Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 23:15
Data zakończenia: 12 maja 2025 23:28

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Ploter grawerujący

B. Drukarka sublimacyjna

C. Ploter UV

D. Drukarka elektrofotograficzna

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 2

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 24 punktom

B. 10 punktom

C. 12 punktom

D. 48 punktom

Odpowiedź 12 punktom jest prawidłowa, ponieważ w typografii cyklo jest jednostką miary, która odpowiada 12 punktom typograficznym. Cyklo, znane również jako pica, jest standardem stosowanym w druku i edytorstwie, gdzie 1 pica składa się z 12 punktów. Ta jednostka była szeroko stosowana w tradycyjnym druku, a jej znajomość jest kluczowa dla typografów, projektantów graficznych i edytorów. Wiedza na temat cykli i punktów jest ważna, ponieważ wpływa na układ tekstu, jego czytelność i estetykę. Przykładowo, przy projektowaniu układu strony internetowej, znajomość konwersji pomiędzy tymi jednostkami może pomóc w precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych i tekstowych, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego wyglądu. W praktyce, wiele programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign czy Microsoft Word, umożliwia użytkownikom łatwe przełączanie się pomiędzy różnymi jednostkami miary, w tym punktami i cyklami, co ułatwia pracę nad projektami graficznymi. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami, ponieważ pozwala na stworzenie tekstów zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych.

Pytanie 3

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. stempel

B. falowanie

C. rozmywanie

D. wyostrzanie

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 4

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. trójpodziału.

B. przekątnej.

C. złotej spirali.

D. trójkąta.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 5

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 2 000

B. 2 700

C. 2 140

D. 1 070

Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 6

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie ofertowej

B. W bibliografii uzupełniającej

C. W przypisach do bibliografii

D. Na stronie redakcyjnej

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 7

Który z wymienionych programów nie jest odpowiedni do edycji grafiki rastrowej?

A. AutoCAD

B. Adobe Photoshop

C. Corel Photo-Paint

D. Adobe Fireworks

Wybór programów takich jak Adobe Fireworks, Corel Photo-Paint czy Adobe Photoshop do modyfikacji grafiki rastrowej może wydawać się naturalny, jednak każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania i funkcje, które różnią się od siebie. Adobe Fireworks, mimo że jest często używany w projektowaniu webowym, oferuje wiele narzędzi do edycji obrazów rastrowych. Pozwala na pracę z bitmapami, co czyni go odpowiednim wyborem do wykonywania interaktywnych projektów graficznych, takich jak prototypy stron internetowych. Corel Photo-Paint również jest programem dedykowanym do edycji grafiki rastrowej, oferując szeroką gamę narzędzi do retuszu, korekcji kolorów oraz tworzenia efektów specjalnych. Adobe Photoshop, będący liderem w dziedzinie edycji grafiki rastrowej, posiada zaawansowane funkcje, takie jak warstwy, filtry i narzędzia selekcji, które umożliwiają szczegółową edycję obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że programy do projektowania wektorowego, takie jak AutoCAD, mogą być używane do edycji grafiki rastrowej. To podejście ignoruje kluczowe różnice w architekturze tych programów i ich przeznaczeniu. W efekcie, wybór niewłaściwego oprogramowania do zadań związanych z grafiką rastrową prowadzi do ograniczonej funkcjonalności i może skutkować nieefektywnym wykonaniem projektów graficznych.

Pytanie 8

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. DOC

B. PDF

C. PSD

D. A1

Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 9

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. wdowa.

B. sierota.

C. szewc.

D. bękart.

Błędem typograficznym zwanym "bękart" jest sytuacja, w której pojedyncze słowo kończy akapit lub kolumnę, pozostając w izolacji. Tego rodzaju błąd negatywnie wpływa na estetykę tekstu i jego czytelność, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji drukowanych i elektronicznych. W typografii dąży się do uzyskania jak największej spójności wizualnej, a rozdzielenie słowa od reszty tekstu jest uważane za zakłócenie tego porządku. Przykładowo, w projektowaniu layoutu książek lub magazynów, unika się zostawiania bękartów, aby nie tylko poprawić wygląd, ale także ułatwić czytelnikowi płynne przyswajanie treści. Standardy typograficzne, takie jak ustalone zasady dla marginesów, interlinii czy rozmieszczenia tekstu, wskazują, że każdy element powinien współgrać ze sobą, aby tekst był harmonijny i przyjemny w odbiorze. Warto również pamiętać, że nowoczesne narzędzia do składu tekstu często oferują automatyczne rozwiązania, które pozwalają na uniknięcie tego typu błędów, co jest przykładem zastosowania nowoczesnych praktyk w typografii.

Pytanie 10

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 360 zł

B. 300 zł

C. 320 zł

D. 340 zł

Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.

Pytanie 11

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. znak oraz nazwę wydawnictwa

B. imię i nazwisko pisarza

C. tytuł oraz podtytuł publikacji

D. numer ISBN

Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 12

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. symbole

B. typografia

C. akapit

D. tabulatory

Wybór opcji 'typografia' jest prawidłowy, ponieważ w programie Adobe Illustrator to właśnie w panelu typografii można dostosować różne parametry tekstu, w tym ustawienia światła oraz cień dla sąsiadujących znaków. Umożliwia to uzyskanie efektów wizualnych, które nadają głębi i dynamiki tekstowi, co jest szczególnie istotne w projektowaniu graficznym. Przykładowo, wykorzystując efekty światła, można podkreślić ważne słowa lub frazy w kampaniach reklamowych, co przyciąga uwagę odbiorcy. Dodatkowo, panel typografii oferuje możliwość zastosowania zaawansowanych opcji, takich jak kerning i prowadzenie, które również wpływają na odbiór tekstu. Warto zwrócić uwagę, że umiejętne korzystanie z tych ustawień to nie tylko kwestia estetyki, ale także zgodności z zasadami typografii, które mówią o tym, jak poprawnie i efektywnie prezentować tekst. Zastosowanie odpowiednich efektów w typografii pozwala na tworzenie bardziej profesjonalnych projektów graficznych oraz lepsze komunikowanie treści.

Pytanie 13

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. obróbki bitmap

B. przygotowywania pliku postscriptowego

C. naświetlania formy drukowej

D. przygotowania tekstów w edytorze

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest prawidłowa, ponieważ to na etapie tworzenia plików PostScript definiuje się zalewki wektorowych elementów w publikacjach. Pliki te są standardem w prepressie i stanowią istotny krok w procesie przygotowania do druku. Zalewki, czyli obszary kolorów, które mają być nałożone na obiekty wektorowe, są precyzyjnie opisywane w kodzie PostScript, co pozwala na ich odpowiednie renderowanie podczas procesu druku. W praktyce, zastosowanie zalewki wpływa na jakość wydruku, a także na jego estetykę. Na przykład, w przypadku grafik wektorowych, takich jak logotypy, właściwe zdefiniowanie zalewki może zapobiec problemom z krawędziami i przejrzystością kolorów. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, również opierają się na odpowiednim przygotowaniu plików PostScript w kontekście druku, co czyni tę wiedzę kluczową dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem.

Pytanie 14

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 5 kg

B. 2 kg

C. 7 kg

D. 3 kg

Obliczenia dotyczące zużycia farby mogą być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. W przypadku podawania innych ilości, jak 2 kg, 5 kg czy 7 kg, można dostrzec szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami obliczeń. Na przykład, wybierając 2 kg, można sądzić, że może to wystarczyć na mniejszą powierzchnię, co jest nieprawidłowe, gdyż nie bierzemy pod uwagę minimalnej powierzchni, jaka jest pokrywana przez farbę. Z kolei odpowiedź 5 kg lub 7 kg może wynikać z nadmiernego założenia, że zużycie farby będzie większe z powodu nieznajomości standardów. W drukarniach stosuje się różne normy dotyczące zużycia farby na m², które mogą się różnić w zależności od podłoża, techniki druku oraz rodzaju farby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie ustalać powierzchnię oraz stosować właściwe zużycie farby, a także uwzględniać ewentualne straty. Te nieporozumienia prowadzą do błędnych wniosków i planowania, co w efekcie może zwiększać koszty produkcji.

Pytanie 15

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 900 zł

B. 300 zł

C. 600 zł

D. 150 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 16

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy

B. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi

C. Eksport pliku do formatu GIF

D. Zamiana czcionek na krzywe

Zamiana czcionek na krzywe to jedna z najpewniejszych metod, aby zapewnić poprawne wyświetlanie tekstu w pliku przygotowanym do druku cyfrowego, zwłaszcza gdy projekt zawiera dużo tekstu. Dzięki temu tekst przekształca się w niezależne od fontów obiekty wektorowe, które nie wymagają obecności oryginalnych czcionek na komputerze drukarni. To eliminuje ryzyko podmiany kroju pisma lub pojawiania się tzw. "krzaczków" w przypadku braku fontu. Nawet jeśli drukarnia posiada większość popularnych fontów, drobna różnica w wersji lub zestawie znaków może popsuć wrażenie – szczególnie przy dużej ilości tekstu, gdzie konsekwencje są trudne do wychwycenia przed drukiem. Branżowy standard przewiduje zamianę na krzywe zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na perfekcyjnej zgodności typografii, np. w plakatach, ulotkach, wizytówkach, a tym bardziej w publikacjach z dużą ilością treści. Moim zdaniem, to w praktyce minimalizuje ryzyko błędów i pozwala zachować pełną kontrolę nad wyglądem tekstu. Dodatkowo, pliki zawierające tekst zamieniony na krzywe są bardziej uniwersalne i mniej podatne na nieprzewidziane zmiany na etapie produkcji. Szczerze, nie znam drukarni, która nie preferowałaby takiego podejścia – to po prostu dobra praktyka i duże ułatwienie w pracy.

Pytanie 17

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 180,00 zł

C. 150,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 18

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 600 arkuszy

B. 1 400 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.

Pytanie 19

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 376

B. 800

C. 8000

D. 1128

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 20

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. DOC

B. CDR

C. AI

D. INDD

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 21

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Adobe Bridge

B. Distiller

C. Acrobat Reader

D. PDF Organizer

Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.

Pytanie 22

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 16 punktów typograficznych

B. 5 punktów typograficznych

C. 10 punktów typograficznych

D. 12 punktów typograficznych

Garmond to czcionka, która ma rozmiar 10 punktów typograficznych. To w typografii ważna zasada, bo wielkość tekstu wpływa na to, jak go się czyta i jak wygląda. Garmond to elegancki typ pisma, stworzony w renesansie przez Claude'a Garamonda. Zazwyczaj używa się go w książkach, broszurach czy plakatach, bo świetnie łączy estetykę z funkcjonalnością. W literaturze, gdzie ważna jest zarówno ładność tekstu, jak i jego czytelność, Garmond w 10 punktach to prawdziwy strzał w dziesiątkę. Musisz pamiętać, że dobór rozmiaru czcionki powinien być dostosowany do tego, gdzie tekst jest wyświetlany. Właśnie dlatego znajomość różnych czcionek, także Garmond, jest super istotna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem i typografią.

Pytanie 23

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 19 mm

B. 16 mm

C. 20 mm

D. 18 mm

Odpowiedź 18 mm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Polską Normą dotyczącą jednostek wielkości typograficznych, kwadrat typograficzny, znany również jako 'em', ma długość boku równą 18 mm. Jest to kluczowy parametr w projektowaniu typograficznym, gdyż wpływa na czytelność i estetykę tekstu. W praktyce, przy projektowaniu czcionek oraz w składzie typograficznym, znajomość wymiarów kwadratu typograficznego pozwala na właściwe skalowanie i ustawianie elementów tekstowych na stronie. W kontekście grafiki komputerowej i druku, zrozumienie tych wartości ułatwia pracę nad layoutem, gdzie proporcje i przestrzeń między elementami tekstowymi muszą być precyzyjnie dostosowane, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny. Dodatkowo, w projektowaniu graficznym, odpowiednie stosowanie kwadratów typograficznych przyczynia się do zachowania harmonii i równowagi w kompozycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Dlatego też, znajomość wartości 18 mm jako standardowego wymiaru kwadratu typograficznego jest niezbędna dla każdego projektanta i typografa.

Pytanie 24

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 40 zł

B. 60 zł

C. 50 zł

D. 70 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 25

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł

B. 2 240 zł

C. 2 420 zł

D. 2 600 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 26

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 4 + 4

B. 5 + 0

C. 4 + 1

D. 5 + 4

Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 27

Wskaż najodpowiedniejsze materiały do druku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

B. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-315 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135-170 g/m2 jest najlepszym wyborem do wydruku dwustronnej, wielobarwnej ulotki reklamowej, ponieważ charakteryzuje się wysoką jakością oraz doskonałymi właściwościami drukarskimi. Jego dwustronne powlekanie pozwala na uzyskanie intensywnych i wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Dodatkowo, gramatura w przedziale 135-170 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność ulotki, co sprawia, że jest ona bardziej trwała i odporna na zagięcia. W praktyce, ulotki wykonane z tego typu papieru lepiej prezentują się w rękach odbiorców, a ich jakość może zwiększyć postrzeganą wartość oferty. Użycie papieru dwustronnie powlekanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co potwierdzają standardy takie jak ISO 12647, które definiują właściwości barwne i jakość wydruków. Dlatego wybór tego podłoża jest korzystny zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej.

Pytanie 28

Wykonuje się barwną odbitkę próbną (proof kontraktowy) między innymi po to, aby

A. stworzyć wzór kolorystyczny dla drukarza

B. przeprowadzać adjustację publikacji

C. ocenić układ stron na arkuszu drukarskim

D. ocenić liniaturę rastra

Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście barwnych odbitek próbnych wymaga analizy ich istoty. Dokonywanie adjustacji publikacji odnosi się głównie do wprowadzania zmian w treści lub układzie publikacji, co jest procesem niezwiązanym z barwnymi proofami. Adjustacja ma na celu dostosowanie elementów wizualnych i tekstowych do wymagań klienta, a nie skupienie się na kolorystyce, co jest głównym zadaniem proofów. Ocena liniatury rastra, z kolei, dotyczy techniki druku i wytrzymałości detali obrazu, co jest istotne, ale nie ma bezpośredniego związku z przygotowaniem wzoru barwnego. Liniatura odnosi się do gęstości kropek w rastrze, co ma znaczenie w kontekście jakości obrazu, jednak nie wpływa na bezpośrednią zgodność kolorów. Ocena rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim to kolejny aspekt, który jest istotny w procesie produkcji, lecz skupia się na organizacji elementów na arkuszu, a nie na odwzorowaniu colorimetrycznym. Wszystkie te błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie roli barwnego proofu, który jest narzędziem mającym na celu precyzyjne odwzorowanie kolorów i zapewnienie, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Niezrozumienie tej funkcji może prowadzić do marnotrawstwa zasobów oraz frustracji w procesie produkcji.

Pytanie 29

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

B. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

C. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

D. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 30

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Renderowanie

B. Digitalizacja

C. Naświetlanie

D. Wektoryzacja

Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 31

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. usunięcie kursywy

B. dodatkową interlinię

C. rozspacjowanie

D. eliminację spacjowania

Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 32

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 8 separacji

B. 6 separacji

C. 4 separacje

D. 2 separacje

Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 33

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 60 m

B. 55 m

C. 50 m

D. 30 m

Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 34

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 80

B. 140

C. 120

D. 100

Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.

Pytanie 35

Czas realizacji składu publikacji wyniesie 3 dni robocze (po 8 godzin dziennie). Oblicz koszt wykonania składu, jeśli stawka godzinowa pracy operatora wynosi 40 zł?

A. 800 zł

B. 960 zł

C. 640 zł

D. 1280 zł

Aby obliczyć koszt wykonania składu publikacji, należy najpierw zrozumieć, ile godzin pracy operatora będzie wymagane. W tym przypadku mamy 3 dni robocze, a każdy dzień to 8 godzin pracy, co daje łącznie 24 godziny (3 dni x 8 godzin). Koszt jednej godziny pracy operatora wynosi 40 zł. Zatem, całkowity koszt wykonania składu można obliczyć mnożąc liczbę godzin przez stawkę godzinową: 24 godziny x 40 zł/godzinę = 960 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży wydawniczej i graficznej, gdzie kosztorysowanie projektów opiera się na stawkach godzinowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektów oraz zapewnienia transparentności w rozliczeniach z klientami. Przykładowo, w przypadku większych projektów, takich jak publikacje książkowe czy czasopisma, precyzyjne oszacowanie czasu pracy może znacząco wpłynąć na rentowność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 36

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. kalibratora

B. lupki poligraficznej

C. densytometru refleksyjnego

D. densytometru transmisyjnego

Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 37

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 200 zł

B. 300 zł

C. 100 zł

D. 400 zł

Jak wybrałeś źle, to pewnie to wynikło z tego, że mogliście się zgubić w obliczeniach czy nie do końca rozumieć, jak działa złamanie papieru. Żeby dobrze policzyć koszt, trzeba wiedzieć, ile A5 dostaniesz z A2. A2 dzielisz na cztery A5, no i to trzeba wziąć pod uwagę. Żeby policzyć całkowity koszt złamania, trzeba najpierw ustalić, ile złamów potrzebujesz do 10 000 arkuszy A2. Każdy A2 wymaga jednego złamu, więc przy 10 000 arkuszach masz 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc to daje 10 000 * 0,01 zł = 100 zł, ale to nie jest dobre w kontekście pytania. Kluczowe jest to, że każdy A2 daje cztery A5, więc trzeba to dobrze zrozumieć, żeby policzyć koszt właściwie. Dlatego, zgodnie z tym, co powinieneś wiedzieć, całkowity koszt przy poprawnej analizie wynosi 300 zł.

Pytanie 38

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

B. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

C. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

D. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF (Computer to Film) powinien być większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do naświetlenia. Taki wybór pozwala na uniknięcie problemów związanych z niedopasowaniem obrazu do formatu papieru, co jest kluczowe w procesie druku. Przy większym formacie naświetlania uzyskujemy tzw. margines bezpieczeństwa, który chroni przed ewentualnym przesunięciem materiału podczas naświetlania oraz gwarantuje, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w obrębie obszaru roboczego. Przykładem zastosowania tej zasady jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie drobne pomyłki w formacie mogą prowadzić do kosztownych błędów druku. Stosowanie standardów takich jak ISO 12647, które określają wymagania dla procesów drukarskich, potwierdza potrzebę posiadania odpowiednich marginesów w przygotowaniu formy. Prawidłowe zdefiniowanie formatu naświetlania jest więc kluczowe, aby zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 39

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obraz negatywowy

B. Fotografia cyfrowa

C. Obwoluta książki

D. Odbitka fotograficzna

Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 40

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. CorelDraw, Premiere

B. Illustrator, AfterEffects

C. Inkscape, CorelDraw

D. Inkscape, Lightroom

Odpowiedź 'Inkscape, CorelDraw' jest poprawna, ponieważ oba programy są powszechnie używane do tworzenia wektorowych projektów graficznych, w tym logo. Inkscape to darmowy i otwartoźródłowy edytor grafiki wektorowej, który oferuje wiele zaawansowanych narzędzi do rysowania kształtów, manipulacji obiektami i tworzenia efektów typograficznych. Dzięki obsłudze formatów SVG, Inkscape jest idealny do projektowania logo, które można skalować bez utraty jakości. CorelDraw to z kolei profesjonalne oprogramowanie, które również skupia się na grafice wektorowej i jest szeroko stosowane w przemyśle graficznym. Użytkownicy cenią CorelDraw za intuicyjny interfejs i potężne narzędzia do edycji wektorowej, co czyni go preferowanym wyborem dla projektantów zajmujących się identyfikacją wizualną firm. W praktyce, obydwa programy umożliwiają tworzenie logo, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak łatwość reprodukcji w różnych mediach oraz wysoka jakość wizualna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej