Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 31 marca 2025 08:24
Data zakończenia: 31 marca 2025 08:38

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które wystąpiły na fotografii budynku z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie

B. Korekcja obiektywu

C. Malowanie pędzlem

D. Zmiana rozmiaru

Korekcja obiektywu to zaawansowane narzędzie w Adobe Photoshop, które służy do eliminacji zniekształceń perspektywicznych i aberracji optycznych, często występujących przy fotografowaniu budynków i innych obiektów z bliskiej odległości. Poniżej przedstawiam kilka kluczowych aspektów tego narzędzia. Przede wszystkim, pozwala ono na dostosowanie kątów widzenia, co skutkuje bardziej realistycznym odwzorowaniem obiektów. Na przykład, w przypadku fotografii architektury, zniekształcenia mogą spowodować, że prostokątne obiekty będą wyglądały na trapezowe. Korekcja obiektywu umożliwia precyzyjne prostowanie linii i kształtów, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii nieruchomości, gdzie dokładność jest kluczowa. Dodatkowo, dzięki możliwości zastosowania profili korekcji dla konkretnych obiektywów, użytkownik może szybko i efektywnie skorygować zdjęcia, co znacznie podnosi jakość finalnego obrazu. Używanie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, co sprawia, że jest ono niezbędne dla każdego profesjonalnego fotografa.

Pytanie 2

Jaki kierunek oświetlenia użyty w trakcie robienia portretu spowodował, że twarz modela na fotografii wydaje się spłaszczona?

A. Z boku

B. Z góry

C. Z dołu

D. Z przodu

Wybór oświetlenia z boku, z dołu lub z góry prowadzi do tworzenia cieni, które zamiast zmiękczenia rysów twarzy mogą je wyostrzać lub deformować. Oświetlenie z boku generuje cienie na jednej stronie twarzy, co może nadawać efekt dramatyzmu, ale często sprawia, że rysy są bardziej wyraziste, co nie jest pożądane w przypadku portretów, gdzie celem jest osiągnięcie naturalnego efektu. Z kolei oświetlenie z dołu powoduje, że cienie padają w sposób, który może zniekształcać wizerunek, podkreślając niepożądane cechy, jak np. cienie pod oczami. Taki efekt nie tylko odbiega od naturalnego wyglądu, ale może również wprowadzać wrażenie niepokoju lub grozy. Oświetlenie z góry, chociaż może wyglądać interesująco w niektórych kontekstach, również prowadzi do spłaszczenia detali, co w przypadku portretów nie jest pożądane. Takie podejścia mogą skutkować mylnym wrażeniem, że twarz jest mniej atrakcyjna. Aby osiągnąć najlepsze rezultaty w portretowaniu, powinno się unikać tych technik, które wprowadzają nadmierne cienie i zniekształcenia, a zamiast tego skupić się na równomiernym oświetleniu, które podkreśla atuty modela.

Pytanie 3

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. IR

B. UV

C. Polaryzacyjny

D. Połówkowy

Wykorzystanie filtrów takich jak połówkowy, UV czy polaryzacyjny w kontekście zdjęć w podczerwieni jest niewłaściwe z kilku kluczowych powodów. Filtr połówkowy jest stosowany głównie w fotografii krajobrazowej do zrównoważenia ekspozycji między jasnym niebem a ciemniejszymi elementami terenu, co nie ma zastosowania w kontekście podczerwieni, gdzie istotna jest przede wszystkim selektywna transmisja promieniowania. Filtr UV, który blokuje promieniowanie ultrafioletowe, jest używany do ochrony obiektywu i redukcji zamglenia, jednak nie ma właściwości do przepuszczania podczerwieni, przez co nie spełnia wymagań przy fotografii w tym zakresie. Filtr polaryzacyjny, z kolei, może redukować odblaski i poprawiać nasycenie kolorów w widzialnym spektrum, ale również nie jest w stanie selektywnie transmitować promieniowania podczerwonego. Użycie tych filtrów może prowadzić do błędów w uzyskiwaniu zamierzonych efektów, a także do niezrozumienia właściwości światła i jego oddziaływania z różnymi materiałami. Zrozumienie, które filtry są odpowiednie do danego spektrum, jest kluczowe dla uzyskania jakościowych i wartościowych zdjęć w każdej dziedzinie fotografii.

Pytanie 4

W analizowanym zdjęciu testowym zauważono, że zanieczyszczenia matrycy są widoczne w prawym górnym rogu jej obrazu. Podczas czyszczenia matrycy należy oczyścić ją z zanieczyszczeń w tym rogu?

A. lewego górnego

B. prawego górnego

C. prawego dolnego

D. lewego dolnego

Wybór prawego dolnego rogu matrycy jako obszaru do czyszczenia w przypadku stwierdzenia zabrudzeń w prawym górnym rogu jest nietypowy i może sugerować nieporozumienie związane z pojęciem lokalizacji zabrudzenia. Standardowe procedury czyszczenia matrycy zalecają, aby usunąć zabrudzenia z obszaru, w którym zostały one zauważone. W praktyce, jeśli zabrudzenia znajdują się w prawym górnym rogu, to do skutecznego ich usunięcia należy skoncentrować się na tym samym obszarze. Użycie odpowiednich narzędzi, takich jak miękkie ściereczki z mikrofibry lub specjalistyczne zestawy do czyszczenia matryc, jest kluczowe, aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Ponadto, ważne jest, aby do czyszczenia matrycy używać technik zgodnych z wytycznymi producenta, które zazwyczaj zalecają delikatne ruchy w kierunku zgodnym z naturalnym ustawieniem matrycy, aby nie wprowadzać dodatkowych zarysowań czy otarć. Zrozumienie położenia zabrudzeń i odpowiednie działania są kluczowe dla utrzymania jakości obrazu oraz długowieczności sprzętu.

Pytanie 5

Podczas robienia zdjęcia aparatem lustrzanym cyfrowym przy użyciu lamp halogenowych, jaką temperaturę barwową należy ustawić dla balansu bieli?

A. 5600K

B. 3200K

C. 1800K

D. 10000K

Ustawienie balansu bieli na wartość 3200K jest odpowiednie, gdy korzystamy z lamp halogenowych, które emitują światło o ciepłej barwie. Lampy halogenowe emitują światło z temperaturą barwową zbliżoną właśnie do 3200K, co oznacza, że ich światło jest znacznie cieplejsze niż światło dzienne (około 5600K). Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie. Przykładowo, jeśli nie ustawimy balansu bieli odpowiednio do źródła światła, nasze zdjęcia mogą mieć żółtawy lub pomarańczowy odcień, co jest efektem dominacji ciepłych tonów w oświetleniu. Użytkownicy lustrzanek cyfrowych powinni stosować precyzyjne ustawienia balansu bieli w zależności od warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych wyników. Warto również zauważyć, że w sytuacjach, gdy fotografujemy w różnych warunkach oświetleniowych, użycie funkcji manualnego ustawiania balansu bieli może przynieść jeszcze lepsze rezultaty, umożliwiając dostosowanie do konkretnego źródła światła.

Pytanie 6

Co określa liczba przewodnia lampy błyskowej?

A. maksymalną ilość błysków w ciągu 1s

B. minimalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji

C. maksymalny zasięg oświetlenia obiektu fotografowanego, zapewniający uzyskanie poprawnej ekspozycji

D. minimalną ilość błysków w ciągu 1s

Liczba przewodnia lampy błyskowej, często oznaczana jako GN (Guide Number), jest kluczowym parametrem określającym maksymalny zasięg oświetlenia, jakiego lampa jest w stanie dostarczyć w celu uzyskania prawidłowej ekspozycji fotografowanego obiektu. W praktyce oznacza to, że im wyższa wartość liczby przewodniej, tym dalej lampa może skutecznie oświetlić obiekt przy określonym ustawieniu przysłony i czułości ISO. Na przykład, lampa o liczbie przewodniej wynoszącej 60, przy ustawieniu ISO 100 i przysłony f/4, może oświetlić obiekt znajdujący się w odległości do 15 metrów (60 podzielone przez 4). Znajomość liczby przewodniej jest szczególnie istotna w sytuacjach, gdy fotografujemy w warunkach słabego oświetlenia lub gdy potrzebne jest zamrożenie ruchu. Umożliwia to precyzyjne dostosowanie parametrów aparatu do warunków oświetleniowych, co w praktyce przekłada się na lepsze wyniki fotograficzne oraz kreatywne możliwości twórcze.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Aby przypisać archiwizowanym zdjęciom atrybuty ułatwiające ich szybkie odnajdywanie, należy użyć aplikacji programu Adobe

A. Bridge

B. Acrobat

C. InDesign

D. Flash

Chociaż InDesign, Flash i Acrobat to aplikacje Adobe, nie są one zoptymalizowane do zarządzania i organizacji fotografii w sposób, który ułatwia ich archiwizację i wyszukiwanie. InDesign to przede wszystkim narzędzie do składu i projektowania publikacji, które skupia się na typografii oraz układzie stron. Nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania metadanymi zdjęć czy ich kategoryzacji, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla archiwizacji fotografii. Flash, z drugiej strony, był używany do tworzenia animacji i interaktywnych treści internetowych, ale jego znaczenie spadło z powodu zmian w standardach internetowych oraz bezpieczeństwa. W kontekście fotografii, Flash nie oferuje żadnych funkcji dotyczących organizacji czy wyszukiwania obrazów. Acrobat, który służy do tworzenia i edytowania plików PDF, również nie posiada narzędzi do zarządzania fotografiami w sposób umożliwiający efektywne przypisywanie atrybutów. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych programów z zadaniami, do których nie są one przeznaczone. Właściwe zrozumienie ról narzędzi, ich przeznaczenia i funkcjonalności jest kluczowe dla efektywnej pracy w środowisku kreatywnym, a wybór niewłaściwego oprogramowania może prowadzić do znacznych trudności w zarządzaniu danymi i zasobami.

Pytanie 9

Plan, w którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywa się planem

A. pełnym

B. bliskim

C. ogólnym

D. średnim

Plan portretowy określany jako "pełny" to taki, na którym uchwycona jest cała sylwetka fotografowanej osoby. Tego rodzaju ujęcie jest niezwykle istotne w fotografii, zwłaszcza w kontekście portretowym, ponieważ pozwala na uchwycenie nie tylko detali twarzy, ale również postury, gestów oraz interakcji z otoczeniem. W praktyce, plan pełny może być wykorzystany w różnych sytuacjach, takich jak sesje zdjęciowe dla modeli, w reklamie odzieżowej czy w dokumentacji wydarzeń. Standardy fotografii często sugerują stosowanie planu pełnego, gdy celem jest pokazanie pełnej charakterystyki osoby, co z kolei może wzbogacić narrację wizualną. Warto pamiętać, że taki plan stwarza również możliwość lepszego oddania kontekstu otoczenia, w którym dana osoba się znajduje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie kompozycji i narracji wizualnej.

Pytanie 10

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na tworzenie ścieżek?

A. Pióro

B. Szybkie zaznaczenie

C. Lasso wielokątne

D. Zaznaczenie eliptyczne

Narzędzie Pióro w programie Adobe Photoshop jest kluczowym elementem dla osób zajmujących się grafiką wektorową oraz precyzyjnym rysowaniem. Umożliwia ono tworzenie i edytowanie ścieżek, które można wykorzystywać do różnych celów, takich jak tworzenie złożonych kształtów, zaznaczeń czy krzywych. Ścieżki tworzone za pomocą Pióra są niezwykle elastyczne, co pozwala na ich modyfikację w dowolnym momencie bez utraty jakości. Przykładowo, projektant graficzny może wykorzystać narzędzie Pióro do narysowania konturów postaci, a następnie wypełnienia ich kolorem, co jest istotne w procesie tworzenia ilustracji. Poprawne korzystanie z tego narzędzia wymaga jednak zrozumienia zasad działania krzywych Béziera, co jest standardem w branży graficznej. Pióro pozwala na precyzyjne dostosowywanie punktów zakotwiczających oraz ich uchwytów, co umożliwia uzyskanie idealnych kształtów. W przypadku pracy nad projektami wymagającymi dużej precyzji, takich jak logo czy infografiki, umiejętność korzystania z narzędzia Pióro staje się niezbędna.

Pytanie 11

Która z przestrzeni barw zawiera największą liczbę kolorów widocznych dla ludzkiego oka?

A. CMYK

B. Adobe RGB

C. sRGB

D. CIELab

Modele CMYK, sRGB i Adobe RGB, mimo że są dość powszechnie używane, nie pokrywają całego zakresu kolorów, które można dostrzegać, na co CIELab daje radę. No bo CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, blacK) jest głównie do druku, a z powodu ograniczeń związanych z farbami i ich mieszaniem, nie łapie wszystkich kolorów, które widzi ludzkie oko. Ponadto, ten model działa na subtractywnym mieszaniu kolorów, co też jest ograniczeniem. Z kolei sRGB (standard Red Green Blue) został stworzony z myślą o wyświetlaczach i internecie, ale jest ograniczony do mniej niż 40% widma kolorów, które widzimy. Używanie sRGB w profesjonalnym druku może dać niezgodności kolorów między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co dostajemy na papierze. Adobe RGB ma wprawdzie szerszy gamut niż sRGB, ale jakby nie było, wciąż nie dorównuje CIELab. Błąd w wyborze tych modeli zwykle wynika z nieporozumień co do tego, jak i kiedy je stosować. Wybór odpowiedniej przestrzeni barw jest kluczowy, żeby mieć spójność kolorów w projektach graficznych oraz w produkcji. To powinno być brane pod uwagę przy wyborze odpowiedniego modelu do danej aplikacji.

Pytanie 12

Który z filtrów w programie Adobe Photoshop jest przeznaczony do wyostrzania obrazów?

A. Facet

B. Smudge Stick

C. Gaussian Biur

D. Smart Sharpen

Odpowiedź "Smart Sharpen" jest poprawna, ponieważ jest to zaawansowane narzędzie do wyostrzania zdjęć w programie Adobe Photoshop, które pozwala na precyzyjne dostosowanie poziomu wyostrzenia oraz eliminację efektów niepożądanych, takich jak halo. Smart Sharpen umożliwia użytkownikom kontrolowanie opcji takich jak "Remove Gaussian Blur" oraz "Remove Lens Blur", co pozwala na lepsze dostosowanie do konkretnego rodzaju rozmycia. Dzięki temu, użytkownicy mogą uzyskać ostry obraz, zachowując przy tym naturalny wygląd. Na przykład, w przypadku zdjęć krajobrazowych, zastosowanie Smart Sharpen może pomóc wyodrębnić detale w chmurach lub liściach, co znacznie podnosi jakość wizualną fotografii. Warto również dodać, że przy pracy z tym narzędziem, standardem jest stosowanie maskowania warstw, aby wyostrzenie stosować tylko na wybranych elementach obrazu, co zapewnia większą kontrolę nad finalnym wyglądem. Dobre praktyki w edytowaniu zdjęć uwzględniają również użycie Smart Sharpen na końcowym etapie edycji, co pozwala na pełne wykorzystanie jakości oryginalnego zdjęcia.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Który z programów do edycji grafiki rastrowej klasyfikowany jest jako freeware?

A. AvancePaint

B. Corel Photo-Paint

C. PhotoFiltre Studio

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop, Corel Photo-Paint i PhotoFiltre Studio to programy, które w większości przypadków są płatne, co sprawia, że nie należy ich klasyfikować jako freeware. Adobe Photoshop to jeden z najpopularniejszych programów do edycji grafiki rastrowej, ale wymaga subskrypcji, co czyni go nieodpowiednim dla osób poszukujących darmowych narzędzi. Corel Photo-Paint, będący częścią pakietu CorelDRAW, także nie jest darmowy, a jego cena oraz rozbudowane funkcje mogą być obciążeniem dla użytkowników początkujących. PhotoFiltre Studio to kolejny przykład, który, chociaż ma wersję darmową, w swoich bardziej zaawansowanych funkcjach wymaga zakupu licencji. Wybór programów płatnych często wynika z błędnego przekonania, że tylko narzędzia komercyjne oferują wyspecjalizowane funkcje, co może być mylne. W rzeczywistości, wiele darmowych programów, takich jak AvancePaint, może zaspokoić podstawowe potrzeby edycyjne, a ich brak popularności nie oznacza braku efektywności w prostych projektach. W rezultacie, użytkownicy często pomijają wartościowe, darmowe oprogramowanie na rzecz drogich alternatyw, nie zważając na ich możliwości oraz ograniczenia w kontekście ich własnych potrzeb. Taka sytuacja może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz frustracji związanej z używaniem złożonych narzędzi, które są znacznie bardziej skomplikowane dla początkujących.

Pytanie 15

Podaj prawidłową sekwencję kroków w barwnym procesie odwracalnym.

A. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, wybielanie, garbowanie

B. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wybielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie

D. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

Niepoprawne odpowiedzi prezentują różne błędy w kolejności etapów barwnego procesu odwracalnego, co może prowadzić do niedoskonałych rezultatów w uzyskaniu pożądanych kolorów. Na przykład, w niektórych podejściach pomija się kluczowy krok zadymiania lub zmienia się jego kolejność, co z kolei może prowadzić do nieefektywnego wprowadzenia barwników. Odpowiedzi, które umieszczają odbielanie przed kondycjonowaniem, także wskazują na fundamentalne zrozumienie procesu, gdyż kondycjonowanie powinno nastąpić po zadymianiu, co sprzyja lepszemu wchłanianiu barwników. Ponadto, pominięcie utrwalania lub umiejscowienie go w niewłaściwej sekwencji wprowadza ryzyko blaknięcia kolorów w trakcie użytkowania materiału. W przemyśle tekstylnym, niewłaściwe uporządkowanie tych etapów może prowadzić do odpadów oraz zmarnotrawienia surowców, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Aby uniknąć tych problemów, istotne jest zastosowanie się do ustalonych standardów branżowych oraz dobrych praktyk, które zapewniają, że każdy etap procesu jest dokładnie przemyślany i właściwie zrealizowany. Należy pamiętać, że każdy krok w procesie barwienia ma swoje uzasadnienie i razem tworzą spójną całość, która jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości wyników.

Pytanie 16

Aby usunąć niechciane przebarwienia na skórze modela w programie Adobe Photoshop, które narzędzie należy zastosować?

A. stempel ze wzrokiem

B. pędzel historii

C. pędzel korygujący

D. wyostrzenie

Pędzel korygujący jest narzędziem w Adobe Photoshop zaprojektowanym specjalnie do retuszowania obrazów, w tym usuwania przebarwień na skórze. Działa on na zasadzie pobierania informacji z otoczenia i stosowania ich w miejscu, które wymaga poprawy. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą łatwo zniwelować niedoskonałości skóry, w tym plamy, blizny czy zmarszczki, uzyskując naturalny efekt bez śladów edycji. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej wielkości pędzla oraz jego twardości, co pozwala na precyzyjne dopasowanie do obszaru wymagającego poprawy. Warto również korzystać z funkcji maskowania, aby zachować oryginalne tekstury i szczegóły, co zapewni lepszą jakość końcowego obrazu. Pędzel korygujący jest uznawany za jeden z najważniejszych narzędzi w workflow fotografów i grafików zajmujących się retuszem, umożliwiając szybkie osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 17

Promieniowanie ultrafioletowe, które osiąga powierzchnię Ziemi jako część promieniowania słonecznego, jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego o długości fali mieszczącej się w zakresie

A. 280 nm ÷ 315 nm

B. 315 nm ÷ 380 nm

C. 50 nm ÷ 100 nm

D. 100 nm ÷ 280 nm

Wybór odpowiedzi spoza zakresu 315 nm do 380 nm wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji promieniowania ultrafioletowego. Promieniowanie UV jest zazwyczaj podzielone na trzy główne kategorie: UVA (315-400 nm), UVB (280-315 nm) i UVC (100-280 nm). Odpowiedzi wskazujące zakres 100 nm do 280 nm dotyczą promieniowania UVC, które jest w większości absorbowane przez atmosferę ziemską i nie dociera do powierzchni Ziemi, przez co jest mniej istotne w kontekście wpływu na zdrowie ludzi. Z kolei zakres 50 nm do 100 nm odnosi się do ekstremalnego promieniowania ultrafioletowego, które również nie ma wpływu na środowisko, ponieważ jest całkowicie pochłaniane przez atmosferę. Wybór odpowiedzi zawierającej długości fal 280 nm do 315 nm wskazuje na mylenie promieniowania UVB z UVA; UVB jest bardziej energetyczne i ma bezpośredni związek z poparzeniami słonecznymi, podczas gdy UVA jest odpowiedzialne za długoterminowe uszkodzenia skóry. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed szkodliwym wpływem promieniowania UV oraz dla stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej w codziennym życiu, takich jak stosowanie odpowiednich filtrów przeciwsłonecznych, które są zgodne z zaleceniami dermatologicznymi.

Pytanie 18

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 500 mm

B. 10 mm

C. 200 mm

D. 50 mm

Wybór obiektywu o ogniskowej 50 mm jako odpowiedzi na pytanie o dystorsję beczkowatą nie uwzględnia właściwości geometrycznych tego typu obiektywu. Obiektywy 50 mm są zazwyczaj określane jako standardowe, oferując kąt widzenia zbliżony do ludzkiego oka, co oznacza, że obraz jest odwzorowywany w sposób dość naturalny, bez wyraźnych deformacji. W efekcie, dystorsja beczkowata jest praktycznie nieobecna, co czyni ten typ obiektywu mało odpowiednim do uzyskania tego efektu. W przypadku obiektywów długich, takich jak 200 mm czy 500 mm, możemy mówić o dystorsji w postaci dystorsji poduszkowatej, która jest znacznie mniej zauważalna, ale nie jest to efekt beczkowaty. Wybór tych obiektywów narzuca na fotografa inne wyzwania, jak ograniczenie kąta widzenia, co zmusza do większej odległości od obiektu. Efekty dystorsji są bardziej zauważalne w obiektywach o krótkiej ogniskowej, natomiast średnie i długie ogniskowe są bardziej stabilne pod względem odwzorowania prostokątnych kształtów. Właściwe zrozumienie charakterystyki obiektywów oraz ich zastosowania jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego, a także dla unikania typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących wyboru sprzętu fotograficznego.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Aby chronić przednią soczewkę obiektywu aparatu fotograficznego przed zarysowaniami, należy użyć

A. uchwytu pistoletowego

B. osłony przeciwsłonecznej

C. osłony przedniej obiektywu

D. konwertera

Osłona przednia obiektywu jest kluczowym akcesorium w fotografii, które chroni przednią soczewkę obiektywu przed porysowaniem, kurzem czy innymi zanieczyszczeniami. Jej zastosowanie pozwala na znaczne wydłużenie żywotności obiektywu oraz utrzymanie wysokiej jakości zdjęć, ponieważ wszelkie rysy na soczewce mogą prowadzić do niepożądanych efektów optycznych, takich jak flary czy rozmycia. Osłony przednie są dostępne w różnych materiałach, takich jak szkło czy tworzywa sztuczne, a ich wybór powinien być uzależniony od rodzaju fotografii oraz warunków, w których będziemy używać sprzętu. Przykładowo, w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie obiektyw narażony jest na działanie piasku czy innych cząstek, warto zainwestować w osłonę, która zapewnia dodatkową ochronę. Ponadto, stosowanie osłony przedniej to standardowa praktyka w branży fotograficznej, rekomendowana przez producentów obiektywów, co potwierdza jej znaczenie w zachowaniu jakości sprzętu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Inne formaty, jak TIFF, PSD czy PNG, nie są zbyt dobrze przystosowane do kompresji stratnej, dlatego nie potrafią tak skutecznie zmniejszyć rozmiaru pliku jak JPEG. Na przykład, TIFF (Tagged Image File Format) daje świetną jakość obrazu i obsługuje różne profile kolorów, ale pliki są często znacznie większe, bo można je zapisywać bezstratnie. TIFF działa głównie w profesjonalnej grafice i druku, gdzie jakość i detale są ważniejsze niż oszczędność miejsca. Jeżeli chodzi o PSD (Photoshop Document), to jest to format związany z Adobe Photoshop i też nie korzysta z kompresji stratnej, przez co pliki mogą być naprawdę spore, zwłaszcza jak zawierają dużo warstw. Z kolei PNG (Portable Network Graphics) to format bezstratny, który zachowuje pełną jakość, ale nie robi tak dużego spadku rozmiaru jak JPEG. PNG jest super do grafik z przezroczystościami i ostrych obrazów, jak logotypy. Wybierając format, warto mieć na uwadze, że różne metody kompresji mają swoje unikalne zastosowania i w zależności od tego, co chcemy osiągnąć, mogą być potrzebne różne formaty, biorąc pod uwagę jakość, rozmiar pliku i cel zastosowania.

Pytanie 23

Aby uzyskać zdjęcie z efektem poświaty wokół postaci, obiekt powinien być umieszczony

A. zgodnie z kierunkiem promieni słonecznych

B. pod słońcem z dodatkowym oświetleniem z boku

C. pod słońcem z oświetleniem z góry

D. pod słońcem bez dodatkowego oświetlenia

Aby uzyskać efekt poświaty wokół postaci, kluczowe jest umiejscowienie obiektu pod słońce bez oświetlenia dodatkowego. Taki sposób oświetlenia pozwala na naturalne powstawanie kontrastów między jasnym tłem a postacią, co wywołuje pożądany efekt halo. W praktyce, kiedy fotografujemy osobę na tle jasnego nieba lub słońca, światło padające na jej kontur powoduje, że krawędzie postaci są rozjaśnione, co tworzy estetyczną poświatę. Warto zaznaczyć, że w przypadku dodatkowego oświetlenia, jak na przykład lampy błyskowej czy lampy studyjnej, efekt ten może zostać zniwelowany, ponieważ sztuczne źródło światła wprowadza zbyt dużą moc, co może spowodować przeciągnięcie tonalne i utratę naturalności obrazu. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest fotografowanie w złotej godzinie, kiedy światło słoneczne jest miękkie i ciepłe, co dodatkowo podkreśla kontury postaci oraz nadaje zdjęciom magiczny, eteryczny klimat.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Który typ obiektywu powinno się zastosować do uchwycenia dużej sceny na świeżym powietrzu z bliskiej odległości?

A. Makro

B. Standardowego

C. Teleobiektywu

D. Szerokokątnego

Szerokokątne obiektywy są idealnym wyborem do fotografowania obszernych scen, zwłaszcza w plenerze. Dzięki większemu kątowi widzenia, który często wynosi od 24 mm do 35 mm w przypadku obiektywów pełnoklatkowych, pozwalają one na uchwycenie większej ilości szczegółów w kadrze. Tego rodzaju obiektywy są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotografujemy z bliskiej odległości, na przykład podczas uwieczniania architektury, krajobrazów czy wydarzeń na świeżym powietrzu. Użycie szerokokątnego obiektywu zwiększa głębię ostrości, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć zarówno bliskich obiektów, jak i tych znajdujących się w tle. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często posiadają konstrukcję minimalizującą zniekształcenia, co sprawia, że zdjęcia są bardziej naturalne i estetyczne. Warto wspomnieć, że techniki kompozycyjne, takie jak zasada trójpodziału, w połączeniu z szerokokątnym obiektywem, mogą znacząco podnieść jakość uchwyconych kadrów, co czyni go standardem w profesjonalnej fotografii plenerowej.

Pytanie 26

Aby podkreślić fakturę materiału na zdjęciu, jakie oświetlenie powinno być użyte?

A. rozproszone na wprost

B. kontrastowe z dwóch stron

C. równo rozproszone z dwóch stron

D. bezpośrednie z jednego kierunku bocznego

Odpowiedź 'bezpośrednie z jednego kierunku bocznego' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie takie oświetlenie skutecznie uwypukla fakturę tkaniny, tworząc wyraźne cienie i podkreślając detale strukturalne materiału. W fotografii produktowej oraz modowej, gdzie szczegółowe przedstawienie tekstury jest kluczowe, odpowiednie umiejscowienie źródła światła jest niezbędne. Na przykład, ustawienie lampy z boku tkaniny sprawia, że światło pada pod kątem, co powoduje, że zmarszczki, splot czy inne cechy tekstury są widoczne dzięki kontrastowi między światłem a cieniem. Dobry fotograficzny styl opiera się na zasadzie, że światło boczne działa jak naturalna forma modelowania, nadając trójwymiarowość obiektom. W praktyce, wiele osób stosuje takie techniki w sesjach zdjęciowych mody, gdzie uwydatnienie faktury materiału jest kluczowe dla atrakcyjności wizualnej. Standardowe podejścia do oświetlenia w fotografii zakładają, że umiejscowienie źródła światła w odpowiedniej pozycji jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów estetycznych.

Pytanie 27

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. przysłony

B. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach

C. soczewek w obiektywie

D. soczewek asferycznych

Wybór soczewek asferycznych, powłok przeciwodblaskowych czy liczby soczewek w obiektywie jest związany z różnymi aspektami konstrukcji optycznej, lecz nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przysłony. Soczewki asferyczne są zaprojektowane w celu minimalizacji zniekształceń optycznych oraz aberracji sferycznych, co poprawia jakość obrazu. Zastosowanie takich soczewek w obiektywie pozwala na uzyskanie lepszej ostrości, zwłaszcza na brzegach kadru. Powłoki przeciwodblaskowe mają na celu zredukowanie odbić światła, co skutkuje lepszym odwzorowaniem kolorów oraz kontrastem. W przypadku fotografii, szczególnie w jasnym świetle, mogą one znacząco poprawić jakość zdjęć. Liczba soczewek w obiektywie determinuje jego złożoność oraz zdolność do produkcji obrazu o odpowiedniej jakości, ale nie powiązana jest bezpośrednio z regulacją światła. Typowym błędem jest mylenie pojęć między konstrukcją optyczną a parametrami przysłony. Użytkownicy często koncentrują się na specyfikacji soczewek i powłok, nie zauważając, że to przysłona jest kluczowym elementem wpływającym na ekspozycję i głębię ostrości. Znajomość zasad działania przysłony oraz jej wpływu na fotografię jest niezbędna do optymalizacji wyników i osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 28

Mieszek to narzędzie najczęściej stosowane do robienia zdjęć

A. osób

B. owadów

C. architektury

D. krajobrazu

Mieszek to takie fajne urządzenie do robienia zdjęć, które jest naprawdę stworzone, żeby uwieczniać detale owadów. Główna jego zaleta to bliskie fokusowanie, co pozwala złapać obrazki z dużą precyzją. Jak się go używa w makrofotografii, to można uzyskać naprawdę duże powiększenia – to bardzo ważne, gdy chodzi o małe obiekty, jak owady. Warto łączyć go z obiektywami makro, bo wtedy wychodzą super szczegółowe zdjęcia. W branży zauważa się, jak istotne jest, żeby zdjęcia były stabilne i dobrze oświetlone, bo w makrofotografii rozmycia psują efekt i wtedy nie widać ładnych konturów. Poza tym, do pracy z tymi mieszkami przyda się znajomość technik typu stacking, co pomaga uzyskać zdjęcia z większą głębią ostrości. W sumie, te mieszki to świetne narzędzie dla każdego, kto pasjonuje się owadami i makrofotografią.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Aby przeprowadzić skanowanie dużych oryginałów na elastycznym, przezroczystym materiale, należy zastosować skaner

A. płaski

B. ręczny

C. bębnowy

D. 3D

Skanowanie materiałów na giętkim podłożu przezroczystym niewłaściwie przypisane do innych typów skanerów, takich jak skanery 3D, płaskie czy ręczne, opiera się na nieporozumieniach dotyczących właściwości i zastosowań tych urządzeń. Skanery 3D, mimo że są potężne w kontekście trójwymiarowych obiektów, nie nadają się do skanowania przezroczystych podłoży, ponieważ nie są zaprojektowane do uchwycenia detali w przypadku materiałów, które nie odbijają światła w tradycyjny sposób. Skanery płaskie, mimo swojej popularności wśród użytkowników domowych i biurowych, nie mają odpowiednich mechanizmów do obsługi materiałów giętkich i przezroczystych, co może prowadzić do zniekształceń i uszkodzeń. Skanery ręczne, choć mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, zazwyczaj oferują niższą jakość skanowania i są mało precyzyjne w porównaniu do bębnowych. Wybór niewłaściwego typu skanera może prowadzić nie tylko do utraty jakości skanowanego materiału, ale także do trudności w jego późniejszej obróbce i archiwizacji. Dobrą praktyką jest zrozumienie konkretnych właściwości i zastosowań każdego typu skanera, aby uniknąć błędów w wyborze sprzętu, co jest kluczowe w profesjonalnych środowiskach, gdzie jakość skanowania ma niebagatelne znaczenie.

Pytanie 31

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest używane do tworzenia selekcji?

A. Magiczna gumka

B. Lasso magnetyczne

C. Smużenie

D. Gradient

Lasso magnetyczne to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie precyzyjnych zaznaczeń obiektów na zdjęciach lub obrazach. Działa ono na zasadzie detekcji krawędzi, co pozwala na szybkie i łatwe zaznaczanie skomplikowanych kształtów poprzez przeciąganie kursora wzdłuż konturów obiektów. Dzięki temu użytkownicy mogą z łatwością wyodrębniać elementy z tła lub modyfikować ich wygląd. Przykładem zastosowania lassa magnetycznego jest wycinanie postaci z tła w celu przeniesienia jej do innego obrazu lub tworzenia kompozycji graficznych. W praktyce, dobrze jest używać lassa magnetycznego w sytuacjach, gdy obiekt ma wyraźne kontury, co ułatwia narzędziu precyzyjne zaznaczenie. Aby uzyskać najlepsze wyniki, warto dostosować opcje narzędzia, takie jak tolerancja, co pozwala na lepsze dopasowanie do krawędzi zaznaczanego obiektu. Lasso magnetyczne jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie edycji graficznej, gdzie precyzja zaznaczeń jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości efektów wizualnych.

Pytanie 32

Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie

A. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

B. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

C. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

D. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

Jak chodzi o światło rozproszone, to nie ma co mówić o ostrych cieniach ani nierównym oświetleniu, bo to po prostu nie jest prawda w kontekście fotografii. Ostre cienie pojawiają się głównie, gdy źródło światła jest małe w stosunku do obiektu, przez co cienie mają wyraźne granice. A z kolei światło rozproszone daje nam zupełnie inny efekt - mamy szeroki obszar półcienia, co ułatwia łagodne przejścia między światłem a cieniem. Nierównomierne oświetlenie to z kolei efekt złego ustawienia źródła światła lub ich niewłaściwej mocy, a nie rozpraszania światła, gdzie celem jest równomierne oświetlenie. Takie błędne wyobrażenia mogą prowadzić do kiepskich efektów wizualnych, które psują jakość zdjęcia. Kiedy stosujemy światło rozproszone, fotografowie mogą osiągnąć naturalny efekt i zminimalizować niepożądane efekty, jak odbicia czy błyski, co jest naprawdę ważne w profesjonalnej fotografii. Dlatego znajomość zasad działania światła rozproszonego jest kluczowa dla każdego, kto chce poprawiać swoje umiejętności w fotografii.

Pytanie 33

Który proces przedstawia etapy charakterystyczne dla procesu E6?

Wywoływanie barwne

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Roztwór zwilżający

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Garbowanie

Suszenie

Wywołanie pierwsze

Płukanie

Zadymianie

Wywoływanie barwne

Kondycjonowanie

Wybielanie

Utrwalanie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór odpowiedzi A, B lub C może wynikać z nieporozumienia w zakresie etykietowania etapów procesu wywoływania filmów kolorowych. Warto zauważyć, że proces E6 jest ściśle określony, a jego etapy są kluczowe dla uzyskania poprawnego wyniku fotograficznego. Odpowiedzi te mogą odnosić się do ogólnych praktyk wywoływania filmów, ale nie zawierają specyficznych kroków charakterystycznych dla E6. Często występującym błędem jest mylenie procesów wywoływania z różnymi technikami stosowanymi w fotografii czarno-białej, które nie obejmują etapów takich jak zadymanie czy wywoływanie barwne. W procesach alternatywnych, takich jak C41, występują inne sekwencje działań, co może prowadzić do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie specyfiki procesów chemicznych i ich wpływu na emulsję filmową. Wielu użytkowników testów nie dostrzega, że różne procesy mają różne etapy, które są kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów końcowych. Kluczowym aspektem w nauce fotografii jest znajomość właściwych procedur, co pozwala uniknąć powielania błędów oraz poprawić jakość wykonywanych zdjęć.

Pytanie 34

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Pióro.

B. Ramka.

C. Kroplomierz.

D. Przeciąganie.

Kadrowanie to technika, której celem jest przycięcie obrazu w celu zmiany jego rozmiaru lub kadru. Choć kadrowanie może pomóc w skupieniu uwagi na danym obiekcie, nie umożliwia precyzyjnego zaznaczania i edytowania elementów wewnątrz obrazu. Użytkownicy często mylą funkcję kadrowania z zaznaczaniem, co prowadzi do nieporozumień dotyczących możliwości edycyjnych narzędzi graficznych. Z kolei kroplomierz służy do wyboru koloru z obrazu, co ma zastosowanie przy dopasowywaniu kolorów lub tworzeniu palet, ale również nie wspiera zaznaczenia obiektów. Zastosowanie tego narzędzia może prowadzić do błędnych założeń o jego funkcjonalności. Narzędzie przesunięcia, mimo że pozwala na przenoszenie wybranych obiektów, nie oferuje opcji ich zaznaczania w sposób, który byłby potrzebny w przypadku bardziej złożonych projektów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to zakładanie, że każde narzędzie, które wpływa na wygląd lub położenie obiektów, może również zaznaczać te obiekty. Kluczowe w zrozumieniu działania narzędzi graficznych jest przyjęcie, że każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, które trzeba rozpoznać, aby efektywnie pracować nad projektami graficznymi.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Kiedy wykorzystuje się metodę wielokrotnego błysku w czasie fotografowania?

A. w nocy przy słabym oświetleniu budynków

B. z zastosowaniem efektu sztafażu

C. na tle słońca

D. błyskawic podczas nocnych ujęć

Metoda wielokrotnego błysku to naprawdę fajny sposób na robienie zdjęć w nocy, zwłaszcza gdy fotografujemy mało oświetlone budynki. Dzięki niej zdjęcia wychodzą dobrze naświetlone i widać też szczegóły w ciemnych miejscach. Cała idea polega na tym, że w krótkim czasie zrobimy kilka błysków, co zwiększa ilość światła, które dostaje się do aparatu. To znacznie zmniejsza ryzyko poruszenia zdjęcia, które może zdarzyć się, gdy czekamy na dłuższe naświetlenie. Przykład? Weźmy fotografowanie architektury, gdzie ważne jest uchwycenie detali, jak rzeźby czy ornamenty, nawet w słabym świetle. Fotografowie często sięgają po tę metodę, żeby uzyskać wyraźne zdjęcia, które w innym przypadku wymagałyby statywu czy sporych czasów naświetlania. Dobrze przemyślane ustawienia lamp błyskowych mogą też dodać kontrastu i głębi zdjęciu, co jest super ważne, jeśli chodzi o profesjonalną fotografię architektoniczną.

Pytanie 37

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. HSV

B. RGB

C. sRGB

D. CMYK

Tryb koloru CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardowym modelem stosowanym w druku poligraficznym. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są używane głównie w wyświetlaczach, CMYK jest zaprojektowany tak, aby najlepiej odwzorować kolory na papierze. Podczas druku, kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu, co sprawia, że model CMYK jest bardziej odpowiedni do tego celu. Przykładowo, gdy projektujemy materiały reklamowe, jak ulotki czy plakaty, pliki muszą być zapisane w tym trybie, aby zapewnić dokładność kolorów po wydruku. W wielu programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, możemy ustawić tryb koloru na CMYK, co pozwala na precyzyjne zarządzanie kolorami i ich odwzorowaniem w finalnym produkcie. Zastosowanie tego modelu w druku gwarantuje, że efekty wizualne będą zgodne z oczekiwaniami, co jest kluczowe w procesie poligraficznym.

Pytanie 38

Sprzęt cyfrowy, który pozwala na przeniesienie obrazu analogowego do pamięci komputera, to

A. ploter

B. drukarka

C. skaner

D. naświetlarka

Na pierwszy rzut oka, naświetlarka, ploter i drukarka mogą wydawać się zbliżone do skanera, jednak każdy z tych urządzeń ma zupełnie inną funkcję i zastosowanie. Naświetlarka jest używana głównie w procesach fotochemicznych, gdzie naświetla materiały światłoczułe, ale nie ma zdolności przekształcania obrazów analogowych w formę cyfrową. Ploter z kolei, jest urządzeniem służącym do rysowania lub wycinania, a jego działanie opiera się na precyzyjnym przesuwaniu narzędzia po powierzchni, co czyni go użytecznym w projektowaniu graficznym oraz inżynieryjnym, ale nie ma on możliwości skanowania obrazów. Drukarka, mimo że konwertuje dane cyfrowe na formę fizyczną, również nie jest w stanie przechwytywać obrazów z otoczenia. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji konwersji i reprodukcji; skanowanie to proces przechwytywania obrazu, podczas gdy drukowanie to proces tworzenia jego fizycznej kopii. W kontekście pracy z dokumentami i obrazami, kluczowe jest rozróżnianie funkcjonalności tych urządzeń, aby efektywnie wykorzystać je w odpowiednich zastosowaniach.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W jakim formacie powinien być zapisany zeskanowany obraz, aby mógł być poddany dalszej obróbce?

A. TIFF

B. PDF

C. RAW

D. JPEG

Wybierając inne formaty, można napotkać liczne ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do dalszej obróbki skanowanych obrazów. JPEG, chociaż popularny ze względu na korzystną kompresję, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas zapisu plików w tym formacie dochodzi do utraty danych, co może znacząco wpłynąć na jakość obrazu, zwłaszcza w przypadku wielokrotnej edycji. Kompresja stosowana w JPEG może prowadzić do pojawienia się artefaktów, co czyni go mało użytecznym w profesjonalnych zastosowaniach, gdzie każda jakość detalu ma znaczenie. PDF, choć przydatny do dokumentacji i prezentacji, nie jest idealnym formatem do przechowywania obrazów do edycji, ponieważ może ograniczać dostęp do oryginalnych danych graficznych, a także nie zapewnia optymalnej jakości kolorów. Natomiast RAW, mimo że jest formatem bezstratnym, zazwyczaj wymaga specjalistycznego oprogramowania do obróbki i nie jest powszechnie używany w przypadkach skanowania dokumentów. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do problemów z jakością, utratą szczegółów oraz ograniczonymi możliwościami edycyjnymi, co stanowi istotne błędne podejście w kontekście efektywnej obróbki skanowanych materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej