Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
- Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
- Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 12:51
- Data zakończenia: 19 lutego 2025 13:19
Egzamin niezdany
Wynik: 18/40 punktów (45,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?
A. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci
B. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej
C. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
D. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów
Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem mylenia różnych aspektów procesu produkcji druku. Na przykład, pierwsza odpowiedź, mówiąca o komputerowym przygotowaniu publikacji do druku, odnosi się do etapu projektowania, który jest związany z grafika komputerową i DTP (Desktop Publishing). W rzeczywistości, CIP3 nie zajmuje się tym etapem, lecz koncentruje się na automatyzacji i integracji systemów produkcyjnych, co może prowadzić do błędnych wniosków, że wszystkie aspekty druku są ze sobą powiązane. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy kalibracji kolorystycznej monitorów, co jest procesem związanym z zapewnieniem spójności kolorów między ekranem a wydrukiem. Choć to ważny etap, nie jest to zadanie, które realizuje CIP3, ponieważ ten standard odnosi się głównie do transferu danych między urządzeniami w procesie druku. Ostatnia błędna odpowiedź dotycząca zarządzania przepływem treści stron internetowych klientów sugeruje, że CIP3 jest używane w kontekście publikacji internetowych, co jest całkowicie odrębne od jego zastosowania w druku. W rzeczywistości CIP3 dotyczy fizycznych procesów produkcyjnych w druku offsetowym, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych oraz błędów w zrozumieniu roli poszczególnych technologii w branży poligraficznej.
Pytanie 3
Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?
A. 297 × 430 mm
B. 303 × 420 mm
C. 297 × 426 mm
D. 303 × 426 mm
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one prawidłowo spadów, co prowadzi do błędnych wymiarów brutto. Na przykład odpowiedź 297 × 430 mm nie uwzględnia żadnych spadów, co jest fundamentalnym błędem w procesie przygotowania projektu do druku. Tego rodzaju podejście może skutkować wystąpieniem białych krawędzi na finalnym produkcie, co jest nieakceptowalne w profesjonalnym druku. Kolejna odpowiedź, 303 × 420 mm, dodaje tylko wymiar na szerokość, ale nie uwzględnia spadów na wysokość, co również jest błędne. W przypadku druku, gdzie materiały często są cięte na wymiar, kluczowe jest dodanie spadów zarówno do szerokości, jak i wysokości. Odpowiedź 297 × 426 mm także jest błędna, ponieważ nie dodaje odpowiedniego wymiaru do szerokości, co prowadzi do niedoszacowania wymaganego formatu brutto. Błędy te podkreślają znaczenie dokładnego rozumienia wymagań w zakresie przygotowania materiałów do druku, a także świadomego stosowania standardów branżowych, które zalecają uwzględnianie spadów w każdym projekcie graficznym. Warto pamiętać, że niedokładności w wymiarach mogą prowadzić do dodatkowych kosztów i opóźnień w produkcji, dlatego staranność przy obliczeniach jest kluczowa.
Pytanie 4
W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku
A. marketingu produktu
B. drukowania
C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni
D. zaopatrzenia materiałowego
Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.
Pytanie 5
Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?
A. A3
B. RA3
C. RA4
D. A4
Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Aby wydrukować 10 000 plakatów o wymiarach 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0, najlepszym rozwiązaniem będzie użycie
A. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej
B. cyfrowej drukarki o formacie SRA3
C. solwentowego plotera o szerokości druku 1,8 m
D. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej
Prawidłowym wyborem do wykonania 10 000 plakatów formatu 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0 jest półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa. Druk offsetowy jest jedną z najpopularniejszych technologii druku dla dużych nakładów, ze względu na swoją efektywność kosztową oraz wysoką jakość wydruku. Maszyny półformatowe są w stanie zadrukować arkusze o wymiarach zbliżonych do potrzebnych, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiału. Dzięki czterem kolorom (CMYK) można uzyskać pełną paletę barw, co jest kluczowe w przypadku plakatów, które muszą być atrakcyjne wizualnie. Ponadto, druk offsetowy zapewnia dużą stabilność kolorów oraz powtarzalność jakości w długich seriach, co jest istotne w produkcji reklamowej. Przykładem zastosowania może być produkcja materiałów promocyjnych dla eventów, kampanii marketingowych czy wystaw, gdzie wysoka jakość druku ma kluczowe znaczenie.
Pytanie 8
Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?
A. JPEG
B. RAW
C. TIFF
D. PNG
Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.
Pytanie 9
W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?
A. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna
B. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa
C. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa
D. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa
Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.
Pytanie 10
Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to
A. pomarańczowy
B. czerwony
C. różowy
D. zielony
Wydruk z wartościami C0, M100, Y100, K0 wskazuje na kolor czerwony, ponieważ w modelu kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), wysoka wartość Magenta (100) oraz wysoką wartość Yellow (100) tworzą intensywny czerwony odcień. W praktyce, w druku offsetowym, ten kolor jest często używany w materiałach reklamowych, logotypach i wszelkiego rodzaju wizualizacjach, które wymagają przyciągającego wzrok, żywego tonu. Zrozumienie modelu CMYK jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów w finalnym produkcie. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 12647, które określają wymagania dotyczące odwzorowania kolorów w różnych procesach druku, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Ta wiedza jest istotna nie tylko dla projektantów, ale także dla drukarni, które tworzą złożone projekty graficzne.
Pytanie 11
Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów
A. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
B. koloru czarnego
C. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.
Pytanie 12
Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?
A. Wymagana jest 1 składka
B. Wymagana jest 4 składki
C. Wymagana jest 3 składki
D. Wymagana jest 2 składki
Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.
Pytanie 13
Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.
A. 4 h
B. 6 h
C. 5 h
D. 8 h
Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.
Pytanie 14
Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?
A. 6 składek
B. 4 składki
C. 5 składek
D. 10 składek
Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.
Pytanie 15
Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?
A. periodycznych
B. broszurowych
C. książkowych
D. luźnych
Odpowiedź 'luźnych' jest prawidłowa, ponieważ akcydensy to wszelkie druki, które nie są częścią trwałych publikacji, takich jak książki czy czasopisma. Akcydensy charakteryzują się tym, że są wydawane w małych nakładach i często mają formę pojedynczych kart, ulotek, plakatów lub broszur. W kontekście standardów wydawniczych, akcydensy są istotne dla promocji i komunikacji, a ich produkcja wymaga znajomości technik druku oraz zasad projektowania graficznego. Przykłady zastosowania akcydensów obejmują materiały reklamowe, zaproszenia na wydarzenia, informatory oraz inne formy, które wymagają szybkiej produkcji i dystrybucji. W praktyce marketingowej, dobrze zaprojektowany akcydens może być kluczowym elementem strategii komunikacyjnej, przyciągając uwagę odbiorców i efektywnie przekazując istotne informacje.
Pytanie 16
Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?
A. SVG
B. CDR
C. EPS
D. PSD
Odpowiedzi SVG, EPS i CDR dotyczą różnych typów grafiki, które nie są związane z formatami bitmapowymi. SVG (Scalable Vector Graphics) jest formatem opartym na wektorach, co oznacza, że obrazy są tworzone z matematycznych równań, a nie z siatki pikseli. Dzięki temu grafika SVG jest skalowalna bez straty jakości, co czyni ją idealnym wyborem dla grafiki internetowej i ikon. EPS (Encapsulated PostScript) to również format oparty na wektorach, często używany do przechowywania grafiki wektorowej oraz tekstu, co sprawia, że jest popularny w druku i publikacjach. CDR to format plików używany przez CorelDRAW, również związany z grafiką wektorową. Wszelkie próby zastosowania tych formatów do obróbki grafiki bitmapowej prowadzą do nieefektywnej pracy z obrazami. Użytkownicy często mylą te formaty, myśląc, że mogą je stosować zamiennie z bitmapowymi, co jest błędem, ponieważ techniki obróbki i narzędzia dedykowane dla grafiki wektorowej różnią się znacznie od tych stosowanych dla grafiki bitmapowej. Kluczową różnicą jest to, że grafika bitmapowa jest złożona z pikseli, co wpływa na jakość obrazu w zależności od rozdzielczości, podczas gdy grafika wektorowa pozostaje niezmiennie ostra bez względu na rozmiar. To zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania różnych narzędzi i formatów w grafice komputerowej.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?
A. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów
B. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów
C. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów
D. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów
Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.
Pytanie 19
Termin 'pagina' odnosi się do numeracji
A. strony
B. działu
C. rozdziału
D. tomu
Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.
Pytanie 20
Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?
A. 28 gr
B. 20 gr
C. 22 gr
D. 25 gr
Koszt jednostkowy ulotki obliczamy, dzieląc całkowity koszt produkcji przez liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W tym przypadku koszt całkowity wynosi 250 zł, a liczba ulotek to 1 000. Zatem, koszt jednostkowy obliczamy w następujący sposób: 250 zł / 1 000 = 0,25 zł, co odpowiada 25 gr. Zrozumienie pojęcia kosztu jednostkowego jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdym przedsięwzięciu, ponieważ pozwala na analizę rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, w branży drukarskiej, znajomość kosztów jednostkowych umożliwia lepsze ustalanie cen usług oraz podejmowanie decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Warto także zauważyć, że kalkulacja kosztów jednostkowych pomaga w porównywaniu ofert różnych dostawców, co jest istotne dla firm dążących do oszczędności i maksymalizacji zysków. W kontekście standardów branżowych, regularne przeliczanie kosztów jednostkowych jest zalecane, aby zapewnić konkurencyjność na rynku.
Pytanie 21
W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m2. Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?
A. 1 000 arkuszy
B. 1 200 arkuszy
C. 1 600 arkuszy
D. 1 400 arkuszy
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.
Pytanie 22
Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?
A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
B. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
C. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
D. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?
A. Densytometru refleksyjnego
B. Densytometru transmisyjnego
C. Lupki poligraficznej
D. Kalibratora
Densytometry, zarówno refleksyjne, jak i transmisyjne, są narzędziami używanymi do mierzenia gęstości kolorów, ale nie są one wystarczające do oceny spasowania kolorów. Densytometr refleksyjny mierzy odbicie światła od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie, jak intensywny jest dany kolor, ale nie dostarcza informacji o jego odcieniu czy zgodności z innymi kolorami. Z kolei densytometr transmisyjny jest stosowany w przypadku materiałów przezroczystych, takich jak folie, a więc nie ma zastosowania w ocenie kolorów na standardowych wydrukach. Kalibrator z kolei służy do ustawienia i utrzymania powtarzalności procesów w drukarni, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do oceny estetycznej spasowania kolorów. W kontekście wymagań branżowych, podejście do oceny kolorów wymaga analizy zarówno gęstości, jak i odcieni, co czyni lupkę poligraficzną najbardziej adekwatnym narzędziem. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości druku. Aby uzyskać pełny obraz spasowania kolorów, konieczne jest łączenie pomiarów densytometrycznych z obserwacjami wizualnymi, co jeszcze bardziej podkreśla rolę lup poligraficznych w procesie oceny kolorów.
Pytanie 25
Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to
A. skalowanie
B. pozycjonowanie
C. impozycja
D. dublowanie
Pozycjonowanie, skalowanie oraz dublowanie to terminy, które nie odpowiadają rzeczywistej definicji procesu rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pozycjonowanie odnosi się do ustalania dokładnej lokalizacji elementów graficznych na stronie, co jest tylko jednym z aspektów projektowania, ale nie obejmuje całego procesu impozycji. Każdy projektant musi zrozumieć, że pozycjonowanie samo w sobie nie zapewnia optymalizacji układu stron w kontekście druku. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, co również nie jest równoważne impozycji. Proces ten może wpływać na jakość i czytelność druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków na arkuszu. Dublowanie z kolei odnosi się do powielania elementów, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów i problemów z organizacją zawartości. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, aby unikać typowych błędów, które mogą wynikać z mylenia funkcji i celów tych procesów, co ostatecznie prowadzi do nieefektywnego druku i marnotrawstwa materiałów.
Pytanie 26
Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?
A. 5 + 3
B. 4 + 2
C. 4 + 3
D. 5 + 2
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia lub braku zrozumienia zasad kolorystyki w druku. Odpowiedź 4 + 2 sugeruje, że jedna strona ulotki posiada cztery kolory, co jest sprzeczne z założeniami pytania, które jasno wskazuje na wielobarwny zadruk w pięciu kolorach. Dodatkowo, zrozumienie, że złoty nie jest klasyfikowany jako osobny kolor w kontekście standardów druku, może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi 5 + 3, dodanie trzeciego koloru do drugiej strony ulotki jest zbędne, ponieważ pytanie jednoznacznie określa, że druga strona posiada tylko dwa kolory: czarny i srebrny. Z kolei odpowiedź 4 + 3 sugeruje, że kolorystyka ulotki jest bardziej złożona niż w rzeczywistości, co nie odzwierciedla zamówienia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda strona ulotki musi mieć więcej niż dwa kolory, co w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu na druk oraz trudności w wykonaniu zlecenia. Zrozumienie podstawowych zasad dotyczących kolorów w kontekście druku, takich jak liczba użytych kolorów oraz ich zastosowanie w praktyce, jest kluczowe dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów w projektowaniu materiałów reklamowych.
Pytanie 27
Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to
A. pagina
B. interlinia
C. sygnatura
D. ligatura
Liczba określająca kolejną stronę w publikacji to 'pagina', pochodząca od łacińskiego słowa oznaczającego stronę. Strona jest podstawowym elementem struktury dokumentu, a numeracja stron jest kluczowa dla orientacji czytelnika. W kontekście publikacji drukowanych lub cyfrowych, pagina odgrywa fundamentalną rolę w organizacji treści, umożliwiając lokalizację informacji oraz nawigację. Przykładem praktycznego zastosowania jest wprowadzenie numeracji stron w książkach, czasopismach oraz raportach, co ułatwia odnalezienie konkretnych informacji. W projektowaniu dokumentów, standardy takie jak APA czy MLA również zalecają odpowiednią numerację stron. Dobre praktyki wskazują, że numeracja powinna być konsekwentna i widoczna, co wpływa na profesjonalizm publikacji oraz komfort czytelnika. Ponadto, znajomość terminologii związanej z publikacjami, w tym pojęcia 'pagina', jest istotna w pracy redaktora lub wydawcy.
Pytanie 28
W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz
A. spłaszczyć obraz.
B. usunąć warstwy.
C. usunąć kanał alfa.
D. zrasteryzować obraz.
Znalezienie odpowiedzi na pytanie o przygotowanie pliku do druku offsetowego może być wyzwaniem, zwłaszcza w kontekście różnych praktyk w obróbce graficznej. Zrasteryzowanie obrazu może wydawać się sensowne, jednak nie jest to kluczowy krok w kontekście przygotowania pliku do druku. Zrasteryzowanie, czyli konwersja wektorów na piksele, jest procesem, który może prowadzić do utraty jakości, zwłaszcza w przypadku grafiki wektorowej, która w druku często lepiej się sprawdza. Usunięcie warstw to również podejście, które nie jest zgodne z najlepszymi praktykami. Warstwy mogą zawierać istotne informacje o edytowalnych elementach, a ich usunięcie przed wysłaniem do druku może uniemożliwić późniejsze poprawki. Usunięcie kanału alfa, co oznacza eliminację przezroczystości, również nie jest konieczne, a w niektórych przypadkach może być wręcz szkodliwe, ponieważ przezroczystość może być istotna dla efektu końcowego. Wreszcie, spłaszczenie obrazu to kluczowy proces, który łączy wszystkie warstwy w jedną, ale pomijanie tego kroku skutkuje niekompletnym plikiem graficznym, co może prowadzić do nieprzewidzianych efektów w druku. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnego przygotowania materiałów do druku offsetowego oraz unikania typowych pułapek, które mogą wprowadzić chaos w procesie produkcyjnym.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?
A. (3 + 2) + P(2 + 1)
B. 5 + 3
C. (3 + 2) + (2 + 1)
D. 3 + 2
Odpowiedzi, które nie wskazują na łączną liczbę kolorów w ulotce, zawierają błędy w interpretacji zadania. Przykładowo, odpowiedź 3 + 2 sugeruje, że na każdej stronie ulotki są oddzielnie liczone kolory bez uwzględnienia ich sumy. Odpowiedzi takie ignorują fakt, że w kontekście projektowania graficznego ważne jest, aby prezentować pełne zestawienie kolorów użytych w finalnym materiale, co może prowadzić do nieporozumień podczas druku. W odpowiedzi (3 + 2) + P(2 + 1), pojawia się mylna koncepcja, że kolory Pantone powinny być liczone oddzielnie od innych kolorów, co narusza zasady konsolidacji kolorów w specyfikacjach technicznych. Kolory Pantone są standardowym zestawem kolorów, które powinny być zawsze właściwie zintegrowane w końcowym zestawieniu kolorów, a ich liczba powinna wchodzić w skład całości. Typowym błędem myślowym jest mylne rozdzielanie kolorów i traktowanie ich jako niezależnych elementów, co niezgodne jest z praktykami w branży poligraficznej, gdzie całkowita liczba kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości i zgodności projektu z jego zamierzeniem. Na etapie projektowania ulotki, ważne jest, aby projektanci zrozumieli, że wszystkie kolory używane w druku muszą być dokumentowane w sposób spójny i kompleksowy, aby uniknąć komplikacji w procesie produkcji.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze
A. niebieskozielonego
B. żółtego
C. purpurowego
D. czarnego
Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.
Pytanie 35
Cyfrowy system produkcji web-to-print umożliwia
A. organizowanie grup dyskusyjnych dotyczących druku cyfrowego
B. przeprowadzanie automatycznych impozycji publikacji książkowych
C. realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni online
D. automatyczne tworzenie zalewek oraz spadów w projektach graficznych
Cyfrowy system produkcyjny web-to-print (W2P) to innowacyjne rozwiązanie, które pozwala na realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni w sposób w pełni zautomatyzowany, przez Internet. Dzięki temu klienci mogą samodzielnie projektować, zamawiać i płacić za usługi drukarskie z dowolnego miejsca. W praktyce, system W2P umożliwia integrację różnych platform e-commerce z procesami produkcyjnymi, co przekłada się na szybszy czas realizacji zamówień oraz lepszą obsługę klienta. Na przykład, klienci mogą korzystać z interaktywnych kreatorów online do projektowania wizytówek, ulotek czy plakatów, a następnie zlecać ich druk bezpośrednio z poziomu platformy. Systemy te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia nie tylko wysoką jakość usług, ale również efektywność operacyjną, umożliwiając drukarniom dostosowanie oferty do specyficznych potrzeb rynku. Dodatkowo, pozwala na gromadzenie danych o preferencjach klientów, co sprzyja personalizacji ofert.
Pytanie 36
Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?
A. 3 600 zł
B. 3 000 zł
C. 3 400 zł
D. 3 200 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 3200 zł, 3600 zł czy 3000 zł, często pojawiają się nieporozumienia związane z podstawowym obliczeniem kosztów. Koszt składu czasopisma powinien być obliczany przez dokładne pomnożenie liczby stron przez koszt jednej strony. Wybierając 3200 zł, można odnieść wrażenie, że obliczenie to zostało wykonane przez założenie mniejszej liczby stron lub przez pomyłkę w mnożeniu. Z kolei odpowiedź 3600 zł może wynikać z niepoprawnego dodania lub pomylenia jednostkowego kosztu. Odpowiedź 3000 zł może sugerować, że osoba odpowiadająca w ogóle nie uwzględniła liczby stron, co jest fundamentalnym błędem logicznym. W praktyce, każdy profesjonalista w branży wydawniczej powinien być w stanie precyzyjnie obliczyć koszty produkcji, a także zrozumieć, jak różne elementy wpływają na ostateczny koszt. Niezrozumienie podstawowych zasad kalkulacji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem i problemów finansowych w projektach wydawniczych.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?
A. HSB
B. RGB
C. L*a*b*
D. CMYK
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.
Pytanie 39
Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?
A. tampodrukową
B. offsetową
C. fleksograficzną
D. rotograwiurową
Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.
Pytanie 40
Jak nazywa się strona tytułowa?
A. 2. strona czwórki tytułowej
B. 4. strona czwórki tytułowej
C. 1. strona czwórki tytułowej
D. 3. strona czwórki tytułowej
Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania dokumentów i publikacji. Odpowiedzi, które wskazują na inne numery stron w kontekście czwórki tytułowej, są oparte na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących formatowania dokumentów. Na przykład, błędna identyfikacja stron jako 1. lub 2. strony czwórki tytułowej może prowadzić do pomyłek w organizacji treści publikacji. Strona 1. czwórki tytułowej to zazwyczaj okładka, która nie jest uważana za stronę tytułową, a strona 2. to zazwyczaj strona z tytułem, ale nie jest to strona tytułowa w sensie formalnym. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych stron, co może wprowadzać w błąd zarówno autorów, jak i wydawców. Przykładowo, strona dedykacji, która często występuje na stronie 3. czwórki tytułowej, ma inny cel i zawartość niż strona tytułowa. Wiedza o tym, jak zorganizować czwórkę tytułową, jest istotna w kontekście przygotowania materiałów do druku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży wydawniczej. Wynika z tego, że niezrozumienie struktury czwórki tytułowej może prowadzić do poważnych błędów w procesie wydawniczym.