Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:08
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 08:29

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. USB-B

B. USB-A

C. Mini USB

D. Micro USB

Złącze USB-A to standardowy port USB, który można znaleźć głównie w komputerach, zasilaczach i innych urządzeniach peryferyjnych jako port żeński, do którego podłączamy inne urządzenia za pomocą kabli zakończonych wtykiem USB-A. USB-B, z kolei, jest złączem używanym głównie w urządzeniach peryferyjnych takich jak drukarki i skanery, ale w większych, stacjonarnych wersjach, co czyni tę opcję nieodpowiednią dla przenośnych skanerów. Mini USB znajduje zastosowanie w kompaktowych urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z typem skanera wskazanego w pytaniu. Micro USB, choć bardziej nowoczesne i mniejsze niż Mini USB, nie jest odpowiednim wyborem, jeśli urządzenie zostało wyprodukowane w czasie, gdy Mini USB było standardem de facto dla małych urządzeń. Powszechnym błędem jest przypuszczenie, że wszystkie skanery są wyposażone w złącze USB-A lub Micro USB, ponieważ są one bardziej znane użytkownikom współczesnym. Jednak pominięcie specyfiki technicznej danego urządzenia może prowadzić do tego rodzaju błędnych wniosków. Właściwe zrozumienie standardów złączy i ich ewolucji jest kluczowe w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących kompatybilności urządzeń elektronicznych, zwłaszcza w kontekście sprzętu wykorzystywanego w specjalistycznych zadaniach zawodowych.

Pytanie 2

W systemie Windows powiązanie rozszerzeń plików z odpowiednimi programami realizuje się za pomocą polecenia

A. assoc

B. bcdedit

C. path

D. label

Przypisanie rozszerzeń plików do aplikacji w systemie Windows nie jest realizowane przez polecenia takie jak 'path', 'bcdedit' czy 'label'. Każde z tych poleceń ma inne, specyficzne zastosowanie, co może prowadzić do nieporozumień. Polecenie 'path' służy do wyświetlania lub ustawiania ścieżek wyszukiwania dla plików wykonywalnych. Umożliwia to systemowi operacyjnemu odnajdywanie programów w różnych lokalizacjach, ale nie wpływa na to, jak pliki są otwierane na podstawie ich rozszerzeń. 'bcdedit' z kolei jest stosowane do modyfikowania danych dotyczących rozruchu systemu i konfiguracji, co jest zupełnie innym kontekstem technicznym i nie ma nic wspólnego z otwieraniem plików. Natomiast 'label' jest używane do zmiany etykiety wolumenu dysku, co dotyczy zarządzania danymi na nośnikach pamięci, ale nie przypisuje aplikacji do rozszerzeń plików. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ wykorzystanie niewłaściwych poleceń prowadzi do nieefektywnego zarządzania systemem i potencjalnych problemów z dostępem do plików. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznawać się z dokumentacją i praktykami zarządzania systemem, by skutecznie wykorzystać możliwości, jakie oferuje Windows.

Pytanie 3

Nieprawidłowa forma zapisu liczby 778 to

A. 3F(16)

B. 63(10)

C. 11011(zm)

D. 111111(2)

Odpowiedź 11011(zm) jest poprawna, ponieważ jest to zapis liczby 778 w systemie binarnym. Aby skonwertować liczbę dziesiętną na binarną, należy dzielić ją przez 2 i zapisywać reszty z tych dzielenie w odwrotnej kolejności. W przypadku liczby 778 proces ten wygląda następująco: 778/2 = 389 reszta 0, 389/2 = 194 reszta 1, 194/2 = 97 reszta 0, 97/2 = 48 reszta 1, 48/2 = 24 reszta 0, 24/2 = 12 reszta 0, 12/2 = 6 reszta 0, 6/2 = 3 reszta 0, 3/2 = 1 reszta 1, 1/2 = 0 reszta 1. Zbierając reszty od końca, otrzymujemy 1100000110. Jednak zauważając, że w zapytaniu poszukujemy liczby 778 w systemie zmiennoprzecinkowym (zm), oznaczenie 11011(zm) odnosi się do wartości w systemie, a nie do samej liczby dziesiętnej. Zrozumienie tych konwersji jest kluczowe w programowaniu oraz w informatyce, gdzie operacje na różnych systemach liczbowych są powszechną praktyką. Dzięki umiejętności przekształcania liczb pomiędzy systemami, możemy efektywnie pracować z danymi w różnych formatach, co jest niezbędne w wielu dziedzinach technologii.

Pytanie 4

Jakie informacje można uzyskać za pomocą polecenia uname -s w systemie Linux?

A. ilości dostępnej pamięci.

B. wolnego miejsca na dyskach twardych.

C. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

D. nazwa jądra systemu operacyjnego.

Część z błędnych odpowiedzi wynika z mylnego rozumienia tego, co robi polecenie uname -s. Na przykład pierwsza odpowiedź, która mówi, że to sprawdza wolną pamięć, to pomyłka, bo takie informacje uzyskujemy z narzędzi jak free czy top. uname -s nie ma nic wspólnego z pamięcią RAM, tylko skupia się na identyfikacji jądra systemu. Druga błędna odpowiedź mówi o wolnym miejscu na dyskach, a tu powinno się używać polecenia df, które właśnie od tego jest. Ostatnia odpowiedź, która dotyczy aktywnych interfejsów sieciowych, też jest nietrafiona, bo do tego są polecenia ifconfig lub ip. Widocznie zrozumienie jak te narzędzia działają w systemie Linux jest dość kluczowe, żeby unikać takich błędów. No i tak w ogóle, warto wiedzieć, co każde z tych poleceń robi, żeby nie mieć nieporozumień.

Pytanie 5

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. awaria mikroprzełącznika.

B. uszkodzenie prawego przycisku.

C. brak zasilania.

D. wyczerpywanie się baterii zasilającej.

Brak baterii oraz uszkodzenie lewego przycisku i mikroprzełącznika to bardzo powszechne przyczyny nieprawidłowego działania myszy, jednak w kontekście problemu opisanego w pytaniu, nie wyjaśniają one w pełni zjawiska 'skakania' kursora. W przypadku braku baterii, mysz przestaje działać zupełnie, co jest łatwe do zdiagnozowania. Podobnie, uszkodzenie lewego przycisku nie wpływa na stabilność pracy kursora, lecz może uniemożliwiać wykonanie kliknięć. Uszkodzenie mikroprzełącznika również nie prowadzi do takiego zachowania, a jedynie może powodować problemy z rejestrowaniem naciśnięć. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie objawów związanych z zasilaniem oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Właściwe diagnozowanie problemów z myszą wymaga analizy objawów, które są wynikiem spadku stabilności sygnału. Zrozumienie, że wyczerpanie baterii oddziałuje na wydajność urządzenia, a nie uszkodzenia mechaniczne, jest kluczowe dla prawidłowego zdiagnozowania i naprawy problemów z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 6

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który służy do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia długość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8m oraz że cena brutto za 1m kabla to 1zł. W obliczeniach uwzględnij dodatkowy zapas 2m kabla dla każdego punktu abonenckiego.

A. 45 zł

B. 40 zł

C. 32 zł

D. 50 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, musimy uwzględnić zarówno długość kabla potrzebnego do połączenia, jak i zapas. Każdy punkt abonencki znajduje się średnio 8 metrów od punktu dystrybucyjnego, co daje łącznie 5 x 8m = 40m. Dodatkowo, zgodnie z praktyką inżynieryjną, na każdy punkt abonencki przewidujemy 2 metry zapasu, co daje dodatkowe 5 x 2m = 10m. Sumując te wartości, otrzymujemy 40m + 10m = 50m kabla. Przy cenie 1zł za metr, całkowity koszt brutto wynosi 50m x 1zł = 50zł. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają uwzględnienie zapasu przy planowaniu instalacji okablowania, aby zapewnić elastyczność w przypadku zmian w konfiguracji sieci. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i zasobami w projektach telekomunikacyjnych.

Pytanie 7

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

A. D

B. C

C. A

D. B

Transformator impulsowy w zasilaczu to naprawdę ważny element, który pozwala na przenoszenie energii między różnymi obwodami przy wyższych częstotliwościach. Ten element oznaczony jako A na obrazku to właśnie transformator impulsowy, więc można powiedzieć, że odpowiedź A jest jak najbardziej trafna. W przeciwieństwie do tych tradycyjnych transformatorów, które pracują na częstotliwości sieciowe, transformatory impulsowe działają na znacznie wyższych częstotliwościach, co pozwala na robienie mniejszych urządzeń. Tak naprawdę, dzięki nim, zasilacze impulsowe są bardziej efektywne i mniejsze od swoich starszych, liniowych wersji. W praktyce, jak to jest w zasilaczach komputerowych czy ładowarkach, to pozwala na spore zmniejszenie rozmiarów i lepszą wydajność energetyczną. Oczywiście, muszą być zgodne z normami bezpieczeństwa i efektywności energetycznej, co jest mega ważne w dzisiejszych czasach. Ich konstrukcja i działanie muszą trzymać się międzynarodowych standardów, jak te z IEC 61558, żeby mogły przekształcać napięcia z jak najmniejszymi stratami energii. Uważam, że to naprawdę istotna wiedza, szczególnie gdy przyglądamy się wymaganiom na rynku elektronicznym.

Pytanie 8

Program antywirusowy oferowany przez Microsoft bezpłatnie dla posiadaczy legalnych wersji systemu operacyjnego Windows to

A. Microsoft Security Essentials

B. Windows Defender

C. Microsoft Free Antywirus

D. Windows Antywirus

Nie ma czegoś takiego jak Windows Antywirus od Microsoftu, więc wybór tej opcji nie jest dobry. Możliwe, że ludzie mylą to z innymi programami, które nie są ich własnością. Często zdarza się, że szukając zabezpieczeń, natykają się na nieoficjalne aplikacje, które mogą wydawać się ok, ale nie spełniają standardów branżowych. Teraz mamy Windows Defender, który jest już wbudowany w Windows 10 i 11, więc takie mylenie nazw może sprawiać problemy. Z kolei Microsoft Free Antywirus sugeruje, że jest jakaś inna darmowa wersja antywirusowa, co jest nieprawdą. To błędne wyobrażenie o dostępnych narzędziach może prowadzić do złych decyzji, a to może narażać na poważne problemy, jak infekcje. Lepiej korzystać z uznanych rozwiązań zabezpieczających, które są wspierane przez producentów systemów i przestrzegają aktualnych norm bezpieczeństwa, żeby mieć pewność, że nasze urządzenia są dobrze chronione.

Pytanie 9

Maksymalna długość łącza światłowodowego używanego do przesyłania danych w standardzie 10GBASE-SR wynosi

A. 4 km

B. 2 km

C. 400 m

D. 200 m

Wybór odpowiedzi 2 km, 4 km oraz 200 m jest niepoprawny z kilku powodów. Standard 10GBASE-SR został zaprojektowany z myślą o transmisji na krótszych dystansach, co czyni wartości 2 km i 4 km niewłaściwymi. Te odległości są typowe dla innych standardów, takich jak 10GBASE-LR, które używają światłowodów jednomodowych i są w stanie osiągnąć transmisję na znacznie większych dystansach - do 10 km. Odpowiedź 200 m, chociaż bliższa rzeczywistości, również nie oddaje maksymalnej długości dla 10GBASE-SR, która wynosi 400 m. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować nieznajomość specyfikacji technicznych poszczególnych standardów Ethernet oraz mylenie parametrów dla różnych typów światłowodów. Wiedza o tym, jakie standardy i kable są odpowiednie dla danego zastosowania, jest kluczowa w projektowaniu i wdrażaniu sieci. Aby skutecznie operować w środowisku sieciowym, istotne jest, aby mieć świadomość różnorodności standardów i ich zastosowań, co wpływa na wydajność i niezawodność systemu.

Pytanie 10

Jaki rodzaj fizycznej topologii w sieciach komputerowych jest pokazany na ilustracji?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Podwójnego pierścienia

D. Siatki

Wybór innej topologii niż siatka wynika często z niewłaściwego zrozumienia cech i zastosowań różnych konfiguracji sieciowych. Topologia magistrali polega na użyciu pojedynczego przewodu do którego dołączane są wszystkie urządzenia sieciowe co jest tanie i proste ale zwiększa ryzyko awarii całej sieci gdyż uszkodzenie magistrali przerywa komunikację. Jest to podejście stosowane głównie w przeszłości w prostych sieciach lokalnych nieodpowiednie dla nowoczesnych systemów wymagających niezawodności. Topologia podwójnego pierścienia z kolei oferuje alternatywne ścieżki transmisji danych ale jest mniej elastyczna niż siatka i bardziej złożona w utrzymaniu gdyż wymaga specjalistycznego sprzętu do zarządzania i regeneracji trasy. Gwiazda natomiast koncentruje wszystkie połączenia w jednym punkcie centralnym co ułatwia zarządzanie i diagnozowanie problemów ale staje się wąskim gardłem sieci i pojedynczym punktem awarii. W przypadku awarii centralnego węzła cała sieć przestaje działać co nie jest akceptowalne w środowiskach o krytycznym znaczeniu. Zrozumienie tych ograniczeń pomaga unikać błędów w projektowaniu i wdrażaniu sieci oraz wybieraniu odpowiednich topologii do specyficznych potrzeb operacyjnych i skalowalności sieci. Właściwa analiza wymagań może zapobiec potencjalnym problemom i zwiększyć efektywność sieci.

Pytanie 11

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki osobiste

B. Pliki aktualizacji

C. Pliki aplikacji

D. Pliki sterowników

Pliki osobiste nie zostaną naruszone podczas przywracania systemu do wcześniejszego punktu, ponieważ ta operacja dotyczy głównie plików systemowych oraz programowych, a nie danych użytkownika. Przywracanie systemu jest funkcją, która pozwala na cofnięcie systemu do stanu, w którym znajdował się w momencie utworzenia punktu przywracania, co oznacza, że zmiany wprowadzone w systemie operacyjnym po tym punkcie zostaną wycofane. Natomiast pliki osobiste, jak dokumenty, zdjęcia czy pliki multimedialne, są przechowywane w osobnych folderach i nie są objęte tą operacją. W praktyce oznacza to, że użytkownik może bez obaw przywrócić system do wcześniejszego stanu, nie martwiąc się o utratę swoich osobistych danych. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych plików, zwłaszcza przed wykonaniem operacji przywracania systemu, co stanowi dodatkową warstwę ochrony danych użytkownika.

Pytanie 12

Konwencja zapisu ścieżki do udziału sieciowego zgodna z UNC (Universal Naming Convention) ma postać

A. \\ nazwa_zasobu\ nazwa_komputera

B. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera

C. \\ nazwa_komputera\ nazwa_zasobu

D. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

Odpowiedź \\nazwa_komputera\\nazwa_zasobu jest poprawna, ponieważ dokładnie odpowiada formatowi Universal Naming Convention (UNC), który umożliwia zdalny dostęp do zasobów w sieci. W tym formacie \\ symbol jest używany jako separator i wskazuje na lokalizację zasobu sieciowego na określonym komputerze. Przykład: jeśli mamy komputer o nazwie 'Serwer1' i chcemy uzyskać dostęp do folderu 'Dokumenty', ścieżka UNC będzie wyglądać następująco: \\Serwer1\Dokumenty. To podejście jest niezwykle przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie wiele komputerów współdzieli pliki i zasoby. Umożliwia to pracownikom łatwy dostęp do współdzielonych dokumentów, co zwiększa efektywność pracy i współpracy. Dobre praktyki wskazują, aby unikać używania spacji w nazwach komputerów i zasobów, co może prowadzić do problemów z rozpoznawaniem ścieżek. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że UNC jest standardem uznawanym w systemach operacyjnych Windows, co czyni go istotnym narzędziem w zarządzaniu siecią."

Pytanie 13

Jakiego rodzaju plik należy stworzyć w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować rutynowe działania, takie jak kopiowanie lub tworzenie plików oraz folderów?

A. Wsadowy

B. Konfiguracyjny

C. Początkowy

D. Systemowy

Inicjujący plik nie jest odpowiedni do automatyzacji czynności, ponieważ służy on zazwyczaj do uruchamiania programów lub skryptów w odpowiedzi na określone zdarzenia, a nie do wykonywania serii zadań. Może to prowadzić do pomyłek, gdyż jego zastosowanie nie obejmuje powtarzalnych operacji, które są kluczowe w automatyzacji. Z kolei pliki systemowe, choć mogą pełnić istotną rolę w konfiguracji i działaniu systemu operacyjnego, nie są dedykowane do automatyzacji codziennych zadań użytkownika. Systemowe pliki są bardziej związane z wewnętrznymi operacjami systemu, a ich modyfikacje mogą prowadzić do destabilizacji środowiska operacyjnego. Pliki konfiguracyjne natomiast zawierają ustawienia i preferencje programów, ale również nie są odpowiednie do automatyzacji działań, gdyż ich głównym celem jest definiowanie konfiguracji, a nie wykonywanie aktywnych operacji. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych typów plików i ich zastosowań, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zadaniami oraz niepotrzebnym zwiększaniem złożoności procesów. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie różnicy między typami plików i ich przeznaczeniem, aby skutecznie wykorzystać je w codziennej pracy.

Pytanie 14

Na którym z domyślnych portów realizowana jest komunikacja protokołu ftp?

A. 53

B. 21

C. 80

D. 23

Odpowiedzi 23, 53 i 80 są niepoprawne, ponieważ każdy z tych portów jest wykorzystywany przez inne protokoły, co prowadzi do mylnych informacji o ich zastosowaniu w kontekście FTP. Port 23 jest zarezerwowany dla protokołu Telnet, który pozwala na zdalne logowanie do systemów operacyjnych, jednak nie jest on przystosowany do przesyłania plików, co jest kluczową funkcją FTP. Port 53 jest używany przez protokół DNS (Domain Name System), który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co również nie ma związku z transferem plików. Natomiast port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, używanego w komunikacji sieciowej w przeglądarkach internetowych do wyświetlania stron www. Zrozumienie, jakie porty są przypisane do konkretnych protokołów, jest niezbędne dla właściwego konfigurowania usług sieciowych oraz zabezpieczania systemów przed nieautoryzowanym dostępem. Błędne przypisanie portów może prowadzić do problemów z komunikacją w sieciach oraz do trudności w identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów z transferem danych.

Pytanie 15

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zarządzanie uprawnieniami do plików oraz katalogów?

A. gedit

B. chmod

C. mkdir

D. adduser

Polecenie 'chmod' w systemie Linux służy do modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, które grupy użytkowników mogą odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. System operacyjny Linux stosuje model ochrony oparty na trzech grupach użytkowników: właścicielu pliku, grupie, do której należy plik, oraz innym użytkownikom. Dzięki 'chmod' można na przykład zmienić uprawnienia tak, aby tylko właściciel mógł edytować plik, podczas gdy pozostali użytkownicy mogliby jedynie go odczytywać. Przykładowe polecenie 'chmod 755 plik.txt' przydziela pełne prawa dla właściciela (odczyt, zapis, wykonanie), podczas gdy grupa i pozostali użytkownicy mają jedynie prawo do odczytu i wykonania. W praktyce dobre zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu oraz ochrony danych. Warto zwrócić uwagę na zasady minimalnych uprawnień, które zalecają, aby użytkownicy mieli dostęp tylko do tych plików i katalogów, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 16

Po zainstalowaniu Systemu Windows 7 dokonano zmiany w BIOS-ie komputera, skonfigurowano dysk SATA z AHCI na IDE. Po ponownym uruchomieniu systemu komputer będzie

A. pracował z mniejszą prędkością

B. działał z większą szybkością

C. resetował się podczas uruchamiania

D. uruchamiał się tak jak wcześniej

Wybór odpowiedzi wskazujących na to, że system będzie działał wolniej lub szybciej, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zmiany ustawień BIOS. Zmiana z AHCI na IDE nie wpływa na wydajność systemu w sposób, który moglibyśmy przypisać do ogólnych pojęć 'wolniej' lub 'szybciej'. W rzeczywistości, AHCI zazwyczaj zapewnia lepszą wydajność niż IDE, co może prowadzić do mylnych wniosków o wpływie na prędkość działania systemu. Kolejna niepoprawna koncepcja to stwierdzenie, że system uruchomi się bez zmian. Po zmianie konfiguracji z AHCI na IDE, system operacyjny, który był dostosowany do pracy w środowisku AHCI, nie znajdzie odpowiednich sterowników, co skutkuje błędem przy uruchomieniu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że zmiany BIOSu są subtelnymi korektami, które nie mają znaczącego wpływu na funkcjonowanie systemu. W rzeczywistości BIOS zarządza podstawowymi ustawieniami sprzętu, a jakiekolwiek zmiany, które wpływają na interfejs komunikacyjny z dyskiem twardym, mogą prowadzić do krytycznych problemów. Aby uniknąć takich sytuacji, zawsze powinno się dokonywać zmian w BIOS z pełnym zrozumieniem potencjalnych konsekwencji technicznych.

Pytanie 17

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. nslookup

B. getfacl

C. ping

D. traceroute

Odpowiedź 'getfacl' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie służące do zarządzania listami kontroli dostępu (ACL) w systemach Unix i Linux. Jego główną funkcją jest umożliwienie administratorom sprawdzania i modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów, a nie testowanie sieci komputerowej. Przykładem użycia 'getfacl' może być sytuacja, gdy administrator chce zweryfikować, jakie uprawnienia mają określone pliki w systemie, aby zapewnić odpowiednią ochronę danych. W kontekście testowania sieci, narzędzia takie jak ping, traceroute czy nslookup są właściwe, ponieważ są one zaprojektowane do diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi, identyfikując, gdzie mogą występować problemy w komunikacji między urządzeniami. Standardy branżowe w obszarze bezpieczeństwa i zarządzania systemami często zalecają użycie tych narzędzi w procesie diagnostyki sieci, co czyni 'getfacl' nieodpowiednim wyborem w tym kontekście.

Pytanie 18

Jakie jest źródło pojawienia się komunikatu na ekranie komputera, informującego o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer

B. Adres bramy domyślnej w ustawieniach protokołu TCP/IP jest nieprawidłowy

C. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej

D. Usługa DHCP nie funkcjonuje w sieci lokalnej

Poprawna odpowiedź odnosi się do sytuacji, w której dwa lub więcej urządzeń w tej samej sieci lokalnej zostało skonfigurowanych z tym samym adresem IP. Jest to klasyczny przypadek konfliktu adresów IP, który prowadzi do zakłóceń w komunikacji sieciowej. Gdy system operacyjny wykrywa taki konflikt, wyświetla odpowiedni komunikat, aby użytkownik mógł podjąć odpowiednie kroki w celu rozwiązania problemu. Przykładem może być sytuacja, gdy podłączysz nowy laptop do sieci, a jego adres IP został ręcznie przypisany do tego samego zakresu co inny, już działający w sieci komputer. W takich przypadkach zaleca się korzystanie z protokołu DHCP, który automatycznie przydziela adresy IP, minimalizując ryzyko konfliktów. Zastosowanie DHCP to jedna z najlepszych praktyk w zarządzaniu adresacją IP, gdyż pozwala na centralne zarządzanie i kontrolę nad przydzielanymi adresami, zapewniając ich unikalność oraz optymalizując wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 19

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.128

D. 255.255.0.0

Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ w systemie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) prefiks 25 oznacza, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 7 bitów na identyfikację hostów w tej sieci. Zapis 255.255.255.128 wskazuje, że pierwsze 25 bitów maski jest ustawionych na 1, co w postaci dziesiętnej odpowiada 255.255.255.128. Dzięki temu można utworzyć maksymalnie 128 adresów IP w tej podsieci, z czego 126 adresów jest dostępnych dla urządzeń, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszenia. W praktyce, stosowanie takiej maski jest korzystne w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba hostów. Dobrą praktyką jest dobieranie maski podsieci w taki sposób, aby nie marnować adresów IP, co jest szczególnie istotne w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 20

Wskaż komponent, który reguluje wartość napięcia pochodzącego z sieci elektrycznej, wykorzystując transformator do przeniesienia energii między dwoma obwodami elektrycznymi z zastosowaniem zjawiska indukcji magnetycznej?

A. Przerzutnik synchroniczny

B. Rejestr szeregowy

C. Zasilacz transformatorowy

D. Rezonator kwarcowy

Zasilacz transformatorowy jest kluczowym elementem w systemach elektrycznych, którego zadaniem jest dostosowanie poziomu napięcia z sieci energetycznej do wymagań urządzeń elektrycznych. Działa on na zasadzie indukcji magnetycznej w transformatorze, który przenosi energię elektryczną między dwoma obwodami przy użyciu zmiennego pola magnetycznego. Transformator składa się z dwóch cewek: pierwotnej i wtórnej, które są nawinięte na wspólnym rdzeniu. W praktyce, zasilacze transformatorowe są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od zasilania małych urządzeń elektronicznych po duże systemy przemysłowe. Na przykład, w zasilaczach sieciowych do komputerów, transformator obniża napięcie z sieci 230V do bezpieczniejszego poziomu, co jest nie tylko zgodne z normami bezpieczeństwa, ale także zapewnia stabilność pracy urządzeń. W branży stosuje się standardy takie jak IEC 61558, które regulują wymagania dotyczące bezpieczeństwa transformatorów. Dlatego zasilacze transformatorowe są nie tylko istotne, ale również niezbędne dla efektywnego i bezpiecznego przepływu energii elektrycznej.

Pytanie 21

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. cd

B. pwd

C. ls

D. rpm

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 22

Jakie urządzenie jest używane do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

A. szukacz kabli

B. zaciskarka RJ45

C. obcinacz izolacji

D. nóż KRONE

Nóż KRONE to specjalistyczne narzędzie używane głównie do mocowania pojedynczych żył miedzianych kabli w złączach typu IDC (Insulation Displacement Connector). Zastosowanie noża KRONE polega na precyzyjnym umieszczaniu przewodników w gniazdach, co zapewnia trwałe połączenie bez konieczności zdejmowania izolacji. Narzędzie to jest niezbędne w telekomunikacji i instalacjach sieciowych, gdzie wymagana jest wysoka jakość połączeń. Dzięki mechanizmowi nacisku nóż KRONE automatycznie odcina nadmiar przewodu, co przyspiesza pracę i zwiększa jej efektywność. Standardy branżowe, takie jak EIA/TIA-568, zalecają użycie narzędzi IDC do zapewnienia stabilnych i niezawodnych połączeń. Praktyczne zastosowanie obejmuje montaż gniazd sieciowych, paneli krosowych oraz innych urządzeń wymagających połączeń kablowych. Dzięki ergonomicznej konstrukcji nóż ten minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodów i złączy, co jest istotne dla długoterminowej niezawodności instalacji. Wiedza o prawidłowym użyciu noża KRONE jest kluczowa dla każdego technika zajmującego się instalacjami telekomunikacyjnymi.

Pytanie 23

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 2

B. 4

C. 3

D. 5

Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 24

Najczęstszą przyczyną niskiej jakości wydruku z drukarki laserowej, która objawia się widocznym rozmazywaniem tonera, jest

A. zbyt niska temperatura utrwalacza

B. zacięcie papieru

C. uszkodzenie rolek

D. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

Zacięcie papieru w drukarce laserowej zazwyczaj objawia się fizycznym blokowaniem papieru wewnątrz urządzenia i nie wpływa bezpośrednio na jakość wydruku w kontekście rozmazywania tonera. Przyczyną zacięć może być nieprawidłowe ułożenie papieru w podajniku lub uszkodzone elementy mechaniczne. Uszkodzenie rolek drukarki wpływa na podawanie papieru ale nie jest główną przyczyną rozmazywania tonera. Rolki mają za zadanie zapewnić płynne i równomierne przechodzenie papieru przez drukarkę. W przypadku ich uszkodzenia problemy są związane głównie z przesuwaniem papieru i jego zagnieceniem. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki może wpłynąć na jakość wydruku poprzez pozostawianie śladów zanieczyszczeń na papierze ale nie bezpośrednio poprzez rozmazywanie tonera. Toner może być nierównomiernie rozprowadzany na bębnie światłoczułym ale nie wpływa to na proces utrwalania. Typowe błędy myślowe wynikają z mylenia objawów problemów mechanicznych z objawami związanymi z procesem termicznym utrwalania tonera. Przyczyny te związane są z przeoczaniem kluczowych elementów konstrukcyjnych drukarki takich jak moduł utrwalacza którego rola w procesie druku jest kluczowa do zapewnienia trwałości i jakości wydruków. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie drukarki mogą pomóc w zapobieganiu problemom z jakością wydruku.

Pytanie 25

Które z poniższych twierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. Jest to protokół dostępu do bazy danych

B. Jest to protokół trasowania

C. Jest to protokół transferu plików

D. Jest to protokół konfiguracji hosta

Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresacją IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska sieci, brama domyślna i serwery DNS, do urządzeń (hostów) w sieci. Dzięki zastosowaniu DHCP, administratorzy sieci mogą zredukować czas i wysiłek potrzebny do ręcznego konfigurowania tych ustawień na każdym urządzeniu. Protokół ten działa w modelu klient-serwer, gdzie klient DHCP wysyła żądanie do serwera DHCP, który odpowiada odpowiednimi informacjami konfiguracyjnymi. W praktyce, DHCP jest szeroko stosowany w sieciach lokalnych, w tym w domowych routerach, biurach oraz w środowiskach korporacyjnych, co pozwala na dynamiczne zarządzanie dużą liczbą urządzeń. Zgodnie z najlepszymi praktykami, korzystanie z DHCP zwiększa elastyczność oraz efektywność zarządzania siecią, a także minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP.

Pytanie 26

Oprogramowanie komputerowe, które można używać bezpłatnie i bez czasowych ograniczeń, jest udostępniane na mocy licencji typu

A. donationware

B. public domain

C. trial

D. shareware

Wybór odpowiedzi trial, shareware oraz donationware wskazuje na nieporozumienie dotyczące natury licencji oprogramowania. Licencja trial odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne przez ograniczony czas, po którym użytkownik musi zakupić pełną wersję, co nie jest zgodne z ideą darmowego korzystania. Oprogramowanie shareware z kolei, mimo że może być używane za darmo, zazwyczaj wymaga od użytkowników opłaty po upływie okresu próbnego lub dla uzyskania pełnych funkcji. W tym przypadku użytkownicy mogą być zaskoczeni, gdy po zakończeniu okresu próbnego napotkają ograniczenia w dostępie do funkcji, co jest sprzeczne z ideą braku ograniczeń. Z kolei donationware jest modelem, w którym użytkownicy są zachęcani do dobrowolnych datków na rzecz twórców, co również wprowadza pewne ograniczenia finansowe, przez co nie jest to prawidłowe określenie oprogramowania, które można wykorzystywać bezpłatnie i bezterminowo. Każda z tych licencji wprowadza różnego rodzaju ograniczenia, co prowadzi do błędnego wniosku o ich porównaniu do oprogramowania w domenie publicznej. Ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi modelami licencyjnymi a oprogramowaniem w domenie publicznej, które jest naprawdę wolne i dostępne dla każdego bez jakichkolwiek zobowiązań finansowych.

Pytanie 27

Recykling można zdefiniować jako

A. segregację

B. produkcję

C. oszczędność

D. odzysk

Odzysk to kluczowy proces w recyklingu, a inne odpowiedzi, takie jak produkcja, segregacja czy oszczędność, odnoszą się do innych aspektów zarządzania odpadami. Produkcja odnosi się do wytwarzania nowych dóbr z surowców, ale niekoniecznie oznacza ponowne wykorzystanie materiałów. W kontekście recyklingu, produkcja nowych wyrobów z surowców wtórnych jest jego efektem, jednak sama w sobie nie definiuje recyklingu. Segregacja, z drugiej strony, to proces oddzielania różnych rodzajów odpadów, który jest konieczny przed ich odzyskiem, ale nie jest tożsama z recyklingiem. Właściwa segregacja odpadów zwiększa efektywność procesu odzysku, ale sama nie prowadzi do recyklingu. Oszczędność, chociaż może być rezultatem efektywnego zarządzania odpadami, nie jest bezpośrednio powiązana z samym procesem recyklingu. Zrozumienie różnicy między odzyskiem a tymi terminami jest kluczowe dla pełnego pojęcia o recyklingu jako procesie. Niezrozumienie tych koncepcji może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwego podejścia do zarządzania odpadami, co z kolei negatywnie wpływa na środowisko i gospodarkę.

Pytanie 28

Jaką maksymalną liczbę podstawowych partycji na dysku twardym z tablicą MBR można utworzyć za pomocą narzędzia Zarządzanie dyskami dostępnego w systemie Windows?

A. 4

B. 1

C. 3

D. 2

Odpowiedzi 1, 2 i 3 są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących struktury tablicy MBR i możliwości zarządzania partycjami. W przypadku opcji pierwszej, twierdzenie, że można utworzyć jedynie jedną partycję podstawową, jest błędne, ponieważ MBR został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu tworzenia czterech partycji podstawowych. Dla odpowiedzi drugiej, pomylenie możliwości utworzenia dwóch partycji z rzeczywistością sugeruje, że użytkownik nie rozumie podstawowych zasad działania MBR i jego struktury. Z kolei odpowiedź trzecia, która sugeruje, że można utworzyć trzy partycje podstawowe, również nie uwzględnia maksymalnego limitu czterech partycji. Takie błędne interpretacje często wynikają z niepełnego zrozumienia tematu i nieznajomości specyfiki działania systemów operacyjnych oraz sposobów przydzielania przestrzeni dyskowej. Warto również zauważyć, że w przypadku systemu MBR, partycje mogą być wykorzystywane nie tylko do przechowywania danych, ale także do instalacji różnych systemów operacyjnych, co czyni je kluczowym elementem w zarządzaniu dyskami. Dlatego znajomość limitów i funkcji MBR jest istotna dla osób zajmujących się administracją systemami oraz dbających o efektywność wykorzystania przestrzeni dyskowej.

Pytanie 29

Program, który ocenia wydajność zestawu komputerowego, to

A. kompilator

B. sniffer

C. debugger

D. benchmark

Sniffer, debugger i kompilator to narzędzia, które pełnią różne funkcje w obszarze informatyki, ale nie są odpowiednie w kontekście oceny wydajności zestawu komputerowego. Sniffer to aplikacja używana do monitorowania i analizowania ruchu w sieci, co pozwala na identyfikowanie problemów związanych z bezpieczeństwem lub wydajnością sieci, jednak nie dostarcza informacji o wydajności sprzętu komputerowego. Debugger to narzędzie służące do wykrywania i eliminowania błędów w kodzie programu, umożliwiające programistom analizę działania aplikacji w czasie rzeczywistym, jednak jego zastosowanie nie dotyczy oceny wydajności hardware'u. Kompilator natomiast przekształca kod źródłowy napisany w jednym języku programowania na kod maszynowy, co jest kluczowe dla uruchamiania aplikacji, ale nie ma on nic wspólnego z pomiarem wydajności zestawu komputerowego. Wybór niewłaściwego narzędzia do oceny wydajności, takiego jak sniffer czy debugger, wynika często z braku zrozumienia ich funkcji i zastosowania w praktyce. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że każde narzędzie do analizy może być użyte do oceny wydajności, co jest nieprawidłowe. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie narzędzia są odpowiednie do konkretnych zadań oraz jakie są różnice między nimi, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie oceniać wydajność sprzętu.

Pytanie 30

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. SIP (Session Initiation Protocol)

D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP i innych ustawień sieciowych stacjom klienckim w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy sieci mogą zdalnie zarządzać konfiguracją interfejsów sieciowych, co znacznie upraszcza proces wprowadzania nowych urządzeń do sieci oraz minimalizuje ryzyko błędów, jakie mogą wystąpić przy ręcznym przypisywaniu adresów IP. Protokół ten pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP z puli dostępnych adresów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach z wieloma urządzeniami mobilnymi lub w sytuacji, gdy liczba urządzeń w sieci zmienia się często. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro, gdzie pracownicy przynoszą swoje laptopy i smartfony, a serwer DHCP automatycznie przydziela im odpowiednie adresy IP oraz inne ustawienia, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. Stosowanie DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, co pozwala na efektywne i bezpieczne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 31

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

A. DVI-I, HDMI, S-VIDEO

B. DVI-A, S-VIDEO, DP

C. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP

D. DVI-D (Single Link), DP, HDMI

Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie złącza są na karcie graficznej. Na przykład, jeśli wybierzesz DVI-A, to nie jest najlepszy wybór, bo to starszy, analogowy standard, który teraz rzadko się widuje w nowoczesnych kartach. Takie analogowe złącza jak S-VIDEO również są już przestarzałe i nie oferują fajnej jakości obrazu czy funkcji, więc nie są używane w nowych komputerach. Złącze DVI-I, które ma zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, może wydawać się uniwersalne, ale też zyskuje coraz mniej popularności, bo wszystko idzie w stronę pełnej cyfryzacji. W dzisiejszych czasach, w profesjonalnych zastosowaniach, złącza takie jak HDMI czy DP dają dużo lepszą jakość obrazu i dodatkowe funkcje jak przesyłanie dźwięku, co jest kluczowe. Często popełniane błędy to myślenie, że starsze technologie będą działać z nowymi systemami, co niestety prowadzi do złych wyborów. Wybierając złącza, warto zwrócić uwagę na aktualne standardy, żeby mieć pewność, że obraz i dźwięk będą na poziomie.

Pytanie 32

Pozyskiwanie materiałów z odpadów w celu ich ponownego użycia to

A. kataliza

B. recykling

C. segregacja

D. utylizacja

Recykling to super ważny proces, który pozwala nam odzyskiwać surowce z odpadów i wykorzystać je na nowo. W kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym ma kluczowe znaczenie, bo pomaga zmniejszyć ilość śmieci, oszczędzać surowce naturalne i ograniczać emisję gazów cieplarnianych. Możemy tu wspomnieć o recyklingu szkła, plastiku, metali czy papieru, które tak czy siak wracają do produkcji. Żeby recykling działał jak należy, trzeba przestrzegać pewnych standardów, takich jak EN 13430, które pomagają w uzyskaniu wysokiej jakości surowców wtórnych. Dobrym przykładem są programy zbiórki odpadów, które zachęcają ludzi do segregacji i oddawania surowców do ponownego użycia. To nie tylko zwiększa efektywność, ale też uczy nas, jak dbać o środowisko i zrównoważony rozwój.

Pytanie 33

Na diagramie płyty głównej, który znajduje się w dokumentacji laptopa, złącza oznaczone numerami 8 i 9 to

A. Serial ATA

B. USB 3.0

C. M.2

D. cyfrowe audio

Złącza Serial ATA, często określane jako SATA, są standardem interfejsu służącego do podłączania dysków twardych, dysków SSD oraz napędów optycznych do płyt głównych komputerów. Ich główną zaletą jest wysoka przepustowość, która w przypadku standardu SATA III sięga nawet 6 Gb/s. Złącza te charakteryzują się wąskim, płaskim kształtem, co umożliwia łatwe i szybkie podłączanie oraz odłączanie urządzeń. SATA jest powszechnie stosowany w komputerach stacjonarnych, laptopach oraz serwerach, co czyni go jednym z najczęściej używanych interfejsów w branży IT. W przypadku płyt głównych laptopów, złącza oznaczone na schemacie jako 8 i 9 są typowymi portami SATA, co pozwala na bezproblemową integrację z wewnętrznymi urządzeniami pamięci masowej. W codziennym użytkowaniu zrozumienie funkcji i możliwości złączy SATA jest kluczem do efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową urządzenia, a także do optymalizacji jego wydajności poprzez zastosowanie odpowiednich konfiguracji, takich jak RAID. Warto również wspomnieć, że złącza SATA obsługują funkcję hot swapping, co umożliwia wymianę dysków bez konieczności wyłączania systemu, co jest szczególnie korzystne w środowiskach serwerowych.

Pytanie 34

Plik tekstowy wykonaj.txt w systemie Linux zawiera: echo -n "To jest tylko " echo "jedna linijka tekstu" Aby móc wykonać polecenia znajdujące się w pliku, należy

A. dodać uprawnienie +x

B. skompilować plik przy użyciu odpowiedniego kompilatora

C. zmienić nazwę pliku na wykonaj.exe

D. zmienić nazwę pliku na wykonaj.bat

Słuchaj, zmiana nazwy pliku na .bat czy .exe nie jest najlepszym pomysłem, bo to pokazuje, że nie do końca rozumiesz różnice między systemami operacyjnymi i ich formatami plików. W Linuxie pliki .bat, to skrypty powłoki dla Windowsa, więc w Linuxie raczej nie zadziałają. A pliki .exe? To już w ogóle to typowe pliki wykonywalne w Windowsie, uruchomienie ich w Linuxie to już inna bajka i zazwyczaj wymaga dodatkowych programów, wiesz, jak Wine, ale to nie jest standard. Samo zmienienie rozszerzenia pliku nic nie da; system operacyjny i tak musi mieć odpowiednie uprawnienia do wykonania pliku i jego format musi być zgodny z wymaganiami. Żeby wszystko zrozumieć, trzeba ogarnąć różnice między systemami, bo inaczej można narobić sobie kłopotów przy pracy z różnymi plikami. A tak w ogóle, przed uruchomieniem jakiegokolwiek skryptu w danym systemie, zawsze lepiej upewnić się, że wszystko jest dobrze skonfigurowane i ma odpowiednie uprawnienia do wykonania.

Pytanie 35

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. grub

B. passwd

C. bash

D. shadow

Odpowiedź 'shadow' jest poprawna, ponieważ w systemie Linux informacje o okresie ważności hasła przechowywane są w pliku /etc/shadow. Plik ten zawiera dane dotyczące użytkowników, w tym ich hasła w postaci zaszyfrowanej oraz różne atrybuty związane z bezpieczeństwem, jak data ostatniej zmiany hasła, minimalny i maksymalny czas ważności, a także czas ostrzeżenia przed wygaśnięciem hasła. Dzięki odpowiedniej konfiguracji systemu, administratorzy mogą dostosować politykę haseł, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Przykładowo, administrator może ustawić minimalny czas, przez jaki użytkownik musi korzystać z aktualnego hasła, co zapobiega częstym zmianom i słabszym hasłom. Zgodnie z zasadami najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie złożonych haseł jest niezbędne do ochrony systemu przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, wykorzystanie pliku shadow w połączeniu z narzędziami takimi jak chage pozwala na efektywne zarządzanie polityką haseł.

Pytanie 36

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. napędów płyt CD/DVD

B. dysków twardych

C. płyty głównej

D. kart rozszerzeń

Wydaje mi się, że sporo osób myli różne pojęcia związane z monitorowaniem sprzętu komputerowego, co potrafi prowadzić do pomyłek odnośnie S.M.A.R.T. Widać, że nie do końca rozumiesz, które komponenty są monitorowane przez ten system, bo odpowiedzi o płycie głównej czy napędach DVD pokazują luki w wiedzy. Płyty główne to raczej centra zarządzające, a nie monitorujące, no i karty rozszerzeń, takie jak graficzne, też nie mają z tym nic wspólnego, bo S.M.A.R.T. dotyczy tylko dysków. A CD/DVD też nie wykorzystują tego systemu. Warto zrozumieć, jak to działa, żeby lepiej zarządzać sprzętem i uniknąć problemów.

Pytanie 37

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. SPP

B. ECP

C. Bi-directional

D. Nibble Mode

ECP, czyli Enhanced Capability Port, to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który został zaprojektowany z myślą o zwiększeniu prędkości transferu danych do 2.4 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych. ECP wykorzystuje technologię DMA (Direct Memory Access), co pozwala na bezpośrednie przesyłanie danych między urządzeniem a pamięcią komputera, minimalizując obciążenie procesora. Taki sposób komunikacji zapewnia wyższą wydajność oraz szybszy czas reakcji urządzeń. ECP jest również kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co oznacza, że można go stosować z urządzeniami, które obsługują starsze tryby, takie jak SPP czy Bi-directional. W praktyce, ECP znajduje zastosowanie w nowoczesnych skanerach, drukarkach oraz urządzeniach wielofunkcyjnych, które wymagają szybkiego przesyłania dużych ilości danych, co jest kluczowe w biurach i środowiskach, gdzie czas przetwarzania jest na wagę złota.

Pytanie 38

Elementem, który umożliwia wymianę informacji pomiędzy procesorem a magistralą PCI-E, jest

A. chipset

B. pamięć RAM

C. układ Super I/O

D. cache procesora

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do chipsetu, prowadzi do zrozumienia, że inne elementy systemu nie pełnią roli pośrednika w komunikacji między procesorem a magistralą PCI-E. Pamięć RAM, chociaż jest kluczowym komponentem w architekturze komputerowej, nie służy do wymiany danych między procesorem a magistralą. Jej funkcją jest przechowywanie danych i instrukcji, które procesor wykorzystuje podczas wykonywania zadań. Z kolei cache procesora jest pamięcią podręczną, która przyspiesza dostęp do często używanych danych, lecz również nie pełni funkcji interfejsu komunikacyjnego. Również układ Super I/O, który zajmuje się komunikacją z starszymi urządzeniami peryferyjnymi, nie ma bezpośredniego wpływu na transfer danych między procesorem a PCI-E. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie tych elementów z rolą komunikacyjną, co prowadzi do nieporozumień w zrozumieniu architektury komputerowej. Warto znać podstawowe funkcje każdego z komponentów, aby lepiej rozumieć ich interakcje i znaczenie w całości systemu, co jest kluczowe w projektach związanych z budową i optymalizacją komputerów oraz ich komponentów.

Pytanie 39

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. DVI

B. AGP

C. RS-232

D. FireWire

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem szeregowym, który zapewnia wysoką prędkość transferu danych dla urządzeń peryferyjnych, takich jak kamery cyfrowe oraz zewnętrzne dyski twarde. Umożliwia przesyłanie danych w trybie pełnodupleksowym, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie, jednak nie działa w trybie równoległym. Różnica ta jest kluczowa, ponieważ FireWire nie korzysta z równoległego przesyłania danych, jak AGP. RS-232 to standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak modemy, ale także nie jest interfejsem równoległym. DVI (Digital Visual Interface) to z kolei standard wideo, który może przesyłać sygnał cyfrowy, ale również nie implementuje przesyłania danych w sposób równoległy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich interfejsów do określonych zastosowań. Często zdarza się, że mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi prowadzi do nieefektywnych rozwiązań w projektach technicznych. W praktyce, wybór niewłaściwego interfejsu może wpłynąć na wydajność systemu, zwłaszcza w obszarze aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak renderowanie grafiki czy transmisje wideo.

Pytanie 40

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. MT-RJ

B. RJ11

C. RJ45

D. BNC

RJ45 to standardowy złącze używane w sieciach Ethernet, które jest odpowiednie dla przewodów UTP Cat 5e. Użycie RJ45 zapewnia optymalne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych, umożliwiając transfer danych z prędkościami do 1 Gb/s w środowiskach lokalnych. Złącze to zostało zaprojektowane z myślą o obsłudze czterech par skręconych przewodów, co pozwala na zwiększenie wydajności komunikacji w sieciach komputerowych. Przykładowo, w biurach i domach, RJ45 jest stosowane do podłączania komputerów do routerów, przełączników oraz innych urządzeń sieciowych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568. Poprawne podłączenie złącza RJ45 jest kluczowe dla stabilności i prędkości sieci. Na rynku dostępne są różne typy złącz RJ45, w tym złącza w wersji 'shielded' (ekranowane), które oferują dodatkową ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest istotne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektronicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej