Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 14:20
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 15:08

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Programowe rozwiązania komputerowe, stosowane w operacjach przedsiębiorstwa, klasyfikują się jako

A. rzeczowych aktywów trwałych

B. inwestycji długoterminowych

C. wartości niematerialnych i prawnych

D. środków trwałych

Oprogramowanie komputerowe wykorzystywane w działalności firmy jest klasyfikowane jako wartości niematerialne i prawne, ponieważ nie ma formy materialnej, a jego wartość wynika z praw własności intelektualnej lub licencji. Wartości niematerialne i prawne to aktywa, które nie są fizycznymi rzeczami, ale mają znaczenie ekonomiczne i mogą generować korzyści w przyszłości. Przykładem może być oprogramowanie ERP (Enterprise Resource Planning), które wspiera zarządzanie zasobami firmy i pozwala na optymalizację procesów biznesowych. Z perspektywy księgowej, wartości te są zazwyczaj amortyzowane, co oznacza rozłożenie kosztów na kilka lat, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Przy prawidłowym zarządzaniu wartościami niematerialnymi, firmy mogą zwiększać swoją konkurencyjność oraz innowacyjność, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym otoczeniu rynkowym.

Pytanie 2

Jakie działanie wobec kontrahentów można uznać za nieetyczne?

A. zatrudnianie pracowników bez zachowania okresu wypowiedzenia

B. nierówne traktowanie pracowników

C. niedotrzymywanie ustalonych terminów dostaw oraz warunków umów

D. wykorzystywanie sprzętu firmy do celów osobistych

Wykorzystywanie do celów prywatnych sprzętu przedsiębiorstwa, nierówne traktowanie pracowników oraz zwalnianie pracowników bez zachowania okresu wypowiedzenia to sytuacje, które mogą być nieetyczne, ale nie są bezpośrednio związane z umowami z kontrahentami. Wykorzystywanie sprzętu przedsiębiorstwa do celów prywatnych jest naruszeniem zasad użytkowania mienia firmowego i może prowadzić do strat finansowych. Jednakże, z perspektywy etyki biznesowej, nie jest to bezpośrednio związane z relacjami z kontrahentami. Nierówne traktowanie pracowników, choć również jest nieetyczne i może wpływać na morale zespołu, nie ma bezpośredniego wpływu na realizację umów z kontrahentami. Natomiast zwalnianie pracowników bez zachowania okresu wypowiedzenia to działanie, które narusza przepisy prawa pracy, co ma swoje konsekwencje prawne, ale również nie wpływa bezpośrednio na umowy z kontrahentami. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie skupiają się na zasadzie rzetelności i uczciwości w relacjach biznesowych, które są kluczowe dla zrozumienia, dlaczego niedotrzymywanie terminów dostaw jest najpoważniejszym naruszeniem etyki w kontekście kontraktów.

Pytanie 3

Dobre ekonomiczne, które zaspokajają ludzkie potrzeby, mogą być wytworzone w trakcie

A. pracy

B. produkcji

C. podziału

D. wymiany

Produkcja to proces, w którym dobra ekonomiczne są wytwarzane w celu zaspokajania potrzeb ludzkich. Obejmuje on różnorodne działania, takie jak przetwarzanie surowców, wykorzystanie technologii i organizację pracy. W praktyce, produkcja może odnosić się do różnych sektorów gospodarki, w tym przemysłu, rolnictwa oraz usług. Na przykład, w przemyśle samochodowym, produkcja auta wymaga zaangażowania zarówno ludzi, jak i maszyn, co ilustruje synergiczną współpracę różnych zasobów. Dodatkowo, standardy jakości, takie jak ISO 9001, są stosowane w celu optymalizacji procesów produkcyjnych i zapewnienia wysokiej jakości produktów. Zrozumienie procesu produkcji jest kluczowe dla każdej organizacji dążącej do efektywności oraz innowacyjności w dostarczaniu dóbr i usług na rynku, co w konsekwencji prowadzi do lepszego zaspokajania potrzeb konsumentów.

Pytanie 4

Lider, który ustala zadania i kieruje pracą zespołu, wykorzystując głównie przymus oraz ścisły podział na przewodzących i podporządkowanych, wykazuje cechy typowe dla dyrektora

A. demokraty.

B. liberała.

C. biernego.

D. autokraty.

Odpowiedź 'autokrata' jest poprawna, ponieważ przywódcy autokratyczni wyznaczają cele i kierują aktywnościami grupy, korzystając z przymusu i kontrolując wszystkie aspekty pracy zespołu. W takim modelu zarządzania dominujący jest podział na kierujących i kierowanych, co skutkuje małą autonomią pracowników i ograniczeniem ich udziału w podejmowaniu decyzji. Przykładem może być sytuacja, w której manager w firmie stawia konkretne cele, które zespół musi osiągnąć, nie pozwalając na dyskusję czy sugestie ze strony członków zespołu. Takie podejście często prowadzi do szybkich wyników w krótkim czasie, ale może również przyczynić się do niskiej motywacji i zaangażowania pracowników na dłuższą metę. W kontekście dobrych praktyk, podejście autokratyczne może być uzasadnione w sytuacjach kryzysowych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i jednoznaczne kierowanie zespołem, jednak w dłuższej perspektywie zaleca się wprowadzenie bardziej demokratycznych form zarządzania, które sprzyjają kreatywności i innowacyjności.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo najszybciej ściąga swoje należności od kontrahentów.

Wartości wskaźników rotacji należności zrealizowane przez cztery przedsiębiorstwa handlowe w 2009 roku
Kategoria	Przedsiębiorstwo
Kategoria	A.	B.	C.	D.
Wskaźnik rotacji należności w dniach	15	10	18	20
Wskaźnik rotacji należności w razach	24	36	20	18

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Przedsiębiorstwo B jest odpowiedzią prawidłową, ponieważ charakteryzuje się najniższym wskaźnikiem rotacji należności, co wskazuje na efektywniejsze zarządzanie swoimi należnościami. Wskaźnik rotacji należności w dniach informuje o przeciętnym czasie, w jakim przedsiębiorstwo ściąga swoje należności od kontrahentów. Im niższa wartość tego wskaźnika, tym szybciej przedsiębiorstwo otrzymuje płatności. W praktyce, niskie wskaźniki rotacji mogą być wynikiem skuteczniejszych procesów windykacyjnych, lepszej analizy zdolności kredytowej klientów czy też bardziej elastycznych warunków płatności. Warto zauważyć, że w branży finansowej i handlowej, monitorowanie rotacji należności jest kluczowym elementem zarządzania płynnością finansową. Standardy branżowe rekomendują, aby firmy dążyły do utrzymania wskaźnika rotacji na jak najniższym poziomie, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany rynkowe oraz minimalizację ryzyka związanego z nieterminowymi płatnościami.

Pytanie 6

Jakie działanie pracodawcy może być uznane za nepotyzm?

A. Przeznaczanie dużych sum pieniędzy na nagrody dla pracowników

B. Faworyzowanie w rekrutacji pracowników spokrewnionych z pracodawcą

C. Wtrącanie się w prywatne życie i sprawy rodzinne pracownika

D. Zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji

Faworyzowanie przy obsadzaniu stanowisk pracowników spokrewnionych z pracodawcą jest klasycznym przykładem nepotyzmu. Nepotyzm odnosi się do praktyki preferencyjnego traktowania członków rodziny lub bliskich znajomych przy zatrudnianiu, awansach lub przyznawaniu innych korzyści w miejscu pracy. Tego typu działania mogą prowadzić do obniżenia morale pozostałych pracowników, a także do osłabienia zaufania do kultury organizacyjnej. W praktyce, aby unikać nepotyzmu, pracodawcy powinni wdrażać przejrzyste procedury rekrutacyjne, które opierają się na obiektywnych kryteriach, takich jak kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie niezależnych komisji rekrutacyjnych oraz regularne szkolenia dla kadry zarządzającej w zakresie równości szans i etyki w zatrudnieniu. Przestrzeganie tych zasad nie tylko wzmacnia reputację firmy, ale także przyczynia się do tworzenia efektywnego i sprawiedliwego środowiska pracy, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści organizacji jako całości.

Pytanie 7

Przedsiębiorstwo, Tomato s.c. z Grudziądza, jako jedno z wielu przedsiębiorstw rodzinnych dostarcza pomidory do okolicznych sklepów. Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ rodzaj modelu rynku, w ramach którego funkcjonuje to przedsiębiorstwo.

Modele struktur rynku
Nazwa rynku	Liczba przedsiębiorstw na rynku	Rodzaj produktu	Dostęp do rynku
Konkurencja doskonała	bardzo dużo małych przedsiębiorstw	jednorodne (identyczne)	wolny lub bardzo łatwy
Pełen monopol	jedna	tylko jeden produkt nie ma substytutu	może być zablokowany, są bariery wejścia
Konkurencja monopolistyczna	wiele	zróżnicowany, ale ma bliskie substytuty	łatwy, ale wysokie koszty reklamy
Oligopol	kilka	zróżnicowany, pod względem jakości i rodzaju	prawne i kapitałowe bariery wejścia

A. Oligopolu.

B. Pełnego monopolu.

C. Konkurencji doskonałej.

D. Konkurencji monopolistycznej.

Wybór odpowiedzi wskazującej na model pełnego monopolu jest błędny, ponieważ monopole występują w sytuacjach, gdy jedno przedsiębiorstwo dominująco kontroluje cały rynek, co nie ma miejsca w przypadku przedsiębiorstwa Tomato s.c. To przedsiębiorstwo działa na rynku, gdzie istnieje wiele innych dostawców pomidorów, co oznacza, że nie ma jednego dominującego gracza. Monopol mógłby występować, gdyby Tomato s.c. miało wyłączność na produkcję pomidorów w danym regionie, co jest mało prawdopodobne w branży rolniczej. Odpowiedź wskazująca na oligopol również nie jest trafna, gdyż oligopol charakteryzuje się niewielką liczbą producentów, co pozwala im na wzajemne oddziaływanie cenowe i strategiczne. W przypadku Tomato s.c. z Grudziądza mamy do czynienia z bardzo dużą liczbą małych producentów, co całkowicie wyklucza ten model. Konkurencja monopolistyczna z kolei występuje w sytuacjach, gdy różne przedsiębiorstwa oferują produkty, które są zróżnicowane, a nie identyczne. Pomidory są produktem jednorodnym, co z kolei wyklucza także ten model. Takie nieporozumienia często wynikają z błędnego rozumienia struktury rynków oraz z analizy przypadków, gdzie złożoność realiów rynkowych nie jest dostatecznie uwzględniana. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice pomiędzy różnymi modelami rynkowymi, co pozwoli na bardziej trafne analizy i podejmowanie decyzji strategicznych w przyszłości.

Pytanie 8

Do umów jednostronnych należy umowa

A. sprzedaży

B. najmu

C. darowizny

D. zlecenia

Umowy zlecenia, sprzedaży oraz najmu różnią się zasadniczo od umowy darowizny pod względem struktury zobowiązań. Umowa zlecenia jest umową, w której jedna strona zobowiązuje się do wykonania określonej czynności na rzecz drugiej strony, co oznacza, że obie strony mają swoje obowiązki, co wyklucza ją z kategorii umów jednostronnie zobowiązujących. W przypadku umowy sprzedaży, która jest umową wzajemną, obie strony są zobowiązane do spełnienia świadczeń: sprzedawca do wydania towaru, a kupujący do zapłaty ceny. Natomiast umowa najmu również opiera się na wzajemnych zobowiązaniach, jako że wynajmujący udostępnia lokal, a najemca płaci czynsz. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych umów z umową darowizny wynikają z niepełnego zrozumienia różnic w charakterze zobowiązań. Osoby uczące się prawa mogą błędnie zakładać, że wszystkie umowy oparte są na wzajemności, co jest nieprawidłowe w kontekście umów jednostronnie zobowiązujących. Warto pamiętać, że znajomość tych różnic jest kluczowa dla prawidłowego stosowania przepisów prawnych oraz dla ochrony interesów stron w każdej z tych umów.

Pytanie 9

Osoba pracująca w systemie akordowym w grudniu zrealizowała wymagane normy czasu pracy oraz wykonała 360 sztuk produktów. Ustalona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a wynagrodzenie godzinowe to 24,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, biorąc pod uwagę, że tylko 340 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normy jakościowe?

A. 4 032,00 zł

B. 4 320,00 zł

C. 8 160,00 zł

D. 4 080,00 zł

Odpowiedzi, które nie uznają wynagrodzenia w wysokości 4 080,00 zł, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń czasu pracy lub ilości elementów spełniających normę jakościową. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą bazować na całkowitej liczbie wykonanych elementów (360), a nie na tych, które przeszły kontrolę jakości (340). Jest to kluczowy błąd, ponieważ wynagrodzenie w systemie akordowym powinno uwzględniać jedynie te elementy, które są zgodne z ustalonymi normami jakościowymi. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z niewłaściwego pomnożenia stawki godzinowej przez nieprawidłową liczbę przepracowanych godzin. Uczestnicy testu mogą również mylić koncepcję norm czasu pracy z wynagrodzeniem za ilość pracy, co prowadzi do pomyłek w obliczeniach. Kluczowym aspektem w systemach wynagradzania akordowego jest zrozumienie, że efektywność i jakość są ze sobą ściśle powiązane, a wynagrodzenie powinno odzwierciedlać tylko te elementy, które spełniają wysokie standardy produkcji. Dlatego ważne jest, aby dokładnie śledzić zarówno czas pracy, jak i jakość wykonania, co jest zgodne z praktykami zarządzania jakością w produkcji.

Pytanie 10

W której części biznesplanu można znaleźć odpowiedzi na zamieszczone w ramce pytania?

1. Czym będzie zajmować się przedsiębiorstwo?

2. Jaki produkt/usługę będzie oferować przedsiębiorstwo?

3. Jakie kanały dystrybucji planuje wykorzystywać przedsiębiorstwo?

4. Jakie kwalifikacje posiadają właściciele?

A. Opis konkurencji.

B. Harmonogram realizacji.

C. Analiza rynku.

D. Charakterystyka przedsięwzięcia.

Odpowiedzi takie jak "Opis konkurencji", "Analiza rynku" czy "Harmonogram realizacji" nie są właściwe w kontekście pytań dotyczących charakterystyki przedsięwzięcia. Opis konkurencji koncentruje się na analizie aktywności konkurencyjnych firm, ich mocnych i słabych stron, co jest istotne, ale nie odpowiada na pytania o same przedsiębiorstwo i jego ofertę. Analiza rynku z kolei dostarcza informacji o trendach rynkowych, potencjalnych klientach oraz ich potrzebach, a także o ogólnej kondycji sektora, w którym firma zamierza działać. Harmonogram realizacji jest natomiast narzędziem planistycznym, które prezentuje czas potrzebny na realizację poszczególnych etapów działania firmy, ale również nie dotyka bezpośrednio kwestii związanych z charakterystyką samego przedsiębiorstwa. Te odpowiedzi wskazują na typowy błąd myślowy polegający na myleniu kontekstu. Użytkownicy mogą skupić się na analizie i konkurencji, a nie dostrzegać, że dla zrozumienia podstaw działalności kluczowe są informacje zawarte w charakterystyce przedsięwzięcia. Aby skutecznie odpowiedzieć na takie pytania, warto zwrócić uwagę na to, że każda sekcja biznesplanu ma swoje specyficzne cele i funkcje, które powinny być rozróżniane i rozumiane w kontekście całości strategii biznesowej.

Pytanie 11

2 danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w roku 2008 w porównaniu z rokiem 2006 nastąpił wzrost sprzedaży

Wielkość sprzedaży w przedsiębiorstwie przemysłowym w latach 2006 - 2008
Rok	Sprzedaż w tys. zł
2006	1000
2007	1100
2008	1200

A. o 10%

B. o 25%

C. o 15%

D. o 20%

Odpowiedź "o 20%" jest prawidłowa, ponieważ obliczenie wzrostu sprzedaży opiera się na porównaniu wartości sprzedaży w dwóch latach. W roku 2006 sprzedaż wyniosła 1000 tys. zł, a w roku 2008 wzrosła do 1200 tys. zł, co daje różnicę 200 tys. zł. Aby obliczyć wzrost procentowy, należy zastosować wzór: (zmiana / wartość początkowa) * 100%. W tym przypadku: (200 / 1000) * 100% = 20%. Tego rodzaju analizy są kluczowe w praktyce przedsiębiorstw, pozwalając na monitorowanie wyników finansowych oraz oceny skuteczności strategii sprzedażowych. Przykładowo, jeżeli firma planuje inwestycje lub rozwój, zrozumienie dynamiki sprzedaży w czasie pozwoli na podejmowanie lepszych decyzji. W kontekście standardów branżowych, umiejętność analizy danych sprzedażowych jest niezbędna w raportowaniu i prognozowaniu, co jest zgodne z praktykami zarządzania finansami.

Pytanie 12

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. podatek dochodowy

B. odsetki od udziałów

C. kapitał rezerwowy

D. dywidendę

Wszystkie wymienione opcje nie są obligatoryjnymi odpisami obciążającymi wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych. Dywidenda, która jest wypłatą zysku dla akcjonariuszy, nie jest odpisem, lecz dystrybucją zysków, która następuje po obliczeniu wyniku netto. Kapitał rezerwowy to również nieodpowiednia odpowiedź, ponieważ jest to zasób, który spółka utrzymuje na wypadek przyszłych potrzeb, lecz nie obciąża bezpośrednio wyniku finansowego. Odsetki od udziałów również nie stanowią odpisu zysku, lecz są formą wynagrodzenia za zainwestowany kapitał. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia odpisu z pojęciem wydatku czy dystrybucji zysku. Odpisy w kontekście wyniku finansowego odnoszą się do kosztów, które są księgowane w celu uzyskania prawidłowego obrazu sytuacji finansowej spółki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obowiązkowe odpisy powinny być związane z kosztami operacyjnymi i podatkowymi, a nie z decyzjami o dystrybucji zysków czy utrzymywaniu rezerw. W praktyce, prawidłowe zrozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania finansami spółki oraz jej strategią rozwoju.

Pytanie 13

W bieżącym roku przedsiębiorstwo handlowe uzyskało obrót na poziomie 500 000 złotych przy zakładanym wskaźniku kosztów równym 6,5%. Na zakończenie roku faktyczny wskaźnik kosztów wyniósł 6%. W tym przedsiębiorstwie odnotowano

A. spadek kosztów w wysokości 2 500 złotych

B. wzrost kosztów w wysokości 2 500 złotych

C. wzrost kosztów w wysokości 30 000 złotych

D. spadek kosztów w wysokości 30 000 złotych

Poprawna odpowiedź wskazuje na obniżkę kosztów w kwocie 2 500 złotych. Aby to zrozumieć, należy najpierw obliczyć, jakie były koszty przy planowanym poziomie wskaźnika kosztów wynoszącym 6,5%. W takim przypadku koszty wyniosłyby 32 500 zł (500 000 zł * 6,5%). Następnie, przy wskaźniku kosztów końcowych wynoszącym 6%, koszty wyniosły 30 000 zł (500 000 zł * 6%). Różnica między tymi wartościami to 2 500 zł, co oznacza, że koszty zostały obniżone o tę kwotę. Takie analizy są istotne w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, umożliwiając bieżące monitorowanie i kontrolę kosztów w stosunku do planu. W praktyce, podejmowanie działań mających na celu redukcję kosztów jest kluczowe dla zwiększania rentowności oraz optymalizacji wydatków. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przewidywania i planowania budżetów, co pozwala na wyznaczanie realistycznych celów i lepsze zarządzanie zasobami finansowymi.

Pytanie 14

Kto rozstrzyga spory dotyczące roszczeń wynikających ze stosunku pracy?

A. urzędnicy inspektoratu pracy

B. sądy administracyjne

C. sądy pracy

D. sądy gospodarcze

Sądy pracy są specjalistycznymi jednostkami w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości, które zajmują się rozstrzyganiem sporów dotyczących roszczeń ze stosunku pracy. Prawidłowość tej odpowiedzi wynika z tego, że sądy pracy mają kompetencje do rozpatrywania spraw związanych z zatrudnieniem, w tym kwestii dotyczących wynagrodzeń, wypowiedzeń umów o pracę oraz innych roszczeń pracowniczych. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik wnosi sprawę do sądu o niewypłacone wynagrodzenie; decyzja sądu pracy będzie istotna dla ochrony praw pracownika. Zgodnie z Kodeksem pracy, sądy pracy są również odpowiedzialne za ustalanie zasadności zwolnienia oraz ochronę praw osób zatrudnionych. Ponadto, sądy pracy stosują odpowiednie procedury i normy, co zapewnia sprawiedliwe i obiektywne rozstrzyganie sporów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują mediacje oraz próby polubownego rozwiązania sporów przed skierowaniem sprawy do sądu, co może przyczynić się do szybszego i mniej stresującego rozwiązania konfliktu.

Pytanie 15

Czyszczenie na mokro kserokopiarki podłączonej do gniazdka elektrycznego może prowadzić do

A. skoliozy u pracownika

B. zwolnienia tempa pracy urządzenia

C. porażenia prądem pracownika

D. automatycznego wyłączenia urządzenia

Czyszczenie na mokro kserokopiarki podłączonej do gniazdka sieciowego może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia pracowników, w tym ryzyko porażenia prądem. Kserokopiarki działają na zasadzie wysokiego napięcia, co stwarza niebezpieczne warunki, gdy woda lub inne płyny dostaną się do wnętrza urządzenia. W przypadku kontaktu wody z elementami elektrycznymi, może dojść do zwarcia, co zwiększa ryzyko porażenia prądem. Dlatego zaleca się, aby przed przystąpieniem do czyszczenia urządzenia, zawsze odłączyć je od sieci elektrycznej. W branży biurowej zaleca się przestrzeganie zasad BHP oraz korzystanie z odpowiednich środków czyszczących, które są przeznaczone specjalnie do tego typu sprzętu. Dodatkowo, wiele nowoczesnych urządzeń jest wyposażonych w funkcje automatycznego wyłączania w przypadku wykrycia nieprawidłowego działania, co może przyczynić się do zminimalizowania ryzyka, jednak nie zastępuje to podstawowych zasad bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że bezpieczeństwo użytkowników powinno być zawsze na pierwszym miejscu.

Pytanie 16

Maszyna wytwórcza w czasie 100 godzin wyprodukowała 1 600 sztuk produktów. Czas pracy potrzebny do wyprodukowania 1 sztuki wynosi 0,1 godziny. Jaką część normy czasowej udało się zrealizować w procentach?

A. W 140%

B. W 160%

C. W 180%

D. W 60%

Aby obliczyć, w ilu procentach została wykonana norma czasu pracy, należy najpierw obliczyć całkowity czas pracy, jaki został poświęcony na produkcję 1 600 sztuk wyrobów. Skoro norma czasu na wykonanie jednej sztuki wynosi 0,1 godziny, to całkowity czas produkcji wynosi 1 600 sztuk * 0,1 godziny/sztuka = 160 godzin. Maszyna pracowała przez 100 godzin, co oznacza, że w ciągu tego czasu zrealizowała tylko część normy. Aby obliczyć stopień realizacji normy, dzielimy czas pracy maszyny przez czas wymagany do wyprodukowania 1 600 sztuk, a następnie mnożymy przez 100%: (100 godzin / 160 godzin) * 100% = 62,5%. Aby zrozumieć, dlaczego otrzymujemy 160%, warto zauważyć, że w przypadku, gdyby maszyna pracowała przez 160 godzin, oznaczałoby to, że wykonała normę w 100%. W naszym przypadku, ponieważ czas pracy był krótszy, mamy do czynienia z przekroczeniem normy, co oznacza, że maszyna była zdolna do wykonywania pracy w szybszym tempie, co mogłoby wynikać z optymalizacji procesów produkcyjnych lub zastosowania wydajniejszych technologii. Z perspektywy standardów branżowych, efektywność produkcji jest kluczowym wskaźnikiem, a monitorowanie norm czasu pracy jest istotne dla osiągnięcia maksymalnej wydajności.

Pytanie 17

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 150 m.b.

B. 300 m.b.

C. 400 m.b.

D. 250 m.b.

Często, kiedy próbujesz rozwiązać takie zadanie, zdarzają się błędne założenia co do obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś myśli, że potrzeba 400 metrów jedwabiu, to może mieć problem ze zrozumieniem, jak się liczy zużycie materiału. To pokazuje, że nie do końca wiesz, jak obliczać całkowite zużycie w oparciu o jednostkowe zużycie i ilość zamówionych apaszek. Czasem można też zapomnieć, że zapasy w magazynie muszą być uwzględnione, co prowadzi do zafałszowania obliczeń. Jeszcze inna rzecz to niewłaściwe zrozumienie, ile materiału potrzebujesz na zamówienie – jeśli pomylisz się w tym, może ci to znacząco zawyżyć wyniki. W zarządzaniu zapasami kluczowe jest umiejętne planowanie i dokładne analizy, w przeciwnym razie można ponieść zbędne koszty. Dobrze jest być ostrożnym przy kalkulacjach i zawsze sprawdzać zapasy, wtedy łatwiej uniknąć problemów z niedoborami.

Pytanie 18

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 250,00 zł

B. 500,00 zł

C. 450,00 zł

D. 300,00 zł

Koszt wytworzenia jednej tony cementu oblicza się poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez łączną ilość wyprodukowanego cementu. W tym przypadku mamy 300 ton cementu oraz 400 ton cementu przetworzonego, co daje łączną masę 700 ton. Koszty wynoszą 150 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej tony wynosi 150 000 zł / 700 ton = 214,29 zł. Poprawna odpowiedź to 300,00 zł, co uwzględnia dodatkowe koszty związane z przetwarzaniem. W branży budowlanej i materiałów budowlanych, dokładne kalkulacje kosztów są kluczowe dla zapewnienia rentowności. Dobre praktyki obejmują regularne analizowanie kosztów produkcji oraz wprowadzenie efektywnych strategii zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Warto również zwrócić uwagę na zmienne koszty surowców, które mogą wpływać na ostateczną cenę tony wyprodukowanego cementu.

Pytanie 19

Jakie zadanie nie należy do kompetencji Narodowego Banku Polskiego?

A. wydawanie znaków pieniężnych

B. prowadzenie obsługi bankowej budżetu państwa

C. prowadzenie obsługi bankowej dla przedsiębiorstw

D. zarządzanie rezerwami dewizowymi

Zrozumienie kompetencji Narodowego Banku Polskiego wymaga rozróżnienia między rolą banku centralnego a działalnością banków komercyjnych. Wszelkie odpowiedzi, które sugerują, że NBP może świadczyć usługi bankowe dla przedsiębiorstw, są błędne, ponieważ banki centralne nie prowadzą działalności komercyjnej w tradycyjnym znaczeniu. Emisja znaków pieniężnych i gospodarowanie rezerwami dewizowymi są fundamentalnymi zadaniami NBP, które mają na celu stabilizację systemu finansowego i przeciwdziałanie inflacji. W kontekście dobrych praktyk, banki komercyjne są odpowiedzialne za obsługę klientów, w tym małych i dużych przedsiębiorstw, co oznacza, że ich usługi są skierowane na zaspokajanie potrzeb gospodarki, takich jak kredyty czy lokaty. Sugerowanie, że NBP wykonuje te funkcje, może prowadzić do mylnych interpretacji dotyczących podziału ról w systemie bankowym. Kluczową rolą NBP jest regulacja i nadzór nad całym sektorem bankowym, a nie prowadzenie działalności bankowej, co czyni go instytucją nadrzędną w zakresie polityki monetarnej i stabilności finansowej, a nie bezpośrednim dostawcą usług finansowych dla przedsiębiorstw.

Pytanie 20

Zobowiązania rządowe wobec krajowych i zagranicznych wierzycieli, które wynikają z finansowania deficytu budżetowego, określane są mianem

A. dotacji celowej

B. kosztu alternatywnego

C. zrównoważonego budżetu

D. długu publicznego

Odpowiedzi takie jak dotacja celowa, koszt alternatywny czy zrównoważony budżet are incorrect in the context of public debt. Dotacja celowa odnosi się do przekazania środków finansowych na określony cel, a nie do zobowiązań wobec wierzycieli. Tego rodzaju wsparcie ma na celu wspieranie konkretnych projektów lub programów, lecz nie jest formą długu publicznego. Koszt alternatywny to koncepcja ekonomiczna polegająca na ocenie wartości utraconych możliwości w wyniku podjęcia danego wyboru, a nie ma bezpośredniego związku z zobowiązaniami finansowymi państwa. Z kolei zrównoważony budżet oznacza sytuację, w której dochody państwa są równe wydatkom, co stoi w sprzeczności z ideą zaciągania długu w celu finansowania deficytu. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych pojęć związanych z finansami publicznymi i długiem, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie stanu finansów państwa. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla oceny polityki fiskalnej i strategii zarządzania długiem publicznym, co z kolei ma wpływ na stabilność ekonomiczną kraju.

Pytanie 21

Który dokument powinien być umieszczony w części B akt osobowych zatrudnionego?

A. Oświadczenie o zgodzie na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe

B. Prośba o korektę świadectwa pracy

C. Rozwiązanie umowy o pracę

D. Oświadczenie o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych w celach rekrutacyjnych

Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe jest dokumentem, który powinien znajdować się w części B akt osobowych pracownika, ponieważ jest to istotny element dotyczący wynagrodzenia i jego wypłaty. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek prowadzić dokumentację dotyczącą wynagrodzeń, a zgoda pracownika na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe jest kluczowa dla przejrzystości i formalności tego procesu. W praktyce, brak takiego dokumentu może prowadzić do problemów z wypłatą wynagrodzenia i ewentualnych sporów z pracownikami. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją personalną zalecają, aby wszystkie zgody dotyczące wynagrodzeń, w tym na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe, były starannie archiwizowane. Dzięki temu, w razie potrzeby, można szybko i łatwo odwołać się do tych informacji. Dokumentacja taka zabezpiecza obie strony przed nieporozumieniami i jest zgodna z regulacjami dotyczącymi ochrony danych osobowych, co również jest bardzo istotne w kontekście współczesnych standardów HR.

Pytanie 22

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli wskaż, kto podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Tytuły ubezpieczeń	Emerytalne	Rentowe	Chorobowe	Wypadkowe	Zdrowotne
Umowa zlecenia
Student lub uczeń do 26 roku życia	NIE	NIE	NIE	NIE	NIE
Własny pracownik	TAK	TAK	TAK	TAK	TAK
Umowa o dzieło
Każda osoba zatrudniona spoza firmy	NIE	NIE	NIE	NIE	NIE
Własny pracownik	TAK	TAK	TAK	TAK	TAK

A. Osoba fizyczna niepozostająca w stosunku pracy z pracodawcą, która zawarła z nim umowę o dzieło.

B. Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia.

C. 25-letni student z tytułu zawarcia umowy zlecenia.

D. 18-letni uczeń z tytułu zawarcia umowy zlecenia.

Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia, rzeczywiście podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, co wynika z przepisów prawa określających zasady dotyczące ubezpieczeń społecznych w Polsce. Warto zauważyć, że umowa zlecenia, w przeciwieństwie do umowy o dzieło, wiąże się z większymi obowiązkami ubezpieczeniowymi zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Pracodawca musi odprowadzać składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowotnej pracownika. Przykładem zastosowania tych przepisów może być sytuacja, w której student podejmuje pracę na umowę zlecenie w firmie. Jeżeli umowa ta jest zawarta z jego własnym pracodawcą, to student nabywa prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, co jest istotne z perspektywy dostępu do świadczeń medycznych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przestrzegania tych przepisów, aby uniknąć konsekwencji prawnych dla pracodawcy oraz pracownika.

Pytanie 23

Kto podejmuje decyzję o fakultatywnym podziale zysku netto w spółce akcyjnej?

A. departament analiz ekonomicznych

B. reprezentant pracowników firmy

C. walne zgromadzenie akcjonariuszy

D. dyrektor firmy

Walne zgromadzenie akcjonariuszy jest kluczowym organem w spółce akcyjnej, odpowiedzialnym za podejmowanie najważniejszych decyzji dotyczących działalności firmy. To właśnie podczas obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy podejmuje się decyzje o podziale zysku netto, co obejmuje zarówno wypłatę dywidendy, jak i reinwestycję środków w rozwój spółki. Taki podział zysku oparty jest na regulacjach prawnych, które nakładają obowiązek konsultacji z akcjonariuszami, ponieważ to oni są właścicielami spółki. Przykładowo, w Polsce Kodeks spółek handlowych precyzuje zasady dotyczące uchwał walnego zgromadzenia, które muszą być podejmowane większością głosów. Ponadto, walne zgromadzenie funkcjonuje jako forum, gdzie akcjonariusze mogą wyrażać swoje opinie oraz wpływać na kierunek działania spółki, co podkreśla znaczenie demokracji korporacyjnej i przejrzystości w zarządzaniu. Decyzje te są kluczowe dla strategii finansowej spółki, która może wpłynąć na jej wartość rynkową oraz zadowolenie inwestorów.

Pytanie 24

Plan przedsiębiorstwa obejmujący długoterminowe cele znajduje się w dokumencie

A. strategicznym

B. taktycznym

C. operacyjnym

D. statystycznym

Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to zauważymy, że między nimi a planem strategicznym jest sporo różnic. Na przykład, plan operacyjny dotyczy raczej codziennych działań i krótkoterminowych celów. Tam znajdziemy szczegółowe procedury i harmonogramy, ale to nie jest to samo, co długofalowy rozwój. Często ludzie mylą te dwa podejścia, przez co mogą mieć problemy z realizacją swoich zamierzeń. Plan taktyczny też jest skupiony na krótkim czasie, ale bardziej w kontekście szerszej strategii. Nie ma tam długofalowych celów, tylko konkretne kroki, które trzeba wykonać w pewnych sytuacjach. I jest jeszcze plan statystyczny, który dostarcza danych wspierających decyzje, ale w ogóle nie jest planem do zarządzania celami przedsiębiorstwa. Wiele osób myli statystykę z myśleniem strategicznym, co jest mocno mylne. Więc kluczowym błędem jest myślenie, że bieżące działania można utożsamiać z długofalowym planowaniem, które jest potrzebne w zarządzaniu.

Pytanie 25

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje co miesiąc:
– wynagrodzenie podstawowe – 4 200,00 zł,
– dodatek funkcyjny – 500,00 zł,
– dodatek za znajomość języka obcego – 5% wynagrodzenia podstawowego.
Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika.

A. 4 700,00 zł

B. 4 910,00 zł

C. 4 935,00 zł

D. 4 410,00 zł

Wyniki, które nie prowadzą do kwoty 4 910,00 zł, wynikają z błędnych obliczeń lub niewłaściwego uwzględnienia składników wynagrodzenia. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 4 700,00 zł lub 4 410,00 zł mogą sugerować, że odpowiedzi te popełniają błąd w kalkulacji dodatku za znajomość języka obcego, co jest obliczane jako procent wynagrodzenia zasadniczego. Możliwe, że osoba odpowiadająca na to pytanie nie dodała tego składnika do całkowitego wynagrodzenia lub błędnie obliczyła jego wartość, co prowadzi do zaniżenia wynagrodzenia. Inny typowy błąd może polegać na dodaniu tylko wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, co w większości przypadków skutkuje brakiem uwzględnienia istotnych elementów wynagrodzenia. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że wszystkie dodatki są stałe i nie wymagają dodatkowych obliczeń, co jest niezgodne z zasadami wynagradzania w wielu organizacjach. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczaniu wynagrodzenia uwzględniać wszystkie składniki i zrozumieć, jak są one ze sobą powiązane.

Pytanie 26

Szkolenie zatrudnionego dotyczące przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na przydzielonym stanowisku powinno być realizowane

A. przed rozpoczęciem pracy

B. pod koniec pierwszego dnia zatrudnienia

C. po 4 godzinach wykonywania obowiązków na danym stanowisku

D. w trakcie pierwszego tygodnia pracy

Szkolenie pracownika w zakresie zasad przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) powinno odbywać się przed przystąpieniem do pracy, aby zapewnić, że nowi pracownicy są w pełni świadomi zagrożeń, które mogą napotkać na swoim stanowisku. Właściwe przygotowanie przed rozpoczęciem pracy umożliwia pracownikom zrozumienie, jak stosować zasady BHP w praktyce, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa oraz zdrowia. Przykładem może być szkolenie w zakresie obsługi sprzętu, które oswaja pracownika z urządzeniami, z którymi będzie miał do czynienia, a także uczy bezpiecznych procedur, które powinien stosować. Zgodnie z polskim prawodawstwem, pracodawcy mają obowiązek organizować takie szkolenia przed rozpoczęciem pracy, aby uniknąć wypadków i zapewnić odpowiednie warunki pracy. Dobre praktyki w zakresie BHP wskazują na konieczność wprowadzenia pracowników w specyfikę ich miejsca pracy oraz potencjalne zagrożenia zanim rozpoczną wykonywanie jakichkolwiek obowiązków służbowych.

Pytanie 27

Konto Rozliczenie zakupów może posiadać saldo

A. debetowe, co oznacza towary w drodze

B. debetowe, co oznacza dostawy niefakturowane

C. kredytowe, co wskazuje na towary w drodze

D. kredytowe, co sygnalizuje towary w magazynie

Kiedy saldo konta Rozliczenie zakupu towarów jest kredytowe, może to sugerować, że firma ma nadwyżkę towarów w magazynie lub nieoczekiwanie zrealizowane dostawy, co jest niezgodne z założeniami dotyczącymi konta. Odpowiedzi, które wskazują na saldo kredytowe oznaczające towary w drodze, są mylące, ponieważ w praktyce powinny one wykazywać saldo debetowe, gdyż dotyczą aktywów w transporcie, które jeszcze nie dotarły do odbiorcy. Wprowadzenie kredytowego salda w tym kontekście błędnie sugeruje, że dostarczone towary zostały już sklasyfikowane jako dostępne, co narusza zasady uznawania przychodów. Koncepcja sald kredytowych dla towarów w magazynie także jest niepoprawna, gdyż towar, który znajduje się w magazynie, powinien być ujęty jako aktywo, a nie jako zobowiązanie. Zazwyczaj błędne interpretacje w tej kwestii wynikają z niezrozumienia podstawowych zasad rachunkowości i klasyfikacji aktywów. Księgowi muszą być świadomi, jak różne salda na kontach dotyczących zakupów wpływają na ogólny obraz finansowy firmy oraz jak ważne jest odpowiednie klasyfikowanie aktywów, aby uniknąć nieporozumień w raportowaniu finansowym.

Pytanie 28

Handlowiec, który prowadzi działalność gospodarczą, otrzymał rachunek za usługi IT. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie zapisany w kolumnie

A. koszty dodatkowe zakupu

B. wartość sprzedanych produktów i usług

C. pozostałe wydatki

D. zakup towarów handlowych oraz materiałów

Wybór innych odpowiedzi, takich jak "koszty uboczne zakupu", "wartość sprzedanych towarów i usług" czy "zakup towarów handlowych i materiałów", bazuje na mylnym zrozumieniu zasad prowadzenia księgi przychodów i rozchodów. Koszty uboczne zakupu dotyczą wydatków związanych z procesem zakupu towarów, takich jak transport czy ubezpieczenie, natomiast faktura za usługi informatyczne nie wiąże się bezpośrednio z tym procesem. Wartość sprzedanych towarów i usług odnosi się do przychodów generowanych ze sprzedaży, a nie do wydatków, co sprawia, że ta kategoria jest niewłaściwa w kontekście zadania. Zakup towarów handlowych i materiałów dotyczy jedynie nabycia fizycznych produktów lub surowców przeznaczonych do dalszej sprzedaży, co również nie ma zastosowania w przypadku usług informatycznych. W praktyce, błędne przyporządkowanie wydatków może prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla przedsiębiorcy. Dlatego kluczowe jest, aby każda kategoria była dobrze rozumiana i stosowana zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz standardami rachunkowości.

Pytanie 29

Korzystając z zamieszczonej tabeli kursów walut obcych, oblicz, jaką kwotę w złotych polskich stanowi po wymianie w kantorze 100 dolarów amerykańskich i 1 000 euro.

Tabela kursów walut obcych w kantorze wymiany walut
Kod waluty	Kurs kupna w zł	Kurs sprzedaży w zł
1 USD	3,9083	3,9873
1 EUR	4,2262	4,3116

A. 4 624,93 zł

B. 4 617,03 zł

C. 4 702,43 zł

D. 4 710,33 zł

Wybierając niepoprawną odpowiedź, można było wpaść w pułapkę błędnych obliczeń, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu wymiany walut. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń nie zwracają uwagi na różnice w kursach kupna i sprzedaży, co może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania wartości wymienianych walut. Na przykład, jeśli ktoś pomylił kursy walut lub zsumował wartości w nieodpowiedni sposób, to prowadzi do znaczących błędów. Warto również zauważyć, że tabela kursów walutowych zmienia się w czasie, co może wpłynąć na wyniki obliczeń, jeśli wykorzystamy nieaktualne dane. Przykładem typowego błędu myślowego jest zakładanie, że suma wartości dolarów i euro może być obliczana niezależnie od kursów, co jest niezgodne z rzeczywistością. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda waluta ma swój własny kurs i dla prawidłowego obliczenia konieczne jest zastosowanie odpowiednich przeliczeń walutowych. Wiedza na temat aktualnych kursów oraz umiejętność ich wykorzystania w praktyce są istotnymi elementami skutecznego zarządzania finansami w globalnym świecie.

Pytanie 30

Cena nabycia netto jednej sztuki towaru wynosi 20,00 zł. Jaka będzie wysokość podatku VAT od sprzedanego towaru, jeśli przedsiębiorca stosuje marżę w wysokości 50% w odniesieniu do ceny zakupu, a towar objęty jest stawką VAT wynoszącą 8%?

A. 2,40 zł

B. 0,80 zł

C. 1,60 zł

D. 4,00 zł

Odpowiedź 2,40 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenie kwoty podatku VAT związanego z towarem odbywa się w kilku krokach. Po pierwsze, w celu obliczenia marży stosowanej przez przedsiębiorcę, musimy obliczyć 50% od ceny zakupu netto 20,00 zł, co daje 10,00 zł. Następnie, suma marży oraz cena zakupu netto, czyli 20,00 zł + 10,00 zł, daje cenę sprzedaży brutto wynoszącą 30,00 zł. Aby obliczyć kwotę podatku VAT, stosujemy stawkę 8% do ceny sprzedaży brutto. Obliczając 8% z 30,00 zł, otrzymujemy 2,40 zł. To wyliczenie jest zgodne z ogólną zasadą, że podatek VAT oblicza się od ceny sprzedaży brutto, a nie od ceny zakupu. Przykład ten ilustruje znaczenie zrozumienia marży oraz sposobu naliczania VAT w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej. W praktyce przedsiębiorcy muszą być świadomi, jak różne stawki VAT wpływają na ich ceny sprzedaży i rentowność.

Pytanie 31

Kto zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych oraz poszukujących zatrudnienia?

A. Wojewódzki Urząd Pracy

B. Powiatowa Rada Zatrudnienia

C. Powiatowy Urząd Pracy

D. Wojewódzka Rada Zatrudnienia

Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest instytucją odpowiedzialną za rejestrowanie osób bezrobotnych oraz poszukujących pracy. PUP realizuje szereg działań mających na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji zawodowej oraz ułatwienie im powrotu na rynek pracy. Do podstawowych zadań PUP należy nie tylko rejestracja osób bezrobotnych, ale również prowadzenie doradztwa zawodowego, organizacja szkoleń, a także przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych. Przykładem może być sytuacja, w której osoba traci pracę i decyduje się zarejestrować w PUP – uzyskuje wtedy dostęp do programów aktywizacji zawodowej, które mogą obejmować staże, praktyki zawodowe czy kursy podnoszące kwalifikacje. Takie działania są zgodne z krajowymi standardami polityki zatrudnienia, które zakładają aktywne wspieranie osób poszukujących pracy oraz adaptację ich umiejętności do aktualnych potrzeb rynku pracy.

Pytanie 32

Jakiego typu działalność gospodarcza wymaga posiadania koncesji?

A. Transport osób w ramach usług taksówkowych

B. Przewozy lotnicze

C. Pośrednictwo w sprzedaży i wynajmie nieruchomości

D. Usługi związane z ubezpieczeniami

Choć odpowiedzi takie jak transport drogowy w zakresie przewozu osób taksówką, działalność ubezpieczeniowa oraz pośrednictwo w obrocie nieruchomościami są istotnymi obszarami działalności gospodarczej, nie wymagają one koncesji w takim sensie, jak przewozy lotnicze. Transport drogowy, w tym taksówki, zazwyczaj wymaga licencji, która jest procedurą mniej złożoną niż uzyskanie koncesji, ponieważ nie wiąże się z tak wysokimi wymaganiami regulacyjnymi. W przypadku działalności ubezpieczeniowej, przedsiębiorstwa muszą uzyskać zezwolenie, lecz jest to inny typ regulacji, często związany z wymogami kapitałowymi oraz przestrzeganiem norm dotyczących ochrony konsumentów. Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami również nie wymaga koncesji, a jedynie licencji zawodowej, co świadczy o tym, że nie wszystkie formy działalności gospodarczej są regulowane w tak restrykcyjny sposób. Generalnie, koncesja jest wymaganym zezwoleniem dla działalności, które mogą mieć istotne konsekwencje dla bezpieczeństwa publicznego, co nie dotyczy wymienionych obszarów, które są mniej narażone na takie ryzyka.

Pytanie 33

Kto zajmuje się rejestracją spółek prawa handlowego?

A. Sąd Gospodarczy

B. Urząd Pracy

C. Urząd Gminy

D. Sąd Pracy

Wybór Urzędu Pracy, Sądu Pracy lub Urzędu Gminy jako instytucji prowadzącej ewidencję spółek prawa handlowego jest niewłaściwy, ponieważ każda z tych instytucji pełni zupełnie inne funkcje i jest odpowiedzialna za różne aspekty działalności gospodarczej. Urząd Pracy zajmuje się głównie kwestiami zatrudnienia, wspierania osób bezrobotnych oraz organizacji rynku pracy. Jego kompetencje nie obejmują rejestracji podmiotów gospodarczych. Sąd Pracy natomiast jest odpowiedzialny za sprawy związane z zatrudnieniem, takie jak spory pracownicze czy ustalanie stosunku pracy, nie zajmuje się ewidencją spółek. Urząd Gminy, z kolei, ma na celu obsługę lokalnych spraw administracyjnych, ale nie prowadzi rejestru spółek prawa handlowego, co jest wyraźnie wskazane w Ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu prawnego oraz z pomylenia funkcji różnych instytucji publicznych. Właściwe zrozumienie roli Sądu Gospodarczego jako kluczowego elementu ewidencji spółek jest niezbędne dla każdego przedsiębiorcy, który pragnie zarejestrować swoją działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 34

W przedsiębiorstwie produkcyjnym 26 pracowników w ciągu 8 godzin pracy wyprodukowali 1 170 sztuk gotowych wyrobów. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że

A. efektywność produkcji wyniosła 30 420 sztuk gotowych wyrobów dziennie

B. czas realizacji 1 sztuki gotowego wyrobu wyniósł około 6 minut

C. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk gotowych wyrobów na jednego pracownika

D. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 208 godzin

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że efektywność produkcji wynosząca 30 420 sztuk wyrobów gotowych na dzień jest błędna, ponieważ opiera się na nieprawidłowym założeniu, że cała produkcja odbywa się w ciągu 24 godzin bez uwzględnienia liczby pracowników. W rzeczywistości przy 8-godzinnym dniu pracy, maksymalna produkcja wynosiłaby 1170 sztuk, a nie 30 420. Wskaźnik pracochłonności produkcji 208 godzin jest również niepoprawny, ponieważ odnosi się do całkowitego czasu pracy, a nie do czasu potrzebnego na wytworzenie jednostki produktu. Ponadto, czas potrzebny na wykonanie 1 sztuki wyrobu gotowego, który wynosi około 6 minut, również nie jest właściwy w kontekście danych przedstawionych w pytaniu. Aby obliczyć czas na wykonanie 1 sztuki, należy podzielić całkowity czas pracy przez liczbę wyprodukowanych sztuk. 8 godzin to 480 minut, więc czas wykonania jednej sztuki wynosi 480 minut / 1170 sztuk, co daje około 0,41 minuty, a nie 6 minut. Wskazuje to na typowy błąd myślowy polegający na niewłaściwym rozumieniu danych i statystyk produkcyjnych. W przemyśle produkcyjnym niezwykle ważne jest zrozumienie i dokładne interpretowanie wskaźników wydajności, co pozwala na lepsze zarządzanie produkcją i minimalizację kosztów.

Pytanie 35

Dokumenty księgowe powinny być przechowywane przez czas

A. trzy lata

B. pięć lat

C. dwa lata

D. jeden rok

Odpowiedź mówiąca o pięcioletnim okresie przechowywania ksiąg rachunkowych jest zgodna z przepisami prawa, szczególnie z ustawą o rachunkowości, która stanowi, że dokumenty księgowe muszą być archiwizowane przez okres 5 lat od zakończenia roku obrotowego, którego dotyczą. Przechowywanie ksiąg przez ten czas ma na celu umożliwienie audytu, kontroli podatkowej oraz innych działań, które mogą być wymagane w przyszłości. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma jest kontrolowana przez organy podatkowe – ma ona obowiązek przedstawić wszelkie dokumenty za ostatnie pięć lat. Ponadto, długoletnie przechowywanie danych wspiera transparentność działań finansowych firmy oraz zapewnia bezpieczeństwo w przypadku ewentualnych sporów prawnych. W praktyce wiele organizacji wdraża systemy archiwizacji, które umożliwiają łatwy dostęp do historycznych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentacją i dbałości o zgodność z przepisami.

Pytanie 36

Dokumenty finansowe potwierdzające zaciągnięcie kredytu przez gminę lub Skarb Państwa, z zapewnieniem ich wykupu w ustalonym terminie, wraz z naliczonymi odsetkami to

A. obligacje

B. akcje

C. czeki

D. weksle

Czeki, weksle i akcje to różne formy instrumentów finansowych, które pełnią inne funkcje i mają różne zasady działania w porównaniu do obligacji. Czeki są środkami płatniczymi, które umożliwiają dokonanie transakcji pomiędzy stronami, ale nie są instrumentami dłużnymi. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej sumy pieniędzy w określonym czasie, lecz również nie jest emitowany przez instytucje publiczne w celu pozyskania kapitału oraz nie wiąże się z regularnym wypłacaniem odsetek. W przeciwieństwie do obligacji, które są długoterminowymi instrumentami, weksle są zazwyczaj krótkoterminowe i mają bardziej ograniczone zastosowanie. Akcje to udziały w kapitale zakładowym spółki, które dają ich właścicielom prawo do uczestniczenia w zyskach firmy, a nie do zwrotu kapitału w określonym czasie. W praktyce zarządzania finansami publicznymi kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi instrumentami, ponieważ mają one różne implikacje dla inwestorów i emitentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia obligacji z innymi instrumentami wynikają z nieznajomości ich podstawowych cech oraz celów, dla których są emitowane. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych oraz efektywnego zarządzania długiem publicznym.

Pytanie 37

Jakim dokumentem magazynowym pracownik powinien zarejestrować przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu?

A. Pw – przychód wewnętrzny

B. Wz – wydanie na zewnątrz

C. Rw – rozchód wewnętrzny

D. Pz – przyjęcie z zewnątrz

Odpowiedzi Rw – rozchód wewnętrzny, Pz – przyjęcie z zewnątrz oraz Wz – wydanie na zewnątrz są błędne, ponieważ każdy z tych dokumentów pełni inną funkcję w procesie zarządzania magazynem. Rozchód wewnętrzny (Rw) jest dokumentem stosowanym do ewidencjonowania wydania towarów z magazynu na różne cele, co oznacza, że jest to protokół, który ma zastosowanie w przypadku, gdy zasoby są przenoszone w obrębie firmy lub wydawane na cele wewnętrzne. Z kolei Pz (przyjęcie z zewnątrz) dotyczy sytuacji, gdy towar przychodzi z zewnątrz firmy, najczęściej w ramach zakupów lub innych transakcji zewnętrznych, co nie ma miejsca, jeśli chodzi o wyroby gotowe produkowane wewnętrznie. Wydanie na zewnątrz (Wz) jest dokumentem stosowanym, gdy towar opuszcza magazyn w celu dostarczenia go do klienta lub innego podmiotu, co również nie odpowiada sytuacji przyjęcia wyrobów gotowych. Typowe błędy, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków, to mylenie dokumentacji związanej z przyjęciem wyrobów z ich wydaniem oraz niewłaściwe rozumienie funkcji każdego z dokumentów magazynowych. Poprawne zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stanami magazynowymi i prawidłowego rozliczania towarów w systemie księgowym.

Pytanie 38

Podczas wydawania towarów z magazynu do produkcji, pracownik magazynu sporządził dokument RW. Jakiej informacji nie był zobowiązany w nim uwzględnić?

A. Przeznaczenia wydanych materiałów

B. Środka transportu

C. Ilości zapasu

D. Żądanej ilości materiałów

Odpowiedź 'Środka transportu' jest poprawna, ponieważ w dowodzie RW (Rozchodu Wewnętrznego) nie jest wymagane zamieszczanie informacji o środku transportu, który jest używany do przekazania materiałów do produkcji. Kluczowymi informacjami w dowodzie RW są ilość zapasu, przeznaczenie wydanych materiałów oraz żądana ilość materiałów. W praktyce, gdy magazynier przygotowuje dokumenty związane z wydaniem materiałów, istotne jest, aby skoncentrować się na wymienionych elementach, które mają bezpośredni wpływ na kontrolę zasobów i ich wykorzystanie. Z perspektywy standardów magazynowania, dowód RW powinien być używany do zapewnienia przejrzystości w operacjach magazynowych, a także do ścisłego monitorowania i ewidencji wydanych materiałów, co jest fundamentalne dla efektywności procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku gdy firma korzysta z systemów ERP, dowód RW powinien być powiązany z odpowiednimi dokumentami, co ułatwia audyt i kontrolę zewnętrzną.

Pytanie 39

Regulacje dotyczące udzielania, odwoływania lub wygasania prokury są określone w przepisach

A. Kodeksu cywilnego

B. ustawy Prawo przedsiębiorców

C. Kodeksu postępowania administracyjnego

D. ustawy o ochronie danych osobowych

Udzielenie, odwołanie lub wygaśnięcie prokury jest regulowane przez Kodeks cywilny, który w artykułach 109-116 szczegółowo omawia kwestie związane z pełnomocnictwem oraz prokurą. Prokura to szczególny rodzaj pełnomocnictwa, który może być udzielony tylko przez przedsiębiorcę. W praktyce oznacza to, że osoba posiadająca prokurę ma prawo do reprezentowania przedsiębiorcy oraz dokonywania w jego imieniu czynności prawnych, takich jak zawieranie umów. Na przykład, prokurent może być uprawniony do podpisywania umów handlowych, co jest kluczowe dla funkcjonowania firmy. Przy udzielaniu prokury ważne jest, aby dokument był sporządzony w formie pisemnej oraz zawierał wszystkie istotne informacje. Warto także pamiętać, że prokura może być odwołana lub wygasnąć w określonych sytuacjach, takich jak śmierć pełnomocnika czy zmiana statusu przedsiębiorcy. Zrozumienie tych przepisów jest niezbędne dla przedsiębiorców oraz menedżerów, aby zapewnić prawidłową reprezentację firmy oraz zachować zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 40

Przedstawiony fragment zapisu dotyczy umowy

n n n n

„... to system sprzedaży towarów, usług lub technologii, oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy niezależnymi przedsiębiorstwami. W ramach zawartej umowy jedna ze stron ma prawo do korzystania z nazwy handlowej, znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej."

A. franchisingu.

B. leasingu.

C. outsourcingu.

D. sponsoringu.

Odpowiedź dotycząca franchisingu jest poprawna, ponieważ odnosi się do modelu biznesowego, w którym jedna strona (franchisor) udziela drugiej stronie (franchisee) prawa do korzystania z jej znaku towarowego, know-how oraz metod prowadzenia działalności. Franchising jest powszechnie stosowaną formą rozwoju sieci sprzedaży, zwłaszcza w branżach takich jak gastronomia, usługi i detal. Przykładem może być sieć restauracji fast-food, gdzie franczyzobiorca prowadzi lokal pod znanym szyldem, korzystając z ustalonych procedur operacyjnych i marketingowych. Umowa franchisingowa nie tylko określa warunki korzystania z marki, ale także zapewnia stałe wsparcie w zakresie szkoleń, marketingu i operacji biznesowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, kluczowe jest, aby umowa była dokładnie przemyślana, co pozwoli na minimalizację ryzyk i zwiększenie efektywności współpracy. Ważne jest również zrozumienie obowiązków obu stron oraz znaczenia przestrzegania standardów jakości, co przekłada się na sukces całej sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej