Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 15:13
Data zakończenia: 15 maja 2025 15:28

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiału	Wskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna	10 dni
Guziki	21 dni
Nici	18 dni
Podszewka	12 dni

A. Guzików.

B. Nici.

C. Podszewki.

D. Wełny.

Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 2

Pan Jan Agatowski wziął w banku kredyt na zakup lokalu, z terminem spłaty wynoszącym 15 lat. Zabezpieczeniem tego kredytu jest wspomniany lokal. Jakie to jest zabezpieczenie?

A. Konsumpcyjny

B. Hipoteczny

C. Obrotowy

D. Inwestycyjny

Kredyt hipoteczny to w zasadzie sposób, w jaki można sfinansować zakup mieszkania czy domu. To znaczy, że bank ma prawo przejąć nieruchomość, jeśli nie spłacisz kredytu. Pan Jan Agatowski bierze kredyt na 15 lat, żeby kupić lokal, i to jest właśnie ten rodzaj kredytu. W Polsce to dość popularne rozwiązanie, szczególnie jeśli chodzi o kupno mieszkań. Trzeba pamiętać, że są różne przepisy, które regulują te kredyty oraz mówią, co można, a co nie. Ciekawostką jest to, że banki często żądają dodatkowych zabezpieczeń, jak na przykład ubezpieczenia nieruchomości. Kredyty hipoteczne mają długi okres spłaty i raty są zazwyczaj niższe niż w przypadku innych kredytów, więc mogą być całkiem korzystne dla kogoś, kto chce kupić mieszkanie.

Pytanie 3

W jakiej jednostce przychód z działalności gospodarczej ma na celu realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy jej członków?

A. W spółce komandytowej

B. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

C. W spółdzielni

D. W stowarzyszeniu

Stowarzyszenia to jednostki, które działają na podstawie prawa o stowarzyszeniach, a ich działalność opiera się na realizacji celów statutowych, które zazwyczaj mają charakter społeczny, kulturalny lub charytatywny. Dochód uzyskiwany przez stowarzyszenie jest przeznaczany na realizację tych celów i nie może być dzielony pomiędzy członków. Przykładowo, stowarzyszenie zajmujące się ochroną środowiska może wykorzystać swoje dochody na organizację akcji sprzątania, sadzenie drzew czy edukację ekologiczną. Zgodnie z polskim prawem, stowarzyszenia mają obowiązek prowadzenia transparentnej księgowości oraz sprawozdawczości finansowej, co jest kluczowe dla budowania zaufania społecznego i pozyskiwania funduszy zewnętrznych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania finansami w stowarzyszeniach obejmują m.in. systematyczne raportowanie działań oraz wykorzystywanie dochodów zgodnie z zapisami w statucie, co zapewnia zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Pytanie 4

Kiedy magazynier ręcznie sporządza dokument PW - Przychód wewnętrzny i popełnia błąd, wpisując błędną ilość przyjętych towarów, powinien naprawić tę pomyłkę w sposób następujący

A. Uzupełnienie prawidłowej ilości oraz wysłanie kontrahentowi kopii poprawionego dokumentu

B. Sporządzenie noty księgowej i dostarczenie dokumentu do księgowości

C. Skreślenie nieprawidłowej ilości, wpisanie poprawnej oraz złożenie podpisu osoby upoważnionej do wprowadzania korekt

D. Wystawienie faktury korygującej i przekazanie dokumentacji do działu księgowości

W przypadku ręcznego sporządzania dokumentu PW- Przychód wewnętrzny, poprawienie błędnej ilości przyjętych wyrobów należy wykonać przez skreślenie błędnej wartości, wpisanie poprawnej oraz złożenie podpisu osoby upoważnionej do dokonania takiej korekty. Jest to zgodne z zasadami prawidłowego prowadzenia dokumentacji magazynowej, które wymagają, aby wszelkie poprawki były jasno widoczne i autoryzowane. Taki proces zapewnia nie tylko transparentność, ale także bezpieczeństwo i integralność danych. W praktyce, skreślenie błędnej ilości powinno być wykonane w sposób czytelny, a poprawna wartość powinna być wpisana w sposób nie budzący wątpliwości. Dodatkowo, podpis osoby odpowiedzialnej za korektę stanowi potwierdzenie, że zmiana została dokonana w sposób autoryzowany. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda zmiana w dokumentacji musi być odpowiednio udokumentowana, aby zapewnić zgodność z wymogami audytów i kontroli. Jest to istotne również w kontekście zarządzania jakością i zgodności z normami ISO, które kładą nacisk na poprawność i wiarygodność dokumentów.

Pytanie 5

Agencja reklamowa złożyła zamówienie na 300 kubków porcelanowych w cenie brutto 15,00 zł za sztukę. Jaką łączną kwotę brutto będzie miała faktura, jeżeli agencja uzyskała rabat w wysokości 10% na całe zamówienie?

A. 4 950,00 zł

B. 4 050,00 zł

C. 4 500,00 zł

D. 4 200,00 zł

Aby obliczyć kwotę brutto, na którą zostanie wystawiona faktura, należy najpierw określić całkowity koszt zamówienia bez rabatu. Mnożymy cenę jednostkową kubka (15,00 zł) przez liczbę zamówionych sztuk (300). Otrzymujemy więc wartość 4 500,00 zł. Następnie stosujemy rabat w wysokości 10% na całość zamówienia. Rabat obliczamy, mnożąc 4 500,00 zł przez 10%, co daje 450,00 zł. Odejmując tę kwotę od pierwotnej wartości zamówienia, otrzymujemy 4 050,00 zł. Ta metoda obliczania kwoty po rabacie jest powszechnie stosowana w praktyce biznesowej, szczególnie w kontekście zakupów hurtowych. Umożliwia to nie tylko ścisłe zarządzanie kosztami, ale również lepsze planowanie budżetu w agencjach reklamowych oraz innych firmach. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich transakcji i rabatów, aby zapewnić przejrzystość i efektywność procesów zakupowych.

Pytanie 6

Korzystając z zamieszczonego zestawienia, oblicz metodą LIFO wartość wydanego z magazynu hurtowni towaru X w ilości 650 sztuk na podstawie dowodu Wz 1/03/2018.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym hurtowni dla towaru X w marcu 2018 r.
Data	Dowód	Ilość	Cena jednostkowa	Wartość
01.03.2018 r.	PZ 1/03/2018	300 szt.	10,00 zł/szt.	3 000,00 zł
15.03.2018 r.	PZ 2/03/2018	200 szt.	12,00 zł/szt.	2 400,00 zł
23.03.2018 r.	PZ 3/03/2018	400 szt.	11,00 zł/szt.	4 400,00 zł
27.03.2018 r.	WZ 1/03/2018	650 szt.		?

A. 7 050,00 zł

B. 7 300,00 zł

C. 7 072,00 zł

D. 7 150,00 zł

Podchodząc do obliczeń wartości wydanego towaru, nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na zrozumienie błędnych koncepcji dotyczących metody LIFO. Często zdarza się, że osoby, które nie znają zasady działania tej metody, przyjmują błędny tok myślenia, zakładając, że wcześniejsze partie towaru są wydawane w pierwszej kolejności. Warto zauważyć, że metody takie jak FIFO (First In, First Out) są stosowane w sytuacjach, gdzie istotne jest, aby najstarsze zapasy były wydawane w pierwszej kolejności, co prowadzi do niezrozumienia zasad LIFO. Inny typowy błąd polega na niewłaściwym obliczeniu kosztów jednostkowych, co może wynikać z nieprawidłowego przypisania cen do odpowiednich dat przyjęcia towaru. W obliczeniach, które prowadzą do błędnych odpowiedzi, często nie uwzględnia się wszystkich wydanych sztuk lub stosuje się niewłaściwe ceny jednostkowe, co skutkuje rażącym błędem w końcowym wyniku. Kluczowe jest, aby przy obliczeniach zawsze odwoływać się do ostatnich danych dotyczących przyjęcia towarów i ich cen, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zapasami. Właściwe zrozumienie metody LIFO jest niezbędne, aby uniknąć problemów związanych z ewidencją stanów magazynowych i obliczeniami finansowymi.

Pytanie 7

Bilans zamknięcia przedsiębiorstwa na dzień 31.12.2009 r. stanowi jednocześnie bilans otwarcia na dzień 1.01.2010 r. Z czego to wynika?

A. memoriału

B. periodyzacji

C. kontynuacji działalności

D. ciągłości bilansowej

Wybrane odpowiedzi, takie jak 'kontynuacja działalności', 'memoriał' czy 'periodyzacja', są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do zachowania spójności bilansowej pomiędzy okresami. Zasada kontynuacji działalności dotyczy założenia, że jednostka będzie kontynuować swoją działalność w dającej się przewidzieć przyszłości, co jest istotne dla oceny aktywów i pasywów, lecz nie wpływa na mechanizm przenoszenia danych z jednego okresu na drugi. Memoriał odnosi się do metody ewidencji, w której przychody i koszty są księgowane w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie wpływu lub wydania gotówki. Z kolei periodyzacja dotyczy rozliczania przychodów i kosztów w odpowiednich okresach, co ma na celu prawidłowe odzwierciedlenie wyniku finansowego w danym okresie, ale nie odnosi się do zasady ciągłości bilansowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych koncepcji, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji sprawozdań finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że ciągłość bilansowa to fundament, na którym opiera się cała rachunkowość, umożliwiający prawidłowe raportowanie oraz podejmowanie decyzji finansowych.

Pytanie 8

Przygotowując miejsce pracy na komputerze dla pracownika zgodnie z zasadami BHP, na co należy zwrócić szczególną uwagę?

A. typ okien i drzwi

B. typ urządzeń peryferyjnych

C. pojemność dysku twardego

D. odpowiednią wysokość biurka i krzesła

Właściwa wysokość stołu i krzesła jest kluczowa dla ergonomii stanowiska komputerowego, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie i komfort pracy pracownika. Zgodnie z zasadami BHP oraz wytycznymi ergonomii, biurko powinno być ustawione na wysokości, która pozwala na swobodne ułożenie rąk w pozycji prostoliniowej, a stopy powinny swobodnie spoczywać na podłodze. Wysokość siedziska krzesła powinna być regulowana, aby umożliwić użytkownikowi dopasowanie do indywidualnych potrzeb. Przykładowo, biurka dla osób pracujących przy komputerze powinny być ustawione na wysokości od 70 do 80 cm, a wysokość siedziska krzesła powinna wynosić od 40 do 50 cm. Ponadto, ważne jest, aby krzesło miało odpowiednie wsparcie lędźwiowe, co zmniejsza ryzyko bólu pleców. Uwzględnienie tych aspektów nie tylko poprawia komfort pracy, ale również zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń związanych z długotrwałym siedzeniem, takich jak zespół cieśni nadgarstka czy bóle kręgosłupa. Dobrze zaprojektowane stanowisko pracy zgodne z zasadami ergonomii wspiera również efektywność oraz wydajność pracowników.

Pytanie 9

Wprowadzenie nowych produktów na świeże rynki zbytu odnosi się do strategii

A. dywersyfikacji

B. penetracji rynku

C. rozwoju produktu

D. rozwoju rynku

Dywersyfikacja to strategia, która polega na wprowadzaniu nowych produktów na nowe rynki zbytu. Taki krok ma na celu zwiększenie potencjalnych źródeł przychodu oraz ograniczenie ryzyka związanego z koncentracją na jednym produkcie lub rynku. W praktyce dywersyfikacja może przyjąć formę wprowadzenia nowej linii produktowej w zupełnie nowym regionie lub kraju. Przykładem może być firma produkująca elektronikę, która stawia na rozwój oprogramowania i wchodzi na rynek usług cyfrowych, np. chmurowych. Wprowadzenie nowych produktów na nowe rynki zbytu wpisuje się w standardy zarządzania ryzykiem, ponieważ poszerza bazę klientów i dostosowuje ofertę do różnych potrzeb rynkowych. Zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie strategii marketingowej, dywersyfikacja powinna być poparta gruntowną analizą rynku oraz badaniami preferencji konsumentów, aby zwiększyć szansę na sukces i minimalizować ryzyko niepowodzenia.

Pytanie 10

Jakim rodzajem podatku jest podatek pośredni?

A. od czynności cywilnoprawnych

B. od towarów i usług

C. od nieruchomości

D. od spadków i darowizn

Podatek od spadków i darowizn to podatek bezpośredni, który obciąża osoby fizyczne w momencie nabycia majątku w drodze spadku lub darowizny. Ten rodzaj podatku jest naliczany od wartości otrzymanych dóbr i płacony przez obdarowanego lub spadkobiercę, co różni się od mechanizmu działania podatków pośrednich. Z kolei podatek od nieruchomości jest również podatkiem bezpośrednim, obciążającym właścicieli nieruchomości na podstawie ich wartości, co nie ma związku z obrotem towarami czy usługami. Natomiast podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczy określonych czynności prawnych, takich jak umowy sprzedaży, a jego wysokość jest uzależniona od wartości transakcji. Chociaż wszelkie wymienione podatki mają swoje miejsce w systemie podatkowym, to żaden z nich nie jest podatkiem pośrednim, ponieważ nie jest naliczany w trakcie procesu sprzedaży towarów lub usług. Typowym błędem w zrozumieniu kategorii podatków jest mylenie podatków pośrednich z bezpośrednimi, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności podatkowej oraz metod ich naliczania. Kluczowe w różnicowaniu tych kategorii jest zrozumienie, na jakim etapie obciążają one podatnika oraz sposób, w jaki są pobierane i odprowadzane do budżetu.

Pytanie 11

Piekarnia specjalizuje się w produkcji dużych ilości chleba białego, pszennego. Aby określić jednostkowy koszt produkcji, należy zastosować metodę kalkulacji

A. asortymentową doliczeniową

B. zleceniową doliczeniową

C. współczynnikową podziałową

D. podziałową prostą

Wybór metod doliczeniowych asortymentowej i zleceniowej, a także podziałowej współczynnikowej, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami w kontekście masowej produkcji chleba w piekarni. Metoda doliczeniowa asortymentowa skupia się na kalkulacji kosztów dla całego asortymentu produktów, co w praktyce może wprowadzać złożoność oraz utrudniać precyzyjne określenie jednostkowego kosztu wytworzenia konkretnego rodzaju chleba. W piekarni, gdzie produkcja jest zautomatyzowana i masowa, bardziej praktyczne i przejrzyste będzie podejście podziałowe proste, które eliminuje skomplikowane obliczenia związane z różnorodnością produktów. Metoda doliczeniowa zleceniowa, z kolei, jest bardziej odpowiednia dla produkcji jednostkowej lub małoseryjnej, gdzie każdy produkt może wiązać się z innymi kosztami. W przypadku piekarni, gdzie produkcja jest ciągła, ta metoda również nie będzie optymalna. Podziałowa współczynnikowa, choć może być użyteczna w bardziej złożonych organizacjach, w piekarni nie uwzględnia specyfiki masowej produkcji, co może prowadzić do nieodpowiedniego rozliczenia kosztów. W konsekwencji, przy wyborze metody kalkulacji kosztów, kluczowe jest zrozumienie charakterystyki produkcji i wybranie metodologii, która najlepiej odpowiada specyfice działalności, co zostało jasno przedstawione w przypadku metody podziałowej prostej.

Pytanie 12

Ile produktów wytworzy pracownik w trakcie 8 godzin pracy, jeśli średni czas wykonania jednej sztuki wynosi 10 minut?

A. 48 szt.

B. 80 szt.

C. 60 szt.

D. 24 szt.

Aby obliczyć liczbę wyrobów, które pracownik jest w stanie wykonać w czasie 8 godzin, należy najpierw przeliczyć godziny na minuty. 8 godzin to 480 minut (8 x 60). Skoro na wykonanie jednej sztuki wyrobu potrzeba 10 minut, to dzielimy całkowity czas pracy przez czas potrzebny na jeden wyrób: 480 minut / 10 minut = 48 sztuk. Ta odpowiedź jest zgodna z zasadami efektywności produkcji i zarządzania czasem pracy, które podkreślają znaczenie optymalizacji procesów. W praktyce, podział czasu pracy na jednostkowe zadania pozwala na dokładne planowanie produkcji oraz efektywne zarządzanie zasobami ludzkimi. W zastosowaniach przemysłowych, znajomość takich obliczeń umożliwia lepsze prognozowanie wydajności oraz podejmowanie decyzji związanych z zatrudnieniem czy inwestycjami w maszyny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu produkcją.

Pytanie 13

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Nadmierne i sezonowe

B. Nadmierne i zbędne

C. Aktualne i sezonowe

D. Aktualne i zbędne

Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 14

Kto zajmuje się bankową obsługą budżetu państwowego?

A. Narodowy Bank Polski

B. Najwyższa Izba Kontroli

C. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych

D. Komisja Nadzoru Finansowego

NARODOWY BANK POLSKI (NBP) pełni kluczową rolę w obsłudze budżetu państwa, zgodnie z Ustawą o NBP oraz regulacjami prawa budżetowego. Jako bank centralny, NBP zarządza płynnością budżetu, co oznacza monitorowanie wpływów i wydatków publicznych, a także koordynowanie operacji finansowych. Przykładowo, NBP przeprowadza emisję obligacji skarbowych, które są niezbędne do finansowania deficytu budżetowego. Dodatkowo, bank centralny zapewnia stabilność systemu finansowego poprzez nadzór nad instytucjami finansowymi oraz prowadzenie polityki pieniężnej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne dla zrozumienia, jak decyzje NBP wpływają na makroekonomię kraju, stabilność inflacyjną i poziom stóp procentowych, co z kolei ma wpływ na codzienne życie obywateli i funkcjonowanie przedsiębiorstw.

Pytanie 15

Zakupiono 200 dolarów po kursie 3,00 zł za 1 USD. Sprzedając dolary, uzyskano kwotę 3,15 zł za 1 USD. W wyniku różnic kursowych firma

A. poniosło koszt operacyjny w wysokości 30 zł

B. uzyskało przychód finansowy w wysokości 30 zł

C. uzyskało przychód operacyjny w wysokości 30 zł

D. poniosło koszt finansowy w wysokości 30 zł

Zakup dolara po kursie 3,00 zł za 1 USD i jego późniejsza sprzedaż po kursie 3,15 zł za 1 USD rodzi przychód finansowy. Różnica w kursach wyniosła 0,15 zł na dolarze, co przy 200 dolarach daje 30 zł. Tego rodzaju transakcje walutowe są klasyfikowane jako przychody finansowe, ponieważ dotyczą obrotów związanych z różnicami kursowymi, a nie operacyjnymi. W praktyce przedsiębiorstwa często dokonują transakcji walutowych, co wiąże się z ryzykiem kursowym. Użycie hedgingu, czyli zabezpieczeń przed ryzykiem walutowym, może pomóc w minimalizacji strat związanych z niekorzystnymi zmianami kursów. Rekomendacją w tym przypadku byłoby monitorowanie rynku walutowego oraz stosowanie strategii zarządzania ryzykiem, aby maksymalizować przychody z operacji finansowych. Przestrzeganie dobrych praktyk w obszarze finansów pozwala na efektywne zarządzanie aktywami i pasywami przedsiębiorstwa.

Pytanie 16

Jakie obowiązki przypisane są Regionalnej Izbie Obrachunkowej?

A. tworzenie projektów ustaw oraz wydawanie rozporządzeń odnoszących się do finansów publicznych.

B. nadzór nad funkcjonowaniem jednostek samorządu terytorialnego w obszarze finansów.

C. współpraca w zakresie finansów z zagranicznymi instytucjami oraz organizacjami finansowymi.

D. zarządzanie obsługą długu publicznego.

Regionalna Izba Obrachunkowa (RIO) pełni kluczową rolę w nadzorze nad finansami jednostek samorządu terytorialnego. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie, że wszystkie działania finansowe dokonywane przez te jednostki są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami rachunkowości. RIO monitoruje, czy budżety są prawidłowo planowane, a wydatki efektywnie kontrolowane. Przykładowo, podczas audytów RIO ocenia sposób wykonania budżetów, analizuje sprawozdania finansowe oraz prowadzi kontrole doraźne, które mogą dotyczyć konkretnych wydatków, takich jak inwestycje w infrastrukturę lokalną. Wspierając transparentność i odpowiedzialność finansową, RIO odgrywa ważną rolę w budowaniu zaufania społecznego do instytucji publicznych. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania finansami publicznymi, które kładą nacisk na zrównoważony rozwój oraz odpowiedzialne gospodarowanie środkami publicznymi.

Pytanie 17

Firma nabyła surowce do wytwarzania, za które płatność zostanie uregulowana w późniejszym czasie. Wartość kwoty do uiszczenia stanowi zobowiązanie

A. wobec dostawcy

B. wobec odbiorcy

C. wekslowe

D. publicznoprawne

Odpowiedź 'wobec dostawcy' jest poprawna, ponieważ zobowiązanie, o którym mowa, powstaje w wyniku zakupu materiałów, które przedsiębiorstwo zamierza wykorzystać w produkcji. W momencie zakupu, mimo że płatność nastąpi później, przedsiębiorstwo nabywa obowiązek uregulowania należności wobec swojego dostawcy. Zgodnie z zasadami rachunkowości, takie zobowiązanie jest klasyfikowane jako zobowiązanie krótkoterminowe, gdyż zazwyczaj jego spłata następuje w ciągu roku. Ważne jest, aby przedsiębiorstwo śledziło swoje zobowiązania wobec dostawców, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania płynnością finansową. Przykładem może być sytuacja, gdy firma budowlana zamawia materiały budowlane, a płatność za te materiały jest uzgodniona na 30 dni po dostawie. W tym przypadku, w momencie przyjęcia towaru, firma staje się zobowiązana do zapłaty, co jest dokumentowane w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec dostawcy. Dbanie o terminowe regulowanie takich zobowiązań jest zgodne ze standardami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami oraz z zasadami etyki biznesowej.

Pytanie 18

Drugi filar systemu emerytalnego jest oparty na

A. dodatkowym ubezpieczeniu w firmie ubezpieczeniowej.

B. dodatkowym ubezpieczeniu w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS).

C. prywatnym, powszechnym i obowiązkowym zgromadzaniu środków na koncie Otwartego Funduszu Emerytalnego (OFE).

D. państwowym, powszechnym oraz obowiązkowym gromadzeniu funduszy przez rząd.

Zrozumienie struktury systemu emerytalnego jest kluczowe dla właściwego planowania finansowego na przyszłość. Wiele osób może mylnie sądzić, że drugi filar opiera się na państwowym, powszechnym i obowiązkowym gromadzeniu funduszy przez państwo. Ta koncepcja odnosi się bardziej do pierwszego filaru, którym jest system ZUS, gdzie składki są zbierane przez państwo i przeznaczane na bieżące wypłaty emerytur. Odróżnienie tych dwóch filarów jest niezbędne, ponieważ prowadzenie do pomyłek w tej dziedzinie może skutkować niedoszacowaniem przyszłych dochodów emerytalnych. Podobnie, odpowiedzi sugerujące ubezpieczenie dodatkowe w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) oraz w towarzystwie ubezpieczeniowym nie oddają istoty drugiego filaru. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych zajmuje się głównie wypłatą świadczeń emerytalnych, ale nie gromadzi osobnych funduszy w taki sposób, jak OFE. W przypadku ubezpieczeń dodatkowych, są one opcjonalne i nie mają charakteru powszechnego ani obowiązkowego, co czyni je innymi instrumentami zabezpieczenia emerytalnego. Warto zwrócić uwagę, że błędne rozumienie tych pojęć może prowadzić do niepewności finansowej w okresie emerytalnym, zwłaszcza gdy osoby ubezpieczone nie są świadome różnic między różnymi typami funduszy emerytalnych i ich funkcjami.

Pytanie 19

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

B. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.

C. Zasada dwuinstancyjności postępowania

D. Zasada ugodowego załatwiania sporów.

Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 20

Jakim kanałem dystrybucji posługują się producenci artykułów konsumpcyjnych do przemieszczania swoich towarów?

A. Producent - hurtownik - detalista - konsument

B. Przedsiębiorstwo usługowe - franczyzobiorca - klient

C. Producent - franczyzobiorca - użytkownik - agent

D. Przedsiębiorstwo handlowe - detalista - producent

Odpowiedź "Producent - hurtownik - detalista - konsument" jest poprawna, ponieważ opisuje standardowy kanał dystrybucji, który jest powszechnie stosowany w sprzedaży produktów konsumpcyjnych. W tym modelu producent wytwarza towar, który następnie trafia do hurtownika, który kupuje go w dużych ilościach, aby następnie sprzedać detalistom. Detaliści sprzedają produkty bezpośrednio konsumentom. Taki układ umożliwia efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację logistyki, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Przykładem mogą być ogólnodostępne artykuły spożywcze, które są produkowane przez różne firmy, a następnie dystrybuowane przez hurtownie do supermarketów, gdzie klienci mogą je nabywać. Taki kanał dystrybucji jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zwracają uwagę na efektywność, dostępność i zadowolenie klienta.

Pytanie 21

Najwyższa Izba Kontroli to instytucja, która została utworzona w celu

A. nadzoru nad działalnością gospodarczą, finansową oraz organizacyjno-administracyjną instytucji państwowej administracji centralnej i lokalnych organów administracji rządowej

B. pełnienia roli oskarżyciela publicznego w sprawach dotyczących przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych

C. sprawdzania przestrzegania przepisów prawa pracy przez zakłady pracy, w tym norm dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy

D. oceny legalności uchwał podejmowanych przez organy samorządu lokalnego

Odpowiedzi, które sugerują, że Najwyższa Izba Kontroli zajmuje się oceną legalności uchwał samorządu terytorialnego, kontrolą przestrzegania przepisów prawa pracy, czy pełnieniem funkcji oskarżyciela publicznego w sprawach skarbowych, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu zakresu kompetencji NIK. Po pierwsze, NIK nie jest instytucją, która dokonuje ocen prawnych uchwał jednostek samorządu terytorialnego; w tym zakresie odpowiedzialność leży w gestii innych organów, takich jak Wojewódzkie Sądy Administracyjne. Ponadto, kontrola przepisów prawa pracy, w tym kwestii BHP, jest domeną Państwowej Inspekcji Pracy, a nie NIK. NIK koncentruje się na audytach i kontrolach dotyczących ogólnych zasadności i legalności wydatków publicznych oraz efektywności działalności administracji. Również pełnienie funkcji oskarżyciela publicznego w zakresie przestępstw skarbowych jest zarezerwowane dla prokuratury, a nie NIK. Takie nieścisłości mogą wynikać z mylnego postrzegania roli różnych instytucji w systemie prawnym i administracyjnym. Ważne jest zrozumienie, że NIK działa jako niezależny organ kontroli, który ma na celu zwiększenie przejrzystości w zarządzaniu środkami publicznymi, a nie pełni funkcji prokuratorskich ani sądowniczych.

Pytanie 22

W spółce komandytowej komandytariusz ma prawo do

A. udziału w zysku proporcjonalnie do faktycznie wniesionego do spółki wkładu

B. udziału w zysku proporcjonalnie do rzeczywiście świadczonej pracy na rzecz spółki

C. udziału w zysku zgodnie z postanowieniami w statucie spółki

D. rocznych odsetek w wysokości 15 % wniesionego do spółki kapitału

Współpraca w ramach spółki komandytowej jest złożonym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia ról i praw poszczególnych uczestników. Odpowiedzi, które sugerują prawo do corocznych odsetek w wysokości 15% wniesionego kapitału, są mylne, ponieważ w spółce komandytowej zyski nie są rozdzielane jako odsetki, lecz jako proporcjonalny udział w zysku. Działanie na zasadzie wypłaty odsetek sugeruje, że komandytariusz jest traktowany jak wierzyciel, co jest sprzeczne z zasadami funkcjonowania spółek osobowych. Kolejne nieporozumienie wynika z twierdzenia, że komandytariusz ma prawo do udziału w zysku zgodnie z zapisami w statucie spółki. Choć statuty mogą regulować wiele aspektów działania spółki, to prawo do zysku w spółce komandytowej opiera się na wkładach kapitałowych, a nie na umowach statutowych. Z kolei udział w zysku proporcjonalnie do faktycznie świadczonej pracy jest typowym błędem myślowym, bowiem komandytariusze nie są odpowiedzialni za codzienne zarządzanie spółką i nie mają obowiązku wykonywania pracy. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego inwestowania w spółki komandytowe oraz minimalizacji ryzyka związanego z błędnymi oczekiwaniami finansowymi.

Pytanie 23

Obowiązek cyklicznych szkoleń dla pracowników działów ekonomicznych dotyczących BHP, które odbywają się w czasie pracy i są finansowane przez pracodawcę, wynika z przepisów Kodeksu

A. pracy

B. postępowania administracyjnego

C. cywilnego

D. handlowego

Szkolenia z BHP dla pracowników działów ekonomicznych to nie tylko coś, co się zaleca, ale wręcz wymóg prawa, wynikający z Kodeksu pracy. Z artykułu 237⁴ wynika, że pracodawcy muszą zapewnić swoim pracownikom dostęp do szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny. To przecież kluczowe, by pracować w bezpiecznych warunkach. Przykładem zastosowania tych przepisów są warsztaty, które nie tylko uczą teorii, ale też dają praktyczne umiejętności potrzebne do rozpoznawania zagrożeń i radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach. Jeżeli te szkolenia są dobrze wdrożone, to naprawdę mogą zredukować liczbę wypadków w pracy oraz poprawić ogólny stan bezpieczeństwa w firmie. To wszystko wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 24

właściciel butiku odzieżowego przyjął dostawę zamówionych produktów. W ewidencji przychodów i wydatków koszty transportu zamówionych produktów będą uwzględnione w kategorii

A. koszty uboczne zakupu

B. zakup towarów handlowych i materiałów

C. pozostałe wydatki

D. wartość sprzedanych towarów i usług

Wybór wartości sprzedanych towarów i usług jako pozycji do księgowania kosztów transportu zamówionego towaru jest nieprawidłowy, ponieważ ta kategoria odnosi się do przychodów uzyskanych ze sprzedaży towarów, a nie do kosztów ich nabycia. Wartość sprzedanych towarów i usług obejmuje tylko te elementy, które zostały sprzedane klientom, a nie koszty, które ponosi przedsiębiorstwo w procesie zakupu. Z kolei pozostałe wydatki to ogólna kategoria, która obejmuje różnorodne wydatki operacyjne, ale nie jest ściśle związana z nabyciem towarów, co czyni ją niewłaściwą kategorią dla kosztów transportu. Koszty te powinny być traktowane jako integralna część kosztów nabycia towarów, a nie jako wydatki ogólne. Kolejną nieodpowiednią opcją jest zakup towarów handlowych i materiałów, która również nie uwzględnia kosztów transportu jako wydatków ubocznych. Koszty transportu są nieodzownym elementem całkowitych kosztów nabycia, dlatego powinny być właściwie klasyfikowane. Analizując te kwestie, warto zwrócić uwagę na odpowiednie zasady księgowości oraz na to, jak ważne jest właściwe klasyfikowanie wydatków, aby móc skutecznie zarządzać finansami oraz podejmować trafne decyzje biznesowe w kontekście rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 25

W zamieszczonej niżej tabeli przedstawiono czynniki kształtujące koszty w przedsiębiorstwach w latach 2003 i 2004. Oceń, który z czynników kształtujących koszty wpłynął na ich obniżenie

Numer czynnika	Nazwa czynnika	2003 r.	2004 r.
1	Produkcja sprzedana w sztukach	4000	5000
2	Pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach	4	3
3	Średnia stawka za 1 godzinę w zł	2,00	2,40

A. Czynnik 1 i 3

B. Czynnik 2 i 3

C. Czynnik 1

D. Czynnik 2

Czynnik 2, czyli pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach, rzeczywiście jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji. Redukcja pracochłonności z 4 do 3 godzin na jednostkę wskazuje na poprawę wydajności procesów produkcyjnych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo może wyprodukować więcej jednostek w tym samym czasie, co przekłada się na niższe koszty operacyjne. Zmniejszenie czasu pracy nad jednostką produktu jest zgodne z zasadami lean manufacturing, które kładą nacisk na eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Warto zauważyć, że zmniejszenie kosztów produkcji jest kluczowym celem w każdym przedsiębiorstwie, a efektywność pracy jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na rentowność. W praktyce, firmy, które stosują techniki redukcji czasu pracy, mogą zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku, co jest istotnym elementem strategii rozwoju. Poprawa efektywności produkcji poprzez zmniejszenie pracochłonności przyczynia się również do lepszego zarządzania zasobami ludzkimi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Jakie jest zobowiązanie pracownika w kontekście bhp?

A. posiadanie sprzętu do udzielania pierwszej pomocy

B. stałe monitorowanie warunków pracy i wyposażenia

C. doposażenie stanowisk pracy w bezpieczne narzędzia i przyrządy

D. przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy

Obowiązkiem pracownika w zakresie bhp jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, co stanowi fundament ochrony zdrowia i życia w miejscu pracy. Zasady te obejmują nie tylko znajomość i stosowanie przepisów dotyczących bezpieczeństwa, ale również umiejętność identyfikacji potencjalnych zagrożeń oraz podejmowanie działań mających na celu ich eliminację. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest regularne uczestnictwo w szkoleniach bhp, które pomagają pracownikom zaktualizować swoją wiedzę oraz rozwijać umiejętności reagowania w sytuacjach kryzysowych. W kontekście norm ISO 45001 dotyczących systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, przestrzeganie zasad bhp może przyczynić się do stworzenia bezpieczniejszego środowiska pracy poprzez promowanie kultury bezpieczeństwa, w której każdy pracownik czuje się odpowiedzialny za swoje zdrowie i zdrowie współpracowników. To podejście nie tylko zmniejsza liczbę wypadków, ale również wpływa pozytywnie na morale zespołu i efektywność pracy.

Pytanie 27

Jakie będzie średnie dzienne zużycie cementu w firmie budowlanej, jeśli jej kwartalne (90-dniowe) zużycie wynosi 36 ton?

A. 40 kg

B. 120 kg

C. 12 kg

D. 400 kg

Niestety, wybrane odpowiedzi nie są prawidłowe, a ich wybór może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. W przypadku, gdy łączna ilość cementu wynosi 36 ton w ciągu 90 dni, błędem jest założenie, że dzienne zużycie może być tak niskie jak 12 kg czy 40 kg. Tak zaniżone wartości nie tylko nie odzwierciedlają rzeczywistego zużycia, ale także mogą prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu projektem budowlanym. Warto zauważyć, że cement jest kluczowym materiałem budowlanym, a jego zużycie należy analizować z perspektywy zarówno ilości, jak i jakości. Zbyt niskie szacunki mogą prowadzić do niedoborów materiałów, co w konsekwencji może opóźnić postęp prac oraz zwiększyć koszty, a także wpłynąć na jakość wykonywanych robót. Dodatkowo, częstym błędem jest pomijanie kontekstu, w jakim następuje zużycie materiałów. W branży budowlanej, gdzie typowe projekty trwają od kilku tygodni do kilku miesięcy, kluczowe jest nie tylko oszacowanie zużycia, ale także przewidywanie przyszłych potrzeb. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że prawidłowe obliczenie dziennego zużycia cementu to nie tylko kwestia matematyki, ale także umiejętność planowania i zarządzania zasobami w kontekście szerszych celów projektowych.

Pytanie 28

Aby założyć spółkę akcyjną, konieczne jest zebranie kapitału zakładowego w wysokości

A. 500 000 zł

B. 50 000 zł

C. 100 000 zł

D. 5 000 zł

Zgromadzenie kapitału założycielskiego w wysokości 500 000 zł, 50 000 zł czy 5 000 zł nie jest zgodne z aktualnymi przepisami prawa handlowego w Polsce, które precyzują minimalny kapitał zakładowy dla spółki akcyjnej na poziomie 100 000 zł. Często pojawiające się błędne interpretacje, takie jak niższe wartości kapitału, mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia struktury kapitałowej różnych typów spółek. Na przykład, minimalny kapitał zakładowy dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 5 000 zł, co może prowadzić do mylnych przekonań, że podobne regulacje obowiązują także dla spółek akcyjnych. Warto zauważyć, że kapitał zakładowy w przypadku spółek akcyjnych nie tylko służy do zabezpieczenia interesów wierzycieli, ale także jest istotnym czynnikiem wpływającym na postrzeganie spółki przez rynek. Spółki z wyższym kapitałem zakładowym mogą być postrzegane jako bardziej stabilne i wiarygodne, co może ułatwić im pozyskiwanie finansowania i budowanie relacji z inwestorami. Dlatego też, przy zakładaniu spółki akcyjnej, kluczowe jest spełnienie wymogów dotyczących minimalnego kapitału, aby uniknąć problemów prawnych i finansowych w przyszłości.

Pytanie 29

Obrót na koncie to

A. pierwsza wartość zapisu na koncie

B. całkowita wartość zapisów po jednej stronie konta

C. różnica pomiędzy obiema stronami konta

D. najświeższa kwota zapisu na koncie

Wybór pozostałych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia definicji obrotu konta oraz mechanizmu funkcjonowania kont bankowych i księgowych. Ostatnia kwota zapisu na koncie, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu. Ogranicza się jedynie do pojedynczej transakcji, podczas gdy obrót konta powinien obejmować wszystkie operacje na danej stronie konta. Różnicę między stronami konta również nie można uznać za obrót. Różnica ta jedynie wskazuje na saldo, które jest wynikiem zestawienia obrotu debetowego i kredytowego, ale nie oddaje wartości transakcji. Definicja obrotu koncentruje się na sumie zapisów, co łączy się z analizą aktywności finansowej. W praktyce, pomijanie tej definicji prowadzi do błędnego pojmowania finansów, co może skutkować trudnościami przy sporządzaniu raportów finansowych, analizy przepływów gotówki czy planowania budżetu. Właściwe zrozumienie pojęcia obrotu konta jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz podejmowania świadomych decyzji ekonomicznych. Wiedza ta jest fundamentem dobrych praktyk w rachunkowości i zarządzaniu finansami.

Pytanie 30

Zasada podwójnego zapisu polega na ewidencji każdej operacji gospodarczej

A. tymi samymi kwotami na dwóch kontach, jednym syntetycznym i jednym analitycznym.

B. tymi samymi kwotami na dwóch kontach

C. tymi samymi kwotami na dwóch kontach po dwóch różnych stronach

D. na dwóch kontach po dwóch różnych stronach

Zasada podwójnego zapisu jest fundamentem nowoczesnej rachunkowości, a jej istotą jest rejestracja każdej operacji gospodarczej na dwóch kontach, co zapewnia równowagę finansową. Kiedy dokonujemy zapisu, kwota wpływa na jedno konto jako przychód (np. konto przychodów ze sprzedaży), a równocześnie ta sama kwota obciąża drugie konto jako rozchód (np. konto należności lub gotówki). Przykładem może być sytuacja, w której firma sprzedaje produkt za 1000 zł. W takim przypadku na konto przychodów zostaje zapisane 1000 zł, a na konto gotówki również 1000 zł. Dzięki tej technice, każda operacja jest przejrzysta i łatwa do audytowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości, takimi jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Ponadto, zasada ta minimalizuje ryzyko błędów w księgowości, ponieważ wymusza stałe monitorowanie i kontrolę transakcji.

Pytanie 31

Kto otrzymuje dywidendę?

A. pracownikom przedsiębiorstwa publicznego

B. członkom spółdzielni

C. wspólnikom w spółce jawnej

D. akcjonariuszami firmy akcyjnej

Dywidenda jest to część zysku netto spółki akcyjnej, która jest wypłacana jej akcjonariuszom. Wypłata dywidendy jest regulowana przez przepisy prawa oraz statut spółki. Właściciele akcji, czyli akcjonariusze, mają prawo do udziału w zyskach firmy proporcjonalnie do liczby posiadanych akcji. Dywidendy mogą być wypłacane w formie gotówki lub akcji. Praktycznie, spółki decydują się na wypłatę dywidendy, aby podkreślić swoją stabilność finansową oraz zadowolenie akcjonariuszy. Dobrou praktyką jest regularna analiza polityki dywidendowej firmy, co może być wskaźnikiem jej kondycji finansowej i strategii rozwoju. Na przykład, firmy takie jak Coca-Cola czy Procter & Gamble są znane z utrzymywania stabilnych i rosnących dywidend, co przyciąga inwestorów szukających długoterminowych zysków. Dobrze opracowana polityka dywidendowa może zwiększyć zaufanie inwestorów oraz wpłynąć na wyniki akcji na giełdzie.

Pytanie 32

Na podstawie fragmentu Rachunku do umowy zlecenia nr 1 oblicz kwotę podatku dochodowego do wpłaty na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1 (fragment)
Kwota brutto (przychód)	3 800,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane ze środków zleceniobiorcy	520,98 zł
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	3 279,02 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne (9%)	295,11 zł
Ulga podatkowa - pojedyncza	300,00 zł
Koszty uzyskania przychodu	655,80 zł
Podstawa opodatkowania	2 623,00 zł
Podatek dochodowy (12%)	........... zł
Podatek do urzędu skarbowego	? zł

A. 314,76 zł

B. 14,76 zł

C. 315,00 zł

D. 15,00 zł

Wybrane odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień związanych z obliczaniem podatku dochodowego. Na przykład, kwota 14,76 zł na pierwszy rzut oka może wydawać się odpowiednia, ponieważ jest to wynik obliczeń uwzględniający ulgę podatkową. Niemniej jednak, kluczowym elementem w przypadku podatków jest zaokrąglanie do pełnych złotych. W wielu sytuacjach, szczególnie w kontekście księgowości, zaokrąglanie jest nie tylko praktyką stosowaną w codziennym życiu, ale również ważnym aspektem regulacji podatkowych. Przykładem może być fakt, że urzędy skarbowe expectują, że podatnicy będą stosować zasady zaokrąglania, aby uniknąć niejasności w płatnościach. Innym błędnym podejściem jest wybór kwoty 315,00 zł lub 314,76 zł, które wynikają z błędnego zrozumienia procesu obliczania podatku. Kwota 315,00 zł nie jest jedynie błędem w obliczeniach, ale także odzwierciedla brak uwzględnienia ulgi podatkowej, która jest niezwykle istotna. Warto również zauważyć, że takie nawyki mogą prowadzić do istotnych problemów w trakcie audytów finansowych, gdzie dokładność obliczeń jest kluczowa dla utrzymania zgodności z przepisami prawa. W praktyce kluczowe jest, aby dobrze zrozumieć procesy obliczeń, a także skutki błędów w obliczeniach podatkowych, co może pomoc w uniknięciu nieprzyjemności związanych z kontrolami skarbowymi.

Pytanie 33

Do jakiej kategorii spółek należy spółka komandytowa?

A. osobowych prawa handlowego

B. osobowych prawa cywilnego

C. kapitałowych prawa handlowego

D. kapitałowych prawa cywilnego

Twoje błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących tego, jak klasyfikuje się spółkę komandytową. Spółki kapitałowe, takie jak z o.o. czy akcyjne, mają to do siebie, że wspólnicy odpowiadają za długi tylko do wysokości swojego wkładu. W przeciwieństwie do tego, w spółce komandytowej, komplementariusze odpowiadają pełną odpowiedzialnością, co czyni ją zupełnie inną niż spółki kapitałowe. Te błędne odpowiedzi związane z prawem cywilnym też są mylące, bo spółka komandytowa działa na podstawie prawa handlowego. W praktyce ludzie mogą czasem mylić różne typy spółek, co prowadzi do zamieszania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że podział spółek na kapitałowe i osobowe wynika z różnic w odpowiedzialności wspólników oraz w przepisach, które regulują ich działanie. Przypisanie spółki komandytowej do grupy spółek cywilnych albo kapitałowych pokazuje, że nie do końca masz świadomość, jak działa ta struktura prawna, a to może prowadzić do kłopotów w dalszym zrozumieniu organizowania przedsiębiorstwa.

Pytanie 34

Zgodnie z zasadą proporcjonalności przychodów oraz związanych z nimi wydatków, czynsz zapłacony w styczniu 2009 roku z tytułu najmu lokalu użytkowego na lata 2009 i 2010 klasyfikuje się do

A. pasywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe

B. pasywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe

C. aktywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe

D. aktywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe

Wszystkie pozostałe odpowiedzi przedstawiają mylne interpretacje zasad rachunkowości dotyczących klasyfikacji wydatków na czynsz. Zaliczenie czynszu do pasywów jako czynnych lub biernych rozliczeń międzyokresowych jest błędne, ponieważ pasywa reprezentują zobowiązania, a nie aktywa. Ujmowanie czynszu w pasywach sugerowałoby, że firma ma dług w stosunku do wynajmującego, co jest sprzeczne z rzeczywistością finansową. Bierne rozliczenia międzyokresowe natomiast dotyczą kosztów, które zostały uznane w danym okresie, ale jeszcze nie zapłacone, co również nie ma miejsca w tym przypadku, gdyż czynsz został już opłacony. Klasyfikacja czynszów jako aktywów, a konkretnie czynnych rozliczeń międzyokresowych, pozwala na prawidłowe odwzorowanie przyszłych korzyści ekonomicznych wynikających z najmu. Brak zrozumienia tej zasady może prowadzić do błędnych decyzji finansowych, które w dłuższym okresie mogą wpłynąć na analizę rentowności przedsiębiorstwa oraz jego zdolności kredytowej. Wiedza o zasadach rozliczeń międzyokresowych jest kluczowa dla każdej organizacji, ponieważ pozwala na poprawne planowanie budżetu oraz oceny finansowej.

Pytanie 35

Której umowy dotyczą cechy zamieszczone w ramce?

zlecający pracę nie kieruje nią,
pracę może świadczyć osoba fizyczna lub podmiot gospodarczy,
nie obowiązuje ustawowe minimum wynagrodzenia,
nie ma ograniczeń w liczbie kolejnych umów,
umowa regulowana jest przez przepisy kodeksu cywilnego.

A. Umowy zlecenia.

B. Umowy o pracę na czas określony.

C. Umowy o pracę na okres próbny.

D. Umowy o pracę na czas nieokreślony.

Umowy o pracę, zarówno na okres próbny, czas określony, jak i czas nieokreślony, różnią się znacząco od umowy zlecenia, co sprawia, że odpowiedzi wskazujące na te formy umowy są niewłaściwe. Umowa o pracę jest regulowana przez przepisy kodeksu pracy, co oznacza, że wprowadza szereg obowiązków dla pracodawcy, takich jak zapewnienie minimalnego wynagrodzenia, zdefiniowanie godzin pracy, a także przestrzeganie zasad dotyczących urlopów i zwolnień. W szczególności, umowy o pracę na czas określony i nieokreślony wiążą się z większą stabilnością zatrudnienia oraz zabezpieczeniem socjalnym, co jest zupełnie inne niż charakter umowy zlecenia. Umowy te wymagają również stosowania przepisów dotyczących ochrony praw pracowników, co jest istotnym elementem regulacyjnym. Brak zrozumienia różnic pomiędzy tymi rodzajami umów może prowadzić do błędnych założeń dotyczących obowiązków stron oraz ich praw. Wiele osób mylnie przyjmuje, że umowa zlecenia jest bardziej korzystna, jednakże w przypadku braku ochrony wynikającej z kodeksu pracy, osoby wykonujące zlecenia mogą nie mieć odpowiednich zabezpieczeń na wypadek utraty zlecenia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że umowa zlecenia i umowa o pracę to dwa różne światy z różnymi regulacjami, co wymaga od pracowników i pracodawców staranności przy wyborze odpowiedniej formy współpracy.

Pytanie 36

Model zarządzania, w którym lider prowadzi całą jednostkę, a każda jednostka otrzymuje polecenia tylko od wyższego szczebla kierowniczego, określany jest mianem

A. sztabowym

B. funkcjonalnym

C. funkcyjnym

D. liniowym

System zarządzania liniowego to taki, gdzie każdy pracownik ma swojego szefa, co ułatwia wszystko, jeśli chodzi o zadania i kto za co odpowiada. Przy tej strukturze menedżerowie podejmują decyzje i kierują swoimi zespołami, przez co konfliktów w zadaniach jest znacznie mniej. Małe firmy często korzystają z tego modelu, bo mają prostą strukturę i niewielu pracowników. W takich warunkach jasne zasady działania i odpowiedzialność są mega ważne, żeby wszystko działało sprawnie. Na przykład w budownictwie ten model się sprawdza, bo kierownik budowy ma pełną kontrolę i koordynuje roboty, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami. System liniowy przypomina klasyczne zasady organizacji, które są hierarchiczne, więc sprzyjają dyscyplinie i efektywności w osiąganiu celów. Warto też zwrócić uwagę na dobrą komunikację, żeby informacje płynnie krążyły między różnymi poziomami zarządzania.

Pytanie 37

Aby poznać zasady dotyczące formułowania, organizacji, funkcjonowania oraz łączenia i dzielenia spółek kapitałowych, należy odnaleźć przepisy ustawy

A. Kodeks spółek handlowych

B. o swobodzie działalności gospodarczej

C. Kodeks cywilny

D. o przedsiębiorstwach państwowych

Kodeks spółek handlowych jest fundamentalnym aktem prawnym regulującym kwestie związane z tworzeniem, organizacją, funkcjonowaniem oraz łączeniem i podziałem spółek kapitałowych w Polsce. Ustawa ta definiuje różne rodzaje spółek, takie jak spółka akcyjna czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, oraz precyzuje zasady ich działania, w tym kwestie dotyczące zarządzania, odpowiedzialności wspólników, a także procedur związanych z podejmowaniem kluczowych decyzji. Praktyczne zastosowanie przepisów Kodeksu spółek handlowych jest niezbędne w działalności przedsiębiorstw, ponieważ zapewnia one ramy prawne dla ich operacji. Na przykład, każda spółka musi zwracać uwagę na wymagania dotyczące zgromadzeń wspólników, aby podejmowane uchwały były zgodne z prawem. Dobrą praktyką jest również znajomość norm dotyczących sprawozdawczości finansowej, co pozwala na transparentność działań spółki oraz budowanie zaufania wśród inwestorów i partnerów biznesowych. Zrozumienie przepisów Kodeksu spółek handlowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania jakiejkolwiek spółki kapitałowej, co pozwala uniknąć wielu potencjalnych problemów prawnych i organizacyjnych.

Pytanie 38

Czym cechuje się rynek pracy?

A. wyższą podażą pracy niż popytem na nią

B. zrównoważeniem popytu na pracę i jej podaży

C. brakiem powiązań pomiędzy popytem na pracę a jej podażą

D. wyższym popytem na pracę w porównaniu do jej podaży

Pojęcia związane z rynkiem pracy są złożone, a wiele osób błądzi w rozumieniu dynamiki popytu i podaży. Z jednej strony, brak zależności między popytem a podażą sugeruje, że te dwa czynniki funkcjonują niezależnie, co jest niezgodne z rzeczywistością ekonomiczną. W praktyce, popyt na pracę i jej podaż są ze sobą ściśle powiązane. W sytuacji, gdy jedna z tych wartości się zmienia, z reguły wpływa to na drugą. Na przykład, gdy rośnie liczba osób poszukujących pracy, a liczba dostępnych miejsc pracy pozostaje na stałym poziomie, dochodzi do wzrostu konkurencji wśród kandydatów, co z kolei może obniżyć wynagrodzenia. Z kolei założenie o wyższej podaży pracy od popytu jest mylne w kontekście rynku pracodawcy, ponieważ sugeruje, że pracodawcy mają łatwy dostęp do dużej liczby kandydatów, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W rynkach z wyższym popytem niż podaż, pracodawcy muszą dostosowywać swoje strategie rekrutacyjne i oferować bardziej konkurencyjne warunki, aby przyciągnąć odpowiednich pracowników. Właściwe zrozumienie tych interakcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi oraz podejmowania decyzji strategicznych przez pracodawców.

Pytanie 39

Obszar, w którym z jednej strony są osoby poszukujące zatrudnienia, a z drugiej przedsiębiorcy, którzy tworzą etaty i potrzebują pracowników, określamy mianem rynku

A. pracy

B. dóbr

C. kapitałowego

D. usług

Rynek pracy to miejsce, gdzie spotykają się ludzie, którzy szukają pracy, i firmy, które jej oferują. Jak to działa? No, poszukujący pracy to ci, co chcą pracować, a pracodawcy to ci, co mają dla nich miejsca. Ważne jest, że rynek pracy jest dość dynamiczny, co znaczy, że zmienia się w zależności od tego, ile osób szuka pracy i ile firm potrzebuje nowych pracowników. Na przykład w branży IT jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, więc osoby z odpowiednimi umiejętnościami mogą liczyć na lepsze wynagrodzenie i warunki. Dobra praktyka to regularne analizowanie rynku i dostosowywanie ofert pracy do potrzeb pracowników, bo to pozwala firmom być konkurencyjnymi.

Pytanie 40

W styczniu 2013 roku zatrudniono 6 pracowników, a 3 zostało zwolnionych. Średnia liczba zatrudnionych wynosiła 60 osób. Wskaźniki płynności zatrudnienia w zakresie przyjęć i zwolnień pracowników to odpowiednio

A. 10% i 20%

B. 10% i 5%

C. 5% i 10%

D. 20% i 10%

Odpowiedź 10% i 5% jest poprawna, ponieważ poprawnie oblicza wskaźniki płynności zatrudnienia przyjęć i zwolnień. W styczniu 2013 r. zatrudniono 6 nowych robotników i zwolniono 3, co daje nettopozytywne zmiany w zatrudnieniu. Aby obliczyć wskaźnik przyjęć, stosujemy wzór: (liczba przyjęć / średni stan zatrudnienia) * 100%. Zatem (6 / 60) * 100% = 10%. Następnie dla wskaźnika zwolnień: (liczba zwolnień / średni stan zatrudnienia) * 100%. W naszym przypadku: (3 / 60) * 100% = 5%. Zrozumienie tych wskaźników jest kluczowe dla zarządzania zasobami ludzkimi, ponieważ pozwala na ocenę dynamiki zatrudnienia oraz wpływu polityki kadrowej na organizację. W praktyce, te informacje mogą być wykorzystane do planowania przyszłych zatrudnień oraz identyfikacji obszarów wymagających poprawy w zakresie utrzymania pracowników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej