Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 18:08
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 18:38

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci

B. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów

C. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach

D. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami

Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Pytanie 2

Który poziom macierzy RAID zapisuje dane jednocześnie na wielu dyskach jako jedno urządzenie?

A. RAID 1

B. RAID 2

C. RAID 3

D. RAID 0

RAID 0 to poziom macierzy, który wykonuje stripe'owanie danych, co oznacza, że dzieli dane na mniejsze fragmenty i zapisuje je równolegle na dwóch lub więcej dyskach. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie znacznego przyspieszenia operacji odczytu i zapisu, ponieważ system działa jak jedno logiczne urządzenie. RAID 0 nie zapewnia jednak redundancji, co oznacza, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone. Jest to rozwiązanie często stosowane w sytuacjach, gdzie wydajność jest kluczowa, na przykład w serwerach plików, stacjach roboczych do obróbki wideo czy podczas gier komputerowych, gdzie szybki dostęp do danych ma zasadnicze znaczenie. W kontekście standardów branżowych, RAID 0 jest często wybierany w zastosowaniach, które nie wymagają wysokiej niezawodności, ale kładą duży nacisk na szybkość operacji. Warto również pamiętać, że przed zastosowaniem RAID 0 należy wdrożyć odpowiednie procedury backupowe, aby zminimalizować ryzyko utraty danych.

Pytanie 3

Najskuteczniejszym sposobem na ochronę komputera przed wirusami jest zainstalowanie

A. skanera antywirusowego

B. licencjonowanego systemu operacyjnego

C. zapory FireWall

D. hasła do BIOS-u

Zainstalowanie skanera antywirusowego to naprawdę ważny krok, żeby chronić komputer przed wirusami i innym złośliwym oprogramowaniem. Te skanery działają tak, że identyfikują, blokują i usuwają zagrożenia, co jest niezbędne, aby system dobrze działał. Dzisiaj większość programów antywirusowych nie tylko skanuje pliki w poszukiwaniu znanych wirusów, ale też korzysta z różnych technik, żeby znaleźć nowe, nieznane zagrożenia. Na przykład, programy takie jak Norton, Bitdefender czy Kaspersky ciągle aktualizują swoje bazy danych, żeby być na bieżąco z nowymi zagrożeniami. Co więcej, wiele z tych narzędzi ma funkcje skanowania w czasie rzeczywistym, co znaczy, że mogą od razu wykrywać i neutralizować zagrożenia. Warto też pamiętać, że trzeba regularnie aktualizować oprogramowanie antywirusowe, żeby mieć jak najlepszą ochronę. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które mówią o wielowarstwowej ochronie w bezpieczeństwie IT.

Pytanie 4

Na diagramie mikroprocesora blok wskazany strzałką pełni rolę

A. przechowywania aktualnie przetwarzanej instrukcji

B. przetwarzania wskaźnika do następnej instrukcji programu

C. zapisywania kolejnych adresów pamięci zawierających rozkazy

D. wykonywania operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach

W mikroprocesorze blok ALU (Arithmetic Logic Unit) jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. Jest to kluczowy element jednostki wykonawczej procesora, który umożliwia realizację podstawowych działań matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Oprócz operacji arytmetycznych ALU wykonuje także operacje logiczne, takie jak AND, OR, NOT oraz XOR, które są fundamentalne w procesach decyzyjnych i manipulacji danymi w systemie binarnym. Współczesne procesory mogą zawierać zaawansowane jednostki ALU, które pozwalają na równoległe przetwarzanie danych, co zwiększa ich wydajność i efektywność w realizacji złożonych algorytmów. Zastosowanie ALU obejmuje szeroko pojętą informatykę i przemysł technologiczny, od prostych kalkulacji w aplikacjach biurowych po skomplikowane obliczenia w symulacjach naukowych i grach komputerowych. W projektowaniu mikroprocesorów ALU jest projektowane z uwzględnieniem standardów takich jak IEEE dla operacji zmiennoprzecinkowych co gwarantuje dokładność i spójność obliczeń w różnych systemach komputerowych.

Pytanie 5

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i przechowywać o nich informacje w centralnym miejscu, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Usługi Domenowe Active Directory

B. Usługi LDS w usłudze Active Directory

C. Active Directory Federation Service

D. Usługi certyfikatów Active Directory

Active Directory Federation Service (AD FS) to rozwiązanie zaprojektowane do zapewniania jednolitych funkcji logowania dla użytkowników w wielu aplikacjach webowych, jednak nie jest to rola, która umożliwia tworzenie kont użytkowników i komputerów. AD FS działa głównie jako mechanizm autoryzacji, pozwalający na korzystanie z jednego zestawu poświadczeń w różnych systemach, co różni się od funkcji centralnego zarządzania obiektami w AD DS. Usługi certyfikatów Active Directory (AD CS) są odpowiedzialne za zarządzanie certyfikatami cyfrowymi w organizacji, co jest istotne dla zabezpieczania komunikacji, ale nie ma bezpośredniego związku z tworzeniem kont użytkowników czy komputerów. Z kolei Usługi LDS (Lightweight Directory Services) to alternatywa dla tradycyjnych usług katalogowych AD, jednak ich zastosowanie jest bardziej specyficzne i nie obejmuje pełnej funkcjonalności AD DS. Typowym błędem jest mylenie tych ról z funkcjami zarządzania użytkownikami, co może prowadzić do nieefektywnego wdrażania rozwiązań IT w organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, które usługi są odpowiednie do danego zadania oraz ich wzajemnych powiązań, co jest niezbędne dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 6

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Dynamicznym VLAN

B. Port-Based VLAN

C. Multi-VLAN

D. Statycznym VLAN

Odpowiedź 'Multi-VLAN' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj członkostwa w VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na przypisanie portu do wielu VLAN-ów jednocześnie. W praktyce oznacza to, że jeden port na przełączniku może obsługiwać ruch sieciowy z różnych VLAN-ów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie wiele różnych usług jest dostarczanych przez jedną infrastrukturę. Na przykład, port używany do podłączenia serwera może być skonfigurowany jako członek VLAN-u dla ruchu biurowego oraz VLAN-u dla gości, umożliwiając jednocześnie różnym grupom użytkowników dostęp do określonych zasobów. Tego typu konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem w sieci i zwiększa elastyczność oraz efektywność operacyjną. Dodatkowo, w przypadku użycia protokołów takich jak 802.1Q, tagowanie ramek VLAN rozwiązuje kwestie związane z segregacją ruchu i zapewnia bezpieczeństwo, co czyni Multi-VLAN istotnym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Czym jest kopia różnicowa?

A. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone lub zmienione od momentu utworzenia ostatniej kopii pełnej

B. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone od momentu ostatniej kopii pełnej

C. polega na kopiowaniu jedynie tej części plików, która została dodana od czasu utworzenia ostatniej kopii pełnej

D. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały zmodyfikowane od chwili utworzenia ostatniej kopii pełnej

Kopia różnicowa to technika backupu, która polega na kopiowaniu wyłącznie tych plików, które zostały utworzone lub zmienione od momentu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście jest korzystne, ponieważ znacznie zmniejsza czas potrzebny na wykonanie kopii oraz ilość zajmowanego miejsca na nośniku. Przykładem zastosowania kopii różnicowej jest sytuacja, w której użytkownik wykonuje pełną kopię zapasową w każdy poniedziałek, a następnie różnicowe kopie w pozostałe dni. Dzięki temu, w przypadku awarii systemu, wystarczy przywrócić pełną kopię z poniedziałku oraz najnowszą różnicową, co jest szybszym i bardziej efektywnym procesem niż przywracanie wielu pełnych kopii. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak ITIL czy COBIT, podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych i ich różnorodności w kontekście zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 8

Zamieszczony poniżej diagram ilustruje zasadę działania skanera

A. bębnowego

B. płaskiego

C. ręcznego

D. 3D

Skanery 3D są zaawansowanymi urządzeniami, które umożliwiają tworzenie trójwymiarowych modeli obiektów z rzeczywistego świata. Działają na zasadzie skanowania obiektu z różnych kątów, często przy użyciu wiązek laserowych lub światła strukturalnego, aby dokładnie odwzorować jego kształt i strukturę powierzchni. Technologia ta jest szczególnie przydatna w przemyśle produkcyjnym, inżynierii odwrotnej, medycynie oraz branży rozrywkowej, np. w filmach czy grach komputerowych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja modeli. W praktyce skanery 3D znacząco przyspieszają proces projektowania, umożliwiając szybkie tworzenie cyfrowych kopii fizycznych obiektów, które mogą być analizowane, modyfikowane lub drukowane na drukarkach 3D. Właściwe kalibrowanie urządzenia i znajomość jego specyfikacji technicznych są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników, zgodnych z branżowymi standardami. Zastosowanie skanera 3D w dziedzinie badań i rozwoju może prowadzić do innowacji dzięki możliwości szybkiego prototypowania i testowania nowych koncepcji.

Pytanie 9

Jeśli w ustawieniach karty graficznej zostanie wybrane odświeżanie obrazu przewyższające zalecane wartości, monitor CRT, który spełnia normy TCO 99

A. przejdzie w tryb uśpienia lub wyświetli okno z powiadomieniem

B. może ulec uszkodzeniu

C. nie wyłączy się, jedynie wyświetli fragment obrazu

D. nie wyłączy się, wyświetli czarny ekran

Wybór odświeżania obrazu większego od zalecanego przez producenta monitora CRT może skutkować przejściem urządzenia w stan uśpienia lub wyświetleniem okna informacyjnego z komunikatem. Monitory CRT, które spełniają normy TCO 99, są zaprojektowane z myślą o ochronie użytkowników i samego sprzętu przed szkodliwymi skutkami zbyt dużego odświeżania. W sytuacji, gdy sygnał od karty graficznej nie jest zgodny z tym, co monitor może obsłużyć, monitor rozpoznaje problem i podejmuje działania ochronne. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik ustawia odświeżanie na 100 Hz, podczas gdy maksymalna wartość obsługiwana przez monitor wynosi 85 Hz. Monitor, zamiast generować zniekształcenia obrazu, które mogłyby prowadzić do uszkodzenia, przechodzi w stan uśpienia, co jest zgodne z zasadami projektowania zabezpieczeń. Takie podejście nie tylko chroni sprzęt, ale także zwiększa bezpieczeństwo użytkownika, minimalizując ryzyko długotrwałego eksponowania na nieprzyjemne efekty wizualne. Właściwe ustawienia odświeżania są kluczowe dla stabilności obrazu oraz komfortu pracy, dlatego zawsze warto dostosować je do specyfikacji monitora.

Pytanie 10

Który procesor będzie działał z płytą główną o zaprezentowanej specyfikacji?

A. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Core i7 1151 1150 MHz

B. Procesor Podstawka Taktowanie Athlon 64 FX AM2 160 MHz

C. Procesor Podstawka Taktowanie AMD FX1150n AM3+ 3900 MHz

D. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Celeron 1150 3000 MHz

Analiza niepoprawnych odpowiedzi ujawnia szereg powszechnych nieporozumień dotyczących kompatybilności procesorów z płytami głównymi. W przypadku odpowiedzi dotyczącej procesora Intel Core i7 z podstawką 1151, kluczowym błędem jest założenie, że płyta główna z gniazdem 1150 obsługuje procesory zaprojektowane dla gniazda 1151. Procesory te różnią się nie tylko fizycznym rozmiarem podstawki, ale także charakterystyką zasilania i architekturą, co czyni je niekompatybilnymi. Takie myślenie prowadzi do frustrujących prób uruchomienia systemu, które z reguły kończą się niepowodzeniem. Podobnie, procesory o gniazdach AM2 i AM3+, takie jak Athlon 64 FX i AMD FX1150n, są całkowicie niekompatybilne z płytą główną wyposażoną w gniazdo 1150. Warto zrozumieć, że każda generacja procesorów ma swoje specyficzne wymagania i standardy, które muszą być spełnione, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu. Użytkownicy często popełniają błąd, koncentrując się tylko na parametrach technicznych, takich jak taktowanie, pomijając kluczowe informacje dotyczące podstawki. Kluczowe jest zatem, aby przed zakupem procesora zawsze weryfikować kompatybilność z płytą główną na podstawie dokumentacji producenta oraz sprawdzonych źródeł branżowych. To podejście nie tylko minimalizuje ryzyko błędnych zakupów, ale również zapewnia optymalną wydajność systemu.

Pytanie 11

Jak wygląda kolejność przewodów w wtyczce RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B?

A. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

B. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

C. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

D. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

Odpowiedź "Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy" jest właściwa zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B. Standard ten określa kolory przewodów, które powinny być używane do tworzenia kabli sieciowych Ethernet. Przewody są rozmieszczone według określonej kolejności, aby zapewnić poprawną transmisję danych, co jest kluczowe w kontekście zarówno wydajności, jak i niezawodności sieci. Przykładowo, w przypadku błędnego podłączenia, może dojść do zakłóceń w komunikacji, co wpływa na przepustowość i stabilność połączenia. Stosowanie normy T568B jest powszechną praktyką w instalacjach sieciowych, co ułatwia identyfikację i diagnozowanie problemów. Zrozumienie tego standardu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się instalacją i konserwacją sieci, a także dla tych, którzy projektują infrastrukturę sieciową w różnych środowiskach, takich jak biura, szkoły czy obiekty przemysłowe. Poprawna kolejność przewodów ma wpływ na specyfikację zasilania PoE, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. tcpdump

B. ssh

C. route

D. ipconfig

Polecenie tcpdump jest narzędziem służącym do przechwytywania i analizy pakietów w sieci komputerowej. Umożliwia obserwację komunikacji odbywającej się za pomocą protokołów TCP/IP, co jest niezwykle istotne w przypadku diagnostyki problemów sieciowych oraz monitorowania ruchu. Tcpdump działa w trybie tekstowym, a jego zastosowanie obejmuje zarówno analizę ruchu lokalnego, jak i zdalnego. Przykładowe zastosowanie to komenda 'tcpdump -i eth0' do przechwytywania pakietów z interfejsu eth0. Dzięki tcpdump można identyfikować nieprawidłowości w komunikacji, takie jak nieautoryzowane połączenia, a także diagnozować problemy z wydajnością sieci. Tcpdump jest zgodny z zasadami dobrej praktyki w zakresie bezpieczeństwa IT, ponieważ pozwala administratorom na audyt ruchu sieciowego oraz na identyfikację potencjalnych zagrożeń. Użycie tcpdump jest standardową metodą wśród specjalistów IT, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale każdego inżyniera sieciowego.

Pytanie 13

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

A. Usługa LDS

B. Usługa udostępniania

C. Usługa rutingu

D. Usługa drukowania

Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 14

Czym jest postcardware?

A. formą licencji oprogramowania

B. typem usługi poczty elektronicznej

C. typem karty sieciowej

D. rodzajem wirusa komputerowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej karty sieciowej jest nieprawidłowy, ponieważ karta sieciowa to fizyczne urządzenie, które umożliwia komputerowi komunikację w sieci komputerowej. Jej rola polega na przesyłaniu danych pomiędzy urządzeniami w sieci, a w kontekście oprogramowania nie ma związku z jego licencjonowaniem. Odpowiedzi związane z wirusami komputerowymi są również niewłaściwe; wirusy to złośliwe oprogramowanie, które infekuje systemy komputerowe i narusza ich integralność oraz bezpieczeństwo. W odróżnieniu od postcardware, które jest formą licencji, wirusy są uważane za zagrożenie, a ich tworzenie i rozprzestrzenianie jest nielegalne i nieetyczne. W przypadku usługi poczty elektronicznej, chociaż jest to ważne narzędzie w komunikacji, nie ma związku z licencjonowaniem oprogramowania. Poczta elektroniczna służy do wysyłania wiadomości, a nie jako forma licencji. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich nieporozumień jest brak zrozumienia kontekstu, w jakim dane terminy są używane. Wiedza na temat różnych kategorii technologii, takich jak sprzęt, oprogramowanie i komunikacja, jest kluczowa dla skutecznej analizy i rozumienia zagadnień związanych z IT oraz ich praktycznego zastosowania. W ten sposób można uniknąć mylnych skojarzeń i lepiej rozumieć różnice w pojęciach w świecie technologii.

Pytanie 15

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. user net student /del

B. userdel student

C. del user student

D. net user student /del

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które warto szczegółowo wyjaśnić. Pierwsza z nich, 'del user student', nie jest poprawnym poleceniem w żadnym systemie operacyjnym opartym na Unixie, takim jak Ubuntu. W rzeczywistości, format tego polecenia przypomina bardziej składnię języków skryptowych, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania użytkownikami w systemie Linux. Warto również zauważyć, że w systemach Unix polecenia nie używają terminu 'del', co może prowadzić do nieporozumień. Kolejna odpowiedź, 'net user student /del', jest specyficzna dla systemów Windows i nie ma zastosowania w Ubuntu. W systemie Windows to polecenie działa w kontekście zarządzania użytkownikami w Active Directory lub lokalnych kontach użytkowników, jednak nie ma odpowiednika w systemie Linux. Ostatnia odpowiedź, 'user net student /del', jest niepoprawna z punktu widzenia składni oraz nie odnosi się do żadnego znanego polecenia w systemie operacyjnym Linux. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, takie jak pomieszanie składni poleceń między różnymi systemami operacyjnymi lub brak zrozumienia specyfiki poleceń do zarządzania kontami użytkowników. Aby poprawnie zarządzać użytkownikami w systemie Linux, ważne jest poznanie i zrozumienie narzędzi i poleceń przypisanych do konkretnego środowiska. Znajomość tych różnic jest kluczowa w pracy z różnymi systemami operacyjnymi oraz w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 16

Komenda "mmc" w systemach Windows 2000 oraz Windows XP uruchamia aplikację do tworzenia, zapisywania i otwierania

A. zestawu narzędzi administracyjnych zwanych konsolami, służących do zarządzania sprzętem i oprogramowaniem

B. dziennika operacji dyskowych w systemie plików NTFS

C. katalogu oraz jego podkatalogów na partycji sformatowanej w systemie plików NTFS

D. plików multimedialnych, zawierających filmy

Polecenie "mmc" (Microsoft Management Console) w systemie Windows 2000 i Windows XP uruchamia platformę umożliwiającą zarządzanie różnymi aspektami systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Konsola MMC jest narzędziem, które pozwala administrującym na tworzenie i organizowanie narzędzi zarządzania, zwanych 'snap-in'. Przykłady zastosowania obejmują dodawanie narzędzi takich jak Menedżer dysków, Usługi, Zasady grupy, a także wiele innych, co znacznie ułatwia centralne zarządzanie systemami. Dzięki elastyczności konsoli, administratorzy mogą dostosowywać swe środowisko pracy według własnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT. Umożliwia to efektywne monitorowanie, konfigurowanie i zarządzanie sprzętem oraz oprogramowaniem w środowisku Windows, co z kolei przekłada się na zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 17

Który z protokołów umożliwia szyfrowane połączenia?

A. DNS

B. SSH

C. TELNET

D. DHCP

SSH, czyli Secure Shell, to super ważny protokół, który pozwala nam bezpiecznie łączyć się z komputerami zdalnie i przesyłać dane. Co to znaczy? Ano to, że wszystko co wysyłasz między swoim komputerem a serwerem jest zaszyfrowane. Dzięki temu nikt nie może łatwo podejrzeć, co robisz, ani nie ma szans na manipulację tymi danymi. W praktyce SSH jest często stosowane do logowania się do serwerów, co sprawia, że nawet twoje hasła są bezpieczne podczas przesyłania. Są różne standardy, jak RFC 4251, które mówią, jak powinno to wyglądać pod względem bezpieczeństwa i dlatego SSH to naprawdę niezbędne narzędzie w zarządzaniu IT. Co więcej, SSH umożliwia różne sposoby uwierzytelniania, na przykład klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom ochrony. Ostatecznie, SSH jest ulubieńcem wielu administratorów, zwłaszcza tam, gdzie ochrona danych jest kluczowa, jak w zarządzaniu bazami danych czy przy transferach plików za pomocą SCP.

Pytanie 18

Zanim przystąpisz do modernizacji komputerów osobistych oraz serwerów, polegającej na dodaniu nowych modułów pamięci RAM, powinieneś zweryfikować

A. pojemność i typ interfejsu twardego dysku oraz rodzaj gniazda zainstalowanej pamięci RAM

B. typ pamięci RAM, maksymalną pojemność oraz ilość modułów, które obsługuje płyta główna

C. gniazdo interfejsu karty graficznej oraz moc zainstalowanego źródła zasilania

D. markę pamięci RAM oraz zewnętrzne interfejsy zamontowane na płycie głównej

Wybór właściwej odpowiedzi jest kluczowy, ponieważ przed modernizacją komputerów osobistych oraz serwerów ważne jest, aby upewnić się, że nowa pamięć RAM jest kompatybilna z płytą główną. Należy zwrócić uwagę na model pamięci RAM, maksymalną pojemność, jaką płyta główna może obsłużyć oraz liczbę modułów pamięci, które mogą być zainstalowane jednocześnie. Na przykład, jeśli płyta główna obsługuje maksymalnie 32 GB pamięci RAM w czterech gniazdach, a my chcemy zainstalować cztery moduły po 16 GB, to taka modyfikacja nie będzie możliwa. Niektóre płyty główne mogą również wspierać różne typy pamięci, takie jak DDR3, DDR4 lub DDR5, co dodatkowo wpływa na wybór odpowiednich modułów. Przykładowo, wprowadzając nowe moduły pamięci, które są niekompatybilne z istniejącymi, można napotkać problemy z bootowaniem systemu, błędy pamięci, a nawet uszkodzenie komponentów. Dlatego ważne jest, aby przed zakupem nowych modułów dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży komputerowej.

Pytanie 19

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przekształcanie logicznych adresów z warstwy sieciowej na fizyczne adresy z warstwy

A. aplikacji

B. łącza danych

C. transportowej

D. fizycznej

Wybór odpowiedzi na poziomie aplikacji, transportowej czy fizycznej jest niepoprawny ze względu na specyfikę funkcji protokołu ARP, który działa na warstwie łącza danych. Protokół aplikacji koncentruje się na interakcji z użytkownikami i zarządzaniu danymi, ale nie ma na celu przetwarzania adresów sprzętowych. Protokół transportowy z kolei zajmuje się niezawodnością i kontrolą przepływu danych między urządzeniami, a nie ich adresowaniem na poziomie sprzętowym. Warstwa fizyczna dotyczy natomiast transmisji sygnałów przez medium komunikacyjne, co również nie jest związane z mapowaniem adresów IP na MAC. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji poszczególnych warstw w modelu OSI, co może wynikać z niedostatecznej wiedzy o architekturze sieci. Zrozumienie, jak każda warstwa współpracuje i jakie funkcje pełni, jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania roli protokołu ARP. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z dokumentacją dotyczącą protokołu ARP oraz modelu OSI, aby lepiej zrozumieć, jakie operacje są wykonywane na poszczególnych warstwach oraz ich wzajemne powiązania.

Pytanie 20

W czterech różnych sklepach ten sam model komputera oferowany jest w różnych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

A. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1650 zł 23% Rabat 20%

B. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1600 zł 23% Rabat 15%

C. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1800 zł 23% Rabat 25%

D. Cena netto Podatek Informacje dodatkowe 1500 zł 23% Rabat 5%

Odpowiedź wskazująca na komputer w cenie 1650 zł z 20% rabatem jest poprawna, ponieważ po uwzględnieniu rabatu oraz podatku VAT, jego finalna cena jest najniższa spośród wszystkich ofert. Aby obliczyć ostateczną cenę, najpierw stosujemy rabat, co daje 1650 zł - 20% = 1320 zł. Następnie naliczamy podatek VAT, czyli 23% od kwoty po rabacie: 1320 zł + 23% = 1629,60 zł. Warto zwrócić uwagę, że przy porównywaniu cen produktów, zawsze należy brać pod uwagę zarówno rabaty, jak i podatki, aby uzyskać rzeczywistą cenę zakupu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w sprzedaży, gdzie kluczowe znaczenie ma transparentność cenowa oraz informowanie klientów o wszystkich kosztach związanych z zakupem. Dlatego użytkownicy powinni być świadomi, że sama cena netto nie jest wystarczająca do oceny opłacalności oferty.

Pytanie 21

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.224

C. 225.225.225.240

D. 255.255.255.192

Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie IP 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów w masce podsieci. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 8 bitów na identyfikację hostów. Podzielając tę sieć na cztery podsieci, potrzebujemy dodatkowych 2 bitów, aby uzyskać 4 (2^2 = 4) możliwe podsieci. Zmiana maski na /26 (255.255.255.192) daje nam 64 adresy w każdej podsieci, z czego 62 mogą być używane przez hosty (jeden adres zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a jeden dla rozgłoszenia). Taki podział pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji ruchu w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma dzieli swoją sieć na różne działy, co pozwala na niezależne zarządzanie i ograniczanie dostępu.

Pytanie 22

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. NTFS

B. EXT

C. FAT

D. FAT32

FAT (File Allocation Table) i jego rozszerzenia, takie jak FAT32, to starsze systemy plików, które nie oferują zaawansowanych funkcji dostępnych w NTFS. FAT32, na przykład, ma ograniczenia związane z maksymalnym rozmiarem pojedynczego pliku (do 4 GB) oraz całkowitą pojemnością partycji, co czyni go mniej odpowiednim do nowoczesnych zastosowań z dużymi plikami, jak multimedia czy aplikacje wymagające dużej przestrzeni dyskowej. W porównaniu do NTFS, FAT32 nie obsługuje kompresji danych, co jest istotną wadą w kontekście oszczędności miejsca na dysku. Ponadto, systemy plików FAT nie oferują zaawansowanego zarządzania uprawnieniami, co ogranicza możliwości kontroli dostępu do danych. W praktyce, użytkownicy mogą natknąć się na problemy związane z bezpieczeństwem danych w przypadku korzystania z FAT, ponieważ nie ma możliwości przypisania szczegółowych uprawnień do plików i folderów. EXT (Extended File System) z kolei jest systemem plików używanym głównie w systemach Linux i nie jest zgodny z systemami Windows, co jeszcze bardziej podkreśla niemożność zastosowania go w kontekście pytania. Decyzja o wyborze systemu plików powinna być oparta na specyficznych wymaganiach projektu oraz standardach branżowych, które często wskazują na NTFS jako najlepszą opcję dla systemów Windows ze względu na jego funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Pytanie 23

Który z standardów Gigabit Ethernet pozwala na stworzenie segmentów sieci o długości 550 m/5000 m przy szybkości przesyłu danych 1 Gb/s?

A. 1000Base-LX

B. 1000Base-FX

C. 1000Base-SX

D. 1000Base-T

Odpowiedź 1000Base-LX jest prawidłowa, ponieważ ten standard Gigabit Ethernet jest zaprojektowany do pracy na długościach do 10 km w światłowodach jednomodowych oraz do 550 m w światłowodach wielomodowych. Umożliwia to efektywne przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s w zastosowaniach, gdzie wymagane są większe odległości, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla dużych kampusów czy budynków biurowych. W praktyce, zastosowanie 1000Base-LX w infrastrukturze sieciowej pozwala na elastyczne projektowanie topologii sieci, z możliwością rozszerzenia w przyszłości. Dobrą praktyką w projektowaniu nowoczesnych sieci jest użycie światłowodów wielomodowych w zastosowaniach lokalnych oraz jednomodowych w połączeniach między budynkami, co maksymalizuje efektywność i wydajność transmisji. Zastosowanie standardów takich jak 1000Base-LX przyczynia się również do minimalizacji tłumienia sygnału oraz zakłóceń, co jest kluczowe w środowiskach o dużym natężeniu ruchu danych.

Pytanie 24

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z wykonanej analizy

A. czas przepełniania buforu systemowego

B. czas dostępu do dysku HDD

C. czas dostępu do nośnika optycznego

D. czas oczekiwania pamięci

Czas opróżniania buforu systemowego nie ma nic wspólnego z tym, co jest pokazane na zrzucie ekranu, bo ten temat bardziej dotyczy tego, jak dane są zarządzane między różnymi poziomami pamięci podręcznej. To, co się dzieje wewnątrz procesora i pamięci, nie jest z reguły widoczne dla użytkowników. Czas dostępu do napędu optycznego, czyli jak szybko można odczytać dane z płyt CD czy DVD, również nie ma związku z pamięcią RAM, więc nie wpływa na to, jak długo procesor czeka na dane. Dzisiaj napędy optyczne są mniej popularne i rzadko wpływają na ogólną wydajność systemu. Ponadto, czas dostępu do dysku twardego to zupełnie inna kwestia niż czas oczekiwania na dane z pamięci RAM. Chociaż szybkie dane z dysków SSD NVMe pomagają, to zawsze są różnice między czasem oczekiwania na dane z dysku a czasem oczekiwania w pamięci RAM. Często ludzie mylą różne typy pamięci, co prowadzi do nieporozumień, więc warto mieć na uwadze, że każda z tych odpowiedzi dotyczy innego aspektu technologii komputerowej i nie można ich zamieniać.

Pytanie 25

Jaki pakiet powinien zostać zainstalowany na serwerze Linux, aby umożliwić stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek udostępnianych przez ten serwer?

A. Vsftpd

B. Samba

C. Wine

D. Proftpd

Samba jest otwartoźródłowym oprogramowaniem, które implementuje protokoły SMB/CIFS, umożliwiając stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek udostępnianych na serwerach Linux. Dzięki Samba, użytkownicy mogą łatwo integrować środowiska Linux i Windows, co jest szczególnie istotne w heterogenicznych sieciach. Przykładowo, poprzez odpowiednią konfigurację Samby, organizacje mogą stworzyć centralne repozytoria plików, które będą dostępne zarówno dla użytkowników Windows, jak i Linux, co znacznie ułatwia współpracę oraz zapewnia efektywność zarządzania danymi. Dodatkowo, Samba wspiera autoryzację użytkowników i grup, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie dostępu do zasobów. W branży IT, powszechną praktyką jest używanie Samby jako standardowego rozwiązania do integracji systemów operacyjnych, co zapewnia nie tylko łatwość w konfiguracji, ale również wysoką wydajność transferu plików i zabezpieczeń. Inwestycja w zrozumienie i wdrożenie Samby w infrastruktury IT przynosi długofalowe korzyści.

Pytanie 26

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. DHCP

B. WINS

C. PROXY

D. DNS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jej głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych niezbędnych informacji konfiguracyjnych stacjom roboczym w sieci. Dzięki DHCP, urządzenia mogą uzyskiwać adresy IP bez konieczności ręcznego konfigurowania każdego z nich, co znacząco upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. Proces ten odbywa się poprzez cztery podstawowe kroki: Discover, Offer, Request i Acknowledge. W praktyce, gdy stacja robocza łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP Discover, a serwer DHCP odpowiada ofertą, która zawiera dostępny adres IP. Po akceptacji oferty przez stację roboczą, serwer przypisuje adres IP na określony czas. Przykładem zastosowania DHCP może być biuro z wieloma komputerami, gdzie administratorzy mogą łatwo zarządzać przydzielaniem adresów IP, co zminimalizuje ryzyko konfliktów adresów i uprości konfigurację.

Pytanie 27

Jak nazywa się pamięć podręczna?

A. Chipset

B. EIDE

C. VLB

D. Cache

Odpowiedź 'Cache' jest poprawna, ponieważ pamięć podręczna (cache) to rodzaj pamięci, który przechowuje często używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich przez procesor. W każdej architekturze komputerowej pamięć podręczna odgrywa kluczową rolę w optymalizacji wydajności systemu. Dzięki temu, że cache działa z dużą szybkością i jest zlokalizowana blisko procesora, znacznie zmniejsza czas potrzebny na dostęp do pamięci RAM. Przykładem zastosowania pamięci podręcznej jest buforowanie danych w nowoczesnych procesorach, które mogą mieć różne poziomy pamięci podręcznej (L1, L2, L3). W praktyce oznacza to, że gdy procesor musi wykonać operację na danych, które już znajdują się w pamięci podręcznej, może to zrobić znacznie szybciej niż w przypadku, gdy musiałby odwołać się do pamięci RAM. Dobre praktyki branżowe zalecają projektowanie systemów z uwzględnieniem pamięci podręcznej, aby zwiększyć efektywność obliczeń i zminimalizować opóźnienia. Warto również zauważyć, że pamięć podręczna jest wykorzystywana nie tylko w komputerach, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach i systemach rozproszonych, co czyni ją uniwersalnym elementem architektury komputerowej.

Pytanie 28

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 10001000.10101000.10010100.01100011

B. 11000010.10001000.00010100.00100011

C. 11000000.10101000.00010100.00100011

D. 110001000.10001000.00100001

Odpowiedź 11000010.10001000.00010100.00100011 jest poprawna, ponieważ ten ciąg binarny odpowiada adresowi IP 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym. Aby przekształcić adres IP z formatu dziesiętnego na binarny, należy każdy z czterech segmentów (194, 136, 20, 35) konwertować osobno. Segment 194 w systemie dziesiętnym to 11000010 w systemie binarnym, 136 to 10001000, 20 to 00010100, a 35 to 00100011. Po połączeniu tych segmentów w odpowiedniej kolejności otrzymujemy 11000010.10001000.00010100.00100011. Zrozumienie konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, ponieważ adresy IP są wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w sieci. Przykładowo, w praktyce konwersje te są często wykorzystywane podczas konfiguracji urządzeń sieciowych oraz w programowaniu, co jest zgodne ze standardem RFC 791, który definiuje protokół IPv4.

Pytanie 29

Mamy do czynienia z siecią o adresie 192.168.100.0/24. Ile podsieci można utworzyć, stosując maskę 255.255.255.224?

A. 8 podsieci

B. 4 podsieci

C. 12 podsieci

D. 6 podsieci

Jak ktoś wybiera inną liczbę podsieci niż 8, to często popełnia jakieś błędy w obliczeniach przy podziale sieci. No bo są odpowiedzi, które mogą mylić i sugerować, że przy masce /27 da się zrobić tylko 4 czy 6 podsieci. To nie jest prawda, bo zmieniając maskę z /24 na /27, rozdzielamy przestrzeń adresową na 8 podsieci, z 32 adresami w każdej. Na przykład, te adresy to 192.168.100.0, 192.168.100.32, 192.168.100.64 i tak dalej. Każda z tych podsieci może mieć swoje urządzenia, co ułatwia zarządzanie ruchem i poprawia bezpieczeństwo. Czasami można też skupić się tylko na liczbie adresów, co prowadzi do błędnych wniosków, że można uzyskać więcej podsieci, ale to nie tak działa. Ważne jest, żeby zrozumieć, że liczba podsieci zależy od tego, ile bitów używamy do ich stworzenia. Dlatego przy każdej zmianie maski warto pamiętać o dobrych praktykach dotyczących adresacji IP, żeby uniknąć nieporozumień.

Pytanie 30

Aby zmagazynować 10 GB danych na pojedynczej płycie DVD, jaki typ nośnika powinien być wykorzystany?

A. DVD-10

B. DVD-9

C. DVD-18

D. DVD-5

Wybór nośnika DVD-5, DVD-9 lub DVD-10 do zapisania 10 GB danych jest błędny, ponieważ każdy z tych formatów ma ograniczoną pojemność. DVD-5, na przykład, pomieści jedynie 4,7 GB danych, co znacznie odbiega od wymaganej ilości. Z kolei DVD-9 może przechować do 8,5 GB, co wciąż nie wystarcza na zapisanie 10 GB. DVD-10, będąc podwójną jednostronną płytą, również ma ograniczenie do około 9,4 GB, co czyni go niewystarczającym do zapisania większej ilości danych. Przy wyborze nośnika istotne jest zrozumienie technologii magazynowania i zastosowań, jakie się z nimi wiążą. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że inne standardy DVD mogą pomieścić większe ilości danych tylko poprzez wykorzystanie dodatkowych warstw lub stron. W rzeczywistości, tylko nośniki takie jak DVD-18, które wykorzystują obie strony oraz podwójne warstwy, są w stanie skutecznie zaspokoić większe potrzeby magazynowe. Znajomość różnic pomiędzy tymi typami nośników pozwala uniknąć frustracji związanej z niewystarczającą przestrzenią na zapis danych. W związku z tym, wybór odpowiedniego nośnika powinien opierać się na analizie konkretnych wymagań dotyczących przechowywanych materiałów.

Pytanie 31

Adres IP jest zapisany jako cztery grupy liczb, które są oddzielone kropkami

A. oktetów

B. bitów

C. dekad

D. helów

Odwrotnie do oktetów, niepoprawne odpowiedzi związane z duszami, dekadami czy bitami mylnie interpretują podstawowe pojęcia związane z adresowaniem IP. Dekada odnosi się do okresu dziesięciu lat i nie ma zastosowania w kontekście adresacji sieciowej. Jeśli chodzi o hel, jest to termin chemiczny, który nie wiąże się z informatyką ani sieciami komputerowymi. Bit, jako najmniejsza jednostka danych, ma swoje zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie jest wystarczająco precyzyjny do opisu adresu IP. W przypadku adresów IPv4, każdy z czterech segmentów reprezentowanych w systemie dziesiętnym składa się z 8 bitów, co łącznie daje 32 bity, ale te segmenty określamy jako oktety. Mylne użycie terminologii może prowadzić do poważnych nieporozumień w sieciach komputerowych. Dlatego tak ważne jest, aby przywiązywać wagę do prawidłowego nazewnictwa w branży IT, co jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak IETF (Internet Engineering Task Force), odpowiedzialnej za standaryzację protokołów internetowych. Wiedza o tym, jak poprawnie klasyfikować i opisywać elementy infrastruktury sieciowej, jest kluczowa dla każdego specjalisty w tej dziedzinie.

Pytanie 32

Na ilustracji ukazano port

A. DisplayPort

B. DVI

C. HDMI

D. SATA

Gniazdo DisplayPort to cyfrowy interfejs służący do przesyłania sygnału audio-wideo. Jest szeroko stosowany w nowoczesnych komputerach, monitorach i telewizorach. W przeciwieństwie do HDMI, DisplayPort oferuje mechanizm blokady zapobiegający przypadkowemu odłączeniu. Dzięki technologii DisplayPort można uzyskać wyższą przepustowość, co pozwala na przesyłanie obrazu o wyższej rozdzielczości i częstotliwości odświeżania. DisplayPort obsługuje również technologie takie jak FreeSync i G-Sync, które synchronizują częstotliwość odświeżania monitora z kartą graficzną, eliminując zjawisko rozrywania obrazu. DisplayPort jest również kompatybilny z innymi interfejsami, takimi jak HDMI czy DVI, za pomocą odpowiednich adapterów. Dzięki swojej wszechstronności i wysokiej wydajności DisplayPort jest wybierany w profesjonalnych środowiskach graficznych i gamingowych, gdzie wymagane są wysoka jakość obrazu i elastyczność konfiguracji. Standard ten jest również kluczowy w zastosowaniach wielomonitorowych, gdzie przesyłanie dużej ilości danych jest niezbędne do utrzymania jednolitego obrazu na wielu ekranach.

Pytanie 33

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. Application Server

B. Hyper-V

C. IIS (Internet Information Services)

D. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)

WDS (Usługi wdrażania systemu Windows) to rola serwera w systemie Windows Server, która umożliwia zdalne wdrażanie systemów operacyjnych na stacjach roboczych w sieci. WDS korzysta z technologii PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchomienie komputerów zdalnie i przeprowadzenie instalacji systemu operacyjnego bez konieczności fizycznej obecności administratora przy każdym z urządzeń. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie jest wiele stacji roboczych, WDS znacznie przyspiesza proces instalacji i konfiguracji systemów, eliminując potrzebę ręcznego wprowadzania nośników instalacyjnych. WDS obsługuje również funkcje takie jak klonowanie obrazów systemu oraz zarządzanie dostępnymi obrazami instalacyjnymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zarządzania i automatyzacji procesów IT. Warto również zauważyć, że WDS można integrować z innymi technologiami, takimi jak System Center Configuration Manager, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane zarządzanie aplikacjami i systemami operacyjnymi w organizacji.

Pytanie 34

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. RDP

B. FTP

C. LDAP

D. ICMP

Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem zestawu protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. W przypadku polecenia ping, ICMP jest wykorzystywany do wysyłania pakietów echo request do określonego hosta oraz odbierania pakietów echo reply, co pozwala na ocenę dostępności i czasów odpowiedzi urządzenia w sieci. Ping jest powszechnie stosowany w diagnostyce sieci, aby sprawdzić, czy dany adres IP jest osiągalny oraz jakie są czasy opóźnień w transmisji danych. Dzięki ICMP administratorzy sieci mogą szybko identyfikować problemy z łącznością i optymalizować konfigurację sieci. W dobrych praktykach sieciowych zaleca się regularne monitorowanie dostępności kluczowych urządzeń za pomocą narzędzi opartych na ICMP, co pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności i dostępności usług. Zrozumienie działania protokołu ICMP jest istotne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.

Pytanie 35

Który z wymienionych protokołów przekształca 48-bitowy adres MAC na 32-bitowy adres IP?

A. TCP

B. IP

C. RARP

D. ARP

Protokół IP jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieci Internet i odpowiedzialny jest za przesyłanie pakietów danych między urządzeniami. Nie ma on jednak funkcji odwzorowywania adresów MAC na adresy IP. Jego głównym zadaniem jest fragmentacja i trasowanie pakietów, co czyni go nieodpowiednim do roli, którą pełni RARP. TCP natomiast jest protokołem transportowym, który działa na wyższej warstwie modelu OSI i odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami. Nie zajmuje się on mapowaniem adresów. Możliwe nieporozumienia mogą wynikać z faktu, że TCP współpracuje z IP, a nie z adresami MAC. ARP, z kolei, to protokół, który odwzorowuje adresy IP na adresy MAC, co jest przeciwnością funkcji RARP, co może prowadzić do dezorientacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z adresowaniem w sieciach działa w obie strony, podczas gdy w rzeczywistości istnieją protokoły o różnych funkcjach, a ich zgodność z określonymi wymaganiami nie zawsze jest jednoznaczna. Dlatego zrozumienie zakresu działania każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 36

Który typ rekordu w bazie DNS (Domain Name System) umożliwia ustalenie aliasu dla rekordu A?

A. NS

B. CNAME

C. AAAA

D. PTR

Rekord PTR, czyli Pointer Record, działa w drugą stronę niż rekord A. On mapuje adresy IP na nazwy domen, a nie tworzy aliasów. Więc jakby nie można go użyć do tego, co chcesz zrobić. Rekord AAAA to z kolei coś jak rekord A, ale dla adresów IPv6. Oba, A i AAAA, służą do przypisywania nazw do adresów, ale nie do robienia aliasów. A rekord NS to już zupełnie inna bajka, bo on definiuje serwery nazw dla danej strefy DNS. Widać, że można się łatwo pogubić w tych rekordach, bo różne mają funkcje. Moim zdaniem ważne jest, aby zrozumieć, jak każdy z tych rekordów działa, zwłaszcza według dokumentów takich jak RFC 1035. Często błędy w odpowiednim wyborze wynikają z braku wiedzy o tym, do czego każdy rekord służy, więc warto to jeszcze raz przejrzeć.

Pytanie 37

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. backscatter

B. spoofing

C. phishing

D. spam

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane instytucje lub osoby, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy dane osobowe. Ataki phishingowe często przyjmują formę e-maili lub wiadomości, które wyglądają na autentyczne, zawierają linki prowadzące do fałszywych stron internetowych, które imitują prawdziwe witryny. W praktyce użytkownicy powinni być świadomi, że prawdziwe instytucje nigdy nie proszą o poufne informacje za pośrednictwem e-maila. Aby chronić się przed phishingiem, zaleca się wdrażanie technik, takich jak weryfikacja adresów URL przed kliknięciem, korzystanie z programów antywirusowych oraz edukacja w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości. Dobre praktyki branżowe obejmują również wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak dwuskładnikowe uwierzytelnianie, które znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa danych osobowych.

Pytanie 38

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr

B. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt

C. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu

Odpowiedzi, które nie odnoszą się do funkcji polecenia attrib, zawierają szereg nieporozumień dotyczących jego działania. Na przykład, stwierdzenie, że polecenie zapisuje ciąg znaków hsr w pliku, jest całkowicie błędne. Polecenie attrib nie wykonuje operacji zapisu, a jedynie zmienia właściwości pliku. Również koncepcja zabezpieczenia pliku hasłem hsr jest myląca, ponieważ atrybuty nadawane przez attrib nie mają nic wspólnego z zabezpieczeniami hasłowymi. Użytkownicy często mylą funkcje atrybutów z innymi metodami ochrony danych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ponadto, wskazywanie, że atrybuty to skompresowany zamiast systemowy, nie uwzględnia istotnych różnic między rodzajami atrybutów. Atrybut 'skompresowany' dotyczy mechanizmu redukcji rozmiaru pliku, co nie jest przedmiotem działania polecenia attrib w tym kontekście. Warto zaznaczyć, że zarządzanie atrybutami plików jest kluczowym aspektem administracji systemami, a zrozumienie ich funkcji pozwala na bardziej efektywne zarządzanie danymi oraz ich zabezpieczanie.

Pytanie 39

Jeżeli rozmiar jednostki alokacji wynosi 1024 bajty, to ile klastrów zajmą pliki umieszczone w tabeli na dysku?

Nazwa	Wielkość
Ala.exe	50 B
Dom.bat	1024 B
Wirus.exe	2 kB
Domes.exr	350 B

A. 4 klastry

B. 6 klastrów

C. 3 klastry

D. 5 klastrów

Pliki na dysku są przechowywane w jednostkach zwanych klastrami które w tym przypadku mają pojemność 1024 bajtów. Oznacza to że nawet jeżeli plik zajmuje mniej niż 1024 bajty to i tak będzie zajmował cały klaster. Dla pliku Ala.exe który ma 50 B potrzebny będzie jeden klaster. Dom.bat ma dokładnie 1024 B więc idealnie mieści się w jednym klastrze. Wirus.exe zajmuje 2 kB czyli 2048 B co oznacza że będzie potrzebował dwóch klastrów. Ostatni plik Domes.exr ma 350 B i również zmieści się w jednym klastrze. Sumując liczby klastrów dla każdego pliku otrzymujemy 5 klastrów. Działanie systemów plików w kontekście alokacji przestrzeni dyskowej jest kluczowym elementem optymalizacji w informatyce. Dzięki zrozumieniu jak działa alokacja klastrów można efektywniej zarządzać przestrzenią dyskową zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych czy serwerów plików. Praktyczne zrozumienie tego mechanizmu pozwala także lepiej dostosowywać strategie przechowywania danych w kontekście baz danych czy systemów zarządzania treścią. Wiedza o tym jak działają klastry jest fundamentem nie tylko w teorii systemów operacyjnych ale ma także bezpośrednie zastosowanie w codziennej pracy administratorów IT i specjalistów zajmujących się optymalizacją środowisk danych.

Pytanie 40

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

A. utraci możliwość dostępu do internetu

B. będzie zabezpieczony przez firewalla

C. zostanie schowany w sieci lokalnej

D. będzie widoczny publicznie w Internecie

Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej