Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 11:04
Data zakończenia: 23 maja 2025 11:07

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wydanie w systemie Windows komendy ```ATTRIB -S +H TEST.TXT``` spowoduje

A. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz atrybutu pliku ukrytego

B. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz aktywowanie atrybutu pliku ukrytego

C. ustawienie atrybutu pliku jako tylko do odczytu oraz jego ukrycie

D. ustawienie atrybutu pliku systemowego z zablokowaniem edycji

Wszystkie proponowane odpowiedzi nietrafnie interpretują działanie polecenia ATTRIB. Ustawienie atrybutu pliku tylko do odczytu oraz jego ukrycie nie może być zrealizowane jednocześnie za pomocą podanych parametrów. Atrybut tylko do odczytu (R) nie pojawia się w poleceniu, co oznacza, że użytkownik nie do końca rozumie, jak działa system atrybutów w Windows. Podobnie, stwierdzenie, że polecenie usuwa atrybut pliku systemowego oraz ustawia atrybut pliku ukrytego, jest częściowo prawdziwe, ale nie uwzględnia istotnego faktu, iż atrybut systemowy jest usuwany, co zmienia klasyfikację pliku. Odpowiedzi dotyczące usunięcia atrybutu systemowego oraz ustawienia tylko atrybutu ukrytego również są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają, że plik staje się bardziej dostępny po usunięciu atrybutu systemowego. Ostatnia odpowiedź dotycząca ustawienia atrybutu systemowego z blokadą edycji jest całkowicie myląca, gdyż polecenie w ogóle nie ustawia atrybutu systemowego, a wręcz przeciwnie, go usuwa. Kluczowym błędem w logicznym rozumowaniu uczestników jest założenie, że polecenia w systemie operacyjnym działają w sposób niezmienny, nie uwzględniając kontekstu, w jakim są stosowane. Zrozumienie, jak atrybuty plików wpływają na ich zachowanie, jest niezbędne do skutecznego zarządzania systemem plików w Windows.

Pytanie 2

Aby uzyskać dostęp do adresu serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej w systemie z rodziny Windows, należy wprowadzić polecenie

A. ipconfig

B. arp -a

C. ping

D. ipconfig /all

Wykorzystanie polecenia 'ping' do odczytania adresu serwera DNS jest mylne, ponieważ to narzędzie służy głównie do testowania łączności pomiędzy dwoma urządzeniami w sieci. Polecenie to wysyła pakiety ICMP Echo Request i oczekuje na ICMP Echo Reply, co pozwala sprawdzić, czy dane urządzenie jest osiągalne. Nie dostarcza jednak informacji o konfiguracji interfejsu sieciowego, co czyni je niewłaściwym narzędziem w tej sytuacji. Z kolei 'arp -a' jest poleceniem, które wyświetla tablicę ARP, czyli mapowanie adresów IP na adresy MAC aktywnych urządzeń w lokalnej sieci. Choć może być przydatne w określonych scenariuszach, nie dostarcza informacji o serwerach DNS i nie jest w stanie zastąpić 'ipconfig /all'. Warto również zauważyć, że 'ipconfig' bez dodatkowych opcji wyświetla jedynie podstawowe dane dotyczące adresów IP oraz masek podsieci, co nie wystarcza w kontekście pełnej konfiguracji, której wymaga odczytanie serwera DNS. Kluczowym błędem jest zatem zrozumienie funkcji, jakie pełnią te polecenia – każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich mylne użycie może prowadzić do dezorientacji i utrudnień w rozwiązywaniu problemów z siecią.

Pytanie 3

Jakim złączem zasilany jest wewnętrzny dysk twardy typu IDE?

A. SATA

B. ATX

C. PCIe

D. Molex

Złącza SATA, PCIe i ATX nie są odpowiednie do zasilania wewnętrznego dysku twardego IDE, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie zrozumienia architektury komputerowej. Złącze SATA, używane do nowoczesnych dysków twardych i SSD, nie jest kompatybilne z dyskami IDE, ponieważ stosuje inny interfejs do przesyłania danych i zasilania. Złącze SATA ma inny kształt i pinout, co sprawia, że nie można go użyć do zasilania dysku twardego IDE. Również złącze PCIe, które jest używane głównie do zasilania kart graficznych i dodatkowych kart rozszerzeń, nie ma zastosowania w kontekście zasilania dysków twardych. Z kolei złącze ATX jest standardem zasilania dla całych jednostek centralnych, a nie dla pojedynczych urządzeń. Choć zasilacze ATX dostarczają złącza Molex, użycie terminu ATX w kontekście zasilania dysków twardych może prowadzić do zamieszania, ponieważ obejmuje ono znacznie szerszy zakres zasilania różnorodnych komponentów. Często błędne interpretacje wynikają z mylenia różnych standardów zasilania oraz ich zastosowań, co jest kluczowe, aby uniknąć problemów z kompatybilnością w systemach komputerowych.

Pytanie 4

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. SCP

B. OTP

C. UVP

D. OPP

Wybór UVP, SCP albo OPP jako mechanizmów ochrony przed przegrzaniem zasilacza to błąd z paru powodów. UVP to Under Voltage Protection, czyli zabezpieczenie przed za niskim napięciem, nie wysoką temperaturą. Jego rolą jest ochrona urządzeń, gdy napięcie spadnie za nisko, a to nie ma nic wspólnego z temperaturą. SCP, czyli Short Circuit Protection, dotyczy ochrony przed zwarciami, co też nie ma nic do przegrzewania. To zabezpieczenie wyłącza zasilacz, gdy wystąpi zwarcie, żeby chronić zarówno zasilacz, jak i inne komputery. OPP, czyli Over Power Protection, chroni zasilacz przed zbyt dużym poborem mocy. To ważne zabezpieczenie, ale nie ma związku z temperaturą. Często osoby, które podejmują złe decyzje w tym temacie, nie rozumieją, że każdy z tych mechanizmów pełni inną rolę w zasilaniu. Znajomość tych zabezpieczeń jest kluczowa, żeby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu komputerowego. Dobrze jest wiedzieć, jakie zabezpieczenie jest potrzebne, żeby zminimalizować ryzyko przegrzewania, przeciążenia czy zwarcia.

Pytanie 5

Liczbie 16 bitowej 0011110010101110 wyrażonej w systemie binarnym odpowiada w systemie szesnastkowym liczba

A. 3DFE

B. 3CAE

C. 3DAE

D. 3CBE

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe, należy rozważyć, na czym polega konwersja między systemami liczbowymi. Odpowiedzi takie jak 3DFE, 3CBE i 3DAE wynikają z niewłaściwego przeliczenia bitów binarnych na wartości szesnastkowe. Często występuje problem z właściwym grupowaniem bitów – zamiast podzielić liczbę binarną na cztery bity, osoby przeliczające mogą czasami mylnie grupować je w sposób niepoprawny, co prowadzi do błędnych wartości. Na przykład, 3DFE może wyniknąć z pomyłki w interpretacji grupy 10 (A) i 1110 (E), co w rezultacie prowadzi do nieodpowiedniego przeliczenia, a zatem błędnej reprezentacji. Kolejnym typowym błędem jest mylenie wartości binarnych dla cyfr szesnastkowych. Na przykład, 3CBE mogłoby powstać z błędnego przeliczenia 1100 (C) na 1011 (B) lub z niewłaściwego rozumienia wartości 1110 (E) jako innej liczby. Aby skutecznie unikać takich błędów, kluczowe jest przestrzeganie standardów konwersji oraz dbałość o szczegóły, a także regularne ćwiczenie przeliczania w obu kierunkach – z binarnego na szesnastkowy i odwrotnie. W praktyce, umiejętność dokładnego przeliczania jest niezbędna w wielu zadaniach inżynieryjnych, w tym w tworzeniu algorytmów oraz w analizach danych, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną w wielu dziedzinach informatyki.

Pytanie 6

Jakie urządzenia wyznaczają granice domeny rozgłoszeniowej?

A. rutery

B. wzmacniacze sygnału

C. huby

D. przełączniki

Koncentratory, mosty i regeneratory to różne urządzenia w sieciach, ale nie ogarniają one granicy domeny rozgłoszeniowej. Koncentratory działają na warstwie fizycznej modelu OSI i mają za zadanie rozsyłać sygnały do wielu urządzeń. Przez to przesyłają też pakiety rozgłoszeniowe do wszystkich podłączonych, więc nie segregują ruchu, tylko rozprzestrzeniają komunikację na całą lokalną sieć. Mosty, które pracują na warstwie drugiej, mogą filtrować lokalny ruch, ale też nie zatrzymują rozgłoszenia, więc granice domeny nie są przez nie ustalane. Regeneratory z kolei wzmacniają sygnał w sieci, żeby można było go dalej przesyłać, ale nie analizują pakietów ani nie decydują o ich przesyłaniu, więc nie mają wpływu na domeny rozgłoszeniowe. Często myli się je z ruterami, które są zaprojektowane do segmentacji ruchu. W rzeczywistości funkcje tych urządzeń prowadzą do szerszego rozgłosu, co może obniżyć efektywność sieci. Rozumienie, czym się różnią te urządzenia od ruterów jest kluczowe, jeśli chcesz dobrze projektować i wdrażać rozwiązania sieciowe.

Pytanie 7

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do wykonania poleceń, wykorzystując logikę obiektową oraz cmdlety?

A. konsola MMC.

B. strumień wejścia standardowego.

C. Windows PowerShell.

D. konsola systemu Windows.

Windows PowerShell to potężne narzędzie systemu operacyjnego Windows, które zostało zaprojektowane z myślą o automatyzacji zadań oraz zarządzaniu konfiguracją systemu. Umożliwia użytkownikom interpretację poleceń w sposób oparty na logice obiektowej, co oznacza, że operacje są wykonywane na obiektach, a nie tylko na tekstach. PowerShell korzysta z cmdletów, które są małymi, wbudowanymi funkcjami, umożliwiającymi wykonywanie konkretnych zadań, jak zarządzanie plikami, systemem czy aplikacjami. Przykładowo, polecenie Get-Process pozwala na wyświetlenie listy działających procesów, co jest nieocenione przy monitorowaniu wydajności systemu. PowerShell obsługuje również skrypty, co umożliwia automatyzację skomplikowanych procesów oraz integrację z innymi technologiami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT. Użytkownicy mogą tworzyć własne cmdlety oraz moduły, co znacznie zwiększa elastyczność narzędzia i jego zastosowanie w różnych środowiskach. Znajomość PowerShell jest kluczowa dla administratorów systemów, którzy chcą efektywnie zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 8

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. IPv4 na adresy MAC

B. IPv4 na adresy IPv6

C. MAC na adresy IPv4

D. prywatne na adresy publiczne

NAT64 jest technologią translacji adresów, która umożliwia komunikację między sieciami IPv4 i IPv6, co jest niezbędne w dobie przechodzenia na nowy protokół. NAT64 realizuje mapowanie adresów IPv4 na adresy IPv6, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury IPv4 w środowisku IPv6. Przykładem zastosowania NAT64 może być sytuacja, gdy organizacja posiada zasoby dostępne tylko w IPv4, ale użytkownicy korzystają z sieci IPv6. Umożliwiając dostęp do tych zasobów, NAT64 przyczynia się do płynnej migracji i współistnienia obu protokołów. Technologia ta jest zgodna z wytycznymi IETF, które podkreślają znaczenie interoperacyjności między różnymi protokołami. Ponadto, NAT64 współpracuje z mechanizmem DNS64, który mapuje zapytania DNS IPv6 na odpowiednie adresy IPv4, co stanowi ważny element ekosystemu sieciowego. Dzięki NAT64 administratorzy sieci mogą efektywnie zarządzać przejściem z IPv4 na IPv6, co jest kluczowe w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 9

Jakie właściwości charakteryzują pojedyncze konto użytkownika w systemie Windows Serwer?

A. maksymalna objętość profilu użytkownika

B. numer telefonu, na który serwer powinien oddzwonić w razie nawiązania połączenia telefonicznego przez tego użytkownika

C. maksymalna objętość pulpitu użytkownika

D. maksymalna objętość pojedynczego pliku, który użytkownik może zapisać na serwerowym dysku

Odpowiedź dotycząca numeru telefonu, pod który ma oddzwonić serwer w przypadku nawiązania połączenia telefonicznego przez użytkownika, jest prawidłowa, ponieważ w systemach Windows Server konta użytkowników mogą być skonfigurowane w sposób, który umożliwia im korzystanie z funkcjonalności powiązanych z komunikacją telefoniczną. W praktyce oznacza to, że administratorzy mogą definiować różne metadane dla kont użytkowników, w tym dane kontaktowe. Tego rodzaju podejście jest zgodne z zasadami zarządzania danymi kontaktowymi w organizacjach, które dąży do poprawy efektywności komunikacji. Na przykład, w środowiskach zintegrowanych z systemami telefonii VoIP, posiadanie właściwych informacji o użytkownikach (w tym ich numerów telefonów) ułatwia szybkie i efektywne nawiązywanie połączeń oraz zarządzanie systemem kontaktów. Dodatkowo, stosowanie właściwych standardów w zakresie zarządzania kontami użytkowników w środowisku Windows Server wspiera bezpieczeństwo i spójność danych, co jest kluczowe w każdej organizacji.

Pytanie 10

Jakiego narzędzia należy użyć do montażu końcówek kabla UTP w gnieździe keystone z zaciskami typu 110?

A. Śrubokręta krzyżakowego

B. Zaciskarki do wtyków RJ45

C. Narzędzia uderzeniowego

D. Śrubokręta płaskiego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym narzędziem używanym do tworzenia końcówek kabli UTP w modułach keystone wyposażonych w styki typu 110. Jego działanie polega na precyzyjnym wprowadzeniu żył kabla do odpowiednich styków w module, co zapewnia solidne i pewne połączenie. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia, można uniknąć problemów związanych z luźnymi połączeniami lub nieprawidłowym osadzeniem żył, co jest szczególnie istotne w przypadku instalacji sieciowych, gdzie stabilność sygnału jest kluczowa. Należy podkreślić, że zgodnie z normami EIA/TIA dla okablowania strukturalnego, stosowanie narzędzi właściwych do typu złącza zwiększa niezawodność sieci. Przykładowo, instalując sieci LAN w biurze, użycie narzędzia uderzeniowego pozwoli na szybkie i efektywne zakończenie kabli, co jest szczególnie ważne w projektach z ograniczonym czasem realizacji. Ponadto, technika ta minimalizuje ryzyko uszkodzenia kabla, co z kolei przekłada się na mniejsze koszty serwisowania i napraw w przyszłości.

Pytanie 11

Które z poniższych poleceń w Windows wyświetla adresy IP interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. getmac

C. netstat

D. tracert

Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tabel routingu oraz statystyk protokołów. Choć oferuje wiele cennych informacji o sieci, nie jest przeznaczone do wyświetlania adresów IP przypisanych do interfejsów sieciowych. Użytkownicy często sięgają po netstat w celu analizy ruchu sieciowego i identyfikacji otwartych portów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i diagnostyki problemów z połączeniami. Tracert, z kolei, to polecenie służące do śledzenia trasy, jaką pakiety danych pokonują do określonego hosta. Za pomocą tego narzędzia można zidentyfikować węzły sieciowe, przez które przechodzą pakiety, co jest nieocenione przy diagnozowaniu problemów z opóźnieniami czy zrywaniem połączeń. Jednakże, nie dostarcza ono informacji o adresach IP lokalnych interfejsów. Getmac, natomiast, pokazuje adresy MAC interfejsów sieciowych, a nie adresy IP. Adresy MAC są używane na poziomie warstwy łącza danych i są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych. Choć znajomość adresów MAC może być istotna w niektórych kontekstach, nie jest używana do komunikacji na poziomie IP. Dlatego, choć każde z tych poleceń pełni ważne funkcje w administracji systemami i sieciami, żadne z nich nie jest odpowiednie do wyświetlania lokalnych adresów IP, co czyni ipconfig jedynym właściwym wyborem w tym przypadku.

Pytanie 12

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. zmiana adresu MAC routera

B. wdrażanie szyfrowania WEP

C. zmiana nazwy identyfikatora SSID

D. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

Zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi wymaga przemyślanej strategii, a wiele popularnych metod może być mylnie uznawanych za skuteczne. Zmiana identyfikatora SSID (Service Set Identifier) jest jednym z pierwszych kroków, które użytkownicy podejmują, aby ukryć swoją sieć przed potencjalnymi intruzami. Jednak SSID to jedynie nazwa sieci, a jego zmiana nie wpływa na bezpieczeństwo samej transmisji danych. W rzeczywistości, wielu zaawansowanych hakerów jest w stanie przechwycić i zidentyfikować sieci nawet w przypadku zmienionych SSID. Szyfrowanie WEP, mimo że jest często mylone z efektywnym zabezpieczeniem, jest przestarzałe i podatne na różnorodne ataki, w tym ataki typu packet sniffing, co sprawia, że jest w praktyce niewystarczające dla ochrony danych. Zmiana adresu MAC rutera może być uznawana za dobry krok, ponieważ utrudnia niektórym atakom, jednak sama w sobie nie zabezpiecza transmisji danych i nie chroni przed dostępem do sieci. Aby skutecznie chronić swoją sieć Wi-Fi, należy stosować szyfrowanie WPA-PSK lub nowsze standardy, a nie skupiać się na metodach, które nie zapewniają realnej ochrony danych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed zagrożeniami, które mogą pojawić się w sieci Wi-Fi.

Pytanie 13

Ile urządzeń będzie można zaadresować w każdej podsieci, jeśli sieć 172.16.6.0 zostanie podzielona przy pomocy maski /27 na jak największą liczbę podsieci?

A. 32 hosty

B. 30 hostów

C. 29 hostów

D. 28 hostów

Wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania liczby hostów w podsieciach. Odpowiedzi sugerujące 28, 29, 32 lub inne wartości pomijają kluczowe założenia dotyczące tego, jak adresacja IP działa w praktyce. Na przykład, wybór 32 hostów ignoruje fakt, że w każdej podsieci jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Z kolei odpowiedź wskazująca 28 hostów wydaje się być oparta na błędnym założeniu, że wykorzystano więcej bitów do adresowania hostów, co również prowadzi do niepoprawnych wyników. Błąd ten często wynika z niepewności co do sposobu obliczania dostępnych adresów oraz ich przeznaczenia. W kontekście maski /27, rzeczywista liczba hostów, które mogą być zaadresowane, powinna być dokładnie obliczona przy użyciu wzoru 2^n - 2, co w tym przypadku prowadzi nas do 30 hostów, a nie mniej ani więcej. Może to być frustrujące, ale kluczowe jest zrozumienie, że w każdej sieci IP prawidłowe zarządzanie adresami jest nie tylko istotne z punktu widzenia technicznego, ale także kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji sieciowych.

Pytanie 14

Jak dużo bitów minimum będzie potrzebnych w systemie binarnym do reprezentacji liczby heksadecymalnej 110h?

A. 9 bitów

B. 4 bity

C. 16 bitów

D. 3 bity

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że do zapisania liczby heksadecymalnej 110h wystarczą 3 bity, jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 15, co oznacza, że do reprezentacji jednej cyfry heksadecymalnej konieczne są co najmniej 4 bity. Zatem stwierdzenie, że 3 bity są wystarczające, pomija podstawową zasadę konwersji, w której każda cyfra heksadecymalna wymaga 4 bitów. Odpowiedź sugerująca 4 bity jako właściwe rozwiązanie również jest myląca, ponieważ, mimo że jeden heksadecymalny digit można zapisać w 4 bitach, to łączna liczba bitów potrzebnych do całkowitego zapisania liczby 110h wynosi 12. Użycie 4 bitów do reprezentacji całej liczby jest niewystarczające, ponieważ nie obejmuje wszystkich cyfr heksadecymalnych w tej liczbie. Odpowiedzi 16 bitów nie można uznać za poprawną, ponieważ chociaż 16 bitów można by użyć do przechowywania większych liczb, w przypadku 110h uzyskujemy 12 bitów jako maksymalną wartość, co jest bardziej odpowiednie. W praktyce, zrozumienie, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji wartości liczbowych w różnych systemach, jest kluczowe w programowaniu niskopoziomowym oraz w projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie efektywność pamięci jest istotna. Prawidłowe zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi zapobiega błędom w obliczeniach oraz przyczynia się do lepszego projektowania algorytmów i struktur danych.

Pytanie 15

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 50

B. RAID 6

C. RAID 5

D. RAID 10

RAID 5 to popularny poziom macierzy dyskowej, który wykorzystuje zarówno striping, jak i parzystość, co pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa danych przy użyciu co najmniej trzech dysków. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z pozostałych, dzięki zapisanej parzystości. RAID 5 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie ważna jest zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo, na przykład w serwerach plików czy systemach baz danych. Warto zauważyć, że RAID 5 zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, ponieważ tylko jeden dysk jest zarezerwowany na parzystość. Dodatkowo, przy zastosowaniu RAID 5 możliwe jest zwiększenie wydajności odczytu, co czyni go dobrym wyborem dla średnich i dużych organizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, RAID 5 należy stosować w środowiskach, które mogą tolerować awarię jednego dysku, ale nie więcej. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zabezpieczyć się przed innymi zagrożeniami, takimi jak usunięcie danych przez błąd ludzki czy złośliwe oprogramowanie.

Pytanie 16

Który adres IP jest przypisany do klasy A?

A. 119.0.0.1

B. 134.16.0.1

C. 169.255.2.1

D. 192.0.2.1

Adresy IP są klasyfikowane w pięciu klasach: A, B, C, D i E, w zależności od ich struktury. Klasa A, do której należy 119.0.0.1, charakteryzuje się tym, że jej pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Odpowiedź 169.255.2.1 w rzeczywistości należy do klasy B, która obejmuje adresy z pierwszym oktetem od 128 do 191. Klasa B jest przeznaczona dla średnich organizacji i pozwala na alokację mniejszej liczby adresów niż klasa A, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni adresowej. 134.16.0.1 również należy do klasy B, co oznacza, że jej wykorzystanie jest podobne do poprzedniego przypadku, ale wciąż nie spełnia warunków klasy A. Adres 192.0.2.1 to adres klasy C, z pierwszym oktetem w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest najczęściej wykorzystywana dla małych organizacji, które potrzebują mniejszych sub-sieci. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru błędnych odpowiedzi często obejmują niewłaściwe interpretowanie adresów IP i klasyfikacji, a także pomijanie podstawowych zasad dotyczących zakresów adresowych. Ponadto, niektórzy mogą nie być świadomi, że klasy adresów IP mają znaczące konsekwencje dla projektowania i zarządzania sieciami, co jest kluczowe w kontekście rozwoju rozwiązań sieciowych.

Pytanie 17

Gdy wykonanie polecenia ping 127.0.0.1 nie przynosi żadnej odpowiedzi, to

A. komputer o adresie 127.0.0.1 z lokalnej sieci jest obecnie wyłączony

B. karta sieciowa urządzenia, z którego wysłano ping, nie działa, co oznacza błąd w konfiguracji stosu TCP/IP

C. serwer DHCP w sieci nie funkcjonuje

D. system DNS w sieci jest niedostępny lub podano błędny adres

Rozważając pozostałe odpowiedzi, ważne jest zrozumienie ich nieprawidłowości w kontekście diagnostyki sieci. Pierwsza z opcji, sugerująca, że komputer o adresie 127.0.0.1 jest wyłączony, jest mylącą koncepcją, ponieważ adres ten zawsze odnosi się do lokalnej maszyny. Komputer nigdy nie może być wyłączony, jeśli próbujemy pingować ten adres, ponieważ odnosi się on do samego siebie. W przypadku drugiej odpowiedzi, chociaż problem rzeczywiście może dotyczyć karty sieciowej, to sugerowanie, że występuje błąd konfiguracji stosu TCP/IP, nie uwzględnia faktu, że ping na 127.0.0.1 powinien działać niezależnie od stanu konfiguracji połączeń zewnętrznych. Ostatnie dwie odpowiedzi odnoszą się do problemów z DHCP i DNS, które są nieistotne w kontekście pingowania lokalnego adresu. Serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci, a nie wpływa na lokalną komunikację, natomiast DNS obsługuje translację nazw domenowych, co również nie ma zastosowania w przypadku pingu na 127.0.0.1. Typowe błędy myślowe w tych odpowiedziach to mylenie lokalnych adresów IP z sieciowymi oraz nieprawidłowe łączenie problemów z wydajnością ogólnego połączenia z lokalną komunikacją. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci.

Pytanie 18

Atak na system komputerowy przeprowadzany jednocześnie z wielu maszyn w sieci, który polega na zablokowaniu działania tego systemu przez zajęcie wszystkich dostępnych zasobów, określany jest mianem

A. DDoS

B. Brute force

C. Atak słownikowy

D. Spoofing

Atak słownikowy to technika, która polega na wykorzystywaniu predefiniowanej listy haseł w celu złamania zabezpieczeń kont użytkowników. Jest to metoda skierowana głównie na próbę dostępu do systemów, a nie na ich zablokowanie, co czyni ją inną niż DDoS. Spoofing odnosi się do techniki oszukiwania systemów komputerowych, w której złośliwy użytkownik podaje się za innego użytkownika lub urządzenie, co również nie ma związku z zablokowaniem zasobów. Z kolei metoda brute force to proces, w którym atakujący próbuje wszystkich możliwych kombinacji haseł, co również jest inna strategią i nie obejmuje zdalnego ataku na serwer poprzez przeciążenie go. Przyczyną błędnego rozumienia tego zagadnienia może być mylenie ataków skierowanych na dostęp do systemów z tymi, które mają na celu uniemożliwienie ich działania. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy ataków mają różne cele i metody działania. Atak DDoS wymaga zrozumienia dynamiki sieci oraz sposobów, w jakie różne urządzenia mogą współpracować w celu wywołania negatywnego wpływu na usługi online. Wiedza o tych różnicach jest niezbędna w kontekście ochrony systemów informatycznych i strategii obronnych.

Pytanie 19

Wskaź na błędny układ dysku z użyciem tablicy partycji MBR?

A. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

C. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

D. 2 partycje podstawowe i 1 rozszerzona

Podział dysku zgodnie z tablicą partycji MBR jest ściśle określony przez standardy, które definiują, jak zarządzać przestrzenią dyskową. W przypadku MBR, dozwolone są cztery partycje - mogą to być trzy partycje podstawowe i jedna rozszerzona lub cztery partycje podstawowe. Stwierdzenie, że można mieć jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, wprowadza w błąd i narusza zasady działania MBR. Partycja rozszerzona jest szczególnym rodzajem partycji, która ma na celu obejście ograniczenia liczby partycji podstawowych i może zawierać partycje logiczne. Posiadając jedną partycję podstawową, można utworzyć jedną partycję rozszerzoną, w której można umieścić wiele partycji logicznych. Argumentacja, że można mieć więcej niż jedną partycję rozszerzoną, wypływa z nieporozumienia dotyczącego struktury MBR i jej zasad działania. W praktyce, ze względu na rozwój technologii i wzrost zapotrzebowania na przestrzeń dyskową, obecnie preferowane jest korzystanie z GPT, które obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB i umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć te różnice i ograniczenia w kontekście aktualnych praktyk w zarządzaniu pamięcią masową.

Pytanie 20

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia między dwoma hostami?

A. ICMP (Internet Control Message Protocol)

B. UDP (User Datagram Protocol)

C. RIP (Routing Information Protocol)

D. RARP (Reverse Address Resolution Protocol)

Protokół UDP (User Datagram Protocol) jest używany do przesyłania datagramów w sieci, jednak nie zawiera mechanizmów do monitorowania stanu połączeń czy sygnalizowania błędów. Jego główną funkcjonalnością jest zapewnienie szybkiej i bezpośredniej komunikacji, co czyni go odpowiednim dla aplikacji wymagających niskiego opóźnienia, takich jak transmisja wideo czy gry online. Jednakże, ze względu na brak potwierdzenia odbioru i kontroli błędów, nie nadaje się do sprawdzania dostępności hostów. RIP (Routing Information Protocol) to protokół routingu, który wymienia informacje o trasach między routerami, ale również nie ma zastosowania do diagnozowania bezpośrednich połączeń między hostami. Z kolei RARP (Reverse Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC, co ma zastosowanie w określonych sytuacjach, ale nie jest używane do sprawdzania dostępności połączeń. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów i przypisywanie im zadań, które nie są zgodne z ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy protokół ma swoje specyficzne zastosowanie, a ICMP jest niezbędny do diagnostyki i zarządzania połączeniami, co czyni go jedynym odpowiednim wyborem w kontekście podanego pytania.

Pytanie 21

Aby zmontować komputer z poszczególnych elementów, korzystając z obudowy SFF, trzeba wybrać płytę główną w formacie

A. E-ATX

B. BTX

C. mini ITX

D. WTX

Wybór płyty głównej w standardzie BTX, WTX lub E-ATX do złożenia komputera w obudowie SFF to podejście, które opiera się na błędnych założeniach dotyczących wymagań przestrzennych oraz kompatybilności komponentów. Standard BTX, mimo że wprowadzał innowacje w zakresie wentylacji i układów chłodzenia, został wycofany z użytku i nigdy nie osiągnął popularności, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach jest niepraktyczne. WTX to większy standard, stworzony dla serwerów i stacji roboczych, który również wymaga znacznie większej przestrzeni niż to, co oferują typowe obudowy SFF. E-ATX jest standardem stosowanym w dużych i zaawansowanych systemach, z wymiarami przekraczającymi standard ATX, co czyni go zupełnie nieodpowiednim do małych obudów, gdzie kluczowe jest ograniczenie rozmiaru komponentów. Wybierając te standardy, można napotkać problemy z dopasowaniem płyty głównej do obudowy, co może prowadzić do trudności montażowych, problemów z chłodzeniem, a także ograniczenia w dalszej rozbudowie systemu. Dlatego bardzo ważne jest, aby podczas budowy komputera w obudowie SFF kierować się odpowiednimi standardami, takimi jak mini ITX, które gwarantują prawidłowe funkcjonowanie i łatwość montażu.

Pytanie 22

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. dziennika zdarzeń

B. uruchamialnego

C. inicjalizacyjnego

D. biblioteki

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 23

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 1 i 2

B. Do portów 1 i 3

C. Do portów 3 i 4

D. Do portów 2 i 3

Błędne odpowiedzi wynikają głównie z niezrozumienia, jak działają VLANy. Porty 2 i 3, sugerowane w jednej z opcji, nie znajdują się w tej samej sieci VLAN według przedstawionego rysunku, co oznacza, że urządzenia podłączone do tych portów nie będą mogły się komunikować bez dodatkowej konfiguracji sieciowej. Podobnie porty 3 i 4 są przypisane do różnych VLANów. VLANy są kluczowe w separacji ruchu sieciowego, co jest niezbędne do zwiększenia bezpieczeństwa i zarządzania ruchem w sieci. Porty przypisane do różnych VLANów nie mogą wymieniać danych bez rozwiązania takiego jak router lub przełącznik warstwy trzeciej, który umożliwia routing między VLANami. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z przekonania, że fizyczne połączenie wystarczy do zapewnienia komunikacji, co nie jest prawdą w kontekście VLANów. Należy pamiętać, że dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie przypisania portów do VLANów w dokumentacji sieciowej, aby uniknąć problemów z dostępnością usług i zakłóceniami w komunikacji. Zrozumienie podstaw działania VLANów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania infrastrukturą sieciową w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 24

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

A. obszar powiadomień

B. funkcję Snap i Peek

C. funkcję Pokaż pulpit

D. obszar Action Center

Pokaż pulpit jest funkcją umożliwiającą szybkie zminimalizowanie wszystkich otwartych okien w celu dostępu do pulpitu. Nie jest związana z konfiguracją paska zadań lub obszaru powiadomień. Funkcja Snap i Peek to narzędzia służące do zarządzania oknami aplikacji w systemie Windows, które pozwalają na szybkie rozmieszczanie i podgląd uruchomionych programów. Nie dotyczą one konfiguracji ikon w obszarze powiadomień. Action Center, obecnie znane jako Centrum akcji, to sekcja systemu Windows odpowiedzialna za wyświetlanie powiadomień systemowych oraz szybki dostęp do ustawień, takich jak Wi-Fi, Bluetooth czy tryb samolotowy. Choć jest związane z powiadomieniami, nie jest to miejsce, w którym bezpośrednio konfiguruje się ikony widoczne na pasku zadań. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może wynikać z mylnego kojarzenia nazw lub niedostatecznej znajomości struktury interfejsu użytkownika w systemie Windows. Dlatego tak ważne jest zrozumienie roli każdego z elementów interfejsu użytkownika oraz ich zastosowań w codziennej pracy z komputerem.

Pytanie 25

Który symbol wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Rozpoznanie symbolu zastrzeżenia praw autorskich jest kluczowe w zakresie ochrony własności intelektualnej. Błędne interpretacje tych symboli mogą prowadzić do naruszeń praw co ma istotne konsekwencje prawne i finansowe. Symbol R w kółku oznacza znak towarowy który jest zarejestrowany co chroni nazwę lub logo firmy przed nieuprawnionym użyciem przez innych. Jest ono istotne w kontekście budowania marki i ochrony tożsamości biznesowej. Symbol T w kółku nie ma powszechnie uznanego znaczenia w kontekście praw własności intelektualnej i jego użycie jest zazwyczaj nieformalnym oznaczeniem. G w kółku również nie jest standardowo używany w ochronie prawnej chociaż mógłby być utożsamiany z różnymi nieoficjalnymi znaczeniami w zależności od kontekstu. Niezrozumienie różnic między tymi symbolami i ich znaczeniem może prowadzić do błędów w ochronie praw co jest kluczowe w rozwijającym się globalnym rynku. Dlatego edukacja na temat praw własności intelektualnej i związanych z nimi symboli jest niezbędna dla profesjonalistów w każdej branży aby zapewnić prawidłowe zastosowanie i unikanie konfliktów prawnych. Prawidłowe rozpoznanie symbolu praw autorskich pozwala na świadome korzystanie z utworów i przestrzeganie praw twórców co jest fundamentem etycznym i prawnym w wielu dziedzinach działalności zawodowej. Poprawna interpretacja tych symboli jest zatem kluczowa w zarządzaniu własnością intelektualną i ochronie interesów twórców oraz firm.

Pytanie 26

Wyznacz całkowity koszt brutto materiałów potrzebnych do stworzenia sieci w topologii gwiazdowej dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając przewodów o długości 2m. Ceny poszczególnych elementów przedstawiono w tabeli.

A. 249 zł

B. 92 zł

C. 89 zł

D. 252 zł

Błędne odpowiedzi na pytanie dotyczące obliczenia kosztów materiałów do połączenia komputerów w topologii gwiazdy mogą wynikać z kilku typowych nieporozumień. Warto zaznaczyć, że kluczowym aspektem jest prawidłowe zrozumienie, jakie elementy są potrzebne do stworzenia sieci. Uczestnicy mogą pomylić całkowity koszt brutto z sumą jedynie kosztów pojedynczych elementów, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia całkowitych wydatków. Na przykład, odpowiedź 249 zł lub 252 zł może sugerować, że osoba dodaje koszty komponentów w sposób nieadekwatny do rzeczywistości, być może uwzględniając zbyt dużą ilość wtyków lub przewodów. Ponadto, niektórzy mogą nie wziąć pod uwagę, że w topologii gwiazdy każdy komputer łączy się bezpośrednio z centralnym przełącznikiem, a zatem potrzebne są tylko trzy przewody, a nie większa ich ilość. W kontekście praktycznym, przy planowaniu sieci lokalnej, zrozumienie schematu połączeń i dokładne obliczenia kosztów pozwalają nie tylko na optymalizację wydatków, ale także na uniknięcie sytuacji, w której brakuje materiałów do zrealizowania projektu. Kluczowe jest również zrozumienie, że ceny materiałów mogą się różnić w zależności od dostawcy, co powinno być brane pod uwagę w budżetowaniu. Nawet niewielkie różnice w cenach jednostkowych mogą prowadzić do dużych rozbieżności w ostatecznych kosztach, dlatego zawsze warto przed dokonaniem zakupu dokładnie sprawdzić wszystkie oferty na rynku.

Pytanie 27

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę kabla

A. telefonicznego

B. światłowodowego

C. koncentrycznego

D. rodzaju skrętka

Zakończenie kabla przedstawionego na rysunku to typowe złącze światłowodowe SC czyli Subscriber Connector. Złącza te są standardem w instalacjach światłowodowych z uwagi na ich prostotę użycia i niezawodność. Kluczowym aspektem światłowodów jest ich zdolność do przesyłania danych na dużą odległość z minimalnymi stratami co jest nieosiągalne dla kabli miedzianych. Światłowody wykorzystują światło do przesyłania informacji co pozwala na uzyskanie znacznie większej przepustowości niż w przypadku tradycyjnych kabli. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem wciskowym co ułatwia ich instalację i zapewnia stabilne połączenie. Są one powszechnie stosowane w telekomunikacji przesyłaniu danych i sieciach internetowych. Zastosowanie światłowodów w praktyce obejmuje zarówno sieci LAN jak i WAN oraz połączenia międzykontynentalne co czyni je kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej. Dobór odpowiednich komponentów w tym złączy jest kluczowy dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń światłowodowych co jest istotne w kontekście dynamicznie rosnącego zapotrzebowania na szybki transfer danych.

Pytanie 28

Który z podanych adresów IP jest adresem publicznym?

A. 10.99.15.16

B. 172.168.0.16

C. 172.18.0.16

D. 192.168.168.16

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na adresy IP, które są zarezerwowane dla prywatnych sieci lokalnych, co sprawia, że nie mogą być używane jako publiczne adresy IP. Adres 10.99.15.16 należy do zakresu 10.0.0.0/8, który jest całkowicie zarezerwowany dla prywatnych sieci. Oznacza to, że urządzenia z tym adresem mogą komunikować się tylko w obrębie tej samej sieci lokalnej, a nie w Internecie. Podobnie, adres 172.18.0.16 jest częścią zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, także przeznaczonego dla sieci prywatnych. Ostatni adres, 192.168.168.16, również należy do zarezerwowanego zakresu 192.168.0.0/16 dla prywatnych sieci, co ogranicza jego użycie do lokalnych rozwiązań. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresacją publiczną i prywatną. Użytkownicy mogą mylić te adresy z publicznymi z powodu podobieństw w ich formacie, jednak istotne jest, aby wiedzieć, że tylko adresy spoza zarezerwowanych zakresów mogą zostać użyte w sieci globalnej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 29

Jak w systemie Windows zmienić port drukarki, która została zainstalowana?

A. Ostatnia znana dobra konfiguracja

B. Menedżer zadań

C. Właściwości drukarki

D. Ustawienia drukowania

Wybór opcji do zmiany portu drukarki w systemie Windows wymaga znajomości funkcji, które są rzeczywiście przeznaczone do zarządzania ustawieniami drukarek. Ostatnia znana dobra konfiguracja jest funkcją zapewniającą możliwość przywrócenia poprzednich ustawień systemowych w przypadku problemów z uruchomieniem systemu, a nie narzędziem do konfiguracji drukarki. Preferencje drukowania to miejsce, w którym użytkownik może zmieniać ustawienia związane z jakością druku, układem strony czy formatem papieru, lecz nie ma tam opcji związanej z portami. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz aplikacjami, a nie do zarządzania ustawieniami sprzętowymi drukarek. Typowym błędem jest mylenie funkcji systemowych, co prowadzi do niepoprawnych decyzji przy konfiguracji sprzętu. Użytkownicy powinni zdawać sobie sprawę, że każdy element systemu operacyjnego ma swoje określone zastosowanie i funkcje. Aby skutecznie zarządzać drukarkami, kluczowe jest korzystanie z odpowiednich narzędzi dostępnych w systemie, takich jak Właściwości drukarki, które zapewniają pełną kontrolę nad ustawieniami sprzętu. Efektywne wykorzystywanie tych narzędzi pozwala uniknąć frustracji i błędów w codziennej pracy z drukarkami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono diagram funkcjonowania

A. karty graficznej

B. kontrolera USB

C. modemu

D. karty dźwiękowej

Schemat nie jest związany z działaniem kontrolera USB, karty graficznej ani modemu. Kontrolery USB służą do zarządzania portami USB, umożliwiając komunikację między urządzeniami peryferyjnymi a komputerem. Odpowiadają za przesył danych, zasilanie urządzeń oraz zarządzanie ich stanem. Charakterystyczne dla kontrolerów USB są elementy takie jak magistrale danych i interfejsy komunikacyjne, które nie są obecne na schemacie. Karta graficzna natomiast przetwarza dane wideo i renderuje obraz na monitorze. W jej budowie odnajdziemy procesory graficzne (GPU), pamięć VRAM oraz różne wyjścia wideo, co znacząco różni się od przedstawionej struktury. Schemat nie zawiera elementów związanych z procesowaniem grafiki takich jak shadery czy jednostki rasteryzujące. Modem jest urządzeniem komunikacyjnym, które moduluje i demoduluje sygnały analogowe, umożliwiając transmisję danych przez linie telefoniczne lub inne media komunikacyjne. Modemy zawierają elementy takie jak interfejsy sieciowe, modulatory i demodulatory, które również nie są obecne na schemacie. Typowym błędem jest mylenie różnych funkcji komponentów komputerowych, co prowadzi do błędnych wniosków w przypadku analizy schematów technicznych. Zrozumienie specyfiki działania urządzeń takich jak karty dźwiękowe, graficzne oraz kontrolery USB jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji schematów oraz ich faktycznego zastosowania w infrastrukturze komputerowej.

Pytanie 31

Na ilustracji pokazano komponent, który stanowi część

A. HDD

B. drukarki igłowej

C. plotera

D. napędu CD-ROM

Odpowiedzi niepoprawne sugerują, że przedstawiony element może być częścią plotera, drukarki igłowej lub napędu CD-ROM, co jest błędnym założeniem. Ploter to urządzenie wykorzystywane do drukowania dużych formatów, często w projektowaniu architektonicznym lub inżynieryjnym. Kluczową częścią plotera są mechanizmy przesuwu papieru i głowic piszących, które różnią się znacznie od komponentów HDD. Drukarka igłowa używa matrycy igieł, które uderzają w taśmę barwiącą, aby tworzyć grafiki i tekst na papierze. Charakterystyczne części drukarki igłowej to głowica igłowa i mechanizm przesuwu taśmy, które nie mają podobieństwa do elementów dysku twardego. Napęd CD-ROM to urządzenie odczytujące dane z płyt CD przy użyciu lasera. Typowe elementy napędu CD-ROM obejmują silnik obracający płytę i głowicę laserową, które różnią się znacznie od elementów wewnętrznych HDD. Błędne przypisanie elementu do tych urządzeń często wynika z nieznajomości specyfiki każdej technologii oraz unikalnych funkcji mechanicznych i strukturalnych przypisanych każdemu z tych typów urządzeń. Zrozumienie różnic między technologiami jest kluczowe w kontekście rozwoju zawodowego w branży IT i elektroniki, gdzie precyzja i znajomość komponentów są niezbędne dla diagnozowania i naprawy urządzeń.

Pytanie 32

Jakim skrótem określa się połączenia typu punkt-punkt w ramach publicznej infrastruktury telekomunikacyjnej?

A. VLAN

B. VPN

C. WLAN

D. PAN

VPN, czyli Virtual Private Network, to technologia, która umożliwia utworzenie bezpiecznego połączenia przez publiczną infrastrukturę telekomunikacyjną, taką jak Internet. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, VPN zapewnia poufność i integralność danych przesyłanych pomiędzy różnymi lokalizacjami. W praktyce, przedsiębiorstwa często używają VPN do zdalnego dostępu do zasobów sieciowych, co pozwala pracownikom na bezpieczną pracę z dowolnego miejsca. Ponadto, VPN jest wykorzystywany do ochrony prywatności użytkowników w Internecie, maskując ich adres IP i lokalizację. Standardy takie jak IPsec czy OpenVPN są powszechnie używane w implementacji rozwiązań VPN, dzięki czemu możliwe jest dostosowanie poziomu bezpieczeństwa do specyficznych potrzeb organizacji. W dobie rosnących zagrożeń cybernetycznych, stosowanie VPN stało się kluczowym elementem strategii bezpieczeństwa informacyjnego dla wielu firm.

Pytanie 33

Urządzenie ADSL wykorzystuje się do nawiązania połączenia

A. cyfrowego asymetrycznego

B. radiowego

C. cyfrowego symetrycznego

D. satelitarnego

Ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedzi dotyczące połączeń cyfrowych symetrycznych, radiowych i satelitarnych nie są poprawne w kontekście urządzenia ADSL. Połączenia cyfrowe symetryczne, jak na przykład technologie Ethernet, oferują równą prędkość zarówno dla pobierania, jak i wysyłania danych, co jest przeciwieństwem asymetrycznego charakteru ADSL. Użytkownicy, którzy wybierają symetryczne połączenia, często potrzebują wyższej prędkości wysyłania dla aplikacji takich jak przesyłanie dużych plików czy hosting serwisów internetowych. Z kolei technologie radiowe i satelitarne różnią się od ADSL pod względem sposobu transmisji danych. Połączenia radiowe wykorzystują fale radiowe do dostarczania sygnału, co może wprowadzać większe opóźnienia i problemy z jakością sygnału, zwłaszcza w warunkach atmosferycznych. Z kolei technologie satelitarne, mimo że oferują zasięg w odległych lokalizacjach, mają znaczne opóźnienia wynikające z odległości do satelitów na orbicie, co czyni je mniej praktycznymi dla codziennego użytku porównując do ADSL. Wybór nieodpowiedniej technologii może prowadzić do nieefektywnego korzystania z internetu, dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między nimi oraz odpowiednio dostosować wybór technologii do swoich potrzeb. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście optymalizacji usług internetowych dla użytkowników końcowych.

Pytanie 34

Program fsck jest stosowany w systemie Linux do

A. realizacji testów wydajnościowych serwera WWW poprzez wysłanie dużej ilości żądań

B. przeprowadzenia oceny kondycji systemu plików oraz wykrycia uszkodzonych sektorów

C. identyfikacji struktury sieci oraz diagnozowania przepustowości sieci lokalnej

D. obserwacji parametrów działania i wydajności komponentów komputera

Odpowiedź wskazująca na użycie programu fsck do oceny stanu systemu plików i wykrywania uszkodzonych sektorów jest prawidłowa, ponieważ fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem dedykowanym do analizy i naprawy systemów plików w systemie Linux. Jego głównym celem jest zapewnienie integralności danych przechowywanych na dyskach. Przykładowo, podczas nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, struktura systemu plików może ulec uszkodzeniu. W takich przypadkach uruchomienie fsck pozwala na skanowanie i naprawę uszkodzonych sektorów oraz nieprawidłowych danych. Narzędzie to jest często stosowane w procesie konserwacji serwerów oraz stacji roboczych, zwłaszcza w środowiskach, w których bezpieczeństwo i dostępność danych są kluczowe. Regularne korzystanie z fsck, zgodnie z najlepszymi praktykami, może pomóc w uniknięciu poważniejszych problemów z systemem plików oraz w zapewnieniu ciągłości działania, co jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 35

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #81AAFF

B. #FFAA81

C. #18FAAF

D. #AA18FF

RGB(255, 170, 129) w zapisie szesnastkowym wygląda jak #FFAA81. Wiesz, że kolory w RGB mają trzy składowe: czerwoną, zieloną i niebieską, z wartościami od 0 do 255? No więc, w szesnastkowej notacji 255 to FF, 170 to AA, a 129 to 81. Jak to połączysz, to masz #FFAA81. To przydaje się w projektach stron i grafice, bo znajomość takiej konwersji naprawdę oszczędza czas. Myślę, że jak robisz palety kolorów na stronę, to umiejętność szybkiego przeliczania kolorów między formatami jest bardzo na plus. Spoko, że szesnastkowy zapis jest zgodny z najlepszymi praktykami, szczególnie jeśli chodzi o responsywność i ładne interfejsy użytkownika.

Pytanie 36

Poniżej zaprezentowano fragment pliku konfiguracyjnego serwera w systemie Linux. Jaką usługi dotyczy ten fragment?

A. SSH2

B. TFTP

C. DHCP

D. DDNS

Konfiguracja przedstawiona na obrazku odnosi się do usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest kluczowym komponentem w sieciach komputerowych, odpowiadającym za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest uproszczony, a ryzyko konfliktów adresów IP zminimalizowane. W pliku konfiguracyjnym zauważamy takie elementy jak 'subnet', 'range', 'default-lease-time' oraz 'max-lease-time'. Subnet i maska podsieci definiują zakres adresów IP dostępnych w danej podsieci, natomiast 'range' określa dokładny zakres adresów, które mogą być przydzielane klientom. Czas dzierżawy (lease) określa, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP, zanim zostanie on odnowiony lub zwrócony do puli. W praktyce DHCP jest wykorzystywane w większości nowoczesnych sieci, zarówno w małych biurach, jak i dużych korporacjach, ze względu na swoją niezawodność i efektywność zarządzania adresami. Standardy dotyczące DHCP są zdefiniowane w dokumencie RFC 2131, zapewniającym interoperacyjność pomiędzy różnymi implementacjami. Konfiguracja serwera DHCP musi być precyzyjna, aby zapobiec potencjalnym zakłóceniom w działaniu sieci. Dlatego zrozumienie kluczowych elementów konfiguracji, takich jak te przedstawione w pytaniu, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 37

Zapis #102816 oznacza reprezentację w systemie

A. ósemkowym

B. dziesiętnym

C. dwójkowym

D. szesnastkowym

System dziesiętny, który jest jednym z najczęściej używanych systemów liczbowych, posługuje się dziesięcioma cyframi: 0-9. Chociaż jest on intuicyjny dla większości ludzi, nie jest odpowiedni do reprezentacji danych o wysokiej precyzji w kontekście komputerowym, gdzie bardziej efektywne są inne systemy, takie jak szesnastkowy. Przykładowo, w kontekście zapisu kolorów w formacie RGB, użycie systemu dziesiętnego wymagałoby znacznie większej ilości cyfr i mogłoby prowadzić do błędów w kodowaniu. Kolejnym systemem, który byłby niewłaściwy w tym kontekście, jest system dwójkowy. Choć system ten jest podstawą działania komputerów, używanie go do reprezentacji danych w sposób nieprzyjazny dla użytkownika mogłoby prowadzić do skomplikowanych i trudnych do zrozumienia zapisów, co byłoby niepraktyczne w większości zastosowań. Z kolei system ósemkowy, oparty na ośmiu cyfrach (0-7), jest również używany, ale jego zastosowania są ograniczone w porównaniu do systemu szesnastkowego. Ósemkowy system miał większe znaczenie w przeszłości, szczególnie w kontekście niektórych systemów komputerowych, ale obecnie jest rzadziej stosowany w praktykach programistycznych. Wiedza o systemach liczbowych jest niezwykle ważna dla programistów, ale kluczowe jest także umiejętne ich zastosowanie w kontekście, w którym działają, co w przypadku notacji #102816 wskazuje na użycie systemu szesnastkowego.

Pytanie 38

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. analogowy na cyfrowy

B. zmienny na stały

C. cyfrowy na analogowy

D. stały na zmienny

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte są błędne. Odpowiedź dotycząca przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy opiera się na mylnym założeniu, że RAMDAC potrafi odwrócić proces konwersji, co nie jest zgodne z jego funkcją. RAMDAC z natury przekształca dane cyfrowe, a nie odwrotnie. Kolejne odpowiedzi, mówiące o przekształcaniu sygnałów zmiennych na stałe oraz stałych na zmienne, wprowadzają do dyskusji pojęcia, które nie są związane z podstawową funkcjonalnością RAMDAC. W rzeczywistości RAMDAC nie zajmuje się konwersją zmienności sygnałów, lecz ich formą. Typowym błędem w myśleniu o tych konwersjach jest niepełne zrozumienie roli sygnałów w systemach cyfrowych i analogowych. Niektórzy mogą myśleć, że konwertery RAMDAC mają wiele funkcji, jednak ich głównym zadaniem jest zapewnienie płynnej i dokładnej konwersji danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla wyświetlania grafiki na monitorach. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się technologią komputerową, aby skutecznie projektować i implementować systemy graficzne.

Pytanie 39

Aby możliwe było zorganizowanie pracy w wydzielonych logicznie mniejszych podsieciach w sieci komputerowej, należy ustawić w przełączniku

A. WAN

B. WLAN

C. VPN

D. VLAN

Wybór WLAN, WAN lub VPN w kontekście podziału sieci komputerowej na mniejsze podsieci jest błędny, ponieważ technologie te mają zupełnie inne zastosowanie i funkcjonalności. WLAN, czyli Wireless Local Area Network, odnosi się do bezprzewodowych sieci lokalnych, które umożliwiają połączenie urządzeń w danym obszarze bez użycia kabli. Choć WLAN umożliwia mobilność, nie oferuje możliwości logicznego podziału na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym. WAN, czyli Wide Area Network, to sieć o dużym zasięgu, która łączy różne lokalizacje geograficzne, ale również nie jest rozwiązaniem umożliwiającym tworzenie podsieci w ramach jednej infrastruktury lokalnej. Ponadto, VPN, czyli Virtual Private Network, jest technologią zapewniającą bezpieczne połączenie między różnymi sieciami, zazwyczaj przez Internet, ale nie odnosi się do lokalnego podziału sieci na VLAN-y. Często pojawia się nieporozumienie, gdzie myli się zasady funkcjonowania sieci z potrzebami bezpieczeństwa. Przykładowo, użytkownicy mogą sądzić, że VPN zapewnia izolację użytkowników w ramach jednej sieci, podczas gdy jego głównym zadaniem jest ochrona danych przesyłanych przez niezabezpieczone sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że VLAN-y są dedykowanym narzędziem do segmentacji ruchu w sieciach lokalnych, co nie znajduje zastosowania w przypadkach WLAN, WAN i VPN.

Pytanie 40

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. zarządzanie zadaniami

B. sekcja ustawień

C. narzędzie konfiguracji systemu

D. zarządzanie plikami

Odpowiedzi, które wskazują na inne funkcje systemu Windows, takie jak panel sterowania, menedżer zadań czy menedżer plików, nie są związane z poleceniem msconfig. Panel sterowania skupia się na zarządzaniu ustawieniami systemowymi, takimi jak dodawanie i usuwanie programów, modyfikacja ustawień sieciowych czy konfiguracja sprzętu. Jest to narzędzie bardziej ogólne, które nie koncentruje się na aspektach związanych z rozruchem systemu. Menedżer zadań, z kolei, jest używany do monitorowania bieżących procesów, zarządzania uruchomionymi aplikacjami i kończenia nieodpowiadających programów, ale nie oferuje opcji konfiguracji startowych. Menedżer plików (Eksplorator Windows) jest narzędziem do zarządzania plikami i folderami w systemie, co również nie ma związku z zarządzaniem usługami czy programami startowymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nietrafnych odpowiedzi często wynikają z mylenia funkcji narzędzi systemowych. Użytkownicy mogą nie dostrzegać różnic między nimi, co skutkuje błędną interpretacją ich roli. Warto podkreślić, że zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi jest kluczowe do efektywnego zarządzania systemem Windows i jego optymalizacji. Powodzenie w diagnostyce problemów z systemem wymaga znajomości właściwych narzędzi, ich zastosowań oraz umiejętności ich użycia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej