Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 21:12
Data zakończenia: 30 marca 2025 21:22

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

B. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

C. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

D. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.

Pytanie 2

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. ekologicznej

B. klatkowej

C. wolnowybiegowej

D. ściółkowej

Oznaczenie ekologiczne, reprezentowane przez cyfrę zero w oznakowaniu jaj (0-PL12345678), wskazuje, że jaja pochodzą z chowu ekologicznego. W systemie rolnictwa ekologicznego zwraca się szczególną uwagę na dobrostan zwierząt oraz jakość ich paszy, która również musi spełniać określone normy. W tym przypadku kury mają zapewnione odpowiednie warunki życia, w tym dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz ekologicznych środków żywienia. Dobrą praktyką w hodowli ekologicznej jest również unikanie stosowania antybiotyków oraz sztucznych dodatków do paszy, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Wybierając jaja ekologiczne, konsumenci wspierają zrównoważony rozwój i świadome rolnictwo, co ma pozytywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Zdecydowanie warto zwracać uwagę na certyfikaty ekologiczne, które zapewniają o najwyższej jakości produktów.

Pytanie 3

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Kiszonka z kukurydzy

B. Śruta z jęczmienia

C. Drożdże paszowe

D. Ziemniaki gotowane na parze

Ziemniaki parowane, mimo że mogą być traktowane jako źródło węglowodanów, nie są odpowiednie jako podstawowe źródło białka w diecie zwierząt. Zawierają jedynie około 2% białka ogólnego, co czyni je niewystarczającymi do spełnienia potrzeb białkowych zwierząt hodowlanych. Stosowanie ziemniaków jako głównego składnika paszy może prowadzić do niedoborów białka, co w konsekwencji wpływa negatywnie na wzrost, produkcję oraz zdrowie zwierząt. Śruta jęczmienna, chociaż bogatsza w białko niż ziemniaki, zawiera około 10-12% białka, co również nie jest wystarczające w kontekście intensywnej produkcji zwierzęcej, gdzie zapotrzebowanie na białko jest znacznie wyższe. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się niską zawartością białka, wynoszącą jedynie około 7-8%, co dodatkowo potwierdza, że nie jest odpowiednia jako źródło białka w diecie zwierząt. Wybór odpowiednich pasz białkowych jest kluczowy dla efektywności produkcji, a nieprawidłowe podejście do bilansu składników odżywczych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania paszy oraz obniżenia wydajności produkcji zwierzęcej. Z tego powodu istotne jest, aby hodowcy zwracali uwagę na źródła białka w diecie zwierząt, kierując się sprawdzonymi danymi i standardami żywieniowymi.

Pytanie 4

Określ temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja mogą ulec znacznemu uszkodzeniu, np. podczas wyjmowania nasienia z pojemnika.

A. –150 °C

B. –170 °C

C. –190 °C

D. –130 °C

Wybór nieprawidłowych temperatur, takich jak –170 °C, –150 °C czy –190 °C, może wynikać z błędnego zrozumienia specyfiki przechowywania plemników buhaja. W rzeczywistości, chociaż tak niskie temperatury wydają się korzystne z perspektywy teoretycznej, w praktyce mogą prowadzić do niepożądanych efektów. Plemniki, gdy są wystawione na ekstremalne warunki, mogą doświadczać stresu osmotycznego, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ponadto, zbyt niskie temperatury mogą powodować szok termiczny, który wpływa na ich zdolność do zapłodnienia. Warto również zauważyć, że temperatura –190 °C jest poza zakresem, w którym przechowuje się nasienie, ponieważ wymaga to zastosowania specjalnego sprzętu, który nie jest standardowo dostępny w warunkach inseminacji zwierząt. Ta mylna koncepcja może prowadzić do nadmiernych inwestycji w sprzęt, który nie jest konieczny, a także do nieefektywnego zarządzania nasieniem, co ma kluczowe znaczenie dla sukcesu reprodukcji. Wiedza o optymalnych warunkach przechowywania jest fundamentalna dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, dlatego tak istotne jest zrozumienie, że temperatura graniczna –130 °C to punkt, który należy respektować w praktyce hodowlanej.

Pytanie 5

W dietach dla krów mlecznych ogranicza się ilość pasz mogących wpływać na kolor mleka. Przykładem takich pasz są

A. ziemniaki i buraki pastewne

B. słoma jęczmienna oraz sianokiszonka z traw

C. marchew i buraki ćwikłowe

D. siano łąkowe wraz z słomą jęczmienną

Marchew i buraki ćwikłowe to pasze, które mogą zmieniać kolor mleka, co jest ważne w produkcji mlecznej. Mleko krów, które jedzą te pasze, może być żółtawe lub nawet czerwonawe. Zazwyczaj takie zmiany są niepożądane, szczególnie z punktu widzenia marketingu i jakości. Dlatego producenci w praktyce starają się ograniczać ich ilość w diecie krów. Wydaje mi się, że zdrowa dieta krów mlecznych powinna być różnorodna i dostosowana nie tylko do ich potrzeb, ale też oczekiwań rynku. Z tego powodu, lepiej stosować pasze, które nie wpływają na kolor mleka, jak sianokiszonka z traw czy słoma. Dobrze jest też monitorować skład paszy i badać jakość mleka, żeby zapewnić jak najlepsze efekty produkcyjne i spełniać wymagania konsumentów.

Pytanie 6

Czym jest okrężnica?

A. początkowy odcinek jelita grubego

B. ostatnia część jelita cienkiego

C. środkowy fragment jelita cienkiego

D. centralny fragment jelita grubego

Wybór złych odpowiedzi może wynikać z braku jasności w temacie anatomii układu pokarmowego. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że okrężnica to końcowa część jelita cienkiego, to jest to spory błąd. Jelito cienkie ma trzy części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte, a do jelita grubego, czyli okrężnicy, przechodzi się przez zastawkę biodrową. Tak więc nie ma bezpośredniego połączenia z końcem jelita cienkiego. Okrężnica to nie jest też środkowy odcinek jelita cienkiego, bo to zupełnie inny kawałek układu pokarmowego. A mówiąc o okrężnicy jako początkowej części jelita grubego, to też błąd, bo zaczyna się od kątnicy. Dużo osób myli te terminy anatomiczne, co może wprowadzać w błąd, zwłaszcza w kontekście leczenia i diagnostyki chorób układu pokarmowego. To ważne, by znać lokalizacje i funkcje każdej części jelit, żeby lepiej zrozumieć, jak działa nasz organizm.

Pytanie 7

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. świń

B. owiec

C. bydła

D. koni

Włókno surowe to ważny składnik w diecie różnych zwierząt gospodarskich, ale z tym ograniczeniem to nie jest tak prosto, zwłaszcza z bydłem, końmi czy owcami. Te zwierzęta, jako przeżuwacze czy roślinożercy, mają o wiele lepszą zdolność do trawienia włókna. Na przykład bydło używa fermentacji w żwaczu, co pomaga mu dobrze przetwarzać pasze bogate w włókno, jak siano czy kiszonki. Konie, które są stworzone do jedzenia większych ilości błonnika, też potrzebują tego włókna, żeby ich układ pokarmowy dobrze działał i nie było problemów, jak kolka. A owce są również przeżuwaczami, więc dla nich włókno surowe to klucz do dobrego trawienia. Często ludzie błędnie myślą, że wszystkie zwierzęta potrzebują tego samego jedzenia, ale to nie tak. Każda grupa zwierząt ma inne wymagania, co wynika z ich budowy i fizjologii. Dlatego przy planowaniu diety trzeba uważać na specyfikę danego gatunku, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 8

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u ogiera

B. u knura

C. u psa

D. u buhaja

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 9

Gatunkiem ptaków gospodarskich, który ma najkrótszy czas wylęgu jaj, są

A. kaczki

B. kury

C. gęsi

D. indyki

Kury są gatunkiem drobiu, który charakteryzuje się najkrótszym czasem inkubacji jaj, wynoszącym około 21 dni. W porównaniu do innych gatunków drobiu, takich jak kaczki, gęsi czy indyki, kury mają znacząco krótszy cykl rozmnażania. Wiedza na temat czasu inkubacji jest kluczowa w praktyce hodowlanej, ponieważ pozwala planować i zarządzać procesami produkcyjnymi, a także optymalizować wykorzystanie zasobów. W hodowli intensywnej, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, skrócony czas inkubacji jaj kurzych umożliwia szybsze uzyskiwanie nowego pokolenia ptaków oraz zwiększa wydajność produkcyjną. W praktyce, hodowcy powinni stosować odpowiednie technologie inkubacyjne, które zapewniają optymalne warunki do rozwoju zarodków. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury i wilgotności, a także regularne monitorowanie stanu jaj, co wpływa na wskaźniki wylęgowości i zdrowie piskląt.

Pytanie 10

Wskaż rodzaj paszy używanej w końcowym etapie tuczu gęsi?

A. Siemię lniane

B. Nasiona bobiku

C. Ziarno owsa

D. Nasiona rzepaku

Ziarno owsa jest jedną z najczęściej stosowanych pasz w ostatnim okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Owies charakteryzuje się wysoką zawartością błonnika, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego ptaków. Dodatkowo, owies jest źródłem dobrze przyswajalnych węglowodanów, a także białka roślinnego, co przekłada się na zdrowy przyrost masy ciała gęsi. Praktyczne zastosowanie owsa w diecie gęsi polega na jego podawaniu w formie całych ziaren lub jako składnika mieszanki paszowej, co pozwala na lepsze wykorzystanie jego wartości odżywczych. W branży drobiarskiej zaleca się stosowanie owsa w połączeniu z innymi składnikami, takimi jak białko sojowe czy śruty zbożowe, w celu zapewnienia zbilansowanej diety. Warto również zauważyć, że owies ma korzystny wpływ na jakość mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Po porodzie, jedynym pokarmem, jaki powinna otrzymać locha, jest

A. taki sam pokarm jak przed porodem

B. posolone pójło z otrąb żytnich

C. woda

D. posolone pójło z otrąb pszennych

Stosowanie posolonego pójła z otrąb żytnich lub podawanie lochy wody, jak również taki sam pokarm jak przed porodem, to podejścia, które mogą niekorzystnie wpłynąć na zdrowie samicy i jej potomstwa. Otręby żytnie mają inne właściwości odżywcze w porównaniu do otrębów pszennych, a ich skład mineralny jest mniej odpowiedni w kontekście regeneracji organizmu lochy po porodzie. Woda, choć niezbędna do życia, nie dostarcza niezbędnych składników odżywczych, które są kluczowe w tym okresie, co może prowadzić do niedoborów i osłabienia lochy oraz negatywnie wpłynąć na jakość mleka. Z kolei podawanie takiego samego pokarmu, jak przed porodem, nie uwzględnia zmieniających się potrzeb żywieniowych lochy, które po porodzie wymagają szczególnego wsparcia. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do obniżonej produkcji mleka i, co gorsza, do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie organizmu lub brak apetytu. Właściwe podejście do żywienia loch po porodzie jest zatem kluczowe dla ich dobrostanu oraz zdrowia nowonarodzonych prosiąt.

Pytanie 13

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. lęk separacyjny

B. stereotypia

C. agresja

D. apatia

Agresja to zachowanie, które może wynikać z frustracji, strachu lub złości, a nie jest mechanizmem obronnym ani nie pełni roli adaptacyjnej w kontekście zaburzeń psychosomatycznych. Choć może być używana jako forma reakcji w trudnych sytuacjach, nie jest powtarzającym się i bezsensownym zachowaniem, jak stereotypie. Lęk separacyjny z kolei jest zaburzeniem lękowym, które dotyczy głównie dzieci i objawia się nadmiernym lękiem przed rozłąką z opiekunem. Jest to zjawisko oparte na emocjach, a nie na powtarzających się, bezcelowych zachowaniach. Apatia odnosi się do braku zainteresowania, motywacji lub emocji, co również nie jest synonimem stereotypii. Apatia może być objawem depresji lub innych zaburzeń psychicznych, ale nie jest mechanizmem obronnym, ani nie chroni przed zaburzeniami psychosomatycznymi. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie zachowań obronnych z emocjami czy stanami psychicznymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie identyfikować i wspierać osoby z zaburzeniami psychicznymi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jakie obciążenie pastwiska w DJP występuje, gdy na 1 ha pasie się równocześnie 20 krów o średniej masie ciała 5 dt?

A. 15

B. 20

C. 25

D. 10

Obliczanie obciążenia pastwiska w DJP wymaga dokładnego zrozumienia, jak masa ciała zwierząt wpływa na zasoby pastwiska. Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale zawierają błędne założenia. Na przykład, podanie wartości 15 DJP może wynikać z błędnego obliczenia średniej masy ciała krów lub nieprawidłowego przeliczenia liczby zwierząt na jednostki paszowe. Warto zauważyć, że przyjęcie 10 DJP jako wyniku mogłoby wynikać z pomyłki w interpretacji jednostek miary, na przykład przy założeniu, że każda krowa obciąża pastwisko słabiej niż wynika to z ich rzeczywistej masy. Rezygnacja z pełnego przeliczenia masy na DJP może prowadzić do niedoszacowania potrzeby pastwiska, co w praktyce może skutkować nadmiernym wypasem i degradacją użytków zielonych. Wreszcie, uznanie 25 DJP jako prawidłowej odpowiedzi może być wynikiem nieprawidłowego zrozumienia skali, na której wykonywane są obliczenia, co prowadzi do przekroczenia zalecanej liczby zwierząt na 1 ha. Tego rodzaju błędy umiejscawiają nas w ryzykownej pozycji, jeśli chodzi o zarządzanie zasobami naturalnymi, wymagając znaczniejszej uwagi przy planowaniu wypasu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu pastwiskami.

Pytanie 17

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. pozyskiwanie embrionów

B. seksowanie gamet i zarodków

C. klonowanie

D. superowulacja u dawczyń

Klonowanie, pozyskiwanie embrionów oraz seksowanie gamet i zarodków są koncepcjami, które w kontekście programu MOET nie pełnią roli pierwszego etapu. Klonowanie, choć interesujące technicznie, jest procesem, który polega na tworzeniu genetycznie identycznych organizmów i zazwyczaj nie jest stosowane w kontekście standardowej hodowli zwierząt, a tym bardziej w programach mających na celu zwiększenie wydajności reprodukcyjnej. Pozyskiwanie embrionów odnosi się do procesu, w którym już istniejące zarodki są zbierane do dalszej manipulacji lub transferu, a nie do ich wytwarzania. Z kolei seksowanie gamet i zarodków jest techniką, która służy do określania płci komórek jajowych i zarodków, co ma na celu optymalizację hodowli w kontekście płci, ale nie jest to pierwszy krok w procesie pozyskiwania zarodków. W rzeczywistości, superowulacja jest niezbędna do wytworzenia wystarczającej liczby komórek jajowych do skutecznego zapłodnienia i uzyskania embrionów, co jest podstawą programu MOET. Błędne zrozumienie roli poszczególnych etapów procesu MOET może prowadzić do nieefektywnych działań, które nie realizują celu zwiększenia produktywności hodowli zwierząt.

Pytanie 18

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 6-7

B. 2-3

C. 1

D. 4-5

Odpowiedź 2-3 dni jest poprawna, ponieważ w tym okresie klacz znajduje się w fazie owulacji, co oznacza, że jest najbardziej podatna na zapłodnienie. Ruja klaczy trwa zazwyczaj od 4 do 7 dni, a moment owulacji przypada na 24-48 godzin przed końcem rui. Z tego powodu, aby osiągnąć wysoką skuteczność krycia, należy planować pierwsze krycie w dniach 2-3 rui. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowań klaczy oraz prowadzenie notatek dotyczących objawów rui, takich jak zwiększona aktywność, gotowość do parzenia się i zmiany w zachowaniu. W praktyce hodowlanej stosuje się również metody takie jak ultrasonografia, aby dokładniej określić moment owulacji, co zwiększa szansę na skuteczne zapłodnienie i zdrowe potomstwo. Dobre praktyki w hodowli koni obejmują również regularne kontrole weterynaryjne oraz odpowiednią dietę, co może wpłynąć na cykle reprodukcyjne klaczy.

Pytanie 19

Metoda bilansowa, która polega na określeniu ilości składnika pobranego z paszy oraz ilości tego składnika wydalonego z kałem, służy do ustalania

A. zbilansowania paszy

B. kaloryczności paszy

C. składu chemicznego paszy

D. strawności paszy

Metoda bilansowa, polegająca na określeniu ilości składnika pobranego w paszy i ilości tego składnika wydalonego w kale, jest kluczowym narzędziem do ustalania strawności paszy. Strawność odnosi się do zdolności organizmu do przyswajania składników odżywczych zawartych w paszy, co ma bezpośredni wpływ na wydajność zwierząt gospodarskich. Przykładem zastosowania tej metody jest analiza strawności białka, gdzie ustalamy, ile białka zostało zaabsorbowane przez organizm zwierzęcia w porównaniu do ilości białka, które znajduje się w wydalanym kale. Wyniki tych badań są niezbędne do optymalizacji diety zwierząt, co prowadzi do lepszej wydajności produkcyjnej oraz zdrowia zwierząt. W praktyce, poprawne ustalanie strawności paszy pozwala na dostosowanie składników diety do wymagań żywieniowych zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt oraz standardami jakości pasz.

Pytanie 20

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. haremowe

B. wolne

C. dzikie

D. dozorowane

Krycie haremowe to technika, w której jeden buhaj przebywa w stałym towarzystwie grupy krów. Jest to metoda szeroko stosowana w hodowli bydła, szczególnie w celu optymalizacji reprodukcji. Takie podejście pozwala na naturalne krycie krów, co sprzyja lepszemu rozwojowi genetycznemu stada. Kluczowym aspektem krycia haremowego jest zapewnienie, że buhaj nie tylko jest zdrowy, ale również ma odpowiednie cechy genetyczne, które przekaże potomstwu. Dzięki tej metodzie można zwiększyć efektywność rozmnażania, co jest korzystne zarówno ekonomicznie, jak i pod względem jakości mięsa oraz mleka. W praktyce, hodowcy powinni monitorować zachowania zarówno buhaja, jak i krów, aby zapewnić, że proces krycia przebiega pomyślnie. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie cykli rujowych krów oraz odpowiednie zarządzanie grupą, co zwiększa szanse na udane krycie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 30°C do 32°C

B. od 15°C do 17°C

C. od 25°C do 28°C

D. od 20°C do 22°C

Wybierając temperaturę przechowywania nasienia knura poza zakresem 15°C do 17°C, można znacząco pogorszyć jego jakość. Odpowiedzi sugerujące temperatury wyższe, takie jak 20°C do 22°C, czy nawet 25°C do 28°C, są złe, bo mogą przyspieszać psucie się plemników. Wyższe temperatury mogą denaturować białka, co skutkuje obniżeniem ruchliwości plemników i ich zdolności do zapłodnienia. Z drugiej strony, zbyt niska temperatura, jak 10°C do 12°C, zatrzymuje aktywność metaboliczną plemników, co również źle wpływa na ich żywotność. Poza tym ważne jest, żeby systemy przechowywania były kalibrowane i monitorowane, by unikać ekstremalnych warunków. Niezrozumienie tych kwestii może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania nasienia w reprodukcji, co nie tylko marnuje zasoby, ale też może obniżyć wydajność hodowli. Dlatego warto trzymać się standardów i wytycznych dotyczących przechowywania nasienia zwierząt hodowlanych.

Pytanie 23

W którym z podanych terminów spełniony będzie ten wymóg dla kóz, jeżeli chów tych zwierząt rozpoczęto w dniu 1 maja?

n n n n

n „Zwierzęta gospodarskie mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, jeżeli są chowane zgodnie
n z poniższymi zasadami, przez co najmniej:
n 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsnej;
n 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
n 6 miesięcy w przypadku zwierząt przeznaczonych do produkcji mlecznej;
n 10 tygodni w przypadku drobiu do celów produkcji mięsnej;
n 6 tygodni w przypadku drobiu przeznaczonego do produkcji jaj."n

A. 15 września.

B. 1 września.

C. 1 listopada.

D. 15 czerwca.

Poprawna odpowiedź to 1 listopada, ponieważ według norm ekologicznych, kozy przeznaczone do produkcji mlecznej muszą być chowane przez co najmniej 6 miesięcy przed uzyskaniem certyfikacji ekologicznej dla ich produktów. Rozpoczynając chów 1 maja, dodajemy 6 miesięcy, co prowadzi nas do 1 listopada jako daty, w której wymaganie to jest w pełni spełnione. Ważne jest, aby hodowcy przestrzegali takich wymagań, ponieważ certyfikacja ekologiczna wpływa na jakość produktów oraz ich wartość rynkową. W praktyce, przestrzeganie tych zasad nie tylko podnosi standardy produkcji, ale również wzmacnia zaufanie konsumentów do produktów ekologicznych. Utrzymanie kozy w odpowiednich warunkach oraz przez wymagany okres jest kluczowe dla jakości mleka i produktów mlecznych, co jest niezbędne do uzyskania pozytywnych wyników audytów ekologicznych.

Pytanie 24

Osoba zajmująca się sztucznym unasiennianiem ma prawo pozyskiwać nasienie jedynie od podmiotu, który dysponuje zezwoleniem na

A. prowadzanie hodowli zwierząt, które spełniają wymogi dotyczące czystości rasy przeznaczonej do inseminacji

B. handel materiałami używanymi do sztucznego unasienniania

C. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia

D. doprowadzenie reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym, wydanym na czas nieokreślony

Odpowiedź, która stwierdza, że inseminator może zaopatrywać się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia, jest prawidłowa, ponieważ te procedury są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości materiału do sztucznego unasienniania. Tylko podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia są w stanie gwarantować, że pozyskiwane nasienie jest wolne od chorób oraz że spełnia wymogi dotyczące czystości rasy, co jest niezwykle ważne dla sukcesu inseminacji. Zgodnie z obowiązującymi standardami, każdy etap przetwarzania nasienia, od pozyskania po dostarczenie, musi odbywać się w kontrolowanych warunkach, które zapewniają bezpieczeństwo i jakość. Przykładowo, w przypadku bydła, nasienie powinno być przechowywane w odpowiednich warunkach kriogenicznych, co zapewnia jego długotrwałą przydatność. W związku z tym, posiadanie zezwolenia na wszystkie wymienione procesy jest niezbędne dla inseminatorów, aby mogli świadczyć usługi zgodnie z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system

A. TMR

B. BTJ

C. JPM

D. PMR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.

Pytanie 26

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 14. następnego dnia

B. 10. następnego dnia

C. 16. tego samego dnia

D. 19. tego samego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 27

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. mniejszym zużyciem paszy

B. spadkiem strawności

C. większymi przyrostami masy

D. łatwiejszym trawieniem

Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 28

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do

A. zaburzeń krzepliwości krwi

B. niedokrwistości

C. łamliwości kości

D. niedoczynności tarczycy

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do niedoczynności tarczycy, co jest stanem, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3). Hormony te są kluczowe dla regulacji metabolizmu, wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku niedoboru jodu, zwierzęta mogą doświadczać objawów, takich jak przyrost masy ciała, letarg, oraz obrzęki, w tym charakterystyczne powiększenie tarczycy, zwane wolem. Zastosowanie odpowiedniej suplementacji jodem w paszy jest standardową praktyką w hodowli zwierząt, aby zapobiec niedoborom oraz związanym z nimi problemom zdrowotnym. Warto wspomnieć, że w krajach, gdzie występują naturalne niedobory jodu w glebie, takie jak niektóre regiony górskie, kontrola poziomu jodu w diecie zwierząt jest kluczowa dla zapewnienia ich prawidłowego rozwoju i produkcji. Właściwe zarządzanie dietą zwierząt, w tym odpowiednia suplementacja jodu, jest zgodne z międzynarodowymi standardami weterynaryjnymi oraz zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 29

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. roku

B. dwóch lat

C. trzech lat

D. pięciu lat

Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.

Pytanie 30

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. czesanie.

B. strzyżenie

C. usuwanie zewnętrznych włosów.

D. wyczesywanie.

Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.

Pytanie 31

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe

B. Kiszonka, zielonka, okopowe

C. Susz, wysłodki buraczane, siano

D. Siano, słoma, plewy

Odpowiedź 'siano, słoma, plewy' jest prawidłowa, ponieważ te pasze należą do grupy objętościowych suchych, które są istotnym elementem żywienia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza przeżuwaczy. Siano, będące wysuszoną i skoszoną trawą lub ziołami, dostarcza zwierzętom błonnika, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Słoma z zbóż, jak pszenica czy jęczmień, jest uboga w składniki odżywcze, ale także dostarcza błonnika, a ponadto stanowi doskonały materiał ściółkowy. Plewy, będące odpadami po wytworzeniu ziarna, również są stosowane w dawkach objętościowych, chociaż ich wartość pokarmowa jest niższa. Dobrze zbilansowana dieta oparta na takich składnikach może wspierać zdrowie i wydajność zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami z zakresu żywienia zwierząt. W praktyce, stosowanie tych pasz w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla optymalizacji wyników produkcyjnych i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 32

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 5 stacji

B. 9 stacji

C. 16 stacji

D. 12 stacji

Błędne podejścia do obliczania liczby stacji deratyzacyjnych mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących obwodu obiektu lub niewłaściwego zrozumienia sposobu rozmieszczania tych stacji. Na przykład, jeśli ktoś obliczałby obwód tylko jednej ze stron budynku, mógłby dojść do wniosku, że potrzebna jest mniejsza liczba stacji, co prowadzi do poważnych niedoszacowań i w efekcie niskiej skuteczności deratyzacji. Inne osoby mogą pomylić odległość między stacjami, np. sugerując, że stacje powinny być ustawione co 15 m, zamiast 20 m, co również wpływa na końcowy wynik. Takie błędy myślowe są często wynikiem braku zrozumienia zasad obliczania obwodu geometrii, co jest podstawowym elementem w tej dziedzinie. W praktyce, niepoprawnie ustawione stacje mogą skutkować nieefektywną ochroną przed szkodnikami, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i ekonomicznych w gospodarstwie. Dlatego też, kluczowe jest przestrzeganie standardów i praktyk w zakresie zarządzania szkodnikami oraz dokładne obliczenia, które pozwolą na skuteczne i efektywne rozmieszczenie stacji deratyzacyjnych.

Pytanie 33

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt

B. obserwacja rui

C. codzienny pomiar temperatury ciała lochy

D. sprawdzenie odruchu tolerancji

Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Eliminacja zwierząt z populacji bez ingerencji człowieka nazywana jest selekcją

A. naturalną

B. rodzinną

C. masową

D. sztuczną

Selekcja naturalna to proces, który zachodzi w przyrodzie, polegający na eliminacji osobników mniej przystosowanych do danego środowiska. W wyniku tego procesu, osobniki najlepiej przystosowane mają większą szansę na przeżycie i rozmnażanie się, co prowadzi do przekazywania korzystnych cech genetycznych potomstwu. Selekcja naturalna jest kluczowym mechanizmem ewolucji, który pozwala na adaptację gatunków do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładem mogą być populacje zwierząt w zmieniającym się klimacie, gdzie osobniki lepiej przystosowane do nowych warunków mają przewagę. Zrozumienie selekcji naturalnej jest fundamentalne dla biologów, ekologów oraz specjalistów zajmujących się ochroną przyrody, ponieważ pozwala na lepsze przewidywanie skutków zmian w ekosystemach oraz skuteczniejsze prowadzenie działań ochronnych. Standardy ochrony przyrody zalecają uwzględnianie procesów naturalnych w zarządzaniu populacjami, co potwierdza znaczenie selekcji naturalnej w biologii i ekologii.

Pytanie 36

Który z poniższych części układu pokarmowego przeżuwaczy stanowi żołądek właściwy?

A. Księgi

B. Trawieniec

C. Żwacz

D. Czepiec

Trawieniec, określany również jako żołądek właściwy przeżuwaczy, pełni kluczową rolę w procesie trawienia u tych zwierząt. Jest to ostatnia z czterech komór żołądka, która łączy się z jelitami. W przeciwieństwie do innych części żołądka przeżuwaczy, takich jak żwacz, czepiec i księgi, trawieniec jest odpowiedzialny za właściwe trawienie pokarmu przy użyciu enzymów i kwasu solnego. To tutaj następuje końcowy proces rozkładu białek i tłuszczów, co jest niezbędne do ich wchłaniania przez organizm. W praktyce, zdrowie trawieńca ma kluczowe znaczenie dla ogólnego stanu zdrowia przeżuwaczy, a wszelkie zaburzenia w jego funkcjonowaniu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwa dieta, która wspiera naturalne procesy trawienne, a także regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne dla utrzymania zdrowia tego organu. W kontekście hodowli bydła, zrozumienie funkcji trawieńca i jego roli w układzie pokarmowym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i profilaktyki chorób.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 120 szt.

B. 240 szt.

C. 20 szt.

D. 360 szt.

Wybór innych odpowiedzi opiera się na niewłaściwej interpretacji pojęcia przelotowości. Odpowiedzi takie jak 360 szt. czy 120 szt. mogą wynikać z mylnego zrozumienia, że przelotowość oznacza sumaryczną liczbę loch, które mogłyby teoretycznie przebywać w grupie w różnych okresach czasu. Tego rodzaju rozumienie prowadzi do błędnych wniosków, gdyż przelotowość w kontekście grupy loch odnosi się do wartości średniorocznej. Podobnie, odpowiedź 20 szt. zdaje się sugerować, że przelotowość miałaby związek z ilością loch, które mogą być wymieniane, co jest niepoprawne. W praktyce przelotowość oblicza się na podstawie stałego stanu stada, co w tym przypadku wynosi 240 szt. Niepoprawne podejście do tematu może wynikać z nieznajomości podstawowych zasad zarządzania stadem, w tym z wyliczania efektywności i wydajności produkcji w hodowli. Kluczowe jest zrozumienie, że przelotowość w kontekście grupy loch nie odnosi się do ich rotacji, lecz do równowagi między liczbą zwierząt a czasem ich przebywania w grupie. Dlatego też, poprawne obliczenie przelotowości na poziomie stanu średniorocznego jest kluczowe dla efektywności całego systemu produkcji w hodowli świń.

Pytanie 39

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę kamieniecką

B. Polską owcę długowełnistą

C. Owcę fińską

D. Owcę nizinną polską

Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.

Pytanie 40

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. świnie

B. krowy

C. kozy

D. konie

Krowy, konie oraz kozy, mimo że również są zwierzętami hodowlanymi, nie są tak wrażliwe na nadmiar soli jak świnie. Krowy, na przykład, mają zdolność do tolerowania wyższych poziomów sodu w diecie, co wynika z ich specyficznej fizjologii oraz adaptacji do spożywania pasz, które mogą być naturalnie bogate w sól. Koń, jako zwierzę roślinożerne, także charakteryzuje się większą tolerancją na sól, pod warunkiem, że jego dieta jest zróżnicowana i dobrze zbilansowana. Z kolei kozy, z uwagi na ich unikalny układ pokarmowy, również mogą w pewnym stopniu tolerować wyższe stężenia soli w diecie, choć zaleca się umiar przynajmniej w kontekście długoterminowej diety. W praktyce wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie zwierzęta gospodarskie prezentują podobne wymagania żywieniowe. Takie uproszczenia prowadzą do błędów w zarządzaniu dietą, co może skutkować problemami zdrowotnymi zwierząt. W branży zootechnicznej istotne jest, aby każdy gatunek był traktowany indywidualnie, a wymagania dietetyczne były precyzyjnie dostosowane do ich biologii oraz etologii. Ponadto, nieodpowiednie zrozumienie wpływu nadmiaru soli na zdrowie zwierząt może prowadzić do obniżenia ich wydajności produkcyjnej oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej