Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 23:02
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 23:17

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/profile

B. /etc/shadow

C. /etc/network/interfaces

D. /etc/resolv.configuration

Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 2

Jakiego rodzaju fizyczna topologia sieci komputerowej jest zobrazowana na rysunku?

A. Topologia gwiazdowa

B. Topologia pełnej siatki

C. Połączenie Punkt-Punkt

D. Siatka częściowa

W topologii punkt-punkt każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z jednym innym urządzeniem, co nie odpowiada obrazkowi, ponieważ tam wszystkie urządzenia są ze sobą połączone. Taki model jest prosty i tani, ale ogranicza skalowalność i niezawodność, ponieważ awaria jednego połączenia może przerwać komunikację. Topologia częściowej siatki zapewnia większą elastyczność niż punkt-punkt i jest bardziej skalowalna, umożliwiając połączenie niektórych, ale nie wszystkich urządzeń. Jest to kompromis między kosztem a niezawodnością, choć wciąż nie oferuje pełnej redundancji widocznej w pełnej siatce. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są połączone z centralnym węzłem, co usprawnia zarządzanie siecią, ale awaria centralnego urządzenia powoduje wyłączenie całej sieci. Obrazek przedstawia wszystkie urządzenia połączone ze sobą, co nie jest typowe dla żadnej z wymienionych błędnych topologii, ponieważ każda z nich ogranicza liczbę połączeń, oferując różne poziomy kompromisu między niezawodnością a kosztami wdrożenia. Wszystkie te podejścia mają swoje zalety i wady zależne od specyfiki zastosowania, ale żadna z nich nie zapewnia pełnej redundancji, jaką oferuje topologia pełnej siatki, co jest kluczowym czynnikiem w środowiskach wymagających najwyższej niezawodności i elastyczności sieciowej.

Pytanie 3

Jakie jest główne zadanie programu Wireshark?

A. ocena wydajności komponentów komputera

B. zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do komputera przez sieć

C. ochrona komputera przed złośliwym oprogramowaniem

D. monitorowanie aktywności użytkowników sieci

Wybór odpowiedzi wskazujących na zapobieganie dostępowi do komputera przez sieć, sprawdzanie wydajności elementów komputera lub zabezpieczenie przed wirusami świadczy o nieporozumieniu dotyczącego funkcji Wireshark. Pierwsza z tych koncepcji odnosi się do mechanizmów zapory sieciowej, które działają na zasadzie przerywania nieautoryzowanego dostępu, a nie monitorowania danych w czasie rzeczywistym. Wireshark nie jest narzędziem zabezpieczającym, lecz analitycznym, które ma na celu zbieranie i interpretację danych, a nie ich blokowanie. Z kolei sprawdzanie wydajności komponentów komputera to obszar, który zazwyczaj dotyczy narzędzi do monitorowania systemu operacyjnego i sprzętu, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wireshark skupia się na analizie pakietów, co nie ma bezpośredniego związku z monitorowaniem wydajności fizycznych komponentów. Ostatnia z wymienionych opcji, czyli zabezpieczenie komputera przed wirusami, również błędnie interpretuje zastosowanie Wireshark, które nie jest rozwiązaniem antywirusowym. Zamiast tego, Wireshark może być używany do monitorowania złośliwych działań w sieci, ale nie do ich eliminacji. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy pomiędzy narzędziami analitycznymi a zabezpieczającymi, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem IT.

Pytanie 4

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. CrystalDiskInfo

B. Gparted

C. Diskpart

D. Norton Ghost

Diskpart to narzędzie systemowe wbudowane w systemy operacyjne Windows, które służy do zarządzania partycjami dysków, ale nie ma możliwości tworzenia kopii zapasowych ani obrazów. Diskpart pozwala na wykonywanie operacji takich jak tworzenie, usuwanie czy formatowanie partycji, jednak nie oferuje funkcji klonowania, co jest kluczowe w kontekście tworzenia kopii zapasowych. Gparted to natomiast narzędzie graficzne dla systemów Linux, umożliwiające zarządzanie partycjami, ale także nie jest przeznaczone do tworzenia kopii dysków. Z kolei CrystalDiskInfo to aplikacja monitorująca stan dysków twardych, dostarczająca informacji o ich kondycji, temperaturze i parametrach S.M.A.R.T., ale nie posiada funkcji tworzenia kopii dysków. Często mylone jest pojęcie zarządzania partycjami z tworzeniem kopii zapasowych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że aby skutecznie zabezpieczyć dane, nie wystarczy jedynie zarządzać strukturą dyskową; niezbędne są odpowiednie narzędzia, które oferują funkcjonalności klonowania i tworzenia obrazów. W kontekście backupów, zastosowanie dedykowanych aplikacji, takich jak Norton Ghost, jest standardową praktyką w branży IT, co potwierdza znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań.

Pytanie 5

Co oznacza skrót WAN?

A. rozległa sieć komputerowa

B. sieć komputerowa lokalna

C. sieć komputerowa prywatna

D. sieć komputerowa w mieście

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do rozległych sieci komputerowych, które rozciągają się na dużych odległościach, często obejmując wiele miast, krajów czy nawet kontynentów. WAN-y są kluczowe dla organizacji, które potrzebują połączyć swoje biura rozlokowane w różnych lokalizacjach. Przykładem zastosowania WAN może być sieć korporacyjna łącząca oddziały firmy w różnych krajach, umożliwiająca wymianę danych i komunikację. W praktyce WAN-y wykorzystują różne technologie, takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching), VPN (Virtual Private Network) czy połączenia dedykowane. Standardy takie jak ITU-T G.8031 dotyczące ochrony sieci w WAN-ach, są istotne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa przesyłania danych. Dzięki zastosowaniu WAN, przedsiębiorstwa mogą centralizować swoje zasoby, zdalnie zarządzać danymi i aplikacjami oraz zapewniać pracownikom zdalny dostęp do informacji, co jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.

Pytanie 6

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać w systemie Windows, aby uzyskać informacje o problemach z systemem?

A. Harmonogram zadań

B. Foldery udostępnione

C. Zasady grupy

D. Podgląd zdarzeń

Zasady grupy, Foldery udostępnione i Harmonogram zadań to narzędzia o różnych funkcjonalnościach, które są często mylone z Podglądem zdarzeń. Zasady grupy służą do zarządzania politykami bezpieczeństwa i konfiguracją środowiska użytkowników w sieci, a więc ich zastosowanie jest bardziej związane z administracją i kontrolą dostępu niż z monitorowaniem problemów systemowych. Foldery udostępnione natomiast dotyczą współdzielenia zasobów i plików w sieci, co nie ma związku z analizowaniem zdarzeń systemowych. Harmonogram zadań jest narzędziem do automatyzacji uruchamiania programów lub skryptów w ustalonym czasie, co również nie dostarcza informacji o problemach systemowych. Myślenie, że któreś z tych narzędzi może zastąpić Podgląd zdarzeń, prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów i opóźnień w diagnostyce. Kluczowym błędem jest ignorowanie roli Podglądu zdarzeń jako centralnego punktu monitorowania, co jest niezbędne w każdej strategii zarządzania IT. Niewłaściwy dobór narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pomijania krytycznych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważniejszymi awariami systemu i większymi stratami dla organizacji.

Pytanie 7

W systemie Linux do obserwacji aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. df

B. ps

C. watch

D. free

Polecenie 'df' służy do wyświetlania informacji o przestrzeni dyskowej na systemie plików, a nie do monitorowania bieżących procesów. Użytkownicy często mylą te funkcje, ponieważ obie komendy dostarczają istotnych informacji o stanie systemu, ale ich zastosowanie jest zupełnie różne. 'free' to polecenie, które pokazuje ilość dostępnej pamięci RAM oraz swapu, co również jest ważne, ale nie dotyczy monitorowania procesów. Z kolei 'watch' jest używane do powtarzalnego wywoływania innego polecenia w określonych odstępach czasu, co może być mylone z monitorowaniem, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o procesach. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnorodnych narzędzi i ich funkcji, co prowadzi do niewłaściwego ich zastosowania. Wiedza o tym, jakie polecenia służą do jakich celów, jest fundamentalna dla efektywnego zarządzania systemem w środowisku Linux. Rekomendowane jest, aby użytkownicy zapoznali się z dokumentacją poleceń, aby zrozumieć ich specyfikę i unikać błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem oraz błędnej diagnostyki problemów.

Pytanie 8

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.248.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.224.0

D. 255.255.240.0

Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Pytanie 9

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. OEM

B. MOLP

C. VLSC

D. BOX

Wybór VLSC, OEM czy BOX jako typów licencji nie jest właściwy w kontekście organizacji takich jak szkoły i uczelnie. VLSC, czyli Volume Licensing Service Center, to platforma zarządzająca licencjami dla dużych organizacji, ale sama w sobie nie jest licencją, a narzędziem do jej zarządzania. Używanie tej platformy nie dostarcza licencji, które mogłyby być bezpośrednio przypisane do użytkowników, co czyni ten wybór mylnym. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są zaś przypisane do konkretnego sprzętu i nie mogą być przenoszone pomiędzy urządzeniami, co ogranicza ich elastyczność w instytucjach, które często aktualizują lub zmieniają sprzęt. Licencje BOX to jednostkowe licencje, które są sprzedawane w formie fizycznego nośnika, co nie jest praktyczne dla instytucji edukacyjnych, które potrzebują dostępu do oprogramowania na wielu komputerach w różnych lokalizacjach. Wybierając nieodpowiednią licencję, instytucje mogą napotkać problemy z zarządzaniem zasobami, co może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy typami licencji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 10

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. FTP

B. DHCP

C. SMTP

D. SSH

Wybór innych protokołów, takich jak SMTP, DHCP czy SSH, jest niewłaściwy z kilku powodów. Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) wykorzystuje port 25, a jego główną funkcją jest przesyłanie wiadomości e-mail. Nie jest on przeznaczony do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim w kontekście obserwowanych portów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) działa na portach 67 i 68 i służy do dynamicznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci, co również nie ma związku z transferem plików. Z kolei SSH (Secure Shell) operuje na porcie 22 i zapewnia bezpieczny dostęp do zdalnych systemów, ale nie jest używany do transferu plików w sposób charakterystyczny dla FTP. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd polegający na nieznajomości podstawowych portów i ich przyporządkowań do określonych protokołów. Znajomość właściwych portów jest kluczowa dla analizy ruchu sieciowego oraz rozwiązywania problemów z komunikacją w sieci. Wiedza o tym, które protokoły są używane w określonych sytuacjach, jest niezbędna dla administratorów systemów i sieci, aby skutecznie zarządzać i zabezpieczać infrastrukturę IT. Praktyczne umiejętności w tym zakresie pozwalają na szybsze identyfikowanie i rozwiązywanie problemów, a także na odpowiednie konfiguracje zabezpieczeń, co jest kluczowe w dzisiejszym skomplikowanym środowisku sieciowym.

Pytanie 11

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. ściągania izolacji z przewodu

B. instalacji przewodów w złączach LSA

C. zaciskania wtyków RJ45

D. weryfikacji poprawności połączenia

Narzędzie przedstawione na rysunku to narzędzie do instalacji przewodów w złączach LSA znane również jako narzędzie Krone. Jest ono powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz instalacjach sieciowych do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdach. Narzędzie to umożliwia wciśnięcie przewodów w złącza IDC (Insulation Displacement Connector) bez konieczności zdejmowania izolacji co zapewnia szybkie i niezawodne połączenie. Wciśnięcie przewodu powoduje przemieszczenie izolacji co skutkuje bezpośrednim kontaktem przewodnika z metalowymi stykami. Dzięki temu technologia LSA zapewnia trwałe i stabilne połączenia bez ryzyka uszkodzenia przewodów. Narzędzie to posiada również funkcję odcinania nadmiaru przewodu co jest istotne dla utrzymania porządku w stosowanych instalacjach. Stosowanie narzędzi LSA jest standardem w branży co wynika z ich precyzji oraz wydajności. Wielu specjalistów uznaje je za niezbędny element wyposażenia podczas pracy z systemami telekomunikacyjnymi co potwierdza ich niezastąpioną rolę w procesie instalacji.

Pytanie 12

Adres MAC karty sieciowej w formacie binarnym to 00000000-00010100-10000101-10001011-01101011-10001010. Które z poniższych przedstawia ten adres w systemie heksadecymalnym?

A. 00-14-85-8B-6B-8A

B. 00-14-85-8C-6C-8B

C. 00-16-83-8C-6B-8B

D. 00-12-85-8B-6B-8A

Odpowiedzi takie jak 00-16-83-8C-6B-8B, 00-14-85-8C-6C-8B oraz 00-12-85-8B-6B-8A sugerują, że doszło do nieporozumienia w konwersji adresu MAC z postaci binarnej na heksadecymalną. Często zdarza się, że błędna konwersja wynika z nieprawidłowego dzielenia ciągu bitów lub zamiany ich na wartości heksadecymalne. W konwersji binarnej należy pamiętać, że każdy bajt składa się z 8 bitów, a heksadecymalnie reprezentuje się go za pomocą dwóch cyfr. Odpowiedzi w postaci 00-16-83-8C-6B-8B zawierają wartość 16, która nie istnieje w systemie heksadecymalnym, ponieważ heksadecymalny system liczbowy obejmuje tylko cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F. W podobny sposób, inne propozycje błędnie przedstawiają wartości, co świadczy o niepoprawnym przeliczeniu lub pomyłkach w odczytywaniu binarnych grup bitów. Zrozumienie podstaw konwersji systemów liczbowych jest kluczowe w pracy z adresami MAC i innymi identyfikatorami sieciowymi, a także w programowaniu i administracji sieciami komputerowymi. Należy zwrócić szczególną uwagę na zasady reprezentacji danych oraz na standardowe normy, które regulują te procesy, aby uniknąć tego typu błędów, które mogą prowadzić do problemów z identyfikacją urządzeń w sieci.

Pytanie 13

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 8 przełączników i 3 rutery

B. 3 przełączniki i 4 rutery

C. 4 przełączniki i 8 ruterów

D. 4 przełączniki i 3 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 14

Wirusy polimorficzne mają jedną charakterystyczną cechę, którą jest

A. atak na tablicę FAT

B. atak na rekord startowy dysku

C. zarażanie wszystkich komputerów w sieci lokalnej

D. zdolność do modyfikowania swojego kodu

Wirusy polimorficzne charakteryzują się zdolnością do modyfikowania swojego kodu, co pozwala im unikać wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe. Ta cecha jest szczególnie istotna w kontekście cyberbezpieczeństwa, ponieważ wirusy te mogą przyjmować różne formy, co utrudnia ich identyfikację przez programy skanujące. Przykładem może być wirus, który w trakcie replikacji zmienia fragmenty swojego kodu, przez co każdy zainfekowany plik może wyglądać inaczej. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem informacji, podkreślają znaczenie ciągłego monitorowania zagrożeń oraz aktualizacji zabezpieczeń w odpowiedzi na zmieniające się techniki ataków. W praktyce, stosowanie oprogramowania do analizy i wykrywania polimorficznych wirusów wymaga zaawansowanych algorytmów heurystycznych i analizy zachowania, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie systemów przed nieznanymi zagrożeniami. W obliczu rosnącej liczby cyberataków, wiedza na temat wirusów polimorficznych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem IT.

Pytanie 15

Jakie urządzenie służy do połączenia 6 komputerów w ramach sieci lokalnej?

A. przełącznik.

B. serwer.

C. transceiver.

D. most.

Przełącznik, znany również jako switch, to urządzenie sieciowe, które odgrywa kluczową rolę w tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie danych między różnymi urządzeniami podłączonymi do tej samej sieci. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI (warstwa łącza danych), co oznacza, że używają adresów MAC do przesyłania ramek danych. Dzięki temu mogą one efektywnie kierować ruch sieciowy, minimalizując kolizje i optymalizując przepustowość. W praktyce, w sieci lokalnej można podłączyć wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery. Zastosowanie przełączników umożliwia stworzenie bardziej zorganizowanej i wydajnej infrastruktury, co jest niezbędne w biurach czy w środowiskach akademickich. Warto dodać, że nowoczesne przełączniki oferują dodatkowe funkcje, takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na segmentację ruchu sieciowego oraz zwiększenie bezpieczeństwa i wydajności. W kontekście standardów, przełączniki Ethernet są powszechnie używane i zgodne z normami IEEE 802.3, co zapewnia ich szeroką interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 16

Które z urządzeń używanych w sieci komputerowej NIE WPŁYWA na liczbę domen kolizyjnych?

A. Router

B. Server

C. Switch

D. Hub

Zrozumienie ról różnych urządzeń w sieci komputerowej jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ruchem danych. Ruter, jako urządzenie sieciowe, działa na poziomie warstwy sieci w modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie pakietów między różnymi sieciami oraz zarządzanie ich trasowaniem. Przełącznik, z kolei, działa na poziomie warstwy łącza danych i może segmentować sieć na różne domeny kolizyjne, co pozwala na równoległe przesyłanie danych bez ryzyka kolizji. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na poziomie fizycznym, przekazuje sygnały do wszystkich portów, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora należą do tej samej domeny kolizyjnej. W związku z tym, zarówno ruter, jak i przełącznik mają wpływ na liczbę domen kolizyjnych w sieci, co powoduje, że ich wybór i zastosowanie są istotne w kontekście projektowania efektywnych architektur sieciowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji serwera z funkcjami urządzeń, które zarządzają ruchem. Serwer nie zmienia liczby domen kolizyjnych, ponieważ jego rola ogranicza się do udostępniania zasobów. Właściwe zrozumienie tych ról i ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla optymalizacji działania sieci oraz unikania problemów z wydajnością i dostępnością zasobów.

Pytanie 17

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. zarządzanie danymi na komputerach w obrębie sieci lokalnej

B. współdzielenie tych samych zasobów

C. nadzorowanie działania przełączników i ruterów

D. przeprowadzanie obliczeń na lokalnych komputerach

Serwer plików to naprawdę ważny element w sieciach LAN. Dzięki niemu możemy wspólnie korzystać z różnych plików i folderów, co ułatwia życie w biurze czy szkole. Wyobraź sobie, że kilka osób musi mieć dostęp do tych samych dokumentów projektowych – ze serwerem plików jest to znacznie prostsze. Działa to na zasadzie centralnego przechowywania danych, więc bez względu na to, z jakiego komputera korzystasz, masz do nich dostęp. W praktyce, często spotkasz się z protokołami jak SMB czy NFS, które pomagają różnym systemom współpracować ze sobą. Pamiętaj też, że warto dbać o regularne kopie zapasowe i kontrolować, kto ma dostęp do jakich plików. Dzięki tym wszystkim rzeczom, serwer plików staje się trochę takim fundamentem efektywnej współpracy w dzisiejszym świecie.

Pytanie 18

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

A. 255.255.255.0

B. 192.168.0.1

C. 62.21.99.95

D. 192.168.0.11

Adres IP 192.168.0.11 jest prawidłowy ponieważ przedstawia lokalny adres przyznawany urządzeniom w sieci prywatnej używającej przestrzeni adresowej 192.168.0.0/24. Ten zakres adresów jest powszechnie stosowany w sieciach domowych i biurowych zgodnie z normą RFC 1918 co zapobiega konflikcie z publicznymi adresami IP w Internecie. Konfiguracja IP przedstawiona na rysunku pokazuje że stacja robocza jest poprawnie skonfigurowana w ramach tej podsieci a router prawdopodobnie działa jako brama domyślna o adresie 192.168.0.1. Adresy IP w tej przestrzeni adresowej są przypisywane przez serwery DHCP lub konfigurowane ręcznie co umożliwia łatwe zarządzanie urządzeniami w sieci. Adres IP 192.168.0.11 wskazuje na urządzenie wewnętrzne co oznacza że inne urządzenia w tej samej sieci mogą się z nim komunikować bez potrzeby translacji adresów. Zrozumienie konfiguracji adresów IP jest kluczowe dla utrzymania wydajnej i bezpiecznej sieci komputerowej a wybór odpowiednich zakresów adresów jest podstawą dobrych praktyk w branży IT.

Pytanie 19

Jaką topologię fizyczną wykorzystuje się w sieciach o logice Token Ring?

A. Gwiazdy

B. Magistrali

C. Siatki

D. Pierścienia

Siatka, magistrala oraz gwiazda to różne topologie fizyczne, które są stosowane w innych kontekstach i nie są kompatybilne z logiką działania sieci Token Ring. Topologia siatki pozwala na bezpośrednie połączenia między wszystkimi urządzeniami, co zwiększa redundancję i niezawodność, ale nie jest zgodna z zasadą działania pierścienia, gdzie urządzenia muszą być połączone w zamknięty obieg. Z kolei topologia magistrali, która wykorzystuje wspólny kabel jako medium transmisyjne, jest podatna na kolizje, co stoi w opozycji do koncepcji tokenu w Token Ring, który ma na celu eliminację takich problemów. Topologia gwiazdy, charakteryzująca się centralnym punktem, z którego rozchodzą się połączenia do poszczególnych urządzeń, również nie odpowiada zasadom działania sieci Token Ring. Błędne podejście przy wyborze topologii może wynikać z nieznajomości specyfiki działania poszczególnych rozwiązań sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce. Właściwe zrozumienie topologii fizycznych i ich aplikacji w różnych sieciach jest kluczowe dla projektowania wydajnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych. Bez wiedzy o specyfice każdej z tych topologii, projektanci sieci mogą napotkać problemy związane z wydajnością i bezpieczeństwem, które można by było uniknąć poprzez zastosowanie odpowiednich standardów i praktyk. Dlatego zrozumienie, która topologia zapewnia najlepsze wsparcie dla wybranej topologii logicznej, jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci.

Pytanie 20

Który z interfejsów umożliwia transfer danych zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym pomiędzy komputerem a wyświetlaczem?

A. DFP

B. HDMI

C. DISPLAY PORT

D. DVI-I

Wybór innych interfejsów, takich jak DisplayPort, DFP czy HDMI, może wydawać się logiczny, jednak każdy z nich ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają przesyłanie sygnałów zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym. DisplayPort jest nowoczesnym standardem, który obsługuje wyłącznie sygnały cyfrowe, a jego zastosowanie skierowane jest głównie do nowoczesnych monitorów, które nie wymagają analogowej transmisji. DFP (Digital Flat Panel) to interfejs przestarzały, używany głównie w monitorach LCD, który z kolei nie obsługuje sygnałów analogowych, co czyni go mniej wszechstronnym. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to interfejs stworzony głównie do przesyłania sygnałów audio-wideo w jakości HD, ale również nie obsługuje sygnałów analogowych w sposób, w jaki robi to DVI-I. Typowym błędem myślowym jest założenie, że nowocześniejsze interfejsy są zawsze lepsze; nie uwzględnia to jednak faktu, że w wielu przypadkach starsze technologie, takie jak DVI-I, mogą być bardziej użyteczne w specyficznych scenariuszach, gdzie konieczne jest zastosowanie zarówno sygnałów analogowych, jak i cyfrowych. Dlatego też, w sytuacjach wymagających interoperacyjności między różnorodnymi systemami wyświetlania, DVI-I stanowi lepszy wybór.

Pytanie 21

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. grep

B. ifconfig

C. rev

D. top

Wybór poleceń takich jak 'rev', 'grep' czy 'ifconfig' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji w systemie Linux. 'rev' służy do odwracania znaków w każdym wierszu tekstu, co nie ma żadnego związku z monitorowaniem wydajności systemu. Jest to narzędzie typowo używane w przetwarzaniu tekstu, a nie do analizy zasobów systemowych. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest 'grep', które jest potężnym narzędziem do wyszukiwania wzorców w plikach tekstowych lub strumieniach danych, ale również nie wykazuje możliwości monitorowania wydajności systemu. Ostatnie z wymienionych poleceń, 'ifconfig', zajmuje się konfiguracją interfejsów sieciowych, co jest całkowicie odmiennym zagadnieniem i nie odpowiada na potrzeby związane z analityką zasobów systemowych. Kluczowym błędem jest mylenie narzędzi, które mają różne funkcje. W kontekście monitorowania systemu, ważne jest rozpoznawanie odpowiednich narzędzi i ich zastosowań. Do efektywnego zarządzania systemem, administratorzy muszą znać narzędzia, które dostarczają informacji o stanie systemu, a nie tylko o konfiguracji lub przetwarzaniu tekstu.

Pytanie 22

Czym jest prefetching?

A. właściwość procesorów, która umożliwia rdzeniom korzystanie ze wspólnych danych bez pomocy pamięci zewnętrznej

B. wykonanie przez procesor etapu pobierania kolejnego rozkazu w trakcie realizacji etapu wykonania wcześniejszego rozkazu

C. metoda działania procesora, która polega na przejściu do trybu pracy procesora Intel 8086

D. cecha systemu operacyjnego, która pozwala na równoczesne wykonywanie wielu procesów

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcjonowania systemów operacyjnych oraz architektury procesorów. Opisując drugą odpowiedź, która sugeruje, że prefetching to cecha systemu operacyjnego umożliwiająca równoczesne wykonanie kilku procesów, warto zaznaczyć, że to bardziej związane z wielozadaniowością i zarządzaniem procesami. Prefetching nie dotyczy równoczesnego wykonywania zadań, lecz optymalizacji dostępu do danych przez zapewnienie, że dane są już dostępne, zanim będą potrzebne. Kolejna odpowiedź odnosi się do trybu pracy procesora Intel 8086, co jest nieadekwatne, ponieważ prefetching jest techniką stosowaną w różnych architekturach i nie jest ograniczona do konkretnego trybu pracy jednego z modeli procesora. Natomiast ostatnia wskazuje na możliwość korzystania z danych przez rdzenie bez pośrednictwa pamięci zewnętrznej, co jest nieścisłe, gdyż prefetching operuje na zasadzie optymalizacji dostępu do pamięci, a nie na bezpośrednim współdzieleniu danych. Te pomyłki pokazują, jak łatwo można mylnie interpretować definicje techniczne, dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu i specyfiki danej technologii w zastosowaniach praktycznych.

Pytanie 23

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, bez żadnych dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Gwiazdy

B. Pierścienia

C. Magistrali

D. Siatki

Wybór innej topologii, takiej jak siatka, gwiazda czy magistrala, wiąże się z istotnymi różnicami w sposobie połączenia komputerów i zarządzania danymi. W topologii siatki każdy komputer może łączyć się z wieloma innymi, co zwiększa niezawodność, ale nie odpowiada podanemu w pytaniu warunkowi, że każdy komputer jest połączony tylko z dwoma sąsiadami. W układzie gwiaździstym, wszystkie urządzenia są połączone z centralnym punktem (hubem lub switchem), co z kolei wprowadza dodatkowe urządzenie aktywne, a także naraża sieć na ryzyko awarii centralnego węzła. Topologia magistrali polega na połączeniu wszystkich komputerów jednym wspólnym kablem; każdy komputer przekazuje dane wzdłuż tego kabla, co prowadzi do ryzyka kolizji i nie sprzyja stabilności połączeń. W kontekście standardów i dobrych praktyk wiemy, że wybór odpowiedniej topologii sieciowej powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danego środowiska, a także na analizie możliwych awarii, co nie ma miejsca w przypadkach podanych odpowiedzi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 24

Jaką wartość liczbową reprezentuje zapis binarny 01010101?

A. 192

B. 85

C. 256

D. 170

Analizując alternatywne odpowiedzi, można zauważyć, że 256 jest równoważne zapisowi binarnemu 100000000, co oznacza, że każdy błąd w analizie wagi bitów prowadzi do znacznych nieporozumień. Z kolei 192 w zapisie binarnym to 11000000, a 170 to 10101010, co również nie ma nic wspólnego z podanym zbiorem bitów. Typowe błędy w myśleniu często obejmują niepełne zrozumienie potęg liczby 2, co prowadzi do błędnych konwersji. Niektóre osoby mogą mylnie dodawać wartości bitów, nie uwzględniając ich odpowiednich wag lub pomijając niektóre bity podczas obliczeń. Czasami użytkownicy mogą również mylić wartości binarne z liczbami dziesiętnymi, co sprawia, że błędnie interpretują wynik konwersji. Przykład 170 wskazuje na częsty problem, gdzie niewłaściwie rozumiane wzorce w bitach są brane pod uwagę; aby zrozumieć, dlaczego to nie jest poprawne, warto zauważyć, że 170 miałoby inne rozmieszczenie bitów oraz wag. Aby uniknąć takich pomyłek, warto ćwiczyć konwersje oraz zapoznać się z tabelami wartości binarnych dla powszechnie używanych liczb, co może znacząco pomóc w poprawnym rozumieniu zapisu binarnego oraz jego zastosowania w praktyce.

Pytanie 25

Która z usług serwerowych oferuje automatyczne ustawienie parametrów sieciowych dla stacji roboczych?

A. DNS

B. WINS

C. DHCP

D. NAT

NAT, czyli Network Address Translation, to technologia służąca do mapowania adresów IP w ramach sieci, co pozwala na ukrycie struktury wewnętrznej sieci przed światem zewnętrznym. NAT działa na poziomie warstwy sieciowej modelu OSI, ale jego głównym celem jest zarządzanie adresowaniem oraz umożliwienie wielu urządzeniom korzystania z jednego publicznego adresu IP. Nie ma on jednak żadnych funkcji związanych z automatyczną konfiguracją parametrów sieciowych, przez co nie może być uznawany za rozwiązanie do tego celu. DNS, czyli Domain Name System, to system, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów internetowych za pomocą łatwych do zapamiętania nazw. Chociaż jest to kluczowy element infrastruktury sieciowej, również nie zajmuje się automatyzowaniem konfiguracji parametrów sieciowych. WINS, czyli Windows Internet Name Service, to usługa służąca do rozwiązywania nazw NetBIOS w sieciach TCP/IP. WINS jest specyficzny dla systemów Windows i również nie pełni roli w kontekście automatycznej konfiguracji parametrów sieciowych. Podsumowując, błędny wybór odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych technologii sieciowych oraz ich zastosowania w praktyce. Każda z wymienionych usług pełni inną rolę w infrastrukturze sieciowej, a zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią.

Pytanie 26

Który z standardów implementacji sieci Ethernet określa sieć opartą na kablu koncentrycznym, gdzie długość segmentu nie może przekraczać 185 m?

A. 100Base-T2

B. 10Base-5

C. 100Base-T4

D. 10Base-2

Wybrane odpowiedzi, takie jak 10Base-5, 100Base-T2 i 100Base-T4, nie są zgodne z opisanym standardem realizacji sieci Ethernet. 10Base-5, znany jako 'Thick Ethernet', również wykorzystuje kabel koncentryczny, jednak jego maksymalna długość segmentu wynosi 500 metrów, co znacząco przekracza wymaganie dotyczące 185 metrów. W efekcie, odpowiedź ta wprowadza w błąd, gdyż dotyczy innego standardu, który nie spełnia kryteriów podanych w pytaniu. Z kolei 100Base-T2 i 100Base-T4 są standardami Ethernet opartymi na kablach skrętkowych, co wyklucza je z możliwości pracy na kablu koncentrycznym. Standard 100Base-T2 obsługuje prędkość przesyłu do 100 Mbps, jednak nie jest przeznaczony do pracy z kablami koncentrycznymi, a zamiast tego korzysta z kabli skrętkowych typu Cat 3. 100Base-T4 również operuje na kablach skrętkowych, umożliwiając przesył danych z prędkością 100 Mbps, ale wymaga zastosowania czterech par przewodów, co jest zupełnie innym podejściem do realizacji sieci. W przypadku wyboru odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jakie właściwości i ograniczenia mają różne standardy Ethernet oraz ich zastosowania w praktyce. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na prędkości przesyłu danych bez uwzględnienia medium transmisyjnego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków co do właściwego standardu sieci.

Pytanie 27

W systemie Linux komenda chmod pozwala na

A. naprawę systemu plików

B. wyświetlenie informacji o ostatniej aktualizacji pliku

C. ustawienie praw dostępu do pliku

D. zmianę właściciela pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, kto może czytać, pisać lub wykonywać dany plik. W systemach Unix/Linux uprawnienia są przypisywane w trzech kategoriach: właściciel pliku, grupa oraz pozostali użytkownicy. Przykładowo, użycie polecenia 'chmod 755 plik.txt' ustawia prawa dostępu na: pełne uprawnienia dla właściciela, prawo do odczytu i wykonywania dla grupy oraz prawo do odczytu i wykonywania dla wszystkich innych użytkowników. Zrozumienie działania chmod jest nie tylko istotne dla ochrony danych, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Stosowanie najniższych wymaganych uprawnień jest dobrą praktyką, co pomaga zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych informacji. W kontekście administracji systemami, umiejętność efektywnego zarządzania uprawnieniami jest kluczowa do zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych."

Pytanie 28

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt

B. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

C. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu

D. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr

Rozumienie atrybutów plików w Windowsie to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chcesz dobrze zarządzać danymi. Pamiętaj, że nie da się zabezpieczyć pliku hasłem za pomocą polecenia attrib. Może się wydawać, że to prosta metoda, ale to mylne. Atrybuty plików nie mają nic wspólnego z hasłami, one bardziej dotyczą tego, co jest widoczne i dostępne. Zresztą, polecenie attrib nie pozwala na edytowanie zawartości pliku, tylko jego atrybuty. Więc myślenie, że to polecenie umożliwia zmianę treści pliku, to błąd. I pamiętaj, że stosowanie atrybutu skompresowanego (c) tutaj nie ma sensu. W sumie, dobrze jest stosować atrybuty zgodnie z ich przeznaczeniem, bo to pomaga w utrzymaniu porządku w systemie, a nie mylenie ich funkcji z innymi operacjami.

Pytanie 29

Jakie urządzenie łączy sieć lokalną z siecią rozległą?

A. Router.

B. Most.

C. Przełącznik.

D. Koncentrator.

Mosty, przełączniki i koncentratory to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach, jednak nie są odpowiednie do łączenia sieci lokalnej z siecią rozległą. Mosty działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i służą do łączenia dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej, co pozwala na zwiększenie jej zasięgu, ale nie mają zdolności do komunikacji z sieciami rozległymi. Przełączniki, również operujące na warstwie drugiej, umożliwiają komunikację pomiędzy urządzeniami w sieci lokalnej poprzez przekazywanie ramki do odpowiedniego portu, co usprawnia przesyłanie danych wewnątrz LAN, ale nie potrafią kierować ruchu do sieci WAN. Z kolei koncentratory, które są urządzeniami warstwy pierwszej, działają na zasadzie rozgłaszania sygnału do wszystkich podłączonych urządzeń w sieci, co jest mało efektywne i niekonkurencyjne w nowoczesnych sieciach, ponieważ nie mają zdolności do inteligentnego zarządzania ruchem. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z mylenia funkcji tych urządzeń oraz ich zastosowań. Użytkownicy mogą sądzić, że każde z wymienionych urządzeń może pełnić funkcję routera, co nie jest prawdą, ponieważ tylko routery są zaprojektowane z myślą o komunikacji z różnymi sieciami, zarządzaniu trasowaniem oraz optymalizacji przepływu danych pomiędzy sieciami lokalnymi a rozległymi.

Pytanie 30

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wielodostępowości

B. wieloprogramowości

C. wielozadaniowości kooperatywnej

D. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

Wielozadaniowość z wywłaszczeniem, choć brzmi podobnie, różni się fundamentalnie od kooperatywnej. W tym modelu system operacyjny samodzielnie przejmuje kontrolę nad procesorem, gdy jedna z aplikacji nie jest w stanie oddać czasu CPU, co skutkuje lepszym zarządzaniem zasobami. Wywłaszczenie pozwala na bardziej efektywne korzystanie z wielozadaniowości, eliminując ryzyko zamrożenia systemu przez nieodpowiadające programy. Przykładowo, w systemie Windows, jeżeli aplikacja nie reaguje, system operacyjny może przydzielić czas procesora innym aktywnym programom, co zapewnia płynność działania. Wielodostępność to koncepcja, która odnosi się do umożliwienia wielu użytkownikom korzystania z systemu jednocześnie, co nie jest bezpośrednio związane z zarządzaniem czasem procesora przez aplikacje. Również wieloprogramowość to termin, który odnosi się do możliwości uruchamiania wielu programów w systemie, ale nie definiuje konkretnego sposobu, w jaki te programy dzielą czas procesora. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z koncepcją wielozadaniowości, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania i implementacji systemów operacyjnych. Aby zrozumieć różnice, kluczowe jest spojrzenie na sposób, w jaki aplikacje i system operacyjny współpracują w zakresie zarządzania czasem procesora i zasobami systemowymi.

Pytanie 31

W systemie Linux Ubuntu Server, aby przeprowadzić instalację serwera DHCP, należy wykorzystać polecenie

A. sudo apt-get install isc-dhcp-server

B. sudo service isc-dhcp-server install

C. sudo service isc-dhcp-server start

D. sudo apt-get isc-dhcp-server start

Polecenie 'sudo apt-get install isc-dhcp-server' jest poprawne, ponieważ wykorzystuje menedżera pakietów APT do instalacji serwera DHCP, który jest standardowym i rekomendowanym sposobem na instalację oprogramowania w systemie Ubuntu. APT (Advanced Package Tool) automatycznie rozwiązuje zależności i instaluje wszystkie wymagane biblioteki, co czyni ten proces bardziej efektywnym i bezproblemowym. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz ułatwia zarządzanie dużymi sieciami. Po zainstalowaniu serwera DHCP, administratorzy mogą skonfigurować plik '/etc/dhcp/dhcpd.conf', aby określić zakres adresów IP, które będą przydzielane oraz inne opcje konfiguracyjne, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, poprawna konfiguracja serwera DHCP jest kluczowa dla stabilności i wydajności sieci w małych i dużych organizacjach.

Pytanie 32

Jaki protokół jest stosowany wyłącznie w sieciach lokalnych, gdzie działają komputery z systemami operacyjnymi firmy Microsoft?

A. AppleTalk

B. TCP/IP

C. NetBEUI

D. IPX/SPX

TCP/IP to rodzina protokołów komunikacyjnych, która jest standardem de facto dla komunikacji w sieciach komputerowych na całym świecie. Choć TCP/IP jest stosowany w sieciach lokalnych, jego zastosowanie wykracza daleko poza środowiska Microsoftu, obejmując również systemy operacyjne innych producentów, takie jak Linux czy macOS. Może to prowadzić do błędnych wniosków, iż TCP/IP mogłoby być używane wyłącznie w kontekście systemów Microsoft, co jest nieprawdziwe, gdyż jest on uniwersalnym rozwiązaniem do komunikacji między różnorodnymi urządzeniami w różnych środowiskach. IPX/SPX jest protokołem stworzonym przez firmę Novell, typowo używanym w sieciach NetWare, i podobnie jak TCP/IP, nie jest ograniczony do systemów operacyjnych Microsoft. AppleTalk to protokół stworzony specjalnie dla komputerów Apple, również nie mający związku z Microsoft. Każdy z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowania i funkcje, które czynią je mniej odpowiednimi dla ograniczonego środowiska Windows. Uznawanie ich za jedyne opcje dla sieci lokalnych z systemami Microsoft prowadzi do nieporozumień dotyczących architektury sieci oraz wyboru odpowiednich protokołów w zależności od wymagań użytkowników. Kluczowe jest rozumienie specyfiki i zastosowań różnych protokołów oraz ich miejsca w strukturze sieciowej.

Pytanie 33

Możliwość bezprzewodowego połączenia komputera z siecią Internet za pomocą tzw. hotspotu będzie dostępna po zainstalowaniu w nim karty sieciowej posiadającej

A. gniazdo RJ-45

B. interfejs RS-232C

C. złącze USB

D. moduł WiFi

Odpowiedź z modułem WiFi jest poprawna, ponieważ umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci Internet. Moduły WiFi są standardowym rozwiązaniem w nowoczesnych komputerach i urządzeniach mobilnych, pozwalającym na łączenie się z lokalnymi sieciami oraz dostęp do Internetu poprzez hotspoty. W praktyce użytkownicy mogą korzystać z takich hotspotów, jak publiczne sieci WiFi w kawiarniach, hotelach czy na lotniskach. Moduły te działają w standardach IEEE 802.11, które obejmują różne wersje, takie jak 802.11n, 802.11ac czy 802.11ax, co wpływa na prędkość oraz zasięg połączenia. Warto również zauważyć, że dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń, takie jak korzystanie z WPA3, są kluczowe dla ochrony danych podczas łączenia się z nieznanymi sieciami. W kontekście rozwoju technologii, umiejętność łączenia się z siecią bezprzewodową stała się niezbędną kompetencją w codziennym życiu oraz pracy.

Pytanie 34

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP przedstawionymi w tabeli oraz standardową maską sieci?

Komputer 1	172.16.15.5
Komputer 2	172.18.15.6
Komputer 3	172.18.16.7
Komputer 4	172.20.16.8
Komputer 5	172.20.16.9
Komputer 6	172.21.15.10

A. Czterech

B. Dwóch

C. Sześciu

D. Jednej

Adresy IP należą do klasy B oznacza to że standardowa maska sieci to 255.255.0.0. W tej klasie dwie pierwsze części adresu określają sieć a dwie ostatnie hosta. Adresy które zaczynają się od 172.16 172.18 172.20 i 172.21 należą do różnych sieci. Dlatego też te sześć adresów reprezentuje cztery różne sieci. Przy przydzielaniu adresów IP ważne jest zrozumienie jak maska podsieci wpływa na klasyfikację sieci co jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych i wydajnych sieci. W praktyce administracja sieci musi często implementować strategie takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking) aby zoptymalizować wykorzystanie adresów IP. Wiedza o podziałach na podsieci jest niezbędna do zarządzania dużymi sieciami z wieloma segmentami co pozwala na efektywne użycie przestrzeni adresowej oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest nieodzowne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi.

Pytanie 35

Urządzenie peryferyjne pokazane na ilustracji to skaner biometryczny, który do autoryzacji wykorzystuje

A. rysowanie twarzy

B. kształt dłoni

C. brzmienie głosu

D. linie papilarne

Skanery biometryczne z wykorzystaniem linii papilarnych to naprawdę ciekawe urządzenia, które grają ważną rolę, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo i potwierdzanie tożsamości. W zasadzie działają na zasadzie rozpoznawania unikalnych wzorów twoich odcisków, co sprawia, że są one jedyne w swoim rodzaju. Takie skanery są super bezpieczne, dlatego nadają się do różnych zastosowań, na przykład do logowania się do komputerów, korzystania z bankomatów czy dostępu do zamkniętych pomieszczeń. Muszę przyznać, że skanowanie odcisków palców jest ekspresowe i nie sprawia większych problemów, co jest dużą zaletą w porównaniu do innych metod biometrycznych. Do tego istnieją normy, jak ISO/IEC 19794-2, które określają, jak zapisuje się dane o liniach papilarnych, co ułatwia współpracę różnych systemów. Jeśli chodzi o wprowadzanie tych skanerów do firm czy instytucji, robi się to zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak regularne aktualizacje oprogramowania i szkolenie pracowników w zakresie zabezpieczeń.

Pytanie 36

Wskaź 24-pinowe lub 29-pinowe złącze żeńskie, które jest w stanie przesyłać skompresowany sygnał cyfrowy do monitora?

A. VGA

B. RCA

C. DVI

D. HDMI

RCA to złącze, które zostało zaprojektowane głównie do przesyłania analogowego sygnału audio i wideo. Nie jest w stanie przesyłać skompresowanego cyfrowego sygnału wideo, co czyni je nieodpowiednim wyborem w kontekście nowoczesnych technologii monitorów. Złącze HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest nieco bardziej skomplikowane, ponieważ może przesyłać zarówno sygnał wideo, jak i audio w formacie cyfrowym, jednak nie odpowiada wymaganiom dotyczącym 24 lub 29-pinowego złącza żeńskiego. Z kolei VGA (Video Graphics Array) jest analogowym standardem, który nie obsługuje sygnałów cyfrowych i w rezultacie nie zapewnia takiej samej jakości obrazu jak DVI. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych opcji, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między sygnałami analogowymi a cyfrowymi, oraz zastosowania złączy w praktyce. Współczesne rozwiązania w dziedzinie technologii multimedialnych silnie opierają się na cyfrowych standardach, a złącze DVI jest jednym z kluczowych elementów w tym kontekście.

Pytanie 37

Osoba pragnąca wydrukować dokumenty w oryginale oraz w trzech egzemplarzach na papierze samokopiującym powinna zainwestować w drukarkę

A. igłową

B. laserową

C. termotransferową

D. atramentową

Wybór innej technologii drukarskiej, takiej jak atramentowa, termotransferowa czy laserowa, do drukowania dokumentów na papierze samokopiującym nie jest optymalny. Drukarki atramentowe używają tuszu, który przesycha na papierze, co uniemożliwia uzyskanie kopii w formacie samokopiującym. Z kolei drukarki termotransferowe stosują technologię, w której obraz jest przenoszony za pomocą ciepła na powierzchnię materiału, co również nie jest skuteczne w kontekście papieru samokopiującego. Często użytkownicy myślą, że wystarczy użyć dowolnej drukarki, ale każda technologia ma swoje ograniczenia. Drukarki laserowe, z drugiej strony, są znakomite do szybkiego drukowania dużych nakładów, jednak ich zasada działania opiera się na tonerze, który nie jest przystosowany do uzyskiwania kopii na papierze samokopiującym. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że jakość druku lub szybkość są najważniejsze, podczas gdy kluczowym aspektem w tym przypadku jest zdolność do produkcji kopii w jednym cyklu. Wybierając niewłaściwą technologię, można nie tylko zmarnować materiały eksploatacyjne, ale także spowolnić proces pracy w biurze.

Pytanie 38

Aby podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera, który ma jedynie porty USB, należy użyć adaptera

A. USB na COM

B. USB na RS-232

C. USB na LPT

D. USB na PS/2

Adapter USB na LPT jest właściwym rozwiązaniem w przypadku podłączania urządzenia z portem równoległym (LPT) do komputera wyposażonego jedynie w porty USB. Ethernet w standardzie LPT (Line Printer Terminal) to złącze stosowane do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi, które wymagają większej przepustowości niż tradycyjne złącza szeregowe. Adaptery USB na LPT konwertują sygnały USB na sygnały równoległe, co umożliwia integrację starszych urządzeń z nowoczesnymi komputerami. W praktyce, po podłączeniu adaptera, system operacyjny zazwyczaj automatycznie wykrywa drukarkę i instaluje odpowiednie sterowniki, co czyni proces prostym i intuicyjnym. Warto również zauważyć, że zgodność z normami USB i LPT zapewnia stabilność połączenia oraz minimalizuje ryzyko utraty danych, co jest istotne w kontekście wydajności zadań drukarskich. W związku z tym, jeśli korzystasz z drukarki starszego typu z portem LPT, wybór adaptera USB na LPT jest najlepszym rozwiązaniem, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzenia przy zachowaniu wszystkich standardów branżowych.

Pytanie 39

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RIP – warstwa internetu

B. ICMP – warstwa aplikacji

C. DHCP – warstwa dostępu do sieci

D. RARP – warstwa transportowa

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem routingu, który działa na warstwie internetu modelu TCP/IP. Jego głównym celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami, co pozwala na skuteczne kierowanie pakietów w sieci. RIP wykorzystuje algorytm Bellmana-Forda, co czyni go prostym i efektywnym w małych i średnich sieciach. Jako protokół wektora odległości, RIP oblicza najlepsze ścieżki do docelowych adresów IP na podstawie liczby przeskoków (hop count), co oznacza, że im mniejsza liczba przeskoków, tym wyższy priorytet trasy. Przykładem zastosowania RIP mogą być sieci lokalne, w których administratorzy korzystają z tego protokołu do automatyzacji procesu routingu, co zwiększa efektywność zarządzania siecią i redukuje błędy ludzkie. Warto zauważyć, że chociaż RIP jest prosty w konfiguracji, ma swoje ograniczenia, takie jak ograniczenie do 15 przeskoków, co czyni go mniej odpowiednim dla większych, bardziej złożonych sieci. Dlatego w praktyce, w przypadku większych infrastruktur, zazwyczaj stosuje się bardziej zaawansowane protokoły, takie jak OSPF czy EIGRP.

Pytanie 40

Na diagramie działania skanera, element oznaczony numerem 1 odpowiada za

A. wzmacnianie sygnału elektrycznego

B. zamiana sygnału analogowego na sygnał cyfrowy

C. zamiana sygnału optycznego na sygnał elektryczny

D. wzmacnianie sygnału optycznego

W skanerze różne elementy pełnią różnorodne funkcje, które razem umożliwiają skuteczne skanowanie dokumentów czy obrazów. Wzmacnianie sygnału optycznego nie jest typowym zadaniem w skanerach ponieważ sygnał optyczny jest zazwyczaj bezpośrednio przetwarzany na sygnał elektryczny za pomocą fotodetektorów takich jak fotodiody czy matryce CCD/CMOS. Sygnał optyczny nie jest wzmacniany w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa lecz przekształcany w postać elektryczną która jest następnie przetwarzana. Wzmacnianie sygnału elektrycznego o którym mowa w jednej z odpowiedzi ma miejsce dopiero po zamianie sygnału optycznego na elektryczny. Wzmacniacze sygnału elektrycznego są używane aby upewnić się że sygnał jest wystarczająco silny do dalszego przetwarzania i aby minimalizować szumy. Zamiana sygnału analogowego na cyfrowy to kolejny etap, który następuje po przekształceniu sygnału optycznego na elektryczny. Odpowiedzialny za ten proces jest przetwornik analogowo-cyfrowy, który konwertuje analogowy sygnał elektryczny na cyfrowy zapis, umożliwiając komputerowi jego interpretację i dalsze przetwarzanie. Często błędne jest myślenie, że te procesy mogą być zamienne lub że mogą zachodzić w dowolnej kolejności. Każdy etap jest precyzyjnie zaplanowany i zgodny ze standardami branżowymi, co zapewnia poprawną i efektywną pracę skanera oraz wysoką jakość uzyskiwanych obrazów. Zrozumienie tych procesów pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów związanych z działaniem skanerów oraz ich prawidłowym używaniem w praktyce zawodowej i codziennej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej