Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 28 marca 2025 19:26
Data zakończenia: 28 marca 2025 19:54

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rok obrotowy oraz okresy sprawozdawcze ustalone przez kierownika przedsiębiorstwa są zapisane

A. w wykazie ksiąg rachunkowych

B. w polityce rachunkowości

C. w instrukcji obiegu dokumentów

D. w zakładowym planie kont

Wiele osób może mieć trudności z poprawnym zrozumieniem, gdzie w dokumentacji jednostki gospodarczej zapisane są informacje o roku obrotowym i okresach sprawozdawczych. W instrukcji obiegu dokumentów można znaleźć zasady dotyczące przepływu dokumentów wewnętrznych, ale nie zawiera ona szczegółowych informacji o roku obrotowym, które są kluczowe do prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zakładowy plan kont natomiast definiuje struktury kont, ale nie wskazuje konkretnych okresów sprawozdawczych ani roku obrotowego. To narzędzie jest istotne dla klasyfikacji transakcji, ale jego treść jest zbyt techniczna, by zawierać informacje o tych terminach. Wykaz ksiąg rachunkowych koncentruje się na dokumentacji używanych ksiąg, ale nie dostarcza kontekstu do sprawozdawczości finansowej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych dokumentów z polityką rachunkowości. Polityka ta jasno definiuje nie tylko rok obrotowy, ale także inne istotne zasady, co czyni ją kluczowym dokumentem w systemie rachunkowości każdej jednostki. Zrozumienie różnicy między tymi dokumentami jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości i sporządzania sprawozdań finansowych.

Pytanie 2

Zepsute przewody zasilające w kserokopiarce stwarzają zagrożenie dla użytkownika z powodu możliwości wystąpienia

A. uszkodzenia urządzenia

B. zacięcia papieru

C. porażenia prądem

D. urazów mechanicznych

Uszkodzenia przewodów zasilających mogą wywoływać różne problemy, jednak nie wszystkie wymienione konsekwencje są związane z bezpieczeństwem użytkownika. Przykładowo, uszkodzenie urządzenia, choć istotne, nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia. Zacięcie papieru jest typowym problemem operacyjnym w kserokopiarkach, jednak nie ma związku z uszkodzonymi przewodami zasilającymi. Zacięcia papieru są wynikiem błędów w podawaniu papieru lub problemów z mechanizmami drukującymi, a nie z uszkodzeniami elektrycznymi. Urazy mechaniczne mogą wystąpić w wyniku niewłaściwego użytkowania sprzętu, ale nie są bezpośrednio związane z przewodami zasilającymi. W rzeczywistości, ignorowanie ryzyka porażenia prądem, które stwarza uszkodzenie przewodów, może prowadzić do tragicznych konsekwencji. Podejście do bezpieczeństwa powinno w pierwszej kolejności koncentrować się na potencjalnych zagrożeniach elektrycznych, a nie na operacyjnych problemach sprzętowych. Zrozumienie hierarchii zagrożeń jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego użytkowania sprzętu, a także dla ochrony zdrowia użytkowników.

Pytanie 3

Jakie są zasady wyceny niedoborów materiałów oraz towarów ujawnionych w trakcie inwentaryzacji?

A. w cenach nabycia

B. w stałych cenach ewidencyjnych

C. w cenach sprzedaży netto

D. w cenach sprzedaży brutto

Wybór cen sprzedaży brutto, cen sprzedaży netto lub stałych cen ewidencyjnych jako podstawy wyceny niedoborów materiałów i towarów w trakcie inwentaryzacji jest nieprawidłowy i może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych firmy. Wycena w cenach sprzedaży brutto nie uwzględnia kosztów, jakie poniesiono przy zakupie towarów, a więc nie odzwierciedla rzeczywistych wartości aktywów. Sprzedaż netto również nie jest właściwą miarą, ponieważ uwzględnia ona różnego rodzaju rabaty, promocje i zwroty, co wprowadza dodatkowe zmienne, które nie mają miejsca w kontekście inwentaryzacji. Używanie stałych cen ewidencyjnych również może wprowadzić błędy, ponieważ te ceny mogą nie odzwierciedlać aktualnych wartości rynkowych. Warto pamiętać, że prawidłowe podejście do wyceny niedoborów powinno opierać się na rzeczywistych kosztach nabycia, co jest zgodne z zasadami rachunkowości. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do zagrożeń dla przejrzystości sprawozdań finansowych oraz nieprawidłowego obrazowania sytuacji majątkowej firmy.

Pytanie 4

Firma "Maxim" nabyła 100 jednostek akcji przeznaczonych do handlu. Cena nominalna akcji wyniosła 50 zł, a cena emisyjna to 60 zł. Prowizja maklerska wyniosła 150 zł. Akcje zostały zaksięgowane na koncie "Krótkoterminowe aktywa finansowe" w wysokości

A. 5 000 zł

B. 6 000 zł

C. 6 150 zł

D. 5 150 zł

W przypadku odpowiedzi, które nie wskazują na wartość 6 150 zł, pojawiają się typowe błędy w analizie kosztów związanych z zakupem akcji. Odpowiedzi, które wskazują na 5 150 zł, 6 000 zł lub 5 000 zł, nie uwzględniają w pełni wszystkich kosztów zakupu aktywów finansowych. Wartość 5 150 zł mogłaby sugerować pominięcie prowizji maklerskiej, co jest błędem, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości, prowizje i inne koszty bezpośrednio związane z zakupem powinny być dodawane do wartości zakupu. Z kolei wartość 6 000 zł odnosi się jedynie do ceny zakupu akcji i nie uwzględnia dodatkowych kosztów transakcyjnych, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 5 000 zł całkowicie pomija kwestię ceny emisyjnej akcji, co jest niewłaściwe, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości wartość emisyjna jest kluczowa dla określenia kosztu nabycia. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, polegający na ignorowaniu dodatkowych kosztów przy obliczaniu wartości aktywów finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełne koszty nabycia aktywów, które będą później wykazywane w bilansie, muszą obejmować nie tylko cenę zakupu, ale również wszelkie inne opłaty związane z transakcją, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania aktywami finansowymi.

Pytanie 5

Przy ustalaniu wyniku finansowego za pomocą metody kalkulacyjnej, obrót Dt konta Koszt wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych powinien być przeksięgowany na stronę

A. Ct konta Rozliczenie kosztów

B. Dt konta Wynik finansowy

C. Dt konta Rozliczenie kosztów

D. Ct konta Wynik finansowy

Odpowiedź 'Dt konta Wynik finansowy' jest poprawna, ponieważ przy ustalaniu wyniku finansowego metodą kalkulacyjną, koszty wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych są przenoszone na konto Wynik finansowy, co odzwierciedla realne obciążenie tego wyniku przez poniesione wydatki. Koszty te powinny być rozliczane w odpowiednim okresie sprawozdawczym, aby zapewnić zgodność z zasadą współmierności przychodów i kosztów. W praktyce, przeksięgowanie kosztów na konto Wynik finansowy pozwala na prawidłowe obliczenie rentowności działalności przedsiębiorstwa, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji zarządczych. Warto także zauważyć, że zgodnie z Krajowymi Standardami Rachunkowości, prawidłowe klasyfikowanie kosztów ma istotne znaczenie dla rzetelności sprawozdań finansowych. Na przykład, firma, która regularnie monitoruje swoje koszty, jest w stanie efektywniej planować budżet i podejmować decyzje dotyczące inwestycji, co w dłuższym okresie prowadzi do lepszej stabilności finansowej.

Pytanie 6

Wskaźniki płynności finansowej wskazują na możliwości przedsiębiorstwa w zakresie

A. całkowitej spłaty zobowiązań z nadwyżki finansowej

B. finansowania działalności inwestycyjnej

C. regulowania bieżących zobowiązań

D. osiągania dodatniego wyniku finansowego netto

Wskaźniki płynności finansowej są kluczowymi narzędziami analizy finansowej, które oceniają zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. Odpowiedź dotycząca regulowania bieżących zobowiązań wskazuje na zdolność firmy do utrzymania równowagi finansowej poprzez zapewnienie odpowiedniego poziomu płynnych aktywów w stosunku do bieżących zobowiązań. Przykładowo, wskaźnik płynności bieżącej (current ratio) oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące. Standard branżowy sugeruje, że wskaźnik ten powinien wynosić co najmniej 1,2, co oznacza, że przedsiębiorstwo ma wystarczające aktywa bieżące, aby pokryć swoje zobowiązania. W praktyce, monitorowanie wskaźników płynności pozwala przedsiębiorstwom na szybką reakcję na zmieniające się warunki rynkowe, a także na uniknięcie ryzyka niewypłacalności. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wskaźników płynności, co może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów finansowych oraz umożliwić podejmowanie strategicznych decyzji dotyczących zarządzania kapitałem obrotowym.

Pytanie 7

Na fakturze VAT klient zauważył błędy w ilości produktów. Jakie działanie podejmie sprzedawca, aby skorygować tę pomyłkę?

A. dowód Pz

B. notę korygującą

C. nową fakturę VAT

D. fakturę korygującą

Faktura korygująca to taki dokument, który pomaga naprawić błędy w wystawionych fakturach VAT. Jak odbiorca zauważy, że czegoś jest za dużo lub za mało, sprzedawca musi dać mu fakturę korygującą, żeby poprawić te wpisy. Zasadniczo, zgodnie z prawem, faktura korygująca musi mieć numer oryginalnej faktury, powód korekty i nowe, poprawione wartości. Na przykład, jeśli na fakturze jest 10 sztuk towaru, ale dostarczono tylko 8, to sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą, która obniży tę ilość w dokumentach. Taki dokument to nie tylko sposób na naprawienie błędów, ale też utrzymanie dobrej relacji między sprzedawcą a odbiorcą, a przy okazji zapewnienie, że wszystko jest zgodne z przepisami podatkowymi. W praktyce, faktura korygująca to kluczowy element zarządzania dokumentami i trzymania porządku w transakcjach.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Firma, która oblicza wynik finansowy za pomocą metody porównawczej, na moment zamknięcia ksiąg rachunkowych, powinna przeksięgować koszty według podziału rodzajowego na konto

A. Rozliczenia międzyokresowe kosztów

B. Kapitał zakładowy

C. Wynik finansowy

D. Rozliczenie kosztów działalności

Odpowiedź 'Wynik finansowy' jest prawidłowa, ponieważ w systemach rachunkowości, szczególnie w kontekście ustalania wyniku finansowego metodą porównawczą, istotne jest, aby koszty były odpowiednio przypisane do okresu, w którym miały miejsce. Koszty układu rodzajowego, po ich przeksięgowaniu, powinny być odzwierciedlone w wynikach finansowych, co pozwala na dokładne monitorowanie efektywności działalności przedsiębiorstwa. Zasada memoriałowa, która jest kluczowa w rachunkowości, wymaga, aby koszty były rozliczane w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie zapłaty. Dlatego przeksięgowanie kosztów na konto wyniku finansowego jest praktyką zgodną z dobrymi praktykami rachunkowości, ponieważ umożliwia przedsiębiorstwu uzyskanie rzetelnego obrazu swojej działalności za dany okres. Przykładem może być sytuacja, gdy firma ponosi wydatki na surowce w grudniu, ale płatność za nie następuje w styczniu. Zastosowanie metody porównawczej pozwala na właściwe ujęcie tych kosztów w wyniku finansowym za grudzień, co jest kluczowe dla analizy wyników finansowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

W spółce z o.o. stany wybranych kont księgowych na koniec okresu sprawozdawczego przedstawiały się następująco. Na wynik finansowy przy sporządzaniu rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym zostanie przeksięgowana zmiana stanu produktów w postaci

n n n n n n n n n n n n n n n n n

„Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych"	82 000 zł
„Koszt sprzedanych wyrobów gotowych"	72 000 zł
„Koszty wg rodzaju"	70 000 zł
„Rozliczenie kosztów" Ct	70 000 zł

A. zwiększenia stanu produktów o 2 000 zł

B. zmniejszenia stanu produktów o 10 000 zł

C. zwiększenia stanu produktów o 10 000 zł

D. zmniejszenia stanu produktów o 2 000 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie, jak zmiany stanu produktów wpływają na rachunek zysków i strat. Wiele osób może pomylić pojęcia związane z kosztami sprzedanych wyrobów a stanem produktów, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, zwiększenie stanu produktów o 10 000 zł sugeruje, że przedsiębiorstwo wprowadziło dodatkowe zapasy, co w rzeczywistości nie odzwierciedla sytuacji przedstawionej w pytaniu. W rzeczywistości, jeżeli koszty sprzedanych wyrobów gotowych są wyższe niż rozliczenie, oznacza to, że stan produktów zmniejszył się, ponieważ część zapasów została przekształcona w koszty. Odpowiedzi wskazujące na zmniejszenie stanu produktów o 10 000 zł również są błędne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistej różnicy, która wynosi 2 000 zł. Ważne jest, aby pamiętać, że analizy finansowe muszą bazować na precyzyjnych danych oraz zasadach rachunkowości. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda zmiana w stanie zapasów automatycznie prowadzi do zmiany w kosztach, co nie jest prawdą. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak te zmiany wpływają na wyniki finansowe oraz dlaczego odpowiednie klasyfikowanie i rozliczanie kosztów jest tak istotne w kontekście sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 13

Przy prowadzeniu księgowości za pomocą kont pomocniczych stosuje się zasadę

A. łączenia kont

B. podwójnego zapisu

C. równowagi bilansowej

D. powtarzalnego zapisu

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad księgowości. Zasada podwójnego zapisu odnosi się do konieczności rejestrowania każdej transakcji na co najmniej dwóch kontach – debetowym i kredytowym. Chociaż jest to fundamentalna zasada rachunkowości, w kontekście kont pomocniczych nie jest to wystarczająca zasada, a jej stosowanie nie zawsze zapewnia pełną przejrzystość w zapisach pomocniczych. Równowaga bilansowa dotyczy zapewnienia, że suma aktywów równa się sumie pasywów w bilansie, co również nie odnosi się bezpośrednio do kont pomocniczych, lecz raczej do całej struktury bilansowej jednostki. Łączenie kont, z drugiej strony, nie jest uznawane za zasadę księgowania, lecz bardziej jako technika umożliwiająca uproszczenie i konsolidację zapisów, co może prowadzić do zatarcia szczegółowych informacji. To z kolei może utrudnić analizę finansową, ponieważ nie dostarcza pełnego obrazu operacji finansowych. W związku z tym, błędne odpowiedzi mogą prowadzić do uproszczeń i nieścisłości w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, co jest sprzeczne z zasadami rzetelnej rachunkowości.

Pytanie 14

Którego rodzaju kalkulacji kosztów dotyczy opis w ramce?

Kalkulacja ........................... jest sporządzana przed rozpoczęciem produkcji danego wyrobu i opiera się na kosztach przewidywanych. Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu jest obliczany na podstawie norm zużycia materiałów, norm wydajności pracy i spodziewanych cen.

A. Kalkulacji planowej.

B. Kalkulacji końcowej.

C. Kalkulacji wynikowej.

D. Kalkulacji sprawozdawczej.

Kalkulacja planowa jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu kosztami, które pozwala na efektywne planowanie i kontrolowanie wydatków przed rozpoczęciem produkcji. Oparta na przewidywanych kosztach, kalkulacja ta wykorzystuje normy zużycia materiałów i wydajności pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej kontrolować swoje budżety oraz podejmować świadome decyzje dotyczące alokacji zasobów. Przykładowo, w branży produkcyjnej, kalkulacja planowa może pomóc w ustaleniu, jakie ilości surowców będą potrzebne oraz jakie koszty pracy będą związane z daną produkcją. To z kolei pozwala na określenie cen sprzedaży, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności. Dlatego umiejętność sporządzania kalkulacji planowej jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się finansami i kosztami w organizacji, zgodnie z normami ISO 9001, które kładą nacisk na procesowe podejście do zarządzania jakością.

Pytanie 15

Przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym wytworzyło:
- 100 szt. wyrobów gotowych,
- 50 szt. produktów niezakończonych, przerobionych w 50%.

Ile wynosi jednostkowy koszt wytworzenia produktu niezakończonego?

Koszty wytworzenia przedstawiały się następująco
Lp.	Wyszczególnienie	Wartość w zł
1.	materiały bezpośrednie	2 500,00
2.	płace bezpośrednie wraz z narzutami	2 000,00
3.	uzasadnione koszty wydziałowe	500,00

A. 100,00 zł

B. 20,00 zł

C. 40,00 zł

D. 50,00 zł

Błędna odpowiedź może wynikać z kilku rzeczy. Może nie do końca zrozumiałeś, jak działa koszt wytwarzania tych produktów niezakończonych. Odpowiedzi takie jak 100,00 zł, 40,00 zł czy 50,00 zł mogą sugerować, że źle interpretujesz, czym jest jednostkowy koszt wytworzenia. Na przykład, wybierając 100,00 zł, mogłeś pomyśleć, że ta kwota dotyczy tylko gotowych produktów i nie bierze pod uwagę tych niezakończonych. Z kolei 50,00 zł mogło być skutkiem pomyłki, bo masz na myśli, że koszt jednostkowy dla produktu niezakończonego to po prostu połowa kosztu gotowego wyrobu – to nie do końca tak działa. Z kolei odpowiedź 40,00 zł nie jest totalnie błędna, ale odnosi się tylko do kosztu gotowych wyrobów, a nie tych w trakcie produkcji. Ważne jest, żebyś zrozumiał, że koszt jednostkowy dla produktów niezakończonych liczymy na podstawie całkowitych kosztów wytworzenia i tego, na jakim etapie jest produkcja. Ignorując ten element, łatwo dojść do mylnych wniosków, co może się odbić na zarządzaniu kosztami i efektywnością produkcji.

Pytanie 16

Jak należy zaksięgować operację przyjęcia wyrobów gotowych z produkcji do magazynu po ustalonym koszcie wytworzenia?

A. Wn Rozliczenie kosztów działalności, Ma Wyroby gotowe

B. Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie kosztów działalności

C. Wn Rozliczenie kosztów rodzajowych, Ma Wyroby gotowe

D. Wn Wyroby gotowe, Ma Pozostałe koszty operacyjne

Poprawna odpowiedź, czyli zaksięgowanie przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu jako Wn Wyroby gotowe i Ma Rozliczenie kosztów działalności, jest zgodna z zasadami rachunkowości. W tym przypadku, przyjęcie wyrobów gotowych oznacza, że przedsiębiorstwo uzyskuje aktywa, które będą mogły być później sprzedane lub wykorzystane w dalszej produkcji. Księgowanie na Wn Wyroby gotowe zwiększa wartość aktywów w bilansie, co jest istotne dla przedstawienia rzetelnego obrazu finansowego przedsiębiorstwa. Przesunięcie wartości na Ma Rozliczenie kosztów działalności oznacza, że koszty związane z produkcją są teraz formalnie uznane, co jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, gdy firma produkuje określoną ilość wyrobów i na koniec okresu księgowania przyjmuje je do magazynu po ustalonej wartości kosztu wytworzenia, co pozwala na przeniesienie kosztów produkcji do odpowiednich rozliczeń.

Pytanie 17

Zgodnie z zasadą popytu, zwiększeniu cen dóbr i usług towarzyszy

A. spadek ilości oferowanych dóbr i usług

B. wzrost zapotrzebowania na inne dobra i usługi

C. spadek zapotrzebowania na te dobra i usługi

D. wzrost ilości oferowanych dóbr i usług

Zgodnie z prawem popytu, wzrost ceny dobra lub usługi prowadzi do spadku zapotrzebowania na to dobro. Prawo popytu mówi, że przy założeniu stałych warunków, gdy cena rośnie, konsumenci będą mniej skłonni kupować dane dobro, co prowadzi do obniżenia jego zapotrzebowania. Przykładem może być rynek żywności: gdy cena chleba wzrasta, klienci mogą zdecydować się na zakup tańszego zamiennika, takiego jak bułki. W praktyce obserwuje się również, że wysokie ceny mogą skłonić nabywców do poszukiwania alternatywnych produktów, co dokładnie ilustruje zasady działania rynku. Warto również zauważyć, że zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla strategii marketingowej i cenowej przedsiębiorstw, które powinny brać pod uwagę elastyczność popytu przy ustalaniu swoich cen. Uwzględniając te mechanizmy, przedsiębiorstwa mogą lepiej dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych i potrzeb konsumentów.

Pytanie 18

Która zasada nakłada obowiązek ewidencjonowania operacji gospodarczych z uwzględnieniem odpowiednich okresów sprawozdawczych, do których się odnoszą?

A. Zasada ciągłości działania

B. Zasada współmierności

C. Zasada memoriałowa

D. Zasada periodyzacji

W kontekście ewidencji operacji gospodarczych istnieje wiele nieporozumień związanych z innymi zasadami, takimi jak współmierności, memoriałowa oraz ciągłości działania. Zasada współmierności, chociaż istotna w rachunkowości, koncentruje się na dopasowywaniu przychodów do kosztów w tym samym okresie, co nie zawsze implikuje konieczność prowadzenia ewidencji z podziałem na okresy sprawozdawcze. Może to prowadzić do błędów w ocenie rentowności, jeśli przychody i koszty nie są związane z odpowiednimi okresami. Z kolei zasada memoriałowa, która polega na ujmowaniu przychodów i kosztów w momencie ich powstania, również nie dostarcza pełnego obrazu, jeżeli nie jest wspierana przez zasadę periodyzacji. Przykładowo, ujmowanie transakcji według daty ich wystąpienia bez odniesienia do okresów sprawozdawczych może zaburzyć prawidłową analizę wyników finansowych. Ponadto, zasada ciągłości działania zakłada, że przedsiębiorstwo będzie kontynuować swoją działalność w przewidywalnej przyszłości. Choć to podejście jest fundamentalne dla oceny sytuacji finansowej, nie odnosi się bezpośrednio do sposobu ewidencjonowania operacji w określonych ramach czasowych. Zrozumienie różnic między tymi zasadami jest kluczowe, aby prawidłowo interpretować wyniki finansowe i podejmować decyzje zarządcze w oparciu o rzetelne dane.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Pierwotna ocena sprawozdania finansowego ogranicza się do badania

A. wypłacalności

B. poziomej i pionowej

C. rentowności oraz efektywności

D. płynności finansowej

Wstępna analiza sprawozdania finansowego, nazywana również analizą wstępną lub ogólną, koncentruje się na tzw. analizach poziomej i pionowej. Analiza pozioma polega na porównywaniu danych finansowych w czasie, co pozwala na identyfikację trendów i zmian w działalności przedsiębiorstwa. Przykładem może być porównanie przychodów ze sprzedaży z dwóch kolejnych lat, co daje wgląd w dynamikę wzrostu firmy. Z kolei analiza pionowa polega na ocenie struktury sprawozdania finansowego w danym okresie, co umożliwia zrozumienie, jak poszczególne pozycje bilansu i rachunku zysków i strat wpływają na siebie nawzajem. Na przykład, w analizie pionowej rachunku zysków i strat można ocenić, jaki udział w kosztach ogólnych mają koszty sprzedaży. Zastosowanie tych metod jest zgodne z najlepszymi praktykami raportowania finansowego, rekomendowanymi przez Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Zrozumienie tych analiz jest kluczowe dla efektywnego podejmowania decyzji biznesowych oraz oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 21

Zgodnie z Kodeksem pracy praca w godzinach nadliczbowych dla kobiet w ciąży jest

A. dozwolona przez maksymalnie 2 godziny

B. niedozwolona

C. akceptowalna, o ile nie ma wskazań medycznych

D. dopuskowana, za jej zgodą

Sugerowanie, że kobiety w ciąży mogą pracować w nadgodzinach, jest dość mylące i nie zgodne z tym, co mówi Kodeks pracy. Na przykład stwierdzenie, że można pracować w nadgodzinach za zgodą kobiety, trochę ignoruje ten najważniejszy aspekt, czyli ochronę zdrowia. Takie myślenie może narazić matkę i dziecko na niepotrzebny stres czy inne problemy zdrowotne. Nawet jeśli lekarz nie ma zastrzeżeń, to ogólne zasady dotyczące ochrony kobiet w ciąży są dużo bardziej surowe. Co więcej, mówienie o dopuszczalności pracy w nadgodzinach tylko do 2 godzin nie bierze pod uwagę, że Kodeks pracy zabrania tego w ogóle bez wyjątków. To są błędne informacje, które mogą wynikać z niezrozumienia przepisów lub ich złej interpretacji. Warto pamiętać, że te przepisy mają na celu nie tylko bezpieczeństwo pracowników, ale również stworzenie środowiska pracy, które dostosowuje się do specyficznych potrzeb ciężarnych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Aby poprawić błąd w fakturze, dotyczący nieprawidłowego numeru NIP, konieczne jest wystawienie

A. noty korygującej

B. noty księgowej

C. faktury korygującej

D. nowej faktury

Noty korygujące są dokumentami stosowanymi do wprowadzania poprawek do już wystawionych faktur, szczególnie w przypadkach, gdy zachodzi konieczność skorygowania danych, takich jak błędnie wpisany numer NIP. Zgodnie z przepisami prawa, nota korygująca może być stosowana do eliminacji formalnych błędów, które nie wpływają na wartość transakcji, czyli na jej kwotę. W praktyce, taka nota jest wystawiana w celu potwierdzenia wprowadzenia poprawek oraz jako dokument potwierdzający uzgodnienia między stronami. Przykładowo, jeżeli faktura była wystawiona z błędnym numerem NIP, zamiast wystawiać nową fakturę, co mogłoby prowadzić do zamieszania w dokumentacji księgowej, przedsiębiorca powinien wystawić notę korygującą, co jest zgodne z zasadami uproszczonej dokumentacji oraz dobrymi praktykami w księgowości. Warto również pamiętać, że nota korygująca powinna być przechowywana w aktach razem z pierwotną fakturą, aby zapewnić pełną dokumentację transakcji.

Pytanie 24

Firma produkująca meble zaciągnęła pożyczkę na budowę zakładu. Odsetki pobrane przez bank od tego kredytu podczas realizacji budowy hali powinny być zaksięgowane po stronie Winien konta

A. Koszty operacyjne

B. Koszty związane z finansowaniem

C. Aktywa trwałe w budowie

D. Aktywa trwałe

Wybierając odpowiedź 'Środki trwałe', można wprowadzić się w błąd, ponieważ nie uwzględnia ona specyfiki księgowania kosztów związanych z budową. Środki trwałe to aktywa trwałe, które są już w użytkowaniu, a w przypadku kredytu na budowę hala produkcyjna jeszcze nie istnieje jako aktywo gotowe do użycia. Księgowanie odsetek na tym koncie byłoby niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniałoby fazy budowy i wszystkich związanych z nią kosztów. Odpowiedź 'Koszty finansowe' również jest niepoprawna, ponieważ sugeruje, że odsetki stanowią bieżący wydatek, który powinien być od razu zaliczany do kosztów operacyjnych. W rzeczywistości, w trakcie budowy, te koszty mogą być traktowane jako część inwestycji. Z kolei opcja 'Koszty działalności podstawowej' odnosi się do wydatków związanych z codzienną działalnością firmy, co jest całkowicie niezwiązane z procesem budowy, gdzie koszty są bardziej związane z inwestycją w aktywa trwałe. Kluczowym błędem myślowym jest ignorowanie różnicy pomiędzy kosztami bieżącymi a inwestycyjnymi, co jest fundamentalne w rachunkowości. Dlatego istotne jest zrozumienie, że w kontekście budowy hali, odsetki powinny być dodane do kosztów inwestycji, a nie traktowane jako bieżące wydatki.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Firma uzyskała zysk ze sprzedaży w wysokości 40 000 zł. Przychody operacyjne wynoszą 5 000 zł, natomiast koszty operacyjne to 6 000 zł, a przychody finansowe osiągnęły 2 000 zł. Jaką wartość będzie miał zysk z działalności gospodarczej?

A. 41 000 zł

B. 39 000 zł

C. 45 000 zł

D. 42 000 zł

Aby obliczyć zysk na działalności gospodarczej, należy zsumować zysk na sprzedaży z pozostałymi przychodami operacyjnymi oraz przychodami finansowymi, a następnie odjąć pozostałe koszty operacyjne. W tym przypadku zysk na sprzedaży wynosi 40 000 zł, pozostałe przychody operacyjne to 5 000 zł, a przychody finansowe wynoszą 2 000 zł. Zatem obliczenia wyglądają następująco: 40 000 zł (zysk na sprzedaży) + 5 000 zł (pozostałe przychody operacyjne) + 2 000 zł (przychody finansowe) = 47 000 zł. Następnie odejmujemy pozostałe koszty operacyjne, które wynoszą 6 000 zł: 47 000 zł - 6 000 zł = 41 000 zł. Ta wartość to zysk na działalności gospodarczej. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich rodzajów przychodów i kosztów przy analizie rentowności działalności. Prawidłowe obliczenia finansowe są kluczowe dla podejmowania decyzji biznesowych, a ich zrozumienie jest fundamentalne dla każdego przedsiębiorcy.

Pytanie 27

Odsetki, które bank nalicza od zgromadzonych na rachunku bankowym środków pieniężnych, klasyfikuje się w jednostce jako

A. pozostałe przychody operacyjne

B. przychody finansowe

C. przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych

D. przychody ze sprzedaży towarów

Odpowiedź 'przychodów finansowych' jest prawidłowa, ponieważ odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym klasyfikowane są jako przychody finansowe jednostki. Przychody finansowe to kategoria, która obejmuje wpływy z tytułu różnych aktywów finansowych, w tym odsetki, które banki naliczają na rachunkach oszczędnościowych lub bieżących. Przykładowo, jeśli firma posiada na swoim koncie bankowym kwotę 100 000 zł i bank nalicza na tę kwotę 2% rocznych odsetek, to po roku firma może uzyskać 2 000 zł tytułem przychodu finansowego. Klasyfikacja przychodów finansowych jest istotna dla prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych oraz oceny wyników działalności jednostki. Przychody te są uwzględniane w rachunku zysków i strat, co pozwala na właściwe oszacowanie rentowności działalności operacyjnej oraz efektywności zarządzania aktywami finansowymi, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Pytanie 28

Księgowanie operacji gospodarczej oznaczonej jako LT - likwidacja całkowicie umorzonego środka trwałego powinno nastąpić na stronach kont

A. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Środki trwałe

B. Dt konta Środki trwałe, Ct konta Umorzenie środków trwałych

C. Dt konta Środki trwałe, Dt konta Pozostałe koszty operacyjne, Ct konta Umorzenie środków trwałych

D. Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe

Odpowiedź 'Dt konta Umorzenie środków trwałych, Ct konta Środki trwałe' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zasady księgowania operacji związanych z likwidacją środka trwałego, który został całkowicie umorzony. W momencie likwidacji środka trwałego, należy znieść jego wartość z konta środków trwałych, co realizujemy poprzez stronę kredytową konta Środki trwałe. Równocześnie, umorzenie tego środka trwałego jest usuwane z konta Umorzenie środków trwałych, co odzwierciedlamy na stronie debetowej. Taki proces księgowy jest zgodny z ogólną zasadą, że księgowania związane z operacjami aktywów muszą skutkować równowagą między debetami a kredytami, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, gdy firma decyduje się na likwidację sprzętu komputerowego, który został całkowicie umorzony. Księgowanie tej operacji w odpowiedni sposób zapewnia, że bilans firmy pozostaje poprawny, a dane finansowe są rzetelne i zgodne z zasadami rachunkowości.

Pytanie 29

W wersji kalkulacyjnej ustalania wyniku finansowego, saldo kont kosztów układu rodzajowego jest przenoszone na stronę

A. Ct konta Wynik finansowy

B. Ct konta Rozliczenie kosztów

C. Dt konta Wynik finansowy

D. Dt konta Rozliczenie kosztów

W przypadku analizy błędnych odpowiedzi dotyczących przenoszenia salda kont kosztów na stronie konta, pojawia się wiele nieporozumień, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Przede wszystkim, przeniesienie kosztów na Ct konta Wynik finansowy sugeruje, że koszty zyskują na wartości, co jest sprzeczne z zasadą przeciwdziałania kosztów, które powinny obniżać wynik finansowy. Tego rodzaju podejście jest mylące i może prowadzić do fałszywego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Koszty są obciążeniem, a więc powinny być rejestrowane w sposób, który odzwierciedla ich natura. Z kolei pomysł przeniesienia kosztów na Dt konta Wynik finansowy wprowadza jeszcze większe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że przychody są obciążane kosztami, co nie ma zastosowania w standardowej księgowości. Również przeniesienie na Ct konta Rozliczenie kosztów staje się problematyczne, ponieważ implikuje to, że koszty mają być uznawane jako przychody, co jest błędnym postrzeganiem funkcji rozliczeniowej. Poprawne podejście zakłada, że koszty powinny wpływać na wynik finansowy poprzez odpowiednie konta rozliczeniowe, które umożliwiają ich dalszą analizę i kontrolę. Niedostateczne zrozumienie tych mechanizmów może prowadzić do znaczących błędów w raportowaniu finansowym oraz wpływać na podejmowanie decyzji strategicznych w organizacji.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Zarejestrowanie przyjęcia wytworzonych wyrobów gotowych z produkcji do magazynu jest potwierdzone dowodem księgowym oznaczonym symbolem

A. Rw

B. Pw

C. Pz

D. Wz

Odpowiedź Pw odnosi się do przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu i jest to właściwy symbol dokumentu księgowego. W praktyce Pw, czyli protokół przyjęcia wyrobów, stanowi kluczowy element w procesie zarządzania zapasami. Po zakończeniu produkcji, wszystkie gotowe wyroby powinny być szczegółowo zarejestrowane w systemie magazynowym, co zapewnia dokładne śledzenie stanów magazynowych oraz umożliwia dokonywanie późniejszych analiz. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, które zakładają, że każdy ruch towaru powinien być udokumentowany, aby zapewnić przejrzystość operacji oraz ułatwić ewentualne audyty. Dodatkowo, wykorzystanie symbolu Pw pomaga w poprawnym prowadzeniu ewidencji księgowej, ułatwiając w ten sposób raportowanie finansowe i zgodność z obowiązującymi przepisami prawnymi.

Pytanie 32

Rachunek zysków i strat jest tworzony w wariancie porównawczym. Aby ustalić zmiany w stanie produktów, przenosi się obroty konta "Koszt własny sprzedanych wyrobów i usług" na

A. konto "Wynik finansowy"

B. konto "Koszty działalności podstawowej"

C. konto "Rozliczenie kosztów"

D. rachunek zysków i strat w sekcji przychodów

Wybrane odpowiedzi, które nie wskazują konta 'Rozliczenie kosztów', są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają właściwego przepływu i klasyfikacji kosztów w ramach rachunku zysków i strat sporządzanego w wariancie porównawczym. Konto 'Koszty działalności podstawowej' nie jest miejscem, gdzie przenosi się obroty konta 'Koszt własny sprzedanych wyrobów i usług', ponieważ nie gromadzi ono wszystkich kosztów, a jedynie te, które są bezpośrednio związane z działalnością operacyjną. Z kolei umieszczenie tych obrotów po stronie przychodów rachunku zysków i strat jest błędne, ponieważ przychody i koszty muszą być oddzielnie klasyfikowane w celu odpowiedniego obliczenia wyniku finansowego. W przypadku wskazania konta 'Wynik finansowy', nie jest to właściwe miejsce do przenoszenia kosztów, gdyż jest to konto końcowe, które podsumowuje wyniki działalności przedsiębiorstwa. Właściwe przenoszenie kosztów jest kluczowe dla zapewnienia przejrzystości i dokładności raportowania finansowego, co ma podstawowe znaczenie w kontekście podejmowania decyzji zarządczych oraz analizy efektywności operacyjnej firmy.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

W firmie nabyto środek trwały za kwotę zakupu netto 35 500,00 zł. Koszty dostarczenia tego środka trwałego wyniosły 500,00 zł netto. Środek ten ma zostać amortyzowany metodą liniową przez okres 5 lat. Jaka będzie wysokość rocznego odpisu amortyzacyjnego?

A. 7 100,00 zł

B. 7 000,00 zł

C. 7 200,00 zł

D. 7 223,00 zł

Poprawna odpowiedź to 7 200,00 zł, która jest wynikiem prawidłowego obliczenia rocznego odpisu amortyzacyjnego. Aby obliczyć odpis amortyzacyjny, należy najpierw ustalić podstawę amortyzacyjną. W tym przypadku podstawą jest cena zakupu netto środka trwałego oraz koszty transportu, które również są związane z nabyciem środka trwałego. Zatem: 35 500,00 zł (cena netto) + 500,00 zł (koszty transportu) = 36 000,00 zł. Następnie, aby obliczyć roczny odpis amortyzacyjny, dzielimy tę kwotę przez okres amortyzacji, który wynosi 5 lat: 36 000,00 zł / 5 = 7 200,00 zł. Amortyzacja liniowa jest jedną z najczęściej stosowanych metod, ponieważ zapewnia równomierne rozłożenie kosztów przez cały okres użytkowania środka trwałego. W praktyce oznacza to, że co roku można uwzględniać stałą kwotę odpisu w kosztach uzyskania przychodu, co wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które promują przejrzystość i stabilność w raportowaniu finansowym.

Pytanie 35

Wskaż dokument księgowy, w którym według przepisów ustawy o rachunkowości można skorygować pomyłkę poprzez przekreślenie błędnych treści lub wartości, z zachowaniem czytelności skreślonych słów lub cyfr, wpisanie poprawnej treści oraz daty korekty i złożenie podpisu osoby uprawnionej do tego.

A. Faktura zakupu

B. Faktura sprzedaży

C. WB – Wyciąg bankowy

D. Pw – Przyjęcie wewnętrzne

Odpowiedź Pw – Przyjęcie wewnętrzne jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości, w przypadku błędów w dowodach księgowych, możliwe jest ich poprawienie w sposób, który zachowuje czytelność. Przyjęcie wewnętrzne, jako dowód księgowy używany do ewidencji przyjęcia towarów i materiałów, pozwala na skorygowanie błędów poprzez skreślenie błędnych treści oraz wprowadzenie poprawnych danych. Tego typu procedura jest stosowana w praktyce, aby utrzymać integralność dokumentacji oraz przejrzystość zapisów księgowych. Na przykład, jeśli wprowadzono błędną kwotę związana z przyjęciem towaru, pracownik może skreślić tę kwotę, wpisać poprawną oraz datę tej poprawki, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki rachunkowości. Umożliwia to nie tylko korekcję w księgach, ale również łatwe śledzenie historii zmian w dokumentacji, co jest ważne dla audytów i kontroli wewnętrznych.

Pytanie 36

Zasada inwentaryzacji, która polega na precyzyjnym ustaleniu rzeczywistego stanu składników inwentaryzowanych poprzez identyfikację ich nazwy, symbolu, ceny oraz ilości w jednostkach naturalnych, to zasada

A. zaskoczenia

B. kompletności

C. jednokrotności

D. dokładności

Dokładność w inwentaryzacji to kluczowa sprawa, bo chodzi o to, żeby precyzyjnie ustalić, co się w firmie naprawdę znajduje. Musimy właściwie zidentyfikować każdy składnik, czyli podać jego nazwę, symbol, cenę i ilość. Dzięki temu mamy pewność, że mamy dobry obraz aktywów firmy, a to ma ogromne znaczenie przy podejmowaniu decyzji zarządczych. W praktyce dokładność jest ważna w różnych procesach, jak chociażby audyty wewnętrzne – tam dane muszą być precyzyjne, żeby ocenić, jak firma funkcjonuje. Dobrym przykładem będzie inwentaryzacja magazynu; każdy produkt powinien być dokładnie opisany. Dzięki temu unikniesz błędów przy zamówieniach czy w raportach finansowych. To wszystko jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości, które mocno akcentują, jak ważna jest dokładność w dokumentacji finansowej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Wpłata na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych należy do

A. wynagrodzeń pracowników

B. podatków i opłat

C. pozostałych kosztów rodzajowych

D. ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń

Odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) klasyfikuje się jako element ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń, ponieważ jest to forma wsparcia finansowego skierowanego do pracowników w sytuacjach wymagających pomocy. ZFŚS jest funduszem, który ma na celu zapewnienie pracownikom dostępu do różnorodnych świadczeń socjalnych, takich jak dofinansowanie do wypoczynku, kulturalne, sportowe czy edukacyjne. W praktyce, przedsiębiorstwa odprowadzają określoną kwotę na ZFŚS w oparciu o regulacje prawne, co jest traktowane jako koszt działalności gospodarczej. Przykładowo, jeżeli firma zatrudnia pracowników na umowę o pracę, jest zobowiązana do naliczania i wpłacania składek na ZFŚS, co stanowi ważny aspekt dbałości o dobrostan pracowników, a także wpływa na ich zaangażowanie i lojalność. Z perspektywy regulacji prawnych, ZFŚS jest uregulowany w Ustawie o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, co czyni go integralną częścią systemu zabezpieczeń społecznych.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Wskaźnik zyskowności kapitałów własnych wynosi

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Aktywa trwałe	28 000,00
Aktywa obrotowe	35 000,00
Kapitały własne	33 000,00
Zobowiązania bieżące	30 000,00
Przychody netto ze sprzedaży	103 000,00
Koszty uzyskania przychodów	61 000,00
Zysk netto	38 000,00

A. 0,87

B. 1,00

C. 1,15

D. 0,95

Wskaźnik zyskowności kapitałów własnych, znany jako ROE (Return on Equity), jest kluczowym wskaźnikiem wykorzystywanym w analizie finansowej przedsiębiorstw. Poprawna odpowiedź, 1,15, wskazuje, że na każdy złoty zainwestowanego kapitału własnego firma generuje 1,15 zł zysku netto. Taki wynik jest oznaką efektywnego zarządzania kapitałem, co przyciąga inwestorów oraz może wpływać na wzrost wartości akcji. W praktyce, ROE jest szeroko stosowany do porównywania rentowności różnych firm w tej samej branży, dostarczając użytecznych informacji o efektywności wykorzystania kapitału. Warto również zauważyć, że wysoki wskaźnik ROE może być rezultatem zarówno wysokiego zysku netto, jak i niskiego poziomu kapitałów własnych, dlatego ważne jest, aby analizować ten wskaźnik w kontekście innych parametrów finansowych, takich jak wskaźnik zadłużenia czy rentowności operacyjnej. Standardy branżowe nakładają również nacisk na konieczność regularnego monitorowania wskaźnika ROE, aby zapewnić długoterminowy rozwój i stabilność finansową przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej