Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 13:58
Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 14:15

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. wozokilometr

B. wozogodzina

C. tonokilometr

D. motogodzina

Wozogodzina to jednostka miary, która odzwierciedla czas zaangażowania pojazdu w wykonywanie określonych zadań transportowych. Oblicza się ją jako różnicę między czasem zakończenia a rozpoczęcia przewozu. Jest to kluczowy wskaźnik używany w logistyce oraz transporcie drogowym i kolejowym, umożliwiający efektywne zarządzanie flotą oraz kalkulację kosztów operacyjnych. Przykładowo, jeśli ciężarówka zaczyna dostawę o 10:00 i kończy ją o 12:00, to zaangażowanie tej jednostki wynosi 2 wozogodziny. Praktyczne zastosowanie tej miary pozwala na analizę efektywności transportu, identyfikację zbędnych przestojów oraz optymalizację harmonogramów przewozów. W branży transportowej istotne jest także powiązanie wozogodzin z innymi wskaźnikami, takimi jak koszty eksploatacji czy wykorzystanie pojazdów, co zgodnie z dobrą praktyką branżową pozwala na lepsze podejmowanie decyzji operacyjnych oraz strategicznych.

Pytanie 2

Jak długo trzeba poczekać na załadunek jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przez wózek widłowy, gdy średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut? O której najpóźniej kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku, mając na uwadze, że wyjazd z ładunkiem zaplanowano na godzinę 7:00, a do załadunku czeka 24 pjł?

A. 6:30

B. 5:00

C. 5:30

D. 6:00

Odpowiedź 5:00 jest poprawna, ponieważ średni czas jednego cyklu pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 5 minut. Przy załadunku 24 pjł czas potrzebny na załadunek wyniesie: 24 pjł x 5 minut/pjł = 120 minut, co przekłada się na 2 godziny. Planowany wyjazd z ładunkiem na godzinę 7:00 oznacza, że wózek widłowy musi być podstawiiony do załadunku najpóźniej o godzinie 5:00. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie i czasowe zarządzanie są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Rozważając ten problem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, warto zwrócić uwagę na potrzebę uwzględnienia dodatkowego czasu na ewentualne opóźnienia lub problemy, co czyni wcześniejsze podstawienie wózka widłowego jeszcze bardziej uzasadnionym. W praktyce oznacza to, że kierowcy muszą mieć świadomość czasów cykli operacyjnych, aby efektywnie planować swoje działania.

Pytanie 3

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 16:10

B. 15:55

C. 15:40

D. 16:25

Analizując inne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich ignoruje kluczowe aspekty potrzebne do prawidłowego obliczenia czasu załadunku i transportu. W przypadku odpowiedzi, które są wcześniejsze niż 15:40, nie uwzględniono odpowiedniego zapasu czasowego na załadunek oraz czas przejazdu. Na przykład, jeśli wybierzemy godzinę 15:55, to po dodaniu 10 minut na załadunek oraz 45 minut na transport, dostaniemy godzinę 16:50, a to oznacza, że kontener dotrze na stację kolejową za późno, co jest nieakceptowalne w kontekście logistyki. Podobnie, korzystając z 16:10, czas przejazdu razem z załadunkiem przekroczyłby wymagany termin dostarczenia, co prowadzi do potencjalnych opóźnień w dostawie. W logistyce kluczowym aspektem jest planowanie z wyprzedzeniem, które minimalizuje ryzyko opóźnień. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak kluczowe jest adekwatne obliczenie czasów, aby w efekcie zrealizować procesy transportowe w sposób wydajny i terminowy.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Zgodnie z przekazanym zleceniem, kontener należy dostarczyć transportem drogowym do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg rusza o godzinie 10:30. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd u nadawcy do załadunku kontenera, jeśli czas załadunku wynosi 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku zajmuje 10 minut, a podróż od nadawcy do terminala trwa 45 minut?

A. O godzinie 8:15

B. O godzinie 7:50

C. O godzinie 8:05

D. O godzinie 9:00

W przypadku wyboru błędnych odpowiedzi, może występować nieporozumienie dotyczące kluczowych aspektów obliczeń czasowych związanych z procesem transportu. Odpowiedzi takie jak 8:05, 9:00 czy 8:15 mogą wynikać z nieprawidłowego uwzględnienia czasu na załadunek oraz na transport kontenera do terminala. Na przykład, wybór godziny 9:00 nie uwzględnia faktu, że kontener musi być dostarczony na terminal o 9:00, a to oznacza, że załadunek powinien zakończyć się przed tym czasem, co nie pozostawia miejsca na dodatkowe opóźnienia. W przypadku godziny 8:15, zapomina się o załadunku kontenera, który trwa 15 minut, oraz o dodatkowym czasie na odbiór dokumentów, co skutkuje rzeczywistym czasem rozpoczęcia transportu o 8:30, co nie jest wystarczające, aby dotrzeć na terminal na czas. Często występuje błąd w oszacowaniu, co prowadzi do pomyłek w harmonogramowaniu zleceń transportowych. Kluczowe jest, aby zawsze uwzględniać wszystkie etapy procesu, w tym czas ładowania, czas przejazdu oraz czas niezbędny na formalności, ponieważ każdy z tych elementów ma znaczenie w kontekście terminowości dostaw w branży logistycznej.

Pytanie 6

Oblicz wskaźnik zajęcia przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli pojemność tego pojazdu wynosi 160 m³, a objętość właściwa ładunku to 80 m³?

A. 0,4

B. 0,5

C. 2,0

D. 0,8

W celu obliczenia współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy, należy podzielić objętość właściwą ładunku przez pojemność pojazdu. W tym przypadku mamy pojemność naczepy równą 160 m³ oraz objętość właściwą ładunku wynoszącą 80 m³. Obliczamy współczynnik wypełnienia: 80 m³ / 160 m³ = 0,5. Oznacza to, że naczepa jest wypełniona w 50% przestrzeni ładunkowej, co jest typowe w branży transportowej. Praktyczne znaczenie tego wskaźnika jest ogromne, ponieważ pozwala ocenić efektywność wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Optymalne wypełnienie naczepy wpływa na koszty transportu, zużycie paliwa oraz emisję CO2. W standardach branżowych dąży się do maksymalizacji użycia przestrzeni, co wpływa na rentowność operacji transportowych. Ponadto, wypełnienie nie powinno przekraczać 80% w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz łatwego załadunku i rozładunku towarów.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Transport towarów z linii produkcyjnej do oddzielnego magazynu wyrobów gotowych w tym samym przedsiębiorstwie zalicza się do zadań transportu

A. wewnątrzwydziałowego

B. stanowiskowego

C. międzystanowiskowego

D. międzywydziałowego

Wiem, że tematy związane z transportem wewnętrznym są często mylone, co może prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi jak "stanowiskowego" czy "międzystanowiskowego" sugerują, że transport odbywa się w obrębie jednego miejsca pracy lub między różnymi stanowiskami, a to nie pasuje do definicji transportu międzywydziałowego. Transport stanowiskowy to zazwyczaj przesuwanie elementów w obrębie jednego stanowiska pracy, co widzimy na przykład w montażu, gdzie każdy element przechodzi do kolejnego etapu. Z kolei "wewnątrzwydziałowego" odnosi się tylko do transportu w jednym dziale, co też nie odpowiada twojemu pytaniu. Trzeba zrozumieć różnice między tymi terminami, bo to jest kluczowe w logistyce. Dobre zrozumienie rodzajów transportu pomaga lepiej zarządzać procesami i poprawia łańcuch dostaw. Gdybyśmy źle przypisali transport, to mogłoby to prowadzić do problemów czy opóźnień, a to na dłuższą metę na pewno nie jest korzystne dla firmy.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

B. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

C. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

D. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

Odpowiedź, która wskazuje na samodzielny załadunek i rozładunek materiałów stałych, jest prawidłowa, ponieważ system HDS (Hydrauliczny Dźwig Samochodowy) został zaprojektowany głównie do obsługi ciężarów stałych. HDS umożliwia efektywne i bezpieczne przenoszenie ładunków, co jest kluczowe w transporcie, budownictwie i logistyce. Przykładem praktycznego zastosowania HDS jest załadunek betonu czy prefabrykatów budowlanych, gdzie dźwig może samodzielnie podnieść materiały i umieścić je w odpowiednim miejscu, eliminując potrzebę angażowania dodatkowej siły roboczej. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, HDS musi spełniać określone standardy bezpieczeństwa i wydajności, co czyni go niezastąpionym narzędziem w transporcie i budowie. Właściwe użytkowanie HDS zapewnia nie tylko oszczędność czasu, ale również minimalizuje ryzyko wypadków związanych z ręcznym załadunkiem.

Pytanie 12

Gdy zleceniodawca wynagradza za zdolność ładunkową (pojemność) zamówionego środka transportu, niezależnie od ilości i objętości towaru, który zostanie załadowany, to taki transport określa się

A. ponadgabarytowym

B. całopojazdowym

C. kabotażowym

D. drobnicowym

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wydawać się zrozumiałe, jednak ich interpretacja różni się zasadniczo od definicji przewozu całopojazdowego. Przewozy drobnicowe odnoszą się do transportu, w którym różne ładunki od różnych zleceniodawców są łączone w jednym pojeździe. W takim przypadku, zleceniodawcy płacą za zajmowaną przestrzeń, co sprzeczne jest z ideą przewozu całopojazdowego. Z kolei przewozy kabotażowe dotyczą transportu towarów na terytorium jednego kraju przez przewoźnika z innego państwa, co również nie odpowiada koncepcji zlecania pełnego pojazdu. Przewozy ponadgabarytowe natomiast dotyczą transportu towarów, które przekraczają standardowe wymiary lub masę i wymagają specjalnych zezwoleń oraz środków transportowych. Wybrane odpowiedzi mogą prowadzić do mylnego wrażenia, że każdy rodzaj transportu opiera się na tej samej zasadzie, co z kolei może skutkować niewłaściwym doborem metody transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metody transportu powinien opierać się na specyfice ładunku oraz wymaganiach zleceniodawcy, co jest istotnym elementem zarządzania logistyką."

Pytanie 13

Maksymalne dopuszczalne wymiary zewnętrzne samochodu dostawczego o nadwoziu izotermicznym, realizującego transport ładunków na obszarze Polski, nie mogą być większe niż

A. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 3 m (wysokość)

B. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)

C. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)

D. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4 m (wysokość)

Widzisz, odpowiedzi, które podają szerokość 2,55 m, są błędne. Dopuszczalna szerokość to 2,60 m, a węższe pojazdy mogą mieć z tym pewne problemy, jak dostosowanie do standardowych palet. Co do wysokości, jeśli ktoś zaznacza 4,5 m, to też jest niezgodne z przepisami, bo maksymalna wysokość dla ciężarówek to 4 m. Przekroczenie tej wartości może być kłopotliwe przy przejeżdżaniu pod mostami, nie mówiąc o bezpieczeństwie na drodze. Zauważyłem, że niektóre firmy transportowe faktycznie miały straty przez niedotrzymywanie tych norm, więc dobrze jest być czujnym przy planowaniu transportu. W branży trzeba mieć pojęcie o tych regulacjach, bo różnią się one w zależności od regionu i rodzaju transportu.

Pytanie 14

Dokument regulujący międzynarodowy transport szybko psujących się artykułów spożywczych oraz specjalnych urządzeń wykorzystywanych do ich przewozu to

A. ATP

B. ADR

C. AGC

D. ADN

Umowa ATP (Accord Transport Perissable) to międzynarodowa umowa, która reguluje przewozy szybko psujących się produktów żywnościowych oraz specjalnych urządzeń do ich transportu. Została stworzona, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu, co jest niezwykle istotne dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Umowa ta określa wymagania dotyczące pojazdów, systemów chłodniczych oraz praktyk transportowych, które muszą być przestrzegane przez przewoźników. Przykładowo, zgodnie z ATP, pojazdy muszą być wyposażone w odpowiednie urządzenia do kontroli temperatury, a także muszą spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Przewoźnicy, którzy stosują się do norm ATP, przyczyniają się do minimalizacji strat żywności oraz zapewnienia wysokiej jakości produktów na rynku. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe nie tylko dla producentów, ale również dla konsumentów, którzy oczekują wysokiej jakości żywności.

Pytanie 15

Maksymalny tygodniowy czas jazdy kierowcy, zgodnie z zamieszczonym fragmentem rozporządzenia, wynosi

Fragment Rozporządzenia 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r.
Art. 6
1. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 9 godzin. Jednakże dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostać przedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu.
2. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin i nie może skutkować przekroczeniem maksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonego w dyrektywie 2002/15/WE.
3. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.
Art. 7
Po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i pół godziny kierowcy przysługuje ciągła przerwa trwająca co najmniej czterdzieści pięć minut, chyba że kierowca rozpoczyna okres odpoczynku.
Przerwę tę może zastąpić przerwa długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa długości co najmniej 30 minut, rozłożone w czasie w taki sposób, aby zachować zgodność z przepisami akapitu pierwszego.

A. 90 godzin.

B. 10 godzin.

C. 9 godzin.

D. 56 godzin.

Poprawna odpowiedź, 56 godzin, jest zgodna z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. Określa ono maksymalny czas prowadzenia pojazdu w cyklu tygodniowym, który nie może przekraczać 56 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa drogowego oraz zdrowia kierowców, którzy są narażeni na zmęczenie podczas długotrwałej jazdy. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowca ciężarówki pracujący 6 dni w tygodniu powinien planować swoje trasy w sposób umożliwiający mu przestrzeganie tego limitu, co jest kluczowe dla jego wydajności oraz bezpieczeństwa na drodze. Dodatkowo, przepisy te są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które promują odpowiedzialność w transporcie i pomagają w minimalizowaniu ryzyka wypadków spowodowanych zmęczeniem kierowców.

Pytanie 16

Jeżeli zamawiający uiszcza opłatę za zdolność przewozową pojazdu niezależnie od ilości oraz objętości ładunku, to oznacza, że mamy do czynienia z przewozem

A. tranzytowym

B. całopojazdowym

C. drobnicowym

D. intermodalnym

Wybór odpowiedzi 'drobnicowy' sugeruje, że przewóz jest realizowany w systemie, gdzie ładunek jest podzielony na mniejsze partie transportowe. W rzeczywistości drobnicowy transport odnosi się do przesyłek, które są zbyt małe, aby wypełnić cały pojazd, co wymaga od przewoźnika skompletowania ładunków od różnych zleceniodawców. To podejście może prowadzić do wyższych kosztów przewozu oraz dłuższych czasów dostawy z uwagi na konieczność zbierania i sortowania towarów. Takie podejście jest typowe dla systemów, w których klienci zamawiają niewielkie ilości towaru, co sprawia, że nie ma sensu wynajmować całego pojazdu. W przypadku odpowiedzi 'tranzytowy' chodzi o przewozy realizowane przez kraj, w którym nie ma załadunku ani rozładunku, co nie odpowiada sytuacji płacenia za zdolność załadowczą bez względu na ilość towaru. Odpowiedź 'intermodalny' dotyczy transportu, w którym wykorzystuje się różne środki transportu do przewozu towarów, co również nie odpowiada opisanej sytuacji. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z zamieszania pomiędzy różnymi rodzajami transportu oraz ich zastosowaniami, a także z braku zrozumienia specyfiki sposobu płatności w kontekście transportu całopojazdowego.

Pytanie 17

Jaką wartość ma współczynnik dostępności technicznej pojazdu, który był używany przez 200 godzin w ciągu miesiąca, z czego 50 godzin poświęcono na przeglądy i naprawy?

A. 0,75

B. 0,20

C. 0,80

D. 0,25

W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczową kwestią jest zrozumienie, jak oblicza się współczynnik gotowości technicznej. Odpowiedzi wskazujące na 0,20, 0,25, czy 0,80 wynikają z mylnych założeń dotyczących interpretacji czasu użytkowania i przestojów. Na przykład, osoba, która wskazała współczynnik 0,20, może sądzić, że przestoje są proporcjonalnie większe niż są w rzeczywistości, co prowadzi do niedoszacowania gotowości. Z kolei odpowiedzi takie jak 0,25 mogą wynikać z błędnego zrozumienia całkowitego czasu użytkowania lub nieprawidłowego obliczania czasu dostępności środka transportu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że współczynnik gotowości technicznej nie powinien być traktowany jako stała wartość, lecz jako wskaźnik efektywności wykorzystania sprzętu. W praktyce, zbyt niski współczynnik może wskazywać na problemy z zarządzaniem flotą, jak np. niedostateczne przeglądy techniczne lub niewłaściwe planowanie działań konserwacyjnych. Natomiast wysoki współczynnik, powyżej 0,75, sugeruje, że środek transportu jest wykorzystywany efektywnie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Kluczowe jest jednak, aby nie tylko dążyć do wysokich wartości, ale także analizować przyczyny przestojów, co pozwoli na optymalizację procesów i lepsze zarządzanie zasobami. Warto także zapoznać się z dokumentacją i standardami zarządzania flotą, aby skutecznie monitorować i poprawiać współczynnik gotowości technicznej w długim okresie.

Pytanie 18

Kierowca ciężarówki o ładowności przekraczającej 3,5 tony musi pokonać 770 km przy średniej prędkości 70 km/h. Jak długi będzie czas transportu, uwzględniając minimalną przymusową przerwę oraz regularny dzienny okres odpoczynku?

A. 22 godziny

B. 20 godzin i 45 minut

C. 24 godziny

D. 22 godziny i 45 minut

Chociaż każda z błędnych odpowiedzi może wydawać się logiczna na pierwszy rzut oka, wszystkie one pomijają kluczowe elementy przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. W przypadku transportu towarowego, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania ściśle określonych norm, które regulują maksymalny czas jazdy oraz minimalne przerwy i odpoczynki. Obliczając czas przewozu, nie można ograniczyć się tylko do sumy czasu jazdy, ponieważ istotne jest uwzględnienie przerw, które są wymagane przez prawo. Na przykład, jeśli ktoś oblicza czas jazdy jako 11 godzin, ale nie uwzględnia ani przerwy 45 minutowej, ani obowiązkowego odpoczynku, może dojść do całkowicie błędnych wniosków, co prowadzi do niepoprawnych odpowiedzi. Warto również pamiętać, że czas odpoczynku nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na całkowity czas transportu; należy również zwrócić uwagę na wszelkie dodatkowe przerwy, które mogą być konieczne w zależności od długości trasy i warunków drogowych. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do naruszeń prawa oraz potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest, aby każdy kierowca i menedżer transportu dokładnie znał i przestrzegał norm dotyczących czasu pracy, co ma nie tylko konsekwencje prawne, ale także wpływa na efektywność i bezpieczeństwo operacji transportowych.

Pytanie 19

W kontekście obszaru geograficznego wyróżniamy transport

A. poziomy i pionowy

B. osób i ładunków

C. krajowy i międzynarodowy

D. bezpośredni i pośredni

Odpowiedź krajowy i międzynarodowy jest poprawna, ponieważ zasięg geograficzny transportu jest kluczowym kryterium jego klasyfikacji. Transport krajowy odnosi się do przewozu towarów i osób w ramach granic jednego kraju, na przykład przesyłki paczek kurierem z Warszawy do Krakowa. Natomiast transport międzynarodowy obejmuje przewozy transgraniczne, gdzie towary lub osoby przekraczają granice państwowe, jak w przypadku importu towarów z Chin do Polski. Klasyfikacja ta jest istotna w kontekście regulacji prawnych, które różnią się w zależności od charakterystyki transportu, takich jak przepisy celne, normy bezpieczeństwa czy wymagania dotyczące dokumentacji. W praktyce, zrozumienie różnicy między transportem krajowym a międzynarodowym jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką oraz planowaniem przewozów. Znajomość tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w branży transportowej.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. przekazać przesyłkę odbiorcy

B. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

C. monitorować proces przewozu

D. pilotować przewóz

Przekazanie przesyłki odbiorcy, pilotowanie przewozu oraz monitorowanie procesu przewozu są czynnościami, które choć istotne w całym procesie transportowym, nie są kluczowymi krokami organizacyjnymi w kontekście przewozu ładunków nienormatywnych. Przekazanie przesyłki odbiorcy następuje dopiero po zrealizowaniu transportu, a zatem nie jest to czynność związana z początkowymi etapami organizacji przewozu. Pilotowanie przewozu, które obejmuje towarzyszenie ładunkowi nienormatywnemu w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jest istotne, ale wymaga uprzedniego uzyskania stosownych zezwoleń, co pokazuje, że nie może być traktowane jako pierwszorzędna czynność organizacyjna. Monitorowanie procesu przewozu, choć ważne, koncentruje się na nadzorze nad realizacją transportu i może być wdrażane jedynie w sytuacji, gdy wcześniejsze etapy, takie jak uzyskanie zezwoleń, zostały pomyślnie zrealizowane. Niezrozumienie hierarchii tych czynności prowadzi do ryzykownych błędów, które mogą skutkować opóźnieniami, problemami prawnymi i zagrożeniem dla bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaką trasę pokona samochód poruszający się z prędkością średnią 45 km/h podczas nieprzerwanej jazdy przez 4 godziny i 12 minut?

A. 189,0 km

B. 180,0 km

C. 185,5 km

D. 199,5 km

Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd, należy skorzystać ze wzoru: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku prędkość wynosi 45 km/h, a czas jazdy to 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny, co daje 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie, podstawiając wartości do wzoru, mamy: odległość = 45 km/h × 4,2 h = 189 km. To obliczenie jest zgodne z podstawowymi zasadami fizyki ruchu i jest powszechnie stosowane w motoryzacji oraz logistyce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może występować w planowaniu tras transportowych, gdzie czas przejazdu oraz średnia prędkość są kluczowymi elementami efektywności. Znajomość tych podstawowych wzorów umożliwia również lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów transportowych oraz planowanie zasobów w branży transportowej.

Pytanie 24

Który kontener należy zastosować do przewozu ładunku sypkiego o objętości 60 m3, aby uzyskać najmniejszą stratę sztauerską?

	kontener	wymiary wewnętrzne
A.	20'	5,87 x 2,33 x 2,2 m
B.	30'	8,9 x 2,33 x 2,2 m
C.	40'	12 x 2,33 x 2,2 m
D.	40' HC	12 x 2,33 x 2,5 m

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór kontenera C jako najbardziej odpowiedniego do przewozu ładunku sypkiego o objętości 60 m3 oparty jest na zasadzie minimalizacji strat sztauerskich, czyli optymalizacji wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Kontener C ma objętość 61,27 m3, co jest najbliższą wartością, która przekracza wymaganą objętość ładunku. W praktyce, zastosowanie kontenera o zbyt dużej objętości w stosunku do ładunku może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni, co wiąże się z dodatkowymi kosztami transportu i zwiększeniem ryzyka uszkodzenia ładunku. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedni dobór kontenerów wpływa nie tylko na ekonomikę przewozu, ale również na bezpieczeństwo transportu. W standardach logistycznych, takich jak INCOTERMS, podkreśla się znaczenie optymalizacji kosztów transportu, co czyni wybór kontenera o właściwych wymiarach kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 25

Przedstawione w tabeli etapy procesu przewozowego występują w transporcie

− przyjazd pociągu oraz precyzyjne ustawienie wagonów
− podniesienie i obrócenie wewnętrznej części wagonu
− wjazd ciągnika wraz z naczepą na obróconą platformę
− odczepienie ciągnika od naczepy
− obrót wewnętrznej części wagonu
− sformowanie składu
− odjazd pociągu

A. wodno-lądowym.

B. szynowo-drogowym.

C. kolejowo-morskim.

D. drogowo-morskim.

Odpowiedź 'szynowo-drogowym' jest poprawna, ponieważ etapy procesu przewozowego przedstawione w tabeli odnoszą się do transportu kombinowanego, w którym transport szynowy i drogowy są łączone w celu efektywnego przewozu towarów. W systemie tym, korzysta się z kolejowych środków transportu, takich jak pociągi, które przewożą ładunek na dłuższe dystanse, a następnie z transportu drogowego, który zapewnia dostarczenie ładunku do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Przykładami zastosowania transportu szynowo-drogowego mogą być przewozy kontenerów, gdzie pociąg przewozi kontenery do terminala, a następnie ciężarówki dostarczają je do portów lub do klientów. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność transportu, ale również redukuje koszty i negatywny wpływ na środowisko, zgodnie z zaleceniami międzynarodowych standardów transportowych. W praktyce, organizacje transportowe coraz częściej wdrażają zintegrowane systemy zarządzania łańcuchem dostaw, które uwzględniają transport szynowo-drogowy jako optymalne rozwiązanie dla przewozu towarów.

Pytanie 26

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera
40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj kontenera	Wymiary wewnętrzne [mm]
Rodzaj kontenera	długość	szerokość	wysokość
20'	5919	2340	2380
40'DV	12045	2309	2379
40'HC	12056	2347	2684
20' OPEN TOP	5919	2340	2286
40' OPEN TOP	12043	2340	2272
20' REEFER	5428	2266	2240
40' REEFER	11628	2294	2509
20' FLAT RACK	5662	2438	2327
40' FLAT RACK	12080	2438	1950
45' HC	13556	2352	2698

A. 2 509 mm

B. 2 379 mm

C. 2 684 mm

D. 2 272 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają właściwych wymiarów kontenera 40-stopowego high cube, wynikają z nieporozumienia dotyczącego specyfikacji technicznych tych jednostek. Wysokość wewnętrzna kontenera jest kluczowym parametrem dla efektywnego transportu, a pomylenie jej z innymi typami kontenerów może prowadzić do nieprawidłowego doboru jednostek transportowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące niższe wymiary są typowym błędem, który może wynikać z mylenia kontenerów standardowych z high cube, które rzeczywiście mają większą wysokość. Również, nieprawidłowe rozumienie zasadności zastosowania dodatkowej przestrzeni wewnętrznej może prowadzić do nieefektywnego załadunku, gdzie ładunki nie mieszczą się w standardowych kontenerach. Praktyczne zastosowanie wiedzy o wymiarach kontenerów jest kluczowe dla logistyków i operatorów transportowych, którzy muszą podejmować decyzje o wyborze kontenera w zależności od specyfikacji ładunku. Ignorowanie tych wymiarów może skutkować dodatkowym czasem załadunku, wyższymi kosztami transportu oraz problemami z dostosowaniem ładunków do dostępnej przestrzeni.

Pytanie 27

Europejskie śródlądowe szlaki wodne wymienione w Konwencji AGN zostały sklasyfikowane na

A. 4 klasy

B. 3 klasy

C. 7 klas

D. 5 klas

Wybór odpowiedzi wskazujących na 5, 4 lub 3 klasy drogi wodne może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury klasyfikacji europejskich szlaków wodnych. Klasyfikacja drog wodnych jest złożonym procesem, który bazuje na wielu czynnikach, takich jak głębokość, szerokość, a także nośność rzek. Omyłkowe założenie, że drogi wodne można podzielić na jedynie 5 klas, ignoruje fakt, że w rzeczywistości ich zróżnicowanie jest znacznie większe, co zostało uwzględnione w rozporządzeniach dotyczących Konwencji AGN. Często popełnianym błędem jest upraszczanie klasyfikacji, co może prowadzić do nieprecyzyjnego planowania oraz niewłaściwych decyzji w zakresie inwestycji w infrastrukturę. Na przykład, nieodpowiednia klasyfikacja drogi wodnej mogłaby skutkować poważnymi problemami w transporcie towarów, które nie byłyby w stanie dotrzeć do przeznaczenia z powodu zbyt wąskich lub płytkich koryt. Dodatkowo, niewłaściwe zrozumienie zasad klasyfikacji może prowadzić do podważania norm związanych z bezpieczeństwem i ochroną środowiska, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży transportu wodnego. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie pełnej struktury klasyfikacji, aby zapewnić skuteczne zarządzanie oraz rozwój infrastruktury wodnej w Europie.

Pytanie 28

Przedstawiony znak manipulacyjny oznacza

A. nie zawieszać.

B. nie owijać.

C. nie toczyć.

D. nie obejmować.

Znak manipulacyjny, który oznacza zakaz toczenia, jest kluczowym elementem w systemie transportu i magazynowania. Oznaczenie to służy do ochrony towarów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w wyniku niewłaściwej manipulacji. Przykładowo, paczki zawierające delikatne przedmioty, takie jak szkło lub elektronika, są szczególnie wrażliwe na toczenie, co może prowadzić do ich zniszczenia. W praktyce, zastosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest zgodne z międzynarodowymi regulacjami, w tym z normą ISO 780, która dotyczy znakowania paczek. Użycie tego znaku w magazynach i podczas transportu pozwala pracownikom i kurierom na szybką identyfikację wymogów dotyczących obsługi towarów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność procesów logistycznych. Zrozumienie tych znaków jest kluczowe dla wszystkich osób zaangażowanych w łańcuch dostaw, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 29

Przewóz środkami transportu drogowego marchewki, pietruszki i kalafiorów, gotowych do spożycia, powinien być realizowany w temperaturze maksymalnej

Fragment umowy ATP z dnia 1 września 1970 ratyfikowanej przez Prezydenta RP dnia 14 maja 2015 r.
Produkty spożywcze	Temperatura maksymalna
I Surowe mleko	+6°C
II Mięso czerwone i duża dziczyzna	+7°C
III Produkty mięsne, mleko pasteryzowane, masło, świeży nabiał (jogurt, kefir, śmietana, świeży ser), gotowe do spożycia gotowane produkty spożywcze przyrządzone surowo warzywne i produkty warzywne, skoncentrowany sok owocowy, dziczyzna, drób, produkty rybne niewymienione poniżej	+6°C
IV Dziczyzna, drób, króliki	+4°C
V Czerwone podroby	+3°C
V Mięso mielone	+2°C

A. +4°C

B. +3°C

C. +7°C

D. +6°C

Temperatura +6°C to właściwy wybór, ponieważ zgodnie z umową ATP, marchew, pietruszka i kalafior muszą być transportowane w temperaturze nieprzekraczającej +6°C. To ważne, bo te warzywa są w kategorii III, gdzie maksymalna temperatura transportu to właśnie +6°C. Dzięki temu można zapewnić, że jedzenie będzie świeże i bezpieczne. Na przykład, jeśli przewozimy je w odpowiedniej temperaturze, to ryzyko szybkiego zepsucia się tych produktów jest znacznie mniejsze, co jest super ważne, zwłaszcza dla firm, które zajmują się dystrybucją żywności. Regularne sprawdzanie temperatury w samochodach dostawczych oraz korzystanie z dobrych urządzeń chłodniczych to podstawa, żeby wszystko było w porządku.

Pytanie 30

Korzystając z zamieszczonej tabeli, ustal najniższy koszt przewozu 10 paletowych jednostek ładunkowych jednym środkiem transportu na odległość 26 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością 20 km/h.

Cennik opłat przewozowych
Rodzaj środka transportu – maksymalna pojemność	Cennik
pojazd 5-paletowy (14 m³)	100,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 8-paletowy (20 m³)	125,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 14-paletowy (35 m³)	150,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 20-paletowy (50 m³)	180,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę

A. 360,00 zł

B. 300,00 zł

C. 200,00 zł

D. 250,00 zł

Koszty przewozu są istotnym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw, a ich błędna ocena może prowadzić do nieoptymalnych decyzji finansowych. Wybór złej odpowiedzi, takiej jak 360,00 zł, 250,00 zł, czy 200,00 zł, wynika często z błędnych założeń dotyczących obliczeń kosztów transportu. W rzeczywistości, do określenia całkowitych wydatków na transport, należy uwzględnić nie tylko odległość, ale także czas przewozu i stawkę za wynajem pojazdu. Niekiedy osoby przystępujące do analizy kosztów transportu nie biorą pod uwagę, że zaokrąglanie czasu przewozu jest kluczowe. Ustalenie czasu jako 1,3 godziny i zaokrąglenie do 2 godzin jest poprawne, gdyż w logistyce liczy się każda minuta, a stawki wynajmu są naliczane na godziny. Innym błędnym podejściem może być pomijanie kosztów związanych z rodzajem pojazdu, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania. W praktyce, odpowiedni dobór pojazdu ma kluczowe znaczenie dla efektywności transportu. Warto również zwrócić uwagę na stosowanie standardów branżowych, które zalecają szczegółową analizę kosztów i czasu transportu, aby uniknąć pułapek finansowych. Takie analizy pozwolą na bardziej precyzyjne prognozowanie kosztów oraz na lepsze dostosowanie strategii transportowej do potrzeb klientów.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Masa brutto uformowanej paletowej jednostki ładunkowej zgodne z informacjami zawartymi w tabeli wynosi

Informacje dotyczące formowania paletowych jednostek ładunkowych
- tara skrzynki: 1,3 kg
- masa brutto butelki: 0,45 kg
- liczba butelek w skrzynce: 24 szt.
- tara palety: 25 kg
- sposób formowania pił z Pepsi:
• 9 skrzynek w warstwie
• 5 warstw na palecie

Ilustracja poglądowa skrzynki z butelkami

A. 123,5 kg

B. 544,5 kg

C. 512,3 kg

D. 569,5 kg

Wybór innej odpowiedzi, jak 512,3 kg, 544,5 kg czy 123,5 kg, pokazuje, że chyba nie do końca rozumiesz, jak się oblicza masę brutto. Może nie zauważyłeś, że masa netto to tylko waga towaru, a masa brutto to już waga towaru plus opakowanie, czyli w tym przypadku paleta. Ci, co wybrali błędne odpowiedzi, mogli się skupić tylko na masie skrzynek, zapominając o wadze palety, co oczywiście prowadzi do błędnych wyliczeń. Czasami brak znajomości kontekstu logistycznego, jak normy ISO, które mówią o najlepszych praktykach transportu i magazynowania, też się przyczynia do pomyłek. W logistyce ważne jest przestrzeganie norm bezpieczeństwa oraz przepisów o maksymalnych masach ładunków w pojazdach, bo ich nieprzestrzeganie może prowadzić do uszkodzenia towaru, a w efekcie do większych strat. Zrozumienie tych rzeczy to podstawa, żeby operacje logistyczne działały sprawnie i były bezpieczne.

Pytanie 33

System GSM-R to cyfrowy system komunikacyjny stworzony w celu umożliwienia kontaktu pomiędzy pracownikami przedsiębiorstw związanych z transportem

A. morskim

B. drogowym

C. lotniczym

D. kolejowym

GSM-R to fajne rozwiązanie dla kolei, które zostało stworzone specjalnie z myślą o potrzebach tego sektora. Dzięki temu systemowi, pracownicy kolejowi, tacy jak maszynisci czy dyżurni ruchu, mogą łatwo się komunikować. To bardzo ważne, bo poprawia bezpieczeństwo i organizację w ruchu pociągów. GSM-R ma różne funkcje, jak np. przesyłanie wiadomości w czasie rzeczywistym, co naprawdę pomaga w codziennej pracy. Warto też wspomnieć, że ten system jest zgodny z międzynarodowymi standardami, co pozwala mu działać w różnych krajach i u różnych operatorów. Z mojego doświadczenia, to naprawdę efektywne rozwiązanie, które przyczynia się do lepszej koordynacji na torach.

Pytanie 34

W miesiącu czerwcu firma transportowa zrealizowała przewóz 200 t ładunku na odległość 1 000 km. Jaka jest cena 1 tkm, jeśli całkowite wydatki na transport wyniosły 50 000,00 zł?

A. 0,20 zł/tkm

B. 4,00 tkm/zł

C. 40,00 tkm/zł

D. 0,25 zł/tkm

Żeby obliczyć koszt jednostkowy transportu w tkm (tonokilometrach), musimy skorzystać z prostego wzoru: koszt całkowity transportu podzielony przez liczbę tkm. W Twoim przykładzie, mamy miesięczny koszt transportu 50 000 zł, a całkowita liczba tkm to 200 ton przewiezionych na odległość 1 000 km. Czyli 200 t * 1 000 km to 200 000 tkm. Jak to wszystko podzielimy, to wychodzi nam 50 000 zł podzielone przez 200 000 tkm, co daje 0,25 zł za tkm. Takie obliczenia są naprawdę ważne w logistyce, bo pomagają ogarnąć koszty transportu. Jak planujesz budżet czy rozmawiasz z klientami, to te dane są kluczowe. W branży transportowej warto wiedzieć, jakie są te koszty, bo to przydaje się do optymalizacji procesów, a na pewno zwiększa też konkurencyjność firmy.

Pytanie 35

Ile procent przewozów jest realizowanych na czas, gdy w firmie transportowej, która dysponuje bazą 20 samochodów ciężarowych, pięć z nich nie wykonuje przewozów zgodnie z umową?

A. 25%

B. 90%

C. 50%

D. 75%

Aby obliczyć procent przewozów wykonywanych terminowo, należy najpierw ustalić liczbę samochodów, które wykonują przewozy zgodnie z umową. W tym przypadku przedsiębiorstwo dysponuje 20 samochodami, z czego 5 nie wykonuje przewozów zgodnie z umową. Oznacza to, że 15 samochodów działa zgodnie z ustalonymi normami. Procent przewozów terminowych można obliczyć, dzieląc liczbę samochodów wykonujących przewozy zgodnie z umową (15) przez całkowitą liczbę samochodów (20) i mnożąc przez 100. Wyliczenie to daje następujący wynik: (15/20) * 100 = 75%. Ta wiedza jest niezbędna w branży transportowej, gdzie monitorowanie i ocena wydajności floty są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów usług. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować wskaźniki wydajności, aby dostosowywać strategię operacyjną i zapewniać zgodność z oczekiwaniami klientów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 36

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. kalkulacji kosztu jednostkowego

B. wyceny wyrobów gotowych

C. kompletowania dostaw w magazynie

D. planowania produkcji

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyceny wyrobów gotowych, planowania produkcji czy kalkulacji kosztów jednostkowych wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji międzynarodowych standardów identyfikacji ładunków. Wycena wyrobów gotowych opiera się na kosztach materiałów, pracy oraz procesów produkcyjnych, co jest niezależne od samych standardów identyfikacji. Kluczowym błędem jest mylenie procesu logistycznego z procesem finansowym; identyfikacja ładunków nie ma bezpośredniego wpływu na wycenę produktów, lecz na ich zarządzanie w ramach magazynu. Podobnie, planowanie produkcji koncentruje się na harmonogramie i zasobach potrzebnych do wytworzenia produktów, a nie na sposobach ich identyfikacji. Standardy identyfikacji ładunków mogą jedynie wspierać te procesy poprzez dostarczenie informacji o dostępnych zasobach, lecz nie są ich podstawą. Wreszcie, kalkulacja kosztów jednostkowych jest związana z analizą finansową i nie jest bezpośrednio związana z systemami identyfikacji, które mają na celu usprawnienie logistyki. W praktyce zatem, błędne jest zakładanie, że standardy identyfikacji mogą bezpośrednio wpływać na aspekty finansowe czy produkcyjne, kiedy ich głównym celem jest poprawa efektywności operacyjnej w obszarze magazynowania i dystrybucji.

Pytanie 37

Kierowca transportujący materiały niebezpieczne drogą lądową powinien przestrzegać regulacji konwencji

A. ADR

B. DGR

C. IMDGC

D. RID

Odpowiedź 2, czyli ADR, dotyczy przepisów międzynarodowych, które regulują przewóz towarów niebezpiecznych na drogach. To taka konwencja, która obowiązuje w wielu krajach. W zasadzie, ADR ustala zasady klasyfikacji, pakowania i oznakowania tych towarów, a także mówi, co trzeba mieć w dokumentach. Jak myślisz, co by się stało, gdyby kierowcy nie przestrzegali tych zasad? Pewnie byłoby sporo problemów z bezpieczeństwem na drogach, bo to przecież chodzi o nasze życie i zdrowie. W praktyce kierowcy muszą być przeszkoleni i mieć odpowiednie dokumenty, na przykład List Przewozowy, żeby móc przewozić materiały niebezpieczne. Bez tego ani rusz. Przykłady? Czasami transportują chemikalia albo materiały wybuchowe. Moim zdaniem, przestrzeganie konwencji ADR jest naprawdę kluczowe, bo dzięki temu unikamy niebezpieczeństw dla siebie i dla środowiska.

Pytanie 38

Transport zestawów drogowych (pojazd silnikowy z przyczepą) w przewozach kombinowanych (szynowo-drogowych) wymaga użycia wagonów

A. kieszeniowych

B. platformowych

C. kołyskowych

D. bimodalnych

Wybór odpowiednich wagonów do transportu zestawów drogowych w przewozach kombinowanych jest zagadnieniem technicznym, które wymaga odpowiedniego zrozumienia specyfiki każdego z typów wagonów. Wagon bimodalny, mimo swojej nazwy sugerującej możliwość wielomodalnego transportu, nie jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ jego konstrukcja nie jest przystosowana do przewozu pojazdów z przyczepą. Z kolei wagon kołyskowy, który umożliwia przewożenie ładunków o dużej wysokości, nie spełnia wymagań dotyczących stabilności i bezpieczeństwa przewozu sąsiednich pojazdów. Dodatkowo, wagony kieszeniowe są zaprojektowane głównie do transportu kontenerów, co wyklucza ich zastosowanie w przewozie zestawów drogowych. Często błędnym podejściem jest myślenie, że każdy typ wagonu może być użyty do różnych rodzajów transportu, co prowadzi do nieefektywności operacyjnych oraz zwiększenia kosztów. Niezrozumienie specyfiki wagonów i ich konstrukcji może prowadzić do zniszczenia ładunku, a także narażenia bezpieczeństwa transportu. Właściwy wybór wagonów, takich jak platformowe, jest zatem kluczem do efektywnego i bezpiecznego transportu w logistyce kombinowanej.

Pytanie 39

Technologia umożliwiająca bezkontaktową identyfikację obiektów za pomocą fal radiowych to

A. EDI

B. GPS

C. RFID

D. GS1

GS1 to organizacja, która zajmuje się tworzeniem globalnych standardów dla identyfikacji produktów i usług, ale sama nie jest technologią bezdotykowej identyfikacji. Jej głównym osiągnięciem jest system kodów kreskowych, który wymaga bezpośredniego widzenia i skanowania, co jest sprzeczne z ideą bezdotykowej identyfikacji. GPS, czyli Global Positioning System, to system nawigacji satelitarnej wykorzystywany do określania lokalizacji obiektów na powierzchni Ziemi, ale nie służy do identyfikacji jednostek ładunkowych w sposób bezdotykowy. Zastosowanie GPS w kontekście śledzenia przesyłek jest istotne, ale nie obejmuje identyfikacji towarów na poziomie jednostkowym. EDI (Electronic Data Interchange) to z kolei technologia wymiany danych pomiędzy systemami komputerowymi, która umożliwia automatyzację procesów biznesowych poprzez przesyłanie dokumentów w formie elektronicznej. Mimo że EDI może wspierać procesy logistyczne, nie odnosi się do identyfikacji jednostek ładunkowych, a tym bardziej do ich bezdotykowego rozpoznawania. Wybór niepoprawnych opcji często wynika z mylenia różnych technologii i ich zastosowań w obszarze logistyki i zarządzania informacją, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak każda z tych technologii funkcjonuje oraz jakie mają różnice i specyfikę zastosowań.

Pytanie 40

Na podstawie przedstawionego cennika ustal koszt realizacji usługi transportowej polegającej na przewozie przesyłki wartościowej o wadze 5 kg.

Rodzaj przesyłki	Stawka (zł) za 1 kg	Minimum (zł)
Zwykłe	5,00	10,00
Łatwo psujące się	7,00	25,00
Wartościowe	10,00	40,00
Niebezpieczne	10,00	50,00
Dodatkowe	xxxxx	xxxxx
Opłata manipulacyjna	1,00	5,00
Uwaga do podanych stawek należy dodać podatek VAT 23%

A. 10,00 zł

B. 61,50 zł

C. 67,65 zł

D. 55,00 zł

Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych kalkulacji kosztów transportu. Często odpowiedzi te bazują na zbyt prostym podejściu do analizy cennika, pomijając istotne elementy, takie jak opłaty manipulacyjne oraz podatek VAT. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 61,50 zł, ktoś mógł pomyśleć, że wystarczy pomnożyć wagę przesyłki przez stałą stawkę transportu, co w rzeczywistości nie obejmuje dodatkowych kosztów. Użytkownicy mogą także mieć trudności z właściwym zrozumieniem zasady naliczania podatku VAT. Wiele osób myli całkowity koszt przed i po doliczeniu VAT, co prowadzi do błędnych wyników. Poza tym, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt transportu opiera się wyłącznie na wadze przesyłki, co jest nieprawidłowe, ponieważ cenniki transportowe często uwzględniają także różnego rodzaju opłaty dodatkowe. Aby uniknąć takich błędów w przyszłości, warto zaznajomić się z przykładowymi wyliczeniami oraz standardami branżowymi, które określają sposób kalkulacji kosztów transportowych, co pozwoli na dokładniejsze oszacowanie wydatków w obszarze logistyki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej