Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 18:53
Data zakończenia: 13 maja 2025 19:06

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. treściwe.

B. objętościowe suche,

C. przemysłowe.

D. objętościowe soczyste.

Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.

Pytanie 2

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 12 sztuk

B. 9 sztuk

C. 20 sztuk

D. 15 sztuk

Odpowiedź 15 sztuk jest prawidłowa, ponieważ stan średnioroczny w grupie jałówek cielnych oblicza się w oparciu o przelotowość oraz czas, przez jaki zwierzęta pozostają w stadzie. Przy przelotowości 20 sztuk i zakładając, że jałówki są wprowadzane do grupy na okres 12 miesięcy, należy uwzględnić czynniki takie jak przyrosty, sprzedaż czy ubytki. W praktyce, średnioroczny stan zwierząt w stadzie z reguły nie odpowiada dokładnie liczbie przelotowych, z uwagi na to, że nie wszystkie zwierzęta są wprowadzane i usuwane w tym samym momencie. W przypadku jałówek cielnych, które z reguły osiągają dojrzałość płciową i są wykorzystywane do reprodukcji, ważne jest, aby monitorować ich stan zdrowia oraz rozwój. Uwzględniając te wszystkie czynniki, stan średnioroczny ustalany na poziomie 15 sztuk jest wynikiem odpowiednich obliczeń i praktyk zarządzania stadem, które są zgodne z obowiązującymi standardami w hodowli bydła.

Pytanie 3

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkalcemia

B. hipernatremia

C. hiperkapnia

D. hiperkaliemia

Hiperkaliemia, hiperkapnia i hipernatremia to różne problemy z elektrolitami i gazami w organizmie i czasami można je pomylić z hiperkalcemią. Hiperkaliemia to podwyższony poziom potasu we krwi, co może prowadzić do problemów z sercem. Potas jest super ważny dla mięśni i nerwów, a za dużo potasu często bierze się z niewydolności nerek albo złej diety. Hiperkapnia to z kolei większa ilość dwutlenku węgla we krwi, co może się zdarzyć przy problemach oddechowych, i może prowadzić do kwasicy. A hipernatremia to sytuacja, gdzie poziom sodu jest za wysoki, zwykle przez odwodnienie albo nadmierne solenie. W praktyce weterynaryjnej ważne jest, żeby lekarze potrafili odróżnić te stany, bo to krytyczne dla leczenia. Często ludzie mylą te terminy z powodu braku wiedzy o elektrolitach i ich roli w organizmie. Zrozumienie ich ról i działania to klucz do dobrej diagnostyki i skutecznego leczenia. W weterynarii znajomość tych definicji i umiejętność ich zastosowania jest naprawdę istotna, bo to się przekłada na lepszą opiekę nad pacjentem.

Pytanie 4

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. udowym

B. kolanowym

C. stępu

D. piszczelowym

Staw kolanowy jest połączeniem stawowym składającym się ze stawu udowo-rzepkowego oraz stawu udowo-piszczelowego. Jest to jeden z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w ciele ludzkim, odgrywający kluczową rolę w ruchach takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie. Staw kolanowy pozwala na różnorodne ruchy, w tym zgięcie, prostowanie oraz niewielką rotację, co czyni go niezwykle funkcjonalnym. W praktyce, zrozumienie anatomii stawu kolanowego jest niezbędne dla fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych, którzy pracują z pacjentami lub sportowcami, aby zoptymalizować ich ruchy i zredukować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, znajomość biomechaniki stawu kolanowego jest istotna w kontekście rehabilitacji, gdzie celem jest przywrócenie pełnej funkcjonalności po urazach lub operacjach. W przypadku uszkodzeń, takich jak zerwanie więzadeł krzyżowych, rehabilitacja stawu kolanowego staje się kluczowym elementem procesu leczenia, co podkreśla znaczenie właściwej wiedzy na ten temat.

Pytanie 5

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 22-25°C

B. 12-14°C

C. 15-18°C

D. 19-21°C

Temperatura przechowywania nasienia knura jest kluczowym aspektem, który wpływa na jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Odpowiedzi sugerujące inne zakresy temperatury, takie jak 12-14°C, 22-25°C czy 19-21°C, opierają się na niezrozumieniu specyfiki przechowywania tego rodzaju materiału biologicznego. Przechowywanie w temperaturze 12-14°C jest zbyt niskie, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń komórek plemnikowych. Plemniki wymagają stabilnych warunków, a zbyt niska temperatura może powodować ich zamarzanie, co jest szkodliwe i może skutkować utratą zdolności do zapłodnienia. Z kolei przechowywanie w zakresie 22-25°C jest zbyt wysokie, co przyspiesza degradację plemników i może prowadzić do ich śmierci w krótkim czasie. Temperatura w tym zakresie stwarza warunki sprzyjające rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów, co dodatkowo obniża jakość nasienia. Odpowiedź 19-21°C, choć zbliżona do zalecanej, również nie mieści się w optymalnym zakresie, w którym plemniki zachowują swoją żywotność i funkcjonalność. Utrzymanie właściwej temperatury jest nie tylko kwestią techniczną, ale również praktycznym podejściem do hodowli zwierząt, które bezpośrednio wpływa na efektywność reprodukcji. Dlatego tak ważne jest, aby wszelkie działania związane z przechowywaniem nasienia opierały się na uznanych standardach, które zapewniają najlepsze wyniki hodowlane.

Pytanie 6

Pełnowartościowe białko powinno być złożone z odpowiednich ilości aminokwasów oraz w właściwych proporcjach

A. aminokwasy egzogenne

B. nasycone kwasy tłuszczowe

C. aminokwasy endogenne

D. nienasycone kwasy tłuszczowe

Aminokwasy endogenne to te, które organizm ludzki jest w stanie wytwarzać samodzielnie, co oznacza, że nie muszą być dostarczane z pożywieniem. Dlatego koncentrowanie się na nich w kontekście pełnowartościowego białka jest nieuzasadnione, ponieważ nie spełniają one kryteriów niezbędnych aminokwasów w diecie. Możliwe jest również mylenie pojęć związanych z kwasami tłuszczowymi. Nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe to klasyfikacje odnoszące się do rodzaju wiązań chemicznych w cząsteczkach tłuszczu, a nie mają bezpośredniego związku z białkami i aminokwasami. Nasycone kwasy tłuszczowe, występujące głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, mogą wpływać na zdrowie serca, podczas gdy nienasycone kwasy tłuszczowe, znajdujące się w olejach roślinnych, rybach czy orzechach, są uważane za korzystne dla zdrowia. Użytkownicy często mylą terminologię, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zrozumienia, jakie składniki odżywcze są kluczowe dla prawidłowego odżywiania. Zrozumienie różnicy między aminokwasami egzogennymi a endogennymi oraz ich rolą w diecie jest kluczowe dla planowania zdrowego jadłospisu, a ignorowanie tych informacji może prowadzić do niedoborów pokarmowych oraz zaburzeń zdrowotnych. Właściwe zbilansowanie aminokwasów w diecie ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania prawidłowej kondycji organizmu oraz wspierania procesów metabolicznych.

Pytanie 7

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka treściwa, uzupełniająca

B. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa

C. mieszanka mineralno-witaminowa

D. koncentrat białkowy

Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 8

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. rozrodczego

B. oddechowego

C. pokarmowego

D. wydalniczego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 9

Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu

A. karotenoidy

B. lipidy

C. pierwiastki mineralne

D. cukry

Tłuszcze, węglowodany i minerały to składniki paszy, które są ważne dla drobiu, ale oddzielmy to od koloru żółtek. Tłuszcze są super ważne, bo dają energię i pomagają wchłaniać witaminy, ale nie zmieniają koloru żółtek. Węglowodany to główne źródło energii, więc są kluczowe w metabolizmie, ale też nie pociągają za sobą zmiany koloru. Co do minerałów – są potrzebne dla zdrowia kur, ale ich wpływ na kolor żółtek jest raczej minimalny. Często można usłyszeć, że wszystkie składniki diety wpływają na wygląd produktów zwierzęcych, a w rzeczywistości tylko niektóre, takie jak karotenoidy, mają na to realny wpływ. Rozumienie tej różnicy może być kluczowe do uzyskiwania zdrowych i wysokiej jakości jaj.

Pytanie 10

Ile godzin po rozpoczęciu rui uznaje się za najdogodniejszy czas na pierwsze krycie lochy?

A. 1-2

B. 47-72

C. 36-48

D. 12-18

Optymalny termin pierwszego krycia lochy przypada na okres 12-18 godzin po rozpoczęciu rui, co oznacza, że w tym czasie samice są najbardziej płodne i gotowe do zapłodnienia. Ten czas jest kluczowy, ponieważ w okresie rui wskutek działania hormonów, takich jak estrogen, dochodzi do owulacji, a płodność lochy osiąga szczyt. Praktycznie, dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie zachowań loch w trakcie rui, co może obejmować zwracanie uwagi na objawy takie jak zmiany w zachowaniu, zwiększona aktywność, a także typowe dla rui objawy, jak np. „stań na czoło” – reakcja lochy na nacisk na zadnią część ciała. Właściwe ustalenie terminu krycia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej skuteczności w reprodukcji, co przekłada się na efektywność produkcyjną i zdrowotną zwierząt. Ponadto, zastosowanie narzędzi do monitorowania cykli rujowych, takich jak skanery ultradźwiękowe czy testy hormonalne, może znacząco usprawnić proces krycia oraz zwiększyć wskaźniki urodzeń w stadzie.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. stereotypia

B. agresja

C. lęk separacyjny

D. apatia

Agresja to zachowanie, które może wynikać z frustracji, strachu lub złości, a nie jest mechanizmem obronnym ani nie pełni roli adaptacyjnej w kontekście zaburzeń psychosomatycznych. Choć może być używana jako forma reakcji w trudnych sytuacjach, nie jest powtarzającym się i bezsensownym zachowaniem, jak stereotypie. Lęk separacyjny z kolei jest zaburzeniem lękowym, które dotyczy głównie dzieci i objawia się nadmiernym lękiem przed rozłąką z opiekunem. Jest to zjawisko oparte na emocjach, a nie na powtarzających się, bezcelowych zachowaniach. Apatia odnosi się do braku zainteresowania, motywacji lub emocji, co również nie jest synonimem stereotypii. Apatia może być objawem depresji lub innych zaburzeń psychicznych, ale nie jest mechanizmem obronnym, ani nie chroni przed zaburzeniami psychosomatycznymi. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie zachowań obronnych z emocjami czy stanami psychicznymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie identyfikować i wspierać osoby z zaburzeniami psychicznymi.

Pytanie 13

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u buhaja

B. u ogiera

C. u psa

D. u knura

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 14

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 5 miesięcy

B. 6 miesięcy

C. 4 miesiące

D. 3 miesiące

Odpowiedź na pytanie wskazująca na krótszy okres przechowywania nawozów naturalnych jest niezgodna z praktykami zalecanymi w zarządzaniu nawozami. W przypadku nawozów naturalnych, ich efektywność oraz wpływ na środowisko są ściśle związane z odpowiednim czasem przechowywania. Odpowiedzi sugerujące okresy 3, 4 lub 5 miesięcy ignorują fundamentalne zasady dotyczące stabilizacji i degradacji tych substancji. Przykładowo, przechowywanie nawozów przez zbyt krótki czas może prowadzić do ich szybkiego rozkładu i utraty wartości odżywczej, co w konsekwencji zmniejsza ich przydatność w nawożeniu roślin. Dodatkowo, krótszy czas przechowywania zwiększa ryzyko ich wypłukiwania oraz zanieczyszczenia gleb i wód gruntowych, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Nieprzestrzeganie odpowiednich norm może prowadzić nie tylko do obniżenia jakości upraw, ale także do poważnych konsekwencji ekologicznych, takich jak eutrofizacja wód. Warto zwrócić uwagę, że praktyki te są zgodne z regulacjami na poziomie krajowym i unijnym, które kładą duży nacisk na ochronę środowiska i zrównoważone zarządzanie zasobami.

Pytanie 15

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Dój ręczny

B. Używanie leków homeopatycznych

C. Korekcja racic

D. Profilaktyczne używanie antybiotyków

Profilaktyczne stosowanie antybiotyków w ekologicznym chowie zwierząt jest niedopuszczalne z uwagi na zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony zdrowia publicznego. W praktyce ekologicznej, kluczowe jest dążenie do minimalizowania interwencji medycznych, co przyczynia się do utrzymania naturalnej odporności zwierząt. W przypadku infekcji, zamiast stosowania antybiotyków, zaleca się wdrażanie strategii prewencyjnych, takich jak odpowiednia dieta, warunki życia oraz zarządzanie zdrowiem stada. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie zdrowia zwierząt i wczesne wykrywanie problemów, co pozwala na szybką interwencję, zanim sytuacja stanie się krytyczna. Przykładowo, zamiast profilaktycznego podawania antybiotyków, hodowcy mogą stosować szczepienia lub naturalne metody wspierania układu immunologicznego, co jest zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego. Takie podejście nie tylko sprzyja lepszemu zdrowiu zwierząt, ale także redukuje ryzyko antybiotykooporności, co jest istotnym problemem w globalnym systemie ochrony zdrowia.

Pytanie 16

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. liści buraczanych

B. lucerny

C. słonecznika

D. kukurydzy

Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.

Pytanie 17

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. 24 godz. po rui

B. 6-12 godz. przed rują

C. druga połowa rui

D. pierwsza połowa rui

Wybór nieodpowiedniego momentu na unasienienie krowy może prowadzić do nieefektywności reprodukcyjnej oraz strat ekonomicznych w hodowli. Odpowiedzi takie jak 24 godziny po rui, 6-12 godzin przed rują czy pierwsza połowa rui są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących cyklu rozrodczego krów. Unasienienie 24 godziny po rui jest zbyt późne, ponieważ w tym czasie jaja mogą już być niezdolne do zapłodnienia, co obniża szanse na sukces. Inseminacja 6-12 godzin przed rują może być z kolei zbyt wczesna, co oznacza, że komórki jajowe mogą nie być jeszcze gotowe do zapłodnienia, co również zmniejsza prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Natomiast inseminacja w pierwszej połowie rui, chociaż może wydawać się logiczna, nie jest optymalna, gdyż w tym okresie szczyt aktywności owulacyjnej nie został jeszcze osiągnięty. Zrozumienie cyklu rujowego krów i jego faz jest kluczowe dla skutecznego zarządzania reprodukcją. W praktyce, hodowcy powinni być dobrze zaznajomieni z obserwacją objawów rui oraz korzystać z narzędzi do monitorowania cykli, co pozwala na lepsze planowanie inseminacji i zwiększenie efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do obniżenia płodności stada oraz zwiększenia kosztów związanych z powtarzającymi się inseminacjami.

Pytanie 18

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. świadectwo zdrowia

B. księga rejestracji

C. dowód zakupu

D. dowód sprzedaży

Świadectwo zdrowia to ważny dokument, gdy chcesz legalnie wywieźć bydło, owce czy kozy z Polski. Potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i spełniają wymagania weterynaryjne, które obowiązują w kraju, do którego je wysyłasz. To naprawdę istotne, żeby zapobiegać rozprzestrzenianiu się różnych chorób, bo ma to ogromne znaczenie dla zdrowia publicznego i samego dobrostanu zwierząt. Jak to wygląda w praktyce? Tuż przed transportem hodowca powinien skontaktować się z weterynarzem, który zrobi badania zdrowotne i wystawi potrzebne papiery. Na przykład, przy bydle weterynarz sprawdzi, czy nie ma tam chorób jak wirusowa biegunka czy bruceloza, bo to wymogi unijne. Dobrze też mieć kopię świadectwa w dokumentacji, to ułatwia przyszłe transakcje i kontrole ze strony inspekcji weterynaryjnej.

Pytanie 19

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u bydła

B. u świni

C. u psa

D. u konia

Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 15 do 3

B. W godzinach od 12 do 24

C. W godzinach od 8 do 20

D. W godzinach od 17 do 5

Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 23

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. oczyszczaniu

B. odrobaczaniu

C. kastracji

D. terapii

Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 24

Opisane w tabeli objawy sygnalizują u psa

postawa – sztywne łapy, lekko pochylony do przodu, grzbiet zjeżony.

głowa – czoło lekko zmarszczone, nos zmarszczony, oczy zmrużone lub patrzy wyzywająco.

uszy – pochylone ku przodowi.

pysk – otwarty, wargi podciągnięte, ukazuje zęby, nierzadko także i dziąsła.

ogon – odchodzi prosto od ciała, nastroszony, napręzony, zjeżony.

A. agresję.

B. podporządkowanie.

C. ospałość.

D. zadowolenie.

Opisana odpowiedź jako agresja jest rzeczywiście poprawna. Objawy wskazane w tabeli, takie jak sztywne łapy, lekko pochylony do przodu grzbiet, zjeżony ogon, pisk otwarty z uniesionymi wargami oraz pokazywanie zębów, są klasycznymi sygnałami, które jasno wskazują na stan lęku lub gotowości do ataku u psa. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe w pracy z psami, szczególnie w kontekście behawioralnym, gdzie identyfikacja niepokojących zachowań pozwala na szybką interwencję. W takich sytuacjach warto zastosować techniki wzmacniania pozytywnego, aby zredukować stres zwierzęcia oraz uczyć je odpowiednich reakcji na bodźce zewnętrzne. W praktyce, badanie sygnałów ciała psa i ich interpretacja są fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla ludzi oraz innych zwierząt wokół. Właściwe rozpoznanie agresji i zastosowanie odpowiednich metod szkoleniowych może prowadzić do znacznej poprawy w zachowaniu psa oraz lepszej harmonii w otoczeniu.

Pytanie 25

Rejestr zmian w stadzie zwierząt hodowlanych w ciągu roku tworzy się w formie zestawienia

A. obrotu stada

B. przelotowości stada

C. obciążenia zwierząt

D. obsady zwierząt

Dokumentacja zmian w stadzie zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą. Sporządzenie zestawienia obrotu stada odzwierciedla wszystkie istotne zmiany dotyczące liczby zwierząt, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym okresie. Jest to ważne nie tylko z punktu widzenia zarządzania gospodarstwem, ale także w kontekście przepisów prawnych, które wymagają prowadzenia dokładnej ewidencji. Zestawienie obrotu stada pozwala na monitorowanie efektywności produkcji oraz planowanie przyszłych działań hodowlanych. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, analiza obrotu stada może pomóc w ocenie wydajności produkcji mleka oraz identyfikacji zwierząt, które należy wymienić lub poddać leczeniu. Na podstawie takich danych można również podejmować decyzje dotyczące zakupu nowych zwierząt lub sprzedaży tych, które nie spełniają oczekiwań. W praktyce, prowadzenie takiej dokumentacji jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, które zalecają regularne aktualizowanie ewidencji w celu zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. świnie

B. krowy

C. kozy

D. konie

Świnie są szczególnie wrażliwe na nadmiar soli w paszy z powodu ich specyficznych potrzeb metabolicznych i anatomicznych. Nadmiar soli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia, uszkodzenia nerek czy obrzęków. W praktyce, hodowcy świn muszą szczególnie dbać o balans elektrolitowy w diecie, aby uniknąć takich komplikacji. Zgodnie z zaleceniami naukowców i specjalistów z branży zootechnicznej, poziom sodu w diecie świń powinien wynosić od 0,1 do 0,3% masy paszy. Przykładowo, podczas formułowania diety dla tuczników, warto zwrócić uwagę na źródła soli, takie jak sól kamienna czy preparaty mineralne, aby nie przekroczyć zalecanych norm. Właściwe zarządzanie dietą nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale również optymalizuje ich wzrost i produkcję, co jest kluczowe w kontekście efektywności ekonomicznej hodowli.

Pytanie 28

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe

B. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe

C. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe

D. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe

W procesie kiszenia paszy kluczowe jest zrozumienie roli poszczególnych składników i warunków, które wpływają na jakość końcowego produktu. Wysoka zawartość białka w roślinach, choć ważna dla ogólnego odżywiania zwierząt, nie jest czynnikiem decydującym o skuteczności kiszenia. Skupienie się na białku może prowadzić do zaniedbania innych istotnych elementów, jak zawartość cukru. Cukry są niezbędne, ponieważ stanowią główne źródło energii dla bakterii, które są kluczowe w procesie fermentacji. Ponadto, obecność kwasu masłowego, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niekorzystna, ponieważ przyczynia się do niepożądanych procesów gnilnych, co obniża jakość paszy. Kwas masłowy nie sprzyja stabilizacji pH, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska fermentacyjnego. Warunki tlenowe są wręcz przeciwnym do tego, co jest wymagane do skutecznego kiszenia; tlen sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii gnilnych, co negatywnie wpływa na wartości odżywcze paszy. Stąd, niepoprawne zrozumienie tych aspektów może prowadzić do obniżenia efektywności kiszenia i negatywnych skutków zdrowotnych dla zwierząt. Zastosowanie wiedzy o procesie kiszenia powinno więc koncentrować się na optymalizacji warunków beztlenowych oraz na odpowiednim doborze surowców bogatych w cukry, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 29

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. po zakończeniu 6 miesiąca życia

B. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia

C. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia

D. po osiągnięciu 3 miesiąca życia

Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.

Pytanie 30

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PF

B. CMS

C. PROS

D. TPI

Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 31

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. długie łukowate

B. krótkie

C. długie

D. płaskie

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 32

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. sprawdzenie odruchu tolerancji

B. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt

C. codzienny pomiar temperatury ciała lochy

D. obserwacja rui

Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.

Pytanie 33

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. pięć grup według AKC

B. cztery grupy według TICA

C. dziesięć grup według FCI

D. sześć grup według FIFe

Pomocne jest zrozumienie, dlaczego inne odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd. W przypadku sześciu grup według FIFe, ta organizacja koncentruje się przede wszystkim na rasach kotów, co prowadzi do pomyłki w kontekście psów. Również cztery grupy według TICA są związane z klasyfikacją kotów, a nie psów, co jest kolejnym przykładem zamieszania w identyfikacji odpowiednich organizacji kynologicznych. Co więcej, pięć grup według AKC to amerykańska klasyfikacja, która także nie pokrywa się z polskimi standardami. Typowym błędem w myśleniu jest mieszanie ras psów i kotów, co jest wynikiem nieznajomości specyfiki różnych organizacji kynologicznych oraz ich zadań. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że FCI to międzynarodowy standard, który ma uznanie w Polsce i wielu innych krajach, co czyni go kluczowym odniesieniem w kontekście klasyfikacji psów. Właściwe rozróżnienie ras na podstawie uznawanych standardów jest nie tylko istotne dla hodowców, ale także dla osób planujących zakup psa, ponieważ znajomość grup rasowych pozwala na lepsze zrozumienie ich charakterystyki i potrzeb.

Pytanie 34

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. krewniaczym

B. wypierającym

C. przemiennym

D. towarowym

Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 35

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Dostarcza ptakom mikroelementów

B. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu

C. Umożliwia ptakom odczucie sytości

D. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego

Żwirek w diecie kur to mega ważna sprawa, bo pomaga im w trawieniu. Działa jak pomocnik, który rozdrabnia pokarm w ich żołądku, zwanym mielcem. Dzięki temu ptaki lepiej przyswajają wszystkie te dobre składniki z jedzenia. Hodowcy często dorzucają żwirek do paszy, żeby wspierać trawienie i unikać problemów z brzuszkiem. Z mojego doświadczenia, korzystanie z naturalnego żwirku to dobry ruch, bo to poprawia jakość jedzenia dla kur. A jak dobrze się odżywiają, to lepiej rozwijają się i produkują więcej jaj. I jeszcze jedno – żwirek pomaga utrzymać czystość w kurniku, co jest ważne dla dobrostanu naszych ptaków.

Pytanie 36

Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.

Składnik mieszanki (%)

Śruta owsiana 40%

Śruta jęczmienna 20%

Śruta kukurydziana 20%

Otręby pszenne 14%

Mieszanka mineralna 5%

Sól pastewna 1%

A. 0,22 t

B. 5,10 t

C. 25,50 t

D. 0,51 t

Aby obliczyć roczne zapotrzebowanie na kukurydzę w mieszance treściwej dla krów mlecznych, musimy uwzględnić kilka kluczowych parametrów. Średnia dzienna dawka mieszanki wynosi 2 kg na jedną krowę, a stan średnioroczny krów w gospodarstwie to 35 sztuk. W ciągu roku mamy 365 dni, co oznacza, że całkowita ilość mieszanki potrzebna dla 35 krów wynosi: 2 kg x 35 krów x 365 dni = 25 550 kg. Ponieważ zapotrzebowanie dotyczy tylko kukurydzy jako składnika mieszanki, ważne jest, aby określić procentowy udział kukurydzy w tej mieszance. Przy założeniu, że kukurydza stanowi 20% mieszanki (co jest typowe w wielu praktykach hodowlanych), roczne zapotrzebowanie na kukurydzę wynosi: 25 550 kg x 20% = 5 110 kg, co odpowiada 5,10 tonom. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia bydła, co pozwala na optymalizację kosztów pasz i zapewnienie odpowiednich wartości odżywczych dla zwierząt.

Pytanie 37

Jaja do inkubacji powinny być

A. w kształcie kulistym

B. świeże

C. wyczyszczone

D. jak największe

Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 38

Do pasz energetycznych zalicza się

A. śruta lniana

B. mleko świeże

C. kiszonka z kukurydzy

D. siano łąkowe

W kontekście żywienia zwierząt gospodarskich termin "pasze treściwe" odnosi się do pasz, które mają wysoką wartość energetyczną i białkową, a ich głównym celem jest wspieranie wzrostu i produkcji. Siano łąkowe, mimo że jest istotnym składnikiem diety zwierząt, kwalifikuje się jako pasza objętościowa, a nie treściwa. Zawiera głównie błonnik, który wspiera trawienie, ale nie dostarcza wystarczającej ilości energii i białka w porównaniu do pasz treściwych. Mleko świeże również nie zalicza się do pasz treściwych, ponieważ jest ono płynem, który ma inne zastosowanie w żywieniu, przede wszystkim jako źródło składników odżywczych dla młodych zwierząt. Kiszonka z kukurydzy, chociaż jest bardziej energetyczna niż siano, również nie jest klasyfikowana jako pasza treściwa, a raczej jako pasza objętościowa, która dostarcza energii, ale nie w wystarczających ilościach białka, które są kluczowe dla zdrowia i efektywności produkcyjnej zwierząt. Rozumienie klasyfikacji pasz jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej diety i wydajności zwierząt, dlatego ważne jest, aby dokładnie różnicować pomiędzy różnymi typami pasz oraz ich właściwościami odżywczymi.

Pytanie 39

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. oczyszczone i pokrojone.

B. oczyszczone.

C. pokrojone.

D. oczyszczone i całe.

Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.

Pytanie 40

W pomieszczeniu inwentarskim przebywają krowy na uwięzi i cielęta do 3-go miesiąca życia. Minimalna temperatura w tym pomieszczeniu powinna wynosić

Minimalna temperatura w pomieszczeniach inwentarskich dla bydła
Lp.	Kategoria zwierząt	Minimalna temperatura (°C)
1	Krowy utrzymywane pojedynczo na uwięzi	6
2	Krowy utrzymywane grupowo	4
3	Cielęta do 3-go miesiąca życia	8
4	Cielęta powyżej 3-go do 6-go miesiąca życia	5
5	Jałówki powyżej 6-go miesiąca życia	4
6	Bydło opasowe	4
7	Buhaje	4

A. 4 °C

B. 5 °C

C. 6 °C

D. 8 °C

Wybór innej temperatury niż 8 °C to raczej nie najlepszy pomysł. Odpowiedzi jak 5 °C, 6 °C, czy 4 °C są za niskie i mogą zaszkodzić cielętom. W końcu, one w tym okresie intensywnie rosną i naprawdę potrzebują ciepła dla swojego metabolizmu i rozwoju odporności. Takie zimno jak 4 °C czy 5 °C może prowadzić do hipotermii, co jest niebezpieczne dla małych zwierząt. Możliwe, że te odpowiedzi wynikają z nieaktualnych informacji lub złego zrozumienia standardów dobrostanu zwierząt. Ważne jest, żeby wiedzieć, że różne grupy zwierząt mają różne potrzeby. Na przykład krowy na uwięzi nie są tak wrażliwe jak cielęta, więc takie ogólne założenia mogą wprowadzać w błąd. Dlatego kluczowe jest, żeby dostosować warunki do najbardziej wymagających zwierząt, co pokazuje, jak ważne są te minimalne normy temperaturowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej