Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 13:53
Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 14:28

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 1 000 szt.

B. 3 000 szt.

C. 4 000 szt.

D. 2 000 szt.

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania 20 000 wizytówek w formacie 90 x 50 mm, należy najpierw obliczyć, ile wizytówek można umieścić na jednym arkuszu A4. Arkusz A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch wizytówek w poziomie i czterech w pionie, co daje łącznie osiem wizytówek na jednym arkuszu. Zatem, aby wydrukować 20 000 wizytówek, potrzebujemy 20 000 podzielić przez 8, co daje 2 500 arkuszy. Każdy arkusz A4 jest wykorzystywany w całości, co oznacza, że nie ma strat materiałowych. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i redukcję odpadów. Przykładowo, w przypadku zamówień na druk wizytówek, wykonawcy często korzystają z takich obliczeń, aby dostarczyć klientowi najlepszą ofertę, zarówno pod względem jakości, jak i ceny. Warto również zauważyć, że standard ISO 12647-2 dotyczący druku pomaga w zapewnieniu spójności i jakości druku, co jest kluczowe w produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 2

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2

B. Karton powlekany 280 g/m2

C. Papier samoprzylepny 120 g/m

D. Karton lity 450 g/m2

Wybór niewłaściwego podłoża do wydrukowania kart lojalnościowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na ich funkcjonalność i estetykę. Tektura lita 450 g/m2, pomimo wysokiej gramatury, jest zbyt sztywna i mało elastyczna, co sprawia, że karty mogą łamać się lub pękać przy intensywnym użytkowaniu. Ponadto, tektura nie ma odpowiedniej powłoki, co czyni ją mniej odporną na wilgoć i zabrudzenia, a to może prowadzić do szybszego zużycia kart. Papier offsetowy 60 g/m2 jest z kolei zbyt lekki i mało wytrzymały, co sprawia, że karty wydrukowane na takim materiale mogą się szybko zniszczyć lub zdeformować. Używanie papieru samoprzylepnego 120 g/m2 do produkcji kart lojalnościowych również nie jest zalecane, ponieważ jego lepkość może prowadzić do problemów z aplikacją na innych materiałach, a także do trudności w drukowaniu w wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe przy wyborze materiału to niedocenienie znaczenia właściwości materiału w kontekście trwałości i funkcjonalności. Podsumowując, zastosowanie niewłaściwego podłoża do wydruku kart lojalnościowych może skutkować ich szybszym zużyciem oraz negatywnie wpływać na postrzeganą jakość produktu przez klientów.

Pytanie 3

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 600 dpi

B. 300 dpi

C. 1200 dpi

D. 2400 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 4

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 9 użytków

B. 8 użytków

C. 10 użytków

D. 12 użytków

Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.

Pytanie 5

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 70 ÷ 120 dpi

B. 220 ÷ 300 dpi

C. 50 ÷ 80 dpi

D. 150 ÷ 200 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 6

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. selekcją

B. rozmyciem

C. kadrowaniem

D. wypełnianiem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 7

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG

B. JPEG

C. TIFF

D. PSD

Czesto ludzie mylą wybór formatów PSD, TIFF czy PNG, jeśli chodzi o przezroczystość tła. Format PSD, który wymyślił Adobe, działa z przezroczystością i jest super do pracy w programach graficznych, bo można łatwo edytować warstwy i zatrzymać info o przezroczystości. Manipulacja elementami graficznymi jest w nim dość prosta, co daje sporo swobody w projektowaniu. TIFF to format, który znowu znany jest z wysokiej jakości, też ogarnia przezroczystość, więc jest popularny w druku i archiwizacji. Z kolei PNG, który często znajdziesz w necie, ma wsparcie dla przezroczystości i lepiej trzyma jakość obrazu niż JPEG, zwłaszcza przy grafikach z tekstami czy ikonami. Gdy wybierzesz złe formaty, możesz stracić ważne elementy wizualne, co sprawi, że projekt będzie wyglądał źle i wpływnie na doświadczenie odbiorcy. Często mylenie tych formatów wynika z braku wiedzy o ich właściwościach, co jest kluczowe, jeśli chcesz działać profesjonalnie w grafice. Wiedza o odpowiednich formatach i ich funkcjonalności jest niezbędna dla każdego, kto chce tworzyć albo edytować obrazy w różnych kontekstach.

Pytanie 8

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. INDD

B. CDR

C. DOC

D. AI

Wybór formatu INDD, AI lub DOC jako domyślnego dla programu Corel Draw może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnic między formatami plików a aplikacjami graficznymi. INDD jest formatem plików używanym w Adobe InDesign, który służy przede wszystkim do składu tekstu i grafiki w publikacjach drukowanych, a nie do edycji grafiki wektorowej. Oznacza to, że INDD nie jest odpowiedni do zadań typowych dla Corel Draw, takich jak precyzyjne rysowanie kształtów i tworzenie ilustracji wektorowych. Podobnie format AI, który jest natywnym formatem dla Adobe Illustrator, jest przeznaczony do pracy z grafiką wektorową, ale nie oferuje wszystkich funkcji specyficznych dla Corel Draw. DOC natomiast jest formatem dokumentów tekstowych Microsoft Word, co czyni go całkowicie nieodpowiednim do zadań związanych z grafiką. Typowym błędem przy wyborze formatu jest nieznajomość funkcji i zastosowań poszczególnych programów, co prowadzi do nieodpowiednich wniosków. Zrozumienie, które formaty są dostosowane do jakich zastosowań, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi graficznych i osiągania zamierzonych celów projektowych.

Pytanie 9

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Krawiec

B. Bękart

C. Sierota

D. Szewc

Odpowiedź 'Bękart' jest poprawna, ponieważ w terminologii typografii odnosi się do wiersza, który pozostaje na początku nowego akapitu, a którego pierwszy wiersz jest urwany. Tego rodzaju wiersz występuje w sytuacjach, gdy akapit nie jest w pełni wypełniony na końcu strony i jedna linia pozostaje sama na górze następnej strony. Stosowanie odpowiednich terminów typograficznych jest kluczowe w zakresie wydania publikacji w sposób profesjonalny i estetyczny. W praktyce, bękart może wpływać na czytelność tekstu oraz ogólne wrażenie wizualne dokumentu. W branży edytorskiej dąży się do unikania bękartów, co można osiągnąć poprzez odpowiednie formatowanie tekstu, takie jak kontrola odstępów między akapitami oraz wykorzystanie narzędzi edytorskich, które automatycznie dostosowują układ tekstu. Przykładem standardu, który odnosi się do takich praktyk typograficznych, jest norma ISO 12651, dotycząca dokumentacji i publikacji tekstów. Właściwe zrozumienie i unikanie bękartów jest fundamentalne dla zachowania wysokiej jakości publikacji.

Pytanie 10

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 1 200 lpi

C. 70 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 11

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. PDF

B. CDR

C. EPS

D. INDD

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 12

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. negatywna forma

B. diapozytyw

C. wersja kopiowa

D. plik PDF

Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Zeszytowa

B. Kombinowana

C. Specjalna

D. Twarda

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 14

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. Corel Painter

B. Adobe InDesign

C. IrfanView

D. Puzzle Flow

Wybór aplikacji, które nie są przeznaczone do tworzenia gazet reklamowych, może wynikać z braku zrozumienia, czym różnią się poszczególne programy graficzne. IrfanView to narzędzie głównie do przeglądania i podstawowej edycji zdjęć, które nie oferuje zaawansowanych funkcji składu publikacji. Przeznaczone jest przede wszystkim do obróbki obrazów, a nie do kompleksowego projektowania materiałów reklamowych. Puzzle Flow, z kolei, jest programem do tworzenia aplikacji mobilnych i gier, co również nie jest związane z projektowaniem gazet reklamowych. Corel Painter jest oprogramowaniem, które kładzie nacisk na malarstwo cyfrowe i ilustrację, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem do tworzenia układów tekstowych i graficznych, które są typowe dla gazet reklamowych. Użytkownicy mogą być skłonni myśleć, że programy te są wystarczające do projektowania, jednak ich funkcjonalność nie odpowiada profesjonalnym wymaganiom branży graficznej. Kluczowe jest zrozumienie różnic w funkcjach i zastosowaniach tych programów, aby nie tracić czasu na narzędzia, które nie spełnią oczekiwań związanych z tworzeniem interaktywnych i profesjonalnych materiałów reklamowych.

Pytanie 15

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. usunąć kanał alfa.

B. spłaszczyć obraz.

C. usunąć warstwy.

D. zrasteryzować obraz.

Znalezienie odpowiedzi na pytanie o przygotowanie pliku do druku offsetowego może być wyzwaniem, zwłaszcza w kontekście różnych praktyk w obróbce graficznej. Zrasteryzowanie obrazu może wydawać się sensowne, jednak nie jest to kluczowy krok w kontekście przygotowania pliku do druku. Zrasteryzowanie, czyli konwersja wektorów na piksele, jest procesem, który może prowadzić do utraty jakości, zwłaszcza w przypadku grafiki wektorowej, która w druku często lepiej się sprawdza. Usunięcie warstw to również podejście, które nie jest zgodne z najlepszymi praktykami. Warstwy mogą zawierać istotne informacje o edytowalnych elementach, a ich usunięcie przed wysłaniem do druku może uniemożliwić późniejsze poprawki. Usunięcie kanału alfa, co oznacza eliminację przezroczystości, również nie jest konieczne, a w niektórych przypadkach może być wręcz szkodliwe, ponieważ przezroczystość może być istotna dla efektu końcowego. Wreszcie, spłaszczenie obrazu to kluczowy proces, który łączy wszystkie warstwy w jedną, ale pomijanie tego kroku skutkuje niekompletnym plikiem graficznym, co może prowadzić do nieprzewidzianych efektów w druku. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnego przygotowania materiałów do druku offsetowego oraz unikania typowych pułapek, które mogą wprowadzić chaos w procesie produkcyjnym.

Pytanie 16

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 75% koloru

B. 50% koloru

C. 100% koloru

D. 25% koloru

Odpowiedzi sugerujące 75%, 50% czy 25% koloru są niepoprawne z wielu powodów. Przede wszystkim, takie podejścia wskazują na nieporozumienie dotyczące definicji apli jako pełnego pokrycia. Oznaczenie powierzchni, która ma tylko 75% lub mniej koloru, w rzeczywistości oznacza, że powierzchnia nie jest w pełni pokryta, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz wpływać na trwałość i funkcjonalność tej powierzchni. Na przykład, w kontekście malowania, jeżeli ściana jest pokryta jedynie w 50%, może to prowadzić do widocznych smug i różnic w odcieniu, co jest niepożądane w finalnym efekcie. W branży architektonicznej i wykończeniowej dąży się do uzyskania jednolitych i estetycznych powierzchni, a zatem pojęcia takie jak 'półpokrycie' nie powinny być akceptowane. Ponadto, niepełne pokrycie kolorem może prowadzić do większego zużycia materiałów, a co za tym idzie, zwiększenia kosztów realizacji projektu. Dlatego istotne jest, aby pamiętać, że dla uzyskania najlepszych efektów, pełne pokrycie kolorem, czyli 100%, jest standardem, do którego należy dążyć.

Pytanie 17

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 0,5 fireta

B. 3,0 firety

C. 1,0 firet

D. 2,0 firety

Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 18

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli w druku offsetowym ma być powiększony dwukrotnie?

A. 800 dpi

B. 300 dpi

C. 900 dpi

D. 600 dpi

Odpowiedź 600 dpi jest prawidłowa, ponieważ przy druku offsetowym, który powiększa obraz o dwa razy, należy skanować oryginał z co najmniej 300 dpi, aby zachować odpowiednią jakość druku. Standardowa rozdzielczość druku offsetowego wynosi zazwyczaj 300 dpi, co oznacza, że każdy cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów. Przy powiększeniu do 200% (dwa razy większego formatu), uzyskujemy potrzebną rozdzielczość skanującą równą 600 dpi, co zapewnia, że szczegóły oryginału będą ostre i wyraźne w finalnym produkcie. Przykładem zastosowania tej zasady jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie zachowanie detali jest kluczowe, a skany w wyższej rozdzielczości przyczyniają się do lepszej jakości druku. Dobre praktyki w branży graficznej podkreślają konieczność stosowania odpowiednich ustawień skanera, aby uniknąć utraty jakości podczas powiększania obrazu.

Pytanie 19

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Adobe Photoshop

B. Corel Draw

C. Puzzle Flow

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do automatycznej impozycji, co oznacza, że umożliwia efektywne układanie i przygotowywanie projektów do druku, minimalizując jednocześnie straty materiałów. Program ten jest szczególnie ceniony w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na automatyczne generowanie układów dla różnych formatów druku, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Dzięki zastosowaniu algorytmów optymalizacji, Puzzle Flow potrafi zredukować ilość odpadów i zapewnić bardziej ekonomiczne wykorzystanie papieru. Ponadto, jego integracja z innymi narzędziami graficznymi, takimi jak Adobe Photoshop czy Illustrator, pozwala na płynne przeprowadzanie projektów od etapu tworzenia do druku. Dobre praktyki wskazują, że użycie programów do automatycznej impozycji, takich jak Puzzle Flow, jest kluczem do zwiększenia wydajności i jakości produkcji w branży graficznej.

Pytanie 20

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł

B. 40 zł

C. 25 zł

D. 30 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczania kosztów materiałów w produkcji drukarskiej. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt kartonu powinien być obliczany w sposób, który nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni zaproszeń i formatu arkuszy. Błąd polega na założeniu, że wszystkie zaproszenia można wydrukować na jednym arkuszu bez zrozumienia ograniczeń powierzchniowych. Ponadto, niektóre osoby mogą próbować obliczać koszt na podstawie jednostkowego kosztu zaproszenia, co jest niepoprawne, ponieważ wymaga uwzględnienia także wydajności arkuszy i ich wymiarów. Przykład sytuacji, w której osoba mogłaby wybrać 30 zł, wskazuje na ignorowanie faktu, że do uzyskania określonej liczby zaproszeń konieczne jest wyznaczenie dokładnej liczby arkuszy potrzebnych do produkcji. Zastosowanie odpowiednich metod obliczeniowych i znajomość wielkości formatu A1 są kluczowe w tej dziedzinie, a ich zrozumienie jest niezbędne dla prawidłowego planowania produkcji i kosztów. W praktyce, prawidłowe podejście do obliczeń pozwala nie tylko na oszczędności finansowe, ale także na efektywniejsze zarządzanie zasobami w procesie produkcji.

Pytanie 21

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. RGB

B. RIP

C. GCR

D. DTP

RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie służące do przetwarzania obrazów rastrowych, które jest kluczowe w procesie wydruku i obróbki grafiki. Jego podstawową funkcją jest konwersja danych wektorowych na obrazy rastrowe, co jest niezbędne w druku cyfrowym oraz w wielu procesach produkcji graficznej. Przykładem zastosowania RIP może być przygotowanie plików do druku w dużych formatach, gdzie jakość odwzorowania kolorów oraz detali ma kluczowe znaczenie. Oprogramowanie to pozwala na optymalizację rozdzielczości, zarządzanie kolorami oraz dostosowywanie ustawień druku, co zapewnia najwyższą jakość końcowego produktu. W branży graficznej standardem są takie systemy, jak Adobe PDF Print Engine, które korzystają z technologii RIP do zapewnienia precyzyjnego odwzorowania kolorów i szczegółów. Ponadto, technologie RIP są często zintegrowane z drukarkami wielkoformatowymi, co pozwala na automatyzację procesu druku oraz zwiększenie efektywności produkcji.

Pytanie 22

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. JPG

B. RAW

C. PXR

D. PPM

Wybór formatu JPG jako odpowiedzi na to pytanie odzwierciedla powszechną, ale błędną percepcję, że jest on wystarczający do zapisu zdjęć w wysokiej jakości. JPG, choć popularny ze względu na niewielki rozmiar plików, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas kompresji obraz traci część informacji, co skutkuje obniżeniem jakości. Aplikacje do edycji zdjęć mogą wprowadzać zmiany w JPG, ale każde zapisanie pliku w tym formacie prowadzi do dalszej degradacji obrazu. PXR to format stosowany w niektórych zastosowaniach profesjonalnych, jednak nie jest powszechnie uznawany za standard w fotografii, a jego wsparcie w oprogramowaniu jest ograniczone. Natomiast PPM, będący formatem bitmapowym, także nie jest odpowiedni do profesjonalnego użycia, ponieważ nie oferuje elastyczności ani możliwości edycyjnych, jakie daje RAW. W rzeczywistości, wiele osób mylnie zakłada, że kompresja plików może być akceptowalnym kompromisem, ignorując fakt, że jakość obrazu jest kluczowa w każdym etapie produkcji. W efekcie, wybór niewłaściwego formatu do zapisu zdjęć może prowadzić do trudności w edytowaniu, ograniczenia w prezentacji oraz utraty ważnych szczegółów, co jest nie do zaakceptowania w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 23

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. impozycja

B. montaż

C. proofing

D. naświetlanie

Montaż w kontekście druku odnosi się do procesu łączenia różnych elementów graficznych i tekstowych w jedną całość, co jest istotne, ale nie ma na celu sporządzenia odbitki próbnej o określonej jakości. Jest to bardziej techniczny etap, który może występować po etapie proofingu, a nie przed nim. Naświetlanie, z kolei, to proces, w którym światło jest używane do naświetlenia materiałów światłoczułych, takich jak klisze, i także nie odnosi się do przygotowywania odbitek próbnych. Choć naświetlanie jest kluczowe w procesie druku, jego celem jest stworzenie formy drukowej, a nie ocena jakości wydruku. Impozycja to z kolei technika układania stron w odpowiedniej kolejności na arkuszu papieru przed drukowaniem; jest to proces finalizujący, który także nie dotyczy bezpośrednio odbitek próbnych. Często mylące mogą być te terminy, ponieważ wszystkie odnoszą się do różnych etapów procesu druku, jednak tylko proofing odnosi się bezpośrednio do tworzenia odbitek próbnych, które pozwalają na ocenę i zatwierdzenie jakości przed rozpoczęciem produkcji. Warto zrozumieć, że każdy z tych procesów ma swoje unikalne miejsce w cyklu produkcyjnym, a nieodpowiednie zrozumienie ich ról może prowadzić do nieefektywności i błędów w wydruku.

Pytanie 24

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 6 250 arkuszy

B. 3 125 arkuszy

C. 25 000 arkuszy

D. 12 500 arkuszy

Aby obliczyć potrzebną ilość arkuszy netto papieru samokopiującego B2 do wydrukowania 50 000 kompletów druków o formacie 105 x 148 mm, warto najpierw ustalić, ile arkuszy jest potrzebnych na jeden komplet. Komplet składa się z 4 kolorów, co oznacza, że każdy komplet wymaga czterech arkuszy. Zatem, aby uzyskać całkowitą ilość arkuszy, mnożymy ilość kompletów przez ilość arkuszy na komplet: 50 000 kompletów x 4 arkusze = 200 000 arkuszy. Następnie, ponieważ arkusz B2 ma standardowe wymiary 500 x 707 mm, obliczamy, ile takich arkuszy potrzeba, aby uzyskać 200 000 arkuszy A6 (105 x 148 mm). Każdy arkusz B2 może pomieścić 24 arkusze A6 (przy odpowiednim ułożeniu). A więc, 200 000 arkuszy A6 / 24 arkusze na B2 = 8 333,33 arkuszy B2. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 8 334 arkuszy B2. Ostatecznie, uwzględniając straty i inny wymiar, potrzebujemy 12 500 arkuszy B2. Taka analiza jest istotna w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na koszty produkcji i efektywność.

Pytanie 25

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 6

B. 4

C. 8

D. 10

Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.

Pytanie 26

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PNG

B. FLA

C. TIFF

D. PDF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 27

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 8

B. 2

C. 6

D. 4

Odpowiedź nr 4 to ta właściwa. Arkusz SRA3, który ma wymiary 320 x 450 mm, świetnie nadaje się do umieszczania użytków o wymiarach 148 x 210 mm. Jak to obliczyłem? No, przy układaniu ich w poziomie, da się wsadzić dwa użytki wzdłuż krótszej krawędzi (450 mm) i dwa wzdłuż dłuższej (320 mm). To daje nam razem cztery użytki (2 x 2). W praktyce to bardzo istotne, żeby dobrze zaplanować, jak poukładać użytki na arkuszu, bo to może zaoszczędzić sporo materiału i pieniędzy. Z mojego doświadczenia, warto zawsze przyjrzeć się tym wymiarom, żeby wszystko się zgadzało i było efektywne.

Pytanie 28

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. buforowanie pliku

B. usunięcie kanału alfa

C. separację barwną

D. kalibrowanie monitora

Jeśli chodzi o buforowanie pliku, usunięcie kanału alfa i kalibrowanie monitora, to są to rzeczy, które nie mają bezpośredniego wpływu na samo naświetlanie form z wielobarwnego pliku graficznego. Buforowanie oznacza, że przechowujemy dane w pamięci, co może pomóc w szybkości przetwarzania, ale nie jest to kluczowa sprawa przed rozpoczęciem drukowania. Usunięcie kanału alfa, który mówi o przezroczystości, jest ważne w niektórych sytuacjach, ale nie jest to coś, co musimy zrobić przed separacją barwną. W sumie kanał alfa nie wpłynie na to, jak oddzielamy kolory do druku, które przecież opierają się na modelu CMYK. Kalibrowanie monitora to z kolei istotny krok w procesie graficznym, bo daje nam szansę na dokładniejsze odwzorowanie kolorów na ekranie. Jednak to nie powinno być mylone z procesem separacji barwnej przed naświetlaniem form. Wiele osób sądzi, że te czynności są ważne dla przygotowania pliku do druku, ale tak naprawdę kluczowe jest odpowiednie przygotowanie kolorów do wydruku, co właśnie realizujemy przez separację barwną. Zrozumienie tych rzeczy jest istotne, jeśli chcemy mieć naprawdę wysoką jakość druku i uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 29

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

B. prostopadłym do wysokości etykiety

C. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

D. równoległym do wysokości etykiety

Wybór kierunku włókien w papierowej etykiecie jako równoległego do wysokości etykiety jest kluczowy dla zapewnienia jej trwałości i estetyki. Włókna papieru mają swoją naturalną orientację, co wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz sposób, w jaki etykieta zachowuje się podczas aplikacji na butelkę. Równoległe ułożenie włókien do wysokości etykiety pozwala na lepsze przyleganie, co jest szczególnie ważne w kontekście etykietowania produktów, które mogą być narażone na wilgoć lub zmiany temperatury. W praktyce oznacza to, że etykiety nie będą się odrywać ani wyginać, co jest istotne dla zachowania prezentacji produktu. Dobre praktyki branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości opakowań, wskazują na konieczność dbania o orientację włókien, aby zapewnić odpowiedni poziom trwałości i estetyki. Dodatkowo, w kontekście druku, równoległe włókna minimalizują ryzyko zniekształceń obrazu, co ma istotne znaczenie dla brandingowych aspektów etykiety.

Pytanie 30

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 140 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 31

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 5 form.

B. 2 formy.

C. 8 form.

D. 7 form.

Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 32

Ile egzemplarzy form należy przygotować do druku plakatu w formacie A1 w kolorach 4 + 0?

A. 2 egzemplarze

B. 8 egzemplarzy

C. 6 egzemplarzy

D. 4 egzemplarze

Odpowiedź prawidłowa to 4 formy, co wynika z technicznych wymagań druku w kolorystyce 4 + 0. Oznaczenie to wskazuje na to, że plakat będzie drukowany w czterech podstawowych kolorach (Cyan, Magenta, Yellow, Black), a brak dodatkowych kolorów (0) oznacza, że nie przewiduje się użycia kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że każda forma drukowa odpowiada jednemu z kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Przy projektowaniu plakatu o dużym formacie, takim jak A1, istotne jest, aby plik był odpowiednio przygotowany do druku, obejmując odpowiednie profile kolorystyczne oraz rozdzielczość. W związku z tym, użycie czterech form pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. Warto dodać, że każdy kolor jest nanoszony na papier w osobnym procesie, co zwiększa precyzję oraz odwzorowanie kolorów.

Pytanie 33

Aby zrealizować zamówienie, konieczne jest kupno 152 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 4 zł netto. Jaka będzie całkowita cena papieru, uwzględniając dodatkowo 23% VAT?

A. 856,84 zł

B. 608,84 zł

C. 747,84 zł

D. 923,84 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnych obliczeń związanych z kosztami zakupu papieru oraz naliczaniem VAT. Aby obliczyć całkowity koszt zakupu 152 kg papieru, najpierw należy obliczyć koszt netto, który wynosi: 152 kg * 4 zł/kg = 608 zł. Następnie, należy dodać do tej kwoty 23% VAT. Obliczamy VAT: 608 zł * 0,23 = 139,84 zł. Teraz dodajemy VAT do kosztu netto: 608 zł + 139,84 zł = 747,84 zł. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa w przemyśle, gdzie często dokonuje się zakupów materiałów. Wiedza ta pomaga w precyzyjnym budżetowaniu i planowaniu finansowym. Ponadto, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, każda transakcja powinna być dokładnie analizowana, aby zapewnić maksymalną efektywność kosztową.

Pytanie 34

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek

B. 20 składek

C. 16 składek

D. 32 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 35

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 92,5 kg

B. 94,5 kg

C. 98,6 kg

D. 96,4 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 36

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. liczby łamów w kolumnie

B. stopnia pisma i szerokości kolumny

C. liczby akapitów na stronie

D. kroju pisma oraz wysokości łamu

W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się błędne koncepcje związane z wcięciem akapitowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że ilość akapitów na stronie oraz ilość łamów na kolumnie nie mają wpływu na wielkość wcięcia akapitowego. Ilość akapitów odnosi się jedynie do struktury tekstu i nie determinuje, jak duże powinno być wcięcie. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że większa ilość akapitów może wymagać większego wcięcia, jednak to nieprawda; w rzeczywistości to wcięcie zależy głównie od stopnia pisma i szerokości kolumny. Również ilość łamów na kolumnie nie ma bezpośredniego związku z tym, jak powinno się formatować tekst w kontekście wcięcia akapitowego. Kluczowe jest, aby zamiast skupiać się na takich elementach, zwrócić uwagę na zasady typografii. Typowy błąd polega na myleniu pojęć związanych z układem tekstu z jego formatowaniem; wcięcia akapitowe są elementem stylu, a nie struktury. Kiedy projektanci nie uwzględniają stopnia pisma oraz szerokości kolumny, mogą stworzyć tekst trudny do odczytania i nieatrakcyjny wizualnie, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami projektowymi.

Pytanie 37

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Inkscape

B. Birdfont

C. Sigil

D. GIMP

Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.

Pytanie 38

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 800 arkuszy

B. 700 arkuszy

C. 500 arkuszy

D. 600 arkuszy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje potrzebę 700, 600, lub 800 arkuszy A3, opiera się na błędnym zrozumieniu wydajności układu drukowania oraz wymiarów formatów A3 i A6. Istotnym elementem jest prawidłowe określenie, ile pocztówek można efektywnie umieścić na jednym arkuszu A3. Przy założeniu, że jeden arkusz A3 może pomieścić 6 pocztówek A6, wyliczenie to powinno być podstawą do dalszych obliczeń. Użycie zbyt dużej liczby arkuszy wynika z niepoprawnych założeń dotyczących liczby pocztówek, które można uzyskać z jednego arkusza, a także z nieprawidłowego podejścia do zaokrąglania wyników. Warto również zwrócić uwagę na aspekty praktyczne, np. rozmieszczenie pocztówek na arkuszu A3 może nie być optymalne, co prowadzi do dodatkowych strat. W branży druku szczególnie istotne jest uwzględnienie różnic w układzie, które mogą wystąpić w procesie produkcji. Typowym błędem jest zatem przyjmowanie zbyt dużych wartości bez zastosowania logicznego rozumowania i analizy wymiarów. Zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne do uzyskania efektywności w druku i optymalizacji kosztów produkcji, co jest kluczowe w każdym projekcie związanym z drukiem.

Pytanie 39

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. na ilość kolumn w układzie.

B. na stopień pisma oraz szerokość łamu.

C. na liczbę akapitów w dokumencie.

D. na typ pisma oraz wysokość łamu.

Analizując odpowiedzi związane z zależnością wielkości wcięcia akapitowego, można zauważyć, że koncepcje takie jak liczba kolumn na łamie, liczba akapitów na stronie czy krój pisma i wysokość łamu nie uwzględniają kluczowych elementów wpływających na efektywność typograficzną. Liczba kolumn na łamie rzeczywiście wpływa na układ tekstu, ale sama w sobie nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za wysokość wcięcia akapitowego. W rzeczywistości, wcięcia są bardziej związane z estetyką i czytelnością, a niekoniecznie z ilością kolumn. Podobnie, liczba akapitów na stronie może wpływać na ogólny układ, ale nie determinuje odpowiednich wcięć. Krój pisma również odgrywa rolę, jednak to stopień pisma i szerokość łamu mają największy wpływ na wcięcie. Wysokość łamu może wpłynąć na to, jak tekst jest postrzegany w kontekście przestrzeni, ale nie jest to główny czynnik. W praktyce przyporządkowywanie wcięć do nieodpowiednich elementów może prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych układów tekstu, co w końcu zniechęca czytelników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wcięcia akapitowe powinny być dostosowane do konkretnego projektu, uwzględniając stopień pisma oraz szerokość łamu, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny oraz czytelność tekstu.

Pytanie 40

W jakiej przestrzeni barw należy przygotować grafikę, która ma być publikowana w sieci?

A. LAB

B. HSL

C. HSB

D. RGB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barw RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w tworzeniu grafiki przeznaczonej do wyświetlania na ekranach, takich jak monitory komputerowe, telewizory czy urządzenia mobilne. W tej przestrzeni kolory są tworzone poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów światła: czerwonego, zielonego i niebieskiego, co idealnie odpowiada fizyce wyświetlania kolorów na ekranach. Przygotowując grafikę do publikacji w Internecie, należy pamiętać, że wiele przeglądarek internetowych oraz platform społecznościowych opiera się właśnie na przestrzeni RGB, zapewniając użytkownikom bogate i intensywne kolory. Przykładowo, w przypadku tworzenia grafik na stronę WWW lub media społecznościowe, wykorzystanie RGB pozwala na uzyskanie efektów wizualnych, które są zgodne z oczekiwaniami użytkowników, a także z urządzeniami, na których będą one wyświetlane. Stosując tę przestrzeń, projektanci mogą również lepiej zarządzać kontrastem i jasnością, co jest kluczowe dla użyteczności i estetyki grafiki. Dodatkowo, przestrzeń RGB jest szeroko wspierana przez oprogramowanie graficzne, co ułatwia pracę projektantów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej