Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 19:56
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 20:09

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego protokołu dotyczy port 443 TCP, który został otwarty w zaporze sieciowej?

A. HTTPS
B. DNS
C. SMTP
D. NNTP
Odpowiedź 'HTTPS' jest poprawna, ponieważ port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure). HTTPS jest rozszerzeniem protokołu HTTP, które wykorzystuje SSL/TLS do szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy serwerem a klientem. Dzięki temu, komunikacja jest zabezpieczona przed podsłuchiwaniem i manipulacją. W praktyce, gdy przeglądasz strony internetowe, które zaczynają się od 'https://', twoje połączenie wykorzystuje port 443. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk branżowych, stosowanie HTTPS stało się standardem, zwłaszcza w przypadku stron wymagających przesyłania poufnych informacji, takich jak dane logowania czy dane osobowe. Warto także zauważyć, że wyszukiwarki internetowe, takie jak Google, preferują strony zabezpieczone HTTPS, co wpływa na pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania.
Pytanie 2

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który przekształca adresy

A. adresy IPv4 na adresy MAC
B. prywatne na publiczne adresy
C. adresy IPv4 na adresy IPv6
D. adresy MAC na adresy IPv4
NAT64 (Network Address Translation 64) to mechanizm, który umożliwia komunikację między sieciami IPv6 a IPv4 poprzez translację adresów. Jego głównym celem jest umożliwienie urządzeniom w sieci IPv6 komunikację z zasobami dostępnymi tylko w sieci IPv4. W praktyce, NAT64 mapuje adresy IPv4 do adresów IPv6, co jest niezwykle ważne w kontekście rosnącej liczby urządzeń korzystających z IPv6, podczas gdy nadal istnieje wiele usług i systemów operacyjnych opartych na IPv4. Przykładem zastosowania NAT64 może być sytuacja, gdy organizacja migruje z IPv4 na IPv6, a jednocześnie musi zapewnić dostęp do starszych aplikacji działających tylko w IPv4. Dzięki NAT64, użytkownicy mogą korzystać z tych usług bez potrzeby modyfikacji infrastruktury lub aplikacji. Warto także wspomnieć, że NAT64 działa w tandemie z innym protokołem, zwanym DNS64, który przekształca zapytania DNS w taki sposób, aby umożliwić urządzeniom IPv6 odnalezienie zasobów IPv4. Tego rodzaju rozwiązanie jest zgodne z obowiązującymi standardami IETF i jest szeroko stosowane w nowoczesnych architekturach sieciowych.
Pytanie 3

Jakie zakresy adresów IPv4 można zastosować jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
B. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
C. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255
D. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z trzech zakresów adresów prywatnych, które zostały opisane w normie RFC 1918. Te adresy są używane w sieciach lokalnych, czyli takich jak LAN, i nie mogą być routowane w Internecie. Przykład? W firmach często tworzy się wewnętrzną sieć, gdzie wiele komputerów może korzystać z jednego adresu publicznego. Dzięki tym adresom prywatnym oszczędzamy adresy IP i zwiększamy bezpieczeństwo, bo urządzenia w sieci lokalnej nie są widoczne z Internetu. Kiedy sieć lokalna łączy się z Internetem, stosuje się NAT, czyli Network Address Translation, który zamienia te prywatne adresy na publiczne. Często w organizacjach wykorzystuje się serwery DHCP, które automatycznie przydzielają adresy IP z tego zakresu, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią.
Pytanie 4

Do ilu sieci należą komputery o adresach IPv4 przedstawionych w tabeli?

NazwaAdres IPMaska
Komputer 110.11.161.10255.248.0.0
Komputer 210.12.161.11255.248.0.0
Komputer 310.13.163.10255.248.0.0
Komputer 410.14.163.11255.248.0.0

A. Jednej.
B. Trzech.
C. Dwóch.
D. Czterech.
Poprawna odpowiedź wskazuje na to, że wszystkie komputery z adresami IPv4 w analizowanej tabeli należą do jednej sieci. Aby zrozumieć to zagadnienie, kluczowe jest zrozumienie, jak działa maska sieciowa. W tym przypadku zastosowana maska 255.248.0.0, co odpowiada notacji CIDR /13, oznacza, że pierwsze 13 bitów adresu IP definiuje identyfikator sieci. Adresy IP różnią się jedynie ostatnimi bitami, które odpowiadają unikalnym hostom w tej samej sieci. Oznacza to, że wszystkie komputery mogą komunikować się ze sobą bez konieczności używania routera, co jest zgodne z praktykami opartymi na standardzie TCP/IP. W praktyce, kiedy projektujemy sieci, ważne jest, aby zrozumieć, jak podział na podsieci może pomóc w zarządzaniu ruchem i bezpieczeństwem. W sytuacjach, gdy wiele hostów znajduje się w tej samej sieci, zmniejsza się opóźnienie komunikacji, a także obciążenie routerów, co przyczynia się do bardziej efektywnego wykorzystania zasobów sieci.
Pytanie 5

W biurze rachunkowym potrzebne jest skonfigurowanie punktu dostępu oraz przygotowanie i podłączenie do sieci bezprzewodowej trzech komputerów oraz drukarki z WiFi. Koszt usługi konfiguracji poszczególnych elementów sieci wynosi 50 zł za każdy komputer, 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jaki będzie całkowity wydatek związany z tymi pracami serwisowymi?

A. 200 zł
B. 300 zł
C. 100 zł
D. 250 zł
Cały koszt serwisu wynosi 300 zł. To wynik dodania kosztów za konfigurację trzech komputerów, drukarki i punktu dostępu. Koszt skonfigurowania jednego komputera to 50 zł, więc jeśli mamy trzy, to wychodzi 150 zł (50 zł razy 3). Do tego jeszcze 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jak to zsumujesz, to dostaniesz 150 zł + 50 zł + 100 zł, co daje 300 zł. To jest ważne, bo pokazuje, jak kluczowe jest dobre planowanie budżetu w usługach IT. Z mojego doświadczenia, firmy często muszą uważnie oceniać koszty przy wprowadzaniu nowych technologii, bo inaczej mogą się zdziwić. Dlatego dobrze jest przeanalizować wszystko dokładnie przed startem projektu, żeby lepiej nią zarządzać i nie mieć niespodzianek z wydatkami w przyszłości.
Pytanie 6

W technologii Ethernet protokół CSMA/CD stosowany w dostępie do medium opiera się na

A. unikaniu kolizji
B. przekazywaniu żetonu
C. wykrywaniu kolizji
D. priorytetach żądań
Protokół CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) jest kluczowym elementem w technologii Ethernet, który umożliwia efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium transmisyjnego. Jego działanie opiera się na zasadzie wykrywania kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują kanał, aby upewnić się, że nie jest on zajęty. Jeśli dwa urządzenia rozpoczną przesyłanie danych jednocześnie, dochodzi do kolizji. Protokół CSMA/CD wykrywa tę kolizję i natychmiast przerywa transmisję, a następnie oba urządzenia czekają losowy czas przed ponowną próbą wysyłania danych. Ta mechanika jest fundamentalna dla prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet, co zostało opisane w standardach IEEE 802.3. W praktyce, pozwala to na efektywne i sprawne zarządzanie danymi, minimalizując ryzyko utraty informacji i zwiększając wydajność całej sieci, co jest niezwykle istotne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura czy centra danych.
Pytanie 7

Aby umożliwić jedynie urządzeniom z określonym adresem fizycznym połączenie z siecią WiFi, trzeba ustawić w punkcie dostępowym

A. strefę o ograniczonym dostępie
B. firewall
C. filtrację adresów MAC
D. bardziej zaawansowane szyfrowanie
Filtrowanie adresów MAC to technika, która pozwala na ograniczenie dostępu do sieci WiFi jedynie do urządzeń posiadających określone adresy MAC (Media Access Control). Każde urządzenie sieciowe ma unikalny adres MAC, który identyfikuje je w sieci lokalnej. Konfigurując filtrację adresów MAC w punkcie dostępowym, administrator może wprowadzić listę dozwolonych adresów, co zwiększa bezpieczeństwo sieci. Przykład zastosowania tej technologii może obejmować małe biuro lub dom, gdzie właściciel chce zapewnić, że tylko jego smartfony, laptopy i inne urządzenia osobiste mogą łączyć się z siecią, uniemożliwiając dostęp nieznanym gościom. Choć filtracja adresów MAC nie jest niezawodna (ponieważ adresy MAC mogą być spoofowane), jest jednym z elementów strategii bezpieczeństwa, współpracując z innymi metodami, takimi jak WPA2 lub WPA3, co zapewnia wielowarstwową ochronę przed nieautoryzowanym dostępem do sieci.
Pytanie 8

Aby zabezpieczyć system Windows przed nieautoryzowanym dostępem poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania, należy ustawić

A. Panel Sterowania, Zaporę systemu Windows
B. Zasady grup, Zasady konta
C. Panel Sterowania, Konta użytkowników
D. Zasady grup, Opcje zabezpieczeń
Zasady grup oraz Zasady konta stanowią kluczowe narzędzia w zabezpieczaniu systemu Windows przed włamaniami poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania. Poprawna odpowiedź na pytanie o zabezpieczenia systemowe skupia się na implementacji polityk dotyczących kont użytkowników i ich uprawnień. Zasady konta pozwalają administratorom określić, ile razy użytkownik może wprowadzić błędne hasło przed zablokowaniem konta. Przykładowo, w organizacji można ustalić, że po trzech nieudanych próbach logowania konto użytkownika zostaje zablokowane na 15 minut, co znacząco utrudnia próby przeprowadzenia ataków typu brute force. W praktyce, wdrożenie takich zasad nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również przyczynia się do zgodności z różnymi standardami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak ISO/IEC 27001, które zalecają implementację odpowiednich środków ochrony dla systemów informatycznych. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, w tym tworzenie odpowiednich zasad grup, powinno być częścią ogólnej strategii zabezpieczeń organizacji.
Pytanie 9

Urządzenie, które łączy sieć kablową z siecią bezprzewodową, to

A. punkt dostępu.
B. przełącznik.
C. koncentrator.
D. most.
Punkt dostępu (ang. Access Point, AP) jest urządzeniem, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią, a jego kluczową rolą jest integracja sieci przewodowej z siecią bezprzewodową. Działa jako mostek pomiędzy tymi dwoma typami sieci, co pozwala na bezprzewodowy dostęp do zasobów i usług, które są fizycznie umiejscowione w sieci przewodowej. Przykładowo, w biurze, punkt dostępu może być używany do tworzenia sieci Wi-Fi, umożliwiając pracownikom korzystanie z laptopów, tabletów lub smartfonów bez konieczności podłączania się do kabli. Zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak IEEE 802.11, punkty dostępu powinny być odpowiednio rozmieszczone, aby zapewnić optymalny zasięg i minimalne zakłócenia. Dobre praktyki wskazują na zapewnienie odpowiedniego zabezpieczenia sieci bezprzewodowej, np. poprzez użycie WPA3, co zwiększa bezpieczeństwo danych przesyłanych przez punkt dostępu. Ponadto, punkty dostępu mogą wspierać różne technologie, takie jak MESH, co pozwala na tworzenie rozbudowanych i skalowalnych sieci bezprzewodowych.
Pytanie 10

Którego z elementów dokumentacji lokalnej sieci komputerowej nie uwzględnia dokumentacja powykonawcza?

A. Opisu systemu okablowania
B. Wyników pomiarów oraz testów
C. Norm i wytycznych technicznych
D. Kosztorysu wstępnego
Dokumentacja powykonawcza lokalnej sieci komputerowej ma na celu przedstawienie rzeczywistych parametrów oraz stanu zrealizowanej instalacji, które mogą różnić się od planowanych. Kosztorys wstępny nie jest częścią tej dokumentacji, ponieważ dotyczy on fazy projektowej i szacowania kosztów, a nie rzeczywistego stanu inwestycji. W dokumentacji powykonawczej znajdują się wyniki pomiarów i testów, które potwierdzają zgodność z normami oraz wymaganiami technicznymi. Opis okablowania również jest ważnym elementem, gdyż dostarcza szczegółowych informacji o użytych komponentach i ich rozmieszczeniu. Normy i zalecenia techniczne są istotne, aby zapewnić, że instalacja została wykonana zgodnie z obowiązującymi standardami, co gwarantuje jej efektywność i bezpieczeństwo. Przykładem zastosowania dokumentacji powykonawczej może być przygotowanie raportu dla klienta, wskazującego na zgodność instalacji z projektem, co jest istotne przy odbiorze technicznym.
Pytanie 11

Kontrola pasma (ang. bandwidth control) w przełączniku to funkcjonalność

A. pozwalająca na równoczesne przesyłanie danych z wybranego portu do innego portu
B. umożliwiająca jednoczesne łączenie przełączników przy użyciu wielu łącz
C. pozwalająca ograniczyć przepustowość na wyznaczonym porcie
D. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem
Zarządzanie pasmem (bandwidth control) w przełączniku jest kluczowym elementem w kontekście efektywnego zarządzania siecią. Odpowiedź, która wskazuje na możliwość ograniczenia przepustowości na wybranym porcie, jest poprawna, ponieważ ta funkcjonalność pozwala administratorom sieci na precyzyjne dostosowanie dostępnych zasobów do konkretnych wymagań. Przykładowo, w sytuacji, gdy na jednym porcie podłączone są urządzenia o różnym zapotrzebowaniu na pasmo, zarządzanie pasmem pozwala na priorytetyzację ruchu i ograniczenie prędkości transferu dla mniej krytycznych aplikacji. W praktyce, techniki takie jak Quality of Service (QoS) są często wykorzystywane, aby zapewnić, że aplikacje o wysokim priorytecie, takie jak VoIP czy transmisje wideo, mają zapewnioną odpowiednią przepustowość, podczas gdy inne, mniej istotne usługi mogą być throttlowane. Standardy branżowe, takie jak IEEE 802.1Q, wskazują na znaczenie zarządzania pasmem w kontekście rozwoju sieci VLAN, co dodatkowo podkreśla jego istotność w nowoczesnych architekturach sieciowych.
Pytanie 12

Jaki port jest używany przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 69
B. 20
C. 53
D. 25
Port 20 jest standardowo wykorzystywany przez protokół FTP do transmisji danych. Protokół FTP działa w trybie klient-serwer i składa się z dwóch głównych portów: 21, który służy do nawiązywania połączenia i zarządzania kontrolą, oraz 20, który jest używany do przesyłania danych. W praktyce oznacza to, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, konkretne dane (pliki) są przesyłane przez port 20. W przypadku transferów aktywnych, serwer FTP nawiązuje połączenie zwrotne z klientem na porcie, który ten ostatni udostępnia. Dobrą praktyką w administracji siecią jest znajomość tych portów, aby móc odpowiednio konfigurować zapory sieciowe i monitorować ruch. Warto również pamiętać, że FTP, mimo swojej popularności, ma swoje ograniczenia w zakresie bezpieczeństwa, dlatego obecnie zaleca się korzystanie z protokołu SFTP lub FTPS, które zapewniają szyfrowanie danych podczas transferu, aby chronić je przed nieautoryzowanym dostępem.
Pytanie 13

Jaką rolę odgrywa usługa proxy?

A. serwera e-mail.
B. firewalla.
C. serwera z usługami katalogowymi.
D. pośrednika sieciowego.
Proxy to taka usługa, która działa jak pośrednik między użytkownikiem a serwerem. Dzięki niemu możemy mieć większe bezpieczeństwo i prywatność, bo ukrywa nasz adres IP i daje dostęp do treści, które mogą być zablokowane w danym regionie. Na przykład, gdy firma korzysta z proxy, może kontrolować, co pracownicy oglądają w internecie, a także monitorować ruch sieciowy i blokować nieodpowiednie strony. Proxy działa też jak bufor, dzięki czemu często odwiedzane strony ładują się szybciej, bo mniej czasu schodzi na ich pobieranie. Warto wiedzieć, że korzystanie z proxy to standard w branży, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo i wydajność w zarządzaniu siecią, co potwierdzają różne organizacje, jak Internet Engineering Task Force (IETF).
Pytanie 14

W lokalnej sieci stosowane są adresy prywatne. Aby nawiązać połączenie z serwerem dostępnym przez Internet, trzeba

A. ustawić sieci wirtualne w obrębie sieci lokalnej
B. dodać drugą kartę sieciową z adresem publicznym do każdego hosta
C. skonfigurować translację NAT na ruterze brzegowym lub serwerze
D. przypisać adres publiczny jako dodatkowy adres karty sieciowej na każdym hoście
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ translacja adresów sieciowych (NAT) jest kluczowym procesem umożliwiającym komunikację między prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej a publicznymi adresami IP w Internecie. NAT działa na routerach brzegowych, które przekształcają adresy prywatne hostów w adresy publiczne, co pozwala na nawiązywanie połączeń z serwerami dostępnymi w sieci globalnej. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik w domowej sieci lokalnej, korzystając z routera z włączonym NAT, chce uzyskać dostęp do strony internetowej. Router zmienia adres prywatny urządzenia na swój adres publiczny, a odpowiedzi z serwera są następnie kierowane z powrotem do właściwego urządzenia dzięki przechowywaniu informacji o sesji. NAT jest zgodny z protkokłami takimi jak TCP/IP i jest uznawany za standardową praktykę w zarządzaniu adresacją IP, co zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnych poprzez ukrycie rzeczywistych adresów IP. Dodatkowo, NAT umożliwia oszczędność adresów IP, ponieważ wiele urządzeń może korzystać z jednego adresu publicznego.
Pytanie 15

Na podstawie tabeli ustal, ile kabli ekranowanych typu skrętka należy poprowadzić w listwie PCV typu LN 25x16.

Typ listwyPrzewody
Przekrój czynny [mm²]Ø 5,5 mm, np. FTPØ 7,2 mm, np. WDX pek 75-1,0/4,8Ø 10,6 mm, np. YDY 3 x 2,5
LN 20X1014021
LN 16X16185311
LN 25X16305532
LN 35X10.123043
LN 35X10.2115 + 11541/1
LN 40X16.1505963
LN 40X16.2245 + 24583/31/1

A. 2 kable.
B. 5 kabli.
C. 4 kable.
D. 3 kable.
Odpowiedź "5 kabli" jest prawidłowa, ponieważ listwa PCV typu LN 25x16 została zaprojektowana tak, aby mogła pomieścić pięć kabli ekranowanych typu skrętka o przekroju 0,55 mm. Przy instalacji kabli należy zwrócić uwagę na zalecane normy, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ilości kabli w kontekście uniknięcia zakłóceń elektromagnetycznych oraz optymalizacji przepływu danych. W praktyce, stosując się do tych wytycznych, zapewniamy efektywne działanie systemów telekomunikacyjnych oraz minimalizujemy ryzyko awarii związanych z przeciążeniem instalacji. Warto również pamiętać, że odpowiednia organizacja kabli w listwie wpływa na ich trwałość i łatwość w przyszłych modyfikacjach oraz konserwacji. Na przykład, przy instalacji w biurach, gdzie wiele urządzeń wymaga dostępu do sygnału, prawidłowe prowadzenie kabli ma kluczowe znaczenie dla stabilności połączeń sieciowych.
Pytanie 16

Jak nazywa się RDN elementu w Active Directory, którego pełna nazwa DN to O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski?

A. pl
B. jkowalski
C. firma
D. pracownik
Odpowiedź 'jkowalski' jest prawidłowa, ponieważ jest to nazwa RDN (Relative Distinguished Name) dla danego obiektu w Active Directory. W kontekście Active Directory, RDN to część DN (Distinguished Name), która jednoznacznie identyfikuje obiekt w danej jednostce organizacyjnej. W przypadku DN O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski, 'jkowalski' jest nazwą użytkownika, co czyni go RDN obiektu. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność zarządzania obiektami w Active Directory, co jest kluczowe w administracji systemami informatycznymi. Zrozumienie struktury DN i RDN pozwala na efektywne wyszukiwanie i modyfikowanie obiektów w Active Directory, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa oraz zarządzania dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, administratorzy powinni jasno rozumieć różnicę pomiędzy DN a RDN, aby uniknąć nieporozumień w operacjach na obiektach. Znajomość tych pojęć jest kluczowa w codziennej pracy z Active Directory i w realizacji polityki bezpieczeństwa.
Pytanie 17

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost
B. http://localhost:apache
C. http://localhost:8080
D. http://localhost:8012
Odpowiedź http://localhost:8012 jest jak najbardziej poprawna, bo to właśnie ten adres wskazuje, na którym porcie serwer Apache czeka na żądania. W pliku httpd.conf mamy 'Listen 8012', co oznacza, że serwer będzie obsługiwał połączenia na tym porcie. Dodatkowo, 'Server Name localhost:8012' pokazuje, że serwer jest gotowy na przyjmowanie żądań z adresu localhost na podanym porcie. W praktyce, żeby dostać się do jakiejś aplikacji webowej, trzeba wpisać odpowiedni adres URL, który wskazuje i na hosta (czyli localhost), i na port (czyli 8012). Fajnie też pamiętać, że różne aplikacje mogą korzystać z różnych portów, a używanie odpowiedniego portu jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy. Na przykład port 80 jest standardowy dla HTTP, a 443 dla HTTPS. Więc jeśli aplikacja działa na innym porcie, tak jak 8012, to użytkownik musi o tym pamiętać w adresie URL.
Pytanie 18

Który z dostępnych standardów szyfrowania najlepiej ochroni sieć bezprzewodową?

A. WPA-PSK(TKIP)
B. WEP 128
C. WPA2-PSK(AES)
D. WEP 64
WPA2-PSK(AES) to obecnie jeden z najbezpieczniejszych standardów szyfrowania dla sieci bezprzewodowych. Używa on algorytmu AES (Advanced Encryption Standard), który jest bardziej zaawansowany niż starsze metody, takie jak TKIP, używane w WPA-PSK. AES oferuje znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu silniejszego klucza szyfrowania oraz bardziej skomplikowanej architektury, co czyni go odpornym na wiele znanych ataków. Przykładem zastosowania WPA2-PSK(AES) może być konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, gdzie użytkownicy mogą łatwo ustawić silne hasło, a także korzystać z bezpiecznego dostępu do internetu. Warto podkreślić, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się regularną aktualizację haseł oraz monitorowanie urządzeń podłączonych do sieci, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Co więcej, wiele nowoczesnych urządzeń sieciowych wspiera WPA3, kolejny krok w ewolucji bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych, oferujący jeszcze wyższy poziom ochrony.
Pytanie 19

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Określa adres MAC na podstawie adresu IP
B. Wysyła informacje zwrotne dotyczące problemów w sieci
C. Nadzoruje przepływ pakietów w obrębie systemów autonomicznych
D. Zarządza grupami multicastowymi w sieciach działających na protokole IP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, odpowiedzialnym za ustalanie adresów MAC (Media Access Control) na podstawie adresów IP (Internet Protocol). Działa on na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych), umożliwiając urządzeniom w sieci lokalnej zamianę logicznych adresów IP na adresy fizyczne, co jest niezbędne do skutecznej wymiany danych między urządzeniami. Przykładowo, gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci, najpierw potrzebuje znaleźć jego adres MAC. W tym celu wysyła zapytanie ARP do sieci, a odpowiedź zwrotna zawiera poszukiwany adres MAC. Dzięki temu procesowi, komunikacja w ramach lokalnych sieci Ethernet staje się możliwa. Standard ARP jest opisany w RFC 826 i stanowi podstawę dla wielu protokołów komunikacyjnych. Umożliwienie tej zamiany adresów jest kluczowe dla funkcjonowania protokołów wyższych warstw, takich jak TCP/IP, co jest podstawą działania Internetu.
Pytanie 20

Protokół, który umożliwia synchronizację zegarów stacji roboczych w sieci z serwerem NCP, to

A. Internet Group Management Protocol
B. Internet Control Message Protocol
C. Simple Network Time Protocol
D. Simple Mail Transfer Protocol
Simple Network Time Protocol (SNTP) jest protokołem używanym do synchronizacji zegarów komputerów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie dokładności czasu na urządzeniach klienckich, które komunikują się z serwerami NTP (Network Time Protocol). Protokół ten działa na zasadzie wymiany pakietów z informacjami o czasie, co pozwala na korekcję zegarów roboczych. Dzięki SNTP, organizacje mogą zapewnić spójność czasową w swojej infrastrukturze IT, co jest kluczowe w wielu aplikacjach, takich jak logowanie zdarzeń, transakcje finansowe oraz synchronizacja danych między serwerami. W praktyce, wdrożenie SNTP w sieci lokalnej lub w chmurze jest stosunkowo proste i może znacznie poprawić efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania SNTP jest synchronizacja czasu w systemach rozproszonych, gdzie zgodność czasowa jest istotna dla poprawności działania aplikacji. Standardy, takie jak RFC 5905, określają szczegóły implementacji i działania protokołu, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu czasem w sieci.
Pytanie 21

Do zakończenia kabla skręcanego wtykiem 8P8C wykorzystuje się

A. narzędzie uderzeniowe
B. zaciskarkę do wtyków RJ-45
C. spawarkę światłowodową
D. zaciskarkę do złączy typu F
Zaciskarka do wtyków RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do zakończenia skrętek, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet. Wtyki RJ-45, znane również jako wtyki 8P8C, mają osiem pinów, które muszą być odpowiednio umieszczone i zabezpieczone w obudowie wtyku. Proces zaciskania polega na wprowadzeniu skrętek do wtyku, a następnie użyciu zaciskarki do trwałego ściśnięcia metalowych styków wtyku, co zapewnia solidne połączenie elektryczne. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, stosowanie zaciskarki do RJ-45 jest standardową praktyką, szczególnie w instalacjach sieciowych. Umożliwia to tworzenie niestandardowych kabli Ethernet o różnych długościach, co znacznie ułatwia konfigurację i organizację sieci. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie kolorów okablowania zgodnie z normą T568A lub T568B, co zapewnia spójność i poprawność połączeń. Ponadto, używanie zaciskarki do RJ-45 pozwala na łatwe naprawy kabli oraz ich rekonfiguracje, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT.
Pytanie 22

Zgodnie z normą PN-EN 50173 segment okablowania pionowego łączącego panele krosownicze nie powinien przekraczać długości

A. 2000 m
B. 100 m
C. 1500 m
D. 500 m
Wybór długości 1500 m, 100 m lub 2000 m jako maksymalnej dla odcinka okablowania pionowego jest nieprawidłowy z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim długości te nie są zgodne z normą PN-EN 50173, która wyraźnie określa limit na poziomie 500 m. Odpowiedzi 1500 m i 2000 m ignorują zasady dotyczące degradacji sygnału w medium transmisyjnym, co prowadziłoby do znacznych strat jakości sygnału i tym samym obniżenia wydajności sieci. Dłuższe odcinki kabli mogą powodować problemy z zakłóceniami, co jest szczególnie istotne w przypadku transmisji danych na wysokich prędkościach. Z kolei odpowiedź 100 m może wydawać się rozsądna w kontekście okablowania poziomego, ale nie uwzględnia pełnego zakresu, jaki dotyczy okablowania pionowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie okablowania pionowego z poziomym, co prowadzi do suboptymalnych rozwiązań w projektach sieciowych. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz instalacji systemów okablowania, co w dalszej perspektywie przekłada się na niezawodność i stabilność funkcjonowania całej infrastruktury IT.
Pytanie 23

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 4
B. 2
C. 3
D. 1
Odpowiedź 3 jest trafiona. Wszystkie komputery mają różne adresy IP, ale te dwa, czyli 192.168.5.12/25 oraz 192.168.5.50/25, są w tej samej podsieci. Dlaczego? Bo mają takie same pierwsze 25 bitów, co oznacza, że są w tej samej sieci lokalnej. Jak się weźmie pod uwagę zakres, to oba adresy mieszczą się od 192.168.5.0 do 192.168.5.127. Natomiast te inne adresy, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25, są już w różnych podsieciach. Pierwszy ma adres sieciowy 192.168.5.128, a drugi to już zupełnie inna klasa adresów. W praktyce, w firmach często robi się podział na podsieci, żeby wydzielić różne działy, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia zarządzanie ruchem w sieci. Dobrze jest planować sieć w taki sposób, żeby dostosować podsieci do ilości urządzeń i ich funkcji, bo wtedy łatwiej jest zarządzać zasobami.
Pytanie 24

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /24
B. /25
C. 122
D. /23
Maska podsieci 255.255.252.0 to nic innego jak prefiks /22. To znaczy, że 22 bity używamy do określenia identyfikatora podsieci w adresie IPv4. Mówiąc prosto, te dwa ostatnie bity dają nam możliwość utworzenia 4 podsieci i 1022 hostów w każdej (liczy się 2^10 - 2, bo trzeba odjąć adres sieci i rozgłoszeniowy). Ta maska jest całkiem przydatna w większych sieciach, gdzie chcemy dobrze zarządzać adresami IP. Na przykład w firmach można ją zastosować do podziału dużych zakresów adresów na mniejsze, lepiej zorganizowane podsieci, co potem pomaga w zarządzaniu ruchem i bezpieczeństwem. Używanie odpowiednich masek podsieci to ważny aspekt w projektowaniu sieci, bo to jedna z tych najlepszych praktyk w branży. A jeśli chodzi o IPv6, to już nie jest tak krytyczne, ale wciąż dobrze wiedzieć, jak to wszystko działa w kontekście routingu i adresowania.
Pytanie 25

Administrator systemu Windows Server zamierza zorganizować użytkowników sieci w różnorodne grupy, które będą miały zróżnicowane uprawnienia do zasobów w sieci oraz na serwerze. Najlepiej osiągnie to poprzez zainstalowanie roli

A. usługi wdrażania systemu Windows
B. usługi domenowe AD
C. serwera DHCP
D. serwera DNS
Usługi domenowe Active Directory (AD) to kluczowy element infrastruktury zarządzania użytkownikami i zasobami w systemie Windows Server. Dzięki tej roli administratorzy mogą tworzyć i zarządzać różnymi grupami użytkowników, co pozwala na efektywne przydzielanie uprawnień do zasobów w sieci. Przykładowo, można skonfigurować grupy dla różnych działów w firmie, takich jak sprzedaż, marketing czy IT, co umożliwia wdrażanie polityk bezpieczeństwa oraz kontroli dostępu do plików i aplikacji. Standardy branżowe, takie jak model RBAC (Role-Based Access Control), opierają się na zasadzie, że użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do zasobów, które są im niezbędne do wykonywania swoich zadań. Implementacja AD wspiera ten model, co jest zgodne z praktykami zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach. Ponadto, AD pozwala na scentralizowane zarządzanie użytkownikami, co upraszcza procesy administracyjne i zwiększa bezpieczeństwo systemu.
Pytanie 26

Jakie narzędzie należy zastosować do zakończenia kabli UTP w module keystone z wkładkami typu 110?

A. Zaciskarki do wtyków RJ45
B. Narzędzia uderzeniowego
C. Wkrętaka krzyżakowego
D. Wkrętaka płaskiego
Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110. Działa ono na zasadzie mechanicznego uderzenia, które umożliwia skuteczne i trwałe połączenie żył kabla z odpowiednimi stykami w module. Użycie narzędzia uderzeniowego zapewnia, że przewody są dokładnie wciśnięte w styki, co zapobiega problemom z przesyłem sygnału oraz minimalizuje straty. W praktyce, podczas zarabiania końcówek, ważne jest, aby żyły kabla były odpowiednio uporządkowane zgodnie z kolorami standardu T568A lub T568B, co jest kluczowe dla zachowania spójności i jakości połączeń sieciowych. Standardy te są uznawane w branży telekomunikacyjnej jako najlepsze praktyki. Narzędzie to jest niezbędne, ponieważ inne narzędzia, takie jak wkrętaki, nie są zaprojektowane do tego typu operacji i mogą prowadzić do uszkodzenia styków lub niewłaściwego połączenia.
Pytanie 27

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. role i funkcje
B. serwer kontrolujący domenę
C. Active Directory
D. panel administracyjny
Konfiguracja usług na serwerze za pomocą ról i funkcji jest zgodna z najlepszymi praktykami administracyjnymi w środowisku serwerowym. Role i funkcje w tym kontekście oznaczają specyficzne zestawy zadań, które serwer ma realizować, a także pożądane usługi, które mają być dostępne. Na przykład, w systemie Windows Server, administracja serwerem polega na przypisywaniu ról, takich jak serwer plików, serwer aplikacji czy kontroler domeny, co umożliwia skoncentrowanie się na konkretnych zadaniach i ich optymalizacji. Dobrą praktyką jest również korzystanie z Menedżera Serwera, który ułatwia zarządzanie rolami oraz funkcjami, umożliwiając łatwe dodawanie, usuwanie i konfigurowanie. Zrozumienie, jak działają role i funkcje, pozwala administratorom lepiej optymalizować zasoby serwera, a także zadbać o jego bezpieczeństwo i stabilność, co jest kluczowe w każdym środowisku IT.
Pytanie 28

W specyfikacji sieci Ethernet 1000Base-T maksymalna długość segmentu dla skrętki kategorii 5 wynosi

A. 500 m
B. 250 m
C. 1000 m
D. 100 m
Odpowiedź 100 m jest prawidłowa, ponieważ w standardzie Ethernet 1000Base-T, który obsługuje transmisję danych z prędkością 1 Gbps, maksymalna długość segmentu dla kabla skrętki kategorii 5 (Cat 5) wynosi właśnie 100 metrów. Ta długość obejmuje zarówno odcinek kabla, jak i wszelkie połączenia oraz złącza, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i jakości sygnału. W praktyce, dla sieci lokalnych (LAN), stosuje się kable Cat 5 lub lepsze, takie jak Cat 5e czy Cat 6, aby osiągnąć wysoką wydajność przy minimalnych zakłóceniach. Warto zauważyć, że przekroczenie tej długości może prowadzić do degradacji sygnału, co z kolei wpłynie na prędkość i niezawodność połączenia. Standardy IEEE 802.3, które regulują kwestie związane z Ethernetem, podkreślają znaczenie zachowania tych limitów, aby zapewnić efektywne funkcjonowanie sieci. Dlatego też, przy projektowaniu lub rozbudowie infrastruktury sieciowej, należy przestrzegać tych wytycznych, aby uniknąć problemów z wydajnością.
Pytanie 29

Jaką funkcję punkt dostępu wykorzystuje do zabezpieczenia sieci bezprzewodowej, aby jedynie urządzenia z określonymi adresami fizycznymi mogły się z nią połączyć?

A. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)
B. Nadanie SSID
C. Uwierzytelnianie
D. Filtrowanie adresów MAC
Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczania sieci bezprzewodowej, która polega na zezwalaniu na dostęp tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC, czyli fizycznych adresach sprzętowych. W praktyce, administrator sieci tworzy listę dozwolonych adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią. To podejście jest często stosowane w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba szybkiego działania i uproszczonego zarządzania dostępem. Należy jednak pamiętać, że mimo iż filtrowanie MAC zwiększa bezpieczeństwo, nie jest to metoda absolutna. Złośliwi użytkownicy mogą skanować sieć i kopiować adresy MAC, co czyni tę metodę podatną na ataki. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie filtrowania MAC w połączeniu z innymi mechanizmami zabezpieczeń, takimi jak WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) lub uwierzytelnianie 802.1X, co znacznie podnosi poziom ochrony sieci.
Pytanie 30

Protokół pomocniczy do kontroli stosu TCP/IP, który odpowiada za identyfikację oraz przekazywanie informacji o błędach podczas działania protokołu IP, to

A. Address Resolution Protocol (ARP)
B. Reverse Address Resolution Protocol (RARP)
C. Internet Control Message Protocol (ICMP)
D. Routing Information Protocol (RIP)
Internet Control Message Protocol (ICMP) to kluczowy protokół w rodzinie protokołów TCP/IP, który pełni istotną rolę w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jego podstawową funkcją jest wymiana informacji o błędach oraz informacji kontrolnych pomiędzy węzłami sieciowymi. ICMP umożliwia wykrywanie problemów, takich jak niedostępność hosta lub przekroczenie limitu czasu przesyłania pakietów. Przykładowo, polecenie 'ping', które wykorzystuje ICMP, wysyła pakiety echo do określonego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na ocenę dostępności i opóźnień w komunikacji sieciowej. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie ICMP do monitorowania stanu sieci oraz diagnostyki problemów, a także przychodzących i wychodzących tras w komunikacji. ICMP jest również używany w protokole Traceroute, który pomaga określić trasę, jaką pokonują pakiety w sieci, co jest niezbędne w zarządzaniu sieciami.
Pytanie 31

Planowanie wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania i udostępniania informacji, takich jak pliki i aplikacje dostępne w sieci oraz ich zarządzanie, wymaga skonfigurowania komputera jako

A. serwer aplikacji
B. serwer DHCP
C. serwer terminali
D. serwer plików
Serwer plików jest dedykowanym systemem, którego główną rolą jest przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci. Umożliwia on użytkownikom dostęp do plików z różnych lokalizacji, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz edukacyjnych, gdzie wiele osób współdzieli dokumenty i zasoby. Przykłady zastosowania serwera plików obejmują firmy, które chcą centralizować swoje zasoby, umożliwiając pracownikom łatwy dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Serwery plików mogą być konfigurowane z wykorzystaniem różnych protokołów, takich jak SMB (Server Message Block) dla systemów Windows czy NFS (Network File System) dla systemów Unix/Linux, co pozwala na interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach operacyjnych. Warto także wspomnieć o znaczeniu bezpieczeństwa i praw dostępu, co jest kluczowe w zarządzaniu danymi, aby zapewnić, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do wrażliwych informacji. Dobrą praktyką jest również regularne wykonywanie kopii zapasowych danych znajdujących się na serwerze plików, co chroni przed ich utratą.
Pytanie 32

Planowana sieć przypisana jest do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, w których każda z nich obsługuje 62 urządzenia. Która z wymienionych masek będzie odpowiednia do realizacji tego zadania?

A. 255.255.255.240
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.192
Maska 255.255.255.192 jest odpowiednia do podziału sieci klasy C na cztery podsieci z co najmniej 62 urządzeniami w każdej. Maska ta, zapisana w postaci CIDR, to /26, co oznacza, że 26 bitów jest zarezerwowanych na adresy sieciowe, a pozostałe 6 bitów na adresy hostów. Obliczając liczbę dostępnych adresów hostów w poszczególnych podsieciach, stosujemy wzór 2^(32 - maska) - 2, co w tym przypadku daje 2^(32 - 26) - 2 = 62. Oznacza to, że każda z czterech podsieci może obsłużyć dokładnie 62 urządzenia, co jest zgodne z wymaganiami. W praktyce, podział na podsieci pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym, zwiększenie bezpieczeństwa poprzez izolację podsieci oraz umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnego adresowania IP. Standardy, takie jak RFC 950, określają zasady podziału sieci i przypisania adresów, co jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych architektur sieciowych.
Pytanie 33

Aby utworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, należy zainstalować rolę

A. usług certyfikatów w Active Directory
B. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory
C. usług LDS w Active Directory
D. usług domenowej w Active Directory
Utworzenie kontrolera domeny w środowisku Windows Server jest kluczowym krokiem w ustanawianiu struktury Active Directory, a odpowiedzialna za to rola to usługi domenowej w usłudze Active Directory. Ta rola pozwala na zarządzanie zasobami sieciowymi, takimi jak komputery, użytkownicy i grupy, w centralny sposób. Kontroler domeny jest odpowiedzialny za autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz komputerów w sieci, co jest fundamentalne dla zabezpieczenia dostępu do zasobów. Przykładem zastosowania tej roli może być zbudowanie infrastruktury IT w firmie, gdzie kontroler domeny umożliwia wdrożenie polityk grupowych, co z kolei ułatwia zarządzanie konfiguracjami komputerów i bezpieczeństwem. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie posiadania dobrze zorganizowanej struktury zarządzania IT, a usługi domenowe w Active Directory są kluczowym elementem tej struktury, wspierającym zautomatyzowane zarządzanie oraz centralizację usług.
Pytanie 34

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. modernizacją.
B. ustawieniem.
C. aktualizacją.
D. wirtualizacją.
Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.
Pytanie 35

Protokół stworzony do nadzorowania oraz zarządzania urządzeniami w sieci, oparty na architekturze klient-serwer, w którym jeden menedżer kontroluje od kilku do kilkuset agentów to

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
B. SNMP (Simple Network Management Protocol)
C. FTP (File Transfer Protocol)
D. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to standardowy protokół sieciowy, który umożliwia monitorowanie i zarządzanie urządzeniami w sieci IP. Opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie agent (urządzenie zarządzane) przekazuje dane do menedżera (systemu zarządzającego). Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o stanie urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery, co pozwala na szybką identyfikację problemów, optymalizację wydajności oraz planowanie zasobów. Protokół SNMP jest szeroko stosowany w branży IT, będąc częścią standardów IETF. Przykładem zastosowania może być monitorowanie obciążenia serwera w czasie rzeczywistym, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie zebranych danych. Ponadto, SNMP wspiera różne poziomy bezpieczeństwa i wersje, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb organizacji. Standardy SNMP są zgodne z najlepszymi praktykami, co daje pewność, że system zarządzania siecią będzie działał w sposób efektywny i bezpieczny.
Pytanie 36

Która z poniższych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że nie jest on obecnie stosowany w budowie lokalnych sieci komputerowych?

A. Brak opcji nabycia dodatkowych urządzeń sieciowych
B. Maksymalna prędkość przesyłania danych wynosząca 10 Mb/s
C. Maksymalna odległość między stacjami wynosząca 185 m
D. Koszt narzędzi potrzebnych do montażu i łączenia kabli
Podane cechy, takie jak maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m, cena narzędzi do montażu oraz brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych, mogą na pierwszy rzut oka wydawać się istotne w kontekście wyboru kabla do lokalnych sieci komputerowych. Jednakże, kluczowym czynnikiem, który decyduje o niewłaściwości kabla RG-58 w tej roli, jest jego niska maksymalna prędkość transmisji danych, wynosząca 10 Mb/s. W sieciach komputerowych, wydajność i przepustowość są zdecydowanie bardziej krytyczne niż inne aspekty, takie jak koszt narzędzi czy odległość. W praktyce, kable koncentryczne, takie jak RG-58, mogą być stosowane w określonych, mniej wymagających aplikacjach, ale ich ograniczenia w zakresie prędkości sprawiają, że są one nieodpowiednie dla nowoczesnych rozwiązań, które wymagają szybkiej wymiany danych. Zdecydując się na budowę lokalnej sieci komputerowej, inżynierowie i projektanci sieci powinni kierować się aktualnymi standardami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dotyczące prędkości transmisji oraz odległości. Dlatego błędem jest ocena kabla koncentrycznego na podstawie jego maksymalnej odległości czy kosztów montażu, gdyż kluczowym czynnikiem powinny być jego właściwości transmisyjne.
Pytanie 37

Jaką prędkość transmisji określa standard Ethernet IEEE 802.3z?

A. 10 Mb
B. 1 Gb
C. 100 GB
D. 100 Mb
Standard sieci Ethernet IEEE 802.3z definiuje przepływność 1 Gb/s, co odpowiada technologii Gigabit Ethernet. Ta technologia, wprowadzona w latach 90. XX wieku, stała się standardem w sieciach lokalnych, umożliwiając szybki transfer danych na odległość do 100 metrów przy użyciu standardowego okablowania kategorii 5. Zastosowanie Gigabit Ethernet w biurach, centrach danych oraz w sieciach rozległych znacznie zwiększyło efektywność przesyłania danych, co jest kluczowe w dzisiejszych wymagających aplikacjach, takich jak wirtualizacja, przesyłanie strumieniowe wideo oraz szerokopasmowe usługi internetowe. Warto również zauważyć, że standard ten jest kompatybilny z wcześniejszymi wersjami Ethernet, co pozwala na łatwą migrację oraz integrację z istniejącą infrastrukturą sieciową. Dodatkowo, Gigabit Ethernet oferuje zaawansowane funkcje, takie jak QoS (Quality of Service) oraz możliwość wielodostępu. W kontekście rozwoju technologii, standard IEEE 802.3z otworzył drzwi do dalszych innowacji, takich jak 10GbE i 100GbE.
Pytanie 38

Jaka jest maksymalna liczba adresów sieciowych dostępnych w adresacji IP klasy A?

A. 64 adresy
B. 32 adresy
C. 254 adresy
D. 128 adresów
Wybór odpowiedzi sugerującej, że dostępnych jest 32, 64 lub 254 adresy sieciowe w klasie A opiera się na mylnym zrozumieniu zasad podziału i przydziału adresów IP. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieprawidłowej interpretacji struktury adresów IP, gdzie użytkownicy mylą liczbę adresów sieciowych z liczbą dostępnych adresów hostów. Odpowiedź 32 adresy mogłaby odnosić się do małych podsieci, ale w kontekście klasy A, jest to nieprawidłowe. Liczba 64 adresów mogłaby sugerować błąd w obliczeniach, uwzględniając niepełne zrozumienie maski podsieci. Podobnie, 254 adresy jest wartością typową dla podsieci klasy C, gdzie dostępne adresy hostów są ograniczone do 256 minus dwa (adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Te błędy pokazują, jak ważne jest zrozumienie, że klasa A oferuje 128 sieci, co jest wynikiem obliczenia 2^7, a każda z tych sieci może pomieścić ogromną liczbę hostów. W praktyce, niewłaściwe przydzielenie adresów może prowadzić do problemów z routingiem i zarządzaniem siecią, co wpływa na jakość i efektywność komunikacji w sieci. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w dziedzinie IT i telekomunikacji.
Pytanie 39

Jakie miejsce nie powinno być używane do przechowywania kopii zapasowych danych z dysku twardego komputera?

A. Pamięć USB
B. Płyta CD/DVD
C. Inna partycja dysku tego komputera
D. Zewnętrzny dysk
Inna partycja dysku tego komputera nie powinna być miejscem przechowywania kopii bezpieczeństwa danych, ponieważ w przypadku awarii systemu operacyjnego lub problemów z dyskiem twardym, zarówno oryginalne dane, jak i kopie zapasowe mogą zostać utracone. Zgodnie z zasadą 3-2-1, która jest powszechnie stosowana w zarządzaniu danymi, zaleca się posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Przykładowo, jeśli wszystkie kopie zapasowe znajdują się na tej samej partycji, usunięcie systemu operacyjnego lub uszkodzenie sektora dysku prowadzi do utraty zarówno danych, jak i ich kopii. W praktyce, właściwym podejściem jest przechowywanie kopii na zewnętrznym dysku twardym lub w chmurze, co zapewnia większe bezpieczeństwo. Takie działanie zabezpiecza przed jednoczesnym usunięciem danych i kopii zapasowych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności danych.
Pytanie 40

W obiekcie przemysłowym, w którym działają urządzenia elektryczne mogące generować zakłócenia elektromagnetyczne, jako medium transmisyjne w sieci komputerowej powinno się wykorzystać

A. światłowód jednomodowy lub fale radiowe 2,4 GHz
B. kabel S-FTP kategorii 5e lub światłowód
C. światłowód jednomodowy lub kabel U-UTP kategorii 5e
D. kabel U-UTP kategorii 6 lub fale radiowe 2,4 GHz
Wybór kabla S-FTP kategorii 5e lub światłowodu jako medium transmisyjnego w środowisku, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, jest uzasadniony ze względu na ich wysoką odporność na interferencje. Kabel S-FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) ma dodatkowe ekranowanie, które skutecznie redukuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w budynkach produkcyjnych, gdzie urządzenia elektryczne mogą generować znaczne zakłócenia. Światłowód natomiast, poprzez swoją konstrukcję opartą na transmisji światła, jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach. Zastosowanie tych mediów pozwala nie tylko na zapewnienie stabilnej komunikacji w sieci komputerowej, ale również na utrzymanie wysokiej wydajności i jakości przesyłanych danych. Przykładem zastosowania może być sieć komputerowa w fabryce, gdzie różne maszyny generują silne pola elektromagnetyczne, a wybór odpowiedniego medium transmisyjnego zapewnia nieprzerwaną pracę systemów informatycznych. Dodatkowo, zgodność z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, podkreśla znaczenie stosowania kabli odpowiedniej kategorii w kontekście jakości i wydajności transmisji danych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej