Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 14 kwietnia 2025 13:23
Data zakończenia: 14 kwietnia 2025 13:51

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg

B. 92,5 kg

C. 94,5 kg

D. 98,6 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 2

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 5 matryc

B. 8 matryc

C. 6 matryc

D. 4 matryce

Aby wydrukować 4-stronicowe zaproszenie z elementami lakierowanymi wybiórczo na stronach 1 i 4, potrzebne jest 5 form drukowych. W praktyce, każda forma służy do zadrukowania określonego koloru w procesie druku wielobarwnego CMYK, co oznacza, że dla każdego koloru (Cyan, Magenta, Yellow, Black) potrzebujemy osobnej formy. Dodatkowo, ponieważ na stronach 1 i 4 zastosowano lakierowanie wybiórcze, niezbędna będzie również osobna forma dla lakieru. Zatem, 4 formy to standardowe zadrukowanie w kolorach CMYK, a 5. forma jest konieczna do nałożenia lakieru na wybrane elementy. Taki proces odzwierciedla najlepsze praktyki w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne przygotowanie form drukowych wpływa na jakość finalnego produktu. Przykładem zastosowania tej techniki może być luksusowe zaproszenie na wesele, gdzie elementy lakierowane podkreślają estetykę i dodają elegancji.

Pytanie 3

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 40 h

B. 55 h

C. 50 h

D. 45 h

Odpowiedź 50 h jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię do wydrukowania. Całkowita powierzchnia jednego banera to 5 m * 9 m = 45 m². Zatem dla 50 banerów całkowita powierzchnia wynosi 50 * 45 m² = 2250 m². Następnie, mając prędkość drukowania plotera równą 45 m²/h, możemy obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie tych 2250 m². Czas ten obliczamy dzieląc całkowitą powierzchnię przez prędkość: 2250 m² / 45 m²/h = 50 h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń w procesie produkcji graficznej, które jest kluczowe w branży reklamowej oraz druku wielkoformatowego. Zastosowanie tego typu obliczeń jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami w projektach drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 300,00 zł

B. 160,00 zł

C. 80,00 zł

D. 640,00 zł

Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 5

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. Corel Painter

B. Puzzle Flow

C. Adobe InDesign

D. IrfanView

Adobe InDesign jest profesjonalnym oprogramowaniem do składu publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i marketingowej. Umożliwia tworzenie złożonych układów graficznych, które są idealne do gazet reklamowych, broszur, magazynów i innych materiałów drukowanych oraz cyfrowych. Dzięki funkcjom takim jak obsługa warstw, precyzyjne narzędzia do tworzenia typografii i możliwość integracji z innymi programami Adobe, InDesign pozwala na projektowanie interaktywnych dokumentów. Na przykład, użytkownicy mogą dodawać hiperłącza, przyciski oraz multimedia, co zwiększa zaangażowanie odbiorców. Ponadto, InDesign wspiera standardy eksportu, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami drukarni. W kontekście projektowania gazetki reklamowej, InDesign umożliwia również łatwe zarządzanie stylami i szablonami, co przyspiesza proces tworzenia oraz zapewnia spójność wizualną. Warto także zwrócić uwagę na możliwość publikacji w formacie EPUB, co pozwala na dystrybucję treści w formie interaktywnych dokumentów na różnych platformach.

Pytanie 6

Które z wymienionych urządzeń używanych w systemie DTP pozwoli na przekształcenie obrazu analogowego w jego cyfrową wersję?

A. Skaner

B. Tablet graficzny

C. Komputer PC

D. Proofer

Skaner jest urządzeniem, które pozwala na konwersję obrazów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu zawartości przy użyciu technologii optycznej, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji. Dzięki skanerom, można łatwo utworzyć cyfrowe wersje fizycznych materiałów, co jest niezbędne w systemach DTP (Desktop Publishing), gdzie tekst i grafika muszą być w formie elektronicznej. Przykładowo, skanowanie czasopism lub plakatów graficznych pozwala na ich dalszą edycję i przygotowanie do druku. W branży graficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, ponieważ umożliwiają one wierne odwzorowanie detali oryginalnych materiałów. Dobrą praktyką jest również stosowanie skanera z możliwością skanowania w kolorze i różnymi trybami, co zwiększa elastyczność w pracy. Skanery są kluczowym narzędziem w procesie digitalizacji, co potwierdzają standardy ISO dotyczące jakości obrazów cyfrowych.

Pytanie 7

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. przetwarzania zdjęć

B. przetwarzania grafiki bitmapowej

C. automatycznej impozycji

D. przetwarzania grafiki wektorowej

PuzzleFlow to program dedykowany automatycznej impozycji, który pozwala na efektywne przygotowanie i organizację materiałów do druku. Automatyczna impozycja to kluczowy proces w branży poligraficznej, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu stron na arkuszu papieru, co wpływa na ostateczną jakość druku oraz ekonomię produkcji. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, użytkownicy mogą zaoszczędzić czas i zminimalizować błędy, które mogą wystąpić podczas ręcznego układania stron. Na przykład, w przypadku publikacji książek lub magazynów, automatyzacja tego procesu przyspiesza produkcję i umożliwia zmniejszenie kosztów druku. Dodatkowo, PuzzleFlow wspiera różne standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość i zgodność z wymaganiami druku. Zastosowanie programów do automatycznej impozycji staje się standardem w nowoczesnym druku cyfrowym i offsetowym, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych drukarni.

Pytanie 8

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. PuzzleFlow Organizer

B. Adobe Premiere

C. AutoCAD

D. Adobe InDesign

PuzzleFlow Organizer to dedykowane oprogramowanie, które umożliwia efektywną impozycję użytków, co jest kluczowym procesem w przygotowywaniu materiałów drukarskich. Impozycja polega na odpowiednim rozmieszczeniu elementów graficznych na arkuszu, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować odpady. W praktyce, korzystając z PuzzleFlow Organizer, projektanci mogą łatwo układać różne formaty dokumentów, co jest szczególnie przydatne w przypadku zleceń druku offsetowego. Oprogramowanie to obsługuje różne formaty plików, co pozwala na integrację z innymi narzędziami graficznymi. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują umiejętność dostosowywania marginesów, układania użytków w sposób zapewniający optymalne cięcie oraz wykorzystanie kolorów i typografii zgodnie z wytycznymi branżowymi. PuzzleFlow Organizer jest również zgodny z normami, takimi jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami technicznymi drukarni.

Pytanie 9

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PDF

B. TIFF

C. PSD

D. RAW

PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 10

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra

B. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów

C. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku

D. format, technika druku, rozmiar zalewek

Wybór odpowiedzi dotyczącej rodzaju podłoża, technologii drukowania i wielkości spadów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów przygotowania materiałów drukowanych. Technologia drukowania to zagadnienie, które jest istotne, ale nie jest tak kluczowe jak pierwotne ustalenie formatu ulotki oraz rodzaju podłoża i ilości użytych kolorów. Różne technologie, takie jak offsetowa, cyfrowa czy sitodruk, mają swoje specyfikacje i zalety, ale wybór technologii powinien być uzależniony od pozostałych parametrów, a nie odwrotnie. Spady, chociaż ważne w kontekście drukowania, są jedynie technicznym dodatkiem, który nie wpływa na podstawowe cechy ulotki. Obliczanie spadów jest związane z formatowaniem, ale nie pomaga w określeniu estetyki czy funkcji ulotki. W obliczeniach spadów ważne jest zrozumienie, że są one potrzebne, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do cięcia, ale nie powinny być postrzegane jako kluczowy element decyzyjny w procesie projektowania. W kontekście drukowania ulotek, kluczowe jest, aby projektant miał na uwadze wszystkie aspekty związane z jakością i estetyką, co wymaga odpowiedniej wiedzy na temat jakości kolorów, podłoża i formatu, a nie jedynie aspektów technologicznych, które mogą być mniej istotne dla końcowego efektu produktu.

Pytanie 11

Jakie będą koszty zakupu kartonu do przygotowania 200 zaproszeń o formacie A5, uwzględniając 20% naddatek technologiczny, jeśli cena arkusza kartonu ozdobnego do zaproszeń w formacie A3+ wynosi 1,50 zł?

A. 90,00 zł

B. 30,00 zł

C. 45,00 zł

D. 15,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu do wykonania 200 zaproszeń formatu A5 przy 20% naddatku technologicznym, rozpoczniemy od ustalenia, ile arkuszy kartonu A3+ jest potrzebnych. Format A3+ ma wymiary 329 x 483 mm, a A5 to 148 x 210 mm. Na jednym arkuszu A3+ zmieści się optymalnie 4 zaproszenia A5 (2 w poziomie i 2 w pionie). Aby wykonać 200 zaproszeń, potrzebujemy 50 arkuszy A3+ (200 ÷ 4 = 50). Koszt jednego arkusza to 1,50 zł, więc koszt za 50 arkuszy wynosi 75 zł (50 x 1,50). Warto dodać 20% naddatku technologicznym, co daje dodatkowe 15 zł (75 x 0,20). Całkowity koszt kartonu wyniesie więc 90 zł (75 zł + 15 zł). To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają uwzględnianie naddatku technologicznym na straty związane z cięciem i przetwarzaniem materiałów. Warto również zwrócić uwagę na efektywność wykorzystania materiałów, co pozwala na zminimalizowanie kosztów produkcji i maksymalizację wydajności.

Pytanie 12

Która próbna odbitka jest szybko tworzoną, wysokiej jakości wersją cyfrowego druku?

A. Cromalin

B. Proof

C. Matchprint

D. Ozalid

Odpowiedź 'Proof' jest poprawna, ponieważ odnosi się do wysokiej jakości odbitki próbnej, która jest istotna w procesie druku cyfrowego. Proofy są wykorzystywane do weryfikacji kolorów, jakości i szczegółów przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Dzięki technologii druku cyfrowego, proofy mogą być szybko generowane, co pozwala na szybką iterację i poprawki w projektach graficznych. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają wymagania dotyczące kolorów i jakości w druku, co czyni proofy niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej. W praktyce, proofy pomagają uniknąć kosztownych błędów, zapewniając, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta. Często korzysta się z proofów w reklamie, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 13

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 300 arkuszy

B. 250 arkuszy

C. 275 arkuszy

D. 200 arkuszy

Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 14

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 48 punktom typograficznym

B. 12 punktom typograficznym

C. 4 punktom typograficznym

D. 16 punktom typograficznym

Odpowiedź, że jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym, jest prawidłowa, ponieważ w typografii kwadrat to jednostka miary szerokości, która jest równoważna 48 punktom. Wartość ta wynika z konwencji typograficznych, które są powszechnie stosowane w druku oraz projektowaniu graficznym. Przykładem zastosowania tej jednostki jest określenie odległości między wierszami (interlinii) lub marginesów w dokumencie. W standardach typograficznych, takich jak TeX czy Adobe InDesign, kwadrat jest często wykorzystywany do precyzyjnego ustawienia rozmiarów czcionek i layoutów. Użycie kwadratów w projektowaniu pozwala na zachowanie spójności i harmonii wizualnej. Zrozumienie tej jednostki jest istotne dla każdego projektanta, który musi umiejętnie łączyć tekst i grafikę, aby uzyskać estetyczne i funkcjonalne rezultaty. W praktyce, znajomość konwersji jednostek typograficznych, w tym kwadratów, jest kluczowa, aby móc efektywnie komunikować się z drukarniami oraz innymi specjalistami.

Pytanie 15

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 1200 dpi

B. 600 dpi

C. 300 dpi

D. 2400 dpi

Nieprawidłowe odpowiedzi są często wynikiem błędnych założeń dotyczących rozdzielczości oraz jej wpływu na jakość wydruku. Na przykład, wybór 600 dpi może wydawać się rozsądny, jednak nie uwzględnia on czterokrotnego powiększenia wymagającego znacznie wyższej rozdzielczości. Podobnie, rozdzielczości 2400 dpi lub 300 dpi w tym kontekście również nie są odpowiednie. Rozdzielczość 2400 dpi byłaby zbyt wysoka i mogłaby wprowadzać nadmiar szczegółów, co nie jest konieczne w przypadku druku o dużych formatach, a także czyniłoby proces skanowania i obróbki bardziej czasochłonnym i zasobożernym. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, która nie wystarcza, aby zrekompensować powiększenie zdjęcia. W rzeczywistości, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest zrozumienie relacji między rozdzielczością a wymiarami w kontekście wydruku. Należy pamiętać, że jakość obrazu nie jest tylko funkcją rozdzielczości, ale także zastosowanej technologii druku oraz jakości materiałów użytych do druku. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, konieczne jest przemyślane podejście do skanowania obrazów, co czyni wybór odpowiedniej rozdzielczości kluczowym krokiem w każdym procesie przygotowania do druku.

Pytanie 16

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

B. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

C. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

D. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 17

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Illustrator

B. Photoshop

C. Animate

D. InDesign

Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.

Pytanie 18

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. PJP

B. DTP

C. CMS

D. CTP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 19

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. EPS

B. WAV

C. DAT

D. DOC

Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 20

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 350 m2

B. 100 m2

C. 70 m2

D. 35 m2

Podjęcie błędnych decyzji dotyczących ilości folii potrzebnej do zalaminowania kalendarzy może skutkować większymi kosztami oraz stratami materiałowymi. Odpowiedzi, takie jak 35 m², opierają się na zaniżeniu potrzebnej powierzchni, co może prowadzić do sytuacji, w której folii nie wystarczy na pokrycie wszystkich jednostek. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na 350 m² lub 100 m² również nie biorą pod uwagę prawidłowych wymiarów formatu B1 oraz liczby jednostek. Odpowiedź 350 m² jest szczególnie nieproporcjonalna, ponieważ odpowiadałaby potrzebie na więcej niż pięciokrotność rzeczywistej powierzchni wymaganej do zalaminowania 100 kalendarzy, co wskazuje na fundamentalne błędy w analizie danych. Typowe błędy myślowe przy takich obliczeniach to brak zrozumienia wymagań technicznych materiałów oraz nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary. Warto zauważyć, że w przemyśle produkcyjnym zawsze powinno się dążyć do precyzyjnego planowania, aby uniknąć nadmiernych kosztów i odpadów materiałowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji. Niezbędne jest zatem stosowanie dokładnych wyliczeń oraz znajomość wymiarów i potrzeb materiałowych, co pozwala na racjonalne gospodarowanie zasobami i minimalizację ryzyka błędów w produkcji.

Pytanie 21

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 500 sztuk

B. 600 sztuk

C. 1 000 sztuk

D. 1 200 sztuk

Aby określić, ile arkuszy papieru formatu B3 należy przygotować do drukowania 1 000 kalendarzy planszowych formatu A4 z uwzględnieniem 20% naddatku technologicznego, musimy najpierw obliczyć powierzchnię papieru potrzebną do wydrukowania jednego kalendarza. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m². Dla 1 000 kalendarzy potrzebujemy 62,37 m² papieru. Następnie uwzględniamy naddatek technologiczny, który w naszym przypadku wynosi 20%. Zatem całkowita powierzchnia papieru wynosi 62,37 m² * 1,2 = 74,844 m². Format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co daje powierzchnię 0,1765 m². Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię papieru (74,844 m²) przez powierzchnię jednego arkusza B3 (0,1765 m²), co daje nam około 423,5 arkuszy. Po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oraz uwzględnieniu marginesów produkcyjnych, otrzymujemy 600 arkuszy. Przygotowanie takiej ilości arkuszy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dodawanie rezerwy materiału w celu uniknięcia strat podczas procesu drukowania.

Pytanie 22

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. nazwisko autora

B. wakat

C. dedykacja

D. numer ISBN

Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.

Pytanie 23

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Naświetlarkę CtP

B. Naświetlarkę CtF

C. Skaner bębnowy

D. Aparat fotoreprodukcyjny

Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Pytanie 24

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 12 szt.

B. 6 szt.

C. 15 szt.

D. 9 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 25

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

C. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

D. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

Jednostronnie powlekany papier o gramaturze 250g/m2 to doskonały wybór do wydruków wielobarwnych, takich jak widokówki. Tego rodzaju papier charakteryzuje się dużą sztywnością oraz odpowiednią gładkością powierzchni, co przekłada się na wysoką jakość druku. Powłoka jednostronna umożliwia uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, co jest istotne w przypadku druku wielobarwnego. Wybór farb CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej palety kolorów poprzez łączenie tych czterech podstawowych barw. Zastosowanie papieru o gramaturze 250g/m2 zapewnia również większą trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku widokówek, które mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne. Przykładem stosowania tego typu papieru mogą być eleganckie zaproszenia, karty okolicznościowe oraz reklamowe materiały promocyjne, które mają przyciągnąć uwagę odbiorcy. Dodatkowo, jednostronne powlekanie pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych bez obaw o odbicia lub inne niepożądane efekty druku.

Pytanie 26

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner płaski

B. Ploter tnący

C. Kopiorama

D. Skaner bębnowy

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 27

Wykonuje się barwną odbitkę próbną (proof kontraktowy) między innymi po to, aby

A. ocenić układ stron na arkuszu drukarskim

B. przeprowadzać adjustację publikacji

C. ocenić liniaturę rastra

D. stworzyć wzór kolorystyczny dla drukarza

Barwna odbitka próbną, znana również jako proof kontraktowy, odgrywa kluczową rolę w procesie przygotowania materiałów do druku, w szczególności w kontekście zapewnienia zgodności kolorów. Przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza polega na stworzeniu dokładnej reprodukcji kolorów, które będą użyte w finalnym wydruku. Taki proof jest niezbędny do oceny, czy kolory z projektu graficznego są odwzorowane zgodnie z oczekiwaniami. Dobrą praktyką jest stosowanie systemów kolorystycznych, takich jak CMYK lub Pantone, aby zminimalizować różnice między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymamy na papierze. Przykładowo, jeśli projektant dostarcza pliki do druku, proof pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów z kolorami, co może prowadzić do oszczędności czasowych i kosztowych w późniejszych etapach produkcji. Również, proof dostarcza wydawcom i drukarzom możliwości dokonania poprawek jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co jest kluczowe w przypadku dużych nakładów, gdzie błędy mogą generować znaczne straty finansowe.

Pytanie 28

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Ploter grawerujący

B. Drukarka sublimacyjna

C. Drukarka elektrofotograficzna

D. Ploter UV

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 29

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 × 860 mm potrzebujemy, aby wydrukować 900 świadectw o rozmiarze 190 × 270 mm?

A. 150 arkuszy

B. 90 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 120 arkuszy

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, jak oblicza się potrzebną ilość papieru do druku. Niektórzy mogą przyjąć, że wystarczy podzielić liczbę świadectw przez liczbę świadectw, które można umieścić na arkuszu, nie uwzględniając przy tym wymogów związanych z formatowaniem, marginesami oraz stratami w wyniku cięcia. Na przykład, wybierając 120 lub 150 arkuszy, można popełnić błąd w oszacowaniu liczby świadectw, które można zmieścić na arkuszu, lub nie uwzględnić wpływu marginesów, które są niezbędne do prawidłowego druku. Wytłumaczenie błędnych odpowiedzi, takich jak 90 arkuszy, może wynikać z niskiej oceny wymagań dotyczących zapasowych arkuszy, co prowadzi do niepełnych obliczeń. Przemysł drukarski stosuje standardy, które nakładają obowiązek uwzględnienia strat materiałowych, co oznacza, że zawsze powinniśmy zaokrąglić liczbę arkuszy w górę oraz uwzględnić dodatkowe arkusze na ewentualne błędy. To pokazuje, jak istotne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz zastosowanie odpowiednich praktyk w zakresie kalkulacji. Właściwe podejście do obliczeń i uwzględnianie możliwych strat to kluczowe elementy w skutecznym zarządzaniu procesem druku.

Pytanie 30

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 2 szt.

B. 3 szt.

C. 4 szt.

D. 1 szt.

Wybór niewłaściwej liczby form drukowych może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących procesu druku offsetowego. Przede wszystkim, w druku w kolorystyce 2 + 2, ważne jest zrozumienie, że każdy kolor wymaga osobnej formy, co z kolei oznacza, że dla efektywnego odwzorowania dwóch kolorów na przodzie i dwóch na tyle konieczne jest naświetlenie czterech form. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę form, takie jak 1, 2, czy 3, mogą pochodzić z nieporozumienia co do tego, jak wiele kolorów i stron wymaga odrębnego przygotowania. Często spotykanym błędem jest założenie, że można użyć jednej formy do zadrukowania różnych kolorów, co nie jest możliwe w przypadku druku offsetowego ze względu na charakterystykę procesu oraz potrzeby precyzyjnego nałożenia farby. Kolejnym błędem jest pominięcie potrzeby naświetlenia form dla każdej strony, co prowadzi do pomniejszenia jego efektywności oraz jakości. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego planowania produkcji w drukarstwie, gdzie jakość i efektywność są kluczowe. Wiedza na temat liczby form drukowych nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na zarządzanie kosztami i czasem produkcji, co czyni ją fundamentalnym elementem w pracy każdego specjalisty w branży poligraficznej.

Pytanie 31

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 60 arkuszy

D. 100 arkuszy

Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

Czym jest postscript?

A. Język opisu strony wykorzystywany w cyfrowej przygotowalni poligraficznej

B. System do zarządzania kolorami w poligrafii.

C. Proces zapewnienia jakości plików przeznaczonych do druku.

D. Format plików służący do wymiany grafiki pomiędzy różnymi systemami.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na mylne zrozumienie roli, jaką odgrywa Postscript w poligrafii. Pierwsza z błędnych opcji sugeruje, że Postscript jest formatem plików służącym do wymiany grafiki. Choć Postscript może być używany do opisu grafiki na stronach, to nie jest samodzielnym formatem plików jak JPEG czy PNG, ale językiem, który generuje instrukcje dla urządzeń drukujących. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź mówi o procedurze kontroli jakości plików przeznaczonych do drukowania. Kontrola jakości jest złożonym procesem, który obejmuje wiele aspektów, takich jak sprawdzanie poprawności formatu, kolorów oraz zgodności z wymaganiami drukarni, natomiast Postscript koncentruje się na opisie treści dokumentu, a nie na kontroli jakości. Trzecia opcja odnosi się do systemu zarządzania kolorem w poligrafii, co również jest mylne, ponieważ Postscript nie zarządza kolorami bezpośrednio, lecz może wchodzić w interakcję z systemami zarządzania kolorem poprzez odpowiednie profile. Zrozumienie, czym jest Postscript i jak różni się od innych narzędzi wykorzystywanych w poligrafii, jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania dokumentów do druku oraz ich późniejszej aktualizacji.

Pytanie 33

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m² znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 100 arkuszy

B. 1 300 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Kiedy przelicza się masę papieru na liczbę arkuszy, istotne jest zrozumienie, że błędna interpretacja gramatury lub wymiarów arkusza może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Warto zauważyć, że większość osób może popełnić błąd, zakładając, że wystarczy podzielić całkowitą masę przez jakąkolwiek wartość, na przykład 200 g, co dotyczy gramatury, a nie masy pojedynczego arkusza. Tego rodzaju myślenie ignoruje fakt, że masa pojedynczego arkusza zmienia się w zależności od jego powierzchni. Innym błędem jest nieprawidłowe obliczenie powierzchni arkusza. Nie każdy wie, że powierzchnia arkusza musi być przeliczona na metry kwadratowe, co jest kluczowe w obliczeniach związanych z gramaturą. Ponadto, niektórzy mogą skupić się na przybliżeniu liczby arkuszy bez uwzględnienia rzeczywistej masy, co prowadzi do dodatkowych nieścisłości. Kluczowe w tej analizie jest zrozumienie, że każda pomyłka w obliczeniach związanych z jednostkami miary lub masą arkuszy skutkuje poważnymi odchyleniami w ostatecznych danych. Dlatego znajomość pojęć takich jak gramatura, powierzchnia, oraz przeliczanie jednostek jest fundamentalna w pracy z materiałami papierniczymi.

Pytanie 34

Jaką wartość ma koszt jednostkowy ulotki, jeśli całkowity koszt wydrukowania 1 000 sztuk wynosi 250 zł?

A. 28 gr

B. 22 gr

C. 25 gr

D. 20 gr

W przypadku prób obliczenia kosztu jednostkowego, wiele osób może pomylić się, myląc całkowity koszt z samą jednostką miary, jaką jest koszt ulotki. Odpowiedzi takie jak 20 gr, 22 gr czy 28 gr najprawdopodobniej wynikają z błędnych obliczeń lub niepoprawnej interpretacji danych. Często przyczyną takich pomyłek jest brak zrozumienia podstawowych zasad rachunkowości oraz kosztorysowania. Na przykład, aby obliczyć koszt jednostkowy, trzeba zrozumieć, że całkowity koszt wydrukowania ulotek odnosi się do wszystkich wydatków związanych z produkcją, a nie tylko do jednego z elementów, jak papier czy tusz. Często osoby obliczające koszty pomijają istotne składniki, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Przykładowo, koszt jednostkowy ulotki nie powinien być pomijany w kontekście takich wydatków jak wynagrodzenia pracowników czy koszty eksploatacyjne maszyn. Warto też zauważyć, że błędy mogą wynikać z nieprawidłowego zaokrąglania wartości, co często ma miejsce przy próbie określenia kosztów jednostkowych w praktyce. Właściwe zrozumienie i obliczenie kosztu jednostkowego jest kluczowe dla efektywności finansowej i strategicznego planowania w każdej działalności gospodarczej.

Pytanie 35

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów obcojęzycznych

B. wzorów chemicznych

C. tekstów gładkich

D. tabel dziełowych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 36

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. archiwizacja

B. skanowanie

C. konserwacja

D. naświetlanie

System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.

Pytanie 37

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

B. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

D. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2 jest optymalnym podłożem do wydrukowania wielobarwnej pocztówki, ponieważ zapewnia on doskonałą jakość druku oraz odpowiednią sztywność i trwałość. Powlekanie jednostronne pozwala na uzyskanie lepszej reprodukcji kolorów i wyższej gładkości powierzchni, co jest kluczowe dla uzyskania żywych i intensywnych barw, szczególnie w przypadku druku offsetowego. Gramatura 300-400 g/m2 gwarantuje, że pocztówka będzie odpowiednio sztywna, co jest istotne podczas wysyłki i ekspozycji. W praktyce, tego typu karton jest często stosowany w branży reklamowej do produkcji wysokiej jakości materiałów promocyjnych, takich jak pocztówki, ulotki czy plakaty. Warto również zwrócić uwagę na to, że stosując karton jednostronnie powlekany, możemy zyskać większą odporność na zarysowania i wilgoć, co dodatkowo podnosi walory estetyczne i użytkowe gotowego produktu. W kontekście standardów branżowych, wybór takiego podłoża jest zgodny z najlepszymi praktykami wykorzystywanymi w poligrafii.

Pytanie 38

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. stylu czcionki

B. rozmiaru interlinii

C. wielkości czcionki

D. typologii czcionki

Stopień pisma, definiowany jako wysokość liter w danym kroju, wpływa na wielkość wcięcia akapitowego w sposób bezpośredni. W standardach typograficznych, większy stopień pisma wymaga proporcjonalnych zmian w wcięciu akapitowym, aby zapewnić odpowiednią równowagę wizualną tekstu. Przykładowo, w projektach wydawniczych, gdzie używa się większych liter, wcięcia akapitowe są zazwyczaj zwiększane, aby zachować czytelność i estetykę. W praktyce, podczas tworzenia dokumentów, należy brać pod uwagę nie tylko stopień pisma, ale i ogólny styl projektu. Dobrze zaplanowane wcięcia akapitowe poprawiają hierarchię tekstu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania graficznego. W zależności od kontekstu, na przykład w książkach czy artykułach naukowych, odpowiednie wcięcia mogą także wpływać na odbiór treści przez czytelników, co jest kluczowe w każdej formie publikacji.

Pytanie 39

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

C. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

D. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 40

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. RIP

B. CtF

C. CtP

D. OCR

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej