Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 11:33
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 12:06

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Firma Odzieżowa sp. z o.o. tworząc plan biznesowy, przeprowadziła analizę SWOT. Jako swoją mocną stronę wskazała

A. ubóstwo społeczeństwa.

B. silną pozycję na rynku.

C. brak przewagi nad rywalami.

D. niskie zasoby finansowe.

Znacząca pozycja firmy na rynku jest istotnym atutem, który może przyczynić się do długoterminowego sukcesu przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT, identyfikacja mocnych stron, takich jak silna pozycja rynkowa, pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów i opracowanie strategii rozwoju. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy firma odzieżowa posiada rozpoznawalną markę, co umożliwia jej łatwiejsze wprowadzenie nowych produktów na rynek. Silna pozycja może również przyciągać inwestorów oraz partnerów biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku. W branży odzieżowej, przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często korzystają z przewag skali, co pozwala na obniżenie kosztów produkcji oraz zdobycie większej bazy klientów. Dodatkowo, mocna pozycja na rynku sprzyja budowaniu lojalności klientów oraz zaufania do marki, co w dłuższej perspektywie przekłada się na stabilność finansową i wzrost rentowności. W związku z tym, identyfikacja mocnych stron, takich jak znacząca pozycja rynkowa, jest kluczowym elementem skutecznego planowania strategicznego.

Pytanie 2

Firma nabyła zestaw komputerowy o wartości początkowej 9 000 zł. Roczna stawka amortyzacji wynosi 30%. Do naliczania kwoty amortyzacji firma wykorzystuje liniową metodę amortyzacji. Jaką wartość bieżącą osiągnie ten środek trwały po dwóch latach odpisów amortyzacyjnych?

A. 5 400 zł

B. 6 300 zł

C. 2 700 zł

D. 3 600 zł

Wartość bieżąca środka trwałego po dwóch latach obliczamy, naliczając roczne odpisy amortyzacyjne. W przypadku metody liniowej, odpis amortyzacyjny obliczamy jako iloczyn wartości początkowej i rocznej stawki amortyzacji. W naszym przypadku, wartość początkowa zestawu komputerowego wynosi 9 000 zł, a roczna stawka amortyzacji wynosi 30%. Zatem roczny odpis amortyzacyjny wynosi 9 000 zł * 30% = 2 700 zł. Po pierwszym roku wartość bieżąca zestawu wynosi: 9 000 zł - 2 700 zł = 6 300 zł. Po drugim roku kolejny odpis amortyzacyjny prowadzi do wartości: 6 300 zł - 2 700 zł = 3 600 zł. Takie podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości i umożliwia skuteczne zarządzanie majątkiem trwałym w przedsiębiorstwie. Znajomość metod amortyzacji oraz ich zastosowanie jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji finansowych.

Pytanie 3

Które dokumenty mogą być zniszczone po zakończeniu roku obrotowego, w którym zostały wystawione, a także po dokonaniu rozliczenia osób odpowiedzialnych finansowo?

A. Paragony z kas fiskalnych

B. Sprawozdania finansowe

C. Listy płac

D. Faktury VAT za sprzedaż

Paragony z kas fiskalnych są dokumentami, które można zniszczyć po zakończeniu roku obrotowego oraz po rozliczeniu osób materialnie odpowiedzialnych, ponieważ prawo polskie nie wymaga ich archiwizacji na dłuższy okres. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, okres przechowywania paragonów wynosi 5 lat od końca roku, w którym dokonano sprzedaży. Umożliwia to firmom uproszczenie procesów zarządzania dokumentacją oraz zmniejszenie obciążeń związanych z jej archiwizowaniem. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy mogą skutecznie zarządzać swoją dokumentacją, eliminując niepotrzebne dokumenty, co pozwala na lepszą organizację i oszczędność miejsca. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją podkreślają znaczenie regularnej eliminacji zbędnych dokumentów w celu utrzymania klarowności w procesach biznesowych oraz poprawy efektywności operacyjnej.

Pytanie 4

Na podstawie zamieszczonych danych oblicz, ile wynosi koszt zużycia materiałów przypadający na wyprodukowanie 10 sztuk bluzek damskich i 10 sztuk spódnic.

Dane niezbędne do kalkulacji kosztów produkcji wyrobów krawieckich
Wyszczególnienie	Norma zużycia materiałów	Cena tkaniny za 1 m.b.
Bluzka damska	2,00 m.b./szt.	11,00 zł
Spódnica	2,10 m.b./szt.	10,00 zł

A. 340,00 zł

B. 220,00 zł

C. 210,00 zł

D. 430,00 zł

Koszt zużycia materiałów na produkcję bluzek i spódnic został obliczony poprzez pomnożenie normy zużycia materiałów dla każdego z produktów przez cenę tkaniny na metr bieżący. Na przykład, jeśli norma dla bluzki wynosi 2 metry tkaniny, a cena za metr to 20 zł, to koszt materiałów na jedną bluzkę wynosi 40 zł. Przy produkcji 10 bluzek całkowity koszt to 400 zł. Podobnie, jeśli norma dla spódnicy wynosi 1,5 metra, to koszt materiałów na jedną spódnicę przy tej samej cenie wynosi 30 zł, co przy 10 sztukach daje 300 zł. Sumując te kwoty, uzyskujemy 400 zł (bluzki) + 300 zł (spódnice) = 700 zł. Prawidłowa odpowiedź odnosi się do szerszego kontekstu obliczeń budżetowych w procesie produkcyjnym, który jest kluczowy dla planowania finansowego i zarządzania kosztami. Umożliwia to efektywne zarządzanie zasobami i minimalizację kosztów produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie precyzyjne kalkulacje są niezbędne dla rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest współwłasnością dwóch partnerów, posiadających udziały w wysokości:
partner X-40 000 zł,
partner Y-10 000 zł.
W ciągu roku firma wypracowała zysk wynoszący 100 000 zł. Mając na uwadze, że do podziału przeznacza się 20% zysku, oblicz kwotę dywidendy, która przysługuje partnerowi X?

A. 20 000 zł

B. 10 000 zł

C. 40 000 zł

D. 16 000 zł

Aby obliczyć kwotę dywidendy należną wspólnikowi X, należy najpierw ustalić całkowity zysk, który jest do podziału. W tym przypadku zysk spółki wynosi 100 000 zł, a zgodnie z umową, do podziału przeznaczone jest 20% tego zysku, co daje 20 000 zł. Następnie, aby określić, jaka część tej kwoty przypada wspólnikowi X, należy wziąć pod uwagę proporcję jego udziałów w stosunku do całkowitych udziałów w spółce. Wspólnik X posiada 40 000 zł, podczas gdy wspólnik Y ma 10 000 zł, co daje łącznie 50 000 zł. Proporcja udziałów wspólnika X wynosi 40 000 zł / 50 000 zł = 0,8. Dlatego wspólnik X otrzymuje 80% z kwoty do podziału, co przekłada się na 16 000 zł. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w zakresie podziału zysków w spółkach z o.o., co zapewnia sprawiedliwość i przejrzystość w relacjach wspólników. Takie podejście do podziału zysków opiera się na zasadach współwłasności i jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwami.

Pytanie 6

Kiedy hurtownia sprzedaje 2 400 sztuk towarów w ciągu miesiąca (30 dni), a dostawy są realizowane co 6 dni zgodnie z umową, jaką wartość powinien mieć minimalny zapas?

A. 480 sztuk

B. 80 sztuk

C. 400 sztuk

D. 13 sztuk

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz analizy sprzedaży. Odpowiedzi takie jak 400 sztuk, 80 sztuk czy 13 sztuk nie uwzględniają całkowitego wolumenu sprzedaży w kontekście czasu oczekiwania na dostawę. Na przykład, wybór 400 sztuk sugeruje, że hurtownia miałaby jedynie nieznaczną rezerwę, co jest niewystarczające, zwłaszcza jeśli sprzedaż wynosi 80 sztuk dziennie przez 6 dni, co daje 480 sztuk. Wybór 80 sztuk jako minimalnego zapasu ignoruje fakt, że towar sprzedawany jest przez dłuższy okres, a dostawa następuje dopiero po 6 dniach, co może prowadzić do braków. Odpowiedź 13 sztuk jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ praktycznie nie zapewnia żadnej ochrony przed potencjalnym wzrostem popytu. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że minimalny zapas powinien zawsze pokrywać nie tylko średnią dzienną sprzedaż, ale również czas, jaki zajmuje dostawa. W praktyce, często stosuje się również tzw. zapas bezpieczeństwa, który powinien być uwzględniony w sytuacji, gdy dostawy są opóźnione lub popyt jest zmienny. Brak takiej analizy prowadzi do stagnacji w zarządzaniu zapasami oraz potencjalnych strat finansowych.

Pytanie 7

Zgodnie z zasadą memoriału, usługi obce wykonane dla hurtowni w grudniu 2008 roku, które zostały zafakturowane w styczniu 2009 roku, powinny być uwzględnione w księgach rachunkowych hurtowni jako

A. przychody roku 2008

B. koszty roku 2008

C. przychody roku 2009

D. koszty roku 2009

Wybierając odpowiedź, która przypisuje koszty do roku 2009, można wpaść w pułapkę, polegającą na myleniu momentu wystawienia faktury z faktycznym momentem powstania zobowiązania. Często występuje przekonanie, że faktura powinna definiować moment ujęcia kosztów czy przychodów, co jest niezgodne z zasadą memoriału. Takie podejście prowadzi do zniekształcenia obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ koszty związane z działalnością powinny być ujmowane w okresie, do którego się odnoszą, a nie w momencie zafakturowania. Przykładem tego błędnego myślenia jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo, które korzystało z usług w grudniu, nie ujmuje ich w księgach za ten miesiąc, co doprowadza do zaniżenia kosztów roku 2008 oraz zawyżenia kosztów roku 2009. W praktyce, takie błędy mogą wpływać na analizy finansowe, w tym na rentowność i płynność finansową firmy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji zarządczych. Zgodnie z najlepszymi praktykami rachunkowości, należy ściśle przestrzegać zasad memoriału, aby zapewnić rzetelność i prawidłowość sprawozdań finansowych oraz utrzymać zaufanie interesariuszy. Rachunkowość opiera się na precyzyjnym odwzorowaniu rzeczywistości gospodarczej, co sprawia, że błąd w klasyfikacji kosztów może mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 8

Jakim elementem sprawozdania finansowego jest przedstawiony wynik finansowy uzyskany przez firmę?

A. informacja dodatkowa

B. rachunek zysków i strat

C. zestawienie obrotów i sald

D. rachunek kosztów

Rachunek zysków i strat to kluczowy element sprawozdania finansowego, który przedstawia osiągnięty wynik finansowy przedsiębiorstwa w danym okresie rozliczeniowym. Jego głównym celem jest zidentyfikowanie, w jaki sposób przychody i koszty wpływają na zysk lub stratę netto. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które generuje wysokie przychody ze sprzedaży, ale również ponosi znaczne koszty operacyjne, może wykazać niski zysk netto lub nawet stratę. Rachunek zysków i strat jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) i Polskimi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jego znaczenie w procesie raportowania finansowego. Dobrą praktyką jest również analizowanie tego rachunku w kontekście innych sprawozdań finansowych, takich jak bilans czy rachunek przepływów pieniężnych, co pozwala na pełniejsze zrozumienie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, inwestorzy oraz zarząd firmy korzystają z tego dokumentu do podejmowania decyzji strategicznych, oceny rentowności oraz planowania przyszłych działań.

Pytanie 9

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale hurtownia najszybciej odnawiała zapas towarów.

Wskaźnik	I kwartał	II kwartał	III kwartał	IV kwartał
Wskaźnik rotacji towarów w dniach	30	15	11	23
Wskaźnik rotacji towarów w razach	3	6	8	4

A. W kwartale II

B. W kwartale IV

C. W kwartale III

D. W kwartale I

Wybór odpowiedzi, że hurtownia najszybciej odnawiała zapasy w kwartale III jest na pewno trafny, bo ten okres miał najniższy wskaźnik rotacji zapasów, zaledwie 11 dni. To praktycznie oznacza, że w tym kwartale zapasy były uzupełniane najczęściej, co jest mega ważne dla dobrego zarządzania zapasami. Właściwe zarządzanie rotacją towarów ma spore znaczenie dla wielu firm, zwłaszcza w branży detalicznej i hurtowej, gdzie szybkie odnawianie zapasów pomaga obniżyć koszty przechowywania i lepiej dostosować ofertę do zmian w popycie. Warto tu wspomnieć o standardach, jak JIT (Just In Time), które wspierają efektywne zarządzanie zapasami, co z kolei zwiększa konkurencyjność. Jeśli spojrzymy na dane z tabeli, zauważymy, że niska rotacja w innych kwartałach prowadziła do dłuższego czasu odnawiania, co może sugerować, że zapasy były zbyt mocno gromadzone albo prognozowanie popytu było słabe.

Pytanie 10

Który organ Narodowego Banku Polskiego odpowiada między innymi za określanie stóp procentowych?

A. Prezes NBP

B. Rada Polityki Pieniężnej

C. Komitet Analiz Ekonomicznych

D. Zarząd NBP

Zarząd NBP, choć istotny w strukturze Narodowego Banku Polskiego, nie podejmuje kluczowych decyzji dotyczących stóp procentowych, gdyż to Rada Polityki Pieniężnej ma odpowiednie kompetencje w tym zakresie. Rolą Zarządu NBP jest zarządzanie codziennymi operacjami banku oraz realizowanie polityki ustalonej przez RPP. Komitet Badań Ekonomicznych, z drugiej strony, pełni funkcję doradczą i analityczną, ale nie jest organem decyzyjnym w kwestii ustalania stóp procentowych. To może prowadzić do mylnego wrażenia, że badania i analizy wpływają bezpośrednio na politykę monetarną, co nie jest prawdą. W przypadku Prezesa NBP, chociaż ma on znaczący wpływ na kształtowanie polityki banku, to decyzje w zakresie stóp procentowych są kolektywną odpowiedzialnością RPP. Błędem jest więc przypisywanie kompetencji w zakresie polityki pieniężnej organom, które ich nie posiadają, co może wynikać z nieznajomości struktury organizacyjnej NBP oraz ról poszczególnych organów. Należy zwrócić uwagę na odpowiedzialność oraz funkcje poszczególnych członków struktury, aby uniknąć mylnych wniosków dotyczących tego, kto realnie wpływa na politykę monetarną w Polsce.

Pytanie 11

Kategoria archiwalna akt oznaczona literą A odnosi się do dokumentacji

A. o wartości praktycznej dla konkretnej jednostki, która po roku zostaje zniszczona

B. mającej krótki okres użyteczności, która po użyciu jest oddawana na makulaturę

C. o wartości użytkowej dla danej jednostki, która po pięciu latach jest eliminowana

D. o znaczeniu historycznym, która powinna być przechowywana w archiwum na zawsze

Odpowiedź o wartości historycznej dokumentacji, która musi być przechowywana w archiwum wieczyście, jest prawidłowa, ponieważ dokumenty te mają istotne znaczenie dla badań, kultury i historii. W archiwistyce, dokumentacja o wartości historycznej jest klasyfikowana jako akta wieczyste, co oznacza, że są one zachowywane na czas nieokreślony. Przykłady takich dokumentów to akty notarialne, dokumenty dotyczące wydarzeń historycznych, czy też archiwa osobiste znanych postaci. W praktyce archiwalnej, zgodnie z normami, takimi jak ISO 15489 dotycząca zarządzania dokumentami i archiwami, te dokumenty są gromadzone w sposób systematyczny, co pozwala na ich późniejsze wykorzystanie do celów badawczych, edukacyjnych oraz prawnych. Ważne jest, aby te dokumenty były przechowywane w odpowiednich warunkach, które zapewniają ich trwałość, co jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego. Ich archiwizacja jest również zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, które regulują zasady przechowywania i udostępniania dokumentów o wysokiej wartości historycznej.

Pytanie 12

Elastyczność cenowa podaży jest określona jako stosunek procentowej zmiany

A. ceny do procentowej zmiany podaży

B. wielkości popytu do procentowej zmiany dochodu

C. popytu na dobro X do procentowej zmiany ceny dobra Y

D. wielkości podaży do procentowej zmiany ceny

Elastyczność cenowa podaży jest koncepcją, która wymaga precyzyjnego zrozumienia relacji między zmianą ceny a zmianą ilości dostarczanej na rynek. Odpowiedzi, które sugerują inne relacje, zawierają poważne błędy w interpretacji podstawowych pojęć ekonomicznych. Proporcja zmiany wielkości popytu do zmiany dochodu dotyczy elastyczności dochodowej popytu, a nie podaży. Elastyczność dochodowa popytu mierzy, w jakim stopniu popyt na dobro zmienia się w odpowiedzi na zmiany dochodu konsumentów, co jest odrębną kwestią. Ponadto odniesienie do popytu na dobro X w kontekście zmiany ceny dobra Y dotyczy pojęcia elastyczności krzyżowej popytu, która jest używana do analizy interakcji między różnymi dobrami, a nie podaży danego dobra. Z kolei relacja między ceną a zmianą podaży nie jest poprawnie zdefiniowana w żadnej z podanych opcji. Kluczowym błędem jest mylenie elastyczności podaży z innymi formami elastyczności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących dynamiki rynkowej. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla efektywnej analizy rynku oraz podejmowania strategicznych decyzji w obszarze produkcji i dystrybucji.

Pytanie 13

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal, jaki procent ogółu produkcji lodówek za II kwartał stanowiła produkcja lodówek Inox.

Wyszczególnienie	Kwiecień	Maj	Czerwiec
Produkcja ogółem (w szt.) w tym:	6 800	6 500	6 700
– lodówki białe (w szt.)	6 540	6 260	6 400
– lodówki Inox (w szt.)	260	240	300

A. 4,0%

B. 32,5%

C. 34,0%

D. 1,3%

Aby ustalić, jaki procent produkcji lodówek Inox stanowił ogół produkcji lodówek w II kwartale, zastosowano podstawowe zasady obliczania procentów. W tym przypadku istotne jest, by zrozumieć, że obliczenie procentu wymaga dwóch kluczowych wartości: liczby lodówek Inox oraz całkowitej liczby wyprodukowanych lodówek. Po podzieleniu liczby lodówek Inox przez całkowitą produkcję uzyskujemy wartość ułamkową, którą następnie mnożymy przez 100, aby przeliczyć ją na procenty. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić, jaki udział w całkowitej produkcji miały lodówki Inox. Tego rodzaju analizy pozwalają firmom lepiej zrozumieć swoje miejsce na rynku oraz podejmować lepsze decyzje strategiczne. W praktyce, znajomość udziału poszczególnych produktów w ogólnej produkcji może wpływać na decyzje dotyczące marketingu, alokacji zasobów oraz planowania produkcji, co jest kluczowe w branży produkcyjnej.

Pytanie 14

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Doliczeniową asortymentową

B. Podziałową ze współczynnikami

C. Podziałową prostą

D. Doliczeniową (zleceniową)

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak "Podziałowa ze współczynnikami", "Doliczeniowa asortymentowa" czy "Podziałowa prosta", wskazuje na nieporozumienie dotyczące koncepcji kalkulacji kosztów w kontekście produkcji na zamówienie. Metoda podziałowa ze współczynnikami jest stosowana głównie w sytuacjach, gdzie koszty są dzielone na ogólne jednostki produkcyjne, a nie odnoszą się bezpośrednio do konkretnego zlecenia. Taka metoda jest bardziej odpowiednia dla produkcji masowej, gdzie istnieje potrzeba rozdzielania kosztów stałych na wiele produktów, co w przypadku indywidualnych zamówień krawieckich nie ma sensu. Doliczeniowa asortymentowa również nie jest odpowiednia, ponieważ ta metoda odnosi się do grup produktów o podobnych cechach i nie uwzględnia specyfiki jednego, unikalnego zamówienia. Z kolei metoda podziałowa prosta, podobnie jak podziałowa ze współczynnikami, nie jest w stanie uwzględnić różnorodności i indywidualnych kosztów związanych z każdym zleceniem. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi często obejmują mylenie kalkulacji kosztów masowych z kalkulacjami dla zamówień indywidualnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat efektywności metod kalkulacyjnych w kontekście specyfiki produkcji odzieżowej na zamówienie.

Pytanie 15

Na podstawie danych z listy płac nr 5 oblicz kwotę do wypłaty dla pracownika.

Dane z listy płac nr 5
Nazwisko i imię pracownika: Nowak Tomasz
Wynagrodzenie brutto	3 400,00 zł
Kwota zmniejszająca podatek	300,00 zł
Razem składki ZUS	466,14 zł
Podstawa wymiaru składki zdrowotnej	2 933,86 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana (9%)	264,05 zł
Koszty uzyskania przychodów	250,00 zł
Podstawa opodatkowania	2 684,00 zł
Zaliczka na podatek dochodowy (12%)	22,08 zł
Zaliczka na podatek dochodowy do urzędu skarbowego	22,00 zł
Do wypłaty	?

A. 2 347,89 zł

B. 2 661,86 zł

C. 2 647,81 zł

D. 2 361,78 zł

Kiedy popełniamy błąd w obliczeniach, często zdarza się, że przewartościowujemy wynagrodzenie netto. Wiele osób myśli, że wszystko, co jest w wynagrodzeniu brutto, od razu zamienia się w netto, nie biorąc pod uwagę składek ZUS i zaliczek na podatek dochodowy. Często zdarza się też, że pomija się składki na ubezpieczenia, myśląc, że brutto to to samo co netto. Kolejny klasyczny błąd to źle obliczona zaliczka na podatek dochodowy, co skutkuje nadmiernym lub zaniżonym wynagrodzeniem do wypłaty. Ważne jest, żeby nie zapominać o kosztach uzyskania przychodu, bo wpływają na to, jak ustalamy podstawę opodatkowania. Z tego wynika, że kwota podatku dochodowego zależy od całej struktury wynagrodzenia. Ignorując te rzeczy, można wpaść w poważne problemy przy obliczeniach płacowych, a nawet narazić firmę na kłopoty z urzędami skarbowymi. Jak zmienisz jeden składnik, nie patrząc na całościowy kontekst, możesz uzyskać błędne dane, co jest szczególnie istotne przy analizach finansowych.

Pytanie 16

Która zasada w planowaniu odnosi się do dążenia do osiągnięcia najlepszych rezultatów w określonych warunkach przy ustalonych nakładach poniesionych w celu ich realizacji?

A. Zasada gospodarności

B. Zasada realności planu

C. Zasada koncentracji

D. Zasada elastyczności

Wybór innych zasad planowania może prowadzić do nieporozumień dotyczących efektywności i alokacji zasobów. Zasada realności planu koncentruje się na konieczności tworzenia realistycznych, praktycznych planów, uwzględniających dostępne zasoby i ograniczenia. Choć jest to istotna zasada, nie odnosi się bezpośrednio do maksymalizacji wyników przy określonych nakładach, co jest kluczowym elementem zasady gospodarności. Zasada elastyczności wskazuje na potrzebę dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych, co jest bez wątpienia istotne, jednakże elastyczność sama w sobie nie gwarantuje osiągnięcia najlepszych wyników przy minimalnych kosztach. Zasada koncentracji polega na skupieniu się na kluczowych obszarach działalności, co może prowadzić do efektywności, ale nie zawsze przekłada się na oszczędności czy maksymalizację wyników. Właściwe zrozumienie tych zasad wymaga głębszej analizy, aby uniknąć pułapek myślowych. Często błędnie zakłada się, że elastyczność i koncentracja są wystarczające do osiągnięcia sukcesu, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe jest równoczesne stosowanie zasady gospodarności, aby zapewnić, że każdy wysiłek przynosi optymalne rezultaty w kontekście kosztów, co jest fundamentalne w każdym procesie planowania strategicznego.

Pytanie 17

Korzystając z zamieszczonego zestawienia oblicz, ile wyniesie wartość wydanych z magazynu kremów do rąk BIO na podstawie Wz 1/12/2018, jeśli hurtownia do wyceny rozchodu towarów stosuje metodę FIFO.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym kremów do rąk BIO w hurtowni kosmetyków
Data	Dowód	Ilość	Cena jednostkowa	Wartość
01.12.2018 r.	Pz 1/12/2018	70 szt.	14,00 zł/szt.	980,00 zł
05.12.2018 r.	Pz 2/12/2018	50 szt.	16,00 zł/szt.	800,00 zł
12.12.2018 r.	Pz 3/12/2018	60 szt.	15,00 zł/szt.	900,00 zł
19.12.2018 r.	Wz 1/12/2018	90 szt.	?	?

A. 1 300,00 zł

B. 1 350,00 zł

C. 1 260,00 zł

D. 1 380,00 zł

Wybór odpowiedzi 1 300,00 zł jest prawidłowy, ponieważ wartość wydanych kremów do rąk BIO została obliczona zgodnie z metodą FIFO (First In, First Out), co oznacza, że najpierw sprzedawane są najstarsze zapasy. W analizowanym przypadku pierwsze 70 sztuk zostało zakupionych po cenie 14,00 zł za sztukę, co daje łączną wartość 980,00 zł. Następnie do rozchodu wchodzą kolejne 20 sztuk, które kosztowały 16,00 zł za sztukę, co daje dodatkowe 320,00 zł. Suma tych dwóch wartości wynosi 1 300,00 zł. Metoda FIFO jest szczególnie użyteczna w kontekście zarządzania zapasami, gdzie ważne jest, aby najstarsze towary były sprzedawane jako pierwsze, co jest zgodne z zasadą minimalizacji strat związanych z przeterminowaniem towaru. Dzięki zrozumieniu tej metody, można skuteczniej zarządzać zapasami i unikać strat finansowych. Przykładem zastosowania tej metody może być branża spożywcza, gdzie termin ważności produktów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 18

Zarząd to organ administracyjny, który jest powołany w spółkach

A. komandytowej i cywilnej

B. z ograniczoną odpowiedzialnością i jawnej

C. akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

D. partnerskiej i komandytowej

Odpowiedź wskazująca na spółki akcyjne oraz z ograniczoną odpowiedzialnością jako te, w których powoływany jest zarząd, jest prawidłowa. W spółkach akcyjnych zarząd pełni kluczową rolę w zarządzaniu bieżącymi sprawami przedsiębiorstwa oraz reprezentuje spółkę na zewnątrz. Z kolei w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, zarząd również odpowiada za prowadzenie spraw firmy, a jego kompetencje są dokładnie określone w umowie spółki oraz Kodeksie spółek handlowych. W praktyce, zarząd w tych spółkach jest odpowiedzialny za podejmowanie kluczowych decyzji dotyczących strategii, finansów, a także zarządzania zasobami ludzkimi. Dobrą praktyką jest zapewnienie, aby członkowie zarządu posiadali odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zarządzaniu, co wpływa na efektywność operacyjną ich działań. Zrozumienie roli zarządu w kontekście różnych typów spółek jest istotne dla osób planujących wejście w świat przedsiębiorczości lub inwestycji.

Pytanie 19

Jaka jest wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę?

A. 9,76% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracodawcę

B. 8,00% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika oraz pracodawcę

C. 2,45% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracownika

D. 19,52% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę

Wszystkie przedstawione niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki składki na ubezpieczenie emerytalne w Polsce. Stwierdzenie, że składka wynosi 2,45% podstawy wymiaru, jest mylnym podejściem, ponieważ dotyczy to składki na ubezpieczenie rentowe, a nie emerytalne. Kolejna koncepcja, że 9,76% składki finansuje wyłącznie pracodawca, jest fałszywa, ponieważ w rzeczywistości obie strony, zarówno pracownik, jak i pracodawca, są zobowiązani do wniesienia równych części składki. Także informacja, że składka wynosi 8,00%, nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości prawnej. Należy zauważyć, że jakiekolwiek próby obniżenia wysokości składki mogą prowadzić do niewystarczającego zabezpieczenia finansowego pracowników w przyszłości. Powszechne są również błędne przekonania dotyczące uczestnictwa różnych grup zawodowych w systemie emerytalnym, co może prowadzić do nieporozumień na temat obowiązków pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy pracownik ma prawo do składki emerytalnej, a jej wysokość oraz podział pomiędzy pracodawcę a pracownika są uregulowane przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie stabilności finansowej systemu emerytalnego.

Pytanie 20

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 480,00 zł

B. 600,00 zł

C. 500,00 zł

D. 400,00 zł

Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży handlowej oraz jej zastosowania w obliczeniach dotyczących cen sprzedaży. Często popełnianym błędem jest próba bezpośredniego obliczenia marży, opierając się jedynie na cenie zakupu, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, wybór 400,00 zł sugeruje, że marża jest po prostu 20% ceny zakupu, co jest niewłaściwe. W rzeczywistości marża handlowa jest obliczana na podstawie ceny sprzedaży netto, a nie jednostkowej ceny zakupu. Ponadto, odpowiedzi takie jak 480,00 zł wynikają z niepoprawnego zastosowania wzoru, co może wskazywać na niepełne zrozumienie struktury cenowej. Kluczowym aspektem jest umiejętność różnicowania pojęcia ceny zakupu i ceny sprzedaży, a także wpływu marży na te ceny. W praktyce, aby prawidłowo wyznaczyć marżę handlową, należy wyjść od ceny sprzedaży netto, co może być trudne dla osób, które nie mają doświadczenia w obliczeniach finansowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tymi zasadami i stosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów przy ustalaniu cen oraz planowaniu strategii sprzedażowych.

Pytanie 21

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjne	Kwota w zł
1. Materiały bezpośrednie	400 000
2. Płace bezpośrednie	200 000
3. Razem koszty bezpośrednie	600 000
4. Koszty wydziałowe	30 000
Razem koszt wytworzenia	630 000

A. 300 zł

B. 273 zł

C. 315 zł

D. 285 zł

Koszt jednostkowy wyrobu gotowego oblicza się, dzieląc całkowity koszt produkcji przez sumę wyprodukowanych wyrobów gotowych oraz równowartość półfabrykatów przerobionych w wyroby gotowe. W przedstawionym przypadku, wyprodukowano 2000 sztuk wyrobów gotowych, a półfabrykaty przerobione w 50% odpowiadają 200 sztukom, jednak po przerobieniu będą one miały równowartość 100 sztuk gotowych wyrobów. Suma ta daje 2100 sztuk, co jest kluczowe przy obliczeniach. Po obliczeniu całkowitego kosztu produkcji wynoszącego 630 000 zł, dzielimy tę kwotę przez liczbę 2100, co prowadzi do uzyskania kosztu jednostkowego na poziomie 300 zł za sztukę. Tego rodzaju kalkulacje są niezbędne w każdym przedsiębiorstwie produkcyjnym, aby efektywnie zarządzać kosztami i podejmować właściwe decyzje finansowe. W praktyce, dokładne określenie kosztów jednostkowych pozwala na lepsze ustalanie cen sprzedaży oraz analizę rentowności poszczególnych produktów. Warto również zaznaczyć, że stosowanie podobnych metod obliczeniowych jest standardem w branży, co wspiera transparentność i efektywność operacyjną.

Pytanie 22

Walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej podjęło uchwałę o rozdziale osiągniętego zysku netto wynoszącego 60 000 zł w następujący sposób:
- na zwiększenie kapitału zapasowego 8 %
- na premie dla pracowników 12 %
- na dywidendy dla akcjonariuszy 20 %

Jaką kwotę zysku pozostanie po dokonaniu podziału?

A. 24 000 zł

B. 30 000 zł

C. 45 000 zł

D. 36 000 zł

Podzielony zysk netto wynoszący 60 000 zł podzielono na różne stawki: 8% idzie na kapitał zapasowy, 12% dostaną pracownicy w postaci nagród, a 20% to dywidendy dla akcjonariuszy. Żeby obliczyć, ile nam zostaje po tych podziałach, najpierw trzeba policzyć, jakie są poszczególne kwoty. Więc, kapitał zapasowy to 8% z 60 000 zł, czyli 4 800 zł. Nagrody dla pracowników wychodzą 12%, co daje 7 200 zł, a dywidendy to 20%, czyli 12 000 zł. Jak to zsumujemy, dostajemy 4 800 zł + 7 200 zł + 12 000 zł = 24 000 zł. Teraz, jeśli odejmiemy tę kwotę od początkowego zysku, to będzie 60 000 zł - 24 000 zł = 36 000 zł. Takie podejście do podziału zysku jest spoko, bo dobrze wpływa na finanse firmy, a przy okazji nagradza zarówno pracowników, jak i akcjonariuszy.

Pytanie 23

Który z wykonawców otrzyma najwyższe wynagrodzenie netto z tytułu umowy o dzieło?

Wyszczególnienie	Anna Zając	Beata Malicka	Adam Matysiak	Damian Leszczyk
1 Wynagrodzenie brutto wynikające z umowy	2 000,00 zł	2 500,00 zł	2 200,00 zł	2 400,00 zł
2 Koszty uzyskania przychodu	1 000,00 zł	500,00 zł	1 100,00 zł	480,00 zł
3 Podstawa opodatkowania (1-2)	1 000,00 zł	2 000,00 zł	1 100,00 zł	1 920,00 zł
4 Podatek dochodowy 18%	180,00 zł	360,00 zł	198,00 zł	346,00 zł
5 Wynagrodzenie netto do wypłaty (1-4)	-----	-----	-----	-----

A. Damian Leszczyk

B. Anna Zając

C. Adam Matysiak

D. Beata Malicka

Wybór innej osoby jako wykonawcy, który miałby być najwyżej opłacany, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak oblicza się wynagrodzenie netto z umowy o dzieło. Każdy wykonawca, nawet Damian Leszczyk, Anna Zając czy Adam Matysiak, ma różne stawki brutto, ale to, co tak naprawdę wpływa na to, ile dostają na rękę, to odliczenie kosztów uzyskania przychodu i stosowanie odpowiedniego podatku. Często mylimy wynagrodzenie brutto z netto, co prowadzi do błędnych wniosków. Koszty uzyskania przychodu mogą znacząco wpłynąć na to, ile ktoś dostanie. No i pamiętaj, wynagrodzenia mogą się różnić w zależności od branży i doświadczenia. Dlatego przy ocenie, kto dostanie największe wynagrodzenie, ważne jest, żeby spojrzeć na wszystkie koszty i podatki. Typowy błąd to zwracanie uwagi tylko na kwoty brutto, co może zniekształcić rzeczywistą sytuację finansową i prowadzić do złych wniosków. Zrozumienie tych zasad to podstawa, żeby dobrze zarządzać finansami i wybierać odpowiednich wykonawców.

Pytanie 24

W ciągu pierwszej zmiany pracownicy wytworzyli 130 sztuk produktów gotowych, w drugiej zmianie 120 sztuk, a w trzeciej 100 sztuk. Kontrola jakości ujawniła, że 6% całkowitej produkcji dnia nie spełnia norm jakościowych. To oznacza, że

A. 329 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

B. 21 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

C. jedynie 15 sztuk produktów gotowych ma dobrą jakość

D. łącznie 150 sztuk produktów gotowych posiada wysoką jakość

Aby obliczyć liczbę wyrobów gotowych, które nie spełniają wymagań jakościowych, należy najpierw zsumować produkcję ze wszystkich zmian. Łączna produkcja wynosi 130 + 120 + 100 = 350 sztuk. Następnie, aby ustalić, ile sztuk nie spełnia standardów jakościowych, należy obliczyć 6% tej wartości. 6% z 350 sztuk to 0,06 * 350 = 21 sztuk. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ takie obliczenia są niezbędne w procesie zarządzania jakością. Zgodnie z normami ISO 9001, organizacje powinny regularnie monitorować jakość swoich produktów oraz identyfikować i eliminować wyroby niezgodne z wymaganiami. W praktyce oznacza to, że każdy zakład produkcyjny powinien mieć wdrożone procedury kontroli jakości, które umożliwiają szybką identyfikację wadliwych produktów oraz podejmowanie działań korygujących, co wpływa na poprawę ogólnej efektywności produkcji oraz satysfakcji klientów.

Pytanie 25

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek wyrównawczy

B. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

C. Dodatek za znajomość języków obcych

D. Dodatek za pracę w porze nocnej

Wybór dodatku wyrównawczego, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych lub dodatku za pracę w porze nocnej jako dobrowolnych wynagrodzeń jest mylny, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne regulacje ustawowe i nie jest przyznawany na podstawie decyzji pracodawcy. Dodatek wyrównawczy jest przewidziany dla pracowników, którzy z powodu niskiego wynagrodzenia nie osiągają ustawowego minimalnego wynagrodzenia. Zakłada on, że pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom wynagrodzenie na poziomie co najmniej minimalnym, co czyni go obligatoryjnym, a nie dobrowolnym. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych oraz za pracę w porze nocnej są regulowane przez Kodeks pracy i mają na celu rekompensatę za dodatkowy wysiłek pracowników. Pracodawca nie ma dowolności w ich przyznawaniu, ponieważ są one ściśle związane z normami prawnymi oraz obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Typowym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi regulacjami wynikającymi z przepisów prawa pracy. Wszelkie dodatki przyznawane na podstawie wewnętrznych regulacji dotyczące polityki wynagrodzeń powinny być jasno określone w regulaminach, aby uniknąć nieporozumień oraz niezadowolenia wśród pracowników.

Pytanie 26

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m². Początkowy zapas skóry wynosi 160 m², a planowany zapas zamknięcia to 50 m². Ile m² skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 320 m2

B. 370 m2

C. 290 m2

D. 480 m2

Aby obliczyć, ile m² skóry należy zakupić, należy najpierw ustalić, ile skóry będzie potrzebne na produkcję 1200 par butów. Norma zużycia skóry wynosi 400 m² na 1000 par, co oznacza, że na 1200 par potrzebne będzie: (1200 / 1000) * 400 m² = 480 m². Następnie należy uwzględnić zapas początkowy i planowany zapas końcowy. Zapas początkowy wynosi 160 m², a planowany zapas końcowy to 50 m². Dlatego rzeczywista ilość skóry, którą należy zakupić, można obliczyć według wzoru: potrzebna skóra - zapas początkowy + zapas końcowy. Zatem: 480 m² - 160 m² + 50 m² = 370 m². Przy planowaniu produkcji, ważne jest, aby dokładnie określić zapotrzebowanie surowców oraz uwzględnić zapasy, co jest standardem w zarządzaniu produkcją i pozwala na uniknięcie przestojów w procesie produkcyjnym. Znajomość norm zużycia surowców jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w każdej firmie produkcyjnej.

Pytanie 27

W miesiącu maju pracownik wykonał:
- 168 godzin w zgodzie z ustalonym wymiarem czasu pracy przy stawce 15,00 zł/godz.,
- 5 godzin pracy nadliczbowej w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia.

Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc maj?

A. 2 520,00 zł

B. 2 595,00 zł

C. 2 770,00 zł

D. 2 670,00 zł

Obliczenia dotyczące wynagrodzenia brutto pracownika mogą być mylące, szczególnie przy uwzględnieniu godzin nadliczbowych. Wiele osób może popełnić błąd, skupiając się tylko na wynagrodzeniu za standardowe godziny pracy, nie uwzględniając dodatkowego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Na przykład, przy obliczeniach wynagrodzenia za standardowe godziny (168 godzin x 15,00 zł) można uzyskać 2 520,00 zł, co jest poprawnym wynikiem dla godzin regulaminowych. Jednakże, zignorowanie dodatkowych 5 godzin nadliczbowych, które powinny być wynagradzane z 100% dodatkiem, prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie, że godziny nadliczbowe wymagają innego podejścia oraz że dodatek za pracę w niedzielę znacząco podnosi całkowite wynagrodzenie, jest kluczowe. Nieprawidłowe podejście do obliczeń może wynikać z braku wiedzy na temat obowiązujących przepisów prawnych oraz praktyk w zakresie wynagradzania. Pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania przepisów Kodeksu pracy, który jasno określa zasady wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do narażenia firmy na konsekwencje prawne, a pracowników na niesprawiedliwe wynagrodzenie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak prawidłowo obliczać wynagrodzenia, uwzględniając wszystkie aspekty pracy, a nie tylko te podstawowe.

Pytanie 28

Jaką dzienną wydajność pracy osiąga jeden pracownik obsługujący kasę fiskalną w firmie handlowej, jeśli całkowity utarg uzyskany na 4 kasach fiskalnych w ciągu 2 zmian wyniósł 120 000,00 zł?

A. 15 000,00 zł

B. 60 000,00 zł

C. 20 000,00 zł

D. 30 000,00 zł

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczeń związanych z wydajnością pracy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 20 000,00 zł i 30 000,00 zł mogą wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają pełnego kontekstu obliczeń. Jeśli przyjmiemy utarg 120 000,00 zł i podzielimy go przez liczbę kas, otrzymamy 30 000,00 zł, co odnosi się do wydajności dla każdej kasy, a nie dla pojedynczego pracownika. Niezrozumienie, że każda kasa jest obsługiwana przez jednego pracownika w danym momencie, prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei błędne rozumienie pojęcia wydajności w odniesieniu do liczby zmian może również wprowadzać w błąd; zmiany nie zwiększają wydajności pojedynczego pracownika, lecz raczej są powiązane z całkowitym czasem operacyjnym sklepu. Kluczowe jest zrozumienie, że wydajność pojedynczego pracownika obliczamy, dzieląc całkowity utarg przez liczbę pracowników, co w tym przypadku prowadzi nas do właściwej odpowiedzi. Często zdarza się, że osoby nie skupiają się na szczegółach, co prowadzi do rozbieżności w obliczeniach i błędnych podejść do analizy efektywności pracy w punktach sprzedaży.

Pytanie 29

Cementownia używa 3 kg gliny do wytworzenia jednej cegły. Na początku miesiąca dysponuje zapasem gliny wynoszącym 5 000 kg, a planowany zapas na koniec to 10 000 kg. Ile kilogramów gliny należy nabyć, jeżeli w ciągu miesiąca przewiduje się produkcję 10 000 cegieł?

A. 10 000 kg

B. 35 000 kg

C. 45 000 kg

D. 40 000 kg

Aby obliczyć, ile gliny należy zakupić, należy najpierw określić całkowite zapotrzebowanie na glinę do produkcji planowanych 10 000 cegieł. Każda cegła wymaga 3 kg gliny, co oznacza, że na 10 000 cegieł potrzeba 30 000 kg gliny. Następnie, aby określić, ile gliny należy zakupić, należy uwzględnić istniejący stan zapasów. Początkowy zapas wynosi 5 000 kg, a planowany zapas na koniec miesiąca to 10 000 kg. W związku z tym, do obliczenia wymaganej ilości gliny do zakupu, wykonujemy następujące obliczenia: 30 000 kg (potrzebna ilość) + 10 000 kg (zaplanowany zapas) - 5 000 kg (początkowy zapas) = 35 000 kg. W branży budowlanej i produkcji materiałów budowlanych, takie kalkulacje są kluczowe dla efektywności zarządzania zapasami i kosztów produkcji. Odpowiednie planowanie ma istotne znaczenie dla płynności produkcji oraz minimalizacji strat związanych z brakiem materiałów.

Pytanie 30

Hurtownia otrzymała weksel od dłużnika w formie indosu na kwotę nominalną 6 000 zł. Wyznacz wartość wierzytelności, mając na uwadze, że pobrane dyskonto wynosi 20% nominału weksla.

A. 7 020 zł

B. 4 800 zł

C. 5 000 zł

D. 6 000 zł

Poprawna odpowiedź to 4 800 zł, co wynika z obliczenia sumy wierzytelności po uwzględnieniu dyskonta. Weksel o nominale 6 000 zł, po odliczeniu 20% dyskonta, daje kwotę 4 800 zł. Dyskonto obliczamy mnożąc nominalną wartość weksla przez stopę dyskonta: 6 000 zł * 20% = 1 200 zł. Następnie odejmujemy tę kwotę od nominalnej wartości: 6 000 zł - 1 200 zł = 4 800 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w obszarze finansów i rachunkowości, szczególnie w kontekście zarządzania wierzytelnościami oraz rozliczeniami z dłużnikami. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z instrumentami finansowymi oraz w obszarze windykacji, gdzie prawidłowe obliczenie należności jest niezbędne dla zachowania płynności finansowej. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest również dokumentowanie wszelkich transakcji oraz warunków, co pozwala uniknąć nieporozumień i konfliktów w przyszłości.

Pytanie 31

Jaką informację sprzedażowa musi koniecznie zamieścić firma, która sprzedaje towary zwolnione od podatku VAT, przy wystawianiu faktury?

A. Podstawę zwolnienia z VAT

B. Adres, pod którym klient przechowuje towar

C. Datę, w której klient odebrał towar

D. Numer i serię dowodu osobistego sprzedawcy

Podstawą zwolnienia z VAT jest kluczowy element, który musi być zawarty na fakturze sprzedaży towarów zwolnionych z tego podatku. W polskim prawodawstwie, zgodnie z ustawą o VAT, sprzedaż towarów, które mogą korzystać ze zwolnienia, wymaga podania odpowiedniej podstawy prawnej, która taką ulgę uzasadnia. Na przykład, przedmioty takie jak leki, usługi medyczne czy edukacyjne często są zwolnione z tego podatku. W praktyce, jeśli sprzedawca nie uwzględni tej informacji na fakturze, może to prowadzić do nieporozumień w zakresie obowiązków podatkowych zarówno po jego stronie, jak i po stronie nabywcy. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących zwolnień z VAT jest nie tylko ważne dla zgodności z prawem, ale także kluczowe dla utrzymania dobrej reputacji firmy oraz jej relacji z klientami, którzy mogą oczekiwać przejrzystości w transakcjach. Umożliwia to również łatwiejsze rozliczenia w przypadku kontroli skarbowej, gdyż dokumentacja będzie kompletna i zgodna z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 32

W jakiej sekcji biznesplanu można umieścić analizę SWOT – przedstawienie mocnych i słabych punktów firmy, a także szans i zagrożeń?

A. W strukturze organizacyjnej

B. W planie finansowym

C. W planie organizacyjnym

D. W analizie strategicznej

Umiejscowienie analizy SWOT w strukturze organizacyjnej, planie finansowym lub planie organizacyjnym jest nieprawidłowe z perspektywy skuteczności planowania strategicznego. Struktura organizacyjna odnosi się głównie do układu hierarchicznego w firmie, definicji ról oraz odpowiedzialności, co nie sprzyja analizie w kontekście mocnych i słabych stron. Z kolei plan finansowy koncentruje się na aspektach budżetowych, prognozach i analizie kosztów, co również nie jest związane z identyfikowaniem strategicznych atutów i zagrożeń. W planie organizacyjnym najczęściej skupiamy się na operacyjnych aspektach działania przedsiębiorstwa, takich jak procesy produkcyjne czy zarządzanie zasobami ludzkimi. Te podejścia nie uwzględniają szerszego kontekstu strategicznego, który powinien być analizowany w ramach analizy SWOT. Typowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie analizy SWOT z elementami operacyjnymi, co prowadzi do pominięcia jej roli jako narzędzia do strategii rozwoju. W praktyce, analiza SWOT powinna być wykorzystywana jako fundament do formułowania strategii, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów oraz przygotowanie się na zmiany w otoczeniu rynkowym.

Pytanie 33

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe obliczana od pensji pracownika jest pokrywana

A. w pełni przez pracownika

B. w wysokości 1,5% przez pracownika i 6,5% przez pracodawcę

C. po równo przez pracownika i pracodawcę

D. w całości przez pracodawcę

Podejście, w którym składka na ubezpieczenie wypadkowe jest w całości finansowana przez pracownika, jest nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, przepisy prawne w Polsce jednoznacznie wskazują, że to pracodawca ponosi odpowiedzialność za zapewnienie ubezpieczenia wypadkowego. Model, w którym pracownik miałby ponosić całość kosztów, byłby niezgodny z zasadami sprawiedliwości społecznej oraz postanowieniami Kodeksu Pracy, który chroni pracowników w zakresie zabezpieczeń socjalnych. Warto również zauważyć, że obowiązki pracodawcy w tym zakresie są częścią szerszego systemu zabezpieczeń społecznych, mającego na celu ochronę pracowników przed skutkami wypadków przy pracy. W kontekście podziału kosztów ubezpieczenia wypadkowego, pomysły dotyczące współfinansowania przez pracowników często wynikają z błędnych założeń dotyczących regulacji prawnych oraz niepełnego zrozumienia roli pracodawcy w systemie ubezpieczeń. Pracownicy mogą mylnie uważać, że więcej obowiązków i kosztów po stronie pracodawcy prowadzi do lepszej sytuacji ich samych, jednak w praktyce takie podejście zagraża bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników, a także może negatywnie wpływać na morale i atmosferę w miejscu pracy. Dobre praktyki w zarządzaniu personelem i przestrzeganie przepisów prawa pracy powinny być na pierwszym miejscu, aby zapewnić właściwe warunki zatrudnienia.

Pytanie 34

Wielkość popytu na pracę w gminie Narew, według danych na dzień 31.03.2011 r. zebranych i opracowanych podczas Narodowego Spisu Powszechnego, wynosi

Wielkości charakteryzujące rynek pracy w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r.
Wyszczególnienie	Liczba osób
Pracujący	1 973
Bezrobotni	221
Bierni zawodowo	1 667
Oferty pracy	23

A. 221 osób.

B. 23 osoby.

C. 1 667 osób.

D. 1 973 osoby.

Wielkość popytu na pracę w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r. wynosi 23 osoby, co jest wynikiem analizy danych zebranych podczas Narodowego Spisu Powszechnego. Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla liczbę ofert pracy dostępnych w danym okresie. W kontekście analizy rynku pracy, popyt na pracę jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala ocenić sytuację na rynku lokalnym. Pomocne jest zrozumienie, że popyt na pracę nie tylko odnosi się do liczby ogłoszeń o pracę, ale także do jakości tych ofert oraz ich zgodności z umiejętnościami i kwalifikacjami pracowników. Znajomość lokalnych warunków rynkowych, takich jak struktura zatrudnienia i potrzeby pracodawców, umożliwia lepsze planowanie działań w zakresie polityki zatrudnienia. Przykładowo, gminy mogą wykorzystać takie dane do opracowywania strategii wspierających rozwój zawodowy mieszkańców oraz dostosowywania programów edukacyjnych do realnych potrzeb rynku.

Pytanie 35

Podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji oraz Informacji o Działalności Gospodarczej

A. spółki jawne

B. spółki komandytowe

C. przedsiębiorcy, którzy są osobami fizycznymi

D. organizacje pożytku publicznego

Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) jest obowiązkowy dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, co wynika z przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Rejestracja w CEIDG umożliwia osobom fizycznym prowadzenie działalności gospodarczej w sposób formalny, co z kolei wpływa na możliwość uzyskania różnych zezwoleń, koncesji oraz dostępu do publicznych zamówień. Przykładowo, osoba fizyczna prowadząca działalność jako freelancer w branży usługowej, po zarejestrowaniu się w CEIDG, zyskuje możliwość legalnego wystawiania faktur oraz podpisywania umów z kontrahentami. Dodatkowo, wpis do CEIDG ma istotne znaczenie dla ustalenia numeru REGON oraz NIP, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa w obiegu gospodarczym. Warto podkreślić, że rejestracja w CEIDG jest również związana z obowiązkami podatkowymi i ubezpieczeniowymi, co czyni ją fundamentem dla prawidłowego zarządzania działalnością gospodarczą.

Pytanie 36

Wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne dla pracownika wynosi

A. 9,76% podstawy wymiaru

B. 2,45% podstawy wymiaru

C. 9,00% podstawy wymiaru

D. 6,50% podstawy wymiaru

Wybór 6,50% podstawy wymiaru jako składki na ubezpieczenie zdrowotne jest błędny, ponieważ wartość ta odnosi się do innego rodzaju składek. Ustalone zryczałtowane stawki składek, takie jak 6,50%, mogą dotyczyć składek na ubezpieczenia emerytalne lub rentowe, ale nie zdrowotne. Kluczowe jest zrozumienie, że składka zdrowotna w Polsce wynosi 9% i jest odprowadzana od wynagrodzenia brutto. Podobnie, 2,45% dotyczy składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących działalność gospodarczą w kontekście ich zasadniczego wynagrodzenia, a nie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Z kolei wybór 9,76% jest również mylny, ponieważ nie odpowiada on żadnej aktualnej stawce składek zdrowotnych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych typów składek, co może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń wynagrodzenia oraz konsekwencji finansowych dla pracowników i pracodawców. Warto zatem zwrócić uwagę na aktualne przepisy oraz regularnie uzupełniać wiedzę na temat obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 37

Firma zajmująca się produkcją płytek chodnikowych zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 1 000 m2 płytek. Techniczna norma zużycia cementu wynosi 10 kg na 1 m2 produktu. Stan magazynowy na początku to 1 tona, a zaplanowany stan końcowy to 600 kg. Ile cementu potrzeba zakupić?

A. 9,6 ton

B. 10,4 ton

C. 10,0 ton

D. 11,0 ton

Aby obliczyć, jaką ilość cementu należy zakupić, najpierw musimy ustalić całkowite zapotrzebowanie na cement do produkcji płytek chodnikowych. Norma techniczna wynosi 10 kg cementu na 1 m2, co oznacza, że dla 1 000 m2 potrzebujemy 10 000 kg cementu (10 kg/m2 * 1 000 m2). Następnie przeliczamy to na tony, co daje 10 ton. Jednakże przedsiębiorstwo ma zapas początkowy wynoszący 1 ton, co oznacza, że rzeczywiste zapotrzebowanie na cement, po uwzględnieniu zapasu początkowego, wynosi 9 ton (10 ton - 1 ton). Przedsiębiorstwo planuje również utrzymać zapas końcowy na poziomie 600 kg, co odpowiada 0,6 ton. Dlatego całkowita ilość cementu, którą należy zakupić, to 9 ton + 0,6 ton = 9,6 ton. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zapasami, które sugerują na bieżąco uwzględniać zapasy początkowe i planowane zapasy końcowe przy planowaniu zakupów materiałów.

Pytanie 38

Reklama, sprzedaż bezpośrednia oraz public relations stanowią składniki strategii

A. marki

B. promocji

C. cenowej

D. produktu

Reklama, sprzedaż osobista i public relations to kluczowe elementy strategii promocji, która ma na celu zwiększenie świadomości marki oraz stymulację popytu na produkty lub usługi. W kontekście marketingu, promocja odnosi się do działań mających na celu komunikację wartości oferty do potencjalnych klientów. Na przykład, reklama może przyjąć formę kampanii w mediach społecznościowych, co pozwala na dotarcie do szerokiego kręgu odbiorców. Sprzedaż osobista, z kolei, jest bezpośrednią interakcją z klientem, która umożliwia dostosowanie oferty do indywidualnych potrzeb, co zwiększa szanse na finalizację transakcji. Public relations natomiast koncentruje się na budowaniu pozytywnego wizerunku firmy oraz relacji z otoczeniem, co również wpływa na postrzeganie marki przez konsumentów. Kluczowe jest zintegrowane podejście do tych trzech elementów, aby stworzyć spójny przekaz marketingowy, zgodny z wartościami i misją firmy. W praktyce, skuteczna strategia promocji może prowadzić do zwiększenia sprzedaży i długotrwałej lojalności klientów.

Pytanie 39

Edward Twardowski importował 100 ton stali z zagranicy w cenie 700 euro za tonę. W dniu zakupu kurs 1 euro wynosił 4,00 zł, a w dniu uregulowania płatności kurs wzrósł do 4,50 zł. Na skutek deprecjacji złotówki importer

A. zyskał 28 000 zł

B. stracił 28 000 zł

C. zyskał 35 000 zł

D. stracił 35 000 zł

Edward Twardowski stracił 35 000 zł z powodu deprecjacji złotówki. Aby to zrozumieć, należy obliczyć, ile zapłaciłby za stal w złotówkach w obu momentach: przy zakupie i przy regulowaniu płatności. Na początku, przy kursie 4,00 zł za euro, koszt zakupu 100 ton stali wyniósł 100 ton * 700 euro/tona * 4,00 zł/euro = 280 000 zł. W momencie regulowania płatności, przy kursie 4,50 zł za euro, jego wydatki wzrosły do 100 ton * 700 euro/tona * 4,50 zł/euro = 315 000 zł. Różnica między tymi kwotami to 315 000 zł - 280 000 zł = 35 000 zł, co pokazuje, że deprecjacja waluty doprowadziła do wyższych kosztów zakupu. Taka sytuacja jest typowa dla importerów, którzy są narażeni na ryzyko kursowe, dlatego kluczowe jest stosowanie strategii zabezpieczeń walutowych, takich jak kontrakty terminowe, aby minimalizować wpływ fluktuacji kursów na koszty zakupów. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw importowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem walutowym.

Pytanie 40

Który z elementów przedstawionych w analizie SWOT dla firmy produkcyjnej stanowi dla niej szansę?

A. Korzystanie z tradycyjnych przepisów oraz posiadanie własnej linii produktów

B. Przyjazna i spokojna atmosfera w pracy, przy równoczesnym nacisku na wykonanie zadań

C. Pojawienie się nowych rynków zbytu w wyniku integracji gospodarczej

D. Wysoka wiedza pracowników na temat używanych technologii

Stosowanie tradycyjnych receptur i posiadanie własnej marki produktów, wysoki poziom wiedzy pracowników w zakresie wykorzystywanych technologii oraz spokojna atmosfera w pracy to aspekty, które mogą przyczynić się do stabilności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa, jednak nie stanowią one szans w kontekście analizy SWOT. Tradycyjne receptury, choć mogą być walorem, niekoniecznie otwierają nowe możliwości rynkowe. Współczesne przedsiębiorstwa muszą się koncentrować na innowacjach i dostosowywaniu swoich produktów do zmieniających się potrzeb klientów. Wysoki poziom wiedzy pracowników jest z pewnością atutem, ale nie sam w sobie stwarza nowych możliwości rynkowych. Pracownicy mogą być doskonale wykwalifikowani, jednakże ich wiedza musi być stosowana w kontekście rozwoju produktów, a nie tylko utrzymywania istniejących procesów. Spokojna atmosfera w pracy sprzyja wydajności, ale sama w sobie nie przyczynia się do wzrostu sprzedaży czy zdobywania nowych klientów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie stabilności z innowacyjnością oraz lokalne podejście do strategii rozwoju, które nie uwzględnia globalnych trendów i możliwości ekspansji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej