Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 15:18
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 15:23

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 3 t
B. 234 t
C. 195 t
D. 975 kg
Obliczenia dotyczące zapotrzebowania na sianokiszonkę mogą wydawać się proste, lecz łatwo jest popełnić błąd w rozumieniu potrzeby uwzględnienia rezerwy paszy. Na przykład, odpowiedź sugerująca 195 ton ignoruje istotny element, jakim jest rezerwa na pasze objętościowe. W praktyce, nieprzewidywalność dostępności paszy wymaga, aby hodowcy zawsze planowali dodatkowe zapasy, aby zminimalizować ryzyko związane z niewłaściwym żywieniem. Odpowiedzi o niskich wartościach, takich jak 975 kg lub 3 t, mogą wynikać z błędnego zrozumienia jednostek miary lub pomijania ważnych kroków w obliczeniach. Na przykład, niektórzy mogą błędnie obliczyć, ile paszy potrzebują, obliczając jedynie dzienne zapotrzebowanie bez uwzględnienia całego okresu żywienia. Tego rodzaju uproszczenie prowadzi do poważnych niedoszacowań, które mogą wpłynąć na dobrostan zwierząt. Kluczowym elementem w zarządzaniu paszą jest nie tylko samo obliczenie ilości, ale także uwzględnienie zmiennych takich jak sezonowość, jakość paszy oraz zdrowie zwierząt, co podkreśla znaczenie podejścia opartego na danych i dobrych praktykach hodowlanych.
Pytanie 2

Ruja występuje najczęściej dwa razy w ciągu roku (na wiosnę i na jesień)?

A. u maciorki
B. u suki
C. u lochy
D. u królicy
Ruja, znana również jako okres rui, to czas, w którym samice ssaków są płodne i gotowe do rozmnażania. U suk ruja występuje zazwyczaj dwa razy w roku, co jest zgodne z ich cyklem reprodukcyjnym. W przeciągu roku suki przechodzą przez cykle rui, które są regulowane hormonalnie. W praktyce oznacza to, że w okresach rui suki mogą przyjmować samca i dochodzi do zapłodnienia. Warto zaznaczyć, że czasami może wystąpić dodatkowa ruj, co jest nazywane rują niewłaściwą. Zrozumienie cykli rozrodczych suk jest kluczowe dla hodowców, ponieważ pozwala planować krycie oraz późniejsze wydanie szczeniąt. Ponadto, w kontekście weterynarii, monitorowanie cyklu rui u suk może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak torbiele jajników czy infekcje macicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad zwierzętami.
Pytanie 3

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. pięć grup według AKC
B. dziesięć grup według FCI
C. sześć grup według FIFe
D. cztery grupy według TICA
Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.
Pytanie 4

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. włókno
B. tłuszcz
C. popiół
D. białko
Popiół, białko i włókno to składniki pasz, które mają swoje miejsce w diecie zwierząt, jednak nie pełnią one roli najbardziej energotwórczej. Popiół jest pozostałością mineralną, która nie dostarcza energii, ale jest ważnym źródłem minerałów, takich jak wapń czy fosfor, które są niezbędne dla zdrowia zwierząt. Pomimo że minerały są kluczowe dla wielu procesów fizjologicznych, to nie mają one wartości energetycznej. Białko jest ważnym składnikiem odżywczym, które służy głównie do budowy tkanek i produkcji enzymów, a jego energia jest wykorzystywana głównie w procesach metabolicznych, a nie jako główne źródło energii. Włókno, choć istotne dla zdrowia układu pokarmowego, zwłaszcza u przeżuwaczy, również nie jest efektywnym źródłem energii w porównaniu do tłuszczu. Uznawanie białka lub włókna za najważniejsze źródło energii może prowadzić do nieefektywnego żywienia zwierząt, co wpływa na ich wydajność produkcyjną. Kluczowym błędem jest myślenie, że składniki odżywcze mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoją specyfikę i funkcję w diecie. Aby zoptymalizować żywienie zwierząt, należy stosować zbilansowane mieszanki paszowe, które uwzględniają odpowiednie proporcje tych składników, z naciskiem na tłuszcz jako najskuteczniejsze źródło energii.
Pytanie 5

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. przewodu brodawkowego
B. zatoki mlecznej
C. przestrzeni międzykomórkowych
D. pęcherzyków mlecznych
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia anatomii i fizjologii laktacji. Przewód brodawkowy to struktura, przez którą mleko jest wydalane na zewnątrz, a nie miejsce, do którego mleko spływa. Mleko nie trafia bezpośrednio do przewodu brodawkowego z kanalików mlecznych, lecz najpierw musi zgromadzić się w zatokach mlecznych. Pęcherzyki mleczne są odpowiedzialne za produkcję mleka, ale nie są one związane z jego przepływem do miejsca wydania. Właściwie funkcjonują w procesie laktacji, ale nie są bezpośrednim celem mleka po jego wytworzeniu. Przestrzenie międzykomórkowe, choć istnieją w obrębie tkanki, nie odgrywają znaczącej roli w transportowaniu mleka, co czyni tę odpowiedź mylną. Mleko nie ulatnia się do tych przestrzeni; zamiast tego, jest kierowane przez wysoce specyficzne drogi anatomiczne, które zapewniają efektywny transport do zatok. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą obejmować mylenie funkcji różnych struktur anatomicznych w procesie laktacji oraz ignorowanie sekwencji, w jakiej mleko przechodzi przez różne etapy od produkcji do wydania. Aby poprawić zrozumienie tego zagadnienia, ważne jest przyswojenie sobie podstawowych zasad anatomii i fizjologii laktacji, co jest kluczowe dla zwiększenia efektywności i komfortu karmienia piersią.
Pytanie 6

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Siemię lniane
B. Ziemniaki parowane
C. Śruta żytnia
D. Otręby pszenne
Siemię lniane, ziemniaki parowane oraz śruta żytnia to produkty, które choć mają swoje zalety odżywcze, nie są uważane za mlekopędne. Siemię lniane jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz błonnik, co sprzyja zdrowiu układu pokarmowego, ale nie ma silnego wpływu na produkcję mleka. Typowym błędem w myśleniu może być założenie, że wszystkie produkty bogate w błonnik wspierają laktację, co nie zawsze jest prawdą. Ziemniaki parowane, chociaż są łatwostrawne i dostarczają energii, nie zawierają składników, które mogłyby wspierać proces laktacji. Wiele osób może myśleć, że ich neutralny smak oraz łatwość przyrządzania sprawia, iż są one dobrym wyborem dla matek karmiących, jednak brak specyficznych substancji odżywczych ogranicza ich działanie mlekopędne. Śruta żytnia, z kolei, jest źródłem białka i błonnika, ale również nie wykazuje właściwości stymulujących produkcję mleka, przez co nie jest rekomendowana w diecie karmiących. Istotnym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że wsparcie laktacji wymaga zróżnicowanej diety, a nie tylko spożywania pojedynczych produktów. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na całościowym podejściu do żywienia, które uwzględnia różnorodność składników i ich synergiczne działanie w organizmie.
Pytanie 7

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja
B. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny
C. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny
D. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa
Prawidłowa odpowiedź dotycząca etapów pracy hodowlanej wskazuje na właściwą sekwencję działań, które są kluczowe w procesie tworzenia nowych linii i ras zwierząt lub odmian roślin. Na początku przeprowadza się ocenę wartości użytkowej, co pozwala na zrozumienie, jakie cechy są pożądane w danej populacji. Następnie dokonuje się oceny wartości hodowlanej, która pozwala na identyfikację osobników o najlepszych cechach genetycznych. Selekcja to kluczowy etap, w którym wybiera się najcenniejsze osobniki do dalszego rozmnażania, co ma na celu poprawę cech użytkowych. Ostatnim krokiem jest dobór indywidualny, który polega na skrupulatnym wyborze partnerów do rozmnażania, co ma na celu maksymalizację pozytywnych cech w potomstwie. Przykładem zastosowania tych kroków może być hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcja opiera się na parametrach takich jak wydajność mleczna, zdrowotność i cechy pokrewieństwa, co prowadzi do poprawy wyników produkcji mleka i jakości genetycznej stada.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?

A. Białko, które jest trawione w jelicie.
B. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.
C. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.
D. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych
Nieprawidłowe odpowiedzi zawierają nieścisłości dotyczące definicji białka trawionego w jelicie oraz jego pochodzenia. Zrozumienie różnicy między białkiem pochodzącym z pasz roślinnych i zwierzęcych a białkiem wynikającym z przemian azotowych jest kluczowe. Pierwsza odpowiedź, sugerująca, że BTJN to suma białka z pasz roślinnych i zwierzęcych, myli pojęcia dotyczące źródeł białka. W rzeczywistości, BTJN koncentruje się na białku, które zostało trawione i udostępnione przez mikroorganizmy jelitowe, a nie na sumie tych białek przed ich metabolizowaniem. Odpowiedzi związane z białkiem trawionym w jelicie bez odniesienia do przemian azotowych pomijają ważny aspekt procesów biochemicznych zachodzących w przewodzie pokarmowym. Warto zauważyć, że białko azotowe jest kluczowe dla wzrostu i utrzymania organizmu, a efektywne jego wykorzystanie w diecie zwierząt jest fundamentem zdrowego żywienia. Brak uwzględnienia tych informacji prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak nadmierne uproszczenie skomplikowanej dynamiki procesów trawiennych oraz nieprawidłowe interpretacje norm żywieniowych, które mogą wpłynąć na wyniki produkcji. Ostatecznie, ignorowanie znaczenia przemian azotowych w kontekście BTJN może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dietą zwierząt i obniżenia ich wydajności.
Pytanie 10

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
B. mieszanka treściwa, uzupełniająca
C. mieszanka mineralno-witaminowa
D. koncentrat białkowy
Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.
Pytanie 11

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. makuchy
B. śruta poekstrakcyjna
C. ekspelery
D. młóto
Śruta poekstrakcyjna to produkt uzyskiwany po ekstrakcji oleju z nasion oleistych, zazwyczaj stosowany w paszach. Charakteryzuje się ona inną zawartością składników odżywczych niż makuchy. Ekspelery są natomiast produktami uzyskiwanymi podczas tłoczenia na zimno, które zachowują więcej wartości odżywczych niż śruta poekstrakcyjna, ale ich skład białkowy i tłuszczowy różni się od makuchów. Młóto, z kolei, jest produktem powstałym w procesie warzenia piwa i stanowi zupełnie inny rodzaj paszy, z niską zawartością białka. Kluczowym błędem w pojmowaniu tych terminów jest mylenie ich zastosowania i pochodzenia. Makuchy są specyficznym rodzajem paszy, podczas gdy inne wymienione produkty mają swoje unikalne właściwości i zastosowanie w żywieniu zwierząt. Zrozumienie różnic między tymi produktami jest kluczowe dla właściwego doboru pasz w praktyce hodowlanej, a niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt i obniżenia efektywności produkcji zwierzęcej. Znajomość tych różnic jest niezbędna w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt i efektywności produkcji rolniczej.
Pytanie 12

Podmiot zajmujący się przeprowadzaniem zabiegów w zakresie sztucznego unasieniania, który dokonał takiego zabiegu na krowie lub jałówce, musi zachować kopię świadectwa przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
B. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu
C. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
D. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu
Zgodnie z regulacjami dotyczącymi sztucznego unasieniania zwierząt, podmioty wykonujące zabiegi w tym zakresie zobowiązane są do przechowywania dokumentacji związanej z wykonanymi procedurami przez okres pięciu lat od dnia ich realizacji. Taki czas przechowywania świadectw ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowli zwierząt oraz umożliwienie ewentualnej weryfikacji w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub innych nieprawidłowości, które mogą być związane z przeprowadzonym zabiegiem. Przykładowo, w przypadku wykrycia chorób zakaźnych u bydła, ważne jest, aby mieć dokładne informacje o wykonanych zabiegach, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w celu zapobiegania ich rozprzestrzenieniu. W praktyce oznacza to, że hodowcy oraz technicy weterynarii muszą skrupulatnie dokumentować oraz archiwizować wszystkie świadectwa, aby móc zaspokoić wymogi prawne oraz zapewnić odpowiednią opiekę i bezpieczeństwo zwierząt. Dobre praktyki w tej dziedzinie dotyczą także regularnego przeglądu przechowywanej dokumentacji oraz jej aktualizacji.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. prolaktynę
B. melatoninę
C. oksytocynę
D. progesteron
Wybierając odpowiedzi, które dotyczą prolaktyny, progesteronu czy oksytocyny, niestety poszedłeś w złym kierunku i można by to wytłumaczyć na kilka sposobów. Prolaktyna, która powstaje głównie w przysadce mózgowej, jest kluczowa dla laktacji oraz regulacji cyklu miesiączkowego, ale nie ma nic wspólnego z szyszynką. Jej funkcje są bardziej związane z reprodukcją, a nie z rytmami dobowymi, więc nie jest odpowiedzią, której szukaliśmy. Z kolei progesteron to hormon, który też dotyczy głównie cyklu menstruacyjnego oraz ciąży, więc znów nie wpisuje się w naszą tematykę. Oksytocyna, znana z tego, że wspomaga więzi społeczne i porody, również nie pochodzi z szyszynki, a z przysadki. Jej rola to raczej interakcje międzyludzkie niż rytmy dobowe. Często mylimy różne hormony i ich funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby zrozumieć, że każdy hormon pełni swoje unikalne role w organizmie, a my musimy wiedzieć, co i gdzie się dzieje.
Pytanie 16

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. higrometr
B. anemometr
C. termometr
D. wakuometr
Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.
Pytanie 17

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. PROS
B. PF
C. CMS
D. TPI
Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.
Pytanie 18

Zestaw pokarmów dla konkretnego zwierzęcia na jeden dzień to

A. dawka pokarmowa.
B. odpas.
C. jednostka wypełnieniowa.
D. norma żywieniowa.
Dawka pokarmowa to określenie, które odnosi się do zestawu pasz, które należy podać zwierzęciu w ciągu jednej doby, aby zapewnić mu odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce stosuje się ją do kalkulowania zapotrzebowania żywieniowego zwierząt gospodarskich, takich jak bydło, trzoda chlewna czy drób. Właściwe ustalenie dawki pokarmowej jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt, a także dla efektywności produkcji rolnej. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, dawka pokarmowa musi być dostosowana, aby wspierać zarówno produkcję mleka, jak i zachować zdrowie zwierzęcia. Dobrym przykładem jest obliczanie dawki pokarmowej z uwzględnieniem różnych składników, takich jak białko, włókno, tłuszcze oraz minerały, co jest zgodne z zaleceniami instytucji takich jak European Feed Manufacturers' Federation (FEFAC). Odpowiednie monitorowanie i dostosowywanie dawki pokarmowej są niezbędne dla osiągnięcia optymalnych wyników produkcyjnych.
Pytanie 19

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. prawego dołu głodowego
B. linii białej
C. lewego dołu głodowego
D. linii grzbietu
Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.
Pytanie 20

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. pięciokrotnie
B. trzykrotnie
C. czterokrotnie
D. dwukrotnie
Wybór odpowiedzi innych niż "dwukrotnie" może wynikać z nieporozumień dotyczących zasad dotyczących okresów karencji w produkcji ekologicznej. Często mylnie zakłada się, że okres ten można wydłużać w sposób nieproporcjonalny do rzeczywistych potrzeb związanych z bezpieczeństwem zdrowotnym, co prowadzi do odpowiedzi takich jak "trzykrotnie", "czterokrotnie" czy "pięciokrotnie". W rzeczywistości jednak, regulacje prawne nałożone na rolnictwo ekologiczne są oparte na badaniach naukowych oraz analizach ryzyka, które wskazują, że okres ten powinien być wydłużony, ale nie do ekstremalnych wartości. Wydłużenie okresu karencji trzykrotnie lub więcej może być niepraktyczne i niezgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zdrowia zwierząt oraz produkcji żywności. Ponadto, wyrażenia takie jak "czterokrotnie" mogą sugerować, że rolnicy powinni stosować antybiotyki bardziej swobodnie, co stoi w sprzeczności z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologii. Kluczowym elementem w gospodarstwie ekologicznym jest nie tylko odpowiedzialność za stosowanie antybiotyków, ale także wiedza na temat alternatywnych metod leczenia oraz prewencji chorób wśród zwierząt. Dlatego niezwykle ważne jest, aby rolnicy edukowali się i stosowali praktyki, które zminimalizują konieczność stosowania antybiotyków, zamiast koncentrować się na ich przedłużonym stosowaniu.
Pytanie 21

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 10 kg
B. 20 kg
C. 5 kg
D. 50 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.
Pytanie 22

W gospodarstwie, które dysponuje znacznymi nadwyżkami pracy oraz dużym obszarem trwałych użytków zielonych, są sprzyjające okoliczności do rozwoju produkcji

A. drobiu
B. owiec
C. bydła opasowego
D. bydła mlecznego
Produkcja bydła mlecznego w gospodarstwie z dużymi nadwyżkami siły roboczej oraz znacznym areałem trwałych użytków zielonych jest szczególnie efektywna. Duże areały użytków zielonych oferują wystarczającą ilość paszy, co jest kluczowym czynnikiem w produkcji mleka. Bydło mleczne wymaga ciągłego dostępu do świeżej paszy oraz wysokiej jakości wody, co może być zapewnione w takiej konfiguracji. Dodatkowo, nadwyżki siły roboczej mogą zostać wykorzystane do codziennej pielęgnacji zwierząt, dojenia oraz zarządzania stadem. Przykładowo, w gospodarstwach, które intensywnie zajmują się produkcją mleka, stosuje się systemy zarządzania jakością, takie jak HACCP, co pozwala na kontrolę procesów technologicznych oraz zapewnienie wysokiej jakości produktów. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego, takie jak dobór odpowiednich ras, optymalizacja żywienia oraz dbałość o zdrowie zwierząt, przyczyniają się do zwiększenia wydajności produkcji oraz poprawy jakości mleka. Ostatecznie, zainwestowanie w technologie, np. automatyczne systemy dojenia, może znacząco podnieść efektywność całego procesu produkcyjnego.
Pytanie 23

Mały gruczoł hormonalny znajdujący się w centralnej części czaszki, w zagłębieniu kości klinowej, który pełni nadrzędną rolę między innymi dla gruczołów płciowych, to

A. szyszynka
B. tarczyca
C. grasica
D. przysadka
Wybór innej odpowiedzi, takiej jak szyszynka, tarczyca czy grasica, wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji i lokalizacji tych gruczołów. Szyszynka, choć również jest gruczołem wydzielania wewnętrznego, znajduje się w tylnej części mózgu i jest odpowiedzialna głównie za produkcję melatoniny, hormonu regulującego cykl snu. Jej funkcja jest więc znacznie bardziej ograniczona w porównaniu do przysadki. Tarczyca, zlokalizowana w przedniej części szyi, produkuje hormony tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3), które regulują metabolizm, ale nie pełni roli nadrzędnej w stosunku do innych gruczołów. Z kolei grasica to gruczoł, który jest aktywny głównie w dzieciństwie i odpowiada za rozwój układu odpornościowego, produkując hormony takie jak tymozyna, a jej rola w kontekście regulacji funkcji hormonalnych jest ograniczona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby prawidłowo interpretować mechanizmy działania układu hormonalnego oraz rolę poszczególnych gruczołów w organizmie. Każdy z wymienionych gruczołów pełni unikalną funkcję, ale tylko przysadka mózgowa może być uznana za centrum koordynujące funkcje innych gruczołów wydzielania wewnętrznego.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 6-7 kg zielonki
B. 8-9 kg zielonki
C. 4-5 kg zielonki
D. 2-3 kg zielonki
Aby wyprodukować 1 kg siana, rzeczywiście potrzeba 4-5 kg zielonki. Wynika to z procesu suszenia, w którym woda i inne składniki odżywcze są usuwane z roślin. Zielonka, będąca świeżą rośliną, ma znacznie wyższą zawartość wilgoci, co powoduje, że jej masa zmniejsza się podczas i po procesie suszenia. W praktyce, z jednego kilograma zielonki uzyskuje się zaledwie 15-20% masy suchej, co przekłada się na konieczność użycia większej ilości świeżej zielonki, aby uzyskać określoną ilość siana. Przykładowo, w produkcji siana z traw, zbierając 5 kg zielonki, można uzyskać około 1 kg siana. Znajomość tego procesu jest istotna dla rolników i producentów pasz, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zbiorów oraz oszacowanie potrzebnych zasobów. Przestrzeganie dobrych praktyk w tym zakresie, takich jak odpowiedni czas zbioru i techniki suszenia, jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.
Pytanie 27

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. rejestru ministra rolnictwa
B. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
C. rejestru głównego lekarza weterynarii
D. ksiąg hodowlanych
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.
Pytanie 28

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. koni
B. świń
C. bydła
D. kóz
Zastosowanie systemu NEL do oceny wartości energetycznej pasz ogranicza się głównie do bydła, co czyni odpowiedzi dotyczące kóz, koni i świń błędnymi. W przypadku kóz, chociaż również wymagają one odpowiedniego zbilansowania diety, ich potrzeby energetyczne i metabolizm różnią się znacząco od bydła. Kóz nie można oceniać według tego samego standardu energetycznego, ponieważ ich zdolności do wykorzystania paszy są inne, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście diety. W przypadku koni, warto zauważyć, że ich metabolizm zasadniczo opiera się na wydajności energetycznej w inny sposób. Konie są bardziej wrażliwe na różnorodność paszy i ich dieta musi być dostosowywana do aktywności fizycznej, co sprawia, że stosowanie NEL nie jest wystarczające do oceny ich potrzeb żywieniowych. Jeśli chodzi o świnie, to ich potrzeby energetyczne są również zgoła odmienne. Dla trzody chlewnej bardziej odpowiednim podejściem jest wykorzystanie systemów oceny opartych na ilości energii z paszy, takich jak DE (Digestible Energy) czy ME (Metabolizable Energy), które bardziej precyzyjnie odzwierciedlają ich mechanizmy trawienne i energetyczne. Wnioskując, typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków dotyczących zastosowania NEL w ocenie pasz dla innych gatunków zwierząt, wynikają z ignorowania specyfiki każdego z tych gatunków oraz różnorodności ich potrzeb żywieniowych i metabolicznych.
Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. lęk separacyjny
B. agresja
C. stereotypia
D. apatia
Agresja to zachowanie, które może wynikać z frustracji, strachu lub złości, a nie jest mechanizmem obronnym ani nie pełni roli adaptacyjnej w kontekście zaburzeń psychosomatycznych. Choć może być używana jako forma reakcji w trudnych sytuacjach, nie jest powtarzającym się i bezsensownym zachowaniem, jak stereotypie. Lęk separacyjny z kolei jest zaburzeniem lękowym, które dotyczy głównie dzieci i objawia się nadmiernym lękiem przed rozłąką z opiekunem. Jest to zjawisko oparte na emocjach, a nie na powtarzających się, bezcelowych zachowaniach. Apatia odnosi się do braku zainteresowania, motywacji lub emocji, co również nie jest synonimem stereotypii. Apatia może być objawem depresji lub innych zaburzeń psychicznych, ale nie jest mechanizmem obronnym, ani nie chroni przed zaburzeniami psychosomatycznymi. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie zachowań obronnych z emocjami czy stanami psychicznymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie identyfikować i wspierać osoby z zaburzeniami psychicznymi.
Pytanie 32

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. dezynfekcji
B. deratyzacji
C. dezynsekcji
D. dezaktywacji
Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 14 dnia życia
B. do 21 dnia życia
C. do 4 dnia życia
D. do 7 dnia życia
Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. białka
B. włókna
C. probiotyków
D. żelaza
Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.
Pytanie 37

Skuteczne pokrycie lochy miało miejsce 1 stycznia, a poród przewiduje się na dzień

A. 26 kwietnia
B. 27 lipca
C. 26 czerwca
D. 27 maja
Poprawna odpowiedź to 26 kwietnia. Średnia długość ciąży u lochy wynosi około 114 dni, co oznacza, że od skutecznego pokrycia do porodu przechodzi zazwyczaj około 3,8 miesiąca. Skuteczne pokrycie miało miejsce 1 stycznia, więc dodając 114 dni, otrzymujemy datę porodu przypadającą na 26 kwietnia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest niezbędne w hodowli świń, gdzie planowanie cyklu reprodukcyjnego ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Wiedza ta opiera się na standardach weterynaryjnych oraz najlepszych praktykach w zarządzaniu stadem, co pozwala na optymalizację wyników hodowlanych oraz zdrowia zwierząt. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego loch jest także istotne w kontekście zarządzania pokryciami, co może pomóc w uniknięciu niepożądanych zdarzeń, takich jak nieplanowane ciążę czy problemy związane z porodem.
Pytanie 38

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 24
B. 18
C. 12
D. 36
Zrozumienie jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP) jest kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, jednak często pojawiają się błędy w ich interpretacji. Odpowiedzi, które nie uwzględniają właściwego przelicznika dla kur niosek, prowadzą do błędnych obliczeń. Na przykład, wybierając 18 DJP, można założyć, że zakłada się, iż kur nie ma wystarczającej masy, co nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ standardowy przelicznik jasno określa, że jedna kura nioska o wadze 2 kg odpowiada 0,4 DJP. Podobnie, wybierając 36 DJP, można dojść do wniosku, że każda kura jest liczona jako 1 DJP, co podwyższa całkowitą wartość jednostek przeliczeniowych, co jest niezgodne z faktycznymi normami. W przypadku 12 DJP z kolei pojawia się niedoszacowanie, które może wynikać z błędów w ocenie liczby kur lub ich masy. Błędy te często wynikają z nieznajomości przeliczników oraz nieprawidłowego podejścia do analizy danych dotyczących hodowli. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że DJP to nie tylko liczba zwierząt, ale również ich masa, które wpływają na zapotrzebowanie na paszę i całokształt produkcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje nie tylko poprawne zarządzanie gospodarstwem, ale także utrzymanie jego rentowności i zgodności z regulacjami prawnymi.
Pytanie 39

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. A (akseroftol, retinol)
B. D (kalcyferol)
C. K (fitochinon)
D. E (tokoferol)
Witamina A, znana też jako akseroftol, jest mega ważna, szczególnie jeśli chodzi o rozwój młodych zwierząt. Jej brak może naprawdę spowodować sporo problemów, takich jak wolniejszy wzrost czy problemy ze wzrokiem. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka, bo bierze udział w tworzeniu rodopsyny, barwnika, który pozwala nam widzieć w słabym świetle. W praktyce, to stosowanie suplementów diety dla zwierząt hodowlanych ma sens, szczególnie gdy rosną szybko lub jak jest ich za mało, a to może się zdarzyć. Dobrą praktyką żywieniową jest zadbanie o to, żeby w diecie zwierząt była odpowiednia ilość witaminy A, bo wtedy mogą być zdrowsze i lepiej rosnąć. Na przykład w przypadku bydła, odpowiednia ilość witaminy A zmniejsza ryzyko chorób oczu, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. Nie można zapominać, że witamina A wspiera też układ immunologiczny, co ogólnie wpływa na zdrowie zwierząt.
Pytanie 40

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
B. Inspekcja Weterynaryjna
C. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
D. Departament Ochrony Środowiska
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej