Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 17:23
Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 17:36

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiej potrawy nie powinno się serwować na półmisku platerowym?

A. Terriny drobiowej

B. Rolady serowej

C. Jaj nadziewanych

D. Schabu pieczonego

Podawanie takich dań jak rolady serowe czy schab pieczony na półmisku platerowym to całkiem popularna praktyka, a w restauracjach to już standard. Rolady mają fajną formę i łatwo je kroić na plastry, dzięki czemu ładnie wyglądają na talerzu, a goście mogą sobie wygodnie ich spróbować. Schab pieczony też nie jest problemem, bo po pokrojeniu można go elegancko ułożyć, co daje mu ładny wygląd. A terrina drobiowa? Ta potrawa trzyma formę, więc śmiało można ją serwować w większych porcjach. Czasem jednak ludzie nie myślą o tym, że nie każdy przepis nadaje się do serwowania w ten sam sposób. Myślą, że każde danie można podawać dowolnie, ale to nie tak. Jak się nie uważa, jakość doświadczenia kulinarnego może ucierpieć.

Pytanie 2

Kluczowym punktem, który powinno się nadzorować podczas przygotowywania udek faszerowanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. duszenia pieczarek

B. smażenia cebuli

C. pieczenia udek

D. blanszowania papryki

Temperatura duszenia pieczarek, smażenia cebuli oraz blanszowania papryki, choć istotna w kontekście przygotowywania tych składników, nie jest krytycznym punktem kontrolnym podczas całego procesu przygotowywania udek faszerowanych. Duszenie pieczarek zazwyczaj odbywa się w niższej temperaturze, która ma na celu wydobycie smaku i wilgoci, a niekoniecznie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Smażenie cebuli i blanszowanie papryki również są technikami wymagającymi precyzyjnych temperatur, ale ich rola ogranicza się do etapu obróbki, a nie finalnego produktu. Typowym błędem myślowym jest mylenie istotności różnych etapów przygotowania potrawy oraz ich wpływu na bezpieczeństwo żywności. W gastronomii kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że przygotowanie i obróbka produktów są integralnymi częściami procesu, ale to temperatura pieczenia udek determinuje bezpieczeństwo końcowej potrawy. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego tak ważne jest przestrzeganie norm i dobrych praktyk kulinarnych, które zalecają monitorowanie temperatury mięsa w celu zapewnienia jego prawidłowej obróbki termicznej.

Pytanie 3

Sery określane jako włoskie to jakie?

A. gruyere

B. parmezan

C. mazdamer

D. gouda

Parmezan, znany również jako Parmigiano-Reggiano, to ser pochodzący z Włoch, który jest jednym z najbardziej cenionych serów na świecie. Jest produkowany głównie z mleka krowiego w regionach Parmy, Bolonii, Modeny oraz Reggio Emilia. Jego charakterystyczna, twarda tekstura oraz intensywny, orzechowy smak sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do wielu dań, takich jak makarony, risotto czy sałatki. Parmezan jest także często stosowany jako ser do tarcia, co czyni go popularnym składnikiem w kuchni włoskiej. W produkcji parmezanu stosowane są tradycyjne metody, które obejmują długotrwałe dojrzewanie, co nadaje mu unikalny aromat i bogactwo smaku. Ser ten posiada oznaczenie PDO (Protected Designation of Origin), co oznacza, że tylko sery wyprodukowane w określonych regionach i według ścisłych norm mogą być nazywane parmezanem. To sprawia, że jest on symbolem jakości i rzemiosła włoskiego.

Pytanie 4

Co określa typ mąki?

A. wielkość cząsteczek mąki

B. efektywność przemiału ziarna na mąkę

C. zawartość składników mineralnych w mące

D. rodzaj ziarna, z którego powstała mąka

Wielkość cząsteczek mąki, choć istotna dla jej właściwości, nie definiuje jej typu. Mąka jest klasyfikowana na podstawie surowca, z którego pochodzi, a nie tylko na podstawie rozdrobnienia. Wydajność przemiału ziarna jest również ważna, ale nie jest to główny czynnik typologii mąki. Przemiał ziarna na mąkę może wpływać na ilość mąki uzyskiwanej z danego surowca, ale nie determinuje ona klasyfikacji mąki. Zawartość składników mineralnych jest kluczowym wskaźnikiem jakości, który może się różnić w zależności od rodzaju ziarna i technologii przetwarzania. Składniki mineralne mają wpływ na wartości odżywcze, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnych wyborów żywieniowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że typ mąki odnosi się jedynie do procesu jej wytwarzania, podczas gdy to rodzaj ziarna, jego zawartość składników mineralnych oraz inne właściwości powinny być brane pod uwagę. W praktyce, wiedza o typach mąki jest kluczowa dla zdrowego żywienia i uzyskiwania odpowiednich efektów w kuchni, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną.

Pytanie 5

Zakażenie włośniami może wystąpić po zjedzeniu surowego mięsa, które nie było przebadane weterynaryjnie

A. drobiowego

B. wołowego

C. baraniego

D. wieprzowego

Rozumienie ryzyka związanego z włośnicą to ważna sprawa, ale trzeba uważać na typy mięsa, które wybieramy. Mięso drobiowe, baranie czy wołowe wcale nie są typowymi źródłami włośni, a to nie znaczy, że są całkowicie bezpieczne – mogą mieć inne problemy, jak salmonella albo kampylobakterioza. Więc, chociaż drobiowe nie ma Trichinella, inne mięsa też mają swoje ryzyko. Często ludzie myślą za łatwo i przenoszą ryzyko z jednego rodzaju mięsa na inne. W praktyce jednak, ryzyko zakażenia włośnicą jest ściśle związane z hodowlą świń, które mogą być nosicielami larw. Dlatego warto dobrze przemyśleć, jak przygotowujemy jedzenie oraz skąd ono pochodzi. Trzymanie się zasad sanitarnych i regulacji w hodowli zwierząt to klucz do zmniejszenia ryzyka przy spożywaniu żywności.

Pytanie 6

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się wykorzystać do przygotowania pulpetów?

A. Gotowanie

B. Konfitowanie

C. Smażenie

D. Zapiekanie

Zastosowanie konfitowania, smażenia czy zapiekania do przygotowania pulpetów może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów. Konfitowanie, które polega na długotrwałym gotowaniu w tłuszczu, nie jest zalecaną metodą dla pulpetów, ponieważ może doprowadzić do ich nadmiernego wysuszenia i utraty soczystości. Pulpety, będące z reguły mieszanką mięsa i innych składników, wymagają procesu, który pozwala na ich odpowiednie nawilżenie. Smażenie, z kolei, może prowadzić do zbyt intensywnego przypiekania zewnętrznej warstwy pulpetów, co skutkuje twardą konsystencją oraz ryzykiem, że wnętrze pozostanie surowe. Ponadto, smażenie może powodować, że pulpetom brakuje głębi smaku, która jest osiągana właśnie przez gotowanie w płynach. Zapiekanie to kolejna technika, która może być nieodpowiednia dla pulpetów, gdyż wymaga wyższej temperatury i dłuższego czasu obróbki, co również może prowadzić do ich wysuszenia. Warto zauważyć, że wybór metody obróbki cieplnej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości składników oraz oczekiwanego rezultatu końcowego. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze metody przygotowania potrawy kierować się odpowiednimi zasadami kulinarnymi oraz dobrymi praktykami, które zapewnią wysoką jakość i smak dania.

Pytanie 7

Jaki sposób konserwacji mięsa został opisany w tym fragmencie?"Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Po ostudzeniu zalać ułożone w naczyniu mięso"

A. Bejcowanie

B. Blanszowanie

C. Peklowanie

D. Kiszenie

Blanszowanie polega na krótkotrwałym gotowaniu produktów, a następnie ich schłodzeniu, co ma na celu zatrzymanie procesów enzymatycznych, ale nie wpływa na trwałość mięsa w taki sposób jak bejcowanie. Kiszenie, z kolei, to proces fermentacji, w którym warzywa lub mięso są poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co różni się od opisanej procedury, gdzie nie mamy do czynienia z fermentacją, lecz z marynowaniem w zalewie. Peklowanie jest bardziej złożonym procesem, który zwykle obejmuje użycie soli, azotanów lub azotynów, co pomaga utrzymać kolor i smak mięsa, a także zapobiega rozwojowi bakterii. Bejcowanie natomiast opiera się głównie na kwaśnych składnikach, które poprawiają smak, ale nie są wystarczające do ochrony przed psuciem się mięsa jak w przypadku peklowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów, co wynika z niepełnego zrozumienia ich podstawowych zasad oraz różnic w składnikach i celu działania. W praktyce każdy z tych procesów ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, które są kluczowe w kontekście obróbki mięsa.

Pytanie 8

Jaki proces polega na chemicznym eliminowaniu mikroorganizmów?

A. Sterylizacja

B. Pasteryzacja

C. Dezynfekcja

D. Dezynsekcja

Dezynfekcja to proces, który ma na celu chemiczne niszczenie drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy i grzyby, na powierzchniach lub w materiałach. Jest to kluczowy zabieg w utrzymaniu higieny i bezpieczeństwa w różnych środowiskach, w tym w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w domach. Przykłady zastosowania dezynfekcji to stosowanie środków dezynfekujących na rękach, powierzchniach stołów w restauracjach, czy sprzęcie medycznym. Ważne jest, aby wybierać środki dezynfekujące zgodne z normami, takimi jak EN 1500 dla dezynfekcji rąk czy EN 1276 dotycząca dezynfekcji powierzchni. Regularne przeprowadzanie dezynfekcji zgodnie z zaleceniami producentów i standardami branżowymi znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń i kontaminacji, co jest istotne dla ochrony zdrowia publicznego. W praktyce dezynfekcja odgrywa fundamentalną rolę w prewencji infekcji, szczególnie w kontekście pandemii, gdzie szczególną uwagę zwraca się na eliminację patogenów.

Pytanie 9

Co nie wchodzi w skład tradycyjnego amerykańskiego śniadania?

A. płatki kukurydziane z zimnym mlekiem

B. jajka na bekonie oraz herbata z mlekiem

C. rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem

D. tosty i świeżo wyciskany sok pomarańczowy

Rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem nie są typowym składnikiem amerykańskiego śniadania, które zazwyczaj charakteryzuje się konkretnymi elementami takimi jak jajka, bekon, tosty czy płatki. Amerykańskie śniadanie często obejmuje ciepłe potrawy, a także warzywa, co w przypadku rogalików jest rzadkością. Warto dodać, że amerykańskie śniadanie składa się z produktów, które są szybkie do przyrządzenia i dostarczają energii na początek dnia. Przykłady dobrego amerykańskiego śniadania to jajka sadzone z boczkiem, które dostarczają białka, oraz świeżo wyciskany sok z pomarańczy, który jest źródłem witamin. W związku z tym, rogaliki, które są bardziej popularne w kuchni europejskiej, nie są uważane za klasyczny element amerykańskiego śniadania. Zapoznanie się z regionalnymi różnicami w tradycjach kulinarnych pozwala lepiej zrozumieć, jakie składniki dominują w danym stylu kuchni.

Pytanie 10

Surówka dobrej jakości powinna cechować się

A. jednostajnie pokruszonymi składnikami

B. znaczną ilością zaprawy

C. składnikami nasączonymi wydobytym sokiem

D. przeważającym smakiem przypraw

Dobrej jakości surówka powinna charakteryzować się równomiernie rozdrobnionymi składnikami, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Równomierne rozdrobnienie pozwala na lepsze połączenie składników, co wpływa na ich harmonijną kompozycję smakową. Na przykład, gdy składniki są drobno posiekane, każdy kęs będzie miał zróżnicowane doznania smakowe, a nieco większe kawałki mogą wprowadzać nieprzyjemne wrażenie w ustach. W kontekście zdrowego stylu życia, równomierne rozdrobnienie ułatwia także trawienie. Z perspektywy standardów kulinarnych, takie podejście do przygotowania surówki wpisuje się w filozofię 'slow food', która promuje jakość i lokalność składników, a także dbałość o detale w procesie przygotowania. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika krojenia, taka jak julienne czy brunoise, może znacząco wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji na talerzu.

Pytanie 11

Schab oraz biodrówka są częściami rozbioru tuszy

A. baraniej

B. wieprzowej

C. wołowej

D. cielęcej

Odpowiedź 'wieprzowej' jest poprawna, ponieważ schab i biodrówka to popularne elementy rozbioru tuszy wieprzowej. Schab, znany z miękkości i delikatnego smaku, pochodzi z górnej części tuszy, w okolicy kręgosłupa. Jest często wykorzystywany do przygotowania kotletów schabowych, pieczeni oraz wędlin. Biodrówka, z kolei, to część tylnej nogi świni, znana z intensywnego smaku i tekstury. Używa się jej do produkcji karkówki, a także w wielu tradycyjnych przepisach, takich jak gulasze czy duszone dania. Rozbiór tuszy wieprzowej jest kluczowym procesem w przemyśle mięsnym, zgodnie z normami HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. W praktyce, znajomość tych elementów pozwala na lepsze planowanie menu oraz optymalizację kosztów w gastronomii, co jest istotne dla każdego profesjonalnego kucharza.

Pytanie 12

Jakie produkty są źródłem NNKT?

A. oliwa, tran, orzechy

B. smalec, wędlina, sałata

C. mąka, twaróg, oliwa

D. ryby, mięso, masło

Odpowiedź z oliwą, tranem i orzechami jest całkiem trafna. Te produkty faktycznie mają dużo niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są mega ważne dla naszego zdrowia. Wiesz, kwasy typu omega-3 i omega-6 są kluczowe, bo organizm nie potrafi ich sam wyprodukować. Zauważ, że oliwa z oliwek, szczególnie ta z pierwszego tłoczenia, ma sporo zdrowych tłuszczów jednonienasyconych, które pomagają sercu. Tran z ryb to świetne źródło omega-3, które pomaga nie tylko w walce z zapaleniami, ale też wspiera mózg. Orzechy, jak na przykład orzechy włoskie, są bogate w błonnik i NNKT, więc warto je mieć w diecie. Ogólnie rzecz biorąc, dodając te składniki do jedzenia, możemy naprawdę poprawić nasze zdrowie i zmniejszyć ryzyko chorób serca.

Pytanie 13

Medalion jest daniem

A. z karczocha

B. z mięsa

C. z selera

D. z bakłażana

Medalion to potrawa, która zazwyczaj jest wykonana z mięsa, często wołowego lub wieprzowego, i charakteryzuje się odpowiednią grubością oraz starannym przygotowaniem. W kuchni, medaliony są często podawane jako danie główne i mogą być przygotowywane na różne sposoby, w tym smażone, grillowane czy pieczone. Podczas przygotowywania medalionów istotne jest, aby mięso miało odpowiednią teksturę i było odpowiednio przyprawione. Przykładowo, medaliony wołowe mogą być podawane z sosem pieprzowym lub grzybowym, co podkreśla ich smak. Dobre praktyki kulinarne zalecają wykorzystanie świeżych składników oraz odpowiednią obróbkę cieplną, aby zachować soczystość i smak mięsa. Medaliony są także popularne w fine dining, gdzie ich estetyka i prezentacja są równie istotne jak smak, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie klasyfikacji potraw w kontekście gastronomii.

Pytanie 14

Jakie składniki odżywcze dostarcza organizmowi mleko, które spożywamy?

A. Kwasów organicznych i błonnika

B. Sodu i potasu

C. Witaminy C i żelaza

D. Białka i wapnia

Mleko jest niezwykle wartościowym źródłem składników odżywczych, które są kluczowe dla zdrowia człowieka. Głównymi składnikami odżywczymi mleka są białka oraz wapń. Białka mleka, takie jak kazeina i serwatka, dostarczają niezbędnych aminokwasów, które są fundamentem dla budowy mięśni i regeneracji tkanek. Wapń, z kolei, jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów, a jego odpowiednia podaż w diecie jest szczególnie ważna w okresach intensywnego wzrostu, jak dzieciństwo i młodzieńcze lata. Mleko jest także źródłem witamin, takich jak witamina D, która wspomaga wchłanianie wapnia, oraz witamin z grupy B, które są istotne dla metabolizmu energetycznego. Chcąc zachować zdrową dietę, warto wprowadzać mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy ser, jako integralną część posiłków. Regularne spożywanie tych produktów może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka osteoporozy w późniejszym wieku.

Pytanie 15

Solanka peklująca jest używana między innymi do

A. oczyszczania oleju

B. fermentacji ogórków

C. konserwacji mięsa

D. produkcji wina

Solanka peklująca jest roztworem soli, który ma kluczowe znaczenie w procesie konserwowania mięsa. Dzięki wysokiemu stężeniu soli, solanka pomaga w redukcji aktywności wody w mięsie, co z kolei hamuje rozwój mikroorganizmów. Proces peklowania nie tylko wydłuża trwałość produktów mięsnych, ale również poprawia ich walory smakowe oraz teksturę. Przykładowo, w przypadku peklowania boczku, mięso zanurza się w solance na kilka dni, co pozwala na wniknięcie soli i przypraw głęboko w strukturę mięsa. W przemyśle spożywczym, standardy dotyczące peklowania są ściśle określone, a stosowanie solanki peklującej zgodnie z tymi wytycznymi zapewnia bezpieczeństwo i wysoką jakość gotowych produktów. Dobre praktyki obejmują kontrolę temperatury oraz czas peklowania, co wpływa na efektywność procesu oraz ostateczny smak wyrobu.

Pytanie 16

Procesy, które należy wykonać w trakcie przygotowywania surówki, to obróbka czysta obejmująca

A. płukanie i sortowanie

B. sortowanie i oczyszczanie

C. mycie i oczyszczanie

D. mieszanie i rozdrabnianie

Sortowanie, oczyszczanie, płukanie i mycie, chociaż są to ważne procesy w przygotowaniu produktów spożywczych, różnią się zasadniczo od mieszania i rozdrabniania, które są kluczowe dla obróbki czystej. Sortowanie odnosi się do selekcji składników na podstawie ich jakości i stanu, co jest istotne, ale nie stanowi elementu obróbki czystej, która koncentruje się na przygotowywaniu składników do dalszej obróbki. Oczyszczanie, choć jest istotnym etapem w eliminacji zanieczyszczeń, nie wpływa na ostateczną teksturę czy smak potrawy w takim stopniu, jak mieszanie i rozdrabnianie. Mycie i płukanie mają na celu usunięcie zanieczyszczeń i pestycydów z powierzchni warzyw, co jest niezwykle ważne z perspektywy bezpieczeństwa żywności, ale również nie wpływa na homogenezę przygotowywanej potrawy. W kontekście surówek, zrozumienie roli każdego z tych procesów jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków. Niepoprawne skupienie się na sortowaniu i myciu jako procesach obróbki czystej może prowadzić do ograniczonego zrozumienia praktyk kulinarnych, co skutkuje nieefektywnym przygotowaniem potraw, które nie spełniają oczekiwań konsumentów pod względem smaku i estetyki. Właściwe podejście do obróbki czystej powinno opierać się na całościowym zrozumieniu zarówno bezpieczeństwa żywności, jak i technik kulinarnych, co podkreśla znaczenie mieszania i rozdrabniania w procesie przygotowywania surówek.

Pytanie 17

Co należy zrobić w przypadku udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność?

A. przeprowadzić sztuczne oddychanie

B. ustawić ciało w taki sposób, aby głowa znalazła się poniżej serca

C. położyć głowę na poduszce

D. podawać poszkodowanemu chłodny napój

Podawanie poszkodowanemu zimnego napoju nie jest zalecane, gdyż może to spowodować dodatkowe problemy, takie jak skurcz żołądka czy wymioty, co w sytuacji omdlenia jest niebezpieczne. Starannie dobrane podejście do pierwszej pomocy powinno opierać się na zrozumieniu mechanizmów omdlenia, które zazwyczaj wynikają z nagłego spadku ciśnienia krwi. Ułożenie głowy na poduszce również nie przynosi korzyści, ponieważ może utrudnić powrót krwi do mózgu. Taka pozycja może dodatkowo pogłębić objawy omdlenia. Wykonywanie sztucznego oddychania przy nieprzytomnym pacjencie, który nie wykazuje oznak zatrzymania krążenia, jest także niewłaściwe. Sztuczne oddychanie powinno być stosowane wyłącznie w przypadku braku oddechu i zatrzymania akcji serca. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków to niedostateczne rozumienie objawów omdlenia oraz brak znajomości podstawowych zasad pierwszej pomocy. W kontekście pierwszej pomocy kluczowe jest stosowanie podejścia opartego na wiedzy i aktualnych standardach, co zwiększa szansę na skuteczną pomoc poszkodowanemu.

Pytanie 18

Przygotować rozczyn z zaparzonej mąki, dodać jaja, resztę mąki, roztopiony tłuszcz, a następnie wszystko dobrze wyrobić. Jakie ciasto powstaje w wyniku zastosowanej metody?

A. Biszkoptowe

B. Kruche

C. Drożdżowe

D. Parzone

Wybór ciast parzonych, biszkoptowych albo kruchych nie jest zgodny z tym, co opisałeś. Ciasto parzone też wymaga zaparzenia mąki, ale nie ma takiej ilości jajek i tłuszczu jak drożdżowe, a jego przygotowanie opiera się na ubijaniu masy i dodawaniu większej ilości wody. Z drugiej strony, biszkoptowe głównie opiera się na ubitych jajkach, co daje mu powietrzną strukturę, a nie taką jak w drożdżowym. Ciasto kruche to znów inne podejście, bo bazuje głównie na suchych składnikach, jak mąka i tłuszcz, więc tutaj nie ma potrzeby zaparzać mąki ani dodawać drożdży. Często popełniane błędy to mylenie technik przygotowania różnych ciast albo brak zrozumienia, jak funkcjonują drożdże podczas fermentacji. Warto te różnice znać, bo są kluczowe w pieczeniu, żeby uzyskać właściwą konsystencję ciasta.

Pytanie 19

Jakiego naczynia należy użyć do serwowania sorbetów?

A. Pucharka

B. Kokilki

C. Talerzyka na desery

D. Kieliszka koktajlowego

Podanie sorbetów na talerzyku deserowym, pucharku czy kokilce nie jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi. Talerzyk deserowy, choć może wydawać się dobrym wyborem, nie nadaje się do serwowania sorbetów, ponieważ jego płaska powierzchnia nie pozwala na estetyczne podanie i łatwe spożycie tego rodzaju deseru. Sorbety są delikatne i wymagają odpowiedniego wsparcia, które oferuje kieliszek koktajlowy. Pucharek mógłby być użyty, ale często ma szerszą górę, co zmniejsza atrakcyjność wizualną i może utrudniać spożywanie sorbetu. Użytkownicy mogą myśleć, że kokilka, choć praktyczna dla zapiekanek czy innych dań, jest odpowiednia do sorbetów, lecz ten typ naczynia zazwyczaj ma inną funkcję. Kokilki są najczęściej stosowane do potraw, które wymagają pieczenia lub są serwowane na ciepło, co jest sprzeczne z naturą sorbetów, które są zimnymi deserami. Sorbety powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich teksturę i chłodzący efekt, a nie w formach przeznaczonych dla innych potraw. W praktyce, nieodpowiedni wybór naczynia mogą wpłynąć na ogólne wrażenie gości, co jest kluczowe w branży gastronomicznej.

Pytanie 20

Która z przypraw dodana do dania nadaje mu pomarańczowy kolor?

A. Anyż

B. Szafran

C. Imbir

D. Oregano

Imbir, oregano i anyż są popularnymi przyprawami, ale nie nadają potrawom pomarańczowego zabarwienia. Imbir, znany ze swojego pikantnego smaku, wprowadza do potrawy ciepły, lekko cytrusowy aromat, jednak jego wpływ na kolor potraw jest minimalny, ograniczając się raczej do żółtawych tonów. W kontekście kulinarnym, imbir często wykorzystuje się w potrawach azjatyckich, deserach oraz herbatach, jednak nie jest on odpowiedni, jeśli celem jest uzyskanie intensywnego pomarańczowego koloru. Oregano, popularne w kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej, jest przyprawą o intensywnym, ziołowym smaku, a jego zielonkawy kolor również nie przyczynia się do zmiany barwy potraw na pomarańczową. Anyż, z kolei, charakteryzuje się słodkim, lukrecjowym aromatem, ale nie posiada właściwości barwiących, które mogłyby wpłynąć na kolor potraw. Często wykorzystywany w wypiekach i daniach mięsnych, anyż nadaje smak, a nie kolor. Połączenie tych przypraw z szafranem mogłoby spotęgować walory smakowe potrawy, lecz nie przyniesie oczekiwanego efektu barwnego. Użycie nieodpowiednich przypraw może prowadzić do mylnych wniosków o ich właściwościach, a także do pomyłek w doborze składników w kuchni. Zrozumienie, która przyprawa pełni określoną rolę, jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów kulinarnych.

Pytanie 21

Proces przygotowania kaszy krakowskiej w formie sypkiej składa się z następujących etapów:

A. obróbka cieplna, zacieranie jajem

B. zacieranie tłuszczem, obróbka cieplna

C. zacieranie jajem, obróbka cieplna

D. obróbka cieplna, zacieranie tłuszczem

Przygotowanie kaszy krakowskiej na sypko zaczyna się od zacierania jajem, co jest kluczowym krokiem w procesie przygotowywania tej potrawy. Zacieranie jajem polega na dodaniu jajek do kaszy, co nie tylko wpływa na jej konsystencję, ale także na smak. Jajka służą jako naturalny środek wiążący, co pozwala uzyskać idealną teksturę. Po zacieraniu następuje obróbka cieplna, która ma na celu odpowiednie ugotowanie kaszy i nadanie jej pożądanej sypkości. W praktyce, można to osiągnąć przez gotowanie kaszy w osolonej wodzie, a następnie duszenie jej na małym ogniu, co pozwala na odparowanie nadmiaru wody. Zgodnie z najlepszymi praktykami w kuchni, ważne jest, aby kontrolować temperaturę i czas gotowania, aby uniknąć zbytniego rozmakania kaszy. Dodatkowo, odpowiednie zacieranie może być kluczem do uzyskania doskonałych rezultatów, co potwierdzają doświadczeni kucharze. Warto również dodać, że kasza krakowska stanowi doskonały dodatek do wielu dań, a jej przygotowanie z odpowiednimi technikami sprawi, że będzie smakować wyśmienicie.

Pytanie 22

Boeuf Strogonow to danie przyrządzone z mięsa

A. pieczonego

B. duszonego

C. smażonego

D. gotowanego

Każda z podanych odpowiedzi zawiera niepoprawne interpretacje dotyczące technik kulinarnych stosowanych w przygotowywaniu Boeuf Strogonow. Pieczenie mięsa, na przykład, polega na gotowaniu go w wysokiej temperaturze, najczęściej w piekarniku, co prowadzi do innego profilu smakowego i struktury niż duszenie. W przypadku pieczenia, mięso może stać się zewnętrznie zrumienione, ale wewnętrzna wilgotność często jest trudna do utrzymania, co może skutkować suchym i twardym daniem. Smażenie, z drugiej strony, obejmuje gotowanie mięsa w wysokiej temperaturze na patelni z dodatkiem tłuszczu. Dla Boeuf Strogonow, smażenie jest jedynie pierwszym krokiem, a samo mięso nie powinno być podawane wyłącznie smażone, ponieważ wymaga dalszego duszenia, aby osiągnęło pożądany smak i teksturę. Gotowanie, chociaż może być stosowane w niektórych potrawach, nie jest również odpowiednią metodą dla Boeuf Strogonow, ponieważ nie pozwala na skoncentrowanie smaków i aromatów, które są kluczowe w tej potrawie. W skrócie, niepoprawne odpowiedzi wynikają z mylnych założeń na temat technik kulinarnych oraz ich wpływu na rezultat końcowy, co jest istotne w kontekście profesjonalnego gotowania. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi metodami jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości potraw, co powinno być celem każdego kucharza.

Pytanie 23

Proces obróbki cieplnej, który polega na podgrzewaniu półproduktu w atmosferze powietrza w zakresie temperatur od 180°C do 250°C, to

A. gotowanie

B. smażenie

C. duszenie

D. pieczenie

Duszenie to technika gotowania, która odbywa się w zamkniętym naczyniu, gdzie składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu, zazwyczaj w niższej temperaturze niż podczas pieczenia. Proces ten często wykorzystuje się do przygotowywania potraw mięsnych, gdzie celem jest zachowanie soczystości i delikatności mięsa. Stosowanie duszenia przy wysokich temperaturach powyżej 250°C może prowadzić do nadmiernego wysuszenia potrawy, co jest sprzeczne z założeniami tej metody. Smażenie natomiast to proces, który zazwyczaj wykorzystuje tłuszcz do kontaktowego przekazywania ciepła, a jego zakres temperatur jest znacznie wyższy, często sięgający 180-200°C, co czyni je nieodpowiednim do klasyfikowania jako pieczenie. Gotowanie, w przeciwieństwie do pieczenia, zachodzi w wodzie lub innym płynie, a temperatura nie przekracza zazwyczaj 100°C, przez co również nie spełnia wymogów określonych w pytaniu. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylenia terminologii lub braku zrozumienia podstawowych różnic między tymi metodami obróbki cieplnej. Każda z tych technik ma swoje unikalne cechy i odpowiednie zastosowania, a ich nieprawidłowe stosowanie może prowadzić do niezadowalających efektów kulinarnych.

Pytanie 24

Jakiego koloru deskę powinno się wykorzystać do krojenia pieczonego mięsa?

A. brązowego

B. czerwonego

C. białego

D. żółtego

Odpowiedź brązowa jest poprawna, ponieważ w branży gastronomicznej kolory desek do krojenia mają określone znaczenie i zastosowanie. Deska w kolorze brązowym jest dedykowana do krojenia mięsa, w tym pieczonego, ponieważ pomaga w minimalizacji ryzyka kontaminacji krzyżowej z innymi produktami spożywczymi. Używanie desek o odpowiednich kolorach jest zgodne z zasadami HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, podczas przygotowywania potraw, jeśli stosujesz deskę brązową do mięsa, a deskę zieloną do warzyw, możesz zminimalizować ryzyko przeniknięcia bakterii z surowego mięsa do składników, które nie będą poddawane dalszej obróbce termicznej. Takie praktyki są kluczowe w profesjonalnych kuchniach, gdzie bezpieczeństwo żywności jest priorytetem, a także pomagają w utrzymaniu wysokich standardów czystości i higieny. Warto pamiętać, że różne rodzaje desek do krojenia mogą być również wykonane z różnych materiałów, co wpływa na ich właściwości oraz sposób ich konserwacji, co jest istotne dla długoterminowego użytkowania.

Pytanie 25

Czym jest Tournedos?

A. kotlet z mielonej lub siekanej wołowiny

B. małe, okrągłe befsztyki z polędwicy wołowej

C. wołowy pasztet w delikatnym cieście

D. wołowa pieczeń w sosie grzybowym

Tournedos to taki rodzaj mięsa, który w kuchni oznacza małe, okrągłe befsztyki z polędwicy wołowej. Są znane z delikatnego smaku i miękkiej konsystencji. Przygotowując je, ważne jest, żeby używać dobrego jakościowo mięsa. Najlepiej serwować je z różnymi sosami, na przykład sos bordoski świetnie podkreśla ich smak, a sos pieczarkowy daje fajny aromat. Jeśli chodzi o smażenie, to najlepiej obsmażyć je na dużym ogniu przez krótki czas, żeby zamknąć soki w mięsie i uzyskać idealne wysmażenie. Zazwyczaj podaje się je z dodatkami, takimi jak puree z ziemniaków albo warzywa gotowane na parze, co sprawia, że danie wygląda elegancko. W gastronomii tournedos są uważane za danie na specjalne okazje, a przygotowanie ich to świetna szansa, by pokazać swoje umiejętności kulinarne. A, i pamiętaj, żeby mięso było dobrze dojrzewające, bo to ma wpływ na smak i teksturę potrawy.

Pytanie 26

Kluczową normą, która obowiązuje w branży gastronomicznej, jest

A. procedura

B. metoda przygotowania

C. norma surowcowa

D. receptura

Receptura stanowi fundament produkcji gastronomicznej, ponieważ określa dokładne proporcje i rodzaje składników, które są niezbędne do przyrządzenia danego potrawy. Dzięki recepturze możliwe jest uzyskanie powtarzalności oraz spójności w smaku i jakości posiłków, co jest kluczowe w gastronomii, gdzie zadowolenie klienta jest priorytetem. Receptura zawiera nie tylko składniki, ale także sposób ich przygotowania, co pozwala na efektywne i właściwe wykonanie potrawy. Przykładowo, w profesjonalnych kuchniach restauracyjnych, stosowanie receptur oparte na standardowych przepisach gastronomicznych pozwala na zarządzanie kosztami, kontrolę jakości oraz zachowanie bezpieczeństwa żywności. Przestrzeganie receptur jest także zgodne z normami HACCP, które wymuszają systematyczne podejście do jakości i bezpieczeństwa żywności. W praktyce, każda pozycja w menu powinna być poparta szczegółową recepturą, co pozwala na skalowanie produkcji i zapewnienie wysokiej jakości serwowanych dań.

Pytanie 27

Aby utrzymać naturalny kolor czerwonej kapusty, co powinno się dodać pod koniec gotowania?

A. cukier

B. masło

C. ocet

D. majonez

Dodanie octu na końcu gotowania kapusty czerwonej jest kluczowe dla zachowania jej naturalnej barwy. Kapusta ta zawiera antocyjany, które są naturalnymi barwnikami odpowiedzialnymi za jej charakterystyczny kolor. Antocyjany są bardzo wrażliwe na zmiany pH. W obecności kwasu, jakim jest ocet, ich kolor pozostaje intensywny i żywy. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie sałatek, gdzie zachowanie intensywnej barwy kapusty ma wpływ na estetykę potrawy. W gastronomii ważne jest nie tylko smak, ale także wygląd potraw, dlatego dodanie octu może poprawić walory wizualne. Warto również wiedzieć, że ocet może działać jako naturalny środek konserwujący, co zwiększa trwałość przygotowanej potrawy. W kontekście standardów kulinarnych, zastosowanie octu w potrawach z kapusty czerwonej jest zgodne z najlepszymi praktykami, które podkreślają znaczenie balansu smakowego oraz estetycznego w kuchni.

Pytanie 28

Koncentrat z pomidorów uzyskuje się poprzez procesy

A. suszenia i marynowania

B. zagęszczania i pasteryzacji

C. suszenia i pasteryzacji

D. zagęszczania i marynowania

Odpowiedź 'zagęszczania i pasteryzacji' jest prawidłowa, ponieważ koncentrat pomidorowy powstaje poprzez usunięcie nadmiaru wody z pomidorów, co jest osiągane dzięki procesowi zagęszczania. W trakcie zagęszczania pomidory są poddawane podgrzewaniu, co powoduje odparowanie wody, a następnie uzyskuje się gęstszą substancję. Pastryzacja natomiast jest kluczowym procesem, który zapewnia bezpieczeństwo mikrobiologiczne gotowego produktu, zabijając potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy, a także przedłużając trwałość koncentratu. Przykładem zastosowania tych procesów w praktyce jest produkcja koncentratu pomidorowego w przemyśle spożywczym, gdzie zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) kontroluje się każdy etap produkcji, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo finalnego produktu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również stosowanie odpowiednich temperatur i czasów pasteryzacji, aby zachować cenne składniki odżywcze pomidorów, jednocześnie eliminując ryzyko związane z mikroorganizmami.

Pytanie 29

Aby przygotować frytki, należy wybrać odpowiednie ziemniaki

A. o niskiej zawartości skrobi: poniżej 12%

B. średnioskrobiowe: zawartość skrobi od 14% do 16%

C. o wysokiej zawartości skrobi: od 16% do 21%

D. niskoskrobiowe: zawartość skrobi od 12% do 14%

Wybór ziemniaków o bardzo dużej zawartości skrobi, czyli w przedziale od 16% do 21%, może wydawać się kuszący, jednak w praktyce prowadzi do uzyskania frytek, które mogą być zbyt miękkie i mało chrupiące. Wysoka zawartość skrobi powoduje, że frytki mogą wchłaniać zbyt dużo tłuszczu podczas smażenia, co negatywnie wpływa na ich teksturę i walory smakowe. Ziemniaki niskoskrobiowe, z zawartością skrobi od 12% do 14%, z kolei nie mają wystarczającej ilości skrobi, aby uzyskać pożądaną chrupkość, co może prowadzić do frytek, które są gumowate lub mało apetyczne. Ziemniaki o bardzo małej zawartości skrobi, poniżej 12%, nie nadają się do smażenia, ponieważ ich struktura nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji i mogą się łatwo rozpadać. W branży gastronomicznej ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego surowca to klucz do sukcesu, a wykorzystanie nieodpowiednich ziemniaków w procesie produkcji frytek może skutkować niezadowoleniem klientów oraz obniżeniem standardów jakości, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami obowiązującymi w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Wędzona szynka

B. Kapusta fermentowana

C. Mleko poddane pasteryzacji

D. Liofilizowane grzyby

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 31

Przed smażeniem sznycla ministerskiego należy

A. posypać mąką pszenną

B. zanurzyć w cieście

C. panierować w bułce tartej i serze

D. panierować w bułce tartej i grzankach

Oprószenie sznycla mąką pszenną to nie najlepszy wybór. Mąka nie robi żadnej fajnej warstwy, która by zatrzymała wilgoć w mięsie. Panierowanie w bułce tartej i serze może brzmieć ciekawie, ale nie jest to typowy sposób na sznycla ministerskiego. Ser może się nie trzymać i efekt będzie raczej słaby. Zanurzenie w cieście też nie jest dobrym pomysłem, bo ciasto ma tendencję do wchłaniania tłuszczu, przez co sznycel może wyjść tłusty i ciężki. Często takie pomysły biorą się z braku wiedzy o kuchni i tego, jak różne składniki wpływają na potrawę. Dlatego w przygotowywaniu sznycla ważne jest, żeby rozumieć, jak różne metody panierowania wpływają na smak i teksturę.

Pytanie 32

Zachowywanie mięsa w solance z wody, soli, cukru, saletry i przypraw to

A. tablerowanie

B. peklowanie

C. macerowanie

D. bejcowanie

Peklowanie to proces konserwacji mięsa, który polega na zanurzeniu go w mieszance wody, soli, cukru, saletry i przypraw. Saletra, będąca źródłem azotanów, odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu rozwoju bakterii, co pozwala na dłuższe przechowywanie mięsa oraz zachowanie jego jakości. Proces ten wpływa również na kolor, smak oraz teksturę mięsa, co czyni go bardziej apetycznym. Peklowanie jest powszechnie stosowane w przemyśle mięsnym oraz w domowych praktykach kulinarnych, szczególnie przy produkcji kiełbas i innych przetworów mięsnych. Ważne jest, aby stosować odpowiednie proporcje składników, aby zapewnić skuteczność konserwacji oraz bezpieczeństwo żywności. Dobre praktyki peklowania, zgodne z normami HACCP, skupiają się na zachowaniu higieny w trakcie całego procesu, aby uniknąć kontaminacji. Warto także pamiętać, że mięso peklowane nie tylko lepiej smakuje, ale także jest bardziej soczyste i aromatyczne, co przekłada się na większą satysfakcję konsumenta.

Pytanie 33

Resztki z filetowania ryb, takie jak głowy i kręgosłupy, powinny być

A. zmielone i dodane do masy rybnej mielonej

B. wykorzystane do przygotowania galarety

C. wyrzucane do odpadów

D. przechodzące proces duszenia

Wykorzystanie pozostałości z filetowania ryb, takich jak głowy i kręgosłupy, do sporządzania galarety jest doskonałym przykładem maksymalizacji zasobów w kuchni. Galareta rybna, tradycyjnie przygotowywana z tych odpadów, jest nie tylko smacznym daniem, ale także pozwala na wykorzystanie składników, które w innym przypadku zostałyby zmarnowane. Przygotowanie galarety wymaga odpowiedniego gotowania głów i kręgosłupów, co pozwala na wydobycie smaku oraz wartości odżywczych. W wyniku tego procesu, po odpowiednim odcedzeniu i schłodzeniu, otrzymujemy szlachetny produkt, który można podawać jako dodatek do różnych potraw. Praktyka ta jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju w gastronomii i przyczynia się do ograniczenia marnotrawstwa żywności. Warto również zauważyć, że galareta rybna zawiera cenne składniki odżywcze, takie jak kolagen, który jest korzystny dla zdrowia skóry i stawów, co czyni danie nie tylko pysznym, ale i zdrowym. W wielu kulturach przygotowanie galarety z odpadków rybnych jest uznawane za tradycyjną metodę, która podkreśla szacunek dla produktów pochodzenia zwierzęcego oraz ich pełnego wykorzystania.

Pytanie 34

Jakie zimne danie powinno się dodać do menu uroczystego obiadu, który obejmuje: barszcz czerwony z pasztecikami, pieczonego indyka, jabłka z borówkami, frytki, sałatę zieloną po francusku, tort makowy oraz kawę naturalną?

A. Indyk w maladze

B. Kotlet de volaile

C. Befsztyk po angielsku

D. Pstrąg w galarecie

Indyk w maladze, kotlet de volaille i befsztyk po angielsku to chyba nie najlepsze pomysły na przekąski na zimno. Indyk w maladze to bardziej danie główne, które zwykle podaje się na ciepło. Wiesz, chodzi o to, że dania główne i przekąski powinny być różne, a przekąski powinny być raczej lekkie i świeże. Kotlet de volaille to smażone danie z drobiu, które też najlepiej smakuje na gorąco. A ten befsztyk po angielsku, chociaż tak, można go jeść na zimno, to raczej nie jest to typowy wybór na elegancki obiad, gdzie chcemy lżejszych potraw. Z doświadczenia wiem, że często ludzie mylą te klasyfikacje dań. Ważne, żeby umieć odróżniać dania główne od przystawek. Zrozumienie, jakie miejsce zajmują różne potrawy w menu, jest kluczowe, żeby stworzyć fajne kulinarne doświadczenie, które zadowoli gości.

Pytanie 35

Który z wymienionych produktów ma wysoką zawartość kolagenu?

A. Masło roślinne

B. Nóżki wieprzowe

C. Marchewka

D. Ryba

Marchew, jako źródło beta-karotenu, jest wartościowym warzywem, jednak nie zawiera kolagenu. Beta-karoten jest prekursorem witaminy A, która wspomaga regenerację skóry, ale nie wpływa bezpośrednio na produkcję kolagenu. Masło roślinne, mimo że może zawierać zdrowe tłuszcze, również nie dostarcza kolagenu. Jego głównym składnikiem są kwasy tłuszczowe, które mogą wspierać zdrowie serca, ale nie mają związku z białkiem kolagenowym. Ryba, chociaż jest źródłem wielu cennych składników odżywczych, takich jak kwasy omega-3, nie jest źródłem kolagenu w takim stopniu jak tkanki zwierzęce. Często mylnie zakłada się, że białka pochodzenia morskiego zawierają kolagen, podczas gdy w rzeczywistości kolagen w rybach jest obecny w znacznie mniejszych ilościach niż w tkankach wieprzowych czy wołowych. Wybór źródeł kolagenu powinien być oparty na wiedzy o jego właściwościach oraz o tym, jak różne pokarmy wpływają na organizm. Dlatego ważne jest, aby nie kierować się jedynie popularnymi przekonaniami, ale poszukiwać rzetelnych informacji na temat wartości odżywczych produktów spożywczych.

Pytanie 36

Do roślin warzywnych z jadalnymi ogonkami liściowymi możemy zaliczyć

A. fenkuł

B. kukurydzę

C. rabarbar

D. szparagi

Rabarbar, czyli Rheum rhabarbarum, to roślina, której ogonki liściowe są jadalne i naprawdę chętnie wykorzystywane w kuchni. Ma taki wyraźny, kwaskowaty smak, który świetnie pasuje do różnych potraw, jak kompoty, ciasta czy dżemy. Poza tym, rabarbar ma sporo wartości odżywczych, jak witaminy C i K, a także błonnik. Uprawa rabarbaru jest całkiem prosta, dlatego dużo osób decyduje się na niego w swoich ogródkach. Można go zbierać od wczesnej wiosny do lata, ale pamiętaj, że liście są trujące, więc najlepiej używać tylko ogonków. Warto znać te zasady, żeby dobrze przygotować rabarbar do jedzenia. Używanie go w kuchni nie tylko wzbogaca smak potraw, ale także dostarcza nam naprawdę cennych składników odżywczych, a to jest zgodne z zasadami zdrowego odżywiania.

Pytanie 37

Co należy zrobić w przypadku skaleczenia dłoni podczas wstępnej obróbki?

A. zdezynfekować ranę spirytusem, nałożyć jałowy opatrunek i wstrzymać dalszą pracę

B. nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę

C. przemyć ranę wodą utlenioną, nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę w gumowych rękawiczkach

D. przemyć ranę spirytusem, nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę

Przemycie rany wodą utlenioną jest kluczowym krokiem w przypadku skaleczenia, ponieważ ta substancja działa jako środek dezynfekujący, eliminując bakterie i zmniejszając ryzyko zakażenia. Po oczyszczeniu rany, nałożenie jałowego opatrunku stanowi zabezpieczenie przed dalszymi urazami oraz ochronę przed zanieczyszczeniami. Gumowe rękawiczki są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko zakażenia, nie tylko dla osoby rannej, ale również dla innych, z którymi można mieć kontakt. W kontekście standardów ochrony zdrowia, takich jak Zasady Prawidłowej Praktyki Medycznej, każde postępowanie przy ranach wymaga zachowania szczególnej ostrożności, aby uniknąć powikłań. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie rany w celu wczesnego wykrycia ewentualnych objawów zakażenia, takich jak zaczerwienienie, obrzęk czy wydzielina. Ważnym elementem jest także edukacja w zakresie pierwszej pomocy, aby każdy mógł w odpowiedni sposób zareagować w sytuacji urazowej.

Pytanie 38

Jakiego oleju niezbędne jest przechowywanie w niskiej temperaturze?

A. Kokosowy

B. Lniany

C. Ryżowy

D. Palmowy

Odpowiedzi dotyczące oleju kokosowego, ryżowego oraz palmowego są niepoprawne, ponieważ te oleje nie wymagają przechowywania w warunkach chłodniczych. Olej kokosowy jest stabilnym olejem, który może być przechowywany w temperaturze pokojowej, dzięki swojej strukturze chemicznej oraz wysokiej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych. Podobnie olej ryżowy, zawierający głównie kwasy jednonienasycone i wielonienasycone, jest odporny na utlenianie, co czyni go idealnym do długoterminowego przechowywania w spiżarni. W przypadku oleju palmowego, jego wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych również pozwala na przechowywanie w temperaturze pokojowej bez ryzyka szybkiej degradacji. Przechowywanie tych olejów w warunkach chłodniczych jest nie tylko niepotrzebne, ale może być wręcz niekorzystne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do ich mętnienia lub krystalizacji. Zrozumienie właściwości różnych olejów i ich wymagań dotyczących przechowywania jest kluczowe dla zachowania ich jakości oraz wartości odżywczych. Często użytkownicy mylą wrażliwość różnych olejów na utlenianie, co prowadzi do błędnych praktyk w przechowywaniu, a w efekcie do utraty cennych właściwości zdrowotnych tych produktów.

Pytanie 39

Kasza manna wytwarzana jest z ziaren

A. pszenicy

B. żyta

C. owsa

D. prosa

Kasza manna, będąca popularnym składnikiem wielu potraw, wytwarzana jest z ziaren pszenicy, głównie pszenicy durum. Proces jej produkcji polega na mieleniu ziarna na drobne kawałki, co pozwala uzyskać charakterystyczną teksturę. Kasza manna jest znana ze swojej wszechstronności; używana jest w przygotowaniu puddingu, zapiekanek, a także jako dodatek do zup. W kontekście wartości odżywczych, kasza manna jest źródłem węglowodanów, białka oraz witamin z grupy B, co czyni ją wartościowym elementem diety. Warto zauważyć, że ze względu na swoje właściwości, kasza manna ma zastosowanie także w diecie dzieci oraz osób z problemami trawiennymi, jako produkt łatwostrawny. Wydobycie kaszy manny z pszenicy zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 22000, zapewnia bezpieczeństwo żywnościowe oraz wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 40

Kucharz przygotowywał polędwicę wołową przez 3 minuty z każdej strony. Mięso jest mocno różowe i wydziela krwisty sok. Jakie jest określenie stopnia wysmażenia tego mięsa?

A. IV stopień - BIEN CUIT

B. II stopień - SAIGNANT

C. III stopień - A POINT

D. I stopień - BLEU

Wybór odpowiedzi I stopień - BLEU, III stopień - A POINT lub IV stopień - BIEN CUIT wskazuje na nieporozumienia dotyczące stopni wysmażenia mięsa. BLEU oznacza, że mięso jest jedynie lekko zrumienione z zewnątrz, a jego wnętrze pozostaje surowe, co nie odpowiada opisowi potrawy, w której polędwica wołowa jest mocno różowa i wydziela krwisty sok. Z kolei A POINT to stopień, w którym mięso jest bardziej wysmażone, a jego wewnętrzna temperatura wynosi około 60-65°C. To oznacza, że w przypadku podawania polędwicy w tym stopniu, wewnętrzna struktura byłaby znacznie mniej soczysta i jasna, co jest sprzeczne z opisem. BIEN CUIT to mięso całkowicie wysmażone, osiągające temperaturę powyżej 70°C, co skutkuje brakiem soków i bardziej sztywną strukturą. Wybór którejkolwiek z tych odpowiedzi wskazuje na brak znajomości technik i standardów związanych z przyrządzaniem mięsa. W praktyce kulinarnej niezwykle ważne jest zrozumienie, jak czas, temperatura i technika smażenia wpływają na ostateczny rezultat. Brak precyzyjnego rozróżnienia między tymi stopniami może prowadzić do niezadowolenia gości oraz utraty potencjalnych smaków, które oferuje dobrze przygotowane mięso.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej