Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik robót wykończeniowych w budownictwie
  • Kwalifikacja: BUD.25 - Organizacja, kontrola i sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 22:34
  • Data zakończenia: 1 czerwca 2025 23:19

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W dokumentacji odmierzania wprowadza się zapisy dotyczące

A. ilości wykonanych robót
B. ilości oraz rodzaju wymaganych materiałów
C. ilości robót zaplanowanych do realizacji
D. ilości oraz rodzaju używanego sprzętu
Wybór odpowiedzi, które dotyczą ilości i rodzaju potrzebnych materiałów, ilości robót przewidzianych do wykonania oraz ilości i rodzaju zastosowanego sprzętu, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji księgi obmiarów. Po pierwsze, księga obmiarów nie jest miejscem do rejestrowania zapotrzebowania na materiały. Takie informacje są zazwyczaj zawarte w dokumentach przetargowych i specyfikacjach technicznych, ale księga obmiarów ma na celu rejestrację rzeczywistych prac wykonanych na placu budowy. Po drugie, wpisy dotyczące przewidywanych ilości robót są bardziej charakterystyczne dla fazy planowania projektu, a nie jego realizacji. W momencie, gdy prace już trwają, kluczowe staje się dokumentowanie tego, co faktycznie zostało wykonane, aby uniknąć rozbieżności między planami a rzeczywistością. Ponadto, informacje o zastosowanym sprzęcie są zazwyczaj rejestrowane w innych dokumentach, takich jak dzienniki budowy czy raporty z placu budowy. Błędne podejście do interpretacji funkcji księgi obmiarów może prowadzić do niedokładności w rozliczeniach oraz utraty kontroli nad budżetem projektu. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć, że księga obmiarów jest narzędziem do monitorowania rzeczywistego postępu robót, a nie planowaniem lub zarządzaniem materiałami.
Pytanie 2

Jak powinno wyglądać prawidłowe równanie do obliczenia liczby bloczków z betonu komórkowego potrzebnych do budowy 2 ścianek o grubości 24 cm, długości 2 m oraz wysokości 3 m?

A. 2x24x200x300
B. 2x24x2x3
C. 2x0,24x2,00x3,00
D. 2x0,24x200x300
Wybór innych odpowiedzi wskazuje na szereg nieporozumień związanych z jednostkami miary oraz interpretacją wymagań zadania. Niepoprawne odpowiedzi, które pomijają konwersję grubości ścianek na metry, prowadzą do błędnych wyników obliczeń. Na przykład, zapisywanie grubości jako 24 cm bez przeliczenia na metry (0,24 m) wprowadza niepotrzebne błędy, ponieważ nie uwzględnia standardowych jednostek stosowanych w inżynierii budowlanej. Podobnie, wykorzystanie wartości długości i wysokości w metrach (2 m i 3 m) w połączeniu z wartością grubości w centymetrach prowadzi do niezgodności jednostek, co uniemożliwia poprawne obliczenia. Ponadto, umieszczenie niewłaściwych wartości w formule, takich jak 200 czy 300, sugeruje brak zrozumienia podstawowych koncepcji dotyczących wymiarowania i obliczeń objętości. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o materiałach budowlanych zawsze stosować jednolite jednostki, co pozwala uniknąć nieporozumień oraz zapewnia dokładność i efektywność w procesie budowy. Z tych powodów kluczowe jest przyswojenie zasad dotyczących konwersji jednostek oraz umiejętność prawidłowego stosowania formuł obliczeniowych w praktyce budowlanej.
Pytanie 3

Obciążenie dachu spowodowane śniegiem traktuje się jako obciążenie

A. stałe
B. wyjątkowe
C. zmienne w całości krótkotrwałe
D. zmienne w zakresie długotrwałym
Obciążenie konstrukcji dachu śniegiem jest klasyfikowane jako zmienne w całości krótkotrwałe, co oznacza, że jego wartość zmienia się w czasie oraz jest zależna od aktualnych warunków atmosferycznych. Obciążenie śniegiem nie jest stałe, ponieważ jego masa i rozkład mogą ulegać zmianom w wyniku topnienia, przymrozków czy różnorodnych opadów, co wpływa na całkowite obciążenie dachu. W praktyce, projektanci muszą uwzględniać te zmienne w swoich obliczeniach, korzystając z norm takich jak Eurokod 1, który określa obciążenia działające na konstrukcje budowlane. Zgodnie z tymi standardami, śnieg powinien być traktowany jako obciążenie zewnętrzne, które może znacznie wpłynąć na stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Wiedza na temat zmienności obciążenia śniegiem jest kluczowa, zwłaszcza w obszarach o dużych opadach śniegu, gdzie niewłaściwe oszacowanie obciążenia może prowadzić do poważnych uszkodzeń dachu oraz zagrożeń dla użytkowników budynku. Dlatego tak istotne jest, aby stosować się do aktualnych przepisów i dobrych praktyk inżynierskich w zakresie projektowania dachu.
Pytanie 4

Podstawowe założenia kosztorysowania nie uwzględniają informacji dotyczących

A. technologii realizacji robót, jeśli nie zostały one określone w specyfikacji
B. metody szacowania robót
C. wyboru najbardziej korzystnej oferty
D. organizacji placu budowy
Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą aspektów istotnych dla procesu kosztorysowania, które są niezbędne do prawidłowego szacowania kosztów realizacji projektu budowlanego. Metoda wyceny robót jest kluczowym składnikiem kosztorysu, ponieważ to właśnie ona definiuje sposób obliczania poszczególnych kosztów, co jest niezbędne dla przejrzystości i rzetelności procesu. W praktyce, niektóre metody, takie jak metoda kosztorysowania uproszczonego, mogą być stosowane w mniej skomplikowanych projektach, ale zawsze muszą być zgodne z normami branżowymi. Zagospodarowanie placu budowy ma istotny wpływ na koszty związane z organizacją ruchu, przechowywaniem materiałów oraz dostępnością sprzętu, co czyni go nieodłącznym elementem planowania. Technologia wykonania robót również odgrywa kluczową rolę, gdyż różne technologie mogą generować różne koszty i czas realizacji. Jeśli nie są one określone w specyfikacji, to ich brak może prowadzić do nieprecyzyjnego oszacowania kosztów, co z kolei może skutkować nieprzewidzianymi wydatkami podczas realizacji projektu. Zrozumienie tych elementów jest niezwykle ważne, gdyż wiele nieporozumień i błędów podczas kosztorysowania wynika z pomijania tych kluczowych aspektów.
Pytanie 5

Dokumentacją wszystkich prac przeprowadzonych w trakcie budowy jest

A. książka obiektu budowlanego
B. plan wykonawczy
C. dziennik budowy
D. przedmiar robót
Dziennik budowy jest kluczowym dokumentem w procesie budowlanym, który odzwierciedla wszystkie wykonane prace oraz zmiany w projekcie. Jest to narzędzie, które dokumentuje przebieg budowy, co jest istotne nie tylko dla jej zarządzania, ale również dla późniejszej kontroli i oceny wykonanych robót. W dzienniku budowy zapisuje się daty, wykonywane prace, obecność wykonawców, problemy napotkane na budowie oraz wszelkie decyzje dotyczące zmian w projekcie. Przykładem praktycznego zastosowania dziennika budowy może być sytuacja, w której podczas inspekcji budowlanej inspektorzy sprawdzają, czy wszystkie prace zostały wykonane zgodnie z projektem. Poprawnie prowadzony dziennik jest niezbędny w przypadku roszczeń związanych z gwarancją, ponieważ dokumentacja wykonanych robót służy jako dowód w sporach prawnych. Dodatkowo, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, dziennik budowy musi być prowadzony przez kierownika budowy, co podkreśla jego rolę w zapewnieniu transparentności i zgodności z normami branżowymi.
Pytanie 6

Jakie jest zastosowanie pompy hydraulicznej?

A. transportu pionowego oraz poziomego mieszanki betonowej na budowie
B. połączenia składników mieszanki betonowej
C. zagęszczania mieszanki betonowej
D. przewozu mieszanki betonowej z dalekiej wytwórni na miejsce budowy
Pompa hydrauliczna odgrywa kluczową rolę w transporcie mieszanki betonowej, umożliwiając zarówno transport pionowy, jak i poziomy na placu budowy. W przypadku budowy wysokich struktur, takich jak wieżowce, pompy hydrauliczne są niezwykle istotne, ponieważ pozwalają na dostarczenie betonu na dużą wysokość, co jest osiągane dzięki zastosowaniu odpowiednich rur i systemów tłoczących. Pompy te są projektowane według najwyższych standardów bezpieczeństwa i efektywności, co zapewnia stabilność oraz jakość dostarczanego materiału. Na placach budowy, gdzie przestrzeń jest ograniczona, pompy hydrauliczne znacznie ułatwiają procesy budowlane, eliminując potrzebę transportu betonu w ciężarówkach na krótkich odległościach. Dodatkowo, nowoczesne pompy hydrauliczne są wyposażone w systemy monitorujące, co umożliwia kontrolę nad procesem pompowania oraz gwarantuje, że mieszanka betonowa dotrze do miejsca przeznaczenia w optymalnym stanie. Dzięki tym rozwiązaniom, branża budowlana staje się bardziej wydajna i ekologiczna, a także minimalizuje ryzyko błędów związanych z transportem materiałów budowlanych.
Pytanie 7

W kosztorysie przygotowanym metodą kalkulacji szczegółowej kluczowym etapem, który odróżnia go od kosztorysu uproszczonego, jest

A. przygotowanie przedmiaru robót
B. ustalenie struktury kosztorysu
C. stworzenie tabeli wartości elementów scalonych
D. wyliczenie wartości nakładów rzeczowych
Wydawać by się mogło, że wykonanie tabeli wartości elementów scalonych, sporządzenie przedmiaru robót lub ustalenie struktury kosztorysu są równie istotnymi etapami w kalkulacji szczegółowej. Jednak podejście to pomija kluczową różnicę, która wyróżnia kosztorys szczegółowy od uproszczonego. Tabela wartości elementów scalonych przede wszystkim służy do organizacji i podsumowania kosztów z różnych kategorii, ale sama w sobie nie dostarcza informacji o rzeczywistych nakładach rzeczowych związanych z wykonaniem projektu. Sporządzenie przedmiaru robót, choć ważne, jest jedynie preparacją do dalszych obliczeń, a nie finalnym oszacowaniem kosztów. Ustalenie struktury kosztorysu dotyczy organizacji danych, co jest istotne, ale nie odpowiada na podstawowe pytanie o rzeczywiste wydatki na materiały i pracę. Te podejścia mogą prowadzić do mylnego przekonania, że są one kluczowe dla wyceny. W praktyce, błędne skupienie na tych elementach może skutkować niedoszacowaniem lub przeszacowaniem kosztów projektu, co w konsekwencji wpływa na jego rentowność oraz terminowość realizacji. Dlatego istotne jest zrozumienie, że obliczenie wielkości nakładów rzeczowych jest fundamentem do dalszego planowania i realizacji inwestycji budowlanej, a nie tylko jednym z wielu etapów kosztorysowania.
Pytanie 8

Jakie urządzenie nie jest używane do pionowego transportu mieszanki betonowej na kilka kondygnacji?

A. przenośników taśmowych
B. pomp hydraulicznych
C. wyciągów szybowych
D. żurawi z zasobnikiem
Żurawie z zasobnikiem, wyciągi szybowe czy pompy hydrauliczne są OK, jeśli chodzi o transport mieszanki betonowej w pionie, ale wybór konkretnego rozwiązania naprawdę zależy od projektu. Żurawie świetnie się sprawdzają, kiedy trzeba przenieść materiały na dużą wysokość, bo są precyzyjne i efektywne. Mogą manipulować dużymi ciężarami i dostarczać materiał tam, gdzie jest trudno. Wyciągi szybowe przydają się do transportu ludzi i rzeczy, co jest ważne na budowie. Pompy hydrauliczne, z kolei, są bardzo fajne, bo potrafią przetransportować mieszankę betonu pod dużym ciśnieniem, co czyni je ulubionym wyborem w wielu projektach. Ale jest jeden kluczowy błąd, który ludzie czasem popełniają, myśląc, że przenośniki taśmowe mogą też działać w transporcie pionowym. To nie działa — prowadzi do problemów z efektywnością i marnowaniem materiału. Mają ograniczone możliwości przy ciężkich materiałach na wysokościach, co może wpłynąć na jakość całego projektu. Dlatego warto przy wyborze metod transportu pomyśleć o specyfice materiałów i wymaganiach technicznych, żeby wszystko odbywało się zgodnie z najlepszymi praktykami budowlanymi.
Pytanie 9

Główne metody udzielania zamówień publicznych to

A. przetarg nieograniczony i przetarg ograniczony
B. negocjacje z ogłoszeniem oraz negocjacje bez ogłoszenia
C. dialog konkurencyjny oraz zapytanie o cenę
D. zamówienie z wolnej ręki oraz licytacja elektroniczna
Przetarg nieograniczony i przetarg ograniczony są podstawowymi trybami udzielania zamówienia publicznego, zgodnie z polskim prawodawstwem oraz regulacjami Unii Europejskiej. Przetarg nieograniczony jest stosowany w sytuacjach, gdy zamawiający nie ogranicza liczby uczestników i zaprasza do składania ofert szeroki krąg potencjalnych wykonawców. Umożliwia to zwiększenie konkurencyjności oraz uzyskanie korzystniejszych ofert. Z kolei przetarg ograniczony jest procedurą, w której zamawiający wybiera wykonawców na podstawie określonych kryteriów, co pozwala na bardziej selektywne podejście do wyboru ofert. Przykładowo, w przypadku dużych inwestycji infrastrukturalnych, takich jak budowa dróg czy mostów, stosowanie przetargów ograniczonych pozwala na zapewnienie wysokiej jakości usług poprzez wybór wykonawców z odpowiednimi referencjami i doświadczeniem. W praktyce kluczowe jest przestrzeganie zasad przejrzystości, równości traktowania wykonawców oraz niedyskryminacji, co jest zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej w zakresie zamówień publicznych.
Pytanie 10

W odniesieniu do składu mieszanki betonu zwykłego, jakie cechy wyróżniają samozagęszczalną mieszankę betonową?

A. zastosowaniem plastyfikatora
B. większym udziałem frakcji pylastych
C. większą ilością wody
D. mniejszą ilością cementu
Samozagęszczalna mieszanka betonowa (SCC) charakteryzuje się większym udziałem frakcji pylastych, co ma kluczowe znaczenie dla jej właściwości. Wzrost frakcji pylastych w mieszance umożliwia uzyskanie lepszej płynności oraz właściwości samozagęszczających. Dzięki tym właściwościom betony te mogą wypełniać formy o skomplikowanej geometrii bez potrzeby mechanicznego zagęszczania. Przykłady zastosowań SCC obejmują konstrukcje o dużej gęstości zbrojenia, takie jak mosty czy elementy prefabrykowane, gdzie tradycyjne metody zagęszczania byłyby trudne lub niemożliwe do zastosowania. Zwiększony udział frakcji pylastych, takich jak pyły krzemionkowe, wpłynął również na poprawę trwałości betonu, co jest zgodne z normami EN 206, które definiują wymagania dotyczące betonu i jego składników. Dzięki zastosowaniu SCC, znacząco poprawia się jakość powierzchni betonu oraz zmniejsza ryzyko powstawania pustek.
Pytanie 11

Podczas przygotowywania zapraw z mielonego wapna palonego zaleca się używać

A. gumowego obuwia roboczego
B. kasków ochronnych oraz kombinezonów zabezpieczających
C. masek i półmasek do ochrony układu oddechowego
D. rękawic chroniących przed drobnymi i średnimi uszkodzeniami mechanicznymi
Maski i półmaski do ochrony dróg oddechowych są kluczowym elementem ochrony osobistej przy pracy z wapnem palonym mielonym, które jest materiałem o wysokim potencjale do wydzielania szkodliwych pyłów i dymów. Wdychanie tych substancji może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym chorób układu oddechowego. Stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak maski, jest zgodne z normami BHP oraz dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek ochrony pracowników przed zagrożeniami występującymi w miejscu pracy. Przykładem mogą być maski filtrujące klasy FFP2 lub FFP3, które skutecznie redukują ilość pyłów wdychanych przez pracowników. Ponadto, w kontekście praktycznym, maski te powinny być stosowane w miejscach, gdzie stężenie pyłów przekracza dopuszczalne normy, co można monitorować za pomocą odpowiednich narzędzi pomiarowych. Warto także pamiętać, że korzystanie z masek wymaga ich właściwego dopasowania do twarzy oraz regularnej wymiany filtrów, aby zapewnić ich skuteczność. Wszelkie działania powinny być zgodne z dokumentacją techniczną i instrukcjami producentów, co podkreśla zasady zdrowego i bezpiecznego środowiska pracy.
Pytanie 12

Która z poniższych czynności nie jest uznawana za roboty zbrojarskie?

A. Prostowanie prętów zbrojenia
B. Łączenie prętów zbrojenia
C. Gięcie prętów zbrojenia
D. Smarowanie prętów zbrojenia
Smarowanie prętów zbrojenia nie jest czynnością zaliczaną do robót zbrojarskich, ponieważ nie jest związane z przygotowaniem lub modyfikacją elementów zbrojenia w procesie budowlanym. Prace zbrojarskie obejmują działania takie jak łączenie, prostowanie i gięcie prętów zbrojeniowych, które są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej nośności oraz stabilności konstrukcji. Łączenie prętów zbrojeniowych, na przykład poprzez spawanie lub wiązanie drutem, jest istotnym krokiem w tworzeniu jednorodnych struktur. Prostowanie prętów pozwala na eliminację deformacji, co jest niezbędne do właściwego ich umiejscowienia w betonie. Gięcie prętów umożliwia dostosowanie ich kształtu do wymogów projektu, co jest istotne w kontekście zapewnienia odpowiedniego rozkładu sił w konstrukcji. Przykładowo, w budownictwie mieszkaniowym lub przemysłowym, prawidłowo wykonane zbrojenie przyczynia się do wydłużenia żywotności budynku oraz zwiększenia jego odporności na różnorodne obciążenia.
Pytanie 13

Do czego stosuje się fibrobeton?

A. do realizacji dużych nawierzchni lub zbiorników retencyjnych
B. do tworzenia przesłon ochraniających przed promieniowaniem
C. do produkcji betonu elewacyjnego
D. do budowy konstrukcji narażonych na wysokie temperatury
Wybór innych odpowiedzi niż te dotyczące fibrobetonu wydaje się być wynikiem niezrozumienia, do czego ten materiał naprawdę służy. Fibrobeton nie nadaje się do robienia przegród chroniących przed promieniowaniem – do tego potrzebne są specjalne materiały jak ołów lub beton o dużej gęstości. Promieniowanie wymaga materiałów z odpowiednimi właściwościami, a fibrobeton ich nie ma. Dodatkowo, jeśli chodzi o wysokie temperatury, używa się betonu ognioodpornego, więc fibrobeton nie jest najlepszym wyborem. To samo dotyczy jego użycia w elewacjach – do tego wybiera się materiały o lepszej estetyce i odporności na warunki atmosferyczne, a nie fibrobeton, który skupia się głównie na wytrzymałości. Wydaje się, że odpowiedzi, które wybrałeś, wynikają z mylnego pojmowania zastosowania i właściwości fibrobetonu w różnych dziedzinach budownictwa.
Pytanie 14

Obmiary są niezbędne w przypadku prac

A. ulegających zakryciu i pomocniczych
B. remontowych i instalacyjnych
C. zanikających i remontowych
D. zanikających i instalacyjnych
Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca robót remontowych i instalacyjnych w kontekście obmiarów wskazuje na pewne nieporozumienia. Wiem, że obmiary są ważne przy pracach remontowych, ale nie każda robota instalacyjna wymaga ich wykonania. Czasami przy robotach, które są widoczne, wystarczy po prostu wstępna kalkulacja kosztów. Także pomiary robót, które mogą się zakryć, jak fundamenty czy instalacje podtynkowe, trochę wprowadzają w błąd, bo takie prace zazwyczaj się robi na etapie budowy i nie trzeba ich już osobno mierzyć po zakończeniu. Zdaje się, że możesz mylić obmiary z innymi rzeczami w dokumentacji budowlanej. Kluczowe jest to, żeby obmiary dawały nam jasny obraz kosztów i postępu prac, a nie tylko same pomiary.
Pytanie 15

Cechą mechaniczną, która warunkuje wartość użytkową materiału, jest

A. wytrzymałość na ściskanie
B. rozszerzalność cieplna
C. nasiąkliwość wagowa
D. gęstość pozorna
Wytrzymałość na ściskanie to kluczowa właściwość mechaniczna materiałów, gdyż określa ich zdolność do przenoszenia obciążeń bez deformacji lub zniszczenia. W praktyce, materiały budowlane, takie jak beton czy ceramika, są często testowane pod kątem wytrzymałości na ściskanie, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Przykładowo, w budownictwie, beton o odpowiedniej wytrzymałości jest niezbędny do tworzenia fundamentów, ścian czy stropów. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 206, wytrzymałość na ściskanie jest jednym z podstawowych parametrów charakteryzujących beton. Poznanie i zrozumienie wytrzymałości na ściskanie pozwala inżynierom i projektantom podejmować świadome decyzje dotyczące doboru materiałów oraz ich zastosowania w różnych warunkach eksploatacyjnych, co przekłada się na bezpieczeństwo użytkowników i długowieczność konstrukcji.
Pytanie 16

Zarówno metalowe spoiwo, jak i elektroda są wykorzystywane do łączenia stalowych części za pomocą

A. lutowania
B. zgrzewania
C. spawania
D. nitowania
Wybór innych metod łączenia, jak zgrzewanie czy lutowanie, często bierze się z tego, że nie do końca rozumiemy, jak działają te różne procesy technologiczne. Na przykład zgrzewanie to łączenie elementów przez podgrzewanie ich w miejscach styku i przyłożenie nacisku. Może działać w przypadku blach, ale nie jest tak trwałe jak spawanie, szczególnie w sytuacjach, gdzie są duże obciążenia. Lutowanie natomiast polega na użyciu materiału lutowniczego, który topnieje w niższej temperaturze. Dlatego nie jest to dobry wybór, kiedy potrzebujemy mocnego połączenia. A co do nitowania, to też nie jest to metoda najpewniejsza, bo polega na wprowadzeniu nitu do otworów w elementach i ich rozprężeniu. Warto wiedzieć, że wybór metody łączenia może być trudny, jeśli nie rozumiemy wymagań konstrukcyjnych i właściwości materiałów. Musimy zawsze dostosować technologię do tego, co chcemy osiągnąć i jakie mamy oczekiwania co do wytrzymałości i wyglądu połączeń.
Pytanie 17

Wykonawca przygotowuje kosztorys robót dodatkowych (kosztorys uzupełniający) w sytuacji

A. wprowadzenia przez zamawiającego modyfikacji w dokumentacji technicznej
B. zmiany liczby pracowników zatrudnionych
C. potrzeby usunięcia wad ujawnionych podczas odbioru
D. zmiany terminu zakończenia prac
Wykonawca sporządza kosztorys robót dodatkowych w przypadku wprowadzenia zmian w dokumentacji technicznej przez zamawiającego, ponieważ takie zmiany mogą wpływać na zakres i charakter wykonywanych prac. Kosztorys uzupełniający jest kluczowym narzędziem, które pozwala na prawidłowe oszacowanie kosztów związanych z nowymi, nieprzewidzianymi wcześniej zadaniami. Przykładem może być sytuacja, w której zamawiający decyduje się na modyfikację projektu budowlanego, co może wymagać dostosowania używanych materiałów lub technologii. W takim przypadku wykonawca musi uwzględnić nowe koszty związane z zakupem materiałów, zmianą technologii czy dodatkowymi pracami, które mogą wyniknąć z wprowadzenia zmian. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi, każdy kosztorys powinien być aktualizowany w odpowiedzi na zmiany w dokumentacji, aby zapewnić transparentność finansową oraz skuteczne zarządzanie budżetem projektu.
Pytanie 18

Która z podanych metod organizacji pracy pozwala na najszybsze zrealizowanie robót przy jednoczesnym użyciu dużej liczby pracowników i zasobów produkcyjnych?

A. Metoda kolejnego wykonywania robót
B. Metoda równoległego wykonywania robót
C. Metoda pracy równomiernej
D. Metoda pracy ciągłej
Metoda równoległego wykonywania robót jest techniką, która umożliwia jednoczesne prowadzenie wielu zadań lub procesów w tym samym czasie. Tego typu organizacja pracy jest szczególnie efektywna w projektach budowlanych, gdzie zaangażowanie znacznych sił roboczych i zasobów produkcji jest kluczowe dla terminowego zakończenia działań. Przykładowo, w dużych projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa mostów czy dróg, równoległe wykonywanie robót pozwala na jednoczesne prowadzenie wykopów, stawianie szkieletów oraz montaż elementów, co znacząco skraca czas realizacji. Dobrą praktyką w tym kontekście jest stosowanie harmonogramowania, które uwzględnia zasoby potrzebne do równoległego wykonywania różnych etapów budowy. Wiele zespołów inżynieryjnych korzysta z metodologii zarządzania projektami, takich jak Agile czy Lean Construction, aby zoptymalizować wykorzystanie zasobów i zminimalizować czas przestoju. Efektywność tej metody jest potwierdzona w wielu projektach, gdzie przy zastosowaniu zorganizowanej pracy równoległej osiągnięto znaczące oszczędności czasu i kosztów.
Pytanie 19

W wyniku oznaczenia gęstości p oraz gęstości objętościowej pp czterech próbek różnych materiałów budowlanych uzyskano następujące wyniki: Która z próbek charakteryzuje się najmniejszą szczelnością?

Numer próbki badanego materiału budowlanegoGęstość
ρ [kg/dm3]		Gęstość objętościowa
ρp [kg/dm3]
Próbka nr 12,802,00
Próbka nr 22,701,80
Próbka nr 32,652,65
Próbka nr 41,550,50

A. Próbka nr 4.
B. Próbka nr 3.
C. Próbka nr 2.
D. Próbka nr 1.
Widać, że wybrałeś próbkę nr 4, co jest jak najbardziej trafne. Ta próbka ma najniższą gęstość objętościową, co rzeczywiście sprawia, że jest bardziej szczelna. Zasady dotyczące gęstości i szczelności materiałów budowlanych są dość proste: im niższa gęstość, tym większa szczelność. Próbka nr 4, z gęstością 0,50 kg/dm³, to świetny przykład, bo niska gęstość jest kluczowa dla poprawy izolacji i efektywności energetycznej w budowlach. Używając materiałów o niskiej gęstości, jak np. pianki poliuretanowe czy różne rodzaje wełny mineralnej, można osiągnąć lepszą izolację akustyczną i termiczną. To się przekłada na mniejsze straty ciepła, co w dłuższym czasie jest korzystne. Stosując materiały z odpowiednimi właściwościami szczelności, chronimy budynki przed wilgocią i poprawiamy ich efektywność energetyczną. Naprawdę dobra robota!
Pytanie 20

Która z instalacji budowlanych wymaga przynajmniej co pięć lat przeprowadzenia okresowej kontroli stanu technicznego?

A. Instalacja wentylacyjna
B. Instalacja gazowa
C. Instalacja elektryczna
D. Instalacja dymowa
Instalacja elektryczna podlega okresowej kontroli stanu technicznego co najmniej raz na 5 lat, co jest zgodne z regulacjami prawno-technicznymi dotyczącymi bezpieczeństwa użytkowania budynków. Zgodnie z zapisami w polskiej normie PN-IEC 60364 oraz przepisami prawa budowlanego, kontrole te mają na celu zapewnienie, że instalacja elektryczna jest bezpieczna i spełnia wymagania dotyczące ochrony przed porażeniem prądem, a także przeciwdziałania pożarom. Przykładem zastosowania wiedzy w tym zakresie jest regularne przeprowadzanie pomiarów rezystancji izolacji, które pozwalają ocenić stan techniczny przewodów oraz zabezpieczeń. Tego typu kontrole mogą być również wskazane w przypadku zmian w użytkowaniu obiektu, co może wpływać na obciążenie instalacji. Regularne przeglądy techniczne instalacji elektrycznej są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz trwałości i niezawodności systemu, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania majątkiem budowlanym.
Pytanie 21

W ramach ceny ofertowej w zamówieniach publicznych, koszty pośrednie ustala się jako iloczyn wskaźnika procentowego oraz sumy kosztów bezpośrednich?

A. materiałów oraz kosztu nabycia materiałów
B. robocizny i sprzętu
C. robocizny, materiałów oraz kosztów ich nabycia
D. sprzętu i materiałów
Wybór odpowiedzi związanych z kosztami materiałów oraz ich zakupu jest niepoprawny, ponieważ nie uwzględnia istotnych elementów, które powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów pośrednich. Koszty materiałów są zatem klasyfikowane jako koszty bezpośrednie, a nie pośrednie, co prowadzi do fundamentalnych błędów w kalkulacji całkowitych wydatków. W przypadku odpowiedzi dotyczącej sprzętu i materiałów, należy zauważyć, że materiały są traktowane jako osobna kategoria kosztów bezpośrednich, co sprawia, że ich włączenie do kosztów pośrednich jest błędne. Odpowiedzi opierające się na kombinacji kosztów robocizny i materiałów mylnie sugerują, że wszystkie te koszty powinny być traktowane w ten sam sposób, co prowadzi do niepoprawnych analiz finansowych. Ponadto, koncepcja kosztów pośrednich, jako kosztów niezwiązanych bezpośrednio z konkretnym zadaniem, obejmuje również inne wydatki, takie jak administracja czy zarządzanie projektem, co jest pomijane w niepoprawnych odpowiedziach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnicę między kosztami bezpośrednimi a pośrednimi, aby unikać błędów w planowaniu budżetu i realizacji projektów w ramach zamówień publicznych, co może skutkować nieefektywnością i przekroczeniem kosztów.
Pytanie 22

Okresowe kontrole stanu technicznego obiektu budowlanego powinny być przeprowadzane co najmniej raz na 5 lat i obejmują

A. przewody kominowe oraz dymowe
B. instalacje gazowe i przewody kominowe
C. instalacje oraz urządzenia ochrony środowiska
D. instalacje elektryczne i piorunochronne
Odpowiedź dotycząca instalacji elektrycznych i piorunochronnych jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego, okresowe kontrole stanu technicznego obiektów budowlanych obejmują właśnie te instalacje. Przeprowadzane co pięć lat inspekcje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników budynków oraz prawidłowego funkcjonowania instalacji, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony przed pożarami i innymi zagrożeniami. Instalacje elektryczne, w tym systemy uziemiające i ochronne, są narażone na różne czynniki, takie jak korozja, przeciążenia czy uszkodzenia mechaniczne, co może prowadzić do awarii. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne sprawdzanie stanu przewodów, gniazdek i rozdzielnic, co powinno być realizowane przez wykwalifikowane osoby zgodnie z normą PN-IEC 60364, która określa wymagania dotyczące instalacji elektrycznych. Właściwie przeprowadzona inspekcja pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo użytkowania obiektów budowlanych.
Pytanie 23

Kto przygotowuje kosztorys inwestorski?

A. wykonawca, po zakończeniu wszystkich prac.
B. wykonawca, kiedy przystępuje do przetargu na realizację prac.
C. zamawiający, w celu oszacowania kosztu wykonania określonych prac.
D. zamawiający, gdy nastąpiła zmiana ustalonej w umowie ilości prac.
Kosztorys inwestorski jest kluczowym narzędziem w procesie planowania i realizacji projektów budowlanych. Sporządzany przez zamawiającego, jego celem jest oszacowanie kosztów wykonania określonych robót, co pozwala na efektywne zarządzanie budżetem i kontrolę wydatków. Właściwie przygotowany kosztorys powinien uwzględniać wszystkie istotne elementy projektu, takie jak materiały, robocizna, sprzęt oraz inne wydatki pośrednie. Przykładem zastosowania kosztorysu inwestorskiego jest sytuacja, w której zamawiający przystępuje do przetargu na budowę obiektu. Kosztorys dostarcza niezbędnych informacji o szacunkowych kosztach, co umożliwia porównanie ofert wykonawców. Dobrze wykonany kosztorys inwestorski powinien być zgodny z normami zawartymi w standardach branżowych, takich jak PN-ISO 10006, które regulują zarządzanie jakością w projektach. Ponadto, korzystanie z odpowiednich programów do kosztorysowania, takich jak Norma czy Zuzia, wspiera dokładność obliczeń oraz ułatwia aktualizację danych w przypadku zmian w projekcie.
Pytanie 24

Po upadku z rusztowania pracownik najprawdopodobniej doznał złamania nogi. Jakiego rodzaju pomocy przedmedycznej powinien otrzymać?

A. Wyprostować złamaną nogę i ją unieruchomić
B. Posmarować złamaną nogę środkiem przeciwbólowym
C. Unieruchomić złamaną nogę w aktualnej pozycji
D. Nastawić złamaną nogę
Unieruchomienie złamanej kończyny w zastanym położeniu jest kluczowym działaniem w przypadku podejrzenia złamania, ponieważ zapobiega dalszym uszkodzeniom tkanek oraz nerwów. W praktyce oznacza to, że nie należy próbować prostować ani nastawiać złamania, co mogłoby spowodować dodatkowy ból, uszkodzenie naczyń krwionośnych czy nerwów. W przypadkach złamań otwartych, gdzie kość wystaje przez skórę, unieruchomienie w zastanym położeniu ma również na celu minimalizację ryzyka zakażeń. Przykładowo, w sytuacji, gdy osoba złamała nogę na budowie, należy użyć dostępnych materiałów, takich jak deski lub specjalne szyny, aby unieruchomić kończynę. Istotne jest także zapewnienie pacjentowi komfortu i spokoju do momentu przybycia służb medycznych, które zajmą się dalszym leczeniem. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji oraz innymi standardami w dziedzinie pierwszej pomocy.
Pytanie 25

Termin związania ofertą zaczyna biec

A. z dniem, w którym wykonawca złoży wadium
B. od dnia zawarcia umowy
C. w dniu określonym przez zamawiającego w specyfikacji
D. wraz z upływem terminu na składanie ofert
Zrozumienie zasadności terminu związania ofertą jest kluczowe dla efektywnego uczestnictwa w postępowaniach przetargowych. Odpowiedzi wskazujące na bieg terminu związania ofertą od momentu podpisania umowy są mylne, ponieważ w tym momencie oferta już została przyjęta i wiążący charakter występuje jedynie w kontekście umowy, a nie ofert. Podobnie, złożenie wadium przez wykonawcę nie determinuje rozpoczęcia biegu terminu związania ofertą, lecz jest jedynie zabezpieczeniem, które służy do potwierdzenia rzetelności wykonawcy. Wadium ma na celu zabezpieczenie interesów zamawiającego, ale nie wpływa na datę rozpoczęcia terminu związania ofertą. Odpowiedzi sugerujące, że bieg terminu związania ofertą rozpoczyna się w dniu wskazanym przez zamawiającego w specyfikacji, również są niewłaściwe, ponieważ to nie zamawiający, lecz moment upływu terminu składania ofert jest kluczowy. Ważne jest, aby wykonawcy zrozumieli, że związanie ofertą jest mechanizmem mającym na celu stworzenie równych warunków dla wszystkich uczestników postępowania, a także budowanie zaufania w relacjach między zamawiającym a wykonawcami. Dlatego kluczowe jest, aby nie mylić momentów związania ofertą z innymi działaniami w procesie przetargowym.
Pytanie 26

Wskaż prace budowlane, które mogą stwarzać zagrożenie pożarowe.

A. Spawanie stalowej konstrukcji dachu
B. Umacnianie skarp wykopów
C. Wbijanie pali fundamentowych
D. Montaż drewnianych rusztowań stojakowych
Spawanie stalowej konstrukcji dachu jest procesem, który wiąże się z wysokim ryzykiem pożarowym. W trakcie spawania generowane są iskry oraz gorące splawy metalu, które mogą łatwo zapalić znajdujące się w pobliżu materiały palne. Ponadto, w przypadku spawania w obiektach z drewna lub innych łatwopalnych materiałów, ryzyko pożaru wzrasta. Dlatego podczas wykonywania tych prac należy stosować odpowiednie środki ostrożności, takie jak stosowanie osłon przeciwiskrowych, kontrola stanu otoczenia oraz posiadanie sprzętu gaśniczego w zasięgu ręki. W przemyśle budowlanym rekomenduje się także przeprowadzanie szczegółowych ocen ryzyka oraz wdrażanie procedur ochrony przeciwpożarowej, zgodnie z normami takimi jak PN-EN 14540:2006 dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego. W praktyce, realizacja prac spawalniczych w strefach zagrożenia pożarowego powinna być ściśle nadzorowana przez wykwalifikowany personel, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pożaru.
Pytanie 27

Na płaskim dachu, którego nachylenie wynosi 4%, możliwe jest zastosowanie pokrycia

A. z dachówki ceramicznej
B. z papy termozgrzewalnej
C. z blachy falistej
D. z gontu bitumicznego
Odpowiedź z papy termozgrzewalnej jest poprawna, ponieważ to materiał doskonale nadający się do pokryć dachowych na płaskich połaciach. Papy termozgrzewalne charakteryzują się dużą odpornością na działanie wody, a ich montaż polega na zgrzewaniu warstw, co zapewnia szczelność całej konstrukcji. W przypadku dachu o pochyleniu 4%, papa termozgrzewalna jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ wymaga minimalnego nachylenia do skutecznego odprowadzania wody. W praktyce, takie pokrycia są szeroko stosowane w budynkach użyteczności publicznej oraz w budownictwie mieszkaniowym. Zgodnie z normą PN-EN 13707, papa termozgrzewalna oferuje różnorodne rozwiązania, takie jak materiały z dodatkowymi warstwami ochronnymi, co zwiększa ich trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Dodatkowo, zastosowanie papy termozgrzewalnej jest zalecane ze względu na łatwość w konserwacji oraz możliwość naprawy, co sprawia, że jest to wybór opłacalny w dłuższej perspektywie czasowej.
Pytanie 28

Do metod transportu o charakterze pionowo-poziomym nie zaliczają się

A. przenośniki taśmowe
B. żurawie samochodowe
C. wyciągi przyścienne
D. żurawie masztowe
Wybór żurawi samochodowych, żurawi masztowych lub przenośników taśmowych jako środków transportu pionowo-poziomego może być mylący, ponieważ każde z tych urządzeń ma inną funkcję i zastosowanie w logistyce budowlanej oraz przemysłowej. Żurawie samochodowe są projektowane do przenoszenia ładunków w różnych kierunkach, w tym zarówno w górę, jak i w poziomie. Ich mobilność pozwala na łatwe przemieszczanie się i ustawianie w różnych lokalizacjach na placu budowy. Żurawie masztowe, z kolei, są wykorzystywane głównie w budownictwie do transportu materiałów na dużych wysokościach, co czyni je niezbędnymi do pracy nad dużymi obiektami. Przenośniki taśmowe, z właściwościami transportu poziomego, służą do ciągłego przesyłania ładunków, co jest efektywne w procesach produkcji i magazynowania. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te urządzenia działają w tym samym zakresie transportu bez uwzględnienia ich specyficznych ról i parametrów technicznych. Zrozumienie różnic w funkcji tych maszyn jest niezbędne dla zapewnienia efektywności w planowaniu i realizacji operacji transportowych w różnych środowiskach roboczych, co pozwala na uniknięcie nieefektywności i kosztów związanych z niewłaściwym doborem środków transportowych.
Pytanie 29

Ustalanie ilości robót w oparciu o dokumentację projektową to

A. inwentaryzacja.
B. przedmiarowanie.
C. pomiar.
D. normowanie.
Obmiarowanie, inwentaryzacja oraz normowanie to terminy, które często mogą być mylone z przedmiarowaniem, jednak mają różne znaczenia i zastosowania w branży budowlanej. Obmiarowanie odnosi się do pomiarów wykonanych na terenie budowy, co ma na celu określenie rzeczywistych ilości robót, które zostały zrealizowane. To podejście jest zazwyczaj stosowane po zakończeniu robót, aby zweryfikować, czy ilości wykonane zgodnie z projektem są zgodne z tym, co faktycznie zrobiono. Inwentaryzacja natomiast dotyczy zbierania danych o istniejących obiektach budowlanych, co jest przydatne przy planowaniu nowych projektów lub remontów. Często obejmuje sporządzanie dokumentacji dla budynków już istniejących i nie jest związana bezpośrednio z oszacowaniem ilości robót na podstawie projektu. Normowanie to proces ustalania standardów i norm, które powinny być przestrzegane w trakcie realizacji robót budowlanych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kalkulacji ilości robót. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, to utożsamianie tych pojęć z przedmiarowaniem, co może prowadzić do nieporozumień w trakcie realizacji projektów budowlanych oraz błędów w kalkulacjach kosztów. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi.
Pytanie 30

Jakiej farby najlepiej użyć do malowania pomieszczeń inwentarskich przeznaczonych dla zwierząt hodowlanych?

A. Klejowej
B. Ftalowej
C. Wapiennej
D. Emulsyjnej
Farba wapienna jest najlepszym wyborem do malowania pomieszczeń inwentarskich przeznaczonych dla zwierząt hodowlanych ze względu na swoje właściwości antygrzybiczne, niską toksyczność oraz łatwość w aplikacji. Farba ta jest wykonana na bazie naturalnych składników, co sprawia, że jest bezpieczna dla zwierząt. Wapno działa również jako naturalny środek dezynfekujący, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania higieny w pomieszczeniach, gdzie przebywają zwierzęta. Dodatkowo, farby wapienne charakteryzują się dobrą paroprzepuszczalnością, co pozwala na utrzymanie odpowiedniego mikroklimatu w inwentarzu. Dzięki tym właściwościom farby wapienne są szeroko stosowane w praktyce hodowlanej, spełniając normy bezpieczeństwa i jakości. Warto również zauważyć, że farba wapienna jest łatwa do usunięcia i odnowienia, co czyni ją praktycznym rozwiązaniem w długoterminowej eksploatacji pomieszczeń inwentarskich.
Pytanie 31

Wapno hydratyzowane powinno być przechowywane

A. w silosach zabezpieczonych pokrywą
B. na otwartych składowiskach w beczkach
C. w dołach przykrytych deskami
D. w magazynach w workach ustawionych w stosy
Wapno hydratyzowane, znane również jako wapno gaszone, powinno być przechowywane w magazynach w workach ułożonych w stosy. Taki sposób przechowywania ma na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony materiału przed wilgocią oraz zanieczyszczeniem. Wapno hydratyzowane jest materiałem higroskopijnym, co oznacza, że łatwo wchłania wodę z otoczenia, co może prowadzić do jego degradacji oraz zmniejszenia efektywności w zastosowaniach przemysłowych. Przechowywanie w workach pozwala również na łatwiejsze zarządzanie zapasami oraz ich transport. W branży budowlanej i chemicznej, przestrzeganie zasad przechowywania materiałów sypkich jest istotnym elementem bezpieczeństwa i jakości produktu. Dobre praktyki wskazują również, że worki powinny być przechowywane w suchych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z wilgocią. Dodatkowo, ułożenie worków w stosy powinno być stabilne, aby uniknąć przewracania się i uszkodzenia towaru, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi składowania materiałów sypkich.
Pytanie 32

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, kosztorys dla zamówień publicznych powinien być opracowywany przy użyciu metody kalkulacji

A. uproszczonej
B. indywidualnej
C. normatywnej
D. szczegółowej
Zastosowanie metod indywidualnej, szczegółowej lub normatywnej do sporządzania kosztorysu inwestorskiego w kontekście zamówień publicznych jest nieodpowiednie z kilku powodów. Metoda indywidualna, która zakłada szczegółowe określenie kosztów na podstawie specyfikacji danego projektu, jest zbyt czasochłonna i wymaga dużych nakładów pracy, co w przypadku projektów publicznych, które często są ograniczone budżetowo i czasowo, może prowadzić do nieefektywności. Metoda szczegółowa, również złożona, jeszcze bardziej komplikuje proces, gdyż wymaga analizy każdego elementu składającego się na kosztorys, co może być niemożliwe do zrealizowania w kontekście licznych zamówień publicznych. Z kolei metoda normatywna, opierająca się na ustalonych normach i standardach, może nie uwzględniać specyfiki danego projektu, co skutkuje nieadekwatnością kosztorysu do rzeczywistości. W praktyce, te błędne podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów kosztorysowych, które z kolei wpływają na całościowy proces przetargowy, a w najgorszym przypadku mogą skutkować nieprawidłowościami w wydatkowaniu publicznych środków. Użycie niewłaściwej metody kalkulacji może również narazić wykonawców na niepotrzebne ryzyko finansowe, co w dłuższej perspektywie wpływa na stabilność rynku budowlanego.
Pytanie 33

Ścian z bloczków, cegieł oraz pustaków silikatowych nie powinno się murować

A. bez zaprawy w poziomych spoinach
B. na standardowe spoiny
C. na spoiny cienkowarstwowe
D. bez zaprawy w pionowych spoinach
Wybór odpowiedzi 'bez zaprawy w spoinach poziomych' jest poprawny, ponieważ murowanie elementów takich jak bloczki, cegły czy pustaki silikatowe w spoinach poziomych bez użycia zaprawy może prowadzić do uzyskania lepszej stabilności konstrukcji, zwłaszcza w przypadku murowania na sucho. Taki sposób murowania, stosowany szczególnie w budownictwie jednorodzinnym oraz w budynkach o niewielkich obciążeniach, pozwala na lepsze dopasowanie elementów i minimalizowanie ryzyka pęknięć. Praktyka ta jest zgodna z wytycznymi PN-EN 1996, które sugerują odpowiednie metody w zależności od typu materiałów budowlanych oraz warunków budowy. Zastosowanie murowania bez zaprawy w spoinach poziomych jest szczególnie zalecane w konstrukcjach, gdzie istotne jest przewodnictwo cieplne, ponieważ eliminuje to mostki termiczne, co przekłada się na lepsze właściwości izolacyjne budynku. Warto również dodać, że w przypadku zastosowania systemu murowania na sucho, niezbędne jest zastosowanie odpowiednich elementów i akcesoriów, które zapewnią trwałość oraz stabilność konstrukcji.
Pytanie 34

Jakie czynniki wpływają na powierzchnię obiektów administracyjno-socjalnych na placu budowy?

A. położenia placu budowy
B. liczby pracowników zatrudnionych na budowie
C. rodzaju konstrukcji budowanego obiektu
D. rozmiaru budowy
Liczba osób zatrudnionych na budowie ma kluczowy wpływ na powierzchnię obiektów administracyjno-socjalnych. W praktyce, większa liczba pracowników wymaga zapewnienia odpowiednich warunków do ich pracy oraz wypoczynku. Organizacja przestrzeni w tym zakresie powinna być zgodna z przepisami prawa pracy oraz normami BHP. Przykładowo, w przypadku dużych projektów budowlanych, takich jak budowa osiedli czy obiektów przemysłowych, powierzchnia przeznaczona na szatnie, stołówki, biura czy toalety musi być odpowiednio większa, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo pracowników. W zależności od liczby zatrudnionych osób, normy mogą wymagać, aby na jednego pracownika przypadała określona powierzchnia tych obiektów, co jest istotne dla utrzymania standardów jakości pracy i zadowolenia pracowników. Dobrze zaplanowana przestrzeń administracyjno-socjalna wpływa na efektywność pracy oraz redukcję ryzyka wypadków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.
Pytanie 35

Co najmniej co 5 lat należy dokonywać kontroli stanu technicznego

A. instalacji elektrycznej
B. instalacji gazowej
C. dachu budynku
D. przewodów kominowych
Instalacja elektryczna jest kluczowym elementem infrastruktury budynków, który wymaga regularnej kontroli stanu technicznego, co najmniej raz na 5 lat, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego oraz normami branżowymi. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, które mogą prowadzić do awarii, a w skrajnych przypadkach pożarów. W ramach takiej kontroli oceniane są elementy takie jak przewody, urządzenia ochronne, zabezpieczenia przeciwprzepięciowe i inne komponenty instalacji. W praktyce, na przykład, audytorzy techniczni mogą wykryć uszkodzenie izolacji kabli, co mogłoby prowadzić do zwarcia. Dlatego przestrzeganie zalecanych przeglądów i konserwacji instalacji elektrycznych jest nie tylko kwestią zgodności z prawem, ale również kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników budynku. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości, zaleca się niezwłoczne podjęcie działań naprawczych.
Pytanie 36

Cechy fizyczne, które można przypisać materiałom budowlanym, obejmują

A. odporność na ścieranie
B. kruchość
C. gęstość objętościowa
D. wytrzymałość na ściskanie
Ścieralność, kruchość i wytrzymałość na ściskanie to również ważne cechy materiałów budowlanych, ale nie są one klasyfikowane jako cechy fizyczne w sensie gęstości. Ścieralność odnosi się do odporności materiału na zużycie mechaniczne, co ma kluczowe znaczenie w przypadku podłóg czy nawierzchni. Jednakże, ocena ścieralności nie dostarcza informacji o masie czy objętości materiału, co czyni ją bardziej związaną z jego właściwościami użytkowymi niż fizycznymi. Kruchość, z drugiej strony, opisuje zdolność materiału do łamania się pod wpływem naprężeń bez wcześniejszego odkształcenia plastycznego, co jest istotne w kontekście wytrzymałości, jednak znowu nie ma bezpośredniego związku z gęstością objętościową. Wytrzymałość na ściskanie dotyczy zdolności materiału do wytrzymywania obciążeń ściskających, co jest fundamentalne dla projektowania konstrukcji, ale podobnie jak pozostałe wskazane cechy, nie odnosi się bezpośrednio do gęstości. Błędem jest więc mylenie różnych rodzajów właściwości materiału. W rzeczywistości, aby ocenić materiał budowlany, ważne jest zrozumienie, że różne właściwości współdziałają i wpływają na zastosowanie danego materiału w danym kontekście budowlanym.
Pytanie 37

Jaką maksymalną wysokość może mieć stopień schodów wewnętrznych w budynkach szkolnych?

A. 17,5 cm
B. 13,5 cm
C. 15,0 cm
D. 19,0 cm
Wysokość stopnia schodów wewnętrznych w obiektach szkolnych nie powinna przekraczać 17,5 cm, co jest zgodne z normami budowlanymi i zaleceniami dotyczącymi projektowania przestrzeni edukacyjnych. Wysokość ta została ustalona w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu użytkowników, zwłaszcza dzieci. Wyższe stopnie mogą prowadzić do ryzyka potknięć i wypadków, co jest szczególnie istotne w szkołach, gdzie ruch uczniów jest intensywny. Przykładowo, w projektach architektonicznych szkół podstawowych oraz średnich, zachowanie tej wysokości jest kluczowe dla funkcjonalności budynku. Ponadto, standardy budowlane, takie jak PN-EN 1991-1-1, podkreślają znaczenie dostosowania parametrów budowlanych do potrzeb użytkowników, co w kontekście schodów jest szczególnie ważne. Ponadto, odpowiednia wysokość stopni ułatwia poruszanie się osobom z ograniczoną mobilnością oraz małym dzieciom, co jest ważnym aspektem projektowania przestrzeni edukacyjnych.
Pytanie 38

Materiałami, które nie są odpowiednie do budowy nasypów, są

A. torf, pył próchniczy, namuł
B. skała, piasek pylasty, żwir gliniasty
C. ił, pospółka, glina
D. piasek drobnoziarnisty, żwir, kamień naturalny
Wybór materiałów do nasypów to ważna sprawa w inżynierii, ale często mogą pojawić się różne niejasności. Używanie iłów, pospółek i glin wydaje się sensowne, bo to materiały gruntowe i do budowy. Ale ich plastyczność może nieźle namieszać i prowadzić do osiadania czy odkształceń, zwłaszcza przy iłach, które zmieniają objętość w zależności od wilgotności. No i piaski pylaste, też mogą być problematyczne, bo mogą się osuwać, co jest niebezpieczne, zwłaszcza na nachylonych nasypach. Nawet żwiry gliniaste, które są uznawane za stabilniejsze, mogą wymagać dokładniejszej analizy geotechnicznej. Często inżynierowie nie patrzą wystarczająco na właściwości mechaniczne materiałów, a to prowadzi do złych wyborów. W praktyce, ważne jest, żeby zrozumieć materiały i przeprowadzić badania geotechniczne przed projektowaniem, żeby uniknąć problemów z osiadaniem i stabilnością budowli.
Pytanie 39

Książka pomiarów nie jest potrzebna, gdy wynagrodzenie dla wykonawcy

A. jest oparte na protokole rozliczenia użytych materiałów
B. jest przygotowane na podstawie kosztorysu powykonawczego
C. objęte jest umową w formie zryczałtowanej
D. jest sporządzane według kosztorysu dla jednego obiektu
Protokół rozliczenia zużytych środków produkcji, który został wskazany w pierwszej odpowiedzi, jest stosowany w sytuacjach, gdy wynagrodzenie wykonawcy jest ustalane na podstawie rzeczywiście wykorzystanych materiałów lub roboczogodzin. Tego rodzaju podejście wymaga szczegółowego dokumentowania wszystkich wydatków oraz sporządzania obmiaru, co jest sprzeczne z zasadą umowy zryczałtowanej. Sporządzanie kosztorysu powykonawczego, wskazane w drugiej odpowiedzi, również nie ma zastosowania w kontekście umowy zryczałtowanej, ponieważ w takim przypadku nie ma potrzeby przeprowadzania szczegółowych analiz kosztów po zakończeniu prac. Z kolei kosztorys dla jednego obiektu, wymieniony w trzeciej odpowiedzi, jest narzędziem pomocniczym w planowaniu i nie jest bezpośrednio związany z formą umowy. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich wniosków jest mylenie różnych typów umów oraz niezrozumienie, że umowa zryczałtowana z definicji ogranicza potrzebę dokumentacji obmiarów. W praktyce, nieprawidłowe aplikowanie tych koncepcji może prowadzić do nieporozumień w zakresie wynagrodzeń, a tym samym do konfliktów między wykonawcami a inwestorami. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi oraz dla utrzymania dobrych relacji biznesowych.
Pytanie 40

Kolejność działań podczas nakładania tynków trójwarstwowych na starannie przygotowane i oczyszczone podłoże przedstawia się następująco.

A. wykonanie obrzutki, narzut gładzi z ręcznym zatarciem, wykonanie narzutu
B. wykonanie narzutu, wykonanie obrzutki, narzut gładzi z ręcznym zatarciem
C. wykonanie narzutu, narzut gładzi z ręcznym zatarciem, wykonanie obrzutki
D. wykonanie obrzutki, wykonanie narzutu, narzut gładzi z ręcznym zatarciem
Kolejność wykonywania tynków trójwarstwowych, która zaczyna się od obrzutki, jest kluczowa dla zapewnienia trwałości i jakości wykończenia. Obrzutka to pierwsza warstwa, która ma na celu poprawienie przyczepności kolejnych warstw tynku do podłoża, co jest fundamentalne w każdym procesie tynkarskim. Po nałożeniu obrzutki, następuje nałożenie narzutu, który jest grubszą warstwą tynku, a końcowym krokiem jest narzut gładzi z ręcznym zatarciem, który ma za zadanie wygładzenie powierzchni i nadanie finalnego wyglądu. Przykładem zastosowania tej technologii może być budowa nowych obiektów mieszkalnych, gdzie odpowiednia kolejność czynności wpływa na jakość pracy, co z kolei przekłada się na zadowolenie klienta. Warto również pamiętać o normach budowlanych, które wskazują na obowiązek przestrzegania takich sekwencji dla zapewnienia zgodności z przepisami ochrony budynków. Dobre praktyki w branży budowlanej podkreślają znaczenie dokładnego przygotowania podłoża oraz przestrzegania kolejności nałożenia warstw tynku, co jest kluczem do uzyskania trwałego i estetycznego efektu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej