Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 12:43
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 12:53

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie są maksymalne parametry czasowe oraz zakres temperatury do przechowywania panierowanych produktów mięsnych?

A. 6 godzin, temperatura od 8 do 12 stopni C
B. 12 godzin, temperatura od 8 do 12 stopni C
C. 6 godzin, temperatura od 0 do 4 stopni C
D. 12 godzin, temperatura od 0 do 4 stopni C
Odpowiedź 6 godzin w temperaturze od 0 do 4 stopni C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami przechowywania żywności, mięso i jego przetwory powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii patogennych. W temperaturze 0-4 stopni C, procesy psucia się żywności są znacząco spowolnione, co jest szczególnie istotne w przypadku panierowanych półproduktów mięsnych, które są bardziej podatne na działanie mikroorganizmów. Na przykład, przestrzeganie tych warunków w restauracjach i zakładach gastronomicznych pozwala na zapewnienie wysokiej jakości produktów i bezpieczeństwa żywności. Zaleca się również, aby czas przechowywania nie przekraczał 6 godzin w tych warunkach, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. W praktyce, ciągłe monitorowanie temperatury w chłodziarkach oraz stosowanie odpowiednich termometrów do kontrolowania temperatury są kluczowe w zapewnieniu zgodności z tymi wymaganiami.
Pytanie 2

Kluczowym elementem efektywności łańcucha chłodniczego jest

A. stopniowe zamrażanie produktów na początku łańcucha do minus 20°C
B. zachowanie ciągłości prawidłowej temperatury
C. niskie temperatury w poszczególnych jego segmentach
D. zamrożenie produktów na początku łańcucha do minus 40°C
Utrzymanie odpowiedniej temperatury w łańcuchu chłodniczym to mega ważna sprawa, jeśli chodzi o jakość i bezpieczeństwo jedzenia. Zaczyna się od zbiorów, przez transport, aż po magazynowanie – cała ta procedura wymaga, żeby temperatura była ciągle na odpowiednim poziomie, bo inaczej może się zdarzyć, że mikroby zaczną się rozwijać, a produkty stracą na jakości. W praktyce oznacza to, że każdy element łańcucha, jak samochody dostawcze, magazyny czy urządzenia chłodnicze, muszą być przystosowane do tego, żeby monitorować i regulować temperaturę. Fajnym rozwiązaniem jest użycie systemów, które na bieżąco kontrolują temperaturę, bo wtedy można szybko zareagować, jak coś jest nie tak. Zgodnie z normą HACCP, trzeba wprowadzić procedury dotyczące ciągłego pomiaru temperatury i prowadzenia dokumentacji, żeby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Ostatecznie, właściwe przechowywanie i transportowanie jedzenia w odpowiednich warunkach termicznych to kluczowy element, nie tylko dla zdrowia ludzi, ale także dla zachowania jakości i trwałości produktów.
Pytanie 3

Kawa serwowana w szerokich filiżankach z uchwytem, tworząca z ciepłym mlekiem trójwarstwowy napój, to kawa

A. espresso
B. po brazylijsku
C. latte
D. po arabsku
Kawa latte to popularny napój kawowy, który powstaje z połączenia espresso z gorącym mlekiem oraz pianką mleczną. Charakteryzuje się wyraźnym podziałem na trzy warstwy: na spodzie znajduje się espresso, następnie mleko, a na wierzchu delikatna pianka mleczna. Takie podanie kawy jest estetyczne i przyciąga wzrok, co sprawia, że latte stało się ulubionym wyborem wielu koneserów kawy. Przygotowanie latte wymaga umiejętności spienienia mleka, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i smaku. Zgodnie z dobrymi praktykami baristycznymi, mleko powinno być podgrzewane do temperatury około 60-65°C, aby zachować jego naturalny słodki smak, a jednocześnie nie doprowadzić do jego przypalenia. Używanie odpowiednich narzędzi, takich jak dzbanek do spieniania, a także znajomość technik wytwarzania latte art, może znacznie poprawić jakość serwowanej kawy.
Pytanie 4

Podczas zagęszczania zupy przy użyciu zasmażki

A. tłuszcz występuje w emulsji
B. białko ulega koagulacji
C. błonnik staje się rozpuszczalny
D. skrobia się rozklei
Podczas zagęszczania zupy podprawą zacieraną, kluczowym procesem jest rozklejanie się skrobi. Skrobia, będąca polisacharydem, ma zdolność do absorbowania wody i pęcznienia, co prowadzi do jej rozklejenia. Gdy skrobia jest poddawana działaniu wysokiej temperatury, następuje jej gelatinizacja, co oznacza, że ziarna skrobi pękają, uwalniając amylozę i amylopektynę do płynu. Dzięki temu zupa staje się bardziej gęsta i kremowa. W kuchniach profesjonalnych, skrobia jest często stosowana w formie mąki lub jako skrobia kukurydziana, a jej odpowiednie stosowanie może znacznie poprawić konsystencję potraw. Warto również zauważyć, że kontrola temperatury i czasu gotowania jest kluczowa, aby uniknąć przegotowania, które może prowadzić do niepożądanej konsystencji. Zastosowanie skrobi w zagęszczaniu zup jest zgodne z branżowymi standardami kulinarnymi, które promują używanie naturalnych składników do uzyskania pożądanych efektów teksturalnych.
Pytanie 5

Jaja po dezynfekcji powinny być przechowywane

A. w lodówce w czystej misce
B. na regale w kuchni w czystej misce
C. na regale w kuchni w wytłaczarkach
D. w lodówce w wytłaczarkach
Trzymanie zdezynfekowanych jaj na regale w kuchni, nawet w jakiejś wytłaczarce, czy czystej misce, to pomysł, który może nie być najlepszy. Regał w kuchni często nie zapewnia odpowiedniej temperatury, a to sprzyja rozwojowi bakterii. Jaja to produkty, które szybko się psują, więc, jak je trzymasz w temperaturze pokojowej, to idealne warunki dla drobnoustrojów. Wytłaczarki mogą chronić jaja przed uszkodzeniem, ale nie zapewniają wentylacji ani kontroli temperatury, co jest ważne, by jaja były świeże. Dodatkowo, trzymanie ich w miejscach narażonych na zanieczyszczenia, jak kurz czy inne jedzenie, zwiększa ryzyko, że się popsują. Nawet czyste miski na regale nie chronią przed wpływami z zewnątrz. Według standardów bezpieczeństwa żywności, jaja powinny być trzymane tak, żeby miały jak najmniejszy kontakt z innymi produktami i w odpowiedniej temperaturze. Jak się tego nie przestrzega, to jaja mogą się szybko psuć, a nawet mogą być zagrożeniem zdrowotnym, jak zatrucia pokarmowe.
Pytanie 6

W zależności od sposobu podawania, wina można klasyfikować na:

A. wyborowe, gatunkowe, luksusowe
B. wytrawne, półwytrawne, półsłodkie
C. lekkie, słabe, mocne
D. stołowe, deserowe, likierowe
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się różne nieścisłości dotyczące klasyfikacji win. Przykład pierwszej z wymienionych opcji wskazuje na kategoryzację win w oparciu o ich moc, co jest mylne w kontekście konsumpcji. Wina lekkie, słabe i mocne to określenia skupiające się na zawartości alkoholu, a nie na ich przeznaczeniu przy stole, co ogranicza praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji. Kolejny błąd polega na myleniu terminów wyborowe, gatunkowe i luksusowe, które koncentrują się na jakości i cenie win, a nie na ich funkcjonalności w kontekście posiłków. Wina wytrawne, półwytrawne i półsłodkie odnoszą się do poziomu słodyczy, co znowu nie odpowiada na pytanie o konsumpcję. Tego rodzaju klasyfikacje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają one, jak i kiedy wina są spożywane. W praktyce, ważne jest, aby rozumieć, że skuteczna ocena win wymaga uwzględnienia ich funkcji w posiłku oraz interakcji z jedzeniem, co jest kluczowe dla pełnego doświadczenia kulinarnego.
Pytanie 7

Jakie dania powinno się serwować do pieczonego indyka?

A. frytki oraz sałatka po polsku
B. puree z grochu oraz szpinak podsmażany
C. kopytka i duszona kapusta
D. kasza gryczana oraz brokuły ugotowane
Puree z grochu i szpinak zasmażany, kopytka z kapustą zasmażaną oraz kasza gryczana z brokułami z wody to zestawy, które niekoniecznie będą dobrze komponować się z pieczonym indykiem. W pierwszym przypadku, puree z grochu, mimo że ma swoje walory, nie do końca harmonizuje z wyrazistym smakiem indyka. Dodatkowo, szpinak zasmażany może przytłaczać delikatność mięsa, co prowadzi do braku równowagi w potrawie. Kopytka z kapustą zasmażaną, chociaż stanowią typowo polski zestaw, są bardziej kaloryczne i cięższe, co może być problematyczne dla osób preferujących lżejsze dania. Kasza gryczana, choć jest smaczną i zdrową opcją, w połączeniu z brokułami z wody tworzy zbyt monotonną kompozycję, która nie podkreśla walorów pieczonego indyka. Zastosowanie tych dodatków może być wynikiem błędnych założeń dotyczących łączenia smaków i tekstur. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy składnik potrawy powinien uzupełniać się nawzajem, a nie konkurować ze sobą. Dlatego tak ważne jest dostosowanie wyboru dodatków do głównego składnika, w tym przypadku do indyka, aby stworzyć zharmonizowane i smakowite danie.
Pytanie 8

W zamieszczonym wykazie składników na pierogi leniwe w miejsce znaku zapytania należy dobrać

Składniki pierogów leniwych
?
Ugotowane ziemniaki
Mąka pszenna
Jaja
Sól

A. ser twarogowy.
B. ser podpuszczkowy.
C. śmietanę.
D. masło.
Ser twarogowy jest kluczowym składnikiem pierogów leniwym, które są popularnym daniem kuchni polskiej. To miękkie, łatwe do przygotowania danie zawiera w swoim składzie również jaja, mąkę pszenną oraz ugotowane ziemniaki, jednak to właśnie ser twarogowy nadaje im charakterystyczny smak i konsystencję. W praktyce, ser twarogowy można wykorzystać zarówno w wersji tłustej, jak i chudej, co pozwala na dostosowanie potrawy do indywidualnych preferencji dietetycznych. W procesie przygotowania, ser należy dokładnie rozgnieść i połączyć z pozostałymi składnikami, co zapewnia uzyskanie gładkiej masy. Warto także pamiętać, że ser twarogowy jest źródłem białka oraz wapnia, co czyni go nie tylko smacznym, ale i zdrowym składnikiem. Wiele przepisów zaleca użycie świeżego twarogu, co wpływa na jakość i smak potrawy. Stosowanie serów o wysokiej jakości jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na jakość składników. Prawidłowe przygotowanie pierogów leniwych z serem twarogowym stanowi przykład doskonałej harmonii tradycji kulinarnej z nowoczesnym podejściem do zdrowego odżywiania.
Pytanie 9

Osoba z działu ekspedycji, która zraniła się w palec i kontynuuje wydawanie potraw, stwarza ryzyko

A. mikrobiologiczne
B. fizyczne
C. chemiczne
D. toksyczne
Odpowiedź 'mikrobiologiczne' jest prawidłowa, ponieważ skaleczenie pracownika ekspedycji w palec może prowadzić do wprowadzenia patogenów, takich jak bakterie czy wirusy, do żywności. W branży gastronomicznej, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest minimalizowanie ryzyka zakażeń mikrobiologicznych. Wydawanie potraw przez osobę z raną na dłoni nie tylko zagraża zdrowiu konsumentów, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstwa. Przykładem może być zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, które przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną żywnością. W praktyce, każda osoba pracująca w kuchni powinna być świadoma zasad higieny osobistej i natychmiast zgłaszać wszelkie skaleczenia, a następnie na czas leczenia zrezygnować z kontaktu z żywnością, aby uniknąć ryzyka zakażeń. Poprawne postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 10

Jaki składnik należy wpisać w miejsce oznaczone symbolem X w tabeli, aby można go było użyć do przygotowania fasolki po bretońsku?

Fasolka po bretońsku
Fasola biała
X
Smalec
Cebula
Koncentrat pomidorowy 30%
Mąka pszenna
Przyprawy

A. Kiełbasa.
B. Cukinia.
C. Pieczarki.
D. Wołowina.
Kiełbasa jest kluczowym składnikiem fasolki po bretońsku, ponieważ wprowadza charakterystyczny smak i aromat, które są istotne dla tej potrawy. Fasolka po bretońsku to tradycyjne danie kuchni polskiej, które wykorzystuje białą fasolę jako bazę. Kiełbasa, często wędzona lub parzona, wzbogaca danie o białko oraz tłuszcze, które są niezbędne do uzyskania pełnowartościowego posiłku. W praktyce, dobór kiełbasy do tego dania jest istotny - warto wybierać kiełbasy o intensywnym smaku, aby podkreślić walory smakowe potrawy. Warto również pamiętać, że dobór odpowiednich przypraw, takich jak majeranek czy czosnek, może dodatkowo wzbogacić smak fasolki. Zastosowanie kiełbasy w fasolce po bretońsku jest zgodne z praktykami kulinarnymi, gdzie połączenie mięsa z warzywami tworzy harmonijną całość, zapewniając jednocześnie smakowitość i wartość odżywczą potrawy.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Z mielonej masy mięsnej uformować kulki, obtoczyć je w mące i gotować w wywarze z warzyw przez kilka minut – to fragment przepisu, który dotyczy przygotowania

A. klopsów
B. zrazów
C. pulpetów
D. klopsików
Odpowiedzi klopsów i klopsików są mylone z pulpetami, ponieważ obie te potrawy mają podobną bazę przygotowania, jednak różnią się istotnymi detalami. Klopsy to zazwyczaj większe kawałki mięsa, które są formowane i następnie pieczone lub smażone. Proces ich przygotowania często nie obejmuje gotowania w wywarze, co jest kluczowe dla pulpetów, które zyskują smak i soczystość dzięki temu etapowi. Zraz to z kolei zupełnie inny typ potrawy, polegający na nadziewaniu cienkich plastrów mięsa. Zrazy są często duszone w sosie, co również różni się od metody gotowania pulpetów. Typowym błędem jest mylenie małych form mięsnych, jak klopsiki, z pulpetami, ponieważ klopsiki mogą być smażone na patelni lub pieczone, a ich przygotowanie niekoniecznie wymaga gotowania w wywarze. W kontekście przygotowania potraw mięsnych, istotne jest zrozumienie różnic w technikach gotowania oraz w zastosowaniu poszczególnych składników. Warto również zauważyć, że w kulinariach często nadawane są różne nazwy tym samym potrawom, co może prowadzić do zamieszania. Wiedza na temat klasyfikacji potraw oraz ich technik przygotowania jest kluczowa w gastronomii i pozwala na świadome podejmowanie decyzji w kuchni.
Pytanie 14

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować do przygotowania "Pstrąga na niebiesko"?

A. Gotowanie w wodzie
B. Tradycyjne smażenie
C. Opalanie na grillu
D. Pieczenie
Gotowanie w wodzie jest kluczową techniką obróbki cieplnej stosowaną w przygotowywaniu pstrąga na niebiesko, która polega na delikatnym gotowaniu ryby w wodzie z dodatkiem octu. Ten sposób gotowania, znany jako 'gotowanie w bulionie', pozwala na zachowanie naturalnego smaku ryby oraz jej delikatnej konsystencji. Proces ten wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć przegotowania, co mogłoby spowodować, że pstrąg stanie się suchy i twardy. W trakcie gotowania następuje denaturacja białek, co sprawia, że ryba nabiera charakterystycznego niebieskiego koloru. Warto dodać, że ten sposób przyrządzania ryb jest powszechnie stosowany w kuchni francuskiej, gdzie dbałość o jakość składników i technikę przygotowania ma kluczowe znaczenie. W praktyce, pstrąg na niebiesko często podawany jest z dodatkami takimi jak ziemniaki, świeże zioła oraz sosy na bazie cytryny, co podkreśla jego subtelny smak oraz aromat. Technika ta jest również zgodna z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ minimalizuje użycie tłuszczu, co czyni potrawę lżejszą i bardziej dietetyczną.
Pytanie 15

Do tłuszczów pochodzenia zwierzęcego można zaliczyć

A. oliwę oraz słoninę
B. margarynę oraz łój
C. masło i sadło
D. smalec oraz olej
Wybór margaryny i łoju jako tłuszczów zwierzęcych to trochę błąd, bo margaryna to głównie oleje roślinne i czasami ma tłuszcze nasycone czy trans, a to nie jest zdrowe. Łój, mimo że jest tłuszczem zwierzęcym, nie jest za bardzo używany w kuchni, bo jego smak nie każdemu odpowiada, a kiedyś był bardziej w przemyśle, a nie w domowych potrawach. Oliwa z oliwek to już zupełnie inna bajka, bo jest roślinna i nie ma nic wspólnego z tłuszczami zwierzęcymi. Słonina to tłuszcz wieprzowy, ale nie jest tak popularna jak masło czy sadło. Myśląc o tłuszczach zwierzęcych, ważne jest, żeby je odróżniać od roślinnych czy przetworzonych, bo to klucz do zdrowego żywienia. Jak zrobisz błąd w klasyfikacji, to możesz niechcący wprowadzić do diety niezdrowe tłuszcze, co jest sprzeczne z tym, co mówią dietetycy o jedzeniu naturalnych składników. Zrozumienie tych różnic naprawdę ma znaczenie dla tworzenia zdrowych nawyków żywieniowych.
Pytanie 16

Jakiego rodzaju obuwie powinien nosić pracownik zatrudniony w obieralni warzyw?

A. z wkładką ortopedyczną
B. ze skóry
C. z materiałów tekstylnych
D. gumowe
Gumowe buty są idealnym wyborem dla pracowników zatrudnionych w obieralni warzyw ze względu na ich właściwości ochronne oraz łatwość w utrzymaniu czystości. W środowisku, gdzie obierane są warzywa, często występuje woda, sok oraz inne substancje, które mogą być śliskie i niebezpieczne. Gumowe obuwie zapewnia doskonałą przyczepność, co zmniejsza ryzyko poślizgnięć. Dodatkowo, gumowe buty są wodoodporne, co chroni stopy pracowników przed kontaktem z wodą i innymi płynami, co może prowadzić do niewygody, a w dłuższej perspektywie do problemów zdrowotnych, takich jak grzybice czy odparzenia. Przykładem zastosowania mogą być systemy HACCP, które podkreślają znaczenie higieny w obszarach, gdzie przetwarzane są produkty spożywcze. Wybór odpowiedniego obuwia, takiego jak gumowe, wpisuje się w te standardy, zapewniając bezpieczeństwo i komfort pracy.
Pytanie 17

Jakie artykuły spożywcze nie powinny być składowane w pomieszczeniach w temperaturze od 10 °C do 14 °C oraz przy wilgotności względnej 60%?

A. Koncentratów
B. Pieczywa
C. Ziemniaków
D. Cukru
Koncentraty, pieczywo i cukier to produkty o zupełnie innych wymaganiach dotyczących przechowywania. Koncentraty, takie jak sosy i zupy w proszku, mogą być przechowywane w temperaturach od 10 °C do 14 °C bez większego ryzyka utraty jakości. Ich stabilność w takich warunkach wynika z niskiej zawartości wody oraz braku wrażliwości na wilgoć, co sprawia, że nie są podatne na rozwój pleśni czy bakterii w typowych warunkach magazynowych. Pieczywo, chociaż wrażliwe na wilgoć, można przechowywać w nieco wyższej temperaturze, jednak jego trwałość w takich warunkach jest ograniczona i najlepiej spożyć je w krótkim czasie. Cukier, jako substancja higroskopijna, również może być przechowywany w takich warunkach, a jego trwałość jest praktycznie nieograniczona, jeżeli jest odpowiednio zabezpieczony przed wilgocią. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie produkty spożywcze wymagają takich samych warunków przechowywania. Przechowywanie ich w niewłaściwych warunkach może prowadzić do pogorszenia ich jakości i bezpieczeństwa konsumpcji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyficznych potrzeb każdego rodzaju produktu, co pozwoli na ich odpowiednie składowanie i wykorzystanie. Właściwe zarządzanie warunkami przechowywania jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności w branży spożywczej.
Pytanie 18

Podczas wystawnej kolacji jako aperitif powinno się serwować wino

A. wytrawne
B. półsłodkie
C. słodkie
D. deserowe
Wytrawne wino jest idealnym wyborem jako aperitif, ponieważ pobudza apetyt i doskonale wprowadza w atmosferę posiłku. Wytrawne wina mają niską zawartość cukru, co sprawia, że są mniej słodkie i bardziej orzeźwiające. Ich kwasowość oraz różnorodność aromatów, takich jak cytrusy, jabłka czy zioła, sprawiają, że skutecznie otwierają podniebienie na nadchodzące smaki. Przykłady wytrawnych win, które można serwować jako aperitif to Sauvignon Blanc, Pinot Grigio czy też Chardonnay. Dobrą praktyką jest również dobieranie win do charakteru kolacji; na przykład, wina białe doskonale komponują się z rybami i owocami morza, podczas gdy wytrawne wina czerwone mogą być podawane przed daniami mięsnymi. Przygotowując aperitif, warto także pamiętać o temperaturze serwowania, która powinna być niższa dla białych win, podnosząc ich świeżość i owocowość, co jest szczególnie ważne w kontekście uroczystych kolacji.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jak określa się danie przygotowane z ugotowanych, rozgniecionych ziemniaków z dodatkiem mleka i masła?

A. Ziemniaki delfina
B. Ziemniaki z wody
C. Ziemniaki księżnej
D. Ziemniaki puree
Ziemniaki puree to potrawa, która powstaje poprzez gotowanie ziemniaków, a następnie ich utłuczenie z dodatkiem mleka i masła. Taki sposób przygotowania sprawia, że danie jest gładkie, kremowe i aksamitne w konsystencji. Ziemniaki puree są popularnym dodatkiem w wielu kuchniach świata, szczególnie w Europie i Ameryce Północnej. W zastosowaniach kulinarnych puree ziemniaczane doskonale komponuje się z różnymi sosami, mięsem, a także jako komponent zapiekanek. Warto również zaznaczyć, że technika przygotowywania puree z ziemniaków może obejmować różne metody gotowania, takie jak gotowanie na parze, co pozwala zachować więcej składników odżywczych. W gastronomii standardem jest, aby puree miało odpowiednią teksturę i smak, co można osiągnąć przez właściwe dobranie proporcji masła i mleka, a także odpowiednią obróbkę mechaniczną. Dobre praktyki kulinarne zalecają, aby ziemniaki były świeże i najwyższej jakości, co wpływa na ostateczny smak potrawy.
Pytanie 21

Podejmując działania w celu udzielenia pierwszej pomocy osobie z krwawieniem z nosa, należy

A. przechylić głowę poszkodowanego do tyłu
B. ustawić poszkodowanego w pozycji bezpiecznej
C. unosić nogi poszkodowanego w górę
D. pochylić głowę poszkodowanego do przodu
Pochylenie głowy poszkodowanego do przodu jest kluczowym działaniem w przypadku krwawienia z nosa, ponieważ pozwala na swobodne odpływanie krwi, co minimalizuje ryzyko zadławienia się krwią. W takiej pozycji krew spływa na zewnątrz, a nie w stronę gardła, co jest istotne ze względów bezpieczeństwa. Dodatkowo, należy ucisnąć nozdrza blisko podstawy nosa, co pomaga w zatrzymaniu krwawienia. Warto pamiętać, że krwawienie z nosa najczęściej nie jest groźne i można je skutecznie kontrolować, jednak jeśli krwawienie nie ustaje, poszkodowany powinien być niezwłocznie przewieziony do placówki medycznej. Udzielając pierwszej pomocy, ważne jest także, aby nie podnosić nóg poszkodowanego, gdyż ta technika może zwiększyć ciśnienie krwi w górnej części ciała i pogorszyć sytuację. Pamiętajmy, że prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach opiera się na zasadach pierwszej pomocy i wiedzy na temat anatomii człowieka.
Pytanie 22

Jakie warzywo powinno być gotowane w niewielkiej ilości wody z dodatkiem tłuszczu?

A. Pasternak
B. Brokuł
C. Fasolę
D. Marchew
Brokuł, pasternak i fasola to warzywa, które wymagają nieco innego podejścia podczas gotowania. Brokuł, na przykład, najlepiej gotować na parze lub blanszować, aby zachować jego chrupkość i intensywny zielony kolor. Gotowanie go w dużej ilości wody prowadzi do utraty cennych składników odżywczych, zwłaszcza witamin z grupy B oraz witaminy C, które są wrażliwe na wysokie temperatury i obecność wody. Pasternak, z drugiej strony, jest warzywem korzeniowym, które dobrze absorbuje smaki, więc zazwyczaj dusimy go w większej ilości płynu lub gotujemy razem z innymi składnikami, aby wzbogacić potrawę o jego słodkawy smak. Fasola wymaga namaczania oraz długiego gotowania w dużej ilości wody, co jest niezbędne, aby strąki zmiękły i stały się jadalne. Często gotuje się ją również z dodatkiem tłuszczu, jednak w inny sposób niż marchew. Zastosowanie niewłaściwych technik gotowania może prowadzić do niedostatecznego wydobycia smaków oraz zmniejszenia wartości odżywczych, co jest typowym błędem myślowym, wynikającym z braku zrozumienia specyfiki każdego warzywa.
Pytanie 23

Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Surowce/ półproduktyIlość
ziemniaki1700g
cebula100g
mąka pszenna50g
jaja2 szt.
olej150g
cukier150g
sóldo smaku

A. Placki ziemniaczane.
B. Ziemniaki faszerowane.
C. Bliny ziemniaczane.
D. Pyzy ziemniaczane.
Placki ziemniaczane to potrawa, która doskonale wpisuje się w podane składniki, takie jak ziemniaki, cebula, mąka pszenna, jaja, olej, cukier i sól. Są one tradycyjnym daniem, które można przygotować na wiele sposobów, ale podstawowy przepis opiera się na wymienionych surowcach. Ziemniaki stanowią bazę, a ich odpowiednie utarcie pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Cebula dodaje smaku i aromatu, a mąka pszenna działa jako spoiwo, które pełni kluczową rolę w utrzymaniu formy placków podczas smażenia. Jaja są niezbędne do nadania plackom lekkości, a olej zapewnia odpowiednią temperaturę oraz chrupkość podczas smażenia. Cukier i sól regulują smak dania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, gdzie balans smakowy jest kluczowy. Przygotowując placki ziemniaczane, możemy je serwować z różnymi dodatkami, takimi jak śmietana czy sosy, co czyni je wszechstronnym daniem.
Pytanie 24

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. pasteryzacja
B. dymienie
C. solenie
D. fermentacja
Kiszenie, wędzenie i peklowanie to metody utrwalania żywności, które opierają się na innych zasadach chemicznych i biologicznych niż pasteryzacja. Kiszenie to proces fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry zawarte w warzywach w kwas mlekowy. Choć skutkuje to zwiększeniem trwałości żywności, jest to proces biologiczny, a nie fizyczny. Wędzenie, z kolei, polega na poddawaniu żywności działaniu dymu z palonego drewna, co nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również działa antybakteryjnie dzięki substancjom chemicznym zawartym w dymie. Peklowanie to proces, w którym mięso poddawane jest działaniu soli oraz często azotanów, co pozwala na konserwację produktów mięsnych, ale jest również metodą chemiczną. Wartościowe jest zrozumienie, że metody te, mimo że skuteczne, nie eliminują drobnoustrojów w ten sam sposób jak pasteryzacja, co czyni pasteryzację skuteczniejszą w zapewnieniu mikrobiologicznego bezpieczeństwa żywności. Efektywnie zrozumiane, różnice między tymi metodami pomagają w dokonywaniu świadomych wyborów w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności.
Pytanie 25

Przed pieczeniem do sufletu jabłkowego wykonanego z przetartych jabłek, które zostały podsmażone z cukrem, należy dodać

A. proszek do pieczenia
B. pianę z białek
C. sodę
D. drożdże
Dodawanie proszku do pieczenia, sody czy drożdży do sufletu jabłkowego jest nieodpowiednie z kilku powodów. Proszek do pieczenia i soda są składnikami, które działają jako środki spulchniające, jednak ich zastosowanie w sufletach, które z definicji muszą być lekkie i delikatne, prowadzi do uzyskania niepożądanej struktury. Środki te generują dwutlenek węgla, który powoduje szybkie wzrosty, ale w przypadku sufletów, które polegają na ubitych białkach jako głównym źródle spulchnienia, mogą one zakłócać równowagę. Użycie proszku do pieczenia lub sody może spowodować, że powierzchnia sufletu nie będzie miała pożądanej, gładkiej tekstury. Co więcej, drożdże są mikroskopijnymi organizmami, które fermentują i powodują wzrost ciasta, ale w sufletach ich zastosowanie jest całkowicie nieodpowiednie, ponieważ suflet powinien być pieczony w temperaturze, która nie sprzyja procesowi fermentacji. Istotne jest, aby zrozumieć, że suflet nie powinien mieć dodatków, które wprowadzą do jego struktury niepożądane zmiany. W rezultacie, błędne podejście do stosowania tych składników może prowadzić do nietypowych efektów, takich jak opadanie sufletu po wyjęciu z pieca oraz nieapetyczny wygląd, co z kolei wpływa na ogólne wrażenia smakowe potrawy.
Pytanie 26

Jeśli wartość surowców niezbędnych do przygotowania 150 obiadów wynosi 1500 zł, a narzut to 50 %, to jaka jest cena gastronomiczna netto jednego obiadu?

A. 100 zł
B. 150 zł
C. 10 zł
D. 15 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednego zestawu obiadowego, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jeden zestaw. Skoro koszt surowców na 150 zestawów wynosi 1500 zł, to koszt surowców na jeden zestaw wynosi 1500 zł / 150 = 10 zł. Następnie, uwzględniając marżę na poziomie 50%, musimy obliczyć cenę gastronomiczną netto, która wynosi: Koszt surowców + Marża = 10 zł + (50% z 10 zł). Marża wynosi 5 zł, więc cena gastronomiczna netto jednego zestawu to 10 zł + 5 zł = 15 zł. W branży gastronomicznej, umiejętność właściwego ustalania ceny to kluczowy aspekt zarządzania, ponieważ pozwala na pokrycie kosztów oraz osiągnięcie zysku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ustalanie cen w restauracji, gdzie każdy zestaw musi być wyceniony tak, aby uwzględniał wszystkie koszty i marże, co w efekcie przyczynia się do długoterminowej rentowności lokalu.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż maksymalny czas przechowywania pasternaka w chłodni.

Grupa warzywCzas przechowywania w chłodni
A.Liściowe2 tygodnie
B.Owocowe5 tygodni
C.Cebulowe6 miesięcy
D.Korzeniowe8 miesięcy

A. D.
B. C.
C. A.
D. B.
Prawidłowa odpowiedź to D, ponieważ pasternak, będący warzywem korzeniowym, ma określony maksymalny czas przechowywania w chłodni. Z danych zawartych w tabeli wynika, że warzywa korzeniowe, do których należy pasternak, mogą być przechowywane do 8 miesięcy w odpowiednich warunkach. W praktyce, skuteczne przechowywanie pasternaka wymaga przestrzegania standardów dotyczących temperatury i wilgotności. Optymalna temperatura dla przechowywania warzyw korzeniowych wynosi od 0 do 4°C, co minimalizuje straty jakości i wydłuża czas przydatności do spożycia. Regularne monitorowanie warunków przechowywania oraz odpowiednie pakowanie, na przykład w siatkach lub skrzynkach, sprzyja utrzymaniu jakości pasternaka przez dłuższy czas. Wiedza o maksymalnym czasie przechowywania warzyw korzeniowych jest kluczowa dla producentów i dystrybutorów w celu optymalizacji procesów logistycznych oraz minimalizacji strat.
Pytanie 29

Jakiemu z wymienionych procesów podlega skrobia podczas przygotowywania zasmażki?

A. Pęcznienia
B. Kleikowania
C. Dekstrynizacji
D. Retrogradacji
Wybór innych opcji, takich jak retrogradacja, kleikowanie czy pęcznienie, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów, które zachodzą w skrobi podczas jej przetwarzania. Retrogradacja skrobi to zjawisko, które występuje w procesie, kiedy to schłodzona skrobia po ugotowaniu zaczyna ponownie tworzyć wiązania między cząsteczkami, co prowadzi do powstawania krystalicznych struktur. Ten proces jest bardziej związany z utwardzaniem po ugotowaniu i nie odnosi się do etapu tworzenia zasmażki. Kleikowanie to natomiast proces, w którym skrobia wchłania wodę i zwiększa swoją objętość, tworząc gęstą masę. Jest to istotny proces, ale nie jest on kluczowy przy przygotowaniu zasmażki, ponieważ zasmażka odnosi się głównie do procesów termicznych prowadzących do dekstrynizacji. Pęcznienie, choć związane z wchłanianiem wody przez skrobię, nie jest głównym zjawiskiem zachodzącym podczas podgrzewania skrobi do zasmażki, a raczej efektem wstępnym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych odpowiedzi, opierają się na myleniu różnych procesów przetwarzania skrobi. Kluczowe jest zrozumienie, że dekstrynizacja jako proces chemiczny jest niezbędna, by osiągnąć pożądany efekt w przygotowywaniu zasmażek, a inne wymienione procesy mają miejsce w innych kontekstach i nie odzwierciedlają rzeczywistych zmian chemicznych zachodzących w skrobi w trakcie tego konkretnego etapu kulinarnego.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W zakładzie gastronomicznym magazyn podręczny powinien być usytuowany w części

A. magazynowej
B. ekspedycyjnej
C. administracyjnej
D. produkcyjnej
Odpowiedź 'produkcyjnej' jest prawidłowa, ponieważ magazyn podręczny w zakładzie gastronomicznym jest kluczowym elementem zapewniającym efektywny proces produkcji. Magazyn ten powinien znajdować się w bliskiej odległości od obszaru produkcji, co umożliwia szybki dostęp do składników i materiałów potrzebnych do przygotowania potraw. Przykładowo, w kuchni restauracyjnej, gdzie czas przygotowania dań ma kluczowe znaczenie, magazyn podręczny pozwala na błyskawiczne uzupełnianie potrzebnych produktów, co wpływa na efektywność operacyjną i jakość świadczonych usług. Dobre praktyki branżowe wskazują, że magazyny powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwą identyfikację i dostęp do produktów, co jest szczególnie istotne w przypadku składników, które wymagają szybkiego wykorzystania, jak świeże warzywa czy mięsa. Przechowywanie produktów w magazynie produkcyjnym powinno odbywać się zgodnie z zasadami FIFO (First In, First Out), aby zminimalizować straty i zapewnić wysoką jakość potraw.
Pytanie 32

Podgrzewanie produktu w zakresie temperatur od 115 °C do 125 °C w celu zniszczenia wegetatywnych oraz przetrwalnikowych form mikroorganizmów to

A. pasteryzacja niska
B. sterylizacja chemiczna
C. sterylizacja fizyczna
D. pasteryzacja wysoka
Pasteryzacja niska i wysoka to procesy, które mają na celu redukcję liczby mikroorganizmów w produktach spożywczych, ale nie są one równoważne ze sterylizacją. Pasteryzacja niska zazwyczaj odbywa się w temperaturach poniżej 100 °C i ma na celu inaktywację patogenów, ale nie eliminuje form przetrwalnikowych bakterii. Z kolei pasteryzacja wysoka, choć może osiągać wyższe temperatury, nie jest wystarczająca do osiągnięcia pełnej sterylizacji, ponieważ nie zawsze jest w stanie zabić wszystkie formy mikroorganizmów, zwłaszcza te, które mogą tworzyć przetrwalniki, jak na przykład Clostridium botulinum. Sterylizacja chemiczna to całkowicie odmienny proces, który wykorzystuje substancje chemiczne do eliminacji mikroorganizmów, co może być stosowane w przypadku narzędzi medycznych, ale nie w kontekście produktów spożywczych. Mylące może być utożsamianie pasteryzacji z sterylizacją, choć celem obu procesów jest zwiększenie bezpieczeństwa produktów, w rzeczywistości różnią się one zarówno temperaturą, jak i skutecznością w eliminacji mikroorganizmów. Dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi terminami i ich zastosowaniem, aby skutecznie stosować odpowiednie metody w praktyce przemysłowej.
Pytanie 33

Leczo jest daniem

A. smażonym
B. gotowanym
C. pieczonym
D. duszonej
Leczo to taka potrawa, którą robi się głównie przez duszenie. To znaczy, że gotujesz składniki w małej ilości płynu, co sprawia, że zachowują one swoje smaki i wartości odżywcze. Zazwyczaj używa się w nim papryki, cebuli, pomidorów i kiełbasy. Duszenie ma duży wpływ na teksturę i smak tego dania, bo wszystkie aromaty ładnie się mieszają. Warto wiedzieć, że ta technika jest mega ważna w kuchni, bo pozwala na pełne wydobycie smaków, szczególnie w potrawach, które wymagają dłuższego gotowania. Moim zdaniem, dla idealnego lecza warto najpierw zeszklić cebulę, a potem dodawać resztę składników po kolei. Dzięki temu wszystko lepiej się skomponuje i wydobędzie całą paletę smaków.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej
B. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej
C. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej
D. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ta odpowiedź jest całkiem dobra. Obliczenia są zrobione tak, jak powinny, bo bierzesz pod uwagę, że trzeba zwiększyć ilości składników według oryginalnego przepisu. Wiesz, w przepisie na 5 porcji kotletów mamy 800 g drobiu, 2 jajka, 50 g mąki i 120 g bułki tartej. Jak chcesz zrobić 30 porcji, to musisz to podzielić: 30 podzielić na 5 to 6. Więc teraz mnożysz wszystko przez 6: 800 g razy 6 to 4800 g drobiu, 2 jaja razy 6 to 12, 50 g razy 6 to 300 g mąki i 120 g razy 6 to 720 g bułki tartej. Takie podejście jest naprawdę istotne w kuchni, szczególnie jak przygotowuje się jedzenie dla większej grupy. Zachowanie proporcji to klucz do smaku i tekstury potraw. Wiesz, dobrze znać takie obliczenia, bo w gastronomii zarządzanie składnikami to duża sprawa, żeby nie tracić czasu i pieniędzy.
Pytanie 36

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz
B. Umyć gorącą wodą
C. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu
D. Umyć sokiem z cytryny
Odpowiedź 'Umyć delikatnie, aby nie usunąć z niej śluzu' jest prawidłowa, ponieważ podczas obróbki wstępnej ryby do przygotowania 'ryby na niebiesko' kluczowe jest zachowanie naturalnej otoczki śluzu, która pełni istotną rolę w procesie gotowania. Śluz, który pokrywa rybę, nie tylko chroni ją przed bakteriami, ale także wpływa na teksturę i smak gotowego dania. Przygotowując rybę w tym stylu, należy delikatnie umyć ją pod bieżącą wodą, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia, nie naruszając przy tym naturalnego śluzu. W praktyce oznacza to, że ryba powinna być traktowana z szacunkiem, aby nie uszkodzić jej struktury. Ważne jest, aby przestrzegać standardów higieny i bezpieczeństwa żywności, co przyczynia się do zachowania jakości produktów rybnych. Należy również pamiętać, że ryby na niebiesko często przygotowuje się z wykorzystaniem octu, co dodatkowo podkreśla ich smak. Umiejętność prawidłowego mycia ryb jest niezbędna w kuchni i świadczy o profesjonalizmie kucharza.
Pytanie 37

Jakie lokale gastronomiczne serwują alkohole?

A. Kawiarnie oraz bary sałatkowe
B. Cafeterie i bary z przekąskami
C. Kawiarnie i kluby rozrywkowe
D. Cafeterie i bary ogólne
Kawiarnie i bary rozrywkowe to miejsca, które w swojej ofercie posiadają napoje alkoholowe, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami branżowymi. W takich lokalach, oprócz tradycyjnych napojów bezalkoholowych, klienci mogą zamawiać piwo, wino oraz koktajle. Warto zauważyć, że kawiarnie i bary rozrywkowe często oferują różnorodne wydarzenia muzyczne, quizy czy tematyczne imprezy, co sprzyja spożywaniu alkoholu w towarzystwie. Dobrą praktyką w tym kontekście jest odpowiedzialne serwowanie alkoholu, zgodne z przepisami prawa, które zobowiązują do niepodawania alkoholu osobom niepełnoletnim oraz do ograniczenia nadmiernego spożycia. Przykładem mogą być lokalne przepisy, które regulują godziny sprzedaży alkoholu oraz wymagają posiadania odpowiednich licencji. Klienci powinni być świadomi oferty, aby dokonywać świadomych wyborów, a lokal powinien dbać o przestrzeganie zasad odpowiedzialnego serwowania. Takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo gości, ale również pozytywnie wpływa na reputację lokalu.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Owocami długo trwałymi są

A. maliny i poziomki
B. brzoskwinie i winogrona
C. truskawki i grapefruity
D. jabłka i pomarańcze
Jabłka i pomarańcze są owocami trwałymi, co oznacza, że mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez utraty jakości. Owoce trwałe, w przeciwieństwie do owoców nietrwałych, charakteryzują się dłuższym okresem przydatności do spożycia oraz lepszą odpornością na transport. Przykładowo, jabłka można przechowywać w odpowiednich warunkach przez kilka miesięcy, co czyni je idealnymi do długoterminowego przechowywania i dystrybucji. Podobnie pomarańcze, dzięki swojej skórce, która chroni miąższ, mogą być transportowane na dalekie odległości, co jest szczególnie ważne w handlu międzynarodowym. W kontekście standardów jakości, owoce trwałe powinny spełniać określone normy, takie jak klasyfikacja według wielkości czy smaku, co zapewnia ich wysoką jakość oraz atrakcyjność dla konsumentów. Warto również zauważyć, że odpowiednie przechowywanie owoców trwałych przyczynia się do ograniczenia strat żywności oraz maksymalizacji efektywności łańcucha dostaw, co jest kluczowe w branży spożywczej.
Pytanie 40

Szybkie zanurzenie surowca w wrzącej wodzie lub gorącej parze w celu zneutralizowania enzymów i ułatwienia usunięcia skórki, to

A. szpikowanie
B. dojrzewanie
C. peklowanie
D. blanszowanie
Dojrzewanie to proces, w którym surowce, jak owoce czy warzywa, przechodzą transformację chemiczną, co prowadzi do zmiany smaku, tekstury i aromatu. Nie ma on jednak związku z inaktywacją enzymów ani z ułatwieniem usuwania skórki. Szpikowanie to technika kulinarna polegająca na wprowadzaniu do mięsa różnych dodatków, takich jak tłuszcz czy zioła, w celu wzbogacenia jego smaku, co również nie odnosi się do zadania blanszowania. Peklowanie to metoda konserwacji, która polega na użyciu soli i innych substancji chemicznych do przedłużenia trwałości mięsa, co znacznie odbiega od procesu blanszowania, który koncentruje się na inaktywacji enzymów w warzywach i owocach. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie procesów kulinarnych, które mają różne cele i zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że blanszowanie jest specyficzną techniką, która ma na celu przygotowanie surowców do dalszej obróbki, w przeciwieństwie do innych metod, które mają na celu długoterminowe przechowywanie lub poprawę smaku. Ostatecznie, właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla efektywnego przygotowania potraw oraz zachowania jakości składników.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej