Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 marca 2025 12:28
Data zakończenia: 18 marca 2025 12:49

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 600 x 847 mm

B. 423 x 597 mm

C. 426 x 600 mm

D. 297 x 420 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają wartości spadów przy obliczaniu wymiarów brutto plakatu, mogą prowadzić do licznych problemów w procesie druku. Przykładowo, 600 x 847 mm znacznie przekracza wymiary formatu A2, co jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Odpowiedź 423 x 597 mm jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich spadów, a przy tym wymiary netto formatu A2 są inne. W przypadku 297 x 420 mm, mamy do czynienia z wymiarem formatu A3, który również nie odpowiada założonemu formatowi A2. Z kolei 426 x 600 mm, chociaż wydaje się bliskie, nie uwzględnia poprawnie obliczeń spadów, co prowadzi do nieprawidłowego wymiarowania. Typowym błędem jest ignorowanie konieczności dodania spadów do wymiarów netto, co w praktyce może prowadzić do problemów z przycinaniem i wykończeniem gotowego produktu. Osoby zajmujące się projektowaniem graficznym muszą znać zasady obliczania wymiarów brutto, aby uniknąć sytuacji, w których gotowy produkt nie spełnia wymagań jakościowych, co może skutkować dodatkowymi kosztami i czasem na korekty w produkcji.

Pytanie 2

Ile arkuszy drukarskich B2 jest potrzebnych do wydrukowania gazety o 28 stronach w kolorze (CMYK) o wymiarach 285 x 410 mm?

A. 56 arkuszy.

B. 14 arkuszy.

C. 28 arkuszy.

D. 112 arkuszy.

Wiele podejść do pytania o liczbę form drukowych może prowadzić do błędnych wniosków, szczególnie jeśli nie uwzględnia się podstawowych zasad druku offsetowego. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 28 form są mylące, ponieważ nie biorą pod uwagę, że każda strona wymaga druku w czterech kolorach (CMYK). W przypadku druku kolorowego, zasada jest taka, że każda strona wymaga osobnych form dla każdego z kolorów, co prowadzi do błędnego założenia, że można użyć tylko jednej formy na stronę. Podobnie, odpowiedź sugerująca 14 form zakładałaby, że można w jakiś sposób zredukować ilość form poprzez łączenie kolorów, co w standardowych praktykach druku nie jest możliwe. Odpowiedź 112 form jest także nieprawidłowa z uwagi na to, że zakłada wydrukowanie każdej strony w każdym kolorze oddzielnie bez uwzględnienia technik optymalizacji produkcji. Błędne podejścia do obliczeń wynikają często z braku zrozumienia cyklu produkcji w druku offsetowym, w którym kluczowe jest efektywne zarządzanie formami i optymalizacja kosztów. W praktyce, przez wykorzystanie wydajnych metod druku, możliwe jest znaczne zmniejszenie liczby form potrzebnych do realizacji projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

Narzędzie wykorzystywane do identyfikacji tekstu w zeskanowanych dokumentach nazywa się akronimem

A. CMS

B. STL

C. ACR

D. OCR

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, czyli technologię rozpoznawania znaków optycznych. To oprogramowanie przekształca zeskanowane dokumenty w edytowalne formaty tekstowe, co jest niezwykle przydatne w pracy z archiwami, bibliotecznymi zbiorami czy też w biurach, gdzie często występuje potrzeba digitalizacji papierowych dokumentów. Technologie OCR są szeroko wykorzystywane w różnych sektorach, m.in. w finansach, edukacji czy logistyce, gdzie automatyzacja wprowadzania danych może znacznie przyspieszyć procesy. Przykładem zastosowania może być digitalizacja faktur, co pozwala na szybsze przetwarzanie oraz zmniejszenie ryzyka błędów ludzkich. Obecnie, wiele systemów OCR korzysta z zaawansowanych algorytmów uczenia maszynowego, które zwiększają ich dokładność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że standardy, takie jak PDF/A, definiują sposoby archiwizacji dokumentów elektronicznych, co w kontekście OCR ma na celu zachowanie ich integralności i dostępności w przyszłości.

Pytanie 4

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C

B. 20ºC

C. 50 %

D. 273±K

Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 5

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Zminimalizuje się

B. Zwiększy się

C. Nie ulegnie zmianie

D. Trudno to oszacować

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 6

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 480 zł

B. 1 160 zł

C. 1 000 zł

D. 1 320 zł

Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.

Pytanie 7

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 2

B. 5 + 2

C. 4 + 3

D. 5 + 3

Odpowiedź 5 + 2 jest poprawna, ponieważ oznacza, że ulotka ma zadrukowaną jedną stronę w pięciu kolorach wielobarwnych oraz dodatkowo kolor złoty, co jest istotne w kontekście druku fleksograficznego lub offsetowego, gdzie kolor złoty dodaje wartości estetycznej i wyróżniającej. W przypadku drugiej strony ulotki, mamy zadruk w dwóch kolorach: czarnym i srebrnym. Użycie koloru srebrnego w połączeniu z czarnym daje efekt elegancji i nowoczesności, co jest często stosowane w materiałach promocyjnych. Stosowanie bogatej kolorystyki w druku wymaga umiejętności odpowiedniego dobierania kolorów, dbania o ich zgodność z systemami kolorów, takimi jak CMYK czy Pantone. Przykładem zastosowania takiej kolorystyki mogą być ulotki promujące luksusowe produkty, które wymagają podkreślenia estetyki poprzez użycie metalicznych kolorów oraz pełnych kolorów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. separacją

B. wektoryzacją

C. trappingiem

D. skanowaniem

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 10

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 8 form

B. 2 formy

C. 4 formy

D. 6 form

Odpowiedź z czterema formami jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu ulotki formatu A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, należy uwzględnić, że każda strona kolorowa wymaga osobnej formy dla każdej strony. W przypadku druku na maszynie wykorzystującej metodę odwracania przez margines boczny, na każdej formie drukowane są kolory z jednej strony. Ulotka A4 składa się z dwóch stron, a skoro mamy do czynienia z drukiem w pełnym kolorze (4 + 4), to każda strona będzie wymagała czterech kolorów. Zatem, aby uzyskać pełną reprodukcję, potrzebujemy czterech form dla pierwszej strony i czterech dla drugiej, co daje łącznie cztery formy. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajdziemy w biurach projektowych i drukarniach, gdzie wykonuje się produkcję materiałów marketingowych, które często są drukowane w takich parametrach, co podkreśla znaczenie znajomości technik druku oraz odpowiedniego przygotowania form drukowych.

Pytanie 11

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. drutem

B. taśmą

C. nićmi

D. wiskozą

Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.

Pytanie 12

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. QuarkXPress

B. PuzzleFlow

C. Illustrator

D. InDesign

Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 13

Która próbna odbitka jest szybko tworzoną, wysokiej jakości wersją cyfrowego druku?

A. Proof

B. Ozalid

C. Cromalin

D. Matchprint

Odpowiedź 'Proof' jest poprawna, ponieważ odnosi się do wysokiej jakości odbitki próbnej, która jest istotna w procesie druku cyfrowego. Proofy są wykorzystywane do weryfikacji kolorów, jakości i szczegółów przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Dzięki technologii druku cyfrowego, proofy mogą być szybko generowane, co pozwala na szybką iterację i poprawki w projektach graficznych. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają wymagania dotyczące kolorów i jakości w druku, co czyni proofy niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej. W praktyce, proofy pomagają uniknąć kosztownych błędów, zapewniając, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta. Często korzysta się z proofów w reklamie, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 25,00 zł

B. 35,00 zł

C. 40,00 zł

D. 30,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń formatu 200 × 90 mm, należy najpierw określić, ile zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A3. Format A3 ma wymiary 297 × 420 mm, co oznacza, że można z niego wyciąć 6 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, ponieważ 420 mm / 90 mm = 4,66 (czyli 4 zaproszenia wzdłuż krótszego boku) oraz 297 mm / 200 mm = 1,485 (czyli 1 zaproszenie wzdłuż dłuższego boku). Zatem z jednego arkusza A3 uzyskujemy 4 zaproszenia. Jeśli chcemy wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 120 / 4 = 30 arkuszy A3. Koszt jednego arkusza wynosi 2,00 zł, więc 30 arkuszy A3 kosztuje 30 x 2,00 zł = 60,00 zł. Poprawna odpowiedź jest błędna, ponieważ 40,00 zł nie pokrywa wymagań dotyczących ilości. Należy pamiętać, że przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszt materiałów, ale także ich odpowiednie wykorzystanie, co jest kluczowe dla efektywności procesu. W branży poligraficznej, optymalizacja zużycia materiałów jest niezbędna, aby zminimalizować odpady i obniżyć koszty produkcji.

Pytanie 16

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. typograficznych

B. monotypowych

C. metrycznych

D. angielskich

Wybór odpowiedzi dotyczących jednostek miar metrycznych wskazuje na nieporozumienie w kontekście typografii, ponieważ cycero nie ma związku z systemem metrycznym. System metryczny opiera się na jednostkach takich jak metr, kilogram czy litr, które są stosowane do pomiarów długości, masy i objętości. Cycero natomiast jest stosowane wyłącznie w kontekście wielkości czcionki. Odpowiedzi odnoszące się do jednostek monotypowych oraz angielskich również mija się z celem, ponieważ monotypowe systemy pomiarowe są związane z drukarstwem i odmiennymi technikami produkcji. Odpowiedź sugerująca jednostki angielskie nawiązuje do systemu imperialnego, który używa jednostek takich jak cale czy stopy, co jest zupełnie odrębne od kwestii typografii. Niezrozumienie różnicy między tymi systemami może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, szczególnie w kontekście profesjonalnego projektowania. Warto wiedzieć, że w typografii ważne jest precyzyjne posługiwanie się terminologią oraz jednostkami, co ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnych produktów graficznych. Właściwe zrozumienie cycerosów oraz ich zastosowania w typografii podkreśla znaczenie jednostek typograficznych, które są niezbędne w pracy każdego projektanta.

Pytanie 17

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

B. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

C. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

D. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

Wybór odpowiedzi dotyczącej adiustacji technicznej, obróbki graficznej plików, łamania i impozycji jest właściwy, ponieważ te procesy są kluczowe w fazie przygotowawczej do druku. Adiustacja techniczna polega na dostosowywaniu parametrów technicznych, takich jak rozdzielczość, wielkość plików oraz ich właściwości kolorystyczne, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego materiału. Obróbka graficzna plików obejmuje korekcję kolorów, retusz i przygotowanie bitmap, co jest niezbędne do uzyskania wizualnie atrakcyjnego produktu. Łamanie to proces układania treści na stronach, w tym określenie rozkładu tekstu i grafiki, co wpływa na estetykę i czytelność broszury. Impozycja to natomiast proces rozmieszczania stron na arkuszu papieru w taki sposób, aby po złożeniu broszury strony były ułożone w odpowiedniej kolejności. Przykładem zastosowania tych procesów jest tworzenie broszur reklamowych, gdzie estetyka i jasność komunikatu są kluczowe. Przestrzeganie dobrych praktyk w tych obszarach zapewnia wysoką jakość druku oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 100 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 120 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 20

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

B. koloru czarnego

C. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 21

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. nieperiodyczna do 160 stron

B. periodyczna powyżej 64 stron

C. periodyczna do 32 stron

D. nieperiodyczna do 48 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. wypełnia całą kolumnę

B. ma mniej niż 12 znaków

C. pozostaje na końcu łamu

D. jest napisany inną czcionką

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 175,00 zł

B. 280,00 zł

C. 140,00 zł

D. 70,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 26

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 45°

B. 10°

C. 30°

D. 20°

W kontekście druku kolorowego, zjawisko mory jest wynikiem interferencji dwóch lub więcej warstw rastra, co prowadzi do niepożądanych wzorów i artefaktów wizualnych. Aby zminimalizować ryzyko powstawania mory w druku CMYK, kluczowe jest różnicowanie kątów rastra dla poszczególnych kolorów. Standardowy rozkład kątów to 0° dla koloru C (cyjan), 30° dla M (magenta), 60° dla Y (żółty) oraz 90° dla K (czarny). Właściwe różnicowanie tych kątów powoduje, że rastry nie nakładają się na siebie w prosty sposób, co znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia mory. Przykładowo, stosując kąt 30° dla magenty, osiągamy efekt, który rozprasza potencjalne punkty zakłócające. Jest to praktyka szeroko stosowana w branży drukarskiej i jest zgodna z zaleceniami takich organizacji jak ISO w kontekście optymalizacji procesów drukarskich oraz zapewnienia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Digitalizacja

B. Naświetlanie

C. Wektoryzacja

D. Renderowanie

Naświetlanie to kluczowy proces w technologii offsetowej, który polega na przeniesieniu cyfrowego projektu graficznego na specjalną płytę offsetową. Proces ten jest jednym z najważniejszych etapów przygotowania do druku. W praktyce, naświetlanie polega na naświetleniu płyty światłem UV w sposób, który odwzorowuje cyfrowe informacje zawarte w pliku graficznym. Dzięki temu można uzyskać wysoką jakość odwzorowania kolorów i detali. Naświetlanie jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ zapewnia powtarzalność i precyzję, co jest kluczowe w produkcji masowej. Warto zaznaczyć, że wiele współczesnych technologii druku offsetowego korzysta z automatyzacji tego procesu, co zwiększa wydajność produkcji oraz zmniejsza ryzyko błędów ludzkich. Dodatkowo, standardy ISO 12647 definiują wymagania dotyczące procesu naświetlania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości druku oraz spójności kolorystycznej. W kontekście rozwoju technologii poligraficznych, naświetlanie pozostaje fundamentem dla efektywnego i precyzyjnego druku offsetowego.

Pytanie 29

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. RGB

B. RIP

C. GCR

D. DTP

RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie służące do przetwarzania obrazów rastrowych, które jest kluczowe w procesie wydruku i obróbki grafiki. Jego podstawową funkcją jest konwersja danych wektorowych na obrazy rastrowe, co jest niezbędne w druku cyfrowym oraz w wielu procesach produkcji graficznej. Przykładem zastosowania RIP może być przygotowanie plików do druku w dużych formatach, gdzie jakość odwzorowania kolorów oraz detali ma kluczowe znaczenie. Oprogramowanie to pozwala na optymalizację rozdzielczości, zarządzanie kolorami oraz dostosowywanie ustawień druku, co zapewnia najwyższą jakość końcowego produktu. W branży graficznej standardem są takie systemy, jak Adobe PDF Print Engine, które korzystają z technologii RIP do zapewnienia precyzyjnego odwzorowania kolorów i szczegółów. Ponadto, technologie RIP są często zintegrowane z drukarkami wielkoformatowymi, co pozwala na automatyzację procesu druku oraz zwiększenie efektywności produkcji.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju materiał kolorowy powłokotwórczy powinno się wykorzystać do cyfrowego drukowania baneru reklamowego, który będzie wystawiony na działanie czynników atmosferycznych?

A. Atrament solwentowy

B. Toner proszkowy

C. Farbę UV

D. Tusz lateksowy

Wybór tuszu lateksowego do druku banerów reklamowych narażonych na działanie warunków atmosferycznych może wydawać się sensowny, jednak w praktyce nie jest on tak odporny na czynniki zewnętrzne jak atrament solwentowy. Tusze lateksowe są zazwyczaj mniej odporne na działanie promieni UV, co skutkuje szybszym blaknięciem kolorów w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Ponadto, chociaż tusze te są ekologiczne i łatwe w użyciu, ich trwałość w ekstremalnych warunkach pogodowych bywa wątpliwa. Z kolei toner proszkowy, który jest stosowany w drukarkach laserowych, nie jest przeznaczony do aplikacji outdoorowych. Chociaż ma swoje zalety, takie jak szybkie schnięcie i wysoka jakość druku na papierze, nie jest odpowiedni do materiałów takich jak banery, które muszą znosić różnorodne warunki atmosferyczne. Farbę UV również można uznać za dobry wybór w niektórych przypadkach, jednak jej zastosowanie ma swoje ograniczenia. Farby UV wymagają specjalistycznych urządzeń do druku i mogą nie oferować takiej samej odporności na działanie warunków atmosferycznych jak atramenty solwentowe. Dlatego kluczowym błędem w wyborze odpowiedniego materiału do druku banerów jest pomijanie właściwości ochronnych i trwałości rozwiązania w kontekście eksploatacji na zewnątrz. Zrozumienie tych różnic pozwala na dokonanie bardziej świadomego wyboru w zakresie technologii druku, co bezpośrednio wpływa na jakość i długotrwałość reklamowych materiałów wystawowych.

Pytanie 31

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 10 punktów typograficznych

B. 5 punktów typograficznych

C. 12 punktów typograficznych

D. 16 punktów typograficznych

Garmond to czcionka, która ma rozmiar 10 punktów typograficznych. To w typografii ważna zasada, bo wielkość tekstu wpływa na to, jak go się czyta i jak wygląda. Garmond to elegancki typ pisma, stworzony w renesansie przez Claude'a Garamonda. Zazwyczaj używa się go w książkach, broszurach czy plakatach, bo świetnie łączy estetykę z funkcjonalnością. W literaturze, gdzie ważna jest zarówno ładność tekstu, jak i jego czytelność, Garmond w 10 punktach to prawdziwy strzał w dziesiątkę. Musisz pamiętać, że dobór rozmiaru czcionki powinien być dostosowany do tego, gdzie tekst jest wyświetlany. Właśnie dlatego znajomość różnych czcionek, także Garmond, jest super istotna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem i typografią.

Pytanie 32

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. montaż

B. naświetlanie

C. proofing

D. impozycja

Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 33

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2

B. 125 m2

C. 110 m2

D. 115 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 508 × 708 mm

B. 849 × 1197 mm

C. 602 × 849 mm

D. 420 × 594 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 37

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

B. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

C. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

D. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kluczowe operacje wykonywane w procesie przygotowania czterostronicowych zaproszeń. Adiustacja techniczna polega na dostosowaniu parametrów druku, takich jak kolor, kontrast czy intensywność, co jest niezbędne do uzyskania pożądanej jakości końcowego produktu. Obróbka graficzna plików to proces przygotowania materiałów do druku, obejmujący korekcję błędów, formatowanie oraz dostosowanie plików do wymagań technologii druku. Łamanie, czyli podział tekstu i obrazów na odpowiednie strony oraz układ graficzny, jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności zaproszenia. Impozycja odnosi się do rozmieszczenia formatek na arkuszu drukarskim, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i zmniejszenie odpadów. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które stawiają na jakość oraz efektywność produkcji.

Pytanie 38

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A2

B. A1

C. B1

D. B2

Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 39

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. PHP

B. JPG

C. PSD

D. AI

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 40

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

B. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

C. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

D. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej