Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik transportu drogowego
Kwalifikacja: TDR.01 - Eksploatacja środków transportu drogowego
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 13:48
Data zakończenia: 21 maja 2025 14:11

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz maksymalną różnicę obciążenia kół na osi ΔQ, biorąc pod uwagę dopuszczalną różnicę obciążenia wynoszącą do 5 % oraz rzeczywiste obciążenie osi Q_r, które wynosi 11 000 kg.

A. ΔQ = 650 kg

B. ΔQ = 500 kg

C. ΔQ = 550 kg

D. ΔQ = 600 kg

Analizując inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na podstawowe błędy, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Wiele osób może pomylić procentową wartość z rzeczywistym obciążeniem, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 650 kg wydaje się na pierwszy rzut oka odpowiednia, jednak jest to 6% obciążenia, co przekracza dozwoloną normę. Inny typowy błąd to zignorowanie faktu, że różnica obciążenia dotyczy całego obciążenia osi, a nie pojedynczych kół. W przypadku odpowiedzi 500 kg, użytkownicy mogą popełnić błąd, bazując na zbyt małej wartość procentowej, co również prowadzi do nieodpowiednich wniosków. Odpowiedź 600 kg, podobnie jak 650 kg, przekracza dopuszczalny limit 5%, co wskazuje na nieprawidłowe obliczenia. Warto zauważyć, że nieprawidłowe podejścia do obliczeń obciążenia mogą nie tylko prowadzić do błędnych wyników, ale także zagrażać bezpieczeństwu operacyjnemu. Zastosowanie nieprawidłowych wartości różnicy obciążenia w praktyce może prowadzić do problemów z stabilnością pojazdów oraz ich efektywnością, co jest niezgodne z zasadami inżynieryjnymi i normami bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest poprawne zrozumienie i obliczenie różnicy obciążenia, aby uniknąć poważnych konsekwencji w eksploatacji pojazdów.

Pytanie 2

Okresowe przeglądy techniczne autobusu wykonuje się przed upływem roku od daty pierwszej rejestracji, a następnie co

A. 12 miesięcy

B. 4 miesiące

C. 6 miesięcy

D. 18 miesięcy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje jakiś inny okres między badaniami technicznymi, raczej wskazuje na to, że mogło dojść do nieporozumienia w kwestii przepisów. Te odpowiedzi, które wskazują na 18 miesięcy, 4 miesiące czy 12 miesięcy, są niezgodne z obecnymi regulacjami. 18 miesięcy to zbyt długo i mogłoby prowadzić do tego, że stan techniczny pojazdu nie byłby odpowiedni, co zwiększa ryzyko wypadków. Odpowiedź z 4 miesiącami, chociaż może być mylona z innymi przeglądami, nie ma podstaw w przepisach dla autobusów, bo co pół roku to jest minimum. A 12 miesięcy dotyczy głównie pierwszego badania po rejestracji, a nie następnych, co może być mylące. Naprawdę warto to zrozumieć, bo regulacje te są kluczowe, nie tylko aby spełnić wymogi prawne, ale także dla bezpieczeństwa w transportach publicznych. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Pytanie 3

Aby przetransportować ładunki nienormatywne, których rozmiary uniemożliwiają zastosowanie kontenerów uniwersalnych, należy zastosować kontener typu

A. Flat Rack

B. Dry Freight

C. Double Door

D. High Cube Dry

Odpowiedzi, które nie wskazują na kontener typu Flat Rack, opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących transportu ładunków nienormatywnych. Kontener High Cube Dry, choć ma większą wysokość niż standardowy kontener, nadal jest ograniczony w swoich wymiarach i nie jest przeznaczony do przewozu przedmiotów o nietypowych kształtach. Jego konstrukcja nie pozwala na transportowanie obiektów, które mogą wystawać poza jego obszar, co jest kluczowe w przypadku ładunków nienormatywnych. Z kolei kontener Dry Freight, będący ogólnym typem kontenera, również nie nadaje się do transportu dużych lub nieforemnych ładunków, ponieważ jego wymiary są zbliżone do kontenera standardowego, co ogranicza możliwości załadunku. Kontener Double Door, chociaż pozwala na dostęp do ładunku z dwóch stron, nie zmienia faktu, że nadal jest to kontener zamknięty, co uniemożliwia przewożenie ładunków, które przekraczają jego standardowe wymiary. Błędem jest zakładanie, że jakikolwiek kontener z zamkniętymi ścianami może być użyty do transportu towarów, które nie mieszczą się w standardowych wymiarach. Aby skutecznie przewozić ładunki nienormatywne, kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedni kontener musi mieć otwartą konstrukcję, co zapewnia kontener Flat Rack. W praktyce unikanie kontenerów przystosowanych do transportu ładunków nienormatywnych może prowadzić do uszkodzeń towarów, niezgodności z przepisami transportowymi oraz zwiększonych kosztów ze względu na konieczność przeszukiwania i przerzucania ładunków w celu dostosowania ich do wymagań transportowych.

Pytanie 4

Pojazdy samochodowe, które są przystosowane do realizacji określonych zadań wymagających modyfikacji konstrukcji lub wyposażenia (np. pojazdy strażackie, pojazdy komunalne), klasyfikuje się jako pojazdy

A. specjalnych

B. uniwersalnych

C. wyspecjalizowanych

D. specjalistycznych

Pojazdy samochodowe klasyfikowane jako specjalne obejmują te, które są przystosowane do realizacji specyficznych funkcji wymagających modyfikacji nadwozia lub dodatkowego wyposażenia. Przykłady takich pojazdów to samochody strażackie, które wyposażone są w sprzęt gaśniczy oraz pojazdy komunalne, które mogą posiadać kontenery na odpady lub dodatkowe narzędzia do utrzymania porządku. Definicja pojazdów specjalnych jest ściśle określona w polskim prawodawstwie, co podkreśla ich znaczenie w systemie transportowym. Pojazdy te muszą spełniać szereg norm technicznych, co zapewnia ich odpowiednie działanie w warunkach, do których zostały zaprojektowane. Ponadto, ich użytkowanie wiąże się z określonymi wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa, skuteczności działania oraz wpływu na środowisko. Dzięki tym standardom, pojazdy specjalne odgrywają kluczową rolę w działaniach ratunkowych, zarządzaniu kryzysowym oraz w codziennym życiu społecznym, co czyni je niezbędnym elementem infrastruktury miejskiej i pozamiejskiej.

Pytanie 5

Jednostka ładunkowa paletowa, która nie może być piętrowana, ma wymiary 1200 x 800 x 1200. W przestrzeni ładunkowej o wymiarach 13620 x 2480 x 2300 ile takich jednostek można umieścić?

A. 17

B. 34

C. 64

D. 15

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z błędnych obliczeń związanych z wymiarami przestrzeni ładunkowej oraz jednostki ładunkowej. Często w takich zadaniach kluczowe jest dokładne zrozumienie, jak obliczyć maksymalną liczbę jednostek ładunkowych, uwzględniając zarówno długość, szerokość, jak i wysokość. Błędem jest także nieuwzględnienie, że niektóre przestrzenie mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak możliwości załadunku i rozładunku czy inne zasady operacyjne w magazynie. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 15 lub 17 jednostek ładunkowych mogłyby wynikać z pomyłek w obliczeniach długości lub szerokości, co prowadzi do zaniżenia maksymalnej pojemności przestrzeni. Osoby udzielające takich odpowiedzi mogą nie brać pod uwagę pełnej wysokości przestrzeni lub niepoprawnie zliczają jednostki ładunkowe w jednym poziomie. Często zdarza się również, że nie zwraca się uwagi na to, iż w praktyce przestrzeń nie jest w pełni wykorzystywana, co może prowadzić do błędnych wniosków. W zakresie logistyki, umiejętność właściwego obliczania pojemności ładunkowej jest kluczowa, a brak dokładności w tych obliczeniach może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni, co w dłuższym okresie generuje dodatkowe koszty.

Pytanie 6

Prawidłowe zamocowanie koła jezdnego w pojeździe polega na

A. minimalnym dokręceniu śrub mocujących kluczem nasadowym

B. maksymalnym dokręceniu śrub mocujących kluczem nasadowym

C. dokręceniu śrub mocujących kluczem dynamometrycznym z minimalnym momentem

D. dokręceniu śrub mocujących kluczem dynamometrycznym z wymaganym momentem

Prawidłowy montaż koła jezdnego w pojeździe jest kluczowy dla bezpieczeństwa i wydajności jazdy. Korzystanie z klucza dynamometrycznego do dokręcania śrub mocujących pozwala na precyzyjne ustawienie momentu dokręcania, co zapobiega nieprawidłowemu mocowaniu koła. Standardowe wartości momentu dokręcania są określone przez producentów pojazdów i powinny być ściśle przestrzegane. Zbyt mały moment dokręcania może prowadzić do luzów i wibracji, co z kolei zwiększa ryzyko odłączenia się koła podczas jazdy. Z kolei zbyt duże dokręcenie może uszkodzić gwinty śrub lub piastę koła, co jest również niebezpieczne. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest regularne kontrolowanie i dokręcanie śrub mocujących po każdej wymianie koła, a także po dłuższych trasach. Przestrzeganie tych standardów nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale również wydłuża żywotność komponentów pojazdu, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego użytkowania pojazdów.

Pytanie 7

Jaka powinna być minimalna wysokość bieżnika letniej opony, aby mogła być eksploatowana?

A. 2,0 mm

B. 1,4 mm

C. 1,6 mm

D. 1,8 mm

Minimalna dopuszczalna wysokość bieżnika letniej opony wynosząca 1,6 mm jest zgodna z obowiązującymi normami prawnymi w wielu krajach, w tym w Polsce, gdzie to ustanowiono w przepisach ruchu drogowego. Opona z bieżnikiem poniżej tej wartości nie zapewnia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, szczególnie w warunkach deszczowych, gdzie ryzyko aquaplaningu znacznie wzrasta. W praktyce, aby opony mogły skutecznie odprowadzać wodę i zapewniać dobrą przyczepność, ich konstrukcja opiera się na głębokości bieżnika, która pozwala na prawidłowe funkcjonowanie w różnych warunkach atmosferycznych. Z tego powodu, zaleca się, aby kierowcy regularnie kontrolowali stan bieżnika opon i, w miarę możliwości, wymieniali je, gdy bieżnik zbliża się do dolnej granicy dopuszczalnej. Warto również pamiętać, że wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem drogowym oraz producenci opon zalecają głębokość bieżnika na poziomie 3 mm jako bardziej bezpieczną, co wskazuje na istotność dbania o jakość opon nie tylko z perspektywy prawnej, ale i bezpieczeństwa użytkowników dróg.

Pytanie 8

Do kosztów bezpośrednich związanych z wykonaniem usługi transportowej nie wlicza się

A. kosztów wynagrodzeń

B. kosztów paliwa

C. amortyzacji pojazdów

D. nakładów pośrednio związanych z usługami

Kosztami bezpośrednimi nazywamy te wydatki, które można bezpośrednio przypisać do realizacji konkretnej usługi. Koszty paliwa, wynagrodzenia oraz amortyzacja pojazdów są typowymi przykładami kosztów bezpośrednich. Wybierając jednak nakłady pośrednio związane z usługami jako odpowiedź, można wprowadzić się w błąd. Nakłady te obejmują wydatki, które nie są bezpośrednio związane z konkretną usługą, jak na przykład koszty administracyjne czy marketingowe. Uznawanie tych kosztów za bezpośrednie jest typowym błędem myślowym, który może prowadzić do zniekształcenia analizy kosztów i cen usług. W kontekście sektora transportowego, błędne przypisanie kosztów może skutkować niemożnością pokrycia wydatków, co w efekcie obniża rentowność firmy. Warto zauważyć, że skuteczne zarządzanie kosztami wymaga znajomości ich klasyfikacji oraz umiejętności analitycznego podejścia do obliczeń finansowych. Firmy transportowe powinny stosować najlepsze praktyki w zakresie kontrolowania wydatków, aby zapewnić sobie konkurencyjność na rynku oraz stabilność finansową. Zrozumienie różnice między kosztami bezpośrednimi a pośrednimi jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 9

Czynnik wpływający na moment obrotowy silnika spalinowego to

A. promień koła zamachowego

B. promień wykorbienia wału

C. długość wału korbowego

D. obwód główki korbowodu

Wielu inżynierów i techników może mylnie przypuszczać, że inne parametry silnika spalinowego, takie jak długość wału korbowego, obwód główki korbowodu czy promień koła zamachowego, mają decydujący wpływ na moment obrotowy. Jednakże, choć te elementy są istotne dla ogólnej konstrukcji silnika, to ich wpływ na moment obrotowy nie jest tak bezpośredni jak w przypadku promienia wykorbienia. Długość wału korbowego wpływa na kąt, pod jakim siła jest przyłożona do korbowodu, co z kolei może modyfikować kinematykę silnika, ale nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na moment obrotowy w sposób, w jaki to robi promień wykorbienia. Obwód główki korbowodu jest bardziej związany z masą i dynamiką ruchu, ale nie ma bezpośredniego związku z generowaniem momentu obrotowego. Ponadto, promień koła zamachowego również ma swoje znaczenie, ale pełni rolę w stabilizacji obrotu i wygładzaniu pracy silnika, a nie jako kluczowy element obliczeń momentu obrotowego. Prawidłowe zrozumienie interakcji różnych parametrów silnika jest niezbędne dla osiągnięcia efektywności i wydajności, a to wymaga nie tylko znajomości teorii, ale także praktycznych umiejętności inżynieryjnych oraz ciągłego doskonalenia wiedzy w obszarze mechaniki i dynamiki pojazdów.

Pytanie 10

Maksymalna prędkość pionowa platformy ruchomego podestu załadowczego nie powinna przekraczać

A. 3,15 m/s

B. 2,15 m/s

C. 0,15 m/s

D. 1,15 m/s

Wybór prędkości pionowej ruchomego podestu załadowczego na poziomie 1,15 m/s, 2,15 m/s lub 3,15 m/s może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad bezpieczeństwa oraz ergonomii pracy. Zwiększone prędkości mogą wydawać się korzystne w kontekście efektywności operacyjnej, jednak w rzeczywistości prowadzą do znacznego wzrostu ryzyka. Wyższe prędkości podnoszenia zwiększają bezpośrednie zagrożenie związane z niestabilnością ładunku, co może prowadzić do jego przewrócenia lub upadku. Wiele wypadków w miejscu pracy jest wynikiem szybkiego podnoszenia i opuszczania ciężkich przedmiotów, co może skutkować poważnymi obrażeniami pracowników. Ponadto, wysoka prędkość ruchu podestu może przyczynić się do uszkodzeń mechanicznych samego urządzenia, co przekłada się na większe koszty napraw oraz przestoje w produkcji. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1570, podkreślają znaczenie ograniczenia prędkości, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Typowym błędem myślowym jest założenie, że szybkie podnoszenie przekłada się bezpośrednio na wydajność, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do znacznych strat związanych z wypadkami i uszkodzeniami sprzętu. Inwestycja w bezpieczeństwo poprzez ograniczenie prędkości do 0,15 m/s jest kluczowym elementem w zarządzaniu ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 11

Jak często należy przeprowadzać okresowe badania techniczne autobusu?

A. przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od daty wykonania badania

B. raz w roku

C. przed upływem roku od daty pierwszej rejestracji, a następnie co 6 miesięcy

D. przed upływem 3 lat od daty pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem 2 lat od ostatniego badania i kolejne przed upływem roku

Okresowe badanie techniczne autobusu jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i sprawności pojazdów przeznaczonych do przewozu osób. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pierwsze badanie techniczne należy przeprowadzić przed upływem roku od daty pierwszej rejestracji. Następne badania muszą być wykonywane co 6 miesięcy. Taki harmonogram ma na celu monitorowanie stanu technicznego pojazdu i wykrywanie potencjalnych usterek na wczesnym etapie, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony zdrowia i życia pasażerów. W praktyce oznacza to, że operatorzy autobusów muszą planować regularne przeglądy, aby zapewnić nieprzerwaną zgodność z wymaganiami prawnymi oraz standardami jakości. Regularne badania techniczne są także częścią polityki zarządzania flotą, która ma na celu minimalizację kosztów eksploatacji poprzez unikanie poważnych napraw dzięki wczesnemu wykryciu problemów. Ponadto, prowadzenie odpowiedniej dokumentacji badań technicznych jest również ważne z perspektywy audytów oraz ewentualnych inspekcji ze strony organów kontrolnych.

Pytanie 12

Przewóz nie podlega konwencji CMR w przypadku

A. towarów klasyfikowanych jako niebezpieczne

B. towarów zajmujących dużo miejsca

C. rzeczy dotyczących przesiedlenia

D. towarów łatwo psujących się

Wybór artykułów szybko psujących się, towarów przestrzennych lub towarów niebezpiecznych jako sytuacji, w których konwencja CMR nie ma zastosowania, wynika z nieporozumień dotyczących zakresu tej konwencji. Artykuły szybko psujące się, takie jak świeże owoce, warzywa czy produkty mleczne, są objęte regulacjami CMR, które nie wyłączają ich z możliwości transportu międzynarodowego. Wręcz przeciwnie, ze względu na ich specyfikę, przewozy takich artykułów muszą być odpowiednio zorganizowane i udokumentowane, co może obejmować dodatkowe wymagania dotyczące temperatury czy terminów dostaw. Podobnie, towary przestrzenne, takie jak maszyny czy materiały budowlane, również mogą być transportowane na podstawie konwencji CMR, pod warunkiem, że spełniają określone kryteria dotyczące charakteru przewozu. Z kolei towary niebezpieczne, mimo że wymagają specjalnych procedur i dokumentacji, nie są wyłączone z regulacji CMR, lecz wymagają dodatkowych zabezpieczeń zgodnych z przepisami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych. W związku z powyższym, kluczowym błędem jest mylenie kategorii towarów z ich zastosowaniem w kontekście CMR, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat stosowalności konwencji do różnych rodzajów przewozów.

Pytanie 13

Dokumentem niezbędnym do przeprowadzenia przewozów regularnych jest

A. bilet.

B. potwierdzenie.

C. kwalifikacja.

D. zezwolenie.

Karnet, certyfikat i zaświadczenie to dokumenty, które nie są właściwe dla realizacji przewozów regularnych, co może prowadzić do mylnych wniosków w kontekście ich zastosowania w branży transportowej. Karnet, na przykład, jest często używany w transporcie międzynarodowym, ale nie zastępuje zezwolenia, które jest niezbędne do przeprowadzania regularnych przewozów na terenie danego kraju. Podobnie certyfikat może odnosić się do różnych poświadczeń, takich jak certyfikat bezpieczeństwa, ale nie ma on charakteru zezwolenia na przewozy. Wreszcie zaświadczenie, chociaż może być używane w różnych kontekstach jako potwierdzenie wykonania określonej czynności, nie ma mocy prawnej w odniesieniu do zezwoleń wymaganych do prowadzenia regularnych przewozów. Często błędem jest mylenie tych dokumentów z zezwoleniami, co może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji i znaczenia w systemie prawnym. Kluczowe jest, aby przewoźnicy byli świadomi różnic pomiędzy tymi dokumentami, co pozwoli na uniknięcie problemów związanych z nielegalnym prowadzeniem działalności transportowej oraz potencjalnych sankcji prawnych.

Pytanie 14

Najlepszy z perspektywy efektywności silnika z zapłonem samoczynnym jest przedział prędkości obrotowych, który znajduje się pomiędzy prędkościami obrotowymi

A. minimalnej mocy i minimalnego momentu obrotowego

B. maksymalnej mocy i minimalnego momentu obrotowego

C. maksymalnej mocy i maksymalnego momentu obrotowego

D. minimalnej mocy i maksymalnego momentu obrotowego

Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów dotyczących sprawności silnika z zapłonem samoczynnym. Odpowiedzi wskazujące na zakres prędkości obrotowych między minimalną mocą a minimalnym momentem obrotowym nie uwzględniają, że silnik w tym przedziale działa w mało efektywnym zakresie, co skutkuje wyższym zużyciem paliwa i gorszymi osiągami. Silniki silnikowe osiągają swoje maksymalne możliwości dopiero w wyższych zakresach prędkości, co oznacza, że niższe wartości mocy i momentu nie są odpowiednie dla uzyskania sprawności. Z kolei informacje dotyczące maksymalnej mocy i minimalnego momentu obrotowego również wykazują błędne myślenie, prowadząc do przekonania, że silnik powinien pracować maksymalnie, co może powodować jego przeciążenie i zwiększone zużycie oleju silnikowego. Natomiast maksymalna moc i maksymalne momenty obrotowe, choć wydają się atrakcyjne, nie są optymalne w codziennym użytkowaniu silnika, ponieważ rzadko kiedy pojazdy operują w tych ekstremalnych warunkach. W rzeczywistości, utrzymanie silnika w zbyt wysokim zakresie obrotów prowadzi do przyspieszonego zużycia oraz potencjalnych awarii, co jest sprzeczne z zaleceniami dotyczącymi konserwacji i użytkowania urządzeń mechanicznych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że najlepsze parametry pracy silnika osiąga się w średnim zakresie obrotów, co zapewnia równowagę pomiędzy mocą a momentem obrotowym, z uwzględnieniem aspektów ekonomicznych i technicznych.

Pytanie 15

Dokumentem potwierdzającym zawarcie umowy przewozu jest list przewozowy, który powinno się sporządzić

A. w pięciu egzemplarzach

B. w sześciu egzemplarzach

C. w jednym egzemplarzu

D. w trzech egzemplarzach

Odpowiedź 'w trzech egzemplarzach' jest poprawna, ponieważ zgodnie z zapisami ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe, list przewozowy powinien być sporządzony w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz jest przekazywany nadawcy, drugi przewoźnikowi, a trzeci jest przeznaczony dla odbiorcy. Takie podejście umożliwia każdej ze stron zachowanie dowodu zawarcia umowy przewozu oraz umożliwia łatwe monitorowanie i kontrolowanie przesyłki w trakcie transportu. Przykładowo, w przypadku ewentualnych reklamacji czy sporów, każda ze stron posiada dokumentację potwierdzającą warunki umowy. W praktyce, przestrzeganie tych przepisów jest niezbędne w celu zapewnienia efektywności operacyjnej i zgodności z prawem. Dobrą praktyką jest również stosowanie elektronicznych wersji listów przewozowych, które mogą przyspieszyć proces wymiany dokumentów, ale zasady dotyczące ich ilości pozostają niezmienne.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Aby zarejestrować działalność pojazdu, konieczne jest zgrywanie danych z cyfrowego tachografu do komputera co najmniej raz na

A. 21 dni

B. 45 dni

C. 90 dni

D. 30 dni

Wybór 90 dni jest jak najbardziej w porządku, bo zgodnie z przepisami da się sczytywać dane z tachografu cyfrowego przynajmniej co 90 dni. To bardzo ważne dla monitorowania czasu pracy kierowców i dbania o zgodność z przepisami o czasie jazdy i odpoczynku. Jak regularnie zbieramy te dane, to lepiej zarządzamy flotą i widzimy, jak pracują kierowcy. Możemy też zauważyć wszelkie potencjalne naruszenia przepisów. Gdyby flota nie przestrzegała tego terminu, to mogłoby to spowodować kary finansowe, a nikt tego nie chce. Pamiętaj, że według norm unijnych te dane trzeba trzymać minimum 12 miesięcy, co jeszcze bardziej pokazuje, jak istotne jest regularne ich zbieranie i archiwizowanie. Fajnie byłoby też pomyśleć o jakimś specjalistycznym oprogramowaniu do zarządzania danymi tachografów — to może zdecydowanie ułatwić sprawę.

Pytanie 18

Sposoby diagnostyki pojazdów na hamowni podwoziowej powinny być klasyfikowane jako metody

A. klasyczne

B. trakcyjne

C. stanowiskowe

D. organoleptyczne

Odpowiedzi organoleptyczne, tradycyjne i trakcyjne odnoszą się do różnych podejść do diagnostyki pojazdów, które jednak nie są zgodne z koncepcją badań przeprowadzanych na hamowni podwoziowej. Metody organoleptyczne polegają na ocenie stanu technicznego pojazdu za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, słuch czy dotyk, co nie jest wystarczające w przypadku precyzyjnych pomiarów wymaganych do oceny mocy i wydajności pojazdu. Podejście tradycyjne może odnosić się do metod, które były stosowane w przeszłości, ale w dzisiejszych czasach stosuje się bardziej zaawansowane techniki, takie jak badania na hamowni. Z kolei metody trakcyjne koncentrują się na ocenie zachowań pojazdu w ruchu, co nie daje pełnego obrazu jego wydajności w warunkach laboratoryjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć związanych z różnymi metodami diagnostyki, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o naturze badań. Kluczowe jest zrozumienie, że hamownia podwoziowa to miejsce, gdzie możliwe jest uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników, co jest nieosiągalne w innych metodach, które polegają na subiektywnej ocenie lub na warunkach rzeczywistych, które mogą wprowadzać zmienne zakłócające.

Pytanie 19

Na podstawie wartości wskaźnika TWI dokonuje się analizy stanu technicznego

A. płynu chłodzącego

B. katalizatora spalinowego

C. oleju w silniku

D. bieżnika opony

Wskaźnik TWI (Tread Wear Indicator) jest kluczowym narzędziem służącym do oceny stanu bieżnika opony. Stan bieżnika opony ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo jazdy, przyczepność oraz efektywność paliwową pojazdu. W przypadku, gdy wskaźnik TWI wskazuje na zbyt małą głębokość bieżnika, oznacza to konieczność wymiany opony, aby uniknąć ryzyka aquaplaningu oraz zwiększonego zużycia paliwa. Regularne sprawdzanie wskaźnika TWI powinno być częścią rutynowej konserwacji pojazdu, zgodnie z zaleceniami producentów opon oraz organizacji zajmujących się bezpieczeństwem drogowym. Przykładowo, w Europie minimalna dopuszczalna głębokość bieżnika wynosi 1,6 mm, co jest zgodne z dyrektywą unijną. W praktyce, dla lepszego komfortu jazdy i bezpieczeństwa, zaleca się wymianę opon, gdy głębokość bieżnika osiągnie poziom 3 mm. Utrzymanie właściwego stanu bieżnika to nie tylko kwestia przepisów, ale także odpowiedzialności kierowcy za bezpieczeństwo własne oraz innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W harmonogramie pracy kierowcy, realizującego regularne przewozy do 50 km, powinny być uwzględnione

A. wszystkie jego okresy działalności.

B. wyłącznie okresy prowadzenia pojazdu oraz inne czynności.

C. jedynie okresy dyspozycyjności oraz prowadzenia pojazdów.

D. tylko czas innej pracy oraz okresy dyspozycyjności.

Dokumentowanie aktywności kierowcy jest kluczowym elementem zarządzania czasem pracy w branży transportowej. Odpowiedzi, które ograniczają się tylko do części aktywności, takich jak 'okresy prowadzenia pojazdu' czy 'czas innej pracy', są niekompletne i mogą prowadzić do poważnych błędów w ewidencji czasu pracy. Takie podejście zubaża pełen obraz aktywności kierowcy, co jest nie tylko niezgodne z przepisami, ale także może skutkować problemami zdrowotnymi dla kierowców, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, jak długo pracują i jakie mają obciążenie. Nie uwzględniając dyspozycyjności w dokumentacji, ryzykujemy, że kierowca będzie zmuszony do pracy w nadmiarze, bez wystarczającego odpoczynku. Zgodnie z regulacjami unijnymi oraz krajowymi, każdy okres aktywności powinien być zapisany, aby chronić pracowników oraz zapewnić odpowiednią organizację pracy. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa transportowe powinny wdrożyć procedury, które umożliwiają dokładne i wyczerpujące dokumentowanie wszystkich aspektów pracy kierowcy. Dbałość o pełną ewidencję czasową nie tylko zapewnia przestrzeganie prawa, ale również pozwala na skuteczniejsze zarządzanie flotą oraz pracownikami, co w konsekwencji przekłada się na usprawnienie operacji i redukcję kosztów.

Pytanie 22

Jakie jest środki transportu drogowego przeznaczone do przewozu ludzi?

A. autobus miejski

B. pojazd członowy

C. ciągnik samochodowy

D. pociąg drogowy

Autobus miejski jest środkiem transportu drogowego, który został zaprojektowany specjalnie do przewozu osób na trasach miejskich. Posiada odpowiednie certyfikaty i spełnia normy bezpieczeństwa oraz komfortu ustanowione przez odpowiednie organy regulacyjne. Autobusy miejskie operują na wyznaczonych trasach i rozkładach, co pozwala na efektywne przemieszczanie się mieszkańców w obrębie miast. Ważnym aspektem jest ich zdolność do przewozu większej liczby pasażerów jednocześnie, co przyczynia się do zmniejszenia zatorów drogowych i obniżenia emisji spalin w porównaniu do indywidualnych środków transportu. Przykłady zastosowania to codzienne dojazdy do pracy czy szkoły, a także organizacja transportu w ramach imprez masowych. Dodatkowo, współczesne autobusy miejskie często wyposażone są w systemy informacji pasażerskiej oraz technologiczne udogodnienia, takie jak Wi-Fi czy dostęp dla osób niepełnosprawnych, co czyni je bardziej przyjaznymi dla użytkowników.

Pytanie 23

Pojazd, który potocznie nazywa się hakowcem, przeznaczony jest do transportu

A. bali drewnianych

B. kontenerów

C. naczep

D. głazów

Hakowiec to specjalistyczny pojazd przeznaczony do transportu kontenerów, który jest niezwykle wszechstronny w logistyce i transporcie. Jego konstrukcja pozwala na łatwe załadunek i rozładunek kontenerów, co znacznie przyspiesza procesy transportowe. Pojazdy tego typu najczęściej stosowane są w portach morskich, na terminalach kontenerowych oraz w centrach dystrybucyjnych. Umożliwiają one przewożenie kontenerów o różnych rozmiarach, co czyni je niezastąpionymi w transporcie intermodalnym, gdzie kontenery mogą być swobodnie przenoszone pomiędzy różnymi środkami transportu, takimi jak statki, pociągi i ciężarówki. W praktyce, hakowce odgrywają kluczową rolę w łańcuchu dostaw, zapewniając efektywność i elastyczność w przewozie towarów oraz przyczyniając się do optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 24

Oblicz miesięczny wydatek na paliwo dla czterech pojazdów, przy założeniu, że każdy z nich pokonuje w miesiącu 8 000 km i spala 35 l oleju napędowego na 100 km po cenie 7,50 zł za litr.

A. 84 000 zł

B. 21 000 zł

C. 48 000 zł

D. 14 000 zł

W przypadku obliczeń dotyczących kosztów paliwa ważne jest, aby dokładnie przeanalizować każdy etap kalkulacji. Pojawiające się błędy często wynikają z niewłaściwego zrozumienia proporcji lub jednostek. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą uwzględniać błędne wartości spalania paliwa, co prowadzi do fałszywych wniosków. Często spotykaną pomyłką jest pomnożenie kosztu paliwa przez ilość kilometrów bez uwzględnienia spalania na 100 km. Inna możliwość to zignorowanie liczby pojazdów, co powoduje, że obliczenia są ograniczone do jednego pojazdu, zamiast uwzględniać całą flotę. Aby poprawnie wykonać te obliczenia, kluczowe jest ścisłe trzymanie się jednostek i przeliczeń. Standardową praktyką w branży transportowej jest dokładne monitorowanie kosztów eksploatacyjnych, co wymaga precyzyjnych danych wejściowych oraz ich analizy. Dlatego też, aby uniknąć błędnych odpowiedzi, należy zawsze dokładnie przeliczać każdy krok, a także być świadomym, jak różne czynniki mogą wpływać na całkowity koszt operacyjny. Na przykład, zmiana cen paliwa czy efektywności spalania pojazdów może w znaczący sposób wpłynąć na końcowy wynik. Ponieważ zarządzanie flotą wymaga precyzyjnych danych i analitycznego myślenia, umiejętność dokładnego obliczania kosztów paliwa jest niezbędna dla każdego menedżera transportu.

Pytanie 25

Przepisy regulujące zakres oraz metody przeprowadzania technicznych badań pojazdów, a także wzory dokumentacji wykorzystywanej w tych badaniach w Polsce, zawarte są

A. w kodeksie ruchu drogowego

B. w rozporządzeniu ministra przedsiębiorczości

C. w rozporządzeniu ministra odpowiedzialnego za transport

D. w ustawie o ruchu drogowym

Odpowiedzi wskazujące na inne źródła przepisów, takie jak ustawa drogowa, kodeks drogowy czy rozporządzenie ministra gospodarki, są nietrafione, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych regulacji dotyczących badań technicznych pojazdów. Ustawa drogowa reguluje ogólne zasady związane z ruchem drogowym i bezpieczeństwem na drogach, jednak nie wchodzi w szczegóły dotyczące technicznych wymagań dla badań pojazdów. Kodeks drogowy również koncentruje się na przepisach dotyczących zachowań kierowców i zasad ruchu, co sprawia, że nie jest odpowiednim dokumentem do poszukiwania regulacji technicznych. Rozporządzenie ministra gospodarki może dotyczyć różnych aspektów gospodarki, lecz nie obejmuje szczegółowych procedur i kryteriów badań technicznych, które są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich standardów. Typowym błędem myślowym jest mylenie ogólnych regulacji z bardziej szczegółowymi aktami prawnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W kontekście badań technicznych, istotne jest, aby odnosić się do właściwych przepisów, które są w stanie precyzyjnie określić wymagania dla pojazdów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i zgodność z normami, co jest kluczowe dla funkcjonowania transportu publicznego oraz prywatnego.

Pytanie 26

Pojazdy klasy N1 o wadze nieprzekraczającej 2 ton są klasyfikowane jako terenowe, jeśli bez przyczepy potrafią pokonywać wzniesienia o nachyleniu co najmniej

A. 30%

B. 40%

C. 35%

D. 25%

Wybór innej wartości nachylenia w kontekście zdolności pokonywania wzniesień przez pojazdy N1 świadczy o niedostatecznym zrozumieniu norm dotyczących klasyfikacji pojazdów terenowych. Na przykład, 25% nachylenie może wydawać się wystarczające dla pewnych zastosowań, jednak takie podejście nie uwzględnia wymagań stawianych przez przepisy, które jasno definiują, że minimalna wartość to 30%. Odpowiedzi takie jak 40% lub 35% mogą wynikać z mylnego przekonania, że wyższe wartości nachylenia są lepsze, co w rzeczywistości nie odzwierciedla rzeczywistości użycia pojazdów w standardowych warunkach terenowych. Pojazdy klasyfikowane do kategorii N1 muszą być nie tylko zdolne do pokonywania takich nachyleń, ale także powinny spełniać określone normy wydajności i bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla ich funkcjonalności w trudnych warunkach. W praktyce, pojazdy, które nie są w stanie sprostać wymaganiom dotyczącym nachylenia, mogą nie być wykorzystywane w odpowiednich środowiskach, co prowadzi do nieefektywności operacyjnej i ryzyka związanego z ich użytkowaniem. Warto również zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przeszkolenie operatorów oraz odpowiednia konserwacja pojazdów mogą znacząco poprawić ich zdolność do pracy w terenie, zwłaszcza w kontekście wzniesień i nierówności terenu.

Pytanie 27

Jakie urządzenie wspiera kierowcę podczas poruszania się po drogach?

A. radioodtwarzacz

B. przenośna nawigacja satelitarna GPS z zasilaniem elektrycznym

C. przenośny agregat prądotwórczy

D. przenośna lodówka i kuchenka mikrofalowa z zasilaniem elektrycznym

Przenośna nawigacja satelitarna GPS z zasilaniem elektrycznym jest kluczowym urządzeniem wspomagającym kierowców w ruchu drogowym. Dzięki dostępowi do systemu GPS, kierowcy mają możliwość otrzymywania precyzyjnych informacji o trasach, warunkach drogowych oraz punktach docelowych. Nawigacja satelitarna umożliwia wyznaczanie optymalnych tras, co nie tylko oszczędza czas, ale także paliwo, przyczyniając się do bardziej efektywnego zarządzania zasobami. W praktyce, korzystanie z nawigacji satelitarnej pozwala na uniknięcie korków, minimalizację opóźnień oraz zwiększenie bezpieczeństwa dzięki informacjom o warunkach na drodze. Wiele nowoczesnych modeli nawigacji oferuje również funkcje takie jak ostrzeżenia o fotoradarach, informacje o stacjach paliwowych, a także integrację z systemami komunikacji w pojazdach. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z nawigacji GPS wspiera również zgodność z przepisami dotyczącymi bezpiecznego prowadzenia pojazdów, co ma istotne znaczenie dla kierowców zawodowych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Cichy, regularny dźwięk metaliczny, który maleje przy wzroście temperatury i pracy silnika na wysokich obrotach, wskazuje na

A. nadmierne zużycie gładzi tulei cylindrowej

B. nadmierne luzu zaworowych

C. nadmierne zużycie pompy hamulcowej

D. zapowietrzenie pompy wtryskowej

Wszystkie pozostałe odpowiedzi sugerują inne problemy, które mogą występować w silniku, jednak nie są one związane z opisanym dźwiękiem. Nadmierne zużycie gładzi tulei cylindrowej najczęściej objawia się w postaci zwiększonego zużycia oleju oraz spadku kompresji, co prowadzi do wyraźnych objawów utraty mocy i wydajności silnika. Zapowietrzenie pompy wtryskowej może skutkować problemami z uruchamianiem silnika oraz nierówną pracą, a jego objawy są zazwyczaj znacznie bardziej drastyczne niż subtelny stuk metaliczny. Z kolei nadmierne zużycie pompy hamulcowej to całkowicie odmienny problem, którego efektem mogą być problemy z hamowaniem, a nie dźwięki dobiegające z silnika. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia, jakie dźwięki są charakterystyczne dla danej usterki. W przypadku silników spalinowych, dźwięki powiązane z luzami zaworowymi są dość specyficzne i można je na ogół zidentyfikować na etapie diagnostyki. Dlatego kluczowe jest, aby mechanicy i użytkownicy aut potrafili rozróżniać objawy różnych usterek, a także rozumieli, jakie czynniki mogą wpływać na ich występowanie.

Pytanie 31

Na podstawie tabeli ustal, która czynność została zaplanowana niezgodnie z konwencją AETR.

Data	Godziny od do	Czynność
10.10.2020	5³⁰ ÷ 6⁰⁰	obsługa pojazdu
10.10.2020	6⁰⁰ ÷ 8⁰⁰	jazda
10.10.2020	8⁰⁰ ÷ 8³⁰	przerwa
10.10.2020	8³⁰ ÷ 12⁰⁰	jazda
10.10.2020	12⁰⁰ ÷ 12³⁰	przerwa
10.10.2020	12³⁰ ÷ 17⁰⁰	jazda
11.10.2020	17⁰⁰ ÷ 1⁰⁰	odpoczynek dobowy

A. Jazda od 1230 ÷ 1700

B. Odpoczynek dobowy od 1700 ÷ 100

C. Jazda od 600 ÷ 800

D. Przerwa od 800 ÷ 830

W analizowanej sytuacji, odpowiedzi dotyczące jazdy i przerwy nie mogą być uznawane za niepoprawne, ponieważ są zgodne z przepisami AETR. Często kierowcy nie zwracają uwagi na wymogi dotyczące długości odpoczynku, co prowadzi do mylnego przekonania, że krótsze odpoczynki są wystarczające. Przepisy AETR wymagają, aby dobowe odpoczynki miały co najmniej 11 godzin, a ich skracanie może prowadzić do osłabienia kondycji psychofizycznej kierowcy. W przypadku jazdy od 1230 do 1700 oraz jazdy od 600 do 800, obie te odpowiedzi mieszczą się w ramach dozwolonych godzin pracy, jako że suma nie przekracza dozwolonych limitów dziennych. Ponadto przerwa od 800 do 830 jest również zgodna z normami, ponieważ przerwy mogą być stosunkowo krótkie, by umożliwić kierowcom odpoczynek i regenerację. Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że jakakolwiek forma odpoczynku, nawet jeśli nie spełnia norm, jest wystarczająca. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy element planu pracy kierowcy powinien być zgodny z regulacjami, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo kierowcy, jak i innych uczestników ruchu. Ignorowanie tych zasad nie tylko zwiększa ryzyko, ale może też prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych dla przewoźnika.

Pytanie 32

Składniki systemu zasilania silników działających na zasadzie zapłonu samoczynnego to:

A. pompa wtryskowa, gaźnik, zbiornik paliwa, wtryskiwacz paliwa

B. zbiornik paliwa, cewka zapłonowa, wtryskiwacz paliwa

C. pompa paliwa, gaźnik, wtryskiwacz paliwa

D. zbiornik paliwa, pompa paliwa, pompa wtryskowa, wtryskiwacz paliwa

Właściwa odpowiedź wskazuje na kluczowe elementy układu zasilania silników z zapłonem samoczynnym, które obejmują zbiornik paliwa, pompę paliwa, pompę wtryskową oraz wtryskiwacz paliwa. Zbiornik paliwa pełni fundamentalną rolę w przechowywaniu paliwa, które jest następnie transportowane przez pompę paliwa do silnika. Pompa paliwa jest odpowiedzialna za dostarczanie paliwa pod odpowiednim ciśnieniem, co jest niezbędne do efektywnego wtrysku. Pompa wtryskowa, z kolei, zapewnia precyzyjne dawkowanie paliwa do cylindra silnika, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnej mieszanki paliwowo-powietrznej. Wtryskiwacz paliwa atomizuje paliwo, co pozwala na lepsze wymieszanie z powietrzem i efektywniejsze spalanie. Zrozumienie tych komponentów jest istotne dla diagnostyki i serwisowania pojazdów, a także dla poprawy wydajności silników. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kontrole każdego z tych elementów, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i minimalizować ryzyko awarii.

Pytanie 33

Przyczyną wydobywania się czarnego dymu z silnika z zapłonem samoczynnym może być

A. zatarcie łożysk wału rozrządu

B. zużycie wtryskiwaczy

C. zanieczyszczenie filtra kabinowego

D. nadmierne zużycie świec zapłonowych

Zatarcie łożysk wału rozrządu nie ma bezpośredniego wpływu na dymienie silnika z zapłonem samoczynnym. Choć zatarcie może prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika i jego podzespołów, typowe objawy tego problemu nie obejmują czarnego dymu, ale raczej szum, zwiększony opór w obracaniu wału oraz potencjalne uszkodzenia związane z niewłaściwym ustawieniem rozrządu. Zanieczyszczenie filtra kabinowego również nie ma związku z dymieniem silnika, ponieważ jego główną funkcją jest filtracja powietrza w kabinie pojazdu, a nie w komorze spalania. Nadmierne zużycie świec zapłonowych dotyczy silników benzynowych, a nie tych z zapłonem samoczynnym, dlatego nie może być przyczyną czarnego dymienia w silniku diesla. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych wniosków to mylenie funkcji poszczególnych podzespołów oraz niewłaściwe przypuszczenia o ich wpływie na ogólną pracę silnika. Właściwe zrozumienie roli wtryskiwaczy oraz ich stanu technicznego jest kluczowe dla diagnozowania problemów z dymieniem i efektywnością silników o zapłonie samoczynnym.

Pytanie 34

Ocena ogólnego stanu technicznego systemu kierowniczego obejmuje weryfikację

A. poziomu płynu hydraulicznego w przekładni kierowniczej

B. liczby obrotów kierownicą

C. luzu na kole kierowniczym

D. bicia tarczy hamulcowej

Ocena luzu na kole kierowniczym jest kluczowym elementem oceny ogólnego stanu technicznego układu kierowniczego pojazdu. Luz na kole kierowniczym odnosi się do niepożądanej przestrzeni roboczej, która może wpływać na precyzję prowadzenia oraz stabilność pojazdu. W praktyce, nadmierny luz może prowadzić do problemów z kierowaniem, takich jak niepewność w reakcji pojazdu na ruchy kierownicą oraz zwiększone zużycie elementów zawieszenia. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące bezpieczeństwa pojazdów, podkreślają znaczenie regularnej inspekcji układu kierowniczego, aby zapewnić jego sprawne działanie. Specjaliści zalecają, aby luz na kole kierowniczym nie przekraczał określonych wartości, co można zweryfikować przy użyciu specjalistycznego przyrządu pomiarowego lub poprzez praktyczne testy na drodze. Zrozumienie, jak ocenić luz, jest istotne dla utrzymania bezpieczeństwa pojazdu oraz komfortu jazdy. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują regularne kontrole w warsztatach oraz audyty stanu technicznego pojazdów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 35

Zgodnie z aktualnym prawodawstwem, ewidencję czasu pracy można prowadzić na podstawie

A. taksometru

B. taksografu

C. tachografu

D. tachometru

Tachograf to takie elektroniczne urządzenie, które rejestruje, ile czasu kierowcy pracują i ile jeżdżą. Jest to zgodne z unijnymi przepisami, więc muszą go mieć wszystkie pojazdy, które przewożą ludzi albo towary. Dzięki temu można lepiej monitorować czas pracy kierowców. W praktyce, tachograf automatycznie zapisuje informacje o prędkości, czasie jazdy, postojach i tym, co robi kierowca. Z mojego doświadczenia wynika, że to naprawdę pomaga w zarządzaniu czasem pracy kierowców i jednocześnie dba o ich bezpieczeństwo. Regularne przeglądy i kalibracje tachografów są ważne, żeby wszystko działało jak należy i pomiary były dokładne. Tak więc, tachografy są super pomocne, jeśli chodzi o zarządzanie flotą i przestrzeganie przepisów dotyczących czasu pracy.

Pytanie 36

Bez względu na typ i konstrukcję, każdy pojazd samochodowy składa się z

A. kabiny, ramy oraz silnika

B. nadwozia, podwozia oraz jednostki napędowej

C. kabiny użytkowej, podwozia i jednostki użytkowej

D. ramy, podwozia użytkowego oraz jednostki napędowej

Każdy pojazd samochodowy, niezależnie od jego przeznaczenia, składa się z trzech podstawowych komponentów: nadwozia, podwozia i jednostki napędowej. Nadwozie to zewnętrzna część pojazdu, która zapewnia przestrzeń dla pasażerów i ładunku, a także pełni funkcje aerodynamiczne oraz ochronne. Podwozie z kolei to struktura nośna, która łączy wszystkie elementy pojazdu, w tym zawieszenie, układ kierowniczy oraz hamulce, zapewniając stabilność i bezpieczeństwo podczas jazdy. Jednostka napędowa, najczęściej silnik, jest odpowiedzialna za generowanie mocy, która napędza pojazd. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza konstrukcji samochodów osobowych w kontekście bezpieczeństwa pasażerów – odpowiednie dobranie materiałów i geometrii nadwozia ma kluczowe znaczenie dla ochrony w razie wypadku. W branży motoryzacyjnej stosuje się również standardy takie jak ISO 26262, które dotyczą bezpieczeństwa funkcjonalnego systemów elektronicznych w pojazdach, co podkreśla znaczenie integracji tych trzech głównych elementów w projektowaniu i produkcji samochodów.

Pytanie 37

Jakie pojazdy są używane do transportu żywności w temperaturze od -12°C do +12°C?

A. cysterny.

B. chłodnie.

C. izotermy.

D. pojemniki.

Odpowiedzi "skrzynie", "izotermy" oraz "cysterny" nie są odpowiednie dla tego pytania z kilku powodów, które warto dokładnie wyjaśnić. Skrzynie, jako pojemniki do transportu, nie są pojazdami i nie mają zdolności do utrzymania kontrolowanej temperatury. Zwykle skrzynie wykorzystywane są do przewozu towarów w sposób pasywny, co nie zapewnia odpowiednich warunków dla produktów wymagających chłodzenia. Izotermy, chociaż mogą być używane do transportu produktów w określonym zakresie temperatur, nie są pojazdami, lecz raczej typami nadwozia, które mogą mieć ograniczoną zdolność do aktywnego chłodzenia. Cysterny z kolei są używane głównie do przewozu płynów, takich jak mleko czy chemikalia, ale nie są przystosowane do transportu szerokiego asortymentu artykułów spożywczych, które wymagają różnorodnych temperatur. Cysterny najczęściej działają w zakresie temperatur, które są nieodpowiednie do transportu większości produktów spożywczych. Ponadto, przy wyborze odpowiedniego środka transportu, kluczowe jest zrozumienie specyficznych wymagań dotyczących przechowywania różnych rodzajów żywności, a także przestrzeganie rygorystycznych norm i standardów, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Właściwy wybór sposobu transportu jest fundamentalny dla zachowania jakości i bezpieczeństwa produktów, dlatego nieprzemyślane decyzje mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla zdrowia konsumentów, jak i reputacji firmy.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jaką wysokość będzie miał miesięczny koszt eksploatacji jednego pojazdu, jeśli w IV kwartale roku całkowite wydatki na 4 pojazdy wyniosły 120 000 zł?

A. 20000 zł

B. 30000 zł

C. 40000 zł

D. 10000 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z błędnego zrozumienia zasad obliczania kosztów eksploatacji. Na przykład, twierdzenie, że miesięczny koszt wynosi 20 000 zł, może wynikać z pomylenia łącznych kosztów z wartością przypadającą na każdy z pojazdów, bez uwzględnienia podziału na miesiące. W praktyce, aby uzyskać jednostkowy koszt pojazdu, konieczne jest dokładne ujęcie wszystkich wydatków oraz ich podział przez zarówno liczbę pojazdów, jak i liczbę miesięcy, co często bywa pomijane. Również odpowiedzi takie jak 30 000 zł i 40 000 zł mogą sugerować, że osoby odpowiadające nie zrozumiały, iż koszty te dotyczą całej floty, a nie kosztów przypadających na pojedynczy pojazd. Prawidłowe podejście do analizy kosztów eksploatacji powinno uwzględniać czas użytkowania oraz wszystkie związane z tym wydatki, jak paliwo, serwis, ubezpieczenie czy amortyzacja. W efekcie, błędne podejście do tego zagadnienia prowadzi do nieprecyzyjnych wyliczeń, co w praktyce może skutkować nieefektywnym zarządzaniem flotą i zwiększeniem kosztów operacyjnych.

Pytanie 40

Miesięczny wydatek na paliwo to 800 zł, a koszt ubezpieczenia wynosi 2 500 zł. Pojazd jest sprawdzany technicznie dwa razy w roku, co kosztuje 750 zł za przegląd. Jaką kwotę należy przeznaczyć na całkowite roczne wydatki związane z użytkowaniem samochodu?

A. 12 100 zł

B. 12 850 zł

C. 13 600 zł

D. 11 250 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z błędów w obliczeniach lub niepełnego uwzględnienia wszystkich kosztów eksploatacji pojazdu. Koszt miesięcznego paliwa wynoszący 800 zł może być mylnie pomnożony przez inną liczbę lub zignorowany w pewnych odpowiedziach, co prowadzi do znaczącego niedoszacowania całkowitych wydatków. Koszt ubezpieczenia również powinien być traktowany jako stała roczna kwota, a pominięcie tej pozycji w kalkulacjach jest powszechnym błędem, który prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kolejnym typowym błędem jest niedoszacowanie kosztów przeglądów technicznych, które odbywają się dwa razy w roku. Odpowiednie planowanie finansowe wymaga dokładnego zrozumienia wszystkich wydatków związanych z eksploatacją pojazdu. W przypadku firm transportowych, nieprawidłowe oszacowanie kosztów może prowadzić do niedoborów w budżecie, co w dłuższym okresie wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa. Dlatego kluczowe znaczenie ma umiejętność dokładnego obliczania wszystkich kosztów oraz ich monitorowanie w czasie, aby uniknąć poważnych konsekwencji finansowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej