Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 21:43
Data zakończenia: 21 maja 2025 22:02

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zjawisko przesłuchu w sieciach komputerowych polega na

A. niejednorodności toru wynikającej z modyfikacji geometrii par przewodów

B. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

C. opóźnieniach w propagacji sygnału w torze transmisyjnym

D. utratach sygnału w torze transmisyjnym

Przenikanie sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów to kluczowe zjawisko, które jest istotne w kontekście transmisji danych w sieciach komputerowych. To zjawisko, znane również jako crosstalk, występuje, gdy sygnał z jednej pary przewodów przenika do innej pary w tym samym kablu, co może prowadzić do zakłóceń i degradacji jakości sygnału. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie kabli Ethernet, gdzie standardy takie jak TIA/EIA-568 określają maksymalne dopuszczalne poziomy przesłuchu, aby zapewnić wysokojakościową transmisję. W praktyce, inżynierowie sieciowi muszą zwracać uwagę na takie parametry jak długość kabli, sposób ich układania oraz stosowanie ekranowanych kabli, aby zminimalizować wpływ przesłuchów. Zrozumienie tego zjawiska jest również kluczowe przy pracy z nowoczesnymi technologiami, takimi jak PoE (Power over Ethernet), gdzie przesłuch może wpływać na zarówno jakość przesyłanych danych, jak i efektywność zasilania urządzeń.

Pytanie 2

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania skanera

A. płaskiego

B. ręcznego

C. bębnowego

D. 3D

Skanery 3D to naprawdę ciekawe urządzenia. Działają na zasadzie analizy odbitego światła lub lasera z obiektu, co pozwala stworzyć jego cyfrowy model w 3D. Fajnie, że skanowanie opiera się na triangulacji – projektor rzuca wzór na obiekt, a kamera wychwytuje zmiany, co daje doskonały obraz kształtu. Można je wykorzystać w wielu dziedzinach, od inżynierii odwrotnej po sztukę i medycynę. Dzięki nim można tworzyć precyzyjne modele protetyczne czy nawet wizualizacje, które pomagają w zrozumieniu struktur anatomicznych. W przemyśle też odgrywają dużą rolę, bo pozwalają na kontrolę jakości produktów i poprawiają efektywność produkcji. Dodatkowo, te zaawansowane algorytmy przetwarzania obrazu sprawiają, że generowanie modeli 3D jest szybkie i zgodne z trendami współczesnej technologii, jak Industry 4.0. Warto też dodać, że można je zintegrować z innymi systemami CAD, co czyni proces projektowy jeszcze bardziej efektywnym.

Pytanie 3

Który z protokołów jest stosowany w procesie rozpoczęcia sesji VoIP?

A. MCGP

B. MIME

C. SIP

D. SDP

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem w zakresie inicjacji i zarządzania sesjami VoIP (Voice over Internet Protocol). Jego głównym celem jest ustalenie, modyfikacja oraz zakończenie sesji multimedialnych, co obejmuje zarówno połączenia głosowe, jak i wideo. SIP działa na zasadzie zestawiania połączeń poprzez wymianę komunikatów, co pozwala na elastyczne zarządzanie sesjami. Protokół ten zyskał popularność ze względu na swoją prostotę oraz zdolność do integracji z różnymi typami urządzeń i aplikacji. Przykładowo, w praktyce SIP często współpracuje z protokołem SDP (Session Description Protocol), który zajmuje się określaniem parametrów sesji, takich jak kodeki i adresy IP. W branży telekomunikacyjnej SIP jest standardem uznawanym przez IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowany w rozwiązaniach takich jak VoIP, telefonia IP oraz systemy komunikacji unifikowanej. Stosowanie SIP w organizacjach pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami, co prowadzi do znaczącego obniżenia kosztów komunikacji.

Pytanie 4

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby umożliwić zainstalowanie karty graficznej przedstawionej na rysunku?

A. AGP

B. PCIe x1

C. PCI

D. PCIe x16

No więc, PCIe x16 to aktualnie najczęściej używane złącze dla kart graficznych. Daje naprawdę dużą przepustowość, co jest mega ważne, zwłaszcza jak mówimy o grach czy programach do obróbki wideo, gdzie przetwarzamy sporo danych graficznych. Ten standard, czyli Peripheral Component Interconnect Express, jest rozwijany od lat i wersja x16 pozwala na dwukierunkowy transfer z prędkością aż do 32 GB/s w najnowszych wersjach. Długość i liczba pinów w x16 różni się od innych wersji, jak x1 czy x4, co sprawia, że nie da się ich pomylić przy podłączaniu. Fajnie, że PCIe x16 jest kompatybilne wstecznie, bo można wrzucić nowszą kartę do starszego slota, chociaż wtedy stracimy na wydajności. Jak wybierasz płytę główną, to dobrze jest zwrócić uwagę na ilość i rodzaj złącz PCIe, żeby móc w przyszłości coś podłączyć. No i nie zapomnij, że niektóre karty graficzne potrzebują dodatkowego zasilania, więc warto pomyśleć o przewodach zasilających.

Pytanie 5

Na komputerze z zainstalowanymi systemami operacyjnymi Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows, drugi system przestaje się uruchamiać. Aby przywrócić możliwość uruchamiania systemu Linux oraz zachować dane i ustawienia w nim zgromadzone, co należy zrobić?

A. przeprowadzić jeszcze raz instalację systemu Windows

B. zrealizować skanowanie dysku przy użyciu programu antywirusowego

C. wykonać ponowną instalację systemu Linux

D. zainstalować bootloadera GRUB na nowo

Reinstalacja Linuxa tak naprawdę nie jest konieczna, bo wszystkie dane i ustawienia są nadal na dysku. Robienie tego to marnowanie czasu i dodatkowe ryzyko utraty danych, jeśli podczas instalacji coś pójdzie nie tak. A co do ponownej instalacji Windows, to ona nie rozwiązuje problemu, bo głównie nadpisuje bootloader, co nie pozwala na uruchomienie Linuxa. Skanowanie antywirusowe w tej sytuacji też nie ma sensu, bo problem nie leży w wirusach, tylko właśnie w nadpisanym bootloaderze. Często ludzie mylą bootloader z systemem operacyjnym, przez co myślą, że reinstalacja Linuxa naprawi sprawę, podczas gdy kluczowe jest przywrócenie bootloadera. Takie błędne podejście bierze się z nieznajomości tego, jak działają systemy operacyjne i jak one ze sobą współpracują. Żeby uniknąć takich problemów w przyszłości, warto trochę zgłębić temat bootloaderów i instalacji systemów w konfiguracjach multiboot. Zrozumienie tych spraw pomoże lepiej zarządzać systemami i unikać podobnych problemów.

Pytanie 6

Na załączonym zdjęciu znajduje się

A. opaska uciskowa

B. opaska do mocowania przewodów komputerowych

C. bezprzewodowy transmiter klawiatury

D. opaska antystatyczna

Opaska antystatyczna to kluczowe narzędzie w ochronie delikatnych komponentów elektronicznych przed uszkodzeniem spowodowanym wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). Tego typu opaska wykonana jest z materiałów przewodzących, które odprowadzają ładunki elektrostatyczne z ciała użytkownika do uziemienia, co zapobiega ich nagromadzeniu. Praktyczne zastosowanie opaski antystatycznej jest nieodzowne w serwisowaniu komputerów czy montażu układów scalonych, gdzie nawet niewielki ładunek elektrostatyczny może uszkodzić komponenty o dużej czułości. Według standardów branżowych, takich jak IEC 61340, stosowanie opasek antystatycznych jest częścią systemu ochrony ESD, który obejmuje również m.in. maty antystatyczne czy uziemione obuwie. Przed użyciem opaski, należy upewnić się, że jest dobrze połączona z ziemią, co można zrealizować poprzez podłączenie jej do odpowiedniego punktu uziemienia. Opaski te są powszechnie używane w centrach serwisowych i fabrykach elektroniki, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym środowisku pracy z elektroniką. Dbałość o właściwe stosowanie opasek antystatycznych jest zatem nie tylko dobrą praktyką, ale i wymogiem w wielu miejscach pracy związanych z elektroniką.

Pytanie 7

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 1 wersja 3.0

B. PCI-Express x 8 wersja 1.0

C. PCI-Express x 16 wersja 1.0

D. PCI-Express x 4 wersja 2.0

Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 8

Na ilustracji widoczne jest urządzenie służące do

A. zaciskania złącz RJ-45

B. usuwania izolacji z przewodów

C. zaciskania złącz BNC

D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

Urządzenie przedstawione na rysunku to narzędzie do zdejmowania izolacji z kabli powszechnie używane w pracach elektrycznych i telekomunikacyjnych. Jego główną funkcją jest bezpieczne i precyzyjne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkodzenia ich wewnętrznej struktury. Urządzenia tego typu są niezbędne w sytuacjach, gdy wymagane jest przygotowanie kabla do połączenia elektrycznego lub montażu złącza. Przy korzystaniu z tych narzędzi przestrzega się standardów branżowych takich jak IEC 60352 dotyczących połączeń elektrycznych aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Przykładem zastosowania może być przygotowanie przewodów do zaciskania złącz RJ-45 w sieciach komputerowych gdzie precyzyjne zdjęcie izolacji jest kluczowe dla zapewnienia poprawności działania sieci. Profesjonalne narzędzia do zdejmowania izolacji mogą być regulowane do różnych średnic przewodów co zwiększa ich uniwersalność w zastosowaniach zawodowych. Operatorzy tych narzędzi powinni być odpowiednio przeszkoleni aby zapewnić dokładność i bezpieczeństwo pracy z elektrycznością.

Pytanie 9

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 54 Mb/s

B. 150 Mb/s

C. 108 Mb/s

D. 11 Mb/s

Zrozumienie prędkości przesyłania danych w standardzie 802.11g jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wykorzystania sieci bezprzewodowych. W sytuacji, gdy ktoś wskazuje na 11 Mb/s, może to oznaczać mylenie standardów, ponieważ taka prędkość dotyczy standardu 802.11b, który działa na niższej częstotliwości i nie obsługuje wyższych przepustowości. Warto zwrócić uwagę, że standard 802.11g jest zgodny w dół z 802.11b, ale oferuje zdecydowanie lepsze parametry. Odpowiedź wskazująca na 108 Mb/s lub 150 Mb/s wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki standardy Wi-Fi zwiększają prędkości. Prędkości te mogą być mylone z technologiami agregacji kanałów lub standardem 802.11n, który rzeczywiście umożliwia osiągnięcie wyższych wartości prędkości przez zastosowanie technologii MIMO i szerszych kanałów. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących technologii sieciowych, bazować na rzetelnych informacjach i zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi standardami, co może znacząco wpłynąć na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 10

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. devmgmt.msc

B. diskmgmt.msc

C. dsa.msc

D. dfsgui.msc

Odpowiedzi 'devmgmt.msc', 'dsa.msc' oraz 'dfsgui.msc' są niewłaściwe, ponieważ każda z nich odnosi się do innego narzędzia systemowego, które nie jest przeznaczone do zarządzania partycjami w systemie Windows. 'devmgmt.msc' to menedżer urządzeń, który służy do zarządzania sprzętem zainstalowanym w systemie, pozwalając na aktualizację sterowników, monitorowanie statusu urządzeń oraz diagnozowanie problemów z sprzętem. Z kolei 'dsa.msc' jest narzędziem do zarządzania usługami katalogowymi Active Directory, a 'dfsgui.msc' służy do zarządzania usługami DFS (Distributed File System). Użytkownicy często mylą te narzędzia, co prowadzi do błędnej konkluzji, że mogą one służyć do zarządzania partycjami. W rzeczywistości, zarządzanie dyskami wymaga dedykowanego oprogramowania, które jest w stanie obsłużyć operacje na poziomie systemu plików. Dlatego ważne jest, aby podczas wyboru narzędzi do zarządzania danymi w systemie operacyjnym, kierować się ich specyfiką i przeznaczeniem. Zrozumienie, jakie narzędzie odpowiada za konkretne zadania, jest kluczowe w prawidłowym zarządzaniu systemem komputerowym oraz unikaniu frustracji związanej z nieefektywnym korzystaniem z oprogramowania.

Pytanie 11

Jaką długość ma maska sieci dla adresów z klasy B?

A. 16 bitów

B. 8 bitów

C. 12 bitów

D. 24 bity

Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 12

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów

B. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami

C. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje

D. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Pytanie 13

Złośliwe oprogramowanie, które może umożliwić atak na zainfekowany komputer, np. poprzez otwarcie jednego z portów, to

A. keylogger

B. wabbit

C. trojan

D. exploit

Trojan, czyli ten znany jako koń trojański, to rodzaj złośliwego oprogramowania, które udaje, że jest czymś normalnym i przydatnym. To trochę jak z fałszywym przyjacielem, który chce dostać się do twojego komputera. Trojany potrafią otwierać porty, co sprawia, że hakerzy mogą się włamać i przejąć kontrolę nad twoim systemem. Przykład? Wyobraź sobie, że ściągasz grę, a w środku ukryty jest trojan – to wcale nie jest takie rzadkie. W praktyce, te hity są często wykorzystywane przez cyberprzestępców, żeby kraść dane, instalować inne złośliwe oprogramowanie, albo tworzyć botnety. No i pamiętaj, zawsze warto mieć zaktualizowane oprogramowanie antywirusowe i nie ściągać niczego z niepewnych stron, żeby uniknąć takich niespodzianek.

Pytanie 14

Podczas wyłączania systemu operacyjnego na monitorze pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zamykanie systemu, spowodowane niewystarczającą ilością pamięci. Co ten błąd może oznaczać?

A. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

B. przegrzanie CPU

C. uszkodzenie systemowej partycji

D. uruchamianie zbyt wielu programów podczas startu komputera

Błąd 0x000000F3, związany z disorderly shutdown, wskazuje na problemy podczas zamykania systemu operacyjnego, które są często związane z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Pamięć wirtualna, która jest przestrzenią dyskową wykorzystywaną przez system operacyjny jako rozszerzenie pamięci RAM, odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami systemowymi. Kiedy pamięć wirtualna jest zbyt mała, system operacyjny nie jest w stanie pomyślnie zrealizować wszystkich operacji zamykania, co prowadzi do pojawienia się błędów. Przykładowo, jeśli użytkownik uruchamia wiele aplikacji jednocześnie, może to zająć dużą ilość pamięci RAM i spowodować, że system nie ma wystarczającej ilości pamięci wirtualnej do prawidłowego zamykania. Z tego powodu, aby uniknąć podobnych problemów, rekomenduje się, aby użytkownicy regularnie monitorowali rozmiar pamięci wirtualnej oraz dostosowywali go w ustawieniach systemowych, zgodnie z zaleceniami producenta. Praktyczne podejście do zarządzania pamięcią wirtualną obejmuje również korzystanie z narzędzi do analizy wydajności systemu, takich jak Menedżer zadań w Windows, aby kontrolować obciążenie pamięci i w razie potrzeby zwiększać jej rozmiar.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet?

A. Zaciskarkę BNC

B. Zaciskarkę RJ-45

C. Wciskacz LSA

D. Zaciskarkę RJ-11

Wybór zaciskarki BNC, RJ-45 lub RJ-11 w kontekście podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet jest nieodpowiedni z kilku powodów. Zaciskarka BNC jest przeznaczona do pracy z kablami koncentrycznymi, które stosuje się głównie w systemach telewizyjnych i wideo, a nie w standardowych instalacjach sieci Ethernet. Dobór tego narzędzia do podłączenia skrętki prowadzi do nieprawidłowych połączeń i potencjalnych problemów z jakością sygnału. Zaciskarka RJ-45, pomimo że wydaje się być odpowiednia, jest używana do tworzenia kabli RJ-45, które już są zakończone przewodami, a nie do bezpośredniego podłączania typowych żył skrętki do gniazda. Właściwe przygotowanie kabli do podłączenia wymaga użycia wciskacza LSA, który zapewnia odpowiednie ciśnienie i kontakt między żyłami kabla a stykami gniazda. Zaciskarka RJ-11 jest narzędziem przeznaczonym do telefonii, umożliwiającym podłączenie przewodów do gniazd telefonicznych, co jest również nietrafione w kontekście sieci Ethernet. Decydując się na niewłaściwe narzędzie, możemy doprowadzić do zwiększonego poziomu błędów transmisji, zakłóceń sygnału oraz wpłynąć na ogólną wydajność sieci. Warto zatem korzystać z narzędzi dostosowanych do specyfikacji technicznych i standardów branżowych, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 16

Główną rolą serwera FTP jest

A. monitoring sieci

B. zarządzanie kontami poczty

C. udostępnianie plików

D. synchronizacja czasu

Serwer FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem sieciowym, którego podstawową funkcją jest umożliwienie przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, najczęściej w internecie. FTP jest używany do przesyłania danych w obie strony — zarówno do pobierania plików z serwera na lokalny komputer, jak i do wysyłania plików z komputera na serwer. W praktyce serwery FTP są często wykorzystywane przez firmy do udostępniania zasobów, takich jak dokumenty, zdjęcia czy oprogramowanie, zarówno dla pracowników, jak i klientów. Użycie protokołu FTP w kontekście tworzenia stron internetowych pozwala programistom na łatwe przesyłanie plików stron na serwery hostingowe. Warto również zauważyć, że w kontekście bezpieczeństwa, nowoczesne implementacje FTP, takie jak FTPS (FTP Secure) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol), zapewniają dodatkowe warstwy zabezpieczeń, szyfrując przesyłane dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony informacji. Z tego względu, zrozumienie roli serwera FTP jest kluczowe w zarządzaniu zasobami w sieci.

Pytanie 17

W systemie Windows, który wspiera przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być członkiem tylko grupy o nazwie Goście

B. może należeć do grup lokalnych i globalnych

C. nie może być częścią żadnej grupy

D. może być częścią jedynie grupy globalnej

Użytkownik Gość, pracujący w systemie Windows, może być przypisany do różnych grup lokalnych i globalnych. To znaczy, że ma możliwość korzystania z przydzielonych mu uprawnień w ramach tych grup, co jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Grupy lokalne dają uprawnienia specyficzne dla konkretnego komputera, a grupy globalne pozwalają na dostęp do zasobów z różnych komputerów w sieci. Na przykład, Gość może być częścią lokalnej grupy 'Użytkownicy', co pozwala mu na korzystanie z podstawowych zasobów systemowych. Ale równie dobrze może być członkiem grupy globalnej, co daje mu dostęp do innych komputerów w sieci. Uważam, że takie podejście jest naprawdę praktyczne, bo daje dużą elastyczność w zarządzaniu dostępem i minimalizuje ryzyko, że ktoś niepowołany wejdzie tam, gdzie nie powinien. Generalnie, umiejętność zarządzania grupami i ich uprawnieniami jest kluczowa dla administratorów, bo wpływa na bezpieczeństwo i efektywność całego środowiska IT.

Pytanie 18

Jakie oprogramowanie pełni rolę serwera DNS w systemie Linux?

A. CUPS

B. ProFTPD

C. BIND

D. APACHE

CUPS, czyli Common Unix Printing System, to system zarządzania drukowaniem w środowisku Unixowym, który nie ma związku z funkcją rozwiązywania nazw w sieci. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie zadaniami drukarskimi oraz zapewnienie interfejsów do różnych typów drukarek. Dlatego nie jest odpowiedni jako serwer DNS. Z kolei Apache to serwer HTTP, który obsługuje żądania klientów związane z dostępem do stron internetowych. Jego rola jest zgoła inna – koncentruje się na dostarczaniu treści internetowych, a nie na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP. ProFTPD to serwer FTP, który umożliwia przesyłanie plików w sieci, również nie mając nic wspólnego z DNS. Użycie tych terminów w kontekście serwera DNS świadczy o nieporozumieniu w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią te usługi w architekturze sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych aplikacji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie jest zamiennikiem dla funkcji DNS. W praktyce, błąd ten często wynika z pomylenia różnych usług sieciowych, co jest powszechne wśród tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z administracją systemami. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania usługami sieciowymi.

Pytanie 19

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. analogowy na cyfrowy

B. zmienny na stały

C. cyfrowy na analogowy

D. stały na zmienny

Konwerter RAMDAC (Random Access Memory Digital to Analog Converter) jest kluczowym elementem w systemach graficznych, który przekształca sygnały cyfrowe generowane przez procesor graficzny na sygnały analogowe, które mogą być wykorzystywane przez monitor. Proces ten jest niezbędny, ponieważ większość nowoczesnych monitorów i telewizorów korzysta z sygnałów analogowych, takich jak RGB, do wyświetlania obrazu. Konwerter RAMDAC działa na zasadzie próbkowania danych z pamięci RAM i przekształcania ich w odpowiednie napięcia analogowe, które reprezentują różne kolory i jasności pikseli. Przykładem zastosowania RAMDAC jest w komputerach osobistych, gdzie umożliwia on wyświetlanie grafiki 2D i 3D. W praktyce, efektywność RAMDAC jest mierzona przez jego maksymalną rozdzielczość oraz częstotliwość odświeżania, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi wydajności sprzętu graficznego. Dlatego zrozumienie funkcji konwertera RAMDAC jest istotne dla projektantów systemów graficznych oraz dla każdego, kto zajmuje się technologią wizualizacji.

Pytanie 20

Program o nazwie dd, którego przykład zastosowania przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

A. zmianę systemu plików z ext3 na ext4

B. stworzenie obrazu nośnika danych

C. ustawianie interfejsu karty sieciowej

D. utworzenie symbolicznego dowiązania do pliku Linux.iso

Wybór odpowiedzi, która dotyczy dowiązania symbolicznego, nie jest najlepszy. Dowiązania w Linuxie robimy za pomocą polecenia ln z opcją -s, a nie dd. To dowiązanie to taki specjalny plik, który prowadzi nas do innego pliku lub katalogu, co ułatwia życie, ale nie ma nic wspólnego z kopiowaniem danych z urządzenia. Jeśli chodzi o konwersję systemów plików, to musisz wiedzieć, że potrzebujesz innych narzędzi, jak tune2fs czy mkswap. To wszystko bywa skomplikowane i może grozić utratą danych, dlatego warto mieć plan i backupy. Co do konfigurowania kart sieciowych, to używamy narzędzi jak ifconfig czy ip, i to też nie ma nic wspólnego z dd. Możesz się pogubić, gdy chcesz mylić różne narzędzia i ich zastosowania, przez co możesz dojść do nieprawidłowych wniosków na temat tego, co właściwie robi dd.

Pytanie 21

Organizacja zajmująca się normalizacją na świecie, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Otwartej Architektury Systemowej, to

A. EN (European Norm)

B. TIA/EIA (Telecommunicatons Industry Association/ Electronics Industries Association)

C. ISO (International Organization for Standarization)

D. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Enginieers)

Wybór odpowiedzi niezwiązanej z ISO wskazuje na nieporozumienie dotyczące roli, jaką różne organizacje odgrywają w tworzeniu standardów oraz ich zastosowania w praktyce. EN, czyli European Norm, jest normą stosowaną w Europie, ale nie zajmuje się opracowywaniem globalnych standardów, jak ma to miejsce w przypadku ISO. Odpowiedź nawiązująca do IEEE dotyczy organizacji, która koncentruje się głównie na standardach dla elektroniki i technologii informacyjnych, lecz nie jest odpowiedzialna za globalny model referencyjny, takim jak OSI. Z kolei TIA/EIA, chociaż ma swoje znaczenie w zakresie norm dla infrastruktury telekomunikacyjnej, również nie odpowiada za stworzenie modelu OSI. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zakresu działania tych organizacji z ich realnym wpływem na standardy komunikacyjne. Niewłaściwe zrozumienie hierarchii i funkcji tych instytucji prowadzi do błędnych konkluzji, które osłabiają zdolność do efektywnego wykorzystania standardów w praktycznych zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 22

Możliwość weryfikacji poprawności działania pamięci RAM można uzyskać za pomocą programu diagnostycznego

A. CPU-Z

B. Memtest86+

C. S.M.A.R.T

D. GPU-Z

Memtest86+ jest specjalistycznym narzędziem diagnostycznym stworzonym do testowania pamięci RAM w systemach komputerowych. Jego działanie opiera się na wykonywaniu różnych testów, które mają na celu wykrycie błędów w pamięci operacyjnej. Testy te są niezwykle ważne, ponieważ pamięć RAM jest kluczowym komponentem systemu, który ma bezpośredni wpływ na stabilność i wydajność komputera. W przypadku wykrycia błędów, użytkownik może podjąć decyzję o wymianie uszkodzonych modułów pamięci, co może zapobiec problemom z systemem operacyjnym, takimi jak zawieszanie się czy niespodziewane błędy aplikacji. Praktycznie rzecz biorąc, Memtest86+ uruchamiany jest z bootowalnego nośnika USB lub CD, co pozwala na testowanie pamięci przed załadowaniem systemu operacyjnego. W branży komputerowej jest to jedno z najbardziej uznawanych narzędzi do diagnostyki pamięci, co czyni je standardem w przypadku problemów z RAM-em.

Pytanie 23

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. replace.exe

B. convert.exe

C. subst.exe

D. attrib.exe

Odpowiedź 'convert.exe' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia konwersję systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Program 'convert.exe' działa w wierszu poleceń i jest stosunkowo prosty w użyciu, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla administratorów systemu oraz użytkowników domowych. Aby użyć tego narzędzia, wystarczy otworzyć wiersz poleceń z uprawnieniami administratora i wpisać polecenie 'convert D: /FS:NTFS', gdzie 'D:' to litera napędu, który chcemy skonwertować. Przed wykonaniem konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Konwersja z FAT32 do NTFS przynosi wiele korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obsługa większych plików oraz lepsze zarządzanie uprawnieniami i bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że NTFS jest bardziej stabilnym i elastycznym systemem plików, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań w środowiskach, gdzie wymagana jest większa niezawodność i możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do plików.

Pytanie 24

W systemach Windows istnieje możliwość przypisania użytkownika do dowolnej grupy za pomocą panelu

A. lusrmgr

B. fsmgmt

C. services

D. certsrv

Wybór przystawek certsrv, fsmgmt i services jako narzędzi do zarządzania grupami użytkowników w systemach Windows jest niepoprawny z kilku względów. Przede wszystkim przystawka certsrv, która służy do zarządzania certyfikatami w infrastrukturze klucza publicznego, nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem użytkownikami czy grupami. Jej głównym celem jest umożliwienie administracji certyfikatów, co jest zupełnie innym obszarem niż kontrola dostępu do zasobów systemowych. Z kolei przystawka fsmgmt, czyli 'File Share Management', koncentruje się na zarządzaniu udostępnionymi folderami i nie ma funkcji związanych z przypisywaniem użytkowników do grup. Pomocne w obsłudze współdzielonych zasobów, nie zaspokaja potrzeb związanych z zarządzaniem użytkownikami. Ostatnia opcja, przystawka services, służy do zarządzania usługami systemowymi, takimi jak ich uruchamianie czy zatrzymywanie. Dlatego nie ma zastosowania w kontekście przypisywania użytkowników do grup. Typowym błędem, który prowadzi do wyboru tych opcji, jest mylenie różnych aspektów zarządzania systemem operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych przystawek ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania i obniżenia bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 25

/dev/sda: Czas odczytu z pamięci podręcznej: 18100 MB w 2.00 sekundy = 9056.95 MB/sek. Przedstawiony wynik wykonania polecenia systemu Linux jest używany do diagnostyki

A. układu graficznego

B. karty sieciowej

C. dysku twardego

D. pamięci operacyjnej

Odpowiedź dotycząca diagnostyki dysku twardego jest prawidłowa, ponieważ wynik polecenia '/dev/sda: Timing cached reads' odnosi się do wydajności operacji odczytu na poziomie systemu plików. Wartość 18100 MB w 2 sekundy, co odpowiada 9056.95 MB/s, jest wskaźnikiem szybkości, z jaką system operacyjny może odczytać dane z pamięci podręcznej dysku twardego. Tego typu informacje są istotne dla administratorów systemów, którzy chcą monitorować i optymalizować wydajność pamięci masowej. W kontekście praktycznym, można wykorzystać tę diagnozę do identyfikacji problemów z wolnym dostępem do danych, co może wpływać na ogólną wydajność serwerów czy komputerów. Warto również zauważyć, że regularne monitorowanie tych parametrów oraz ich analiza w kontekście obciążenia systemu są zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 26

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 666

B. chmod 533

C. chmod 777

D. chmod 000

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 27

Sieć, w której funkcjonuje komputer o adresie IP 192.168.100.50/28, została podzielona na 4 podsieci. Jakie są poprawne adresy tych podsieci?

A. 192.168.100.48/27; 192.168.100.52/27; 192.168.100.56/27; 192.168.100.58/27

B. 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30

C. 192.168.100.50/28; 192.168.100.52/28; 192.168.100.56/28; 192.168.100.60/28

D. 192.168.100.48/29; 192.168.100.54/29; 192.168.100.56/29; 192.168.100.58/29

Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych błędów koncepcyjnych. Odpowiedzi, które wykorzystują maski /29 lub /27, nie są adekwatne do opisanego problemu, ponieważ nie prowadzą do utworzenia czterech odrębnych podsieci z dostępnego zakresu adresów. W przypadku maski /29, każda z podsieci ma 8 adresów (6 użytecznych dla hostów), co oznacza, że w rezultacie można by utworzyć jedynie dwie podsieci z początkowego zakresu 192.168.100.48/28. Z kolei maska /27, która oferuje 32 adresy (30 użytecznych), również nie odpowiada na potrzebę utworzenia czterech podsieci; zamiast tego, prowadziłaby do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów. Dodatkowo, wszystkie podane odpowiedzi błędnie próbują użyć istniejącego adresu 192.168.100.50/28 jako podstawy do podziału, co jest mylące, ponieważ to prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Kluczowym błędem myślowym jest niezrozumienie, jak właściwie dzielić sieci na mniejsze podsieci, co jest fundamentalną umiejętnością w administracji sieci. Zrozumienie zasad podziału adresów IP oraz efektywnego wykorzystania dostępnych zasobów jest niezmiernie ważne dla inżynierów sieciowych i administratorów, zwłaszcza w kontekście zarządzania dużymi infrastrukturami sieciowymi.

Pytanie 28

Określ, jaki jest rezultat wykonania powyższego polecenia.

netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53

A. Umożliwienie dostępu do portu 53 dla protokołu TCP

B. Blokowanie działania usługi DNS opartej na w protokole TCP

C. Zlikwidowanie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

D. Zaimportowanie konfiguracji zapory sieciowej z folderu in action

Polecenie netsh advfirewall firewall add rule name='Open' dir=in action=deny protocol=TCP localport=53 nie otwiera portu 53 dla protokołu TCP. W rzeczywistości, użycie action=deny oznacza blokowanie, a nie otwieranie portu. Port 53 jest typowo używany przez usługę DNS, która w większości przypadków korzysta z protokołu UDP. Jednakże DNS może również używać TCP, szczególnie w sytuacjach, gdy rozmiar odpowiedzi przekracza limity UDP. W kontekście zarządzania zaporą sieciową, dodanie reguły blokującej ma na celu zabezpieczenia poprzez ograniczenie nieautoryzowanego dostępu. Reguły zapory są stosowane, aby monitorować i kontrolować ruch w sieci. Blokowanie lub ograniczanie dostępu do pewnych usług i protokołów jest powszechną praktyką w bezpieczeństwie sieciowym, mającą na celu minimalizowanie ryzyka ataków. Pomysł na import ustawień zapory z katalogu nie ma związku z przedstawionym poleceniem, które jasno wskazuje na działanie polegające na dodaniu reguły blokującej. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w narzędziach zarządzania siecią oraz ich implikacji. Dobre praktyki nakazują dokładne przestudiowanie i testowanie reguł zapory przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów działania takich poleceń.

Pytanie 29

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo brudne. Jakie środki należy zastosować, aby je wyczyścić?

A. wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku

B. ściereczki nasączonej IPA oraz środka smarującego

C. suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia

D. mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg

Wilgotna ściereczka oraz pianka do czyszczenia plastiku to odpowiedni wybór do konserwacji obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej. Wilgotne ściereczki są zaprojektowane tak, aby skutecznie usuwać kurz, odciski palców oraz inne zanieczyszczenia bez ryzyka zadrapania delikatnych powierzchni. Pianka do czyszczenia plastiku, z drugiej strony, jest specjalnie stworzona do usuwania tłuszczu i zanieczyszczeń organicznych, co czyni ją idealnym produktem do pielęgnacji elektroniki. Wysokiej jakości środki czyszczące nie tylko efektywnie czyszczą, ale także zabezpieczają powierzchnię przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy promieniowanie UV. Przy regularnym czyszczeniu sprzętu fotograficznego, można przedłużyć jego żywotność oraz zapewnić optymalną jakość druku. Warto również pamiętać o stosowaniu tych produktów zgodnie z zaleceniami producenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala uniknąć uszkodzeń. Zachowanie czystości sprzętu wpływa nie tylko na estetykę, ale również na jego funkcjonalność, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 30

Jaką najwyższą liczbę urządzeń można przypisać w sieci z adresacją IPv4 klasy C?

A. 254

B. 2024

C. 65534

D. 126

Odpowiedź 254 jest poprawna, ponieważ w sieci IPv4 klasy C możliwe jest zaadresowanie 256 adresów IP. Klasa C ma zakres adresów od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co oznacza, że ostatni bajt adresu jest używany do identyfikacji hostów. Z tych 256 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieci (w przypadku np. 192.168.1.0) i jeden jako adres rozgłoszeniowy (np. 192.168.1.255). To pozostawia 254 dostępne adresy do użycia dla urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy routery. W praktyce, znajomość tej liczby jest istotna przy projektowaniu małych sieci lokalnych, gdzie klasy C są często wykorzystywane, szczególnie w biurach czy domowych sieciach. Dobrą praktyką jest również korzystanie z DHCP, co umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów IP, a tym samym efektywne zarządzanie dostępnością adresów. Warto także zwrócić uwagę na możliwość korzystania z NAT, co pozwala na wykorzystanie prywatnych adresów IP w sieciach lokalnych, zapewniając jednocześnie komunikację z internetem.

Pytanie 31

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. przetwornik ADC z pamięcią RAM

B. pamięć RAM

C. przetwornik DAC z pamięcią RAM

D. mikroprocesor systemu audio

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 32

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

A. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI

B. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB

C. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1

D. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa ponieważ panel tylny przedstawionej płyty głównej rzeczywiście zawiera 2 porty USB 3.0 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz złącze D-SUB. Porty USB są jednymi z najważniejszych elementów nowoczesnej płyty głównej ponieważ pozwalają na podłączanie szerokiego zakresu urządzeń peryferyjnych od klawiatur i myszek po dyski zewnętrzne i drukarki. USB 3.0 oferuje szybsze prędkości transferu danych sięgające nawet 5 Gb/s co jest szczególnie korzystne dla urządzeń wymagających szybkiego przesyłania danych jak na przykład dyski SSD. Złącze D-SUB znane również jako VGA jest analogowym złączem używanym głównie do podłączania monitorów starszego typu. Pomimo że technologia ta jest już mniej popularna nowoczesne płyty główne nadal oferują takie złącza dla kompatybilności ze starszymi monitorami. Praktycznym zastosowaniem takiego zestawu portów jest możliwość równoczesnego korzystania z innowacyjnych rozwiązań takich jak szybkie nośniki pamięci USB 3.0 oraz starsze urządzenia korzystające z USB 2.0 co czyni płytę wszechstronną i elastyczną w użyciu. Dobór takich interfejsów w płycie głównej jest zgodny z aktualnymi standardami branżowymi zapewniając użytkownikowi szerokie możliwości podłączania urządzeń.

Pytanie 33

GRUB, LILO oraz NTLDR to:

A. oprogramowanie dla dysku sieciowego

B. programy do aktualizacji BIOS-u

C. wersje podstawowego interfejsu sieciowego

D. programy rozruchowe

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że GRUB, LILO i NTLDR są firmware dla dysku sieciowego, jest niepoprawny. Firmware to oprogramowanie umieszczone na sprzęcie, które zapewnia podstawową kontrolę nad urządzeniem. Przykładem może być BIOS lub UEFI, które zarządzają połączeniami z dyskiem, ale nie są odpowiedzialne za rozruch systemu operacyjnego. W odniesieniu do drugiej opcji, aplikacje do aktualizacji BIOS-u są zupełnie inną kategorią oprogramowania, które służy do modyfikacji i poprawy działania samego BIOS-u. Te aplikacje są używane w kontekście naprawy błędów, poprawy wydajności lub dodawania nowych funkcji, ale nie mają nic wspólnego z procesem rozruchu systemów operacyjnych. Trzecia odpowiedź, dotycząca wersji głównego interfejsu sieciowego, również wprowadza w błąd, ponieważ interfejsy sieciowe zajmują się komunikacją w sieci, a nie procesem uruchamiania systemów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych komponentów systemu komputerowego oraz brak zrozumienia roli programów rozruchowych w porównaniu do innych elementów oprogramowania. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami komputerowymi i uniknięcia zamieszania w kwestiach związanych z uruchamianiem i utrzymywaniem systemów operacyjnych.

Pytanie 34

Wynik wykonania polecenia ```ls -l``` w systemie Linux przedstawia poniższy rysunek

A. D

B. C

C. B

D. A

Wynik polecenia ls -l w systemie Linux przedstawia szczegółowe informacje o plikach i katalogach w danym katalogu. Obraz C przedstawia wynik polecenia top które pokazuje procesy działające w systemie a nie pliki co jest zupełnie inną funkcją. Obraz B pokazuje listę plików z minimalnymi informacjami co odpowiadałoby wynikowi polecenia ls bez opcji -l które rozszerza wyjście o szczegółowe dane takie jak prawa dostępu liczba dowiązań właściciel grupa wielkość data i czas modyfikacji oraz nazwa pliku. Jest to nieadekwatne do pełnego wyjścia ls -l. Obraz A przedstawia wynik polecenia free które pokazuje statystyki pamięci RAM i swap a nie listę plików. Typowe nieporozumienia polegają na myleniu poleceń Linuxa które choć mogą wyglądać na podobne w terminologii mają różne zastosowania i są używane do innych zadań. Zrozumienie funkcji każdego polecenia jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemem Linux co jest istotne dla administratorów oraz użytkowników dbających o bezpieczeństwo i wydajność systemu. Właściwe rozpoznawanie komend i ich wyników pozwala na skuteczne wykonywanie zadań administracyjnych i unikanie błędów które mogą prowadzić do problemów w pracy z systemem operacyjnym.

Pytanie 35

Plik ma przypisane uprawnienia: rwxr-xr--. Jakie uprawnienia będzie miał plik po zastosowaniu polecenia chmod 745?

A. r-xrwxr--

B. rwx--xr-x

C. rwxr-xr-x

D. rwxr--r-x

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych interpretacji sposobu działania polecenia chmod oraz znaczenia uprawnień plikowych w systemach UNIX i Linux. Każda z proponowanych opcji nieprawidłowo interpretuje zmiany, które wprowadza kod chmod 745. Ważne jest, aby zrozumieć, że liczby w poleceniu chmod reprezentują uprawnienia w systemie oktalnym, gdzie każda cyfra odpowiada zestawowi uprawnień: 4 dla odczytu (r), 2 dla zapisu (w) i 1 dla wykonywania (x). Możliwości kombinacji tych wartości mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza podczas analizy uprawnień grupy oraz innych użytkowników. Na przykład, odpowiedź 'r-xrwxr--' sugeruje, że grupa ma pełne uprawnienia, co jest sprzeczne z zamysłem polecenia chmod 745, które ogranicza te uprawnienia. Natomiast 'rwx--xr-x' pomija uprawnienia grupy, co również jest niezgodne z zastosowaniem. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie zasady, że zmiana uprawnień dotyczy trzech głównych kategorii: właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Każda z tych grup ma swoje zdefiniowane uprawnienia, które są ściśle kontrolowane przez system. Aby skutecznie zarządzać uprawnieniami, ważne jest dokładne rozumienie oraz praktykowanie koncepcji związanych z bezpieczeństwem systemów, co prowadzi do lepszego zarządzania dostępem do danych i aplikacji. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla każdego administratora systemu oraz użytkownika dbającego o bezpieczeństwo danych.

Pytanie 36

Na ilustracji pokazano tylną część panelu

A. modemu

B. mostu

C. routera

D. koncentratora

Przyjrzyjmy się dlaczego inne opcje są niepoprawne Koncentrator to urządzenie które działa na poziomie warstwy fizycznej modelu OSI i jest znacznie mniej zaawansowane niż router Koncentratory przekazują dane do wszystkich portów co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania pasma i potencjalnych kolizji danych nie posiadają inteligencji do kierowania ruchem jak routery Porty koncentratora nie są oznaczane jako WAN i LAN co wyraźnie różni się od pokazanej konfiguracji Most to z kolei urządzenie pracujące na poziomie warstwy łącza danych które łączy dwie sieci lokalne Praca mostu różni się od routera w tym że nie zarządza on ruchem sieciowym na poziomie IP nie posiada portów WAN i LAN co wskazuje że nie jest to urządzenie widoczne na rysunku Modem służy do modulacji i demodulacji sygnałów umożliwiając połączenie z dostawcą internetu Modemy nie posiadają typowych portów LAN w liczbie kilku jak routery i nie oferują funkcji zarządzania siecią takich jak routing czy NAT W przeciwieństwie do routerów modemy nie mają portów WAN ponieważ one same są punktem dostępu do sieci zewnętrznej Wybór routera jako poprawnej odpowiedzi wynika z jego zdolności do zarządzania ruchem sieciowym i oferowania licznych portów LAN co czyni go centralnym punktem nowoczesnych sieci domowych i biurowych

Pytanie 37

Na ilustracji karta rozszerzeń jest oznaczona numerem

A. 4

B. 7

C. 1

D. 6

Na rysunku karta rozszerzeń oznaczona jest numerem 4 co jest istotne ponieważ identyfikacja i zrozumienie różnych komponentów w komputerze jest kluczowe dla każdego profesjonalisty IT Błędna odpowiedź może wynikać z niezrozumienia funkcji i wyglądu karty rozszerzeń która jest kluczowym elementem umożliwiającym rozbudowę funkcjonalności komputera Karta rozszerzeń różni się od innych komponentów takich jak procesor oznaczony numerem 1 który pełni funkcję przetwarzania danych a nie rozszerzania możliwości systemu Pamięć RAM numer 6 jest odpowiedzialna za tymczasowe przechowywanie danych co również różni się od funkcji karty rozszerzeń która dodaje nowe możliwości do systemu jak obsługa sieci czy dźwięku Zasilacz oznaczony numerem 5 dostarcza energii do wszystkich komponentów ale nie wpływa bezpośrednio na zwiększenie funkcjonalności systemu jak karta rozszerzeń Zrozumienie funkcji każdego z tych elementów pozwala na dokładniejszą diagnostykę i rozbudowę systemów komputerowych co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku IT Właściwa identyfikacja komponentów i ich przeznaczenia jest podstawą zarówno dla efektywnego zarządzania sprzętem jak i wdrażania nowych technologii co jest istotne w kontekście dynamicznego rozwoju technologicznego i rosnących wymagań użytkowników

Pytanie 38

Urządzeniem, które przekształca otrzymane ramki w sygnały przesyłane później w sieci komputerowej, jest

A. punkt dostępowy

B. regenerator sygnału

C. konwerter mediów

D. karta sieciowa

Punkt dostępu to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią lokalną, ale nie przekształca ono ramek na sygnały. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie urządzeniom mobilnym czy laptopom dostępu do sieci, działając jako pośrednik pomiędzy tymi urządzeniami a routerem. Regenerator, z kolei, służy do wzmocnienia i retransmisji sygnałów w sieciach, ale nie przekształca on danych z ramek na sygnały – jego rola jest ograniczona do poprawy jakości transmisji na długich dystansach. Konwerter mediów umożliwia zmianę formatu sygnału, na przykład przekształcanie sygnału elektrycznego na optyczny, ale nie zajmuje się samą interakcją z danymi w postaci ramek. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to pomieszanie ról różnych urządzeń w sieci oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że karta sieciowa jest dedykowana do bezpośredniej interakcji z danymi i ich przetwarzania, co wyróżnia ją spośród innych urządzeń. W kontekście standardów, nie wszystkie wymienione urządzenia są zgodne z protokołem Ethernet, co dodatkowo podkreśla ich różne funkcje w ekosystemie sieciowym.

Pytanie 39

Oprogramowanie, które pozwala na interakcję pomiędzy kartą sieciową a systemem operacyjnym, to

A. middleware

B. sterownik

C. analyzer

D. rozmówca

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące ról różnych typów oprogramowania w kontekście komunikacji sieciowej. Komunikator to aplikacja umożliwiająca użytkownikom wymianę wiadomości w czasie rzeczywistym, ale nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak dane są przesyłane przez kartę sieciową ani jak system operacyjny obsługuje te operacje. Sniffer, z drugiej strony, to narzędzie służące do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, co jest pomocne w diagnostyce i monitorowaniu, ale nie pełni roli pośrednika między sprzętem a systemem. Middleware to oprogramowanie, które łączy różne aplikacje i umożliwia im współpracę, szczególnie w architekturze rozproszonej, ale nie zajmuje się bezpośrednią komunikacją na poziomie sprzętowym. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, to mylenie funkcji urządzeń i oprogramowania. Użytkownicy mogą nie zauważać, że sterownik jest niezbędny do efektywnej komunikacji na poziomie sprzętowym, a inne wymienione opcje nie pełnią tej roli. Zrozumienie, jakie zadania pełnią różne komponenty w systemie, jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów oraz projektowania systemów informatycznych zgodnych z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 40

W systemie Linux do obserwacji działania sieci, urządzeń sieciowych oraz serwerów można zastosować aplikację

A. Nagios

B. Shotwell

C. Basero

D. Dolphin

Basero, Dolphin i Shotwell to aplikacje, które mają różne funkcje, ale żadne z nich nie jest przeznaczone do monitorowania pracy sieci lub urządzeń sieciowych. Basero to program do zarządzania plikami w systemie Linux, który skupia się na ułatwieniu transferu plików między różnymi lokalizacjami, co nie ma związku z monitorowaniem infrastruktury sieciowej. Dolphin to menedżer plików, który oferuje graficzny interfejs użytkownika do zarządzania plikami i folderami, ale również nie posiada funkcji związanych z monitoringiem. Shotwell to natomiast menedżer zdjęć, który umożliwia organizację, edycję i udostępnianie zdjęć, co czyni go całkowicie nieodpowiednim narzędziem w kontekście monitorowania infrastruktury IT. Takie błędne zrozumienie funkcji tych programów często wynika z nieznajomości ich specyfiki oraz braku wiedzy na temat narzędzi do monitorowania. Aby skutecznie zarządzać siecią i serwerami, kluczowe jest zrozumienie, że programy dedykowane do monitorowania, takie jak Nagios, oferują zaawansowane możliwości analizy i raportowania, których brak w wymienionych aplikacjach. Właściwe podejście do wyboru narzędzi monitorujących powinno opierać się na ich funkcjonalności oraz zgodności z wymaganiami infrastruktury IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej