Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:41
Data zakończenia: 30 maja 2025 17:54

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynku	Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt	1 : 15
Obora dla krów mlecznych	1 : 18
Bukaciarna	1 : 25
Tuczarnia	1 : 30

A. W chlewni dla loch i prosiąt.

B. W oborze dla krów mlecznych.

C. W tuczami.

D. W bukaciarni.

Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.

Pytanie 2

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. zerowy

B. zrównoważony

C. dodatni

D. ujemny

Decyzja o sprzedaży zwierząt w sytuacji bilansu pasz ujemnego to kluczowy element zarządzania hodowlą zwierząt. Bilans pasz ujemny oznacza, że ilość dostępnych pasz jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb zwierząt, co może prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnej stada. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować zasoby paszowe oraz ich zużycie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w momencie, gdy bilans staje się negatywny. Na przykład, jeżeli zauważymy, że stado wykazuje objawy niedożywienia, takie jak spadek masy ciała lub obniżona wydajność mleczna, powinniśmy rozważyć sprzedaż części zwierząt, aby dostosować ich liczbę do dostępnych zasobów. W branży hodowlanej stosuje się również różne techniki zarządzania paszami, takie jak planowanie sezonowe, które mogą pomóc w unikaniu sytuacji kryzysowych. Warto także zaznaczyć, że podjęcie decyzji o sprzedaży zwierząt w przypadku bilansu ujemnego jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania hodowlą, których celem jest utrzymanie dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 3

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. śledziona

B. wątroba

C. trzustka

D. grasica

Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.

Pytanie 4

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. perozy

B. łomikostu

C. anemii

D. krzywicy

Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.

Pytanie 5

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. jądro

B. jajnik

C. nasieniowód

D. nerka

Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 6

Na nadmiar soli w paszy szczególnie wrażliwe są zwierzęta takie jak

A. kozy

B. krowy

C. konie

D. świnie

Świnie są szczególnie wrażliwe na nadmiar soli w paszy z powodu ich specyficznych potrzeb metabolicznych i anatomicznych. Nadmiar soli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia, uszkodzenia nerek czy obrzęków. W praktyce, hodowcy świn muszą szczególnie dbać o balans elektrolitowy w diecie, aby uniknąć takich komplikacji. Zgodnie z zaleceniami naukowców i specjalistów z branży zootechnicznej, poziom sodu w diecie świń powinien wynosić od 0,1 do 0,3% masy paszy. Przykładowo, podczas formułowania diety dla tuczników, warto zwrócić uwagę na źródła soli, takie jak sól kamienna czy preparaty mineralne, aby nie przekroczyć zalecanych norm. Właściwe zarządzanie dietą nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale również optymalizuje ich wzrost i produkcję, co jest kluczowe w kontekście efektywności ekonomicznej hodowli.

Pytanie 7

Podczas podawania drobnych buraków owcy doszło do zadławienia. Co należy zastosować w celu udzielenia pierwszej pomocy?

A. sondę

B. dutkę

C. emaskulator

D. dekornizator

Sonda jest odpowiednim narzędziem do udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia u owcy. Służy do usuwania przeszkód z dróg oddechowych, co jest kluczowe dla przywrócenia swobodnego oddychania zwierzęcia. W praktyce, sonda wprowadzana jest przez jamę ustną do przełyku, co umożliwia usunięcie zalegających resztek pokarmowych lub innych obiektów. W przypadku owiec, które mają tendencję do połykania dużych kawałków pokarmu, zastosowanie sondy jest uzasadnione, aby zapobiec poważnym komplikacjom, takim jak uduszenie. Dobrą praktyką jest również posiadanie kilku rozmiarów sond dostępnych w zestawie pierwszej pomocy dla zwierząt, co pozwala na dostosowanie narzędzia do konkretnego przypadku. Istotne jest, aby przed zastosowaniem sondy upewnić się, że zwierzę jest odpowiednio unieruchomione, aby zminimalizować ryzyko kontuzji zarówno dla owcy, jak i dla osoby udzielającej pomocy. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, regularne szkolenie z zakresu pierwszej pomocy dla zwierząt, w tym umiejętność posługiwania się sondą w sytuacjach awaryjnych, jest zalecane dla każdego hodowcy.

Pytanie 8

Co pokrywa kość od strony zewnętrznej?

A. omięsna

B. materiał gąbczasty

C. materiał zbity

D. okostna

Okostna, znana również jako periosteum, to cienka warstwa tkanki łącznej pokrywająca zewnętrzną powierzchnię kości. Jej główną funkcją jest ochrona kości oraz zapewnienie miejsca przyczepu dla mięśni i ścięgien. Okostna odgrywa również kluczową rolę w procesie regeneracji tkanki kostnej, ponieważ zawiera komórki osteoprogenitorowe, które mogą różnicować się w osteoblasty odpowiedzialne za tworzenie nowej kości. Na przykład, podczas leczenia złamań, okostna jest niezwykle ważna, ponieważ wspomaga proces gojenia, a komórki osteogenne mogą przyczynić się do odbudowy uszkodzonej tkanki. Ponadto okostna jest bogato ukrwiona, co sprzyja dostarczaniu substancji odżywczych do kości oraz odgrywa rolę w odczuwaniu bólu. W praktyce medycznej i ortopedycznej, zrozumienie funkcji okostnej ma kluczowe znaczenie w kontekście chirurgii ortopedycznej, gdzie często zachodzi potrzeba rekonstrukcji lub naprawy kości, a także w rehabilitacji pacjentów po urazach.

Pytanie 9

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. kopyta

B. włosa

C. zęba

D. rogu

Linia biała, znana również jako biała linia, jest kluczowym elementem anatomicznym kopyt koni i innych zwierząt, odgrywając istotną rolę w ich zdrowiu i funkcjonowaniu. Stanowi połączenie pomiędzy podeszwy kopyta a ścianą kopyta, zapewniając stabilność oraz elastyczność. Odpowiednia pielęgnacja i monitorowanie linii białej są istotne w zarządzaniu zdrowiem kopyt, co może zapobiegać wielu schorzeniom, takim jak laminitis czy pododermatitis. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, regularne badania kopyt oraz odpowiednia konserwacja, w tym struganie i czyszczenie, mogą znacząco wpłynąć na stan linii białej. Warto również zauważyć, że problemy z linią białą mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak infekcje czy deformacje kopyt, dlatego istotne jest, aby właściciele koni byli świadomi znaczenia tej struktury i podejmowali działania prewencyjne.

Pytanie 10

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Łykawość

B. Lęk separacyjny

C. Naśladownictwo

D. Tkanie

Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Pytanie 11

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. wydalniczego

B. pokarmowego

C. oddechowego

D. rozrodczego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 12

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. limousine

B. hereford

C. belgijska błękitno-biała

D. aberdeen angus

Rasa belgijska błękitno-biała raczej nie nadaje się do ekologicznego chowu bydła mięsnego i to z kilku powodów. Z jednej strony ma świetną wydajność mięsną, co jest super w chowie konwencjonalnym, ale w ekologii stawiamy na dobrostan zwierząt i różnorodność genetyczną. Dodatkowo, bydło tej rasy miewa problemy z rodzeniem, a to sprawia, że trzeba częściej interweniować weterynaryjnie, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznego chowu. Tam chodzi o to, żeby jak najmniej ingerować w naturalne procesy. Dlatego polecałbym wybierać rasy takie jak Aberdeen Angus, Limousine czy Hereford. Te rasy są lepiej przystosowane do naszych warunków i mają lepszą zdolność do adaptacji. Poza tym, są bardziej odporne i mają lepsze wskaźniki dobrostanu. Warto też zwrócić uwagę na standardy ekologiczne, które mówią o zachowaniu bioróżnorodności i produkcji zgodnej z naturalnymi cyklami zwierząt.

Pytanie 13

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Ziemniaki gotowane na parze

B. Śruta z jęczmienia

C. Drożdże paszowe

D. Kiszonka z kukurydzy

Ziemniaki parowane, mimo że mogą być traktowane jako źródło węglowodanów, nie są odpowiednie jako podstawowe źródło białka w diecie zwierząt. Zawierają jedynie około 2% białka ogólnego, co czyni je niewystarczającymi do spełnienia potrzeb białkowych zwierząt hodowlanych. Stosowanie ziemniaków jako głównego składnika paszy może prowadzić do niedoborów białka, co w konsekwencji wpływa negatywnie na wzrost, produkcję oraz zdrowie zwierząt. Śruta jęczmienna, chociaż bogatsza w białko niż ziemniaki, zawiera około 10-12% białka, co również nie jest wystarczające w kontekście intensywnej produkcji zwierzęcej, gdzie zapotrzebowanie na białko jest znacznie wyższe. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się niską zawartością białka, wynoszącą jedynie około 7-8%, co dodatkowo potwierdza, że nie jest odpowiednia jako źródło białka w diecie zwierząt. Wybór odpowiednich pasz białkowych jest kluczowy dla efektywności produkcji, a nieprawidłowe podejście do bilansu składników odżywczych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania paszy oraz obniżenia wydajności produkcji zwierzęcej. Z tego powodu istotne jest, aby hodowcy zwracali uwagę na źródła białka w diecie zwierząt, kierując się sprawdzonymi danymi i standardami żywieniowymi.

Pytanie 14

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. zaburzeń płodności

B. problemów ze wzrokiem

C. gnilca

D. krzywicy

Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 15

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. drążku przymocowanym do rogów.

B. drążku przymocowanym do kółka nosowego.

C. linii przymocowanej do kantara.

D. linii przymocowanej do rogów.

Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.

Pytanie 16

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. sód

B. magnez

C. żelazo

D. wapń

Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.

Pytanie 17

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. druga połowa rui

B. 24 godz. po rui

C. pierwsza połowa rui

D. 6-12 godz. przed rują

Wybór nieodpowiedniego momentu na unasienienie krowy może prowadzić do nieefektywności reprodukcyjnej oraz strat ekonomicznych w hodowli. Odpowiedzi takie jak 24 godziny po rui, 6-12 godzin przed rują czy pierwsza połowa rui są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących cyklu rozrodczego krów. Unasienienie 24 godziny po rui jest zbyt późne, ponieważ w tym czasie jaja mogą już być niezdolne do zapłodnienia, co obniża szanse na sukces. Inseminacja 6-12 godzin przed rują może być z kolei zbyt wczesna, co oznacza, że komórki jajowe mogą nie być jeszcze gotowe do zapłodnienia, co również zmniejsza prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Natomiast inseminacja w pierwszej połowie rui, chociaż może wydawać się logiczna, nie jest optymalna, gdyż w tym okresie szczyt aktywności owulacyjnej nie został jeszcze osiągnięty. Zrozumienie cyklu rujowego krów i jego faz jest kluczowe dla skutecznego zarządzania reprodukcją. W praktyce, hodowcy powinni być dobrze zaznajomieni z obserwacją objawów rui oraz korzystać z narzędzi do monitorowania cykli, co pozwala na lepsze planowanie inseminacji i zwiększenie efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do obniżenia płodności stada oraz zwiększenia kosztów związanych z powtarzającymi się inseminacjami.

Pytanie 18

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. konia

B. kury

C. królika

D. krowy

Wybór konia, kury lub królika jako zwierząt z pobrużdżonymi nerkami jest niepoprawny z kilku powodów. Nerki konia mają gładką, owalną strukturę, co odzwierciedla ich różne wymagania metaboliczne w porównaniu do bydła. Konie są roślinożercami, ale ich dieta i sposób trawienia nie wymagają tak rozwiniętej struktury nerek jak w przypadku przeżuwaczy. Kury, będące ptakami, mają zupełnie inny system wydalniczy oparty na wydalaniu moczu w postaci moczanów, a ich nerki są przystosowane do tej formy wydalania, co również nie wiąże się z pobrużdżeniem. Nerki królika, z kolei, również nie mają pobrużdżonej struktury, a ich metabolizm opiera się na wysokiej wydajności w wykorzystaniu pokarmu roślinnego. Ogólnie rzecz biorąc, błędem jest przypisanie cech anatomicznych nerek krowy do innych gatunków, co może wynikać z nieznajomości różnic w budowie anatomicznej i funkcjonalnej tych narządów w różnych grupach zwierząt. Każdy gatunek ma unikalne przystosowania anatomiczne, które odpowiadają jego stylowi życia oraz diecie, co jest kluczowe dla zrozumienia ich biologii i zdrowia.

Pytanie 19

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. wyścigowo

B. rekreacyjnie

C. roboczo

D. pociągowo

Strzyżenie sierści u koni wyścigowych ma na celu poprawę ich wydajności i komfortu. W przypadku koni użytkowanych w wyścigach, odpowiednia pielęgnacja sierści jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej temperatury ciała, a także dla ich estetyki. Krótsza sierść ułatwia także dokładne monitorowanie stanu zdrowia konia, co jest istotne w kontekście osiąganych wyników. W praktyce, wielu właścicieli koni wyścigowych decyduje się na strzyżenie w okresie letnim, aby zredukować ryzyko przegrzania podczas intensywnych treningów. Dodatkowo, strzyżenie umożliwia lepszą wentylację skóry, co jest ważne podczas zawodów. Ponadto, wprowadzenie właściwych standardów pielęgnacji sierści, takich jak użycie odpowiednich narzędzi strzyżarskich, jest zgodne z praktykami branżowymi. Właściwe techniki strzyżenia mogą także wpłynąć na obniżenie ryzyka rozwoju chorób skórnych, co jest szczególnie istotne w przypadku koni wyścigowych, które są narażone na różnorodne stresory. Stąd wynika, że strzyżenie sierści jest integralnym elementem kompleksowego podejścia do dbania o zdrowie koni wyścigowych.

Pytanie 20

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. melasa

B. śruta jęczmienna

C. mączka rybna

D. serwatka świeża

Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 21

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. odkażać pępowinę jodyną.

B. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

C. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

D. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 22

Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem

A. rekombinacją

B. postępem hodowlanym

C. odziedziczalnością

D. zmiennością genetyczną

Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.

Pytanie 23

Kość gnykowa należy do kości

A. kończyny miednicznej

B. mózgowioczaszki

C. kończyny piersiowej

D. trzewioczaszki

Kość gnykowa, mimo pewnych podobieństw, nie jest częścią mózgowioczaszki, zakończeń miednicznych ani kończyny piersiowej. Mózgowioczaszka obejmuje kości, które tworzą czaszkę, a tym samym chronią mózg, takie jak czołowa, ciemieniowa czy skroniowa. Kości te są związane z centralnym układem nerwowym i mają za zadanie nie tylko ochronę, lecz również wsparcie dla organów zmysłów. W przypadku kończyn, zarówno miedniczne, jak i piersiowe, struktury kostne są zaprojektowane do umożliwienia ruchomości oraz wsparcia dźwigania ciężaru ciała. Odpowiedzi wskazujące na te grupy kości mogą wynikać z mylnego skojarzenia kości gnykowej z innymi kośćmi, ponieważ jest ona zlokalizowana w obrębie szyi, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest częścią układu kończynowego. Typowym błędem myślowym jest zatem uogólnienie, które nie uwzględnia unikalnej anatomii kości gnykowej jako integralnej części trzewioczaszki. Pomocne w zrozumieniu tej kwestii jest zapoznanie się z anatomicznymi schematami, które jasno pokazują, jak poszczególne kości współdziałają w obrębie czaszki oraz kończyn, co pozwala na lepsze zrozumienie ich funkcjonalności oraz klasyfikacji.

Pytanie 24

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg

B. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg

C. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg

D. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg

Odpowiedzi sugerujące, że loszki ras białych osiągają dojrzałość rozpłodową w wieku 4-6 miesięcy, 10-11 miesięcy lub 12-13 miesięcy i odpowiednich wagach są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych standardów hodowlanych. W pierwszym przypadku, zbyt wczesna dojrzałość może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niska płodność oraz trudności w porodzie, które są typowe dla zwierząt, które nie osiągnęły jeszcze odpowiedniego etapu rozwoju. Zbyt późna dojrzałość, jak w przypadkach 10-11 i 12-13 miesięcy, również jest nieoptymalna, ponieważ może prowadzić do obniżenia wydajności produkcyjnej oraz zwiększenia kosztów utrzymania zwierząt. Odpowiedni wiek i waga są kluczowe dla zdrowia loszek oraz ich późniejszej produkcji, a hodowcy powinni kierować się zaleceniami specjalistów i praktykami branżowymi, które mówią o osiągnięciu dojrzałości w przedziale 7-9 miesięcy. W praktyce, łamanie tych zasad może prowadzić do strat ekonomicznych i niskiej efektywności produkcji, co jest istotnym czynnikiem w zarządzaniu hodowlą trzody chlewnej.

Pytanie 25

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. kastracja knurków

B. przycinanie kiełków

C. kurtyzowanie

D. znakowanie prosiąt

Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.

Pytanie 26

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. masa ciała krowy

B. zawartość tłuszczu w mleku

C. typ oraz rasa krowy

D. wydajność mleka

Zapotrzebowanie bytowe krowy, czyli ilość energii i składników odżywczych niezbędnych do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, w dużej mierze zależy od masy ciała zwierzęcia. Większe krowy wymagają większej ilości energii, aby utrzymać swoje funkcje metaboliczne, co jest związane z ich większą powierzchnią ciała i masą mięśniową. Przykładem może być różnica w zapotrzebowaniu między krową o masie 500 kg a krową o masie 700 kg, gdzie ta druga potrzebuje więcej energii i składników odżywczych. W praktyce, hodowcy stosują tabele zapotrzebowania, które uwzględniają masę ciała, aby określić odpowiednią dietę dla krów, co jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności mlecznej. Dobrze zbilansowana dieta, oparta na masie ciała oraz potrzebach energetycznych, wpływa na kondycję zwierząt i ich zdolność do produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 27

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. popiół

B. włókno

C. tłuszcz

D. białko

Popiół, białko i włókno to składniki pasz, które mają swoje miejsce w diecie zwierząt, jednak nie pełnią one roli najbardziej energotwórczej. Popiół jest pozostałością mineralną, która nie dostarcza energii, ale jest ważnym źródłem minerałów, takich jak wapń czy fosfor, które są niezbędne dla zdrowia zwierząt. Pomimo że minerały są kluczowe dla wielu procesów fizjologicznych, to nie mają one wartości energetycznej. Białko jest ważnym składnikiem odżywczym, które służy głównie do budowy tkanek i produkcji enzymów, a jego energia jest wykorzystywana głównie w procesach metabolicznych, a nie jako główne źródło energii. Włókno, choć istotne dla zdrowia układu pokarmowego, zwłaszcza u przeżuwaczy, również nie jest efektywnym źródłem energii w porównaniu do tłuszczu. Uznawanie białka lub włókna za najważniejsze źródło energii może prowadzić do nieefektywnego żywienia zwierząt, co wpływa na ich wydajność produkcyjną. Kluczowym błędem jest myślenie, że składniki odżywcze mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoją specyfikę i funkcję w diecie. Aby zoptymalizować żywienie zwierząt, należy stosować zbilansowane mieszanki paszowe, które uwzględniają odpowiednie proporcje tych składników, z naciskiem na tłuszcz jako najskuteczniejsze źródło energii.

Pytanie 28

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. inbred

B. heterozja

C. pokrój

D. selekcja

Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.

Pytanie 29

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. nasiona roślin strączkowych

B. ziarna zbóż

C. wysłodki buraczane

D. rośliny okopowe

Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym źródłem energii i białka w diecie zwierząt gospodarskich. Zawartość białka w ziarnach zbóż mieści się w przedziale 6-14%, co czyni je idealnym składnikiem pasz o średniej zawartości białka. Przykładowo, pszenica zawiera około 10-12% białka, co czyni ją popularnym dodatkiem do pasz dla bydła i drobiu. Ziarna te są także źródłem węglowodanów, witamin oraz minerałów, co zapewnia zbilansowaną dietę. W praktyce, ziarna zbóż często mieszane są z innymi składnikami takimi jak rośliny strączkowe, aby uzyskać pasze o wysokiej wartości odżywczej, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt. Użycie zbóż w paszach wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale również przyczynia się do efektywności produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 30

Ejakulacja to

A. popęd płciowy

B. wzwód

C. uwolnienie komórki jajowej

D. wytrysk nasienia

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 31

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 14. następnego dnia

B. 10. następnego dnia

C. 16. tego samego dnia

D. 19. tego samego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 32

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. E (tokoferol)

B. A (akseroftol, retinol)

C. D (kalcyferol)

D. K (fitochinon)

Witamina A, znana też jako akseroftol, jest mega ważna, szczególnie jeśli chodzi o rozwój młodych zwierząt. Jej brak może naprawdę spowodować sporo problemów, takich jak wolniejszy wzrost czy problemy ze wzrokiem. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka, bo bierze udział w tworzeniu rodopsyny, barwnika, który pozwala nam widzieć w słabym świetle. W praktyce, to stosowanie suplementów diety dla zwierząt hodowlanych ma sens, szczególnie gdy rosną szybko lub jak jest ich za mało, a to może się zdarzyć. Dobrą praktyką żywieniową jest zadbanie o to, żeby w diecie zwierząt była odpowiednia ilość witaminy A, bo wtedy mogą być zdrowsze i lepiej rosnąć. Na przykład w przypadku bydła, odpowiednia ilość witaminy A zmniejsza ryzyko chorób oczu, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. Nie można zapominać, że witamina A wspiera też układ immunologiczny, co ogólnie wpływa na zdrowie zwierząt.

Pytanie 33

Koń, który regularnie połyka powietrze, nazywany jest

A. krnąbrny

B. łykawy

C. narowisty

D. tkający

Odpowiedź 'łykały' jest trafna, bo to określenie używa się dla koni, które nawykowo połyka powietrze. To zjawisko nazywa się aerofagia i niestety może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak kolki czy inne kłopoty z układem pokarmowym. Właściciele koni muszą być świadomi tego problemu i umieć go rozpoznać, żeby móc na czas zareagować. Konie, które mają tendencję do połykania powietrza, często pokazują znaki niepokoju, jak kopanie, kręcenie głową czy zmiany w apetycie. Żeby im pomóc, warto dobrze zarządzać ich dietą, unikać stresu oraz stosować różne techniki relaksacyjne. Podawanie mniejszych porcji jedzenia kilka razy dziennie również może wpłynąć na ich samopoczucie. Właśnie dlatego dobrym pomysłem jest rozmowa z weterynarzem lub specjalistą od żywienia, by stworzyć indywidualny plan żywieniowy dla konia, co może naprawdę poprawić jego zdrowie i komfort.

Pytanie 34

Wole u kur stanowi element układu

A. wydalniczego

B. trawiennego

C. oddechowego

D. dokrewnego

Wole u kur jest częścią układu trawiennego, ponieważ pełni kluczową rolę w procesie trawienia pokarmu. Wole, jako rozszerzona część przełyku, gromadzi pokarm przed dalszym trawieniem. U kur, wole działa jako swoisty zbiornik, w którym pokarm może być przechowywany i nawilżany. Dzięki temu zwierzęta te mogą zjadać większe ilości pokarmu w krótkim czasie, a następnie stopniowo go przetwarzać. Przykładowo, po zjedzeniu ziarna, wole umożliwia jego przetrzymanie, co jest szczególnie istotne dla ptaków, które mogą nie mieć dostępu do pokarmu przez dłuższy czas. W praktyce oznacza to, że wole ułatwia ptakom przetrwanie w trudnych warunkach środowiskowych, co jest zgodne z zasadami dobrego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia zwierząt. Znajomość funkcji wola jest kluczowa dla hodowców drobiu, którzy muszą monitorować dietę kur, aby zapewnić im odpowiednią ilość składników odżywczych niezbędnych do zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 35

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. beagle

B. chihuahua

C. jamnik

D. labrador

Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 36

Rasa owiec, z której pozyskuje się wełnę mieszaną charakteryzującą się typowo kożuchowym układem frakcji włosów, to

A. merynos polski

B. wrzosówka

C. suffolk

D. texel

Odpowiedzi takie jak suffolk, merynos polski i texel, choć są znane, nie są rasami, z których pozyskuje się wełnę o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów. Suffolk to rasa, która jest w szczególności ceniona za mięso, a jej wełna nie odpowiada wymaganiom dotyczącym kożuchowego ułożenia. Merynos polski, znany z produkcji wełny o doskonałej jakości, również nie ma charakterystyki kożuchowej; jego wełna jest bardziej gładka i delikatna, co sprawia, że jest preferowana w odzieży wysokiej jakości, ale nie spełnia norm dla wełny kożuchowej. Texel, z kolei, jest rasą, która skupia się głównie na najlepszej jakości mięsa, a jego wełna ma tendencję do bycia krótką i grubą, nieodpowiednią do produkcji kożuchów. Często popełnianym błędem jest mylenie rasy owiec z ich zastosowaniem w produkcji wełny lub mięsa bez uwzględnienia specyficznych cech, które determinuje ich wartość w danym kontekście. Właściwe zrozumienie, która rasa owiec odpowiada za konkretne rodzaje produktów, jest kluczowe dla skutecznej hodowli i przetwórstwa.

Pytanie 37

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Tętnice

B. Naczynia limfatyczne

C. Naczynia włosowate

D. Żyły

Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.

Pytanie 38

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –130°C

B. –170°C

C. –150°C

D. –190°C

Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Pytanie 39

Substancje, które są dodawane do pasz w celu zabezpieczenia składników podatnych na utlenianie, takich jak witaminy czy karoteny, to

A. enzymy paszowe

B. konserwanty

C. detoksykanty

D. antyoksydanty

Detoksykanty są substancjami, które mają na celu usuwanie toksycznych związków z organizmu zwierząt, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ochronę składników odżywczych w paszy przed utlenianiem. Enzymy paszowe są natomiast dodatkami, które pomagają w trawieniu i przyswajaniu składników odżywczych, ale nie działają jako środki ochronne dla wrażliwych substancji. Z kolei konserwanty są używane głównie w celu przedłużenia trwałości paszy poprzez hamowanie rozwoju mikroorganizmów, a nie ochronę przed utlenianiem. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych pojęć wynikają z braku zrozumienia różnic w funkcji dodatków do pasz. Właściwe zastosowanie antyoksydantów jest kluczowe dla jakości paszy, a stosowanie niewłaściwych substancji, jak detoksykanty, enzymy paszowe czy konserwanty, może prowadzić do nieoptymalnego żywienia zwierząt oraz obniżenia wartości odżywczej pasz. W branży paszowej istotne jest, aby wszyscy uczestnicy rynku mieli świadomość znaczenia i ról, jakie pełnią różne dodatki, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące ich stosowania.

Pytanie 40

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę nizinną polską

B. Owcę kamieniecką

C. Owcę fińską

D. Polską owcę długowełnistą

Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej