Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 09:09
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 09:25

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Masa, która należy do materiałów wyciskowych twardych, to

A. alginatowa

B. silikonowa

C. elastomerowa

D. stentsowa

Masa stentsowa jest materiałem wyciskowym sztywnym, który znajduje zastosowanie w stomatologii oraz protetyce. Charakteryzuje się dużą precyzją odwzorowania detali anatomicznych, co jest niezwykle istotne w procesach protetycznych i ortodontycznych. Dzięki swojej strukturze, masa stentsowa zapewnia doskonałą stabilność wymiarową, co jest kluczowe w przypadku wykonywania uzupełnień protetycznych. Przykładowo, w przypadku odbudowy zębów, precyzyjnie wykonane wyciski stentsowe pozwalają na idealne dopasowanie koron czy mostów, co przekłada się na funkcjonalność oraz estetykę. Zgodnie z normami ISO i dobrą praktyką, materiały wyciskowe powinny być z wyboru dostosowane do specyficznych potrzeb pacjenta oraz warunków klinicznych, a masa stentsowa jest jednym z najczęściej wybieranych materiałów w tej dziedzinie, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest wysoka sztywność i precyzja.

Pytanie 2

Dokumentacja testu chemicznego dotyczącego procesu sterylizacji w autoklawie powinna być przechowywana przez czas

A. 15 lat

B. 20 lat

C. 8 lat

D. 10 lat

Odpowiedź 10 lat jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami, dokumentacja związana z procesem sterylizacji w autoklawie powinna być przechowywana przez minimum 10 lat. Jest to zgodne z wytycznymi organizacji takich jak ISO 13485 oraz z wymaganiami krajowych przepisów dotyczących ochrony zdrowia. Przechowywanie tej dokumentacji przez 10 lat pozwala na zapewnienie ścisłej kontroli nad procesami sterylizacji, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz jakości usług medycznych. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest konieczność udokumentowania skuteczności sterylizacji narzędzi chirurgicznych, które są wykorzystywane w procedurach medycznych. W przypadku audytów lub kontroli jakości, dostępność tych dokumentów może być niezbędna do potwierdzenia zgodności z normami i zasadami bezpieczeństwa. Dodatkowo, przechowywanie dokumentacji przez zalecany czas umożliwia analizę ewentualnych nieprawidłowości w procesie sterylizacji i wdrażanie działań korygujących, co jest niezbędne dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w placówkach medycznych.

Pytanie 3

Przed wykonaniem ekstrakcji zęba 21 u pacjenta lekarz poprosił o przygotowanie zestawu do znieczulenia. Asystentka powinna przekazać

A. na tacce igłę do znieczulenia nasiękowego i strzykawkę z środkiem znieczulającym bez dodatku adrenaliny

B. na sterylnej tacce igłę do znieczulenia nasiękowego oraz strzykawkę z wybranym przez lekarza środkiem znieczulającym

C. na sterylnej tacce igłę do znieczulenia przewodowego oraz strzykawkę z środkiem znieczulającym bez adrenaliny

D. na tacce igłę do znieczulenia przewodowego, strzykawkę i ampułkę zawierającą środek znieczulający wybrany przez lekarza

Odpowiedź wskazująca na podanie na sterylnej tacce igły do znieczulenia nasiękowego oraz strzykawki ze środkiem znieczulającym wybranym przez lekarza jest poprawna, gdyż w przypadku ekstrakcji zębów, znieczulenie nasiękowe jest powszechnie stosowane w celu zablokowania bólu w obrębie jamy ustnej. Znieczulenie nasiękowe polega na wprowadzeniu środka znieczulającego w okolice nerwów, co umożliwia skuteczne znieczulenie danego obszaru. Zastosowanie zestawu na sterylnej tacce jest zgodne z obowiązującymi standardami aseptyki i antyseptyki, które są kluczowe w praktyce stomatologicznej. Przykładowo, przed zabiegiem należy zapewnić, że wszystkie używane narzędzia są odpowiednio wysterylizowane, co minimalizuje ryzyko zakażeń. Wybór odpowiedniego środka znieczulającego, zalecanego przez lekarza, z uwagi na indywidualne potrzeby pacjenta, także podkreśla znaczenie współpracy w zespole medycznym, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu pacjenta podczas zabiegu. Właściwe przygotowanie w kontekście znieczulenia przyczynia się do sprawnego i bezpiecznego przebiegu ekstrakcji zęba.

Pytanie 4

Hipoplazja to zjawisko

A. niedorozwój szkliwa cechujący się zmniejszeniem jego grubości

B. rozlane zmętnienie szkliwa o podłożu układowym

C. postępujący zanik tkanek okołowierzchołkowych

D. niepełny rozwój zębiny

Hipoplazja szkliwa to stan charakteryzujący się niedorozwojem szkliwa zębowego, który przejawia się w postaci jego redukcji grubości. W praktyce klinicznej hipoplazja szkliwa może prowadzić do zwiększonej podatności zębów na próchnicę, ponieważ niedostateczna ilość szkliwa nie chroni skutecznie zęba przed działaniem kwasów oraz bakteryjnymi infekcjami. Zmiany w budowie szkliwa mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym niedoborami pokarmowymi w okresie rozwoju, chorobami systemowymi, a także niekorzystnymi warunkami środowiskowymi. Warto zauważyć, że hipoplazja szkliwa nie jest jednostkowym zjawiskiem, lecz może występować w różnych postaciach, w tym jako zmiany lokalne lub rozległe. W praktyce stomatologicznej istotne jest monitorowanie pacjentów z hipoplazją szkliwa, aby wdrożyć odpowiednie leczenie, które może obejmować remineralizację zębów, stosowanie laków, a także edukację pacjentów w zakresie profilaktyki. Zrozumienie tego schorzenia jest kluczowe dla stomatologów, gdyż pozwala na skuteczniejsze zapobieganie problemom dentystycznym.

Pytanie 5

W jaki sposób można zmierzyć tętno na tętnicy promieniowej?

A. Całą dłonią

B. Dwoma palcami

C. Jednym palcem

D. Częścią grzbietową ręki

Aby dokładnie zmierzyć tętno na tętnicy promieniowej, należy użyć dwóch palców, najlepiej wskazującego i środkowego. Metoda ta pozwala na precyzyjne wyczucie pulsu, ponieważ można lepiej dostosować nacisk do poziomu tętna. Umieszczając palce na nadgarstku, tuż obok kciuka, można wyczuć uderzenia krwi w naczyniu, co jest kluczowe dla skuteczności pomiaru. Profesjonalne wytyczne, takie jak te opracowane przez Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne, podkreślają znaczenie dokładności pomiaru tętna w diagnostyce oraz monitorowaniu pacjentów. Przykładowo, w sytuacjach nagłych, takich jak omdlenia czy bóle w klatce piersiowej, szybkie i dokładne zmierzenie tętna może dostarczyć istotnych informacji o stanie pacjenta. Ważne jest, aby pomiar był wykonywany w spokojnym otoczeniu, ponieważ stres lub wysiłek mogą wpływać na wyniki. Ponadto, umiejętność prawidłowego mierzenia tętna jest nie tylko ważna w medycynie, ale również w treningu sportowym, gdzie monitorowanie tętna jest kluczowe do oceny intensywności ćwiczeń.

Pytanie 6

W pozycji leżącej nie wykonuje się czynności związanej z

A. odbudową zniszczonego zęba

B. ustaleniem wysokości zwarcia

C. leczeniem kanałowym

D. zabiegiem piaskowania

Ustalenie wysokości zwarcia to proces, który polega na ocenie i dostosowaniu kontaktu zębów w trakcie zgryzu. W przypadku gdy pacjent znajduje się w pozycji leżącej, może być trudne do dokładnego pomiaru, ponieważ pozycja ta nie odzwierciedla naturalnej postawy ciała oraz interakcji zębowych w trakcie normalnej aktywności, jak mówienie czy jedzenie. W praktyce stomatologicznej, ustalenie wysokości zwarcia powinno być przeprowadzane w pozycji siedzącej, co umożliwia lepszą ocenę i precyzję. Używane techniki, takie jak testy zgryzowe lub korekcja za pomocą elementów tymczasowych, są bardziej efektywne w pozycji, która naśladuje naturalny zgryz. Dzięki tym metodom, stomatolog może również zidentyfikować potencjalne problemy z zgryzem lub jego nieprawidłowości, co może prowadzić do dalszych działań terapeutycznych. Odpowiednie ustalenie wysokości zwarcia jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu w leczeniu stomatologicznym, jak protetyka czy ortodoncja, ponieważ błędnie ustalony zgryz może prowadzić do dyskomfortu, bólu oraz uszkodzenia zębów i stawów skroniowo-żuchwowych.

Pytanie 7

Aby uzyskać chemoutwardzalny materiał kompozytowy, należy zastosować

A. plastikową łopatkę i bloczek papierowy

B. metalową łopatkę oraz szklaną płytkę

C. plastikową łopatkę i szklaną płytkę

D. metalową łopatkę oraz bloczek papierowy

Plastikowa łopatka i bloczek papierowy są optymalnym wyborem do przygotowania chemoutwardzalnego materiału kompozytowego ze względu na ich właściwości chemiczne i fizyczne. Plastikowa łopatka, w przeciwieństwie do metalowej, nie reaguje z materiałami chemicznymi, co minimalizuje ryzyko kontaminacji oraz pozwala na precyzyjne wymieszanie składników kompozytu. Bloczek papierowy jest idealny do wchłaniania nadmiaru substancji, co ułatwia kontrolę nad procesem przygotowania. W praktyce, zastosowanie tych narzędzi pozwala na osiągnięcie jednorodnej konsystencji materiału, co jest kluczowe dla jego późniejszych właściwości mechanicznych. W wielu branżach, takich jak budownictwo, motoryzacja czy lotnictwo, standardy obowiązujące w produkcji kompozytów wymagają stosowania odpowiednich narzędzi, co zapewnia bezpieczeństwo i jakość finalnych wyrobów. Przykładowo, w procesie produkcji elementów kompozytowych dla sektora motoryzacyjnego, stosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do defektów, które wpłyną na trwałość i wydajność pojazdu.

Pytanie 8

Która z strzykawek jest przeznaczona do realizacji znieczuleń śródwięzadłowych?

A. Karpula

B. Record

C. Luer

D. Citoject

Strzykawka Citoject jest specjalistycznym narzędziem zaprojektowanym do wykonywania znieczuleń śródwięzadłowych, co jest istotne w kontekście medycyny bólowej i anestezjologii. Dzięki swojej konstrukcji, Citoject umożliwia precyzyjne podanie anestetyku do przestrzeni międzyzębodołowej, co jest kluczowe w celu zapewnienia skutecznego znieczulenia podczas zabiegów stomatologicznych. Strzykawka ta posiada ergonomiczny design, co ułatwia jej manipulację, a także jest zgodna z obowiązującymi standardami hygieny i bezpieczeństwa, co jest niezwykle ważne w kontekście procedur medycznych. Dodatkowo, jej użycie wiąże się z mniejszym ryzykiem powikłań w porównaniu do innych metod, gdyż pozwala na bardziej kontrolowane i precyzyjne podanie leku. W praktyce, strzykawka Citoject jest często wykorzystywana w procedurach stomatologicznych, takich jak ekstrakcje zębów, co czyni ją niezastąpionym narzędziem w gabinetach dentystycznych.

Pytanie 9

Po zakończeniu zabiegu piaskowania, pozostałości proszku w pojemniku piaskarki asystentka stomatologiczna powinna

A. wyrzucić do kontenera na odpady medyczne

B. zostawić dla następnego pacjenta

C. wyrzucić do kontenera na odpady komunalne

D. przekazać do dyspozycji lekarza

Odpowiedź "wyrzucić do worka na odpady medyczne" jest prawidłowa, ponieważ odpady generowane w trakcie zabiegów stomatologicznych, takie jak resztki proszku piaskowania, powinny być klasyfikowane jako odpady medyczne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz wytycznymi dotyczącymi gospodarki odpadami medycznymi, należy je segregować i unikać ich mieszania z odpadami komunalnymi. Odpady medyczne są potencjalnie zakaźne i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, dlatego ich odpowiednie usuwanie jest kluczowe. Przykładem może być stosowanie zamkniętych pojemników do transportu takich odpadów, co minimalizuje ryzyko ich przypadkowego uwolnienia. W placówkach medycznych powinno się także regularnie szkolić personel w zakresie zasad segregacji i utylizacji odpadów, co stanowi integralny element zapewnienia bezpieczeństwa w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 10

Jaką pozycję powinien zająć pacjent z rozedmą płuc podczas wizyty u dentysty?

A. z nosem na niższej wysokości od kolan

B. w pozycji leżącej relaksacyjnej

C. z głową w poziomie z kolanami

D. w pozycji siedzącej

Odpowiedź 'siedząca' jest prawidłowa, ponieważ pacjenci z rozedmą płuc, która charakteryzuje się przewlekłym obstrukcyjnym zapaleniem oskrzeli oraz zwiększoną wentylacją, często mają trudności z oddychaniem w pozycji leżącej. Siedząca pozycja pozwala na lepszą wentylację płuc, co jest kluczowe w przypadku osób z chorobami układu oddechowego. Ułożenie pacjenta w pozycji siedzącej minimalizuje ucisk na przeponę oraz umożliwia swobodniejsze oddychanie. W praktyce, dentysta powinien także zadbać o wsparcie dla pleców pacjenta, co może dodatkowo zwiększyć komfort i ułatwić oddychanie. Warto również zwrócić uwagę na to, że pacjenci z rozedmą płuc mogą mieć zwiększone ryzyko hipoksemii, dlatego monitorowanie ich stanu podczas zabiegów dentystycznych jest niezbędne. Warto zaznaczyć, że obowiązujące standardy leczenia stomatologicznego zalecają, aby w przypadku pacjentów z problemami oddechowymi stosować pozycję siedzącą jako jedną z pierwszych metod zapewniających bezpieczeństwo i komfort podczas zabiegów.

Pytanie 11

Do sposobów pomiaru ciśnienia tętniczego krwi nie zalicza się metoda

A. oscylometryczna

B. półautomatyczna

C. wzrokowa

D. osłuchowa

Odpowiedź 'wzrokowa' jest poprawna, ponieważ technika wzrokowa nie jest uznawana za standardową metodę pomiaru ciśnienia tętniczego. W medycynie istnieją trzy główne metody pomiaru ciśnienia: osłuchowa, oscylometryczna oraz półautomatyczna. Technika osłuchowa, oparta na auskultacji, polega na wykorzystaniu stetoskopu do wykrywania dźwięków Korotkowa, które pojawiają się w czasie pomiaru ciśnienia. Metoda oscylometryczna natomiast, stosowana często w automatycznych ciśnieniomierzach, polega na analizie oscylacji ciśnienia w mankiecie. Półautomatyczne urządzenia łączą elementy obu tych metod, umożliwiając użytkownikowi łatwe odczytywanie wyników. W przypadku pomiaru ciśnienia tętniczego, wybór właściwej metody jest kluczowy dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników. Warto znać różnice między tymi technikami oraz ich zastosowanie w praktyce klinicznej, aby móc przeprowadzać prawidłowe pomiary i interpretować wyniki zgodnie z wytycznymi American Heart Association.

Pytanie 12

Asystentka przygotowuje lekarzowi system związujący na

A. kulce z waty

B. nakładaczu

C. pędzelku

D. krążku

Odpowiedź 'pędzelku' jest poprawna, ponieważ w praktyce stomatologicznej asystentki używają pędzelków do precyzyjnego nakładania systemów wiążących, takich jak materiały adhezyjne czy kompozyty. Pędzelek umożliwia kontrolowane i dokładne aplikowanie substancji na powierzchnie zęba, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrej retencji i trwałości materiałów. Na przykład, podczas przygotowania zęba do wypełnienia, asystentka może używać pędzelka do równomiernego rozprowadzenia systemu wiążącego na oczyszczonej powierzchni, co pozwala na lepsze związanie z materiałem wypełniającym. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego, użycie precyzyjnych narzędzi do aplikacji jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w terapii stomatologicznej. Wybór pędzelka o odpowiedniej twardości i kształcie również wpływa na efektywność pracy, co czyni tę technikę nie tylko skuteczną, ale i standardową w praktykach stomatologicznych.

Pytanie 13

Podczas przygotowywania Biopulp - preparatu wodorotlenkowo-wapniowego, asystentka powinna zmieszać proszek z płynem ex tempore, którym może być

A. woda utleniona

B. eugenol

C. alkohol etylowy

D. sól fizjologiczna

Sól fizjologiczna to roztwór chlorku sodu (NaCl) w wodzie, o stężeniu 0,9%. Jest to substancja, która doskonale sprawdza się jako rozpuszczalnik w różnych zastosowaniach farmaceutycznych, w tym w preparacie Biopulp, który zawiera wodorotlenek wapnia. Przygotowując taki preparat, asystentka powinna kierować się zasadami aseptyki oraz właściwego doboru składników. Sól fizjologiczna jest izotoniczna względem płynów ustrojowych, co czyni ją bezpiecznym i efektywnym medium do mieszania i aplikacji. Działa nawilżająco, co wspomaga właściwe wchłanianie substancji czynnych, a także może pomóc w neutralizacji ewentualnych podrażnień. W praktyce jest często stosowana w medycynie do nawadniania, dezynfekcji oraz jako nośnik dla leków w infuzjach. W kontekście Biopulp, sól fizjologiczna nie tylko wspiera proces rozpuszczania wodorotlenku wapnia, ale także sprzyja stabilizacji chemicznej preparatu, co jest kluczowe dla jego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.

Pytanie 14

W systemie numeracji FDI kwadrant górny lewy dla zębów mlecznych jest oznaczany cyfrą

A. 3

B. 7

C. 2

D. 6

Kwadrant lewy górny dla zębów mlecznych w systemie numeracji FDI oznaczany jest cyfrą 6. System ten, znany jako FDI World Dental Federation, jest szeroko stosowany w stomatologii i umożliwia jednoznaczną identyfikację zębów. W przypadku zębów mlecznych, numeracja ta jest oparta na podobnym schemacie jak w przypadku zębów stałych, ale z innym przyporządkowaniem cyfr. Warto zwrócić uwagę, że lewy górny kwadrant zawiera zęby mleczne, które są oznaczone cyframi od 5 do 8, gdzie 5 i 6 odpowiadają odpowiednio pierwszym i drugim zębom trzonowym, a 7 i 8 to kły i siekacze. Użycie systemu FDI w praktyce pozwala stomatologom na szybkie i precyzyjne odniesienie się do lokalizacji zębów podczas diagnostyki, leczenia oraz podczas prowadzenia dokumentacji medycznej. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia dzieci, gdzie obserwacja oraz kontrola rozwoju zębów mlecznych odgrywa istotną rolę w profilaktyce dentystycznej.

Pytanie 15

Administrowanie leku znieczulającego osobie z alergią niesie ze sobą ryzyko wystąpienia wstrząsu

A. kardiogennego

B. anafilaktycznego

C. septycznego

D. krwotocznego

Odpowiedź dotycząca wstrząsu anafilaktycznego jest poprawna, ponieważ ten rodzaj reakcji alergicznej może wystąpić po podaniu leku znieczulającego u pacjentów z nadwrażliwością na składniki aktywne lub substancje pomocnicze zawarte w leku. Wstrząs anafilaktyczny to ciężka, zagrażająca życiu reakcja immunologiczna, która prowadzi do znaczącego spadku ciśnienia krwi, obrzęku tkanek oraz może powodować trudności w oddychaniu. Przykłady praktycznego zastosowania tej wiedzy obejmują dokładne zbieranie wywiadu medycznego przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku znieczulającego, co pozwala na identyfikację pacjentów z historią alergii. Standardy medyczne, takie jak wytyczne American Allergy, Asthma & Immunology (AAAAI), zalecają, aby w przypadku pacjentów z alergiami lub wcześniejszymi reakcjami anafilaktycznymi, stosować środki ostrożności, takie jak podawanie leków w kontrolowanych warunkach oraz przygotowanie do szybkiej interwencji medycznej w razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Edukacja w zakresie rozpoznawania symptomów wstrząsu anafilaktycznego oraz umiejętność stosowania adrenaliny w autostrzykawce to niezbędne umiejętności dla każdego pracownika służby zdrowia.

Pytanie 16

Do procederu ekstrakcji górnego trzonowca lewego należy się przygotować

A. znieczulenie przewodowe, szerokie kleszcze Meissnera oraz dźwignia Lecluse’a

B. znieczulenie nasiękowe, wąskie kleszcze Meissnera oraz dźwignia Wintera

C. znieczulenie nasiękowe, esowate kleszcze Bertena z trzpieniem oraz prosta łyżeczka zębodołowa

D. znieczulenie przewodowe, kleszcze Bertena z dwoma trzpieniami oraz boczna łyżeczka zębodołowa

Znieczulenie nasiękowe jest preferowaną techniką znieczulenia w przypadku usuwania górnych zębów trzonowych, ponieważ umożliwia precyzyjne znieczulenie tkanek otaczających ząb, co redukuje ból pacjenta. Kleszcze Bertena esowate z trzpieniem są narzędziem, które zapewnia lepsze uchwycenie i stabilność podczas ekstrakcji zębów, szczególnie w przypadku zębów o nietypowych kształtach korzeni. Łyżeczka zębodołowa prosta jest natomiast niezbędna do usunięcia resztek tkankowych oraz do oczyszczenia zębodołu po ekstrakcji. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie stomatologii, które podkreślają znaczenie precyzyjnych technik w celu minimalizacji powikłań i przyspieszenia procesu gojenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, kiedy ząb trzonowy ma zakrzywione korzenie, a lekarz stosuje kleszcze Bertena, aby wyeliminować ryzyko ich złamania podczas ekstrakcji.

Pytanie 17

Skutkiem nieleczonej głębokiej próchnicy jest

A. dysplazja zębiny

B. zapalenie miazgi

C. hipoplazja szkliwa

D. ubytek abfrakcyjny

Zapalenie miazgi, będące następstwem nieleczonej próchnicy głębokiej, jest poważnym stanem zapalnym, który może prowadzić do bólu, obrzęku oraz potencjalnych powikłań, takich jak ropnie. Próchnica głęboka to proces demineralizacji tkanek zęba, który osiąga miazgę, powodując jej stan zapalny. W przypadku braku interwencji, bakterie mogą przedostać się do miazgi, co skutkuje zapaleniem. Leczenie zapalenia miazgi może obejmować leczenie kanałowe lub ekstrakcję zęba, co podkreśla znaczenie wczesnej diagnostyki i interwencji. Kluczowe jest regularne monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej oraz wdrażanie praktyk profilaktycznych, takich jak kontrolne wizyty u stomatologa i higiena jamy ustnej zgodna z zaleceniami. W dobie rosnącej liczby przypadków chorób jamy ustnej, znajomość konsekwencji próchnicy oraz ich skutków zdrowotnych staje się niezbędna dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 18

Przechowywanie odpadów medycznych oznaczonych kodem 18 01 04 może trwać maksymalnie zgodnie z ich właściwościami, jednak nie dłużej niż

A. 20 dni

B. 10 dni

C. 15 dni

D. 30 dni

Odpowiedź 30 dni jest zgodna z regulacjami dotyczącymi zarządzania odpadami medycznymi, w tym z przepisami wynikającymi z Ustawy o odpadach oraz Dyrektywy Unii Europejskiej 2008/98/WE. W przypadku odpadów medycznych o kodzie 18 01 04, które są klasyfikowane jako odpady zakaźne, ich magazynowanie powinno odbywać się w sposób zabezpieczający zdrowie ludzi i środowisko. Właściwy czas przechowywania wynoszący 30 dni jest ustalony w celu minimalizacji ryzyka związane z ich przechowywaniem oraz transportem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy oznacza, że placówki medyczne muszą mieć opracowane odpowiednie procedury magazynowania i transportu tych odpadów, które uwzględniają nie tylko czas przechowywania, ale również warunki sanitarno-epidemiologiczne i bezpieczeństwo. Przykładowo, odpady powinny być przechowywane w odpowiednich pojemnikach, które są odporne na działanie substancji niebezpiecznych, a także w pomieszczeniach, które są regularnie dezynfekowane. Przestrzeganie tych zasad zapewnia, że odpady medyczne są zarządzane w sposób zgodny z obowiązującymi normami oraz ochroną zdrowia publicznego.

Pytanie 19

Po zakończeniu procedury sterylizacji, asystentka dostrzegła w jednym z pakietów zaschnięte pozostałości materiału, dlatego

A. nie można wykorzystać tego kompletu, cały wsad do autoklawu musi zostać ponownie wysterylizowany

B. nie można wykorzystać tego kompletu, cały pakiet powinien być ponownie poddany dezynfekcji, myciu oraz sterylizacji

C. można wykorzystać ten komplet, jeśli wyniki fizycznych oraz chemicznych wskaźników sterylizacji są prawidłowe

D. można wykorzystać ten komplet, jednak zanieczyszczone narzędzie należy wymienić na czyste przed podaniem lekarzowi

Odpowiedź, że cały pakiet należy ponownie poddać dezynfekcji, myciu i sterylizacji, jest prawidłowa, ponieważ zaschnięte resztki materiału mogą stwarzać ryzyko infekcji oraz zanieczyszczenia innych narzędzi. W przypadku materiałów biologicznych, takich jak krew czy tkanki, mogą one zawierać patogeny, które są niebezpieczne dla zdrowia. Proces sterylizacji ma na celu nie tylko zabicie mikroorganizmów, ale także zapewnienie, że narzędzia są całkowicie czyste i wolne od wszelkich zanieczyszczeń. Zgodnie z wytycznymi CDC oraz normami ISO, narzędzia medyczne powinny być poddawane kompleksowej dezynfekcji i sterylizacji, jeśli zauważy się jakiekolwiek zanieczyszczenia. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie systemu kontroli, który obejmuje rutynowe kontrole narzędzi po sterylizacji. W przypadku stwierdzenia zanieczyszczeń, wszystkie składowe zestawu muszą być ponownie poddane procesom czyszczącym oraz sterylizacyjnym, aby zapobiec ryzyku zakażeń szpitalnych. Takie podejście zapewnia bezpieczeństwo zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego.

Pytanie 20

Którą zasadę z pięciu zmian należy zastosować, ustawiając podgłówek do pracy w obrębie szczęki bądź żuchwy?

A. III

B. IV

C. V

D. II

Wybrana odpowiedź IV. odnosi się do zasady regulacji podgłówka w kontekście pracy szczęki lub żuchwy, co jest kluczowe w ortodoncji oraz protetyce. Zasada ta podkreśla konieczność dostosowania podgłówka w taki sposób, by wspierał prawidłowe położenie zgryzu, co jest niezwykle istotne dla zachowania funkcji stawów skroniowo-żuchwowych oraz zapewnienia komfortu pacjenta. Przykładowo, odpowiednie ustawienie podgłówka może zapobiegać bólom głowy oraz sztywności mięśni, które wynikają z niewłaściwego zgryzu. W praktyce dentystycznej często stosuje się różne urządzenia ortodontyczne, które pomagają w korygowaniu położenia zgryzu oraz dostosowują podgłówek w zależności od potrzeb pacjenta. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak wytyczne American Dental Association, które zalecają skrupulatne podejście do regulacji podgłówka, aby uzyskać optymalne wyniki kliniczne oraz trwałe efekty leczenia.

Pytanie 21

Zarządzanie dokumentacją pacjentów w systemie chronologicznym polega na rejestrowaniu pacjentów według

A. kolejności w rejestrze.

B. nazwiska pacjenta.

C. adresu zamieszkania.

D. daty urodzenia w systemie PESEL.

Dokumentacja ewidencyjna pacjentów prowadzona w systemie chronologicznym na podstawie daty urodzenia w systemie PESEL jest kluczowym elementem w organizacji pracy placówek medycznych. System PESEL, który jest centralnym rejestrem danych osobowych w Polsce, umożliwia jednoznaczną identyfikację pacjentów na podstawie unikalnego numeru. Dzięki temu każde zdarzenie medyczne, które jest rejestrowane, może być powiązane z konkretną osobą, co zwiększa dokładność dokumentacji i ułatwia dostęp do informacji. W praktyce, prowadzenie dokumentacji według daty urodzenia pozwala na łatwe grupowanie pacjentów, co jest istotne w kontekście prowadzenia badań statystycznych oraz analizy epidemiologicznej. Umożliwia to również pracownikom służby zdrowia szybsze i bardziej efektywne podejmowanie decyzji dotyczących wizyt pacjentów, co ma istotne znaczenie w zakresie jakości świadczonych usług medycznych. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby dokumentacja była prowadzona w sposób uporządkowany i zgodny z wymogami prawa, co przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa pacjentów oraz zwiększa przejrzystość procesów medycznych.

Pytanie 22

Asystentka wpisuje do diagramu zębowego: "trzonowiec drugi górny prawy ubytek na powierzchni zgryzowej; pierwszy przedtrzonowiec dolny prawy wypełnienie na powierzchni bliższej, zgryzowej i dalszej". Wskaż poprawny zapis przeprowadzonego badania.

A. 16 MOD, 44O

B. 17M, 44MOD

C. 27 MO, 34 OD

D. 17O, 44MOD

Zapis w odpowiedziach 27 MO, 16 MOD i 17M, 44MOD zawiera błędy, które wynikają głównie z niepoprawnej interpretacji stanów zębów. Zapis 27 MO odnosi się do zęba 27, który jest górnym drugim przedtrzonowcem, a zapis 'MO' wskazuje na ubytek na powierzchni mezjalnej i okluzyjnej. Jednak w opisie asystentki nie ma wzmianki o zębie 27, kładąc nacisk na ząb 17 i 44. Z kolei 16 MOD dotyczy górnego pierwszego trzonowca, a zapis 'MOD' sugeruje ubytek w trzech obszarach, co nie odnosi się do podanego opisu. Dodatkowo, w zapisie 17M, 'M' oznacza powierzchnię mezjalną, co również nie zgadza się z informacją o ubytku na powierzchni zgryzowej zęba 17. Błędy te wynikają z niezrozumienia oznaczeń oraz błędnej oceny zębów, co może prowadzić do nieprawidłowego planowania leczenia. W stomatologii precyzyjne zapisy są kluczowe dla skutecznej diagnostyki i terapii, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć i stosować właściwe symbole w diagramie zębowym. Prawidłowe określenie lokalizacji ubytków i wypełnień ma wpływ na jakość opieki nad pacjentem, dlatego warto zwracać uwagę na detale w zapisach.

Pytanie 23

Choroba, dotycząca głównie zębów mlecznych, objawiająca się ciemnymi plamkami na wargowych powierzchniach zębów siecznych i kłów, której zmiany rozprzestrzeniają się na obrzeżach oraz ku zębinie, to

A. melanodoncja

B. fluoroza

C. porfiria wrodzona

D. hipoplazja

Melanodoncja to choroba zębów, która objawia się powstawaniem ciemnych plam na powierzchniach wargowych zębów mlecznych, szczególnie zębów siecznych i kłów. Zmiany te rozprzestrzeniają się ku obwodowi oraz w kierunku zębiny, co jest charakterystycznym objawem tej dolegliwości. Melanodoncja jest wynikiem nadmiernej produkcji melaniny w zębinie, co prowadzi do ciemnienia tkanek zęba. W praktyce dentystycznej rozpoznanie melanodoncji jest kluczowe, ponieważ wymaga różnicowania od innych schorzeń, takich jak fluoroza, hipoplazja czy porfiria wrodzona, które mogą mieć podobne objawy. Leczenie melanodoncji może obejmować zabiegi estetyczne, takie jak wybielanie lub zastosowanie licówek, co poprawia walory estetyczne uzębienia i przywraca pacjentowi pewność siebie. Wiedza na temat melanodoncji jest istotna dla stomatologów, zwłaszcza w kontekście profilaktyki i wczesnego wykrywania zmian w uzębieniu dzieci, co wpisuje się w standardy opieki stomatologicznej i praktyki kliniczne.

Pytanie 24

Która technika fluoryzacji kontaktowej polega na aplikacji fluorku sodu o stężeniu 0,5-1% za pomocą szczoteczki do zębów?

A. Berggrena-Walendera

B. Torella

C. Knutsona

D. Lakierowanie

Metoda Berggrena-Walendera jest jedną z najskuteczniejszych technik fluoryzacji kontaktowej stosowanych w stomatologii. Polega na nałożeniu i wcieraniu fluorku sodu o stężeniu 0,5-1% w zęby z użyciem szczoteczki. Ta technika jest szczególnie cenna w profilaktyce chorób próchnicowych, ponieważ fluorek sodu wzmacnia mineralizację szkliwa oraz zmniejsza jego podatność na demineralizację. W praktyce, lekarze stomatolodzy często rekomendują tę metodę dzieciom oraz osobom z podwyższonym ryzykiem rozwoju próchnicy. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie fluoru w takiej formie wpisuje się w zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych wytycznych dotyczących zdrowia jamy ustnej. Dodatkowo, fluoryzacja kontaktowa w tej formie jest często łączona z innymi metodami profilaktycznymi, takimi jak lakowanie bruzd, co potęguje jej efektywność.

Pytanie 25

Resuscytację krążeniowo-oddechową u osoby należy podjąć w sytuacji

A. dusznicy bolesnej.

B. ostrej zapaści.

C. nieprzerwanego ataku epilepsji.

D. śpiączki cukrzycowej.

Resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) należy rozpocząć w przypadku ostrej zapaści, która jest stanem nagłym wymagającym natychmiastowej interwencji medycznej. Ostra zapaść to stan, w którym dochodzi do znacznego obniżenia ciśnienia krwi oraz osłabienia krążenia, co prowadzi do niedotlenienia narządów wewnętrznych. W momencie, gdy pacjent przestaje oddychać lub jego serce przestaje bić, kluczowe jest natychmiastowe podjęcie działań ratujących życie, co obejmuje RKO. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), RKO powinna być rozpoczęta jak najszybciej, aby zwiększyć szanse pacjenta na przeżycie i ograniczyć potencjalne uszkodzenia mózgu spowodowane brakiem tlenu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której świadkowie wypadku obserwują osobę nieprzytomną z brakiem oddechu; w takiej chwili powinni niezwłocznie przystąpić do RKO, wezwać pomoc medyczną i kontynuować masaż serca oraz wentylację sztuczną, aż do przybycia profesjonalnych służb medycznych.

Pytanie 26

Jakie jest przeciwwskazanie do używania znieczulenia ze środkiem zmniejszającym światło naczyń krwionośnych w gabinecie stomatologicznym?

A. reakcja alergiczna na pokarmy

B. uzależnienie od nikotyny u pacjenta

C. infekcja wirusowa w postaci opryszczki

D. jaskra

Jaskra jest schorzeniem oczu, które charakteryzuje się podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, a stosowanie znieczulenia z dodatkiem środka zwężającego naczynia krwionośne, takiego jak adrenalina, może dodatkowo podnieść to ciśnienie, co stwarza ryzyko zaostrzenia objawów i pogorszenia stanu pacjenta. W przypadku pacjentów z jaskrą, szczególnie ważne jest ścisłe monitorowanie stanu zdrowia i unikanie czynników, które mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia w gałce ocznej. W praktyce klinicznej oznacza to, że lekarze stomatolodzy powinni być świadomi takich przeciwwskazań i stosować alternatywne metody znieczulenia, które nie wpływają na układ krążenia oraz nie mogą zaostrzyć patologii ocznych. Warto dodać, że zgodnie z wytycznymi towarzystw stomatologicznych, pacjenci z jaskrą powinni być odpowiednio informowani o ryzyku, a także o potencjalnych działaniach niepożądanych związanych z użyciem takich środków. Przykładowe alternatywy to znieczulenie miejscowe bez dodatku środków zwężających naczynia, co zapewnia bezpieczeństwo pacjenta oraz komfort podczas zabiegu.

Pytanie 27

Kompomerowe materiały są kombinacją cementu

A. krzemowego i cementu karboksylowego

B. fosforanowego i cementu glassjonomerowego

C. glassjonomerowego i ormoceru

D. glassjonomerowego i kompozytu

Materiały kompomerowe to innowacyjne połączenia, które łączą cechy cementu glassjonomerowego i kompozytów. Cement glassjonomerowy zapewnia doskonałą adhezję do tkanek zęba oraz uwalnia jony fluoru, które mają działanie przeciwdziałające próchnicy. Z kolei kompozyty charakteryzują się wyższą estetyką i lepszymi właściwościami mechanicznymi, co sprawia, że materiały kompomerowe znajdują zastosowanie w stomatologii estetycznej, szczególnie w odbudowach zębów przednich. Dzięki swoim właściwościom, materiały te są szeroko stosowane w uzupełnieniach, które wymagają zarówno trwałości, jak i estetyki. Stosując materiały kompomerowe, dentyści mogą zapewnić pacjentom wysokiej jakości leczenie, które łączy wytrzymałość z estetyką, co jest zgodne z standardami nowoczesnej stomatologii. Dodatkowo, materiały te są łatwe w obróbce i mogą być stosowane w różnych technikach, co zwiększa ich uniwersalność w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 28

Który zakres stałych zębów oznaczonych w systemie FDI obejmuje piątą ćwiartkę?

A. 18÷14

B. 43÷33

C. 48÷44

D. 13÷23

Odpowiedź 43÷33 jest prawidłowa, ponieważ w systemie klasyfikacji FDI (Fédération Dentaire Internationale) zęby stałe są oznaczane za pomocą dwucyfrowych numerów. Numer pierwszej cyfry wskazuje na ćwiartkę jamy ustnej, natomiast druga cyfra odnosi się do konkretnego zęba w tej ćwiartce. W przypadku sekstantu piątego, który obejmuje zęby dolne, numeracja zaczyna się od 31 dla pierwszego zęba w tej ćwiartce. Zatem zęby oznaczone jako 43÷33 odnoszą się do dolnych zębów trzonowych w prawej ćwiartce jamy ustnej. W praktyce wiedza ta jest niezbędna w stomatologii, szczególnie w kontekście planowania leczenia, radiologii stomatologicznej oraz protetyki. Użycie właściwej numeracji według standardów FDI zapewnia jednoznaczność i ułatwia komunikację między specjalistami. Dodatkowo, zrozumienie tego systemu jest kluczowe, gdyż pozwala na precyzyjne określenie lokalizacji zębów w dokumentacji medycznej oraz podczas przeprowadzania zabiegów stomatologicznych, co zwiększa bezpieczeństwo pacjenta i skuteczność leczenia.

Pytanie 29

Suchość w obrębie jamy ustnej nazywana jest

A. demastykacja

B. erozja

C. abrazja

D. kserostomia

Kserostomia to termin medyczny odnoszący się do suchości jamy ustnej, która może być spowodowana zmniejszeniem wydzielania śliny. Jest to stan, który nie tylko wpływa na komfort pacjenta, ale także może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak trudności w mówieniu, połykaniu oraz zwiększone ryzyko próchnicy i chorób przyzębia. W praktyce klinicznej kserostomię można diagnozować na podstawie wywiadu medycznego oraz testów oceniających wydolność gruczołów ślinowych. Leczenie może obejmować stosowanie sztucznej śliny, zmianę diety na bardziej nawilżającą oraz nawadnianie organizmu. Zrozumienie zjawiska kserostomii jest kluczowe dla stomatologów i lekarzy, aby mogli właściwie ocenić stan zdrowia pacjentów i wdrożyć odpowiednie interwencje. Warto zwrócić uwagę na to, że niektóre leki, takie jak leki przeciwhistaminowe czy leki przeciwdepresyjne, mogą przyczyniać się do wystąpienia kserostomii, co podkreśla znaczenie zrozumienia interakcji między farmakoterapią a zdrowiem jamy ustnej.

Pytanie 30

W trakcie wykonywania pracy metodą 'duo' asystentka, na polecenie dentysty, powinna aplikować pastę z jodoformem w obszarze

A. pracy asysty

B. operacyjnym

C. statycznym

D. demarkacyjnym

Odpowiedź 'demarkacyjnej' jest prawidłowa, ponieważ strefa demarkacyjna w kontekście pracy metodą 'duo' odnosi się do obszaru, w którym następuje wyraźne oddzielenie pomiędzy strefą operacyjną a innymi strefami w gabinecie dentystycznym. W praktyce, pasta z jodoformem, stosowana w celach antyseptycznych, powinna być podawana w strefie demarkacyjnej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i zapewnić bezpieczeństwo pacjenta. Strefa demarkacyjna jest miejscem, gdzie asystentka może efektywnie przygotować niezbędne materiały, jednocześnie nie zakłócając pracy lekarza dentysty. Właściwe stosowanie strefy demarkacyjnej jest istotnym elementem procedur aseptycznych w stomatologii, co potwierdzają standardy określone przez różne organizacje zawodowe. Na przykład, zaleca się, aby wszelkie materiały medyczne oraz środki dezynfekcyjne były przechowywane i obsługiwane w strefie demarkacyjnej, co pozwala na zachowanie porządku i efektywności w pracy zespołu stomatologicznego.

Pytanie 31

Która technika szczotkowania jest rekomendowana dla dzieci w wieku przedszkolnym?

A. Bassa

B. Chartersa

C. Fonesa

D. Roll

Metoda Fonesa, znana też jako okrężna, jest super dla małych dzieci, bo jest łatwa i skuteczna. Maluchy często nie mają jeszcze rozwiniętych zdolności manualnych, więc ta metoda, która polega na delikatnych, okrężnych ruchach szczoteczką, jest dla nich intuicyjna. Dzięki temu można naprawdę dobrze usunąć płytkę bakteryjną z zębów, co jest mega ważne, żeby nie miały próchnicy. Rodzice powinni uczyć dzieci tej metody, zachęcając do robienia małych kółek, tak jak to mówią stomatolodzy. Co więcej, Fonesa zmniejsza ryzyko uszkodzenia dziąseł, co jest istotne, bo dzieci mają delikatne dziąsła. Ważne, by dzieci szczotkowały zęby przynajmniej dwa razy dziennie, tak jak mówi WHO i Polskie Towarzystwo Stomatologiczne.

Pytanie 32

Jaki cement może być zastosowany do trwałego osadzania mostu protetycznego?

A. Tymczasowy.

B. Cynkowo-siarczanowy.

C. Szkło-jonomerowy.

D. Tlenkowo-cynkowo-eugenolowy.

Cement szkło-jonomerowy jest idealnym materiałem do stałego osadzania mostów protetycznych. Jego unikalne właściwości chemiczne i fizyczne sprawiają, że doskonale wiąże się z tkankami zębowymi i metalami, co jest kluczowe w protetyce stomatologicznej. Szkło-jonomerowe ma zdolność do uwalniania fluoru, co nie tylko wspomaga remineralizację zębów, ale również zmniejsza ryzyko próchnicy w okolicy osadzenia mostu. Dodatkowo, materiał ten jest biokompatybilny, co minimalizuje ryzyko reakcji alergicznych i podrażnień. W praktyce, cement szkło-jonomerowy jest często stosowany w przypadku zębów mlecznych oraz u pacjentów z ryzykiem próchnicy, gdyż jego właściwości ochronne są szczególnie cenione. Ponadto, stosowanie tego rodzaju cementu zgodnie z wytycznymi ASDC (American Society of Dentistry for Children) oraz ADA (American Dental Association) zapewnia wysoką jakość leczenia protetycznego, co jest standardem w nowoczesnej stomatologii.

Pytanie 33

W systemie FDI mleczny drugi trzonowiec dolny po stronie lewej powinien być oznaczony numerem

A. 37

B. 75

C. 85

D. 65

W systemie FDI (Fédération Dentaire Internationale), każdy zęba przypisana jest unikalna liczba, co pozwala na jednoznaczne i międzynarodowe identyfikowanie zębów. W przypadku drugiego trzonowca dolnego lewego mlecznego, jego oznaczenie to 75. W systemie tym zęby mleczne oznaczone są w przedziale od 51 do 85. Warto zauważyć, że klasyfikacja ta jest niezwykle istotna w kontekście pediatrycznej stomatologii, gdzie właściwe oznaczenie zębów mlecznych ma kluczowe znaczenie dla diagnozy i planowania leczenia. Stosując tę numerację, lekarze mogą precyzyjnie odnosić się do konkretnych zębów, co poprawia jakość komunikacji między specjalistami oraz ułatwia dokumentację medyczną. Dodatkowo, w edukacji stomatologicznej, znajomość tego systemu jest niezbędna, by przyszli dentyści mogli skutecznie i efektywnie pracować z pacjentami, szczególnie w przypadku dzieci, gdzie zrozumienie cyklu wzrostu i wymiany zębów mlecznych jest kluczowe dla ich zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 34

Dentysta planuje usunięcie korzenia zęba 11. Jaki zestaw powinna przygotować asystentka?

A. Znieczulenie przewodowe oraz kleszcze bagnetowe

B. Znieczulenie nasiękowe oraz kleszcze proste

C. Znieczulenie przewodowe oraz kleszcze proste

D. Znieczulenie nasiękowe i kleszcze bagnetowe

Znieczulenie nasiękowe oraz kleszcze bagnetowe to naprawdę dobry wybór przy ekstrakcji zęba 11, czyli górnego zęba siecznego. Dzięki znieczuleniu nasiękowemu, pacjent czuje się znacznie lepiej, bo ból jest minimalizowany, co jest mega ważne podczas zabiegu. Kleszcze bagnetowe mają taki super kształt, który świetnie pasuje do zębów o prostych kształtach. Dzięki temu łatwiej je chwycić i usunąć korzenie zęba bez uszkadzania sąsiednich struktur. Osobiście uważam, że dobrze dobrane znieczulenie i narzędzia to klucz do sukcesu w takich sytuacjach. Warto też pamiętać, że asystentka stomatologiczna powinna być dobrze przygotowana i umieć posługiwać się tymi narzędziami, bo to wpływa na bezpieczeństwo pacjenta i efekt końcowy. Generalnie, w przypadku ekstrakcji zęba 11, znieczulenie nasiękowe i kleszcze bagnetowe to najlepsza opcja, żeby wszystko poszło sprawnie i bez zbędnych komplikacji.

Pytanie 35

Ubytki abfrakcyjne, które są klasyfikowane jako ubytki niepróchnicowe, występują

A. w bruzdach zębów mlecznych

B. w otworach ślepych zębów siecznych

C. na szczytach guzków zębów trzonowych

D. na granicy koron oraz korzeni zębów

Ubytki abfrakcyjne są specyficznym rodzajem uszkodzeń tkanek twardych zębów, które występują na granicy koron (części widocznej zęba) i korzeni (części zęba osadzonej w kości). Ich powstawanie jest związane głównie z mechanizmami biomechanicznymi, takimi jak bruksizm czy niewłaściwe ustawienie zębów, które prowadzą do nadmiernego obciążenia w tym obszarze. W wyniku tego dochodzi do nienaturalnego ścierania szkliwa oraz zębiny, co może prowadzić do powstawania ubytków. Przykłady kliniczne obejmują pacjentów z nawykiem zgrzytania zębami, u których ubytki abfrakcyjne często są diagnozowane podczas rutynowych kontroli stomatologicznych. Ważne jest, aby dentysta zwracał uwagę na te ubytki, ponieważ mogą one być wskaźnikiem problemów z okluzją i mogą wymagać dalszych badań oraz potencjalnych interwencji, takich jak korekcja okluzji czy stosowanie indywidualnych szyn relaksacyjnych. Poznanie i rozumienie mechanizmów powstawania ubytków abfrakcyjnych jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki i leczenia stomatologicznego, zgodnie z aktualnymi standardami praktyki dentystycznej.

Pytanie 36

Kątnica przyspieszająca w mikrosilniku jest oznaczone kolorem paska

A. zielonym pojedynczym

B. zielonym podwójnym

C. czerwonym pojedynczym

D. niebieskim podwójnym

Odpowiedź pojedynczym czerwonym paskiem jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami branżowymi i wytycznymi producentów mikrosilników, oznaczenie to wskazuje na kątnice przyspieszające. Kątnice te są w szczególności projektowane do pracy z większymi prędkościami obrotowymi, co pozwala na efektywniejsze wykonywanie zabiegów stomatologicznych. Przykładem zastosowania kątnicy przyspieszającej może być obracanie narzędzi diamentowych przy wierceniu w twardych materiałach dentystycznych. Ważne jest, aby podczas pracy z mikrosilnikami używać odpowiednich kątnic, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów i jakość wykonania zabiegów. Wybór prawidłowego oznaczenia paska ma kluczowe znaczenie, by uniknąć pomyłek w czasie zabiegu oraz zapewnić właściwe osiągi sprzętu. Pojedynczy czerwony pasek oznacza, że kątnica może osiągać prędkości do 40 000 obrotów na minutę, co jest istotne dla efektywności w stomatologii, gdzie precyzja i szybkość są kluczowe.

Pytanie 37

Aby dokładniej określić długość roboczą kanału korzeniowego zęba, wykorzystuje się

A. endoskop

B. diagnodent

C. endometr

D. pulpometr

Endometr to specjalistyczne urządzenie stosowane w endodoncji do pomiaru długości roboczej kanału korzeniowego zęba. Jego działanie opiera się na analizie przewodnictwa elektrycznego, co pozwala na precyzyjne określenie miejsca, w którym kończy się kanał korzeniowy. Precyzyjny pomiar długości roboczej jest kluczowy dla efektywnego leczenia endodontycznego, ponieważ niedokładne określenie tej długości może prowadzić do niekompletnego usunięcia miazgi, co z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia stanów zapalnych oraz infekcji. W praktyce, endometr jest używany w połączeniu z radiografią, co pozwala na jeszcze dokładniejsze wizualizowanie struktury korzenia zęba. Zgodnie z wytycznymi American Association of Endodontists, stosowanie endometru stanowi standard w nowoczesnej endodoncji, co podkreśla jego rolę w podnoszeniu jakości przeprowadzanych zabiegów.

Pytanie 38

Podczas zabiegu związane z leczeniem ubytku, lekarz poprosił asystentkę o zmianę pozycji głowy pacjenta w poziomie. Która z pięciu zasad zmian umożliwia dostosowanie głowy pacjenta do pozycji, w której znajduje się lekarz?

A. I

B. IV

C. III

D. II

Odpowiedź III jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zmiany ułożenia głowy pacjenta w sposób, który optymalizuje widoczność i dostępność ubytku dla lekarza. W praktyce stomatologicznej, kluczowe jest zapewnienie wygodnej i stabilnej pozycji pacjenta, co może być osiągnięte dzięki odpowiedniemu ustawieniu głowy. Ułożenie głowy w płaszczyźnie poziomej jest istotne dla eliminacji zakłóceń w pracy lekarza oraz dla komfortu pacjenta. Zmiana ta pozwala na lepszą kontrolę nad kątem widzenia oraz umożliwia lekarzowi skuteczniejsze wykorzystanie narzędzi stomatologicznych. W standardach dotyczących ergonomii w stomatologii, zaleca się, aby pacjent znajdował się w pozycji, która minimalizuje napięcie mięśniowe oraz umożliwia swobodne ruchy lekarza. Przykładowo, w procedurach takich jak leczenie kanałowe czy zakładanie wypełnień, precyzyjne ułożenie głowy pacjenta jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wykonania zabiegu oraz redukcji ryzyka błędów operacyjnych.

Pytanie 39

Jak długo należy przechowywać dokumentację radiologiczną oraz zdjęcia rentgenowskie?

A. 5 lat

B. 20 lat

C. 30 lat

D. 10 lat

Dokumentacja radiologiczna, w tym zdjęcia rentgenowskie, jest kluczowym elementem procesu diagnostycznego oraz leczenia pacjentów. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i standardami medycznymi, okres przechowywania tych materiałów wynosi 10 lat. Taki czas ochrony dokumentacji zapewnia nie tylko możliwość powrotu do wcześniejszych badań pacjenta, ale również umożliwia analizę długoterminowych wyników leczenia. Przykładowo, jeżeli pacjent poddawany jest regularnemu monitorowaniu w przypadku chorób przewlekłych, dostęp do zdjęć z przeszłości pozwala lekarzowi na lepsze ocenianie postępu choroby. Warto również wspomnieć, że przepisy mogą różnić się w zależności od kraju oraz instytucji, jednak w wielu przypadkach 10-letni okres przechowywania obowiązuje jako standardowa praktyka. Ponadto, w przypadku konieczności dowodzenia w sprawach prawnych, dobrze przechowywana dokumentacja radiologiczna może stanowić istotny dowód, co podkreśla znaczenie właściwego zarządzania danymi medycznymi.

Pytanie 40

Którego zabiegu nie powinno się przeprowadzać, gdy pacjent leży?

A. Opracowania kanałów

B. Przymiarki protez

C. Ekstyrpacji miazgi

D. Piaskowania zębów

Przymiarki protez to kluczowy etap w procesie protetycznym, który wymaga, aby pacjent znajdował się w pozycji siedzącej lub półleżącej. Jest to istotne ze względu na naturalne ułożenie szczęk oraz ich relacje, które mogą się zmieniać w pozycji leżącej. Pozycja leżąca może prowadzić do niewłaściwego odwzorowania łuków zębowych i sprzyjać błędom w pomiarach, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem protezy. W praktyce, przymiarki powinny być przeprowadzane w komfortowej pozycji pacjenta, aby zapewnić dokładność podczas pomiarów oraz umożliwić oceny estetyczne i funkcjonalne. W wielu przypadkach technicy protetyczni wykorzystują również dodatkowe narzędzia, takie jak wosk do odzwierciedlenia kształtu łuków zębowych. Dobre praktyki w dziedzinie protetyki zalecają, aby każda przymiarka była starannie monitorowana, a pacjent aktywnie uczestniczył w procesie oceny, co jest znacznie łatwiejsze, gdy nie leży on na stole. Ostatecznie, precyzyjne przymiarki są kluczowe dla sukcesu protetycznego, co podkreślają standardy jakości w stomatologii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej