Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 8 kwietnia 2025 09:15
Data zakończenia: 8 kwietnia 2025 09:29

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Restauracja koszerna serwuje dania kuchni

A. żydowskiej

B. francuskiej

C. niemieckiej

D. rosyjskiej

Wybór odpowiedzi dotyczącej kuchni niemieckiej, francuskiej czy rosyjskiej jest nietrafiony, bo te kuchnie nie mają nic wspólnego z zasadami diety koszernej. Każda z nich ma swoje przepisy i składniki, które niekoniecznie są zgodne z koszernością. Na przykład, kuchnia niemiecka często używa wieprzowiny, co w diecie koszernej jest całkowicie zabronione. W kuchni francuskiej znajdziesz dania z drobiu, które nie zawsze są robione zgodnie z zasadami koszerności, a mleko nie może być podawane z mięsem. Jeśli chodzi o kuchnię rosyjską, to też wiele dań zawiera mięso, które w diecie koszernej nie jest dozwolone. Ważne jest, żeby zrozumieć, że dieta koszerna to nie tylko jedzenie, ale też duchowe i kulturowe normy, które wynikają z religijnych tradycji. Dlatego, wybierając potrawy w restauracji koszernej, warto być świadomym tych zasad, żeby lepiej zrozumieć i uszanować tradycje związane z tym jedzeniem.

Pytanie 2

Jakie czynności technologiczne powinny być realizowane w przygotowalni czystej w obiekcie gastronomicznym?

A. Sortowanie oraz obieranie

B. Skórowanie oraz formowanie

C. Rozdrabnianie i formowanie

D. Mycie i obieranie

Odpowiedź 'Rozdrabnianie i formowanie' jest poprawna, ponieważ te czynności są kluczowe w przygotowalni czystej zakładu gastronomicznego, gdzie skupiamy się na przygotowywaniu składników do dalszej obróbki. Rozdrabnianie polega na przetwarzaniu surowców, takich jak warzywa czy mięso, na mniejsze kawałki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, a także wpływa na równomierne gotowanie. Formowanie natomiast odnosi się do kształtowania surowców, co jest szczególnie istotne w przypadku potraw wymagających odpowiedniej prezentacji, takich jak kotlety, burgery czy różnorodne przekąski. Przykładem zastosowania tych działań może być przygotowanie farszu do pierogów, gdzie składniki muszą być odpowiednio rozdrobnione i uformowane w kuleczki. Dobrym standardem w gastronomii jest przestrzeganie zasad higieny, co obejmuje również odpowiednie techniki rozdrabniania i formowania, aby uniknąć zanieczyszczenia krzyżowego. Te czynności przyczyniają się do efektywności procesu kulinarnego oraz zapewniają wysoką jakość potraw.

Pytanie 3

Kazeina to białko, które można znaleźć

A. w mleku krowim

B. w rybim mięsie

C. w drobiu

D. w sojowym mleku

Wybrałeś odpowiedzi związane z mleczkiem sojowym, mięsem drobiu i rybami, co nie jest dobre z kilku względów. Mleczko sojowe to produkt roślinny, więc nie ma w sobie kazeiny, bo ta pochodzi tylko z mleka zwierzęcego, szczególnie krowiego. W sumie mleczko sojowe ma inne białka, na przykład białko sojowe, które różni się pod względem aminokwasów i właściwości. Mięso drobiu i ryby to też źródło białek, ale też nie mają kazeiny. Kazeina jest taka specyficzna dla mleka, a jej cechy, jak koagulacja i powolne uwalnianie aminokwasów, są bardzo ważne w diecie i technologii żywności. Więc przypisywanie kazeiny do produktów, które jej nie mają, to trochę nieporozumienie. Ważne jest zrozumienie, że każdy typ białka ma swoje źródła i funkcje, a zamiana ich może prowadzić do nieporozumień w kwestii wartości odżywczej.

Pytanie 4

W diecie osób z chorobą wrzodową dopuszczalne jest spożywanie

A. bigosu

B. frytek

C. jajek na miękko

D. fasolki po bretońsku

Jajka na miękko są zalecanym źródłem białka w diecie osób cierpiących na chorobę wrzodową, ponieważ są lekkostrawne, a ich konsystencja minimalizuje podrażnienia błony śluzowej żołądka. Jajka dostarczają niezbędnych aminokwasów oraz witamin z grupy B, co sprzyja regeneracji tkanek. Warto podkreślić, że gotowanie na miękko zachowuje właściwości odżywcze, jednocześnie eliminując ryzyko powstawania związków toksycznych, które mogą powstać w przypadku smażenia. Dla pacjentów z wrzodami, ważne jest także, aby unikać potraw o wysokiej zawartości tłuszczów oraz przypraw, które mogą powodować dyskomfort. Wprowadzenie jajek na miękko jako elementu diety nie tylko wspiera zdrowie żołądka, ale także dostarcza energii i przyczynia się do zrównoważonego odżywiania. Dobrze jest pamiętać, aby spożywać je w odpowiednich ilościach oraz w kontekście zdrowej, zróżnicowanej diety.

Pytanie 5

Vol-au-vent to wytrawny wypiek z ciasta

A. francuskiego

B. ptysiowego

C. drożdżowego

D. półkruchego

Vol-au-vent to naprawdę fajny francuski wypiek. Ma to lekkie, chrupiące ciasto francuskie, czyli 'pâte feuilletée', które jest tak zrobione, żeby w pieczeniu powstały w nim warstwy. Dzięki temu jest puszyste i delikatne. Można je wypełniać różnymi nadzieniami – zarówno słonymi, jak i słodkimi, ale najbardziej chyba popularne są te z mięsem, owocami morza albo warzywami. To bardzo uniwersalne danie, które daje dużo możliwości kulinarnych, a do tego ładnie wygląda, więc nadaje się na różne okazje. Na przykład można je podać jako przystawkę na eleganckim przyjęciu, gdzie wygląd ma znaczenie. Ważne jest, żeby znać techniki robienia ciasta francuskiego i umieć komponować różne farsze, bo to pozwala na tworzenie smacznych i efektownych dań.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Koszt wyżywienia dla delegacji liczącej 15 osób wyniósł
- śniadanie - 225,00 zł
- lunch - 150,00 zł
- obiadokolacja - 375,00 zł
Jaką kwotę stanowi całodzienne wyżywienie jednego delegata?

A. 50,00 zł

B. 75,00 zł

C. 37,50 zł

D. 30,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad podziału kosztów oraz błędnego podejścia do obliczeń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 37,50 zł, 30,00 zł oraz 75,00 zł, mogą wynikać z różnych pomyłek. Często zdarza się, że osoby obliczające te wartości pomijają istotny krok, jakim jest sumowanie całkowitych kosztów przed ich podziałem. Zamiast tego, mogą próbować oszacować koszt posiłków na podstawie jednostkowych wartości, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku podania kwoty 37,50 zł, ktoś mógłby pomyśleć, że każdy posiłek kosztuje około 12,50 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie całkowity koszt wyżywienia wynosi 750,00 zł. Z kolei 30,00 zł sugeruje, że całkowity koszt został źle oszacowany lub zaniżony, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 75,00 zł może wynikać z niepoprawnego założenia, że jeden posiłek jest droższy, niż w rzeczywistości. Te błędy pokazują typowe pułapki w myśleniu, gdzie brak zrozumienia pełnych kosztów prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Dlatego tak ważne jest, aby w kontekście zarządzania kosztami stosować dokładne metody obliczeniowe i upewnić się, że wszystkie etapy analizy kosztów są dokładnie wykonane.

Pytanie 8

Do przygotowania ciasta na leniwe pierogi potrzebne są jajka, mąka pszenna oraz

A. ser twarogowy

B. kasza manna

C. ser podpuszczkowy

D. surowe ziemniaki

Ciasto na pierogi leniwe wymaga użycia sera twarogowego, ponieważ właśnie ten składnik nadaje mu odpowiednią konsystencję i smak. Ser twarogowy, bogaty w białko i wapń, jest idealny do ciasta, gdyż po ugotowaniu tworzy delikatną i aksamitną teksturę, co przekłada się na smak oraz przyjemność jedzenia. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest użycie twarogu o odpowiedniej wilgotności; zbyt mokry ser może spowodować, że ciasto stanie się kleiste i trudne do obróbki, natomiast zbyt suchy nie dostarczy odpowiedniej elastyczności. Warto również pamiętać o tym, aby ser był dobrze rozdrobniony przed dodaniem go do mąki i jajek, co pozwoli uzyskać jednolitą masę. Standardy kulinarne podkreślają znaczenie świeżości składników, dlatego zaleca się korzystanie z lokalnych, świeżych produktów. Użycie sera twarogowego w pierogach leniwych jest zgodne z tradycyjnymi recepturami, co również podkreśla ich autentyczność oraz wartość kulturową. W ten sposób można nie tylko cieszyć się pysznym smakiem, ale także pielęgnować lokalne tradycje kulinarne.

Pytanie 9

Rodzajem opieki nad dziećmi, który nie ma formy rodzinnej, jest

A. dom dziecka

B. rodzina zastępcza

C. wioska dziecięca

D. adopcja

Wszystkie inne odpowiedzi mówią o różnych formach opieki nad dziećmi, które są trochę jak rodziny, co pomaga im w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Adopcja to proces, dzięki któremu dziecko staje się częścią nowej rodziny, a więź z biologicznymi rodzicami wychodzi na zawsze. To najbliższa rodzinna opcja, która buduje trwałe więzi. Rodzina zastępcza to sytuacja, gdzie dziecko mieszka z rodziną, która się nim opiekuje w zamian za wsparcie finansowe. Oprócz zaspokajania podstawowych potrzeb, ta forma opieki stara się też stworzyć atmosferę bardziej rodzinną. Wioski dziecięce to z kolei pomysł, który stara się połączyć instytucję z rodzinnymi relacjami, gdzie grupy dzieci są wychowywane przez opiekunów w stylu przypominającym rodzinne życie. W tym wszystkim, myślenie, że dom dziecka może być traktowany jak rodzina, to częsty błąd, bo mylimy instytucjonalną opiekę z opieką rodzinną. Ważne jest, by ogarnąć, że rodzinna opieka opiera się na emocjach i relacjach, które w instytucjach są trudne do stworzenia.

Pytanie 10

Którą część cynamonu mieli się, aby uzyskać przyprawę?

A. Liście

B. Korę

C. Nasiona

D. Korzeń

Wybór korzenia, nasion lub liści jako części rośliny do pozyskiwania cynamonu jest błędny. Korzeń cynamonu nie jest wykorzystywany do produkcji przyprawy, ponieważ korzenne części rośliny mają całkowicie inną strukturę chemiczną i smakową. Cynamon powstaje tylko z kory, która zawiera olejki eteryczne i substancje aromatyczne, odpowiedzialne za charakterystyczny smak i zapach przyprawy. Nasiona, w kontekście cynamonu, również nie mają zastosowania. W rzeczywistości, nasiona cynamonu nie są w ogóle produktem spożywczym, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich potencjalnych zastosowań. Liście cynamonowca mogą być używane w niektórych kulinarnych kontekstach, ale nie są one źródłem typowego cynamonu, z którym mamy do czynienia w kuchni. Błędne podejście do substancji, które nie są używane do produkcji cynamonu, może prowadzić do braku wiedzy na temat klasyfikacji przypraw oraz ich właściwego stosowania w różnych potrawach. Zrozumienie, które części rośliny są używane do produkcji przypraw, jest kluczowe w kontekście kulinarnym oraz w ocenie jakości produktów spożywczych. W praktyce, znajomość odpowiednich części roślin wykorzystywanych w przyprawach jest istotna, aby uniknąć błędów w kuchni oraz aby móc w pełni wykorzystać potencjał aromatyczny i zdrowotny składników używanych w kuchni.

Pytanie 11

Które z poniższych działań w technologii "cook-chill" ("gotuj-schłódź") nie gwarantuje wysokiej jakości przygotowywanych potraw?

A. Błyskawiczne schłodzenie potraw do temperatury +3°C

B. Powolne schładzanie potraw

C. Efektywna i szybka praca zespołu przy porcjowaniu potraw

D. Chłodzenie posiłków w czystych warunkach

Chłodzenie potraw w czystych pomieszczeniach, szybkie schłodzenie do +3°C oraz szybka i sprawna praca personelu przy porcjowaniu potraw to elementy, które wspierają prawidłowy proces technologii „cook-chill”. Jednakże, niektóre z tych podejść mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących jakości potraw. Chłodzenie potraw w czystych pomieszczeniach jest z pewnością kluczowe, ale samo w sobie nie gwarantuje, że potrawy zostaną szybko schłodzone. W praktyce, jeżeli potrawy są schładzane wolno, to niezależnie od czystości otoczenia, czas spędzony w niebezpiecznej strefie temperatur staje się kluczowym czynnikiem ryzyka. Z kolei szybkie schłodzenie potraw do temperatury +3°C jest jak najbardziej zalecane, co nawiązuje do standardów bezpieczeństwa żywności. Szybka i sprawna praca personelu przy porcjowaniu potraw również odgrywa istotną rolę w zapewnieniu wysokiej jakości usługi, jednak nie eliminuje to ryzyka związanego z niewłaściwym schładzaniem. Typowe błędy myślowe polegają na pomijaniu znaczenia tempa schładzania, co może prowadzić do zapewnienia, że potrawy będą odpowiednie do spożycia, mimo że były one niewłaściwie schłodzone. Właściwe podejście do schładzania potraw to kluczowy element, który powinien być traktowany priorytetowo, aby zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 12

Zgniły, kwaśny i zjełczały aromat, porowata tekstura pokryta ciemnobrązową, śluzowatą powłoką, wzrost pH. Takie zmiany mają miejsce w wyniku niewłaściwego przechowywania

A. serów białych.

B. jagodowych owoców.

C. korzennych warzyw.

D. smażonego smalcu.

Sera twarogowe to naprawdę delikatne produkty, które łatwo się psują, jeśli nie są przechowywane jak należy. Jak zauważyłeś, mogą pojawić się różne nieprzyjemne zapachy, jak stęchły czy gnilny. To wszystko przez bakterie i pleśnie, które zaczynają rozkładać białka i tłuszcze w serze. Kiedy w serze rośnie kwasowość, to znak, że fermentacja mlekowa jest na czołowej pozycji, a to niestety przyspiesza jego psucie. Przechowywanie ich w chłodnym, suchym miejscu jest kluczowe, bo dobra temperatura to podstawa. Używanie szczelnych opakowań i regularne sprawdzanie temperatury też może pomóc w uniknięciu niechcianych mikroorganizmów. Przykładowo, w przemyśle mleczarskim ważne jest, żeby kontrolować jakość surowców i przestrzegać norm, bo to wszystko wpływa na bezpieczeństwo żywności. Dobre podejście do sera twarogowego to nie tylko ochrona portfela, ale głównie zdrowia.

Pytanie 13

Jaką wysokość powinno mieć miejsce pracy w kuchni w lokalu gastronomicznym według zasad ergonomicznych?

A. 0,90 m

B. 1,10 m

C. 1,00 m

D. 0,70 m

Wybór wysokości stanowiska pracy w kuchni musi opierać się na zasadach ergonomii, które dotyczą dostosowania miejsca pracy do potrzeb użytkowników. Odpowiedzi takie jak 0,70 m, 1,00 m czy 1,10 m nie są optymalne i mogą prowadzić do dyskomfortu oraz problemów zdrowotnych. Wysokość 0,70 m jest zbyt niska dla większości dorosłych pracowników, co może skutkować wymuszonym pochylaniem się oraz nadmiernym obciążeniem kręgosłupa. Taki układ może prowadzić do chronicznych bólów pleców oraz innych schorzeń związanych z postawą ciała. Z kolei wysokości 1,00 m i 1,10 m mogą być zbyt wysokie, co z kolei powoduje, że pracownicy muszą unikać naturalnych ruchów przy przygotowywaniu posiłków. Praca w takiej pozycji może prowadzić do napięć w obrębie ramion, karku i nadgarstków, a także do obniżenia efektywności pracy. Przykładowo, podczas krojenia warzyw w zbyt wysokiej pozycji, pracownik może nie być w stanie zrealizować precyzyjnych cięć, co obniża jakość przygotowywanych potraw. Zrozumienie ergonomicznych wytycznych oraz ich praktyczne zastosowanie jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i wydajności w miejscu pracy, a wybierając wysokość 0,90 m, można zminimalizować ryzyko urazów oraz poprawić komfort pracy.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Mięso powinno być badane pod kątem obecności włośni

A. z drobiu

B. z baraniny

C. z wieprzowiny

D. z wołowiny

Wybór wieprzowego mięsa jako odpowiedzi na pytanie o badanie na obecność włośni jest poprawny, ponieważ mięso wieprzowe jest najczęściej związane z występowaniem tego pasożyta. Włośnie (Trichinella spiralis) to małe nicienie, które mogą powodować chorobę znaną jako trichinoza, przenoszoną głównie poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego. Właściwe badania mięsa wieprzowego na obecność włośni są szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, producenci mięsa wieprzowego są zobowiązani do przeprowadzania badań w kierunku włośni, aby zapewnić, że mięso oferowane konsumentom jest wolne od tego pasożyta. Przykładem dobrych praktyk jest systematyczne monitorowanie ferm trzody chlewnej oraz wdrażanie programów kontroli sanitarno-epidemiologicznej, które pozwalają na minimalizację ryzyka zakażeń przez włośnie.

Pytanie 16

Jak należy serwować jednoporcjowy barszcz ukraiński?

A. w flaczarce na podstawku

B. w bulionówce na stojaku

C. w głębokim talerzu

D. w miseczce z talerzykiem

Podawanie barszczu ukraińskiego w miseczce ze spodkiem może wydawać się atrakcyjną opcją, jednak nie jest to najlepsze rozwiązanie w kontekście tradycji serwowania zup. Miseczki, mimo że mogą być estetyczne, często są zbyt płytkie, co utrudnia nabieranie zupy i może prowadzić do jej rozlania. To podejście jest zgodne z pewnymi praktykami, ale nie spełnia oczekiwań związanych z odpowiednią prezentacją i komfortem jedzenia. Serwowanie w flaczarce na podstawce również nie jest powszechnie akceptowaną metodą, ponieważ flaczarki są przeznaczone głównie do podawania flaków, a nie zup. Użycie tego naczynia dla barszczu może wprowadzać w błąd gości, co do charakteru dania. Natomiast bulionówki, będące popularnym wyborem do zup, mogą być mniej praktyczne w przypadku barszczu, gdzie ważne jest, aby potrawa była łatwo dostępna i widoczna. Każde z tych rozwiązań może prowadzić do nieporozumień oraz niezadowolenia gości, a także ujmować nie tylko walorom estetycznym, ale również funkcjonalnym, które powinny towarzyszyć każdemu podaniu zupy.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Śmietana z widocznymi oznakami pleśni

A. nie może być używana do przygotowywania dań

B. może być stosowana do przygotowania potraw mięsnych

C. może być zastosowana do sporządzania sosów po usunięciu pleśni

D. nie może być używana do tworzenia potraw bez wcześniejszego zahartowania

Śmietana ze śladami pleśni jest produktem, który należy bezwzględnie wyeliminować z użycia w kuchni. Pleśń jest rodzajem grzyba, który może wytwarzać toksyny, w tym mykotoksyny, które są szkodliwe dla zdrowia. Nawet jeśli pleśń znajduje się tylko na powierzchni, nie jest możliwe, aby ocenić, jak głęboko wniknęła w produkt, co czyni go potencjalnie niebezpiecznym. W związku z tym, użycie takiej śmietany do przygotowywania potraw, niezależnie od ich rodzaju, jest absolutnie niewskazane. W praktyce, nawet w przypadku innych produktów spożywczych, takich jak ser czy chleb, zaleca się usunięcie całej żywności, w której znaleziono pleśń, a nie tylko jej widocznej części. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak zasady HACCP, podkreślają konieczność unikania kontaminacji krzyżowej i dbałości o jakość składników, co jest kluczowe dla zdrowia konsumentów.

Pytanie 19

Który z wymienionych artykułów spożywczych został zakonserwowany za pomocą metody biologicznej?

A. Powidła śliwkowe

B. Ogórki kiszone

C. Daktyle suszone

D. Mleko pasteryzowane

Powidła śliwkowe, daktyle suszone oraz mleko pasteryzowane nie są produktami, które zostały utrwalone metodą biologiczną. Powidła śliwkowe są produktem przetworzonym poprzez gotowanie, co prowadzi do odparowania wody i skoncentrowania cukrów, ale nie zachodzi w nich fermentacja. W tym przypadku, proces konserwacji opiera się głównie na wysokiej temperaturze, która zabija mikroorganizmy, ale nie wykorzystuje naturalnych procesów biologicznych, co czyni go innym niż fermentacja. Z kolei daktyle suszone to produkt, który został odwadniany, co również jest formą konserwacji, jednak nie jest to proces biologiczny. Odparowywanie wody z owoców hamuje rozwój bakterii, lecz brak fermentacji oznacza, że nie zachodzą w nich zmiany mikrobiologiczne związane z procesem biologicznym. Mleko pasteryzowane to przykład produktu, który przeszedł obróbkę cieplną, eliminując drobnoustroje, ale również nie jest wynikiem fermentacji. Pasteryzacja polega na krótkotrwałym podgrzewaniu do określonej temperatury, co zapewnia bezpieczeństwo mikrobiologiczne, ale nie wprowadza korzystnych bakterii, które są charakterystyczne dla produktów fermentowanych. Te pomyłki mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między różnymi metodami utrwalania żywności, gdzie fermentacja jest procesem aktywnym, opartym na działaniu mikroorganizmów, podczas gdy inne metody, jak gotowanie czy pasteryzacja, są procesami pasywnymi, mającymi na celu eliminację niepożądanych mikroorganizmów przez wysoką temperaturę.

Pytanie 20

Który z owoców ma najwięcej witaminy C na 100 g?

A. Cytryna

B. Czarna jagoda

C. Czarna porzeczka

D. Czereśnia

Cytryna, czereśnia i czarna jagoda, mimo że również są zdrowymi owocami, nie dostarczają tak dużych ilości witaminy C jak czarna porzeczka. Cytryna, chociaż znana z wysokiej zawartości tej witaminy, ma około 50 mg witaminy C na 100 g, co czyni ją stosunkowo dobrym źródłem, ale wciąż dużo słabszym niż czarna porzeczka. Czereśnia i czarna jagoda zawierają jeszcze mniej witaminy C – czereśnie oferują około 10 mg, a czarne jagody zaledwie 3 mg na 100 g. Te różnice mogą prowadzić do błędnych wniosków o ich wartości odżywczej. Często ludzie nie są świadomi, że pomimo popularności tych owoców, ich zawartość witaminy C nie jest wystarczająca, aby skutecznie wspierać nasz układ odpornościowy lub spełniać codzienne zapotrzebowanie na tę witaminę. Dodatkowo, mylenie źródeł witaminy C może prowadzić do niewłaściwego bilansu diety, co w efekcie może negatywnie wpływać na zdrowie. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na różne źródła witaminy C w diecie, aby zapewnić sobie odpowiednią podaż tej ważnej substancji.

Pytanie 21

Produkty wyłącznie pochodzące od zwierząt to

A. smalec, pierś z kurczaka, soja, mleko

B. oliwa, ser topiony, krewetki, chrzan

C. masło, polędwica, jaja, ser, jogurt

D. margaryna, dorsz, soczewica, kefir

Odpowiedź 'masło, polędwica, jaja, ser, jogurt' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty pochodzą wyłącznie z surowców zwierzęcych. Masło jest produktem nabiałowym otrzymywanym z mleka krowiego lub innych zwierząt. Polędwica to mięso, które również pochodzi z zwierząt, a jaja są bezpośrednim produktem ptaków. Ser to kolejny produkt nabiałowy, a jogurt jest fermentowanym nabiałem. Zgodnie z normami dietetycznymi, takie produkty są kluczowymi źródłami białka, wapnia oraz innych niezbędnych składników odżywczych dla organizmu. W diecie opartej na produktach zwierzęcych istotne jest zachowanie równowagi i umiaru, a także wybieranie produktów wysokiej jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia. Każdy z tych produktów może być wykorzystany w różnorodny sposób w kuchni, od przygotowywania dań głównych po desery, co czyni je wszechstronnymi składnikami w diecie.

Pytanie 22

Która z zup powinna znaleźć się w menu letnim dla przedszkolaków?

A. Grochowa z grzankami

B. Truskawkowa z makaronem

C. Barszcz ukraiński

D. Fasolowa z łazankami

Truskawkowa z makaronem to zupa, która doskonale wpisuje się w letni jadłospis dla dzieci w wieku przedszkolnym. W sezonie letnim świeże owoce, takie jak truskawki, są nie tylko smaczne, ale również bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dzieci. Zupa truskawkowa może być przygotowana w formie lekkiej, chłodzonej zupy owocowej, co sprawia, że jest orzeźwiająca i zachęcająca dla maluchów. Połączenie truskawek z makaronem dostarcza zarówno węglowodanów, które są niezbędne do wzrostu i aktywności, jak i białka, co jest istotne dla budowy tkanki mięśniowej. Warto również pamiętać, że przygotowując tę zupę, można eksperymentować z dodatkowymi składnikami, takimi jak jogurt naturalny czy miętę, co dodatkowo wzbogaci jej wartość odżywczą i smakową. W praktyce zupa ta może być podawana na ciepło lub na zimno, co czyni ją wszechstronnym daniem idealnym na letnie dni. Tego rodzaju podejście jest zgodne z zaleceniami dietetyków, które promują różnorodność w diecie dzieci oraz zachęcają do spożywania świeżych owoców i warzyw.

Pytanie 23

Jaką cenę sprzedaży za jedną butelkę napoju ustala się w lokalu gastronomicznym, gdy koszt zakupu wynosi 3 zł, marża gastronomiczna to 200%, a stawka VAT wynosi 22%?

A. 9,66 zł

B. 10,98 zł

C. 9,00 zł

D. 6,66 zł

Poprawna odpowiedź to 10,98 zł, która wynika z zastosowania odpowiednich wzorów do obliczenia ceny sprzedaży napoju w zakładzie gastronomicznym. Cena zakupu jednej butelki wynosi 3 zł. Marża gastronomiczna wynosi 200%, co oznacza, że cena sprzedaży przed uwzględnieniem VAT jest obliczana jako: Cena zakupu + (Marża * Cena zakupu) = 3 zł + (2 * 3 zł) = 9 zł. Następnie, aby uzyskać ostateczną cenę sprzedaży z uwzględnieniem podatku VAT, należy dodać 22% do tej kwoty: 9 zł * 1,22 = 10,98 zł. Taki sposób obliczania cen sprzedaży jest zgodny z praktykami stosowanymi w branży gastronomicznej, gdzie marże są często wyrażane jako procent ceny zakupu. To podejście pomaga w zapewnieniu, że wszystkie koszty i podatki są uwzględnione, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej działalności gastronomicznej.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ maksymalny czas przechowywania bakłażanów

Nazwa grupy warzyw	Czas przechowywania w chłodni
liściowe	2 tygodnie
owocowe	4 tygodnie
cebulowe	7 miesięcy
korzeniowe	8 miesięcy

A. 8 miesięcy.

B. 7 miesięcy.

C. 4 tygodnie.

D. 2 tygodnie.

Bakłażany to takie ciekawe warzywa, bo właściwie to są owocami. Z tego co wiem, najlepiej przechowywać je maksymalnie przez 4 tygodnie, żeby były świeże i smaczne. Idealna temperatura dla nich to gdzieś między 7 a 10 stopni Celsjusza, a wilgotność też ma znaczenie, żeby nie straciły wartości odżywczych. Jakbyś trzymał je dłużej, to mogą stać się niesmaczne i stracić swoją teksturę. W gastronomii to jest mega ważne, bo świeże składniki to podstawa. Generalnie, jeżeli zadbasz o dobre warunki, to możesz cieszyć się bakłażanami przez te cztery tygodnie, co może być kluczowe, zwłaszcza w kuchni.

Pytanie 25

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 180 zł

B. 90 zł

C. 18 zł

D. 36 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z błędnego rachunku lub niepoprawnej interpretacji danych. W przypadku odpowiedzi sugerujących kwotę 180 zł, być może doszło do błędnego przeliczenia ilości potrzebnych szparagów. Jeżeli rozważyć, że 1200 g to normatyw na 10 porcji, nie można pomijać faktu, że dla 50 porcji potrzebujemy 6 kg szparagów, a nie 12 kg, co jest kluczowe dla uzyskania właściwych wyników finansowych. Odpowiedzi takie jak 36 zł i 18 zł również mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia jednostek, gdzie użytkownik mógł zinterpretować normatyw w gramach jako koszt jednostkowy zamiast całkowity koszt surowca. Często spotyka się także błędne podejście do konwersji jednostek miary, które prowadzi do poważnych rozbieżności w obliczeniach. Kluczowe w zarządzaniu kosztami jest zrozumienie związku między ilością surowca a jego kosztami, co ma wpływ na całkowity budżet i planowanie operacyjne w gastronomii. Odpowiednie przygotowanie, w tym znajomość normatywów i cen, jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia działalności restauracyjnej.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie urządzenie powinno być używane do pomiaru wilgotności w magazynie surowców?

A. barometr

B. manometr

C. higrometr

D. piknometr

Manometry, barometry i piknometry to urządzenia o zupełnie innej funkcjonalności, które nie nadają się do pomiaru wilgotności powietrza. Manometr służy do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, co jest istotne w aplikacjach takich jak hydraulika czy pneumatyka, ale w kontekście wilgotności jego zastosowanie jest błędne. Barometr, natomiast, jest narzędziem do pomiaru ciśnienia atmosferycznego i chociaż może dostarczać pewnych informacji o warunkach pogodowych, nie dostarcza bezpośrednich danych o poziomie wilgotności w danym środowisku. Piknometr jest urządzeniem używanym do pomiaru gęstości cieczy, co również nie ma związku z wilgotnością powietrza. Wybór niewłaściwego narzędzia do pomiaru wilgotności może prowadzić do poważnych błędów w ocenie warunków przechowywania, co w konsekwencji wpływa na jakość i bezpieczeństwo przechowywanych materiałów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych urządzeń pomiarowych oraz niedostateczne zrozumienie specyficznych wymagań dotyczących przechowywania określonych surowców. Wiedza na temat właściwych narzędzi pomiarowych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania warunkami w magazynie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%

B. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%

C. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%

D. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%

Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.

Pytanie 30

Kisiel mleczny powinien być zagęszczony

A. śmietanką

B. jajami

C. mąką ziemniaczaną

D. mąką pszenną

Mąka ziemniaczana jest najczęściej stosowanym składnikiem do zagęszczania kisielu mlecznego, ponieważ charakteryzuje się wysoką zdolnością do tworzenia gęstej, jednorodnej konsystencji przy zachowaniu przejrzystości produktu. Mąka ziemniaczana, w przeciwieństwie do mąki pszennej, nie zawiera glutenu, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z nietolerancją na gluten. W praktyce, dodanie mąki ziemniaczanej pozwala na uzyskanie gładkiej struktury kisielu, co jest szczególnie istotne w przypadku deserów, gdzie konsystencja ma kluczowe znaczenie. Dodatkowo, mąka ziemniaczana działa jako stabilizator, co pozwala na dłuższe utrzymanie pożądanej konsystencji produktu końcowego. Warto również zauważyć, że proces zagęszczania powinien być przeprowadzany stopniowo, poprzez rozpuszczenie mąki w niewielkiej ilości zimnego mleka przed dodaniem do reszty składników, co pozwoli na uniknięcie grudek. Zgodnie z dobrą praktyką kulinarną, należy pamiętać o odpowiednich proporcjach, aby uzyskać pożądaną gęstość.

Pytanie 31

Suflet powinien być serwowany

A. gorący

B. ognisty

C. zimny

D. schłodzony

Podawanie sufletu w nieodpowiedniej temperaturze prowadzi do znacznego pogorszenia jakości dania. Serwowanie sufletu schłodzonego powoduje, że traci on swoją charakterystyczną lekkość i puszystość, a zamiast tego staje się zbity i mało apetyczny. Podobnie, propozycja podania sufletu w formie płonącej jest nie tylko niepraktyczna, ale i niebezpieczna. W przypadku sufletu płonącego, ryzyko poparzenia i nieprzyjemnego doświadczenia dla gości znacznie przewyższa wszelkie potencjalne walory wizualne, które mogłyby być osiągnięte. Zmrożony suflet jest kolejnym błędem, który neguje zalety dania, bowiem zamrożenie powoduje nieodwracalne zmiany w strukturze białek, co sprawia, że danie traci swoją teksturę i smak. W kontekście sztuki kulinarnej, kluczowe jest zrozumienie, jak temperatura wpływa na jakość potrawy. Standardy gastronomiczne jasno wskazują, że dania takie jak suflet powinny być serwowane natychmiast po upieczeniu, aby zapewnić wyjątkowe doznania smakowe i estetyczne, co jest fundamentalne w profesjonalnej restauracji. Właściwe przygotowanie i serwowanie sufletu to istotne elementy, które wpływają na całościowe doświadczenie kulinarne, dlatego warto przestrzegać dobrych praktyk w tym zakresie.

Pytanie 32

Etapy takie jak: przesiewanie mąki -> przygotowanie ciasta -> wyrabianie -> formowanie -> pieczenie, są charakterystyczne dla produkcji

A. klusek francuskich

B. biszkopta

C. makaronu

D. sosu holenderskiego

Produkcja makaronu jest skomplikowanym procesem, który obejmuje szereg kluczowych etapów, takich jak przesianie mąki, zarabianie ciasta, wyrabianie, formowanie oraz obróbkę cieplną. Przesiewanie mąki ma na celu usunięcie zanieczyszczeń oraz zapewnienie jednorodności, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury makaronu. Zarabianie ciasta polega na połączeniu mąki z wodą i ewentualnie jajkami, co tworzy elastyczną masę. Wyrabianie to proces, w którym ciasto staje się sprężyste i gładkie, a jego struktura ulega poprawie, co jest istotne dla późniejszego formowania. Formowanie makaronu może przyjmować różne kształty, a jego finalna obróbka cieplna, np. suszenie lub gotowanie, pozwala na osiągnięcie pożądanej smaku i konsystencji. Dobre praktyki w produkcji makaronu uwzględniają odpowiednie parametry każdego z tych etapów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Makaron jest podstawowym składnikiem wielu dań kuchni włoskiej, takich jak spaghetti czy lasagne, i jego właściwe przygotowanie ma kluczowe znaczenie w gastronomii.

Pytanie 33

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. brązowym

B. białym

C. zielonym

D. żółtym

Odpowiedź brązowego koloru deski do krojenia jest poprawna, ponieważ kolor ten jest najczęściej stosowany w kuchniach profesjonalnych i domowych do krojenia mięs oraz warzyw. Brązowe deski zazwyczaj wykonane są z drewna lub kompozytów, co zapewnia odpowiednią trwałość oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Używanie brązowej deski ma również aspekt estetyczny, gdyż harmonizuje z innymi elementami kuchennymi. Dodatkowo, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa żywności, deski w ciemniejszych kolorach mogą skuteczniej maskować ewentualne przebarwienia związane z krojeniem surowego mięsa. Rekomendowane jest, aby w kuchni stosować różne deski w zależności od rodzaju produktów, co zminimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej, a brązowa deska dedykowana dla mięs i warzyw w pełni wpisuje się w te zalecenia.

Pytanie 34

Kalafior zalicza się do kategorii warzyw

A. strączkowych

B. korzeniowych

C. liściowych

D. kapustnych

Kalafior należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), co czyni go warzywem kapustnym. Warzywa te charakteryzują się dużą wartością odżywczą oraz różnorodnością zastosowań kulinarnych. Kalafior jest źródłem witamin C, K oraz kwasu foliowego, a także błonnika pokarmowego. Dzięki temu wprowadzenie go do diety może przyczyniać się do poprawy zdrowia, wspierając układ odpornościowy oraz zdrowie serca. Kalafior można spożywać na surowo, gotowany, pieczony czy smażony, co sprawia, że jest wszechstronnym składnikiem w kuchni. Dodatkowo, jako warzywo kapustne, kalafior może być wykorzystywany w szerokim zakresie dań, począwszy od sałatek, przez zupy, aż po dania główne. Warto również zauważyć, że w ostatnich latach kalafior stał się popularnym składnikiem diet roślinnych oraz wegańskich, co zwiększa jego znaczenie w kontekście zdrowego żywienia i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 35

Sorbinian potasu, który znajduje się na etykiecie w składzie marmolady wieloowocowej, jest substancją

A. emulgującą

B. konserwującą

C. zagęszczającą

D. spulchniającą

Wybór odpowiedzi spulchniającej, emulgującej lub zagęszczającej jest wynikiem błędnego zrozumienia roli różnych dodatków w przemyśle spożywczym. Spulchniacze, takie jak proszek do pieczenia, są używane do nadawania wypiekom lekkości i objętości poprzez wytwarzanie gazów podczas obróbki termicznej, co prowadzi do spulchnienia ciasta. Z kolei emulgatory, takie jak lecytyna, mają za zadanie stabilizować mieszanki, w których składniki na ogół nie mieszają się, jak olej i woda, co jest szczególnie ważne w produkcji majonezu czy sosów. Zagęstniki, takie jak guma guar czy pektyna, są stosowane do zwiększenia lepkości produktów, co jest istotne w przypadku sosów czy galaretek. Każda z tych substancji pełni specyficzne funkcje, które są kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji, smaku i trwałości wyrobów spożywczych. Dlatego też, błędne przypisanie funkcji konserwującej do innych typów dodatków wynika z nieznajomości ich mechanizmów działania i zastosowania w produkcji żywności. Ważne jest, aby w przemyśle spożywczym stosować dodatki zgodnie z ich przeznaczeniem oraz zrozumieć ich wpływ na jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Wstępna oraz cieplna obróbka nasion fasoli składa się z następujących etapów:

A. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

B. zalanie fasoli wrzącą wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

C. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.

D. zalanie fasoli wrzącą wodą z dodatkiem sody, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.

Zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie i gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem to standardowy proces obróbki wstępnej nasion fasoli, który zapewnia ich odpowiednią kondycję przed dalszym przetwarzaniem. Moczenie w zimnej wodzie pozwala na nawodnienie nasion, co jest kluczowe dla ich aktywacji enzymatycznej oraz późniejszego gotowania. W trakcie moczenia nasiona absorbują wodę, co prowadzi do ich pęcznienia, ułatwiając tym samym dalszą obróbkę cieplną. Gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem zapobiega utracie składników odżywczych oraz zapewnia efektywne wykorzystanie energii cieplnej. Taki proces nie tylko poprawia smak oraz teksturę fasoli, ale również zwiększa jej strawność, eliminując substancje antyodżywcze, takie jak inhibitory trypsyny. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowanie fasoli do sałatek, zup oraz dań głównych, co stanowi istotny element diety roślinnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej