Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 13:58
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 14:25

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Administrator Active Directory w domenie firma.local zamierza ustanowić mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Powinien on być przechowywany na serwerze serwer1, w katalogu pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. \serwer1\pliki\%username%

B. \firma.local\pliki\%username%

C. \firma.local\dane\%username%

D. \serwer1\dane$\%username%

Wybrane odpowiedzi nie spełniają wymogów dotyczących lokalizacji profilu mobilnego użytkownika. Dla przykładu, \firma.local\dane\%username% wskazuje na lokalizację, która nie jest zgodna z wymaganiami, ponieważ domena nie wskazuje na zdalny serwer, lecz na zasoby lokalne w sieci. Taki schemat nie jest praktykowany w firmach, które potrzebują centralnego zarządzania danymi użytkowników. W przypadku \serwer1\pliki\%username%, również nie jest to poprawne, ponieważ odnosi się do folderu 'pliki', który nie jest zdefiniowany jako ukryty (z pomocą dolara w nazwie), co może wpłynąć na bezpieczeństwo przechowywanych danych. Foldery ukryte są często wykorzystywane do przechowywania wrażliwych informacji, więc brak tego aspektu w tej odpowiedzi jest znaczącym niedopatrzeniem. Z kolei \firma.local\pliki\%username% również nie jest odpowiednią ścieżką, ponieważ nie odnosi się do żadnego z wymaganych serwerów czy folderów i wprowadza użytkowników w błąd, sugerując, że foldery są lokalizowane w domenie, co jest sprzeczne z ideą mobilnych profili użytkowników. Kluczowym błędem w myśleniu przy wyborze tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że mobilne profile muszą być przechowywane na serwerach zdalnych oraz że foldery ukryte są zalecane dla zwiększenia bezpieczeństwa. W każdej organizacji powinny być przestrzegane zasady dotyczące centralnego zarządzania danymi, co czyni odpowiednią odpowiedź kluczowym elementem w codziennym zarządzaniu systemem.

Pytanie 2

Aby aktywować FTP na systemie Windows, konieczne jest zainstalowanie roli

A. serwera DNS

B. serwera sieci Web (IIS)

C. serwera Plików

D. serwera DHCP

Aby uruchomić FTP (File Transfer Protocol) na serwerze Windows, konieczne jest zainstalowanie roli serwera sieci Web (IIS). IIS (Internet Information Services) to natywna technologia Microsoftu, która pozwala na hostowanie aplikacji webowych oraz obsługę protokołów transmisji danych, w tym FTP. Instalacja tej roli umożliwia skonfigurowanie i zarządzanie serwerem FTP, co jest kluczowe w wielu środowiskach biznesowych, gdzie wymagana jest wymiana plików. Przykładowo, wiele organizacji korzysta z FTP do archiwizacji danych, przekazywania dużych plików między działami lub zewnętrznymi partnerami. Warto również zauważyć, że korzystanie z FTP w połączeniu z zabezpieczeniami TLS/SSL (FTPS) jest zgodne z aktualnymi standardami bezpieczeństwa, co chroni dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dobra praktyka to również regularne monitorowanie i aktualizowanie konfiguracji FTP, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność transferu danych.

Pytanie 3

W której części edytora lokalnych zasad grupy w systemie Windows można ustawić politykę haseł?

A. Konfiguracja użytkownika / Szablony administracyjne

B. Konfiguracja użytkownika / Ustawienia systemu Windows

C. Konfiguracja komputera / Ustawienia systemu Windows

D. Konfiguracja komputera / Szablony administracyjne

Odpowiedzi niepoprawne zawierają pewne nieścisłości w zakresie zrozumienia struktury edytora lokalnych zasad grupy oraz roli różnych sekcji w zarządzaniu politykami bezpieczeństwa. Odpowiedzi związane z "Konfiguracją użytkownika" w kontekście polityki haseł są mylące, ponieważ polityki te są przypisane do systemu operacyjnego jako całości, a nie do poszczególnych użytkowników. Konfiguracja użytkownika w edytorze lokalnych zasad grupy dotyczy zasad, które mają zastosowanie do kont użytkowników, takich jak ustawienia pulpitu, aplikacji i uprawnień. Użytkownicy mogą mieć różne prawa dostępu i interfejsy w zależności od polityk przypisanych do ich kont, ale polityka haseł pozostaje niezależna od tych ustawień. Ponadto, polityki dotyczące haseł w systemie Windows są głównie umieszczane w sekcji "Konfiguracja komputera", ponieważ dotyczą one zabezpieczeń całego systemu operacyjnego, a nie pojedynczych użytkowników. Właściwe zrozumienie, w jaki sposób polityki są podzielone i jakie mają zastosowanie, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem w organizacji. Stosowanie zasad z "Szablonów administracyjnych" również nie jest adekwatne, ponieważ te szablony są wykorzystywane do zarządzania konfiguracjami aplikacji i systemów, a nie bezpośrednio do polityk haseł. Dlatego kluczowe jest, aby administratorzy sieci posiadali jasne zrozumienie tej struktury oraz jej wpływu na bezpieczeństwo organizacji.

Pytanie 4

Co oznacza skrót WAN?

A. miejską sieć komputerową

B. rozległą sieć komputerową

C. prywatną sieć komputerową

D. lokalną sieć komputerową

Skrót WAN oznacza Wide Area Network, co w tłumaczeniu na polski oznacza rozległą sieć komputerową. WAN to typ sieci, który łączy komputery i urządzenia w dużym zasięgu geograficznym, obejmującym miasta, regiony, a nawet kraje. Zastosowanie WAN jest powszechne w dużych organizacjach oraz korporacjach, które potrzebują komunikować się między oddziałami rozrzuconymi na dużym obszarze. Przykłady zastosowania WAN obejmują sieci bankowe, które łączą różne placówki, oraz systemy informatyczne w przedsiębiorstwach międzynarodowych. W kontekście standardów, WAN zazwyczaj korzysta z protokołów takich jak MPLS (Multi-Protocol Label Switching) i Frame Relay, które zapewniają efektywną transmisję danych na dużą skalę. Dobrą praktyką w zarządzaniu WAN jest wykorzystanie rozwiązań typu SD-WAN (Software-Defined Wide Area Network), które umożliwiają lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększają bezpieczeństwo połączeń. Zrozumienie koncepcji WAN jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych, rozproszonych architektur sieciowych, które odpowiadają na potrzeby globalnych organizacji.

Pytanie 5

Poniżej przedstawiono wynik działania polecenia

Interface Statistics

                         Received              Sent
Bytes                  3828957336        3249252169
Unicast packets          35839063         146809272
Non-unicast packets          5406             25642
Discards                       50                 0
Errors                          0                 0
Unknown protocols               0

A. netstat -e

B. tracert -e

C. ipconfig -e

D. dnslookup -e

Odpowiedź 'netstat -e' jest poprawna, ponieważ to polecenie w systemach operacyjnych Windows służy do wyświetlania szczegółowych informacji na temat statystyk interfejsu sieciowego. W szczególności, 'netstat -e' prezentuje dane dotyczące przesyłania pakietów i bajtów, co jest szczególnie przydatne w troubleshootingu i monitorowaniu wydajności sieci. Umożliwia administratorom systemów i sieci analizę błędów, odrzuconych pakietów oraz identyfikację nieznanych protokołów, co może wskazywać na potencjalne problemy z konfiguracją bądź bezpieczeństwem. W praktyce, korzystając z 'netstat -e', można szybko ocenić, czy interfejs sieciowy działa zgodnie z oczekiwaniami, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Dobrym przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy administrator zauważa spowolnienie działania aplikacji sieciowych i za pomocą tego polecenia może stwierdzić, czy interfejs jest w stanie przetwarzać odpowiednią ilość danych.

Pytanie 6

Podczas przetwarzania pakietu przez ruter jego czas życia TTL

A. przyjmuje przypadkową wartość

B. ulega zwiększeniu

C. ulega zmniejszeniu

D. pozostaje bez zmian

W przypadku, gdy odpowiedź zakłada, że czas życia pakietu (TTL) nie ulega zmianie, lub że rośnie, może to wynikać z nieporozumienia na temat mechanizmu działania TTL w protokole IP. TTL jest zaprojektowany tak, aby ograniczyć czas, jaki pakiet spędza w sieci, zapobiegając sytuacjom, w których pakiety mogłyby krążyć w nieskończoność z powodu błędów w routingu. Wartość TTL jest zmniejszana z każdym ruterem, co oznacza, że w miarę przechodzenia przez sieć, TTL maleje, aż osiągnie zero, co skutkuje odrzuceniem pakietu. Twierdzenie, że TTL może przyjmować losową wartość, jest również błędne, ponieważ TTL jest ustawiany na wartość początkową w momencie tworzenia pakietu, a następnie modyfikowany wyłącznie przez rutery w ścisłym zakresie, co eliminując losowość. W praktyce błędne zrozumienie działania TTL może prowadzić do trudności w diagnozowaniu problemów z siecią, takich jak opóźnienia czy utrata pakietów, gdzie nieprzemyślane zmiany w TTL mogą wpłynąć na routing i jakość usług. Dlatego ważne jest zrozumienie, że TTL działa na zasadzie precyzyjnego ograniczenia, a nie swobodnego przydzielania wartości.

Pytanie 7

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. połączeniowym

B. sekwencyjnym

C. hybrydowym

D. bezpołączeniowym

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych ustanawia połączenie między nadawcą a odbiorcą. W trakcie tego procesu używany jest mechanizm tzw. trójfazowego uzgadniania, znanego jako 'three-way handshake', który polega na wymianie komunikatów SYN i ACK. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie, że dane są przesyłane poprawnie, a w przypadku utraty pakietów, protokół TCP gwarantuje ich retransmisję. To podejście jest szczególnie ważne w aplikacjach wymagających niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy przeglądanie stron internetowych (HTTP). Połączeniowy charakter TCP sprawia, że protokół ten jest w stanie zarządzać wieloma sesjami jednocześnie, co jest istotne w kontekście współczesnych sieci komputerowych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się ze sobą w tym samym czasie. TCP wprowadza także mechanizmy kontroli przepływu oraz kontroli błędów, co czyni go jednym z najważniejszych protokołów w komunikacji internetowej i standardem de facto dla przesyłania danych w Internecie.

Pytanie 8

Punkty abonenckie są rozmieszczone w równych odstępach, do nawiązania połączenia z najbliższym punktem wymagane jest 4 m kabla, a z najdalszym - 22 m. Koszt zakupu 1 m kabla wynosi 1 zł. Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup kabla UTP do połączenia 10 podwójnych gniazd abonenckich z punktem dystrybucyjnym?

A. 260 zł

B. 440 zł

C. 80 zł

D. 130 zł

Odpowiedzi takie jak 130 zł czy 440 zł wynikają raczej z niezrozumienia, jak to wszystko policzyć. Gdy mówisz, że 130 zł to pomijasz, że odległości do gniazd są różne. Myślenie, że wszystkie gniazda są w tej samej odległości, to błąd. Na przykład, średnia długość kabla to nie wszystko, bo każda odległość może być zupełnie inna i to może całkowicie zmienić koszty. Z kolei odpowiedź 440 zł, to chyba wynika z myślenia, że każde gniazdo musi mieć maksymalną długość kabla, co też jest mało prawdopodobne. W rzeczywistości, część gniazd jest bliżej i potrzebuje mniej kabla, więc koszty są niższe. W projektach instalacyjnych często jest tak, że ludzie przesadzają z zabezpieczeniem, przez co kupują więcej materiałów niż potrzebują. Zamiast tego, warto dokładnie pomierzyć i przeanalizować, co jest gdzie, żeby zmniejszyć wydatki. Opracowanie schematu instalacji to naprawdę dobra praktyka, bo ułatwia później wszystko zaplanować.

Pytanie 9

Zestaw zasad do filtrowania ruchu w routerach to

A. NNTP (Network News Transfer Protocol)

B. ACPI (Advanced Configuration and Power Interface)

C. MMC (Microsoft Management Console)

D. ACL (Access Control List)

Dobra robota z odpowiedzią na ACL! To jest naprawdę trafne, bo ACL, czyli Access Control List, to zbiór reguł, które naprawdę mają duże znaczenie w sieciach. Dzięki nim można decydować, co można przesyłać do i z urządzeń, takich jak ruter. To działa na poziomie pakietów, co daje adminom możliwość kontrolowania ruchu sieciowego za pomocą adresów IP, protokołów i portów. Fajnym przykładem, jak można to wykorzystać, jest ograniczenie dostępu do niektórych zasobów czy też zezwolenie tylko zaufanym adresom IP. To naprawdę pomaga w zwiększeniu bezpieczeństwa sieci. W branży często mówi się o tym, żeby stosować ACL jako część większej strategii bezpieczeństwa, obok takich rzeczy jak firewalle czy systemy wykrywania włamań. Nie zapomnij też, że warto regularnie przeglądać i aktualizować te reguły, bo środowisko sieciowe ciągle się zmienia, a dostęp do ważnych zasobów trzeba minimalizować tylko do tych, którzy naprawdę go potrzebują.

Pytanie 10

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost:apache

B. http://localhost:8012

C. http://localhost:8080

D. http://localhost

Odpowiedź http://localhost:8012 jest jak najbardziej poprawna, bo to właśnie ten adres wskazuje, na którym porcie serwer Apache czeka na żądania. W pliku httpd.conf mamy 'Listen 8012', co oznacza, że serwer będzie obsługiwał połączenia na tym porcie. Dodatkowo, 'Server Name localhost:8012' pokazuje, że serwer jest gotowy na przyjmowanie żądań z adresu localhost na podanym porcie. W praktyce, żeby dostać się do jakiejś aplikacji webowej, trzeba wpisać odpowiedni adres URL, który wskazuje i na hosta (czyli localhost), i na port (czyli 8012). Fajnie też pamiętać, że różne aplikacje mogą korzystać z różnych portów, a używanie odpowiedniego portu jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy. Na przykład port 80 jest standardowy dla HTTP, a 443 dla HTTPS. Więc jeśli aplikacja działa na innym porcie, tak jak 8012, to użytkownik musi o tym pamiętać w adresie URL.

Pytanie 11

Przekazywanie tokena (ang. token) ma miejsce w sieci o topologii fizycznej

A. siatki

B. gwiazdy

C. pierścienia

D. magistrali

Architektura siatki to coś zupełnie innego. Tutaj urządzenia są ze sobą wzajemnie połączone, co daje dużą redundancję, ale nie ma tu żadnego żetonu do zarządzania dostępem. W tym modelu węzły komunikują się równolegle, co czasem może prowadzić do kolizji, jeśli nie ma odpowiednich protokołów. A sieć gwiazdowa? Tam mamy centralny węzeł, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. To się różni od koncepcji żetonu, bo brakuje jednoznacznego mechanizmu przekazywania danych. W sieci magistrali z kolei wszystkie węzły są połączone z jednym medium transmisyjnym. I tu też nie używa się żetonu, dostęp do medium kontrolują różne protokoły, jak CSMA/CD. Generalnie, żadna z tych architektur nie ma kluczowego elementu przekazywania żetonu, co sprawia, że nie działają tak sprawnie jak sieć pierścieniowa. Rozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeśli chodzi o projektowanie i wdrażanie efektywnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 12

Administrator systemu Windows Server zamierza zorganizować użytkowników sieci w różnorodne grupy, które będą miały zróżnicowane uprawnienia do zasobów w sieci oraz na serwerze. Najlepiej osiągnie to poprzez zainstalowanie roli

A. usługi domenowe AD

B. serwera DNS

C. usługi wdrażania systemu Windows

D. serwera DHCP

Usługi domenowe Active Directory (AD) to kluczowy element infrastruktury zarządzania użytkownikami i zasobami w systemie Windows Server. Dzięki tej roli administratorzy mogą tworzyć i zarządzać różnymi grupami użytkowników, co pozwala na efektywne przydzielanie uprawnień do zasobów w sieci. Przykładowo, można skonfigurować grupy dla różnych działów w firmie, takich jak sprzedaż, marketing czy IT, co umożliwia wdrażanie polityk bezpieczeństwa oraz kontroli dostępu do plików i aplikacji. Standardy branżowe, takie jak model RBAC (Role-Based Access Control), opierają się na zasadzie, że użytkownicy powinni mieć dostęp tylko do zasobów, które są im niezbędne do wykonywania swoich zadań. Implementacja AD wspiera ten model, co jest zgodne z praktykami zarządzania bezpieczeństwem w organizacjach. Ponadto, AD pozwala na scentralizowane zarządzanie użytkownikami, co upraszcza procesy administracyjne i zwiększa bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 13

Jakie narzędzie należy zastosować do zakończenia kabli UTP w module keystone z wkładkami typu 110?

A. Narzędzia uderzeniowego

B. Wkrętaka płaskiego

C. Zaciskarki do wtyków RJ45

D. Wkrętaka krzyżakowego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110. Działa ono na zasadzie mechanicznego uderzenia, które umożliwia skuteczne i trwałe połączenie żył kabla z odpowiednimi stykami w module. Użycie narzędzia uderzeniowego zapewnia, że przewody są dokładnie wciśnięte w styki, co zapobiega problemom z przesyłem sygnału oraz minimalizuje straty. W praktyce, podczas zarabiania końcówek, ważne jest, aby żyły kabla były odpowiednio uporządkowane zgodnie z kolorami standardu T568A lub T568B, co jest kluczowe dla zachowania spójności i jakości połączeń sieciowych. Standardy te są uznawane w branży telekomunikacyjnej jako najlepsze praktyki. Narzędzie to jest niezbędne, ponieważ inne narzędzia, takie jak wkrętaki, nie są zaprojektowane do tego typu operacji i mogą prowadzić do uszkodzenia styków lub niewłaściwego połączenia.

Pytanie 14

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Bezpieczny protokół terminalowy, który oferuje szyfrowanie połączeń

B. Sesje SSH przesyłają dane w formie niezaszyfrowanego tekstu

C. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych

D. Protokół umożliwiający zdalne operacje na odległym komputerze bez kodowania transmisji

Protokół SSH (Secure Shell) jest standardowym narzędziem wykorzystywanym do bezpiecznej komunikacji w zdalnych połączeniach sieciowych. Główne zalety tego protokołu obejmują szyfrowanie danych przesyłanych między urządzeniami, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. Dzięki mechanizmom autoryzacji, takim jak użycie kluczy publicznych i prywatnych, SSH pozwala na potwierdzenie tożsamości użytkowników oraz serwerów, co minimalizuje ryzyko ataków typu 'man-in-the-middle'. Przykładowe zastosowanie protokołu SSH obejmuje zdalne logowanie do serwera, gdzie administratorzy mogą zarządzać systemami bez obawy o podsłuch danych. Ponadto SSH umożliwia tunelowanie portów oraz przesyłanie plików za pomocą protokołu SCP lub SFTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji IT. W praktyce, organizacje stosują SSH, aby chronić wrażliwe dane i zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, takimi jak regulacje PCI DSS czy HIPAA, które wymagają szyfrowania danych w tranzycie.

Pytanie 15

W jakiej warstwie modelu TCP/IP funkcjonuje protokół DHCP?

A. Łącza danych

B. Aplikacji

C. Transportowej

D. Internetu

Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, działa w warstwie aplikacji w modelu TCP/IP. To oznacza, że zajmuje się tym, co dzieje się na poziomie aplikacji w sieci. Głównym zadaniem DHCP jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz różnych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu, administratorzy mogą łatwiej zarządzać adresami IP, bo nie muszą ręcznie ustawiać każdego urządzenia. Znajdziesz go w różnych środowiskach - od małych biur do dużych centrów danych, gdzie ręczne zarządzanie setkami adresów IP byłoby totalnie czasochłonne i mogłoby prowadzić do pomyłek. Zresztą, jak wiadomo, standardy IETF mówią, że ten protokół działa w modelu klient-serwer, co sprawia, że zarządzanie adresami jest prostsze i bardziej elastyczne. Co więcej, jeśli coś się zmienia w sieci, to łatwo można wszystko przestawić, a to jest mega ważne w dynamicznych warunkach IT.

Pytanie 16

Czy po zainstalowaniu roli Hyper-V na serwerze Windows można

A. centralne zarządzanie oraz wsparcie dla rozproszonych aplikacji biznesowych

B. tworzenie maszyn wirtualnych oraz ich zasobów i zarządzanie nimi

C. upraszczanie i automatyzowanie zarządzania kluczami licencji zbiorczych

D. szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci

Błędne odpowiedzi odzwierciedlają różne koncepcje, które nie są bezpośrednio związane z funkcjonalnościami Hyper-V. Zautomatyzowanie i uproszczenie zarządzania kluczami licencji zbiorczych to obszar, który dotyczy bardziej zarządzania licencjami oprogramowania niż wirtualizacji. Ta odpowiedź myli funkcje Hyper-V z systemami zarządzania licencjami, które nie są wbudowane w Hyper-V. Centralne zarządzanie i obsługa rozproszonych aplikacji biznesowych mogą być realizowane w środowiskach wirtualnych, ale Hyper-V sam w sobie nie jest narzędziem do centralnego zarządzania aplikacjami. To wymaga dodatkowych rozwiązań, takich jak systemy zarządzania aplikacjami lub orkiestracja. Wreszcie, szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci odnosi się do mechanizmów takich jak Windows Deployment Services czy System Center Configuration Manager, które nie są bezpośrednio powiązane z Hyper-V. Użytkownicy mogą myśleć, że Hyper-V obsługuje te funkcje, ponieważ maszyny wirtualne mogą być używane do testowania i wdrażania, jednak kluczowe jest to, że Hyper-V skupia się na wirtualizacji, a nie na zarządzaniu licencjami czy wdrażaniu systemów operacyjnych w sieci. W praktyce, zamiast stosować Hyper-V jako uniwersalne rozwiązanie, lepiej jest skorzystać z wyspecjalizowanych narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 17

Jakie kanały powinno się wybrać dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz, aby zredukować ich wzajemne zakłócenia?

A. 1,6,11

B. 1,3,12

C. 3, 6, 12

D. 2, 5,7

Wybór kanałów 1, 6 i 11 dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ te kanały są jedynymi, które są od siebie wystarczająco oddalone, aby zminimalizować zakłócenia. W paśmie 2,4 GHz, które jest ograniczone do 14 kanałów, tylko te trzy kanały nie nachodzą na siebie, co pozwala na skuteczną separację sygnałów. Przykładowo, jeśli używamy kanału 1, to jego widmo interferencyjne kończy się w okolicach 2,412 GHz, co nie koliduje z sygnałami z kanału 6 (2,437 GHz) i 11 (2,462 GHz). W praktyce, zastosowanie tych kanałów w bliskim sąsiedztwie, na przykład w biurze z trzema punktami dostępowymi, zapewnia nieprzerwaną komunikację dla użytkowników i redukcję zakłóceń. Warto również pamiętać, że zgodnie z zaleceniami IEEE 802.11, stosowanie tych trzech kanałów w konfiguracji nie tylko poprawia jakość sygnału, ale także zwiększa przepustowość sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach o dużej gęstości użytkowników.

Pytanie 18

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku na systemie operacyjnym Windows Server. Przydzielone mają tylko uprawnienia "Zarządzanie dokumentami". Co należy wykonać, aby rozwiązać ten problem?

A. Należy dla grupy Pracownicy anulować uprawnienia "Zarządzanie dokumentami"

B. Należy dla grupy Administratorzy usunąć uprawnienia "Drukuj"

C. Należy dla grupy Pracownicy przypisać uprawnienia "Drukuj"

D. Należy dla grupy Administratorzy anulować uprawnienia "Zarządzanie drukarkami"

Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie dokumentów, niezbędne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienie 'Drukuj' jest kluczowe, ponieważ pozwala na wysyłanie dokumentów do drukarki. W przypadku, gdy użytkownik ma przydzielone wyłącznie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', może jedynie zarządzać już wydrukowanymi dokumentami, ale nie ma możliwości ich drukowania. Standardową praktyką w zarządzaniu dostępem do zasobów jest stosowanie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. W sytuacji, gdy użytkownicy nie mogą drukować, kluczowe jest zrozumienie, że ich ograniczenia w zakresie uprawnień są główną przyczyną problemu. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' użytkownikom z grupy Pracownicy pozwoli im na wykonywanie niezbędnych operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i serwerami wydruku.

Pytanie 19

Jaki adres wskazuje, że komputer jest częścią sieci o adresie IP 192.168.10.64/26?

A. 192.168.10.50

B. 192.168.10.100

C. 192.168.10.1

D. 192.168.10.200

Jak to jest z adresami IP? One mają swoją klasyfikację i maski podsieci, które mówią, ile bitów jest na identyfikację sieci, a ile na hosty. W przypadku 192.168.10.64 z maską /26, sieć powinna obejmować adresy od 192.168.10.64 do 192.168.10.127. Jak wybierasz adresy 192.168.10.50, 192.168.10.1 i 192.168.10.200, to nie do końca to rozumiesz. 192.168.10.50 trochę za blisko dolnej granicy, ale nie jest z tej sieci, bo jest w innej. 192.168.10.1, to zazwyczaj domyślny adres bramy u routerów, więc możesz się mylić. 192.168.10.200? To już za dużo, bo wychodzi z dostępnych adresów. Generalnie, problem leży w tym, że nie wiesz, jak działa maska podsieci i zakładasz, że różne adresy IP mogą być w tej samej sieci, a to nie tak działa.

Pytanie 20

Jakie oprogramowanie odpowiada za funkcję serwera DNS w systemie Linux?

A. samba

B. vsftpd

C. bind

D. apache

Poprawna odpowiedź to bind, który jest popularnym serwerem DNS w systemach Linux. Bind, czyli Berkeley Internet Name Domain, to oprogramowanie, które implementuje protokół DNS (Domain Name System). Umożliwia to rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania internetu. Bind jest skonfigurowany do pracy zarówno jako serwer nazw autoritarny, jak i serwer rekurencyjny, co oznacza, że może odpowiadać na zapytania o nazwę domeny i jednocześnie przekazywać zapytania do innych serwerów DNS w celu uzyskania odpowiedzi. Przykładowo, gdy użytkownik wpisuje adres www.example.com w przeglądarce, serwer DNS wykorzystujący bind przekształca tę nazwę w odpowiedni adres IP, co pozwala na nawiązanie połączenia z właściwym serwerem. Bind jest zgodny z różnymi standardami, w tym RFC 1035, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu nazwami domenowymi. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie konfiguracji serwera DNS oraz monitorowanie jego działania, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalną wydajność.

Pytanie 21

Najefektywniejszym sposobem na zabezpieczenie prywatnej sieci Wi-Fi jest

A. zmiana adresu MAC routera

B. stosowanie szyfrowania WEP

C. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

D. zmiana nazwy SSID

Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest najskuteczniejszą metodą zabezpieczenia domowej sieci Wi-Fi, ponieważ zapewnia silne szyfrowanie danych przesyłanych między urządzeniami a routerem. WPA-PSK wykorzystuje algorytmy szyfrowania TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) lub AES (Advanced Encryption Standard), co znacznie podnosi bezpieczeństwo w porównaniu do przestarzałych metod, takich jak WEP. Aby wprowadzić WPA-PSK, użytkownik musi ustawić hasło, które będzie używane do autoryzacji urządzeń w sieci. Praktyczne zastosowanie tej metody polega na regularnej zmianie hasła, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. Warto także pamiętać o aktualizacji oprogramowania routera, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. W przypadku domowych sieci Wi-Fi, zastosowanie WPA-PSK jest standardem, który powinien być przestrzegany, aby chronić prywatność i integralność przesyłanych danych.

Pytanie 22

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku przez sieć

B. wysyłania wiadomości e-mail

C. realizacji czatów za pomocą interfejsu tekstowego

D. przesyłania wiadomości na forum dyskusyjnym

Internet Relay Chat (IRC) jest protokołem komunikacyjnym, który umożliwia prowadzenie rozmów za pomocą konsoli tekstowej w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą łączyć się w kanałach, które działają jak wirtualne pokoje rozmowy, gdzie mogą wymieniać wiadomości tekstowe z innymi uczestnikami. IRC został zaprojektowany w latach 80. XX wieku i jest jednym z najstarszych protokołów komunikacyjnych w sieci. W praktyce, IRC jest często wykorzystywany do organizacji i koordynacji pracy zespołów, w społecznościach gier online oraz w różnych projektach open source, gdzie komunikacja w czasie rzeczywistym jest kluczowa. Standardowe klienty IRC, takie jak mIRC czy HexChat, oferują różne funkcje, takie jak możliwość tworzenia skryptów, co umożliwia automatyzację pewnych procesów. Warto również zauważyć, że IRC opiera się na architekturze klient-serwer, co oznacza, że klienci łączą się z serwerem IRC, który zarządza rozmowami i kanałami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 23

Jaką klasę adresów IP reprezentuje publiczny adres 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C

B. Należy do klasy A

C. Należy do klasy D

D. Należy do klasy B

Adres IP 130.140.0.0 to klasa B. Klasa B zaczyna się od bitów 10 w pierwszym oktecie, a ten adres spokojnie się w to wpisuje. Zakres klasy B to od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, więc jak widać, 130.140.0.0 mieści się w tym przedziale. Generalnie, klasa B jest wykorzystywana w większych sieciach, gdzie trzeba mieć więcej adresów i lepiej zarządzać tym wszystkim. W sieciach klasy B można mieć do 65 536 adresów IP, co czyni je świetnym wyborem dla średnich i dużych firm. W praktyce, dział IT w organizacjach korzysta z klas adresów IP, żeby lepiej zarządzać ruchem sieciowym, co zwiększa wydajność i jakąś tam ochronę. Wiedza o klasach adresów IP jest naprawdę ważna dla administratorów, bo muszą oni wszystko dobrze ustawić i ogarniać sieć zgodnie z tym, co się w branży poleca, jak na przykład IETF.

Pytanie 24

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to co?

A. nie może być użyty do szyfrowania dokumentów

B. nie może być zrealizowany w formie sprzętowej

C. wykorzystuje algorytm szyfrujący symetryczny

D. jest wcześniejszą wersją DES (ang. Data Encryption Standard)

AES (Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący. Oznacza to, że ten sam klucz jest używany zarówno do szyfrowania, jak i deszyfrowania danych. AES jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak zabezpieczenie danych w chmurze, transmisje internetowe, szyfrowanie plików oraz w protokołach takich jak SSL/TLS. Wybór AES jako standardu szyfrowania przez National Institute of Standards and Technology (NIST) w 2001 roku wynikał z jego wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz wydajności. AES obsługuje różne długości kluczy (128, 192 i 256 bitów), co pozwala na dostosowanie poziomu zabezpieczeń do konkretnych potrzeb. W praktyce, stosując AES, można zapewnić bezpieczeństwo danych osobowych, transakcji finansowych oraz komunikacji, co czyni go fundamentem nowoczesnych systemów kryptograficznych.

Pytanie 25

Funkcja roli Serwera Windows 2012, która umożliwia obsługę ruterów NAT oraz ruterów BGP w sieciach lokalnych, to

A. routing

B. Direct Access oraz VPN (RAS)

C. serwer proxy aplikacji sieci Web

D. przekierowanie HTTP

Routing w Windows Server 2012 to kluczowa usługa, która umożliwia zarządzanie trasami przesyłania danych między różnymi sieciami. Jej główną funkcjonalnością jest obsługa ruterów translacji adresów sieciowych (NAT), co pozwala na ukrywanie prywatnych adresów IP w sieci lokalnej za pomocą jednego publicznego adresu IP. Dzięki temu organizacje mogą oszczędzać adresy IPv4, a także zwiększać bezpieczeństwo swojej infrastruktury sieciowej. Dodatkowo, routing wspiera protokoły takie jak BGP (Border Gateway Protocol), stosowane w większych, złożonych sieciach, gdzie zarządzanie trasami między różnymi systemami autonomicznymi jest kluczowe. Przykładem wykorzystania routingu może być konfiguracja zaawansowanych sieci korporacyjnych, gdzie różne oddziały firmy muszą komunikować się ze sobą oraz z internetem, a także zarządzanie dostępem użytkowników do zasobów sieciowych. Dobre praktyki w zakresie routingu obejmują regularne aktualizacje tras, monitorowanie wydajności oraz wdrożenie odpowiednich polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Przed przystąpieniem do podłączania urządzeń do sieci komputerowej należy wykonać pomiar długości przewodów. Dlaczego jest to istotne?

A. Aby ustalić parametry zasilania zasilacza awaryjnego (UPS) dla stanowisk sieciowych.

B. Aby nie przekroczyć maksymalnej długości przewodu zalecanej dla danego medium transmisyjnego, co zapewnia prawidłowe działanie sieci i minimalizuje ryzyko zakłóceń.

C. Aby określić, ile urządzeń można podłączyć do jednego portu switcha.

D. Aby zapobiec przegrzewaniu się okablowania w trakcie pracy sieci.

Pomiar długości przewodów sieciowych to naprawdę kluczowy etap przy planowaniu i montażu sieci. Chodzi przede wszystkim o to, żeby nie przekraczać zalecanej długości dla wybranego medium transmisyjnego, np. skrętki czy światłowodu. Standardy, takie jak TIA/EIA-568, jasno określają, że dla skrętki UTP Cat.5e/Cat.6 maksymalna długość jednego odcinka to 100 metrów – wliczając w to patchcordy. Gdy przewód jest dłuższy, sygnał potrafi się mocno osłabić, pojawiają się opóźnienia, błędy transmisji, a nawet całkowite zerwanie połączenia. W praktyce, jeśli ktoś o tym zapomni, sieć potrafi działać bardzo niestabilnie – szczególnie przy wyższych przepływnościach lub w środowiskach o dużych zakłóceniach elektromagnetycznych. Z mojego doświadczenia wynika, że nieprzemyślane prowadzenie kabli to jeden z najczęstszych powodów reklamacji u klientów. Prawidłowy pomiar i stosowanie się do limitów to po prostu podstawa profesjonalnego podejścia i gwarancja, że sieć będzie działać zgodnie z założeniami projektowymi. Branżowe dobre praktyki zawsze zakładają uwzględnienie tych długości już na etapie projektowania, żeby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 27

Jakie aktywne urządzenie pozwoli na podłączenie 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP?

A. Panel krosowy 16-portowy

B. Switch 16-portowy

C. Panel krosowy 24-portowy

D. Switch 24-portowy

Wybór panelu krosowniczego, niezależnie od tego czy 16-portowego, czy 24-portowego, nie jest dobrym pomysłem, gdy mowa o sieci dla 15 komputerów, drukarki i routera. Panel krosowniczy jest głównie do organizowania kabli w szafach serwerowych i nie działa aktywnie, czyli nie przetwarza ani nie kieruje sygnałami sieciowymi. Jego rola to głównie układanie połączeń fizycznych, a nie dawaniu aktywnego połączenia z siecią. Żeby urządzenia mogły się komunikować, potrzebny jest przełącznik, bo to aktywne urządzenie, które zarządza danymi w sieci. Jak chodzi o wydajność, panel krosowniczy nie obsługuje danych i nie ma portów do podłączenia sprzętów, więc nie spełnia wymagań pytania. Często ludzie mylą funkcje panelu krosowniczego z przełącznikiem; niektórzy nie zauważają, że panel to tylko punkt do organizacji, a nie aktywny element sieci. Żeby zbudować skuteczną sieć lokalną, konieczny jest przełącznik, który poradzi sobie z ruchem sieciowym i ma odpowiednią liczbę portów na urządzenia.

Pytanie 28

Na serwerze Windows została włączona usługa DHCP. W trakcie testowania sieci zauważono, że niektóre stacje robocze odbierają adresy IP spoza puli, która została określona w usłudze. Co może być tego przyczyną?

A. Na serwerze zostały nieprawidłowo ustawione opcje zapory sieciowej

B. W sieci działa inny, dodatkowy serwer DHCP

C. Interfejsy sieciowe na komputerach klienckich mają wyłączoną autokonfigurację

D. Sieć LAN jest przeciążona

Nie można zapominać, że przeciążenie sieci LAN ani wyłączenie autokonfiguracji interfejsów sieciowych na stacjach klienckich nie jest przyczyną problemu z przydzielaniem adresów IP spoza puli DHCP. Przeciążenie sieci LAN może wpływać na wydajność połączeń, ale nie zmienia logiki przydzielania adresów IP przez serwer DHCP. Serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zapytań od klientów i nie jest to związane z dostępnością pasma. Wyłączenie autokonfiguracji interfejsów sieciowych na stacjach klienckich skutkuje tym, że klienci nie mogą automatycznie uzyskiwać adresów IP, ale nie prowadzi to do sytuacji, w której klient otrzymuje adres spoza puli. Jeśli klient nie może uzyskać adresu, nie dostanie żadnego, a nie niepoprawnego adresu. Co więcej, nieprawidłowa konfiguracja zapory sieciowej na serwerze DHCP także nie wpływa na zakres przydzielanych adresów, ponieważ zapora reguluje tylko ruch sieciowy, a nie przydzielanie adresów IP. Problemy z zaporą mogą spowodować, że klienci nie będą mogli uzyskać odpowiedzi od serwera DHCP, ale nie będą one skutkować przydzieleniem nieprawidłowych adresów. Kluczowym punktem jest to, że tylko dodatkowy serwer DHCP może przydzielać adresy spoza określonej puli, co wyjaśnia, dlaczego pierwsza odpowiedź jest jedyną poprawną.

Pytanie 29

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m?

A. Skrętkę STP

B. Światłowód

C. Przewód koncentryczny

D. Skrętkę UTP

Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600 m jest uzasadniony przede wszystkim jego zdolnością do przesyłania danych na dużych odległościach przy minimalnych stratach sygnału. Światłowody, dzięki swojej konstrukcji opartej na włóknach szklanych, oferują pasmo przenoszenia sięgające gigabitowych prędkości, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych. Przykładowo, w przypadku instalacji sieci w dużych biurowcach lub kampusach, światłowody pozwalają na łączenie różnych budynków bez obaw o degradację sygnału, która mogłaby wystąpić, gdyby zastosowano miedź. Dodatkowo, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je preferowanym wyborem w środowisku intensywnego korzystania z technologii radiowych i elektronicznych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, takie jak 802.3z dla Ethernetu, światłowody są rekomendowane do połączeń wymagających wysokiej wydajności oraz dużej niezawodności. Stanowią one przyszłość komunikacji sieciowej, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na szybkość i jakość przesyłu danych.

Pytanie 30

Aby zabezpieczyć system Windows przed nieautoryzowanym dostępem poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania, należy ustawić

A. Zasady grup, Opcje zabezpieczeń

B. Panel Sterowania, Zaporę systemu Windows

C. Zasady grup, Zasady konta

D. Panel Sterowania, Konta użytkowników

Zasady grup oraz Zasady konta stanowią kluczowe narzędzia w zabezpieczaniu systemu Windows przed włamaniami poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania. Poprawna odpowiedź na pytanie o zabezpieczenia systemowe skupia się na implementacji polityk dotyczących kont użytkowników i ich uprawnień. Zasady konta pozwalają administratorom określić, ile razy użytkownik może wprowadzić błędne hasło przed zablokowaniem konta. Przykładowo, w organizacji można ustalić, że po trzech nieudanych próbach logowania konto użytkownika zostaje zablokowane na 15 minut, co znacząco utrudnia próby przeprowadzenia ataków typu brute force. W praktyce, wdrożenie takich zasad nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również przyczynia się do zgodności z różnymi standardami zarządzania bezpieczeństwem informacji, takimi jak ISO/IEC 27001, które zalecają implementację odpowiednich środków ochrony dla systemów informatycznych. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie dostępem do zasobów systemowych, w tym tworzenie odpowiednich zasad grup, powinno być częścią ogólnej strategii zabezpieczeń organizacji.

Pytanie 31

Jak nazywa się RDN elementu w Active Directory, którego pełna nazwa DN to O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski?

A. jkowalski

B. pl

C. firma

D. pracownik

Odpowiedź 'jkowalski' jest prawidłowa, ponieważ jest to nazwa RDN (Relative Distinguished Name) dla danego obiektu w Active Directory. W kontekście Active Directory, RDN to część DN (Distinguished Name), która jednoznacznie identyfikuje obiekt w danej jednostce organizacyjnej. W przypadku DN O=pl,DC=firma,OU=pracownik,CN=jkowalski, 'jkowalski' jest nazwą użytkownika, co czyni go RDN obiektu. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność zarządzania obiektami w Active Directory, co jest kluczowe w administracji systemami informatycznymi. Zrozumienie struktury DN i RDN pozwala na efektywne wyszukiwanie i modyfikowanie obiektów w Active Directory, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa oraz zarządzania dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, administratorzy powinni jasno rozumieć różnicę pomiędzy DN a RDN, aby uniknąć nieporozumień w operacjach na obiektach. Znajomość tych pojęć jest kluczowa w codziennej pracy z Active Directory i w realizacji polityki bezpieczeństwa.

Pytanie 32

Jakie polecenie spowoduje wymuszenie aktualizacji wszystkich zasad grupowych w systemie Windows, bez względu na to, czy uległy one zmianie?

A. gpupdate /boot

B. gpupdate /wait

C. gpupdate /force

D. gpupdate /sync

Odpowiedź 'gpupdate /force' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie wymusza ponowne przetworzenie zasad grupy w systemie Windows, niezależnie od tego, czy zostały one zmienione od ostatniej aktualizacji. W praktyce oznacza to, że wszystkie zasady grupowe, zarówno dotyczące komputerów, jak i użytkowników, będą stosowane w bieżącej sesji. Przykładem zastosowania tego polecenia może być sytuacja, gdy administrator systemu wprowadził zmiany w politykach bezpieczeństwa i chce, aby te zmiany natychmiast wpłynęły na użytkowników lub maszyny w sieci, bez potrzeby czekania na automatyczne synchronizacje. Warto podkreślić, że stosowanie 'gpupdate /force' jest zalecane w sytuacjach wymagających natychmiastowych aktualizacji polityk, aby zapewnić zgodność z organizacyjnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami zarządzania IT. W związku z tym, to polecenie jest kluczowym narzędziem w arsenale administratorów sieciowych, którzy muszą utrzymać kontrolę nad politykami grupowymi.

Pytanie 33

Jaką maksymalną liczbę komputerów można zaadresować adresami IP w klasie C?

A. 252 komputery

B. 256 komputerów

C. 255 komputerów

D. 254 komputery

Wybór 256 komputerów jako maksymalnej liczby hostów w sieci klasy C jest błędny z kilku istotnych powodów. Liczba ta wynika z niepełnego zrozumienia struktury adresu IP. Klasa C, zgodnie z definicją, przeznacza 8 bitów na identyfikację hostów, co teoretycznie rzeczywiście daje 256 adresów. Jednak w praktyce dwa z tych adresów są zarezerwowane. Adres sieci, który jest używany do identyfikacji samej sieci, oraz adres rozgłoszeniowy, który służy do komunikacji z wszystkimi hostami w sieci, nie mogą być przydzielane do urządzeń. To fundamentalna zasada w projektowaniu sieci, która często bywa pomijana przez osoby nieposiadające doświadczenia w tej dziedzinie. Wybierając 255 komputerów, również można popełnić błąd w myśleniu, gdyż znów nie uwzględnia to rezerwacji adresu rozgłoszeniowego, a zatem wciąż nie jest to prawidłowa liczba. Podobnie, 252 komputery mogą wydawać się logicznym wyborem, ale nie uwzględnia to pełnej możliwości wykorzystania adresów zarezerwowanych wyłącznie dla hostów. W praktyce, skuteczne zarządzanie adresacją IP wymaga zrozumienia tych zasad oraz ich konsekwencji dla projektowania i operacyjności sieci. Brak tej wiedzy może prowadzić do problemów z komunikacją i zarządzaniem siecią, co jest krytyczne w każdym środowisku IT.

Pytanie 34

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. wydruku

B. DNS

C. terminali

D. WWW

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.

Pytanie 35

Protokół pomocniczy do kontroli stosu TCP/IP, który odpowiada za identyfikację oraz przekazywanie informacji o błędach podczas działania protokołu IP, to

A. Reverse Address Resolution Protocol (RARP)

B. Routing Information Protocol (RIP)

C. Internet Control Message Protocol (ICMP)

D. Address Resolution Protocol (ARP)

W odpowiedziach, które nie dotyczą ICMP, można dostrzec szereg typowych nieporozumień związanych z funkcją i zastosowaniem różnych protokołów w sieciach komputerowych. Routing Information Protocol (RIP) jest protokołem routingu, który służy do wymiany informacji o trasach w sieci, ale nie zajmuje się błędami ani diagnostyką, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. Adres Resolution Protocol (ARP) jest natomiast używany do mapowania adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci; nie ma związku z wykrywaniem awarii, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie prawidłowej komunikacji na poziomie łącza danych. Reverse Address Resolution Protocol (RARP) działa w odwrotną stronę niż ARP, pomagając urządzeniom zidentyfikować swój adres IP na podstawie adresu MAC. Żaden z tych protokołów nie spełnia funkcji diagnostycznych, które są kluczowe dla ICMP. Zrozumienie specyfiki każdego z tych protokołów jest niezbędne, aby skutecznie zarządzać sieciami i optymalizować ich działanie. Zatem błędne przypisanie funkcji diagnostycznych do protokołów routingu lub mapowania adresów prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co jest powszechnym problemem w edukacji z zakresu sieci komputerowych.

Pytanie 36

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. ponowna instalacja programu

B. pobranie aktualizacji Windows

C. mapowanie dysku

D. użycie zasad grupy

Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.

Pytanie 37

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. modernizacją.

B. wirtualizacją.

C. aktualizacją.

D. ustawieniem.

Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 38

Ustanawianie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w publicznej sieci Internet, wykorzystywane w sieciach VPN (Virtual Private Network), to

A. mostkowanie

B. trasowanie

C. mapowanie

D. tunelowanie

Tunelowanie to technika, która umożliwia tworzenie zaszyfrowanych połączeń między hostami w publicznej sieci Internet, co jest kluczowe w kontekście Virtual Private Network (VPN). Proces ten polega na enkapsulacji danych w dodatkowych nagłówkach, co pozwala na przesyłanie informacji przez niezabezpieczone sieci w sposób bezpieczny i prywatny. Przykładem zastosowania tunelowania są protokoły takie jak PPTP, L2TP oraz OpenVPN, które implementują różne metody szyfrowania i autoryzacji, zapewniając tym samym poufność i integralność przesyłanych danych. W praktyce tunelowanie pozwala użytkownikom na bezpieczne połączenia zdalne do sieci lokalnych, co jest niezbędne dla pracowników zdalnych oraz dla firm, które pragną chronić swoje zasoby przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki w zakresie konfiguracji VPN obejmują stosowanie silnych algorytmów szyfrowania oraz regularne aktualizacje oprogramowania, aby upewnić się, że systemy są odporne na znane zagrożenia.

Pytanie 39

Jaki port jest używany przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 20

B. 53

C. 25

D. 69

Port 20 jest standardowo wykorzystywany przez protokół FTP do transmisji danych. Protokół FTP działa w trybie klient-serwer i składa się z dwóch głównych portów: 21, który służy do nawiązywania połączenia i zarządzania kontrolą, oraz 20, który jest używany do przesyłania danych. W praktyce oznacza to, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, konkretne dane (pliki) są przesyłane przez port 20. W przypadku transferów aktywnych, serwer FTP nawiązuje połączenie zwrotne z klientem na porcie, który ten ostatni udostępnia. Dobrą praktyką w administracji siecią jest znajomość tych portów, aby móc odpowiednio konfigurować zapory sieciowe i monitorować ruch. Warto również pamiętać, że FTP, mimo swojej popularności, ma swoje ograniczenia w zakresie bezpieczeństwa, dlatego obecnie zaleca się korzystanie z protokołu SFTP lub FTPS, które zapewniają szyfrowanie danych podczas transferu, aby chronić je przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 40

Aby serwer DNS mógł poprawnie przekształcać nazwy domenowe na adresy IPv6, konieczne jest skonfigurowanie rekordu

A. A

B. AAAA

C. MX

D. CNAME

Wybór rekordu MX, CNAME czy A zamiast AAAA do odwzorowania nazw domen na adresy IPv6 to spora pomyłka. Rekord MX to przecież serwery pocztowe dla danej domeny, więc w ogóle się nie nadaje do adresów IP. Z kolei rekordy CNAME służą do aliasowania nazw, co też nie ma sensu w tym kontekście. Rekord A również nie jest pomocny, bo on działa tylko z IPv4. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, bo brak odpowiedniego rekordu AAAA w DNS sprawi, że użytkownicy z IPv6 nie będą mogli się połączyć z serwisem. To częsty błąd – myślenie, że wszystkie rekordy DNS mają takie same zastosowania. W rzeczywistości każdy typ rekordu ma swój cel, a korzystanie z nich na właściwy sposób to podstawa w administrowaniu siecią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej