Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 21:44
Data zakończenia: 24 maja 2025 22:17

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby skrócić długie spodnie do linii kolan, konieczne jest pobranie miary

A. ZWo

B. ZTv

C. ZUo

D. ZKo

Wybór ZKo jako poprawnej odpowiedzi odnosi się do właściwego miejsca pomiaru dla skracania długich spodni. Skracając spodnie do linii kolana, kluczowym krokiem jest dokładne zmierzenie długości nogawki od stanu do pożądanego miejsca, w tym przypadku kolana. ZKo oznacza pomiar wykonany z kolana, co pozwala na precyzyjne dostosowanie długości spodni w zależności od indywidualnych potrzeb użytkownika. Przykładowo, w branży krawieckiej, dobrą praktyką jest zawsze mierzenie na osobie, dla której ubranie jest szyte, ponieważ różnice w proporcjach ciała mogą wpływać na ostateczny efekt. Ponadto, stosując standardy krawieckie, takie jak miara krawiecka, należy uwzględnić ewentualne zgięcia w nogawce podczas pomiaru, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego wykonania pomiaru. Dzięki temu użytkownik otrzyma idealnie dopasowane spodnie, które nie tylko będą estetycznie wyglądać, ale również zapewnią komfort noszenia. Zastosowanie tego podejścia jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie krawiectwa, co może przyczynić się do zadowolenia klienta oraz redukcji ewentualnych poprawek.

Pytanie 2

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. łuki

B. odcinki

C. obwody

D. głębokości

Odpowiedź "łuki" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście pomiarów geodezyjnych, łuki definiują krzywe linie, które są niezbędne do dokładnego pomiaru kształtów i powierzchni terenu. Pomiar łuków jest kluczowy w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria lądowa, geodezja oraz kartografia, gdzie precyzyjne odwzorowanie krzywych jest istotne dla projektowania dróg, mostów czy innych konstrukcji. Z standardów geodezyjnych wynika, że pomiary łuków wymagają stosowania odpowiednich instrumentów, takich jak teodolity czy tachymetry, aby uzyskać wysoką dokładność. Przykładowo, przy projektowaniu drogi, inżynierowie muszą uwzględnić promienie łuków, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort jazdy. Dodatkowo, wiedza na temat krzywych jest kluczowa przy modelowaniu powierzchni terenu, co ma zastosowanie w projektach budowlanych oraz ochrony środowiska.

Pytanie 3

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. błędne umiejscowienie igły

B. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

C. zbyt mocny docisk stopki

D. niedostateczne naprężenie nici

Zbyt duży docisk stopki jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do uszkodzenia nitek materiału podczas szycia, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab naturalny. Wysokie ciśnienie wywierane przez stopkę może powodować, że materiał jest nadmiernie naciskany, co skutkuje jego naciągnięciem i zniekształceniem. Jedwab charakteryzuje się niską odpornością na rozrywanie, więc wszelkie nieodpowiednie ustawienia mogą prowadzić do przetarcia lub zerwania nici. Zastosowanie odpowiedniego docisku stopki jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn do szycia, którzy często sugerują używanie specjalnych stopek do tkanin delikatnych. Stosowanie lekkiego docisku oraz odpowiedniej techniki szycia, takiej jak użycie podkładu lub tkaniny o niższej gramaturze, może znacząco poprawić jakość szycia. Warto również zwrócić uwagę na dobór nici i igły, które są dostosowane do typu materiału, co dodatkowo zminimalizuje ryzyko uszkodzenia. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 4

Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to

A. forma konstrukcyjna

B. szablon podstawowy

C. szablon pomocniczy

D. forma modelowa

Forma konstrukcyjna to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, który odnosi się do podstawowych kształtów, które są wykorzystywane do tworzenia odzieży na górną lub dolną część ciała. Obejmuje ona połączenie wyznaczonych odcinków konstrukcyjnych różnymi liniami - prostymi, łamanymi i krzywymi, co pozwala na uzyskanie pożądanego fasonu. Przykładem zastosowania formy konstrukcyjnej może być projektowanie bluzki, gdzie odpowiednio zaprojektowana forma umożliwia dopasowanie do sylwetki użytkownika oraz określenie detali, takich jak dekolt czy długość rękawów. W branży odzieżowej standardy dotyczące konstrukcji odzieży są regulowane przez normy, takie jak ISO 3635, które definiują strukturę i formy wyrobów, zapewniając ich funkcjonalność i estetykę. Zrozumienie i umiejętne stosowanie form konstrukcyjnych jest więc kluczowe dla każdego projektanta, który chce tworzyć odzież wysokiej jakości, spełniającą oczekiwania klientów oraz wymagania rynku.

Pytanie 5

Aby wykonać konstrukcję klasycznych spodni damskich, należy z sylwetki odczytać miary krawieckie oznaczone symbolami: ZWo, ZTv oraz

A. ZKo, or, opx, obt

B. ZUo, ZKo, ot, obt

C. ZKo, XcXc, ot, os

D. ZUo, PcPl, obt, ou

Poprawna odpowiedź to ZUo, ZKo, ot, obt, ponieważ te pomiary krawieckie są kluczowe do skonstruowania formy klasycznych spodni damskich. ZUo, czyli obwód w talii, ZKo, oznaczający obwód bioder, oraz ot, co oznacza długość nogawki, są niezbędne do precyzyjnego odwzorowania sylwetki. Pomiary te pozwalają na dokładne dopasowanie spodni do indywidualnych proporcji ciała, co jest istotne z punktu widzenia komfortu noszenia i estetyki. Przy tworzeniu form krawieckich należy również brać pod uwagę zasady ergonomii, które wskazują na odpowiednie rozmieszczenie szwów i cięć, aby zapewnić swobodę ruchów. W praktyce, istnieją standardowe tabele pomiarowe, które pomagają krawcom i projektantom w uzyskaniu właściwych wymiarów dla różnych typów sylwetek, co znacznie ułatwia proces konstrukcji odzieży. Wiedza na temat właściwego pobierania wymiarów i ich zastosowania w praktyce jest fundamentalna dla każdego, kto pracuje w branży odzieżowej.

Pytanie 6

Kurtka przeciwdeszczowa z ortalionu to element odzieży zrealizowany

A. z włókniny przeszywanej

B. z tkaniny wełnianej

C. z dzianiny wełnianej

D. z materiału powlekanego

Kurtki przeciwdeszczowe, takie jak ortalionowe, nie są wykonywane z tkanin wełnianych ani dzianin wełnianych, ponieważ te materiały charakteryzują się innymi właściwościami, które nie są optymalne w przypadku odzieży ochronnej. Wełna, choć znana ze swojej izolacyjności i komfortu, nie jest wodoodporna i może wchłaniać wodę, co czyni ją nieodpowiednim wyborem dla odzieży noszonej w deszczu. Poza tym, dzianina wełniana, w przeciwieństwie do włókniny przeszywanej, nie zapewnia tak wysokiej wiatroszczelności ani odporności na przemakanie. Co więcej, materiał powlekany, choć ma zastosowanie w produkcji niektórych wodoodpornych ubrań, nie jest synonymem ortalionu oraz nie zawsze oferuje taką samej jakości oddychalność, co włóknina przeszywana. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do dyskomfortu podczas noszenia, nadmiernego pocenia się lub nawet przechłodzenia organizmu. Dlatego tak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów używanych w odzieży technicznej oraz ich wpływu na funkcjonalność i komfort użytkownika. W praktyce, stosowanie wełny czy dzianiny w kontekście odzieży przeciwdeszczowej może prowadzić do błędnych wniosków o ich skuteczności, co z kolei rujnuje zaufanie do produktu oraz do marki. Kluczowe jest, aby wybierać materiały zgodne z przeznaczeniem i wymaganiami odzieży outdoorowej.

Pytanie 7

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. PcPl

B. RvRv

C. RvNv

D. SySvXpTp

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 8

Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?

A. 100 cm

B. 55 cm

C. 105 cm

D. 50 cm

Odpowiedź 55 cm jest na pewno dobra. Przy obliczaniu materiału na krótkie spodnie damskie musimy myśleć o paru ważnych rzeczach, jak długość spodni, szerokość tkaniny i obwód bioder. Spodnie 50 cm to nie wszystko, bo trzeba dodać zapas na szwy i kilka centymetrów na marszczenia w okolicach bioder. Zwykle przyjmuje się, że materiał szeroki na 140 cm pozwala zaoszczędzić, bo można lepiej rozplanować wykroje. Jeśli mamy obwód bioder 100 cm i dodamy zapas na zaszewki, to 55 cm to na pewno wystarczająca ilość materiału, żeby uszyć pełne spodnie. W praktyce projektanci stosują podobne obliczenia, żeby dobrze wykorzystać materiał i nie marnować go, co jest ważne w modzie.

Pytanie 9

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. technologiczne

B. na wielowarstwowość

C. na szwy i podwinięcia

D. konstrukcyjne

Szablon podstawowy uwzględniający dodatki na szwy i podwinięcia jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży. Oznacza to, że w procesie tworzenia szablonów, specjaliści muszą mieć na uwadze dodatkowe warstwy materiału, które są niezbędne do wykończenia krawędzi oraz do właściwego połączenia poszczególnych części odzieży. Praktycznym przykładem jest szablon koszuli, który powinien uwzględniać dodatki na mankiety, kołnierz oraz podwinięcia u dołu. Dobrze przygotowany szablon z tymi dodatkami zapewnia, że po uszyciu odzież będzie miała odpowiednią formę oraz estetykę. W branży mody, standardy takie jak ISO 13688:2013 podkreślają znaczenie dokładnego pomiaru i precyzyjnego przygotowania szablonów, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Dlatego uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach jest niezbędnym krokiem w procesie produkcji odzieży, który wpływa na jej funkcjonalność i wygląd.

Pytanie 10

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

B. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

C. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

D. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

Właściwa odpowiedź to "Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich". Proces przeróbki odzieży wymaga staranności i przemyślenia w kolejności działań, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy. Rozpoczęcie od określenia celu przeróbki jest kluczowe, ponieważ pozwala zrozumieć, jakie zmiany mają być wprowadzone, co wpływa na dalsze kroki. Następnie ustalenie zakresu prac pozwala na oszacowanie, jakie konkretne działania będą konieczne, co jest istotne dla planowania czasu i zasobów. Po tym kroku ustala się sposób przeróbki, co obejmuje techniki krawieckie i materiały, które będą używane. Na końcu, dokonanie pomiarów krawieckich jest niezbędne, aby zapewnić, że wszystkie późniejsze działania będą precyzyjne i dostosowane do wymagań klienta. Przykładem może być sytuacja, w której klient prosi o skrócenie spodni; krawiec musi najpierw ustalić, jak długi ma być końcowy produkt, zanim przejdzie do pomiarów i samej przeróbki, co jest standardem w branży odzieżowej, aby uniknąć pomyłek i niezadowolenia klienta.

Pytanie 11

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość sukni do linii talii, długość rękawa

B. Długość tylu sukni, długość przodu sukni

C. Długość sukni, długość rękawa

D. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder

Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.

Pytanie 12

Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?

A. Na sucho z prawej strony

B. Na mokro przy użyciu zaparzaczki

C. Na mokro po zwilżeniu materiału

D. Na sucho z lewej strony

Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.

Pytanie 13

Pomiar krawiecki "łuk długości przodu do piersi" powinien być realizowany w kierunku pionowym od punktu

A. szyjnego bocznego, przez punkt karkowy do punktu brodawkowego

B. karkowego, przez punkt szyjny boczny do punktu brodawkowego

C. rylcowego, przez punkt szyjny przedni do chrząstki tarczykowej

D. karkowego, przez brodawkę piersiową do punktu podpiersiowego

Inne odpowiedzi na to pytanie niestety są błędne i nie biorą pod uwagę ważnych punktów anatomicznych, które są istotne przy krawiectwie. Pierwsza błędna opcja mówi o pomiarze od punktu rylcowego przez szyjny przedni do chrząstki tarczykowej. Rylcowy punkt to nie jest dobry wybór, bo to nie jest naturalny punkt na ciele do takiego pomiaru. Chrząstka tarczykowa też nie ma znaczenia w kontekście odzieżowym, a to może dać niezbyt dobre dopasowanie. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź zaczyna pomiar od punktu szyjnego bocznego przez karkowy do brodawki piersiowej. Znowu, zaczynasz od złego punktu, więc efekty mogą być kiepskie. Ostatnia odpowiedź, która mówi o pomiarze od karkowego do brodawki piersiowej w kierunku podpiersiowym, też nie jest prawidłowa, bo to zmienia proporcje i estetykę odzieży. Podsumowując, te błędy wskazują na brak znajomości podstawowych zasad pomiarów krawieckich i anatomicznych punktów, a to jest mega ważne, żeby osiągnąć dobre wyniki w szyciu.

Pytanie 14

Rękaw podstawowy, przykładowo do bluzki, tworzy się przy wykorzystaniu modelowania

A. na podstawie siatki konstrukcyjnej

B. przestrzenne

C. konfekcyjne

D. na podstawie formy konstrukcyjnej

Wybór odpowiedzi związanej z formą konstrukcyjną, przestrzenną czy konfekcyjną może wynikać z niejasności co do procesów modelowania w krawiectwie. Forma konstrukcyjna jest bardziej ogólnym podejściem, które skupia się na zasadach i technikach tworzenia odzieży, jednak nie dostarcza konkretnych narzędzi do precyzyjnego projektowania detali, takich jak rękawy. Odpowiedzi te nie uwzględniają znaczenia siatki konstrukcyjnej, która jest kluczowa dla efektywnego modelowania. Przestrzenne modelowanie może być używane w projektowaniu 3D, ale nie zastępuje tradycyjnych technik siatki, które są szeroko stosowane w odzieżowym rzemiośle. Z kolei koncepcja konfekcyjna dotyczy masowej produkcji odzieży, co niekoniecznie odnosi się do precyzyjnego modelowania indywidualnych elementów, jak rękaw bluzki. W praktyce, projektanci często popełniają błąd, myśląc, że można stworzyć odzież bez precyzyjnego schematu, co prowadzi do słabego dopasowania i problemów z komfortem użytkowania odzieży. Dlatego kluczowe jest zastosowanie siatki konstrukcyjnej jako podstawy dla dalszego projektowania, co pozwala na zachowanie jakości i estetyki tworzonych elementów odzieży.

Pytanie 15

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zlikwidować połysk z powierzchni materiału wełnianego?

A. Przeprasowanie

B. Wyprasowanie

C. Odparowanie

D. Odprasowanie

Przeprasowanie, odprasowanie i wyprasowanie to terminy, które odnoszą się do różnych technik obróbki tkanin, jednak nie są one odpowiednie do usuwania połysku z powierzchni tkanin wełnianych. Przeprasowanie oznacza proces wygładzania zagnieceń poprzez zastosowanie wysokiej temperatury oraz nacisku, co może przynieść chwilową poprawę wyglądu, ale nie eliminuje połysku. Odprasowanie, z kolei, zazwyczaj odnosi się do usuwania zagnieceń z tkanin po ich wypraniu, a więc również nie ma na celu trwałej zmiany w strukturze włókien, co jest kluczowe dla likwidacji połysku. Wreszcie, wyprasowanie to termin często używany zamiennie z przeprasowaniem, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w kontekście technik obróbczych. Wszystkie te metody opierają się na działaniu temperatury i nacisku, jednak nie angażują pary wodnej, która jest kluczowym elementem odparowania. Często błędne przekonanie o skuteczności tych metod może prowadzić do pogorszenia stanu tkaniny, gdyż niewłaściwie przeprowadzony proces prasowania może powodować skurcz lub uszkodzenie włókien, co jest szczególnie istotne w przypadku delikatnych materiałów, takich jak wełna.

Pytanie 16

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

B. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

C. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

D. wyłącznie działaniu pary

Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 17

Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii

A. krocza

B. łydki

C. kolana

D. bioder

Wybór innych linii jako punktu odniesienia do wstawienia klinów prowadzi do nieprawidłowych rezultatów w procesie przeróbki spodni. Wstawienie klinów w okolicach bioder byłoby niewłaściwe, ponieważ zmieniałoby to proporcje całego kroju, co może skutkować nieestetycznym wyglądem i brakiem komfortu w noszeniu. Kliny wstawiane w biodrach wpływają na szerokość pasu i mogą powodować nieprzyjemne uciski, a także zaburzenia w układzie materiału. Z kolei umiejscowienie klinów na wysokości łydki jest również błędne, ponieważ dzwony charakteryzują się poszerzeniem w dolnej części nogawki, a nie wyżej. Takie podejście nie tylko zaburza oryginalny zamysł kroju, ale również wpływa na proporcje sylwetki. Wstawienie klinów w kroczu, z drugiej strony, może prowadzić do niekomfortowych ustawień materiału i ograniczenia swobody ruchów. Właściwe podejście do przeróbki spodni wymaga zrozumienia, że poszerzenie powinno zaczynać się od kolan, co jest zgodne z podstawowymi zasadami konstrukcji odzieży. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów w krawiectwie, które mogą skutkować niezadowoleniem z efektu końcowego oraz koniecznością kolejnych poprawek.

Pytanie 18

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na sucho, w temperaturze 180 °C

B. na mokro, w temperaturze 110 °C

C. na sucho, w temperaturze 140 °C

D. na mokro, w temperaturze 150 °C

Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.

Pytanie 19

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę gładką poliestrową o szerokości 1,50 m, potrzebną do uszycia podstawowej spódnicy o długości 50 cm, dla klientki o wymiarach ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,10 m

B. 1,15 m

C. 0,60 m

D. 0,55 m

Odpowiedzi, które proponują większe zużycie tkaniny, takie jak 1,10 m, 0,60 m czy 1,15 m, wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących obliczeń potrzebnych do uszycia spódnicy. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem nie uwzględniają w swoich kalkulacjach właściwego podziału materiału oraz zapasów na szwy. Na przykład, zbyt duża ilość materiału może sugerować niepotrzebne dodawanie zapasu. Obliczając normę zużycia, kluczowe jest również zrozumienie proporcji wzrostu i wymiarów ciała klientki. Obwody talii i bioder powinny być prawidłowo interpretowane, a ich wartości powinny wpływać na strategię krojenia, aby uniknąć marnotrawstwa. Przykładem typowego błędu jest mylenie długości spódnicy z ilością tkaniny potrzebnej na zakładki, co prowadzi do przeszacowania zapotrzebowania na materiał. Standardy w branży odzieżowej wyraźnie określają, że istotne jest nie tylko obliczenie długości, ale również uwzględnienie parametrów konstrukcyjnych, co zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, wiedza o optymalizacji zużycia tkanin ma kluczowe znaczenie dla rentowności projektów odzieżowych, a prawidłowe podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu.

Pytanie 20

Dostosowując spódnicę z rozmiaru 170/96/100 do rozmiaru 170/92/96, ile należy zwężyć ją po bokach łącznie?

A. 3 cm

B. 2 cm

C. 4 cm

D. 1 cm

Aby przekształcić spódnicę z rozmiaru 170/96/100 na 170/92/96, należy zwęzić ją o 4 cm. Rozmiar 170/96/100 oznacza, że obwód bioder wynosi 100 cm, a w talii 96 cm. Nowy rozmiar 170/92/96 wskazuje na obwód bioder 96 cm i talii 92 cm. Różnica w obwodach bioder wynosi 4 cm (100 cm - 96 cm), co oznacza, że musimy zwęzić spódnicę o tę wartość, aby dostosować ją do nowego rozmiaru. W praktyce oznacza to, że każdy bok spódnicy należy zwęzić o 2 cm, aby uzyskać łączną redukcję 4 cm. Takie podejście jest zgodne z zasadami krawiectwa, gdzie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania, zwężenia należy dokonywać równomiernie po obu stronach odzieży. Przykład zastosowania tej wiedzy można zobaczyć w warsztatach krawieckich, gdzie precyzyjne pomiary i odpowiednie dostosowania są kluczowe dla końcowego efektu. Upewnienie się, że spódnica dobrze przylega do sylwetki, zapewnia komfort noszenia oraz estetyczny wygląd.

Pytanie 21

Jakie będzie przybliżone zapotrzebowanie na tkaninę o szerokości 90 cm, z której zakład krawiecki wykona damskie spodnie o długości 104 cm?

A. 104 cm

B. 230 cm

C. 210 cm

D. 115 cm

Przy obliczaniu zużycia tkaniny do uszycia spodni, można łatwo wpaść w pułapki związane z nieprawidłową kalkulacją długości wymaganej tkaniny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 115 cm, 210 cm czy 104 cm odzwierciedlają podstawowe błędy, które nie uwzględniają całościowego obrazu potrzebnego materiału. Zakładając, że długość nogawki wynosi 104 cm, wiele osób może błędnie założyć, że tyle wystarczy, co jest mylące. Przy tkaninie o szerokości 90 cm, musimy nie tylko uwzględnić długość nogawki, ale także na szerokości tkaniny, aby zapewnić odpowiednie rozmieszczenie elementów wykroju. Nie można zapominać o tym, że zazwyczaj do uszycia spodni potrzebne są dwa kawałki tkaniny na nogawki oraz dodatkowy materiał na pas i inne detale. Dodatkowo, błędy w obliczeniach mogą wynikać z pominięcia zapasu na szwy oraz możliwości błędów podczas krojenia. Dlatego rzeczywiste wymagania dotyczące tkaniny są znacznie większe, a oszacowanie na poziomie 230 cm uwzględnia wszystkie te czynniki, co jest standardem w krawiectwie. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe obliczenie zużycia tkaniny to nie tylko kwestia długości, ale również obejmuje odpowiednią szerokość i dodatkowe zapasy, co zostaje często zignorowane w prostych kalkulacjach.

Pytanie 22

Podczas szycia wystąpiły problemy z przesuwaniem materiału. Aby wyeliminować tę usterkę, należy

A. zmniejszyć napięcie górnej nici

B. zwiększyć napięcie dolnej nici

C. zwiększyć siłę docisku stopki

D. oczyścić chwytacz z zanieczyszczeń

Zwiększenie nacisku stopki dociskowej jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowego przesuwania tkaniny podczas szycia. Stopka dociskowa ma za zadanie utrzymywać materiał w odpowiedniej pozycji oraz zapobiegać jego przesuwaniu się. W przypadku trudności z przesuwaniem tkaniny, zwiększenie nacisku stopki pozwala na lepsze przytrzymanie materiału, co przełoży się na bardziej równomierne i precyzyjne szycie. Przykładowo, w przypadku szycia grubych tkanin, takich jak denin czy skóra, odpowiednie ustawienie nacisku stopki może znacznie poprawić jakość szwu. Ustawienia te powinny być zgodne z wytycznymi producenta maszyny do szycia, które zazwyczaj zawierają informacje dotyczące optymalnych parametrów dla różnych materiałów. Dobrze dostosowany nacisk stopki jest również zgodny z najlepszymi praktykami w branży, co wpływa na trwałość szwów oraz ogólną estetykę wykonania odzieży.

Pytanie 23

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZTv, ZKo, obt

B. ZWo, ZTv, ot

C. ZTv, ZUo, ZKo

D. obt, ot

Wybór wymiarów takich jak ZWo, ZTv, ot, ZTv, ZUo, ZKo czy ZTv, ZKo, obt nie jest odpowiedni do przeróbki spódnicy z fałdami. ZWo odnosi się do szerokości w biodrach, co w kontekście spódnicy prostej nie jest kluczowym wymiarem, ponieważ ten typ spódnicy nie wymaga dodatkowej objętości. Kolejny wymiar, ZTv (zazwyczaj odpowiadający długości), chociaż istotny, nie wpływa bezpośrednio na proces przekształcania kształtu spódnicy. W przypadku przeróbki, istotne jest skupienie się na podstawowych wymiarach obwodowych, które są kluczowe dla zachowania właściwego kształtu i komfortu noszenia odzieży. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru niewłaściwych wymiarów polega na pomyleniu wymiarów obwodowych z wymiarami długości lub szerokości, które nie mają bezpośredniego wpływu na kształt spódnicy. Ważne jest, aby zrozumieć, że przeróbki wymagają skupienia na obwodach talii i bioder, co pozwala na zachowanie proporcji i estetyki odzieży. W kontekście przeróbek, znajomość podstawowych wymiarów i ich zastosowania jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w szyciu.

Pytanie 24

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Trykotowy.

B. Dwuprawy.

C. Lewoprawy.

D. Atłasowy.

Wybór niewłaściwego splotu do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych może prowadzić do istotnych problemów z użytkowaniem odzieży. Splot lewoprawy, mimo że jest elastyczny, nie oferuje takiego samego stopnia trwałości i odporności na deformacje jak splot dwuprawy. W praktyce może to skutkować rozciągnięciem i utratą formy ściągaczy, co jest nieakceptowalne w odzieży sportowej, która musi poddawać się intensywnemu użytkowaniu. Z kolei splot trykotowy, chociaż również elastyczny, jest bardziej odpowiedni do wytwarzania materiałów o dużej powierzchni, takich jak koszulki, a nie do ściągaczy, które wymagają specyficznych właściwości napinających. Atłasowy splot, z kolei, jest przeznaczony głównie do produkcji odzieży eleganckiej, co sprawia, że nie spełnia wymagań technicznych dla odzieży sportowej, które obejmują wysoki poziom funkcjonalności i wytrzymałości. Wybierając niewłaściwy splot, można wprowadzać materiał do produkcji, który nie spełni oczekiwań związanych z elastycznością, kompresją i wygodą, co prowadzi do frustracji użytkowników i negatywnego wrażenia na temat jakości odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które sploty najlepiej odpowiadają potrzebom funkcjonalnym konkretnego rodzaju odzieży, a także znajomość standardów branżowych, które określają wymagania dotyczące ich zastosowania.

Pytanie 25

Uszkodzone na dole bermudy można przekształcić, skracając je do spodni typu

A. rurki

B. pumpy

C. szorty

D. rybaczki

Odpowiedź poprawna to 'szorty', ponieważ są to krótkie spodenki, które charakteryzują się długością do połowy uda lub nieco wyżej, co czyni je idealnym wyborem do przeróbki bermudów. Bermudy są zazwyczaj dłuższe i luźniejsze, a ich skrócenie do długości szortów zapewnia komfort i swobodę ruchów, co jest szczególnie istotne w okresie letnim. W praktyce, przerabiając bermudy na szorty, można zachować oryginalny styl materiału, jednocześnie dostosowując je do bardziej casualowych, codziennych zestawów. Podczas skracania bermudów warto zwrócić uwagę na przekroje tkaniny i ich wykończenie, aby uniknąć strzępienia. Ponadto, wykorzystanie szortów jest zgodne z aktualnymi trendami mody, które preferują krótsze fasony w luźnym stylu. Dobrze wykonana przeróbka szortów może stać się modowym hitem, a także praktycznym rozwiązaniem dla osób, które pragną odświeżyć swoją garderobę bez konieczności zakupu nowych ubrań.

Pytanie 26

Tabele rozmiarów odzieży dla dzieci i młodzieży stworzone na podstawie pomiarów antropometrycznych przeprowadzonych w XX wieku dla polskiej populacji są zorganizowane według

A. grup wiekowych

B. wielkości

C. wymiarów ciała

D. typów figur

Tabela wielkości odzieży dla dzieci i młodzieży, opracowana na podstawie pomiarów antropometrycznych, jest zorganizowana według grup wiekowych, co odzwierciedla rozwój fizyczny oraz zmiany w proporcjach ciała na różnych etapach rozwoju. Każda grupa wiekowa charakteryzuje się innymi wymiarami ciała, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania odzieży. Przykładowo, rozmiary dla niemowląt różnią się znacznie od tych przeznaczonych dla nastolatków z uwagi na dynamiczny rozwój i zmiany w sylwetce. Wprowadzenie tabelek opartych na danych dotyczących konkretnej populacji, jak w przypadku Polski w XX wieku, umożliwia producentom odzieży opracowanie produktów, które lepiej odpowiadają rzeczywistym potrzebom użytkowników. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają bazowanie na rzetelnych danych antropometrycznych w celu zwiększenia komfortu użytkowania odzieży. Dzięki temu, rodzice mogą łatwiej dobierać odzież dla swoich dzieci, mając pewność, że wybierają rozmiary, które będą odpowiednie do ich wieku i etapu rozwoju.

Pytanie 27

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. 0,1,2,3

B. S,M,L, XL

C. I,II, III, IV

D. A,B,C,D

Odpowiedź A,B,C,D jest prawidłowa, ponieważ typy figur kobiet określane są właśnie tymi symbolami. Klasyfikacja ta opiera się na różnicach między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej. W praktyce oznacza to, że różne proporcje ciała mogą wpływać na wybór odzieży, co jest istotne dla producentów mody oraz stylistów. Na przykład, figura oznaczona literą A charakteryzuje się szerszymi biodrami w porównaniu do klatki piersiowej, co jest typowe dla kobiet o tzw. figury gruszki. Z kolei figura B, czyli klepsydra, ma zrównoważone proporcje, z podobnymi obwodami bioder i klatki piersiowej. Zrozumienie tych typów figur jest kluczowe dla odpowiedniego doboru odzieży, co pozwala na podkreślenie atutów sylwetki. Warto także pamiętać, że znajomość typów figur jest podstawą w personalizacji ubrań oraz w tworzeniu kolekcji mody, które odpowiadają różnorodnym potrzebom kobiet.

Pytanie 28

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. haftków

B. nap

C. guzików z 2 dziurkami

D. zamka krytego

Odpowiedź "napy" jest poprawna, ponieważ zapięcia tego typu są powszechnie stosowane w odzieży dziecięcej, zwłaszcza w bodach. Napy są wygodne w użyciu, szczególnie dla rodziców, którzy muszą szybko ubrać swoje dzieci. Dodatkowo, napy są łatwe do zapięcia i rozpięcia, co jest istotne w przypadku małych dzieci, które mogą niecierpliwie reagować na czasochłonne procesy ubierania. Wiele modeli bodów dziecięcych wykorzystuje napy w kroku, co pozwala na komfortowe przewijanie malucha bez konieczności całkowitego ściągania ubrania. Warto również zaznaczyć, że stosowanie nap w produktach dla dzieci jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które wymagają, aby zapięcia były solidne i odporne na przypadkowe rozpięcie. Standardy takie jak EN 14682 określają wymagania dotyczące elementów dotyczących bezpieczeństwa odzieży, co czyni napy odpowiednim wyborem dla bodów dziecięcych.

Pytanie 29

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. krajarka z nożem pionowym

B. krajarka z nożem okrągłym

C. nożyce ręczne

D. nóż elektryczny

Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.

Pytanie 30

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

B. Łuk długości przodu do piersi

C. Łuk szerokości przodu przez piersi

D. Łuk długości przodu przez piersi

Odpowiedzi, które wskazują na inne pomiary, nie uwzględniają precyzyjnych definicji i zastosowania łuku długości przodu przez piersi. "Łuk długości przodu do piersi" odnosi się do innego pomiaru, który nie obejmuje tak dokładnie punktów referencyjnych jak siódmy kręg szyi czy brodawkowy, co czyni go niewłaściwym w kontekście podanego pytania. Z kolei "łuk szerokości przodu przez piersi" dotyczy pomiaru szerokości ciała w okolicy biustu, co również nie odpowiada na treść pytania dotyczącego długości. Inne odpowiedzi, takie jak "łuk szerokości tyłu na wysokości piersi", są jeszcze mniej związane, ponieważ dotyczą pomiarów wykonanych w innej płaszczyźnie i w innej części ciała. Tego typu błędne koncepcje często wynikają z niepoprawnego rozumienia różnicy między pomiarami długości a szerokości, co jest kluczowe w krawiectwie i antropometrii. Warto zaznaczyć, że precyzyjne wykonanie pomiarów antropometrycznych jest podstawą do dalszych etapów projektowania, a nieprawidłowy wybór pomiaru może prowadzić do znacznych problemów z dopasowaniem odzieży, co w efekcie wpływa na komfort noszenia oraz zadowolenie klienta. Dlatego tak ważne jest zrozumienie nie tylko samego procesu pomiarowego, ale także jego praktycznych implikacji w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 31

Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.

A. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić

B. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy

C. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki

D. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek

Wiele podejść do naprawy odzieży opartych na błędnych odpowiedziach zakłada różne metody, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w branży szycia. Na przykład, wykończenie krawędzi łatek overlockiem, jak sugeruje jedna z opcji, może być niewłaściwe w kontekście aplikacji na dżinsowe spodnie. Overlock jest stosowany głównie do obrębiania tkanin, a nie do trwałego przyszywania elementów, co może skutkować osłabieniem struktury materiału podczas codziennego użytkowania. Rozprucie szwów w sposób, który nie uwzględnia ich ponownego zszycia, może prowadzić do dodatkowych uszkodzeń i trudności w eksploatacji odzieży. Z kolei sprucie obrębów to nieefektywna technika, gdyż obręby nie są bezpośrednio związane z miejscem przetarcia, a ich usunięcie może osłabić całą nogawkę. Ponadto, jeśli chodzi o zszywanie i wykończenie szwów, brak precyzyjnego zakończenia szwów może skutkować ich strzępieniem, co nie tylko wpływa na estetykę, ale również na trwałość spodni. Kluczowe w naprawie odzieży jest stosowanie metod, które nie tylko przywracają funkcjonalność, ale także zapewniają długotrwały efekt wizualny i strukturalny. Dlatego ważne jest stosowanie wzorców szycia oraz technik, które są uznawane za standardy w branży, aby naprawy były skuteczne i estetyczne.

Pytanie 32

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Zbyt wysoka temperatura prasowania

B. Zbyt duży nacisk żelazka

C. Prasowanie bez odsysania pary

D. Bardzo krótki czas prasowania

Zbyt wysoka temperatura prasowania jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do zażółcenia tkanin podczas prasowania. Wiele materiałów, zwłaszcza tych syntetycznych, jest wrażliwych na wysokie temperatury. Prasowanie przy zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się zmianami koloru, w tym zażółceniem. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się zawsze dostosowywanie temperatury żelazka do rodzaju tkaniny. Na przykład, jedwab i poliester wymagają znacznie niższych temperatur niż bawełna czy len. W praktyce, warto korzystać z etykiet informacyjnych na odzieży, które wskazują zalecane ustawienia prasowania. Oprócz regulacji temperatury, przydatne jest również korzystanie z funkcji pary, aby zmniejszyć ryzyko przypalenia materiału. Dostosowanie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla zachowania estetyki oraz trwałości odzieży, a także respektowania standardów jakości w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 33

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. stębnowania krawędzi kołnierza

B. fastrygowania rękawów

C. odszywania kieszeni ciętej

D. montażu szwów bocznych

Odszycie kieszeni ciętej, montaż szwów bocznych oraz stębnowanie krawędzi kołnierza to techniki, które nie są odpowiednie do zastosowania ściegów łatwo prujących, ze względu na ich charakterystykę i wymagania konstrukcyjne. Odszycie kieszeni ciętej wymaga jednego z bardziej wytrzymałych ściegów, ponieważ kieszeń musi utrzymać kształt i nie może być narażona na rozprucie podczas użytkowania. W takim przypadku zaleca się stosowanie ściegów, które zapewniają większą trwałość i odporność na rozrywanie. Montaż szwów bocznych również wymaga solidnego połączenia, aby zapewnić wytrzymałość na rozciąganie oraz komfort noszenia. Stębnowanie krawędzi kołnierza jest procesem, który ma na celu wzmocnienie krawędzi, co również wymaga mocniejszego ściegu. Stosowanie ściegów łatwo prujących w tych kontekstach może prowadzić do osłabienia struktury odzieży i problemów z jej estetyką oraz funkcjonalnością. Typowym błędem jest nieodróżnianie zastosowania ściegów tymczasowych od tych, które mają pełnić rolę trwałych połączeń, co może skutkować obniżeniem jakości gotowego produktu. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych ściegów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w krawiectwie.

Pytanie 34

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 295,0 cm

B. 203,5 cm

C. 407,0 cm

D. 324,5 cm

Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 35

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Kropki i groszki

B. Kraty i pasy

C. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej

D. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej

Wzory tkanin mają znaczący wpływ na zużycie materiału w produkcji odzieży, a szczególnie kraty i pasy. Te wzory wymagają precyzyjnego dopasowania, co często prowadzi do większego wykorzystania materiału. W przypadku kraty, konieczność zachowania ciągłości wzoru przy cięciu materiału sprawia, że projektanci muszą zaplanować układ wykroju tak, aby jak najlepiej wykorzystać materiał, co często wiąże się z dodatkowymi marginesami. Pasy z kolei, ze względu na swoją orientację i potrzebę ich układania w sposób, który zapewni spójność wzoru, również zwiększają normy zużycia. Dobrze zaprojektowane wzory, które są zgodne z najlepszymi praktykami, mogą zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce, w branży mody, projektanci często stosują techniki optymalizacji wykrojów, aby zredukować zużycie materiału, jednak wzory takie jak kraty i pasy wprowadzają dodatkowe wyzwania, które muszą być uwzględnione podczas produkcji. Przykładowo, przy projektowaniu garnituru z kratą, kluczowe jest zapewnienie, że wzór na klapie marynarki oraz spodniach jest zgodny, co wymaga starannie przemyślanej konstrukcji, często skutkującej większym zużyciem tkaniny.

Pytanie 36

Wskaź przyczynę przerywania dolnej nici podczas tworzenia ściegu stębnowego prostego, jednoigłowego, dwunitkowego?

A. Niewłaściwie zamontowana igła

B. Brak posuwu tkaniny

C. Niewystarczający docisk stopki

D. Nieprawidłowe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza

Nieprawidłowo założona igła może wydawać się istotnym problemem, jednak w kontekście zrywania nici dolnej, jej zainstalowanie nie ma takiego wpływu, jak mogłoby się wydawać. Zmiana orientacji igły może wpływać na ogólne działanie maszyny, ale nie prowadzi bezpośrednio do zrywania dolnej nici w przypadku, gdy maszyna jest poprawnie skonfigurowana. Ponadto, posuw tkaniny odgrywa kluczową rolę w bezproblemowym szyciu, ale w przypadku zrywania nici dolnej, problem zwykle leży w mechanizmie chwytacza, a nie w posuwie. Mały docisk stopki może wpływać na jakość ściegów, ale nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania dolnej nici. Zbyt mały docisk może prowadzić do luzów, co może powodować niewłaściwe prowadzenie tkaniny, ale nie ma to wpływu na dolną nić, jeśli nawleczenie bębenka jest prawidłowe. Wiele osób myli te kwestie, co prowadzi do błędnych wniosków na temat przyczyn problemów z szyciem. Kluczowe jest zrozumienie, że większość trudności związanych ze zrywaniem nici dolnej należy analizować poprzez pryzmat mechanizmu chwytacza oraz poprawności nawleczenia, a nie tylko powierzchownych czynników, takich jak ustawienie igły czy docisk stopki.

Pytanie 37

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. sprasować

B. zdekatyzować

C. zaprasować

D. odprasować

Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.

Pytanie 38

Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?

A. dostosować transporter

B. podnieść napięcie nici górnej

C. zmienić igłę

D. obniżyć napięcie nici górnej

Zmniejszenie naprężenia nici górnej jest kluczowym krokiem w eliminacji pętelkowania na wierzchu materiału w ściegu stębnowym. Pętelkowanie jest efektem nadmiernego napięcia nici górnej, co prowadzi do nieprawidłowego ułożenia ściegów na powierzchni materiału. W praktyce, optymalne naprężenie nici górnej zapewnia równomierne i estetyczne wykończenie szwu. W przypadku stębnówki, właściwe napięcie nici górnej powinno być dostosowane do grubości materiału oraz rodzaju używanej nici. W przypadku cieńszych tkanin, zbyt duże napięcie może prowadzić do uszkodzenia włókien, podczas gdy zbyt małe spowoduje, że szew będzie niestabilny. Kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem szycia przeprowadzić testy na próbnych kawałkach materiału, co pozwala na dokładne dostosowanie naprężenia i uzyskanie pożądanych rezultatów. Ponadto, standardy branżowe zalecają regularne przeglądy sprzętu oraz jego konserwację, co przyczynia się do poprawy jakości szycia i zmniejszenia ryzyka wystąpienia problemów z naprężeniem nici.

Pytanie 39

Przy tworzeniu szablonów należy określić dodatki na szwy oraz podwinięcia. Wartość tych dodatków jest uzależniona od

A. rodzaju odzieży i typu figury

B. przeznaczenia odzieży oraz aktualnych trendów w modzie

C. rodzaju materiału i metody łączenia elementów

D. rodzaju figury oraz materiału

Wybór dodatków na szwy i podwinięcia jest mega ważny, bo jak się pomylisz, to możesz mieć spore problemy ze strukturą ubrania. Nie można twierdzić, że dodatki zależą tylko od typu odzieży czy sylwetki, bo to nie tak działa. Każdy materiał różni się nie tylko kolorem, ale też właściwościami mechanicznymi, co ma ogromny wpływ na szycie. Na przykład, w przypadku materiałów rozciągliwych, jak jersey, trzeba dobrać odpowiednie dodatki, żeby szwy były elastyczne, co jest ważne dla komfortu. Z drugiej strony sztywne tkaniny potrzebują innych szerokości dodatków, żeby konstrukcja była solidna. I pamiętaj, że sposób łączenia elementów, np. przez overlock, wymaga innych dodatków niż zwykłe szwy. Ignorowanie tych rzeczy prowadzi do typowych błędów, jak złe dopasowanie dodatków, co powoduje problemy z zamykaniem szwów czy deformacjami. Dużo osób nie bierze tego pod uwagę, a powinny, żeby ich projekty były naprawdę dobre.

Pytanie 40

Ile wynosi koszt wykonania usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skrócenie rękawów i wymiana guzików, zgodnie z przestawionym cennikiem usług krawieckich?

Lp.	Rodzaj usługi krawieckiej	Cena usługi
Marynarka damska
1.	Taliowanie przez plecy	15,00 zł
2.	Taliowanie po bokach	20,00 zł
3.	Skrócenie z długości	25,00 zł
4.	Skrócenie rękawów	30,00 zł
5.	Podcięcie kołnierza	20,00 zł
6.	Przesunięcie guzików	15,00 zł
7.	Wymiana guzików na inne	20,00 zł

A. 55,00 zł

B. 65,00 zł

C. 70,00 zł

D. 60,00 zł

Poprawna odpowiedź to 70,00 zł, co wynika z dokładnego podliczenia kosztów usług krawieckich. Wykonanie usługi polegającej na dopasowaniu marynarki damskiej wzdłuż linii boków, skróceniu rękawów oraz wymianie guzików wymaga uwzględnienia kosztów każdej z tych czynności, zgodnie z cennikiem usług krawieckich. Koszt taliowania, jak również skracania rękawów i wymiany guzików mogą się różnić w zależności od krawca oraz lokalizacji, jednak w standardach branżowych jest to proces precyzyjny, który powinien być jasno wyceniony. W praktyce, krawiec powinien na początku omówić z klientem wszystkie szczegóły dotyczące modyfikacji, aby uniknąć nieporozumień co do kosztów. Przykładowo, w przypadku marynarek, które są szyte na miarę, zmiany mogą być bardziej skomplikowane i wymagać większej precyzji. Dlatego tak ważne jest, aby znać dokładne ceny za poszczególne usługi, co pozwoli na właściwe oszacowanie całkowitego kosztu usługi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej