Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:42
Data zakończenia: 4 marca 2025 10:50

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. przeprasowanie

B. prasowanie

C. dekatyzowanie

D. odprasowanie

Sprasowanie, odprasowanie oraz przeprasowanie to techniki, które mogą wydawać się zbliżone do dekatyzowania, ale mają różne cele i efekty. Sprasowanie odnosi się do procesu, w którym przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia wygładza się tkaniny, jednak nie ma wpływu na ich strukturę ani właściwości. Użycie tej metody na wełnie może nawet prowadzić do jej uszkodzenia, co jest sprzeczne z zasadami pielęgnacji delikatnych materiałów. Odprasowanie natomiast polega na usunięciu zagnieceń z tkaniny przy użyciu pary lub żelazka, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia się wełny. Przeprasowanie, z drugiej strony, jest terminem stosowanym w kontekście wygładzania odzieży po praniu, ale i w tym przypadku nie wpływa na stabilizację włókien. Kolejnym typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie te procesy mają na celu osiągnięcie tego samego rezultatu, co prowadzi do mylnego wyboru metody w odniesieniu do wełny. W rzeczywistości, dla zachowania jakości i trwałości odzieży wełnianej, kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego procesu dekatyzowania przed dalszym użytkowaniem lub obróbką materiału.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Krajarkę taśmową

B. Krajarkę tarczową

C. Nożyce elektryczne

D. Wykrojniki

Nożyce elektryczne, mimo że są urządzeniem stosunkowo wszechstronnym, nie są przystosowane do cięcia materiałów o wysokości 70 mm. Ich konstrukcja i mechanizm działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się przy cienkich materiałach, podczas gdy grubsze nakłady mogą stanowić zbyt duże obciążenie, co prowadzi do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości cięcia. W przypadku krajarki taśmowej, chociaż jest ona w stanie ciąć materiały wzdłuż, jej zastosowanie do cięcia grubych nakładów może być problematyczne z uwagi na ograniczenia konstrukcyjne, takie jak długość taśmy oraz jej elastyczność. Wykrojniki, z kolei, są przeznaczone do produkcji powtarzalnych kształtów, a nie do cięcia na sekcje, co z kolei czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, obejmują skupienie się jedynie na ogólnych możliwościach maszyny, bez uwzględnienia specyfiki materiału oraz wysokości nakładu, co w przemyśle jest kluczowe dla efektywności i jakości procesów produkcyjnych.

Pytanie 5

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. szablon bazowy

B. forma modelowa

C. konstrukcja kroju

D. rysunek wzorcowy

Szablon podstawowy jest pojęciem związanym z częścią procesu projektowania odzieży, ale nie odnosi się bezpośrednio do kształtu, który powstaje na etapie modelowania. Szablon podstawowy to zazwyczaj uproszczony wzór, który służy jako punkt wyjścia do dalszej pracy nad bardziej skomplikowanymi formami modelowymi. Układ kroju to termin odnoszący się do sposobu, w jaki elementy odzieży są rozmieszczone na materiale. To pojęcie bardziej dotyczy procesu krojenia niż samego modelowania, a jego celem jest maksymalne wykorzystanie materiału oraz precyzyjne odwzorowanie formy modelowej na wyrobie. Rysunek modelowy to po prostu graficzna reprezentacja odzieży, która może zawierać różne detale, ale nie jest to kształt, który powstaje bezpośrednio w wyniku modelowania. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów oraz niezrozumienie ich ról w procesie projektowania odzieży. W rzeczywistości zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest istotne dla efektywnego projektowania i produkcji wyrobów odzieżowych, ponieważ każdy z tych elementów pełni odmienną, ale ważną rolę w całym cyklu tworzenia odzieży.

Pytanie 6

Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu

A. zmniejszenia długości brzegów elementów

B. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę

C. zmniejszenia grubości krawędzi elementu

D. wyprostowania źle wyprasowanego elementu

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvTt

B. SyTy

C. SvXpTp

D. SySvXp

Jak nie wybierzesz symbolu SvTt, to omijasz bardzo ważny wymiar, który jest kluczowy przy modelowaniu odzieży dla osób z wadami postawy. Wybierając SyTy, SySvXp czy SvXpTp, możesz zauważyć, że te symbole dotyczą innych kwestii w krawiectwie, które nie mają wiele wspólnego z korekcją tyłu bluzki. SyTy może dotyczyć ogólnych wymiarów, ale nie bierze pod uwagę potrzeb osób z problemami postawy. A SySvXp i SvXpTp to z kolei inne parametry, które dotyczą szerokości i głębokości, ale nie wystarczą do odpowiedniego dopasowania w bardziej zaawansowanym modelowaniu. W praktyce, nie korzystając z wymiaru SvTt w projektowaniu, można napotkać problemy z dopasowaniem, co kończy się tym, że ubranie nie leży tak, jak powinno, a to może prowadzić do dyskomfortu. Wiadomo, że dobre podejście do wymiarowania i modelowania odzieży, zwłaszcza dla osób z problemami posturalnymi, to nie tylko kwestia techniki, ale też etyki, bo chodzi o to, żeby noszona odzież była komfortowa i ładna.

Pytanie 9

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?

A. Lnianą

B. Bistorową

C. Stilonową

D. Wełnianą

Wełniana tkanina ma swoje plusy, ale raczej nie nadaje się na zaparzaczki. Wełna trzyma ciepło, ale przy gorącej wodzie może być problem. Może się okazać, że napój nie zaparzy się jak powinien, a do tego mogą się pojawić nieprzyjemne zapachy, co psuje smak. Stilon, jako materiał syntetyczny, też nie jest najlepszy, bo nie wytrzymuje wysokich temperatur i może się stopić. No i nie ma też dobrych właściwości absorpcyjnych, co utrudnia parzenie. Bistorowa tkanina, która łączy naturalne i syntetyczne materiały, również nie sprawdzi się w tym przypadku, bo może wprowadzać do napoju jakieś niepożądane chemikalia. Wybierając tkaniny do zaparzaczki, warto pamiętać, że nie wszystkie naturalne i syntetyczne materiały są sobie równe. Lepiej iść w kierunku tkanin, które są zarówno funkcjonalne, jak i zdrowe dla parzenia.

Pytanie 10

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 88 cm

B. 80 cm

C. 176 cm

D. 160 cm

Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Aby stworzyć formy spodni dla klienta z nogami szpotawymi, należy określić odległość między

A. stopami

B. udami

C. kolanami

D. kostkami

Pomiar rozstawu nóg w okolicach kostek, stóp lub ud w kontekście projektowania form spodni dla klientów z nogami szpotawymi nie jest praktycznym ani skutecznym podejściem. Pomiar między kostkami jest nieodpowiedni, ponieważ nie uwzględnia on rzeczywistego ustawienia kolan, które jest kluczowe dla osób z nogami szpotawymi. Podobnie, mierzenie rozstawu w okolicach stóp nie dostarcza informacji o tym, jak nogi są ustawione w ruchu i w jakiej pozycji znajduje się kolano, a to jest fundamentalne dla prawidłowego dopasowania. Z kolei pomiar w okolicach ud może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, ponieważ u osób z nogami szpotawymi to kolana mają największy wpływ na kształt i dopasowanie spodni. Ignorowanie pomiaru w tym miejscu prowadzi do typowych błędów, takich jak zbyt luźne lub zbyt ciasne nogawki, co z kolei może skutkować dyskomfortem w noszeniu odzieży. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i krawcy przestrzegali odpowiednich standardów pomiarowych, koncentrując się na kolanach, aby tworzyć odzież, która nie tylko dobrze wygląda, ale również jest funkcjonalna i komfortowa dla użytkownika.

Pytanie 14

Jak należy prasować damski płaszcz z wełnianego flauszu na podszewce?

A. z lewej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 120°C

B. z prawej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 150°C

C. z lewej strony na sucho, temperatura prasowania 110°C

D. z prawej strony lekko nawilżony materiał, temperatura prasowania 200°C

Odpowiedź wskazująca na prasowanie płaszcza damskiego z wełnianego flauszu po prawej stronie przez mokrą zaparzaczkę w temperaturze 150°C jest poprawna. Wełna jest delikatnym włóknem, które wymaga ostrożności podczas prasowania, aby uniknąć uszkodzenia struktury włókien. Prasowanie po prawej stronie pomaga zachować estetyczny wygląd materiału, natomiast użycie mokrej zaparzaczki (czyli specjalnej tkaniny, która jest wilgotna) pozwala na delikatne nawilżenie tkaniny, co zmniejsza ryzyko przypalenia lub zagnieceń. Temperatura 150°C jest optymalna dla wełny, umożliwiająca wygładzenie materiału bez ryzyka jego skurczenia. W praktyce, dobrze jest przed prasowaniem przetestować działanie na mało widocznym miejscu, aby upewnić się, że tkanina reaguje odpowiednio. Korzystanie z pary podczas prasowania również może być korzystne, ponieważ nawilża materiał i ułatwia usunięcie zagnieceń. Pamiętaj, aby przed prasowaniem sprawdzić metkę płaszcza, ponieważ różne tkaniny mogą mieć różne wymagania dotyczące temperatury prasowania. Takie podejście są zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji odzieży, co przekłada się na dłuższą żywotność ubrań.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa

B. Długość bluzki, długość rękawa

C. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder

D. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost

Wybór odpowiedzi nie uwzględniającej długości rękawa lub długości bluzki prowadzi do niedoszacowania materiału, co skutkuje nieefektywnym procesem produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że obwód klatki piersiowej lub wzrost są wystarczające do obliczeń, pomijają kluczowe aspekty związane z krojem bluzki. Obwód klatki piersiowej jest istotny, ale nie wpływa w istotny sposób na długość materiału potrzebnego do pokrycia ramion czy dolnej części odzieży. Ponadto, wzrost nie jest bezpośrednio związany z wymiarami, które są kluczowe do określenia kształtu i długości bluzki. W przypadku bluzek bez rękawów lub o nietypowych krojach, pominięcie wymiaru długości rękawa może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie starczy na wykonanie projektu. Ważne jest, aby pamiętać, że w umiejętności projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy wymiar ma swoje znaczenie w kontekście całości projektu oraz jego funkcjonalności. Przy obliczaniu zużycia materiału nie wystarczy tylko znać wymiary ciała klientki, ale należy także brać pod uwagę zamierzony krój oraz styl odzieży.

Pytanie 18

Podaj kluczowe wymiary potrzebne do zaprojektowania oraz wykonania modelu spódnicy z półkola.

A. Obwód talii, długość spódnicy

B. Obwód bioder, obwód talii

C. Wysokość talii, obwód talii

D. Wysokość kolana, obwód bioder

Rozumienie wymiarów do konstrukcji spódnicy z połowy koła to nie jest prosta sprawa, ale ważne jest, żeby dobrze znać podstawowe parametry, które pomagają w dopasowaniu. Wybór złych wymiarów, jak wysokość talii z obwodem pasa czy wysokość kolana z obwodem bioder, to częsty błąd, który może skutkować nieodpowiednią konstrukcją. Wysokość talii nie ma dużego związku z kształtem spódnicy w półkole, bo to nie określa, jak materiał będzie opadał. Z kolei wysokość kolana, choć ważna dla krótkich spódnic, nie ma sensu w tej konstrukcji, gdzie najważniejsze są obwody. Wiele osób myśli, że obwód bioder jest konieczny do spódnicy z półkola, ale tak naprawdę, najistotniejsze są wymiary związane z pasem i dolnym końcem. Niekiedy projektanci za bardzo skupiają się na wielu wymiarach, co wprowadza zamieszanie. Ważne, żeby zwracać uwagę na te podstawowe rzeczy, żeby spódnica była ładna i dobrze pasowała.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. antropometr i linijkę o długości 50 cm

B. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm

C. tablicę pomiarową oraz antropometr

D. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową

Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ do pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym najczęściej wykorzystuje się taśmę centymetrową oraz linijkę długości 50 cm. Taśma centymetrowa jest elastycznym narzędziem pomiarowym, które umożliwia dokładne i wygodne odczytywanie wymiarów. Wysokość krocza to jedna z kluczowych miar stosowanych w krawiectwie, szczególnie przy tworzeniu spodni oraz odzieży dopasowanej, co wymaga precyzyjnego pomiaru ciała. Użycie linijki długości 50 cm pozwala na dodatkowe zdefiniowanie pomiaru oraz zapewnia stabilność, co jest istotne w kontekście dokładności. Zgodnie z normami branżowymi, pomiary należy przeprowadzać w odzieży dopasowanej oraz na boso, co zwiększa ich trafność. W praktyce, dobrze wykonany pomiar wysokości krocza wpływa na ostateczny komfort noszenia odzieży oraz jej estetykę, dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi pomiarowych.

Pytanie 22

Jak można powiększyć dekolt w bluzce?

A. dzięki naszyciu ozdobnej plisy

B. poprzez wykonanie wiązania

C. zwiększając podkrój szyi w przodzie

D. przez doszycie szerszej falbanki

Zwiększenie podkroju szyi w przodzie to skuteczna technika, która pozwala na pogłębienie dekoltu w bluzce. Taki zabieg umożliwia lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki, co jest niezwykle istotne w kontekście estetyki oraz wygody noszenia. Poprzez odpowiednie wycięcie materiału w okolicach szyi, można uzyskać pożądany kształt dekoltu, co wpływa na komfort użytkowania oraz może lepiej eksponować linię ramion. W praktyce, zmiana ta powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem proporcji całej sylwetki oraz stylu bluzki. Warto również pamiętać, że zmiana podkroju szyi wymaga precyzyjnego dopasowania i przemyślenia, aby nie zmieniać struktury bluzki i zachować jej funkcjonalność. Dobrze wykonany podkrój szyi powinien być gładki i estetyczny, co można osiągnąć poprzez odpowiednie wykończenie krawędzi, np. zastosowanie lamówki lub podłożenia. Kiedy wykonujemy taką modyfikację, powinniśmy również brać pod uwagę materiał, z którego uszyta jest bluzka, aby nie doszło do niepożądanych deformacji.

Pytanie 23

Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to

A. szablon pomocniczy

B. szablon podstawowy

C. forma modelowa

D. forma konstrukcyjna

Koncept formy konstrukcyjnej często mylony jest z innymi terminami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie projektowania odzieży. Szablon pomocniczy, na przykład, to narzędzie wspierające proces kreacji, jednak nie stanowi odrębnej formy odzieżowej. Jego rola ogranicza się do pomocy w wykonaniu detali lub sprawdzaniu proporcji, a nie do tworzenia podstawowego kształtu odzieży. Szablon podstawowy natomiast jest to uproszczony model odzieży, który nie uwzględnia specyficznych modyfikacji i detali, co czyni go mniej uniwersalnym narzędziem w kontekście bardziej złożonych projektów. Forma modelowa to termin, który odnosi się do kształtu lub wyrazu wizualnego odzieży; nie jest to jednak odniesienie do samego procesu konstrukcji linii. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem mylenie funkcji i zastosowania tych pojęć, co może prowadzić do nieodpowiednich rozwiązań w procesie projektowania. W praktyce, znajomość tych terminów i ich zastosowania jest niezbędna do tworzenia odzieży, która będzie spełniać zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wymagania rynku.

Pytanie 24

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

B. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

C. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

D. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

Wybór odpowiedzi, która sugeruje zszycie zaszewek, sfastrygowanie szwów modelowych oraz lewego rękawa, naprawdę pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa etap przygotowawczy w szyciu. Zszycie zaszewek przed przymiarem to zły pomysł, bo wtedy nie masz szans na poprawki, gdyby coś było nie tak z wymiarami. Kluczowe w szyciu na miarę jest przymierzanie i dostosowywanie kroju, a jak zaszewki są już zszyte, to masz pole do popisu zamknięte. A pomysł sfastrygowania tylko lewego rękawa? To nie zapewnia równowagi w konstrukcji bluzki. Wszystkie elementy odzieży muszą być równo przygotowane do przymiarek, żeby uniknąć problemów z kształtem. Lepiej byłoby sfastrygować zaszewki i szwy modelowe, żeby mieć możliwość dokonania korekt przed zszywaniem. Zszycie na maszynie zaszewek, szwów i rękawów bez wcześniejszego sfastrygowania? To może prowadzić do trudnych do poprawienia defektów. W branży odzieżowej warto trzymać się pewnych standardów, które prowadzą do dobrej jakości oraz estetyki wykonania.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jaki kołnierz jest projektowany na podstawie formy przodu oraz tyłu bluzki?

A. Koszulowy krojony wraz ze stójką

B. Szalowy

C. Koszulowy z doszywaną stójką

D. Okrągły "be-be"

Wybór innych typów kołnierzy, takich jak szalowy, koszulowy z doszywaną stójką czy koszulowy krojony w zestawie ze stójką, prowadzi do zrozumienia, że projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia ich konstrukcji oraz przeznaczenia. Kołnierz szalowy jest zazwyczaj luźniejszy, nie opiera się na kształcie formy przodu i tyłu bluzki, a jego projekt opiera się na swobodnych drapowaniach, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w kontekście tego pytania. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką oraz koszulowy krojony wraz ze stójką, chociaż również popularne, są projektowane w oparciu o różne zasady konstrukcyjne. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką wymaga dodatkowego elementu, co czyni go bardziej skomplikowanym w konstrukcji. Natomiast koszulowy krojony ze stójką to bardziej klasyczna forma, która nie jest bezpośrednio modelowana na podstawie przodu i tyłu bluzki, lecz opiera się na szerszych zasadach konstrukcji kołnierzy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania odzieży, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych zasad kroju oraz właściwego doboru kołnierzy w zależności od zamierzonych efektów stylistycznych i użytkowych.

Pytanie 27

Jaki pomiar krawiecki wykonuje się z punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego?

A. Łuk długości kończyny górnej

B. Łuk szerokości przodu przez piersi

C. Łuk szerokości barków

D. Łuk długości pleców

Wybór odpowiedzi związanej z łukiem szerokości przodu przez piersi, łukiem szerokości barków czy łukiem długości pleców wskazuje na niedostateczne zrozumienie podstawowych pomiarów krawieckich. Łuk szerokości przodu przez piersi odnosi się do pomiaru na szerszej części klatki piersiowej, co jest istotne przy projektowaniu odzieży, ale nie związane jest z pomiarem długości rękawa. Ten pomiar jest kluczowy w kontekście dopasowania odzieży w okolicy piersi, ale nie ma zastosowania w kontekście długości kończyny górnej. Podobnie, łuk szerokości barków jest mierzony od jednego barku do drugiego, co służy do określenia szerokości górnej części odzieży, ale nie obejmuje pomiaru od ramienia do rylca bocznego. Z kolei łuk długości pleców dotyczy pomiaru od podstawy szyi do talii, co jest użyteczne przy projektowaniu pleców odzieży, ale także nie odnosi się do długości rękawów. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych obszarów ciała oraz ich zastosowania w kontekście krawiectwa. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów ma swoje specyficzne zastosowania, a pomiar długości kończyny górnej jest unikalny w kontekście dokładnego dopasowania rękawów. Właściwe rozróżnienie tych pomiarów jest fundamentalne dla osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 28

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. demontażu mechanizmu chwytacza

B. wykonania próby szycia

C. wymiany paska na kole zamachowym

D. wymiany igły

Demontaż mechanizmu chwytacza jest procesem skomplikowanym i może być konieczny w przypadku awarii, jednak nie jest to standardowa procedura przed rozpoczęciem szycia. Wymiana igły również nie jest krokiem, który powinno się przeprowadzać za każdym razem, gdy zaczynamy szycie po założeniu nowych nici, chyba że zauważone zostaną problemy z jakością szycia, takie jak przerywanie nici czy tworzenie nierównych szwów. Zamiana paska na kole zamachowym jest działaniem, które podejmuje się w razie uszkodzenia tego elementu, a nie rutynowo przed każdym szyciem. Te niepoprawne podejścia mogą wynikać z nieporozumień dotyczących standardowych procedur operacyjnych w przemyśle tekstylnym. Ważne jest, aby operatory maszyn szwalniczych zdawali sobie sprawę, że każde z tych działań wiąże się z czasem przestoju oraz dodatkowymi kosztami, które można by uniknąć, gdyby najpierw przeprowadzono próbę szycia. Ustalenie właściwego mechanizmu działania maszyny jest kluczowe, zanim podejmie się dalsze kroki, a rutynowe testowanie funkcjonalności maszyny pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów oraz zwiększa efektywność procesu produkcyjnego.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakiego typu kontrola odbywa się bezpośrednio po złączeniu wykrojów?

A. Kontrola wstępna

B. Kontrola jakości produktów

C. Kontrola międzyoperacyjna

D. Kontrola wykrojów

Wybór innych rodzajów kontroli jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na potrzebę zrozumienia różnicy między poszczególnymi rodzajami ocen jakości w procesie produkcji. Kontrola wykrojów, mimo iż ważna, odbywa się na etapie wcześniejszym i koncentruje się na weryfikacji samych wykrojów przed ich użyciem w produkcji. To oznacza, że kontroluje się, czy wykroje są zgodne z wymaganiami specyfikacji, co jest kluczowe, ale nie dotyczy sytuacji po ich połączeniu. Kontrola jakości produktów to proces, który zazwyczaj dokonuje się na zakończenie cyklu produkcyjnego, gdzie ocenia się gotowy wyrób w kontekście spełnienia norm jakościowych. Z kolei kontrola wstępna odnosi się do weryfikacji elementów przed rozpoczęciem produkcji, co również nie odpowiada sytuacji opisanej w pytaniu. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest pomylenie momentów przeprowadzania kontroli oraz ich celów. Chociaż wszystkie wymienione rodzaje kontroli są istotne w zarządzaniu jakością, to kluczowe jest rozróżnienie ich zastosowania oraz czasu realizacji, aby skutecznie dbać o jakość na każdym etapie produkcji.

Pytanie 31

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Żakietu lnianego

B. Spódnicy elanobawełnianej

C. Marynarki bawełnianej

D. Spodni wełnianych

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich jest związana z odzieżą, która nie wymaga zastosowania podszewki w takim samym stopniu jak spodnie wełniane. Żakiet lniany, choć często podszewkowany, nie wymaga specyficznych elementów, takich jak kolanówka, ponieważ nie jest noszony w warunkach, które generują duże obciążenia w obrębie kolan. W przypadku marynarki bawełnianej, choć także może być podszewkowana, jej konstrukcja nie wymaga tak intensywnych wzmocnień jak w przypadku spodni, gdzie kolanówka ma zdefiniowaną funkcję ochronną. Spódnica elanobawełniana z kolei, jako odzież, która nie ma tak ogromnych wymagań dotyczących wsparcia w okolicy kolan, również nie wymaga stosowania kolanówki. Typowe błędne myślenie, które prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfiki wymagań dotyczących różnych rodzajów odzieży. Kluczowe jest, aby przy projektowaniu wyrobów odzieżowych uwzględniać ich przeznaczenie oraz rodzaj materiału, z jakiego są wykonane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Użytkownicy często mylą zastosowanie podszewki, co prowadzi do niepoprawnych wniosków odnośnie do jej funkcji i roli w różnych rodzajach odzieży.

Pytanie 32

W przedsiębiorstwie odzieżowym podczas końcowej inspekcji gotowych produktów sprawdza się zgodność ich wykonania z dokumentacją

A. techniczną i rysunkami technicznymi

B. konstrukcyjną i zamówieniem

C. techniczną i zatwierdzonym modelem

D. planistyczną i wzorem wyrobu

Odpowiedzi zawierające pojęcia takie jak "konstrukcyjna i zamówieniem", "planistyczna i wzorem wyrobu" oraz "technologiczna i rysunkami technicznymi" nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest zgodność z modelem zatwierdzonym, co jest istotne w kontekście ostatecznej kontroli wyrobów odzieżowych. Pierwsza z omówionych koncepcji, odnosząca się do dokumentacji konstrukcyjnej, zasugerować może, że kontrola opiera się jedynie na ogólnych założeniach dotyczących struktury produktu, co nie jest wystarczające. Zamówienia mogą dotyczyć specyfikacji, ale niekoniecznie odpowiadają szczegółowym wymaganiom technicznym wyrobu, które są kluczowe na etapie kontroli. Z kolei planistyczne podejście, które kładzie nacisk na procesy planowania, nie uwzględnia, że ostateczna kontrola powinna opierać się na rzeczywistych wymogach technicznych i modelach, które określają dokładne parametry wyrobu. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca rysunków technicznych, również nie jest właściwa, gdyż rysunki te są jedynie narzędziem, które wspiera proces produkcji, ale nie dostarczają informacji o zgodności produktu z rzeczywistym modelem. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych założeń, że kontrola jakości może być ograniczona do tych dokumentów, co w rezultacie może prowadzić do wypuszczania na rynek wyrobów, które nie spełniają wymaganych standardów jakościowych, co jest niebezpieczne w kontekście ochrony marki oraz odpowiedzialności regulatorów.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 1152,00 zł

B. 1920,00 zł

C. 2420,00 zł

D. 2304,00 zł

Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę godzin pracy w danym miesiącu. W przypadku szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, całkowity czas pracy wynosi 24 dni * 8 godzin = 192 godzin. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, czyli 0,20 zł. Jednakże, aby obliczyć wynagrodzenie za godzinę, należy przeliczyć normo-minuty na godziny. 1 godzina to 60 minut, więc cena za godzinę wynosi 0,20 zł * 60 minut = 12,00 zł. Teraz, mnożąc 192 godziny przez 12,00 zł, otrzymujemy 2304,00 zł. To wynagrodzenie netto odpowiada standardom branżowym, w których wynagrodzenia są często obliczane na podstawie stawki godzinowej i rzeczywistej liczby przepracowanych godzin. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i weryfikowanie stawek wynagrodzenia w kontekście lokalnego rynku pracy, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności oraz satysfakcji pracowników.

Pytanie 37

Jakiego typu stół krojczy powinien znajdować się w krojowni w firmie zajmującej się szyciem produktów z materiałów puszystych, aby zminimalizować problem przesuwania tkanin podczas krojenia?

A. Stół ruchomy z serwokaterem

B. Stół próżniowy

C. Stół krojczy zwykły

D. Stół z poduszką powietrzną

Rozważając inne opcje, stół krojczy zwykły nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej stabilności tkanin puszystych, co skutkuje ich przesuwaniem się podczas procesu krojenia. Tkaniny te są sztywne i mają tendencję do przemieszczania się na gładkich powierzchniach, co prowadzi do nieprecyzyjnych cięć. Ponadto, stół z poduszką powietrzną, mimo że oferuje pewne wsparcie dla materiałów, nie generuje wystarczającej siły przyciągającej, co sprawia, że w praktyce może być mniej skuteczny w porównaniu do stołu próżniowego. Tego typu konstrukcje mogą być bardziej użyteczne dla lżejszych tkanin, gdzie potrzebna jest jedynie minimalna interakcja. Z kolei stół ruchomy z serwokaterem, który najczęściej służy do intensywnej produkcji, nie jest dostosowany do specyfiki tkanin puszystych, ponieważ jego konstrukcja może sprzyjać dalszemu przesuwaniu się materiału. Wybierając niewłaściwy typ stołu, ryzykujemy nie tylko jakość krojenia, ale również efektywność całego procesu produkcyjnego. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie stołów, które oferują maksymalną stabilność dla specyficznych rodzajów tkanin, co w przypadku tkanin puszystych zdecydowanie wskazuje na stół próżniowy, jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 38

Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz

A. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska

B. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska

C. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska

D. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska

Wybór pozostałych odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących procesu modyfikacji odzieży. Zwężenie spodni na całej długości boków nie jest zalecane przy przeróbkach na linii talii, ponieważ zajmuje zbyt dużą powierzchnię materiału, co może prowadzić do nieproporcjonalnych zmian w sylwetce. Takie podejście może sprawić, że spodnie stracą swoje pierwotne kształty oraz styl. Dodatkowo, zwężenie na linii bioder i na linii talii może być nadmiarowe, ponieważ najczęściej to talia jest kluczowym miejscem, które wymaga dostosowania. Wprowadzanie zbyt wielu zmian jednocześnie może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanego efektu końcowego oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia materiału. Również pominięcie skrócenia spodni w procesie przeróbki prowadzi do aspektu wizualnego, gdyż długość nogawek ma znaczący wpływ na proporcje całej sylwetki. Często krawcy spotykają się z problemem nadmiaru materiału w dolnych partiach spodni, co może skutkować nieestetycznym wyglądem. Dlatego tak ważne jest, aby uwzględniać konkretne potrzeby klienta i jego preferencje oraz stosować właściwe techniki modyfikacji, aby osiągnąć pożądany efekt końcowy. W praktyce warto korzystać z metod takich jak dokładne mierzenie, które pozwala na uniknięcie typowych błędów prowadzących do niezadowolenia z efektów przeróbek.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej