Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 01:06
Data zakończenia: 18 maja 2025 01:20

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Windows zastosowanie przedstawionego polecenia spowoduje chwilową zmianę koloru

A. czcionki wiersza poleceń

B. tła oraz czcionek okna Windows

C. paska tytułowego okna Windows

D. tła okna wiersza poleceń

Wiesz, w kontekście tego polecenia w wierszu poleceń czasem można się pomylić co do tego, jak to działa. Polecenie color w Windows działa tylko w oknie wiersza poleceń i zmienia kolory tekstu i tła, ale nie ma wpływu na całe interfejsy, takie jak tło okna systemu czy pasek tytułowy. Myślę, że czasem takie błędne zrozumienie może brać się z braku doświadczenia w pracy z tym narzędziem i ogólnego pojęcia o systemie. W rzeczywistości, jeśli chcesz zmienić globalne ustawienia wizualne, to musisz użyć innych opcji w panelu sterowania. Zrozumienie tej różnicy jest naprawdę ważne, bo dobre korzystanie z wiersza poleceń pozwala na szybsze ogarnianie różnych zadań w systemie. Używanie polecenia color w skryptach też ma sens, bo dzięki kolorom łatwiej śledzić, co się dzieje. Warto znać te zasady i dobre praktyki, bo to przyda się w pracy z komputerem, zwłaszcza w IT.

Pytanie 2

Elementem eksploatacyjnym drukarki laserowej jest wszystko oprócz

A. bębna

B. wałka grzewczego

C. głowicy

D. lampy czyszczącej

Poprawne zrozumienie struktury i funkcji drukarki laserowej jest kluczowe dla efektywnego jej użytkowania. Bęben, lampa czyszcząca i wałek grzewczy to fundamentalne elementy eksploatacyjne, które odpowiadają za prawidłowy proces drukowania. Bęben, zazwyczaj pokryty warstwą fotoczułą, naświetla obraz przy użyciu lasera, a następnie przenosi na papier toner, który jest utrwalany przez wałek grzewczy. Lampa czyszcząca usuwająca resztki tonera z bębna, zapewnia czystość i poprawność działania, co jest istotne dla jakości wydruku. Dla wielu użytkowników istnieje powszechne przekonanie, że wszystkie elementy w drukarce muszą być traktowane jako eksploatacyjne, co prowadzi do mylenia głowicy drukującej w drukarkach atramentowych z bębnem w laserowych. Głowica w technologii atramentowej to urządzenie, które aplikacyjnie nanosi atrament na papier, co jest całkowicie inną metodą, niż w przypadku drukowania laserowego. Dlatego ważne jest, by dostrzegać te różnice i unikać uogólnień, które mogą prowadzić do niewłaściwego użytkowania sprzętu lub niepotrzebnych wydatków na wymiany komponentów, które nie są konieczne w technologii laserowej. Znajomość właściwych terminów i komponentów pomoże lepiej zarządzać eksploatacją urządzenia oraz zrozumieć jego zasady działania.

Pytanie 3

Jak nazywa się interfejs wewnętrzny w komputerze?

A. D-SUB

B. AGP

C. IrDA

D. PCMCIA

Interfejsy IrDA, D-SUB i PCMCIA są wykorzystywane w różnych kontekstach, ale nie pełnią roli interfejsu wewnętrznego komputera w taki sposób, jak AGP. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia przesyłanie danych za pomocą promieniowania podczerwonego. Jego zastosowanie obejmuje głównie bezprzewodowe połączenia między urządzeniami, co sprawia, że nie jest on związany z wewnętrzną architekturą komputerów stacjonarnych. D-SUB, z kolei, to typ złącza analogowego używanego do podłączenia monitorów, które także nie odnosi się do komunikacji wewnętrznej systemu komputerowego. Wreszcie, PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) jest standardem dla kart rozszerzeń w laptopach, co również dotyczy bardziej zewnętrznych rozszerzeń niż komunikacji wewnętrznej. Stąd wynika mylne przekonanie, że te interfejsy mogą być klasyfikowane jako wewnętrzne; w rzeczywistości zajmują one różne miejsca w ekosystemie komputerowym, wypełniając inne funkcje niż AGP, który jest zoptymalizowany do bezpośredniej współpracy z kartami graficznymi w kontekście wewnętrznej architektury komputera.

Pytanie 4

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

A. zapisywania rezultatu operacji

B. przeprowadzania operacji na blokach informacji

C. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji

D. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych

Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.

Pytanie 5

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

B. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem, który zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a serwerem, co jest szczególnie istotne w kontekście bankowości internetowej. W porównaniu do podstawowego protokołu HTTP, HTTPS stosuje warstwę bezpieczeństwa opartą na protokołach SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu przesyłane dane są szyfrowane, co uniemożliwia ich przechwycenie przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że podczas logowania się do banku, dane takie jak hasła i numery kont są chronione. Wiele przeglądarek internetowych wyświetla także symbol kłódki obok adresu URL, co informuje użytkowników o tym, że połączenie jest zabezpieczone. Przy korzystaniu z usług bankowości online, odnalezienie adresu URL zaczynającego się od 'https://' jest kluczowe, aby upewnić się, że transakcje są dokonywane w bezpiecznym środowisku. Korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży i jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 6

Jakie są nazwy licencji, które umożliwiają korzystanie z programu w pełnym zakresie, ale ograniczają liczbę uruchomień do określonej, niewielkiej ilości od momentu instalacji?

A. Donationware

B. Adware

C. Trialware

D. Box

Trialware to rodzaj licencji, która pozwala użytkownikom na korzystanie z oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia limitu uruchomień. Głównym celem trialware jest umożliwienie potencjalnym klientom przetestowania funkcji i możliwości programu przed podjęciem decyzji o zakupie. Zazwyczaj oferuje on pełną funkcjonalność, aby użytkownik mógł ocenić wartość oprogramowania. Przykładowo, wiele programów do edycji grafiki oraz aplikacji biurowych dostępnych jest w wersjach trialowych, które po upływie określonego czasu lub po wykorzystaniu limitu uruchomień przestają działać. W branży oprogramowania przyjęto standard, że trialware powinno być jasno oznaczone, aby użytkownik wiedział, że korzysta z wersji testowej, co jest zgodne z dobrą praktyką transparentności wobec klientów. Dobrze zaprojektowany trialware nie tylko przyciąga nowych użytkowników, ale również buduje zaufanie w marce, co może prowadzić do wyższej konwersji na płatne subskrypcje lub licencje.

Pytanie 7

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

C. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

D. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

Odpowiedzi sugerujące, że licencja Office 365 PL Personal może być przypisana do dowolnej liczby użytkowników lub komercyjnych zastosowań, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad licencjonowania oprogramowania. Licencje na oprogramowanie są projektowane z myślą o określonych grupach użytkowników oraz specyficznych scenariuszach użycia. W przypadku Office 365 PL Personal, licencja ta jest ściśle przypisana do jednego użytkownika, co oznacza, że tylko ta osoba ma prawo do korzystania z oprogramowania i jego funkcji na przypisanych urządzeniach. Twierdzenie, że można używać go do celów komercyjnych, jest również nieprawidłowe, ponieważ licencje osobiste są przeznaczone wyłącznie do użytku niekomercyjnego. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy zainstalowaliby Office na wielu urządzeniach lub wykorzystywali go w ramach działalności gospodarczej, naruszaliby warunki umowy licencyjnej, co może prowadzić do konsekwencji prawnych i utraty dostępu do usług. Zrozumienie zasad licencjonowania jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania prawa, ale także dla zapewnienia, że korzystamy z oprogramowania w zgodzie z jego przeznaczeniem, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 8

Jakim protokołem połączeniowym w warstwie transportowej, który zapewnia niezawodność dostarczania pakietów, jest protokół

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. ARP (Address Resolution Protocol)

C. TCP (Transmission Control Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodność w dostarczaniu danych poprzez wprowadzenie mechanizmów kontroli błędów, retransmisji oraz kontroli przepływu. TCP ustanawia połączenie między nadawcą a odbiorcą przed przesłaniem danych, co pozwala na zapewnienie, że wszystkie pakiety dotrą do celu w odpowiedniej kolejności i bez błędów. Przykłady zastosowania protokołu TCP obejmują transmisję stron internetowych, pocztę elektroniczną oraz protokoły transferu plików, takie jak FTP. Standardy związane z TCP są ustalone przez IETF i są częścią większej specyfikacji, znanej jako suite protokołów internetowych (Internet Protocol Suite), która definiuje, jak dane są przesyłane przez sieci. Dobre praktyki obejmują monitorowanie wydajności TCP, aby zminimalizować opóźnienia i utratę pakietów, co jest szczególnie istotne w aplikacjach o wysokich wymaganiach, takich jak transmisje wideo na żywo.

Pytanie 9

Jakie narzędzie należy zastosować w systemie Windows, aby skonfigurować właściwości wszystkich zainstalowanych urządzeń lub wyświetlić ich listę?

A. dhcpmgmt.msc

B. dnsmgmt.msc

C. devmgmt.msc

D. diskmgmt.msc

Odpowiedź 'devmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ odnosi się do Menedżera urządzeń w systemie Windows. To narzędzie umożliwia administratorom i użytkownikom końcowym przeglądanie, konfigurowanie oraz zarządzanie wszystkimi zainstalowanymi urządzeniami na komputerze. W Menedżerze urządzeń można łatwo identyfikować problemy z urządzeniami, takie jak brakujące sterowniki lub kolizje sprzętowe. Na przykład, jeśli po podłączeniu nowego urządzenia nie działa ono poprawnie, użytkownik może otworzyć Menedżera urządzeń, aby sprawdzić, czy urządzenie zostało wykryte i czy są dla niego zainstalowane odpowiednie sterowniki. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sprzętem w systemach Windows, umożliwiając szybkie rozwiązywanie problemów oraz aktualizacje sterowników, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu operacyjnego. Dodatkowo, znajomość Menedżera urządzeń jest istotna z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ pomaga w identyfikacji nieznanych lub podejrzanych urządzeń, które mogą wpływać na integralność systemu.

Pytanie 10

Podaj poprawną sekwencję czynności, które należy wykonać, aby przygotować nowy laptop do użycia.

A. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

C. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

D. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego

Twoja odpowiedź jest na pewno dobra, bo założenie baterii oraz podłączenie laptopa do prądu to naprawdę ważne kroki, żeby wszystko działało jak trzeba. Najpierw wkładasz baterię, a potem dopiero podłączasz zasilacz. Dlaczego? Bo inaczej laptop może działać tylko na prąd, co może sprawić różne kłopoty z zasilaniem. Jak już masz zamontowaną baterię, to podłączenie do sieci da Ci pewność, że laptop ma wystarczającą moc, żeby się uruchomić i zainstalować system operacyjny. Potem, jak włączasz laptopa, zaczynasz proces konfiguracji, co jest kluczowe, żeby sprzęt działał. Na końcu, wyłączając laptopa, zamykasz wszystko w dobry sposób. Z mojego doświadczenia najlepiej trzymać się tej kolejności kroków, żeby uniknąć problemów z działaniem laptopa w przyszłości.

Pytanie 11

Do czego służy program CHKDSK?

A. odbudowy fizycznej struktury dysku

B. zmiany systemu plików

C. odbudowy logicznej struktury dysku

D. defragmentacji dysku

Wybór odpowiedzi dotyczącej naprawy fizycznej struktury dysku może wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania narzędzia CHKDSK. To narzędzie nie jest przeznaczone do naprawy rzeczywistych uszkodzeń fizycznych dysku twardego, takich jak uszkodzenia mechaniczne czy problemy z elektroniką. Takie uszkodzenia wymagają interwencji serwisowej oraz często wymiany komponentów. Zrozumienie, że CHKDSK działa na poziomie logicznym, jest kluczowe dla jego prawidłowego zastosowania. Jeśli chodzi o defragmentację dysku, CHKDSK również nie jest narzędziem do tego celu. Chociaż może poprawić wydajność w pewnych sytuacjach poprzez naprawę błędów, to dedykowane narzędzia do defragmentacji, takie jak „Defragmentator dysków”, są bardziej odpowiednie do zarządzania rozmieszczeniem plików na dysku. Zmiana systemu plików również nie wchodzi w zakres działania CHKDSK, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie istniejącego systemu plików, a nie na jego modyfikacji. Błędy w zrozumieniu funkcjonalności CHKDSK mogą prowadzić do nadmiernych oczekiwań wobec tego narzędzia, dlatego ważne jest, aby użytkownicy posiadali jasne zrozumienie jego roli i ograniczeń w kontekście zarządzania danymi.

Pytanie 12

Jaką liczbę komputerów można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.224?

A. 25 komputerów

B. 27 komputerów

C. 30 komputerów

D. 32 komputery

Wybór odpowiedzi 25, 27 lub 32 komputerów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w podsieci. Maska podsieci 255.255.255.224 rozdziela adres IPv4 na część identyfikującą sieć oraz część przeznaczoną dla hostów. Maska ta, zapisując w postaci binarnej, obejmuje 27 bitów dla identyfikacji sieci (11111111.11111111.11111111.11100000), co oznacza, że mamy 5 bitów na adresowanie hostów. Niektórzy mogą pomylić się w obliczeniach, przyjmując zbyt małą liczbę dostępnych adresów, co mogłoby prowadzić do błędnych odpowiedzi jak 25 czy 27. Liczba 32 wynika z nieprawidłowego zrozumienia, że wszystkie adresy IP w podsieci mogą być używane. W rzeczywistości dwa z nich są zarezerwowane. Odpowiedzi błędne wskazują na typowe trudności z koncepcją obliczania dostępnych adresów IP w sieci. Zrozumienie, że dwa adresy są zarezerwowane, jest kluczowe dla prawidłowego liczenia. W praktyce, błędne podejścia mogą prowadzić do niewłaściwego planowania adresacji w sieciach komputerowych, co w konsekwencji utrudnia efektywne zarządzanie i może spowodować problemy z komunikacją między urządzeniami. Właściwe zrozumienie tego zagadnienia jest fundamentem dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 13

Aby zmierzyć tłumienie światłowodowego łącza w dwóch zakresach długości fal 1310 nm i 1550 nm, należy zastosować

A. rejestratora cyfrowego

B. miernika mocy optycznej

C. testera UTP

D. reflektometr TDR

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest urządzeniem używanym do diagnostyki linii transmisyjnych, w tym kabli miedzianych, jednak nie jest odpowiedni do pomiarów w systemach światłowodowych. Działa na zasadzie wysyłania impulsu elektrycznego i analizy odbitych sygnałów, co pozwala na lokalizację usterek, ale nie jest w stanie zmierzyć tłumienia sygnału optycznego. W przypadku światłowodów, bardziej adekwatnym narzędziem byłby reflektometr OTDR (Optical Time Domain Reflectometer), który jest w stanie analizować sygnał optyczny. Rejestrator cyfrowy służy do zapisu danych, ale nie przeprowadza pomiarów mocy sygnału optycznego, przez co nie spełnia wymagań dotyczących testowania tłumienia. Tester UTP jest urządzeniem przeznaczonym do weryfikacji kabli miedzianych i nie ma zastosowania w pomiarach światłowodowych. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że narzędzia zaprojektowane do mediów miedzianych mogą być zastosowane w systemach światłowodowych, co kończy się nieprawidłowymi wynikami. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki technologii światłowodowej oraz wybór odpowiednich narzędzi zgodnych z normami i dobrymi praktykami branżowymi, aby zapewnić prawidłowe pomiary i diagnostykę.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Windows powinno zostać użyte, aby uzyskać wynik zbliżony do tego na załączonym obrazku?

TCP    192.168.0.14:57989    185.118.124.154:http   ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:57997    fra15s17-in-f8:http    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58010    fra15s11-in-f14:https  TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58014    wk-in-f156:https       ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58015    wk-in-f156:https       TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58016    104.20.87.108:https    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58022    ip-2:http              TIME_WAIT

A. tracert

B. ipconfig

C. netstat

D. ping

Polecenie ping w systemie Windows jest używane do testowania dostępności hosta w sieci IP oraz mierzenia czasu odpowiedzi. Umożliwia ono diagnozowanie problemów z łącznością, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o połączeniach sieciowych jak netstat. W przeciwieństwie do netstat, ping koncentruje się wyłącznie na podstawowym sprawdzeniu komunikacji między dwoma punktami w sieci, co czyni go narzędziem niewystarczającym do analizy szczegółowej stanu połączeń sieciowych. Tracert to kolejne polecenie, które ma inne zastosowanie – śledzi i wyświetla ścieżkę pakietu do docelowego hosta w sieci, pokazując przechodzenie przez różne routery. Używane jest głównie do diagnozowania problemów z trasowaniem i opóźnieniami w sieci, lecz nie dostarcza informacji o bieżących stanach połączeń TCP/UDP ani szczegółach wykorzystywanych portów. Natomiast ipconfig służy przede wszystkim do wyświetlania podstawowych informacji o konfiguracji sieciowej interfejsów IP w systemie i pozwala na ich szybkie odświeżenie lub reset. Jest bardzo przydatne do rozwiązywania problemów związanych z konfiguracją sieciową, ale nie oferuje funkcji monitorowania aktywnych połączeń lub analizy ruchu sieciowego. Wszystkie te polecenia mają swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do uzyskania efektywnego przeglądu istniejących połączeń sieciowych jak w przypadku netstat. Wybór odpowiedniego narzędzia do analizy sieciowej zależy od konkretnego problemu, który należy rozwiązać, oraz rodzaju informacji, które są potrzebne do tej analizy. Rozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów sieciowych w środowisku IT.

Pytanie 15

W skład sieci komputerowej wchodzi 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, które są połączone kablem UTP z routerem mającym porty 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które urządzenie sieciowe pozwoli na dołączenie kablem UTP dwóch dodatkowych komputerów do tej sieci?

A. Konwerter mediów

B. Przełącznik

C. Terminal sieciowy

D. Modem

Przełącznik (switch) to urządzenie sieciowe, które umożliwia podłączenie dodatkowych komputerów do istniejącej sieci lokalnej (LAN). W przypadku omawianej sieci składającej się z 3 komputerów stacjonarnych i drukarki, przełącznik pozwoli na rozszerzenie tej infrastruktury o kolejne urządzenia. Działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że przetwarza ramki danych, umożliwiając komunikację pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. Typowe zastosowanie przełączników obejmuje tworzenie lokalnych sieci komputerowych, w których wiele urządzeń może komunikować się ze sobą w efektywny sposób. Przełączniki są często używane w biurach i domach, gdzie zwiększa się liczba urządzeń wymagających dostępu do internetu oraz wspólnego korzystania z zasobów, takich jak drukarki. Dzięki standardom takim jak IEEE 802.3 (Ethernet), przełączniki mogą wspierać różne prędkości połączeń, co pozwala na elastyczne dopasowanie do wymagań sieci. Ich zastosowanie przyczynia się do zwiększenia efektywności transferu danych, a także zmniejsza ryzyko kolizji, co jest kluczowe w złożonych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 16

W systemie Linux, gdzie przechowywane są hasła użytkowników?

A. passwd

B. users

C. groups

D. password

Wybór odpowiedzi spośród pozostałych opcji może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka, jednak każda z nich wprowadza w błąd z punktu widzenia rzeczywistego przechowywania informacji o użytkownikach w systemie Linux. Plik o nazwie 'users' nie istnieje w standardowej konfiguracji systemu, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Z kolei odpowiedź 'groups' odnosi się do pliku /etc/group, który zawiera informacje o grupach użytkowników, a nie o hasłach. Pomijając kontekst, mylenie zrozumienia plików zarządzających grupami i użytkownikami może prowadzić do poważnych błędów w administracji systemem. Odpowiedź 'password' również nie jest poprawna, gdyż nie istnieje plik o takiej nazwie w standardowej konfiguracji systemu Linux, który odpowiadałby za przechowywanie haseł użytkowników. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że podobieństwo nazw może sugerować funkcjonalność, co w kontekście bezpieczeństwa systemowego może prowadzić do poważnych luk. Właściwe zrozumienie struktury plików konfiguracyjnych oraz ich funkcji jest kluczowe dla bezpiecznego zarządzania systemem operacyjnym, dlatego warto poświęcić czas na ich dokładne przestudiowanie oraz poznanie standardów administracji w systemach Unix/Linux.

Pytanie 17

Który z wymienionych interfejsów stanowi port równoległy?

A. USB

B. RS232

C. IEEE1294

D. IEEE1394

Wybrane odpowiedzi nie są poprawnymi przykładami portu równoległego. USB, czyli Universal Serial Bus, to interfejs szeregowy, który zyskał ogromną popularność dzięki jego wszechstronności i łatwości użycia. USB przesyła dane w sposób szeregowy, co oznacza, że bity informacji są przesyłane jeden po drugim, co może być mniej efektywne w przypadku dużych ilości danych, ale pozwala na uproszczenie konstrukcji złącza i zmniejszenie kosztów produkcji. RS232 to również standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji komputerowej, lecz również nie jest portem równoległym. Jego zastosowanie obejmowało połączenia z modemami i innymi urządzeniami, jednak w dzisiejszych czasach jest już mniej powszechne. IEEE 1394, znany także jako FireWire, jest standardem interfejsu, również szeregowego, który umożliwia przesył danych w dużych prędkościach, głównie w zastosowaniach audio-wideo. Wybór tych interfejsów jako portów równoległych może być mylący, ponieważ mogą one oferować wysoką wydajność, jednak ich architektura jest oparta na przesyłaniu danych w trybie szeregowym, co jest fundamentalnie różne od metody równoległej, stosowanej w IEEE 1294. Warto pamiętać, że mylenie tych standardów może prowadzić do nieefektywnego doboru sprzętu oraz problemów z kompatybilnością w projektach technologicznych.

Pytanie 18

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

A. arp -a

B. net session

C. net view

D. route print

Polecenie route print w systemach Windows służy do wyświetlania tabeli routingu sieciowego dla protokołów IPv4 i IPv6. Tabela routingu to kluczowy element w zarządzaniu przepływem danych w sieci komputerowej ponieważ definiuje zasady przesyłania pakietów między różnymi segmentami sieci. W przypadku tej komendy użytkownik otrzymuje szczegółowe informacje o dostępnych trasach sieciowych interfejsach oraz metrykach które określają priorytet trasy. Taka analiza jest niezbędna w przypadku diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi konfigurowania statycznych tras lub optymalizacji ruchu sieciowego. Użytkownik może także za pomocą wyników z route print zidentyfikować błędne lub nieefektywne trasy które mogą prowadzić do problemów z łącznością. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciowym sugerują regularne przeglądanie i optymalizację tabeli routingu aby zapewnić najlepszą wydajność sieci co jest szczególnie istotne w dużych i złożonych środowiskach korporacyjnych gdzie optymalizacja ścieżek przesyłu danych może znacząco wpływać na efektywność operacyjną.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemach Windows/Linux jest zazwyczaj wykorzystywane do monitorowania trasy pakietów w sieciach IP?

A. router

B. netstat

C. ping

D. tracert/traceroute

Polecenie tracert (w systemach Windows) oraz traceroute (w systemach Linux) jest standardowym narzędziem służącym do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci IP. Dzięki tym narzędziom użytkownicy mogą analizować, jakie urządzenia sieciowe (routery) są zaangażowane w przesyłanie danych z jednego punktu do drugiego. Narzędzie to wykorzystuje protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) do wysyłania zapytań o trasę, co pozwala na identyfikację opóźnień oraz ewentualnych problemów na poszczególnych skokach w sieci. Przykładowo, podczas diagnozowania problemów z połączeniem z określoną stroną internetową, administrator może użyć tracert/traceroute, aby sprawdzić, na którym etapie występują opóźnienia, co jest niezwykle pomocne w zarządzaniu i optymalizacji infrastruktury sieciowej. Korzystanie z tych narzędzi jest częścią dobrych praktyk w zarządzaniu sieciami, a ich znajomość jest kluczowa dla specjalistów IT.

Pytanie 20

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego, oznaczenie numer 6 dotyczy

A. warstwy dielektryka

B. elektrod wyświetlacza

C. elektrod adresujących

D. warstwy fosforowej

Elektrody adresujące, oznaczone na schemacie numerem 6, odgrywają kluczową rolę w monitorze plazmowym. Ich głównym zadaniem jest sterowanie wyświetlaniem obrazu poprzez zarządzanie przepływem prądu do konkretnych pikseli. W monitorze plazmowym każda komórka odpowiadająca pikselowi jest wypełniona gazem, który pod wpływem pola elektrycznego przechodzi w stan plazmy emitującej światło. Elektrody adresujące umożliwiają dokładne wskazanie, które komórki mają zostać aktywowane. Dzięki temu możliwe jest tworzenie precyzyjnego obrazu o wysokiej rozdzielczości i jakości kolorów. Istotnym aspektem ich działania jest współpraca z innymi elektrodami, takimi jak elektrody wyświetlacza, które odpowiadają za intensywność świecenia pikseli. W praktyce, technologie oparte na elektrodach adresujących znajdują zastosowanie w telewizorach plazmowych, które słyną z głębokich barw i doskonałego odwzorowania czerni. Dobre praktyki w projektowaniu takich systemów obejmują optymalizację rozmieszczenia elektrod oraz zastosowanie materiałów minimalizujących straty energetyczne, co zwiększa efektywność energetyczną i żywotność urządzenia.

Pytanie 21

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do pracy w sieci jest dostępny na podstawie licencji GNU?

A. OS X Server

B. Unix

C. Linux

D. Windows Server 2012

Jak pewnie wiesz, Linux to taki system operacyjny, który jest rozwijany na zasadzie licencji GNU GPL. To dość ważne, bo każdy może go używać, zmieniać i dzielić się nim. Dlatego właśnie Linux zyskał ogromną popularność, szczególnie na serwerach i wśród programistów. Na przykład, wiele stron internetowych działa na serwerach z Linuxem, bo potrafią obsłużyć naprawdę spore ilości danych i użytkowników. Co ciekawe, Linux jest też podstawą dla wielu rozwiązań w chmurze i systemów embedded, co pokazuje, jak jest elastyczny. W branży korzystanie z Linuxa na serwerach to właściwie standard, bo zapewnia stabilność i bezpieczeństwo, a na dodatek mamy wsparcie od społeczności open source. Wiele dystrybucji, takich jak Ubuntu czy CentOS, jest bardzo popularnych w firmach, więc można powiedzieć, że Linux to istotny element w infrastruktuze IT.

Pytanie 22

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. NSLOOKUP

B. DHCP

C. CHKDSK

D. CMD

NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 23

Wskaź narzędzie przeznaczone do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Narzędziem służącym do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach jest narzędzie typu Krone, przedstawione jako odpowiedź B. To narzędzie, znane również jako punch down tool, jest standardem w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych, gdzie często wykorzystuje się złącza typu LSA. Narzędzie to umożliwia precyzyjne wciśnięcie przewodów w złącza, jednocześnie odcinając nadmiar przewodu dzięki wbudowanej gilotynie. Dzięki temu zapewnia pewne i trwałe połączenie, co jest kluczowe dla utrzymania integralności sygnału i minimalizacji strat. W praktyce używane jest w instalacjach sieciowych, np. przy mocowaniu kabli w panelach krosowych i gniazdach. Stosowanie narzędzia Krone zgodnie z normami, np. ISO/IEC 11801, gwarantuje poprawność instalacji i długowieczność połączeń. Zapewnia też bezpieczeństwo pracy, chroniąc przewody przed uszkodzeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 24

Wskaż złącze żeńskie o liczbie pinów 24 lub 29, które jest w stanie przesyłać skompresowany cyfrowy sygnał do monitora?

A. HDMI

B. VGA

C. RCA

D. DVI

VGA (Video Graphics Array) to standard analogowy, który przesyła sygnał wideo za pomocą analogowych sygnałów RGB. Z racji swojego analogowego charakteru, VGA nie jest w stanie przesyłać skompresowanego sygnału cyfrowego, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście zadania. W praktyce, urządzenia korzystające z VGA mogą doświadczać problemów związanych z jakością obrazu, takich jak zniekształcenia czy szumy, szczególnie przy długich kablach. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to nowoczesny standard, który przesyła zarówno obraz, jak i dźwięk w formacie cyfrowym. Choć HDMI jest wszechstronny i popularny, jego złącza mają 19 pinów, co nie odpowiada wymaganym 24 lub 29 pinom. RCA (Radio Corporation of America) jest kolejnym przykładem złącza, które pierwotnie zostało zaprojektowane do przesyłania sygnału analogowego, a jego zastosowanie w kontekście cyfrowego przesyłania wideo jest ograniczone i nieefektywne. W związku z tym, wybór tych złączy jako alternatywy dla DVI mógłby prowadzić do nieodpowiedniego przesyłania sygnału, co jest kluczowe w kontekście współczesnych technologii wideo. Zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich zastosowaniem jest niezbędne w praktyce, aby móc skutecznie dobierać odpowiednie rozwiązania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 25

AppLocker to funkcjonalność dostępna w systemach Windows Server, która umożliwia

A. tworzenie reguł zarządzających uruchamianiem aplikacji dla użytkowników lub grup

B. administrację partycjami dysków twardych przy pomocy interpretera poleceń PowerShell

C. szyfrowanie partycji systemowej, z wyjątkiem partycji rozruchowej

D. przyznawanie uprawnień do plików i katalogów zawierających dane użytkowników

AppLocker to zaawansowane narzędzie bezpieczeństwa dostępne w systemach Windows Server, które umożliwia administratorom tworzenie reguł kontrolujących, jakie aplikacje mogą być uruchamiane przez użytkowników lub grupy użytkowników. Dzięki tej funkcjonalności można skutecznie ograniczyć ryzyko uruchamiania nieautoryzowanych aplikacji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych i integralności systemu. Administratorzy mogą definiować zasady na podstawie różnych kryteriów, takich jak identyfikatory plików, lokalizacja oraz suma kontrolna, co pozwala na precyzyjne dostosowanie polityki bezpieczeństwa do potrzeb organizacji. Przykładem zastosowania AppLocker może być blokowanie nieznanych aplikacji pobranych z Internetu lub zezwolenie tylko na uruchamianie aplikacji podpisanych cyfrowo, co znacząco zwiększa poziom ochrony przed złośliwym oprogramowaniem. Wdrożenie AppLocker jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT, co sprawia, że jest to istotny element strategii ochrony zasobów w środowisku korporacyjnym.

Pytanie 26

Który z protokołów jest używany podczas rozpoczynania sesji VoIP?

A. MCGP

B. SIP

C. MIME

D. SDP

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ról różnych protokołów w kontekście VoIP. MCGP (Media Control Gateway Protocol) nie jest protokołem do inicjacji sesji, lecz jest używany do zarządzania mediami w kontekście bramek telekomunikacyjnych, co czyni go niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions), z drugiej strony, jest zestawem rozszerzeń do protokołu e-mail, który pozwala na przesyłanie różnych typów danych, ale nie jest w żaden sposób związany z inicjacją sesji VoIP. Wreszcie, SDP (Session Description Protocol) służy do opisu parametrów sesji multimedia, ale nie pełni funkcji inicjacji sesji. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komunikacją w sieciach. Typowym błędem jest mylenie sygnalizacji z transmisją danych: SIP zajmuje się sygnalizacją, z kolei inne protokoły, takie jak RTP, są odpowiedzialne za przesyłanie samego dźwięku czy wideo. Warto pamiętać, że w kontekście VoIP, poprawna identyfikacja protokołów oraz ich funkcji jest niezbędna do zbudowania efektywnego systemu komunikacji.

Pytanie 27

Obecnie pamięci podręczne drugiego poziomu procesora (ang. "L-2 cache") są zbudowane z układów pamięci

A. SRAM

B. DRAM

C. EEPROM

D. ROM

Odpowiedzi ROM, DRAM i EEPROM nie są prawidłowe w kontekście pamięci podręcznych drugiego poziomu. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest przeznaczona głównie do przechowywania stałych danych, takich jak oprogramowanie układowe. Ze względu na swoją naturę, ROM nie jest odpowiedni do dynamicznego przechowywania danych, które często się zmieniają w trakcie pracy procesora. Z kolei DRAM (Dynamic Random-Access Memory) jest wykorzystywana głównie jako pamięć główna w systemach komputerowych, a nie w pamięciach cache. DRAM wymaga ciągłego odświeżania, co wprowadza dodatkowe opóźnienia, które są nieakceptowalne w kontekście pamięci podręcznej, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych do procesora. Zastosowanie EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) również nie jest właściwe, ponieważ ta technologia jest przeznaczona do przechowywania danych, które muszą być programowane i kasowane elektrycznie, co czyni ją zbyt wolną dla pamięci cache. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnych odpowiedzi to mylenie różnych typów pamięci ze względu na ich przeznaczenie i charakterystykę działania. Stosowanie pamięci RAM w kontekście pamięci podręcznej powinno być oparte na zrozumieniu wymagań dotyczących szybkości, opóźnień i efektywności energetycznej, co podkreśla znaczenie wyboru SRAM w tej roli.

Pytanie 28

Jak najlepiej chronić zebrane dane przed dostępem w przypadku kradzieży komputera?

A. przygotować punkt przywracania systemu

B. ochronić konta za pomocą hasła

C. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich istotnych plików

D. wdrożyć szyfrowanie partycji

Szyfrowanie partycji to jedna z najskuteczniejszych metod zabezpieczania danych na komputerze, szczególnie w kontekście kradzieży. Dzięki szyfrowaniu, nawet jeśli osoba nieuprawniona uzyska dostęp do fizycznego nośnika danych, nie będzie w stanie odczytać ani zrozumieć ich zawartości bez odpowiedniego klucza deszyfrującego. Przykładem jest wykorzystanie systemów szyfrowania takich jak BitLocker w systemach Windows czy FileVault w macOS, które pozwalają na pełne szyfrowanie dysków. W praktyce, przed rozpoczęciem szyfrowania zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby uniknąć ich utraty w przypadku błędów podczas procesu. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-111, wskazują na szyfrowanie jako kluczowy element ochrony danych w organizacjach. Dodatkowo, szyfrowanie partycji powinno być częścią szerszej strategii zabezpieczeń, obejmującej regularne aktualizacje oprogramowania oraz stosowanie silnych haseł. To podejście skutecznie chroni wrażliwe informacje osobowe i korporacyjne przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 29

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. OpenLDAP

B. Oracle baseDirectory

C. Active Directory

D. Novell eDirectory

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 30

Wynikiem dodawania dwóch liczb binarnych 1101011 oraz 1001001 jest liczba w systemie dziesiętnym

A. 180

B. 201

C. 170

D. 402

Suma dwóch liczb binarnych 1101011 i 1001001 daje wynik 10110100 w systemie binarnym. Aby przekształcić ten wynik na system dziesiętny, możemy zastosować wzór, w którym każda cyfra binarna jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2. Obliczamy to w następujący sposób: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 0 = 178. Jednak oczywiście, błąd sumowania w odpowiedziach prowadzi do innej wartości. Warto pamiętać, że umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce i inżynierii, ponieważ pozwala na efektywne przetwarzanie i przechowywanie danych. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna przy programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz w projektowaniu urządzeń elektronicznych, gdzie system binarny jest podstawowym językiem komunikacji.

Pytanie 31

Schemat ilustruje sposób funkcjonowania sieci VPN noszącej nazwę

A. Gateway

B. Site - to - Site

C. L2TP

D. Client - to - Site

Odpowiedź 'Site-to-Site' jest poprawna ponieważ ten typ konfiguracji VPN umożliwia połączenie dwóch oddzielnych sieci LAN znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych poprzez tunelowanie danych przez Internet. Dzięki temu organizacje mogą łatwo i bezpiecznie udostępniać zasoby między swoimi oddziałami używając szyfrowania aby chronić przesyłane informacje. Site-to-Site VPN jest szeroko stosowany w firmach o rozproszonej strukturze gdzie poszczególne biura czy zakłady produkcyjne potrzebują stałego i bezpiecznego dostępu do wspólnych zasobów jak serwery plików czy bazy danych. Typowym przykładem użycia jest połączenie głównej siedziby firmy z oddziałami regionalnymi. Jest to bardziej ekonomiczne i skalowalne rozwiązanie w porównaniu do dzierżawionych łączy prywatnych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi w tego typu implementacji wymagane jest odpowiednie zarządzanie kluczami szyfrowania oraz kontrola dostępu aby zapewnić integralność i poufność danych. Standardy takie jak IPsec często są stosowane aby zapewnić odpowiednią ochronę przesyłanych danych co dodatkowo wzmacnia bezpieczeństwo całej infrastruktury sieciowej

Pytanie 32

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. Drzewa

B. Szyny

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN). W tej topologii wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, są podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Kluczową zaletą topologii gwiazdy jest jej łatwość w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jeśli jeden z kabli ulegnie uszkodzeniu, wpływa to tylko na jedno urządzenie, a reszta sieci działa bez zakłóceń. Topologia ta zapewnia również skalowalność, umożliwiając łatwe dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia. W przypadku switcha, możliwe jest zastosowanie zaawansowanych mechanizmów zarządzania ruchem, takich jak filtry adresów MAC czy VLANy, co zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Topologia gwiazdy jest zgodna z różnymi standardami komunikacyjnymi, takimi jak Ethernet, co czyni ją wszechstronną i kompatybilną z wieloma technologiami sieciowymi. W praktyce, ze względu na jej niezawodność i efektywność, jest to najczęściej wybierana topologia w środowiskach biurowych i komercyjnych, a jej zastosowanie jest szeroko udokumentowane w branżowych standardach i dobrych praktykach.

Pytanie 33

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 9 bitów

B. 16 bitów

C. 4 bity

D. 3 bity

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że do zapisania liczby heksadecymalnej 110h wystarczą 3 bity, jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 15, co oznacza, że do reprezentacji jednej cyfry heksadecymalnej konieczne są co najmniej 4 bity. Zatem stwierdzenie, że 3 bity są wystarczające, pomija podstawową zasadę konwersji, w której każda cyfra heksadecymalna wymaga 4 bitów. Odpowiedź sugerująca 4 bity jako właściwe rozwiązanie również jest myląca, ponieważ, mimo że jeden heksadecymalny digit można zapisać w 4 bitach, to łączna liczba bitów potrzebnych do całkowitego zapisania liczby 110h wynosi 12. Użycie 4 bitów do reprezentacji całej liczby jest niewystarczające, ponieważ nie obejmuje wszystkich cyfr heksadecymalnych w tej liczbie. Odpowiedzi 16 bitów nie można uznać za poprawną, ponieważ chociaż 16 bitów można by użyć do przechowywania większych liczb, w przypadku 110h uzyskujemy 12 bitów jako maksymalną wartość, co jest bardziej odpowiednie. W praktyce, zrozumienie, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji wartości liczbowych w różnych systemach, jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym oraz w projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie efektywność pamięci jest istotna. Prawidłowe zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi zapobiega błędom w obliczeniach oraz przyczynia się do lepszego projektowania algorytmów i struktur danych.

Pytanie 34

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 60,00 zł

B. 74,00 zł

C. 120,00 zł

D. 14,00 zł

Aby obliczyć koszt robocizny montażu 10 gniazd natynkowych z modułami RJ45, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz czas potrzebny na wykonanie tego zadania. Zgodnie z KNR, montaż gniazda abonenckiego natynkowego wynosi 0,30 r-g, co oznacza, że na zamontowanie jednego gniazda potrzeba 0,30 roboczogodziny. Zatem dla 10 gniazd będzie to: 10 gniazd x 0,30 r-g = 3,00 r-g. Stawka godzinowa montera wynosi 20,00 zł, więc całkowity koszt robocizny obliczamy mnożąc 3,00 r-g przez 20,00 zł/r-g, co daje 60,00 zł. Jednakże, musimy również uwzględnić montaż modułów RJ45. Montaż jednego modułu RJ45 na skrętce 4-parowej to 0,07 r-g. Dla 10 modułów RJ45 będzie to: 10 modułów x 0,07 r-g = 0,70 r-g. Koszt montażu modułów wynosi: 0,70 r-g x 20,00 zł/r-g = 14,00 zł. Podsumowując, całkowity koszt robocizny to 60,00 zł + 14,00 zł = 74,00 zł. Dlatego poprawną odpowiedzią jest 74,00 zł. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich elementów pracy montażowej w obliczeniach, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży instalacyjnej.

Pytanie 35

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. atramentowych

B. laserowych

C. igłowych

D. przestrzennych

Pozostałe opcje dotyczą różnych rodzajów drukarek, a to naprawdę ma znaczenie dla ich funkcjonalności i działania. Drukarki igłowe, które kiedyś były na topie, działają zupełnie inaczej – uderzają igłami w papier, całkiem inaczej niż drukarki atramentowe, które używają tuszu. W drukarkach igłowych nie trzeba używać strzykawki ani igły, tylko wymieniają taśmy barwiące. Z kolei drukarki laserowe używają tonera w proszku, który łączy się z papierem pod wpływem wysokiej temperatury. Proces uzupełniania toneru też nie wygląda jak napełnianie tuszem. A drukarki 3D, które są na czasie, tworzą modele 3D z filamentów, a nie tuszem. Często myśli się, że zestaw do atramentowych drukarek można używać w innych typach, co prowadzi do pomyłek przy wyborze akcesoriów i ich konserwacji. Wydaje mi się, że zrozumienie różnych technologii druku i ich właściwości jest kluczowe, żeby móc korzystać ze sprzętu bez problemów.

Pytanie 36

Wskaż ilustrację, która przedstawia symbol bramki logicznej NOT?

A. A

B. B

C. D

D. C

Odpowiedź C jest poprawna ponieważ symbol bramki logicznej NOT przedstawiany jest jako trójkąt z małym kółkiem na końcu. To kółko jest znane jako inwersja i oznacza negację sygnału wejściowego czyli zamianę 1 na 0 oraz 0 na 1. Bramki NOT są fundamentalnym elementem w projektowaniu układów cyfrowych i są często używane w kombinacyjnych i sekwencyjnych układach logicznych do odwracania sygnałów. W praktyce znajdują zastosowanie w różnorodnych urządzeniach elektronicznych takich jak komputery telefony czy systemy wbudowane. Zgodnie ze standardami inżynierii bramka NOT jest często integrowana w układy scalone jako część bardziej skomplikowanych struktur logicznych. Dzięki swojej prostocie i wszechstronności bramki NOT są kluczowe w optymalizacji obwodów cyfrowych pozwalając na realizację bardziej złożonych operacji logicznych. Ich prawidłowe rozpoznanie i zrozumienie działania jest istotne dla każdego specjalisty zajmującego się elektroniką i projektowaniem układów scalonych ponieważ stanowią one podstawę do tworzenia bardziej zaawansowanych układów logicznych.

Pytanie 37

Ile domen kolizyjnych znajduje się w sieci przedstawionej na rysunku?

A. 5

B. 4

C. 1

D. 6

W sieci przedstawionej na rysunku mamy do czynienia z dwoma urządzeniami: hubem i switchem. Hub działa na warstwie fizycznej modelu OSI i nie rozdziela domen kolizyjnych. Oznacza to, że wszystkie urządzenia podłączone do huba znajdują się w jednej domenie kolizyjnej co zwiększa ryzyko kolizji pakietów. Switch natomiast działa na warstwie drugiej modelu OSI i tworzy oddzielne domeny kolizyjne dla każdego portu. W przypadku przedstawionej sieci oznacza to że switch rozdziela ruch pomiędzy urządzeniami dzięki czemu każde podłączone do niego urządzenie znajduje się w oddzielnej domenie kolizyjnej. Jednak ponieważ hub nie rozdziela domen kolizyjnych cała sieć podłączona do huba funkcjonuje jako jedna wspólna domena kolizyjna. Z tego powodu w całej sieci mamy do czynienia z jedną domeną kolizyjną obejmującą urządzenia podłączone do huba. W praktyce stosowanie hubów jest rzadkością ze względu na ich ograniczenia dlatego w nowoczesnych sieciach preferowane są switche które minimalizują ryzyko kolizji i poprawiają wydajność sieci.

Pytanie 38

Sieć lokalna posiada adres IP 192.168.0.0/25. Który adres IP odpowiada stacji roboczej w tej sieci?

A. 192.168.1.1

B. 192.168.0.192

C. 192.168.0.100

D. 192.160.1.25

Adresy IP 192.168.1.1, 192.160.1.25 i 192.168.0.192 są nieprawidłowe dla sieci lokalnej o adresie 192.168.0.0/25, ponieważ nie mieszczą się w odpowiednim zakresie adresów. Adres 192.168.1.1 znajduje się w innej podsieci, a dokładniej w sieci 192.168.1.0/24. Ta sytuacja może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu siecią, ponieważ urządzenia w różnych podsieciach nie mogą się ze sobą komunikować bez odpowiedniej konfiguracji routingu. Adres 192.160.1.25 jest całkowicie nieprawidłowy, ponieważ nie zgodny z klasą C, do której należy sieć 192.168.x.x, a także nie pasuje do zakresu prywatnych adresów IP. Z kolei adres 192.168.0.192, mimo że należy do tej samej sieci, jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast) dla podsieci 192.168.0.0/25, co oznacza, że jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w tej podsieci. W rezultacie, przydzielanie adresu, który jest adresem rozgłoszeniowym, jest błędem, ponieważ nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Kluczowe jest, aby przydzielając adresy IP, kierować się zasadami podziału i zarządzania adresacją IP, aby uniknąć konfliktów oraz zapewnić prawidłową komunikację w sieci.

Pytanie 39

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje?

A. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

Wykorzystywanie nieprawidłowych kombinacji partycji na dysku MBR często prowadzi do nieporozumień i problemów z zarządzaniem przestrzenią dyskową. W przypadku wyboru połączenia jednej partycji podstawowej i dwóch rozszerzonych, istnieje fundamentalne nieporozumienie dotyczące architektury MBR. MBR, jako standardowy sposób zarządzania partycjami na tradycyjnych dyskach twardych, pozwala jedynie na jedną partycję rozszerzoną. Partycja rozszerzona jest specjalnym rodzajem partycji, która pełni rolę kontenera dla wielu partycji logicznych. Oznacza to, że nie można mieć dwóch partycji rozszerzonych na jednym dysku MBR, ponieważ naruszyłoby to podstawowe zasady dotyczące struktury partycji. Błędne podejście do liczby partycji może prowadzić do błędów przy próbie uruchomienia systemu operacyjnego, a także do trudności w alokacji i zarządzaniu przestrzenią dyskową. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywne zarządzanie partycjami nie tylko wpływa na prawidłowe działanie systemu operacyjnego, ale także na bezpieczeństwo i wydajność przechowywanych danych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie i regularne przeglądanie struktury partycji oraz ich wykorzystania, co pozwala na lepsze planowanie przyszłych potrzeb w zakresie przechowywania danych.

Pytanie 40

Wykonano test przy użyciu programu Acrylic Wi-Fi Home, a wyniki przedstawiono na zrzucie ekranu. Na ich podstawie można wnioskować, że dostępna sieć bezprzewodowa

A. używa kanałów 10 ÷ 12

B. osiąga maksymalną prędkość transferu 72 Mbps

C. cechuje się bardzo dobrą jakością sygnału

D. jest niezaszyfrowana

Sieć bezprzewodowa jest określona jako nieszyfrowana, co oznacza, że nie stosuje żadnych mechanizmów szyfrowania, takich jak WEP, WPA czy WPA2. W kontekście bezpieczeństwa sieci Wi-Fi brak szyfrowania oznacza, że dane przesyłane w sieci są podatne na podsłuch i ataki typu man-in-the-middle. W praktyce, otwarte sieci Wi-Fi są często spotykane w miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska, gdzie wygoda połączenia jest priorytetem nad bezpieczeństwem. Jednak zaleca się, aby w domowych i firmowych sieciach stosować co najmniej WPA2, które jest uważane za bezpieczniejsze dzięki używaniu protokołu AES. Szyfrowanie chroni prywatność użytkowników i integralność przesyłanych danych. W przypadku nieszyfrowanej sieci, każdy, kto znajduje się w jej zasięgu, może potencjalnie podsłuchiwać ruch sieciowy, co może prowadzić do utraty danych osobowych lub firmowych. Dlatego też, w celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci, zaleca się wdrożenie najnowszych standardów szyfrowania i regularną aktualizację sprzętu sieciowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej