Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 10:56
Data zakończenia: 21 maja 2025 11:12

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty

B. Purpurowy

C. Zielony

D. Szary

Wybór purpurowego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny jest kluczowy dla uzyskania wyższego kontrastu obrazu. Filtr purpurowy działa na zasadzie absorpcji światła zielonego i żółtego, co pozwala na zwiększenie różnicy między najjaśniejszymi a najciemniejszymi tonami w obrazie. W praktyce, stosując purpurowy filtr, można uzyskać bardziej dramatyczne efekty w fotografiach czarno-białych, podkreślając detale, które w innych przypadkach mogą zniknąć w szarościach. Dobrym przykładem może być wykorzystanie tego filtru przy kopiowaniu negatywów krajobrazowych, gdzie różnorodność tonacji zieleni w negatywie może sprawić, że zdjęcie będzie wyglądać płasko. Dzięki purpurowemu filtrowi, zyskujemy głębię oraz bogatsze tony, co jest szczególnie pożądane w fotografii artystycznej. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego filtru to standardowa praktyka w darkroomach, zgodna z zaleceniami profesjonalnych fotografów, którzy dążą do jak najlepszego odwzorowania wizji artystycznej.

Pytanie 2

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. Foveon X3

B. CCD

C. LIVE MOS

D. CMOS

Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 3

Lokalne poprawki w cyfrowym obrazie, które polegają na wypełnieniu luk, można zrealizować przy użyciu narzędzia o nazwie

A. lasso

B. stempel

C. szybka maska

D. różdżka, stempel

Narzędzie stempel, znane również jako klon, jest niezwykle użyteczne w miejscowym retuszu obrazu cyfrowego, ponieważ pozwala na precyzyjne uzupełnianie ubytków poprzez kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu do drugiego. Użytkownik może wybierać punkty źródłowe, z których będą pobierane piksele, co umożliwia dokładne dopasowanie tekstury i koloru. Przykładem zastosowania stempla jest usuwanie niechcianych obiektów, takich jak plamy czy zarysowania na zdjęciach. W profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, narzędzie to jest standardem w procesie retuszu, a jego skuteczność wzrasta wraz z umiejętnościami użytkownika. Warto pamiętać o używaniu różnych rozmiarów pędzli oraz ajustowaniu twardości narzędzia, co pozwala na bardziej naturalny efekt końcowy i minimalizuje widoczność poprawek. Dobrą praktyką jest również praca na nowych warstwach, co umożliwia łatwe cofanie zmian oraz większą kontrolę nad efektem końcowym.

Pytanie 4

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 72 ppi

B. 150 ppi

C. 300 ppi

D. 200 ppi

Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem stosowanym w przygotowywaniu materiałów przeznaczonych do druku. Wysoka rozdzielczość pozwala uzyskać lepszą jakość wydruku, co jest szczególnie istotne przy projektach reklamowych, które mają przyciągać uwagę klientów i prezentować produkty w korzystnym świetle. Przygotowując plik w rozdzielczości 300 ppi, zapewniamy, że szczegóły będą wyraźne i ostre, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, grafik oraz tekstu. W praktyce, jeśli plik przygotowany w niższej rozdzielczości, np. 150 ppi lub 72 ppi, zostanie wydrukowany, może skutkować rozmytymi obrazami oraz nieczytelnym tekstem, co negatywnie wpłynie na odbiór materiału. W kontekście standardów branżowych, 300 ppi jest powszechnie akceptowane jako minimalna wartość rozdzielczości dla materiałów drukowanych, aby zapewnić najwyższą jakość prezentacji. Dobrą praktyką jest również zapoznanie się z wymaganiami konkretnego drukarza, ponieważ mogą oni mieć własne preferencje dotyczące rozdzielczości.

Pytanie 5

Ile bitów głębi ma obraz w systemie RGB, który dysponuje 16,7 milionami kolorów?

A. 8 bit/piksel

B. 32 bit/piksel

C. 16 bit/piksel

D. 24 bit/piksel

Odpowiedź 24 bit/piksel jest poprawna, ponieważ obraz w trybie RGB składa się z trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Każdy z tych kolorów jest reprezentowany przez 8 bitów, co daje łącznie 24 bity na piksel. Taki format pozwala na uzyskanie 16,7 miliona różnych kolorów (2^24 = 16,777,216), co jest standardem w grafice komputerowej dla wielu aplikacji, w tym gier, fotografii cyfrowej i projektowania. Zastosowanie tego standardu zapewnia dużą głębię kolorów oraz odpowiednią dokładność odwzorowania barw, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych, takich jak edycja zdjęć, tworzenie animacji oraz w projektowaniu interfejsów użytkownika. Warto również zauważyć, że stosowanie 24-bitowych obrazów jest powszechną praktyką w formatach plików graficznych, takich jak PNG czy JPEG, co umożliwia ich szeroką kompatybilność w różnych aplikacjach i urządzeniach.

Pytanie 6

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej widoczne przy fotografowaniu

A. portretów ze światłem punktowym z tyłu

B. kontrastowych scen z dużym otworem przysłony

C. jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony

D. nocnych krajobrazów z długimi czasami ekspozycji

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej zauważalne podczas fotografowania jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony, ponieważ w takich warunkach światło jest równomiernie rozproszone, co sprawia, że wszelkie niedoskonałości stają się bardziej widoczne. Kiedy wykorzystujemy mały otwór przysłony, głębia ostrości się zwiększa, co oznacza, że więcej elementów na zdjęciu jest w ostrości. W rezultacie wszelkie plamy, pyłki czy zanieczyszczenia na matrycy, które normalnie mogłyby zostać zatuszowane przez różnorodność kadrów, stają się wyraźnie dostrzegalne. Przykładem mogą być zdjęcia nieba, białych ścian lub innych jednolitych powierzchni, gdzie każdy drobiazg przejawia się jako niepożądany punkt. Warto pamiętać, że regularne czyszczenie matrycy oraz dbanie o sprzęt to podstawowe standardy w fotografii, które pozwalają uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas sesji zdjęciowych.

Pytanie 7

Kiedy wykorzystuje się metodę wielokrotnego błysku w czasie fotografowania?

A. na tle słońca

B. w nocy przy słabym oświetleniu budynków

C. z zastosowaniem efektu sztafażu

D. błyskawic podczas nocnych ujęć

Fotografia błyskawic w nocy, pod słońce, czy efekt sztafażu brzmią ciekawie, ale w praktyce to nie najlepsze podejście do robienia fajnych zdjęć. Pierwsza opcja, która mówi o błyskawicach, opiera się na błędnym przekonaniu, że da się je uchwycić z pomocą wielokrotnego błysku. W rzeczywistości, żeby zarejestrować błyskawicę, potrzebujemy długiego czasu naświetlania, bo to zaledwie moment. Użycie błysku zrujnuje naturalne światło, które jest mega ważne w tym przypadku. Chociaż druga odpowiedź dotycząca fotografowania pod słońce jest kusząca, to pomija podstawowe zasady ekspozycji i balansu bieli. Może skończyć się prześwietleniem zdjęć oraz zatarciem detali w jasnych miejscach. A efekt sztafażu, który polega na dodaniu elementów w tle dla lepszej kompozycji, nie pasuje do techniki wielokrotnego błysku, bo ta skupia się na równomiernym oświetleniu obiektów w głównym zakresie widzenia. Zrozumienie tych technik i ich zastosowań to klucz do udanych zdjęć.

Pytanie 8

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. JPEG

B. PNG

C. PSD

D. TIFF

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 9

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym polega na

A. regulacji zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL

B. usuwaniu szumów przez separację sygnału od zakłóceń

C. rozdzieleniu detali i kolorów na oddzielne warstwy w celu selektywnej edycji

D. konwersji obrazu do przestrzeni Lab dla lepszego retuszu skóry

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym jest techniką, która pozwala na rozdzielenie detali obrazu, takich jak faktura skóry, od kolorystyki tychże detali. Dzięki temu procesowi możemy edytować kolory i detale oddzielnie, co umożliwia uzyskanie bardziej naturalnych i estetycznych efektów. W praktyce, na przykład podczas retuszu portretów, możemy zmiękczyć niedoskonałości skóry, jednocześnie zachowując jej naturalny kolor i tonację. To podejście jest szeroko stosowane w branży fotografii mody oraz w kosmetykach, gdzie detale jak zmarszczki czy blizny są często korygowane, ale kolory i tekstury muszą pozostać autentyczne. Stosowanie tej metody w połączeniu z warstwami w programach graficznych, takich jak Photoshop, umożliwia także łatwe wprowadzanie poprawek i eksperymentowanie z różnymi efektami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć, a także z wymaganiami współczesnego rynku wizualnego.

Pytanie 10

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. twardej

B. normalnej

C. miękkiej

D. specjalnej

Wybór gradacji papieru fotograficznego ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego kontrastu w pozytywie czarno-białym. Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na zrozumienie różnych właściwości gradacji, które mogą prowadzić do niekorzystnych wyników. Papier o normalnej gradacji charakteryzuje się umiarkowanym kontrastem, co może nie wystarczyć w przypadku negatywów o dużych różnicach tonalnych, gdyż nie odda w pełni dynamiki obrazu. Stosowanie papieru specjalnego, z kolei, może sugerować pewne właściwości unikalne, ale zazwyczaj nie jest to standardowe rozwiązanie w przypadku dużego kontrastu, co może ograniczać jego wszechstronność. Papier miękki, mimo że może być użyteczny w innych kontekstach, w przypadku wysokiego kontrastu nie będzie w stanie oddać intensywności czerni oraz głębi, co jest kluczowe dla czarno-białych reprodukcji. Dążenie do uzyskania wyrazistych detali w takich przypadkach wymaga przemyślanego doboru materiałów, dlatego ważne jest zrozumienie, że każda z gradacji papieru ma swoje miejsce w zastosowaniach fotograficznych, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do rozczarowujących efektów. W praktyce, wiedza na temat gradacji papieru oraz ich właściwości powinna być podstawą każdego procesu wywoływania, szczególnie w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 11

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. kadru

B. ostrości

C. balansu bieli

D. perspektywy

Odpowiedź "ostrości" jest poprawna, ponieważ błąd ostrości w obrazie jest błędem, którego nie można skorygować podczas obróbki cyfrowej. Ostry obraz jest kluczowy w fotografii, ponieważ wpływa na percepcję detali i ogólną jakość obrazu. Gdy zdjęcie jest nieostre, najczęściej wynika to z niewłaściwego ustawienia ostrości w momencie wykonywania zdjęcia, co skutkuje utratą informacji o detalach. W przeciwieństwie do błędów kadrowania, balansu bieli czy perspektywy, które można poprawić za pomocą programów do edycji zdjęć, błąd ostrości skutkuje trwale gorszą jakością obrazu. Chociaż istnieją techniki do prób poprawy nieostrych zdjęć, takie jak zwiększenie kontrastu lub użycie narzędzi do wyostrzania, nie przywracają one pierwotnych szczegółów. Przykładem może być zastosowanie filtru wyostrzającego, który może poprawić postrzeganą ostrość, lecz nie przywróci utraconych detali. Ważne jest, aby unikać sytuacji prowadzących do nieostrości, poprzez odpowiednie ustawienie aparatu, użycie statywu w przypadku długich czasów otwarcia migawki oraz dbanie o prawidłowe naświetlenie. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla fotografów, którzy pragną uzyskać jak najwyższą jakość swoich prac.

Pytanie 12

Aby ustabilizować obraz pozytywowy w procesie czarno-białej obróbki, powinno się użyć wodnego roztworu substancji

A. chlorku rtęciowego i bromku potasowego

B. nadmanganianu potasowego

C. metolu, siarczynu sodowego, hydrochinonu oraz węglanu sodowego

D. tiosiarczanu sodowego, wodorosiarczynu sodu oraz chlorku amonowego

Tiosiarczan sodowy, wodorosiarczyn sodu oraz chlorek amonowy to substancje, które odgrywają kluczową rolę w procesie utrwalania obrazów pozytywowych w obróbce czarno-białej. Tiosiarczan sodowy działa jako środek utrwalający, eliminując niewywołane zasoby halogenków srebra, co zapobiega ich redukcji i blaknięciu obrazu. Wodorosiarczyn sodu pełni rolę reduktora, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszego kontrastu i lepszej jakości obrazu. Chlorek amonowy wspomaga proces wytwarzania stabilnych synergistycznych efektów, stabilizując pH roztworu, co jest istotne dla zachowania jakości obrazu. Przykładem zastosowania tych substancji może być proces wywoływania zdjęć w ciemni, gdzie precyzyjne stosowanie odpowiednich chemikaliów pozwala na uzyskanie obrazów o wysokiej jakości oraz długotrwałej trwałości. Zgodność z normami i praktykami branżowymi zapewnia, że proces jest nie tylko skuteczny, ale również bezpieczny dla użytkownika oraz środowiska.

Pytanie 13

Aby zrealizować w programie Adobe Photoshop kompozycję fotograficzną z wielu obrazów, należy zastosować

A. style warstw oraz tryby mieszania

B. narzędzia selekcji, kopiowania oraz maski warstw

C. filtry artystyczne i warstwy dopasowujące

D. narzędzia do korekcji oraz grupy warstw

Wybór innych narzędzi, jak style warstwy i tryby mieszania warstw, nie jest najodpowiedniejszy w kontekście tworzenia fotomontaży, ponieważ te funkcje głównie służą do modyfikacji wyglądu już istniejących warstw, a nie do efektywnego łączenia różnych obrazów. Style warstwy, takie jak cień, blask czy gradient, mogą być używane do nadawania warstwom efektów estetycznych, ale nie pozwalają na precyzyjne selekcjonowanie i łączenie elementów z różnych źródeł. Podobnie, tryby mieszania warstw zajmują się interakcją między warstwami, co jest przydatne do osiągania określonych efektów wizualnych, jednak nie stanowią podstawowego narzędzia do budowy fotomontażu. Z drugiej strony, filtry artystyczne i warstwy dopasowania, choć mogą wspierać proces twórczy, skupiają się głównie na edytowaniu i stylizacji jednego obrazu, a nie na łączeniu wielu elementów w jedną spójną kompozycję. Użytkownik może myśleć, że te narzędzia są wystarczające, jednak ignorując znaczenie narzędzi selekcji i maski, traci możliwość precyzyjnego kontrolowania, co zostanie połączone i jak to będzie wyglądać w końcowej wersji fotomontażu. To często prowadzi do frustracji, gdyż końcowy efekt nie odpowiada zamierzonym celom artystycznym.

Pytanie 14

Trójkąt ekspozycji w fotografii odnosi się do relacji pomiędzy

A. czasem naświetlania, obiektywem, czułością detektora obrazu

B. czasem naświetlania, liczbą przysłony, natężeniem oświetlenia

C. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu

D. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu

Trójkąt ekspozycji w fotografii to kluczowe pojęcie, które odnosi się do trzech głównych parametrów wpływających na naświetlenie zdjęcia: czasu naświetlania, liczby przysłony oraz czułości detektora obrazu. Czas naświetlania, wyrażany w sekundach lub ułamkach sekundy, określa, jak długo światło pada na matrycę aparatu. Liczba przysłony (f-stop) to wartość, która opisuje średnicę otworu w obiektywie, przez który przechodzi światło, co ma bezpośredni wpływ na głębię ostrości. Czułość detektora obrazu, mierzona w ISO, informuje, jak wrażliwy jest czujnik na światło. Zrozumienie interakcji między tymi trzema elementami pozwala fotografom na uzyskanie właściwej ekspozycji oraz na kreatywne manipulowanie efektami obrazu, takimi jak zamglenie tła czy zamrażanie ruchu. Przykładowo, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na skrócenie czasu naświetlania, co jest szczególnie przydatne w fotografii sportowej czy przy zdjęciach w ruchu. Właściwe zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla każdego fotografa, aby móc świadomie kształtować swoje zdjęcia zgodnie z zamierzonymi efektami.

Pytanie 15

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Obiektyw

B. Przysłona

C. Matówka

D. Migawka

Migawka to kluczowy element aparatu fotograficznego, który odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Jej główną funkcją jest otwieranie i zamykanie się w określonym czasie, co pozwala na kontrolę ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy. W praktyce, czas otwarcia migawki wpływa na to, jak zdjęcie będzie wyglądać – dłuższy czas naświetlania pozwala uchwycić więcej światła, co jest przydatne w słabo oświetlonych warunkach lub przy fotografowaniu ruchu, podczas gdy krótki czas pozwala na zarejestrowanie ostrego obrazu w jasnym świetle. Warto także znać różne rodzaje migawkek, takie jak migawki centralne i migawki szczelinowe, które mają różne zastosowania w fotografii. Zrozumienie roli migawki w kontekście ekspozycji, a także jej interakcji z innymi elementami, jak przysłona czy ISO, jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, wiele aparatów oferuje różne tryby pracy, w których można manualnie ustawić czas naświetlania, co pozwala na eksperymentowanie z kreatywnymi efektami. Dzięki tym informacjom, możemy lepiej zrozumieć, jak ważna jest migawka w procesie tworzenia zdjęć.

Pytanie 16

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce najczęstszym problemem jest

A. powstanie flary i zmniejszenie kontrastu

B. zwiększenie nasycenia kolorów

C. podwyższenie temperatury barwowej

D. zwiększenie głębi ostrości

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce, powstawanie flary i zmniejszenie kontrastu jest rzeczywiście najczęściej występującym problemem. Flara powstaje, gdy silne światło słoneczne pada na obiektyw aparatu, co prowadzi do niepożądanych efektów świetlnych, mogących zakłócać ostrość i klarowność zdjęcia. To zjawisko jest szczególnie widoczne w przypadku zdjęć robionych w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie kontrast pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami jest znaczny. Aby zminimalizować ten efekt, warto korzystać z osłon przeciwsłonecznych lub fotografować pod kątem, który ogranicza bezpośrednie padające światło na obiektyw. Dobrze również eksperymentować z ustawieniami aparatu, takimi jak zmniejszenie przysłony, co może pomóc w uzyskaniu lepszego kontrastu. Zastosowanie filtrów polaryzacyjnych również sprawdzi się w eliminowaniu flar i poprawie kolorów. Wiedza o tych technikach pomoże w uzyskaniu lepszych efektów w fotografii plenerowej.

Pytanie 17

W jakim formacie pliku powinno się zapisać obraz w kompresji bezstratnej?

A. RAW

B. TIFF

C. JPEG

D. GIF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najczęściej stosowanych formatów plików do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. Dzięki możliwości zachowania pełnej jakości obrazu, TIFF jest idealny do zastosowań profesjonalnych, takich jak druk czy archiwizacja, gdzie każdy detal jest istotny. W odróżnieniu od JPEG, który stosuje kompresję stratną, TIFF nie traci żadnych informacji podczas zapisu, co czyni go preferowanym wyborem w pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową oraz w obróbce obrazu. Format ten obsługuje zarówno kolory w odcieniach szarości, jak i kolorowe oraz jest szeroko wspierany przez oprogramowanie graficzne. Użytkownicy mogą także korzystać z różnych opcji kompresji bezstratnej, takich jak LZW czy ZIP, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że zdjęcia zapisane w formacie TIFF mogą być edytowane wielokrotnie, a ich jakość pozostanie nienaruszona, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii oraz projektach graficznych.

Pytanie 18

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Beauty dish

B. Strurnienica

C. Namiot bezcieniowy

D. Stół reprodukcyjny

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 19

W celu sfotografowania płaskiego dokumentu bez zniekształceń perspektywicznych należy

A. zastosować obiektyw szerokokątny z małą odległością przedmiotową

B. fotografować z możliwie największej odległości z użyciem teleobiektywu

C. użyć obiektywu makro z filtrem polaryzacyjnym

D. ustawić aparat tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu

Ustawienie aparatu tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu, jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia bez zniekształceń perspektywicznych. Gdy aparat znajduje się pod odpowiednim kątem, obiektyw rejestruje obraz bez deformacji, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów, które powinny być wiernie odwzorowane. Na przykład, w fotografii archiwalnej czy skanowaniu dokumentów, taka technika pozwala na zachowanie detali oraz prawidłowych proporcji, co jest niezbędne w pracy z dokumentami prawnymi czy naukowymi. Warto również pamiętać, że przy takim ustawieniu minimalizujemy ryzyko powstawania efektu keystone, czyli zniekształcenia, które pojawia się, gdy aparat jest ustawiony ukośnie w stosunku do fotografowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia, aby unikać cieni i refleksów, co dodatkowo poprawia jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 20

Który z filtrów fotograficznych najlepiej eliminuje refleksy świetlne na powierzchniach szklanych i wodnych?

A. Szary neutralny

B. UV

C. Połówkowy

D. Polaryzacyjny

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko odbić na powierzchniach szklanych lub wodnych. Działa on na zasadzie eliminowania niepożądanych refleksów, które mogą zakłócać czytelność obrazu. Umożliwia to uzyskanie bardziej nasyconych kolorów oraz poprawę kontrastu, co jest szczególnie ważne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Na przykład, gdy fotografujemy scenerię z odbiciem nieba w wodzie, filtr polaryzacyjny sprawia, że odbicie staje się mniej intensywne, co pozwala na lepsze uwydatnienie detali zarówno w wodzie, jak i w otaczającym krajobrazie. Ponadto, w fotografii architektury, filtry te pomagają w eliminacji refleksów na szklanych elewacjach budynków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej profesjonalnych zdjęć. Zastosowanie filtra polaryzacyjnego jest więc nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa. Warto pamiętać, że aby uzyskać optymalne rezultaty, filtr ten należy obracać w zależności od kąta padania światła, co daje trzy różne efekty w jednym ujęciu.

Pytanie 21

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od obiektu, który jest fotografowany, powinien znajdować się aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i zmniejszony dwukrotnie?

A. x < f

B. x = 2f

C. x > 2f

D. x = f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz fotografowanego obiektu, aparat z obiektywem o ogniskowej f musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. W przypadku soczewek skupiających, obraz rzeczywisty powstaje, gdy przedmiot znajduje się poza ogniskiem soczewki, a jego odległość od obiektywu musi być odpowiednio dostosowana do wymagań dotyczących skalowania obrazu. Na przykład, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 50 mm, aparat powinien być umiejscowiony w odległości przekraczającej 100 mm od obiektu, aby uzyskać pożądany efekt. W praktyce, w fotografii portretowej lub produktowej, takie ustawienie pozwala na uzyskanie ostrego i odpowiednio skadrowanego obrazu, co jest kluczowe w pracy zawodowych fotografów. Standardy takie jak wybór odpowiednich obiektywów i ich zastosowanie w zależności od odległości od obiektu są niezbędne w fotografii, aby zapewnić wysoką jakość obrazów oraz ich użyteczność w różnych kontekstach. Dlatego znajomość zasad optyki i ich praktyczne zastosowanie ma fundamentalne znaczenie w procesie tworzenia obrazów.

Pytanie 22

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Ramka.

B. Kroplomierz.

C. Pióro.

D. Przeciąganie.

Kadrowanie to technika, której celem jest przycięcie obrazu w celu zmiany jego rozmiaru lub kadru. Choć kadrowanie może pomóc w skupieniu uwagi na danym obiekcie, nie umożliwia precyzyjnego zaznaczania i edytowania elementów wewnątrz obrazu. Użytkownicy często mylą funkcję kadrowania z zaznaczaniem, co prowadzi do nieporozumień dotyczących możliwości edycyjnych narzędzi graficznych. Z kolei kroplomierz służy do wyboru koloru z obrazu, co ma zastosowanie przy dopasowywaniu kolorów lub tworzeniu palet, ale również nie wspiera zaznaczenia obiektów. Zastosowanie tego narzędzia może prowadzić do błędnych założeń o jego funkcjonalności. Narzędzie przesunięcia, mimo że pozwala na przenoszenie wybranych obiektów, nie oferuje opcji ich zaznaczania w sposób, który byłby potrzebny w przypadku bardziej złożonych projektów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to zakładanie, że każde narzędzie, które wpływa na wygląd lub położenie obiektów, może również zaznaczać te obiekty. Kluczowe w zrozumieniu działania narzędzi graficznych jest przyjęcie, że każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, które trzeba rozpoznać, aby efektywnie pracować nad projektami graficznymi.

Pytanie 23

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 500 mm

B. 10 mm

C. 50 mm

D. 200 mm

Obiektyw o ogniskowej 10 mm jest uważany za obiektyw szerokokątny, który ma zdolność do tworzenia efektu dystorsji beczkowatej. Dystorsja beczkowata polega na odkształceniu obrazu, gdzie linie proste w rzeczywistości są przedstawiane jako krzywe na zdjęciu, przypominające kształt beczki. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w narożnikach kadru. W przypadku obiektywów o krótkiej ogniskowej, takich jak 10 mm, kąt widzenia jest znacznie szerszy, co prowadzi do zwiększenia dystorsji. Tego rodzaju obiektywy są często wykorzystywane w fotografii architektury, krajobrazów oraz w foto-reportażu, gdzie szeroki kąt widzenia pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów w ograniczonej przestrzeni. W praktyce, aby zminimalizować efekt dystorsji, fotografowie często stosują techniki postprodukcji, takie jak korekcja obrazu w programach graficznych. Zrozumienie charakterystyki obiektywów szerokokątnych pozwala na lepsze planowanie ujęć i wykorzystanie ich zalet.

Pytanie 24

Który profil kolorów jest standardowym profilem monitorów i najlepszym wyborem dla publikacji internetowych?

A. ProPhoto RGB

B. CMYK

C. Adobe RGB

D. sRGB

sRGB (standard Red Green Blue) to najpopularniejszy profil kolorów stosowany w sieci, zaprojektowany z myślą o wyświetlaczach komputerowych oraz publikacjach internetowych. Jego szerokość gamy kolorystycznej jest optymalna dla większości monitorów, co czyni go standardem w branży. Używanie sRGB w projektach internetowych zapewnia, że kolory będą wyświetlane prawidłowo na różnych urządzeniach, co jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście różnorodności sprzętu użytkowników. Przykładowo, jeśli tworzysz grafikę do publikacji na stronie internetowej, zastosowanie profilu sRGB gwarantuje, że odbiorcy zobaczą zbliżone odcienie kolorów, niezależnie od tego, czy używają laptopa, smartfona, czy tabletu. W praktyce, wiele platform, takich jak Facebook czy Instagram, automatycznie konwertuje przesyłane zdjęcia do sRGB, ponieważ jest to profil najbardziej odpowiedni dla sieci. Wybierając sRGB, wspierasz również zasady dostępności i ułatwiasz doświadczenie użytkowników przeglądających Twoje treści.

Pytanie 25

Technologia pixel shift w nowoczesnych aparatach cyfrowych służy do

A. zwiększenia rozdzielczości i jakości obrazu przez wykonanie serii zdjęć z minimalnym przesunięciem matrycy

B. zwiększenia szybkości działania autofokusa

C. poprawy stabilizacji obrazu przy długich czasach naświetlania

D. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO

Technologia pixel shift to zaawansowana metoda zwiększania rozdzielczości i jakości obrazu w aparatach cyfrowych. Opiera się na wykonywaniu serii zdjęć, gdzie matryca aparatu jest przesuwana o minimalne odległości pomiędzy ujęciami. Dzięki temu, każda piksel w finalnym obrazie jest następująco uzupełniany z różnych kątów, co pozwala na zebranie większej ilości informacji o kolorach i detalach. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w fotografii krajobrazowej, gdzie ważne są detale w różnych partiach obrazu. Wykorzystując pixel shift, można uzyskać znacznie wyższą jakość zdjęć, co jest szczególnie istotne w kontekście druku wielkoformatowego. W branży fotograficznej standardem staje się coraz częstsze stosowanie tej technologii, zwłaszcza w aparatach średnioformatowych, które mają na celu maksymalne wykorzystanie potencjału matryc. To podejście sprzyja także uzyskiwaniu efektu HDR (High Dynamic Range), przy odpowiednim przetwarzaniu zdjęć.

Pytanie 26

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 28°

B. 47°

C. 18°

D. 62°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 27

Efekt przetwarzania HDR określany jako "HDR look" charakteryzuje się

A. całkowitym brakiem cieni i obszarów prześwietlonych

B. charakterystycznym czarno-białym wykończeniem z selektywnym kolorem

C. dominacją barw zimnych i niebieskiej poświaty

D. nienaturalnym wyglądem z przesadnym kontrastem lokalnym i nasyceniem kolorów

Efekt przetwarzania HDR, określany jako "HDR look", rzeczywiście charakteryzuje się nienaturalnym wyglądem z przesadnym kontrastem lokalnym oraz nadmiernym nasyceniem kolorów. Technologia HDR, czyli High Dynamic Range, pozwala na uchwycenie szerszego zakresu tonalnego, co w praktyce oznacza, że obrazy mogą zawierać zarówno bardzo jasne, jak i bardzo ciemne obszary. Jednakże, gdy HDR jest stosowane bez umiaru, może prowadzić do efektu, który wydaje się sztuczny. Przykładowo, w filmach czy grach wideo, zbyt intensywne podkreślenie kontrastu lokalnego może sprawić, że obrazy stają się nierealistyczne i przerysowane. Dobrze zrealizowany HDR powinien podkreślać szczegóły w cieniach i światłach, ale bez utraty naturalności. Warto zwrócić uwagę, że profesjonalni fotografowie i filmowcy stosują określone techniki, aby uzyskać harmonijny efekt HDR, który podkreśla rzeczywistość, a nie ją wypacza.

Pytanie 28

Podczas robienia zdjęcia w amerykańskim ujęciu, trzeba skadrować postać modela na wysokości jego

A. kolan

B. klatki piersiowej

C. ramion

D. stóp

Wybór kolan jako punktu kadrowania w planie amerykańskim jest zgodny z zasadami kompozycji w fotografii, które nakazują umieszczanie głównych elementów na linii, która jest naturalnie atrakcyjna dla oka. Plan amerykański, znany również jako plan do kolan, ma na celu ukazanie postaci modela w sposób, który zachowuje równowagę pomiędzy jego sylwetką a otoczeniem. Skadrowanie na wysokości kolan pozwala na uwypuklenie detali odzieży oraz dynamiki postawy, co jest kluczowe w modzie oraz portrecie. W praktyce, stosując ten kadr, możemy również lepiej uchwycić gesty i ruchy, co dodaje dynamiki do ujęcia. Przykładowo, w sesjach modowych, gdzie istotne są zarówno detale stylizacji, jak i naturalne zachowanie modela, plan amerykański umożliwia głębsze zaangażowanie widza w przedstawianą narrację wizualną. Takie podejście jest zgodne z szeroko akceptowanymi standardami w branży fotograficznej.

Pytanie 29

Przygotowując się do robienia zdjęć podczas wyścigów koni, warto zaopatrzyć się w

A. softbox

B. blendę

C. filtr połówkowy

D. teleobiektyw

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii wyścigów koni, ponieważ pozwala na zbliżenie się do akcji z daleka. Dzięki dużemu powiększeniu i wąskiemu polu widzenia, teleobiektywy umożliwiają uchwycenie dynamicznych momentów, takich jak galop koni, a także detali, które mogłyby zostać utracone przy użyciu obiektywów o mniejszej ogniskowej. Przykładem może być stosowanie teleobiektywu o ogniskowej 200 mm lub 300 mm, co pozwala na rejestrowanie emocjonujących ujęć z dystansu, bez zakłócania naturalnego zachowania zwierząt. W fotografii sportowej, a szczególnie w wyścigach, istotne jest także szybkie ustawianie ostrości, co jest możliwe dzięki nowoczesnym teleobiektywom, które często wyposażone są w zaawansowane systemy autofokusa. Dodatkowo, teleobiektywy pozwalają na uzyskanie efektu bokeh, co nadaje zdjęciom profesjonalny wygląd i skupia uwagę na głównym obiekcie. W kontekście standardów branżowych, teleobiektyw jest preferowany przez profesjonalnych fotografów sportowych, co czyni go nieodzownym narzędziem w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Zastosowanie metody wielokrotnego błysku ma miejsce w przypadku fotografii

A. z efektem sztafażu

B. pod słońcem

C. w nocy słabo oświetlonych budowli

D. błyskawic w nocy

Fotografowanie pod słońce jest techniką, która polega na umiejscowieniu źródła światła (słońca) za obiektem, co często prowadzi do niedoświetlenia fotografowanego obiektu oraz efektów odblaskowych. W takich warunkach, standardowa lampa błyskowa może pomóc, ale zastosowanie wielokrotnego błysku nie jest optymalne, ponieważ ten sposób nie pozwala na kontrolowanie nadmiaru światła słonecznego. Z kolei błyskawice w nocy, chociaż mogą być atrakcyjne wizualnie w kontekście zdjęć, nie są związane z zastosowaniem lampy błyskowej w fotografii i nie mają zastosowania w kontekście wielokrotnego błysku. Efekt sztafażu odnosi się do umiejętności uchwycenia postaci ludzkich w kontekście otoczenia, natomiast metoda wielokrotnego błysku nie jest typowo związana z tym podejściem. W sytuacjach słabo oświetlonych, wykorzystanie wielokrotnego błysku staje się kluczowe dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji oraz uchwycenia detali, co nie jest możliwe w przypadku wspomnianych wcześniej technik. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków opierają się na niepełnym zrozumieniu działania lampy błyskowej oraz jej zastosowań w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 31

Aby uzyskać materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu, koreks powinien być załadowany

A. w całkowitej ciemności

B. w oświetleniu oliwkowym

C. przy oświetleniu pomarańczowym

D. pod światłem żółtym

Odpowiedź "w całkowitej ciemności" jest poprawna, ponieważ podczas wywoływania materiału negatywowego o uczuleniu panchromatycznym, niezbędne jest unikanie wszelkich źródeł światła, które mogą wpłynąć na emulację światłoczułą. Materiały te są niezwykle wrażliwe na światło, co oznacza, że nawet niewielka ekspozycja na światło białe może spowodować niepożądane naświetlenia i zniszczenie obrazu. Przygotowując koreks do wywoływania, należy zapewnić, że cały proces odbywa się w ciemnym pomieszczeniu, wykorzystując odpowiednie pomieszczenia do przechowywania chemikaliów oraz sprzętu. W praktyce oznacza to korzystanie z ciemni, która spełnia standardy bezpieczeństwa oraz ochrony przed światłem, aby zachować jakość zdjęć. Warto również zastosować ciemne torby do przenoszenia materiałów filmowych oraz odpowiednie akcesoria, które zapobiegają przypadkowemu naświetleniu, co jest istotne w profesjonalnym procesie fotograficznym. Zgodnie z dobrymi praktykami w fotografii analogowej, wywoływanie w całkowitej ciemności jest kluczowym elementem, aby uzyskać optymalne rezultaty wywoływania.

Pytanie 32

Jaką minimalną liczbę pikseli trzeba uzyskać do wykonania zdjęcia, które będzie drukowane w formacie 10 x 50 cali, przy rozdzielczości 300 dpi, bez potrzeby interpolacji danych?

A. 50 Mpx

B. 30 Mpx

C. 100 Mpx

D. 10 Mpx

Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo popaść w nieporozumienia dotyczące wymagań dotyczących rozdzielczości zdjęć. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 Mpx wynika z niedostatecznej znajomości zasad obliczania pikseli dla druku. Użytkownicy mogą myśleć, że liczba megapikseli powinna być niższa, biorąc pod uwagę, że 30 Mpx wydaje się być dużą wartością. Jednakże, w kontekście wymagań druku w wysokiej jakości, jest to niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia pełnej liczby pikseli potrzebnej dla określonych wymiarów. Odpowiedź 10 Mpx jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że zdjęcie w formacie 10 x 50 cali mogłoby być wystarczająco szczegółowe przy tak niskiej rozdzielczości. To podejście prowadzi do błędów w jakości wydruku, które mogą być zauważalne gołym okiem. Natomiast wybór 100 Mpx, choć wysoki, jest również nieadekwatny, ponieważ oznacza nadmiarową liczbę pikseli, co zwiększa rozmiar pliku bez realnej potrzeby. W praktyce, zrozumienie, jak przeliczać wymiary i rozdzielczość, jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. Warto stosować się do ogólnych wytycznych, które sugerują, że dla wysokiej jakości druku należy dążyć do wartości bliskiej 50 Mpx w przypadku tak dużych wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 33

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. wymontować zużytą żarówkę

B. odkręcić śruby zabezpieczające

C. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego

D. odłączyć powiększalnik od zasilania

Odłączenie powiększalnika od zasilania przed przystąpieniem do wymiany żarówki jest kluczowym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniem. Praca z urządzeniem elektrycznym, takim jak powiększalnik, wiąże się z ryzykiem porażenia prądem, dlatego zawsze należy najpierw odłączyć je od źródła zasilania. W tym przypadku, działając zgodnie z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), eliminujemy ryzyko niewłaściwego działania urządzenia oraz potencjalnych uszkodzeń. Dobre praktyki w obsłudze sprzętu fotograficznego i laboratoryjnego zalecają, aby przed jakąkolwiek konserwacją lub wymianą części, upewnić się, że urządzenie jest wyłączone. Po odłączeniu zasilania można bezpiecznie przystąpić do wymiany żarówki, co pozwala na zabezpieczenie nie tylko zdrowia operatora, ale i samego sprzętu. Pamiętaj, aby używać odpowiednich narzędzi i technik zgodnych z instrukcją producenta, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy.

Pytanie 34

Aby przypisać archiwizowanym zdjęciom atrybuty ułatwiające ich szybkie odnajdywanie, należy użyć aplikacji programu Adobe

A. Bridge

B. InDesign

C. Flash

D. Acrobat

Adobe Bridge to aplikacja stworzona z myślą o zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym fotografii. Umożliwia użytkownikom przypisywanie atrybutów, takich jak słowa kluczowe, oceny czy metadane, które znacznie ułatwiają późniejsze wyszukiwanie i organizację zdjęć. Dzięki integracji z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Lightroom, Bridge stanowi centralne miejsce do zarządzania zasobami kreatywnymi. Przykładem praktycznego zastosowania może być stworzenie złożonej biblioteki zdjęć, gdzie fotografie są systematycznie kategoryzowane i tagowane, co pozwala na szybkie odnalezienie ich w przyszłości. Co więcej, użycie Bridge jako narzędzia do archiwizacji i organizacji zdjęć jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie metadanych w celu zwiększenia efektywności i możliwości wyszukiwania w dużych zbiorach danych. Efektywne zarządzanie zdjęciami z wykorzystaniem Bridge może znacząco poprawić produktywność pracy kreatywnej.

Pytanie 35

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. paralaksy

B. winietowania

C. aberracji komatycznej

D. dystorsji beczkowatej

Winietowanie to zjawisko, które objawia się spadkiem jasności obrazu w rogach kadru w porównaniu do jego centrum. Jest to efekt, który najczęściej występuje w obiektywach szerokokątnych, gdzie konstrukcja optyczna powoduje, że światło docierające do krawędzi soczewek jest mniej intensywne. W praktyce, winietowanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, gdyż pozwala na skupienie uwagi widza na centralnej części kadru. Aby zminimalizować ten efekt, fotografowie często korzystają z filtrów, które pomagają wyrównać jasność, a także planują ustawienia ekspozycji tak, by uniknąć nadmiernego winietowania. Standardy branżowe zalecają testowanie obiektywów pod kątem winietowania, aby dostosować techniki fotografowania i edycji w celu uzyskania jak najlepszej jakości obrazu. Wiedza na temat winietowania jest niezbędna dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą świadomie kontrolować estetykę swoich prac, a także dla osób zajmujących się edycją zdjęć, które mogą stosować techniki retuszu, aby zredukować niepożądane efekty.

Pytanie 36

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku

B. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody

C. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby

D. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia

Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 37

Pomiar intensywności światła realizuje się przy użyciu światłomierza skierowanego

A. na tle

B. w stronę źródła światła

C. w stronę aparatu

D. w kierunku fotografowanego obiektu

Skierowanie światłomierza w stronę fotografowanego obiektu, tła czy źródła światła, jak sugerują inne odpowiedzi, prowadzi do błędów w pomiarze, które mogą wpływać na jakość finalnego obrazu. Kiedy światłomierz jest skierowany w stronę obiektu, nie uwzględnia on całego kontekstu oświetleniowego, co może skutkować niedoszacowaniem lub przeszacowaniem ekspozycji. Mierząc w stronę tła, można wprowadzić dodatkowe zniekształcenia, ponieważ tło zwykle ma inną jasność niż obiekt, co może prowadzić do nieprawidłowych ustawień aparatu. Z kolei kierowanie światłomierza w stronę źródła światła dostarczy jedynie informacji o intensywności tego konkretnego źródła, co jest niewystarczające do oceny całego oświetlenia sceny. Takie podejście pomija inne elementy oświetleniowe, które mają wpływ na kompozycję i styl zdjęcia. W przypadku skierowania światłomierza w stronę aparatu, operator uzyskuje kompleksowy pomiar, który uwzględnia wszystkie źródła światła w danym ujęciu. W praktyce, błędne pomiary mogą prowadzić do niechcianych efektów prześwietlenia lub niedoświetlenia. Warto zatem pamiętać, że właściwa technika pomiaru światła jest kluczowa dla uzyskania profesjonalnych rezultatów w fotografii, a ignorowanie tej zasady może negatywnie wpłynąć na ostateczny efekt artystyczny i techniczny zdjęcia.

Pytanie 38

Technika scanography (skanografia) polega na

A. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

B. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

C. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

D. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Pytanie 39

Na jaki format powinien zostać zmieniony plik PSD, by można go było zamieścić w mediach społecznościowych?

A. DOCX

B. TIFF

C. RAW

D. JPEG

Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najczęściej używanym formatem plików graficznych w sieci, w tym na portalach społecznościowych. Jest to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji pliku część danych jest usuwana, co pozwala znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez zauważalnej utraty jakości dla standardowego użytkownika. Dzięki temu zdjęcia w formacie JPEG ładowane są szybciej, co jest kluczowe w kontekście mediów społecznościowych, gdzie użytkownicy oczekują natychmiastowego dostępu do treści. Warto również zaznaczyć, że JPEG obsługuje pełną gamę kolorów, co jest istotne przy publikacji zdjęć, zapewniając im atrakcyjny wygląd. W praktyce, przy publikowaniu na platformach takich jak Facebook, Instagram czy Twitter, pliki JPEG są preferowane ze względu na ich powszechność i łatwość przetwarzania. Z tego powodu konwersja pliku PSD (Adobe Photoshop Document) do JPEG staje się standardem w branży, umożliwiającym efektywne udostępnianie wysokiej jakości grafik.

Pytanie 40

Jaką rozdzielczość powinien mieć plik cyfrowy, który ma trafić do folderu reklamowego, gdy nie znamy rozdzielczości drukarki?

A. 72 ppi

B. 300 ppi

C. 200 ppi

D. 150 ppi

Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem w przemyśle graficznym dla materiałów przeznaczonych do druku. Użycie tej wartości zapewnia, że obraz będzie miał wystarczającą jakość, aby zachować ostrość i szczegóły, nawet przy zbliżeniu. Wartość 300 ppi jest szczególnie ważna w kontekście druku profesjonalnego, ponieważ urządzenia drukarskie wykorzystują tę rozdzielczość do generowania wysokiej jakości wydruków. Na przykład, jeśli przygotowujesz ulotkę, plakat lub inną formę reklamy, obrazy przygotowane w tej rozdzielczości będą miały odpowiednią klarowność, co jest kluczowe dla przyciągnięcia uwagi odbiorców. Warto również zauważyć, że rozdzielczość 300 ppi jest wspierana przez normy ISO 12647, które definiują procedury i standardy dla druku kolorowego, co podkreśla jej znaczenie w branży. Dla najlepszych rezultatów, zawsze warto przygotowywać pliki z wyższą rozdzielczością, aby w razie potrzeby można było je skalować bez utraty jakości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej