Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 08:45
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 09:16

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 10 h

B. 2 h

C. 3 h

D. 5 h

W przypadku prób obliczenia czasu potrzebnego na wydrukowanie 50 000 odbitek, wiele błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad wydajności maszyn drukarskich. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 2, 3 czy 10 godzin ignorują podstawowe zasady matematyczne dotyczące obliczeń wydajności. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania mogą mylić jednostki czasu lub niepoprawnie interpretować wydajność maszyny, co prowadzi do błędnych założeń. Wydajność 10 000 odbitek na godzinę oznacza, że w każdej godzinie maszyna jest w stanie wykonać dokładnie tę ilość, co przekłada się na proporcjonalność w czasie. Błędne odpowiedzi mogą również wynikać z niepewności w zastosowaniu formuły do obliczeń, co jest fundamentalną umiejętnością w logistyce produkcyjnej. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych problemów w planowaniu, zarządzaniu projektami i ogólnym funkcjonowaniu drukarni. Kluczowe jest zrozumienie, że takie obliczenia są nie tylko techniczne, ale mają realny wpływ na efektywność operacyjną oraz satysfakcję klientów. W praktyce, błędy w obliczeniach mogą prowadzić do niewłaściwej wyceny zleceń i opóźnień w realizacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy na rynku.

Pytanie 2

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 30

B. 80

C. 50

D. 20

Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 3

Aby zlikwidować plamy na bitmapie, należy w programie Photoshop wykorzystać narzędzie

A. falowanie

B. stempel

C. wyostrzanie

D. rasteryzowanie

Narzędzie stempel w programie Photoshop jest jedną z najczęściej używanych funkcji do retuszowania obrazów i usuwania niepożądanych plam. Działa ono na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może 'wzmacniać' wybrany obszar na obrazie w celu skopiowania tekstury, kolorów i szczegółów z innego fragmentu. W praktyce, aby usunąć plamę, należy wybrać obszar, który ma być użyty jako źródło informacji do wypełnienia plamy, a następnie za pomocą pędzla stempla nałożyć tę teksturę na obszar problemowy. Przykładem zastosowania może być retusz fotografii portretowej, gdzie narzędzie stempel efektywnie usuwa niedoskonałości skóry. Warto także wspomnieć o standardach branżowych, które zalecają etapowe podejście do retuszu, łącząc narzędzie stempel z innymi technikami, aby uzyskać naturalny i profesjonalny wygląd końcowego obrazu. Dobre praktyki obejmują pracę na warstwach, co ułatwia powroty do wcześniejszych kroków oraz daje możliwość edycji w przyszłości.

Pytanie 4

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 15 szt.

B. 45 szt.

C. 30 szt.

D. 60 szt.

Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 5

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Bezszeryfowy

B. Szeryfowy

C. Jednoelementowy

D. Dwuelementowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 6

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi

B. 300 lpi

C. 150 lpi

D. 600 lpi

Wydruk wysokiej jakości materiałów reklamowych w technice offsetowej wymaga zastosowania odpowiedniej liniatury rastra, która decyduje o odwzorowaniu detali w obrazie. Liniatura rastra 150 lpi (linie na cal) jest standardem dla większości projektów reklamowych, zapewniając równowagę między jakością a efektywnością produkcji. Przy tej liniaturze możliwe jest uzyskanie precyzyjnych przejść tonalnych oraz wyraźnych detali, co jest kluczowe w przypadkach, gdy materiały mają być drukowane w dużych nakładach. Przykłady zastosowania 150 lpi obejmują druk ulotek, folderów czy plakatów, gdzie jakość obrazu ma duże znaczenie. Warto również zauważyć, że wyższe wartości liniatury, na przykład 300 lpi, mogą być stosowane w druku fotograficznym, jednak zwiększają koszty i czas produkcji, a także wymagają lepszej jakości materiałów i precyzyjniejszych maszyn drukarskich. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dostosowania liniatury do specyfiki projektu oraz medium, na którym będzie wykonywany druk, co czyni 150 lpi najbardziej uniwersalnym wyborem dla materiałów reklamowych.

Pytanie 7

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. dwukropków.

B. wielokropków.

C. znaków łamania.

D. "wiszących" spójników.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 8

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 310 x 440 mm

B. 297 x 420 mm

C. 297 x 430 mm

D. 307 x 430 mm

Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 9

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. nieperiodyczna do 160 stron

B. periodyczna powyżej 64 stron

C. nieperiodyczna do 48 stron

D. periodyczna do 32 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 10

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

B. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

C. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

D. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

Odpowiedź, która wskazuje na adiustację, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonywanie pliku PDF, jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowymi elementami procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Adiustacja polega na dostosowywaniu elementów graficznych i tekstowych, aby zapewnić ich optymalne rozmieszczenie oraz estetykę. Łamanie, również nazywane składaniem, odnosi się do organizacji treści w formacie odpowiednim do druku, co jest kluczowe dla uzyskania czytelności i przyciągającego wyglądu. Reprodukcja poligraficzna obejmuje procesy związane z przekształcaniem plików cyfrowych na formę gotową do druku, co może obejmować różne techniki drukarskie w zależności od zamówienia. Wykonywanie pliku PDF to etap, który zapewnia, że finalny dokument jest zgodny z wymaganiami branżowymi dotyczącymi jakości i formatowania, co jest niezwykle istotne w kontekście standardów prepress. Przykładowo, przygotowanie czasopisma wymaga starannego przeprowadzenia wszystkich tych kroków, aby finalny produkt był zgodny z oczekiwaniami klienta oraz normami jakościowymi w branży. Podsumowując, wszystkie wymienione operacje są integralnymi częściami procesu poligraficznego i odpowiadają najwyższym standardom przygotowania publikacji.

Pytanie 11

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. przedtytułową

B. tytułową

C. redakcyjną

D. przytytułową

Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.

Pytanie 12

Przy tworzeniu pliku PDF spełniającego standardy druku określa się, między innymi,

A. wielkość spadów

B. kadrowanie obrazu

C. skalę obrazu

D. format dokumentu

Wybór odpowiedzi "wielkość spadów" jest poprawny, ponieważ w kontekście przygotowania plików PDF do druku, spady są kluczowym elementem, który zapewnia estetykę i profesjonalizm finalnego produktu. Spady to obszary, które rozszerzają się poza krawędź dokumentu, zwykle o 3-5 mm, co pozwala na uniknięcie białych krawędzi po przycięciu. W przypadku projektu graficznego, jeśli tło lub elementy graficzne nie sięgają do samej krawędzi, spady są niezbędne, aby zadbać o pełne pokrycie kolorem. Zastosowanie spadów jest standardem w branży, a ich brak może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, takich jak niedopasowane krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów podczas projektowania, zwłaszcza w przypadku materiałów reklamowych, broszur czy plakatów. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, umożliwia łatwe dodawanie spadów, co czyni ten proces prostym i intuicyjnym.

Pytanie 13

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 6 matryc

B. 8 matryc

C. 5 matryc

D. 4 matryce

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.

Pytanie 14

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Rozpylanie symboli.

B. Cięcie na plasterki.

C. Tworzenie przejść.

D. Generator kształtów.

Tworzenie przejść to technika, która umożliwia płynne łączenie dwóch kształtów oraz ich kolorów, co jest kluczowym elementem w projektowaniu graficznym. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie efektów wizualnych, które są niezwykle atrakcyjne i dynamiczne. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie gradientów w grafikach, które nadają głębię i trójwymiarowość. Tworzenie przejść jest szeroko stosowane w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, gdzie można precyzyjnie kontrolować parametry przejścia, takie jak kierunek, intensywność oraz rodzaj zastosowanego koloru. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie miękkich przejść kolorystycznych w celu uzyskania estetycznych i nowoczesnych projektów. Warto również zwrócić uwagę, że umiejętność tworzenia przejść jest niezbędna w animacji, gdzie zmiany kształtów i kolorów mogą być wykorzystywane do przedstawiania ruchu i transformacji obiektów.

Pytanie 15

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Media Encoder

B. Bridge

C. Widget Browser

D. Acrobat

Adobe Bridge jest zaawansowanym narzędziem do zarządzania zdjęciami oraz organizacji plików multimedialnych, które pełni kluczową rolę w ekosystemie aplikacji Adobe. Umożliwia użytkownikom katalogowanie, przeglądanie i sortowanie fotografii oraz innych elementów graficznych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki funkcjom takim jak tworzenie kolekcji, oznaczanie metadanymi oraz możliwość przeglądania wstępnych podglądów różnych formatów plików, Bridge znacząco ułatwia pracę kreatywnym profesjonalistom. Przykładem zastosowania może być organizacja dużego zasobu zdjęć, które są następnie wykorzystywane w projektach graficznych w programach takich jak Photoshop czy InDesign. Umożliwia również integrację z Adobe Stock, co pozwala na łatwe dodawanie zasobów do istniejącego katalogu. W kontekście standardów branżowych, odpowiednie zarządzanie plikami multimedialnymi i ich metadanymi jest kluczowe dla efektywnego workflow w dziedzinie fotografii i projektowania graficznego, co czyni Adobe Bridge narzędziem niezbędnym w codziennej pracy.

Pytanie 16

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 200 zł

B. 80 zł

C. 160 zł

D. 40 zł

Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 17

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 2

B. 2 + 2

C. 4 + 1

D. 2 + 1

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 18

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

B. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2 jest najlepszym wyborem do wydruku dwustronnej, wielobarwnej ulotki reklamowej, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością oraz doskonałymi właściwościami drukarskimi. Jego dwustronne powlekanie pozwala na uzyskanie intensywnych i wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Dodatkowo, gramatura w przedziale 135-170 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność ulotki, co sprawia, że jest ona bardziej trwała i odporna na zagięcia. W praktyce, ulotki wykonane z tego typu papieru lepiej prezentują się w rękach odbiorców, a ich jakość może zwiększyć postrzeganą wartość oferty. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co potwierdzają standardy takie jak ISO 12647, które definiują właściwości barwne i jakość wydruków. Dlatego wybór tego podłoża jest korzystny zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej.

Pytanie 19

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 320 sztuk

B. 240 sztuk

C. 360 sztuk

D. 180 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 20

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. Eset Nod32

B. WinRar

C. Audacity

D. ArtiosCad

WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 21

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

B. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

C. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

D. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 22

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 6,0-7,5 mm

B. 0,5-1,5 mm

C. 10,0-12,0 mm

D. 2,0-5,0 mm

Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 23

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. jest napisany inną wersją czcionki

B. w pełni wypełnia kolumnę

C. zawiera mniej niż 12 znaków

D. pozostaje na końcu łamu

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Pytanie 24

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. interlinia

B. justowanie

C. kerning

D. tracking

Kerning to taka technika w typografii, która służy do dostosowywania odległości pomiędzy literami. Chodzi o to, żeby tekst był łatwiejszy do przeczytania i ładniej wyglądał. Czasem między literami jest za mało miejsca, a czasem za dużo, co może psuć całą estetykę. Przykład? No chociażby przy projektowaniu logo, gdzie bliskość liter naprawdę robi różnicę w odbiorze wizualnym marki. Warto jednak pamiętać, żeby z kerningiem nie przesadzać, bo zbyt ciasno albo zbyt luźno ułożony tekst może odciągać uwagę czytelnika. Dużo programów graficznych ma automatyczne ustawienia do kerningu, ale jak samodzielnie trochę podrasujesz te wartości, to możesz osiągnąć lepszy efekt. W sumie dobrze wykonany kerning to klucz do profesjonalnie wyglądających dokumentów i materiałów. Trzeba tylko umieć to robić z głową.

Pytanie 25

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 98,6 kg

B. 94,5 kg

C. 96,4 kg

D. 92,5 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 26

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 320 zł

B. 360 zł

C. 420 zł

D. 480 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 320 zł, co jest wynikiem pomnożenia liczby form drukowych przez koszt naświetlenia jednej formy. W tym przypadku mamy 8 form drukowych, każda warta 40 zł. Zatem 8 * 40 zł = 320 zł. Taka kalkulacja jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla rentowności projektów. W praktyce, takie obliczenia mogą być wykorzystywane przy tworzeniu ofert dla klientów, pozwalając na jasne przedstawienie kosztów związanych z realizacją zamówienia. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę dodatkowe koszty, takie jak materiały czy robocizna, które mogą wpłynąć na łączny koszt projektu. Przykładem może być sytuacja, w której drukarnia oferuje zniżki przy większych zamówieniach, co również należy uwzględnić w finalnej kalkulacji.

Pytanie 27

Dywiz w użyciu pełni rolę jako

A. symbol matematyczny lub chemiczny

B. cudzysłów francuski lub kątowy

C. łącznik lub symbol przeniesienia

D. symbol wyliczenia lub wyróżnienia

Dywiz, czyli znak '-', pełni rolę łącznika, który służy do połączenia wyrazów w zdaniach oraz jako znak przeniesienia w przypadku łamania wyrazów na końcu linii. W praktyce, dywiz jest wykorzystywany w takich konstrukcjach jak np. 'wieloletni-pracownik' czy 'proszę przejść do następnej-strony'. Jest on szczególnie przydatny w redakcji tekstów, gdzie istnieje potrzeba zachowania klarowności i płynności w pisaniu. Zgodnie z zasadami typografii, dywiz powinien być używany w sposób przemyślany, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić czytelność tekstu. Dobrym przykładem zastosowania dywizu jest w dokumentach technicznych, gdzie precyzyjna terminologia jest kluczowa, a połączenie wyrazów może znacząco wpłynąć na interpretację treści. Użycie dywizu w kontekście przeniesienia wyrazów jest również zgodne z normami typograficznymi, które podkreślają konieczność zachowania integralności wyrazów w tekstach drukowanych.

Pytanie 28

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. aplę

B. skalowanie

C. trapping

D. kerning

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 29

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 500 arkuszy

B. 5 350 arkuszy

C. 5 100 arkuszy

D. 5 250 arkuszy

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć, że błędne podejścia często wynikają z niewłaściwego zrozumienia koncepcji naddatku technologicznego. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 5 100 arkuszy, 5 350 arkuszy czy 5 500 arkuszy mogą sugerować, że użytkownik nie zastosował odpowiedniego wzoru do obliczeń lub pomylił się przy uwzględnianiu naddatku. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że naddatek technologiczny działa na zasadzie procentu od całkowitej liczby plakatów, które muszą zostać wydrukowane, co prowadzi do potrzeby wydrukowania większej liczby arkuszy, aby sprostać wymaganiom produkcyjnym. Często występującym błędem jest również zaokrąglanie wartości przed zakończeniem obliczeń, co może prowadzić do niedoszacowania liczby potrzebnych materiałów. Wydaje się, że niektóre z proponowanych odpowiedzi mogą być wynikiem prostego pomylenia liczby plakatów netto oraz uwzględnienia naddatku, co prowadzi do mylnych wniosków. Kluczowe jest, aby podczas planowania produkcji zawsze stosować się do ustalonych standardów oraz dobrych praktyk, co pozwala uniknąć takich nieporozumień i zwiększa efektywność operacyjną.

Pytanie 30

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liniatura rastra oraz liczba złamów

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. liczba łamów oraz cena form drukarskich

D. nakład i kolorystyka produktu

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie z nich uwzględniają kluczowe czynniki decydujące o kosztach druku. Pierwsza koncepcja, która odnosi się do ilości łamów i kosztu form drukowych, nie uwzględnia istotnych aspektów, takich jak nakład i kolorystyka. Koszt form w rzeczywistości ma znaczenie, ale wpływa na niego przede wszystkim liczba wydruków. W przypadku niskonakładowych zleceń, koszt jednostkowy formy może być znacząco wyższy, co nie koresponduje z zasadą efektywności kosztowej. Odpowiedź dotycząca liniatury rastra i ilości złamów również nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Liniatura rastra ma istotne znaczenie dla jakości obrazu, jednak nie jest bezpośrednim wskaźnikiem kosztów, a bardziej technicznym parametrem wydruku. Z kolei ilość złamów wpływa na format i układ publikacji, co może mieć znaczenie w kontekście kosztów, ale nie jest to główny czynnik decydujący. Ostatnia propozycja, dotycząca jakości form drukowych i rozdzielczości bitmap, także nie przywiązuje wystarczającej wagi do kwestii kosztów nakładu i wyboru kolorystyki. Wysoka jakość form i odpowiednia rozdzielczość są kluczowe dla uzyskania dobrego efektu wizualnego, ale to nakład i typ druku, czy jest to druk 1- czy 4-kolorowy, mają bezpośredni wpływ na koszty. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na nadmiernym skupieniu się na aspektach technicznych druku, które mają mniejsze znaczenie w porównaniu do ekonomicznych i produkcyjnych uwarunkowań, co prowadzi do mylnego wniosku o czynnikach kosztotwórczych.

Pytanie 31

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

Odpowiedź "liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów" jest prawidłowa, ponieważ w typografiach stosuje się klasyczną konwersję pomiędzy punktami a milimetrami. W typografii 1 punkt typograficzny odpowiada 0,3528 milimetra. Stąd przeliczenie, które wykonujemy, polega na obliczeniu, ile milimetrów zawiera dany wymiar w punktach. W praktyce, kiedy projektujemy dokumenty, ulotki czy inne materiały graficzne, bardzo istotne jest prawidłowe odwzorowanie wymiarów, aby zachować estetykę i czytelność. Używając tej konwersji, można łatwo przełączać się pomiędzy jednostkami, co jest szczególnie użyteczne w oprogramowaniu graficznym, które preferuje różne jednostki miary. Przykładem może być program Adobe InDesign, w którym można ustawić jednostki miary na punkty lub milimetry, co ułatwia pracę projektantom. Znajomość tej konwersji jest również niezbędna do zachowania odpowiednich marginesów i odległości między elementami w układzie, co jest kluczowe w projektowaniu materiałów drukowanych.

Pytanie 32

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. kadrowanie

B. rozmycie

C. wypełnianie

D. selekcja

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop służy do wykonania selekcji, co oznacza, że umożliwia wybór określonego obszaru obrazu w celu dalszej edycji. Użytkownik może ręcznie prowadzić kursor wzdłuż krawędzi obiektu, co pozwala na precyzyjne wyznaczenie granic selekcji. Dzięki temu narzędziu można łatwo izolować elementy, które wymagają obróbki, takich jak zmiana kolorów, dodawanie efektów lub usuwanie tła. Dobre praktyki w wykorzystaniu narzędzia Lasso obejmują korzystanie z różnych jego wariantów, takich jak Lasso polygonalne czy Lasso magnetyczne, które mogą usprawnić proces selekcji w zależności od złożoności kształtu obiektu. Na przykład, Lasso magnetyczne automatycznie dostosowuje swoją trasę do krawędzi obiektów, co ułatwia pracę w przypadku skomplikowanych kształtów. Selekcja jest kluczowym etapem w procesie edycji graficznej, a umiejętność jej skutecznego stosowania przyczynia się do uzyskiwania wysokiej jakości efektów wizualnych w projektach.

Pytanie 33

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Nakładanie gradientu.

B. Przycinanie obrazu.

C. Wypaczanie kształtów.

D. Korektę kolorystyczną.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 34

Oblicz wydatki na papier dwustronnie kredowany o gramaturze 115 g/m2, niezbędny do wydruku 10 000 ulotek w formacie A5, przy założeniu, że w hurtowni papier jest dostępny w formacie 860 x 610 mm, a cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł?

A. 143,28 zł

B. 187,46 zł

C. 202,36 zł

D. 168,36 zł

Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach związanych z kosztami materiałów drukarskich, co często skutkuje błędnymi wynikami. Jednym z typowych błędów jest pomijanie kluczowych kroków w analizie, takich jak obliczenie powierzchni potrzebnej do druku. W przypadku ulotek A5, niektórzy mogą błędnie obliczyć całkowitą powierzchnię lub pomylić jednostki, co prowadzi do nieprawidłowych wartości. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy gramaturę papieru należy przeliczać na kilogramy w kontekście całkowitego zapotrzebowania. Dodatkowo, błędne założenia dotyczące strat materiałowych mogą znacząco wpłynąć na końcowy koszt. Na przykład, przyjęcie zaniżonego procentu strat (np. 2% zamiast 5%) sprawi, że obliczenia będą niekompletne. W branży poligraficznej standardem jest uwzględnianie potencjalnych strat materiałowych, aby móc przewidzieć rzeczywiste koszty produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania kosztów i zapobiegania nieefektywnościom w procesie produkcyjnym. Warto także zaznaczyć, że dobrych praktyk w branży nie należy lekceważyć, ponieważ mogą one mieć istotny wpływ na rentowność projektów wydruku.

Pytanie 35

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. narząd drukarski

B. formy drukowe

C. plik impozycyjny

D. odbitkę próbną (proof)

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 36

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 1 + 2

B. 1 + 4

C. 1 + 3

D. 2 + 2

Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 37

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. żółtym

B. z wypełnieniem gradientowym

C. zastosowując farby Pantone

D. czarnym

Odpowiedź "koloru czarnego" jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym wszystkie teksty oraz elementy graficzne, które mają być reprodukowane z najwyższą jakością, powinny być przygotowane w kolorze czarnym. Wynika to z faktu, że czarny kolor zapewnia najlepszy kontrast oraz czytelność na większości podłoży. W praktyce, przy tworzeniu plików do druku offsetowego, stosuje się z reguły model kolorów CMYK, w którym czarny (K) jest kluczowym kolorem, używanym do nadawania głębi i wyrazistości. Nadrukowanie elementów w kolorze czarnym jest również zgodne z zasadą, że czarny jest najczęściej stosowanym kolorem w tekstach, co znacznie ułatwia ich odczyt. W przypadku projektów wykraczających poza standardowe zastosowania, czarny jest również używany do podkreślenia innych kolorów, co jest istotne przy tworzeniu tła oraz elementów graficznych. Przykładem może być layout broszur, gdzie czarny tekst na białym tle zapewnia najlepszą dostępność i zrozumiałość treści dla odbiorcy.

Pytanie 38

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. DTP

B. CtP

C. CtF

D. RIP

Odpowiedź 'CtP' (Computer to Plate) jest poprawna, ponieważ oznacza technologię, w której obraz jest bezpośrednio przenoszony z komputera na płytę offsetową, eliminując etap pośredni, jakim jest tradycyjne naświetlanie filmu. W procesie tym stosowane są specjalne urządzenia, które umożliwiają bezpośrednie naświetlanie płyty światłoczułej przy użyciu danych cyfrowych. Przykładem zastosowania CtP jest produkcja wysokiej jakości druku offsetowego, gdzie kluczowe są precyzja i powtarzalność, co jest niezbędne w branży poligraficznej. Wybór technologii CtP staje się standardem w nowoczesnych drukarniach, pozwalając na zwiększenie wydajności produkcji oraz redukcję kosztów związanych z pośrednimi etapami. Dodatkowo, CtP wpływa na ekologię procesu produkcji, zmniejszając zużycie chemikaliów i materiałów eksploatacyjnych. Warto zaznaczyć, że wdrożenie technologii CtP wymaga znajomości oprogramowania do przygotowania danych oraz sprzętu do naświetlania, co staje się niezbędnym krokiem w rozwijającej się dziedzinie druku.

Pytanie 39

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 600 dpi

B. 800 dpi

C. 900 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 40

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. nazwisko autora

B. numer ISBN

C. wakat

D. dedykacja

Nazwisko autora jest kluczowym elementem umieszczanym na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki, ponieważ pełni funkcję identyfikacyjną i promocyjną. Zgodnie z obowiązującymi standardami wydawniczymi, identyfikacja autora jest istotna dla czytelników, bibliotekarzy oraz księgarzy, ponieważ ułatwia wyszukiwanie i katalogowanie publikacji. W praktyce, nazwisko autora pozwala na budowanie marki literackiej oraz ułatwia rozpoznawalność wśród potencjalnych czytelników. Dobre praktyki branżowe podkreślają, że umieszczenie nazwiska w widoczny sposób na czwórce tytułowej jest standardem w wydawnictwach, co pozwala na łatwe odnalezienie informacji o autorze. Dodatkowo, znajomość i umiejętność umieszczania takich informacji jest niezbędna dla osób zajmujących się edytorstwem oraz marketingiem książek, gdzie kluczowe jest zbudowanie dobrej relacji z odbiorcami. W kontekście książek, autor jest nie tylko twórcą, ale również pierwszym punktem kontaktu z czytelnikiem, dlatego jego nazwisko powinno być wyeksponowane.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej