Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 21:00
  • Data zakończenia: 3 czerwca 2025 21:29

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie konstrukcje uznawane są za obiekty inżynieryjne?

A. Świątynie
B. Budowle z konstrukcją szkieletową
C. Konstrukcje mostowe
D. Obiekty przemysłowe
Mosty to takie specjalne budowle, które zostały zaprojektowane po to, żebyśmy mogli przejeżdżać nad różnymi przeszkodami, jak rzeki czy doliny. W budowie mostów wykorzystuje się różne materiały, takie jak stal czy beton, bo muszą być mocne i trwałe. W inżynierii transportowej mosty są bardzo ważne, bo ułatwiają nam przemieszczanie się. Weźmy na przykład Most Golden Gate w San Francisco czy Most Millau we Francji - oba są nie tylko funkcjonalne, ale też piękne pod względem architektury. Kiedy projektuje się mosty, to trzeba wziąć pod uwagę różne normy i standardy, na przykład Eurokod, które mówią, jak powinny być bezpieczne i solidne. Budowa mostów to niełatwa sprawa, bo trzeba analizować różne czynniki, takie jak obciążenia, warunki gruntowe czy wpływ środowiska. Dlatego mosty są dość skomplikowanymi konstrukcjami, które wymagają wiedzy z różnych dziedzin.
Pytanie 2

W trakcie prac remontowych, które obejmują wykonanie otworu dla przełożenia instalacji centralnego ogrzewania w betonie, powinno się wykorzystać

A. piły tarczowej
B. wiertarki o niskich obrotach
C. piły łańcuchowej
D. młota udarowego
Wykorzystanie młota udarowego do wykonania otworu w ścianie betonowej jest najlepszym wyborem w tym przypadku. Młot udarowy łączy w sobie funkcję wiercenia i udaru, co pozwala na skuteczne wnikanie w twarde materiały, takie jak beton. Dzięki zastosowanej technologii, narzędzie to generuje silne uderzenia, które rozbijają beton, co znacząco ułatwia pracę w porównaniu do innych urządzeń. Na przykład, używając młota udarowego, można szybko i efektywnie przebić się przez grube ściany, co jest niezbędne podczas instalacji rur centralnego ogrzewania. W standardach budowlanych oraz w branżowych praktykach remontowych, młot udarowy jest rekomendowany do tego typu zadań, ponieważ zapewnia szybkość oraz precyzję, minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających struktur. Dodatkowo, przy stosowaniu młota udarowego warto pamiętać o odpowiednich środkach ochrony osobistej, takich jak okulary ochronne i nauszniki, ponieważ praca z tym narzędziem generuje znaczny hałas oraz odpryski materiału.
Pytanie 3

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną, użyto 50 kg wapna. Jaką ilość cementu trzeba zastosować do tej zaprawy, jeśli proporcja objętościowa składników wynosi 1:2:4?

A. 50 kg
B. 150 kg
C. 100 kg
D. 25 kg
Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowo-wapiennej, należy najpierw zrozumieć stosunek objętościowy składników, który wynosi 1:2:4. Oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i cztery części piasku. W tym przypadku, skoro przygotowano 50 kg wapna, to obliczamy ilość cementu w następujący sposób: jeśli 2 części to 50 kg, to 1 część (czyli cement) wynosi 25 kg (50 kg / 2 = 25 kg). Dodatkowo, dla zapewnienia właściwych właściwości zaprawy oraz trwałości konstrukcji, dobrym standardem jest stosowanie dokładnych proporcji, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i elastyczność mieszanki. Warto pamiętać, że w praktyce do wykonania zaprawy często korzysta się z gotowych mieszanek zapraw, które już mają zmierzone i dobrane składniki w odpowiednich proporcjach, co ułatwia pracę budowlaną.
Pytanie 4

Aby przywrócić właściwości ścian murowanych, które zostały zasolone i zawilgocone, potrzebna jest zaprawa

A. ogólnego przeznaczenia
B. izolująca cieplnie
C. lekka
D. renowacyjna
Zaprawa renowacyjna jest specjalnie zaprojektowana do naprawy uszkodzeń, takich jak zasolenie i zawilgocenie ścian murowanych. Zawiera składniki, które pomagają w redukcji krytycznych problemów związanych z wilgocią i solami, co jest kluczowe w zachowaniu integralności konstrukcyjnej budynków. Przykładowo, podczas renowacji zabytkowych murów, ważne jest, aby zastosować materiały, które są kompatybilne z oryginalnymi, aby nie spowodować dalszych uszkodzeń. W praktyce, zaprawy renowacyjne charakteryzują się niską przepuszczalnością dla wody oraz dobrą paroprzepuszczalnością, co pozwala na regulację wilgotności w murze, a także na wyeliminowanie problemów z solami, które mogą prowadzić do degradacji materiału. Dobrym przykładem zastosowania zaprawy renowacyjnej jest konserwacja starych budynków, gdzie zachowanie oryginalnych materiałów i struktury jest kluczowe dla utrzymania wartości historycznej i estetycznej.
Pytanie 5

Oblicz wydatki na rozbiórkę kamiennej ławy fundamentowej o wymiarach 1,2 x 0,6 x 10 m, przy założeniu, że koszt rozbiórki 1 m fundamentów kamiennych wynosi 350 zł?

A. 2520 zł
B. 2100 zł
C. 420 zł
D. 210 zł
Aby obliczyć koszt rozbiórki kamiennej ławy fundamentowej, musimy najpierw określić objętość rozbieranego materiału. Wymiary ławy fundamentowej wynoszą 1,2 m szerokości, 0,6 m wysokości i 10 m długości. Obliczamy objętość, stosując wzór: V = długość x szerokość x wysokość. W naszym przypadku będzie to: V = 10 m x 1,2 m x 0,6 m = 7,2 m³. Koszt rozbiórki 1 m³ fundamentów kamiennych wynosi 350 zł, więc całkowity koszt rozbiórki będzie równy: 7,2 m³ x 350 zł/m³ = 2520 zł. W praktyce, znajomość metod obliczania kosztów prac budowlanych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budową oraz budżetowania projektów. Oprócz tego, warto wziąć pod uwagę dodatkowe koszty związane z wywozem gruzu oraz ewentualnymi pracami związanymi z zabezpieczeniem terenu. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce umożliwia lepsze planowanie i minimalizację kosztów związanych z pracami budowlanymi.
Pytanie 6

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. silikon
B. cement
C. akryl
D. żywica
Silikon, akryl i żywica to materiały, które mają różne zastosowania w budownictwie i innych dziedzinach, jednak nie są one spoiwami zapraw mineralnych. Silikon jest przede wszystkim stosowany jako materiał uszczelniający i wypełniający, charakteryzujący się elastycznością oraz odpornością na działanie wody. Jest używany do uszczelniania połączeń w miejscach narażonych na ruch lub ściskanie, ale nie ma właściwości twardnienia jak cement. Akryl, z kolei, to materiał, który ma zastosowanie w produkcji farb, uszczelniaczy oraz jako składnik w niektórych zaprawach, jednak jego zastosowanie jest bardziej ograniczone w kontekście budownictwa, a jego właściwości nie są porównywalne z cementem w kontekście tworzenia trwałych struktur. Żywica to materiał, który jest wykorzystywany w różnych technologiach, w tym w wytwarzaniu kompozytów, ale jej zastosowanie jako spoiwo w zaprawach mineralnych jest niewłaściwe. Często powodem błędnego wyboru materiału jest mylenie funkcji zaprawy z innymi rodzajami materiałów budowlanych. Różnorodność spoiw budowlanych sprawia, że kluczowe jest zrozumienie ich właściwości oraz odpowiednie ich dobieranie do konkretnych zastosowań w budownictwie. W przypadku zapraw mineralnych, cement jest niezastąpiony ze względu na swoje właściwości wiążące oraz zdolność do tworzenia mocnych, trwałych połączeń w strukturze.
Pytanie 7

Podczas modernizacji i naprawy murów, przy eliminacji wykwitów nie należy używać

A. szczotki.
B. papieru ściernego.
C. wody
D. specjalnych środków czyszczących.
Stosowanie wody przy usuwaniu wykwitów z murów może wydawać się intuicyjnym rozwiązaniem, jednak jest to podejście, które wiąże się z wieloma potencjalnymi zagrożeniami. Woda, mimo że działa jako środek czyszczący, ma tendencję do wnikania w struktury murów, co może prowadzić do ich osłabienia oraz sprzyjać pojawieniu się pleśni i grzybów. W przypadku wykwitów solnych, kontakt z wodą może powodować ich dalsze rozprzestrzenienie, co skutkuje koniecznością bardziej kosztownych i czasochłonnych działań naprawczych. Zamiast tego, zaleca się stosowanie suchych metod, takich jak szczotkowanie lub użycie specjalistycznych preparatów, które są zaprojektowane do radzenia sobie z takimi problemami bez ryzyka związania wilgoci. Użycie papieru ściernego czy szczotek również może prowadzić do uszkodzenia powierzchni muru, a niektóre chemiczne środki czyszczące mogą być agresywne i szkodliwe dla struktury, jeśli są stosowane nieprawidłowo. Ważne jest, aby w procesie czyszczenia i konserwacji murów kierować się zaleceniami producentów oraz stosować sprawdzone metody, które minimalizują ryzyko uszkodzeń i zapewniają długotrwałe efekty. Edukacja w zakresie właściwych metod konserwacji oraz znajomość materiałów budowlanych są kluczowe do efektywnego zarządzania problemami związanymi z wilgocią i wykwitami.
Pytanie 8

Tynk wewnętrzny, który odznacza się twardą i gładką powierzchnią przypominającą polerowany marmur, to

A. sztukateria
B. stiuk
C. sgraffito
D. sztablatura
Stiuk to technika wykończeniowa, która charakteryzuje się twardą i gładką powierzchnią, często stosowaną w architekturze wnętrz, aby naśladować wygląd polerowanego marmuru. Wykonanie stiuku polega na aplikacji specjalnych mieszanek gipsowych lub wapiennych, a następnie ich szlifowaniu oraz polerowaniu, co nadaje im charakterystyczny blask. Stiuk jest szczególnie popularny w stylu klasycznym, ale również w nowoczesnych aranżacjach, gdzie estetyka i elegancja odgrywają kluczową rolę. Przykłady zastosowania stiuku można znaleźć w luksusowych hotelach, rezydencjach oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagany jest efektowne wykończenie wnętrz. W kontekście branżowych standardów, stosowanie stiuku często związane jest z praktykami konserwatorskimi, gdzie przywraca się dawne techniki wykończeniowe, zachowując historyczny charakter obiektów. Warto również podkreślić, że stiuk jest materiałem o dobrych właściwościach akustycznych i termoizolacyjnych, co czyni go funkcjonalnym wyborem w projektowaniu wnętrz.
Pytanie 9

Przed przystąpieniem do nakładania tynku kategorii III na ścianę należy

A. oczyścić i nawilżyć obrzutkę
B. zastosować preparat gruntujący na obrzutkę
C. wyrównać podłoże oraz pokryć je preparatem gruntującym
D. oczyścić i nawilżyć podłoże
Wybór odpowiedzi, który sugeruje oczyszczenie i zwilżenie podłoża, jest nieadekwatny, ponieważ podłoże nie jest tym samym co obrzutka. Obrzutka, jako pierwsza warstwa tynku, wymaga szczególnej uwagi, a jej przygotowanie przed nałożeniem kolejnej warstwy jest kluczowe. Zastosowanie odpowiednich procedur przygotowawczych, takich jak oczyszczenie i zwilżenie obrzutki, jest fundamentem dla uzyskania prawidłowych właściwości tynku. Również pokrycie obrzutki preparatem gruntującym jest niewłaściwe, gdyż gruntowanie powinno być stosowane na odpowiednio przygotowane podłoże, a nie bezpośrednio na obrzutkę. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do obniżenia przyczepności oraz jakości wykonania tynku. W przypadku wyrównania podłoża, należy pamiętać, że tego rodzaju prace powinny być przeprowadzone przed nałożeniem obrzutki, a nie po jej wykonaniu. Typowe błędy obejmują mylne rozumienie kolejności prac tynkarskich oraz niewłaściwe podejście do przygotowania powierzchni, co może skutkować poważnymi problemami w późniejszym etapie, takimi jak odspajanie się tynku czy pojawianie się pęknięć. Dlatego tak istotne jest, aby przed przystąpieniem do tynkowania mieć pełne zrozumienie procesu oraz stosować się do najlepszych praktyk w budownictwie.
Pytanie 10

Jakie narzędzia są niezbędne do przeprowadzenia demontażu ścian?

A. Poziomnica, paca, młotek gumowy
B. Kilof, oskard, młot pneumatyczny
C. Przecinak, kielnia, młotek murarski
D. Strug, szpachelka, wiertarka wolnoobrotowa
Wybór narzędzi do rozbiórki ścian może być mylący, szczególnie dla osób, które nie mają doświadczenia w budownictwie. Przecinak, kielnia i młotek murarski, chociaż przydatne w murarstwie, nie są wystarczające do skutecznej rozbiórki. Przecinak służy głównie do nacinania i oddzielania materiałów, jednak nie nadaje się do przełamywania twardych elementów, jak beton. Kielnia, z kolei, jest używana do nakładania zaprawy murarskiej i nie jest narzędziem do rozbiórki. Młotek murarski, choć pomocny przy precyzyjnych pracach, nie ma wystarczającej mocy, aby skutecznie zniszczyć ściany. Poziomnica, paca i młotek gumowy to narzędzia, które są kluczowe w wykończeniu i poziomowaniu, ale nie mają zastosowania w rozbiórce. Strug, szpachelka i wiertarka wolnoobrotowa również nie są odpowiednie, gdyż strug jest narzędziem do wygładzania powierzchni, a szpachelka do nakładania materiałów. Wiertarka wolnoobrotowa jest przeznaczona do wiercenia, a nie do wykonywania rozbiórki. Wybór niewłaściwych narzędzi często wynika z błędnego przekonania, że każda praca budowlana wymaga tych samych narzędzi. W rzeczywistości, każdy etap budowy, w tym rozbiórka, ma swoje specyficzne wymagania, które powinny być uwzględnione przy doborze narzędzi.
Pytanie 11

Tynk klasy 0, znany jako tynk rapowany, jest zaliczany do tynków

A. cienkowarstwowych
B. dwuwarstwowych
C. trójwarstwowych
D. jednowarstwowych
Tynk rapowany, zaliczany do kategorii 0, jest tynkiem jednowarstwowym, co oznacza, że jest aplikowany w jednej warstwie bez dodatkowych podkładów. Tynki jednowarstwowe charakteryzują się szybkim procesem aplikacji oraz wysoką efektywnością, co jest kluczowe w nowoczesnym budownictwie. Tynki tego typu są często stosowane na budynkach mieszkalnych i komercyjnych, gdzie ważne są zarówno walory estetyczne, jak i funkcjonalne. Do tynków rapowanych można stosować różne rodzaje materiałów, w tym produkty wykonane na bazie cementu, wapna czy gipsu. W praktyce, tynki jednowarstwowe zapewniają dobry poziom izolacji cieplnej oraz odporności na warunki atmosferyczne, co wpisuje się w aktualne standardy budowlane. Zastosowanie tynku rapowanego przyczynia się do redukcji kosztów robocizny oraz czasu realizacji budowy, co jest niezwykle istotne w kontekście współczesnych wymagań rynkowych. Dlatego znajomość tej kategorii tynków jest niezbędna dla profesjonalistów w branży budowlanej.
Pytanie 12

Gdy na powierzchni tynku występują liczne oznaki po przeprowadzonych naprawach związanych z pęknięciami, co powinno się zrobić?

A. pokryć powierzchnię siatką z tworzywa sztucznego i wykonać gładź
B. pokryć powierzchnię siatką stalową i wykonać gładź
C. położyć na powierzchni nową gładź
D. pomalować całą powierzchnię białą farbą
Pokrycie powierzchni siatką z tworzywa sztucznego przed nałożeniem gładzi jest kluczowym działaniem mającym na celu poprawę trwałości i estetyki tynku. Siatka z tworzywa sztucznego działa jako zbrojenie, które zapobiega pojawianiu się nowych pęknięć oraz stabilizuje istniejące. W przypadku tynków narażonych na ruchy strukturalne, siatka ta amortyzuje naprężenia, co jest zgodne z zasadami stosowanymi w budownictwie. Przykładowo, w obiektach, gdzie występują wahania temperatury lub wilgoci, zastosowanie siatki z tworzywa sztucznego wpływa na dłuższą żywotność wykończeń. Stosowanie tej metody jest zgodne z normami PN-EN 13914-1, które określają wymagania dotyczące tynków wewnętrznych i zewnętrznych. Ponadto, dzięki gładzi nałożonej na tak zabezpieczoną powierzchnię, uzyskujemy gładką i estetyczną powierzchnię, gotową do malowania lub innego wykończenia, co jest istotne w kontekście estetyki przestrzeni mieszkalnej.
Pytanie 13

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.
B. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.
C. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.
D. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.
Generalnie, to dodawanie całej porcji suchej mieszanki do wody to najlepszy sposób, aby uzyskać idealną konsystencję zaprawy. Jest to zgodne z tym, co mówi producent, więc nie ma co z tym dyskutować. Ważne, żeby te suche składniki trafiły do wody, bo wtedy ładnie się rozprowadzają i nie ma mowy o grudkach. W budownictwie to jest dość istotne, bo jak zaprawa jest dobrze wymieszana, to lepiej się trzyma i dłużej wytrzymuje. Przykład? Przy murowaniu, gdzie równa konsystencja ma ogromne znaczenie dla przyczepności. Pamiętaj też, żeby nie lać za dużo wody, bo to może zepsuć cały efekt. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest trzymać się wskazówek producenta i czasami warto sobie przeprowadzić kilka prób, żeby uniknąć kłopotów w trakcie pracy.
Pytanie 14

Na podstawie zapotrzebowania do budowy ścian obiektu potrzeba 500 sztuk bloczków gazobetonowych. Cena jednej palety tych bloczków wynosi 1200,00 zł. Jakie będą całkowite koszty zakupu, jeśli w każdej palecie jest 24 bloczki, a sprzedaż odbywa się tylko w pełnych paletach?

A. 24 200,00 zł
B. 24 000,00 zł
C. 25 000,00 zł
D. 25 200,00 zł
Aby obliczyć całkowite koszty zakupu bloczków gazobetonowych, należy najpierw ustalić, ile palet będzie potrzebnych, a następnie pomnożyć liczbę palet przez koszt jednej palety. W przedstawionym przypadku, mamy 500 bloczków i każdy paleta zawiera 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi 500 / 24 = 20,83, co oznacza, że musimy zakupić 21 pełnych palet, ponieważ sprzedaż odbywa się wyłącznie w kompletnych paletach. Koszt jednej palety wynosi 1200,00 zł, więc całkowity koszt zakupu wynosi 21 * 1200,00 zł = 25 200,00 zł. Ustalając zapotrzebowanie materiałowe w budownictwie, ważne jest uwzględnienie takich parametrów jak pojemność transportowa materiałów oraz zasady zakupu hurtowego, co pozwala na optymalizację kosztów i efektywność logistyczną. W praktyce, wiele przedsiębiorstw budowlanych korzysta z tego typu kalkulacji, aby precyzyjnie planować budżet oraz harmonogram dostaw, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania projektem budowlanym.
Pytanie 15

Z informacji podanych w tabeli wynika, że aby otrzymać zaprawę cementowo-wapienną marki 5, należy 2 pojemniki wapna hydratyzowanego zmieszać z

Orientacyjny skład objętościowy zapraw cementowo-wapiennych
Marka zaprawyz użyciem ciasta wapiennegoz użyciem wapna hydratyzowanego
1,51:1,5:81:1:9
31:1:71:1:6
51:0,3:41:0,5:4,5

A. 4 pojemnikami cementu i 18 pojemnikami piasku.
B. 4 pojemnikami cementu i 16 pojemnikami piasku.
C. 2 pojemnikami cementu i 14 pojemnikami piasku.
D. 2 pojemnikami cementu i 12 pojemnikami piasku.
Zrozumienie proporcji materiałów w budownictwie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz mieć trwałe zaprawy. W odpowiedziach faktycznie można znaleźć sporo typowych błędów, jak pomylenie proporcji. Dla zaprawy cementowo-wapiennej ta proporcja 1:0,5:4,5 jest naprawdę kluczowa i nie można jej zmieniać na własną rękę. Jeśli ktoś sugeruje mniej cementu albo za mało piasku, to może to prowadzić do poważnych problemów. Na przykład, jeśli użyjesz 2 pojemników cementu i 14 piasku, to zaprawa będzie znacznie słabsza, co może prowadzić do strukturalnych kłopotów. Wiele błędów wynika z niepełnego zrozumienia roli materiałów – cement jest najważniejszy dla wiązania mieszanki. Z drugiej strony, nadmiar piasku, jak w przypadku 16 pojemników, powoduje, że zaprawa staje się krucha, co też jest niezgodne z zasadami. Tak więc, grubość i płynność zaprawy to kluczowe rzeczy, żeby spełniała swoje zadanie. Lepiej więc trzymaj się standardów, jak PN-EN 998, żeby nie mieć później problemów.
Pytanie 16

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m2, przy założeniu, że koszt robocizny wynosi 25,00 zł/m2, a wydatki na materiały to 20,00 zł/m2?

A. 1 350,00 zł
B. 600,00 zł
C. 1 500,00 zł
D. 750,00 zł
Aby policzyć, ile będzie kosztowało zrobienie tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², musimy zsumować koszty robocizny i materiałów. Koszt robocizny to 25 zł za m², więc przy 30 m² wychodzi 750 zł. Koszt materiałów to 20 zł za m², co daje 600 zł. Zatem całkowity koszt wynosi 1 350 zł. W branży budowlanej to standardowe podejście do obliczeń. Dobrze jest też pamiętać o innych wydatkach, które mogą się pojawić, jak np. transport materiałów czy wynajem sprzętu – to wszystko może mieć wpływ na ostateczną cenę.
Pytanie 17

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich?

A. Keramzyt
B. Pospółkę
C. Baryt
D. Żwir
Keramzyt jest materiałem, który idealnie nadaje się do produkcji betonów lekkich ze względu na swoje właściwości fizyczne. Jest to kruszywo pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, charakteryzujące się niską gęstością i wysoką porowatością, co przekłada się na mniejsze obciążenie konstrukcji. Dzięki zastosowaniu keramzytu w betonie lekkim, możliwe jest uzyskanie właściwości termoizolacyjnych oraz akustycznych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego budownictwa. W praktyce, betony lekkie z keramzytem są wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym oraz przemysłowym, gdzie istotna jest redukcja masy konstrukcyjnej. Zgodnie z normą PN-EN 206, betony te mogą być stosowane w elementach nośnych oraz nie nośnych, co zapewnia ich wszechstronność w różnorodnych zastosowaniach budowlanych. Warto również zauważyć, że keramzyt jest materiałem ekologicznym, ponieważ jego produkcja często wykorzystuje odpady przemysłowe, co wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska.
Pytanie 18

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany
(z cegły pełnej)		Zużycie suchej zaprawy murarskiej
przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c75 kg/m²
1 c150 kg/m²
1½ c225 kg/m²
2 c300 kg/m²

A. 270 worków
B. 135 worków
C. 405 worków
D. 540 worków
Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.
Pytanie 19

Aby ustalić powierzchnię tynków klasy IV na ścianie, jakie elementy należy zastosować?

A. listwy aluminiowe
B. kątowniki aluminiowe
C. wkładki dystansowe
D. siatkę z tworzywa sztucznego
Wybór wkładek dystansowych, kątowników aluminiowych czy siatki z tworzywa sztucznego w kontekście wyznaczania lica tynków kategorii IV może prowadzić do wielu nieporozumień oraz problemów praktycznych. Wkładki dystansowe, choć mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, nie zapewniają odpowiedniej sztywności i stabilności, które są kluczowe dla uzyskania równych linii tynku. Niewłaściwe ich zastosowanie może prowadzić do deformacji tynku oraz utraty estetyki. Kątowniki aluminiowe, mimo że są użyteczne w kontekście zabezpieczania krawędzi, nie spełniają roli wsparcia w procesie tynkowania. Ich główną funkcją jest ochrona narożników, a nie precyzyjne wyznaczanie lica, co czyni je niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, ma zastosowanie w systemach ociepleń oraz wzmocnienia, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania lica tynków. Zastosowanie tego elementu może prowadzić do błędów w aplikacji tynku, gdyż nie zapewnia ona sztywności wymaganej do stworzenia równych i stabilnych powierzchni. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie funkcji poszczególnych materiałów oraz niewłaściwą interpretację ich zastosowania, co może znacząco wpłynąć na jakość wykończenia oraz trwałość systemu tynkarskiego.
Pytanie 20

Jak powinny wyglądać spoiny w murach z kanałami dymowymi?

A. kompletne i równo wykończone od wnętrza kanału
B. niekompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału
C. niekompletne i równo wykończone od wnętrza kanału
D. kompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału
Odpowiedzi, które sugerują, że spoiny powinny być niepełne lub niewyrównane, są niezgodne z zasadami inżynierii budowlanej i mogą prowadzić do poważnych problemów związanych z bezpieczeństwem i funkcjonalnością systemów kominowych. Niepełne spoiny tworzą niebezpieczne luki, przez które mogą wydostawać się gazy spalinowe, co stwarza zagrożenie dla zdrowia użytkowników budynku oraz może prowadzić do zadymienia pomieszczeń. Dodatkowo, niewyrównane spoiny mogą sprzyjać gromadzeniu się sadzy oraz zanieczyszczeń, co z czasem prowadzi do zatorów i potencjalnych pożarów. Właściwe wykonanie spoin w kominach wymaga przestrzegania norm technicznych oraz stosowania odpowiednich materiałów, które są odporne na wysokie temperatury. Niezrozumienie tych zasad często prowadzi do błędów projektowych, co może skutkować nieefektywnym działaniem systemu odprowadzania spalin. Warto również zwrócić uwagę na to, że poprawnie wykonane spoiny nie tylko zapewniają bezpieczeństwo, ale również mogą przyczynić się do efektywności energetycznej budynku. W kontekście konstrukcji kominowych, nieprzestrzeganie zasad dotyczących spoin może prowadzić do kosztownych napraw i konieczności modernizacji systemów, co podkreśla znaczenie znajomości standardów budowlanych w praktyce inżynieryjnej.
Pytanie 21

Jakie materiały są wymagane do naprawy pojedynczych pęknięć w murze o głębokości przekraczającej 30 mm?

A. Klamry stalowe Ø15-18 mm oraz zaczyn cementowy
B. Kotwy stalowe rozporowe gwintowane oraz mieszanka betonowa
C. Klamry stalowe Ø6-8 mm oraz zaczyn gipsowy
D. Cięgna z prętów stalowych i kątowniki mocujące
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi można zauważyć kilka istotnych błędów koncepcyjnych. Cięgna z prętów stalowych i kątowniki oporowe, chociaż mogą być użyte w lepszym wzmocnieniu konstrukcji, nie są odpowiednie do prostych napraw pęknięć muru. Kątowniki oporowe wymagają znacznie większej ingerencji w strukturę budynku i zastosowania skomplikowanej technologii montażu, co czyni je niepraktycznymi w przypadku drobnych uszkodzeń. Propozycja użycia kotew stalowych rozporowych gwintowanych i mieszanki betonowej, mimo że jest bardziej właściwa w kontekście dużych uszkodzeń, jest zdecydowanie zbyt mocna dla pęknięć o głębokości 30 mm. Zastosowanie mieszanki betonowej mogłoby prowadzić do problemów związanych z różnicami w skurczu czy rozszerzalności termicznej, co w dłuższym okresie mogłoby zniweczyć efekty wzmocnienia. W końcu, klamry stalowe Ø6-8 mm i zaczyn gipsowy nie zapewniają wystarczającej nośności ani odporności na wilgoć, co jest kluczowe w kontekście długotrwałych napraw murów. Zastosowanie gipsu jako materiału wiążącego w stresujących warunkach jest nieodpowiednie, ponieważ gips jest materiałem o niskiej odporności na działanie wody i ulega szybkiemu osłabieniu w trudnych warunkach atmosferycznych. Właściwe podejście do naprawy pęknięć muru wymaga zrozumienia nie tylko materiałów, ale także ich interakcji i wpływu na długoterminową stabilność konstrukcji.
Pytanie 22

Perlit to lekki materiał stosowany w mieszankach tynkarskich?

A. przestrzennych
B. termicznych
C. odpornościowych
D. wzorzystych
Perlit to kruszywo lekkie, które jest wykorzystywane w budownictwie, szczególnie w zaprawach tynkarskich, ze względu na swoje doskonałe właściwości termoizolacyjne. Dzięki swojej strukturze, perlit posiada niską przewodność cieplną, co sprawia, że idealnie nadaje się do stosowania w systemach ociepleń budynków. Przykładowo, tynki z dodatkiem perlitu mogą znacznie zwiększyć efektywność energetyczną budynku, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, perlit jest często stosowany w mieszankach tynkarskich, które są nakładane na ściany wewnętrzne i zewnętrzne, a także w systemach ociepleń zewnętrznych. Standardy budowlane często zalecają wykorzystanie takich materiałów do poprawy komfortu cieplnego oraz redukcji kosztów ogrzewania. Dodatkowo, perlit wykazuje również wysoką odporność na działanie ognia, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w zastosowaniach budowlanych.
Pytanie 23

Jaką ilość zaprawy tynkarskiej trzeba przygotować do nałożenia tynku o grubości 15 mm na powierzchni 20 m2, wiedząc, że norma zużycia wynosi 5 kg/m2?

A. 15 kg
B. 100 kg
C. 50 kg
D. 30 kg
Aby obliczyć ilość zaprawy tynkarskiej potrzebnej do wykonania tynku o grubości 15 mm na powierzchni 20 m2, należy zastosować normę zużycia, która wynosi 5 kg/m2. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: mnożymy powierzchnię 20 m2 przez normę zużycia 5 kg/m2. To daje nam 20 m2 * 5 kg/m2 = 100 kg. W praktyce, znajomość norm zużycia jest kluczowa dla wykonawców, gdyż pozwala na precyzyjne zaplanowanie ilości materiałów, co minimalizuje ryzyko niedoborów lub nadmiaru materiałów na placu budowy. Dobrze jest także uwzględnić ewentualne straty materiałowe, które mogą wystąpić podczas nakładania zaprawy. Z tego powodu, w standardach budowlanych zaleca się uwzględnienie dodatkowego zapasu materiału, co może być przydatne w przypadku nieprzewidzianych okoliczności. Warto również pamiętać, że grubość tynku wpływa na ogólną estetykę i funkcjonalność wykończenia, dlatego ważne jest, aby stosować się do wskazanych norm.
Pytanie 24

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem
B. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk
C. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu
D. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową
Odpowiedź dotycząca nasączenia miejsc spękań wodą i wypełnienia ubytków zaprawą tynkarską jest poprawna, ponieważ taka procedura pozwala na skuteczne zminimalizowanie ryzyka dalszych uszkodzeń oraz zapewnienie właściwej przyczepności materiału naprawczego. Przed przystąpieniem do naprawy, ważne jest, aby dokładnie oczyścić uszkodzoną powierzchnię z luźnych fragmentów tynku oraz zanieczyszczeń, co pozwoli na lepsze wnikanie wody do spękań. Następnie, nasączenie wodą umożliwia aktywację drobnych cząsteczek cementu w zaprawie, co w połączeniu z odpowiednim wypełnieniem ubytków zaprawą tynkarską przyczynia się do uzyskania trwałej i estetycznej naprawy. Zgodnie z normą PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie powierzchni oraz użycie odpowiednich materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej jakości wykończenia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i renowacji, co potwierdza jego skuteczność w zakresie zachowania estetyki oraz integralności konstrukcyjnej ścian. Przykładowo, w budynkach zabytkowych, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie, podejście to jest szczególnie istotne, aby zachować autentyczność i charakter oryginalnych materiałów.
Pytanie 25

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 560 zł
B. 1 220 zł
C. 1 440 zł
D. 720 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Wiele osób może mylnie interpretować jednostki miary lub błędnie przeliczać powierzchnię ścian. Na przykład, jeśli ktoś pomyli jednostki i zamiast m2 zastosuje h, koszt robocizny wyjdzie znacznie niższy, co prowadzi do poważnych błędów w budżetowaniu projektu. Innym częstym błędem jest nieprawidłowe obliczenie całkowitego nakładu pracy. Zamiast poprawnie pomnożyć powierzchnię przez wartość nakładu pracy 1,44 h/m2, niektórzy mogą obliczyć to jako dodatkowy czas potrzebny na jedną ścianę, co również wpłynie na ostateczną kwotę. Warto również zwrócić uwagę na to, że nieprawidłowe odczytanie stawek godzinowych murarzy lub pominięcie dodatkowych kosztów materiałowych może prowadzić do błędnych kalkulacji. Dobry inżynier budowlany powinien znać zasady obliczania kosztów i nakładów pracy, a także umieć stosować standardowe wzory i metody, aby uniknąć takich pułapek. W praktyce, błędy te można zminimalizować poprzez staranne przygotowanie przed przystąpieniem do budowy, co w dłuższej perspektywie oszczędza czas i pieniądze.
Pytanie 26

Na podstawie receptury oblicz, ile piasku potrzeba do sporządzenia jednego zarobu mieszanki betonowej w betoniarce o pojemności roboczej 200 litrów.

Receptura na 1 m³ mieszanki betonowej
Beton - klasa C12/15
cement CEM I 32,570 kg
piasek 0-2 mm780 kg
żwir 2-16 mm1380 kg
woda165 l

A. 3900 kg
B. 1560 kg
C. 156 kg
D. 390 kg
Odpowiedź '156 kg' jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte są na standardowej recepturze betonu klasy C12/15. W tej recepturze przyjmuje się, że na każdy metr sześcienny mieszanki betonu potrzeba 780 kg piasku. Aby obliczyć ilość piasku wymaganego do przygotowania 200 litrów mieszanki, należy przeliczyć tę objętość na metry sześcienne, co daje 0,2 m³. Następnie, wykorzystując proporcję, można obliczyć potrzebną ilość piasku: 780 kg/m³ * 0,2 m³ = 156 kg. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, ponieważ zapewniają odpowiednią jakość mieszanki betonowej oraz jej wytrzymałość. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN, podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w procesie mieszania składników betonu, co wpływa na długowieczność i bezpieczeństwo konstrukcji budowlanych.
Pytanie 27

Aby naprawić głębokie pęknięcia w ścianie murowanej, należy zastosować

A. cegły dziurawe wraz z zaczynem gipsowym
B. klamry stalowe oraz zaczyn cementowy
C. stalowe pręty oraz zaprawę gipsową
D. cegły kominowe i zaprawę cementową
Wybór prętów stalowych i zaprawy gipsowej do naprawy głębokich pęknięć nie jest właściwy z kilku powodów. Pręty stalowe mogą być stosowane jako elementy zbrojeniowe, ale w przypadku głębokich pęknięć w murze, ich zastosowanie nie zapewnia odpowiedniej stabilności oraz nie rozwiązuje problemu, ponieważ nie wypełniają one uszkodzeń. Zaprawa gipsowa, z kolei, ma ograniczoną wytrzymałość mechaniczną i jest stosunkowo wrażliwa na działanie wilgoci, co sprawia, że jest nieodpowiednia do użycia w miejscach narażonych na czynniki atmosferyczne. W przypadku cegieł dziurawek i zaczynu gipsowego, problem jest podobny; cegły dziurawki nie oferują wymaganej wytrzymałości i stabilności, a zaczyn gipsowy nie jest dostatecznie odporny na zmiany temperatury czy wilgotności. Zastosowanie cegieł kominówek i zaprawy cementowej również nie jest zalecane. Cegły kominówki, choć mają swoje miejsce w budownictwie, nie są odpowiednie do naprawy głębokich pęknięć, gdzie klamry stalowe zapewniają lepsze wsparcie strukturalne. Zaczyn cementowy, mimo że jest właściwym materiałem do wypełniania, w połączeniu z niewłaściwymi elementami może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Podsumowując, kluczowe w naprawie jest zrozumienie, jakie materiały oraz metody są najbardziej odpowiednie do danego typu uszkodzenia, aby zapewnić długotrwałe i skuteczne rozwiązania.
Pytanie 28

Wykorzystanie deskowania pełnego jest kluczowe przy realizacji stropu?

A. Fert
B. Akermana
C. DZ-3
D. Teriva
Zastosowanie deskowania pełnego w systemie Akermana jest kluczowe, gdyż zapewnia stabilność i odpowiednią jakość wykonywanego stropu. W systemie Akermana, który jest nowoczesnym rozwiązaniem w budownictwie, deskowanie pełne wykorzystuje się do uzyskania gładkiej powierzchni oraz zminimalizowania ryzyka związanych z kruszeniem się betonu. Pełne deskowanie pozwala na równomierne rozłożenie obciążeń i zapewnia odpowiednią formę podczas wiązania betonu, co jest istotne dla utrzymania wytrzymałości konstrukcji. Praktyczne zastosowanie deskowania pełnego w systemie Akermana można zaobserwować na przykład w budowie dużych obiektów przemysłowych, gdzie wymagana jest wysoka jakość stropów, a także w budynkach mieszkalnych, gdzie estetyka i funkcjonalność stropów mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że w przypadku systemu Akermana, zastosowanie deskowania pełnego pozwala na efektywne prowadzenie prac budowlanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej i jest zgodne z normami budowlanymi, które nakładają obowiązek zachowania odpowiednich standardów jakościowych.
Pytanie 29

Kiedy wykonuje się poziomą izolację przeciwwilgociową na ścianie fundamentowej?

A. z papy asfaltowej
B. ze styropianu
C. z folii paroizolacyjnej
D. z polistyrenu ekstrudowanego
Izolacja przeciwwilgociowa ściany fundamentowej jest niezbędna dla ochrony konstrukcji przed działaniem wody, jednak zastosowanie materiałów innych niż papa asfaltowa może być nieodpowiednie. Styropian, mimo że jest materiałem o dobrych właściwościach termoizolacyjnych, nie zapewnia wystarczającej ochrony przed wilgocią. Jego struktura jest porowata, co może prowadzić do absorpcji wody, a w efekcie do uszkodzeń fundamentów oraz osłabienia całej konstrukcji. Polistyren ekstrudowany, chociaż lepszy od styropianu pod względem trwałości i odporności na wilgoć, nie jest przeznaczony do stosowania jako materiał izolacyjny w bezpośrednim kontakcie z wodą gruntową. Użycie folii paroizolacyjnej w tym kontekście również jest niewłaściwe, ponieważ folia ma inne przeznaczenie – jej główną funkcją jest ochrona przed migracją pary wodnej, a nie wody gruntowej. Izolacja fundamentów musi być wykonana z materiałów odpornych na długotrwałe działanie wody, co wyklucza stosowanie nieodpowiednich produktów. Niewłaściwy dobór materiałów do izolacji fundamentów może prowadzić do poważnych problemów, takich jak infiltracja wilgoci, co z kolei może prowadzić do powstawania pleśni, rozwoju grzybów oraz uszkodzeń strukturalnych budynku. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do rekomendacji branżowych i standardów budowlanych przy wyborze materiałów do izolacji przeciwwilgociowej.
Pytanie 30

Ile bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, których zużycie wynosi 7 szt./m2, będzie potrzeba do postawienia 3 zewnętrznych ścian garażu wolnostojącego, przy założeniu, że wysokość ścian wynosi 2,5 m, a wymiary garażu w rzucie to 4,0 x 6,0 m?

A. 168 sztuk
B. 175 sztuk
C. 350 sztuk
D. 280 sztuk
W przypadku błędnych odpowiedzi często występują nieporozumienia w zakresie obliczania powierzchni ścian oraz w przeliczeniu wymagań dotyczących ilości bloczków. Niekiedy użytkownicy mogą pomylić się przy określaniu wymiarów garażu, co prowadzi do niepoprawnego obliczenia powierzchni ścian. Dodatkowo, nieprawidłowe zrozumienie pojęcia jednostek zużycia materiałów budowlanych, takich jak bloczki gazobetonowe, może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia ilości potrzebnych bloczków. Na przykład, jeżeli ktoś obliczy powierzchnię tylko jednej ściany lub pomyli się w obliczeniach, może dojść do błędnych wniosków. Zdarza się także, że nie uwzględnia się pełnej wysokości ścian, co skutkuje niekompletną analizą potrzebnych materiałów. Kluczowe jest, aby przy takich obliczeniach zachować precyzję oraz stosować prawidłowe jednostki, aby uniknąć problemów w realizacji budowy. Przykłady błędnych rozważań obejmują również niezrozumienie, jak przeliczać jednostki w metrach kwadratowych na sztuki bloczków, co wymaga znajomości podstawowych zasad budownictwa oraz umiejętności matematycznych. Takie podstawowe błędy mogą prowadzić do znacznych niedoborów materiałów na placu budowy, co w konsekwencji powoduje opóźnienia oraz zwiększa koszty całej inwestycji.
Pytanie 31

Na podstawie danych z tabeli oblicz ilość piasku potrzebnego do wykonania 0,5 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M2.

Orientacyjna ilość składników na 1 m³ zaprawy cementowo-wapiennej o konsystencji plastycznej
Proporcje
cement : wapno : piasek		Marka
zaprawy		Cement
portlandzki CEM I
[kg]		Wapno
hydratyzowane
[kg]		Piasek
[m³]		Woda
[dm³]
1 : 2,5 : 10,5M21071240,94316
1 : 1,25 : 6,75M5165970,85304
1 : 0,25 : 3,75M20293340,93284

A. 0,45 m3
B. 0,47 m3
C. 0,95 m3
D. 0,93 m3
Poprawna odpowiedź to 0,47 m3, co wynika z zastosowania odpowiedniej proporcji do obliczenia ilości piasku potrzebnego do wykonania 0,5 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M2. W praktyce, aby uzyskać dokładne wyniki, należy najpierw zrozumieć, jakie są standardowe proporcje składników w zaprawie. Zazwyczaj zaprawy cementowo-wapienne są tworzone w proporcji cementu, wapna i piasku. W przypadku zaprawy M2, tabela danego producenta może wskazywać, ile piasku przypada na 1 m3 zaprawy. Przyjmując, że na 1 m3 zaprawy M2 potrzeba na przykład 0,94 m3 piasku, obliczamy ilość piasku dla 0,5 m3, wykonując mnożenie: 0,94 m3 x 0,5 = 0,47 m3. Ta metoda obliczeń jest kluczowa w budownictwie, ponieważ zapewnia właściwe proporcje materiałów, co wpływa na jakość i trwałość zaprawy. Prawidłowe obliczenia są nie tylko zgodne z normami budowlanymi, ale także istotne dla efektywności ekonomicznej projektu budowlanego.
Pytanie 32

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet pustaków potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 4 m, długości 8,5 m i grubości 19 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary pustaka250×188×220 mm
Masa pustakaok. 8,5 kg
Zużyciegrubość ściany - 25 cm22 szt/m²
grubość ściany - 19 cm17 szt./m²
Liczba pustaków na palecie120 szt.

A. 13 palet
B. 9 palet
C. 10 palet
D. 12 palet
Odpowiedź 10 palet jest poprawna, ponieważ wymagała od nas precyzyjnego obliczenia całkowitej powierzchni dwóch ścian, co stanowi kluczowy element w procesie budowlanym. Obliczając powierzchnię jednej ściany o wysokości 4 m i długości 8,5 m, otrzymujemy 34 m². Dla dwóch ścian daje to łącznie 68 m². Następnie, biorąc pod uwagę, że grubość każdej ściany wynosi 19 cm, musimy uwzględnić odpowiednią ilość pustaków, które potrzebujemy na każdy metr kwadratowy. Przyjmując standardową wartość zużycia pustaków, powinniśmy obliczyć całkowitą liczbę pustaków potrzebnych do wymurowania ścian. Po podzieleniu tej liczby przez ilość pustaków na palecie (zwykle około 6-7 pustaków na paletę), otrzymujemy wynik około 9,63 palety, który zaokrąglamy do 10. Takie podejście zgodne jest z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w planowaniu materiałów budowlanych, co pozwala uniknąć niedoborów i opóźnień w realizacji projektu budowlanego.
Pytanie 33

Jaki sprzęt powinien być użyty do przygotowania zaprawy, niezbędnej do postawienia ścian w budynku jednorodzinnym z bloczków gazobetonowych, murowanych na standardowe spoiny?

A. Betoniarkę wolnospadową.
B. Pompę do zapraw.
C. Mieszarkę wirową.
D. Agregat tynkarski.
Betoniarka wolnospadowa jest najbardziej odpowiednim sprzętem do przygotowania zaprawy do wymurowania ścian budynku jednorodzinnego z bloczków gazobetonowych. Jej konstrukcja, umożliwiająca mieszanie materiałów w obracającym się bębnie, zapewnia równomierne połączenie składników zaprawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich właściwości mechanicznych i trwałości materiału. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, określają wymagania dotyczące zapraw murarskich, wskazując na konieczność zapewnienia odpowiedniej konsystencji i jednorodności mieszanki. Betoniarka wolnospadowa pozwala na przygotowanie większej ilości zaprawy jednocześnie, co zwiększa efektywność pracy na budowie i zmniejsza czas potrzebny na wykonanie zlecenia. Dodatkowo, dzięki właściwościom tej maszyny, zaprawa uzyskuje lepsze parametry wytrzymałościowe, co przekłada się na stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. W praktyce, zastosowanie betoniarki przyspiesza proces przygotowania materiałów, co jest szczególnie ważne w przypadku większych inwestycji budowlanych, gdzie czas realizacji ma kluczowe znaczenie.
Pytanie 34

Korzystając z Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich wskaż, dla której kategorii tynku niedopuszczalne są widoczne miejscowe nierówności powierzchni, pochodzące od zacierania packą.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)
Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są:
- wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp.
- zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków,
- odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża.
Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m2 tynku.
Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m2 powierzchni otynkowanej.

A. Dla tynku kategorii II
B. Dla tynku kategorii I
C. Dla tynku kategorii III
D. Dla tynku kategorii IV
Wybór niewłaściwej kategorii tynku świadczy o braku zrozumienia norm i zasad jakościowych dotyczących robót tynkarskich. Tynki kategorii I, II oraz III mają zróżnicowane wymagania dotyczące estetyki, które jednak nie mogą być mylone z wymaganiami dla tynków doborowych. Kategoria I to tynki, które mogą być stosowane w obszarach, gdzie estetyka nie jest kluczowym czynnikiem, a ich wykończenie może być mniej staranne. Tynki kategorii II i III również dopuszczają pewne niedoskonałości, co oznacza, że widoczne nierówności mogą być akceptowane w określonych warunkach. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do wnioskowania, że dopuszczalne są widoczne ślady technik wykonawczych, co jest absolutnie błędne w kontekście tynków doborowych. W praktyce, każda z tych kategorii tynków ma swoje zastosowania w zależności od funkcji budynku i oczekiwań inwestora. Wybór niewłaściwej kategorii może skutkować nie tylko estetycznymi niedociągnięciami, ale również obniżeniem wartości rynkowej obiektu. Warto zwrócić szczególną uwagę na dokumentację techniczną i standardy branżowe, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.
Pytanie 35

Ścianę nośną w piwnicy powinno się wymurować z

A. bloczków z betonu komórkowego
B. cegieł kratówek
C. cegieł dziurawek
D. bloczków z betonu zwykłego
Ściany nośne kondygnacji piwnicznej powinny być wymurowane z bloczków z betonu zwykłego z kilku powodów. Po pierwsze, beton zwykły charakteryzuje się wysoką nośnością, co jest niezbędne w przypadku ścian, które muszą przenosić obciążenia z wyższych kondygnacji budynku. Ponadto, bloczki te są odporne na wilgoć, co jest kluczowe w przypadku piwnic, gdzie istnieje ryzyko podciągania wilgoci z gruntu. W praktyce, zastosowanie bloczków z betonu zwykłego pozwala na uzyskanie solidnej i trwałej konstrukcji, która spełnia wymagania norm budowlanych, takich jak PN-EN 1992-1-1 dotycząca projektowania konstrukcji betonowych. Dodatkowo, bloczki te są stosunkowo łatwe w obróbce i montażu, co przyspiesza proces budowy. W kontekście praktycznych zastosowań, wiele nowoczesnych budynków mieszkalnych i komercyjnych opiera swoje fundamenty na solidnych ścianach piwnicznych wykonanych z bloczków z betonu zwykłego, co potwierdza ich efektywność i niezawodność w długoterminowym użytkowaniu.
Pytanie 36

W jakim stylu, w każdej warstwie w elewacji muru, są widoczne na przemian, kolejno - główki i wozówki?

A. Polskim
B. Holenderskim
C. Amerykańskim
D. Śląskim
Wiązanie polskie to ciekawy sposób układania cegieł w mury, gdzie naprzemiennie kładzie się główki i wozówki. Główki, czyli krótsze boki cegieł, przeplatają się z dłuższymi bokami, czyli wozówkami. Dzięki temu mur wygląda estetycznie, a jednocześnie staje się bardziej stabilny i wytrzymały. Można to zauważyć w starych budynkach, gdzie solidne mury są naprawdę potrzebne, zwłaszcza gdy mowa o odporności na różne warunki pogodowe. Układając cegły w ten sposób, równomiernie rozkładamy obciążenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. No i warto wspomnieć, że to wiązanie jest często spotykane w architekturze historycznej, więc znajomość go jest ważna, gdy zajmujemy się konserwacją zabytków. Dzięki temu mur jest bardziej trwały i odporny na pęknięcia, co ma duże znaczenie dla długowieczności budynku.
Pytanie 37

Oblicz wydatki na robociznę wzniesienia 100 m2 ścian obiektu z pustaków Porotherm, mając na uwadze, że czas potrzebny na wykonanie 1 m2 muru z tych pustaków wynosi 1,15 h, przy założonym 10-godzinnym czasie pracy, a wynagrodzenie murarza to 140 zł.

A. 2 012 zł
B. 1 410 zł
C. 1 232 zł
D. 1 610 zł
Koszt robocizny wymurowania 100 m2 ścian z pustaków Porotherm oblicza się na podstawie nakładu czasu oraz stawki za roboczogodzinę murarza. W przypadku, gdy nakład czasu na wykonanie 1 m2 muru wynosi 1,15 h, to dla 100 m2 potrzebujemy 115 h (1,15 h/m2 x 100 m2). Przy 10-godzinnym systemie pracy, murarz wykonuje 10 m2 w ciągu jednego dnia, co oznacza, że na wymurowanie 100 m2 potrzeba 10 dni (100 m2 ÷ 10 m2/dzień). Przy stawce 140 zł za dniówkę, całkowity koszt robocizny wynosi 10 dni x 140 zł/dzień, co daje 1400 zł. Jednak, przy dokładnym przeliczeniu czasu pracy, koszt robocizny powinien być obliczony jako (115 h x 14 zł/h) co daje nam 1610 zł. To podejście uwzględnia zarówno stawkę godzinową, jak i efektywność pracy w danym systemie. W budownictwie kluczowe jest dokładne oszacowanie czasu pracy, aby uniknąć niedoszacowania kosztów projektu."
Pytanie 38

W hurtowni "Bud-kom" sprzedaż bloczków z betonu komórkowego odbywa się wyłącznie w pełnych paletach. Zgodnie z potrzebami do budowy ścian budynku wymagane jest 375 sztuk bloczków o wymiarach 480×199×599 mm. Na jednej palecie mieści się 24 bloczki o tych rozmiarach. Cena tych bloczków wynosi 631,00 zł za paletę. Jakie będą całkowite koszty zakupu bloczków w tej hurtowni zgodnie z wymaganiami?

A. 10 096,00 zł
B. 9 465,00 zł
C. 10 125,00 zł
D. 9 750,00 zł
Aby obliczyć koszty zakupu bloczków z betonu komórkowego w hurtowni 'Bud-kom', musimy najpierw ustalić, ile palet bloczków jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania. Potrzebujemy 375 bloczków, a na jednej palecie mieszczą się 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi: 375 podzielić przez 24, co daje 15,625. Ponieważ sprzedaż w hurtowni jest realizowana wyłącznie w pełnych paletach, zaokrąglamy tę liczbę w górę do 16 palet. Koszt jednej palety wynosi 631,00 zł, więc całkowity koszt zakupu będzie wynosił 16 palet pomnożone przez 631,00 zł, co daje 10 096,00 zł. Dzięki tej metodzie można szybko ocenić koszty materiałów budowlanych, co jest kluczowe dla harmonogramu i budżetu projektu budowlanego. W praktyce wiedza ta jest niezbędna do planowania zakupów i zarządzania finansami projektu budowlanego, a także do wspierania negocjacji z dostawcami, co może pozwolić na uzyskanie korzystniejszych warunków handlowych.
Pytanie 39

Tynki doborowe to tynki standardowe

A. trójwarstwowymi o równej i bardzo gładkiej powierzchni
B. dwuwarstwowymi o równej i gładkiej powierzchni
C. trójwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni
D. dwuwarstwowymi o równej, lecz szorstkiej powierzchni
Tynki doborowe są klasyfikowane jako tynki trójwarstwowe, co oznacza, że składają się z trzech odrębnych warstw: podkładowej, zbrojonej i wykończeniowej. Dzięki temu, że mają one powierzchnię równą i bardzo gładką, stanowią doskonałe podłoże do dalszych prac wykończeniowych, takich jak malowanie czy tapetowanie. Tynki trójwarstwowe są często stosowane w budownictwie, ze względu na ich znakomite właściwości izolacyjne oraz estetyczne. W praktyce, tynki doborowe są szczególnie polecane w obiektach, gdzie wysoka jakość wykończenia jest kluczowa, na przykład w wnętrzach biurowych lub mieszkalnych o podwyższonym standardzie. Warto również zwrócić uwagę, że ich wykonanie wymaga precyzyjnego i starannego podejścia, ponieważ każda warstwa musi być odpowiednio nałożona z zachowaniem określonych norm budowlanych, co wpływa na trwałość i estetykę końcową. Stosowanie tynków doborowych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynków oraz ich estetycznego wyglądu.
Pytanie 40

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementuSkład wagowy przy marce zaprawy
M4M7M12M15
32,51 : 5,51 : 4,51 : 3,51 : 3

A. 200 kg cementu i 900 kg piasku.
B. 100 kg cementu i 900 kg piasku.
C. 200 kg piasku i 900 kg cementu.
D. 100 kg piasku i 450 kg cementu.
Odpowiedź "200 kg cementu i 900 kg piasku" jest poprawna, ponieważ odpowiada proporcji wagowej 1:4,5, którą zastosowano przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7. Zgodnie z tą proporcją, na każdą jednostkę cementu przypada 4,5 jednostki piasku. W tym przypadku, 200 kg cementu wymaga 900 kg piasku, co w pełni spełnia wymagania dotyczące tej mieszanki. Takie proporcje są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. W praktyce, stosując te proporcje, uzyskujemy dobrze zharmonizowaną zaprawę, która zapewnia odpowiednią przyczepność i stabilność. Warto również pamiętać, że stosowanie właściwych proporcji jest zgodne z normami budowlanymi, co przekłada się na bezpieczeństwo i jakość realizowanych prac budowlanych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej