Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik teleinformatyk
- Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
- Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 16:50
- Data zakończenia: 26 maja 2025 17:09
Egzamin zdany!
Wynik: 22/40 punktów (55,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jaką wartość ma tłumienie w torze światłowodowym, gdy poziom sygnału na początku wynosi -10 dBm, a na końcu -14 dB?
A. -4dB
B. +34dB
C. -34dB
D. +4dB
Wartość tłumienia toru światłowodowego obliczamy, odejmując poziom sygnału na wyjściu od poziomu sygnału na wejściu. W tym przypadku, poziom sygnału wynosi -10 dBm na wejściu, a -14 dBm na wyjściu. Aby obliczyć tłumienie, wykonujemy następujące działanie: -10 dBm - (-14 dBm) = -10 dBm + 14 dBm = 4 dB. Jednakże, ponieważ tłumienie jest mierzonym spadkiem sygnału, musimy uznać, że wartość ta oznacza -4 dB, co wskazuje na rzeczywiste tłumienie sygnału w torze. Praktycznie, oznacza to, że sygnał po przejściu przez tor światłowodowy jest o 4 dB słabszy na wyjściu w porównaniu do wejścia. To jest istotne w kontekście projektowania systemów optycznych, gdzie należy monitorować i optymalizować tłumienie, aby zapewnić jakość sygnału. Zgodnie z najlepszymi praktykami, tolerancje tłumienia powinny być zgodne z normami branżowymi, co zapobiega degradacji sygnału i utrzymaniu stabilnej transmisji danych.
Pytanie 3
Celem wizowania anten kierunkowych jest
A. określenie kierunku transmisji, żeby uzyskać maksymalną moc sygnału
B. korygowanie współczynnika fali stojącej
C. dopasowanie falowe do impedancji kabla
D. dopasowanie falowe do impedancji nadajnika oraz odbiornika
Wizowanie anten kierunkowych ma kluczowe znaczenie dla efektywności transmisji sygnału. Ustalanie kierunku transmisji pozwala na maksymalizację mocy sygnału, co jest istotne w kontekście redukcji strat na drodze sygnału oraz zwiększenia zasięgu. Anteny kierunkowe, takie jak Yagi-Uda czy anteny paraboliczne, są projektowane tak, aby kierować energię radiową w określonym kierunku, co zwiększa ich efektywność. Na przykład, w zastosowaniach telekomunikacyjnych, takie jak rozmowy telefoniczne lub transmisje danych, skierowanie sygnału na stację bazową może znacznie poprawić jakość połączenia. W praktyce, wizowanie anteny może obejmować zarówno jej fizyczne ustawienie, jak i zastosowanie technik pomiarowych do oceny sygnału w różnych kierunkach. Dobrą praktyką jest także wykorzystanie odpowiednich narzędzi do analizy sygnału, co pozwala na precyzyjniejsze dostosowanie kierunku anteny, zgodnie z wymaganiami norm branżowych, takich jak ITU-R, które promują optymalne warunki pracy systemów radiowych.
Pytanie 4
Jakie zakresy częstotliwości są przydzielone dla systemu UMTS działającego w trybie FDD w Europie (E-UTRA "Evolved Universal Terrestrial Radio Access")?
A. 796 ÷ 801 MHz i 837 ÷ 842 MHz
B. 1920 ÷ 1980 MHz i 2110 ÷ 2170 MHz
C. 3,4 ÷ 3,6 GHz i 3,6 ÷ 3,8 GHz
D. 2565 ÷ 2570 MHz i 2685 ÷ 2690 MHz
Odpowiedź 1920 ÷ 1980 MHz i 2110 ÷ 2170 MHz jest poprawna, ponieważ te pasma częstotliwości zostały przypisane dla systemu UMTS w trybie FDD (Frequency Division Duplex) w Europie. W kontekście E-UTRA, które jest częścią architektury LTE, te częstotliwości są używane do realizacji komunikacji w sieciach mobilnych 3G. Pasmo 1920 ÷ 1980 MHz jest wykorzystywane do transmisji danych od użytkownika do stacji bazowej, natomiast pasmo 2110 ÷ 2170 MHz służy do komunikacji w odwrotnym kierunku, czyli od stacji bazowej do użytkownika. Takie podział częstotliwości pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego spektrum oraz zminimalizowanie zakłóceń. System UMTS zapewnia większą przepustowość i lepszą jakość połączeń w porównaniu do wcześniejszych technologii komórkowych. Na przykład, w zastosowaniach takich jak transmisja wideo czy usługi głosowe w jakości HD, wykorzystanie tych pasm częstotliwości przyczynia się do stabilnych połączeń i szybkiego transferu danych, co jest kluczowe w dzisiejszych mobilnych aplikacjach.
Pytanie 5
Która edycja protokołu SNMP (Simple Network Management Protocol) umożliwia autoryzację oraz zabezpieczoną komunikację?
A. SNMPv2c
B. SNMPv2u
C. SNMPv3
D. SNMPv1
Wybór SNMPv2c, SNMPv1 lub SNMPv2u jako odpowiedzi na pytanie o uwierzytelnianie i szyfrowaną komunikację jest błędny, ponieważ te wersje protokołu nie zapewniają wystarczających mechanizmów zabezpieczających. SNMPv1 jest pierwszą wersją protokołu, która wprowadziła podstawowe funkcjonalności zarządzania siecią, ale nie oferuje ani uwierzytelniania, ani szyfrowania, co czyni ją bardzo podatną na ataki, takie jak podsłuch czy fałszowanie danych. SNMPv2c, mimo że wprowadza pewne ulepszenia w wydajności i obsługuje bardziej zaawansowane funkcje zarządzania, również nie zawiera mechanizmów bezpieczeństwa, opierając się na 'community strings', które są łatwe do złamania. Z kolei SNMPv2u, mimo że teoretycznie powinien oferować większe możliwości, nie został szeroko przyjęty i nie jest standardem, w przeciwieństwie do SNMPv3. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wcześniejsze wersje protokołu mogą być wystarczające w kontekście zarządzania nowoczesnymi, złożonymi środowiskami sieciowymi, co jest niezgodne z aktualnymi wymogami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami. W dzisiejszych czasach, gdy cyberzagrożenia są coraz bardziej zaawansowane, nie można ignorować znaczenia zabezpieczeń w protokołach zarządzania siecią.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Modulacja, która polega na kodowaniu przy użyciu dwóch bitów na czterech ortogonalnych przesunięciach fazy, to modulacja
A. impulsowa amplitudy
B. kluczowana częstotliwości
C. kwadraturowa fazy
D. kwadraturowa amplitudy
Modulacja kwadraturowa fazy (QPSK) jest techniką, która pozwala na kodowanie dwóch bitów informacji w jednym symbolu za pomocą czterech ortogonalnych przesunięć fazy. W przeciwieństwie do modulacji amplitudowej, która wykorzystuje zmiany amplitudy sygnału, QPSK zmienia fazę sygnału, co czyni ją bardziej odporną na zakłócenia i szumy. Przykładem zastosowania QPSK jest komunikacja satelitarna oraz systemy bezprzewodowe, gdzie efektywność pasma jest kluczowa. Dzięki zastosowaniu QPSK można przesyłać dane z wyższą prędkością, co jest zgodne z zasadami efektywności wykorzystywania pasma według standardów takich jak IEEE 802.11. W praktyce QPSK pozwala na zwiększenie przepustowości i jednoczesne zminimalizowanie błędów transmisji, co czyni ją standardem w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Rutery dostępowe to sprzęt, który
A. są używane przez klientów indywidualnych lub w niewielkich przedsiębiorstwach
B. stanowią granicę sieci dostawcy usług internetowych wyższego poziomu
C. stanowią granicę sieci dostawcy usług internetowych niższego poziomu
D. są instalowane w sieciach rdzeniowych
Zauważyłem, że w alternatywnych odpowiedziach są pewne nieporozumienia dotyczące roli routerów w sieciach. Na przykład, routery dostępowe nie są używane w sieciach szkieletowych, które potrzebują bardziej zaawansowanych urządzeń z dużą przepustowością i skomplikowaną konfiguracją. W sieciach szkieletowych raczej korzysta się z routerów szeregowych, a nie z tych typowych dla domów czy małych biur. Mówiąc, że routery dostępowe są na brzegu sieci operatora ISP wyższego rzędu, to nie jest do końca prawda, bo te urządzenia obsługują klientów końcowych, a nie są operatorami. Więc w praktyce są bardziej związane z lokalnymi sieciami niż z infrastrukturą dużych operatorów. Sugerowanie, że działają na poziomie ISP niższego rzędu też jest błędne, bo routery dostępowe są projektowane dla zwykłych użytkowników. Często mylone są różne role urządzeń w sieciach, co prowadzi do złych wniosków na temat funkcji routerów. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę istotne, żeby dobrze projektować i zarządzać sieciami.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
W trybie skojarzonym sygnalizacja międzycentralowa jest przesyłana
A. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych czterech bitach
B. w wydzielonym kanale, który znajduje się w innej wiązce niż kanały przesyłające informacje rozmówną
C. w wydzielonym kanale, który znajduje się w tej samej wiązce co kanały przesyłające informację rozmówną
D. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych dwóch bitach
W przypadku innych odpowiedzi w pytaniu, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących sposobów, w jakie sygnalizacja międzycentralowa może być realizowana. Przykładowo, stwierdzenie, że sygnalizacja jest przekazywana w szczelinie informacyjnej wyłącznie na pierwszych czterech bitach, jest mylne, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich standardów przekazywania informacji w telekomunikacji. W rzeczywistości, tylko dwa bity są wykorzystywane do sygnalizacji, a pozostałe bity służą innym celom, takim jak przesyłanie danych użytkowych. Kolejna koncepcja, mówiąca o wydzielonym kanale znajdującym się w innej wiązce niż kanały niosące informacje rozmówną, jest również niepoprawna, ponieważ w rzeczywistości sygnalizacja i dane rozmowne są często przesyłane w tej samej wiązce, co zapewnia efektywną obsługę połączeń. Użycie wydzielonego kanału w oddzielnej wiązce mogłoby prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu zasobami i wydłużać czas nawiązywania połączeń, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w telekomunikacji. Warto również zauważyć, że takie podejście może skutkować dodatkowymi opóźnieniami w komunikacji oraz zwiększać złożoność architektury sieci, co negatywnie wpływa na ogólną jakość usług. Dla efektywności sieci kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy sygnalizacji współdziałają, aby zapewnić optymalną komunikację.
Pytanie 13
Aby zweryfikować poprawność systemu plików na dysku w Windows, należy wykorzystać komendę
A. chkdsk
B. convert
C. comp
D. chcp
Polecenie 'chkdsk' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, służącym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików na dyskach twardych oraz innych nośnikach danych. Jego główną funkcją jest analiza struktury systemu plików, identyfikowanie uszkodzonych sektorów oraz wykrywanie problemów, które mogą prowadzić do utraty danych. Użytkownicy mogą uruchomić 'chkdsk' z linii poleceń, a także z poziomu eksploratora plików, co czyni go łatwo dostępnym dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zaawansowania. Przykładowe użycie polecenia 'chkdsk C:' rozpocznie proces sprawdzania dysku C. W przypadku wykrycia problemów, 'chkdsk' może zaproponować ich naprawę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają regularne sprawdzanie stanu nośników danych. Dodatkowo, 'chkdsk' może być używane w połączeniu z innymi parametrami, takimi jak '/f' do naprawy błędów lub '/r' do identyfikacji uszkodzonych sektorów, co zwiększa jego funkcjonalność i skuteczność w zarządzaniu danymi.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Osoba, która zdobyła program typu FREEWARE,
A. może z niego swobodnie korzystać, aktualizować oraz sprzedawać.
B. musi poinformować właściciela praw autorskich o źródle tej kopii.
C. może z niego korzystać bezpłatnie do użytku osobistego.
D. ma prawo używać go w celach testowych jedynie przez rok.
Odpowiedź, że użytkownik może korzystać z oprogramowania typu freeware bezpłatnie do celów prywatnych, jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie freeware to kategoria oprogramowania, które jest dostępne do pobrania i użytkowania bez opłat. Tego typu oprogramowanie można wykorzystywać do różnych zadań, takich jak nauka, rozwój umiejętności czy codzienne zadania, pod warunkiem, że nie jest używane w celach komercyjnych. Przykłady to popularne programy graficzne, edytory tekstu czy narzędzia do zarządzania projektami. Warto zauważyć, że użytkownik zawsze powinien zapoznać się z umową licencyjną dołączoną do danego oprogramowania, ponieważ mogą występować pewne ograniczenia dotyczące użytkowania w celach publicznych lub w ramach działalności komercyjnej. Standardy branżowe, takie jak definicje zawarte w licencjach open source, mogą również wpływać na interpretację tego typu oprogramowania. Dobrze jest zatem być świadomym różnicy pomiędzy freeware a innymi typami licencji, takimi jak shareware czy open source.
Pytanie 16
Jakie zadanie pełni preselekcja w centrali telefonicznej?
A. przesłanie sygnału dzwonienia
B. przesłanie sygnału zajętości
C. rozpoznanie abonenta po wprowadzeniu całego numeru telefonu
D. rozpoznanie abonenta, który podniósł słuchawkę telefonu
Wybór odpowiedzi dotyczących wysyłania sygnału zajętości lub sygnału dzwonienia jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistej funkcji preselekcji w centrali telefonicznej. Sygnał zajętości jest generowany, gdy linia telefoniczna jest już zajęta, co ma na celu informowanie dzwoniącego, że połączenie nie może być nawiązane. Ten sygnał ma zastosowanie w innej fazie komunikacji, a nie w procesie identyfikacji abonenta. Z kolei sygnał dzwonienia jest generowany po nawiązaniu połączenia, informując abonenta o przychodzącym połączeniu, a nie o tożsamości dzwoniącego. Ponadto, identyfikacja abonenta po wybraniu całego numeru telefonu jest procesem, który nie uwzględnia etapu, w którym abonent podnosi słuchawkę. W rzeczywistości, jeśli numer nie jest rozpoznawany zanim połączenie jest nawiązane, cała procedura preselekcji traci na znaczeniu. Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd, myśląc, że sygnały dzwonienia i zajętości odgrywają kluczową rolę w kontekście identyfikacji. W rzeczywistości, identyfikacja następuje w momencie podniesienia słuchawki, co jest niezbędne do efektywnego kierowania połączeń w sieciach telekomunikacyjnych. Warto zaznaczyć, że zrozumienie tych koncepcji jest istotne dla wszelkich działań związanych z projektowaniem i zarządzaniem systemami telekomunikacyjnymi.
Pytanie 17
Wskaż aplikację, która w systemie operacyjnym Windows sprawdza logiczną integralność systemu plików na dysku twardym.
A. regedit
B. fsck
C. df
D. chkdsk
Odpowiedzi, które wskazują na "fsck", "df" oraz "regedit", są niepoprawne z kilku powodów. Narzędzie "fsck" (file system check) jest przeznaczone do systemów Unix/Linux i nie jest dostępne w systemie Windows. Choć wykonuje podobne funkcje do chkdsk, to jego użycie w kontekście Windows jest niemożliwe, co może prowadzić do zamieszania wśród użytkowników, którzy są przyzwyczajeni do korzystania z narzędzi do diagnostyki na platformie Windows. Z kolei "df" (disk free) to narzędzie służące do wyświetlania informacji o dostępnej przestrzeni na dyskach, ale nie zajmuje się sprawdzaniem błędów systemu plików ani naprawą. Użytkownicy mogą mylić jego funkcję z funkcjonalnością chkdsk, jednak "df" nie wykonuje kontroli spójności. Ostatnia odpowiedź, "regedit", to edytor rejestru systemu Windows, który umożliwia przeglądanie i modyfikowanie wpisów rejestru, ale nie ma żadnych zadań związanych z weryfikacją stanu systemu plików. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie narzędzi systemowych, które pełnią różne funkcje, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów z systemem operacyjnym. W związku z tym istotne jest, aby użytkownicy rozumieli przeznaczenie i funkcjonalność poszczególnych narzędzi, aby skutecznie zarządzać swoim systemem operacyjnym i odpowiednio reagować na potencjalne problemy.
Pytanie 18
Jaką modulację charakteryzuje zmiana amplitudy fali nośnej związana z różnicową modulacją fazy?
A. DPSK
B. QAM
C. DPCM
D. FSK
QAM, czyli Quadrature Amplitude Modulation, to technika modulacji, która łączy w sobie zarówno zmiany amplitudy, jak i fazy fali nośnej. W praktyce oznacza to, że sygnał jest przesyłany poprzez różne kombinacje tych dwóch parametrów, co pozwala na uzyskanie dużej ilości informacji w jednym kanale. QAM jest szeroko stosowany w komunikacji bezprzewodowej oraz w telekomunikacji, w tym w standardach takich jak DVB (Digital Video Broadcasting) czy LTE (Long Term Evolution). Przykładowo, w systemach telewizyjnych i internetowych, QAM umożliwia przesyłanie wysokiej jakości obrazu i dźwięku przez ograniczone pasmo. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu QAM, zwiększa się efektywność wykorzystania dostępnego pasma, co jest kluczowe w kontekście rosnącego zapotrzebowania na transfer danych. Znajomość tej modulacji jest istotna dla inżynierów i specjalistów zajmujących się projektowaniem systemów komunikacyjnych, ponieważ pozwala na optymalizację jakości sygnału oraz redukcję zakłóceń.
Pytanie 19
Jakie działanie powinna podjąć osoba udzielająca pierwszej pomocy w przypadku porażenia prądem elektrycznym?
A. zadzwonienie po lekarza
B. umieszczenie poszkodowanego w pozycji bocznej
C. przeprowadzenie sztucznego oddychania
D. odłączenie poszkodowanego od źródła prądu
Dobra robota! Uwolnienie osoby porażonej prądem od źródła prądu to mega ważny krok, żeby zmniejszyć ryzyko dla niej i dla osoby, która chce pomóc. Jak wiesz, prąd może robić różne rzeczy z ciałem, na przykład wywoływać skurcze mięśni, co sprawia, że można stracić kontrolę. Trzeba to zrobić ostrożnie, najlepiej używając czegoś, co nie przewodzi prądu, jak drewno czy plastik, żeby oddalić przewód elektryczny. Pamiętaj też, że w takich sytuacjach dobrze jest stosować się do tego, co mówią organizacje, takie jak Czerwony Krzyż, bo bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych jest najważniejsze.
Pytanie 20
Zjawisko, które polega na modyfikacji częstotliwości analogowego sygnału nośnego w zależności od zmian amplitudy analogowego sygnału informacyjnego, nosi nazwę modulacja
A. PAM
B. PCM
C. FM
D. AM
Modulacja AM, czyli modulacja amplitudy, to proces, gdzie zmienia się amplituda fali nośnej w odpowiedzi na sygnał informacyjny. Kiedyś była popularna, ale teraz nie jest najlepszym wyborem, bo jest strasznie wrażliwa na zakłócenia i szumy. Wspomniana modulacja PAM, czyli Pulse Amplitude Modulation, zmienia amplitudę impulsów, ale to nie jest to samo, co modulacja częstotliwości. PAM zazwyczaj pojawia się w systemach cyfrowych, ale nie ma związku z pytaniem o częstotliwość. PCM, czyli Pulse Code Modulation, to technika, która przekształca sygnał analogowy w cyfrowy, ale też nie dotyczy bezpośrednio tego, o co pytamy. Często popełniane błędy to mylenie modulacji amplitudy z częstotliwością lub mieszanie technik cyfrowych, które nie pasują do definicji w pytaniu. Warto pamiętać, że wybór odpowiedniej techniki modulacji jest szalenie ważny dla jakości i stabilności przesyłanych informacji, dlatego dobrze jest znać te koncepcje w telekomunikacji.
Pytanie 21
Cechą charakterystyczną technologii SVC (Switched Virtual Circuit) służącej do transmisji pakietów jest
A. statyczne zestawianie niezmiennych obwodów wirtualnych, rozłączanych po zakończeniu transmisji
B. statyczne zestawianie stałych obwodów wirtualnych przez administratora, które pozostają otwarte do momentu, gdy administrator systemu wyda polecenie rozłączenia
C. dynamiczne wytwarzanie na żądanie przełączanych obwodów wirtualnych, które pozostają otwarte do chwili, aż administrator systemu wyda polecenie ich rozłączenia
D. dynamiczne generowanie na żądanie przełączanych obwodów wirtualnych, które są rozłączane po zakończeniu transmisji
Technologia SVC (Switched Virtual Circuit) polega na dynamicznym zestawianiu połączeń wirtualnych, co oznacza, że obwody są tworzone na żądanie użytkownika w momencie, gdy są potrzebne, a następnie rozłączane po zakończeniu transmisji. To rozwiązanie jest szczególnie efektywne w kontekście zarządzania zasobami sieciowymi, ponieważ umożliwia oszczędność pasma i lepszą kontrolę nad obciążeniem. Przykładem zastosowania SVC jest MPLS (Multiprotocol Label Switching), gdzie połączenia są zestawiane na żądanie dla różnych usług, takich jak VoIP czy wideo. SVC zapewnia również elastyczność i skalowalność, co jest istotne w nowoczesnych architekturach sieciowych. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży, SVC pozwala na dynamiczne przydzielanie zasobów, co zwiększa efektywność operacyjną i umożliwia lepsze zarządzanie ruchem danych w sieci. Dodatkowo, zgodność z protokołami takimi jak ATM (Asynchronous Transfer Mode) podkreśla znaczenie tej technologii w kontekście zapewnienia jakości usług (QoS).
Pytanie 22
W obrębie sieci WLAN możemy wyróżnić następujące rodzaje topologii:
A. magistrali i pierścienia
B. gwiazdy i kraty
C. szyny i drzewa
D. pierścienia i gwiazdy
Topologia gwiazdy oraz kraty to popularne i efektywne struktury sieciowe w ramach bezprzewodowych sieci lokalnych (WLAN). W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia (klienty) są połączone z centralnym punktem dostępowym (AP), co zapewnia dużą elastyczność oraz prostotę zarządzania siecią. W przypadku awarii jednego urządzenia, pozostałe mogą nadal funkcjonować, co zwiększa niezawodność systemu. Z kolei topologia kraty wykorzystuje wiele punktów dostępowych, co pozwala na redundancję i zwiększa zasięg sieci. Przykładem zastosowania topologii kraty jest sieć w biurze, gdzie różne AP są rozmieszczone w celu zapewnienia silnego sygnału w każdym pomieszczeniu. Obie te topologie są zgodne z normami IEEE 802.11, które definiują standardy dla sieci WLAN i wspierają ich rozwój oraz interoperacyjność urządzeń. W praktyce stosowanie tych topologii umożliwia lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz optymalizację wydajności, co jest kluczowe w środowiskach o dużym obciążeniu użytkowników.
Pytanie 23
Czym zajmuje się regenerator cyfrowy?
A. filtruje oraz wzmacnia sygnał
B. tylko modyfikuje kształt oraz parametry czasowe sygnału
C. jedynie wzmacnia i poprawia formę sygnału
D. wzmacnia i optymalizuje kształt oraz parametry czasowe sygnału
Niektóre z zaproponowanych odpowiedzi nie oddają pełnego zakresu funkcji, jakie pełni regenerator cyfrowy. Wzmacnianie sygnału bez poprawy jego kształtu oraz parametrów czasowych jest niewystarczające, ponieważ zniekształcenia sygnału mogą prowadzić do błędów w transmisji danych. Z kolei stwierdzenie, że regenerator 'tylko' poprawia kształt oraz parametry czasowe sygnału, pomija kluczowy aspekt wzmacniania, które jest niezbędne do przywrócenia sygnału do odpowiedniego poziomu. Istnieją także koncepcje, które wskazują na filtrację sygnału jako główną rolę regeneratora, co jest mylące, ponieważ filtracja jest jedynie etapem w procesie regeneracji. Regeneratory cyfrowe nie tylko filtrują sygnał, ale również analizują jego parametry i korygują wszelkie zniekształcenia, co nie jest odzwierciedlone w tych odpowiedziach. Często mylone jest także pojęcie wzmacniania z prostym zwiększeniem sygnału, podczas gdy w praktyce wymaga to skomplikowanej analizy oraz złożonych algorytmów, które uwzględniają m.in. szumy i zakłócenia. Właściwe zrozumienie funkcji regeneratora cyfrowego jest kluczowe dla projektowania i utrzymania efektywnych systemów komunikacyjnych.
Pytanie 24
Jakie jest pasmo częstotliwości sygnału zwrotnego dzwonienia w łączu abonenckim?
A. 1400 Hz ÷ 1800 Hz
B. 15 Hz ÷ 25 Hz
C. 400 Hz ÷ 450 Hz
D. 300 Hz ÷ 3400 Hz
Wartości podane w pozostałych odpowiedziach są niepoprawne z kilku powodów. Częstotliwości od 300 Hz do 3400 Hz dotyczą pasma przenoszenia sygnału w telefonii analogowej, obejmującego zarówno głos, jak i inne sygnały, natomiast nie są specyficzne dla sygnału dzwonienia. Pasmo to jest używane do transmisji dźwięku i nie odzwierciedla dokładnych wartości sygnałów dzwonienia. Z kolei częstotliwości w zakresie 1400 Hz do 1800 Hz są stosowane w innych systemach telekomunikacyjnych, takich jak sygnały tonowe, ale nie są odpowiednie dla sygnałów dzwonienia. Wartości te mogą prowadzić do błędnych wniosków, iż sygnały dzwonienia mogą być w tych zakresach, co jest mylące. Odpowiedź z częstotliwościami 15 Hz do 25 Hz również jest nieadekwatna, ponieważ te wartości nie mają zastosowania w kontekście dzwonienia, a są raczej związane z sygnałami innego rodzaju, takich jak sygnały alarmowe czy inne niskoczęstotliwościowe sygnały. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, to mylenie różnych typów sygnałów telekomunikacyjnych oraz ignorowanie standardów, które określają szczegółowe parametry sygnałów dzwonienia. Zrozumienie odpowiednich częstotliwości jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych oraz ich diagnostyki.
Pytanie 25
Jaką liczbę punktów komutacyjnych posiada pojedynczy komutator prostokątny z pełnym dostępem, mający 8 wejść i 4 wyjścia?
A. 64 punkty komutacyjne
B. 12 punktów komutacyjnych
C. 16 punktów komutacyjnych
D. 32 punkty komutacyjne
Prawidłowa odpowiedź to 32 punkty komutacyjne. Aby obliczyć liczbę punktów komutacyjnych w pełnodostępnym komutatorze prostokątnym, należy zastosować wzór: liczba punktów komutacyjnych = liczba wejść x liczba wyjść. W tym przypadku mamy 8 wejść i 4 wyjścia, co daje 8 x 4 = 32 punkty komutacyjne. Tego typu komutatory są powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz w systemach automatyki, gdzie wymagana jest szybka i efektywna komunikacja między różnymi urządzeniami. W praktyce, komutator prostokątny może być wykorzystany w systemach rozdziału sygnałów audio lub w sieciach komputerowych do kierowania danych pomiędzy różnymi portami. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe w projektowaniu systemów, które wymagają dużej elastyczności w zarządzaniu sygnałami oraz danych. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z zasadami projektowania układów cyfrowych, które kładą nacisk na optymalizację i efektywność operacyjną.
Pytanie 26
Jakie kodowanie liniowe polega na przełączaniu poziomu sygnału z niskiego na wysoki w trakcie każdego bitu mającego wartość logiczną 1 i na przełączaniu poziomu sygnału z wysokiego na niski w połowie każdego bitu o wartości logicznej 0?
A. AMI
B. MLT3
C. HDB3
D. Manchester
Alternatywne metody kodowania, takie jak MLT-3, AMI i HDB3, mają swoje unikalne cechy, ale nie spełniają warunków opisanych w pytaniu. MLT-3 to technika, która używa trzech poziomów sygnału do reprezentacji danych, co pozwala na zmniejszenie pasma i zmniejszenie efektów DC offset. Jednakże nie wprowadza ona zmian sygnału w połowie bitu, co jest kluczowe w Manchesterze. AMI (Alternate Mark Inversion) używa dwóch poziomów sygnału do reprezentowania bitów logicznych, gdzie '1' jest reprezentowane jako zmiana poziomu, a '0' jest reprezentowane jako brak zmiany. To nie odpowiada opisanej metodzie, ponieważ nie implementuje połowicznych przełączeń sygnału. Z kolei HDB3 (High-Density Bipolar 3 Zeros) to technika kodowania, która jest używana do eliminacji długich ciągów zer, ale nie jest zgodna ze specyfiką zmiany sygnału w połowie bitu. Często mylone podejścia, takie jak te, są wynikiem niepełnego zrozumienia zasad kodowania sygnału i jego praktycznych zastosowań. Zrozumienie różnic między tymi technikami jest kluczowe dla właściwego ich zastosowania w odpowiednich kontekstach komunikacyjnych.
Pytanie 27
Jak długo trwa ramka STM-1 w technologii SDH przy przepływności 155 Mbit/s?
A. 1024 µs
B. 125 µs
C. 2018 µs
D. 512 µs
Czas trwania ramki STM-1 w technologii SDH (Synchronous Digital Hierarchy) wynosi 125 µs, co jest zgodne z definicją tego standardu. Ramka STM-1 jest podstawową jednostką pojemności w SDH, która ma przepływność wynoszącą 155,52 Mbit/s. W ciągu jednej sekundy przesyłane są 8000 ramk, co można obliczyć, dzieląc 1 sekundę przez czas trwania jednej ramki (1 s / 125 µs = 8000). Odpowiednio skonstruowane ramki STM-1 są kluczowe dla zapewnienia synchronizacji i efektywności przesyłania danych w sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce znajomość czasu trwania ramki jest niezbędna podczas projektowania i analizy systemów komunikacyjnych, gdzie istotne jest zarządzanie pasmem i minimalizowanie opóźnień. Wiele urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak przełączniki i routery, korzysta z tej wartości do synchronizacji procesów oraz optymalizacji przesyłania danych, co podkreśla znaczenie tej wiedzy w branży telekomunikacyjnej.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
W celu określenia całkowitego tłumienia toru światłowodowego najczęściej stosuje się
A. miernik PMD
B. reflektometr TDR
C. analizatory widma optycznego
D. źródło światła optycznego oraz miernik mocy optycznej
Wykorzystanie analizatorów widma optycznego w kontekście pomiaru tłumienności toru światłowodowego jest często mylnie postrzegane jako alternatywa dla właściwych metod. Analizatory te są narzędziami do oceny widma optycznego sygnału, co pozwala na identyfikację różnych długości fal oraz analizę jakości sygnału. Nie są jednak bezpośrednio odpowiednie do pomiaru tłumienności, ponieważ nie mierzą one strat mocy w sposób, który jest wymagany do określenia tłumienności toru. Miernik PMD (Polarization Mode Dispersion) jest użyteczny w ocenie zjawiska rozpraszania modów polaryzacyjnych, ale nie dostarcza informacji dotyczących całkowitej tłumienności toru. Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) służy do lokalizacji uszkodzeń w torze światłowodowym i również nie jest narzędziem do bezpośredniego pomiaru tłumienności. Zastosowanie tych narzędzi w niewłaściwy sposób może prowadzić do błędnych interpretacji stanu toru, co może mieć poważne konsekwencje w kontekście optymalizacji i utrzymania infrastruktury światłowodowej. Przy pomiarach tłumienności ważne jest, aby stosować odpowiednie metody i urządzenia zgodne z normami branżowymi, aby uzyskać wiarygodne rezultaty oraz uniknąć problemów związanych z jakością sygnału.
Pytanie 32
Jaka jest maksymalna długość traktu dla transmisji danych przez światłowód jednodomowy w drugim oknie transmisyjnym? Przyjmij następujące parametry w bilansie mocy traktu:
moc nadajnika (Pnad1 — Pnad2) = -5 do 0 dBm
czułość odbiornika (Podb1 — Podb2) -25 do -7 dBm
sygnał w linii światłowodowej nie jest regenerowany.
Dodatkowe parametry zestawiono w tabeli.
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Tłumienność łączna złączy rozłącznych i spajanych w trakcie | 1 dB |
| Tłumienność jednostkowe włókna światłowodowego jednodomowego w II oknie transmisyjnym. | 0,4 dB/km |
| Margines bezpieczeństwa (zapas mocy). | 5 dB |
A. 81,5 km
B. 47,5 km
C. 10 km
D. 150 km
Długość traktu dla transmisji danych w światłowodzie jednomodowym w drugim oknie to dość złożony temat, zwłaszcza jak zaczynasz myśleć o różnych parametrach, które wpływają na sygnał. Odpowiedzi takie jak 10 km czy 150 km mogą świadczyć o niezrozumieniu bilansu mocy lub roli tłumienia. Wybór 10 km może być skutkiem tego, że nie doceniasz, jak dobre są współczesne systemy włókien optycznych, które potrafią przesyłać dane na naprawdę długich dystansach. Natomiast 81,5 km czy 150 km to już przeszacowanie możliwości, bo sygnał w długich odcinkach mocno traci na jakości. Tłumienie w światłowodach w drugim oknie transmisji jest jednym z kluczowych czynników, które ograniczają zasięg. Straty sygnału powodują, że w końcu nie jest on wykrywalny przez odbiornik, co prowadzi do problemów z danymi. Jak inżynierowie projektują sieć w mieście, to muszą wiedzieć, jak to wszystko działa, by dobrze rozplanować węzły i urządzenia regeneracyjne, co jest istotne dla działania całej sieci. W projektowaniu sieci warto też mieć na uwadze marginesy bezpieczeństwa, żeby uniknąć problemów z jakością sygnału.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Czym jest usługa CLIR, dostarczana przez operatorów telekomunikacyjnych?
A. zablokowanie identyfikacji abonenta poprzez zablokowanie prezentacji własnego numeru na telefonach innych osób
B. oczywiste ukrycie numeru abonenta, do którego kierowane są połączenia z dzwoniącego numeru
C. identyfikacja osoby dzwoniącej
D. rozpoznawanie numeru, z którym już nawiązano połączenie, co pozwala na wyświetlenie numeru abonenta, z którym naprawdę połączono
Usługa CLIR (Caller Line Identification Restriction) jest funkcjonalnością oferowaną przez operatorów telekomunikacyjnych, której celem jest zablokowanie prezentacji numeru telefonu abonenta wywołującego na telefonie odbierającym połączenie. Dzięki temu, osoba dzwoniąca ma możliwość ukrycia swojego numeru, co ma zastosowanie w sytuacjach, gdy chce zachować prywatność lub uniknąć niepożądanej identyfikacji. Przykładem zastosowania CLIR mogą być osoby dzwoniące do instytucji, gdzie nie chcą ujawniać swojego numeru, bądź sytuacje, gdy użytkownicy chcą uniknąć niechcianych zwrotów telefonicznych. W kontekście standardów branżowych, funkcje takie jak CLIR są uregulowane normami telekomunikacyjnymi, a ich wdrożenie powinno być zgodne z wymogami bezpieczeństwa i prywatności użytkowników. Rozumienie i umiejętność korzystania z takich usług jest kluczowe dla pełnego wykorzystania możliwości, jakie oferują nowoczesne sieci telekomunikacyjne.
Pytanie 35
Która odmiana technologii szerokopasmowego dostępu do Internetu DSL (Digital Subscriber Line) automatycznie zmienia prędkość transmisji danych w zależności od jakości sygnału?
A. ADSL (Asymetric Digital Subscriber Line)
B. RADSL (Rate Adaptive Digital Subscriber Line)
C. SDSL (Symetric Digital Subscriber Line)
D. CDSL (Consumer Digital Subscriber Line)
Odpowiedzi SDSL, CDSL oraz RADSL są niepoprawne z różnych powodów, które warto szczegółowo omówić. SDSL (Symmetric Digital Subscriber Line) oferuje symetryczne prędkości transmisji danych, co oznacza, że zarówno prędkość pobierania, jak i wysyłania są równe. Choć to rozwiązanie może być korzystne dla użytkowników wymagających dużej szybkości uploadu, np. w transmisji danych czy wideokonferencjach, nie dostosowuje automatycznie prędkości do jakości sygnału, co czyni je mniej elastycznym w porównaniu do ADSL. CDSL (Consumer Digital Subscriber Line) to termin, który nie jest powszechnie stosowany w branży telekomunikacyjnej i nie odnosi się do zdefiniowanej technologii. Z tego względu nie może być uznana za odpowiednią odpowiedź na zadane pytanie. RADSL (Rate Adaptive Digital Subscriber Line) jest technologią, która również dostosowuje prędkość, ale nie jest tak powszechnie stosowana jak ADSL, a jej implementacja może być ograniczona w niektórych regionach. Użytkownicy często mylą te technologie, ponieważ wszystkie są związane z dostępem do Internetu przez linie telefoniczne, ale kluczowe różnice w ich działaniu i zastosowaniach są istotne. Zrozumienie tych różnic jest ważne dla prawidłowego wyboru technologii dostępu do Internetu, który najlepiej odpowiada indywidualnym potrzebom użytkowników.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Która z licencji oprogramowania pozwala licencjobiorcy na udzielanie licencji innym użytkownikom, pod warunkiem zapisania uprawnienia w jego umowie licencyjnej?
A. Licencja niewyłączna
B. Public domain
C. Licencja wyłączna
D. Sublicencja
Sublicencja to rodzaj umowy licencyjnej, która pozwala licencjobiorcy na przekazanie części swoich praw do oprogramowania innym użytkownikom, pod warunkiem, że jest to dokładnie określone w umowie licencyjnej. Tego typu umowy są istotne w przypadku oprogramowania, które ma być używane przez różne osoby lub w różnych organizacjach, ponieważ mogą one zwiększać dostępność danego produktu. Przykładem może być oprogramowanie dostarczane korporacjom, które przekażą część swoich licencji pracownikom lub podwykonawcom. W praktyce, sublicencja zapewnia elastyczność w zarządzaniu licencjami i pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów. Warto dodać, że sublicencjonowanie musi być zgodne z pierwotną umową licencyjną, co oznacza, że licencjobiorca nie może przekroczyć uprawnień, które otrzymał od pierwotnego licencjodawcy. Standardy dotyczące sublicencji są często zawarte w umowach typu EULA (End User License Agreement), które jasno określają zasady sublicencjonowania oraz odpowiedzialności stron.
Pytanie 38
Jakie parametry jednostkowe długiej linii bezstratnej mają wartość równą 0?
A. Rezystancja i upływność
B. Upływność i indukcyjność
C. Rezystancja i pojemność
D. Pojemność i indukcyjność
W przypadku linii długiej, kiedy mówimy o parametrach jednostkowych, to najważniejsze jest to, że rezystancja i upływność powinny wynosić zero. Dlaczego? Bo wtedy nie mamy strat energii w postaci ciepła ani niepożądanych prądów. Rezystancja opisuje opór elektryczny, a upływność to zdolność do przewodzenia prądu, no właśnie w skutku upływu. W praktyce takie linie świetnie sprawdzają się w telekomunikacji i systemach przesyłania sygnałów, bo zachowanie integrety sygnału jest mega ważne. W codziennych zastosowaniach, jak na przykład linie telefoniczne czy obwody zasilające, staramy się minimalizować straty, bo to jest dobra praktyka inżynieryjna. Zastosowanie idealnych linii długich pomaga osiągnąć wysoką jakość sygnału i zmniejsza zakłócenia, co jest kluczowe w nowoczesnych technologiach jak 5G czy fotonika. Myślę, że zrozumienie tych parametrów jest naprawdę istotne dla inżynierów projektujących systemy komunikacyjne.
Pytanie 39
Jakim skrótem oznaczany jest przenik zbliżny?
A. SNR
B. SXT
C. NEXT
D. FEXT
Skróty SNR, FEXT oraz SXT odnoszą się do różnych zjawisk związanych z transmisją sygnałów, jednak nie są to pojęcia związane z przenikiem zbliżnym. SNR, czyli Signal-to-Noise Ratio, to stosunek sygnału do szumu, który odzwierciedla jakość sygnału i jego zdolność do przekazywania informacji. Wysokie SNR oznacza, że sygnał jest wyraźny w stosunku do szumów, co jest istotne w kontekście błędów transmisji. FEXT, czyli Far-End Crosstalk, z kolei odnosi się do zakłóceń, które występują na końcu innego przewodu, a nie w pobliżu nadajnika. To zjawisko jest mniej dotkliwe niż NEXT, ponieważ odległość między przewodami zmniejsza wpływ zakłóceń. SXT to nieformalny skrót, który nie jest powszechnie używany ani uznawany w branży telekomunikacyjnej. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co często prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania systemów komunikacyjnych. Wiedza o odpowiednich skrótach i ich znaczeniach jest kluczowa dla inżynierów i techników zajmujących się sieciami, aby skutecznie zarządzać problemami związanymi z zakłóceniami i zapewnić optymalną jakość przesyłu danych.
Pytanie 40
Zastosowanie kodów pseudolosowych z różnych źródeł dla każdego z użytkowników, co skutkuje ich zwielokrotnieniem, oznacza
A. WDM (Wavelength Division Multiplexing)
B. FDM (Frequency Division Multiplexing)
C. TDM (Time Division Multiplexing)
D. CDM (Code Division Multiplexing)
CDM (Code Division Multiplexing) to technika zwielokrotnienia, która polega na używaniu kodów pseudolosowych do rozdzielenia sygnałów od różnych użytkowników w tym samym kanale transmisyjnym. Każdy użytkownik jest przypisany do unikalnego kodu, co pozwala na równoległe przesyłanie danych bez zakłóceń. Przykładem zastosowania CDM są systemy komunikacji bezprzewodowej, takie jak CDMA (Code Division Multiple Access), które wykorzystują tę metodę w sieciach komórkowych. Umożliwia to efektywne wykorzystanie pasma, ponieważ wiele sygnałów może być transmitowanych jednocześnie, a odbiornik może je oddzielić na podstawie unikalnych kodów. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów opartych na CDM jest zapewnienie odpowiedniej długości kodów, co minimalizuje ryzyko kolizji i interferencji między użytkownikami. W standardach telekomunikacyjnych, takich jak IS-95, CDM jest kluczowym elementem strategii zarządzania pasmem, co przyczynia się do zwiększenia wydajności i pojemności sieci.