Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 00:13
Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 00:27

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby serwer mógł przesyłać dane w zakresach częstotliwości 2,4 GHz oraz 5 GHz, konieczne jest zainstalowanie w nim karty sieciowej działającej w standardzie

A. 802.11g

B. 802.11a

C. 802.11b

D. 802.11n

Wybór standardów 802.11a, 802.11b oraz 802.11g do obsługi transmisji na pasmach 2,4 GHz i 5 GHz jest niewłaściwy. Standard 802.11a działa wyłącznie w paśmie 5 GHz, co ogranicza jego zastosowanie w środowiskach, gdzie pasmo 2,4 GHz jest równie istotne, na przykład w domowych sieciach Wi-Fi. Podobnie standard 802.11b jest przypisany wyłącznie do pasma 2,4 GHz, co uniemożliwia korzystanie z pasma 5 GHz i ogranicza prędkość transferu danych do maksymalnie 11 Mbps. Standard 802.11g, choć obsługuje pasmo 2,4 GHz i oferuje wyższe prędkości (do 54 Mbps), nadal nie jest w stanie wykorzystać obu pasm jednocześnie. Zastosowanie tych starszych standardów może prowadzić do wąskich gardeł w sieci, zwłaszcza w środowiskach z dużą liczbą użytkowników i urządzeń. W dobie wzrastającej liczby urządzeń IoT oraz wymagań dotyczących szybkości i jakości połączenia, wybór technologii 802.11n, która pozwala na efektywne wykorzystanie zarówno 2,4 GHz, jak i 5 GHz, staje się kluczowy. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi standardami może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci oraz frustracji użytkowników z powodu niskiej wydajności połączeń bezprzewodowych.

Pytanie 2

Jakie narzędzie będzie najbardziej odpowiednie do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera oraz przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnej lokalizacji?

A. D

B. C

C. A

D. B

Narzędzie A to cięższe szczypce tnące, które są przeznaczone raczej do cięcia przewodów niż do manipulacji blachą czy montażu śrub. Ich konstrukcja nie pozwala na precyzyjne operowanie w ciasnych miejscach co czyni je nieodpowiednimi do delikatnych prac montażowych w komputerze. Narzędzie B to szczypce uniwersalne zwane kombinerkami, które choć użyteczne w wielu sytuacjach nie oferują precyzji koniecznej do pracy w ciasnych przestrzeniach obudowy komputera. Ich szeroka konstrukcja może utrudniać dostęp do trudno dostępnych elementów i nie jest optymalna do delikatnego odginania blachy. Narzędzie C to szczypce do cięcia przewodów o dużej średnicy. Ich przeznaczenie jest zupełnie inne i nie mają one zastosowania w precyzyjnym montażu śrub czy odginaniu blachy. Wybór tego narzędzia mógłby prowadzić do uszkodzeń mechanicznych ze względu na ich masywny charakter. W przypadku pracy w ograniczonej przestrzeni i potrzeby delikatnych manipulacji kluczowe jest użycie narzędzi precyzyjnych o odpowiedniej budowie które zapewniają możliwość manewrowania w trudno dostępnych miejscach. Dlatego szczypce wydłużone są najlepszym wyborem do takich zadań zapewniając zarówno precyzję jak i kontrolę siły nacisku co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i ułatwia dokładne wykonanie zadania w ciasnej przestrzeni. Błędne wybory wynikają często z braku rozeznania w specyficznych zastosowaniach różnych typów narzędzi oraz niedoceniania znaczenia odpowiedniej konstrukcji narzędzia do danego zadania co jest kluczową kompetencją w pracy technika serwisowego.

Pytanie 3

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

A. funkcję Snap i Peek

B. funkcję Pokaż pulpit

C. obszar Action Center

D. obszar powiadomień

Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, jest częścią paska zadań, która wyświetla ikony dla uruchomionych aplikacji działających w tle oraz dostarcza użytkownikom istotnych informacji dotyczących systemu. W jego skład wchodzą między innymi ikony dotyczące ustawień sieciowych, głośności, zasilania i innych usług systemowych. Aby dostosować jego zawartość, użytkownik może przejść do ustawień paska zadań i skonfigurować, które ikony mają być widoczne. Takie podejście stanowi dobrą praktykę, ponieważ pozwala na szybki dostęp do często używanych funkcji i zwiększa efektywność pracy. Obszar powiadomień umożliwia również otrzymywanie powiadomień w czasie rzeczywistym, co jest szczególnie istotne w środowisku biznesowym, gdzie szybki dostęp do informacji jest kluczowy. Dodatkowo, możliwość dostosowania tego obszaru do indywidualnych potrzeb użytkownika jest zgodna ze współczesnymi standardami personalizacji w systemach operacyjnych, co daje większą kontrolę nad środowiskiem pracy.

Pytanie 4

W dokumentacji płyty głównej znajduje się informacja "Wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału audio

B. analogowe złącze sygnału wyjścia wideo

C. cyfrowe złącze sygnału wideo

D. analogowe złącze sygnału wejścia wideo

Wybór opcji dotyczących analogowych złączy sygnałów video jest niepoprawny, ponieważ S/PDIF odnosi się wyłącznie do cyfrowego sygnału audio, a nie video. Zrozumienie różnicy między sygnałem analogowym a cyfrowym jest kluczowe w kontekście nowoczesnych systemów audio-wideo. Sygnały analogowe, w tym analogowe złącza sygnału wyjścia video, są podatne na różne zakłócenia, co może prowadzić do degradacji jakości obrazu i dźwięku. Z kolei cyfrowe złącza, takie jak S/PDIF, zapewniają lepszą jakość sygnału, ponieważ przesyłają dane w formie cyfrowej, co eliminuje błędy wynikające z zakłóceń elektromagnetycznych. Odpowiedzi dotyczące analogowych sygnałów wyjścia video mogą wynikać z mylenia terminów związanych z audio i video; jest to powszechny błąd wśród osób, które nie są dobrze zaznajomione z technologią audio-wideo. Aby poprawnie podłączyć źródło dźwięku do odpowiednich urządzeń, istotne jest, aby znać różne typy złączy i ich zastosowanie. W praktyce, wybór odpowiedniego złącza powinien opierać się na specyfikacji urządzeń oraz wymaganiach dotyczących jakości dźwięku i obrazu.

Pytanie 5

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

A. C

B. D

C. A

D. B

Zrozumienie klas adresów IP jest fundamentalne dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 127.255.255.255, z czego pierwszy oktet jest używany do identyfikacji sieci, a pozostałe trzy dla hostów, co pozwala na 126 sieci z ogromną liczbą hostów, jednak adres 127.0.0.0 jest zarezerwowany dla pętli zwrotnej. Klasa C, od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, jest przeznaczona dla małych sieci, oferując dużą liczbę sieci, ale z ograniczoną liczbą hostów – maksymalnie 254 hosty na sieć. Klasa D, zaczynająca się od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastingu i nie jest używana do adresacji hostów. Często błędnym założeniem jest przypisywanie klasy D do standardowej komunikacji między hostami, co nie jest zgodne z rzeczywistą funkcją tej klasy. Błędy w rozpoznawaniu klas mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych i problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikacje definiowane przez standardy takie jak RFC 791, które opisują struktury i użycie adresów IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Określ, jaki jest rezultat wykonania powyższego polecenia.

A. Umożliwienie dostępu do portu 53 dla protokołu TCP

B. Blokowanie działania usługi DNS opartej na w protokole TCP

C. Zaimportowanie konfiguracji zapory sieciowej z folderu in action

D. Zlikwidowanie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

Polecenie netsh advfirewall firewall add rule name='Open' dir=in action=deny protocol=TCP localport=53 nie otwiera portu 53 dla protokołu TCP. W rzeczywistości, użycie action=deny oznacza blokowanie, a nie otwieranie portu. Port 53 jest typowo używany przez usługę DNS, która w większości przypadków korzysta z protokołu UDP. Jednakże DNS może również używać TCP, szczególnie w sytuacjach, gdy rozmiar odpowiedzi przekracza limity UDP. W kontekście zarządzania zaporą sieciową, dodanie reguły blokującej ma na celu zabezpieczenia poprzez ograniczenie nieautoryzowanego dostępu. Reguły zapory są stosowane, aby monitorować i kontrolować ruch w sieci. Blokowanie lub ograniczanie dostępu do pewnych usług i protokołów jest powszechną praktyką w bezpieczeństwie sieciowym, mającą na celu minimalizowanie ryzyka ataków. Pomysł na import ustawień zapory z katalogu nie ma związku z przedstawionym poleceniem, które jasno wskazuje na działanie polegające na dodaniu reguły blokującej. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w narzędziach zarządzania siecią oraz ich implikacji. Dobre praktyki nakazują dokładne przestudiowanie i testowanie reguł zapory przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów działania takich poleceń.

Pytanie 7

Na przedstawionym obrazku zaznaczone są strzałkami funkcje przycisków umieszczonych na obudowie projektora multimedialnego. Dzięki tym przyciskom można

A. regulować zniekształcony obraz.

B. przystosować odwzorowanie przestrzeni kolorów.

C. modyfikować poziom jasności obrazu.

D. zmieniać źródła sygnału.

Projektory multimedialne wyposażone są w przyciski pozwalające na regulację geometrii obrazu co jest kluczowe do uzyskania odpowiedniej jakości wyświetlania w różnych warunkach. Jednym z najczęstszych problemów jest zniekształcenie obrazu wynikające z projekcji pod kątem co jest korygowane za pomocą funkcji korekcji trapezowej. Korekcja trapezowa pozwala na dostosowanie kształtu obrazu aby był prostokątny nawet gdy projektor nie jest ustawiony idealnie na wprost ekranu. To rozwiązanie umożliwia elastyczność w ustawieniu projektora w salach o ograniczonej przestrzeni czy niestandardowych układach co jest często spotykane w środowiskach biznesowych i edukacyjnych. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z tej funkcji w celu zapewnienia optymalnej czytelności prezentacji oraz komfortu oglądania dla odbiorców. Przyciski regulacji tej funkcji są zwykle intuicyjnie oznaczone na obudowie projektora co ułatwia szybkie i precyzyjne dostosowanie ustawień bez potrzeby użycia dodatkowego sprzętu czy oprogramowania. Dzięki temu użytkownicy mogą szybko dostosować wyświetlany obraz do wymagań specyficznej lokalizacji i układu pomieszczenia co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach pracy i prezentacji.

Pytanie 8

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. dwójkowym

B. szesnastkowym

C. dziesiętnym

D. ósemkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda liczba w tej sekwencji jest wyrażona w standardowym formacie dziesiętnym. Adresy IP w wersji 4 (IPv4) składają się z czterech oktetów, z których każdy jest reprezentowany jako liczba całkowita w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej używany do prezentacji adresów IP, co ułatwia ich odczyt i zapamiętanie przez użytkowników. Przykładem zastosowania adresów IP jest konfiguracja urządzeń w sieci lokalnej czy przydzielanie adresów IP przez serwery DHCP. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 określają zasady dotyczące struktury adresów IP, w tym ich przedstawianie. Użycie systemu dziesiętnego w adresach IP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej, zapewniając przejrzystość i ułatwiając diagnostykę problemów sieciowych.

Pytanie 9

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111

B. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111

C. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000

D. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących zakresów adresów pamięci, co prowadzi do mylnych wniosków o lokalizacji pamięci dla kart graficznych. W przedstawionych odpowiedziach pojawiają się różne przedziały, które nie odpowiadają rzeczywistym adresom dla pamięci wideo. Kluczowym błędem jest nieuznanie, że zakres pamięci od A0000h do BFFFFh jest dedykowany dla kart graficznych, co wprowadza w błąd w kontekście obliczeń i programowania. Na przykład, zakresy takie jak 1000 0000 0000 0000 0000 do 1010 0000 0000 0000 0000 nie odpowiadają rzeczywistemu adresowi pamięci wideo, ponieważ są zbyt niskie w porównaniu do adresu A0000h. Ponadto, zakresy wykraczające poza A0000h i BFFFFh, takie jak 1100 1111 1111 1111 1111, również są niepoprawne, ponieważ przekraczają maksymalny adres dla tego obszaru. Pojmowanie architektury pamięci oraz poprawnych zakresów adresowania jest kluczowe w projektowaniu i programowaniu systemów komputerowych. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest, aby programiści i inżynierowie znali standardy dotyczące adresowania pamięci, co zapobiega błędom w kodzie oraz zapewnia efektywność działania aplikacji wykorzystujących zasoby sprzętowe.

Pytanie 10

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uptime

B. factor 22

C. hostname

D. uname -a

Polecenie uname -a w systemie Linux jest niezwykle przydatne do uzyskiwania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym. Wyświetla ono dane takie jak nazwa jądra, nazwa hosta, wersja jądra, data kompilacji, architektura procesora oraz system operacyjny. Jest to polecenie standardowe w niemal wszystkich dystrybucjach Linuxa, co czyni je uniwersalnym narzędziem do diagnozowania i monitorowania systemu. Użycie uname -a jest niezwykle praktyczne w scenariuszach wymagających szybkiego rozpoznania środowiska systemowego, co jest kluczowe np. podczas instalacji oprogramowania wymagającego specyficznych wersji jądra. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z tego polecenia w ramach zarządzania systemem i jego dokumentacji. Pozwala to na zachowanie wiedzy o stanie systemu i szybsze reagowanie na potencjalne problemy związane z niekompatybilnością oprogramowania czy aktualizacjami. Dzięki uname -a administratorzy mogą łatwo zidentyfikować wszelkie zmiany w systemie co ma kluczowe znaczenie przy audytach bezpieczeństwa i optymalizacji wydajności.

Pytanie 11

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

B. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

C. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

D. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 12

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. IIS (Internet Information Services)

B. Application Server

C. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)

D. Hyper-V

WDS (Usługi wdrażania systemu Windows) to rola serwera w systemie Windows Server, która umożliwia zdalne wdrażanie systemów operacyjnych na stacjach roboczych w sieci. WDS korzysta z technologii PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchomienie komputerów zdalnie i przeprowadzenie instalacji systemu operacyjnego bez konieczności fizycznej obecności administratora przy każdym z urządzeń. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie jest wiele stacji roboczych, WDS znacznie przyspiesza proces instalacji i konfiguracji systemów, eliminując potrzebę ręcznego wprowadzania nośników instalacyjnych. WDS obsługuje również funkcje takie jak klonowanie obrazów systemu oraz zarządzanie dostępnymi obrazami instalacyjnymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zarządzania i automatyzacji procesów IT. Warto również zauważyć, że WDS można integrować z innymi technologiami, takimi jak System Center Configuration Manager, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane zarządzanie aplikacjami i systemami operacyjnymi w organizacji.

Pytanie 13

Moduł funkcjonalny, który nie znajduje się w kartach dźwiękowych, to skrót

A. GPU

B. DSP

C. ROM

D. DAC

Tak, wybrałeś GPU, co jest jak najbardziej w porządku! Karty dźwiękowe nie mają w sobie modułów do przetwarzania grafiki, bo GPU to specjalny chip do obliczeń związanych z grafiką. No i wiadomo, że jego głównym zadaniem jest renderowanie obrazów i praca z 3D. A karty dźwiękowe? One mają inne zadania, jak DAC, który zamienia sygnały cyfrowe na analogowe, oraz DSP, który ogarnia różne efekty dźwiękowe. To właśnie dzięki nim możemy cieszyć się jakością dźwięku w muzyce, filmach czy grach. Warto zrozumieć, jak te wszystkie elementy działają, bo to bardzo ważne dla ludzi zajmujących się dźwiękiem i multimediami.

Pytanie 14

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

B. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

D. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Pytanie 15

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 543

B. 777

C. 621

D. 711

Odpowiedzi 621, 543 oraz 777 są wynikiem błędnych interpretacji zasad przydzielania praw dostępu w systemie Linux. Wartością numeryczną reprezentującą prawa dostępu jest suma wartości przypisanych do poszczególnych uprawnień. W przypadku 621, użytkownicy mogą myśleć, że oznacza to pełne prawa dla właściciela, jednak suma uprawnień dla grupy oraz innych użytkowników jest błędnie ustalona. '6' oznacza, że grupa ma prawo do odczytu i zapisu, co nie jest zgodne z zapisanymi prawami (brak 'w'). W odniesieniu do 543, suma uprawnień dla właściciela, grupy i innych użytkowników nie zgadza się z przekazanymi prawami. Właściciel powinien mieć pełne prawa, a nie tylko odczyt, zapis i wykonanie. Odpowiedź 777 jest również błędna, ponieważ oznacza, że wszyscy użytkownicy mają pełne prawa do folderu. Taki model nie jest zgodny z zasadami zabezpieczeń i mógłby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do ważnych danych. W praktyce, stosowanie niewłaściwych praw dostępu zwiększa ryzyko naruszenia ochrony danych i niewłaściwego wykorzystania zasobów systemowych.

Pytanie 16

Administrator sieci LAN dostrzegł przełączenie w tryb awaryjny urządzenia UPS. To oznacza, że wystąpiła awaria systemu

A. okablowania

B. zasilania

C. chłodzenia i wentylacji

D. urządzeń aktywnych

Twoja odpowiedź, że awaria zasilania to powód przejścia UPS w tryb awaryjny, jest jak najbardziej trafna. Urządzenia UPS, czyli zasilacze bezprzerwowe, są zaprojektowane właśnie po to, żeby dostarczać prąd, gdy coś się dzieje z siecią elektryczną. Kiedy UPS zauważy, że napięcie spada lub zasilanie znika, od razu przełącza się na tryb awaryjny. To chroni sprzęt, który masz podłączony. Przykładowo, jak zasilanie jest niestabilne, UPS przejmuje rolę dostawcy energii, co pozwala systemom działać dalej. Ważne jest, aby regularnie testować i serwisować UPS-y, żeby były gotowe na sytuacje awaryjne. Z moich doświadczeń wynika, że regularne sprawdzanie stanu baterii i kalibracja urządzeń zgodnie z normami IEC 62040 są kluczowe, by wszystko działało jak należy. Kiedy administrator zauważy, że UPS przeszedł w tryb awaryjny, powinien szybko sprawdzić, co się dzieje z zasilaniem, żeby znaleźć i naprawić problem.

Pytanie 17

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia urządzenia peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs do komunikacji wykorzystujący fale świetlne w podczerwieni, z laptopem, który nie jest w niego wyposażony, ale dysponuje interfejsem USB?

A. A

B. D

C. C

D. B

Pozostałe opcje nie są odpowiednie, bo to różne rodzaje adapterów, które nie działają z podczerwienią. Opcja A to adapter Bluetooth, który służy do łączenia się bezprzewodowo za pomocą fal radiowych, głównie do słuchawek czy klawiatur, ale podczerwieni tu nie ma. Więc to nie jest dobry wybór dla urządzeń IrDA. C w ogóle pokazuje adapter Wi-Fi, który łączy się z sieciami bezprzewodowymi przez standard IEEE 802.11 – jest super do Internetu, ale z podczerwienią się nie dogada. No i jeszcze D, czyli adapter USB OTG, który pozwala podłączać różne urządzenia do smartfonów czy tabletów. Ale to połączenie kablowe i nie ma tu żadnej bezprzewodowej komunikacji. Często ludzie myślą, że wszystkie adaptery USB są uniwersalne, ale to nie do końca prawda. Ważne, żeby umieć rozpoznać, jakie technologie i standardy komunikacyjne są potrzebne, żeby dobrze dobrać urządzenia do wymagań sprzętowych i systemowych, bo to kluczowe w IT.

Pytanie 18

Który profil użytkownika ulega modyfikacji i jest zapisywany na serwerze dla klienta działającego w sieci Windows?

A. Obowiązkowy

B. Tymczasowy

C. Lokalny

D. Mobilny

Lokalny profil użytkownika jest przechowywany wyłącznie na danym komputerze, co oznacza, że jego ustawienia nie są synchronizowane z serwerem. Użytkownik korzystający z lokalnego profilu traci dostęp do swoich ustawień, gdy loguje się na innym urządzeniu, co może prowadzić do nieefektywności i frustracji. Taki typ profilu jest często mylony z profilem mobilnym, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście pracy w sieci. Tymczasowy profil użytkownika jest tworzony na żądanie, kiedy nie można załadować właściwego profilu. Użytkownik otrzymuje ograniczony dostęp i nie ma możliwości zapisywania zmian, a wszystkie dane są tracone po wylogowaniu, co jest całkowicie nieodpowiednie dla organizacji wymagających zachowania ciągłości pracy. Obowiązkowy profil to kolejny typ, który jest zarządzany przez administratora, a użytkownicy nie mogą go modyfikować. To podejście, choć użyteczne w niektórych scenariuszach, nie sprzyja personalizacji doświadczenia użytkownika. W rezultacie, większość organizacji korzysta z profili mobilnych jako najlepszej praktyki, aby umożliwić użytkownikom elastyczny i spójny dostęp do ich danych w różnych lokalizacjach, jednocześnie stosując odpowiednie polityki bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Która z usług odnosi się do centralnego zarządzania tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci?

A. WDS (Windows Deployment Services)

B. AD (Active Directory)

C. NAS (Network File System)

D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

NAS (Network File System) to technologia zajmująca się przechowywaniem i udostępnianiem danych w sieci. Jej głównym celem jest umożliwienie użytkownikom dostępu do plików i zasobów z różnych urządzeń, co jest diametralnie różne od scentralizowanego zarządzania tożsamościami i uprawnieniami, jak to ma miejsce w Active Directory. W przypadku WDS (Windows Deployment Services), jest to usługa przeznaczona do zarządzania wdrażaniem systemów operacyjnych w sieciach. Choć pozwala na automatyzację procesu instalacji OS, nie oferuje funkcji zarządzania tożsamościami ani uprawnieniami. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół odpowiedzialny za dynamiczne przypisywanie adresów IP i innych ustawień sieciowych urządzeniom w sieci. Żaden z tych systemów nie zapewnia scentralizowanego zarządzania obiektami, jak AD, co często prowadzi do mylnego postrzegania ich roli w infrastrukturze IT. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że usługi te są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień, gdyż każda z nich pełni odmienną funkcję w ekosystemie sieciowym. Przy wyborze narzędzi do zarządzania tożsamościami kluczowe jest rozumienie ich specyficznych zastosowań oraz funkcji, co pozwala na lepsze dostosowanie rozwiązań do potrzeb organizacji.

Pytanie 20

Jakie urządzenie jest kluczowe dla połączenia pięciu komputerów w sieci o strukturze gwiazdy?

A. ruter

B. przełącznik

C. most

D. modem

Przełącznik to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych o topologii gwiazdy, które umożliwia efektywne połączenie i komunikację między komputerami. W topologii gwiazdy każdy komputer jest podłączony do centralnego urządzenia, którym w tym przypadku jest przełącznik. Dzięki temu przełącznik może na bieżąco analizować ruch w sieci i przekazywać dane tylko do docelowego urządzenia, co minimalizuje kolizje i zwiększa wydajność. Przełączniki operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwa łącza danych), co pozwala im na inteligentne kierowanie ruchu sieciowego. Na przykład w biurze, gdzie pracuje pięć komputerów, zastosowanie przełącznika pozwala na szybką wymianę informacji między nimi, co jest kluczowe dla efektywnej współpracy. Warto również zwrócić uwagę, że standardy takie jak IEEE 802.3 (Ethernet) definiują zasady działania przełączników w sieciach lokalnych, co czyni je niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 21

Element oznaczony cyfrą 1 na diagramie blokowym karty graficznej?

A. generuje sygnał RGB na wyjściu karty graficznej

B. przechowuje dane wyświetlane w trybie graficznym

C. konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

D. zawiera matrycę znaków w trybie tekstowym

Odpowiedź jest poprawna ponieważ element oznaczony numerem 1 na schemacie blokowym karty graficznej odpowiada za przechowywanie matrycy znaków trybu tekstowego. W kartach graficznych tryb tekstowy jest jednym z podstawowych trybów wyświetlania umożliwiającym wyświetlanie tekstu za pomocą predefiniowanych zestawów znaków. Tego typu rozwiązania są przydatne w aplikacjach, które wymagają wyświetlania dużych ilości tekstu z minimalnym zużyciem zasobów systemowych np. w interfejsach systemów operacyjnych lub konsolach serwerowych. Matryca znaków jest przechowywana w pamięci typu ROM lub RAM co pozwala na szybkie i efektywne odczytywanie danych oraz ich prezentację na ekranie. W zależności od zestandaryzowanych kodów znaków np. ASCII matryce te są wykorzystywane w różnych systemach komputerowych. Zarządzanie matrycą znaków zgodnie z normami ISO i ECMA zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami co jest kluczowe w kontekście interoperacyjności systemów. Współczesne karty graficzne nadal wspierają tryb tekstowy ze względu na jego szybkość i niskie wymagania sprzętowe co czyni go niezastąpionym w wielu zastosowaniach technicznych.

Pytanie 22

Zgodnie z normą 802.3u technologia sieci FastEthernet 100Base-FX stosuje

A. kabel UTP Kat. 6

B. kabel UTP Kat. 5

C. światłowód jednomodowy

D. światłowód wielomodowy

Zarówno przewód UTP Kat. 5, jak i Kat. 6 nie są zdefiniowane w kontekście standardu 802.3u, ponieważ ten standard dotyczy technologii światłowodowej. UTP (Unshielded Twisted Pair) to kategoria kabli, które są wykorzystywane w standardach Ethernet o prędkości do 1 Gbps, jednak nie w zastosowaniach światłowodowych. Odpowiedzi te zatem opierają się na mylnym założeniu, że wszystkie sieci Ethernet można budować wyłącznie w oparciu o przewody miedziane, podczas gdy standard 802.3u wyraźnie wprowadza osobną specyfikację dla światłowodów. Jak wskazuje standard, 100Base-FX to technologia, która wymaga światłowodu do osiągnięcia wymaganej przepustowości i zasięgu, co nie może być zapewnione przez przewody UTP. Dodatkowo, odpowiedzi związane z światłowodem jednomodowym również są nieprawidłowe, ponieważ ten typ światłowodu jest bardziej odpowiedni do aplikacji wymagających dużych odległości, a nie typowych biurowych połączeń, które są obsługiwane przez światłowody wielomodowe. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego może prowadzić do problemów z wydajnością i niezawodnością w sieci, co często wynika z braku zrozumienia fizycznych właściwości różnych typów kabli i ich zastosowań w różnych standardach sieciowych.

Pytanie 23

Jaki standard szyfrowania powinien być wybrany przy konfiguracji karty sieciowej, aby zabezpieczyć transmisję w sieci bezprzewodowej?

A. PPP

B. EAP

C. MAC

D. WPA

WPA (Wi-Fi Protected Access) to standard szyfrowania, który został opracowany w celu poprawy bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych. Jest on następcą wcześniejszych protokołów, takich jak WEP, które okazały się nieefektywne w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. WPA wykorzystuje silniejsze algorytmy szyfrowania, w tym TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. W praktyce, zastosowanie WPA w konfiguracji karty sieciowej pozwala na szyfrowanie danych przesyłanych w sieci bezprzewodowej, co zminimalizuje ryzyko podsłuchiwania i ataków typu „man-in-the-middle”. Oprócz WPA, istnieje również WPA2 i WPA3, które oferują jeszcze większe bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu AES (Advanced Encryption Standard) oraz bardziej zaawansowanym mechanizmom uwierzytelniania. Wybierając WPA, Administratorzy powinni również pamiętać o stosowaniu silnych haseł oraz regularnych aktualizacjach oprogramowania, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 24

Aby zweryfikować połączenia kabla U/UTP Cat. 5e w systemie okablowania strukturalnego, jakiego urządzenia należy użyć?

A. reflektometru optycznego OTDR

B. analizatora protokołów sieciowych

C. testera okablowania

D. woltomierza

Tester okablowania to narzędzie służące do weryfikacji poprawności połączeń w kablach U/UTP, w tym w standardzie Cat. 5e. Umożliwia on sprawdzenie ciągłości przewodów, identyfikację uszkodzeń oraz ocenę jakości sygnału. Przykładowo, tester wykrywa błędy takie jak zgięcia, przerwy lub zwarcia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. W praktyce, tester okablowania jest często używany do instalacji oraz konserwacji sieci strukturalnych, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów i minimalizowanie przestojów. Zgodnie z normami EIA/TIA, regularne testowanie okablowania jest zalecane, aby zapewnić wysoką jakość i niezawodność instalacji. Zatem, stosowanie testera okablowania w kontekście kabla U/UTP Cat. 5e wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe i jest niezbędne do utrzymania sprawności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 25

Które z kart sieciowych o podanych adresach MAC zostały wytworzone przez tego samego producenta?

A. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

B. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

C. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:1F:FE

D. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B8:00:2F:FE

Właściwa odpowiedź to para adresów MAC 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE, ponieważ oba adresy zaczynają się od identyfikatora OUI (Organizationally Unique Identifier) 00:16:B9. OUI jest pierwszymi trzema oktetami adresu MAC i jest przypisany do konkretnego producenta urządzeń sieciowych przez IEEE. W praktyce oznacza to, że urządzenia z tym samym OUI są produkowane przez tego samego dostawcę, co może mieć wpływ na ich kompatybilność oraz wsparcie techniczne. Na przykład, w przypadku problemów z siecią, łatwiej jest rozwiązać konflikty, gdy wszystkie urządzenia pochodzą od tego samego producenta. Dodatkowo, znajomość OUI jest przydatna w zarządzaniu siecią i umożliwia identyfikację sprzętu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i audytów. Warto również zaznaczyć, że analizując adresy MAC, można dostrzec różnice w modelach i wersjach sprzętu, co pomaga w aktualizacji oraz utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do kontrolowania stanu dysków twardych?

A. MemTest86

B. GPU-Z

C. Acronis Drive Monitor

D. Super Pi

MemTest86 to narzędzie służące do testowania pamięci RAM w komputerach, a nie do monitorowania stanu dysków twardych. Jego głównym celem jest identyfikacja błędów w pamięci, które mogą prowadzić do problemów z wydajnością systemu lub awarii. Użytkownicy mogą mylić te dwa typy programów, ponieważ oba są istotne dla stabilności systemu, ale ich funkcje są zupełnie różne. Super Pi, z kolei, to program, który oblicza wartość liczby pi i jest wykorzystywany głównie do testowania procesorów pod kątem ich wydajności, a nie monitorowania dysków twardych. GPU-Z to narzędzie do analizy i monitorowania kart graficznych, które dostarcza informacji o ich wydajności, temperaturze oraz specyfikacjach technicznych. Chociaż wszystkie wymienione programy mają swoje zastosowania w zakresie diagnostyki i monitorowania, to nie są one przeznaczone do monitorowania dysków twardych, co często prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiednich narzędzi do specyficznych zadań jest fundamentem efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Niezrozumienie różnicy między tymi programami może prowadzić do braku odpowiednich działań naprawczych kiedykolwiek pojawią się zagrożenia związane z dyskami, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami dla danych przechowywanych na tych nośnikach.

Pytanie 27

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get dist-upgrade

B. apt-get update

C. apt-get install nazwa_pakietu

D. apt-get upgrade

Wykorzystanie polecenia 'apt-get install nazwa_pakietu' jest podejściem błędnym, ponieważ to polecenie służy do instalacji pojedynczego pakietu, a nie do aktualizacji całego systemu. Przy jego użyciu można zainstalować nową aplikację, ale nie zaktualizować już istniejących. Z kolei polecenie 'apt-get update' jest odpowiedzialne za aktualizację lokalnej bazy danych pakietów. To oznacza, że po jego wykonaniu system ma aktualne informacje o dostępnych wersjach pakietów, jednak nie prowadzi do żadnych zmian w samej instalacji oprogramowania. Analogicznie, 'apt-get upgrade' zaktualizuje jedynie istniejące pakiety do najnowszych wersji, ale nie rozwiązuje w przypadku nowych zależności, co może prowadzić do pominięcia ważnych aktualizacji, w tym aktualizacji jądra. W praktyce, polecenia te mogą wprowadzać w błąd osoby, które nie są zaznajomione z różnicami między nimi, co z kolei może prowadzić do niedostatecznego zabezpieczenia systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że aby przeprowadzić kompleksową aktualizację systemu oraz nowego jądra, konieczne jest użycie 'apt-get dist-upgrade', które obejmuje pełne zarządzanie pakietami i ich zależnościami.

Pytanie 28

Jakie stwierdzenie o routerach jest poprawne?

A. Działają w warstwie łącza danych

B. Działają w warstwie transportu

C. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP

D. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC

Ruter to urządzenie sieciowe, które działa w warstwie trzeciej modelu OSI, czyli w warstwie sieci. Podejmuje decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP, co pozwala na efektywne kierowanie pakietów między różnymi sieciami. Dzięki analizie adresów IP, ruter może określić najlepszą trasę dla przesyłanych danych, co jest kluczowe w złożonych sieciach, takich jak Internet. Przykład zastosowania to sytuacja, w której użytkownik wysyła e-mail do osoby w innej lokalizacji; ruter analizuje adres IP nadawcy i odbiorcy, a następnie decyduje, przez które węzły sieci przeprowadzić pakiety, aby dotarły do celu. Również w kontekście protokołów routingowych, takich jak RIP, OSPF czy BGP, ruter wykorzystuje informacje o adresach IP, aby zbudować tablicę routingu, co jest zgodne z dobrą praktyką w projektowaniu sieci. Zrozumienie tej funkcji routera jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 29

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputera stwierdzono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, umieszczonej w gnieździe PCI Express stacjonarnego komputera, wynosi 87°C. W takiej sytuacji serwisant powinien

A. zweryfikować, czy wentylator działa prawidłowo i czy nie jest zabrudzony

B. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI

C. dodać nowy moduł pamięci RAM, aby odciążyć kartę

D. wymienić dysk twardy na nowy o takiej samej pojemności i prędkości obrotowej

Sprawdzenie, czy wentylator karty graficznej jest sprawny oraz czy nie jest zakurzony, jest kluczowym krokiem w diagnostyce problemów z temperaturą podzespołów komputerowych. Wysoka temperatura, jak 87°C, może wynikać z niewłaściwego chłodzenia, co może prowadzić do dotkliwego uszkodzenia karty graficznej. Wentylatory w kartach graficznych odpowiadają za odprowadzanie ciepła, a ich zablokowanie przez kurz lub inne zanieczyszczenia znacząco ogranicza ich efektywność. W praktyce, regularne czyszczenie wentylatorów oraz radiatorów powinno być standardową procedurą konserwacyjną w utrzymaniu sprzętu komputerowego. Ponadto, w sytuacji stwierdzenia usterki wentylatora, jego wymiana na nowy, odpowiedni model zapewni poprawne działanie karty graficznej oraz jej dłuższą żywotność. Warto również monitorować temperatury podzespołów za pomocą oprogramowania diagnostycznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i zapobieganie poważniejszym uszkodzeniom.

Pytanie 30

Systemy operacyjne należące do rodziny Linux są dystrybuowane na mocy licencji

A. shareware

B. MOLP

C. GNU

D. komercyjnej

Wybór licencji komercyjnej jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ systemy Linux są z definicji projektami otwartymi, które nie są sprzedawane na zasadzie tradycyjnego modelu komercyjnego. Licencje komercyjne regulują prawa do korzystania z oprogramowania w sposób, który ogranicza dostęp do kodu źródłowego i zwykle nie pozwala na modyfikacje. Przykładem mogą być niektóre komercyjne systemy operacyjne, gdzie użytkownicy muszą płacić za licencję, co nie jest przypadkiem Linuxa. Z kolei termin shareware odnosi się do modeli dystrybucji oprogramowania, w których użytkownik może przetestować program, ale musi zapłacić za jego pełną wersję, co również jest sprzeczne z filozofią Linuxa. Licencje typu MOLP (Managed Open License Programs) są związane z zarządzaniem licencjami w środowiskach korporacyjnych i nie mają zastosowania do otwartego oprogramowania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między modelami licencjonowania oprogramowania. Warto zauważyć, że otwarte licencje, takie jak GNU GPL, promują współpracę i transparentność, co jest podstawą rozwoju systemów Linux, podczas gdy inne modele licencyjne mogą ograniczać te wartości.

Pytanie 31

Grupa, w której uprawnienia przypisane członkom mogą dotyczyć tylko tej samej domeny, co nadrzędna grupa lokalna domeny, to grupa

A. globalna

B. lokalna domeny

C. lokalna komputera

D. uniwersalna

Wybór grupy globalnej sugeruje, że użytkownik mylnie interpretuje zakres działania tej grupy. Grupy globalne mają szerszy zasięg, umożliwiając przypisywanie uprawnień użytkownikom w różnych lokalnych grupach, co nie jest zgodne z definicją grup lokalnych domeny. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że grupy globalne oferują większe możliwości dostępu, jednakże ich funkcjonalność jest ograniczona do uprawnień w obrębie tej samej domeny. Grupa uniwersalna, z drugiej strony, została zaprojektowana w celu ułatwienia zarządzania uprawnieniami w wielu domenach, co również nie odpowiada założeniom grup lokalnych. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że grupy uniwersalne są bardziej uniwersalne, podczas gdy ich zastosowanie w praktyce jest specyficzne i zależne od konkretnej architektury środowiska. Z kolei grupa lokalna komputera jest używana do przypisywania uprawnień tylko na poziomie lokalnym, co nie pozwala na przypisanie uprawnień w obrębie domeny. Wybór jakiejkolwiek z tych grup wskazuje na niepełne zrozumienie struktury zarządzania uprawnieniami w systemach Windows oraz ich odpowiednich zastosowań zgodnych z normami branżowymi.

Pytanie 32

Jak nazywa się protokół odpowiedzialny za wysyłkę wiadomości e-mail?

A. Simple Mail Transfer Protocol

B. File Transfer Protocol

C. Post Office Protocol

D. Internet Message Access Protocol

Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest standardowym protokołem używanym do wysyłania wiadomości e-mail przez Internet. SMTP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient wysyła wiadomość do serwera pocztowego, a serwer następnie dostarcza ją do odpowiedniej skrzynki odbiorczej odbiorcy. Kluczowym elementem SMTP jest to, że został zaprojektowany z myślą o prostocie i niezawodności, co czyni go podstawowym protokołem dla komunikacji e-mailowej. Protokół ten wykorzystuje port 25, a w przypadku szyfrowanej komunikacji często port 587. SMTP jest również często stosowany w scenariuszach związanych z automatycznym wysyłaniem wiadomości, takich jak powiadomienia systemowe czy marketing e-mailowy, co pokazuje jego wszechstronność w praktyce. Ważnym aspektem jest również możliwość integracji SMTP z innymi protokołami, np. POP3 lub IMAP, które są używane do odbierania e-maili. Dobre praktyki w zakresie korzystania z SMTP obejmują stosowanie uwierzytelniania, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi oraz szyfrowanie komunikacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 33

Zjawisko przekazywania tokena (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. pierścienia

B. gwiazdy

C. siatki

D. magistrali

Przekazywanie żetonu w sieci o strukturze fizycznej pierścienia jest kluczowym mechanizmem działania tej topologii. W topologii pierścienia każdy węzeł (urządzenie) jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. W takim układzie dane są przesyłane w formie żetonu, który krąży w sieci. Gdy węzeł otrzymuje żeton, może go wykorzystać do przesłania swoich danych, a następnie przekazuje go dalej. Przykładami zastosowania tej topologii są starsze sieci Token Ring, które były powszechnie używane w biurach. Taki system ogranicza kolizje, ponieważ tylko jeden węzeł ma prawo do nadawania w danym momencie, co zwiększa efektywność transmisji. W praktyce, aby tak zbudowana sieć działała sprawnie, kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących synchronizacji czasowej oraz zarządzania pasmem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci komputerowych. Również standardy takie jak ISO/IEC 8802-3 określają zasady działania w takiej strukturze, co potwierdza jej zastosowanie w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 34

Przerywając działalność na komputerze, możemy szybko wrócić do pracy, wybierając w systemie Windows opcję:

A. zamknięcia systemu

B. stanu wstrzymania

C. ponownego uruchomienia

D. wylogowania

Wybór opcji stanu wstrzymania jest prawidłowy, ponieważ pozwala na szybkie wznowienie pracy na komputerze bez potrzeby uruchamiania systemu od nowa. Stan wstrzymania, znany również jako tryb uśpienia, przechowuje aktualny stan systemu oraz otwarte aplikacje w pamięci RAM, co umożliwia natychmiastowy powrót do pracy po wznowieniu. Przykładem zastosowania stanu wstrzymania jest sytuacja, gdy użytkownik wykonuje kilka zadań i musi na chwilę odejść od komputera; zamiast wyłączać system, co zajmie więcej czasu, może po prostu wprowadzić go w stan wstrzymania. Z perspektywy dobrych praktyk zarządzania energią, przejście w stan wstrzymania jest bardziej efektywne energetycznie niż pełne wyłączenie komputera, a także przeciwdziała nadmiernemu zużyciu podzespołów. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych systemów operacyjnych wspiera automatyczne przejście w stan wstrzymania po określonym czasie bezczynności, co jest korzystne zarówno dla wydajności, jak i oszczędności energii.

Pytanie 35

Oprogramowanie diagnostyczne komputera pokazało komunikat NIC ERROR. Co ten komunikat wskazuje?

A. dźwiękowej

B. sieciowej

C. graficznej

D. wideo

Komunikat NIC ERROR to znak, że coś jest nie tak z kartą sieciową w komputerze. Ta karta odpowiada za nasze połączenia z siecią, zarówno w lokalnej sieci, jak i w Internecie. Problemy mogą się zdarzyć z różnych powodów – może to być uszkodzenie sprzętu, złe sterowniki, konflikt adresów IP lub nawet problemy z kablem. Na przykład, wyobraź sobie, że chcesz surfować po sieci, ale nagle nie możesz się połączyć przez błąd karty. W takiej sytuacji warto najpierw sprawdzić, co się dzieje z kartą w menedżerze urządzeń i uruchomić diagnostykę sieci. Pamiętaj też, że dobrym pomysłem jest regularne aktualizowanie sterowników oraz dbanie o stan sprzętu, żeby unikać przyszłych problemów. Jak coś nie działa, warto rzucić okiem na dokumentację albo skontaktować się z pomocą techniczną – czasami to naprawdę może pomóc.

Pytanie 36

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. blokady działania skryptów

B. funkcji zapisywania haseł

C. blokady okienek wyskakujących

D. informowania o wygasłych certyfikatach

Funkcja zapamiętywania haseł w przeglądarkach to rzeczywiście wygodne rozwiązanie, ale może być dość ryzykowne dla naszej prywatności. Kiedy przeglądarka zapamiętuje hasła, zazwyczaj są one w jakiejś formie zabezpieczone, ale w przypadku, gdy ktoś dostanie się do naszego komputera, te hasła da się odszyfrować. Jak się okazuje, jeżeli ktoś fizycznie dostaje się do naszego sprzętu, to bez problemu może przejąć kontrolę nad naszymi zapisanymi danymi, w tym hasłami. Teraz, kiedy patrzymy na różne badania, widać, że ataki phishingowe mogą być skuteczniejsze, jeżeli użytkownicy polegają na funkcjach zapamiętywania haseł, ponieważ stają się mniej ostrożni w stosunku do prób kradzieży danych. Dlatego moim zdaniem warto pomyśleć o korzystaniu z menedżerów haseł – one oferują znacznie lepsze zabezpieczenia. A do tego dobrze byłoby wprowadzić podwójną autoryzację przy ważniejszych kontach. To wszystko przypomina mi o potrzebie świadomego zarządzania swoimi danymi, na przykład regularnie zmieniając hasła i nie zapisując ich w przeglądarkach. To jest zgodne z tym, co mówią standardy bezpieczeństwa, jak NIST Special Publication 800-63.

Pytanie 37

Komputery K1, K2, K3, K4 są podłączone do interfejsów przełącznika, które są przypisane do VLAN-ów wymienionych w tabeli. Które z tych komputerów mają możliwość komunikacji ze sobą?

A. K2 i K4

B. K1 i K4

C. K1 i K2

D. K1 z K3

Komputery K1 i K3 mogą się ze sobą komunikować, ponieważ są przypisane do tego samego VLAN-u, czyli VLAN 10. W sieciach komputerowych VLAN (Virtual Local Area Network) to logiczna sieć, która pozwala na oddzielenie ruchu sieciowego w ramach wspólnej infrastruktury fizycznej. Przypisanie urządzeń do tego samego VLAN-u umożliwia im komunikację tak, jakby znajdowały się w tej samej sieci fizycznej, mimo że mogą być podłączone do różnych portów przełącznika. Jest to podstawowa praktyka w zarządzaniu sieciami, szczególnie w dużych infrastrukturach, gdzie organizacja sieci w różne VLAN-y poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Komputery w różnych VLAN-ach domyślnie nie mogą się komunikować, chyba że zostaną skonfigurowane odpowiednie reguły routingu lub zastosowane mechanizmy takie jak routery między VLAN-ami. Praktyczne zastosowanie VLAN-ów obejmuje segmentację sieci dla różnych działów w firmie lub rozgraniczenie ruchu danych i głosu w sieciach VoIP. Zrozumienie działania VLAN-ów jest kluczowe dla zarządzania nowoczesnymi sieciami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie ryzyka związanego z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 38

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. UDP

B. SPX

C. FTP

D. ARP

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół działający na warstwie aplikacji modelu TCP/IP, który służy do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół do transferu danych, który umożliwia użytkownikom zarówno przesyłanie, jak i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o architekturę klient-serwer, gdzie klient inicjuje połączenie z serwerem FTP, a następnie wykonuje różne operacje na plikach, takie jak upload, download, usuwanie czy zmiana nazw plików. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych plików z jednego serwera na drugi lub publikowanie zawartości strony internetowej. W praktyce, administracja systemami często korzysta z FTP do zarządzania plikami na serwerach bezpośrednio. Warto również zaznaczyć, że istnieją różne rozszerzenia FTP, takie jak FTPS i SFTP, które dodają warstwę zabezpieczeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych. Znajomość FTP jest niezbędna dla specjalistów IT, zwłaszcza w zakresie zarządzania sieciami i administracji serwerami.

Pytanie 39

Kontrola pasma (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na określonym porcie

B. umożliwiająca jednoczesne łączenie switchy przy użyciu wielu interfejsów

C. pozwalająca na równoczesne przesyłanie danych z danego portu do innego portu

D. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji przełączników sieciowych i zarządzania pasmem. Pierwsza odpowiedź sugeruje, że zarządzanie pasmem dotyczy zdalnego dostępu do urządzeń, co jest nieporozumieniem. Zdalny dostęp to tak naprawdę inne tematy, jak protokoły SSH czy Telnet, które służą do zarządzania sprzętem, a nie do kontroli przepustowości. W przypadku przełączników, to są zupełnie różne rzeczy. Inna niesłuszna odpowiedź mówi, że zarządzanie pasmem polega na łączeniu przełączników w kilka połączeń jednocześnie, co bardziej pasuje do LACP (Link Aggregation Control Protocol). Ale to też nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem pasma. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że zarządzanie pasmem to przesyłanie danych między portami, też nie jest w porządku. Przesyłanie danych to kwestia przełączania, nie zarządzania pasmem. Te pomyłki wynikają z nieprecyzyjnego zrozumienia terminologii sieciowej oraz funkcji przełączników w sieci. Jak chcesz skutecznie zarządzać przepustowością, kluczowe jest zrozumienie, że chodzi o kontrolowanie zasobów sieciowych na poziomie portu, a nie o zarządzanie połączeniami czy dostępem.

Pytanie 40

Jak sprawdzić, który z programów w systemie Windows generuje największe obciążenie dla procesora?

A. msconfig

B. menedżer zadań

C. dxdiag

D. regedit

Menedżer zadań jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie procesami działającymi na komputerze. Dzięki niemu użytkownicy mogą uzyskać wgląd w aktualne obciążenie procesora przez poszczególne aplikacje oraz procesy systemowe. W zakładce 'Procesy' można zobaczyć zarówno zużycie CPU, jak i pamięci RAM przez różne aplikacje, co jest niezwykle pomocne w identyfikacji programów, które obciążają system. Przykładowo, jeśli zauważysz, że jeden z procesów, jak przeglądarka internetowa, zużywa znaczną część CPU, można podjąć decyzję o jego zamknięciu lub optymalizacji. Dobre praktyki sugerują regularne sprawdzanie Menedżera zadań w celu utrzymania optymalnej wydajności systemu. Dodatkowo, program ten pozwala na zakończenie nieodpowiadających aplikacji oraz zarządzanie uruchamianiem programów przy starcie systemu, co również wpływa na ogólną wydajność komputera.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej