Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 08:48
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:10

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z wymienionych przyrządów służy do wyznaczania w terenie kąta prostego?

A. Poziomnica
B. Taśma miernicza
C. Węgielnica podwójna
D. Niwelator optyczny
Taśma miernicza jest używana do mierzenia odległości, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania kątów prostych. W praktyce, wykorzystanie taśmy w kontekście tyczenia kątów prostych może prowadzić do większych błędów, ponieważ taśma nie dostarcza informacji o kątach, a jedynie o długościach. Często pojawia się mylne przekonanie, że wystarczy zmierzyć długości boku trójkąta, aby uzyskać kąt prosty, co jest nieprawidłowe bez odpowiednich narzędzi do pomiaru kątów. Poziomnica, z kolei, służy do sprawdzania poziomu powierzchni, a nie do tyczenia kątów. Chociaż jest istotnym narzędziem w budownictwie, jej funkcjonalność koncentruje się na zapewnieniu odpowiedniej pionowości i poziomości, co jest zupełnie inną kwestią niż wyznaczanie kątów prostych. Niwelator optyczny to urządzenie służące do pomiaru różnic wysokości, a jego zastosowanie w kontekście tyczenia kątów prostych jest ograniczone. Niestety, wiele osób zaczyna korzystać z tych narzędzi bez zrozumienia ich specyfiki, co prowadzi do niewłaściwego ich użycia. W rezultacie, zamiast osiągnąć zamierzony efekt, użytkownicy narażają się na błędy pomiarowe, które mogą znacząco wpłynąć na jakość realizowanych projektów.
Pytanie 2

Który element rysunku jest niezbędny na planszy projektu koncepcyjnego?

A. Tabeli materiałowej
B. Legendy
C. Tabliczki tytułowej
D. Wymiarowania
Legendy są kluczowym elementem rysunku technicznego, który pełni funkcję wyjaśniającą i informacyjną. Zawierają one istotne informacje o symbolach, kolorach oraz innych oznaczeniach użytych w projekcie. Bez legendy, interpretacja rysunku może być utrudniona, co wpływa na komunikację pomiędzy projektantem a wykonawcą. W kontekście standardów, takich jak normy ISO 128, legendy są zalecane jako sposób na ułatwienie zrozumienia rysunku przez osoby, które nie są bezpośrednio zaangażowane w jego tworzenie. Przykładem praktycznym może być projekt budynku, w którym legenda zawiera symbole reprezentujące różne materiały budowlane, instalacje elektryczne czy wodociągowe. Takie podejście nie tylko usprawnia proces realizacji projektu, ale również minimalizuje ryzyko popełnienia błędów na etapie budowy, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności procesu budowlane. Dobrze zorganizowana legenda pozwala także na łatwiejsze wprowadzanie ewentualnych zmian w projekcie, ponieważ wszyscy uczestnicy procesu mają jasne odniesienia do używanych oznaczeń.
Pytanie 3

Kopczykowanie oraz osłanianie róż na okres zimowy powinno być przeprowadzone

A. na koniec lata
B. po wystąpieniu silnych mrozów
C. po pierwszych przymrozkach
D. po zakończeniu kwitnienia
Kopczykowanie i okrywanie róż na zimę jest kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym, który powinien być przeprowadzony po pierwszych przymrozkach. W momencie, gdy temperatura spada poniżej zera, róże zaczynają wchodzić w stan spoczynku, co czyni je bardziej wrażliwymi na uszkodzenia spowodowane mrozem. Właściwe okrywanie róż, które polega na przykryciu ich korony i szyjki korzeniowej, zapewnia ochronę przed niską temperaturą oraz zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi. Przykładowo, można użyć suchych liści, słomy lub specjalnych materiałów ochronnych. Zastosowanie takich materiałów zmniejsza ryzyko przemarznięcia roślin, a także chroni przed nadmiernym wysuszeniem spowodowanym wiatrem. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie wilgotności i przewiewności materiału okrywającego, aby zapobiec rozwojowi chorób grzybowych. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie róż do zimy znacznie zwiększa ich szansę na zdrowy rozwój w nadchodzącym sezonie wegetacyjnym.
Pytanie 4

Aby odwrócić, rozdrobnić i wymieszać skiby, należy użyć

A. brony
B. plug
C. aeratora
D. kultywatora
Pług jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym w rolnictwie do obrabiania gleby, w tym do odwracania, pokruszenia i wymieszania skiby. Działa na zasadzie wciągania ziemi pod powierzchnię, co pozwala na głęboką penetrację gleby i optymalne przygotowanie jej pod uprawy. Pługi mogą być różnorodne, od tradycyjnych, ciągnionych przez zwierzęta, po nowoczesne, mechaniczne, które współpracują z ciągnikami. Przykładowo, pług wirnikowy jest w stanie efektywnie przewrócić skiby, co poprawia napowietrzenie gleby i jej strukturę. Dobre praktyki w użytkowaniu pługa podkreślają znaczenie dostosowywania głębokości orki do rodzaju gleby oraz warunków klimatycznych, co wpływa na plony. Właściwe użycie pługa skutkuje nie tylko lepszym przygotowaniem gleby, ale również może ograniczyć rozwój chwastów oraz chorób roślinnych. W kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa, pług odgrywa kluczową rolę w systemach rotacyjnego użytkowania ziemi, co pozwala na optymalizację zasobów glebowych oraz minimalizację negatywnego wpływu na środowisko.
Pytanie 5

Co można uznać za cechy charakterystyczne upraw w szklarni?

A. sezonowość upraw uzależniona od warunków atmosferycznych
B. całoroczna produkcja, niezależna od warunków atmosferycznych
C. ograniczenie w zakresie wyboru roślin
D. długi czas trwania produkcji, wynikający z niekorzystnych warunków atmosferycznych
Produkcja szklarniowa charakteryzuje się przede wszystkim całorocznością uprawy, co oznacza, że możliwe jest prowadzenie hodowli roślin niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz. Szklarniowe warunki umożliwiają kontrolowanie temperatury, wilgotności powietrza oraz nasłonecznienia, co jest kluczowe dla optymalnego wzrostu roślin. Przykładem mogą być uprawy pomidorów, ogórków czy papryki, które w warunkach szklarniowych mogą być zbierane przez cały rok, a nie tylko w sezonie letnim. Dobre praktyki w produkcji szklarniowej obejmują również zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak systemy nawadniania kropelkowego, które zwiększają efektywność wykorzystania wody oraz minimalizują straty. Zarządzanie mikroklimatem w szklarni jest istotne, aby osiągnąć maksymalne plony oraz jakość owoców i warzyw, co spełnia wymagania rynkowe oraz standardy produkcji ekologicznej.
Pytanie 6

Która z wymienionych form architektonicznych w zielonych przestrzeniach jest efektywną kompozycją tylko w ogrodach botanicznych lub w regionach górskich?

A. Wgłębnik
B. Ogród skalny
C. Alpinarium
D. Oranżeria
Ogród skalny, oranżeria oraz wgłębnik są to formy architektoniczne, które, mimo że mogą być interesujące, nie są odpowiednie dla opisanego kontekstu górskiego. Ogród skalny, chociaż często wykorzystuje elementy naturalne, został zaprojektowany głównie w celu ukazania różnych rodzajów skał i roślinności, które mogą niekoniecznie odzwierciedlać autentyczne warunki górskie. Z tego powodu, ogrody skalne mogą być bardziej odpowiednie dla płaskich terenów, gdzie można swobodnie manipulować układem skał i roślin. Oranżeria, z kolei, to przestrzeń zaprojektowana do hodowli roślin tropikalnych i subtropikalnych, co czyni ją zupełnie nieodpowiednią do górskich ekosystemów, które wymagają specyficznych warunków klimatycznych. Jej funkcja polega na ochronie roślin przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, co jest w sprzeczności z ideą alpinarium. Wgłębnik, jako forma architektoniczna, ma na celu tworzenie mikroklimatu, jednak nie oddaje wyzwań, jakie niesie ze sobą górskie środowisko. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego typu aranżacji terenów zieleni powinien być uzależniony od lokalnych warunków oraz potrzeb bioróżnorodności, co często prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków w zakresie projektowania zieleni. Właściwe podejście do architektury ogrodowej powinno opierać się na solidnym zrozumieniu funkcji, jakie pełnią określone formy w kontekście ekosystemów, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność i estetykę.
Pytanie 7

Jakie owoce roślin mogą być pożywieniem dla ptaków?

A. Wierzby purpurowej (Salix purpured), pięciornika krzewiastego (PotentillaJruticosa)
B. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), tawuły japońskiej (Spiraeajaponica)
C. Krzewuszki ozdobnej (Weigelaflorida), żylistka szorstkiego (Deutńa scabra)
D. Derenia białego (Cornus alba), berberysa Thunberga (Berberis thunbergii)
Odpowiedź wskazująca na derenia białego (Cornus alba) oraz berberysa Thunberga (Berberis thunbergii) jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki roślin produkują owoce, które są atrakcyjne dla ptaków. Derenia białego charakteryzuje się białymi owocami o dużej zawartości witamin i składników odżywczych, które przyciągają różnorodne gatunki ptaków w poszukiwaniu pożywienia. Berberys Thunberga natomiast, znany z intensywnych owoców, często staje się źródłem pożywienia dla ptaków, zwłaszcza w okresie zimowym, kiedy inne źródła pokarmu mogą być niedostępne. Umożliwia to ptakom przetrwanie w trudnych warunkach. Ponadto, oba gatunki można z powodzeniem wykorzystać w ogrodach, jako rośliny ozdobne i pożytkowe, co wpisuje się w standardy projektowania ogrodów przyjaznych dla dzikiej fauny. Dobrą praktyką jest sadzenie tych roślin w pobliżu miejsc gniazdowania ptaków, co sprzyja ich obecności w ogrodzie i wspiera bioróżnorodność.
Pytanie 8

Zaleca się, aby cebule tulipanów były sadzone na głębokości

A. 2-3-krotności ich wysokości.
B. 4-5-krotności ich wysokości.
C. równej ich wysokości.
D. połowy ich wysokości.
Cebule tulipanów najlepiej sadzić na głębokości 2-3 razy większej niż ich wysokość. Dzięki temu mają zapewnione lepsze warunki do wzrostu. Na przykład, jeśli cebula ma 5 cm, to sadzimy ją na głębokości między 10 a 15 cm. Taka głębokość daje stabilność roślinie, a jednocześnie chroni cebulę przed mrozem i zbyt szybkim wysychaniem gleby. W praktyce, to naprawdę ważne, bo właściwa głębokość pomaga też utrzymać odpowiedni poziom wilgotności i składników odżywczych w ziemi. Moim zdaniem, dobrze jest zwrócić uwagę na rodzaj gleby, bo to również wpływa na sadzenie. W końcu każdy chce, by tulipany pięknie kwitły, a to od głębokości sadzenia w dużej mierze zależy.
Pytanie 9

Kogo należy przede wszystkim poinformować po incydencie z pracownikiem, który prawdopodobnie doznał złamania kręgosłupa?

A. Kolegów.
B. Bezpośredniego przełożonego.
C. Służby medyczne.
D. Bliskich.
Powiadomienie przełożonego po wypadku pracownika, który prawdopodobnie złamał sobie kręgosłup, jest kluczowe z kilku powodów. Przełożony jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracowników oraz nadzorowanie procedur w sytuacjach awaryjnych. Zgłoszenie zdarzenia przełożonemu umożliwia podjęcie odpowiednich kroków, takich jak wezwanie pomocy medycznej oraz zabezpieczenie miejsca wypadku, co jest zgodne z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy). W przypadkach urazów kręgosłupa, czas reakcji może być decydujący dla dalszego leczenia i rekonwalescencji poszkodowanego, dlatego kluczowe jest, aby osoba decyzyjna została poinformowana jak najszybciej. Ponadto, przełożony powinien być w stanie ocenić sytuację oraz zorganizować wsparcie dla innych pracowników, co ma na celu zarówno bezpieczeństwo, jak i zapewnienie odpowiedniego wsparcia emocjonalnego. Warto również podkreślić, że zgodnie z przepisami prawa pracy, każdy wypadek w miejscu pracy powinien być zgłaszany pracodawcy, co stanowi obowiązek nałożony na pracowników.
Pytanie 10

Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada

A. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
B. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
C. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
D. kłujące, ostre igły
Istnieje kilka mitów dotyczących roślin używanych na placach zabaw, które prowadzą do błędnych przekonań o ich zastosowaniach. Dużym nieporozumieniem jest to, że rozmiar rośliny, na przykład cis pospolity, mógłby stwarzać problem poprzez zacienianie placu zabaw. W rzeczywistości, odpowiednio dobrane rośliny mogą dostarczać cienia i chronić dzieci przed nadmiernym nasłonecznieniem, co jest pozytywne w kontekście ochrony zdrowia. Kłujące lub ostre igły są kolejnym argumentem, który nie powinien decydować o wyborze rośliny, ponieważ wiele roślin o ostrych igłach jest bezpiecznych, a ich obecność może być zminimalizowana poprzez odpowiednie przycinanie i utrzymanie. Ponadto, fakt, że roślina ma ciemny kolor, nie powinien być przeszkodą w jej wyborze, gdyż estetyka przestrzeni powinna opierać się na kompleksowym planowaniu, które uwzględnia różnorodność kolorystyczną i teksturalną. Kluczowe jest, aby w projektowaniu przestrzeni zabaw kierować się zasadami bezpieczeństwa oraz zdrowia, a nie subiektywnymi wrażeniami wizualnymi. Wiedza na temat roślinności i jej wpływu na dzieci jest niezbędna w każdym projekcie przestrzeni publicznych.
Pytanie 11

Która roślina posiada zdrewniałą część nadziemną?

A. werbena ogrodowa (Verbena hybrida)
B. ostróżka ogrodowa (Delfinium ajacis)
C. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. paciorecznik ogrodowy (Canna generalis)
Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest rośliną wieloletnią o zdrewniałej części nadziemnej, co czyni ją krzewem, a nie rośliną zielną. Zdrewniałe łodygi tej rośliny są charakterystyczne dla wielu krzewów i drzew, co pozwala im przetrwać trudne warunki atmosferyczne. Perukowiec podolski wyróżnia się pięknym kwitnieniem w postaci puszystych kwiatostanów, które pojawiają się latem i mogą być używane do dekoracji ogrodów. Roślina ta jest także ceniona w architekturze krajobrazu za swoje walory estetyczne, zwłaszcza w nasadzeniach grupowych oraz jako element tła. Ważne jest, aby perukowiec podolski był sadzony w miejscach nasłonecznionych, co wpływa na jego prawidłowy rozwój i intensywność kwitnienia. Dobrze znosi przycinanie, co daje możliwość formowania krzewów w różnych kształtach, a także stymuluje ich młody wzrost oraz obfitsze kwitnienie. Użycie tej rośliny w ogrodach wpisuje się w standardy ekologiczne, ponieważ przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność. Znajomość właściwości perukowca podolskiego jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, aby zastosować go w odpowiednich warunkach.
Pytanie 12

Typową roślinnością w lasach bukowych są

A. hygrofity
B. sukulenty
C. kserofity
D. geofity
Sukulenty to rośliny przystosowane do warunków suchych, charakteryzujące się zdolnością do gromadzenia wody w swoich tkankach. Ich obecność w lasach bukowych byłaby nieadekwatna, ponieważ te lasy mają zupełnie inne warunki glebowe i klimatyczne, sprzyjające innym typom roślinności. Kserofity są roślinami przystosowanymi do życia w suchym środowisku, najczęściej występującymi w strefach półpustynnych i pustynnych, a nie w wilgotnych lasach bukowych. Z kolei hygrofity to rośliny preferujące wilgotne lub mokre środowiska, co również jest sprzeczne z charakterystyką lasów bukowych, które choć są wilgotne, nie są to tereny bagniste. Ponadto, geofity, takie jak przylaszczki czy śnieżyczki, które są kluczowymi przedstawicielami roślinności lasów bukowych, opierają się na cyklu życia, który umożliwia im przetrwanie w zmieniających się warunkach oświetleniowych. Wybór sukulentów, kserofitów lub hygrofitów zamiast geofitów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii botanicznej lub ogólnych zasad ekologii roślin. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że każde z tych pojęć odnosi się do specyficznych adaptacji roślin, które są ściśle związane z ich środowiskiem, a błędne przypisanie ich do lasów bukowych prowadzi do nieprawidłowych wniosków o charakterystyce tego ekosystemu.
Pytanie 13

Wskaź, jaki jest najskuteczniejszy sposób stabilizacji brzegów zbiornika z wahającym się poziomem wody?

A. Brukowanie
B. Faszynowanie
C. Kołki drewniane
D. Darniowanie
Darniowanie, kołki drewniane i faszynowanie to niby opcje, które można wykorzystać do umacniania brzegów, ale ich ograniczenia sprawiają, że nie są najlepsze przy zmiennym poziomie wody. Darniowanie, czyli zakrycie brzegów roślinnością, wydaje się początkowo ok, ale w dłuższej perspektywie jest słabe, zwłaszcza przy silnych falach. Woda potrafi zmywać darń, a jak woda spada to rośliny mogą usychać, co kończy się ich obumieraniem. Kołki drewniane też są problematyczne, bo łatwo się psują i nie wytrzymują trudnych warunków. Faszinowanie polega na układaniu gałęzi, ale znowu – w przypadku dużych wahań poziomu wody nie działa to na dłuższą metę. Widać tu typowy błąd w myśleniu, bo nie docenia się siły, jaką woda ma na brzegi, co prowadzi do wyboru słabszych rozwiązań.
Pytanie 14

Jakie rośliny warto wykorzystać do obsadzenia małych rond w miastach?

A. róże okrywowe (Rosa sp.)
B. różaneczniki (Rhododendron sp.)
C. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)
D. magnolie (Magnolia sp.)
Wybór magnolii (Magnolia sp.) do obsadzenia małych rond wielkomiejskich może wydawać się atrakcyjny, jednak nie jest to optymalne rozwiązanie z kilku powodów. Po pierwsze, magnolie, szczególnie w ich pełnym wzroście, są roślinami dużymi i rozłożystymi, co sprawia, że mogą zdominować przestrzeń i ograniczyć dostęp światła innym roślinom. Ponadto, ich wymagania glebowe są bardziej specyficzne, co może stanowić problem w miejskich warunkach, gdzie gleba jest często uboga i zanieczyszczona. Różaneczniki (Rhododendron sp.) również wymagają szczególnych warunków wzrostu, takich jak kwaśna gleba oraz odpowiednia wilgotność, co czyni je trudnymi do utrzymania w środowisku miejskim, gdzie warunki są zmienne. Zastosowanie laurowiśni (Prunus laurocerasus) może prowadzić do problemów związanych z agresywnym wzrostem, co może zagrażać innym roślinom w otoczeniu. Rośliny te mogą również wymagać intensywnej pielęgnacji, co nie jest zawsze możliwe w przestrzeni publicznej. Wybierając rośliny do obsadzenia małych rond, istotne jest uwzględnienie ich wymagań co do przestrzeni, gleby i pielęgnacji, co powinno prowadzić do wyboru bardziej odpowiednich gatunków, takich jak róże okrywowe, które są lepiej dostosowane do miejskich warunków.
Pytanie 15

Jakiego rodzaju kruszywo używano do stworzenia wierzchniej warstwy nawierzchni ścieżek w klasycznym japońskim ogrodzie?

A. Pumeks przemysłowy.
B. Kruszywo ceglane.
C. Drewno strugane.
D. Grys granitowy.
Grys granitowy jest materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych, co czyni go idealnym do zastosowania jako warstwa ścieralna nawierzchni ścieżek w tradycyjnych ogrodach japońskich. Jego struktura zapewnia odpowiednią trwałość oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej eksploatacji. Grys granitowy charakteryzuje się również estetycznym wyglądem, co wpisuje się w filozofię japońskiego ogrodu, gdzie harmonia z naturą i piękno są niezwykle istotne. Dodatkowo, dobór grysu o odpowiedniej granulacji sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody, co zapobiega erozji i gromadzeniu się wilgoci. W praktyce, stosowanie grysu w ogrodach japońskich często łączy się z innymi elementami krajobrazu, takimi jak kamienie czy żwir, co podkreśla ich organiczny charakter oraz różnorodność tekstur. Warto także zauważyć, że grys granitowy jest zgodny z wieloma standardami budowlanymi dotyczącymi materiałów stosowanych w ogrodnictwie, co potwierdza jego zalety i odpowiedniość do tego typu zastosowań.
Pytanie 16

Nawozy, które zawierają związek chemiczny oznaczony symbolem K2O, są klasyfikowane jako nawozy

A. wieloskładnikowe
B. fosforowe
C. azotowe
D. potasowe
Odpowiedzi fosforowe, azotowe oraz wieloskładnikowe są mylące w kontekście pytania, ponieważ każda z tych grup nawozowych bazuje na innych elementach chemicznych niż potas. Nawozy fosforowe, jak ich nazwa wskazuje, zawierają fosfor, który jest istotny dla rozwoju korzeni oraz kwitnienia roślin, ale nie mają związku z tlenkiem potasu. Azotowe nawozy z kolei, takie jak mocznik czy saletra amonowa, dostarczają azotu, który jest kluczowy dla wzrostu roślin poprzez wspomaganie syntezy białek oraz chlorofilu. Wybierając nawozy, ważne jest zrozumienie, że mieszanie tych grup nawozów nie zastąpi dostarczenia potasu, który jest niezbędny dla zdrowia roślin. Nawozy wieloskładnikowe łączą w sobie różne makro- i mikroelementy, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że zawierają one także potas. Jednakże, brak znajomości specyfiki składników może prowadzić do niewłaściwego nawożenia, co negatywnie wpływa na plony oraz zdrowie roślin. Dlatego kluczowe jest, aby rolnicy i ogrodnicy dokładnie analizowali skład nawozów i ich wpływ na rozwój roślin, aby podejmować świadome decyzje w zakresie nawożenia.
Pytanie 17

Gęste nasadzenia krzewów róży pomarszczonej (Rosa rugosa) stosowane na stromej skarpie mają przede wszystkim zadanie

A. dydaktyczne
B. ochronne
C. badawcze
D. klimatyczne
Odpowiedź ochronna jest prawidłowa, ponieważ gęste nasadzenia krzewów róży pomarszczonej (Rosa rugosa) na stromych skarpach pełnią kluczową rolę w stabilizacji gleby i przeciwdziałaniu erozji. Dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, róża pomarszczona skutecznie utrzymuje glebę na miejscu, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony terenów o dużym nachyleniu. Dobre praktyki w zakresie projektowania krajobrazów zalecają wykorzystanie takich roślin, które nie tylko ładnie wyglądają, ale przede wszystkim mają funkcje ochronne. Ponadto, róża pomarszczona jest odporna na trudne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest idealnym wyborem do zadań związanych z stabilizacją skarp. Warto również zauważyć, że jej nasadzenia mogą pomóc w zwiększeniu bioróżnorodności lokalnych ekosystemów, tworząc siedliska dla różnych gatunków zwierząt i roślin. Zastosowanie podobnych strategii w projektach krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, które kładą nacisk na ochronę zasobów naturalnych oraz minimalizację negatywnego wpływu na środowisko.
Pytanie 18

Gdy tulipany już przekwitną, co należy zrobić?

A. pozostawić kwiaty oraz liście do momentu, aż całkowicie uschną
B. wykopać wszystkie rośliny, oczyszczając cebule z ziemi i odcinając liście
C. ściąć równo z ziemią pęd kwiatowy łącznie z liśćmi
D. usunąć jedynie kwiaty, a liście zostawić do całkowitego zżółknięcia
Usunięcie tylko kwiatów, pozostawiając liście do całkowitego zżółknięcia, jest kluczowym aspektem pielęgnacji tulipanów po ich przekwitnięciu. Liście pełnią istotną rolę w fotosyntezie, dzięki czemu roślina ma możliwość gromadzenia energii w cebuli na następny sezon wegetacyjny. Zżółkłe liście wskazują na to, że proces ten dobiegł końca, a energia została odpowiednio przekazana do cebuli. Pozwolenie liściom na zżółknięcie i naturalne obumarcie nie tylko wspiera zdrowy rozwój cebuli, ale także zwiększa jej odporność na choroby i szkodniki. W praktyce ogrodniczej, najlepszą praktyką jest więc unikanie wcześniejszego przycinania liści, co może osłabić cebulę i wpłynąć na jakość kwitnienia w przyszłym roku. Warto także pamiętać, aby w tym okresie minimalizować podlewanie, ponieważ nadmiar wilgoci może sprzyjać gniciu cebuli. W przypadku uprawy tulipanów w ogrodzie, to podejście jest zgodne z zaleceniami wielu specjalistów zajmujących się florystyką oraz uprawą cebulowych roślin ozdobnych.
Pytanie 19

Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być przeprowadzane w warunkach

A. wietrznych i upalnych
B. bezwietrznych i lekko pochmurnych
C. wietrznych i deszczowych
D. bezwietrznych i słonecznych
Wybór warunków atmosferycznych do wykonywania zabiegów chemicznej ochrony roślin jest kluczowy dla skuteczności tych działań. Odpowiedzi, które sugerują, że można przeprowadzać zabiegi wietrzne, są błędne, ponieważ silny wiatr powoduje, że substancje chemiczne mogą niespodziewanie przemieszczać się na inne obszary, co zwiększa ryzyko ich przedostania się do środowiska oraz może prowadzić do uszkodzenia innych roślin. Takie podejście jest niezgodne z zasadami odpowiedzialnego użytkowania środków ochrony roślin, które nakazują minimalizację wpływu na otoczenie. W przypadku słonecznej pogody, intensywne promieniowanie UV może prowadzić do fotodegradacji niektórych substancji czynnych, co obniża ich skuteczność. Warto zauważyć, że deszczowa pogoda również nie jest korzystna, ponieważ opady mogą spłukiwać środki chemiczne z powierzchni roślin, przez co ich działanie jest ograniczone, a dodatkowo mogą one przedostać się do wód gruntowych. Takie nieprzemyślane decyzje mogą prowadzić do nieefektywności zabiegów oraz szkód w środowisku, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich warunków do przeprowadzania tych zabiegów. Kluczowe jest, aby zawsze brać pod uwagę prognozy pogody oraz specyfikę stosowanych środków chemicznych, aby zminimalizować ryzyko i zoptymalizować efekty zabiegów ochrony roślin.
Pytanie 20

Jakie działania konserwatorskie w zabytkowych ogrodach mają na celu odtworzenie wartości historycznych, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalnej formy, funkcji i programu założenia?

A. Adaptacja
B. Rewitalizacja
C. Rekultywacja
D. Rewaloryzacja
Rewitalizacja, jako termin, odnosi się do działań mających na celu ożywienie i przywrócenie życia do przestrzeni, które utraciły swoje funkcje lub znaczenie w wyniku zaniedbania. Choć może wprowadzać zmiany, nie ma na celu jedynie zachowania pierwotnej formy i funkcji, co jest kluczowe w kontekście ogrodów zabytkowych. Z kolei rekultywacja to proces, który zazwyczaj dotyczy przywracania wartości użytkowych terenów zdegradowanych, co niekoniecznie odnosi się do wartości historycznych ogrodów. Adaptacja polega na dostosowaniu budynków i przestrzeni do nowych funkcji, co często wiąże się z wprowadzeniem istotnych zmian, które mogą zagrażać historycznemu charakterowi obiektu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów z rewaloryzacją, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne cele i metody, które niekoniecznie są zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w działaniach dotyczących ogrodów zabytkowych kierować się standardami i dobrymi praktykami, które chronią oryginalne cechy obiektu.
Pytanie 21

Na etykiecie przypiętej do rośliny przeznaczonej do sprzedaży, wyhodowanej w szkółce, podana jest pełna nazwa łacińska rośliny, cena oraz

A. wymagania siedliskowe, czas kwitnienia oraz zdjęcie rośliny
B. metoda sadzenia, kolor kwiatów oraz wysokość rośliny
C. wysokość rośliny, typ i rozmiar pojemnika
D. cecha odmiany, wymagania glebowe oraz zdjęcie rośliny
Właściwa odpowiedź wskazuje na kluczowe informacje, które są standardowo umieszczane na etykietach roślin sprzedawanych w szkółkach. Wysokość rośliny pozwala klientowi na ocenę, czy dany okaz będzie odpowiedni do jego ogrodu lub przestrzeni, w której planuje go posadzić. Rodzaj pojemnika, w którym roślina jest uprawiana, informuje o jej kondycji oraz wymogach pielęgnacyjnych, takich jak częstotliwość podlewania czy potrzeba przeszczepienia. Właściwy rozmiar pojemnika również wpływa na zdrowie rośliny, gdyż zbyt mały może ograniczać rozwój korzeni, co negatywnie wpłynie na wzrost i kwitnienie. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży ogrodniczej, etykiety powinny dostarczać praktycznych informacji, które pomagają konsumentom podejmować świadome decyzje dotyczące zakupu roślin. Przykładem może być wybór roślin do ogrodu przydomowego, gdzie klienci często kierują się wysokością i pojemnikiem, aby dopasować rośliny do konkretnej aranżacji przestrzeni.
Pytanie 22

Przygotowując podłoże do ukorzeniania sadzonek, jaką mieszaninę należy przygotować?

A. kory z perlitem
B. gliny z piaskiem
C. torfu z piaskiem
D. torfu z gliną
No to fajnie, że wybrałeś torf z piaskiem! To naprawdę dobra opcja, bo ma świetne właściwości. Torf świetnie trzyma wodę, a to ważne, żeby sadzonki miały wilgoć, zwłaszcza na początku. Dodanie piasku sprawia, że wszystko lepiej oddycha i woda nie stoi w miejscu, więc korzenie nie gniją. Z tego, co widziałem, takie połączenie jest często używane w szkółkach czy ogrodnictwie, gdzie młode rośliny potrzebują odpowiednich warunków. Przykładowo, torf z piaskiem świetnie działa przy sadzonkach krzewów owocowych lub innych roślin ozdobnych. Szybciej rosną korzenie i później mają lepszy start. Można też dodać składniki odżywcze do tej mieszanki, co też pomaga w ukorzenianiu, tworząc ekstra warunki dla młodych roślinek.
Pytanie 23

Z jakich roślin można stworzyć zestaw z czerwonymi i czerwono-brązowymi ozdobnymi pędami w okresie zimowym?

A. Bez czarny (Sambucus nigra), pigwowiec pośredni (Chaenomeles × superba)
B. Dereń biały (Cornus alba), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
C. Kalina angielska (Viburnum × carlcephalum), dereń kousa (Cornus kousa)
D. Ognik szkarłatny (Pyracanta coccinea), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
Wybór bez czarnego i pigwowca pośredniego nie jest najlepszy. Te rośliny nie mają tych czerwonych pędów zimą, a to one są tu kluczowe. Bez czarny, choć ma swoje plusy, to bardziej skupia się na liściach i kwiatach, a zimą nie wyglada tak wyraziście jak dereń. Pigwowiec pośredni też jest rośliną kwitnącą i nie zachwyca w zimie intensywnymi kolorami, więc nie nadaje się na zimowe akcenty. Kalina angielska i dereń kousa także nie pasują, bo ich dekoracyjność tkwi w kwiatach i liściach, a nie w zimowych pędach. Ogniki szkarłatne i wawrzynek wilczełyko to też nie jest dobry wybór, bo ognik ma zielone pędy, a wawrzynek zimą nie wygląda atrakcyjnie. Często ludzie mylą rośliny z ładnymi kwiatami i liśćmi z tymi, które mają efektowne pędy, co prowadzi do złych wyborów przy układaniu kompozycji.
Pytanie 24

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. dobrze rozwiniętą rozetę liściową
B. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe
C. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe
D. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty
Wybór odpowiedzi dotyczącej liścieni oraz pierwszych liści właściwych nie uwzględnia kluczowego etapu rozwoju roślin w kontekście ich zastosowania w kwietnikach sezonowych. Liścienie, które są pierwszymi liśćmi rosnącymi z nasion, pełnią głównie funkcję odżywczą, jednak nie mają znaczenia w aspekcie estetycznym i dekoracyjnym. Rośliny w tej fazie rozwoju mogą być słabo widoczne i nie przyciągają wzroku, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań w kwietnikach letnich, które mają na celu stworzenie efektownej aranżacji ogrodowej. Z kolei zamknięte pąki kwiatowe mogą sugerować, że rośliny nie są jeszcze w pełni gotowe do wystawienia na światło i warunki atmosferyczne, które sprzyjają zapylaniu i kwitnieniu. Niezbyt rozwinięta rozetą liściowa również nie wskazuje na pełną gotowość rośliny do sezonu; rośliny powinny mieć dobrze rozwinięte liście właściwe, które pełnią funkcje fotosyntetyczne i wpływają na ogólny wzrost. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że rozwój liści jest wystarczający do oceny kondycji rośliny, jednak w kontekście kwietników sezonowych kluczowe jest skupienie się na kwiatach i pąkach, które są bezpośrednio odpowiedzialne za wizualny efekt końcowy. Niestety, pominięcie tych aspektów prowadzi do nieefektywnego doboru roślin, co może skutkować nieatrakcyjnym wyglądem kompozycji ogrodowej.
Pytanie 25

Jaką metodę nawadniania należy zastosować do krzewów ozdobnych rosnących wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. zamgławianie
B. nawadnianie kropelkowe
C. nawadnianie zalewowe
D. deszczowanie
Nawadnianie zalewowe, choć może wydawać się prostą metodą, w rzeczywistości wiąże się z wieloma wadami. Ta technika polega na zalewaniu gleby wodą, co prowadzi do nierównomiernego rozkładu wilgoci w strefie korzeniowej. Krzewy ozdobne, posadzone wzdłuż ogrodzenia, mogą doświadczać zarówno nadmiaru, jak i niedoboru wody, co negatywnie wpływa na ich zdrowie i rozwój. Dodatkowo, nadmiar wody sprzyja rozwojowi chorób grzybowych, a także może prowadzić do wypłukiwania składników odżywczych z gleby. Deszczowanie z kolei, choć może poprawić ogólną wilgotność powietrza, nie dostarcza wody bezpośrednio do korzeni roślin, co sprawia, że krzewy mogą nie otrzymać wystarczającej ilości wody w okresach suszy. Ta metoda może również zwiększać ryzyko chorób liściowych, ponieważ wilgotne liście sprzyjają rozwojowi patogenów. Zamgławianie, na przykład, jest techniką stosowaną głównie w szkółkach oraz w uprawach intensywnych, ale nie jest efektywne w przypadku krzewów ozdobnych, które wymagają bardziej precyzyjnego nawadniania. Stosowanie tych nieoptymalnych metod często wynika z braku zrozumienia potrzeb roślin oraz ich specyficznych wymagań wodnych, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania nawadnianiem i niezdrowego wzrostu roślin.
Pytanie 26

Jaką cechą charakteryzuje się produkcja szklarniowa?

A. uprawa prowadzona przez cały rok, niezależnie od warunków klimatycznych.
B. ograniczony wybór roślin.
C. zależność sezonowości upraw od warunków klimatycznych.
D. wydłużony czas produkcji związany z niekorzystnymi warunkami klimatycznymi.
Produkcja szklarniowa charakteryzuje się możliwością prowadzenia upraw przez cały rok, co jest możliwe dzięki kontrolowaniu warunków wewnętrznych w szklarni. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod upraw, które są w dużym stopniu uzależnione od pór roku i zmiennych warunków klimatycznych, szklarniowe systemy uprawy pozwalają na stabilne środowisko, które sprzyja wzrostowi roślin. Przykładem może być uprawa pomidorów czy ogórków, które mogą być zbierane niezależnie od pory roku w odpowiednio zarządzanych szklarniach. W praktyce oznacza to, że producenci mogą dostarczać świeże warzywa na rynek przez cały rok, co zwiększa ich konkurencyjność oraz pozwala na lepsze zarządzanie popytem. Dobrze zorganizowana produkcja szklarniowa powinna uwzględniać techniki takie jak automatyczne nawadnianie, systemy wentylacji oraz oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w celu maksymalizacji wydajności oraz jakości plonów.
Pytanie 27

Aby zwalczyć przędziorka chmielowca zauważonego na roślinach, powinno się użyć środków ochrony roślin z kategorii

A. akarycydów
B. moluskocydów
C. fungicydów
D. insektycydów
Zastosowanie moluskocydów, fungicydów czy insektycydów w walce z przędziorkiem chmielowcem jest błędne z kilku powodów. Moluskocydy są środkami ochrony roślin przeznaczonymi do zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, i nie mają wpływu na roztocza. Ich skład chemiczny oraz mechanizm działania nie są dostosowane do zwalczania tego typu szkodników, co sprawia, że ich używanie w tym kontekście byłoby nieefektywne i marnotrawstwem zasobów. Fungicydy z kolei są przeznaczone do ochrony przed chorobami grzybowymi, a ich działanie jest skierowane głównie na grzyby i nie ma zastosowania w walce z przędziorkami, które są stawonogami. Wprowadzenie fungicydów w sytuacji zainfekowania roślin przez przędziorki nie przyniesie korzyści, a może nawet zaszkodzić roślinom poprzez podniesienie poziomu stresu. Insektycydy, choć teoretycznie mogłyby wydawać się odpowiednie, są dedykowane zwalczaniu owadów, a nie roztoczy. Wiele insektycydów nie działa na przędziorki, które są blisko spokrewnione z pajęczakami, a ich struktura biologiczna różni się na tyle, że wymagana jest inna strategia zwalczania. Takie nieprawidłowe podejście może prowadzić do błędnej oceny sytuacji i nieefektywnej walki ze szkodnikami, co w rezultacie prowadzi do strat w plonach i zwiększa ryzyko dalszego rozwoju populacji przędziorków. Zrozumienie różnic między tymi grupami środków ochrony roślin jest kluczowe dla efektywnego zarządzania szkodnikami i chorobami w uprawach rolnych.
Pytanie 28

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 10 cm
B. 40 cm
C. 20 cm
D. 50 cm
Ustawienie pojemników z roślinami w odległości co najmniej 50 cm od krawężników jezdniowych jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni miejskiej. Taka odległość zapewnia odpowiedni margines, aby uniknąć uszkodzenia roślin przez przejeżdżające pojazdy, a także pozwala na swobodne poruszanie się pieszych. W praktyce, przestrzeganie tego standardu jest szczególnie istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie bliskość krawężnika może prowadzić do zniszczenia roślin w wyniku uderzeń lub zalania wodą deszczową z jezdni. Ponadto, ustawienie pojemników w odpowiedniej odległości sprzyja również lepszej cyrkulacji powietrza, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. W wielu miastach stosuje się takie zasady w planowaniu przestrzennym, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zieleni miejskiej, które podkreślają znaczenie ochrony roślin oraz ich wpływu na jakość życia mieszkańców.
Pytanie 29

Jakie narzędzie należy użyć do zmierzenia obwodu pnia drzewa?

A. sznurek konopny
B. węgielnicę
C. pochylnik
D. taśmę mierniczą
Taśma miernicza jest najwłaściwszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ zapewnia dokładność i precyzję, które są niezbędne w leśnictwie oraz w arborystyce. Pierśnica, czyli obwód pnia drzewa na wysokości 130 cm, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Użycie taśmy mierniczej, która jest zaprojektowana specjalnie do pomiarów obwodów, pozwala na uzyskanie wartości, które można łatwo porównać z danymi z badań dendrologicznych oraz z normami branżowymi. Przykładem zastosowania może być ocena potencjału drewna do pozyskania lub monitorowanie wzrostu drzew w ramach projektów badawczych. Ponadto, taśma miernicza jest poręczna i łatwa w użyciu, co czyni ją idealnym narzędziem dla leśników i ekologów, którzy często pracują w terenie.
Pytanie 30

Podstawową rolą, jaką pełni szpaler drzew liściastych oddzielający obszar zabudowany od drogi, jest rola

A. kulturowa
B. klimatyczna
C. estetyczna
D. izolacyjna
Izolacyjna funkcja szpalerów drzew liściastych polega na tworzeniu bariery, która chroni tereny zamieszkane przed niepożądanym hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza związanym z ruchem drogowym. Drzewa tworzą naturalną osłonę, która może zmniejszać prędkość wiatru, co również przyczynia się do poprawy mikroklimatu w okolicy. W praktyce, odpowiednio zaplanowane szpalery mogą nie tylko redukować hałas, ale również poprawiać jakość powietrza, zwiększając absorpcję dwutlenku węgla i innych zanieczyszczeń. Przykładami zastosowania tej funkcji są obszary miejskie, gdzie alejki drzewne są wprowadzane w pobliżu ruchliwych ulic, co pozwala na stworzenie strefy wypoczynkowej z lepszymi warunkami życia dla mieszkańców. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, projektowanie takich przestrzeni powinno uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz wybór gatunków drzew, które najlepiej odpowiadają na potrzeby środowiska oraz społeczności.
Pytanie 31

Jakie materiały budowlane wykorzystuje się do konstrukcji budek lęgowych dla ptaków?

A. Trylinkę, kostkę betonową, płyty kamienne
B. Beton, cegłę, pręty zbrojeniowe
C. Piasek, żwir, kamienie
D. Wiklinę, drewno
Wybór wikliny i drewna jako materiałów do budowy budek lęgowych dla ptaków jest uzasadniony ich naturalnymi właściwościami, które sprzyjają zarówno bezpieczeństwu, jak i komfortowi ptaków. Drewno, będące materiałem organicznym, ma doskonałe właściwości izolacyjne, co chroni jaja i młode ptaki przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei jest elastycznym surowcem, który można łatwo formować i dopasowywać do różnych kształtów budek, co pozwala na tworzenie estetycznych i funkcjonalnych konstrukcji. Dodatkowo, użycie naturalnych materiałów, takich jak drewno i wiklina, wpisuje się w standardy ekologiczne zalecane w ochronie przyrody oraz w dbałości o lokalne gatunki ptaków. Warto zwrócić uwagę na to, że drewno powinno pochodzić z odnawialnych źródeł oraz być odpowiednio przetworzone, aby uniknąć zastosowania chemikaliów, które mogłyby zaszkodzić ptakom. Przykładem dobrych praktyk jest budowa budek z drewna sosnowego, które jest dostępne, tanie i odpowiednie do użytku zewnętrznego, a także zapewnia dobre właściwości termiczne. Używanie naturalnych materiałów nie tylko wspiera dobrostan ptaków, ale również sprzyja ich zachowaniu w lokalnych ekosystemach.
Pytanie 32

Jak powinno się umiejscowić rośliny, aby osiągnąć efekt głębi przestrzennej?

A. Na pierwszym planie rośliny w zimnych kolorach, a w tle w ciepłych barwach
B. Na pierwszym planie rośliny o ciepłych kolorach, a w tle w zimnej kolorystyce
C. Wyższe rośliny na pierwszym planie, a z tyłu niższe
D. Rośliny średniej wysokości na pierwszym planie, a w tle niższe
Poprawna odpowiedź to umiejscowienie roślin o ciepłych barwach na pierwszym planie oraz roślin o zimnej kolorystyce w tle. To podejście wynika z zasad kompozycji przestrzennej, gdzie ciepłe kolory, takie jak czerwienie, pomarańcze czy żółcie, przyciągają uwagę i wydają się bliższe widzowi, podczas gdy zimne kolory, jak błękity czy zielenie, sprawiają wrażenie większej odległości. Przykładem może być ogród, w którym na pierwszym planie sadzimy kwiaty o intensywnych barwach, takie jak nasturcje, a w tle może być łan lawendy. Taki układ tworzy iluzję głębi, co sprawia, że przestrzeń wydaje się bardziej dynamiczna i atrakcyjna. Jest to zgodne z zasadami projektowania krajobrazu, które zalecają stosowanie kontrastów kolorystycznych, aby zwiększyć wizualne zainteresowanie. Dodatkowo, zastosowanie tej techniki w profesjonalnych projektach ogrodowych podkreśla wysoki standard estetyczny oraz dbałość o detale.
Pytanie 33

Jaką rośliną charakteryzującą się zimozielonymi liśćmi jest

A. malwa ogrodowa (Althea rosea)
B. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)
C. krzewuszka cudowna (Weigela florida)
D. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Bukszpan wieczniezielony, czyli Buxus sempervirens, to roślina, która przez cały rok trzyma swoje liście w zieleni. Fajnie się go używa w ogrodach, bo można tworzyć z niego gęste żywopłoty i wygląda naprawdę ładnie w parkach. Jego liście mają eliptyczny kształt i są skórzaste, więc dobrze znoszą różne warunki pogodowe. Z mojego doświadczenia, bukszpan świetnie pasuje do ogrodów formalnych, bo ciągle wygląda estetycznie. Ważne jest, żeby pamiętać, że potrzebuje odpowiedniego stanowiska - najlepiej rośnie w dobrze przepuszczalnej glebie i umiarkowanym słońcu, co ma kluczowe znaczenie dla jego zdrowia i wzrostu.
Pytanie 34

Kainit to nawóz

A. fosforowy
B. azotowy
C. potasowy
D. wapniowy
Kainit jako nawóz potasowy często jest mylony z nawozami fosforowymi, wapniowymi czy azotowymi, co wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy tymi rodzajami nawozów. Nawóz fosforowy, na przykład, jest kluczowy dla rozwoju systemu korzeniowego i kwitnienia roślin, ale nie dostarcza potasu, który jest kluczowy dla wielu aspektów metabolizmu roślin. Z kolei nawozy wapniowe mają na celu poprawę struktury gleby oraz neutralizację kwasowości, co jest istotne w przypadku gleb ubogich w wapń, ale również nie mają one właściwości nawozów potasowych. Azot natomiast stanowi kluczowy element w syntezie białek roślinnych, a nawozy azotowe są często stosowane w celu zwiększenia wzrostu liści i ogólnej masy roślin. Użycie niewłaściwego typu nawozu może prowadzić do niedoboru istotnych składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na plony. Dlatego tak ważne jest, by przed zastosowaniem nawozów zawsze przeprowadzać analizy gleby oraz dostosować odpowiednią dawkę nawozu do konkretnych potrzeb upraw. Ostatecznie, zrozumienie, jakie składniki odżywcze są potrzebne w danym momencie wzrostu roślin, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania nawożeniem.
Pytanie 35

O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy

A. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą
B. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego
C. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem
D. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem
Gatunki drzew o rozłożystych koronach i kruchych pędach wymagają szczególnej troski podczas transportu, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Związanie ich miękkim sznurkiem lub zabezpieczenie siatką z tworzywa sztucznego to sprawdzone metody, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także ochronę delikatnych gałęzi. Miękki sznurek, użyty do wiązania, nie powoduje podrażnień kory i nieuszkadza pędów, co jest kluczowe w przypadku wrażliwych gatunków. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, pozwala na odpowiednią wentylację i widoczność, a jednocześnie skutecznie chroni przed mechanicznymi uszkodzeniami. Praktycznie, kiedy przewozimy młode drzewka na działkę, warto je odpowiednio zabezpieczyć, aby uniknąć złamań podczas wstrząsów w transporcie. W branży ogrodniczej i leśnej stosowanie takich metod jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają odpowiednie pakowanie roślin przed ich przewozem.
Pytanie 36

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
B. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
C. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
D. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem, który wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń. Wiele osób wprowadza się w błąd, sądząc, że kosztorys można opracować wyłącznie na podstawie wartości kosztorysowej materiałów i sprzętu czy też poprzez zsumowanie kosztów ogólnych budowy. Takie podejście jest jednak niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych ilości materiałów oraz pracy, co może prowadzić do poważnych niedoszacowań lub przeszacowań kosztów całego projektu. Kolejnym błędnym założeniem jest pominięcie obmiaru, który jest podstawą do oszacowania rzeczywistych potrzeb na każdym etapie budowy. Bez dokładnych danych o obmiarze, nawet najlepiej oszacowane ceny jednostkowe mogą prowadzić do nieefektywności i nieprzewidzianych wydatków. Dodatkowo, planowany zysk nie powinien być częścią obliczeń kosztów bezpośrednich, gdyż to są aspekty, które należą do kalkulacji kosztów całkowitych projektu. W praktyce, pominięcie kluczowych elementów, takich jak obmiar czy odpowiednie nakłady pracy, prowadzi do błędnej interpretacji kosztów i może zagrażać całemu procesowi budowlanym. Dlatego tak istotne jest, aby przy tworzeniu kosztorysów bazować na solidnych podstawach, które obejmują zarówno obmiar, jak i rzetelne ceny jednostkowe, w pełni odzwierciedlające rzeczywiste potrzeby projektu.
Pytanie 37

Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to

A. pergoia
B. trejaż
C. bindaż
D. bramka
Bindaż, trejaż i bramka to różne elementy ogrodowej architektury, ale nie pasują do definicji, którą opisano w pytaniu. Bindaż z reguły odnosi się do wzmacniania i łączenia elementów budowlanych, a nie do tworzenia ażurowej struktury. W budowlance bindaż służy głównie do stabilizacji murów, a nie ma estetyki w ogrodach. Trejaż z kolei jest bardziej prostą konstrukcją, która pomaga podtrzymywać rośliny, ale nie ma dwóch rzędów słupów, więc nie mieści się w kontekście pytania. Często się go myli z bramką, która w ogóle nie ma poziomej konstrukcji podtrzymującej, a raczej chodzi o małe ogrodzenia lub przejścia. Łatwo popełnić błąd, myląc te pojęcia, bo wszystkie są w jakiś sposób związane z roślinami i ogrodami. Jednak każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne funkcje, które są inne niż w przypadku pergoi. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dokładnie rozumieć terminologię związaną z architekturą ogrodową.
Pytanie 38

Jaką ilość m3 ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m3 na 100 m2?

A. 18,48 m3
B. 184,80 m3
C. 12,83 m3
D. 128,33 m3
Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m3 na 100 m2. Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m2 mieści się w 1 200 m2, co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m3 = 184,80 m3. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m3 ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.
Pytanie 39

Do formowania wysokich żywopłotów należy wybrać zestaw roślin:

A. jałowiec pośredni (Juniperus x media) oraz żywotnik wschodni (Thuja orientalis)
B. modrzew europejski (Larix decidua) oraz świerk pospolity (Picea abies)
C. jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca)
D. jodła pospolita (Abies alba) i sosna pospolita (Pinus sylvestris)
Wybór roślin do formowania wysokich żywopłotów jest kluczowy, a podane alternatywy nie spełniają wymogów związanych z ich właściwościami. Jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca) mogą być zbyt luźne w pokroju, co ogranicza ich zdolność do tworzenia zwartej struktury żywopłotu. Choć są to piękne drzewa, ich naturalny wzrost nie sprzyja kształtowaniu wysokich żywopłotów, co może prowadzić do wrażenia nieporządku w ogrodzie. Modrzew europejski (Larix decidua) i świerk pospolity (Picea abies) są bardziej odpowiednie, ponieważ ich gęstości i struktura umożliwiają osiągnięcie pożądanej formy. Kolejne połączenie jodły pospolitej (Abies alba) z sosną pospolitą (Pinus sylvestris) również jest problematyczne, ponieważ sosna ma tendencję do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do „rozmycia” linii żywopłotu. Ważne jest, aby unikać roślin, które nie mają naturalnej tendencji do gęstego wzrostu lub które mogą być zbyt szerokie. Jałowiec pośredni (Juniperus x media) i żywotnik wschodni (Thuja orientalis) to z kolei rośliny, które dobrze rosną, ale ich forma nie zawsze jest stabilna w wyższych żywopłotach, co czyni je mniej odpowiednimi do tego celu. Zrozumienie właściwych właściwości roślin jest kluczowe przy tworzeniu trwałych i estetycznych żywopłotów, dlatego wybór odpowiednich gatunków jest fundamentem dobrego projektu ogrodowego.
Pytanie 40

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
B. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
C. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
D. ugniatania oraz poziomowania trawników
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej