Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 22:48
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 22:58

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oprogramowanie, które regularnie przerywa działanie przez pokazanie komunikatu o konieczności uiszczenia opłaty, co prowadzi do zniknięcia tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware
B. greenware
C. crippleware
D. careware
Wybór crippleware, careware lub greenware jako odpowiedzi na pytanie o oprogramowanie przerywające działanie w celu wymuszenia zapłaty jest niepoprawny z kilku powodów. Crippleware odnosi się do oprogramowania, które ma ograniczone funkcje, ale nie wymusza płatności poprzez uciążliwe przypomnienia. Oznacza to, że użytkownik może korzystać z podstawowych funkcji, jednak pełne możliwości są zablokowane. Careware to z kolei model, w którym programiści oferują oprogramowanie za darmo, ale zachęcają użytkowników do wsparcia ich pracy, często w formie darowizn lub pomocy charytatywnej, co nie ma nic wspólnego z wymuszaniem płatności poprzez przerywanie działania programu. Greenware to termin używany do opisania oprogramowania, które promuje ochronę środowiska, ale również nie odnosi się do modelu płatności. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie te terminy dotyczą formy wymuszenia płatności, gdyż każdy z nich odnosi się do innego modelu licencjonowania. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania oprogramowania w zależności od jego funkcji i sposobu dystrybucji. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z definicjami oraz zastosowaniami poszczególnych rodzajów oprogramowania, co przyczyni się do lepszego zrozumienia rynku oprogramowania oraz możliwości, jakie oferują różne modele licencyjne.

Pytanie 2

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. zwiększenia komfortu naprawy
B. polepszenia warunków higienicznych serwisanta
C. usunięcia zanieczyszczeń
D. neutralizacji ładunków elektrostatycznych
Mata antystatyczna oraz opaska antystatyczna są kluczowymi elementami ochrony podczas pracy z wrażliwymi podzespołami elektronicznymi. Głównym celem ich stosowania jest neutralizacja ładunków elektrostatycznych, które mogą powstać podczas manipulacji komponentami. Ładunki te mogą prowadzić do uszkodzenia delikatnych układów elektronicznych, co jest szczególnie istotne w przypadku sprzętu komputerowego, telefonów czy innych urządzeń wysokiej technologii. Przykładem praktycznym jest użycie maty antystatycznej w warsztacie podczas składania lub naprawy sprzętu. Dzięki jej zastosowaniu, serwisant ma pewność, że potencjalne ładunki elektrostatyczne są skutecznie uziemione, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia podzespołów. W branży elektroniki stosuje się normy, takie jak IEC 61340-5-1, które podkreślają konieczność ochrony przed elektrycznością statyczną w obszarach pracy z komponentami wrażliwymi. Takie procedury są standardem w profesjonalnych serwisach i laboratoriach, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 3

Profil mobilny staje się profilem obowiązkowym użytkownika po

A. skasowaniu pliku NTUSER.DAT
B. zmianie nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT
C. zmianie nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN
D. skasowaniu pliku NTUSER.MAN
Usunięcie pliku NTUSER.DAT nie zmienia profilu mobilnego na profil obowiązkowy użytkownika, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do poważnych problemów z funkcjonowaniem profilu. Plik NTUSER.DAT jest kluczowym elementem przechowującym ustawienia i preferencje użytkownika. Jego usunięcie skutkuje utratą wszystkich personalizowanych ustawień, co może zakłócić normalne działanie systemu. Co więcej, usunięcie pliku NTUSER.MAN również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ ten plik definiuje, że profil jest zarządzany. Zmiana nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ plik NTUSER.MAN musi być zachowany, aby profil mógł działać jako obowiązkowy. Takie podejścia opierają się na błędnym zrozumieniu mechanizmu zarządzania profilami w systemie Windows oraz ignorowaniu zasadności poszczególnych plików konfiguracyjnych. W rzeczywistości, aby skonfigurować profil obowiązkowy, administratorzy powinni stosować się do wytycznych dotyczących zarządzania profilami, w tym odpowiednich procedur tworzenia i modyfikowania plików profilu. Prawidłowe podejście wymaga zrozumienia, że każdy z wymienionych plików pełni inną rolę i ich manipulacja powinna być przeprowadzana zgodnie z przyjętymi standardami oraz praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 4

Czytnik w napędzie optycznym, który jest zanieczyszczony, należy oczyścić

A. spirytusem
B. izopropanolem
C. rozpuszczalnikiem ftalowym
D. benzyną ekstrakcyjną
Izopropanol to naprawdę jeden z najlepszych wyborów do czyszczenia soczewek i różnych powierzchni optycznych. Jego działanie jest super efektywne, bo fajnie rozpuszcza brud, a przy tym nie szkodzi delikatnym elementom w sprzęcie. Co ważne, bardzo szybko paruje, więc po czyszczeniu nie ma problemu z zostawianiem jakichś śladów. W praktyce można używać wacików nasączonych izopropanolem, co sprawia, że łatwo dotrzeć do tych trudniej dostępnych miejsc. Zresztą, standardy takie jak ISO 9001 mówią, że izopropanol to dobry wybór do konserwacji elektronicznego sprzętu, więc warto się tego trzymać. Pamiętaj, żeby unikać silnych rozpuszczalników, bo mogą one nieźle namieszać i zniszczyć materiały, z jakich zbudowany jest sprzęt.

Pytanie 5

Jak powinno być usytuowanie gniazd komputerowych RJ45 względem powierzchni biurowej zgodnie z normą PN-EN 50174?

A. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura
B. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura
C. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura
D. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura
Wybór zbyt małej liczby gniazd komputerowych, jak w odpowiedziach dotyczących 1 x RJ45 na 10 m2 czy 20 m2, jest nieadekwatny w kontekście aktualnych potrzeb biur. Współczesne miejsca pracy wymagają większej liczby punktów dostępowych, aby umożliwić płynne korzystanie z technologii oraz wszechstronność w organizacji stanowisk pracy. Odpowiedzi te nie uwzględniają rosnącego zapotrzebowania na łączność, szczególnie w kontekście wzrastającej liczby urządzeń peryferyjnych. W praktyce, umiejscowienie jednego gniazda na większej powierzchni, jak 20 m2, ogranicza elastyczność użytkowników i może prowadzić do przeciążenia infrastruktury sieciowej. Ponadto, koncepcja, która sugeruje używanie jednego gniazda na 20 m2, nie jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci komputerowych, które zalecają większą gęstość gniazd w celu zapewnienia optymalnej wydajności i komfortu pracy. Oparcie się na takich mniejszych liczbach gniazd może prowadzić do nadmiernego uzależnienia od urządzeń sieciowych, takich jak switch'e, co niewłaściwie wpływa na rozplanowanie przestrzeni biurowej oraz użytkowników.

Pytanie 6

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
          NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Administratorzy:(M)
          BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
          BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
          TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. subst C:Windows
B. path C:Windows
C. attrib C:Windows
D. icacls C:Windows
Polecenie attrib jest używane do wyświetlania lub zmiany atrybutów plików, takich jak ukryty lub tylko do odczytu, i nie jest związane z zarządzaniem uprawnieniami dostępu użytkowników do katalogów. Często mylne jest założenie, że atrybuty mogą wpływać na dostępność plików, podczas gdy w rzeczywistości dotyczą jedynie sposobu ich prezentacji i edycji. Polecenie path służy do ustawiania i wyświetlania ścieżki wyszukiwania plików wykonywalnych w konsoli systemowej. Nie ma żadnego związku z uprawnieniami dostępu, co jest częstym błędem w rozumieniu jego zastosowania. Błędne postrzeganie polecenia path wynika z niepełnego zrozumienia roli zmiennych środowiskowych i ich wpływu na działanie systemu. Subst jest używane do tworzenia wirtualnych dysków z mapowaniem folderów, co służy jedynie do wygodniejszego zarządzania strukturą katalogów w systemie i nie ma żadnego wpływu na zarządzanie uprawnieniami dostępu. Często jest to narzędzie mylone z bardziej zaawansowanymi poleceniami zarządzania dostępem z powodu jego zastosowania w organizacji danych. Właściwe zrozumienie i stosowanie powyższych poleceń wymaga rozpoznania ich szczególnych funkcji i ograniczeń, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu systemem operacyjnym.

Pytanie 7

Który standard z rodziny IEEE 802 odnosi się do sieci bezprzewodowych, zwanych Wireless LAN?

A. IEEE 802.3
B. IEEE 802.11
C. IEEE 802.15
D. IEEE 802.5
Standard IEEE 802.11 jest kluczowym standardem z grupy IEEE 802, który definiuje zasady komunikacji w bezprzewodowych sieciach lokalnych (Wireless LAN). Wprowadza on różne metody transmisji danych, w tym różne częstotliwości oraz protokoły zabezpieczeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem dostosowanym do różnych potrzeb środowiskowych. Przykłady zastosowania IEEE 802.11 obejmują sieci Wi-Fi w domach, biurach oraz miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Standard ten, w wersjach takich jak 802.11n, 802.11ac i najnowszy 802.11ax (Wi-Fi 6), zapewnia różne prędkości i zasięg, umożliwiając użytkownikom wygodne łączenie się z internetem bez kabli. Dzięki adaptacyjnym technikom modulacji oraz technologiom, takim jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), standard ten gwarantuje wysoką wydajność oraz stabilne połączenia. W kontekście dobrych praktyk, wdrożenie sieci IEEE 802.11 powinno uwzględniać aspekty zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane w sieci bezprzewodowej.

Pytanie 8

Jaką klasę reprezentuje adres IPv4 w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001?

A. Klasy A
B. Klasy C
C. Klasy B
D. Klasy D
Adres IPv4 przedstawiony w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001 odpowiada adresowi dziesiętnemu 40.192.0.1. Klasyfikacja adresów IPv4 opiera się na pierwszych bitach adresów. Adresy klasy A zaczynają się od bitów 0, co oznacza, że możliwe wartości pierwszego bajtu wahają się od 0 do 127. Adres 40.192.0.1 należy do tego zakresu, więc jest klasy A. Adresy klasy A są używane do przydzielania dużych bloków adresów IP dla dużych organizacji, ponieważ oferują one największą liczbę adresów w danej sieci. Przykłady zastosowania adresów klasy A obejmują duże firmy i organizacje rządowe, które potrzebują szerokiego zakresu adresów do obsługi swoich urządzeń. W praktyce zastosowanie adresacji klasy A pozwala na efektywne zarządzanie dużymi sieciami, co jest zgodne z standardami przydzielania adresów IP określonymi przez IANA i RIPE.

Pytanie 9

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalatora w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL+SHIFT
B. CTRL+Z
C. ALT+F4
D. SHIFT+F10
Odpowiedź SHIFT+F10 jest prawidłowa, ponieważ ta kombinacja klawiszy uruchamia Wiersz poleceń w trakcie instalacji systemu Windows. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik potrzebuje dostępu do narzędzi diagnostycznych lub chce wprowadzić dodatkowe polecenia przed zakończeniem procesu instalacji. Umożliwia to również modyfikację ustawień systemowych oraz naprawę problemów, które mogą wystąpić podczas konfiguracji. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce uruchomić narzędzie DISKPART do zarządzania partycjami dyskowymi, co pozwala na tworzenie, usuwanie lub formatowanie partycji przed zainstalowaniem systemu. Ta funkcjonalność jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie instalacji systemów operacyjnych, gdzie dostęp do dodatkowych narzędzi może znacząco ułatwić proces oraz zwiększyć elastyczność konfiguracji. Warto również zaznaczyć, że ta kombinacja klawiszy jest standardem w różnych wersjach systemów Windows, co czyni ją zrozumiałą i uniwersalną dla użytkowników.

Pytanie 10

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem
B. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia
C. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku
D. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku
Średni czas dostępu w dyskach twardych jest kluczowym parametrem wydajności, który składa się z sumy średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia. Średni czas wyszukiwania odnosi się do czasu, jaki potrzebny jest głowicy dysku na zlokalizowanie odpowiednich danych na talerzu, natomiast opóźnienie (zwane także czasem rotacyjnym) to czas, jaki zajmuje obrót dysku, aby dane znalazły się pod głowicą. Zrozumienie tego zagadnienia jest niezbędne przy projektowaniu systemów przechowywania danych oraz ich optymalizacji. W praktyce, w obszarze IT, administratorzy baz danych oraz inżynierowie systemów często korzystają z tych metryk, aby ocenić efektywność dysków twardych. Przykładowo, w systemach baz danych, minimalizacja średniego czasu dostępu przyczynia się do szybszego przetwarzania zapytań i lepszej responsywności aplikacji. Dobre praktyki w branży obejmują regularne monitorowanie tych parametrów oraz porównywanie ich z danymi producentów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupów i modernizacji sprzętu.

Pytanie 11

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.16
B. 172.16.0.112
C. 172.16.0.224
D. 172.16.0.96
Odpowiedzi takie jak 172.16.0.16, 172.16.0.112 oraz 172.16.0.224 wynikają z niepełnego zrozumienia zasad adresacji IP oraz maski podsieci. Przykładowo, wybierając adres 172.16.0.16, można być w błędzie, sądząc, że jest to adres sieci. W rzeczywistości, adres ten znajduje się w innej podsieci, a jego użycie może prowadzić do konfliktów w komunikacji wewnętrznej. Podobnie, wybierając 172.16.0.112, użytkownik może mylnie zakładać, że jest to adres sieci dla omawianego hosta, podczas gdy w rzeczywistości jest to adres w podsieci, która nie obejmuje 172.16.0.123. Adres 172.16.0.224 również nie jest poprawny, bowiem jest to adres rozgłoszeniowy w innej podsieci, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w konfiguracji sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest brak zrozumienia, jak działa maska podsieci i jak dzieli ona adresy IP na podsieci. Ważne jest, aby mieć świadomość, że adresy IP w danej podsieci muszą być zgodne z przyjętymi zasadami segmentacji i muszą być określone przez maskę, co wpływa na możliwość ich użycia w danej sieci. Konsekwencje błędnego przypisania adresów mogą prowadzić do problemów w komunikacji, a także do konieczności przeprowadzania kosztownych poprawek w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 12

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny
B. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny
C. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa
D. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny
Odpowiedź wskazująca na podstawową, rozszerzoną oraz dysk logiczny jako typy partycji w systemie Windows jest poprawna, ponieważ te trzy rodzaje partycji stanowią fundament struktury partycjonowania dysków twardych w tym systemie operacyjnym. Partycja podstawowa jest kluczowa, gdyż to na niej można zainstalować system operacyjny, a także można z niej uruchamiać inne systemy. Partycja rozszerzona z kolei nie może być używana do bezpośredniego instalowania systemu operacyjnego, ale pozwala na utworzenie kilku dysków logicznych, co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową. Dzięki dyskom logicznym można tworzyć dodatkowe partycje w obrębie partycji rozszerzonej, co jest niezwykle przydatne w przypadku organizacji danych. W praktyce, gdy planujemy instalację systemu operacyjnego lub zarządzanie danymi na dysku, znajomość tych typów partycji jest niezbędna, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych partycji, co można zrealizować przy pomocy narzędzi systemowych Windows, takich jak 'Kopia zapasowa i przywracanie'.

Pytanie 13

CommView oraz WireShark to aplikacje wykorzystywane do

A. ochrony przesyłania danych w sieci
B. badania zasięgu sieci bezprzewodowej
C. analizowania pakietów przesyłanych w sieci
D. określania wartości tłumienia w kanale transmisyjnym
CommView i WireShark to narzędzia wykorzystywane do analizy ruchu sieciowego, umożliwiające monitorowanie pakietów transmitowanych w sieci w czasie rzeczywistym. Dzięki tym programom można dokładnie zobaczyć, jakie dane są przesyłane, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci, monitorowaniu bezpieczeństwa, czy optymalizacji usług sieciowych. Przykładowo, WireShark pozwala na filtrowanie pakietów według różnych kryteriów, co może być niezwykle przydatne w przypadku identyfikacji niepożądanych połączeń lub analizowania ruchu do i z określonych adresów IP. Zastosowanie tych narzędzi znajduje się w standardach branżowych, takich jak ITIL czy ISO/IEC 27001, gdzie monitoring i analiza ruchu sieciowego są kluczowymi elementami zarządzania bezpieczeństwem informacji oraz zapewnienia jakości usług.

Pytanie 14

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. okulary ochronne
B. odzież poliestrową
C. rękawice gumowe
D. matę i opaskę antystatyczną
Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 15

Podaj polecenie w systemie Linux, które umożliwia określenie aktualnego katalogu użytkownika.

A. path
B. cls
C. mkdir
D. pwd
Odpowiedzi takie jak 'cls', 'path' czy 'mkdir' są mylące i nie spełniają funkcji identyfikacji bieżącego katalogu roboczego. 'cls' to polecenie używane w systemie Windows, które służy do czyszczenia ekranu terminala, a nie do sprawdzania lokalizacji. Użytkownicy często mylą je z podobnymi poleceniami, co prowadzi do nieporozumień w kontekście systemów Unixowych, w których 'clear' pełni rolę czyszczenia ekranu. Z kolei 'path' w systemach Unixowych nie jest poleceniem, a zmienną środowiskową, która określa zestaw katalogów, w których system operacyjny przeszukuje pliki wykonywalne. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że zmiana zmiennej 'PATH' nie wpływa na lokalizację w terminalu, a jedynie definiuje, które foldery są przeszukiwane przy uruchamianiu programów. Natomiast 'mkdir' to polecenie do tworzenia nowych katalogów, co jest całkowicie inną czynnością, niezwiązaną z określaniem bieżącej lokalizacji. Często użytkownicy nowi w systemach Unixowych nie rozumieją różnicy między tymi poleceniami, co prowadzi do frustracji i pomyłek w codziennej pracy z systemem. Kluczowe jest zrozumienie, które polecenia służą do jakich celów, co nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 16

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. release
B. spool
C. quota
D. management
Odpowiedź 'quota' jest poprawna, ponieważ odnosi się do mechanizmu zarządzania przydziałem zasobów dyskowych na poziomie użytkowników. System limitów dyskowych, znany jako 'quota', pozwala administratorom określać maksymalną ilość przestrzeni dyskowej, jaką mogą wykorzystać poszczególni użytkownicy lub grupy użytkowników. To praktyczne podejście jest niezwykle istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, gdzie kontrola nad zasobami jest kluczowa dla utrzymania wydajności i sprawności systemu. Przykładem zastosowania limitów dyskowych może być organizacja, która przydziela użytkownikom określoną ilość gigabajtów na ich kontach, co pozwala uniknąć przeciążenia systemu i zapewnia równomierne rozłożenie zasobów. Dobre praktyki branżowe sugerują regularne monitorowanie i dostosowywanie tych limitów w odpowiedzi na zmiany w potrzebach użytkowników oraz rozwój technologii. Warto również zaznaczyć, że systemy operacyjne, takie jak Linux, oferują wbudowane narzędzia do zarządzania limitami dyskowymi, co ułatwia ich administrację.

Pytanie 17

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. cyfrowy na analogowy
B. analogowy na cyfrowy
C. stały na zmienny
D. zmienny na stały
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 18

Z wykorzystaniem narzędzia diagnostycznego Tracert można określić ścieżkę do celu. Przez ile routerów przechodził pakiet wysłany z hosta 172.16.0.99?

A. 4
B. 5
C. 24
D. 2
Wybór wartości 2, 4 czy 24 oznacza błędne zrozumienie działania narzędzia Tracert oraz znaczenia poszczególnych przeskoków w trasie pakietu. Wartość 2 wskazuje na zbyt małą liczbę, co sugeruje, że użytkownik mógł przeoczyć kilka routerów na trasie. Z kolei odpowiedź 4, choć wydaje się bliska prawidłowej, jest nieprecyzyjna, ponieważ nie uwzględnia wszystkich skoków w raportowanych wynikach. Odpowiedź 24 jest całkowicie błędna, ponieważ oznaczałaby, że pakiet przeszedł przez 24 różne urządzenia sieciowe, co jest niezgodne z przedstawionymi wynikami. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest zapominanie, że każdy wynik Tracert reprezentuje osobny przeskok, a nie grupy urządzeń. Użytkownicy często mylą liczbę przeskoków z innymi wartościami, takimi jak czas odpowiedzi, co może prowadzić do nieporozumień. Aby zrozumieć działanie Tracert, kluczowe jest zrozumienie samej koncepcji przeskoków w sieci. Przeskoki są fundamentalnym elementem w topologii sieci, a każdy router pełni rolę w przekazywaniu pakietów do celu. Dlatego dla właściwej analizy ścieżki pakietu konieczne jest zwrócenie uwagi na każdy z routerów, a nie tylko na końcowy adres IP.

Pytanie 19

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie otrzymał zadanie podziału aktualnej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Obecna sieć posiada adres IP 192.168.20.0 i maskę 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.224
B. 255.255.255.248
C. 255.255.255.192
D. 255.255.255.240
Aby podzielić sieć 192.168.20.0/24 na 16 podsieci, należy zrozumieć, jak działa maskowanie sieciowe. Maskę /24 (255.255.255.0) można przekształcić, aby uzyskać więcej podsieci poprzez pożyczenie bitów z części hosta. W przypadku 16 podsieci potrzebujemy 4 dodatkowych bitów (2^4 = 16). Stąd, nowa maska będzie miała 28 bitów (24 bity sieci + 4 bity na podsieci), co daje nam maskę 255.255.255.240. Dzięki temu każda z podsieci będzie miała 16 adresów IP, z czego 14 będzie dostępnych dla hostów (adresy 0 i 15 w każdej podsieci są zarezerwowane na adres sieci i rozgłoszeniowy). Przykładowo, pierwsza podsieć będzie miała adresy od 192.168.20.0 do 192.168.20.15, druga od 192.168.20.16 do 192.168.20.31 itd. Stosowanie odpowiednich masek jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz optymalizacji wykorzystania adresów IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 20

Osoba pragnąca wydrukować dokumenty w oryginale oraz w trzech egzemplarzach na papierze samokopiującym powinna zainwestować w drukarkę

A. termotransferową
B. igłową
C. laserową
D. atramentową
Drukarka igłowa jest idealnym rozwiązaniem do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym, ponieważ wykorzystuje mechanizm uderzeń igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na jednoczesne tworzenie kopii. Dzięki tej technologii użytkownik może uzyskać oryginał oraz trzy kopie w jednym cyklu drukowania, co znacznie przyspiesza proces. Drukarki igłowe są szczególnie popularne w biurach oraz w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka jakość kopii oraz ich jednoczesne drukowanie, takich jak faktury, umowy czy inne dokumenty urzędowe. Warto również zwrócić uwagę na ich trwałość oraz niskie koszty eksploatacji, co czyni je praktycznym wyborem dla firm. Dodatkowo, standard ISO 9001 zaleca stosowanie odpowiednich technologii drukarskich w zależności od potrzeb, co w przypadku dokumentów samokopiujących jednoznacznie wskazuje na drukarki igłowe jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 21

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. Windows Server 2012
B. OS X Server
C. Linux
D. Unix
Linux jest systemem operacyjnym, który jest udostępniony na licencji GNU General Public License (GPL), co oznacza, że jego kod źródłowy jest publicznie dostępny i może być modyfikowany oraz rozpowszechniany. Licencja ta umożliwia każdemu użytkownikowi na używanie, modyfikowanie oraz dystrybucję oprogramowania, co sprzyja innowacjom i rozwojowi technologii. Dzięki temu Linux stał się podstawą dla wielu dystrybucji, takich jak Ubuntu, Fedora czy Debian, które są szeroko stosowane w różnych środowiskach, od komputerów osobistych, przez serwery, aż po urządzenia wbudowane. Przykładem zastosowania Linuxa w praktyce jest jego dominacja w środowiskach serwerowych, gdzie zapewnia stabilność, bezpieczeństwo oraz elastyczność. Wiele dużych firm oraz organizacji wybiera Linux ze względu na niski koszt licencji i możliwość dostosowania systemu do swoich specyficznych potrzeb, co czyni go idealnym wyborem w kontekście rozwoju technologii open-source.

Pytanie 22

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. serwera Proxy
B. programu antywirusowego
C. blokady portu 80
D. zapory sieciowej
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowy element zabezpieczeń sieciowych, który monitoruje i kontroluje ruch sieciowy w oparciu o określone zasady bezpieczeństwa. Jej głównym zadaniem jest blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci oraz ochrona przed atakami z zewnątrz. W praktyce zapory sieciowe mogą być zarówno sprzętowe, jak i programowe, co pozwala na ich elastyczne zastosowanie w różnych środowiskach. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być konfiguracja reguł, które pozwalają na dostęp do zasobów jedynie z zaufanych adresów IP, a blokują wszystkie inne połączenia. Ponadto, zapory sieciowe mogą być zintegrowane z systemami wykrywania włamań (IDS) oraz rozwiązaniami typu Unified Threat Management (UTM), co dodatkowo zwiększa poziom ochrony. Stosowanie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak model bezpieczeństwa wielowarstwowego, w którym różne technologie ochrony współpracują w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 podkreślają znaczenie skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, co obejmuje również wdrażanie efektywnych zapór sieciowych.

Pytanie 23

Jak ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie funkcjonować w dwóch sieciach lokalnych o różnych adresach IP?

A. Wpisać dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
B. Zaznaczyć opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"
C. Wpisać dwa adresy bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
D. Wpisać dwa adresy serwerów DNS
Skonfigurowanie dwóch adresów IP na karcie sieciowej w Windows Server 2008, korzystając z zakładki 'Zaawansowane', to ważna sprawa, jeśli chcesz, żeby komputer mógł jednocześnie działać w dwóch różnych sieciach lokalnych. Żeby to zrobić, najpierw musisz wejść w właściwości karty sieciowej, potem wybrać protokół TCP/IP. W zakładce 'Zaawansowane' można dodać nowe adresy IP. Każdy z nich musi być w zgodzie z odpowiednią maską podsieci i bramą, bo dzięki temu ruch sieciowy będzie kierowany poprawnie. Przykład? No, wyobraź sobie serwer, który musi komunikować się i z wewnętrzną siecią, i z zewnętrzną, na przykład w sytuacji DMZ. To jest na pewno zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które mówią o tym, jak ważne jest, żeby sieci były odpowiednio segmentowane dla większego bezpieczeństwa i wydajności. Co więcej, taka konfiguracja daje Ci sporo elastyczności w zarządzaniu adresacją IP i łatwo można przełączać się między sieciami, gdy zajdzie taka potrzeba.

Pytanie 24

Jeśli podczas podłączania stacji dysków elastycznych 1,44 MB kabel sygnałowy zostanie włożony odwrotnie, to

A. BIOS komputera zgłosi błąd w podłączeniu stacji dysków
B. BIOS komputera rozpozna stację dysków jako 2,88 MB
C. BIOS komputera prawidłowo zidentyfikuje stację dysków
D. stacja dysków zostanie uszkodzona
Odpowiedź wskazująca, że BIOS komputera zgłosi błąd podłączenia stacji dysków jest poprawna, ponieważ stacje dysków elastycznych, podobnie jak inne urządzenia peryferyjne, muszą być podłączone zgodnie z określonymi standardami złącz. W przypadku stacji dysków 1,44 MB, kabel danych ma określoną orientację, a odwrotne podłączenie spowoduje, że sygnały nie będą przesyłane prawidłowo. BIOS, jako oprogramowanie niskiego poziomu odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu podczas uruchamiania komputera, wykonuje różne testy, w tym wykrywanie podłączonych urządzeń. W przypadku stacji dysków, jeśli sygnały są nieprawidłowe, BIOS nie jest w stanie ich zidentyfikować, co skutkuje błędem podłączenia. Praktyczny aspekt tej wiedzy odnosi się do codziennych czynności serwisowych, gdzie należy upewnić się, że wszystkie połączenia kablowe są przeprowadzone zgodnie z zaleceniami producenta. Wiedza ta jest kluczowa w kontekście napraw i konserwacji sprzętu komputerowego, gdzie błędne podłączenie urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego uszkodzenia.

Pytanie 25

Jaką funkcję pełni serwer ISA w systemie Windows?

A. Służy jako system wymiany plików
B. Jest serwerem stron WWW
C. Pełni funkcję firewalla
D. Rozwiązuje nazwy domen
ISA Server (Internet Security and Acceleration Server) pełni kluczową rolę jako firewall oraz rozwiązanie do zarządzania dostępem do Internetu w systemie Windows. Jego podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu sieciowego, co pozwala na ochronę sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z zewnątrz. ISA Server implementuje różnorodne mechanizmy zabezpieczeń, w tym proxy, NAT (Network Address Translation) oraz filtrację na poziomie aplikacji. Przykładem zastosowania ISA Server może być ochrona sieci firmowej, gdzie administratorzy mogą definiować zasady dostępu do zasobów internetowych, a także monitorować i rejestrować ruch. W praktyce oznacza to, że organizacje mogą skutecznie zarządzać dostępem do Internetu, blokować potencjalnie złośliwe witryny oraz ograniczać dostęp do aplikacji niezgodnych z polityką bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w kontekście zabezpieczeń jest regularne aktualizowanie reguł i polityk w celu dostosowania ich do zmieniającego się krajobrazu zagrożeń. Ponadto, stosowanie ISA Server w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak systemy IDS/IPS, pozwala na stworzenie wielowarstwowej architektury bezpieczeństwa, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 26

Jakie urządzenie umożliwia zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej?

A. Konwerter mediów
B. Modem VDSL
C. Przełącznik zarządzalny
D. Wzmacniacz sygnału
Wzmacniacz sygnału to urządzenie, które działa na zasadzie odbierania i retransmisji sygnału bezprzewodowego, co pozwala na zwiększenie zasięgu sieci Wi-Fi. Działa to w praktyce poprzez wzmocnienie sygnału, który w przeciwnym razie mógłby być zbyt słaby, aby dotrzeć do odległych miejsc w budynku lub na zewnątrz. Stosowanie wzmacniaczy sygnału jest szczególnie przydatne w dużych domach, biurach czy obiektach przemysłowych, gdzie występują przeszkody, takie jak ściany czy meble, które mogą tłumić sygnał. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed zakupem wzmacniacza warto przeprowadzić pomiar zasięgu istniejącej sieci, aby odpowiednio dobrać lokalizację wzmacniacza, co zapewni maksymalną efektywność. Wzmacniacze sygnału są również często wykorzystywane w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba pokrycia zasięgiem rozległych terenów, takich jak parki, ogrody czy kompleksy sportowe.

Pytanie 27

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. EU
B. IU
C. FPU
D. ALU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 28

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Zgubiony plik setup
B. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u
C. Skasowana zawartość pamięci CMOS
D. Uszkodzona karta graficzna
Wskazanie innych przyczyn wystąpienia komunikatu CMOS checksum error sugeruje szereg nieporozumień dotyczących architektury systemu komputerowego. Usunięcie pliku setup w BIOS-ie, choć teoretycznie mogłoby wpłynąć na jego funkcjonowanie, nie jest możliwe, ponieważ BIOS nie korzysta z plików w tradycyjnym sensie. BIOS zawiera stałe oprogramowanie, które nie może być 'usunięte' w sposób, który skutkowałby błędem checksum. Skasowanie zawartości pamięci CMOS jest często konsekwencją rozładowanej baterii, a nie przyczyną błędu. W praktyce, zawartość ta jest usuwana przy braku zasilania z baterii, co prowadzi do błędów, a nie jest to przyczyna wystąpienia komunikatu. Odnośnie uszkodzonej karty graficznej, jej awaria może objawiać się różnymi problemami, takimi jak brak obrazu na monitorze, ale nie ma bezpośredniego związku z błędami w pamięci CMOS. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości zasad działania BIOS-u oraz jego interakcji z systemem operacyjnym. Niezrozumienie roli baterii w utrzymywaniu ustawień BIOS-u prowadzi do błędnych wniosków i diagnoz, co może skutkować niepotrzebnymi kosztami i frustracją użytkownika. Kluczową sprawą jest zrozumienie, że CMOS jest bezpośrednio związany z pamięcią, a nie z komponentami takimi jak karta graficzna. W związku z tym najważniejszym wnioskiem jest, że odpowiednie zarządzanie zasobami i ich zrozumienie są fundamentalne dla efektywnego rozwiązywania problemów w komputerach.

Pytanie 29

Aby bezpośrednio połączyć dwa komputery w przewodowej sieci LAN, należy zastosować

A. kabel światłowodowy i jedną kartę sieciową w jednym z komputerów
B. kabel sieciowy cross-over i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów
C. kabel USB i po jednej karcie sieciowej w każdym z komputerów
D. kabel sieciowy patch-cord bez krosowania oraz kabel Centronics
Kabel sieciowy cross-over jest specjalnie zaprojektowany do bezpośredniego łączenia ze sobą dwóch komputerów, co oznacza, że umożliwia wymianę danych bez potrzeby stosowania switcha lub routera. W takim połączeniu każdy z komputerów musi być wyposażony w kartę sieciową, która obsługuje standardy Ethernet, takie jak 10Base-T, 100Base-TX lub 1000Base-T. Kabel cross-over różni się od standardowego kabla prostego, ponieważ w nim pary przewodów są zamienione, co pozwala na poprawne przesyłanie sygnałów transmitowanych i odbieranych pomiędzy dwoma urządzeniami. Praktycznym przykładem takiego rozwiązania jest konfiguracja sieci w małych biurach, gdzie dwa komputery muszą wymieniać pliki lub współdzielić zasoby bez dodatkowego sprzętu. Zastosowanie tego typu kabli jest zgodne ze standardem IEEE 802.3, co zapewnia wysoką jakość transmisji danych oraz minimalizację zakłóceń.

Pytanie 30

Jak określa się typ licencji, który pozwala na pełne korzystanie z programu, lecz można go uruchomić tylko przez ograniczoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Box
B. Adware
C. Trialware
D. Donationware
Trialware to rodzaj licencji, która pozwala na używanie oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia ograniczonej liczby uruchomień. Jest to często stosowane w kontekście oprogramowania, które ma na celu zachęcenie użytkowników do zakupu pełnej wersji po okresie próbnej. Przykładem mogą być programy antywirusowe, które oferują pełną funkcjonalność przez 30 dni, po czym wymagają zakupu licencji, aby kontynuować korzystanie. W praktyce, trialware pozwala użytkownikowi na przetestowanie funkcji programu przed podjęciem decyzji o inwestycji. W branży oprogramowania, ta strategia marketingowa jest uznawana za standard, ponieważ daje użytkownikom możliwość oceny jakości produktu bez pełnego zobowiązania finansowego. Warto zwrócić uwagę na różne implementacje trialware, które mogą różnić się długością okresu próbnego oraz liczbą możliwych uruchomień, co powinno być jasno określone w umowie licencyjnej. Dobrą praktyką jest również oferowanie użytkownikom wsparcia technicznego podczas okresu próbnego, co może zwiększyć szanse na konwersję na płatny model.

Pytanie 31

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznych kopii zapasowych danych
B. defragmentacji dysku
C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu
D. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym
Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych na tradycyjnych dyskach HDD, aby poprawić ich wydajność. Dyski SSD działają jednak na zupełnie innej zasadzie. W odróżnieniu od HDD, które wykorzystują ruchome części do odczytu i zapisu danych, SSD korzystają z pamięci flash, co oznacza, że dostęp do danych jest bardzo szybki, niezależnie od ich fizycznego rozmieszczenia na nośniku. Proces defragmentacji, który w przypadku HDD może przyspieszyć dostęp do danych, w przypadku SSD nie tylko nie przynosi korzyści, ale może również prowadzić do przedwczesnego zużycia komórek pamięci. Ponieważ SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu i kasowania, narażanie ich na dodatkowe operacje zapisu, jakimi są działania defragmentacyjne, jest niewskazane. Zamiast tego, użytkownicy SSD powinni skupić się na regularnym aktualizowaniu oprogramowania systemowego oraz korzystaniu z technologii TRIM, które pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią pamięci. Dobre praktyki zarządzania dyskami SSD obejmują również monitorowanie ich stanu za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów.

Pytanie 32

Na schemacie blokowym funkcjonalny blok RAMDAC ilustruje

Ilustracja do pytania
A. przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM
B. pamięć ROM karty graficznej
C. pamięć RAM karty graficznej
D. przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM
RAMDAC jest kluczowym komponentem w kartach graficznych, który przekształca dane wideo z postaci cyfrowej na analogową. Jego główną funkcją jest obsługa konwersji sygnałów potrzebnych do wyświetlania obrazu na monitorach CRT. RAMDAC zawiera pamięć RAM, która przechowuje paletę kolorów i przetwornik cyfrowo-analogowy do generowania sygnałów wideo. Przykładem praktycznego zastosowania RAMDAC jest możliwość precyzyjnego odwzorowania kolorów dzięki zastosowaniu tablic look-up, co pozwala na dostosowanie wyjściowego sygnału do różnych standardów wyświetlania. Współczesne technologie, takie jak HDMI czy DisplayPort, zminimalizowały rolę RAMDAC, jednak jego koncepcje pozostają istotne w zrozumieniu podstaw grafiki komputerowej. Zrozumienie działania RAMDAC jest fundamentem dla inżynierów zajmujących się projektowaniem układów graficznych, a wykorzystanie standardów, jak VESA, gwarantuje kompatybilność z szeroką gamą urządzeń wyświetlających. Wiedza o RAMDAC umożliwia projektowanie systemów z zachowaniem pełnej kontroli nad jakością sygnału wideo, co jest kluczowe w zastosowaniach profesjonalnych, gdzie jakość obrazu ma zasadnicze znaczenie.

Pytanie 33

Jak wiele urządzeń może być podłączonych do interfejsu IEEE1394?

A. 8
B. 55
C. 63
D. 1
Odpowiedź 63 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normą IEEE 1394 (znaną również jako FireWire), do jednego portu można podłączyć maksymalnie 63 urządzenia. Ta norma została zaprojektowana do obsługi komunikacji pomiędzy urządzeniami audio-wideo oraz komputerami, co czyni ją istotną w różnorodnych aplikacjach, takich jak nagrywanie dźwięku, przesyłanie strumieniowego wideo oraz transfer dużych plików danych. Każde z podłączonych urządzeń może być identyfikowane na magistrali, a komunikacja odbywa się w sposób zorganizowany, co pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością oraz minimalizację opóźnień. W praktyce, gdy korzystamy z urządzeń opartych na standardzie IEEE 1394, takich jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde, możemy z łatwością podłączać wiele z nich jednocześnie, co znacząco zwiększa naszą elastyczność w pracy z multimediami i dużymi zbiorami danych. Ważne jest również, aby pamiętać, że standard ten definiuje nie tylko maksymalną liczbę urządzeń, ale także zasady dotyczące zasilania i komunikacji, co czyni go niezawodnym rozwiązaniem w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 34

Analiza danych wyświetlonych przez program umożliwia stwierdzenie, że

Ilustracja do pytania
A. partycja wymiany ma pojemność 2 GiB
B. partycja rozszerzona zajmuje 24,79 GiB
C. zamontowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3
D. jeden dysk twardy został podzielony na sześć partycji podstawowych
Analiza niepoprawnych opcji wymaga zrozumienia struktury partycji i ich funkcji. Pierwsza opcja sugeruje że jeden dysk twardy został podzielony na sześć partycji podstawowych co jest błędne w kontekście standardów MBR Master Boot Record gdzie maksymalna liczba partycji podstawowych wynosi cztery. Zrzut ekranu ukazuje jedną partycję rozszerzoną która umożliwia tworzenie dodatkowych partycji logicznych jak sda5 i sda6. Druga odpowiedź jest również niepoprawna ponieważ sda1 sda2 i sda3 nie są oddzielnymi dyskami a jedynie partycjami na tym samym dysku sda. Nazewnictwo oparte na literach i cyfrach odnosi się do struktury partycji na pojedynczym dysku twardym co jest standardową konwencją w systemach Linux. Trzecia opcja błędnie identyfikuje wielkość partycji rozszerzonej. Zrzut ekranu pokazuje że partycja rozszerzona sda3 ma wielkość 26.79 GiB a nie 24.79 GiB co jest zauważalne w danych. Te nieporozumienia mogą wynikać z błędnej interpretacji danych wyświetlanych w narzędziach do zarządzania dyskami co jest częstym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników systemów.

Pytanie 35

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. tunelowanie
B. trasowanie
C. mostkowanie
D. mapowanie
Tunelowanie to technika stosowana w architekturze sieciowej do tworzenia zaszyfrowanych połączeń między hostami przez publiczny internet. W kontekście VPN, umożliwia zdalnym użytkownikom bezpieczny dostęp do zasobów sieciowych tak, jakby znajdowali się w lokalnej sieci. Tunelowanie działa poprzez encapsulację danych w protokole, który jest następnie przesyłany przez sieć. Przykładowo, protokół PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) oraz L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) są powszechnie używane w tunelowaniu. Warto zauważyć, że tunelowanie nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w kontekście zabezpieczania komunikacji między różnymi lokalizacjami. Dobrą praktyką w korzystaniu z tunelowania jest stosowanie silnych algorytmów szyfrowania, takich jak AES (Advanced Encryption Standard), aby zapewnić poufność i integralność przesyłanych danych. W związku z rosnącymi zagrożeniami w sieci, znajomość i umiejętność implementacji tunelowania staje się niezbędna dla specjalistów IT.

Pytanie 36

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. asynchroniczną Simplex
B. asynchroniczną Full duplex
C. synchroniczną Half duplex
D. synchroniczną Full duplex
Odpowiedzi, które wskazują na metodę komunikacji synchronicznej lub półdupleksowej, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistej specyfiki magistrali PCI-Express. Synchroniczna komunikacja wymaga, aby zarówno nadajnik, jak i odbiornik były zsynchronizowane co do czasu, co w praktyce może prowadzić do opóźnień w transmisji, szczególnie w środowisku z wieloma urządzeniami. W przypadku magistrali PCIe, asynchroniczny sposób działania pozwala na większą elastyczność i lepsze wykorzystanie dostępnej przepustowości. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące sposób półdupleksowy, który zezwala na komunikację tylko w jednym kierunku w danym czasie, są nieaktualne i niezgodne z architekturą PCIe. Tego typu podejście ograniczałoby wydajność, co byłoby nieadekwatne do współczesnych potrzeb technologicznych. Również koncepcja simplex, która umożliwia przesył danych tylko w jednym kierunku, jest w kontekście PCIe całkowicie nieadekwatna. Współczesne aplikacje wymagają nieprzerwanego przepływu informacji, co czyni asynchroniczną komunikację Full duplex kluczowym elementem w architekturze PCIe. Typowe błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z nieuzupełnionej wiedzy na temat różnicy pomiędzy różnymi metodami komunikacji oraz ich wpływu na wydajność systemów komputerowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że zrozumienie tych podstawowych pojęć jest niezbędne do skutecznej oceny nowoczesnych technologii oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 37

Co symbolizuje graficzny znak przedstawiony na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. główny punkt dystrybucyjny
B. gniazd telekomunikacyjne
C. otwarty kanał kablowy
D. zamknięty kanał kablowy
Symbole używane w dokumentacji technicznej są kluczowe dla zrozumienia planów i schematów instalacji teletechnicznych. Otwarty kanał kablowy, mimo że jest często używany do prowadzenia przewodów, zwykle oznaczany jest w inny sposób, bardziej przypominający prostokątną ramkę, co pozwala na łatwe wyróżnienie na planach. Zamknięte kanały kablowe, takie jak korytka czy rynny, też mają różne oznaczenia w zależności od ich specyfiki i zastosowania, co jest regulowane przez normy takie jak EN 50085. Z kolei główny punkt dystrybucyjny, będący centralnym elementem sieci telekomunikacyjnej, gdzie zbiegają się główne linie transmisyjne, zwykle oznaczany jest bardziej złożonym symbolem, często z dodatkowymi opisami technicznymi. Błędne zrozumienie symboli może prowadzić do nieprawidłowej instalacji lub konfiguracji systemów telekomunikacyjnych, co z kolei skutkuje problemami z łącznością lub niespełnieniem norm bezpieczeństwa i funkcjonalności. Dlatego tak istotne jest dokładne zaznajomienie się ze standardami oznaczeń, co pozwala na efektywne planowanie i realizację projektów zgodnie z wymaganiami branżowymi. Znajomość różnic w symbolach i ich zastosowaniach jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów telekomunikacyjnych, aby uniknąć typowych błędów myślowych i nieporozumień w interpretacji dokumentacji technicznej. Prawidłowa interpretacja symboli jest kluczowa dla zapewnienia, że wszystkie elementy infrastruktury są zainstalowane zgodnie z planem i działają optymalnie.

Pytanie 38

Jakie zagrożenie nie jest eliminowane przez program firewall?

A. Ataki powodujące zwiększony ruch w sieci
B. Szpiegowanie oraz kradzież poufnych informacji użytkownika
C. Wirusy rozprzestrzeniające się za pomocą poczty e-mail
D. Dostęp do systemu przez hakerów
Każda z wymienionych odpowiedzi, które sugerują, że firewall może chronić przed różnymi zagrożeniami, prowadzi do błędnych wniosków i zrozumienia roli tego narzędzia w architekturze zabezpieczeń. Uzyskanie dostępu do komputera przez hakerów, szpiegowanie oraz wykradanie poufnych danych użytkownika, a nawet ataki generujące wzmożony ruch w sieci, to scenariusze, na które firewalle mogą reagować, ale nie są one w stanie skutecznie zapobiegać. Na przykład, firewalle filtrują ruch sieciowy i mogą blokować nieautoryzowane połączenia, ale nie są wystarczające do ochrony przed atakami typu social engineering, które często są wykorzystywane przez hakerów do uzyskania dostępu do systemów. Ponadto, wirusy rozprzestrzeniające się pocztą e-mail mogą być zainstalowane na komputerze użytkownika poprzez otwarcie zainfekowanego załącznika, co pokazuje, że firewalle, które nie analizują treści wiadomości, nie mają możliwości zapobiegania takim incydentom. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że firewalle są tylko jednym z wielu elementów składających się na kompleksowy system bezpieczeństwa, a ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 39

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 16 bitów
B. 32 bitów
C. 64 bitów
D. 128 bitów
Wybór 128 bitów może sugerować, że masz pojęcie o nowoczesnych standardach komputerowych, ale pomijasz ważny kontekst historyczny związany z ISA. 128-bitowe magistrale to bardziej nowoczesne podejście, wykorzystywane w architekturach SIMD, które głównie są w GPU i niektórych procesorach ogólnego przeznaczenia. W ISA, która powstała w latach 80-tych, zbyt szeroka szyna danych nie była ani wykonalna technicznie, ani potrzebna, biorąc pod uwagę dostępne technologie. Z kolei 64 bity odnoszą się do nowszych standardów jak x86-64, ale w przypadku ISA to nie ma sensu. Często ludzie myślą, że szersza szyna to od razu lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Warto pamiętać, że sama szerokość szyny to tylko jedna z wielu rzeczy, które wpływają na wydajność systemu. W kontekście ISA, która miała 16-bitową szerokość, kluczowe jest zrozumienie jej ograniczeń i możliwości. Dlatego przy analizie architektur komputerowych warto patrzeć zarówno na historyczne, jak i techniczne aspekty, żeby lepiej zrozumieć, jak technologia komputerowa się rozwijała.

Pytanie 40

Standard magistrali komunikacyjnej PCI w wersji 2.2 (Peripheral Component Interconnect) definiuje maksymalną szerokość szyny danych na

A. 16 bitów
B. 128 bitów
C. 64 bity
D. 32 bity
Wybór szerokości szyny danych innej niż 32 bity może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów magistrali PCI. Odpowiedzi sugerujące 16, 64 lub 128 bitów nie uwzględniają faktu, że standard PCI ver. 2.2, wprowadzony w latach 90-tych, został zaprojektowany z myślą o określonym poziomie wydajności i technologii dostępnej w tamtym czasie. Szerokości 16 i 64 bity mogą być mylone z innymi standardami lub wariantami PCI, które były stosowane w różnych zastosowaniach, jednak w kontekście PCI 2.2 to 32 bity są jedyną właściwą odpowiedzią. Pominięcie lub pomylenie tych danych może prowadzić do nieprawidłowego wniosku na temat kompatybilności i wydajności komponentów. Odpowiedź 128 bitów nie jest również poprawna, ponieważ aktualna technologia na poziomie standardu PCI nie wspierała szerszych magistrali danych w tamtym okresie. W dzisiejszych czasach, w miarę rozwoju technologii, standardy takie jak PCI Express oferują znacznie większe możliwości, co może wprowadzać pewne zamieszanie dla osób, które nie są świadome różnic między tymi standardami. Podczas projektowania systemów komputerowych ważne jest, aby posiadać szczegółową wiedzę na temat konkretnych standardów oraz ich ograniczeń, aby uniknąć błędnych decyzji dotyczących architektury sprzętowej.