Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 19:08
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 19:20

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Które z poniższych twierdzeń najlepiej charakteryzuje metodę wirtualną?

A. Metoda, która jest zawsze stosowana w konstruktorach danej klasy
B. Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę nadrzędną
C. Metoda, która działa wyłącznie dla statycznych pól danej klasy
D. Metoda, która może być przesłonięta w klasie dziedziczącej
Metoda, która może być wywoływana tylko przez klasę bazową to raczej metoda prywatna lub chroniona, a nie wirtualna. Metody statyczne są związane z klasą, a nie z konkretnymi obiektami, więc nie można ich tak po prostu nadpisać w klasie pochodnej. A tak w ogóle, metody w konstruktorach zazwyczaj nie są wirtualne, bo wywołanie metod wirtualnych w konstruktorze może prowadzić do dziwnych rzeczy – w konstruktorze klasy bazowej składowe klasy pochodnej jeszcze nie są gotowe.

Pytanie 2

Jaki framework umożliwia tworzenie interaktywnych interfejsów użytkownika w języku TypeScript?

A. Angular
B. Django
C. jQuery
D. ASP.NET Core
Django to framework backendowy dla języka Python, który służy do budowy serwerów i aplikacji webowych, ale nie jest wykorzystywany do dynamicznych interfejsów użytkownika w przeglądarce. ASP.NET Core to framework od Microsoftu, przeznaczony głównie do budowy aplikacji webowych i API w języku C#, jednak nie bazuje na TypeScript. jQuery to lekka biblioteka JavaScript, która ułatwia manipulację DOM i obsługę zdarzeń, ale nie oferuje kompleksowych narzędzi do tworzenia dużych aplikacji frontendowych w TypeScript, takich jak Angular.

Pytanie 3

Jaką funkcję spełniają atrybuty klasy w programowaniu obiektowym?

A. Zawierają informacje opisujące stan obiektu
B. Określają globalne stałe programu
C. Umożliwiają przeprowadzanie operacji na obiektach
D. Zapisują wartości lokalne w funkcjach
Zmienne lokalne w metodach przechowują wartości tymczasowe i są usuwane po zakończeniu wykonywania metody, co odróżnia je od pól klasy, które istnieją tak długo, jak istnieje obiekt. Stałe globalne programu są dostępne z każdego miejsca w kodzie, ale nie są związane z konkretną instancją obiektu – ich wartość nie zmienia się dla różnych obiektów. Operacje wykonywane na obiektach są definiowane przez metody klasy, a nie przez pola – pola jedynie przechowują dane, natomiast metody określają zachowanie obiektów i umożliwiają interakcję z nimi.

Pytanie 4

Co to jest dokumentacja instruktażowa programu?

A. Zbiorem szczegółów technicznych dotyczących kodu źródłowego
B. Instrukcją opisującą, jak używać funkcji programu
C. Dokumentem przedstawiającym plany rozwoju oprogramowania
D. Kolekcją testów jednostkowych oraz ich wyników
Instrukcja wyjaśniająca, jak korzystać z funkcji programu, to podstawowy element dokumentacji pomocy programu. Tego rodzaju dokumentacja jest skierowana do użytkowników końcowych i zawiera opisy interfejsu, funkcji oraz dostępnych narzędzi. Instrukcja użytkownika może obejmować zrzuty ekranu, filmy instruktażowe oraz FAQ (często zadawane pytania), co ułatwia szybkie wdrożenie w obsługę aplikacji. Celem dokumentacji pomocy jest nie tylko wyjaśnienie podstawowych funkcji programu, ale także zwiększenie komfortu użytkownika i minimalizacja problemów związanych z obsługą oprogramowania. Przejrzysta i dobrze napisana instrukcja wpływa na pozytywne doświadczenia użytkowników, redukując liczbę zgłoszeń do działu wsparcia technicznego.

Pytanie 5

Jaką strukturę danych można zrealizować, korzystając jedynie z wymienionych poniżej metod:

Ilustracja do pytania
A. drzewo binarne
B. stos
C. kolejka
D. tablica
Stos (LIFO) to struktura danych, w której elementy dodawane są na wierzchołek i zdejmowane w odwrotnej kolejności (Last In, First Out). Podstawowe operacje to 'push' (dodanie elementu) i 'pop' (usunięcie elementu). Stos jest szeroko stosowany w algorytmach rekurencyjnych, wycofywaniu operacji (undo) i zarządzaniu pamięcią.

Pytanie 6

Zademonstrowana pętla wykorzystuje obiekt random do

Ilustracja do pytania
A. jednorazowego wylosowania znaku z określonego zestawu znaków
B. stworzenia losowego napisu o długości 8 znaków składającego się z liter
C. wielokrotnego generowania liczby, aby stworzyć ciąg z liczb pseudolosowych
D. uzupełnienia tablicy danymi w postaci liczb pseudolosowych
Kod generuje pojedynczy losowy znak z określonej puli znaków. Użycie obiektu random umożliwia tworzenie prostych mechanizmów losowania, co jest przydatne np. w generowaniu haseł lub tokenów.

Pytanie 7

Które z wymienionych narzędzi najlepiej chroni dane na urządzeniach mobilnych?

A. Szyfrowanie danych na urządzeniu
B. Nieaktualne oprogramowanie
C. Hasło ustawione na urządzeniu
D. Zainstalowanie aplikacji rozrywkowych
Szyfrowanie danych na urządzeniu przenośnym to jedna z najskuteczniejszych metod zabezpieczania poufnych informacji. Szyfrowanie przekształca dane w formę, która jest nieczytelna dla osób nieposiadających odpowiedniego klucza deszyfrującego. Dzięki temu, nawet jeśli urządzenie zostanie zgubione lub skradzione, dane pozostają zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem. Szyfrowanie to standardowa praktyka stosowana przez największe firmy technologiczne i jest zalecana we wszystkich urządzeniach przenośnych, takich jak laptopy i smartfony.

Pytanie 8

Cytat przedstawia charakterystykę metodyki RAD. Pełne znaczenie tego skrótu można przetłumaczyć na język polski jako:

Ilustracja do pytania
A. środowisko refaktoryzacji aplikacji
B. prototypowanie wsparte testami jednostkowymi
C. środowisko szybkiego rozwoju aplikacji
D. zintegrowane środowisko programistyczne
RAD (Rapid Application Development) to metodyka szybkiego rozwoju aplikacji, kładąca nacisk na szybkie prototypowanie, minimalizację dokumentacji i bliską współpracę z klientem. Celem RAD jest skrócenie czasu potrzebnego na dostarczenie działającego oprogramowania poprzez iteracyjne tworzenie i testowanie prototypów. Taka metodologia jest często stosowana w dynamicznych projektach, gdzie wymagania mogą się zmieniać.

Pytanie 9

Podczas programowania kontrolki stepper przedstawionej na ilustracji w aplikacji mobilnej, należy zarządzać zmienną, która zawsze przechowuje jej bieżącą wartość. Jakie zdarzenie można wykorzystać do osiągnięcia tej funkcjonalności?

Ilustracja do pytania
A. Unfocused
B. ValueChanged
C. DescendantAdded
D. SizeChanged
Zdarzenie ValueChanged jest kluczowe w kontekście programowania kontrolek takich jak stepper w aplikacjach mobilnych. To zdarzenie jest wywoływane zawsze, gdy wartość kontrolki zostaje zmieniona przez użytkownika, co umożliwia natychmiastowe przetwarzanie tej zmiany i aktualizację interfejsu użytkownika lub innych powiązanych komponentów. W praktyce, użycie zdarzenia ValueChanged to dobry przykład reaktywnego programowania, gdzie aplikacja reaguje na akcje użytkownika w czasie rzeczywistym. Przy implementacji takiego zdarzenia należy zadbać o poprawne sprawdzanie zakresu wartości, aby uniknąć błędów logicznych. Warto również pamiętać o optymalizacji wydajności takiej obsługi, zwłaszcza w aplikacjach złożonych z wielu komponentów zależnych od wartości steppera. Praktyczne zastosowanie tego zdarzenia można znaleźć w aplikacjach e-commerce, gdzie steppery mogą być używane do wyboru ilości produktów w koszyku, a zmiana wartości natychmiast wpływa na obliczenie ceny całkowitej. Używanie zdarzeń takich jak ValueChanged jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania interfejsów użytkownika, poprawiając ich responsywność i interaktywność.

Pytanie 10

Co oznacza walidacja kodu programu?

A. Czynnością dotyczącą publikacji aplikacji w sklepie
B. Czynnością związaną z tworzeniem dokumentacji kodu
C. Czynnością weryfikującą poprawność i zgodność kodu z założeniami
D. Czynnością polegającą na kompilowaniu kodu
Walidacja kodu programu to proces sprawdzania jego poprawności i zgodności z założeniami projektowymi oraz standardami programistycznymi. Celem walidacji jest wykrycie błędów logicznych, składniowych i zgodności kodu z wymaganiami aplikacji. Walidacja może obejmować analizę statyczną kodu (bez jego wykonywania) oraz testy jednostkowe i integracyjne, które sprawdzają funkcjonalność aplikacji. Dzięki walidacji programiści mogą uniknąć błędów na późniejszych etapach rozwoju projektu, co znacząco zwiększa niezawodność i stabilność aplikacji. Proces ten jest nieodzowny w metodykach Agile i Continuous Integration, gdzie regularne testowanie kodu stanowi podstawę dostarczania wysokiej jakości oprogramowania.

Pytanie 11

Zapisany fragment w C# wskazuje na definicję klasy Car, która

Ilustracja do pytania
A. stanowi klasę bazową (nie dziedziczy z żadnej klasy)
B. jest przywiązana do klasy Vehicle
C. używa prywatnych pól klasy Vehicle
D. dziedziczy po Vehicle
W przedstawionym kodzie w języku C# mamy definicję klasy Car, która dziedziczy po klasie Vehicle. Dziedziczenie to fundamentalny mechanizm programowania obiektowego, pozwalający jednej klasie przejąć właściwości i metody innej klasy. W praktyce oznacza to, że klasa Car automatycznie zyskuje dostęp do metod i właściwości publicznych oraz chronionych klasy Vehicle, co umożliwia ponowne użycie kodu i zwiększa jego przejrzystość. Dziedziczenie jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych systemów, gdzie umożliwia tworzenie bardziej specyficznych klas na podstawie klas ogólnych, co jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself). Przykładowo, jeżeli klasa Vehicle zawiera metody takie jak Start() i Stop(), klasa Car może je wykorzystać bez konieczności ponownego definiowania. Dobre praktyki w programowaniu obiektowym zalecają wykorzystywanie dziedziczenia do tworzenia hierarchii klas, które logicznie odwzorowują relacje „jest-a” pomiędzy obiektami w systemie. Ważne jest też unikanie zbyt głębokiego dziedziczenia, co może prowadzić do skomplikowanego i trudnego w utrzymaniu kodu. Zrozumienie dziedziczenia jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania wzorców projektowych, takich jak wzorzec projektowy Adapter czy Dekorator.

Pytanie 12

Który z wymienionych algorytmów pracujących na tablicy jednowymiarowej ma złożoność obliczeniową O(n2)?

A. Sortowanie szybkie
B. Sortowanie bąbelkowe
C. Wyszukiwanie metodą binarną
D. Wyświetlenie elementów
Sortowanie bąbelkowe to taki klasyczny algorytm, który ma złożoność O(n^2). Chociaż jest dość prosty w zrozumieniu, to nie za bardzo sprawdza się w większych zbiorach danych. Działa tak, że porównuje sąsiadujące ze sobą elementy i zamienia je miejscami, jeśli są w złej kolejności. Trochę to czasochłonne, ale warto znać ten algorytm, bo pokazuje podstawy sortowania.

Pytanie 13

Jaką istotną właściwość ma algorytm rekurencyjny?

A. Jest podzielony na wiele niezwiązanych funkcji
B. Zawiera wywołanie samego siebie
C. Funkcjonuje tylko w przypadku tablic dynamicznych
D. Wywołuje się wielokrotnie w jednej iteracji
Wywołanie funkcji wielokrotnie w jednej iteracji jest charakterystyczne dla algorytmów iteracyjnych, a nie rekurencyjnych. Podział algorytmu na wiele niezależnych funkcji to część modularności i nie wskazuje jednoznacznie na rekurencję. Algorytmy działające wyłącznie na tablicach dynamicznych mogą być zarówno iteracyjne, jak i rekurencyjne, jednak to rekurencyjne wywołanie samego siebie stanowi kluczowy wyróżnik rekurencyjnego podejścia do problemów.

Pytanie 14

Jedną z zasad standardu WCAG 2.0 jest

A. unikanie przedstawiania informacji w formie uproszczonej
B. ograniczanie treści na stronie przez rezygnację z używania alternatywnych tekstów dla obrazów i filmów
C. stosowanie różnych palet kolorystycznych, w tym o wysokim kontraście
D. używanie jednego, odpowiednio dużego rozmiaru czcionki
Jedną z wytycznych WCAG 2.0 jest stosowanie kilku schematów kolorystycznych, w tym bardzo kontrastowego, aby zapewnić dostępność dla osób niedowidzących i ułatwić korzystanie z treści.

Pytanie 15

Algorytmy, które są wykorzystywane do rozwiązywania problemów przybliżonych lub takich, które nie mogą być opisane za pomocą algorytmu dokładnego, na przykład w prognozowaniu pogody czy identyfikacji nowych wirusów komputerowych, to algorytmy.

A. iteracyjne
B. liniowe
C. rekurencyjne
D. heurystyczne
Algorytmy heurystyczne są metodami rozwiązywania problemów, które są stosowane w sytuacjach, gdy nie ma jednoznacznego algorytmu dokładnego lub gdy problem jest zbyt skomplikowany, aby można go było rozwiązać w rozsądnym czasie. Przykłady zastosowań algorytmów heurystycznych obejmują przewidywanie pogody, gdzie różne modele atmosferyczne mogą być łączone w celu uzyskania lepszej prognozy, oraz rozpoznawanie nowych wirusów komputerowych, gdzie algorytmy heurystyczne pozwalają na identyfikację wzorców i anomalii w zachowaniu oprogramowania. Algorytmy te różnią się od tradycyjnych algorytmów liniowych, które działają na podstawie z góry określonych kroków oraz algorytmów rekurencyjnych, które polegają na rozwiązywaniu problemu poprzez dzielenie go na mniejsze podproblemy. Heurystyki są bardziej elastyczne, ponieważ pozwalają na zastosowanie intuicji i doświadczenia w procesie rozwiązywania. W praktyce algorytmy heurystyczne często łączą różne podejścia, aby uzyskać wyniki, które są wystarczająco dobre w krótkim czasie, co czyni je idealnymi do zastosowania w dynamicznie zmieniających się dziedzinach, takich jak analiza danych i sztuczna inteligencja.

Pytanie 16

Wskaż fragment kodu, który stanowi realizację przedstawionego algorytmu w języku C++

Ilustracja do pytania
A. kod 3
B. kod 4
C. kod 1
D. kod 2
Jak się przyjrzysz innym opcjom, można zauważyć sporo problemów, które mogą wprowadzać w błąd przy implementacji algorytmu związanym z schematem blokowym. Opcja Kod 2 stosuje instrukcję if-else, co już jest dużym błędem. W związku z tym operacje dodawania i zwiększania zmiennej `i` wykonają się tylko raz, jeśli początkowy warunek jest spełniony. Z tego wynika brak powtarzalności, co ważne w algorytmach, gdzie trzeba coś robić wielokrotnie, aż warunek będzie spełniony. Z kolei Kod 3 używa pętli for, która lepiej nadaje się do przypadków, gdzie liczba powtórzeń jest znana. Ale tutaj zmienna `i` jest źle umiejscowiona i nie pasuje do logiki algorytmu. Dodatkowo, sama konstrukcja pętli for nie pokazuje, że musimy coś zrobić przynajmniej raz, zanim sprawdzimy warunek. Kod 4 chociaż używa pętli while, to i tak nie spełnia warunku, że operacja musi się wykonać przynajmniej raz przed sprawdzeniem tego warunku. Pętla while najpierw weryfikuje warunek, więc jeśli na początku jest nieprawdziwy, to nie wejdzie w żadną iterację, co jest sprzeczne z logiką algorytmu. Dlatego tylko Kod 1 jest naprawdę zgodny z wymaganiami algorytmu i może być traktowany jako poprawna implementacja według tego schematu.

Pytanie 17

Zaprezentowany diagram Gantta odnosi się do projektu IT. Przy założeniu, że każdy członek zespołu dysponuje wystarczającymi umiejętnościami do realizacji każdego z zadań oraz że do każdego zadania można przypisać jedynie jedną osobę, która poświęci na zadanie pełny dzień pracy, to minimalna liczba członków zespołu powinna wynosić:

Ilustracja do pytania
A. 2 osoby
B. 5 osób
C. 1 osobę
D. 4 osoby
Diagram Gantta przedstawia harmonogram projektu, gdzie poszczególne zadania są przypisane do konkretnych dni. W sytuacji, gdy każdy członek zespołu jest w stanie wykonać dowolne zadanie, minimalna liczba osób potrzebna do realizacji projektu to liczba równoczesnych zadań w najbardziej wymagającym momencie. Kluczowe jest tu równomierne rozłożenie pracy i unikanie przestojów, co zapewnia efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 18

Jak określa się proces, w trakcie którego klasa przejmuje właściwości innej klasy w programowaniu obiektowym?

A. Polimorfizm
B. Dziedziczenie
C. Hermetyzacja
D. Abstrakcja
Dziedziczenie to kluczowa cecha programowania obiektowego (OOP), która pozwala jednej klasie (klasie pochodnej) przejmować cechy i zachowania innej klasy (klasy bazowej). Dzięki dziedziczeniu można wielokrotnie wykorzystywać kod, co prowadzi do większej modularności i zmniejszenia redundancji. Dziedziczenie umożliwia rozszerzanie funkcjonalności klas bazowych poprzez dodawanie nowych metod lub modyfikowanie istniejących, bez konieczności ingerencji w oryginalny kod. Przykład w C++: `class Pojazd { ... }; class Samochod : public Pojazd { ... };` – `Samochod` dziedziczy wszystkie publiczne i chronione (protected) elementy klasy `Pojazd`.

Pytanie 19

Jaki typ pamięci RAM powinno się wybrać do efektywnego komputera do gier?

A. DDR5
B. LPDDR4
C. DDR3
D. DDR4
Wybór odpowiedniego rodzaju pamięci RAM jest kluczowy dla osiągnięcia maksymalnej wydajności w komputerze gamingowym. DDR5, najnowszy standard pamięci dynamicznej RAM, oferuje znaczące ulepszenia w porównaniu do swoich poprzedników. Główne różnice dotyczą prędkości, efektywności energetycznej oraz pojemności. DDR5 może oferować prędkości sięgające 8400 MT/s, co przyczynia się do szybszego transferu danych, co ma bezpośredni wpływ na wydajność gier i aplikacji wymagających wysokiej przepustowości. Ponadto, DDR5 wprowadza architekturę, która pozwala na zwiększenie ilości pamięci w jednym module, co umożliwia konfiguracje do 128 GB na pojedynczy moduł, co jest niezwykle korzystne dla graczy korzystających z bardziej wymagających tytułów. Przykłady gier, które potrafią w pełni wykorzystać możliwości DDR5 to Cyberpunk 2077 czy Call of Duty: Warzone, gdzie wydajność pamięci jest kluczowym elementem w uzyskiwaniu płynności rozgrywki. Stosowanie DDR5 nie tylko poprawia wydajność, ale również zwiększa przyszłościowość sprzętu, co sprawia, że jest to najlepszy wybór na dzisiejszym rynku komputerów gamingowych.

Pytanie 20

Wskaż odpowiedź, która używa parafrazowania jako metodę aktywnego słuchania, gdy klient mówi: "Interesuje mnie aplikacja, która działa szybko, niezależnie od tego, czy korzysta z niej kilku czy tysiąc użytkowników"?

A. Dlaczego Pani potrzebuje takiej aplikacji?
B. Czuję pewne wątpliwości w Pani głosie. Czy mogę zadać kilka pytań?
C. Ilu użytkowników planuje z niej skorzystać?
D. Jeśli dobrze zrozumiałam, chodzi o aplikację, która efektywnie obsługuje różne obciążenia
Parafraza to świetna technika, która pomaga zrozumieć, co rozmówca ma na myśli. Jak w tym przypadku – odpowiedź, która mówi: 'Jeśli dobrze rozumiem, chodzi o aplikację, która radzi sobie z różnym obciążeniem,' naprawdę dobrze oddaje to, co klient próbował przekazać. Klient podkreśla, że ważne jest dla niego, aby aplikacja była wydajna, niezależnie od tego, ile osób z niej korzysta. Użycie terminu 'radzi sobie z obciążeniem' jest trafne, bo dotyczy zdolności systemu do przystosowywania się do zmieniającej się liczby użytkowników i ich aktywności. To pokazuje, że konsultant dobrze zrozumiał potrzeby klienta i otwiera możliwości do dalszej rozmowy o technicznych detalach aplikacji, a to jest kluczowe w sprzedaży i budowaniu dobrych relacji z klientem.

Pytanie 21

Jakie z wymienionych narzędzi jest szeroko stosowane do debugowania aplikacji internetowych?

A. Postman
B. Chrome DevTools
C. Blender
D. Git
Chrome DevTools to potężne narzędzie wbudowane w przeglądarkę Google Chrome, które umożliwia debugowanie aplikacji webowych. Umożliwia ono analizowanie struktury DOM, monitorowanie sieci, profilowanie wydajności oraz inspekcję kodu JavaScript. Chrome DevTools pozwala na śledzenie błędów w czasie rzeczywistym, edytowanie stylów CSS oraz modyfikowanie HTML bezpośrednio w przeglądarce, co znacznie przyspiesza proces rozwoju i testowania aplikacji webowych.

Pytanie 22

W zamieszczonej ramce znajdują się notatki testera dotyczące przeprowadzanych testów aplikacji. Jakiego typu testy planuje przeprowadzić tester?

Ilustracja do pytania
A. Interfejsu
B. Wydajnościowe
C. Bezpieczeństwa
D. Jednostkowe
Testy wydajnościowe są kluczowe dla zapewnienia, że system działa sprawnie pod różnym obciążeniem. Są one wykonywane, aby zrozumieć, jak aplikacja zachowuje się w warunkach rzeczywistych, kiedy wiele użytkowników korzysta z niej jednocześnie. W pytaniu wymienione zostały zadania takie jak mierzenie czasu logowania się użytkowników oraz sprawdzanie, czy czas ten wzrasta wraz ze wzrostem liczby użytkowników. To typowe aspekty testów wydajnościowych. Takie testy pomagają określić limity skalowalności i zapewniają, że aplikacja może obsługiwać oczekiwaną liczbę użytkowników bez spadku wydajności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 25010, zwracają uwagę na konieczność testowania wydajności, by zidentyfikować potencjalne wąskie gardła i zapewnić satysfakcjonujące doświadczenia użytkownikom. Dobrymi praktykami są używanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają symulację obciążenia i analizę wyników w celu optymalizacji kodu i infrastruktury. Tego typu testy są nieodzowne przed wdrożeniem aplikacji produkcyjnej, aby zapewnić jej niezawodne działanie.

Pytanie 23

Jakie stwierdzenie najlepiej tłumaczy cel podziału programu na funkcje (metody)?

A. Eliminuje potrzebę korzystania ze zmiennych globalnych
B. Ułatwia proces debugowania oraz ponowne wykorzystanie fragmentów kodu
C. Gwarantuje automatyczną kompilację programu
D. Umożliwia skrócenie kodu przez eliminację wszelkich komentarzy
Dzielenie programu na funkcje (lub metody) jest jedną z kluczowych zasad programowania strukturalnego i obiektowego. Funkcje pozwalają na podzielenie dużych bloków kodu na mniejsze, łatwiejsze do zarządzania i ponownego wykorzystania fragmenty. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny, zrozumiały i łatwiejszy do testowania. Ułatwia to także proces debugowania, ponieważ błędy można izolować w konkretnych funkcjach, zamiast przeszukiwać cały program. Ponadto funkcje umożliwiają wielokrotne używanie tego samego fragmentu kodu, co zwiększa efektywność i eliminuje konieczność powielania kodu, zmniejszając ryzyko błędów.

Pytanie 24

Kod w bibliotece React.js oraz w frameworku Angular, który został zaprezentowany, ma na celu wyświetlenie

Ilustracja do pytania
A. wartości 0 po naciśnięciu przycisku
B. liczby kliknięć przycisku
C. tylko napisu BTN_1
D. wyłącznie przycisku oraz obsłużenie zdarzenia click, które ono generuje
Kod w bibliotece React.js i Angular wyświetla liczbę kliknięć przycisku. Każde kliknięcie zwiększa wartość licznika, co jest standardowym przypadkiem użycia w interaktywnych aplikacjach webowych.

Pytanie 25

Który z wymienionych kroków wchodzi w skład testowania aplikacji?

A. Kompilowanie aplikacji
B. Projektowanie bazy danych
C. Opracowywanie interfejsu graficznego
D. Debugowanie kodu w celu znalezienia błędów
Tworzenie bazy danych to istotny element budowy aplikacji, ale nie jest częścią procesu testowania, a raczej etapu projektowania i implementacji backendu. Tworzenie interfejsu graficznego (GUI) polega na projektowaniu wizualnej warstwy aplikacji, natomiast testowanie i debugowanie koncentrują się na poprawności kodu i logice działania. Kompilowanie aplikacji jest procesem tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy, ale nie wykrywa błędów logicznych w taki sposób, jak robi to debugowanie.

Pytanie 26

Który z wymienionych objawów może sugerować nagłe zagrożenie dla zdrowia?

A. Ostry ból w klatce piersiowej
B. Zwiększona efektywność pracy
C. Intensywne pocenie się w gorącym otoczeniu
D. Obniżony nastrój w ciągu dnia
Ostry ból w klatce piersiowej to jeden z najbardziej alarmujących objawów wskazujących na nagłe zagrożenie zdrowotne, takie jak zawał serca lub zatorowość płucna. Tego rodzaju ból jest często opisywany jako gniotący, ściskający lub rozlewający się na inne części ciała, takie jak ramię, szyja czy żuchwa. W takich przypadkach kluczowe jest szybkie wezwanie pomocy medycznej, ponieważ każda minuta opóźnienia może zwiększyć ryzyko powikłań lub śmierci. Edukacja w zakresie rozpoznawania tego objawu może uratować życie, dlatego tak ważne jest rozróżnianie go od innych mniej groźnych objawów.

Pytanie 27

W frameworkach do budowy aplikacji mobilnych lub desktopowych znajduje zastosowanie wzorzec MVVM, oznaczający Model-View-ViewModel. Te podejście do programowania oznacza, że

A. interfejs użytkownika i logika aplikacji są umieszczone w jednym pliku
B. kontrolki i widoki interfejsu użytkownika są zintegrowane z logiką aplikacji
C. w aplikacji obecny jest jedynie interfejs użytkownika
D. interfejs użytkownika oraz logika aplikacji są oddzielone
Wzorzec MVVM, czyli Model-View-ViewModel, jest jednym z kluczowych podejść w architekturze aplikacji, szczególnie w kontekście aplikacji mobilnych i desktopowych. Zakłada on wyraźne rozdzielenie logiki aplikacji (Model) od warstwy prezentacji (View), z pomocą komponentu ViewModel, który działa jako mediator. Dzięki temu programiści mogą łatwiej zarządzać kodem, testować poszczególne komponenty oraz wprowadzać zmiany w interfejsie użytkownika bez wpływu na logikę aplikacji. Przykładem zastosowania MVVM jest framework WPF (Windows Presentation Foundation), w którym dane są wiązane do kontrolek w interfejsie użytkownika, co pozwala na automatyczną aktualizację widoków w przypadku zmian w modelu. Standardy takie jak Data Binding w WPF oraz Reactive Programming w Xamarin i Avalonia, pokazują, jak MVVM ułatwia rozwój aplikacji poprzez separację odpowiedzialności, co prowadzi do większej przejrzystości kodu i łatwości w jego utrzymywaniu.

Pytanie 28

Z analizy złożoności obliczeniowej różnych algorytmów sortowania na dużych zbiorach danych (przekraczających 100 elementów) wynika, że najefektywniejszą metodą jest algorytm sortowania

Ilustracja do pytania
A. kubełkowego
B. przez scalanie
C. przez zliczanie
D. bąbelkowego
Sortowanie przez zliczanie jest jedną z najszybszych metod sortowania w przypadku określonych typów danych wejściowych. W szczególności działa ono efektywnie, gdy znamy ograniczenia co do zakresu wartości w zbiorze danych, ponieważ jego złożoność obliczeniowa wynosi O(n+k), gdzie n to liczba elementów do posortowania, a k to zakres wartości. Dzięki temu, w przeciwieństwie do metod sortowania porównawczego, takich jak sortowanie przez scalanie czy bąbelkowe, sortowanie przez zliczanie może osiągnąć liniową złożoność czasową, jeśli k jest stosunkowo małe w porównaniu do n. Algorytm ten działa poprzez zliczanie wystąpień każdego elementu, co pozwala na szybkie umieszczenie go w odpowiedniej pozycji w posortowanej tablicy. Przykładowe zastosowania sortowania przez zliczanie to sortowanie wyników egzaminów czy organizacja danych liczbowych w określonym przedziale, co jest często spotykane w analizach statystycznych. Standardy branżowe często korzystają z tej metody, gdy operujemy na dużych zbiorach danych o ograniczonym zakresie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami efektywnego przetwarzania danych.

Pytanie 29

Które z podejść do tworzenia aplikacji najlepiej uwzględnia przyszłe zmiany w funkcjonalności?

A. Tworzenie bez wcześniejszej specyfikacji technicznej
B. Pisanie kodu bez jakiejkolwiek dokumentacji
C. Skupienie się tylko na estetce aplikacji
D. Zastosowanie modularnej architektury aplikacji
Użycie modularnej architektury aplikacji to najlepsze podejście do projektowania systemów, które muszą uwzględniać przyszłe modyfikacje funkcjonalności. Modularność pozwala na podział aplikacji na mniejsze, niezależne komponenty, które mogą być rozwijane, testowane i aktualizowane niezależnie od siebie. Takie podejście zwiększa elastyczność, ułatwia zarządzanie kodem i pozwala na szybkie wdrażanie nowych funkcji bez konieczności ingerencji w cały system. Architektura modularna jest szczególnie przydatna w dużych projektach, gdzie zmiany są częste, a wymagania dynamicznie się zmieniają.

Pytanie 30

Który z poniższych składników NIE jest konieczny do stworzenia klasy w C++?

A. Definicja funkcji członkowskich klasy
B. Definicja destruktora
C. Zastosowanie słowa kluczowego class
D. Deklaracja atrybutów klasy
Do utworzenia klasy w C++ nie jest wymagana definicja destruktora. Destruktor to specjalna metoda klasy, która jest wywoływana automatycznie w momencie zniszczenia obiektu, ale jego obecność jest opcjonalna. Klasy, które nie operują bezpośrednio na zasobach zewnętrznych, takich jak dynamiczna pamięć lub pliki, często nie potrzebują destruktora, ponieważ domyślny destruktor generowany przez kompilator jest wystarczający. Aby utworzyć klasę, wystarczy deklaracja pól i metod oraz użycie słowa kluczowego 'class'. To sprawia, że C++ pozwala na szybkie definiowanie prostych klas, które można później rozwijać w miarę potrzeby.

Pytanie 31

Jakie wartości może przyjąć zmienna typu boolean?

A. O oraz każdą liczbę całkowitą
B. trzy dowolne liczby naturalne
C. 1, -1
D. true, false
Zmienna typu logicznego (boolowskiego) w językach programowania, takich jak C++, Java czy Python, może przyjmować tylko dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Te wartości są fundamentalne w logice komputerowej, ponieważ umożliwiają podejmowanie decyzji oraz kontrolowanie przepływu programu poprzez struktury warunkowe, takie jak instrukcje if, while czy for. Na przykład, w języku Python, tworząc zmienną logiczną, możemy użyć operatorów porównania, aby określić, czy dwie wartości są równe: is_equal = (5 == 5), co ustawia is_equal na true. Zmienne logiczne są zdefiniowane w standardach programowania, takich jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, gdzie wartość logiczna jest kluczowa dla operacji porównawczych. Dobrze zrozumiana logika boolowska jest niezbędna dla programistów, ponieważ stanowi podstawę algorytmu decyzyjnego oraz wpływa na efektywność kodu.

Pytanie 32

Jaki typ testów ocenia funkcjonalność aplikacji z punktu widzenia użytkownika końcowego?

A. Testy zgodności
B. Testy obciążeniowe
C. Testy funkcjonalne
D. Testy użyteczności
Testy obciążeniowe skupiają się na sprawdzaniu, jak aplikacja działa pod dużym ruchem lub obciążeniem, co pozwala ocenić jej wydajność, ale nie dotyczy to bezpośrednio doświadczeń użytkownika. Testy funkcjonalne mają na celu sprawdzenie, czy poszczególne funkcje aplikacji działają zgodnie z założeniami, ale nie badają wygody użytkowania. Testy zgodności natomiast weryfikują, czy aplikacja spełnia określone normy i standardy, co ma niewiele wspólnego z oceną użyteczności aplikacji przez użytkownika końcowego.

Pytanie 33

W jakich sytuacjach zastosowanie rekurencji może być bardziej korzystne niż użycie iteracji?

A. Kiedy liczba iteracji przewyższa maksymalny zakres zmiennej licznikowej
B. Kiedy program jest uruchamiany w środowisku wielowątkowym
C. Gdy algorytm wymaga naturalnego podziału na mniejsze podproblemy
D. Gdy kod źródłowy ma być zoptymalizowany dla starszych kompilatorów
Przekroczenie zakresu zmiennej licznikowej nie jest powodem, dla którego rekurencja jest bardziej efektywna. Problemy z zakresami zmiennych licznikowych można rozwiązać poprzez odpowiedni dobór typów danych, a nie przez zastosowanie rekurencji. Programowanie wielowątkowe nie jest bezpośrednio związane z rekurencją – chociaż niektóre algorytmy rekurencyjne mogą być implementowane w środowisku wielowątkowym, nie jest to ich główne zastosowanie. Optymalizacja kodu dla starszych kompilatorów nie ma związku z rekurencją, ponieważ starsze kompilatory mogą mieć ograniczoną obsługę rekurencji lub generować mniej efektywny kod rekurencyjny.

Pytanie 34

Podaj wspólną cechę wszystkich kontrolek umieszczonych w ramce

Ilustracja do pytania
A. mają tło w tym samym kolorze
B. wszystkie są widoczne
C. mają identyczny kolor czcionki
D. są w nich ustawione te same wartości domyślne
Wszystkie kontrolki w ramce mają tło tego samego koloru. Jest to kluczowy aspekt projektowania interfejsu użytkownika, który zapewnia spójność wizualną i ułatwia nawigację.

Pytanie 35

W przypadku przedstawionych kodów źródłowych, które są funkcjonalnie równoważne, wartość, która zostanie zapisana w zmiennej b po wykonaniu operacji, to

Ilustracja do pytania
A. 6
B. 596
C. 5.96
D. 5
W tym zadaniu mamy do czynienia z fajnym przykładem konwersji liczby 5.96 na liczbę całkowitą w różnych językach, takich jak Python czy C++. Kiedy robimy rzutowanie, to po prostu odcinamy część ułamkową, co daje nam 5 w zmiennej b. To jest trochę klasyczne rzutowanie albo konwersja typu, gdzie w większości języków po prostu się to robi. Ciekawostką jest, że w Pythonie działa to przez funkcję int(), która zawsze zaokrągla w dół. A w C++ czy Javie używasz po prostu (int) i efekt jest ten sam. Warto też zwrócić uwagę, że przy liczbach ujemnych rzutowanie działa inaczej, bo zawsze zmierza w stronę zera. Z doświadczenia wiem, że warto być świadomym użycia takich konwersji, bo w niektórych przypadkach, jak operacje finansowe, nawet małe różnice mogą się okazać bardzo istotne.

Pytanie 36

Jak oddziaływanie monotonnego środowiska pracy może wpłynąć na organizm człowieka?

A. Wzrost poziomu motywacji
B. Obniżenie koncentracji oraz zwiększone ryzyko popełniania błędów
C. Zwiększenie odporności na stres
D. Poprawa kondycji fizycznej
Kiedy w pracy ciągle powtarzamy te same czynności, to może nas to naprawdę zniechęcać. Zauważyłem, że takie monotonne środowisko potrafi sprawić, że gorzej się skupiamy i łatwiej popełniamy błędy. Jeśli pracownicy cały czas robią to samo bez żadnych zmian, to szybko tracą zapał i nie są zadowoleni z tego, co robią. Moim zdaniem, warto czasem zmieniać zadania, żeby wprowadzić trochę świeżości i wyzwań. Dobrze jest też organizować przerwy, bo to pomaga nabrać energii oraz zadbać o fajną atmosferę w pracy.

Pytanie 37

Jakie zasady stosuje programowanie obiektowe?

A. Rozwiązywanie problemów poprzez modelowanie ich przy pomocy klas i obiektów
B. Podział kodu na funkcje i procedury
C. Zastosowanie wyłącznie algorytmów heurystycznych
D. Tworzenie aplikacji z wykorzystaniem relacyjnych baz danych
Programowanie obiektowe polega na rozwiązywaniu problemów poprzez modelowanie ich za pomocą klas i obiektów. Klasy definiują strukturę i zachowanie obiektów, które są instancjami tych klas. Obiekty przechowują stan (dane) w polach i realizują funkcjonalność poprzez metody. Programowanie obiektowe pozwala na odwzorowanie rzeczywistych systemów, dziedziczenie cech, polimorfizm oraz hermetyzację danych, co prowadzi do bardziej modułowego i skalowalnego kodu. Przykłady języków obiektowych to C++, Java i Python.

Pytanie 38

Dokumentacja, która została przedstawiona, dotyczy algorytmu sortowania

Ilustracja do pytania
A. przez wybór
B. bąbelkowe
C. przez wstawianie
D. szybkie (Quicksort)
Przedstawiona dokumentacja opisuje algorytm sortowania bąbelkowego (Bubble Sort), który działa poprzez wielokrotne porównywanie sąsiednich elementów i zamianę ich miejscami, jeśli są w złej kolejności. Algorytm ten ma prostą implementację, ale charakteryzuje się niską efektywnością dla dużych zbiorów danych (złożoność O(n^2)).

Pytanie 39

Która z wymienionych bibliotek stanowi element standardowego zestawu narzędzi programistycznych w Pythonie?

A. vector
B. <stdio.h>
C. <math.h>
D. sys
Biblioteka `<math.h>` to standardowa biblioteka w języku C/C++, używana do wykonywania operacji matematycznych, ale nie jest częścią Pythona. Biblioteka `<stdio.h>` to biblioteka C, która umożliwia obsługę wejścia i wyjścia (I/O), ale również nie jest dostępna w Pythonie. `vector` to część standardowej biblioteki C++ (STL) i służy do obsługi dynamicznych tablic, ale nie jest elementem środowiska Python. Biblioteki te są związane z innymi językami programowania i nie mają zastosowania w Pythonie.

Pytanie 40

Która z poniższych informacji o pojęciu obiekt jest prawdziwa?

A. obiekt oraz klasa są identyczne
B. obiekt pozwala na zdefiniowanie klasy
C. obiekt jest instancją klasy
D. obiekt to typ złożony
Obiekt nie jest typem złożonym – jest konkretnym egzemplarzem klasy, która jest typem złożonym. Obiekt i klasa to nie to samo – klasa jest definicją, a obiekt jej instancją. Obiekt nie definiuje klasy, to klasa tworzy obiekt poprzez swoje instancje. Takie rozróżnienie jest kluczowe dla zrozumienia programowania obiektowego.