Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 21:59
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 22:29

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W piekarni, po wprowadzeniu nowego asortymentu, wypiekane są ciasta drożdżowe z użyciem śliwek, budyniu oraz kruszonki. W magazynie jest 40 kg mąki, 10 kg budyniu, 10 kg masła, 50 kg cukru, 30 kg maku, 40 kg sezamu i 39 kg kandyzowanych śliwek. Mak i sezam pozostają w zapasie?

A. sezonowy

B. aktualny

C. zbyt duży

D. niepotrzebny

Odpowiedź 'zbędny' jest na miejscu. W zarządzaniu zapasami, składniki jak mak i sezam, które nie wchodzą w skład ciast drożdżowych, rzeczywiście nie są dla cukierni istotne. Zapas zbędny to taki, który nie jest używany w produkcji, a trzymanie go wiąże się z dodatkowymi kosztami na przechowywanie i monitoring. W cukierni ważne, żeby mieć tylko te składniki, które dopasowują się do aktualnych potrzeb. Dobrze to widać, gdy cukiernia planuje sezonowe ciasta i musi pozbyć się składników, które i tak nie będą potrzebne. Jak się trzyma zbędne zapasy, to może to prowadzić do problemów z jakością, bo w branży spożywczej świeżość jest kluczowa.

Pytanie 2

Komandytariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy względem jej wierzycieli do kwoty

A. swojego majątku

B. posiadanych akcji

C. sumy komandytowej

D. kwoty zobowiązania

Odpowiedź 'suma komandytowa' jest prawidłowa, ponieważ komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki komandytowej tylko do wysokości wniesionej przez niego sumy komandytowej. Oznacza to, że jego ryzyko finansowe jest ograniczone, co jest jednym z kluczowych elementów struktury spółki komandytowej. Przykładem może być sytuacja, w której komandytariusz wnosi do spółki 50 000 zł jako sumę komandytową. W przypadku, gdy spółka zaciągnie długi, komandytariusz będzie musiał zaspokoić wierzycieli tylko do tej wysokości. Ta struktura prawna zachęca do inwestycji, ponieważ ogranicza osobiste ryzyko inwestorów. Ważne jest również, aby komandytariusze byli świadomi tej odpowiedzialności podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz przy negocjacjach dotyczących umowy spółki. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, zasada ta jest ściśle przestrzegana i uznawana za standardową praktykę w zarządzaniu ryzykiem finansowym.

Pytanie 3

W Hurtowni Artykułów Biurowych Rysik sp. z o.o. wykryto braki w ilości 10 tonerów po 70 zł/szt. oraz 6 ryz papieru ksero po 10 zł/ryzę. Pracownik przyjął do wiadomości niedobór i zgodził się na jego pokrycie. Oblicz kwotę, którą pracownik ma uiścić, wiedząc, że hurtownia stosuje marżę 20% na cenę zakupu.

A. 700 zł

B. 840 zł

C. 912 zł

D. 760 zł

Aby obliczyć całkowity niedobór, trzeba najpierw ustalić wartość brakujących tonerów i papieru. 10 tonerów po 70 zł/szt. daje kwotę 700 zł (10 x 70 zł). Następnie, 6 ryz papieru ksero po 10 zł/szt. to dodatkowe 60 zł (6 x 10 zł). Zatem całkowity koszt niedoboru bez marży wynosi 760 zł (700 zł + 60 zł). Hurtownia stosuje marżę w wysokości 20%. Marża ta oznacza, że trzeba do ceny zakupu dodać 20% wartości. Obliczając marżę: 20% z 760 zł to 152 zł (760 zł x 0,20). Zatem całkowity koszt, który pracownik musi pokryć, wynosi 912 zł (760 zł + 152 zł). Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, a umiejętność ich wykonania jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie gospodarki magazynowej i kontroli kosztów.

Pytanie 4

Producent wprowadził na rynek nowatorski produkt, który w znakomity sposób spełnia oczekiwania klientów. Sprzedaje go w wysokiej cenie, kierując ofertę do osób z wysokimi dochodami. Jaką strategię ustalania cen zastosował producent?

A. Cen minimalnych

B. Cen neutralnych

C. Penetracji

D. Zbierania śmietanki

Producent, wprowadzając innowacyjny produkt, wybrał strategię zbierania śmietanki. Ta strategia polega na ustaleniu wysokiej ceny w celu maksymalizacji zysków na początku cyklu życia produktu, szczególnie gdy wprowadza się go na rynek premium. Klienci z wyższych segmentów dochodowych są bardziej skłonni do płacenia wyższej ceny za unikalne cechy i wartość, jaką oferuje produkt. Przykładem mogą być ekskluzywne marki samochodów, które wprowadzają nowy model z innowacyjnymi technologiami, sprzedając go po wyższej cenie, aby przyciągnąć entuzjastów motoryzacji oraz klientów o wysokich dochodach. W miarę upływu czasu, producent może wprowadzać niższe ceny, aby zwiększyć dostępność produktu w szerszym rynku. Działa to na zasadzie strategii skimming, w której początkowo wysoka cena umożliwia szybkie odzyskanie kosztów związanych z badaniami i rozwojem. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży innowacji i marketingu, które podkreślają znaczenie segmentacji rynku oraz dostosowywania cen do wartości postrzeganej przez konsumentów.

Pytanie 5

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1

Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.

§ 2

Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.

•

§ 3

Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

§ 4

W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. po ustaniu stosunku pracy.

B. w czasie trwania stosunku pracy.

C. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.

D. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.

Odpowiedź "w czasie trwania stosunku pracy" jest prawidłowa, ponieważ fragment umowy wyraźnie odnosi się do obowiązującego zakazu konkurencji tylko w trakcie zatrudnienia. Pracownik zobowiązany jest do unikania działań, które mogłyby zaszkodzić interesom pracodawcy, np. prowadzenie działalności konkurencyjnej czy świadczenie usług dla konkurencji. W praktyce oznacza to, że pracownik nie może równocześnie pracować w innej firmie działającej w tej samej branży ani prowadzić własnej działalności, która mogłaby kolidować z obowiązkami wobec pracodawcy. Tego rodzaju zapisy mają na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa i zapewnienie, że pracownicy koncentrują się na swoich zadaniach, nie angażując się w działania, które mogłyby podważyć zaufanie do ich lojalności. W branżach o dużej konkurencji oraz w przypadkach, gdy pracownicy mają dostęp do wrażliwych informacji, zapisy dotyczące zakazu konkurencji są standardową praktyką i stanowią element strategii ochrony biznesu.

Pytanie 6

Aby przeprowadzić analizę mającą na celu określenie wpływu różnych elementów na wielkość badanego zjawiska, należy zastosować metodę

A. Średniej ważonej

B. Odchyleń bezwzględnych

C. Średniej arytmetycznej

D. Kolejnych podstawień

Metoda kolejnych podstawień jest techniką analityczną, która umożliwia zbadanie wpływu różnych czynników na rozpatrywane zjawisko, poprzez systematyczne wprowadzanie zmian w badanych zmiennych. W praktyce polega ona na tym, że dla kolejnych wartości jednej ze zmiennych, analizuje się wynik w kontekście pozostałych czynników. Dzięki temu uzyskujemy możliwość obserwacji, jak zmienia się wynik końcowy w odpowiedzi na zmiany w poszczególnych zmiennych. Na przykład, w badaniach dotyczących wpływu temperatury i ciśnienia na wydajność reakcji chemicznych, można przeprowadzić serię eksperymentów, w których zmieniamy jednocześnie te parametry, a następnie analizujemy wyniki. Tego typu podejście jest zgodne z metodologią naukową, w której kluczowe jest precyzyjne określenie zależności między zmiennymi, co pozwala na formułowanie rzetelnych wniosków. W obszarze statystyki i analizy danych, zastosowanie metody kolejnych podstawień jest szeroko zalecane w badaniach eksperymentalnych oraz w modelowaniu statystycznym, gdyż dostarcza cennych informacji o dynamice zjawiska.

Pytanie 7

Zamieszczony w tabeli podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą jest charakterystyczny dla

Podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą
Podział zysku	Kwota w zł
1.Powiększenie funduszu przedsiębiorstwa	1 200 000
2.Utworzenie funduszu celowego	600 000
3.Nagrody i premie	400 000
4.Pokrycie straty ubiegłorocznej	250 000
5.Powiększenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych	150 000
Razem	2 600 000

A. spółdzielni produkcyjnej.

B. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

C. przedsiębiorstwa państwowego.

D. spółki akcyjnej.

Podział zysku przedstawiony w tabeli jest typowy dla przedsiębiorstwa państwowego. W takich jednostkach, w przeciwieństwie do spółek prywatnych, istnieje szczegółowy mechanizm podziału zysku, który uwzględnia nie tylko wypłatę dywidend, ale również reinwestycję w rozwój przedsiębiorstwa. Zysk jest dzielony na różne fundusze, takie jak fundusz przedsiębiorstwa, fundusz celowy oraz Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, co jest zgodne z przepisami dotyczącymi gospodarki w sektorze publicznym. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo państwowe osiągnie zysk na poziomie 1 miliona złotych, może przeznaczyć 300 tys. zł na rozwój infrastruktury, 200 tys. zł na nagrody dla pracowników oraz 500 tys. zł na pokrycie strat z lat ubiegłych. Taki sposób zarządzania zyskiem ma na celu nie tylko zabezpieczenie stabilności finansowej, ale również wsparcie lokalnych społeczności poprzez fundusze socjalne. Rada pracownicza odgrywa kluczową rolę w tym procesie, zapewniając, że interesy pracowników są odpowiednio reprezentowane.

Pytanie 8

Gdy pracodawca kończy umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z pracownikiem, którego nie zamierza zatrudnić ponownie, jest zobowiązany do wydania świadectwa pracy

A. w dniu rozwiązania umowy o pracę

B. w terminie 30 dni od daty rozwiązania umowy o pracę

C. po dokonaniu rozliczeń z pracownikiem

D. na żądanie pracownika

Odpowiedzi sugerujące, że świadectwo pracy może być wydane po rozliczeniu się pracownika z pracodawcą, na prośbę pracownika czy w ciągu 30 dni od dnia rozwiązania umowy, są nieprawidłowe z kilku powodów. Po pierwsze, wydanie świadectwa pracy na prośbę pracownika może sugerować, że pracodawca ma dowolność w tym zakresie, co jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Pracodawca jest zobowiązany do wydania świadectwa niezależnie od woli pracownika, co podkreśla granice odpowiedzialności w relacji zatrudnienia. Po drugie, sugestia, że świadectwo pracy można wydać po rozliczeniu się pracownika z pracodawcą, wprowadza w błąd co do momentu, kiedy dokument powinien być dostępny. W praktyce, świadectwo pracy staje się kluczowym dokumentem, który często jest wymagany przez nowych pracodawców, co sprawia, że jego opóźnione wydanie może utrudnić zatrudnienie byłego pracownika. Ostatecznie, podanie terminu 30 dni jest sprzeczne z ustawodawstwem, które jasno określa, że świadectwo powinno być wydane niezwłocznie, co oznacza w dniu rozwiązania umowy. Warto zwrócić uwagę, że błędy w interpretacji przepisów mogą prowadzić do dalszych komplikacji zarówno w sferze prawnej, jak i w praktykach zarządzania kadrami.

Pytanie 9

Jakie formy mają kapitały w spółdzielniach?

A. funduszu spółdzielni i funduszu zasobowego

B. kapitału założycielskiego i kapitału zapasowego

C. funduszu udziałowego i funduszu zasobowego

D. kapitału udziałowego i kapitału spółdzielczego

Kapitały w spółdzielniach rzeczywiście występują w formie funduszu udziałowego i funduszu zasobowego. Fundusz udziałowy, który jest zbudowany z wkładów członków, stanowi podstawowy element kapitału spółdzielni. Obejmuje on wkłady na pokrycie kosztów działalności oraz na inwestycje. Fundusz zasobowy natomiast służy do zabezpieczenia działalności spółdzielni i jej dalszego rozwoju. Przykładem praktycznym zastosowania tych funduszy jest możliwość sfinansowania nowych projektów, które mogą przynieść dodatkowe korzyści dla członków spółdzielni. Odpowiednie zarządzanie tymi funduszami jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej spółdzielni, a także dla realizacji jej celów statutowych. Warto również zaznaczyć, że dobra praktyka w sektorze spółdzielczym wymaga transparentności w zarządzaniu kapitałami, co z kolei buduje zaufanie członków oraz wspiera rozwój społeczności spółdzielczej.

Pytanie 10

Przedsiębiorstwo PH MILO sp. z o.o. miało najniższy stopień finansowania majątku kapitałami obcymi

Wybrane składniki bilansu PH MILO sp. z o.o. w latach 2007 – 2010
Składnik bilansu	Rok 2007	Rok 2008	Rok 2009	Rok 2010
Kapitały własne	50 000 zł	70 000 zł	50 000 zł	70 000 zł
Zobowiązania	50 000 zł	50 000 zł	60 000 zł	55 000 zł
Aktywa ogółem	100 000 zł	120 000 zł	110 000 zł	125 000 zł

A. w 2008 roku.

B. w 2010 roku.

C. w 2007 roku.

D. w 2009 roku.

Odpowiedzi podane w tej ankiecie mogą wydawać się logiczne w kontekście analizy finansowej, jednak każde z tych lat, poza 2008 rokiem, wiąże się z wyższym poziomem finansowania kapitałami obcymi. W 2007 i 2009 roku przedsiębiorstwo mogło mieć wyższe zobowiązania w stosunku do aktywów, co prowadzi do mylnego wniosku, że to właśnie te lata miały najniższe wartości wskaźnika. W 2010 roku sytuacja finansowa mogła się poprawić, ale nadal nie osiągnęła najniższego poziomu z 2008 roku. Warto pamiętać, że analiza finansowa wymaga dokładności w obliczeniach i interpretacji danych. Często błędy mogą wynikać z niezrozumienia przyczyn zmieniającego się poziomu zadłużenia oraz wpływu, jaki ma to na ogólną stabilność finansową przedsiębiorstwa. Ponadto, nie uwzględniając kontekstu rynkowego oraz zmian w regulacjach, które mogły wpływać na strukturę kapitałową firmy, można łatwo dojść do mylnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, iż niskie finansowanie kapitałami obcymi w danym roku nie oznacza, że inne lata były korzystniejsze, lecz może świadczyć o ostrożniejszym podejściu do zarządzania finansami.

Pytanie 11

Osoby pracujące w administracji firmy stanowią 20% całkowitej liczby zatrudnionych. W obliczeniach zastosowano wskaźnik

A. dynamiki.

B. rotacji.

C. struktury.

D. fluktuacji.

Wskaźnik rotacji nie jest odpowiedni do analizy struktury zatrudnienia, ponieważ dotyczy on częstotliwości zmian w składzie pracowników w danej organizacji. Rotacja mierzy, jak często pracownicy opuszczają firmę i jak często są zatrudniani nowi pracownicy. Chociaż rotacja jest istotna dla oceny stabilności zatrudnienia, nie dostarcza informacji o proporcjach różnych grup zawodowych, takich jak pracownicy administracyjni. Z kolei fluktuacja również koncentruje się na zmianach w zatrudnieniu, ale odnosi się bardziej do zmienności w liczbie pracowników w danym okresie. To podejście również nie pozwala na określenie struktury zatrudnienia, a jedynie na ocenę dynamiki zmian. Ostatnia z nieprawidłowych odpowiedzi, dynamika, dotyczy ogólnych zmian w organizacji, takich jak wzrost lub spadek liczby zatrudnionych, bez analizy ich struktury. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Niezrozumienie różnicy między tymi wskaźnikami może wpłynąć na decyzje menedżerskie, co w dłuższej perspektywie może mieć negatywne konsekwencje dla efektywności organizacji.

Pytanie 12

Regulacje dotyczące udzielania, odwoływania lub wygasania prokury są określone w przepisach

A. Kodeksu postępowania administracyjnego

B. ustawy Prawo przedsiębiorców

C. Kodeksu cywilnego

D. ustawy o ochronie danych osobowych

Udzielenie, odwołanie lub wygaśnięcie prokury jest regulowane przez Kodeks cywilny, który w artykułach 109-116 szczegółowo omawia kwestie związane z pełnomocnictwem oraz prokurą. Prokura to szczególny rodzaj pełnomocnictwa, który może być udzielony tylko przez przedsiębiorcę. W praktyce oznacza to, że osoba posiadająca prokurę ma prawo do reprezentowania przedsiębiorcy oraz dokonywania w jego imieniu czynności prawnych, takich jak zawieranie umów. Na przykład, prokurent może być uprawniony do podpisywania umów handlowych, co jest kluczowe dla funkcjonowania firmy. Przy udzielaniu prokury ważne jest, aby dokument był sporządzony w formie pisemnej oraz zawierał wszystkie istotne informacje. Warto także pamiętać, że prokura może być odwołana lub wygasnąć w określonych sytuacjach, takich jak śmierć pełnomocnika czy zmiana statusu przedsiębiorcy. Zrozumienie tych przepisów jest niezbędne dla przedsiębiorców oraz menedżerów, aby zapewnić prawidłową reprezentację firmy oraz zachować zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 13

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo może mieć problem z bieżącym regulowaniem zobowiązań krótkoterminowych ze względu na zbyt niski poziom wskaźnika bieżącej płynności.

Wybrane składniki bilansu w czterech przedsiębiorstwach
Wyszczególnienie	Przedsiębiorstwo
Wyszczególnienie	A.	B.	C.	D.
Aktywa obrotowe (w zł)	20 000,00	98 000,00	45 000,00	85 000,00
Zobowiązania bieżące (w zł)	25 000,00	60 000,00	30 000,00	55 000,00

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych, a każda odpowiedź, która nie odnosi się do rzeczywistego poziomu tego wskaźnika, może prowadzić do nieporozumień. W przypadku przedsiębiorstw B, C i D, ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności, który wynosi powyżej 1, wskazuje na wystarczające aktywa obrotowe do pokrywania zobowiązań. Przyjmowanie, że te przedsiębiorstwa mogą mieć problemy z płynnością, prowadzi do błędnych wniosków, które mogą skutkować nieoptymalnym zarządzaniem finansami. Często spotykanym błędem jest przekonanie, że niskie wskaźniki rentowności lub wolne obroty zapasów są bezpośrednio związane z problemami z płynnością, podczas gdy w rzeczywistości mogą one wynikać z czynników operacyjnych, które nie wpływają na bieżącą sytuację finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo może mieć niską rentowność, ale nadal być w stanie regulować swoje zobowiązania dzięki stabilnemu przepływowi gotówki. Kluczowe jest, aby nie mylić sytuacji finansowej z operacyjną, a także że praktyki monitorowania płynności powinny obejmować analizę różnych wskaźników, aby uzyskać pełny obraz kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 14

W jaki sposób archiwizuje się dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. na stałe

B. przez minimum 1 rok

C. przez 5 lat

D. do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy

W przypadku archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, odpowiedzi sugerujące krótsze okresy przechowywania, takie jak do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego, trwale, czy co najmniej przez okres 1 roku, nie są zgodne z wymogami prawnymi oraz standardami branżowymi. Archiwizacja do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego oznaczałaby, że dokumenty byłyby usuwane przed upływem czasu, który jest niezbędny do przeprowadzenia wszelkich audytów i kontroli. Taki sposób postępowania może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych dla przedsiębiorstwa. Przechowywanie dokumentów tylko przez rok jest niewystarczające, ponieważ wiele przypadków może wymagać dłużej niż ten minimalny okres. Utrzymanie dokumentacji przez okres pięciu lat jest standardem, który pozwala zaspokoić ewentualne potrzeby dotyczące weryfikacji danych oraz kontroli. Warto również zauważyć, że w wielu branżach regulacje prawne mogą wymagać dłuższego okresu przechowywania dokumentacji. Dlatego przedsiębiorstwa powinny przyjąć zasady archiwizacji zgodne z najlepszymi praktykami i regulacjami, aby uniknąć ewentualnych problemów związanych z nieprzestrzeganiem przepisów oraz zapewnić prawidłowe zarządzanie ryzykiem.

Pytanie 15

W lipcu 2015 roku hurtownia nabyła na podstawie faktury 100 sztuk męskich spodni w cenie zakupu netto 50,00 zł za sztukę, a następnie zbyła 50 sztuk tego towaru po cenie sprzedaży netto 80 zł za sztukę. Jaką kwotę zysku osiągnięto ze sprzedaży 50 sztuk męskich spodni?

A. 5 000,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 2 500,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi kluczowym zagadnieniem jest nieprawidłowe zrozumienie istoty obliczania zysku. Często mylone jest pojęcie przychodu z zyskiem, co prowadzi do błędnych obliczeń. W zyskach operacyjnych nie powinno się brać pod uwagę całkowitych wydatków związanych z nabyciem towaru, lecz jedynie koszt zakupu sprzedanej ilości. Niedocenienie tego aspektu prowadzi do wyliczeń opartych na niepoprawnych założeniach. Istnieje także tendencja do uznawania zysku za różnicę pomiędzy całkowitym przychodem a całkowitym kosztem nabycia wszystkich produktów, co jest błędne, gdyż zyskuje się tylko na sprzedanym towarze. Na przykład, jeżeli ktoś przyjąłby koszt całkowity 5 000,00 zł jako odniesienie dla całej transakcji, a sprzedane 50 sztuk uznano za przychód w wysokości 4 000,00 zł, to wynikający z tego wniosek o zysku w wysokości 1 000,00 zł byłby niezgodny z rzeczywistością. Takie myślenie nie uwzględnia realiów handlu oraz konieczności precyzyjnych obliczeń dotyczących tylko sprzedanych pozycji. W praktyce, zrozumienie różnicy między całkowitym kosztem a przychodami oraz efektywne zarządzanie tymi parametrami są kluczowe dla sukcesu każdej działalności gospodarczej.

Pytanie 16

Firma zaciągnęła kredyt na dwa lata w kwocie 50 000 zł. Z warunków umowy kredytowej wynika, że oprocentowanie ustalono na stałym poziomie 15% rocznie, a odsetki są naliczane na podstawie wartości kredytu po każdym roku. Po całkowitej spłacie kredytu, łączna kwota zapłaconych odsetek wyniesie

A. 57 000 zł

B. 65 000 zł

C. 15 000 zł

D. 7 500 zł

Odpowiedź 15 000 zł to jest to, co potrzebujemy. Gdy mamy kredyt z oprocentowaniem stałym, to odsetki liczymy na podstawie wartości kredytu na koniec każdego roku. W tym przypadku mamy 50 000 zł kredytu i roczną stopę procentową 15%. Licząc odsetki za pierwszy rok, mamy: 50 000 zł razy 0,15, co daje 7 500 zł. Po dwóch latach, odsetki będą znowu liczone na tej samej kwocie, więc znowu wynoszą 7 500 zł. Jak to podsumujemy, to 7 500 zł plus 7 500 zł daje nam 15 000 zł odsetek na koniec całego okresu spłaty. To podejście odpowiada zasadom rachunkowości i finansów, co pozwala lepiej prognozować koszty związane z kredytami.

Pytanie 17

Zarządzanie księgowością w jednostkach gospodarczych, które są zdefiniowane nazwą oraz wyróżnione pod względem majątkowym, organizacyjnym i prawnym, wynika z zastosowania zasady

A. periodyzacji

B. wyższości treści nad formą

C. podmiotowości

D. memoriałowej

Pojęcia takie jak wyższość treści nad formą i memoriałowa jakoś się pojawiają w kontekście rachunkowości, ale nie do końca odnoszą się do zasady, która mówi o prowadzeniu ksiąg dla jednostek jako odrębnych podmiotów. Ta zasada wyższości treści nad formą stawia na to, co naprawdę się dzieje, a nie na to, jak to jest zapisane, ale jeśli nie weźmiemy pod uwagę podmiotowości, to mogą być kłopoty z interpretacją. Niewłaściwe użycie tej zasady prowadzi do sytuacji, gdzie wyniki firmy nie są dobrze przedstawione w księgach. Z drugiej strony, zasada memoriałowa oznacza, że zapisujemy transakcje w momencie ich wystąpienia, bez patrzenia na to, czy pieniądze już poszły, co też może wprowadzać zamieszanie, jeśli nie traktujemy firmy jako osobnego podmiotu. Periodyzacja to z kolei podział czasu na okresy sprawozdawcze, co jest istotne, ale nie odpowiada na pytanie o wyodrębnienie jednostek. Dlatego skupienie się tylko na tych zasadach może dać niepełny obraz rachunkowości, co prowadzi do błędów w raportach finansowych.

Pytanie 18

Jakim elementem sprawozdania finansowego jest przedstawiony wynik finansowy uzyskany przez firmę?

A. rachunek zysków i strat

B. rachunek kosztów

C. informacja dodatkowa

D. zestawienie obrotów i sald

Rachunek zysków i strat to kluczowy element sprawozdania finansowego, który przedstawia osiągnięty wynik finansowy przedsiębiorstwa w danym okresie rozliczeniowym. Jego głównym celem jest zidentyfikowanie, w jaki sposób przychody i koszty wpływają na zysk lub stratę netto. Przykładowo, przedsiębiorstwo, które generuje wysokie przychody ze sprzedaży, ale również ponosi znaczne koszty operacyjne, może wykazać niski zysk netto lub nawet stratę. Rachunek zysków i strat jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) i Polskimi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jego znaczenie w procesie raportowania finansowego. Dobrą praktyką jest również analizowanie tego rachunku w kontekście innych sprawozdań finansowych, takich jak bilans czy rachunek przepływów pieniężnych, co pozwala na pełniejsze zrozumienie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, inwestorzy oraz zarząd firmy korzystają z tego dokumentu do podejmowania decyzji strategicznych, oceny rentowności oraz planowania przyszłych działań.

Pytanie 19

Aby obliczyć wskaźnik rotacji zapasów towarów, potrzebne są dane dotyczące

A. przychodów ze sprzedaży towarów oraz przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie

B. przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie oraz zysku netto

C. przeciętnego stanu zapasów towarów w magazynie oraz zysku ze sprzedaży towarów

D. przychodów z sprzedaży towarów, zysku netto oraz liczby dni w analizowanym okresie

Wskaźnik rotacji zapasów towarów jest kluczowym miernikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź wskazuje, że do jego obliczenia niezbędne są przychody ze sprzedaży towarów oraz przeciętny stan zapasów. Obliczając rotację zapasów, dzielimy przychody ze sprzedaży przez przeciętny stan zapasów, co pozwala na ocenę, jak często zapasy są sprzedawane i wymieniane w danym okresie. Na przykład, jeśli firma osiąga przychody w wysokości 1 miliona złotych, a przeciętny stan zapasów wynosi 200 tysięcy złotych, wskaźnik rotacji wyniesie 5. Oznacza to, że zapasy są sprzedawane średnio pięć razy w roku. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie wskaźnika rotacji, aby zoptymalizować poziom zapasów, zmniejszyć koszty przechowywania i zwiększyć płynność finansową. Ponadto, analiza rotacji zapasów może również wspierać podejmowanie decyzji o zakupach i prognozowaniu popytu, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniających się warunkach rynkowych.

Pytanie 20

Liczba produktów gotowych wyprodukowanych przez pracowników w danym okresie czasu określana jest mianem

A. rytmiczności wytwarzania

B. materiałochłonności w produkcji

C. wydajności pracy

D. pracochłonności w procesie produkcji

Odpowiedź 'wydajności pracy' jest poprawna, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów gotowych wytworzonych przez pracowników w określonej jednostce czasu. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji, który pozwala na ocenę, jak dobrze wykorzystuje się zasoby ludzkie w procesie produkcyjnym. Na przykład, w zakładach produkcyjnych, zwiększenie wydajności pracy może być osiągnięte poprzez wprowadzenie odpowiednich szkoleń dla pracowników, co pozwala na usprawnienie procesów i zredukowanie czasu potrzebnego na wykonanie zadania. Zwiększenie wydajności ma również na celu optymalizację użycia maszyn i narzędzi, co jest istotne w kontekście Lean Manufacturing, gdzie dąży się do eliminacji marnotrawstwa i ciągłego doskonalenia. W związku z tym, wydajność pracy nie tylko wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, ale również na jego zdolność konkurowania na rynku. Warto również zauważyć, że wysoka wydajność pracy powinna iść w parze z dbałością o jakość produkcji oraz zadowolenie pracowników, co jest istotne dla utrzymania efektywności w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 21

Gdy wszystkie decyzje są podejmowane przez lidera i przekazywane pracownikom do realizacji bez możliwości dyskusji czy sprzeciwu, mówimy o sposobie kierowania nazywanym

A. liberalnym

B. patronalnym

C. demokratycznym

D. autokratycznym

Wybór stylu demokratycznego jako odpowiedzi byłby błędny, ponieważ w tym modelu kierownik zachęca do udziału zespołu w procesie decyzyjnym oraz otwartości na dyskusje. W praktyce, to podejście sprzyja zaangażowaniu i motywacji pracowników, co prowadzi do lepszej atmosfery pracy oraz zwiększenia efektywności. Z kolei wybór stylu patronalnego, który opiera się na silnym autorytecie przełożonego, ale z elementami opiekuńczości, również nie odpowiada zadanemu pytaniu. Patronalizm zakłada pewną formę wsparcia i ochrony pracowników, co jest sprzeczne z ideą autokratycznego podejścia, gdzie dominująca jest kontrola i brak dialogu. Jeśli chodzi o styl liberalny, to w tym przypadku kierownik przyjmuje postawę bardzo luźną, dając pracownikom dużą swobodę działania, co jest całkowitym przeciwieństwem autokratyzmu. Liberalne zarządzanie promuje indywidualizm i kreatywność, co z kolei prowadzi do decyzji podejmowanych wspólnie, w oparciu o różnorodne opinie. Błędne rozumienie tych stylów może wynikać z nieprecyzyjnego definiowania ról w zespole oraz z nieznajomości ich konsekwencji dla moralności i efektywności grupy. Warto zatem dobrze rozumieć różnice pomiędzy tymi podejściami, by skuteczniej zarządzać zespołem i dostosowywać styl kierowania do specyfiki sytuacji.

Pytanie 22

Zgodnie z przepisami, pracodawca ma obowiązek dostarczyć zatrudnionym PIT-11 Informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w formacji papierowej bądź elektronicznej do

A. 30 kwietnia

B. końca marca roku następującego po roku podatkowym

C. końca lutego roku następującego po roku podatkowym

D. 25 dnia każdego miesiąca

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących terminów związanych z rozliczeniami podatkowymi. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 30 kwietnia jest często mylona z terminem składania rocznej deklaracji PIT przez podatników, które rzeczywiście przypada na ten dzień. Jednakże, formularz PIT-11 to dokument, który nie jest składany przez pracowników, lecz przez pracodawców, a jego termin jest wyraźnie określony na koniec lutego. Odpowiedź sugerująca 25 dzień każdego miesiąca jest mylona z obowiązkiem składania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy, co jest zupełnie inną sprawą, dotyczącą działalności przedsiębiorców. W kontekście obowiązków pracodawcy ważne jest, aby zrozumieć, że PIT-11 jest dokumentem rocznym, a nie miesięcznym. Odpowiedź końca marca również jest błędna, gdyż pracodawcy nie mają na to czasu - ich obowiązek wygasa wraz z końcem lutego. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją podatkową, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do kar finansowych lub innych konsekwencji prawnych. Pracodawcy powinni również pamiętać o tym, aby regularnie aktualizować swoją wiedzę na temat zmieniających się przepisów, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 23

Spółka z o.o. wypracowała zysk netto, którego część przeznaczono na nagrody i premie dla pracowników. Obowiązkowe obciążenie pracownika i pracodawcy od nagród i premii ujęte są w zestawieniu. Jaką kwotę wypłaci pracodawca temu pracownikowi z tytułu nagród i premii?

Nagrody i premie z zysku w kwocie brutto	Składki na ubezpieczenia społeczne pracowników	Zaliczka na podatek dochodowy pracowników	Składki na ubezpieczenie zdrowotne pracowników	Kwota netto nagród i premii z zysku	Składki na ubezpieczenia społeczne pracodawcy
1 000,00	187,00	154,00	71,00	588,00	206,00

A. 1 000 zł

B. 206 zł

C. 1 206 zł

D. 588 zł

W przypadku wyboru niepoprawnej odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego dane podejście prowadzi do błędnych wniosków. Wiele osób mylnie utożsamia kwotę brutto z kwotą netto, co może prowadzić do znacznych nieporozumień w kontekście wynagrodzeń. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1 000 zł czy 1 206 zł sugerują, że pracownik otrzymuje pełną kwotę nagród bez uwzględnienia koniecznych potrąceń. Taki błąd często wynika z braku zrozumienia mechanizmów obliczania wynagrodzeń, w których składki na ubezpieczenia społeczne oraz podatki są niezbędne w procesie wyliczania kwoty, która trafi do pracownika. Z drugiej strony, odpowiedzi jak 206 zł również mogą wydawać się atrakcyjne, jednak nie uwzględniają one rzeczywistych obliczeń związanych z całkowitym zyskiem netto, który byłby absurdalnie niski w kontekście zysku brutto 1 000 zł. Kluczowe jest zatem, aby przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedzi, dobrze zrozumieć, jakie składniki wpływają na ostateczną kwotę wynagrodzenia. Prawidłowe podejście powinno obejmować analizę wszystkich obciążeń, aby uzyskać realistyczny obraz kwoty, którą pracownik faktycznie otrzyma na rękę.

Pytanie 24

Wielkość popytu na pracę w gminie Narew, według danych na dzień 31.03.2011 r. zebranych i opracowanych podczas Narodowego Spisu Powszechnego, wynosi

Wielkości charakteryzujące rynek pracy w gminie Narew na dzień 31.03.2011 r.
Wyszczególnienie	Liczba osób
Pracujący	1 973
Bezrobotni	221
Bierni zawodowo	1 667
Oferty pracy	23

A. 23 osoby.

B. 1 973 osoby.

C. 221 osób.

D. 1 667 osób.

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich nie spełnia kryteriów dotyczących rzeczywistego popytu na pracę w gminie Narew w określonym czasie. Przede wszystkim, wysokie wartości odpowiedzi, takie jak 1 973 osoby czy 1 667 osób, mogą sugerować wrażenie, że gmina ta boryka się z dużym zainteresowaniem ofertami pracy, co jest sprzeczne z rzeczywistością przedstawioną w danych statystycznych. Tego typu błędne podejście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczania popytu na pracę, który powinien uwzględniać nie tylko liczbę dostępnych ofert, ale także ich jakość i zadowolenie potencjalnych pracowników. Odpowiedzi te mogą także być efektem typowego błędu myślowego, który polega na wyolbrzymianiu liczby ofert w małych gminach, gdzie rynek pracy jest znacznie bardziej ograniczony. Niewłaściwe oszacowanie potrzeby zatrudnienia może prowadzić do nieefektywnego alokowania zasobów w programach wsparcia dla bezrobotnych, co w dłuższej perspektywie nie przynosi korzyści ani pracodawcom, ani pracownikom. Kluczowe jest zatem, aby wszelkie analizy i prognozy dotyczące popytu na pracę opierały się na dokładnych danych statystycznych, które jasno wskazują na rzeczywiste potrzeby rynku, zamiast na domysłach czy subiektywnych ocenach sytuacji.

Pytanie 25

Zamieszczona tabela zawiera informacje dotyczące zatrudnienia pracowników w instytucji ubezpieczeniowej w grudniu 2016 r. wg rodzaju umowy. Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych stanowiły w tej instytucji

Rodzaj umowy	Liczba zatrudnionych
Umowa o pracę na czas nieokreślony	32
Umowa o pracę na czas określony	8
Umowa agencyjna	4
Umowa zlecenia	6
Razem	50

A. 20% ogółu zatrudnionych.

B. 80% ogółu zatrudnionych.

C. 12% ogółu zatrudnionych.

D. 36% ogółu zatrudnionych,

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z różnych błędów w rozumieniu danych i obliczeń procentowych. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 36%, to może myślał, że umowy cywilnoprawne są bardziej powszechne w zatrudnieniu, ale w rzeczywistości może to być inaczej. Zrozumienie kontekstu tych danych jest mega ważne; często myli się skutki różnych typów umów na ogólną liczbę zatrudnionych. Wybranie 12% może wynikać z pomyłek w przeliczaniu czy zaokrąglaniu, co jest dość częste. W takich sytuacjach warto zwrócić uwagę na metodę obliczeń i źródła danych. Każdy, kto zajmuje się analizą zatrudnienia, powinien mieć pojęcie o standardach raportowania; nieznajomość tych zasad może prowadzić do złych wniosków i decyzji. Dlatego przed podejmowaniem decyzji o strukturze zatrudnienia warto dokładnie wszystko przeanalizować.

Pytanie 26

Każda firma, która ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, przygotowuje roczne sprawozdanie finansowe, które składa się

A. z bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej

B. z bilansu, rachunku przepływów pieniężnych i zestawienia zmian w kapitale własnym

C. z bilansu, rachunku zysków i strat, zestawienia zmian w kapitale własnym

D. z bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczą struktury rocznego sprawozdania finansowego, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie rachunkowości. Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że sprawozdanie obejmuje bilans, rachunek zysków i strat oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Choć zestawienie zmian w kapitale własnym jest ważnym dokumentem, to w kontekście rocznego sprawozdania finansowego nie jest obligatoryjne jako jego część zasadnicza. Inna z niepoprawnych opcji wskazuje na bilans, rachunek przepływów pieniężnych oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Rachunek przepływów pieniężnych, mimo że dostarcza cennych informacji o przepływach gotówkowych, również nie jest elementem obligatoryjnym rocznego sprawozdania dla wszystkich jednostek, szczególnie tych, które nie są zobowiązane do jego sporządzania w kontekście przepisów. Ostatnia błędna odpowiedź wymienia bilans, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych, co także nie oddaje pełnej struktury wymaganej przez standardy sprawozdawczości finansowej. Kluczowym błędem w zrozumieniu jest nieodróżnienie obligatoryjnych elementów sprawozdania finansowego od dodatkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego sporządzania dokumentacji i w efekcie do błędnych analiz finansowych. Prawidłowe zrozumienie wymaganych elementów sprawozdania jest niezbędne dla wszystkich, którzy pracują w obszarze księgowości, finansów czy zarządzania. Niezrozumienie tych zasad może skutkować trudnościami w interpretacji wyników oraz w podejmowaniu decyzji finansowych.

Pytanie 27

Pracownik nowo zatrudniony musi zostać przeszkolony przed rozpoczęciem pracy w zakresie

A. bezpieczeństwa i higieny pracy

B. systemu wynagrodzeń

C. systemu ubezpieczeń społecznych

D. korzystania ze sprzętu audiowizualnego

Bezpieczeństwo i higiena pracy (BHP) są kluczowymi elementami, które każdy nowo zatrudniony pracownik powinien opanować przed rozpoczęciem pracy. Szkolenie z zakresu BHP ma na celu zapoznanie pracownika z zasadami bezpiecznego wykonywania obowiązków zawodowych, identyfikowaniem zagrożeń oraz sposobami ich eliminacji. Przykładowo, pracownicy w branży budowlanej uczą się, jak poprawnie korzystać z narzędzi i sprzętu, a także jak unikać niebezpieczeństw związanych z wysokością. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek przeszkolić pracowników w zakresie BHP, co jest również elementem kształtowania kultury bezpieczeństwa w organizacji. Dobrym przykładem stosowania zasad BHP jest systematyczne przeprowadzanie ocen ryzyka, które pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń w miejscu pracy oraz wdrażanie odpowiednich środków zapobiegawczych. Właściwe przeszkolenie z BHP nie tylko chroni zdrowie pracowników, ale także może znacząco obniżyć koszty związane z wypadkami i chorobami zawodowymi.

Pytanie 28

Firma nabyła surowce do wytwarzania, za które płatność zostanie uregulowana w późniejszym czasie. Wartość kwoty do uiszczenia stanowi zobowiązanie

A. wekslowe

B. wobec dostawcy

C. wobec odbiorcy

D. publicznoprawne

Odpowiedź 'wobec dostawcy' jest poprawna, ponieważ zobowiązanie, o którym mowa, powstaje w wyniku zakupu materiałów, które przedsiębiorstwo zamierza wykorzystać w produkcji. W momencie zakupu, mimo że płatność nastąpi później, przedsiębiorstwo nabywa obowiązek uregulowania należności wobec swojego dostawcy. Zgodnie z zasadami rachunkowości, takie zobowiązanie jest klasyfikowane jako zobowiązanie krótkoterminowe, gdyż zazwyczaj jego spłata następuje w ciągu roku. Ważne jest, aby przedsiębiorstwo śledziło swoje zobowiązania wobec dostawców, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania płynnością finansową. Przykładem może być sytuacja, gdy firma budowlana zamawia materiały budowlane, a płatność za te materiały jest uzgodniona na 30 dni po dostawie. W tym przypadku, w momencie przyjęcia towaru, firma staje się zobowiązana do zapłaty, co jest dokumentowane w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec dostawcy. Dbanie o terminowe regulowanie takich zobowiązań jest zgodne ze standardami dobrych praktyk w zarządzaniu finansami oraz z zasadami etyki biznesowej.

Pytanie 29

Klient ulokował w banku 4000 zł na czas wynoszący 3 lata. Lokata ma roczną stopę procentową równą 5%. Zgodnie z umową, odsetki zostaną skapitalizowane po wygaśnięciu okresu trwania lokaty. Po tym czasie klient otrzyma

A. 4 600 zł

B. 4 200 zł

C. 4 800 zł

D. 4 000 zł

Odpowiedź 4 600 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczamy odsetki, które zostaną doliczone do kapitału po zakończeniu lokaty. Wartość lokaty wynosi 4000 zł, a roczna stopa procentowa to 5%. Odsetki naliczane są tylko raz na koniec 3-letniego okresu. Możemy to obliczyć używając wzoru na odsetki proste: Odsetki = Kapitał x Stopa procentowa x Czas. W naszym przypadku: Odsetki = 4000 zł x 0,05 x 3 = 600 zł. Następnie dodajemy te odsetki do początkowej wartości lokaty: 4000 zł + 600 zł = 4600 zł. To pokazuje, że lokaty z kapitalizacją na koniec okresu są korzystne dla klientów, ponieważ umożliwiają im uzyskanie wyższych zysków na zakończenie umowy. Dobrą praktyką jest porównanie ofert różnych banków, by znaleźć najbardziej korzystne warunki lokaty, a także zrozumienie, jak kapitalizacja wpływa na końcowy zysk.

Pytanie 30

Kto zajmuje się bankową obsługą budżetu państwowego?

A. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych

B. Komisja Nadzoru Finansowego

C. Najwyższa Izba Kontroli

D. Narodowy Bank Polski

NARODOWY BANK POLSKI (NBP) pełni kluczową rolę w obsłudze budżetu państwa, zgodnie z Ustawą o NBP oraz regulacjami prawa budżetowego. Jako bank centralny, NBP zarządza płynnością budżetu, co oznacza monitorowanie wpływów i wydatków publicznych, a także koordynowanie operacji finansowych. Przykładowo, NBP przeprowadza emisję obligacji skarbowych, które są niezbędne do finansowania deficytu budżetowego. Dodatkowo, bank centralny zapewnia stabilność systemu finansowego poprzez nadzór nad instytucjami finansowymi oraz prowadzenie polityki pieniężnej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne dla zrozumienia, jak decyzje NBP wpływają na makroekonomię kraju, stabilność inflacyjną i poziom stóp procentowych, co z kolei ma wpływ na codzienne życie obywateli i funkcjonowanie przedsiębiorstw.

Pytanie 31

W tabeli zamieszczono wartości zysku osiągniętego w spółce akcyjnej w latach 2008 -2011. Poziom zysku w roku 2011 wzrósł w stosunku do poziomu z roku 2008

Zysk osiągnięty przez spółkę akcyjną w latach 2008 - 2011
Rok	Zysk w tys. zł
2008	250
2009	400
2010	450
2011	500

A. o 80%

B. o 200%

C. o 100%

D. o 60%

Zarówno odpowiedzi 200%, 80%, jak i 60% są błędne, ponieważ opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wzrostu zysku spółki. Odpowiedź 200% sugeruje, że zysk wzrósł trzykrotnie, co jest mylnym założeniem, ponieważ zysk wzrósł z 250 tys. zł do 500 tys. zł, co oznacza wzrost o 100%. Odpowiedź 80% również jest niepoprawna, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego wzrostu. Typowy błąd w myśleniu polegający na wyliczaniu wzrostu procentowego polega na pomieszaniu pojęć. Wzrost o 80% sugerowałby, że zysk wzrósł do około 450 tys. zł, co jest niezgodne z danymi. Wreszcie, odpowiedź 60% również nie jest prawidłowa, ponieważ mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż wzrost zysku powinien być proporcjonalny do kosztów lub innych czynników, takich jak zmiany na rynku czy wydajność produkcji. W rzeczywistości, wzrost zysku zależy od wielu zmiennych, w tym strategii sprzedaży, zdolności do generowania nowych przychodów, oraz efektywności operacyjnej. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 32

Do zadań ZUS należy m.in.

A. realizowanie ubezpieczeń majątkowych

B. świadczenie emerytalne i rentowe

C. zawieranie transakcji z papierami wartościowymi

D. wykonywanie obliczeń i poboru podatków oraz opłat

Wybór odpowiedzi dotyczącej dokonywania wymiaru i poboru podatków oraz opłat wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zakresu działalności ZUS. Instytucja ta nie zajmuje się bezpośrednio poborem podatków, ponieważ jest to zadanie administracji skarbowej. Obowiązki związane z podatkami są regulowane przez przepisy prawa podatkowego, a ich egzekucja należy do kompetencji urzędów skarbowych, które mają na celu zapewnienie wpływów do budżetu państwa. W kontekście odpowiedzi dotyczącej transakcji papierami wartościowymi, ZUS nie prowadzi działalności inwestycyjnej w tym zakresie. Jego funkcje nie obejmują aktywnego uczestnictwa w rynkach finansowych, co jest typowe dla instytucji finansowych, takich jak banki czy fundusze inwestycyjne. Prowadzenie ubezpieczeń majątkowych również nie leży w zakresie zadań ZUS, który koncentruje się na ubezpieczeniach społecznych, a nie majątkowych. Ubezpieczenia majątkowe, takie jak ubezpieczenia nieruchomości czy pojazdów, są oferowane przez prywatne towarzystwa ubezpieczeniowe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ról różnych instytucji w polskim systemie ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 33

Właściciele ponoszą odpowiedzialność całym swoim majątkiem w spółce

A. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

B. z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej

C. cywilnej i akcyjnej

D. cywilnej i jawnej

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć istotne nieporozumienia dotyczące odpowiedzialności wspólników w różnych formach spółek. Odpowiedzi sugerujące spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) oraz spółkę akcyjną są nieprawidłowe, ponieważ w obu tych przypadkach wspólnicy lub akcjonariusze nie odpowiadają całym swoim majątkiem. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiedzialność wspólników ogranicza się do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. W praktyce oznacza to, że w przypadku niewypłacalności spółki, wierzyciele mogą dochodzić swoich roszczeń wyłącznie z majątku samej spółki, a nie majątku osobistego wspólników. Z kolei w przypadku spółek akcyjnych, odpowiedzialność akcjonariuszy również jest ograniczona do wartości posiadanych akcji. Z tych powodów, wybór formy prawnej dla działalności gospodarczej ma fundamentalne znaczenie dla zarządzania ryzykiem finansowym i osobistym. Właściciele firm muszą zatem dokładnie rozważyć konsekwencje wyboru odpowiedniej formy prawnej, aby zminimalizować ryzyko utraty osobistego majątku. Ponadto, niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości przepisów dotyczących odpowiedzialności wspólników oraz różnic między poszczególnymi formami spółek, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w obszarze biznesowym.

Pytanie 34

Stawka podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu zawartej umowy o dzieło wynosi

Rachunek do umowy o dzieło
Przychód brutto	6 350,00 zł
Koszty uzyskania przychodów	1 270,00 zł
Podstawa opodatkowania	5 080,00 zł
Podatek dochodowy	864,00 zł
Kwota do wypłaty	5 486,00 zł

A. 17%

B. 19%

C. 18%

D. 20%

Podczas analizy dostępnych odpowiedzi, można dostrzec, że błędy w wyborze stawki podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wynikać z nieporozumień dotyczących aktualnych przepisów oraz stosowanych stawek. Odpowiedzi takie jak 18%, 20% i 19% nie są zgodne z obowiązującymi normami prawnymi. Odpowiedź 18% sugeruje, że ktoś mógł pomylić stawki stosowane w różnych sytuacjach, na przykład przy wyższych dochodach, co wprowadza w błąd. Stawka 20% jest mylnie związana z innymi formami opodatkowania, które nie są stosowane w kontekście umowy o dzieło. Stawka 19% jest również mylona z innymi rodzajami dochodów, takimi jak dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Błędy w odpowiedziach mogą wynikać z braku aktualnej wiedzy na temat przepisów podatkowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest, aby być na bieżąco z obowiązującymi przepisami, ponieważ zmieniają się one i mogą wpływać na obliczenia podatkowe. Warto również dodać, że w przypadku umowy o dzieło, kluczowe jest dokładne zrozumienie, jakie stawki są właściwe i w jakich sytuacjach mogą się one zmieniać. W związku z tym, posłużenie się aktualnymi źródłami oraz konsultacja z doradcą podatkowym mogą być niezbędne dla prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego.

Pytanie 35

Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika

n n n n

n „Wskaźnik ten informuje, ile razy w danym okresie jednostka gospodarcza otrzymuje środki pieniężne za sprzedane wyroby, towary, usługi albo ile dni trwa średni okres inkasowania środków za sprzedane wyroby, towary, usługi"n

A. płynności.

B. rentowności sprzedaży.

C. zadłużenia.

D. rotacji należności.

Wybór odpowiedzi dotyczącej rentowności sprzedaży, zadłużenia lub płynności jest błędny, ponieważ te wskaźniki nie odnoszą się bezpośrednio do tematu rotacji należności. Rentowność sprzedaży koncentruje się na relacji między przychodami a kosztami, co nie ma związku z czasem, w jakim firma otrzymuje płatności. Z kolei wskaźnik zadłużenia dotyczy struktury kapitałowej przedsiębiorstwa i nie uwzględnia cykli inkasowania należności. W kontekście płynności, wskaźniki takie jak current ratio czy quick ratio analizują zdolność firmy do regulowania bieżących zobowiązań, ale nie pokazują skuteczności w ściąganiu należności. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie różnych typów wskaźników finansowych oraz ich zastosowań. Zrozumienie, że wskaźnik rotacji należności jest odrębnym narzędziem oceny efektywności zarządzania finansami, jest kluczowe dla właściwej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce należy zwracać uwagę na wyraźne różnice między tymi wskaźnikami i ich funkcjami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 36

Średnia sprzedaż towarów na dzień wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 5 000 szt.

B. 300 szt.

C. 4 500 szt.

D. 200 szt.

Aby obliczyć potrzebny zapas towarów w magazynie, warto najpierw określić, ile sztuk towarów sprzedaje się średnio w okresie między dostawami. W tym przypadku przeciętna dzienna sprzedaż wynosi 300 sztuk, a dostawy następują co 15 dni. Dlatego, aby zabezpieczyć sprzedaż przez cały czas oczekiwania na nową dostawę, musimy pomnożyć dzienną sprzedaż przez liczbę dni między dostawami: 300 szt. x 15 dni = 4500 sztuk. W praktyce oznacza to, że firma powinna utrzymywać zapas na poziomie 4500 sztuk, aby nie przerwać ciągłości sprzedaży. Zbyt niski zapas może prowadzić do braków towarowych, co negatywnie wpłynie na satysfakcję klientów oraz reputację firmy. Standardy zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time (JIT), sugerują utrzymanie minimalnych zapasów, jednak w tym przypadku, ze względu na charakter sprzedaży, warto stosować wyższy poziom zapasów, aby uniknąć problemów operacyjnych.

Pytanie 37

Jakim stylem kierowania posługuje się przełożony, który wspólnie z pracownikiem rozwiązuje trudności oraz wspiera w podejmowaniu wyborów?

A. Współuczestnictwo

B. Motywowanie

C. Szkolenie

D. Przekazywanie uprawnień

Delegowanie oznacza przekazywanie odpowiedzialności za wykonywanie zadań na niższe poziomy zarządzania, co nie wymaga aktywnego udziału przełożonego w procesie podejmowania decyzji. W tym przypadku przełożony po prostu przekazuje zadanie, a nie współuczestniczy w jego realizacji. Instruowanie z kolei koncentruje się na przekazywaniu konkretnych wskazówek i wytycznych, co również nie obejmuje wspólnego rozwiązywania problemów ani podejmowania decyzji. W takiej sytuacji rolą przełożonego jest raczej kontrola i nadzór, a nie współpraca. Inspirowanie, choć ważne w kontekście motywacji zespołu, nie zakłada aktywnego uczestnictwa w procesach decyzyjnych. To podejście ma na celu stymulowanie kreatywności i motywacji, ale niekoniecznie prowadzi do współpracy przy rozwiązywaniu konkretnych problemów. W kontekście efektywnego zarządzania, ważne jest, aby unikać mylnych interpretacji stylów kierowania. Nieprawidłowe przypisanie stylu współuczestnictwa do delegowania, instruowania czy inspirowania może prowadzić do braku zaangażowania zespołu, co w efekcie zaszkodzi dynamice pracy oraz jakości podejmowanych decyzji. Kluczowe jest zrozumienie, że różne style kierowania mają swoje konkretne zastosowania i konteksty, które należy odpowiednio stosować w zależności od sytuacji.

Pytanie 38

Klient nabył produkty o łącznej kwocie 240,00 zł. Jaką kwotę stanowią te zakupy w euro, jeśli w chwili płatności średni kurs euro wynosił 4,00 zł?

A. 960,00 euro

B. 9 600,00 euro

C. 40,00 euro

D. 60,00 euro

Jak widzę, niektóre odpowiedzi, które wybrałeś, opierają się na błędnych obliczeniach lub nie do końca zrozumiałym kursie walutowym. Na przykład, odpowiedź 40,00 euro sugeruje, że kurs wynosiłby aż 6 zł za euro, a to jest zbyt daleko od rzeczywistości, bo mamy 4,00 zł. Takie pomyłki mogą się zdarzyć, może to być po prostu pomyłka w obliczeniach albo brak zrozumienia, jak działa wymiana walut. Z kolei odpowiedź 9 600,00 euro to już całkowicie złe przeliczenie, pewnie ktoś próbował pomnożyć złote przez kurs, a to jest mylne. Niektórzy też mylą pojęcia związane z wartością, co prowadzi do błędnych wyników. Odpowiedź 960,00 euro powstała z pomyłki w mnożeniu, co także jest błędne. Kluczowe jest, żeby pamiętać, że przy przeliczaniu walut zawsze dzielimy wartość w złotych przez kurs wymiany, a nie mnożymy. Żeby takich błędów unikać, warto zapisywać sobie kroki obliczeń i korzystać z kalkulatorów, które znajdziesz w sieci.

Pytanie 39

Firma otworzyła w banku dwuletnią lokatę na sumę 1 000 złotych, która jest kapitalizowana co roku. Po uwzględnieniu podatku dochodowego, roczna stopa wynosi 10%. Po upływie dwóch lat klient banku uzyska kwotę

A. 1 200 złotych

B. 1 000 złotych

C. 1 110 złotych

D. 1 210 złotych

Wybór kwoty 1 110 złotych opiera się na błędnym założeniu, że po roku kapitalizacji wystarczy dodać odsetki z pierwszego roku do początkowej kwoty. W rzeczywistości, po pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie rocznej 10% uzyskujemy 100 złotych odsetek, co rzeczywiście daje 1 100 złotych, ale nie uwzględnia to dalszej kapitalizacji. Kolejna niepoprawna kwota, 1 200 złotych, może wynikać z błędnego założenia, że odsetki są liczone tylko na podstawie początkowej kwoty i są sumowane bez kapitalizacji – co jest niezgodne z praktyką bankową. W przypadku lokat dwuletnich z roczną kapitalizacją, należy najpierw obliczyć odsetki za pierwszy rok, a następnie użyć tej nowej kwoty do obliczenia odsetek za drugi rok. Ponadto, wybór kwoty 1 000 złotych sugeruje, że nie uwzględniono w ogóle naliczonych odsetek, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inwestycji. Kluczowym błędem jest ignorowanie procesu kapitalizacji, co jest istotnym elementem obliczeń finansowych. W każdym przypadku, zrozumienie, jak działa kapitalizacja, jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych w kontekście oszczędzania i inwestycji.

Pytanie 40

Do grupy zapasów właściwych zaliczają się zapasy:

A. rezerwowe, sezonowe i niepotrzebne

B. rezerwowe, nadmierne i bieżące

C. bieżące, niepotrzebne i nadmierne

D. bieżące, sezonowe i rezerwowe

Wszystkie te inne odpowiedzi mają w sobie błędy, bo wskazują na niewłaściwe klasyfikacje zapasów. Na przykład te zapasy zbędne, które się pojawiają w niektórych odpowiedziach, to nie jest coś, co powinno być uwzględnione przy zarządzaniu zapasami. Właściwie to są zapasy, które nic nie wnoszą do działalności firmy i tylko generują dodatkowe koszty. Ich obecność w zestawieniu zapasów w ogóle nie ma sensu, bo nie spełniają potrzeb operacyjnych. Podobnie sprawa ma się z zapasami nadmiernymi, które zdecydowanie wykraczają poza to, co jest nam potrzebne. Można przez to utknąć z kapitałem i jeszcze zwiększyć koszty magazynowania. Dobrze byłoby skupić się na analizie popytu i strategii dostaw, które uwzględniają zapasy bieżące, sezonowe oraz rezerwowe, bo to daje nam większą elastyczność w reagowaniu na zmiany na rynku. Warto ogarnąć te różnice między rodzajami zapasów i ich rolami, żeby lepiej zarządzać kosztami i efektywnością działania firmy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej