Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 09:40
Data zakończenia: 24 maja 2025 09:59

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zawartych w tabeli dotyczącej specyfikacji płyty głównej, wskaż maksymalną liczbę kart rozszerzeń, które można zainstalować w magistrali Peripheral Component Interconnect.

A. 1

B. 5

C. 3

D. 2

Wybór liczby 1, 2, 3 lub 4 jako maksymalnej liczby kart rozszerzeń do magistrali PCI jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, prezentowana specyfikacja płyty głównej wyraźnie wskazuje na to, że dostępnych jest 5 slotów PCI, co oznacza, że te odpowiedzi nie uwzględniają pełnego potencjału płyty. W praktyce, mylenie liczby slotów z ich funkcjonalnością może prowadzić do nieporozumień w zakresie możliwości rozbudowy systemu. Typowym błędem jest także założenie, że nie wszystkie sloty są dostępne lub że niektóre z nich mogą być zablokowane z powodu innych komponentów. Takie myślenie jest niepoprawne, ponieważ użytkownicy mają możliwość instalacji różnych kart rozszerzeń w każdym z dostępnych slotów, o ile nie kolidują one ze sobą pod względem fizycznym i nie wymuszają ograniczeń zasilania. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych płyt głównych, które mogą być kompatybilne ze starszymi standardami, wciąż oferuje pełną funkcjonalność slotów PCI, co stanowi dużą zaletę dla użytkowników zamierzających korzystać z starszych komponentów. Aby skutecznie wykorzystać możliwości swojego systemu, użytkownik powinien dokładnie analizować specyfikacje sprzętowe i znać różnice między różnymi rodzajami slotów oraz ich zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 2

Wpis przedstawiony na ilustracji w dzienniku zdarzeń klasyfikowany jest jako zdarzenie typu

A. Ostrzeżenia

B. Błędy

C. Informacje

D. Inspekcja niepowodzeń

Wpisy w dzienniku zdarzeń są kluczowym elementem zarządzania systemem informatycznym i służą do monitorowania jego stanu oraz analizy jego działania. Poprawna odpowiedź Informacje dotyczy zdarzeń, które rejestrują normalne operacje systemu. W przeciwieństwie do błędów czy ostrzeżeń zdarzenia informacyjne nie wskazują na jakiekolwiek problemy lecz dokumentują pomyślne wykonanie akcji lub rozpoczęcie usług systemowych jak w przypadku startu usługi powiadamiania użytkownika. Takie informacje są istotne w kontekście audytu systemu i analizy wydajności ponieważ umożliwiają administratorom systemów IT śledzenie działań i optymalizację procesów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi regularne monitorowanie zdarzeń informacyjnych pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów zanim przekształcą się w poważniejsze awarie. Przykładowo wiedza o czasie uruchamiania usług może pomóc w diagnozowaniu opóźnień lub nieefektywności systemu. Standardy takie jak ITIL zalecają szczegółową dokumentację tego typu zdarzeń aby zapewnić pełną transparentność i możliwość późniejszej analizy co jest nieocenione w dużych środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 3

Na ilustracji przedstawiono schemat konstrukcji logicznej

A. procesora

B. klawiatury

C. karty graficznej

D. myszy komputerowej

Ten schemat pokazuje strukturę CPU, a nie innych części komputera, jak klawiatura czy karta graficzna. Klawiatura jest po prostu takim urządzeniem wejściowym, co wysyła sygnały do komputera przez USB, ale nie ma skomplikowanej budowy jak procesor. Nie ma tam jednostki arytmetyczno-logicznej ani dekodera rozkazów, które są typowe dla CPU. Karta graficzna, mimo że też ma swój procesor, zwany GPU, skupia się na grafice i jej budowa jest zupełnie inna niż CPU widziane na schemacie. GPU świetnie radzi sobie z masowym przetwarzaniem równoległym, a CPU niekoniecznie. A myszka? To po prostu urządzenie wskazujące, co śledzi ruch ręki i przekazuje te informacje do systemu. Nie ma w sobie dekodera rozkazów ani pamięci ROM, które są kluczowe dla architektury CPU. Dużo osób myli te urządzenia wejścia/wyjścia z procesorami przez brak znajomości ich funkcji. Wiedza o różnicach między nimi jest istotna, bo pomaga dobrze projektować systemy komputerowe i wybierać sprzęt zależnie od tego, do czego ma służyć. Procesor jest sercem komputera i jego rola jest niezastąpiona w zarządzaniu całym systemem.

Pytanie 4

W adresie IP z klasy A, wartość pierwszego bajtu mieści się w zakresie

A. 128 - 191

B. 0 - 127

C. 192 - 223

D. 224 - 240

Adresy IP klasy A charakteryzują się pierwszym bajtem, który mieści się w przedziale od 0 do 127. Umożliwia to przypisanie dużej liczby adresów dla pojedynczych organizacji, co jest istotne w kontekście rozwoju internetu i dużych sieci. Przykładem może być adres 10.0.0.1, który znajduje się w tym przedziale i jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych. Ponadto, adresy klasy A są często używane w dużych przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby unikalnych adresów IP. Zgodnie z RFC 791, klasyfikacja adresów IP jest kluczowa dla struktury i routingu w sieci. Wiedza o klasach adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby móc efektywnie planować i zarządzać adresowaniem w organizacji.

Pytanie 5

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Router

B. Hub

C. Switch

D. Repeater

Router to takie ważne urządzenie w sieciach. Jego główną rolą jest łączenie różnych sieci, znaczy to, że podłącza na przykład naszą domową sieć lokalną do internetu. Jak to działa? Router patrzy na adresy IP w pakietach danych i decyduje, gdzie je wysłać. Przykładowo, kiedy korzystasz z laptopa lub telefonu, router łączy to wszystko z siecią globalną, co pozwala ci na dostęp do różnych stron czy zasobów online. Oprócz tego, router może też działać jak zapora (firewall), co jest super ważne dla bezpieczeństwa. A jeśli chodzi o NAT, to dzięki temu wiele urządzeń w twoim domu może korzystać z jednego adresu IP. No i pamiętaj, żeby regularnie aktualizować oprogramowanie routera. To pomaga, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 6

Jednym z rezultatów realizacji podanego polecenia jest

sudo passwd -n 1 -x 5 test

A. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym błędnym wprowadzeniu hasła

B. wymuszenie konieczności tworzenia haseł o minimalnej długości pięciu znaków

C. ustawienie możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia

D. zmiana hasła aktualnego użytkownika na test

Opcja zmiany hasła bieżącego użytkownika na test nie wynika z przedstawionego polecenia, które koncentruje się na zarządzaniu wiekiem hasła. Takie działanie wymagałoby bezpośredniego podania nowego hasła lub interakcji z użytkownikiem w celu jego ustawienia. Wymuszenie tworzenia haseł minimum pięcioznakowych jest związane z polityką długości haseł, które zwykle są konfigurowane w innych lokalizacjach systemowych, takich jak pliki konfiguracyjne PAM lub ustawienia polityki bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Polecenie passwd nie obsługuje bezpośrednio takich wymagań. Automatyczna blokada konta po błędnym podaniu hasła to funkcja związana z polityką blokad kont użytkowników, która jest implementowana poprzez konfigurację modułów zabezpieczeń, takich jak pam_tally2 lub pam_faillock, które monitorują błędne próby logowań. Takie ustawienia wspierają ochronę przed atakami siłowymi, ale nie są częścią standardowych operacji polecenia passwd. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności kont użytkowników oraz ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Właściwa konfiguracja polityk bezpieczeństwa wymaga analizy ryzyka oraz dostosowania ustawień do specyfiki środowiska operacyjnego i wymogów ochrony danych.

Pytanie 7

Jakie polecenie w systemie Linux nie pozwala na diagnozowanie sprzętu komputerowego?

A. top

B. lspci

C. ls

D. fsck

Wybór poleceń takich jak 'top', 'fsck' czy 'lspci' jako narzędzi do diagnostyki sprzętu komputerowego może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich rzeczywistych funkcji i zastosowania. 'Top' to narzędzie monitorujące, które wyświetla aktualny stan procesów działających w systemie oraz ich wykorzystanie zasobów systemowych, takich jak CPU i pamięć. Choć przydatne w kontekście monitorowania wydajności, nie ma on na celu diagnostyki sprzętu w sensie sprzętowych usterek czy problemów z urządzeniami. Z kolei 'fsck' (file system consistency check) jest narzędziem do sprawdzania integralności systemu plików, co czyni go przydatnym w kontekście problemów z danymi, ale nie jest narzędziem diagnostycznym dla sprzętu komputerowego. Wreszcie, 'lspci' to polecenie, które służy do wyświetlania informacji o urządzeniach PCI w systemie, co może być użyteczne w identyfikacji komponentów sprzętowych, jednak nie diagnozuje ich stanu ani nie wskazuje na potencjalne problemy. Takie mylne rozumienie funkcji tych poleceń może wynikać z niepełnego zrozumienia ich specyfiki oraz różnicy pomiędzy monitorowaniem a diagnostyką. Warto zatem pamiętać, że właściwe narzędzia do diagnostyki sprzętu to te, które rzeczywiście analizują stan fizyczny komponentów, a nie tylko ich działanie w kontekście systemu operacyjnego.

Pytanie 8

Zaprezentowane właściwości karty sieciowej sugerują, że karta

Kod Producenta	WN-370USB
Interfejs	USB
Zgodność ze standardem	IEEE 802.11 b/g/n
Ilość wyjść	1 szt.
Zabezpieczenia	WEP 64/128, WPA, WPA2
Wymiary	49(L) x 26(W) x 10(H) mm

A. działa w standardzie c

B. działa w sieciach bezprzewodowych

C. nie oferuje szyfrowania danych

D. działa w sieciach przewodowych z wykorzystaniem gniazda USB

Odpowiedź sugerująca że karta pracuje w standardzie c jest błędna ponieważ standard c nie istnieje w kontekście sieci Wi-Fi. Standardy sieci bezprzewodowych określone przez IEEE to między innymi 802.11a b g n ac ax i inne. Każdy z tych standardów różni się prędkością przepustowością i zakresem częstotliwości. Pojęcie braku szyfrowania danych również jest niepoprawne ponieważ karta sieciowa w pytaniu obsługuje zabezpieczenia takie jak WEP WPA i WPA2 co oznacza że zapewnia różne poziomy szyfrowania chroniąc dane przed nieautoryzowanym dostępem. WEP jest najstarszą i najsłabszą formą zabezpieczenia jednak WPA i WPA2 oferują znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa szczególnie WPA2 które jest powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach Wi-Fi. Stwierdzenie że karta pracuje w oparciu o gniazdo USB ale w sieciach przewodowych jest nieprawidłowe ponieważ karta jest zgodna ze standardami IEEE 802.11 które są wykorzystywane wyłącznie w sieciach bezprzewodowych. Sieci przewodowe zazwyczaj korzystają z innych standardów takich jak Ethernet opartych na kablach RJ-45. Częstym błędem jest mylenie interfejsu fizycznego USB z typem sieci w której urządzenie działa. USB służy do połączenia karty z komputerem ale sama transmisja danych odbywa się bezprzewodowo w tym przypadku w standardach Wi-Fi.

Pytanie 9

Komputer lokalny dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego komputera, która rozpoznaje adresy w sieci, uzyskano informację, że adres komputera to 195.182.130.24. To oznacza, że

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT

B. serwer WWW widzi inny komputer w sieci

C. serwer DHCP zmienił nasz adres w trakcie przesyłania żądania

D. inny komputer podszył się pod adres naszego komputera

Adres 192.168.0.5 jest adresem prywatnym, który należy do jednej z zarezerwowanych klas adresów IP do użytku w lokalnych sieciach (klasa C). Kiedy komputer z tym adresem łączy się z Internetem, jego adres jest przetłumaczony na publiczny adres IP, którym jest 195.182.130.24. Proces ten jest realizowany przez mechanizm zwany translacją adresów NAT (Network Address Translation). NAT jest powszechnie stosowany w routerach, aby umożliwić wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystanie z jednego publicznego adresu IP. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami adresowymi oraz zwiększenie bezpieczeństwa, ponieważ urządzenia w sieci lokalnej nie są bezpośrednio widoczne z Internetu. W praktyce większość domowych routerów implementuje NAT, co pozwala na korzystanie z Internetu przez wiele urządzeń w tym samym czasie. Warto zaznaczyć, że translacja NAT nie tylko maskuje prywatne adresy IP, ale także umożliwia wprowadzenie reguł zapory sieciowej, co zwiększa bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 10

Aby zmienić profil na obowiązkowy, trzeba zmodyfikować rozszerzenie pliku ntuser.dat na

A. $ntuser.bat

B. $ntuser.exe

C. ntuser.man

D. ntuser.sys

Rozszerzenie pliku ntuser.sys nie jest związane z procesem tworzenia profili obowiązkowych. Rozszerzenie to nawiązuje do systemowych plików i sterowników w systemie Windows, ale nie ma związku z plikami profilów użytkownika. Próba zmiany rozszerzenia na ntuser.sys nie przyniesie zamierzonego efektu, ponieważ system nie rozpozna pliku jako profilu obowiązkowego. Z kolei $ntuser.bat to plik wsadowy, który mógłby zawierać skrypty do automatyzacji zadań, ale nie jest powiązany z konfiguracją profili użytkownika. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że zmiana rozszerzenia na .bat wykona pewne skrypty przy logowaniu, co nie jest intencją przy tworzeniu profili obowiązkowych. Rozszerzenie $ntuser.exe sugeruje plik wykonywalny, który jest uruchamiany jako program. Jednakże, pliki profilów użytkownika nie działają jako programy, a więc zmiana na .exe jest błędna i nie wpływa na sposób, w jaki system Windows zarządza profilami. W przypadku profili obowiązkowych, poprawne zrozumienie, że rozszerzenie .man jest kluczowe dla ich implementacji, zapobiega nieprawidłowym próbom modyfikacji, które mogą skutkować nieoczekiwanym zachowaniem systemu.

Pytanie 11

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

	Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
A.	1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
B.	128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
C.	192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
D.	233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. B

B. D

C. A

D. C

Zrozumienie klas adresów IP jest fundamentalne dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 127.255.255.255, z czego pierwszy oktet jest używany do identyfikacji sieci, a pozostałe trzy dla hostów, co pozwala na 126 sieci z ogromną liczbą hostów, jednak adres 127.0.0.0 jest zarezerwowany dla pętli zwrotnej. Klasa C, od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, jest przeznaczona dla małych sieci, oferując dużą liczbę sieci, ale z ograniczoną liczbą hostów – maksymalnie 254 hosty na sieć. Klasa D, zaczynająca się od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastingu i nie jest używana do adresacji hostów. Często błędnym założeniem jest przypisywanie klasy D do standardowej komunikacji między hostami, co nie jest zgodne z rzeczywistą funkcją tej klasy. Błędy w rozpoznawaniu klas mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych i problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikacje definiowane przez standardy takie jak RFC 791, które opisują struktury i użycie adresów IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 12

Jaką funkcję pełni mechanizm umożliwiający przechowywanie fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mogą być w pełni załadowane do pamięci?

A. schowek systemu

B. edytor rejestru

C. menadżer zadań

D. plik stronicowania

Plik stronicowania to mechanizm zarządzania pamięcią, który umożliwia systemowi operacyjnemu przechowywanie części danych i programów na dysku twardym, gdy nie mieszczą się one w pamięci RAM. Działa na zasadzie podziału pamięci na małe jednostki zwane stronami, które mogą być przenoszone między pamięcią operacyjną a plikiem stronicowania. Dzięki temu, programy mogą korzystać z większej ilości pamięci, niż fizycznie dostępna w RAM. Przykładem zastosowania pliku stronicowania jest otwieranie wielu aplikacji jednocześnie na komputerze – system operacyjny może dynamicznie ładować i zwalniać strony z pamięci, co zwiększa wydajność i elastyczność. Standardy zarządzania pamięcią sugerują, że plik stronicowania powinien być umiejscowiony na szybkim nośniku, aby zminimalizować czasy dostępu. W praktyce, dobrze skonfigurowany plik stronicowania pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów systemowych, co jest szczególnie istotne w przypadku aplikacji wymagających dużej ilości pamięci, takich jak oprogramowanie do obróbki wideo czy gry komputerowe.

Pytanie 13

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. nie nowsze niż Athlon XP 3000+

B. zgodnie z mobile Athlon 64

C. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz

D. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz

Wybór odpowiedzi sugerującej, że płyta główna obsługuje procesory o częstotliwości powyżej 3000 MHz jest błędny, ponieważ specyfikacja nie odnosi się do częstotliwości, lecz do konkretnego modelu procesora. Odpowiedzi te wskazują na nieporozumienie związane z rodzajem wsparcia, jakie płyta główna oferuje. Zapis 'supports up to Athlon XP 3000+' oznacza, że jest to najwyższy model, dla którego płyta została zaprojektowana, a nie sugeruje, że wszystkie procesory o wyższej częstotliwości będą funkcjonować poprawnie. Odpowiedzi dotyczące procesorów o niższej wydajności również nie są precyzyjne, gdyż nie uwzględniają specyfiki architektury procesorów z rodziny Athlon i ich kompatybilności z danym gniazdem. W praktyce, wiele osób może zakładać, że nowsze lub szybsze procesory będą działały wstecznie w starszych płytach głównych, co jest często mylne. Architektura procesorów zmieniała się na przestrzeni lat, co powodowało problemy z kompatybilnością, takie jak różnice w gniazdach (np. Socket A dla Athlon XP w porównaniu do Socket 754 dla Athlon 64). Te błędne założenia mogą prowadzić do nieudanych prób modernizacji sprzętu, co w efekcie wpływa na wydajność i stabilność systemu. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe w kontekście budowy i modernizacji komputerów, a ignorowanie specyfikacji płyty głównej może prowadzić do poważnych problemów technicznych.

Pytanie 14

Jakie polecenie w środowisku Linux pozwala na modyfikację uprawnień dostępu do pliku lub katalogu?

A. iptables

B. chattrib

C. chmod

D. attrib

Odpowiedź 'chmod' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowe polecenie w systemie Linux służące do zmiany praw dostępu do plików i katalogów. 'chmod' pozwala na modyfikację uprawnień zarówno dla właściciela pliku, grupy, jak i dla innych użytkowników. Uprawnienia te są definiowane w trzech kategoriach: odczyt (r), zapis (w) i wykonanie (x). Można je ustawiać na trzy poziomy: dla właściciela pliku, grupy oraz dla wszystkich użytkowników. Przykładowo, polecenie 'chmod 755 plik.txt' nadaje pełne uprawnienia właścicielowi, natomiast grupie i innym użytkownikom pozwala tylko na odczyt i wykonanie. Dobre praktyki w zarządzaniu uprawnieniami obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do pracy. Zrozumienie mechanizmów uprawnień w systemie Linux jest kluczowe dla bezpieczeństwa i zarządzania zasobami w każdym środowisku serwerowym.

Pytanie 15

Jaki protokół służy do przesyłania plików bez konieczności tworzenia połączenia?

A. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)

B. FTP (File Transfer Protocol)

C. DNS (Domain Name System)

D. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

Wybór FTP (File Transfer Protocol) jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny ze względu na fundamentalne różnice w architekturze obu protokołów. FTP to protokół, który działa na zasadzie nawiązywania połączenia. Przyłącza się do serwera, co wymaga wymiany informacji kontrolnych przed rozpoczęciem przesyłania danych. Oznacza to, że FTP korzysta z dwóch portów: jednego do control, a drugiego do transferu danych, co znacznie zwiększa złożoność w porównaniu do TFTP. Ponadto, FTP wymaga uwierzytelnienia, więc nie nadaje się do zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a autoryzacja nie jest konieczna. DNS (Domain Name System) pełni zupełnie inną funkcję, polegającą na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP, co jest niezwiązane z przesyłaniem plików. Z kolei HTTP (Hyper Text Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym głównie do przesyłania stron internetowych i również wymaga nawiązania połączenia. Takie nieprecyzyjne rozumienie protokołów sieciowych często prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że TFTP jest zaprojektowany z myślą o prostocie i szybkości transferu, co czyni go idealnym do zastosowań, które nie wymagają złożonych mechanizmów. Warto zwrócić uwagę na kontekst użycia różnych protokołów, co jest istotne dla ich skutecznego zastosowania w praktyce.

Pytanie 16

Która z poniższych form zapisu liczby 77(8) jest nieprawidłowa?

A. 63(10)

B. 11010(ZM)

C. 3F(16)

D. 111111(2)

Liczba 77 w systemie ósemkowym (77(8)) jest zapisana jako 7*8^1 + 7*8^0, co daje 56 + 7 = 63 w systemie dziesiętnym (63(10)). Odpowiedź 11010(ZM) oznacza zapis binarny liczby 26, co jest pojęciem niepoprawnym w odniesieniu do liczby 77(8). Wartość 11010 w systemie binarnym to 1*2^4 + 1*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0 = 16 + 8 + 0 + 2 + 0 = 26. Dlatego odpowiedź 11010(ZM) jest niepoprawna, jako że odnosi się do innej liczby. Ustalając poprawne konwersje między systemami liczbowymi, można stosować standardowe metody, takie jak algorytm podzielności, który zapewnia dokładność i efektywność przeliczeń między różnymi systemami. Na przykład, aby skonwertować liczbę ósemkową na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę bazy systemu. Dobrym przykładem jest przeliczenie liczby 77(8) na 63(10).

Pytanie 17

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. lokalizacji zasobów w sieci

B. identyfikacji komputerów w sieci

C. wirtualizacji komputerów fizycznych

D. zdalnego łączenia z innymi hostami

Oprogramowanie Microsoft Hyper-V służy przede wszystkim do wirtualizacji fizycznych komputerów, co oznacza, że umożliwia uruchamianie wielu wirtualnych maszyn na jednym fizycznym serwerze. Dzięki Hyper-V można tworzyć, zarządzać i izolować różne środowiska wirtualne, co znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów sprzętowych. Przykładem zastosowania Hyper-V może być firma, która potrzebuje testować różne aplikacje na różnych systemach operacyjnych. Dzięki wirtualizacji, można zainstalować wiele systemów operacyjnych na jednej maszynie fizycznej, co zmniejsza koszty zakupu sprzętu oraz uproszcza zarządzanie infrastrukturą IT. Ponadto, Hyper-V wspiera standardy takie jak Virtual Machine Monitoring (VMM) oraz oferuje funkcje, takie jak żywe migracje maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie maszyn bez przerywania ich pracy. To oprogramowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wykorzystanie wirtualizacji do zwiększenia elastyczności i dostępności zasobów IT.

Pytanie 18

Aby uzyskać uprawnienia administratora w systemie Linux, należy w terminalu wpisać polecenie

A. df

B. uname -s

C. $HOME

D. su root

Polecenie 'su root' (switch user) jest kluczowym narzędziem w systemach Unix i Linux do uzyskiwania uprawnień administratora. Umożliwia ono zalogowanie się jako użytkownik 'root', który posiada pełny dostęp do systemu, co jest konieczne do wykonywania operacji administracyjnych, takich jak instalacja oprogramowania, zarządzanie użytkownikami czy konfigurowanie systemu. Kiedy w terminalu wpiszemy 'su root', zostaniemy poproszeni o podanie hasła użytkownika root, co jest standardowym zabezpieczeniem. Przykład zastosowania: jeśli chcemy zainstalować nowy pakiet oprogramowania za pomocą menedżera pakietów, na przykład 'apt-get' w systemach Debian, musimy być zalogowani jako root. Warto również pamiętać o praktykach bezpieczeństwa, takich jak ograniczone korzystanie z konta root, aby zmniejszyć ryzyko przypadkowych zmian w systemie. Korzystając z polecenia 'su', administrator powinien być świadomy potencjalnych konsekwencji wprowadzenia nieodpowiednich komend, co może prowadzić do destabilizacji systemu.

Pytanie 19

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. magistrali

B. szyny

C. drzewa

D. gwiazdy

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych topologii sieci komputerowych ze względu na swoją efektywność i łatwość zarządzania. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Dzięki temu w przypadku awarii jednego z kabli lub urządzeń tylko ten jeden komponent zostaje odcięty od sieci, co znacząco zwiększa niezawodność całego systemu. Topologia gwiazdy jest łatwa w rozbudowie ponieważ wystarczy dodać nowy kabel do huba lub switcha aby podłączyć dodatkowe urządzenie. Jest to popularne rozwiązanie w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) zwłaszcza w biurach i instytucjach ze względu na prostotę instalacji i administrowania. W praktyce stosowanie topologii gwiazdy pozwala na centralne zarządzanie ruchem sieciowym co może być realizowane za pomocą odpowiedniego oprogramowania na switchu. Dzięki temu administratorzy mogą monitorować i optymalizować przepustowość sieci oraz zarządzać bezpieczeństwem danymi przesyłanymi między urządzeniami. Topologia gwiazdy odpowiada także obecnym standardom sieciowym jak Ethernet co dodatkowo ułatwia jej wdrażanie w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 20

Aby zmontować komputer z poszczególnych elementów, korzystając z obudowy SFF, trzeba wybrać płytę główną w formacie

A. WTX

B. E-ATX

C. BTX

D. mini ITX

Wybór płyty głównej w standardzie BTX, WTX lub E-ATX do złożenia komputera w obudowie SFF to podejście, które opiera się na błędnych założeniach dotyczących wymagań przestrzennych oraz kompatybilności komponentów. Standard BTX, mimo że wprowadzał innowacje w zakresie wentylacji i układów chłodzenia, został wycofany z użytku i nigdy nie osiągnął popularności, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach jest niepraktyczne. WTX to większy standard, stworzony dla serwerów i stacji roboczych, który również wymaga znacznie większej przestrzeni niż to, co oferują typowe obudowy SFF. E-ATX jest standardem stosowanym w dużych i zaawansowanych systemach, z wymiarami przekraczającymi standard ATX, co czyni go zupełnie nieodpowiednim do małych obudów, gdzie kluczowe jest ograniczenie rozmiaru komponentów. Wybierając te standardy, można napotkać problemy z dopasowaniem płyty głównej do obudowy, co może prowadzić do trudności montażowych, problemów z chłodzeniem, a także ograniczenia w dalszej rozbudowie systemu. Dlatego bardzo ważne jest, aby podczas budowy komputera w obudowie SFF kierować się odpowiednimi standardami, takimi jak mini ITX, które gwarantują prawidłowe funkcjonowanie i łatwość montażu.

Pytanie 21

Który z poniższych programów służy do tworzenia kopii zapasowych systemu w systemie Windows?

A. Device Manager

B. Disk Cleanup

C. Windows Backup

D. Task Manager

Windows Backup to narzędzie systemowe w systemach Windows, które służy do tworzenia kopii zapasowych danych oraz całego systemu. Jest to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem danych, szczególnie w środowiskach produkcyjnych czy biurowych, gdzie utrata danych może prowadzić do poważnych konsekwencji biznesowych. Windows Backup pozwala na tworzenie kopii zapasowych zarówno plików użytkownika, jak i ustawień systemowych. Umożliwia także przywracanie systemu do wcześniejszego stanu w przypadku awarii. Dobre praktyki IT sugerują regularne wykonywanie kopii zapasowych, aby minimalizować ryzyko utraty danych. Windows Backup jest zintegrowany z systemem i pozwala na automatyzację tego procesu, co jest niezwykle wygodne, ponieważ nie wymaga od użytkownika ręcznej ingerencji. W ramach Windows Backup można skonfigurować harmonogramy tworzenia kopii, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce, korzystanie z tego narzędzia jest standardem w administracji systemami komputerowymi, co czyni je niezastąpionym w wielu scenariuszach zawodowych.

Pytanie 22

Jaki interfejs umożliwia transfer danych w formie cyfrowej i analogowej między komputerem a monitorem?

A. DFP

B. HDMI

C. DVI-I

D. DISPLAY PORT

Wybór interfejsu HDMI nie jest poprawny, ponieważ HDMI (High-Definition Multimedia Interface) przesyła jedynie sygnał cyfrowy. To sprawia, że jest on całkowicie niekompatybilny z urządzeniami, które wymagają sygnału analogowego, co można zauważyć w przypadku starszych monitorów i projektorów. Również DFP (Digital Flat Panel) oraz DisplayPort są interfejsami cyfrowymi, które nie obsługują sygnału analogowego, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście urządzeń, które potrzebują takiej funkcjonalności. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do pomyłek w tej kwestii, to założenie, że każdy nowoczesny port do przesyłania obrazu może zastąpić starsze technologie. W rzeczywistości, wiele nowoczesnych rozwiązań, takich jak DisplayPort, oferuje zaawansowane funkcje, jednak są one odpowiednie wyłącznie dla urządzeń cyfrowych. Warto pamiętać, że w kontekście rozwoju infrastruktury technologicznej, znaczna część sprzętu musi być w stanie współpracować z różnymi standardami, co czyni DVI-I jedynym interfejsem, który łączy cyfrowe i analogowe przesyłanie sygnału. W związku z tym, nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia różnic pomiędzy różnymi interfejsami oraz ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 23

Jaką maksymalną prędkość transferu danych pozwala osiągnąć interfejs USB 3.0?

A. 4 GB/s

B. 120 MB/s

C. 5 Gb/s

D. 400 Mb/s

Wybór prędkości transferu z poniższych opcji nie prowadzi do prawidłowego wniosku o możliwościach interfejsu USB 3.0. Przykładowo, 120 MB/s jest znacznie poniżej specyfikacji USB 3.0 i odpowiada wydajności interfejsów z wcześniejszych wersji, takich jak USB 2.0. Tego rodzaju błędne wyobrażenia mogą wynikać z niewłaściwego porównania prędkości transferu, gdzie nie uwzględnia się konwersji jednostek – prędkości wyrażone w megabajtach na sekundę (MB/s) różnią się od megabitów na sekundę (Mb/s). Dla przykładu, 400 Mb/s to tylko około 50 MB/s, co również nie osiąga specyfikacji USB 3.0. W przypadku 4 GB/s, choć wydaje się to atrakcyjne, przekracza to możliwości USB 3.0, które maksymalizuje swoje transfery do 5 Gb/s, co oznacza, że nie jest to opcja realistyczna. Zrozumienie różnicy między jednostkami oraz rzeczywistymi możliwościami technologii USB jest kluczowe dla prawidłowego wykonania zastosowań w praktyce. Użytkownicy często mylą maksymalne wartości przesyłania danych z rzeczywistymi prędkościami, które mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak jakość kabli, zastosowane urządzenia czy też warunki środowiskowe. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie lub użyciu danego sprzętu z interfejsem USB, dokładnie zrozumieć jego specyfikację oraz możliwości.

Pytanie 24

Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.egzamin.pl, nie ma możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wprowadzenie adresu 211.0.12.41 umożliwia dostęp do niej. Problem ten spowodowany jest brakiem skonfigurowanego serwera

A. DHCP

B. SQL

C. WWW

D. DNS

Odpowiedź "DNS" jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, który odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. W przypadku, gdy użytkownik wpisuje adres www.egzamin.pl, przeglądarka wysyła zapytanie do serwera DNS, który powinien zwrócić odpowiedni adres IP. Jeśli ten proces zawiedzie, użytkownik nie uzyska dostępu do strony. Taki problem może wystąpić w wyniku braku odpowiedniej konfiguracji serwera DNS, co może być spowodowane niepoprawnym wpisem w strefie DNS lub brakiem wpisu dla danej domeny. Aby poprawnie skonfigurować DNS, należy upewnić się, że rekordy A (adresowe) są prawidłowo ustawione i wskazują na właściwy adres IP serwera. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie i aktualizacja stref DNS w miarę zachodzących zmian oraz stosowanie narzędzi do diagnostyki, takich jak nslookup czy dig, aby zweryfikować, czy domena prawidłowo wskazuje na pożądany adres IP.

Pytanie 25

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

A. zaciskania wtyczek RJ-45

B. zaciskania wtyczek BNC

C. usuwania izolacji z przewodów

D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

Wybierając narzędzie do zaciskania złącz RJ-45, należy zwrócić uwagę, że tego typu urządzenia są specjalistycznie zaprojektowane do pracy z konkretnego rodzaju złączami sieciowymi, które są powszechnie używane w instalacjach sieci komputerowych. Narzędzia te nie mają funkcji zdejmowania izolacji, lecz ich kluczowym zadaniem jest zaciskanie końcówek przewodów w odpowiednich złączach, co wymaga precyzyjnego dopasowania do standardów, takich jak T568A czy T568B. Z kolei narzędzia do zaciskania złącz BNC stosowane są głównie w systemach kablowych wideo i są również zaprojektowane do specyficznego typu złącz. BNC to złącze bagnetowe używane w różnych aplikacjach audiowizualnych, które wymaga specjalistycznych narzędzi do montażu. Jeśli chodzi o montaż okablowania w gniazdach sieciowych, to tego typu praca wymaga specjalnych narzędzi, takich jak punch down tools, które umożliwiają wciśnięcie przewodów w odpowiednie sloty w gniazdach keystone. Każde z tych narzędzi pełni odmienną funkcję i stosowanie ich zamiennie prowadzi do błędów instalacyjnych. Właściwe zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości instalacji oraz zgodności ze standardami branżowymi. Błędne przypisanie funkcji urządzeniom może skutkować nie tylko uszkodzeniem sprzętu, ale również naruszeniem norm bezpieczeństwa, co w długiej perspektywie jest nieakceptowalne w profesjonalnym środowisku pracy.

Pytanie 26

Taśma drukująca stanowi kluczowy materiał eksploatacyjny w drukarce

A. laserowej

B. termicznej

C. igłowej

D. atramentowej

Taśma barwiąca jest kluczowym elementem w drukarkach igłowych, które działają na zasadzie mechanicznego uderzania igieł w taśmę, w rezultacie co prowadzi do przeniesienia atramentu na papier. Taśma barwiąca składa się z materiału, który ma zdolność do przenoszenia barwnika na powierzchnię papieru, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnego wydruku. W przypadku drukarek igłowych, taśmy te są wykorzystywane w zastosowaniach, gdzie wymagana jest duża wydajność oraz niskie koszty eksploatacji, na przykład w biurach, gdzie drukowane są dokumenty masowo. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie oryginalnych taśm barwiących, ponieważ zapewniają one lepszą jakość druku oraz dłuższą żywotność urządzenia. Warto również pamiętać, że drukarki igłowe są często wykorzystywane w systemach POS (point of sale), gdzie niezawodność, szybkość i niski koszt eksploatacji są kluczowe. Używanie właściwych materiałów eksploatacyjnych, takich jak taśmy barwiące, jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości i efektywności druku.

Pytanie 27

Jakie stwierdzenie dotyczące konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest właściwe?

A. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 21 znaków

B. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów

C. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość większą niż 100 bajtów

D. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 20 znaków

Wielu użytkowników może mieć trudności z interpretacją wymagań dotyczących długości nazwy logowania użytkownika w Active Directory, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Stwierdzenie, że nazwa logowania musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości ograniczenia są znacznie bardziej elastyczne. Warto zauważyć, że maksymalna długość nazwy logowania użytkownika w Active Directory wynosi 256 znaków, co stanowi istotny element praktyk administracyjnych dla dużych instytucji. Zastosowanie zbyt krótkich nazw logowania może prowadzić do sytuacji, w których identyfikacja użytkowników staje się problematyczna, zwłaszcza w przypadku, gdy w organizacji działa wiele osób z podobnymi imionami i nazwiskami. Ograniczenia długości nazwy mogą również wpływać na integrację z innymi systemami, gdzie dłuższe identyfikatory są wymagane. Wreszcie, błędne przekonania na temat ograniczeń długości mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem kontami użytkowników, co z kolei może prowadzić do nieporozumień, zwiększenia ryzyka bezpieczeństwa oraz utrudnień w audytach. Dlatego ważne jest, aby administratorzy byli dobrze poinformowani o faktycznych możliwościach oraz standardach dotyczących długości nazw logowania w systemie Active Directory.

Pytanie 28

Jakim skrótem określa się połączenia typu punkt-punkt w ramach publicznej infrastruktury telekomunikacyjnej?

A. VPN

B. VLAN

C. PAN

D. WLAN

Odpowiedzi takie jak PAN, VLAN i WLAN dotyczą różnych rodzajów sieci, które nie są związane z koncepcją bezpiecznych połączeń przez publiczne infrastruktury. PAN, czyli Personal Area Network, odnosi się do lokalnych sieci, zazwyczaj używanych w kontekście urządzeń osobistych, takich jak telefony czy laptopy, a więc nie zapewnia połączeń przez publiczną infrastrukturę. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia, która umożliwia segregację ruchu w ramach lokalnych sieci, ale nie dotyczy bezpośrednio bezpieczeństwa połączeń w przestrzeni publicznej. WLAN, czyli Wireless Local Area Network, odnosi się do sieci bezprzewodowych, które również nie są skoncentrowane na zapewnieniu bezpieczeństwa w połączeniach punkt-punkt przez Internet. Wybierając te odpowiedzi, można dojść do błędnego wniosku, że te technologie są podobne do VPN, co jest mylne. Kluczowym błędem myślowym jest zrozumienie różnicy pomiędzy lokalnymi i wirtualnymi sieciami, jak również nieodróżnianie ścisłych zabezpieczeń, które VPN oferuje, od mniej zabezpieczonych lokalnych połączeń, które nie wykorzystują szyfrowania. Warto zrozumieć, że każde z tych pojęć ma swoje specyficzne zastosowania i cele, które nie pokrywają się z funkcjonalnością VPN.

Pytanie 29

Jak nazywa się standard podstawki procesora bez nóżek?

A. SPGA

B. LGA

C. CPGA

D. PGA

Wybór standardów takich jak PGA, SPGA czy CPGA jest mylny, ponieważ każdy z tych standardów opiera się na konstrukcji z nóżkami, co nie jest zgodne z definicją podstawki LGA. PGA, czyli Pin Grid Array, charakteryzuje się tym, że procesor ma na swojej spodniej stronie wiele nóżek, które wchodzą w gniazdo na płycie głównej. Tego typu konstrukcja może prowadzić do problemów z uszkodzeniem nóżek podczas instalacji lub wymiany procesora, co jest częstym problemem w kontekście serwisowania sprzętu komputerowego. SPGA (Staggered Pin Grid Array) to zmodyfikowana wersja PGA, w której nóżki są rozmieszczone w taki sposób, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń, jednak nadal nie eliminuje to problemów związanych z ich delikatnością. CPGA (Ceramic Pin Grid Array) to kolejny wariant, który stosuje ceramiczne podstawki, ale z tą samą zasadą działania co PGA. Wybór tych standardów zamiast LGA może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących stabilności połączeń w systemie, a także do trudności w zapewnieniu odpowiedniego chłodzenia. W nowoczesnych rozwiązaniach preferuje się LGA, ponieważ pozwala na łatwiejszą instalację oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w kontekście wydajności i trwałości komponentów komputerowych.

Pytanie 30

Co otrzymujemy, gdy dodamy liczby 338) oraz 718)?

A. 1100101(2)

B. 1001100(2)

C. 1010101(2)

D. 1010100(2)

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia koncepcji konwersji między systemami liczbowymi oraz procesu dodawania liczb. W przypadku odpowiedzi 1010101(2) charakteryzującej się wartością dziesiętną 85, można dostrzec typowy błąd myślowy związany z nieprawidłowym przeprowadzeniem operacji dodawania. Zamiast poprawnie dodać 338 i 718, odpowiedź ta sugeruje, że suma jest mniejsza niż wynikałoby to z realnej kalkulacji, co jest podstawowym błędem w arytmetyce. Kolejna odpowiedź, 1100101(2), odpowiada liczbie 101, co również nie jest zgodne z prawidłowym wynikiem dodawania liczb. Takie pomyłki mogą wynikać z nieuwagi lub niepoprawnego przeliczenia w systemie binarnym. Z kolei 1001100(2) reprezentuje wartość 76, co również jest wynikiem błędnym. Problemy te mogą być następstwem nieprawidłowych założeń dotyczących konwersji liczby dziesiętnej na binarną lub błędów w dodawaniu. Ważne jest, aby pamiętać, że każda konwersja wymaga precyzyjnego podejścia oraz zrozumienia, jak działają różne systemy liczbowe. W przypadku dodawania liczb w różnych systemach, kluczowe jest, aby zweryfikować każdy krok, aby upewnić się, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami. Warto również stosować sprawdzone metody konwersji, takie jak algorytmy postępowania lub korzystać z narzędzi obliczeniowych, które automatyzują ten proces.

Pytanie 31

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

B. niskie zużycie kabli

C. centralne zarządzanie siecią

D. trudności w lokalizacji usterek

Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest przełącznik lub koncentrator. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ centralny punkt kontroluje wszystkie połączenia oraz komunikację pomiędzy urządzeniami. W przypadku awarii jednego z terminali, nie wpływa to na działanie pozostałych węzłów, co zwiększa niezawodność całego systemu. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest sieć lokalna (LAN) w biurze, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego switcha. Taki sposób organizacji sieci pozwala na łatwą lokalizację problemów, ponieważ można szybko zidentyfikować uszkodzenie konkretnego urządzenia bez wpływu na resztę sieci. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest często preferowana w nowoczesnych instalacjach sieciowych, ponieważ łączy w sobie wydajność, łatwość w zarządzaniu oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 32

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

B. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

C. Przechowuje dane o obiektach w sieci

D. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 33

W systemie Linux polecenie touch ma na celu

A. policzenie ilości wierszy, słów i znaków w pliku

B. zmianę nazwy lub przeniesienie pliku

C. wyszukiwanie określonego wzorca w treści pliku

D. stworzenie pliku lub aktualizację daty modyfikacji bądź daty ostatniego dostępu

Polecenie 'touch' w systemie Linux pełni kluczową rolę w zarządzaniu plikami, umożliwiając zarówno tworzenie nowych plików, jak i aktualizację daty ostatniej modyfikacji lub dostępu do istniejących plików. Kiedy używasz polecenia 'touch' z nazwą pliku, na przykład 'touch nowy_plik.txt', system sprawia, że plik zostaje utworzony, jeśli jeszcze nie istnieje, lub aktualizuje datę modyfikacji i ostatniego dostępu, jeśli plik już istnieje. To narzędzie jest niezwykle przydatne w praktyce, zwłaszcza w skryptach bash, gdzie często potrzebujemy szybko stworzyć plik konfiguracyjny lub tymczasowy bez konieczności jego edytowania. Dobrym przykładem zastosowania 'touch' jest sytuacja, gdy automatyzujemy procesy w systemie, gdzie wymagane są pliki sygnalizacyjne do oznaczania postępu lub statusu operacji. W kontekście dobrych praktyk, użycie 'touch' pozwala na zachowanie porządku w zarządzaniu plikami i oszczędza czas przy pracy z systemem plików. Dodatkowo, w ramach administracji systemem, 'touch' może być wykorzystywane do resetowania dat plików, co bywa ważne w kontekście kopii zapasowych oraz zarządzania wersjami.

Pytanie 34

Który z standardów korzysta z częstotliwości 5 GHz?

A. 802.11b

B. 802.11g

C. 802.11

D. 802.11a

Standard 802.11a, który został wprowadzony w 1999 roku, jest jednym z pierwszych standardów sieci bezprzewodowych, który operuje w paśmie 5 GHz. Ta częstotliwość pozwala na osiągnięcie wyższych prędkości transmisji danych oraz mniejszej interferencji w porównaniu do niższych pasm, takich jak 2.4 GHz. Standard 802.11a oferuje maksymalną przepustowość do 54 Mbps i może być wykorzystywany w różnych zastosowaniach, w tym w biurach oraz w miejscach o dużym zagęszczeniu urządzeń bezprzewodowych. Przykładem zastosowania 802.11a mogą być sieci korporacyjne, gdzie zminimalizowanie zakłóceń i zapewnienie szybkiego dostępu do danych jest kluczowe. Ponadto, technologia ta wykorzystuje modulację OFDM, co zwiększa efektywność przesyłu danych. W praktyce, wdrożenie standardu 802.11a może być korzystne w środowiskach o wysokim natężeniu sygnału, gdzie inne standardy, takie jak 802.11b lub 802.11g, mogą cierpieć z powodu zakłóceń i ograniczonej przepustowości.

Pytanie 35

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

B. Active Directory Federation Service

C. usługi certyfikatów Active Directory

D. usługi domenowe Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 36

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. backscatter

B. spoofing

C. spam

D. phishing

Istnieje wiele różnych technik ataku, które mogą być mylone z phishingiem, ale każda z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Backscatter odnosi się do zjawiska, w którym odpowiedzi na spamowe e-maile są wysyłane do nadawcy, którego adres został sfałszowany. To zjawisko nie ma nic wspólnego z wyłudzaniem informacji i jest bardziej związane z problemami związanymi z e-mailemi niż z bezpośrednim atakiem na użytkowników. Spoofing to technika, w której atakujący podszywa się pod inny komputer lub użytkownika w celu ukrycia swojej tożsamości. Mimo że spoofing może być wykorzystywany w phishingu, sam w sobie nie odnosi się do wyłudzania informacji, ale raczej do przejęcia kontroli nad komunikacją. Spam z kolei to niechciane wiadomości e-mail, które niekoniecznie mają na celu wyłudzenie informacji, ale mogą jedynie zalewać użytkowników nieistotnymi treściami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylenia tych terminów, mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi rodzajami ataków. Edukacja dotycząca tych zagadnień jest kluczowa dla minimalizacji ryzyka i ochrony danych osobowych, dlatego warto zaznajomić się z różnicami i charakterystyką każdego z tych podejść.

Pytanie 37

Które bity w 48-bitowym adresie MAC identyfikują producenta?

A. Ostatnie 24 bity

B. Ostatnie 8 bitów

C. Pierwsze 24 bity

D. Pierwsze 8 bitów

Błędne odpowiedzi w tym pytaniu wskazują na nieporozumienia dotyczące struktury adresu MAC. Pierwsze 8 bitów nie wystarcza do pełnej identyfikacji producenta, ponieważ nie jest to wystarczająca liczba bitów, aby objąć wszystkie możliwe organizacje produkujące sprzęt sieciowy. Ostatnie 8 bitów również nie odnosi się do identyfikatora producenta, ponieważ te bity są zazwyczaj używane do identyfikacji konkretnego urządzenia w ramach danej organizacji. Odpowiedź wskazująca na ostatnie 24 bity jest również myląca, ponieważ te bity są rezerwowane dla indywidualnego identyfikatora sprzętu, a nie dla producenta. W związku z tym, kluczowym błędem myślowym jest niezrozumienie, że identyfikacja producenta wymaga większej liczby bitów, aby pokryć globalny rynek producentów. Ponadto, w kontekście standardów IEEE, OUI jest krytycznym elementem, który zapewnia, że każdy producent ma unikalną przestrzeń adresową. Bez tej struktury, mogłyby dochodzić do konfliktów adresowych w sieci, co prowadziłoby do problemów z komunikacją i identyfikacją urządzeń. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla administratorów sieci, którzy muszą umieć analizować i diagnozować problematykę sieciową oraz zarządzać różnorodnością urządzeń.

Pytanie 38

Jak nazywa się licencja oprogramowania, która pozwala na bezpłatne rozpowszechnianie aplikacji?

A. OEM

B. freeware

C. MOLP

D. shareware

Odpowiedź 'freeware' jest poprawna, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne za darmo i umożliwia użytkownikom jego nieodpłatne rozpowszechnianie. Freeware to model licencjonowania, który pozwala na korzystanie z oprogramowania bez konieczności płacenia za jego licencję, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla użytkowników oraz deweloperów. Przykładem freeware mogą być popularne programy takie jak Adobe Acrobat Reader czy Mozilla Firefox, które użytkownicy mogą pobierać i używać bez opłat, ale nie mają praw do ich modyfikacji. W praktyce, freeware jest często wykorzystywane w celu promowania programów, co może prowadzić do zwiększenia liczby użytkowników, a w dłuższej perspektywie do ewentualnej sprzedaży innych, płatnych produktów lub usług. W kontekście standardów branżowych, freeware wpisuje się w strategie marketingowe oraz modele dystrybucji oprogramowania, które dążą do zwiększenia dostępności technologii oraz wspierania innowacyjności.

Pytanie 39

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni

B. Ustawienie wielkości partycji wymiany

C. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych

D. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

Ustawienie koloru tła pulpitu czy jakieś opcje dotyczące pasków narzędziowych rzeczywiście mają spory wpływ na to, jak działa interfejs Windowsa. Często ludzie myślą, że to mało ważne zmiany, ale one są kluczowe w codziennym użytkowaniu. Na przykład, zmiana koloru tła pulpitu może naprawdę poprawić estetykę i wygodę patrzenia na ekran, co jest istotne, jak siedzimy przy komputerze przez dłuższy czas. Użytkownicy mogą dostosować różne rzeczy pod siebie, co może podnieść ich produktywność. Ustawienia pasków menu też sprawiają, że łatwiej jest dostać się do często używanych funkcji, co zwiększa wygodę. Wybór domyślnej przeglądarki też jest ważny, bo wpływa na bezpieczeństwo i komfort korzystania z neta. Moim zdaniem mylenie tych rzeczy z ustawieniami wydajności, jak partycja wymiany, to błąd; te elementy są naprawdę fundamentem personalizacji i mają spore znaczenie w codziennym użytkowaniu systemu.

Pytanie 40

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu docelowego IP

B. Adresu źródłowego MAC

C. Adresu docelowego MAC

D. Adresu źródłowego IP

Słuchaj, jest parę niejasności, gdy mówimy o adresach w kontekście działania przełącznika. Adres źródłowy i docelowy IP dotyczą warstwy 3 w modelu OSI, czyli warstwy sieciowej, a nie warstwy 2, gdzie działają przełączniki. Przełącznik nie korzysta z adresów IP przy przesyłaniu ramek, tylko zwraca uwagę na adresy MAC. Jak ktoś zaczyna mieszać IP w tej kwestii, to może dojść do błędnych wniosków – przełącznik wcale nie wie, jakie IP są związane z danym MAC. I jeszcze jedna rzecz – mylenie adresu źródłowego MAC z docelowym to też pułapka. Adres źródłowy MAC pokazuje, skąd ramka pochodzi, ale to adres docelowy decyduje, dokąd ta ramka ma iść. Takie zamieszanie w hierarchii adresowania w modelu OSI może prowadzić do kłopotów z konfiguracją sieci, co sprawia, że przesyłanie danych nie działa jak powinno i mogą się pojawić problemy z bezpieczeństwem. Dobrze jest zapamiętać te różnice między adresami w różnych warstwach modelu OSI i ich rolami w sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej