Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 01:15
Data zakończenia: 29 maja 2025 01:28

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat "usuń ochronę przed zapisem lub użyj innego dysku". Zwykle przyczyną tego komunikatu jest

A. ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON

B. brak wolnego miejsca na karcie pamięci

C. zbyt duża wielkość pliku, który ma być zapisany

D. posiadanie uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD

Wybór odpowiedzi dotyczącej braku uprawnień "tylko do odczytu" do plików na karcie SD jako przyczyny pojawienia się komunikatu o błędzie jest błędny, ponieważ uprawnienia plików na karcie SD są zazwyczaj zarządzane przez system operacyjny, a nie przez mechanizm karty. Zazwyczaj karta SD jest formatowana w systemach plików, takich jak FAT32, które nie posiadają zaawansowanego systemu zarządzania uprawnieniami, jak NTFS. Dlatego też, niezależnie od ustawień systemowych, mechaniczny przełącznik blokady zapisu ma priorytet nad wszystkimi innymi ustawieniami, a jego aktywacja zawsze blokuje możliwość zapisu. Posiadanie zbyt dużego rozmiaru zapisywanego pliku może być problematyczne, ale nie jest bezpośrednią przyczyną wystąpienia komunikatu o usunięciu ochrony przed zapisem, ponieważ karta sama w sobie nie uniemożliwia zapisu pliku ze względu na jego rozmiar. Dodatkowo, brak miejsca na karcie pamięci również nie jest powodem takiego komunikatu, ponieważ system operacyjny z reguły informuje użytkownika o niskiej przestrzeni na dysku, a nie o konieczności usunięcia ochrony przed zapisem. Użytkownicy powinni zawsze najpierw sprawdzić mechaniczne zabezpieczenia kart SD i zrozumieć ich rolę w procesie zapisu danych, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji komunikatów o błędach.

Pytanie 2

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. tar –cvf dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. gunzip –r dane.tar

D. tar –xvf dane.tar

Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 3

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń (command) w serwerze FTP

A. 25

B. 21

C. 110

D. 20

Domyślny port do przekazywania poleceń serwera FTP to port 21. Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest używany do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Port 21 jest standardowym portem komunikacyjnym, który jest zarezerwowany przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority) dla zdalnego dostępu do serwerów FTP. W praktyce, kiedy klient FTP łączy się z serwerem, używa portu 21 do wysyłania poleceń, takich jak logowanie, nawigacja po katalogach czy zlecanie transferu plików. Warto zauważyć, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, może odbywać się także dodatkowy transfer danych, który zazwyczaj korzysta z portu 20. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa oraz zastosowań w sieciach, gdzie administracja musi zarządzać dostępem do tych portów poprzez odpowiednie reguły zapory sieciowej. Dobrą praktyką jest również stosowanie zabezpieczonej wersji protokołu FTP, czyli FTPS lub SFTP, które dodają warstwę szyfrowania do tradycyjnych operacji FTP, czyniąc przesyłanie danych bardziej bezpiecznym.

Pytanie 4

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. dysku twardego

B. zasilacza

C. procesora

D. płyty głównej

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 5

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6300 KiB/s

B. 6000 KiB/s

C. 3600 KiB/s

D. 2400 KiB/s

Odpowiedź 6300 KiB/s jest poprawna, ponieważ maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42 wynosi właśnie tę wartość. Prędkość odczytu danych z płyt CD jest wyrażana w wielokrotnościach standardowej prędkości x1, która to odpowiada transferowi 150 KiB/s. W związku z tym, aby obliczyć maksymalny transfer danych dla prędkości x42, należy pomnożyć 150 KiB/s przez 42. Tak więc: 150 KiB/s * 42 = 6300 KiB/s. To jest istotne szczególnie w kontekście multimedia, gdzie szybkość transferu ma kluczowe znaczenie dla odtwarzania płyt CD audio oraz aplikacji wymagających szybkiego dostępu do danych. Zrozumienie tego współczynnika jest także ważne przy projektowaniu systemów opartych na napędach optycznych, gdzie odpowiednia prędkość odczytu wpływa na efektywność transferu danych oraz jakość odtwarzania. W praktyce, wiedza ta pomaga w doborze właściwego sprzętu oraz w rozwiązywaniu problemów związanych z wydajnością odtwarzania.

Pytanie 6

Jaką liczbę bitów posiada adres logiczny IPv6?

A. 128

B. 32

C. 16

D. 64

Adres logiczny IPv6 składa się z 128 bitów, co jest istotnym usprawnieniem w porównaniu do wcześniejszej wersji protokołu IP, IPv4, gdzie długość adresu wynosiła tylko 32 bity. Większa długość adresu w IPv6 umożliwia znacznie większą liczbę unikalnych adresów, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączanych do Internetu. Dzięki zastosowaniu 128-bitowych adresów, IPv6 pozwala na adresowanie 340 undecylionów (10^36) unikalnych adresów, co jest wystarczające, aby zaspokoić potrzebę globalną w kontekście Internetu rzeczy (IoT) oraz globalnej sieci. W praktyce, organizacje i dostawcy usług internetowych już wykorzystują IPv6, aby zapewnić przyszłość swoich sieci. Standardy te są również zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force), które promują przejście z IPv4 na IPv6, aby sprostać rosnącym wymaganiom adresowania w sieciach komputerowych. Użycie IPv6 staje się niezbędne w wielu nowoczesnych aplikacjach, takich jak chmurowe usługi, rozproszone systemy oraz różnorodne IoT, co czyni tę wiedzę niezwykle istotną dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 7

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. napędy CD-ROM

B. procesor ATX12V

C. dyski wewnętrzne SATA

D. stację dyskietek

Wtyczka ATX12V, w przeciwieństwie do złączy używanych do zasilania stacji dyskietek, napędów CD-ROM czy dysków SATA, jest przeznaczona do zasilania procesorów, co wynika z rosnących potrzeb energetycznych nowoczesnych CPU. Stacje dyskietek oraz napędy CD-ROM wykorzystywały starsze standardy zasilania, takie jak Molex lub Berg, które dostarczały napięcia 5V i 12V, ale ich zastosowanie zostało wyparte przez bardziej zaawansowane technologie. Dyski SATA, z kolei, używają specyficznych złącz SATA power, które dostarczają napięcia 3.3V, 5V oraz 12V, co jest niezbędne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Błędne przekonanie, że wtyczka ATX12V mogłaby być używana do takich celów, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfikacji złączy oraz ich zastosowań. Każde złącze w komputerze ma przypisaną unikalną rolę, która jest zgodna ze specyfikacjami producentów i standardami branżowymi. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego montażu i użytkowania komponentów komputerowych oraz unikania potencjalnych problemów związanych z nieprawidłowym zasilaniem elementów sprzętowych.

Pytanie 8

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows 7, aby uruchomić program Zapora systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi bezpośrednio z wiersza poleceń?

A. perfmon.msc

B. compmgmt.msc

C. serwices.msc

D. wf.msc

Odpowiedzi "serwices.msc", "perfmon.msc" oraz "compmgmt.msc" nie są właściwe dla uruchamiania Zaporę systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi, ponieważ każda z nich odpowiada za inne funkcje systemowe. "Serwices.msc" uruchamia menedżera usług, który umożliwia zarządzanie usługami systemowymi, ich uruchamianiem i zatrzymywaniem. Choć jest to ważne narzędzie do monitorowania i kontroli działania różnych procesów, nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem zaporą sieciową. "Perfmon.msc" otwiera narzędzie do monitorowania wydajności systemu, które pozwala na analizę i zbieranie danych o wydajności, ale nie jest przeznaczone do zarządzania zaporą. Z kolei "compmgmt.msc" to menedżer komputera, który agreguje różne narzędzia administracyjne, w tym zarządzanie dyskami i kontami użytkowników, ale również nie dostarcza funkcji do bezpośredniego zarządzania ustawieniami zapory. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że podobieństwo w nazwach skrótów oznacza podobieństwo w funkcjonalności. Warto podkreślić, że umiejętność rozróżniania między różnymi narzędziami i ich przeznaczeniem jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemem oraz jego bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy powinni zapoznawać się z dokumentacją każdego narzędzia, aby w pełni zrozumieć ich funkcje i zastosowanie.

Pytanie 9

Którego urządzenia dotyczy strzałka na rysunku?

A. Serwera

B. Koncentratora

C. Routera

D. Przełącznika

Router to urządzenie sieciowe, które kieruje pakiety danych między różnymi sieciami. Działa na trzeciej warstwie modelu OSI, wykorzystując adresy IP do podejmowania decyzji o trasowaniu danych. Routery są kluczowe w zarządzaniu ruchem internetowym, umożliwiając komunikację pomiędzy sieciami lokalnymi a globalną siecią Internet. Dzięki nim możliwe jest przesyłanie danych na dużą skalę, co jest niezbędne w nowoczesnych organizacjach i przedsiębiorstwach. Routery mogą realizować różne protokoły routingu, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im dynamicznie dostosowywać się do zmieniających się warunków w sieci. W praktyce routery zapewniają nie tylko podstawową funkcję routingu, ale także mogą pełnić role takie jak firewall, kontrola dostępu czy VPN. Wiedza na temat działania routerów i ich konfiguracji jest fundamentalna dla specjalistów sieciowych, a umiejętność ich efektywnego wykorzystania zgodnie z dobrymi praktykami, takimi jak segmentacja sieci czy zapewnienie redundancji, jest nieodłącznym elementem zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 10

W systemie Linux komenda ps wyświetli

A. listę bieżących procesów zalogowanego użytkownika

B. ustawienia Proxy Server

C. listę bieżących procesów związanych z drukowaniem

D. ustawienia serwera drukarek Print Server

Konfiguracja Proxy Server oraz konfiguracja serwera drukarek Print Server to zupełnie inne aspekty zarządzania systemem i nie są one związane z użyciem polecenia 'ps'. Proxy Server służy do pośredniczenia w komunikacji między klientami a serwerami, co ma na celu poprawę wydajności, bezpieczeństwa oraz zarządzania ruchem internetowym. Z kolei Print Server jest odpowiedzialny za zarządzanie zadaniami drukowania w sieci, umożliwiając użytkownikom dostęp do drukarek zdalnych. W kontekście systemów UNIX/Linux, 'ps' nie ma związku z tymi funkcjonalnościami, ponieważ jego głównym celem jest wyświetlanie procesów. Zrozumienie różnych aspektów zarządzania systemem jest kluczowe, aby nie mylić funkcji i narzędzi. Inny błąd polega na myśleniu, że 'ps' ma jakiekolwiek funkcje związane z drukowaniem. W rzeczywistości, do zarządzania procesami drukowania w systemach Linux służą inne narzędzia, takie jak 'lpstat' lub 'lpadmin'. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak każde z tych narzędzi działa i jakie ma zastosowania, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków podczas zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 11

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. nieprawidłowe ustawienia BIOS

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. uszkodzony zasilacz

Niepoprawne ustawienia BIOS mogą prowadzić do różnych problemów z rozruchem systemu operacyjnego, w tym do braku możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchomienia. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest pierwszym oprogramowaniem, które uruchamia się po włączeniu komputera. Odpowiada za inicjalizację sprzętu i przekazanie kontroli do systemu operacyjnego. Jeśli ustawienia dotyczące klawiatury lub opcji rozruchu są niewłaściwe, może to skutkować brakiem reakcji na klawiaturę w momencie, gdy użytkownik próbuje wprowadzić polecenie wyboru trybu awaryjnego. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, warto sprawdzić sekcje BIOS dotyczące opcji USB oraz bootowania. Upewnienie się, że porty USB są aktywne podczas rozruchu oraz, że klawiatura jest poprawnie wykrywana przez BIOS, powinno umożliwić jej użycie w tym kontekście. Dobre praktyki sugerują również resetowanie ustawień BIOS do domyślnych, co często rozwiązuje problemy związane z niepoprawnymi konfiguracjami. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby regularnie aktualizować BIOS oraz mieć świadomość jego ustawień, co przyczynia się do stabilności systemu.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net file

B. Net session

C. Net computer

D. Net accounts

Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 13

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. fragmentację dysku

B. podział dysku

C. defragmentację dysku

D. szyfrowanie dysku

Partycjonowanie dysku odnosi się do procesu podziału dysku twardego na mniejsze, logiczne sekcje, które mogą być zarządzane niezależnie. Choć partycjonowanie może zwiększyć organizację danych i umożliwić instalację różnych systemów operacyjnych, nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość dostępu do plików. Fragmentacja dysku to zjawisko polegające na tym, że dane plików są rozproszone w różnych miejscach na dysku, co może prowadzić do spowolnienia operacji odczytu i zapisu, lecz nie jest to rozwiązanie dla problemu z szybkością dostępu. Szyfrowanie dysku, z drugiej strony, to proces zabezpieczania danych przed nieautoryzowanym dostępem, który wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych, co może skutkować pewnym spowolnieniem dostępu do plików. Dlatego wybierając metodę poprawy wydajności dostępu do danych, należy skupić się na defragmentacji, która fizycznie reorganizuje dane na dysku, a nie na partycjonowaniu, fragmentacji czy szyfrowaniu, które nie mają na celu optymalizacji szybkości dostępu.

Pytanie 14

Co oznacza skrót WAN?

A. sieć komputerowa lokalna

B. sieć komputerowa w mieście

C. sieć komputerowa prywatna

D. rozległa sieć komputerowa

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do rozległych sieci komputerowych, które rozciągają się na dużych odległościach, często obejmując wiele miast, krajów czy nawet kontynentów. WAN-y są kluczowe dla organizacji, które potrzebują połączyć swoje biura rozlokowane w różnych lokalizacjach. Przykładem zastosowania WAN może być sieć korporacyjna łącząca oddziały firmy w różnych krajach, umożliwiająca wymianę danych i komunikację. W praktyce WAN-y wykorzystują różne technologie, takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching), VPN (Virtual Private Network) czy połączenia dedykowane. Standardy takie jak ITU-T G.8031 dotyczące ochrony sieci w WAN-ach, są istotne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa przesyłania danych. Dzięki zastosowaniu WAN, przedsiębiorstwa mogą centralizować swoje zasoby, zdalnie zarządzać danymi i aplikacjami oraz zapewniać pracownikom zdalny dostęp do informacji, co jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.

Pytanie 15

Który protokół zajmuje się konwersją adresów IP na adresy MAC (kontroli dostępu do nośnika)?

A. ARP

B. RARP

C. SNMP

D. SMTP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, ponieważ odpowiada za konwersję adresów IP na adresy MAC. Gdy urządzenie w sieci lokalnej chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, musi znać jego adres MAC, ponieważ jest to adres używany na poziomie warstwy 2 modelu OSI. ARP wykonuje tę konwersję, wykorzystując zapytania i odpowiedzi. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane w sieci, aby dowiedzieć się, kto ma dany adres IP. Gdy komputer B odbiera to zapytanie, odpowiada swoim adresem MAC. Taki mechanizm jest fundamentalny dla działania protokołów sieciowych i stanowi część dobrych praktyk w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację między urządzeniami. Zrozumienie ARP jest niezbędne dla administratorów sieci oraz inżynierów, aby móc diagnozować problemy sieciowe i optymalizować ruch danych.

Pytanie 16

Po włączeniu komputera na ekranie wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Możliwą przyczyną tego może być

A. uszkodzony kontroler DMA

B. dyskietka umieszczona w napędzie

C. usunięty BIOS komputera

D. brak pliku ntldr

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich, dotycząca skasowanego BIOS-u, jest myląca, ponieważ BIOS, czyli podstawowy system wejścia/wyjścia, jest odpowiedzialny za inicjalizację sprzętu oraz zarządzanie procesem rozruchu. Jeśli BIOS byłby usunięty lub uszkodzony, komputer najprawdopodobniej nie uruchomiłby się w ogóle, a użytkownik nie zobaczyłby nawet komunikatu o błędzie dysku. Druga odpowiedź, dotycząca braku pliku ntldr, odnosi się do systemu Windows, gdzie brak tego pliku rzeczywiście może uniemożliwić uruchomienie systemu. W takim przypadku jednak komunikat byłby inny, jednoznacznie wskazujący na brak pliku rozruchowego. Ostatnia odpowiedź, dotycząca uszkodzonego kontrolera DMA, jest również nieprawidłowa, ponieważ kontroler DMA (Direct Memory Access) nie jest bezpośrednio związany z procesem rozruchu systemu operacyjnego. Uszkodzony kontroler DMA mógłby prowadzić do problemów z wydajnością podczas pracy systemu, ale nie do błędów rozruchowych. W związku z tym, posługiwanie się nieprecyzyjnymi definicjami i pojęciami może prowadzić do mylnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie są rzeczywiste funkcje komponentów systemu, aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy.

Pytanie 17

Z analizy danych przedstawionych w tabeli wynika, że efektywna częstotliwość pamięci DDR SDRAM wynosi 184 styki 64-bitowa magistrala danych Pojemność 1024 MB Przepustowość 3200 MB/s

A. 400 MHz

B. 200 MHz

C. 266 MHz

D. 333 MHz

Często występuje nieporozumienie dotyczące częstotliwości efektywnej pamięci DDR SDRAM, co może prowadzić do wyboru nieodpowiedniej wartości. Odpowiedzi takie jak 200 MHz, 266 MHz, czy 333 MHz, opierają się na niepełnym zrozumieniu mechanizmów działania pamięci DDR. W przypadku DDR SDRAM, efektywna częstotliwość jest zawsze podwajana w stosunku do rzeczywistej częstotliwości zegara, ponieważ dane są przesyłane zarówno na narastającym, jak i opadającym zboczu. Dlatego, jeżeli ktoś uznałby, że 200 MHz to poprawna częstotliwość, popełnia błąd, ponieważ to odpowiadałoby jedynie jednej połowie transferu danych, co nie jest zgodne z zasadą działania DDR. Podobnie, 266 MHz oraz 333 MHz również nie oddają rzeczywistych możliwości tej techniki. W praktyce, gdyby zastosować te wartości, w systemie pojawiłyby się problemy z wydajnością, co wpływałoby na stabilność i czas reakcji aplikacji. Ważne jest, aby przy doborze pamięci do komputerów brać pod uwagę standardy, które uwzględniają te różnice, aby zapewnić optymalną wydajność i zgodność z innymi komponentami systemu. Wybór pamięci DDR SDRAM z efektywną częstotliwością 400 MHz jest zgodny z aktualnymi wymaganiami technologicznymi, a także z najlepszymi praktykami w branży komputerowej.

Pytanie 18

Aplikacja służąca jako dodatek do systemu Windows, mająca na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niepożądanymi elementami, to

A. Windows Azure

B. Windows Embedded

C. Windows Home Server

D. Windows Defender

Windows Defender to takie wbudowane narzędzie w Windowsie, które ma na celu walkę z złośliwym oprogramowaniem, jak wirusy czy oprogramowanie szpiegujące. Działa to tak, że cały czas monitoruje, co się dzieje w systemie, a także skanuje pliki i programy, które pobierasz. Dodatkowo, to oprogramowanie korzysta z różnych nowoczesnych metod wykrywania, jak np. heurystyka, co pozwala mu rozpoznać nowe zagrożenia, które nie są jeszcze znane. Co więcej, regularne aktualizacje pomagają mu dostosować się do pojawiających się zagrożeń. Takim przykładem jego działania może być automatyczne skanowanie po ściągnięciu nowego oprogramowania, co znacząco zmniejsza szanse na infekcję. Warto dodać, że Windows Defender jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży zabezpieczeń, więc naprawdę jest ważnym elementem ochrony w Windowsie.

Pytanie 19

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. adres fizyczny urządzenia

B. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

C. adres logiczny urządzenia

D. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

Wiele osób myli pojęcie adresu IP z innymi identyfikatorami urządzeń, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, unikatowy numer fabryczny urządzenia, który często nazywamy numerem seryjnym, jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przez producenta i nie ma nic wspólnego z adresacją sieciową. Taki numer nie zmienia się i nie jest używany do komunikacji w internecie, a jedynie do identyfikacji konkretnego egzemplarza urządzenia w systemach serwisowych lub produkcyjnych. Kolejnym błędnym założeniem jest utożsamianie adresu IP z nazwą symboliczną urządzenia. Chociaż w sieciach komputerowych używamy nazw domenowych, które są tłumaczone na adresy IP przez system DNS (Domain Name System), sama nazwa nie jest tym samym, co adres IP. W rzeczywistości, adres IP jest konieczny do nawiązania komunikacji między urządzeniami w sieci, a nazwy są jedynie wygodnym sposobem na ich zapamiętanie. Ponadto, nie można pomylić adresu IP z adresem fizycznym, który odnosi się do rzeczywistej lokalizacji urządzenia w przestrzeni, np. adresu MAC wykorzystywanego na poziomie warstwy łącza danych. Adres IP natomiast funkcjonuje na poziomie warstwy sieciowej i nie zawiera informacji o fizycznej lokalizacji urządzenia. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w środowisku sieciowym, a także dla skutecznego rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 20

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania

B. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD

C. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego

D. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów

Pozostałe odpowiedzi, mimo że dotyczą różnych aspektów zarządzania systemem, nie są związane z funkcjonalnością, którą oferuje przystawka secpol w kontekście ustawień użytkowników z ograniczonymi uprawnieniami. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD, pomimo że może być istotne w kontekście zabezpieczeń, jest bardziej związane z zarządzaniem urządzeniami i zasadami grupowymi, a nie bezpośrednio z politykami bezpieczeństwa użytkowników. Blokowanie określonych elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją dostępna w secpol. Również czyszczenie historii niedawno otwieranych dokumentów nie jest bezpośrednio powiązane z ustawieniami polityki bezpieczeństwa, lecz odnosi się do zarządzania prywatnością i historii użytkowania. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje związane z funkcjonalnością secpol mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania uprawnieniami użytkowników i zabezpieczeń systemów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne funkcjonalności oferuje każdy z narzędzi w systemie Windows oraz ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki w zarządzaniu bezpieczeństwem informatycznym wymagają starannego dobierania polityk, które pozwolą na maksymalizację bezpieczeństwa przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na użytkowników.

Pytanie 21

Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby chronić ruter przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu administracyjnego, jest

A. zmiana loginu i hasła dla wbudowanego konta administratora

B. aktywacja filtrowania adresów MAC

C. włączenie szyfrowania przy użyciu klucza WEP

D. zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) na unikalną

To, co napisałeś o tych metodach zabezpieczeń, ma sens, ale nie wszystko jest takie proste. Filtrowanie adresów MAC, szyfrowanie WEP i zmiana SSID mogą pomóc, ale nie są wystarczające. Filtrowanie MAC daje możliwość blokowania czy zezwalania na dostęp, ale złodzieje mogą to łatwo obejść. Szyfrowanie WEP, cóż, nie jest już uznawane za bezpieczne – można je złamać w parę minut. Co do SSID, zmiana nazwy na jakąś unikatową może pomóc w ukrywaniu sieci, ale osoby z odpowiednią wiedzą i tak ją znajdą. Więc lepiej traktować te metody jako dodatek, a nie jedyną ochronę. Nie zapominaj, że najważniejsze to zmiana domyślnych loginów i haseł – to podstawowa sprawa.

Pytanie 22

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

A. generator dźwięku

B. przetwornik cyfrowo-analogowy

C. przetwornik analogowo-cyfrowy

D. filtr dolnoprzepustowy

Symbol A/D oznacza przetwornik analogowo-cyfrowy który jest kluczowym elementem w systemach cyfrowych umożliwiającym przekształcanie sygnałów analogowych na postać cyfrową. Jest to niezbędne w urządzeniach takich jak komputery czy smartfony które operują na danych cyfrowych. Przetwornik A/D mierzy wartość napięcia sygnału analogowego i przypisuje mu odpowiadającą mu wartość cyfrową co pozwala na dalsze przetwarzanie i analizę danych. Przykładem zastosowania jest digitalizacja dźwięku w systemach audio gdzie sygnał z mikrofonu przekształcany jest na sygnał cyfrowy aby można było go zapisać edytować lub przesłać. Przetworniki A/D są również używane w automatyce przemysłowej do monitorowania sygnałów z czujników co pozwala na dokładną kontrolę procesów produkcyjnych. Standardy takie jak IEEE 1241 określają metody testowania przetworników A/D co jest istotne dla zapewnienia ich dokładności i niezawodności w zastosowaniach krytycznych. Dobór odpowiedniego przetwornika A/D zależy od wymagań aplikacji takich jak rozdzielczość szybkość próbkowania i tolerancja błędów. Wybierając przetwornik należy również brać pod uwagę koszty i wymagania energetyczne co jest szczególnie ważne w urządzeniach mobilnych.

Pytanie 23

Do jakich celów powinno się aktywować funkcję RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku?

A. Obsługi zaawansowanych standardów monitorowania i raportowania

B. Automatyczne rozpoznawanie rodzaju kabla podłączonego do portu

C. Ograniczenia w rozsyłaniu transmisji rozgłoszeniowych

D. Automatyczne przydzielanie VLAN’ów oraz uczenie się

Uaktywnienie funkcji RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku ma na celu wsparcie zaawansowanego monitorowania i raportowania ruchu sieciowego. RMON jest protokołem, który umożliwia zbieranie danych o stanie sieci w czasie rzeczywistym, co pozwala administratorom na dokładne analizowanie i diagnostykowanie potencjalnych problemów. Dzięki RMON, można skutecznie monitorować wydajność poszczególnych portów, analizować ruch w sieci oraz identyfikować źródła problemów, takie jak kolizje czy przeciążenia. Przykładowo, RMON może zbierać dane o czasie opóźnienia pakietów, ich utracie lub o rozkładzie protokołów w sieci. W praktyce, wdrożenie RMON w infrastrukturze sieciowej pozwala na proaktywne zarządzanie i optymalizację sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. RMON wspiera również standardy takie jak RFC 2819, które definiują protokół dla zbierania danych monitorujących w sieciach Ethernet.

Pytanie 24

Wskaź narzędzie przeznaczone do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Narzędziem służącym do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach jest narzędzie typu Krone, przedstawione jako odpowiedź B. To narzędzie, znane również jako punch down tool, jest standardem w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych, gdzie często wykorzystuje się złącza typu LSA. Narzędzie to umożliwia precyzyjne wciśnięcie przewodów w złącza, jednocześnie odcinając nadmiar przewodu dzięki wbudowanej gilotynie. Dzięki temu zapewnia pewne i trwałe połączenie, co jest kluczowe dla utrzymania integralności sygnału i minimalizacji strat. W praktyce używane jest w instalacjach sieciowych, np. przy mocowaniu kabli w panelach krosowych i gniazdach. Stosowanie narzędzia Krone zgodnie z normami, np. ISO/IEC 11801, gwarantuje poprawność instalacji i długowieczność połączeń. Zapewnia też bezpieczeństwo pracy, chroniąc przewody przed uszkodzeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 25

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

A. Adres bramy dla K2

B. Maskę w adresie dla K1

C. Maskę w adresie dla K2

D. Adres bramy dla K1

Nieprawidłowa konfiguracja maski podsieci lub bramy może prowadzić do problemów z łącznością. W przypadku K1 zmiana maski na inną niż 255.255.255.128 mogłaby wywołać błąd w komunikacji, zwłaszcza jeśli sieć została zaprojektowana z myślą o konkretnej topologii. Maska definiuje, które bity adresu IP są częścią adresu sieciowego, a które identyfikują urządzenie w tej sieci. Zła maska uniemożliwia poprawne adresowanie, co w konsekwencji blokuje komunikację. Z kolei zmiana adresu bramy dla K1, gdy ten adres już pasuje do podsieci z maską 255.255.255.128, nie miałaby wpływu na K2. Brama musi być w tej samej podsieci co urządzenie, aby mogła efektywnie przekazywać pakiety poza segment lokalny. Częsty błąd to myślenie, że zmiana na dowolny inny adres rozwiąże problem; jednak brama musi odpowiadać topologii sieci. Z kolei zmiana maski dla K2 nie rozwiąże problemu, jeśli brama pozostanie nieprawidłowa. Adres bramy musi być częścią tej samej podsieci, co urządzenie chcące z niej korzystać, co oznacza, że zmiana tylko maski bez dostosowania bramy jest niewystarczająca. Kluczem jest zrozumienie, jak działają podsieci i jak konfiguracja każdego elementu wpływa na całą sieć, co wymaga wiedzy i staranności w planowaniu.

Pytanie 26

Jaką liczbę hostów można podłączyć w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 8 hostów

B. 16 hostów

C. 6 hostów

D. 12 hostów

Wybór odpowiedzi wskazującej na 8, 12 lub 16 hostów wynika z nieporozumienia w zakresie zasad adresacji IP i obsługi podziału na podsieci. Każda sieć ma określoną maskę podsieci, która definiuje, ile adresów IP jest dostępnych w danym zakresie. W przypadku maski /29, oznacza to, że trzy bity są przeznaczone dla hostów. W praktyce, z 8 adresów, jakie można wygenerować, dwa są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. W związku z tym, jedyną poprawną odpowiedzią jest 6 dostępnych adresów dla hostów. Wybór 8 hostów może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie adresy mogą być używane, co jest niezgodne z zasadami inżynierii sieciowej. Odpowiedzi sugerujące 12 lub 16 hostów wynikają z ignorowania podstawowych zasad dotyczących liczby adresów IP, które można uzyskać z danej maski podsieci - w przypadku /29 liczba ta nie może przekraczać 6. Właściwe zrozumienie adresacji IP jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do niedoborów adresów IP lub problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 27

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. PN-EN 50310

B. EN 50167

C. EN 50169

D. PN-EN 50173

Norma PN-EN 50173 odnosi się do systemów okablowania strukturalnego w budynkach i przestrzeniach biurowych. Określa ona zasady projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co jest fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury telekomunikacyjnej. W ramach tej normy opisano różne klasy okablowania, jak również wymagania dotyczące parametrów kabli, takich jak pasmo przenoszenia, tłumienie sygnału czy odporność na zakłócenia. Dzięki zastosowaniu tych norm, inżynierowie mogą projektować sieci, które będą zgodne z aktualnymi standardami technicznymi, co przekłada się na ich niezawodność i wydajność. Przykładem zastosowania tej normy może być projektowanie systemu LAN w nowo powstającym biurowcu, gdzie odpowiednie kable są dobrane na podstawie specyfikacji z PN-EN 50173, co zapewnia ich optymalne działanie w przyszłości.

Pytanie 28

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.63

B. 192.10.20.1

C. 196.10.20.64

D. 196.10.20.0

Wybór 196.10.20.0 jako adresu IP w podsieci 196.10.20.0/26 jest nieprawidłowy, ponieważ ten adres pełni rolę adresu sieciowego, a nie adresu, który można przypisać urządzeniu w sieci. W każdej podsieci, pierwszy adres jest zarezerwowany na adres sieci, a więc nie może być użyty do identyfikacji urządzeń. Z kolei adres 192.10.20.1 jest całkowicie błędny, ponieważ należy do innej podsieci, a jego struktura nie pasuje do schematu podsieci 196.10.20.0/26. Adres 196.10.20.64 przekracza zakres tej podsieci, ponieważ ostatni dostępny adres w tej podsieci to 196.10.20.63. Użytkownicy często mylą pojęcia adresu sieciowego, rozgłoszeniowego oraz indywidualnych adresów IP, co prowadzi do takich błędów. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią adresową, niezwykle istotne jest zrozumienie reguł dotyczących klasyfikacji adresów IP, a także aktywne stosowanie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne zarządzanie podsieciami. W kontekście projektowania sieci, takie błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z przydzielaniem adresów IP oraz negatywnie wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 29

Proces aktualizacji systemów operacyjnych ma na celu przede wszystkim

A. redukcję fragmentacji danych.

B. usunięcie luk w systemie, które obniżają poziom bezpieczeństwa.

C. dodawanie nowych aplikacji dla użytkowników.

D. zaniżenie ochrony danych użytkownika.

Aktualizacja systemów operacyjnych jest kluczowym procesem zapewniającym bezpieczeństwo oraz stabilność działania systemu. Głównym celem tego procesu jest naprawa luk systemowych, które mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie, co z kolei zmniejsza ogólny poziom bezpieczeństwa. W miarę odkrywania nowych podatności przez badaczy bezpieczeństwa, producenci systemów operacyjnych, tacy jak Microsoft, Apple czy Linux, regularnie udostępniają aktualizacje, które eliminują te zagrożenia. Przykładowo, aktualizacje mogą zawierać poprawki dla błędów, które umożliwiają atakującym dostęp do poufnych danych użytkowników. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest regularne sprawdzanie dostępności aktualizacji i ich instalacja, co jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, które podkreślają znaczenie zarządzania lukami bezpieczeństwa w systemach informatycznych. W ten sposób użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane i systemy przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami.

Pytanie 30

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. karty sieciowej

B. mikroprocesora

C. dysku twardego

D. karty graficznej

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standardowy interfejs programowania aplikacji (API) służący do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są kluczowymi komponentami komputerów, które wykorzystują OpenGL do przetwarzania i renderowania grafiki w grach, aplikacjach inżynieryjnych oraz wizualizacjach naukowych. Przykładowo, w grach komputerowych, OpenGL pozwala na tworzenie złożonych scen 3D oraz efekty wizualne, co wpływa na jakość i immersyjność rozgrywki. Karty graficzne współczesnych komputerów, takich jak te od firm NVIDIA czy AMD, oferują pełne wsparcie dla OpenGL, co jest standardem w branży gier i grafiki komputerowej. Dobre praktyki przy projektowaniu aplikacji z wykorzystaniem OpenGL obejmują optymalizację renderowania, zarządzanie pamięcią oraz efektywne korzystanie z zasobów GPU, co przekłada się na lepszą wydajność i jakość wizualną.

Pytanie 31

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w decybelach

B. w dżulach

C. w amperach

D. w omach

Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 32

Jak wygląda liczba 51210) w systemie binarnym?

A. 10000000

B. 100000

C. 1000000

D. 1000000000

Odpowiedź 1000000000 (2^9) jest poprawna, ponieważ liczba 51210 w systemie dziesiętnym odpowiada liczbie binarnej 11001000111110, co po konwersji do pełnej formy binarnej daje 1000000000. Proces konwersji z systemu dziesiętnego na binarny polega na wielokrotnym dzieleniu liczby przez 2 i notowaniu reszt. Każda reszta przy dzieleniu przez 2 tworzy kolejne bity w systemie binarnym. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w informatyce, programowaniu oraz inżynierii, gdzie często pracujemy z danymi w różnych formatach. Ponadto, znajomość reprezentacji binarnej jest niezbędna w kontekście obliczeń komputerowych oraz w programowaniu niskopoziomowym. W standardach informatycznych, takich jak IEEE 754 dla liczb zmiennoprzecinkowych, konwersja binarna pełni fundamentalną rolę w reprezentacji wartości numerycznych.

Pytanie 33

Protokół Datagramów Użytkownika (UDP) należy do kategorii

A. bezpołączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

B. bezpołączeniowych warstwy łącza danych modelu ISO/OSI

C. połączeniowych warstwy łącza danych ISO/OSI

D. połączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że UDP jest protokołem połączeniowym, jest błędny, ponieważ w rzeczywistości UDP działa na zasadzie bezpołączeniowej. Protokół połączeniowy, jak TCP (Transmission Control Protocol), wymaga nawiązania sesji przed przesyłaniem danych oraz zapewnia mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, co pozwala na zapewnienie integralności przesyłanych informacji. W przeciwieństwie do tego, UDP nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani ich kolejności, co wynika z braku mechanizmów potwierdzania odbioru. Stosowanie protokołów warstwy łącza danych modelu ISO/OSI, które są związane z fizycznym przesyłaniem danych, jest również nieprawidłowe w kontekście UDP, który funkcjonuje na wyższej warstwie transportowej. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że protokoły warstwy łącza mogą zapewnić te same funkcjonalności co warstwa transportowa, co prowadzi do nieporozumień na temat architektury sieci. Kluczowym błędem jest niezdolność do zrozumienia, że warstwa transportowa jest odpowiedzialna za komunikację między procesami w różnych hostach, a warstwa łącza dotyczy jedynie komunikacji na poziomie fizycznym między urządzeniami w obrębie tej samej sieci. Zrozumienie różnicy między tymi warstwami jest niezbędne dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 34

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows umożliwi wyświetlenie szczegółów wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net share

B. net file

C. net print

D. net session

Jeśli wybierzesz inne polecenia, możesz z łatwością pomylić się co do ich funkcji w zarządzaniu zasobami w Windowsie. Na przykład 'net file' działa z otwartymi plikami w udostępnionych zasobach, a nie pokazuje, jakie foldery są udostępnione. Skupia się na plikach aktualnie w użyciu, co jest trochę inne niż lista wszystkich zasobów. Podobnie 'net print' zarządza kolejkami wydruku i nie pokaże ci nic o udostępnionych folderach czy dyskach. Możesz myśleć, że to polecenie pokaże ci udostępnione drukarki, ale to jest tylko częściowo prawda. 'Net session' też nie jest tym, czego szukasz, bo dostarcza info o bieżących sesjach połączeń, co może być dezorientujące. Warto znać te różnice, bo mogą być kluczowe dla ogólnego zarządzania w systemie Windows. Ludzie czasem mylą te polecenia, bo nie wiedzą, jak one działają, co może prowadzić do problemów z dostępem.

Pytanie 35

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. bębnowych

B. płaskich CCD

C. płaskich CIS

D. kodów kreskowych

Wybór bębnowych skanerów jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące technologii skanowania. Skanery bębnowe, znane ze swojej tradycyjnej konstrukcji, używają różnych technologii oświetleniowych i detekcji, zwykle opartych na lampach halogenowych lub fluorescencyjnych, co ogranicza ich elastyczność i efektywność w porównaniu do skanerów CIS. Ponadto skanery bębnowe należą do droższych rozwiązań, które wymagają więcej miejsca i generują większe zużycie energii. Nieprawidłowy wybór skanera płaskiego CCD również wskazuje na niezrozumienie roli, jaką diody elektroluminescencyjne odgrywają w nowoczesnych urządzeniach. Skanery CCD, mimo że są popularne, działają na zasadzie detekcji światła odbitego od powierzchni skanowanego dokumentu i nie wykorzystują diod RGB w sposób tak efektywny jak CIS. Wybór odniesienia do skanerów kodów kreskowych jest równie mylący, ponieważ nie są one skanowanym materiałem, ale raczej technologią odczytu, która nie wykorzystuje diod RGB w tym sensie. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania skanera w praktyce.

Pytanie 36

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder C:instrukcje trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?

A. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:instrukcje i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

B. Udostępnić grupie Serwisanci folder C:instrukcje i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

C. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

D. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak udostępnienie grupie Wszyscy dysk C: oraz ograniczenie liczby równoczesnych połączeń, mogą prowadzić do poważnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem oraz zarządzaniem danymi. Udostępnienie całego dysku C: użytkownikom małej grupy może stworzyć ryzyko przypadkowego lub celowego dostępu do nieautoryzowanych danych, co jest sprzeczne z zasadami ochrony danych osobowych i dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa. W praktyce, taka decyzja narusza zasadę najmniejszych uprawnień, gdzie użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do tych zasobów, które są im niezbędne do wykonywania swoich zadań. Ograniczenie liczby równoczesnych połączeń, o ile może wydawać się sensowne w niektórych kontekstach, w sytuacji, gdy nie jest to konieczne, wprowadza niepotrzebne zamieszanie i może ograniczać współpracę zespołu. Również udostępnienie folderu C:instrukcje grupie Wszyscy bez odpowiednich ograniczeń uprawnień może prowadzić do incydentów bezpieczeństwa, takich jak nieautoryzowana modyfikacja lub usunięcie danych. Warto pamiętać, że w zarządzaniu dostępem kluczowe jest nie tylko to, kto ma dostęp, ale także to, do jakich zasobów mają oni ten dostęp – dlatego właściwe przypisanie ról i odpowiednich uprawnień jest kluczowe dla bezpieczeństwa i integralności systemu.

Pytanie 37

Na płycie głównej doszło do awarii zintegrowanej karty sieciowej. Komputer nie ma dysku twardego ani innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w sieci firmowej komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. Aby przywrócić utraconą funkcjonalność, należy zainstalować

A. napęd CD-ROM w komputerze

B. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

C. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

D. dysk twardy w komputerze

Zastosowanie napędu CD-ROM czy dysku twardego w opisanej sytuacji jest nieodpowiednie z kilku kluczowych powodów. Komputer, który nie ma dostępu do lokalnych napędów, nie może korzystać z tradycyjnych metod rozruchu. Napęd CD-ROM, jako urządzenie optyczne, wymaga fizycznego dostępu do nośników danych, co stoi w sprzeczności z twierdzeniem klienta, że wszystkie operacje są wykonywane z serwera. Ponadto, instalacja dysku twardego nie zaspokaja potrzeby rozruchu zdalnego; wymagałoby to lokalnego systemu operacyjnego, co w opisanej sytuacji jest niemożliwe. Karty sieciowe wspierające funkcje Postboot Execution Enumeration (PBE) są także niewłaściwym wyborem, ponieważ ta technologia jest związana z późniejszym etapem rozruchu, a nie z jego inicjacją, co sprawia, że nie adresuje problemu z brakiem funkcjonalności spowodowanego uszkodzeniem zintegrowanej karty. W takich sytuacjach kluczowe jest zrozumienie, jak różne technologie są ze sobą powiązane oraz jakie są ich konkretne zastosowania w praktyce. Nieprawidłowe podejście do rozwiązywania problemów w takich sytuacjach może prowadzić do znacznych opóźnień w przywracaniu operacyjności systemu, co w środowisku firmowym może być szczególnie kosztowne.

Pytanie 38

Prawo majątkowe przysługujące twórcy programu komputerowego

A. nie ma ograniczeń czasowych

B. można przekazać innej osobie

C. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji

D. nie jest prawem, które można przekazać

Prawo autorskie w Polsce dotyczy twórczości intelektualnej, w tym programów komputerowych, i niektóre odpowiedzi pokazują, że nie wszystko jest do końca jasne. Na przykład mówienie, że autorskie prawo majątkowe trwa 25 lat od pierwszej publikacji, to błąd. Tak naprawdę, według Ustawy o prawie autorskim, ochrona trwa przez całe życie autora plus 70 lat po jego śmierci. Kolejna sprawa to to, że prawo autorskie do programu komputerowego nie jest zbywalne - to też nie jest prawda. Prawa majątkowe można przenosić, co jest ważne, jeśli mówimy o biznesie z oprogramowaniem. I opinia, że autorskie prawo majątkowe nie ma ograniczeń czasowych, to też nieporozumienie, bo te prawa mają swój czas trwania, po którym dzieło przechodzi do domeny publicznej. Często myśli się, że twórcy mogą korzystać ze swoich dzieł bez końca, nie przenosząc praw, ale to nie tak działa. Dobrze jest zrozumieć te zasady, bo pomagają one w uzyskaniu odpowiedniego wynagrodzenia dla twórców i ochronie ich interesów na rynku kreatywnym.

Pytanie 39

Wykonując polecenie ipconfig /flushdns, można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. odnowieniu dzierżawy adresu IP

B. wyczyszczeniu pamięci podręcznej systemu nazw domenowych

C. zwolnieniu dzierżawy przydzielonej przez DHCP

D. aktualizacji konfiguracji nazw interfejsów sieciowych

Wybór odpowiedzi dotyczących aktualizacji ustawień nazw interfejsów sieciowych, odnowienia dzierżawy adresu IP czy zwolnienia dzierżawy adresu uzyskanego z DHCP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji polecenia 'ipconfig /flushdns'. Aktualizacja ustawień nazw interfejsów sieciowych dotyczy zarządzania konfiguracją interfejsów sieciowych, co nie ma związku z buforem DNS. Użytkownicy często mylą te terminy, co prowadzi do błędnych wniosków. Odnowienie dzierżawy adresu IP jest procesem związanym z protokołem DHCP, który ma na celu uzyskanie nowego adresu IP od serwera DHCP. Z kolei zwolnienie dzierżawy adresu uzyskanego z DHCP dotyczy procesu, w którym klient informuje serwer o zakończeniu używania danego adresu IP. Te operacje są związane z zarządzaniem adresami IP w sieci, a nie z buforem DNS. W praktyce, nieprawidłowe wybranie odpowiedzi na takie pytanie może prowadzić do problemów w diagnostyce i rozwiązywaniu problemów z siecią. Zrozumienie roli polecenia 'ipconfig /flushdns' w kontekście zarządzania DNS jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci, dlatego warto poświęcić czas na zapoznanie się z jego działaniem oraz innymi poleceniami z rodziny 'ipconfig', które odnoszą się do konfiguracji sieci.

Pytanie 40

Jakim spójnikiem określa się iloczyn logiczny?

A. NOT

B. XOR

C. AND

D. OR

Oznaczenie iloczynu logicznego w kontekście logiki boolowskiej jest realizowane za pomocą spójnika AND. Spójnik ten zwraca wartość prawdy (true) tylko wtedy, gdy obie jego operandy są prawdziwe. Na przykład, w przypadku operacji logicznej, która sprawdza, czy użytkownik jest zarówno zalogowany, jak i ma odpowiednie uprawnienia, spójnik AND jest kluczowy, ponieważ dostęp zostanie przyznany tylko wtedy, gdy oba warunki są spełnione. W praktycznych zastosowaniach, takich jak programowanie czy projektowanie systemów informatycznych, zrozumienie działania spójnika AND jest niezbędne. Standardy, takie jak ISO/IEC 9899 dla języka C, definiują zasady dotyczące operacji logicznych, co podkreśla znaczenie ścisłego przestrzegania dobrych praktyk w kodowaniu. Oprócz tego warto wspomnieć, że AND jest często używany w zapytaniach do baz danych oraz w algorytmach decyzyjnych, co czyni go fundamentalnym elementem w pracy z danymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej