Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 05:00
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 05:39

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby prawidłowo odtworzyć kolory w druku, należy stosować system zarządzania kolorami, a w szczególności ustalić

A. moduł zgodności kolorów, jasność kolorów

B. przestrzeń barwną, profil ICC

C. profil ICC, odcień szarości

D. skład kolorów RGB, intensywność kolorów

Wybór odpowiedniej przestrzeni barwnej oraz profilu ICC do odtwarzania kolorów w poligrafii to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu możemy uzyskać kolory, które będą wyglądały spójnie i wiernie. Przestrzeń barwna określa, jakie kolory możemy używać w danym medium, co pomaga uniknąć błędów w odwzorowaniu kolorów. Mamy różne przestrzenie barwne, jak sRGB, Adobe RGB czy CMYK, każda z nich ma swoje miejsce zależnie od tego, co chcemy drukować. Profil ICC to z kolei zestaw danych mówiący, jak kolory są odwzorowywane na różnych urządzeniach. To naprawdę ułatwia nam życie, bo dzięki niemu kolory będą wyglądały tak samo na różnych sprzętach, a to w poligrafii jest super istotne. Fajnie jest też dostosować profile ICC do drukarek czy rodzajów papieru, bo to pomaga uzyskać lepszą jakość wydruków. Korzystanie z tych standardów sprawia, że produkcja jest efektywniejsza i tańsza, bo unikamy często poprawek i dodatkowych próbnych wydruków.

Pytanie 2

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 30,00 zł

B. 35,00 zł

C. 25,00 zł

D. 40,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń formatu 200 × 90 mm, należy najpierw określić, ile zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A3. Format A3 ma wymiary 297 × 420 mm, co oznacza, że można z niego wyciąć 6 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, ponieważ 420 mm / 90 mm = 4,66 (czyli 4 zaproszenia wzdłuż krótszego boku) oraz 297 mm / 200 mm = 1,485 (czyli 1 zaproszenie wzdłuż dłuższego boku). Zatem z jednego arkusza A3 uzyskujemy 4 zaproszenia. Jeśli chcemy wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 120 / 4 = 30 arkuszy A3. Koszt jednego arkusza wynosi 2,00 zł, więc 30 arkuszy A3 kosztuje 30 x 2,00 zł = 60,00 zł. Poprawna odpowiedź jest błędna, ponieważ 40,00 zł nie pokrywa wymagań dotyczących ilości. Należy pamiętać, że przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszt materiałów, ale także ich odpowiednie wykorzystanie, co jest kluczowe dla efektywności procesu. W branży poligraficznej, optymalizacja zużycia materiałów jest niezbędna, aby zminimalizować odpady i obniżyć koszty produkcji.

Pytanie 3

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. separację barwną

B. kalibrowanie monitora

C. buforowanie pliku

D. usunięcie kanału alfa

Separacja barwna to naprawdę ważny proces w druku wielobarwnym. Chodzi o to, że musimy podzielić kolory z pliku graficznego na różne warstwy, które później wykorzystamy w trakcie drukowania. Zwykle korzystamy z modelu barw CMYK, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny. Każdy z tych kolorów traktuje się osobno, co daje możliwość uzyskania fajnych odcieni i tonacji. Na przykład, w druku offsetowym, każdy kolor jest naświetlany osobno, co daje świetne efekty. Takie standardy jak ISO 12647 pokazują, jak ważna jest ta dokładna separacja barwna, żeby wszystko wyglądało spójnie w różnych procesach produkcji. Warto też zapamiętać, że jeśli separacja nie będzie odpowiednia, to mogą pojawić się błędy z odwzorowaniem kolorów, co może znacznie pogorszyć jakość finalnego produktu. Dlatego zanim zaczniemy naświetlać formy, warto sprawdzić, czy wszystkie kolory są dobrze oddzielone i przygotowane do druku.

Pytanie 4

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 2,0-5,0 mm

B. 6,0-7,5 mm

C. 0,5-1,5 mm

D. 10,0-12,0 mm

Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 5

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 200 arkuszy

B. 250 arkuszy

C. 275 arkuszy

D. 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 6

Jaki format należy wybrać, aby przenieść plik graficzny CDR do aplikacji z pakietu Adobe?

A. DAT

B. DOC

C. WAV

D. EPS

Format EPS (Encapsulated PostScript) jest szeroko stosowanym standardem do wymiany plików graficznych, który jest kompatybilny z wieloma programami graficznymi, w tym z pakietem Adobe, takim jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. EPS umożliwia przenoszenie obrazów wektorowych i bitmapowych, co czyni go idealnym do pracy z grafiką wektorową, jak w przypadku plików CDR (CorelDRAW). EPS zachowuje jakość i szczegóły podczas konwersji, co jest kluczowe w profesjonalnej produkcji graficznej. W praktyce, jeśli projektant graficzny pracuje w CorelDRAW i chce przesłać swoją pracę do Adobe, wybór formatu EPS pozwala na zachowanie wszystkich kluczowych właściwości pliku, jak warstwy i kolory. Zastosowanie EPS jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie jakość i kompatybilność są priorytetami. Użycie tego formatu w projektach druku, reklamy czy wszelkich materiałów wizualnych jest nie tylko zalecane, ale także standardem w jakości wykonania.

Pytanie 7

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 70 lpi

B. 600 lpi

C. 1 200 lpi

D. 170 lpi

Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 8

Ile arkuszy netto formatu BI jest potrzebnych do wydrukowania 8 000 egzemplarzy 64-stronicowych książek w formacie A5?

A. 8 000 szt.

B. 16 000 szt.

C. 12 000 szt.

D. 20 000 szt.

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z nieporozumień związanych z obliczeniami potrzebnego materiału. Na przykład, błędna interpretacja liczby arkuszy może prowadzić do przekonania, że 8 000 arkuszy wystarczy. Jednakże, aby zrozumieć, dlaczego to podejście jest mylne, warto przyjrzeć się, jak należy właściwie obliczać ilości materiałów w kontekście druku książek. Wiele osób może mylnie założyć, że każda książka potrzebuje jednego arkusza, co jest niewłaściwe, ponieważ każda książka A5 składa się z wielu stron, a w tym przypadku, 64 strony oznaczają konieczność wykorzystania znacznie większej ilości arkuszy. Zastosowanie niewłaściwej metody obliczeniowej, jak np. nieuwzględnienie, że arkusze mają dwie strony, prowadzi do znaczących różnic w obliczeniach. Standardowa praktyka w branży drukarskiej polega na dokładnym przeliczeniu wymagań materiałowych, uwzględniając formaty arkuszy oraz ilości stron, co pozwala uniknąć niepotrzebnych strat materiałowych oraz kosztów. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że nie każdy arkusz można traktować jako jednostkę dla pojedynczej książki. Użycie właściwych wzorów i procedur obliczeniowych jest kluczowe dla efektywności produkcji i zadowolenia klienta.

Pytanie 9

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 30 m

B. 60 m

C. 55 m

D. 50 m

Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na powszechne błędy w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 50 m, 55 m oraz 30 m wskazują na różne nieporozumienia dotyczące konwersji jednostek oraz obliczeń związanych z ilością potrzebnego materiału. Na przykład, wybierając 50 m, użytkownik może myśleć, że używa mniej drutu, jednak takie obliczenie nie uwzględnia faktu, że całkowita długość drutu musi obejmować każdą zszywkę w broszurze. Z kolei odpowiedź 55 m może sugerować, że osoba próbowała uśrednić jakieś dane, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Odpowiedź 30 m jest całkowicie błędna, ponieważ odnosi się do długości drutu potrzebnej jedynie dla jednej zszywki, co jest niewłaściwe, gdyż wymagane są dwa druty. Problem polega na tym, że niektóre osoby mogą nie dostrzegać kluczowej informacji o ilości zszywek, co prowadzi do niedoszacowania potrzebnych materiałów. W produkcji broszur, jak i w innych zastosowaniach przemysłowych, istotne jest dokładne zrozumienie wymagań materiałowych, co przyczynia się do efektywnej organizacji pracy i optymalizacji kosztów. W praktyce, takie błędy mogą prowadzić do nieefektywności i zgrzytów w procesie produkcyjnym, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy element, gdyż wpływa to na ostateczną jakość i terminowość realizacji zleceń.

Pytanie 10

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii

B. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu

C. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie

D. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton

Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 11

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 150 sztuk

B. 1 100 sztuk

C. 1 000 sztuk

D. 1 050 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 12

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy

B. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę

C. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy

D. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię

Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.

Pytanie 13

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. PDF Organizer

B. Distiller

C. Acrobat Reader

D. Adobe Bridge

Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.

Pytanie 14

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi

B. 1 200 dpi

C. 600 dpi

D. 300 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 15

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Akcydens

B. Książka

C. Czasopismo

D. Broszura

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 16

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. LAB

B. HSB

C. RGB

D. CMYK

CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 17

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. TIFF z osobnymi warstwami

B. DOCX z dołączonymi obrazami

C. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką

D. JPG z ilustracjami

W branży poligraficznej oraz graficznej, format PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką jest absolutnym standardem przy przekazywaniu materiałów do druku, zwłaszcza jeśli chodzi o publikacje wielostronicowe. Takie rozwiązanie gwarantuje, że wszystkie elementy – zarówno tekstowe, jak i graficzne – zostaną poprawnie wyświetlone i wydrukowane, niezależnie od tego, jakim oprogramowaniem posługuje się drukarnia. Osadzenie czcionek eliminuje ryzyko zamiany fontów lub przesunięć tekstu, co niestety dość często zdarza się przy innych formatach. Dodatkowo, PDF zachowuje układ stron, kolory (w tym profile ICC), przezroczystości i warstwy, jeśli są odpowiednio przygotowane. To bardzo ważne przy wydrukach profesjonalnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet drobne błędy eksportu czy brak osadzonych fontów potrafią zupełnie zniszczyć efekt końcowy. Przekazanie pracy w PDF to nie tylko wygoda, ale też bezpieczeństwo i gwarancja zgodności z normami ISO PDF/X, co jest wymagane przez większość drukarni offsetowych i cyfrowych. W praktyce – jeżeli chcesz, aby Twój projekt wyglądał dokładnie tak, jak go zaplanowałeś, tylko PDF daje taką pewność. Warto też pamiętać, że wiele drukarni akceptuje wyłącznie pliki PDF, właśnie ze względu na przewidywalność i uniwersalność tego formatu.

Pytanie 18

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. rośnie

B. waha się

C. pozostaje bez zmian

D. maleje

Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 19

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. Mock-up

B. Usebar

C. PostScript

D. Tutorial

Mock-up to narzędzie graficzne, które umożliwia tworzenie statycznych wizualizacji projektów opakowań w realistycznych kontekstach. Używanie mock-upów jest powszechne w branży projektowania graficznego oraz marketingu, ponieważ pozwala na prezentację koncepcji w sposób, który może być łatwo zrozumiany przez klientów i interesariuszy. Dzięki mock-upom można zobaczyć, jak projekt opakowania będzie wyglądał w rzeczywistości, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji. Przykładowo, projektanci mogą wykorzystać mock-upy do zaprezentowania opakowania napoju na półce sklepowej, co daje lepsze wyobrażenie o jego atrakcyjności wizualnej i funkcjonalności. Mock-upy są także wykorzystywane w prezentacjach, materiałach promocyjnych oraz kampaniach marketingowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w procesie wizualizacji. W branży kreatywnej standardem jest tworzenie mock-upów w oparciu o odpowiednie oprogramowanie, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, co pomaga w uzyskaniu wysokiej jakości wizualizacji.

Pytanie 20

Co oznacza termin 'proof' w kontekście druku?

A. Specjalny papier do druku

B. Rodzaj farby drukarskiej

C. Próbny wydruk do sprawdzenia

D. Format pliku graficznego

Termin 'proof' w kontekście druku odnosi się do próbnego wydruku, który jest używany do sprawdzenia, jak finalny produkt będzie wyglądać po wydrukowaniu. Jest to kluczowy etap w procesie drukowania, ponieważ pozwala na ocenę jakości kolorów, rozdzielczości, a także rozmieszczenia elementów graficznych. Moim zdaniem, proof jest jak próbne danie w kuchni – zanim zaserwujesz gościom, musisz upewnić się, że wszystko jest dokładnie tak, jak być powinno. W praktyce, proof można wykonywać na różne sposoby, od cyfrowych wydruków na specjalnym papierze proofingowym po bardziej zaawansowane technologie, takie jak proofing na maszynie drukarskiej. Ważne jest, aby proof był jak najbardziej zbliżony do finalnego produktu, co pozwala na wykrycie ewentualnych błędów i ich korektę przed rozpoczęciem masowej produkcji. W branży poligraficznej standardem jest dążenie do jak najwierniejszego odwzorowania kolorów i detali, co jest możliwe właśnie dzięki profesjonalnym próbkom proofingowym.

Pytanie 21

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 402 x 216 mm

B. 396 x 210 mm

C. 148 x 210 mm

D. 248 x 297 mm

Obwoluta na książkę o formacie A5 i szerokości grzbietu 30 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Wymiary te obliczamy, dodając do szerokości książki, która wynosi 148 mm, szerokość skrzydełek oraz grzbiet. Książka A5 ma szerokość 148 mm, a po dodaniu dwóch skrzydełek o szerokości 35 mm (2 x 35 mm = 70 mm) oraz grzbietu 30 mm, otrzymujemy wymiary: 148 mm + 70 mm + 30 mm = 396 mm. Wysokość obwoluty odpowiada wysokości książki, czyli 210 mm. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie, iż obwoluta nie posiada spadów drukarskich, co oznacza, że podane wymiary są ostateczne. Tego rodzaju obliczenia są istotne w procesie produkcji materiałów drukowanych, zapewniając, że drukowane elementy będą odpowiednio dopasowane i estetycznie prezentowane. Każdy projektant powinien przestrzegać tych standardów, aby uniknąć problemów w fazie druku i oprawy.

Pytanie 22

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. linie cięcia.

B. wymiar netto.

C. spady drukarskie.

D. linie bigowania.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 23

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Szeryfowy

B. Jednoelementowy

C. Dwuelementowy

D. Bezszeryfowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 24

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

B. koloru czarnego

C. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

Wybór odpowiedzi dotyczącej elementów przeznaczonych do lakierowania wybiórczego, wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50% lub o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych nie jest zgodny z zasadami dotyczących przygotowania projektów do druku offsetowego. Lakierowanie wybiórcze to technika, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary druku, co nie ma bezpośredniego związku z kolorami, które powinny być użyte w nadruku. W rzeczywistości, w projekcie do druku offsetowego, kluczowe jest, aby wszystkie elementy, które mają zostać naświetlone, były dobrze przemyślane pod kątem ich kolorystyki oraz krycia, a nie po prostu spełniały wymogi dotyczące nasycenia. Użycie barw o nasyceniu powyżej 50% może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia podstawowego faktu, że kolor czarny jest nie tylko najważniejszym kolorem do naświetlania, ale również kolorem, który łączy w sobie inne barwy. Dodatkowo, elementy o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów na etapie druku, co często skutkuje niespójnościami w finalnym produkcie. W praktyce, preparacja plików do druku wymaga dokładności i zrozumienia, jak różne kolory będą się ze sobą komponować w procesie druku, co podkreśla znaczenie użycia koloru czarnego jako podstawowego w projektowaniu graficznym.

Pytanie 25

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 3,0 firety

B. 1,0 firet

C. 0,5 fireta

D. 2,0 firety

Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.

Pytanie 26

Aby wyprodukować 1000 plakatów B1 w kolorystyce 4 + 0, jakie urządzenie należy zastosować?

A. pełnoformatową 4-kolorową arkuszową maszynę offsetową

B. pełnoformatową 4-kolorową zwojową maszynę offsetową

C. ćwierćformatową arkuszową maszynę offsetową

D. półformatową 1-kolorową zwojową maszynę offsetową

Wybór maszyny offsetowej do produkcji plakatów wymaga zrozumienia różnic między formatami oraz rodzajami maszyn. Ćwierćformatowa maszyna offsetowa nie jest w stanie efektywnie zrealizować dużych nakładów, jak 1000 plakatów B1, ponieważ jej powierzchnia robocza jest mniejsza, co prowadzi do zwiększenia liczby cykli druku, a tym samym wydłużenia czasu realizacji. Z kolei półformatowa 1-kolorowa zwojowa maszyna nie jest wystarczająca do druku w kolorystyce 4 + 0, ponieważ brak w niej możliwości wykorzystania czterech podstawowych kolorów, co skutkuje ograniczeniem w zakresie uzyskiwanych efektów wizualnych. Pełnoformatowa 4-kolorowa zwojowa maszyna, mimo że teoretycznie może obsługiwać większe nakłady, jest mniej odpowiednia do druku plakatów, gdyż zwojowe maszyny są bardziej przystosowane do produkcji długich serii materiałów, takich jak czasopisma czy ulotki, co nie jest optymalne w przypadku plakatów, gdzie jakość obrazu i koloru są kluczowe. Często błędnie zakłada się, że większy format maszyny automatycznie przekłada się na lepszą jakość, co nie jest prawdą. Ostatecznie, wybór odpowiedniego sprzętu powinien być uzależniony nie tylko od wielkości nakładu, ale również od specyfikacji projektu oraz pożądanej jakości druku.

Pytanie 27

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Karton powlekany 230 g/m2

B. Papier niepowlekany 120 g/m2

C. Tekturę laminowaną 700 g/m2

D. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 28

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Magiczne różdżka.

B. Rozmycie.

C. Stempel.

D. Uchwyt.

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania drobnych defektów z obrazu, w tym plam, rys, czy zanieczyszczeń na skanach archiwalnych. Działa na zasadzie kopiowania fragmentów obrazu z jednego miejsca i nakładania ich na inne, co pozwala na precyzyjne usunięcie niepożądanych elementów. Przykładem zastosowania tego narzędzia może być poprawa jakości skanów pocztówek, gdzie drobne przebarwienia mogą zakłócać ich estetykę. Użytkownik powinien wybrać obszar, który będzie kopiowany, a następnie nałożyć go na plamę, co w efekcie daje naturalny efekt. Warto pamiętać, że kluczowe jest dostosowanie opcji pędzla Stempla, takich jak rozmiar i twardość, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Ponadto, stosowanie warstw w Photoshopie, a także funkcji Cofnij, pozwala na bieżąco kontrolować efekty pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami edytorskimi w branży graficznej.

Pytanie 29

Wykonuje się barwną odbitkę próbną (proof kontraktowy) między innymi po to, aby

A. ocenić liniaturę rastra

B. przeprowadzać adjustację publikacji

C. ocenić układ stron na arkuszu drukarskim

D. stworzyć wzór kolorystyczny dla drukarza

Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście barwnych odbitek próbnych wymaga analizy ich istoty. Dokonywanie adjustacji publikacji odnosi się głównie do wprowadzania zmian w treści lub układzie publikacji, co jest procesem niezwiązanym z barwnymi proofami. Adjustacja ma na celu dostosowanie elementów wizualnych i tekstowych do wymagań klienta, a nie skupienie się na kolorystyce, co jest głównym zadaniem proofów. Ocena liniatury rastra, z kolei, dotyczy techniki druku i wytrzymałości detali obrazu, co jest istotne, ale nie ma bezpośredniego związku z przygotowaniem wzoru barwnego. Liniatura odnosi się do gęstości kropek w rastrze, co ma znaczenie w kontekście jakości obrazu, jednak nie wpływa na bezpośrednią zgodność kolorów. Ocena rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim to kolejny aspekt, który jest istotny w procesie produkcji, lecz skupia się na organizacji elementów na arkuszu, a nie na odwzorowaniu colorimetrycznym. Wszystkie te błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie roli barwnego proofu, który jest narzędziem mającym na celu precyzyjne odwzorowanie kolorów i zapewnienie, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Niezrozumienie tej funkcji może prowadzić do marnotrawstwa zasobów oraz frustracji w procesie produkcji.

Pytanie 30

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 94,5 kg

B. 98,6 kg

C. 96,4 kg

D. 92,5 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 31

Próbny wydruk cyfrowy to

A. matchprint

B. proof

C. cromalin

D. ozalid

Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 32

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. EPS

B. CDR

C. INDD

D. PDF

Wybór formatu CDR, EPS lub INDD nie jest odpowiedni w kontekście drukowania cyfrowego jako standardowego formatu. Format CDR, będący natywnym plikiem programu CorelDRAW, jest często używany do projektowania wektorowego, ale nie jest powszechnie akceptowany przez drukarnie jako format do druku. Wymaga on konwersji do bardziej uniwersalnego formatu, co może prowadzić do problemów z zachowaniem jakości lub układu. EPS (Encapsulated PostScript) to starszy format, który również nie jest tak wszechstronny jak PDF. Choć EPS może być używany do druku, nie zapewnia takiej samej kompatybilności i łatwości w użyciu jak PDF, co może skutkować problemami w procesie produkcyjnym. Format INDD, używany przez program Adobe InDesign, jest bardziej przeznaczony do edycji i projektowania niż do finalnego druku. Choć INDD pozwala na tworzenie skomplikowanych układów, wymaga eksportu do formatu PDF przed wysłaniem do drukarni. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do wydłużenia procesów produkcyjnych, a także do problemów z jakością i spójnością wydruków. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego formatu oraz ich zastosowań w kontekście drukowania, aby uniknąć typowych pułapek i błędów w pracy z plikami graficznymi.

Pytanie 33

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. naświetlarki CtF

B. skanera bębnowego

C. kopioramy stykowej

D. aparatu analogowego

Kiedy myślimy o digitalizacji transparentnych folii, często pojawiają się różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są odpowiednie do tego zadania. Kopioramy stykowe, na przykład, są używane do kopiowania dokumentów i obrazów, jednak ich działanie opiera się na procesie fotochemicznym, który nie pozwala na uzyskanie wysokiej jakości skanów wymaganych w przypadku folii. Użycie aparatu analogowego jest kolejnym błędnym podejściem; chociaż może się wydawać, że rejestruje obraz, nie oferuje precyzji i szczegółowości skanów, które są kluczowe w przemyśle graficznym. Naświetlarki CtF (Computer-to-Film) są z kolei przeznaczone do bezpośredniego naświetlania filmów używanych w druku, a nie do digitalizacji materiałów; są to urządzenia zaprojektowane do pracy w innym etapie produkcji, który wymaga odpowiednich nośników. Ważne jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoje miejsce w procesie produkcyjnym, ale nie wszystkie są odpowiednie do konwersji przezroczystych folii na materiał cyfrowy. W branży graficznej kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, które spełniają standardy jakości, a skanery bębnowe są najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia najwyższą jakość obrazu i dokładność niezbędną w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 34

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 600,00 zł

B. 540,00 zł

C. 660,00 zł

D. 630,00 zł

Koszt wykonania form drukowych do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej wynosi 600,00 zł. Aby obliczyć ten koszt, należy zrozumieć, że produkcja książki wymaga dwóch rodzajów form: formy dla okładki oraz formy dla wnętrza. W przypadku książki o 160 stronach, standardowo przygotowuje się jedną formę na okładkę i jedną formę na wnętrze, co da nam łącznie dwie formy. Koszt wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł, więc całkowity koszt to 2 formy x 30,00 zł = 60,00 zł. Warto zauważyć, że w przypadku większych nakładów produkcja form może być bardziej opłacalna, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej. Właściwe obliczenie kosztów form jest kluczowe dla kalkulacji całkowitych wydatków na projekt, co ma znaczenie przy ustalaniu cen końcowych dla klientów. Warto również wspomnieć, że w miarę rozwoju technologii, niektóre drukarnie oferują usługi cyfrowego przygotowania form, co może dalej obniżyć koszty produkcji.

Pytanie 35

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 64 kg

B. 14 kg

C. 20 kg

D. 10 kg

Wyniki 20 kg, 10 kg i 64 kg są wynikiem błędnych obliczeń i nieporozumień dotyczących podstawowych zasad obliczania masy papieru. Odpowiedź 20 kg pojawia się w wyniku pomylenia liczby arkuszy z ich gramaturą, co prowadzi do nadestymowania masy. Kluczowe jest zrozumienie, że masa każdego arkusza wynika z jego gramatury oraz powierzchni, a nie tylko z liczby arkuszy. W przypadku 10 kg, błąd może wynikać z niepełnego przeliczenia lub złego oszacowania powierzchni, co jest powszechnym problemem wśród osób, które nie uwzględniają pełnych wymiarów formatu B1. Odpowiedź 64 kg jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ sugeruje, że każdy arkusz waży znacznie więcej niż wynika to z podanej gramatury, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami fizyki materiałów. W przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji, ważne jest, aby unikać typowych błędów myślowych, takich jak oszacowywanie masy bez uwzględnienia gramatury oraz powierzchni. Właściwe zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby móc poprawnie zarządzać materiałami oraz kosztami.

Pytanie 36

Impozycja to inaczej nazywana

A. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

B. korekcja barwna grafiki bitmapowej

C. wektoryzacja grafiki bitmapowej

D. montaż elektroniczny

Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 37

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 1 h

B. 0,5 h

C. 2,5 h

D. 4 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 38

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. przemysłowe

B. wydawnicze

C. manipulacyjne

D. informacyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 39

Wkład skomponowany metodą "składka w składkę" oraz zszyty drutem z okładką, to oprawa

A. specjalna

B. zakrywająca

C. zeszytowa

D. złożona

Odpowiedź 'zeszytowa' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu oprawy, w której wkład skompletowany metodą 'składka w składkę' jest zszyty drutem z okładką. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w produkcji zeszytów i podręczników. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się elastycznością oraz możliwością łatwego otwierania i zamykania, co jest istotne zwłaszcza w kontekście edukacji oraz codziennego użytku. Przykładem zastosowania oprawy zeszytowej mogą być notatniki szkolne, książki do ćwiczeń czy różnego rodzaju publikacje, które wymagają łatwego dostępu do treści. W branży poligraficznej oprawa zeszytowa jest jedną z najczęściej wybieranych metod, ze względu na jej efektywność kosztową oraz praktyczność. Stosując tę metodę, producenci mogą zminimalizować użycie materiałów, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Dobrze wykonana oprawa zeszytowa zapewnia także trwałość i estetykę, co ma znaczenie dla użytkowników. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące oprawy zeszytowej są regulowane przez różne normy branżowe, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego produktu.

Pytanie 40

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny

B. Naświetlarkę CtF

C. Skaner bębnowy

D. Naświetlarkę CtP

Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej