w sposób, który minimalizuje ich wpływ na środowisko. W kontekście produkcji ubocznej, tkaniny mogą być przetwarzane na różne produkty, takie jak wypełnienia, izolatore, a nawet materiały do produkcji odzieży o niższej wartości. Przykładem może być przetwarzanie odpadów tekstylnych w produkcji mat do ćwiczeń czy też materiałów wykorzystywanych w przemyśle samochodowym. Dodatkowo, wiele firm tekstylnych wdraża zasady gospodarki cyrkularnej, w ramach której odpady z jednego procesu produkcyjnego mogą stać się surowcem dla innego. Taka praktyka nie tylko przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów, ale także może generować dodatkowe zyski oraz zwiększać efektywność operacyjną.

Pytanie 24

Jakiego układu szablonów należy użyć dla materiału w poziome paski, który ma być przeznaczony na bluzki?

A. Łączony

B. Dwukierunkowy

C. Pojedynczy

D. Jednokierunkowy

Odpowiedź 'Jednokierunkowy' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku materiałów o poziomych pasach, kluczowe jest, aby układ szablonów był zgodny z kierunkiem wzoru. Układ jednokierunkowy zapewnia, że wszystkie elementy odzieży będą zachowywać spójność wizualną oraz odpowiedni kierunek wzoru, co jest niezbędne dla estetyki bluzek. Zastosowanie takiego układu pozwala na efektywne cięcie materiału, minimalizując straty materiałowe i zapewniając, że każdy element odzieży korzysta z wzoru w tej samej orientacji. Praktycznym przykładem może być bluzka z poziomymi paskami, gdzie stosując jednokierunkowy układ, zapewniamy, że pasek na przodzie bluzki będzie zestawiony w tej samej linii co pasek na plecach. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie jednokierunkowego układu dla wzorów, które mają wyraźnie określony kierunek, aby zachować estetykę i spójność projektu.

Pytanie 25

Jakie elementy fasonu powinny być brane pod uwagę przy tworzeniu sukienki dla krągłych i niskich kobiet, biorąc pod uwagę obecne trendy w modzie?

A. Rękaw raglanowy oraz marszczony dół sukienki

B. Poziome cięcie w talii i szeroki kołnierz

C. Cięcia pionowe i wydłużony dekolt

D. Kloszowy dół sukienki oraz rękaw z bufką

Cięcia pionowe i wydłużony dekolt to naprawdę ważne rzeczy, jeśli chodzi o projektowanie sukienek dla kobiet, które są niższe i mają pełniejsze kształty. Te pionowe cięcia potrafią optycznie wydłużyć sylwetkę, co jest na pewno korzystne dla osób, które mają mniej niż 170 cm wzrostu. Dzięki nim zyskujesz wrażenie smuklejszej figury, a całość wygląda o wiele lepiej. Wydłużony dekolt za to przyciąga wzrok do góry, co także pomaga w wizualnym wydłużeniu sylwetki. Sukienki o prostym kroju, zwłaszcza z dekoltem w serek albo w kształcie litery V, są świetnym przykładem – wyglądają elegancko i sprawiają, że nosząca taka sukienkę wydaje się szczuplejsza. Jak patrzę na obecne trendy w modzie, to warto wybrać materiały, które są lekkie i nie obciążają figury. To całkiem dobre podejście, które zgadza się z tym, co mówią eksperci w branży – projektowanie powinno być dostosowane do różnych typów sylwetek, z uwzględnieniem ich specyficznych cech.

Pytanie 26

Aby połączyć ściegami ukrytymi wkłady nośne oraz wzmacniające w przodach marynarek, należy zastosować

A. fastrygówki

B. stębnówki

C. ryglówki

D. pikówki

Pikówki są specjalnym rodzajem ściegu, który jest stosowany do łączenia materiałów w sposób niewidoczny na zewnętrznej stronie odzieży, co jest kluczowe w przypadku elementów takich jak wkłady nośne i wzmacniające w przodach marynarek. Użycie pikówki pozwala na estetyczne wykończenie, zachowując jednocześnie funkcjonalność i wytrzymałość. Przykładowo, w klasycznych marynarkach stosuje się pikówki w celu umocnienia konstrukcji ramion, co zapobiega deformacji materiału w czasie noszenia. W praktyce, pikówki wykonuje się zazwyczaj maszyną do szycia, która umożliwia precyzyjne prowadzenie szwu, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle odzieżowym. Dobrze wykonane pikówki zapewniają nie tylko estetykę, ale także komfort użytkowania, ponieważ minimalistyczna konstrukcja sprawia, że szwy nie odczuwają się na skórze, co jest istotne dla noszenia odzieży formalnej. W związku z tym, znajomość techniki pikowania oraz jej praktyczne zastosowanie w konstrukcji odzieży jest niezwykle istotne dla każdego krawca pracującego w branży odzieżowej.

Pytanie 27

Fragment dokumentacji technicznej odzieży, w którym graficznie ukazane są, między innymi, wymiary poszczególnych elementów konstrukcyjnych, to rysunek

A. instruktażowy

B. techniczny

C. żurnalowy

D. modelowy

Wybór rysunku żurnalowego nawiązuje do dokumentacji, która przede wszystkim ma na celu przedstawienie stylizacji oraz estetyki wyrobu, a nie jego szczegółowych wymiarów. Rysunki tego typu są często używane w kampaniach marketingowych, gdzie kluczowe jest ukazanie wyglądu i ogólnego stylu odzieży, co nie odpowiada wymaganiom technicznym. Odpowiedź modelowy może wprowadzać w błąd, ponieważ rysunek modelowy jest wykorzystywany do przedstawiania wizualizacji odzieży w kontekście jej prezentacji, a nie do technicznych specyfikacji. Rysunki instruktażowe zaś koncentrują się na przedstawieniu sposobu wykonania lub użycia produktu, co również nie jest związane z wymiarami oraz szczegółami konstrukcyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie kontekstu dokumentacji technicznej z estetycznymi czy instruktażowymi. W rzeczywistości, aby skutecznie realizować projekty odzieżowe, należy umieć rozróżniać różne typy rysunków oraz ich przeznaczenie, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji i zgodności z wymaganiami rynku.

Pytanie 28

Przy planowaniu procesu cięcia tkanin odzieżowych warto obliczyć ilość

A. dodatków niekrojonych

B. pracowników w krojowni

C. wykrojów z defektami

D. warstw w nakładzie

Odpowiedzi dotyczące dodatków niekrojonych, wykrojów z wadami oraz pracowników w krojowni nie są prawidłowe, ponieważ każda z nich odnosi się do innego aspektu procesu produkcji odzieży, który nie jest bezpośrednio związany z kluczowym zagadnieniem obliczania warstw w nakładzie. Dodatki niekrojone są elementami, które nie podlegają procesowi krojenia, co oznacza, że ich liczba nie ma wpływu na efektywność rozkroju materiałów. Z kolei wykroje z wadami, choć są istotnym zagadnieniem w kontekście jakości produkcji, dotyczą problemów, które mogą wystąpić w późniejszych etapach, a nie na etapie planowania procesu krojenia. Błędna interpretacja tego zagadnienia może prowadzić do mylnych wniosków o konieczności uwzględnienia wadliwych elementów na etapie rozkroju, co jest nieefektywne. Natomiast liczba pracowników w krojowni, chociaż ma znaczenie dla organizacji pracy, jest uzależniona od wielu innych czynników, takich jak wielkość produkcji czy rodzaj materiałów, i nie ma bezpośredniego związku z obliczaniem liczby warstw. Takie podejście do problemu może prowadzić do niedoszacowania znaczenia precyzyjnego planowania i obliczeń na etapie rozkroju, co jest kluczowe dla sukcesu procesu produkcyjnego. W efekcie, brak zrozumienia powyższych koncepcji może skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem materiałów oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 29

Sprawdzanie jakości materiałów przed ich cięciem obejmuje, między innymi,

A. analizowanie 1 m2 materiału w dowolnym punkcie w beli

B. aklimatyzację materiału w magazynie

C. oznaczanie miejsc, w których występują błędy i dziury

D. ustalanie składu surowców materiału

Zaznaczanie miejsc występowania błędów i dziur w materiałach przed rozkrojem jest kluczowym elementem kontroli jakości, ponieważ pozwala na identyfikację wad, które mogą wpłynąć na ostateczny produkt. Praktyka ta polega na dokładnym oględzinach materiału oraz wyznaczaniu obszarów, które nie spełniają wymagań technicznych lub estetycznych. Dobrą praktyką jest stosowanie standardów, takich jak normy ISO dotyczące kontroli jakości, które określają procedury inspekcji oraz dokumentacji stanu materiałów. Przykładem może być przemysł tekstylny, gdzie nieodpowiednie miejsca mogą prowadzić do strat finansowych związanych z niewłaściwym rozkrojem lub koniecznością poprawek. Zidentyfikowanie i oznaczenie takich miejsc na etapie przed rozkrojem pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie materiału oraz minimalizację odpadów. W dłuższej perspektywie, systematyczna kontrola jakości przyczynia się do zwiększenia satysfakcji klientów oraz poprawy reputacji firmy.

Pytanie 30

Wskaż rodzaj organizacji produkcji odzieży, w którym efektywność pracy zespołu zależy od najmniej wydajnego pracownika?

A. Synchro

B. Taśmowy

C. Potok z zespołami obróbkowymi

D. Taśmy sekcyjnej

Odpowiedź 'taśmowy' jest poprawna, ponieważ w tym systemie organizacji produkcji odzieży nazywanym także linią produkcyjną, wydajność zespołu jest ściśle uzależniona od najsłabiej pracującego członka. W modelu taśmowym zadania są podzielone na stałe etapy, co oznacza, że każdy pracownik zajmuje się konkretną czynnością. Kiedy najwolniejszy członek zespołu nie wykonuje swoich zadań wystarczająco szybko, opóźnia to cały proces produkcji. Przykładowo, w fabrykach odzieżowych, jeżeli pracownik odpowiedzialny za szycie nie nadąża z produkcją, to reszta zespołu czeka na jego zakończenie, co wpływa na ogólną wydajność. System ten jest często stosowany w przemyśle odzieżowym, gdyż pozwala na masową produkcję wyrobów o jednolitych standardach jakości, jednak wymaga również starannego zarządzania, aby zminimalizować efekty spowolnienia. W praktyce ważne jest, aby identyfikować i wspierać pracowników, którzy mogą mieć trudności, by cała linia działała sprawnie.

Pytanie 31

Jaką metodę klejenia powinno się zastosować do połączenia wkładu klejowego z paskiem spodni?

A. Małych wklejek

B. Wielkopowierzchniowego klejenia

C. Wkładów sztywnikowych

D. Tymczasowych złączy klejowych

Małe wklejki to technika, która doskonale sprawdza się w połączeniach, gdzie konieczne jest zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i stabilności. Wkład klejowy wklejony z zastosowaniem małych wklejek umożliwia równomierne rozłożenie obciążeń w obrębie połączenia, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Przykładem praktycznego zastosowania tej techniki może być montaż elementów w obszarach, które są narażone na dynamiczne obciążenia, takich jak w przypadku konstrukcji nośnych w meblarstwie lub budownictwie. Warto także zwrócić uwagę na zgodność z normami, takimi jak PN-EN 204 dotyczące klasyfikacji klejów, co zapewnia trwałość i niezawodność połączeń. W kontekście małych wklejek, ich stosowanie pozwala na eliminację punktowych naprężeń, które mogą pojawić się przy zastosowaniu innych technik, takich jak tymczasowe złącza klejowe, które nie zapewniają wystarczającej stabilności w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 32

Jakie są wspólne cechy grupy docelowej klientów znanej marki odzieżowej według segmentacji behawioralnej?

A. zachowanie podczas zakupów

B. typ wykonywanego zawodu

C. styl spędzania czasu wolnego

D. przynależność do danego pokolenia

Przynależność pokoleniowa, sposób spędzania czasu wolnego oraz rodzaj wykonywanej pracy zawodowej to cechy, które mogą być użyteczne w segmentacji demograficznej lub psychograficznej, lecz nie mają one kluczowego znaczenia w kontekście segmentacji behawioralnej. Przynależność pokoleniowa odnosi się do wpływu, jaki wiek i doświadczenia historyczne mają na zachowania konsumenckie, ale nie wyjaśnia, jak konkretni klienci zachowują się w procesie zakupowym. Sposób spędzania czasu wolnego może wpływać na zainteresowania klientów, ale nie ujawnia ich działań oraz decyzji zakupowych w sposób bezpośredni. Ponadto rodzaj wykonywanej pracy zawodowej może mieć wpływ na zdolność nabywczą, lecz nie jest to aspekt, który jednoznacznie określa, jak klienci podejmują decyzje przy zakupach. Błędem jest myślenie, że te czynniki mogą zastąpić analizę zachowań zakupowych. Skupienie się na tym, jak klienci rzeczywiście zachowują się podczas zakupów, pozwala firmom na lepsze dostosowywanie ofert i strategii marketingowych. Zrozumienie zachowań klientów, takich jak preferencje związane z kanałami zakupowymi, reakcje na promocje oraz ich lojalność wobec marki, ma kluczowe znaczenie dla skutecznego marketingu oraz budowania relacji z klientami. Ignorowanie tych elementów prowadzi do nieefektywnych kampanii i strat finansowych.

Pytanie 33

Jakie urządzenie służy do tymczasowego przyszywania wkładów ocieplających do przodów płaszczy?

A. Fastrygówka

B. Podszywarka

C. Stębnówka

D. Zygzakówka

Fastrygówka to maszyna, która jest specjalnie zaprojektowana do tymczasowego przyszycia elementów odzieży, takich jak wkłady ocieplające w przypadku płaszczy. Działa na zasadzie szycia tzw. fastrygi, czyli luźnych szwów, które można łatwo usunąć po wykonaniu dalszych operacji krawieckich. W kontekście produkcji odzieży, fastrygówka umożliwia szybką i efektywną pracę, gdyż pozwala na łatwe dostosowanie elementów do ostatecznego kształtu produktu. Użycie fastrygówki jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie często stosuje się tymczasowe łączenia przed finalnym przyszyciem. Na przykład w przypadku projektowania płaszczy, wkłady ocieplające można wstępnie przyszyć fastrygą, aby po dokładnym dopasowaniu materiałów, przejść do trwałego szycia. Takie podejście zmniejsza ryzyko popełnienia błędów i pozwala na wprowadzenie poprawek przed ostatecznym wykończeniem.

Pytanie 34

Jaką maszynę do szycia powinno się wykorzystać do wykończenia dolnej części spódnicy przy użyciu ściegu niewidocznego?

A. Fastrygówkę

B. Ryglówkę

C. Podszywarkę

D. Overlock

Podszywarka to maszyna szwalnicza, która idealnie nadaje się do wykończenia dołów spódnic ściegiem niewidocznym, także znanym jako ścieg kryty. Jej konstrukcja pozwala na wykonanie estetycznych i trwałych szwów, które są praktycznie niewidoczne od strony zewnętrznej odzieży. W praktyce, podszywarka wykorzystuje specjalne igły i stopki, które umożliwiają precyzyjne wszycie tkaniny w sposób, który nie narusza wierzchniej warstwy materiału. Dzięki temu, wykończenie dołu spódnicy jest nie tylko funkcjonalne, ale także estetyczne, co jest szczególnie ważne w modzie. W branży odzieżowej standardowe użycie podszywarki w takim kontekście jest powszechną praktyką, co świadczy o jej znaczeniu dla uzyskania wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że ścieg niewidoczny jest często stosowany w szyciu odzieży z tkanin delikatnych, gdzie estetyka i subtelność detali mają kluczowe znaczenie, jak w przypadku spódnic wieczorowych czy eleganckich sukienek.

Pytanie 35

Dokument zawierający plan obłożenia i wyposażenia stanowisk roboczych precyzuje

A. wymiary elementów konstrukcyjnych odzieży oraz ich liczbę

B. lokalizację stanowisk pracowników i maszyn w hali produkcyjnej

C. wyposażenie i metody realizacji odzieży z podziałem na etapy technologiczne

D. zadania produkcyjne przypisane do poszczególnych stanowisk pracy

Wiele osób może błędnie interpretować rolę planu obłożenia i wyposażenia stanowisk pracy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących jego zawartości. Na przykład, odpowiedzi związane z wymiarami elementów konstrukcyjnych odzieży oraz ich liczbą nie są właściwe, ponieważ dotyczą one bardziej specyfikacji produktu niż organizacji pracy. W kontekście produkcji odzieży, takie dane są istotne, ale nie dotyczą bezpośrednio planowania obłożenia stanowisk. Podobnie, stwierdzenie, że dokument ten odnosi się do miejsc pracy pracowników i maszyn na sali produkcyjnej, może wydawać się logiczne, lecz nie oddaje istoty przypisania konkretnych zadań do stanowisk, co jest kluczowym celem planu. Dodatkowo, wskazanie wyposażenia i sposobu wykonania odzieży z podziałem na fazy technologiczne, choć ważne, nie jest zgodne z zasadą, że plan obłożenia koncentruje się na specyfikacji zadań produkcyjnych. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie organizacji pracy z detalami technicznymi procesu produkcji. Organizacja i przydzielanie zadań mają za zadanie zoptymalizować wykorzystanie zasobów i czas pracy, co jest niezbędne dla efektywności produkcji i zarządzania jakością. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi w każdej branży.

Pytanie 36

Krojczy, po umiejscowieniu szablonów części wyrobu na górnej warstwie nakładki, sprawdza ich ilość z

A. opisaniem obróbki technologicznej

B. zestawieniem konstrukcyjnych części składowych

C. wymaganiami technicznymi wyrobu

D. tabelą wymiarów elementów konstrukcyjnych

Zestawienie części składowych to coś, na czym nie można oszczędzać w produkcji. To właśnie dzięki niemu wiemy, co dokładnie mamy do dyspozycji i jakie elementy wchodzą w skład gotowego wyrobu. Kiedy już przygotujesz swoje szablony, ważne jest, żeby sprawdzić, czy liczba tych elementów zgadza się z tym, co jest w zestawieniu. To praktycznie kluczowy krok, który zapewnia, że wszystko pójdzie zgodnie z planem. Dobrze jest robić to tuż przed rozpoczęciem dalszej obróbki, bo dzięki temu można uniknąć późniejszych problemów. Weźmy na przykład produkcję odzieży – tam każdy model wymaga dokładnych proporcji tkanin i pozostałych elementów. W branży odzieżowej są też normy ISO, które pomagają w zachowaniu jakości, a to wiąże się z przestrzeganiem procedur kontrolnych, w tym weryfikacją ilości elementów w zestawieniu.

Pytanie 37

Wielkopowierzchniowa technika klejenia jest używana, między innymi, w procesie przygotowania marynarek męskich do

A. podklejenia dolnych krawędzi rękawów

B. zabezpieczenia ciętych otworów kieszeniowych

C. zabezpieczenia krawędzi pach przed rozciągnięciem

D. łączenia wkładów z przodami

Technika wielkopowierzchniowego klejenia jest kluczowym procesem w konfekcjonowaniu odzieży, szczególnie w produkcji marynarek męskich. Odpowiedź dotycząca połączenia wkładów z przodami jest prawidłowa, ponieważ to właśnie te elementy wymagają najwyższej precyzji i stabilności. Klejenie wkładów, które mają na celu usztywnienie przodów marynarek, zapewnia odpowiednią formę i kształt odzieży. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii klejenia, takich jak kleje termotopliwe czy chemoutwardzalne, możliwe jest uzyskanie trwałego połączenia, które nie tylko zapewnia estetyczny wygląd, ale także odpowiada na wymagania dotyczące wygody noszenia. W branży odzieżowej standardy jakości wymagają, aby połączenia były odporne na rozdzieranie oraz działanie wysokich temperatur, co jest szczególnie istotne w przypadku produkcji odzieży, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. W praktyce, proces klejenia często odbywa się na specjalistycznych maszynach, które zapewniają jednorodne nałożenie kleju na dużych powierzchniach, co minimalizuje ryzyko deformacji materiału. Takie podejście zgodne jest z najlepszymi praktykami w przemyśle tekstylnym, co wspiera długotrwałą jakość produktu finalnego.

Pytanie 38

Jakie wymagania powinno spełniać pomieszczenie przeznaczone do przechowywania materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również gotowych wyrobów odzieżowych?

A. Brak obiegu powietrza

B. Wysoka wilgotność powietrza

C. Dobra wentylacja

D. Intensywne nasłonecznienie

Pomieszczenie, gdzie trzymamy materiały do szycia i gotowe ubrania, musi mieć dobrą wentylację. To naprawdę ważne, bo jeśli powietrze nie cyrkuluje, może się gromadzić wilgoć, a tego chcemy uniknąć. Wilgoć sprzyja pleśni i grzybom, które mogłyby zniszczyć tkaniny. Jednym z rozwiązań jest zainstalowanie wentylacji mechanicznej, co pozwala na stałą wymianę powietrza. To również zgodne z normami BHP, co jest istotne. Poza tym, dobra wentylacja to także większy komfort dla pracowników, bo w pomieszczeniu nie ma nieprzyjemnych zapachów. W branży odzieżowej to, jakie mamy warunki w magazynie, naprawdę wpływa na jakość produktów i ich trwałość, a to z kolei ma znaczenie dla klientów, którzy oczekują dobrej jakości.

Pytanie 39

Jakie urządzenie wykorzystuje się do finalnego prasowania płaszcza?

A. stół prasowalniczy

B. prasę formującą

C. prasulec stabilizujący

D. manekin prasowalniczy

Manekin prasowalniczy jest kluczowym narzędziem w końcowym procesie prasowania płaszcza, ponieważ pozwala na osiągnięcie idealnego kształtu i formy odzieży. Dzięki swojej trójwymiarowej konstrukcji, manekin umożliwia równomierne rozłożenie materiału oraz precyzyjne prasowanie wszelkich detali, takich jak kołnierze, mankiety czy szwy. W praktyce, manekiny prasowalnicze są wykorzystywane do podkreślenia fasonu odzieży, co jest niezwykle istotne w pracy krawców i projektantów mody. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie manekinów w procesie wykańczania odzieży skutkuje lepszymi efektami wizualnymi oraz poprawia jakość końcowego produktu. Warto również zaznaczyć, że manekiny mogą być dostosowane do różnych rozmiarów i sylwetek, co pozwala na precyzyjne dopasowanie prasowania do specyficznych potrzeb projektu. Ponadto, użycie manekinów w połączeniu z odpowiednimi technikami prasowania, takimi jak stosowanie pary czy odpowiednich temperatur, znacząco podnosi standardy jakości wyrobu. To podejście jest zgodne z najnowszymi trendami w branży odzieżowej, gdzie dbałość o szczegóły i wykończenie odgrywają kluczową rolę.

Pytanie 40

Jakie działania związane z przygotowaniem wykrojów odzieżowych powinny zostać wykonane w odpowiedniej kolejności przed ich przekazaniem do szwalni?

A. Sporządzenie rysunku rozmieszczenia szablonów, tworzenie wielowarstwowych nakładów materiałów, wykrawanie części, oznaczanie wykrojów, kompletowanie wykrojów

B. Rozkrój nakładu na sekcje, wykrawanie części, numerowanie wykrojów, oznaczanie punktów montażowych, kompletowanie zestawów wykrojów jednego wyrobu

C. Warstwowanie materiału, rozkrój, naniesienie rysunku rozmieszczenia szablonu, oznaczanie wykrojów, pakowanie wykrojów

D. Ustalenie liczby warstw w nakładzie, warstwowanie, rozkrój nakładu na sekcje, pakowanie wykrojów, metkowanie wykrojów

Poprawna odpowiedź to rzeczywiście kolejność działań niezbędnych do przygotowania wykrojów wyrobów odzieżowych przed ich dostarczeniem do szwalni. Sporządzenie rysunku układu szablonów jest kluczowe, ponieważ pozwala na zaplanowanie, jak różne elementy będą rozmieszczone na materiale, co minimalizuje odpady. Następnie, utworzenie wielowarstwowych nakładów materiałów zapewnia, że wszystkie elementy wykroju są wycinane jednocześnie, co zwiększa efektywność procesu produkcji. Po wykrawaniu elementów, bardzo ważne jest oznaczenie wykrojów, co ułatwia ich późniejsze składanie w całość oraz precyzyjny montaż. Na koniec, kompletowanie wykrojów pozwala na zebranie wszystkich elementów potrzebnych do uszycia odzieży, co zapobiega pomyłkom i opóźnieniom w produkcji. Taki proces przygotowawczy jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które podkreślają znaczenie organizacji i precyzji w produkcji odzieżowej, co bezpośrednio wpływa na jakość finalnego wyrobu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej