Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 20:21
Data zakończenia: 2 maja 2025 20:33

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Program o nazwie dd, którego przykład zastosowania przedstawiono w systemie Linux, umożliwia

A. ustawianie interfejsu karty sieciowej

B. zmianę systemu plików z ext3 na ext4

C. utworzenie symbolicznego dowiązania do pliku Linux.iso

D. stworzenie obrazu nośnika danych

Twoja odpowiedź na temat użycia polecenia dd w systemach Unix/Linux jest jak najbardziej na miejscu. Wiesz, że to narzędzie służy do kopiowania i konwertowania danych? W tym przykładzie, 'if=/dev/sdb' to wskazanie na źródło, czyli jakiś nośnik, jak dysk USB, a 'of=/home/uzytkownik/Linux.iso' to miejsce, gdzie zapiszesz ten obraz. Używając dd, tworzysz bitowy obraz całego nośnika, co jest super przydatne w różnych sytuacjach, jak tworzenie kopii zapasowych czy klonowanie dysków. Z doświadczenia wiem, że administratorzy chętnie korzystają z tego polecenia, żeby migracja danych była prostsza, a testowanie wydajności systemów łatwiejsze. Fajnie jest też używać opcji, takich jak 'bs', żeby zwiększyć szybkość operacji. Dlatego dd to naprawdę istotne narzędzie w rękach admina systemów Linux, które pozwala na sprawne zarządzanie danymi na poziomie sprzętowym.

Pytanie 2

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. ping

B. tracert

C. netstat

D. ipconfig

Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 3

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet?

A. Wciskacz LSA

B. Zaciskarkę BNC

C. Zaciskarkę RJ-45

D. Zaciskarkę RJ-11

Wybór zaciskarki BNC, RJ-45 lub RJ-11 w kontekście podłączenia żył kablowych skrętki do gniazda Ethernet jest nieodpowiedni z kilku powodów. Zaciskarka BNC jest przeznaczona do pracy z kablami koncentrycznymi, które stosuje się głównie w systemach telewizyjnych i wideo, a nie w standardowych instalacjach sieci Ethernet. Dobór tego narzędzia do podłączenia skrętki prowadzi do nieprawidłowych połączeń i potencjalnych problemów z jakością sygnału. Zaciskarka RJ-45, pomimo że wydaje się być odpowiednia, jest używana do tworzenia kabli RJ-45, które już są zakończone przewodami, a nie do bezpośredniego podłączania typowych żył skrętki do gniazda. Właściwe przygotowanie kabli do podłączenia wymaga użycia wciskacza LSA, który zapewnia odpowiednie ciśnienie i kontakt między żyłami kabla a stykami gniazda. Zaciskarka RJ-11 jest narzędziem przeznaczonym do telefonii, umożliwiającym podłączenie przewodów do gniazd telefonicznych, co jest również nietrafione w kontekście sieci Ethernet. Decydując się na niewłaściwe narzędzie, możemy doprowadzić do zwiększonego poziomu błędów transmisji, zakłóceń sygnału oraz wpłynąć na ogólną wydajność sieci. Warto zatem korzystać z narzędzi dostosowanych do specyfikacji technicznych i standardów branżowych, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 4

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

B. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

C. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

D. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 5

Plik zajmuje 2KB. Jakie to jest?

A. 2048 bitów

B. 16384 bity

C. 16000 bitów

D. 2000 bitów

W przypadku odpowiedzi takich jak '2000 bitów', '2048 bitów' czy '16000 bitów', występują błędne interpretacje związane z konwersją rozmiaru plików. '2000 bitów' jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia właściwej konwersji bajtów na bity. Wartości te są zaniżone w porównaniu do rzeczywistych jednostek. Natomiast '2048 bitów' to błąd polegający na niepoprawnym przeliczeniu bajtów, gdzie zapomniano uwzględnić przelicznika 8 bitów na bajt. Odpowiedź '16000 bitów' również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ nie istnieje bezpośredni związek z konwersjami jednostek w tym kontekście. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują pominięcie kluczowego kroku przeliczeniowego lub mylenie jednostek, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Aby unikać tych pomyłek, warto zaznajomić się z podstawowymi zasadami konwersji jednostek, które są fundamentalne w informatyce, w tym w programowaniu i administracji systemów, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla działania oprogramowania oraz efektywności systemów komputerowych.

Pytanie 6

Narzędzie w systemie Windows umożliwiające monitorowanie prób logowania do systemu to dziennik

A. System

B. aplikacji

C. Setup

D. zabezpieczeń

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest poprawna, ponieważ to właśnie dziennik zabezpieczeń w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania. Dziennik ten zawiera informacje o skutecznych i nieudanych próbach logowania, co jest kluczowe dla monitorowania i analizy incydentów związanych z bezpieczeństwem. Administratorzy systemów mogą korzystać z tego dziennika do identyfikacji podejrzanych działań, takich jak wielokrotne nieudane próby logowania, które mogą wskazywać na próby włamania. Aby uzyskać dostęp do dziennika zabezpieczeń, można użyć narzędzia 'Podgląd zdarzeń', które pozwala na przeszukiwanie, filtrowanie i analizowanie zarejestrowanych zdarzeń. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie tego dziennika, co w połączeniu z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak stosowanie silnych haseł i autoryzacji wieloskładnikowej, może znacząco zwiększyć poziom ochrony systemu.

Pytanie 7

Na rysunku ukazano diagram

A. zasilacza impulsowego

B. przetwornika DAC

C. karty graficznej

D. przełącznika kopułkowego

Schematy elektroniczne mogą być mylące, zwłaszcza gdy brak jest doświadczenia w ich interpretacji. Zasilacz impulsowy, jak przedstawiony na rysunku, różni się znacząco od innych urządzeń takich jak karta graficzna, przetwornik DAC czy przełącznik kopułkowy. Karta graficzna składa się z elementów takich jak procesor graficzny (GPU), pamięć RAM i układy zasilania, ale nie zawiera typowych elementów zasilacza impulsowego, jak mostek prostowniczy czy tranzystor kluczujący. Przetwornik DAC (Digital-to-Analog Converter) to urządzenie zamieniające sygnał cyfrowy na analogowy, używane w systemach audio i wideo, które nie wymaga kondensatorów filtrujących i diod prostowniczych charakterystycznych dla zasilaczy. Przełącznik kopułkowy, stosowany w klawiaturach, to mechaniczny element składający się z kopułki przewodzącej, który nie ma związku z przetwarzaniem sygnałów elektrycznych jak zasilacz impulsowy. Typowym błędem jest mylenie komponentów, co podkreśla znaczenie zrozumienia funkcji każdego elementu w schemacie. Kluczowe jest skupienie się na sygnaturze działania zasilacza, takiej jak przetwornica DC-DC, aby poprawnie identyfikować urządzenia na podstawie ich schematów i zastosowań.

Pytanie 8

Według normy PN-EN 50174 maksymalny rozplot kabla UTP powinien wynosić nie więcej niż

A. 10 mm

B. 20 mm

C. 30 mm

D. 13 mm

Wybierając inne wartości, można napotkać szereg nieporozumień związanych z interpretacją norm i praktycznych zasad instalacji kabli. Wartość 20 mm, na przykład, może wydawać się stosunkowo mała, jednak w kontekście instalacji kabli UTP, jest to wartość, która znacznie przewyższa dopuszczalny rozplot. Taki nadmiar może prowadzić do poważnych problemów z jakością sygnału, w tym do zwiększonego poziomu zakłóceń, co może wpłynąć na wydajność całej sieci. Z kolei rozplot na poziomie 10 mm, mimo że wydaje się bezpieczniejszy, może być zbyt mały w przypadku niektórych rodzajów instalacji, co może prowadzić do trudności w obsłudze kabli i ich uszkodzeń. Natomiast wartość 30 mm jest zdecydowanie nieakceptowalna, ponieważ znacznie przekracza dopuszczalne limity, co stawia pod znakiem zapytania stabilność i efektywność przesyłania danych. Kluczowym błędem jest zatem niedocenienie wpływu rozplotu na jakość sygnału oraz ignorowanie wytycznych normatywnych. Dlatego też, zaleca się zawsze odnosić do aktualnych norm i dobrych praktyk branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność instalacji kablowych.

Pytanie 9

Wskaż ilustrację ilustrującą symbol stosowany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. A

B. D

C. C

D. B

Odpowiedź D to symbol portu równoległego LPT, który kiedyś był dość popularny do podłączania drukarek do komputerów. LPT działał według standardu IEEE 1284, a ten standard miał różne tryby, na przykład EPP i ECP, dzięki którym można było przesyłać dane szybciej niż w tradycyjnych trybach jednokierunkowych. Często port LPT jest przedstawiany w formie graficznej jako drukarka, bo początkowo właśnie do drukowania był głównie używany. Choć teraz mamy nowsze technologie jak USB, porty LPT wciąż czasem się przydają w starszych sprzętach czy w niektórych specyficznych zastosowaniach przemysłowych. Niezależnie od tego, że LPT jest już mniej popularny, warto znać ten symbol. Może się przydać, żeby lepiej rozumieć, jak działają starsze systemy i jakie mogą być problemy z kompatybilnością, gdy korzystamy z różnych urządzeń. To też daje lepszy obraz tego, jak technologia się rozwijała w kontekście połączeń sprzętowych oraz standardów w branży IT.

Pytanie 10

Która z licencji na oprogramowanie łączy je na stałe z nabytym komputerem i nie umożliwia transferu praw do korzystania z programu na inny komputer?

A. ADWARE

B. OEM

C. SINGLE

D. BOX

Wybór innych licencji, takich jak ADWARE, SINGLE czy BOX, może prowadzić do nieporozumień związanych z ich rzeczywistym zastosowaniem i ograniczeniami. Licencja ADWARE odnosi się do oprogramowania, które wyświetla reklamy podczas jego używania; nie ma ona związku z przypisaniem oprogramowania do konkretnego komputera. Użytkownik może instalować adware na różnych urządzeniach, co stwarza mylne wrażenie, że takie oprogramowanie jest związane z jednym urządzeniem. Licencja SINGLE, często mylona z terminem związanym z licencjami indywidualnymi, również nie obejmuje ograniczeń przenoszenia, co sprawia, że użytkownik może korzystać z niej na wielu komputerach, ale tylko na jednym aktywnym na raz. Z kolei licencja BOX to model sprzedaży oprogramowania, który zazwyczaj pozwala na przenoszenie na inne urządzenie, jeśli licencja jest aktywowana na nowym sprzęcie. Twierdzenie, że wszystkie te modele licencyjne wiążą oprogramowanie z konkretnym komputerem, może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania licencjami w organizacjach. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy licencji mają swoje specyficzne zasady i warunki, które powinny być dokładnie analizowane przed podjęciem decyzji o zakupie, aby uniknąć problemów związanych z prawami użytkowania i ich ograniczeniami.

Pytanie 11

Planowanie wykorzystania przestrzeni na dysku komputera do gromadzenia i udostępniania informacji takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w sieci, a także ich zarządzanie, wymaga skonfigurowania komputera jako

A. serwer aplikacji

B. serwer terminali

C. serwer DHCP

D. serwer plików

Konfigurując komputer jako serwer plików, zapewniasz centralne miejsce do przechowywania danych, które mogą być łatwo udostępniane wielu użytkownikom w sieci. Serwery plików umożliwiają zarządzanie dostępem do danych, co jest kluczowe dla organizacji, które muszą chronić wrażliwe informacje, a jednocześnie zapewniać dostęp do wspólnych zasobów. Przykładami zastosowania serwerów plików są firmy korzystające z rozwiązań NAS (Network Attached Storage), które pozwalają na przechowywanie i udostępnianie plików bez potrzeby dedykowanego serwera. Standardy takie jak CIFS (Common Internet File System) i NFS (Network File System) są powszechnie stosowane do udostępniania plików w sieci, co podkreśla znaczenie serwerów plików w architekturze IT. Dobre praktyki obejmują regularne tworzenie kopii zapasowych danych oraz wdrażanie mechanizmów kontroli dostępu, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do krytycznych informacji.

Pytanie 12

Jak wygląda kolejność przewodów w wtyczce RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B?

A. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

B. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

C. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

D. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

Odpowiedź "Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy" jest właściwa zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B. Standard ten określa kolory przewodów, które powinny być używane do tworzenia kabli sieciowych Ethernet. Przewody są rozmieszczone według określonej kolejności, aby zapewnić poprawną transmisję danych, co jest kluczowe w kontekście zarówno wydajności, jak i niezawodności sieci. Przykładowo, w przypadku błędnego podłączenia, może dojść do zakłóceń w komunikacji, co wpływa na przepustowość i stabilność połączenia. Stosowanie normy T568B jest powszechną praktyką w instalacjach sieciowych, co ułatwia identyfikację i diagnozowanie problemów. Zrozumienie tego standardu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się instalacją i konserwacją sieci, a także dla tych, którzy projektują infrastrukturę sieciową w różnych środowiskach, takich jak biura, szkoły czy obiekty przemysłowe. Poprawna kolejność przewodów ma wpływ na specyfikację zasilania PoE, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 13

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. analogowe złącze sygnału wyjścia video

B. cyfrowe złącze sygnału video

C. analogowe złącze sygnału wejścia video

D. cyfrowe złącze sygnału audio

Odpowiedzi wskazujące na złącza sygnału video są niepoprawne, ponieważ S/PDIF jest ściśle związane z przesyłem sygnału audio, a nie video. Nie ma żadnych standardów ani praktyk inżynieryjnych, które sugerowałyby, że S/PDIF mogłoby być używane do przesyłania sygnału video. Cyfrowe złącze sygnału video, takie jak HDMI czy DisplayPort, służy do przesyłania obrazów i dźwięku, lecz S/PDIF koncentruje się wyłącznie na audio. Wybór analogowego złącza sygnału wyjścia lub wejścia video również wskazuje na nieporozumienie co do funkcji S/PDIF, które nie przesyła sygnałów w formacie analogowym. W kontekście audio, analogowe złącza, takie jak RCA, nie oferują tej samej jakości przesyłu sygnału, co S/PDIF, dlatego preferencje w profesjonalnych zastosowaniach często składają się na wybór cyfrowych rozwiązań. Zrozumienie różnic pomiędzy sygnałami audio i video oraz ich standardami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i budowy systemów multimedialnych.

Pytanie 14

Urządzenie sieciowe, które widoczna jest na ilustracji, to

A. firewall

B. konwerter mediów

C. przełącznik

D. router

Pierwszym błędnym podejściem jest zaklasyfikowanie urządzenia jako konwertera mediów. Konwertery mediów są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi do zamiany jednego typu medium transmisyjnego na inny, np. z miedzianego przewodu Ethernet na światłowód. Nie zarządzają one ruchem sieciowym na poziomie IP, jak to robią routery. Konwertery mediów działają na warstwie fizycznej modelu OSI, co wyklucza ich jako odpowiedź w tym przypadku. Innym błędnym rozważaniem jest uznanie urządzenia za firewall. Firewalle działają na różnych poziomach modelu OSI, ale ich podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu i ochrona sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Chociaż niektóre nowoczesne routery mogą mieć wbudowane funkcje firewalla, ich główną funkcją jest routing, a nie zabezpieczanie sieci. Przełącznik natomiast operuje na drugiej warstwie modelu OSI i jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej na podstawie adresów MAC. Przełączniki nie zarządzają ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczową funkcją routera. Wybór innych odpowiedzi niż router wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych urządzeń sieciowych oraz ich miejsca w infrastrukturze sieciowej, co jest fundamentalną wiedzą w dziedzinie IT.

Pytanie 15

Licencja oprogramowania open source oraz wolnego, to rodzaj licencji

A. Trial

B. OEM

C. GNU GPL

D. Adware

Licencje takie jak trial, OEM czy adware to już nie to, co nazywamy wolnym i otwartym oprogramowaniem, bo nie dają one użytkownikom takich praw. Na przykład licencja trial pozwala tylko na korzystanie z programu przez jakiś czas, a potem trzeba płacić, żeby dalej go używać. To raczej nie sprzyja wolności ani możliwościom modyfikacji. Licencja OEM wiąże się z konkretnym sprzętem i często nie można jej przenieść na inne urządzenie, co de facto ogranicza użytkowników. A adware to programy, które pokazują reklamy, co może naruszać prywatność i nie pozwala na modyfikowanie kodu ani jego dystrybucję. Te wszystkie podejścia ograniczają wolność i rozwój, które są kluczowe w świecie otwartego oprogramowania. Często ludzie mylą te licencje z ideą wolności i myślą, że mają pełne prawa do oprogramowania. Dlatego warto znać różnice między tymi modelami a zasadami rządzącymi licencjami wolnego oprogramowania, jak GNU GPL, która faktycznie daje większą kontrolę i swobodę użytkownikom.

Pytanie 16

Jakie medium transmisyjne nosi nazwę 100BaseTX i jaka jest maksymalna prędkość danych, która może być w nim osiągnięta?

A. Kabel UTP kategorii 5e o prędkości transmisji do 1000 Mb/s

B. Światłowód jednomodowy o prędkości transmisji do 1000 Mb/s

C. Kabel UTP kategorii 5 o prędkości transmisji do 100 Mb/s

D. Światłowód wielomodowy o prędkości transmisji do 100 Mb/s

Kiedy analizujemy inne opcje, które nie są związane z 100BaseTX, możemy zauważyć różnice w rodzaju medium transmisyjnego oraz jego zdolności do obsługi różnych prędkości. Kabel UTP kategorii 5e jest w stanie przesyłać dane z prędkością do 1000 Mb/s, co odnosi się do standardu 1000BaseT, a nie 100BaseTX. Światłowód wielomodowy, wspomniany w jednej z odpowiedzi, również wspiera prędkości do 100 Mb/s, jednak technologia ta nie jest oznaczona jako 100BaseTX, a raczej 100BaseFX, co jest istotnym rozróżnieniem. Światłowód jednomodowy, z kolei, mimo że może osiągać prędkości do 1000 Mb/s, jest stosowany w zupełnie innych kontekstach, głównie w bardziej wymagających zastosowaniach, takich jak długodystansowe połączenia internetowe. Typowym błędem myślowym przy wyborze medium transmisyjnego jest mylenie standardów i technologii, co prowadzi do nieefektywnych decyzji projektowych. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium najlepiej odpowiada konkretnym wymaganiom sieciowym, a także znajomość różnic między nimi, aby móc efektywnie planować i implementować infrastrukturę sieciową.

Pytanie 17

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main

B. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00

C. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250

D. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0

Odpowiedź wskazująca, że komputery pracujące w sieci otrzymają adres IP z zakresu 176.16.20.50 do 176.16.20.250 jest poprawna, ponieważ konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu definiuje zakres przydzielania adresów IP dla klientów. W sekcji 'range' widać dokładnie zdefiniowany zakres adresów, z którego serwer DHCP będzie przydzielał adresy IP. W praktyce oznacza to, że gdy klient żąda adresu IP, serwer DHCP wybierze jeden z adresów w tym zakresie, co jest standardową praktyką w zarządzaniu adresacją IP w sieciach lokalnych. Dobre praktyki sugerują, aby unikać przydzielania adresów z tego zakresu dla urządzeń statycznych, stąd zdefiniowanie adresu 176.16.20.100 dla hosta 'main' jest także przykładam na właściwe konfigurowanie usług DHCP, by uniknąć konfliktów adresowych. Ensuring that the DHCP service is correctly configured and that static IP addresses are outside of the DHCP range is crucial for maintaining stable network operations.

Pytanie 18

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. GNU GPL

B. MOLP

C. OEM

D. OLP

OLP i MOLP to programy licencjonowania, ale nie dają użytkownikom dostępu do kodu źródłowego. OLP to umowa, która skupia się na sprzedaży oprogramowania, ale użytkownik nie może go zmieniać. MOLP to coś od Microsoftu, gdzie można kupić licencje, ale też bez kodu źródłowego. A OEM to licencje, które producent sprzętu daje razem z jego urządzeniem. Te licencje są dość ograniczone i nie dają możliwości modyfikowania kodu. Dlatego, w porównaniu do GNU GPL, te programy są w zasadzie inne, bo GNU GPL promuje wolność dostępu do kodu i jego zmiany. Wybór złej licencji może prowadzić do kłopotów z rozwijaniem oprogramowania, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii, który szybko się zmienia.

Pytanie 19

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. dostarczenia zasilania po kablu U/UTP

B. monitorowania ruchu na porcie LAN

C. rozdziału domen kolizji

D. regeneracji sygnału

Regeneracja sygnału jest procesem stosowanym w repeaterach i wzmacniaczach sygnału sieciowego, gdzie celem jest poprawa jakości sygnału przesyłanego po długich kablach. Urządzenia te nie dostarczają zasilania do urządzeń końcowych jak w przypadku PoE. Rozdział domen kolizji jest związany z funkcjonowaniem przełączników sieciowych, które izolują różne segmenty sieci, redukując kolizje pakietów i poprawiając wydajność. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z dostarczaniem zasilania. Monitorowanie ruchu na porcie LAN dotyczy analizy i zarządzania przepływem danych w sieci, co jest realizowane przez zaawansowane urządzenia takie jak urządzenia IDS/IPS (Intrusion Detection/Prevention Systems) lub oprogramowanie monitoringowe, a nie przez urządzenia PoE. Typowym błędem jest mylenie funkcjonalności urządzeń sieciowych, ponieważ każde z nich ma specyficzne zadania i zastosowania. Power over Ethernet to technologia, która umożliwia integrację zasilania i transmisji danych w jednym kablu, co jest kluczowym ułatwieniem w nowoczesnych instalacjach sieciowych, jednak nie wpływa na rozdział domen kolizji, regenerację sygnału czy też monitorowanie ruchu w sposób bezpośredni.

Pytanie 20

Bęben działający na zasadzie reakcji fotochemicznych jest wykorzystywany w drukarkach

A. termosublimacyjnych

B. laserowych

C. atramentowych

D. igłowych

Wybór innych typów drukarek, takich jak termosublimacyjne, igłowe czy atramentowe, wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich zasad działania. Drukarki termosublimacyjne wykorzystują proces sublimacji, w którym barwnik jest podgrzewany i przekształcany w gaz, a następnie osadzany na papierze. Nie używają one bębna światłoczułego, lecz specjalnych taśm barwiących. Drukarki igłowe opierają się na mechanizmie, w którym igły uderzają w taśmę barwiącą, co również nie ma związku z bębnem. Z kolei w drukarkach atramentowych stosowane są głowice drukujące, które nanoszą krople atramentu na papier, co znowu nie wymaga bębna światłoczułego. Często mylnie sądzimy, że wszystkie drukarki funkcjonują na podobnych zasadach, co prowadzi do błędnych wniosków. To ważne, aby zrozumieć, że różne technologie drukarskie mają zróżnicowane mechanizmy i komponenty, które wpływają na jakość, wydajność oraz zastosowanie w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bęben światłoczuły jest tylko jednym z wielu elementów stosowanych w technologii laserowej, a nie jest powszechnie używany w innych typach drukarek.

Pytanie 21

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 10.0.0.1

B. 127.0.0.1

C. 1.1.1.1

D. 128.0.0.1

Adres IPv6 ::1 jest tożsamy z adresem IPv4 127.0.0.1, co oznacza, że oba odnoszą się do lokalnego hosta, czyli komputera, na którym jest wykonywana aplikacja lub system. Adres 127.0.0.1 jest standardowym adresem loopback w protokole IPv4, a ::1 pełni tę samą funkcję w protokole IPv6. Gdy próbujesz połączyć się z tym adresem, ruch sieciowy jest kierowany wewnętrznie, co jest użyteczne w testach oprogramowania, diagnozowaniu problemów lub rozwoju aplikacji. Użycie adresu loopback pozwala programistom i administratorom systemów na weryfikację, czy aplikacje działają poprawnie bez potrzeby korzystania z rzeczywistej sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce sieciowej warto stosować te adresy do testowania, aby uniknąć niezamierzonych połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Standard IETF RFC 4291 definiuje struktury IPv6, a RFC 791 odnosi się do IPv4, zapewniając ramy wiedzy dla tych dwóch protokołów.

Pytanie 22

Jakie polecenie jest używane do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych z rodziny Windows?

A. tracert

B. ping

C. route

D. netstat

Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, służącym do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz aktualnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie listy aktywnych połączeń, portów nasłuchujących, a także statystyk dotyczących protokołów, takich jak TCP i UDP. Dzięki temu administratorzy sieci mogą zidentyfikować aktywne połączenia, sprawdzić, które aplikacje są powiązane z danymi połączeniami oraz zdiagnozować problemy związane z działaniem sieci. Na przykład, użycie komendy 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz porty w stanie nasłuchu, co może być niezwykle przydatne w przypadku podejrzenia nieautoryzowanego dostępu do systemu. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie statystyk sieciowych za pomocą 'netstat' może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i utrzymaniu bezpieczeństwa sieci. Ponadto, narzędzie to jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które podkreślają istotę monitorowania ruchu sieciowego jako kluczowego elementu zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 23

Programem w systemie Linux, który umożliwia nadzorowanie systemu za pomocą zcentralizowanego mechanizmu, jest narzędzie

A. tar

B. bcdedilt

C. syslog

D. fsck

Wybór innych opcji, takich jak 'bcdedilt', 'fsck' czy 'tar', wskazuje na nieporozumienia dotyczące funkcji tych narzędzi w systemie Linux. 'bcdedilt' jest narzędziem, które w rzeczywistości nie istnieje w standardowym zestawie narzędzi systemowych, co może sugerować pomyłkę lub konfuzję z innym poleceniem. Z kolei 'fsck' to narzędzie służące do sprawdzania i naprawy systemu plików, a jego główną rolą jest zapewnienie integralności danych. Nie jest ono związane z monitorowaniem systemu, a jego użycie koncentruje się na diagnostyce i naprawie problemów związanych z dyskami. 'tar' natomiast jest narzędziem do archiwizacji danych, pozwalającym na tworzenie skompresowanych kopii zapasowych plików i katalogów, a jego funkcjonalność nie obejmuje gromadzenia logów ani ich analizy. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia ról poszczególnych narzędzi czy ich funkcji w ekosystemie Linux. Kluczowe jest, aby przy wyborze narzędzi do monitorowania systemu opierać się na ich przeznaczeniu i funkcjonalności, co pozwoli na efektywne zarządzanie i utrzymanie systemów operacyjnych w organizacji. Zrozumienie podstawowych narzędzi i ich zastosowań jest niezbędne do skutecznego utrzymania infrastruktury IT.

Pytanie 24

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gzip –r dane.tar

B. gunzip –r dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. tar –xvf dane.tar

Odpowiedź 'tar –xvf dane.tar' jest poprawna, ponieważ polecenie 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux do archiwizacji i rozpakowywania plików. Flaga '-x' oznacza 'extract', czyli wydobycie zawartości archiwum, '-v' to 'verbose', co powoduje, że proces rozpakowywania będzie wyświetlał na ekranie nazwy plików, a '-f' oznacza, że podajemy nazwę pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Używając tego polecenia, użytkownik skutecznie wyodrębni wszystkie pliki i katalogi z archiwum 'dane.tar' do bieżącego katalogu roboczego. W praktyce, to podejście jest szeroko stosowane w administracji systemami oraz w procesach deweloperskich, gdzie archiwa tar są powszechnie używane do przechowywania zestawów plików, na przykład w dystrybucji oprogramowania czy kopiach zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto sprawdzić zawartość archiwum przed jego rozpakowaniem, co można zrobić za pomocą polecenia 'tar -tvf dane.tar'. Taka praktyka minimalizuje ryzyko przypadkowego nadpisania istniejących plików.

Pytanie 25

/dev/sda: Czas odczytu z pamięci podręcznej: 18100 MB w 2.00 sekundy = 9056.95 MB/sek. Przedstawiony wynik wykonania polecenia systemu Linux jest używany do diagnostyki

A. pamięci operacyjnej

B. układu graficznego

C. dysku twardego

D. karty sieciowej

Analizując inne opcje odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich odnosi się do różnych komponentów sprzętowych, które nie mają związku z przedstawionym wynikiem diagnostycznym. Karta graficzna jest odpowiedzialna za rendering grafiki i nie jest bezpośrednio związana z operacjami odczytu danych z dysku twardego. Jej wydajność mierzy się zazwyczaj w klatkach na sekundę (FPS) w kontekście gier lub w operacjach związanych z przetwarzaniem obrazu. Z kolei karta sieciowa zajmuje się transmisją danych w sieci komputerowej, co również nie ma związku z wydajnością odczytu danych z dysku. W kontekście tego pytania, karta sieciowa mierzy wydajność w Mbps lub Gbps, co również nie odnosi się do przedstawionego wyniku. Pamięć RAM z kolei odpowiada za przechowywanie danych operacyjnych dla procesora, a nie za odczyt danych z dysku. Jej działanie można diagnozować przy pomocy innych narzędzi i metryk, takich jak czas dostępu, przepustowość lub wykorzystanie pamięci, ale nie jest to związane z operacjami odczytu z dysku twardego. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych komponentów oraz ich wpływu na wydajność całego systemu. Zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i odpowiada za różne aspekty działania komputera, jest kluczowe dla analizy wyników diagnostycznych.

Pytanie 26

Schemat ilustruje ustawienia karty sieciowej dla urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Można z niego wywnioskować, że

A. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

B. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

C. adres maski jest błędny

D. adres IP jest błędny

Adres IP 10.15.89.104 z maską 255.255.255.128 niby wydaje się być okej, bo 104 jest w zakresie hostów tej podsieci. Maska 255.255.255.128 znaczy, że pierwsze 25 bitów to część sieci, co jakby daje możliwość podzielenia sieci na podsieci z 128 adresami (126 do wykorzystania). Ale to wszystko może być mylące, bo źle to zrozumieć to można przypisać adresy niewłaściwie. Jeśli chodzi o serwer DNS 8.8.8.8, to on jest publiczny i wcale nie musi być w tej samej podsieci co urządzenie, bo dostęp do DNS idzie przez bramę. Często się myśli, że wszystkie serwery muszą być w tej samej podsieci co host, ale dla DNS to nie jest wymagane. Problem zaczyna się, gdy brama nie jest w tej samej podsieci co adres IP hosta. Musi być w zasięgu, żeby mogła przepychać ruch do innych sieci. Dla adresu IP 10.15.89.104/25, poprawna brama powinna być w podsieci 10.15.89.0/25, a nie w 10.15.89.128/25. Brama 10.15.89.129 jest w sąsiedniej podsieci, co utrudnia komunikację z nią bez dodatkowych tras. W konfiguracji sieci ważne jest, żeby rozumieć jak działają zakresy adresów i jak je przypisuje, bo inaczej mogą być problemy z komunikacją poza lokalną podsiecią. Złe ustawienia mogą prowadzić do kłopotów w zarządzaniu siecią oraz w jej bezpieczeństwie. Wiedza o tym, jak przypisywać adresy i dlaczego to robić jest kluczowa dla administratorów sieci.

Pytanie 27

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. serwerem

B. routerem

C. koncentratorem

D. przełącznikiem

Router jest urządzeniem sieciowym, które pełni kluczową rolę w połączeniu różnych sieci, umożliwiając komunikację pomiędzy nimi. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na pakietach danych i podejmuje decyzje o trasowaniu tych pakietów na podstawie adresów IP. Dzięki routerom możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem sieciowym, co jest niezbędne w bardziej złożonych architekturach sieciowych, takich jak sieci lokalne (LAN) połączone z sieciami rozległymi (WAN). Przykładem zastosowania routera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak laptopy czy smartfony, z Internetem. Routery stosują różne protokoły trasowania, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im na optymalizację ścieżek przesyłania danych. W praktyce, dobrze skonfigurowany router zwiększa bezpieczeństwo sieci dzięki funkcjom takim jak firewall czy NAT, które chronią urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, routery powinny być regularnie aktualizowane oraz monitorowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 28

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy jakie elementy?

A. główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi

B. pośredni punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

C. główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

D. dwa gniazda abonenckie

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich wskazuje na częściowe zrozumienie struktury sieci, jednak ich twierdzenia są niekompletne lub błędne. Wskazanie, że okablowanie pionowe łączy dwa gniazda abonenckie, jest mylące, ponieważ takie połączenie odnosi się do okablowania poziomego, które łączy gniazda z urządzeniami końcowymi. Z kolei stwierdzenie, że okablowanie to łączy główny punkt rozdzielczy z pojedynczym gniazdem abonenckim, również jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia struktury rozdzielczej. Dodatkowo błędne jest przedstawienie pośredniego punktu rozdzielczego jako jedynego elementu łączącego z gniazdem; w rzeczywistości pośrednie punkty rozdzielcze występują w sieci jako część większej całości, a ich rola polega na rozdzielaniu sygnału w ramach struktur pionowych. Tworzenie sieci wyłącznie z pojedynczego punktu rozdzielczego nie zapewnia odpowiedniej redundancji ani możliwości rozbudowy, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Dlatego ważne jest, aby w projektowaniu sieci uwzględniać zasady strukturalne, które umożliwią efektywne i przyszłościowe zarządzanie infrastrukturą.

Pytanie 29

W systemie Windows 7 narzędzie linii poleceń Cipher.exe jest wykorzystywane do

A. szyfrowania i odszyfrowywania plików i katalogów

B. przełączania monitora w stan uśpienia

C. wyświetlania plików tekstowych

D. zarządzania uruchamianiem systemu

Wybór odpowiedzi dotyczącej podglądu plików tekstowych nie jest właściwy, ponieważ narzędzie Cipher.exe nie ma funkcji przeglądania ani edytowania treści plików. Związane z tym nieporozumienie może wynikać z mylnego przekonania, że narzędzia systemowe są uniwersalne i mogą spełniać różne funkcje. Z kolei zarządzanie rozruchem systemu to zadanie, które wykonują inne narzędzia, takie jak msconfig czy bootrec, a nie Cipher.exe. Użytkownicy często mylą różne funkcje narzędzi, co prowadzi do dezorientacji. Ostatnia z odpowiedzi dotycząca przełączania monitora w tryb oczekiwania również jest nieprawidłowa, ponieważ polecenia do zarządzania energią są zazwyczaj zintegrowane z systemem operacyjnym lub wykonywane poprzez interfejs graficzny. Użytkownicy powinni pamiętać, że każde narzędzie w systemie Windows ma ściśle określone zadania i funkcje, a ich znajomość jest kluczowa dla skutecznego zarządzania systemem i uniknięcia błędnych założeń. Poznanie specyfiki narzędzi i ich zastosowań jest niezbędne, aby prawidłowo korzystać z możliwości oferowanych przez system operacyjny.

Pytanie 30

Kasety z drukarek po zakończeniu użytkowania powinny zostać

A. dostarczone do firmy zajmującej się utylizacją takich odpadów

B. wyrzucone do pojemnika przeznaczonego na plastik

C. wrzucone do pojemnika na odpady komunalne

D. przekazane do urzędu ochrony środowiska

Wybór opcji polegającej na przekazaniu zużytych kaset do firmy utylizującej tego typu odpady jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania odpadami. Firmy te posiadają odpowiednie licencje i technologie do bezpiecznej utylizacji oraz recyklingu materiałów, takich jak tusz i plastik, które mogą być szkodliwe dla środowiska, jeśli są niewłaściwie usuwane. Zgodnie z regulacjami prawnymi, odpady elektroniczne i ich komponenty powinny być przetwarzane przez wyspecjalizowane podmioty, które zapewniają, że materiały te są poddawane bezpiecznym procesom recyklingu, zmniejszając tym samym negatywny wpływ na środowisko. Przykładem może być współpraca z lokalnymi punktami zbiórki, które organizują zbiórki e-odpadów, a także z producentami sprzętu, którzy często oferują programy zwrotu starych kaset. Taka praktyka nie tylko sprzyja ochronie środowiska, ale także wspiera zrównoważony rozwój i pozytywnie wpływa na wizerunek firmy jako odpowiedzialnej społecznie.

Pytanie 31

Adresy IPv6 są reprezentowane jako liczby

A. 64 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

B. 256 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

C. 32 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych

D. 128 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych

Zrozumienie struktury adresów IPv6 jest kluczowe dla prawidłowego ich wykorzystania w nowoczesnych sieciach. Adresy IPv6 nie są 32-bitowe, jak sugeruje jedna z opcji odpowiedzi. Takie podejście jest typowe dla adresowania IPv4, które ogranicza się do około 4 miliardów unikalnych adresów. Z kolei 256-bitowe adresy byłyby niezwykle rozbudowane i praktycznie niepotrzebne, biorąc pod uwagę, że liczba adresów IPv6 wynosi 2^128, co przekłada się na ilość rzędu 340 undecylionów. Taki nadmiar adresów nie jest potrzebny w obecnych zastosowaniach. Inna błędna koncepcja dotyczy podawania adresów w postaci napisów binarnych. Chociaż technicznie możliwe jest przedstawienie adresów IPv6 w formie binarnej, byłoby to niewygodne i niepraktyczne dla ludzi, dlatego przyjęto konwencję szesnastkową. Format szesnastkowy jest znacznie bardziej kompaktowy i łatwiejszy do zrozumienia i zapamiętania. Z tego powodu, aby uniknąć zamieszania, ważne jest, aby przyzwyczaić się do odpowiednich formatów i standardów, takich jak RFC 5952, który promuje sposób zapisywania adresów IPv6. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami oraz ich bezpieczeństwem, co jest podstawowym wymaganiem w projektach IT.

Pytanie 32

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. szkieletowej

B. rdzenia

C. dostępu

D. dystrybucji

Odpowiedzi wskazujące na warstwy szkieletową, dystrybucji oraz rdzenia są niepoprawne, ponieważ każda z nich ma inną rolę w hierarchicznej architekturze sieci. Warstwa szkieletowa, będąca najwyższym poziomem, odpowiada za szybkie przesyłanie dużych ilości danych między różnymi lokalizacjami, ale nie zajmuje się bezpośrednią interakcją z użytkownikami. Jest to warstwa, która łączy różne segmenty sieci, zapewniając przepustowość i niezawodność komunikacji, lecz nie angażuje się w końcowe łączenie użytkowników. Warstwa dystrybucji ma na celu agregację ruchu z warstwy dostępu oraz realizację polityk routingu i kontroli dostępu. W praktyce ta warstwa decyduje o kierowaniu ruchu w sieci oraz może implementować funkcje takie jak QoS (Quality of Service), jednak również nie jest to poziom, gdzie użytkownicy mają bezpośredni dostęp do zasobów sieciowych. Z kolei warstwa rdzenia to odpowiedzialna za główne połączenia w sieci, zapewniając wysoką wydajność i szybkość, ale nie angażując się w interakcję z końcowymi urządzeniami. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie często wynikają z mylenia roli warstw w architekturze sieciowej oraz braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy współdziałają, aby zapewnić użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 33

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. TCP

B. ICMP

C. FTP

D. ARP

FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI. Oznacza to, że działa na najwyższej warstwie tego modelu, umożliwiając przesyłanie plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten jest szeroko stosowany w różnych zastosowaniach, takich jak przesyłanie dużych plików, zdalne zarządzanie serwerami czy aktualizacje aplikacji. FTP korzysta z mechanizmów uwierzytelniania, co pozwala na kontrolowanie dostępu do danych, a także umożliwia różne tryby transferu, takie jak ASCII czy Binary, co jest kluczowe dla zachowania integralności danych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, FTP często jest zabezpieczane przy użyciu dodatkowych protokołów, takich jak FTPS (FTP Secure) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol), aby zapewnić szyfrowanie transmisji i dodatkowe zabezpieczenia. Warto również zauważyć, że FTP jest jednym z najstarszych protokołów sieciowych, co świadczy o jego solidności i niezawodności w różnych środowiskach.

Pytanie 34

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. napędów płyt CD/DVD

B. płyty głównej

C. kart rozszerzeń

D. dysków twardych

Wydaje mi się, że sporo osób myli różne pojęcia związane z monitorowaniem sprzętu komputerowego, co potrafi prowadzić do pomyłek odnośnie S.M.A.R.T. Widać, że nie do końca rozumiesz, które komponenty są monitorowane przez ten system, bo odpowiedzi o płycie głównej czy napędach DVD pokazują luki w wiedzy. Płyty główne to raczej centra zarządzające, a nie monitorujące, no i karty rozszerzeń, takie jak graficzne, też nie mają z tym nic wspólnego, bo S.M.A.R.T. dotyczy tylko dysków. A CD/DVD też nie wykorzystują tego systemu. Warto zrozumieć, jak to działa, żeby lepiej zarządzać sprzętem i uniknąć problemów.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju papieru należy użyć, aby wykonać "naprasowankę" na T-shircie z własnym zdjęciem przy pomocy drukarki atramentowej?

A. samoprzylepnego

B. Photo Matt

C. transferowego

D. Photo Glossy

Użycie papieru transferowego jest kluczowe przy tworzeniu naprasowanek na koszulki T-shirt z własnymi zdjęciami. Ten typ papieru jest specjalnie zaprojektowany do przenoszenia atramentowych wydruków na tkaniny. Proces ten polega na nadrukowaniu obrazu na papier transferowy, a następnie nałożeniu go na materiał za pomocą ciepła, najczęściej za pomocą prasy termicznej. Dzięki temu, obraz staje się integralną częścią tkaniny, co zapewnia trwałość i odporność na pranie. Warto zaznaczyć, że papier transferowy może być dostępny w wersjach jasnych i ciemnych, co pozwala na dostosowanie do koloru podstawy, na której będzie umieszczany nadruk. W praktyce, uzyskanie wysokiej jakości naprasowanki wymaga również odpowiedniego ustawienia drukarki oraz dobrania odpowiednich parametrów druku, takich jak jakość i profil koloru. Standardy w branży zalecają korzystanie z papierów transferowych od sprawdzonych producentów, co gwarantuje uzyskanie optymalnych rezultatów.

Pytanie 36

System S.M.A.R.T jest stworzony do kontrolowania działania i identyfikacji usterek

A. dysków twardych

B. kart rozszerzeń

C. napędów płyt CD/DVD

D. płyty głównej

Jak dla mnie, to ważne jest, żeby wiedzieć, jak działa system S.M.A.R.T, bo jeśli wybierasz płytę główną do monitorowania, to jest to nie do końca dobry wybór. S.M.A.R.T nie ocenia płyty głównej, bo to nie jest jego rola. Płyty główne są istotne, ale nie mają systemu monitorującego stanu jak dyski twarde. Podobnie jest z kartami rozszerzeń, one też nie są śledzone przez S.M.A.R.T. Kiedy myślimy o napędach CD/DVD, to też S.M.A.R.T nie ma tu zastosowania. Co by nie mówić, S.M.A.R.T jest naprawdę kluczowy dla dysków twardych i ich diagnozowania. Warto mieć na uwadze, że są inne sposoby monitorowania różnych komponentów, które działają zupełnie inaczej niż S.M.A.R.T, przez co często dochodzi do nieporozumień.

Pytanie 37

Dokument służący do zaprezentowania oferty cenowej dla inwestora dotyczącej wykonania robót instalacyjnych sieci komputerowej, to

A. spis prac

B. kosztorys ofertowy

C. kosztorys ukryty

D. specyfikacja techniczna

Kosztorys ofertowy jest dokumentem, którego celem jest przedstawienie inwestorowi oferty cenowej na wykonanie określonych robót, w tym przypadku instalatorskich sieci komputerowej. W przeciwieństwie do innych dokumentów, takich jak przedmiar robót czy specyfikacja techniczna, kosztorys ofertowy łączy w sobie zarówno szczegółową wycenę, jak i opis zakresu prac, co czyni go kluczowym narzędziem w procesie przetargowym. Kosztorys ofertowy powinien zawierać nie tylko ceny jednostkowe i całkowite, ale również informacje o zastosowanych materiałach, technologii wykonania oraz harmonogramie prac. Przykładem zastosowania kosztorysu ofertowego w praktyce może być sytuacja, w której wykonawca przygotowuje ofertę na budowę infrastruktury sieciowej w nowym biurowcu. W takim przypadku dokładne oszacowanie kosztów oraz przedstawienie szczegółów realizacji może zdecydować o przyznaniu zlecenia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, kosztorys ofertowy powinien być sporządzony zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, co zapewni jego przejrzystość i profesjonalizm.

Pytanie 38

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. debug

B. sfc

C. replace

D. verifier

Odpowiedzi 'debug', 'verifier' i 'replace' mogą się wydawać sensowne, ale w praktyce nie za bardzo nadają się do przywracania plików systemowych. 'Debug' jest fajnym narzędziem do analizy programów, ale do naprawy plików systemowych się nie nadaje. Użycie debuggera wymaga sporej wiedzy technicznej, no i nie jest to coś, co używasz w typowych problemach z systemem. 'Verifier' to narzędzie, które sprawdza sterowniki i może pomóc znaleźć błędy, ale nie naprawia plików systemowych. Może nawet wprowadzać zamieszanie przy szukaniu problemów. A 'replace' to polecenie, które teoretycznie działa, ale musisz znać dokładnie, gdzie są pliki i jakie mają nazwy. To ryzykowne, bo łatwo można coś namieszać w systemie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie do analizy czy wymiany plików załatwi sprawę, ale to prowadzi tylko do zamieszania i potencjalnych uszkodzeń systemu. Ważne, żeby znać funkcje każdego narzędzia i wiedzieć, kiedy go używać, a w przypadku problemów z plikami systemowymi, sfc jest kluczowe.

Pytanie 39

Co oznacza dziedziczenie uprawnień?

A. przyznawanie uprawnień użytkownikowi przez admina

B. przeprowadzanie transferu uprawnień pomiędzy użytkownikami

C. przekazanie uprawnień z obiektu podrzędnego do obiektu nadrzędnego

D. przeniesieniu uprawnień z obiektu nadrzędnego na obiekt podrzędny

W analizie koncepcji dziedziczenia uprawnień pojawiają się różne błędne interpretacje, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Nadawanie uprawnień użytkownikowi przez administratora nie jest formą dziedziczenia, ale bezpośrednim przypisaniem ról lub uprawnień, które nie mają związku z hierarchią obiektów. W praktyce, administratorzy zarządzają kontami użytkowników i przypisują im dostęp w oparciu o konkretne potrzeby, co nie implicite wiąże się z dziedziczeniem. Kolejnym nieporozumieniem jest pomysł przenoszenia uprawnień z obiektu podrzędnego na obiekt nadrzędny. W rzeczywistości, obiekty podrzędne mogą jedynie dziedziczyć uprawnienia, ale nie mogą ich przekazywać z powrotem na wyższy poziom. Przekazywanie uprawnień jednego użytkownika drugiemu również nie jest częścią procesu dziedziczenia; jest to bardziej proces transferu ról, który może być zrealizowany poprzez edytowanie ustawień konta użytkownika, a nie dziedziczenie w sensie hierarchicznym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia, jak funkcjonują systemy uprawnień oraz jak struktura obiektów wpływa na zarządzanie dostępem. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że dziedziczenie jest procesem automatycznym, który opiera się na hierarchii, a nie na bezpośrednich interakcjach między użytkownikami.

Pytanie 40

Jakie polecenie powinno zostać użyte, aby wyświetlić listę pokazanych plików?

A. dir *a*.jpg

B. find *.jpg | *a*

C. ls -l *a* *.jpg

D. grep *a* *.jpg

Odpowiedź 'ls -l *a* *.jpg' jest poprawna, ponieważ polecenie 'ls' jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które służy do wyświetlania zawartości katalogu. W tym przypadku użycie opcji '-l' powoduje, że wyniki będą przedstawione w formacie długim, co zawiera szczegółowe informacje o plikach, takie jak prawa dostępu, liczba linków, właściciel, grupa, rozmiar oraz data ostatniej modyfikacji. Symbol '*' działa jako wildcard, co oznacza, że 'ls -l *a*' zbiera wszystkie pliki zawierające literę 'a' w nazwie, a '*.jpg' dodatkowo ogranicza wyniki do plików graficznych w formacie JPEG. Taki sposób użycia polecenia jest praktycznym narzędziem dla administratorów systemów, którzy często muszą zarządzać dużymi zbiorami danych. Warto także zaznaczyć, że korzystanie z opcji '-l' jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ dostarcza więcej kontekstu o plikach, co jest kluczowe w zadaniach związanych z analizą i monitorowaniem systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej